Update 05

నేను బట్టలు మార్చుకున్నాక ఇద్దరం కలసి బయలుదేరాం. తన ఆఫీసులో ఒక అరగంటలో పని అయిపోయింది. వస్తూ ఉండగా, దారిలో ఒక శారీ షో రూం దగ్గర ఆగి, “ఇక్కడ చీరలు ఫేమస్ అట కదా..” అంది. “ఏమో, నాకేం తెలుసూ!” అని చెప్పాను. “చూద్దాం పద..” అంటూ లోపలకి తీసుకువెళ్ళింది. లోపల రకరకాల చీరలు చూస్తూ ఉంది. నాకు ఆలశ్యం అయ్యేకొద్దీ దిగులు పట్టుకుంది. పాపం, ఇంట్లో అతను ఒక్కడే ఉన్నాడని. అతను గుర్తుకు రాగానే అతను చేసిన చిలిపి పనులు గుర్తొచ్చి, అన్నీ బరువెక్కిపోసాగాయి. అసలే వచ్చే ముందే వాటిని సన్నగా మీటాడాయే.. తలచుకుంటుంటేనే వొళ్ళంతా సెగలొచ్చేసి, ఇంకా బిగుసుకుపోతున్నాయ్, మళ్ళీ అలాగే మీటించుకోమని అల్లరి చేసేస్తున్నాయ్. అబ్బా..హుష్ష్.. ఇంకా ఎంతసేపో అనుకుంటూ అలానే ఉన్నాను. ఆమె ఒక నాలుగు చీరలు తీసి, చివరగా మంచి ఖరీదులో ఒక తెల్ల చీర తీసింది. అబ్బా, పాల నురుగులా ఎంత బావుందో! హరికి చెప్పి అలాంటి చీర ఒకటి కొనిపించుకోవాలి. ఆ చీర కట్టుకున్నప్పుడు అతని కళ్ళు ఎలా మెరుస్తాయో చూడాలి. అయినా అది కట్టుకుంటే, అతనికి కళ్ళకంటే చేతులకే ఎక్కువ పని పడుతుందేమో..ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్..

తరవాత బ్లౌజుల సెక్షన్ కి వచ్చి రెడీ మేడ్ లో బ్లౌజులు అడిగింది. అతను సైజు అడిగితే నన్ను చూపించింది. నేను ఉలిక్కిపడి, “నాకా!” అన్నాను. ఆమె నవ్వి, “మరి ఇవన్నీ నా కోసమా!” అంటూ, అక్కడ ఉన్న అమ్మాయికి సైగ చేస్తే, తను వచ్చి కొలత చూసింది. ఆ కొలత చూసి, లలిత చిన్నగా నవ్వుతూ, నా చెవిలో “మంచి సైజులే పిన్నీ నీవి.” అంది. నేను “హుష్.. ఊరుకో..” అంటూ సిగ్గు పడిపోయాను. ఆ తరవాత రెడీమేడ్ బ్లౌజులు తీసుకొని బయటకి వచ్చాం. అప్పటికే ఏడు అయిపోయింది. అతను లలితకు తెగ కాల్ చేసి విసిగించేస్తున్నాడు, ఎప్పుడు వస్తారూ అంటూ. “ఇక వెళ్ళక పోతే, వాడే వెతుక్కుంటూ వచ్చేట్టున్నాడు, వెళ్దామా?” అని అడిగింది. “ఆఁ..” అన్నాను ఆత్రంగా. నేను అలా ఆత్ర పడుతుంటే అదోలా చూసి నవ్విందామె.

ఇద్దరం ఇంటికి చేరేసరికి ఎనిమిదయ్యింది. తలుపు తీస్తూనే, “ఇంత లేటేంటీ!?” అన్నాడు చిరాకుగా మొహం పెట్టి.

“ఎందుకురా అంత చిరాకూ?” అంది లలిత నవ్వుతూ.

“అబ్బే, నాకేం చిరాకు లేదు.”

“నాకు తెలుసులే.. ఎప్పుడెప్పుడు చూద్దామా అని కదా..”

“ఎవరినీ?” అనుమానంగా అడిగాడు.

“నన్నేరా, పొద్దున్నేగా వచ్చానూ.. ఇంకెవరిననుకున్నావ్?”

“నేనేం అనుకోలేదు. ఆకలేస్తుంది, తిందామా!”

“చూడు పిన్నీ! బాబుకు ఆక.. లేస్తుందంట.. కాస్త ఫ్రెష్ అయ్యి వస్తా, తినేద్దాం..” అంటూ అతని వైపు చూసి “ఈ లోగా నువ్వేదైనా తినేది ఉంటే తినేయ్..” అని అదోలా నవ్వుతూ, గదిలోకి వెళ్ళి తలుపు వేసేసుకుంది. ఆమె అలా వెళ్ళగానే, అతను నన్ను దగ్గరకి లాగేసుకొని “ఇంతసేపా, ఎంత వెయిట్ చేసానో తెలుసా!” అన్నాడు.

“వెయిట్ చేయడం ఎందుకో..” అన్నాను ముచ్చటగా నవ్వుతూ.

“ఇస్స్.. నీకు తెలీదులే..”

“తెలియక పోతే చెప్పొచ్చుగా బుజ్జీ..” అంటూ, అప్పటికే కొన్ని గంటలు విరహాన్ని అనుభవించానేమో, ఆపుకోలేక టక్కున అతని బుగ్గ మీద తడి ముద్దు పెట్టేసాను. అతను “ఇస్స్..” అని, “నీ అంతట నువ్వు ముద్దు పెట్టడం ఇదే మొదటిసారి తెలుసా!” అన్నాడు మెరుస్తున్న కళ్ళతో. “అవునా!” అంటూ ఈసారి చిన్నగా అతని పెదవిని చిన్నగా నాలుక కొనతో కెలికి, “మరి ఇదీ??” అన్నాను. అతను “ఇస్స్..” అంటూ, “నీకేదో అయ్యింది..” అన్నాడు.

“మ్మ్.. ఏం అయ్యిందో నువ్వే చెప్పూ..” అంటూ వెనక్కి తిరిగిపోయి, తల తిప్పి అతన్ని చూసాను వాటేసుకో అన్నట్టు. అతను అలానే వెనకనుండి వాటేసుకొని, మెడ మీద ముద్దు పెడుతూ “చెప్పు ఏం అయ్యిందో..” అన్నాడు చెవిలో గుసగుసలాడుతూ. పొత్తి కడుపుపై ఉన్న చేతులను కాస్త పైకి జరిపి, “నువ్వే తెలుసుకో..” అంటూ ఉండగా, నా ఉద్దేశ్యం అర్ధమై, చేతులను అమాంతం నా సళ్ళ కింద పెట్టి, నిమురుతూ “అబ్బా.. ఎంత ముద్దొస్తున్నాయో..” అన్నాడు.

“హ్మ్మ్.. ముద్దొస్తే ఆగడం నీకు అలవాటు లేదుగా..”

“పిన్నీ.. ఇస్స్..”

“అహ్హ్.. ముద్దు పెడతావా!”

“పెట్టనా!”

“మ్మ్.. నీ ఇష్టం..పెట్టాలనుకుంటే పెట్టు..”

“పెడితే ఏం అనుకోవుగా..”

“అబ్బా.. ఎప్పుడు పెడతావా అని ఎదురు చూస్తూంటేనూ..పెట్టూ..”

అనగానే, నన్ను తన వైపుకు తిప్పుకొని, ఒకసారి నా కళ్ళలోకి చూశాడు. నేను మోహంగా చూస్తున్నాను. నడుమును రెండు చేతుల మధ్యా బందించి గట్టిగా లాక్కున్నాడు. నేను నా నడుమును అతని చేతిలో ఉంచేసి, విల్లులా కాస్త వెనక్కి వంగాను. ఇప్పుడు అతని మొహం సరిగ్గా నా బంతుల దగ్గర ఉంది. అతని ఊపిరి వెచ్చగా తగులుతుంది. నాకు వొళ్ళు వేడెక్కిపోతూ ఉంది. మొదట మృదువుగా పెదాలతో చిన్నగా రాసి, పైపైనే ముద్దు పెట్టాడు. “హుమ్మ్..” అంటూ ఇంకాస్త వెనక్కి వంగాను. ఈసారి పెదాలను నా ఎత్తులపై ఒకసారి గట్టిగా ఒత్తి, నా ముచ్చికను పెదాల మధ్య బందించాడు. “మ్మ్..హ్..హ్హరీహ్..” అంటూ ఇంకా వెనక్కి వంగాను. ఈసారి నోటికి అందినంతా పీల్చుకొని, పెదాలతో గట్టిగా వత్తుతూ ఉన్నాడు. “ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్..” అంటూ అతని తలని గట్టిగా అదిమేసుకుంటుండగా, గది తలుపులు తెరుచుకుంటున్న శబ్ధం. మళ్ళీ ఇద్దరమూ ఎలెర్ట్ అయిపోయాం. నైటీ కట్టుకొని వచ్చింది ఆమె. “నువ్వు ఫ్రెష్ అవుతావా!” అడిగింది నన్ను. “పరవాలేదు, తినేద్దాం..” అని చెప్తూ ఉండగా, అప్పుడు గుర్తొచ్చింది నాకు, ఏం వండలేదని. అదే విషయం చెప్తే, ఆమె అతనితో “ఏదైనా తీసుకొనిరా.. ఈ లోగా పిన్ని కూడా ఫ్రెష్ అవుతుంది.” అంది. అతను బయలుదేరాడు.

అతను అలా వెళ్ళగానే అడిగింది లలిత, నా దగ్గరకి వచ్చి “మ్మ్..ఇప్పుడు చెప్పు..” అంది.

“ఏం చెప్పాలీ!?”

“అదే.. నీ పెళ్ళి విషయం..”

“నాకే పెళ్ళీ వద్దు లలితా..”

“మరి ఇలాగే ఉండిపోతావా వాడితో..”

“ఆఁ..”

“నీకంటూ కొన్ని కోరికలు ఉంటాయిగా.. తీర్చుకోవాలని లేదా?”

“.....”

“అవి కూడా వాడితోనే తీర్చుకుంటావా?”

ఆమె అలా అనగానే ఒక్కసారిగా షాక్ అయ్యి “లలితా..” అన్నాను. ఆమె నవ్వి, “నేను అంతా కనిపెట్టాలే పిన్నీ. పొద్దున్నుండీ మీరు చేసేవి చూస్తూనే ఉన్నా, ముద్దులూ, కౌగిలింతలూ, కొరుక్కోవడాలూ..” అంటూ ఉంటే, అవమానంతో తల దించేసుకున్నాను. ఆమె నా గడ్డం పట్టుకొని నా మొహాన్ని పైకెత్తుతూ, “అయ్యో.. ఇందులో సిగ్గు పడాల్సింది ఏం లేదు పిన్నీ. మా ఇంటికి వచ్చాక నువ్వు ఏం సుఖ పడ్డావో నాకు తెలుసు. ఇప్పుడు నీకు కావాల్సిన సుఖం వెతుక్కోవడంలో తప్పు లేదు కదా..” అంది.

“అయినా వరసకి పిన్నిని. తెలిసీ ఆపుకోలేకా..క్షమించు..”

“పిచ్చి పిన్నీ.. అవన్నీ నీ మనసులోంచి తీసేయ్. హేపీగా ఉండూ...” అంది. నేను తేలికైన మనసుతో బుద్దిగా తల ఊపాను. ఆమె నా భుజాలు పట్టుకొని తనవైపు తిప్పుకొని “ఇప్పుడు చెప్పు, కేవలం ముద్దులూ కౌగిలింతలేనా, లేక అది కూడా అయిపోయిందా!?” అంది. నేను సిగ్గుతో ముడుచుకుపోతూ “లలితా.. వదిలేయ్ ప్లీజ్..” అన్నాను. “అలా ఎలా వదిలేస్తాను పిన్నీ.. సారీ, పిన్నీ అని పిలవాలా, లేక మరదలూ అని పిలవాలా?” అంది చిలిపిగా. “పో లలితా..” అనేసి, అతని గదిలోకి పారిపోయాను. ఆమె నా వెనకే వచ్చి “పోతాలే.. వాడితో చేయించాల్సింది చేయించాక..” అంటుంటే, నేను మరింత సిగ్గు పడిపోతూ “ప్లీజ్ లలితా..” అన్నాను. తను దగ్గరకి వచ్చి, “అబ్బో.. సిగ్గుతో మరీ ఎర్ర బడ్డాయే..” అంటూ, నా బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టేసింది. “అబ్బా.. నువ్వూ మొదలెట్టావా!” అన్నాను.

“అయితే వాడు రోజూ ఇలాగే పెడతాడా?”

“ఆఁ.. ఇంకా ఎక్కువ..”

“బుగ్గలు ఒక్కటేనా?”

“ఊఁహూఁ..”

“మరీ??”

“పె..పెదాలకు కూడా..”

“కొరుకుతాడా??” గుసగుసలాడింది.

“ఇస్స్.. అవును..”

“హుమ్మ్.. తప్పు లేదులే.. గులాబీ రేకుల్లా ఇంత లేతగా ఉంటే..”

“ఇస్స్.. లలితా..”

“ఏం అయిందమ్మా! నా తమ్ముడు ముద్దు పెడితే తప్పు లేదు గానీ, నేను తాకితే వచ్చిందా??”

“మ్మ్.. చాల్లే..”

“ఇంకా ఏం చేసాడూ?”

“నా నడుముని నలిపేసాడు..”

“ఇలానా?”

“అవ్వ్.. మ్మ్.. అలానే..”

“ఇంకా? ఇక్కడ కూడా నలిపేసాడా?”

“ఇస్స్.. హహహ....”

“బాగా నపిపేసే ఉంటాడులే.. మెత్తగా బావున్నాయి కదా..”

“ఉఫ్ఫ్..”

“ఇంకా ఈ ముందెత్తులూ??”

“ఓయ్.. హహహ.. కొంత వరకే..”

“కొంత వరకే అంటే? పట్టుకున్నాడా!”

“ఆఁ..”

“పిసికాడా?”

“అఁహాఁ..”

“మరీ?? కొరికాడా!”

“ముద్దు పెట్టాడు..ఉఫ్ఫ్..”

“వేస్ట్ ఫెలో.. అదే నేనయితేనా..”

“మ్మ్.. అయితే?” అంటూ ఉండగా, ఆమె కసుక్కున పిసికేసింది నా సళ్ళను.

“అవ్వ్.. పోకిరీ పిల్లా..” అంటూ దూరంగా జరిగాను. ఆమె పకపకా నవ్వుతూ, “ఇలా సిగ్గు పడితే, మరి అసలు మేటర్ లో ఏం చేస్తావ్ మరదలా!” అంది.

“అసలు విషయం ఏంటీ!?”

“ఏంటా!” అంటూ చెవిలో చెప్పింది, “నీ అందమైన పువ్వులో..”

“ఏయ్.. ఛీ ఛీ.. అబ్బా..”

“ఏం? అది జరిపించుకోవాలని లేదా?”

“ఉందీ.. కానీ ఇప్పుడు కాదు.”

“మరి ఎప్పుడో??”

“ఏమో.. అవ్వ్.. అలా గిల్లకూ..”

“ముద్దులూ, కొరుకుళ్ళూ అయిపోయాయిగా, మిగిలింది కానిస్తే తప్పేంటీ!?”

“నాకూ ఆత్రంగానే ఉంది. కానీ, ఇంకొన్ని రోజులు.. ప్లీజ్, అర్ధం చేసుకో..”

“హహహ.. అర్ధమయింది, మంచి రొమాంటిక్ మూడ్ లో ఉన్నావనీ.. అయినా, మగాడికి అలా వెంటనే ఇచ్చేయ కూడదులే. కొంచెం ఊరిస్తేనే మన కంట్రోల్ లో ఉంటారు..”

“పో.. లలితా..”

“పోతాలే గానీ, అలాగనీ నా తమ్ముడినీ మరీ ఇబ్బంది పెట్టేయకు పిన్నీ..” అని, నా చెవిలో “సారీ.. సారీ! మరదలా..” అంటుంటే, ఉక్రోషంతో తనను గట్టిగా గిల్లేసాను. ఆమె కెవ్వుమని అరుస్తూ ఉండగా, అతను వచ్చేసాడు. అతన్ని చూడగానే, “చూడరా పిన్ని గిల్లుతుంది..” అంటూ కంప్లైంట్ ఇచ్చింది.

“తను గిల్లే రకం కాదులే, నువ్వే ఏదో చేసుంటావ్..”

“అబ్బో.. పిన్నిని బాగానే వెనకేసుకొస్తున్నావే..”

“నేనేం వెనకేసుకోవడం లేదక్కా..”

“వేసుకుంటే వేసుకోరా.. ఎప్పటికైనా వేయాల్సింది నువ్వే కదా! నువ్వేమంటావ్ పిన్నీ..” అని ఆమె అడుగుతూ ఉంటే, అతను చూడకుండా ఆమెని మరోసారి గిల్లేసి, అతను తెచ్చిన పేకేట్స్ తీసుకొని లోపలకి వెళ్ళిపోయాను. తిన్నాక “నువ్వు లోపలే పడుకోరా, నేను పిన్ని దగ్గర పడుకుంటానూ..” అంటూ నా పక్కనే పడక వేసేసింది.

నేను పడుకున్నానే గానీ నిద్ర రావడం లేదు. అసలు ఇదంతా కలా, నిజమా అనిపిస్తుంది. ముఖ్యంగా లలిత నా పరిస్థితిని అర్ధం చేసుకోవడం. తనకి నా కృతజ్ఞత ఎలా చూపించాలో అర్ధం కావడం లేదు. అంతలో లలిత నా వైపుకు తిరిగి, నా నడుము మీద చెయ్యి వేస్తూ, “ఏంటి పిన్నీ.. నిద్ర పట్టడం లేదా!” అంది.

“ఊఁ..”

“నా తమ్ముడు గుర్తుకువస్తున్నాడా?”

“కాదు, నువ్వే గుర్తుకువస్తున్నావ్..”

“నేనా! ఎందుకమ్మా..”

“నీ ఋణం ఎలా తీర్చుకోవాలా అని..”

“పిచ్చి పిన్నీ.. అవన్నీ ఆలోచించకు. నా ముద్దుల పిన్ని కోసం చేసా, సరేనా..”

“నీ నుండి ఇంత అభిమానం నేను అస్సలు ఊహించలేదు లలితా.”

“అభిమానమే పిన్నీ.. మా నాన్నను పెళ్ళి చేసుకొని కన్యగా ఇంటికి వచ్చావు. కన్యగానే మిగిలిపోయావు.. ఇప్పుడు నా తమ్ముడు రెడీగా ఉన్నాడు, నాన్న చేసిన తప్పునుసరిదిద్దడానికి.. కానివ్వూ..”

“భయం వేస్తుంది లలితా.. ఏదో మైకంలో అన్నీ చేసేస్తున్నాగానీ, ఎవరికైనా తెలిస్తే ఏమవుతుందో అని..”

“మన ఫేమిలీలో మిగిలింది నేనొక్కదాన్నే.. నాకేం అభ్యంతరం లేదు. మిగిలిన దూరపు బందువులు ఎవరూ నిన్ను ఎప్పుడూ సరిగ్గా చూడలేదు. అంతగా అయితే, కొన్నేళ్ళు ఎవరినీ కలవొద్దు. అంతెందుకూ, అందర్నీ ఎవాయిడ్ చేసేయండీ, సరిపోతుంది.”

ఆమె అలా అంటుంటే, ఏదో కాస్త భారం దిగినట్టిగా ఉంది.

“నీ ఋణం ఎలా తీర్చుకోనూ?”

“మ్మ్.. నా తమ్ముడిని బాగా చూసుకో చాలు..”

జవాబుగా నేను ఆమె చెవిలో గుసగుసలాడుతూ "అలాగే వదినా.." అనగానే, తను పకపకా నవ్వుతూ కితకితలు పెట్టేసింది. నేను కిలకిలా నవ్వుతూ ఉంటే అతను బయటకి వచ్చి, విచిత్రంగా చూసాడు మమ్మల్ని. లలిత అతన్ని చూసి, “ఏయ్! ఆడాళ్ళు మాట్లాడుకుంటుంటే నీకేం పనిరా..పో” అంటూ అదిలించింది. అతను మమ్మల్ని అయోమయంగా చూసి, లోపలకి పోయాడు. ఆ తరవాత ఇద్దరం కబుర్లలో పడిపోయి, ఏ తెల్లవారు ఝామునో నిద్రపోయాం.

ఉదయం ఏడు గంటలకు అతను వచ్చి, “ఏంటీ! ఇంకా లేవలేదా..” అంటూ నా భుజాలు పట్టి కుదుపుతూ “పిన్నీ! లేచి కాఫీ ఇవ్వు..” అని అడిగాడు.

“నేనివ్వను.. మీ అక్కను అడుగు పో..” అన్నాను మగతగా..

“అక్కా..” పిలిచాడతను.

“నేనూ ఇవ్వను. నువ్వే పెట్టి మాకు తీసుకొని రా..” చెప్పింది లలిత.

“ఉఫ్ఫ్.. ఏం అయ్యింది మీ ఇద్దరికీ!” అంటూ మా మొహంలోకి తేరిపారా చూసి, “రాత్రి నిద్ర పోలేదా, కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్నాయి?” అని అడిగాడు.

“ఆఁ..ఇద్దరం శోభనం చేసుకున్నాం.. అందుకే కళ్ళు ఎర్రగా ఉన్నాయి..” చెప్పింది లలిత చిలిపిగా. “శోభనమా!” అంటూ అతను తెల్లబోయి నన్ను చూస్తుంటే, కళ్ళతోనే కసిరి, లలితను కసిదీరా గిల్లేసాను. లలిత కెవ్వుమని అరుస్తుంటే, అతను పకపకా నవ్వుతూ “చూస్తే, అలానే ఉంది. ఏం పిన్నీ, నిజంగా శోభనం జరిగిందా!” అన్నాడు నన్ను టీజ్ చేస్తూ. “ఛీ.. మీ అక్కా తమ్ముళ్ళకి అస్సలు సిగ్గు లేదు..” అనేసి, పైకి లేచి బాత్రూంలోకి పారిపోయాను.

కొద్దిసేపటి తరవాత, స్నానానికని టేప్ తిప్పితే చల్ల నీళ్ళు పడుతున్నాయి. “అయ్యో.. గీజర్ ఆన్ చేయలేదా!” అనుకుంటూ, తలుపు కొద్దిగా తెరిచి, “హరీ.. కొద్దిగ గీజర్ వేయవా!” అంటూ గారంగా అడిగాను.

“అబ్బా.. ఎంత గారంగా అడుగుతుందిరా, వేయమని.. పాపం, వెళ్ళి వేయొచ్చుగా..” అంది లలిత.

అతను బాత్ రూం దగ్గరకి వచ్చి, “వేయమంటావా పిన్నీ..” అన్నాడు రహస్యంగా. “ఆఁ..వెయ్యమనే కదా అడుగుతున్నానూ..” అన్నాను ఇంకాస్త గారాలు పోతూ. అతను అటూ ఇటూ చూసి, “అయితే తలుపు తియ్, వేసేస్తాను.” అన్నాడు రహస్యంగా.

“వెయ్యడానికి తియ్యడం ఎందుకూ!?”

“తీస్తేనే కదా వేసేదీ!”

“స్విచ్ బయటే ఉందిగా..”

“బయటా! నువ్వు ఏం వెయ్యమంటున్నావ్?”

“గీజర్ నీ, నువ్వేం అనుకుంటున్నావ్?” అడిగిన తరవాత అర్ధమై, “ఛీ ఛీ ఛీ.. పోకిరీ పిల్లోడా..వెళ్ళు..” అంటూ కొద్దిగా తెరిచిన తలుపుని దడాలున వేసాను. అతను గీజర్ వేసాడు.

అందులో నీళ్ళు వేడెక్కుతున్నాయి, కానీ అతని మాటలకు నాకు అప్పటికే వేడెక్కిపోయింది. “అబ్బా.. ఎప్పుడు వేస్తాడో..” అనుకుంటూ, నెమ్మదిగా నా నైటీ తీసి, హుక్ కి తగిలించి, అద్దంలో నన్ను నేను ఒకసారి చూసుకున్నాను. ఒంట్లో పుట్టిన వేడికి రక్తం అంతా అక్కడే చేరిందేమో, నా స్థనాలు బాగా గాలి కొట్టిన బంతుల్లా నిండుగా, గుండ్రంగా అయిపోయాయి. ముచ్చికలు నిక్కబొడుచుకొని చూస్తున్నాయి. అతను వాటిని వేలితో మీటడం గుర్తొచ్చి, నేనూ సన్నగా వేళ్ళతో మీటగానే, ఒళ్ళంతా ఒక్కసారిగా జిమ్మన్నట్టుగా అనిపించింది. “ఉఫ్ఫ్..” అని వణుకుతూ, బరువెక్కిపోయిన స్థనాలను అరచేతుల్లోకి తీసుకొని చిన్నగా నొక్కాను. మళ్ళీ జిమ్ అంది. “ఇస్స్..హబ్బా..వీటి బరువు తీరేదెప్పుడో..” అనుకుంటూ, ఒక చేతిని అక్కడే ఉంచి, మరో చేతిని మెల్లగా కిందకి దింపాను. పలచటి పొట్ట మీదుగా కిందకి జరుపుతూ, బొడ్డు దగ్గర ఆగాను. లోతుగా, ముద్దుగా, మగాడికి కైపెక్కించేలా.. ఇస్స్.. హరీ.. మ్మ్.. నా చేతిని ఇంకాస్త కిందకి దింపాను. కొంచెం ఉబ్బినట్టుగా.. మరి కాస్త కిందకి వెళ్ళా, నా ప్రేమ ద్వారం తగిలింది. అవ్వ్..ఉఫ్ఫ్.. వేలి తాకిడికే ఇలా ఉంటే, అది లోపలకి వెళ్తే! ఇస్స్.. ఉఫ్ఫ్.. అబ్బా.. అహ్హ్.. మ్మ్.. అహ్హ్.. ఇస్స్.. హర్.. రీ.. ఎప్పుడమ్మా.. అహ్హ్.. అహ్హ్.. హమ్మ్..ఉమ్మ్..ఉఫ్ఫ్..ఉఫ్ఫ్.. ఓహ్హ్.. ఆహ్హ్.. హహ్హ్.. హబ్బా.. ఇస్స్.. ఉఫ్ఫ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. మ్మ్.. అవ్వ్.. అవ్వ్.. అవ్వ్.. అవ్వ్.. ఇస్స్.. ఇస్స్.. దేవుడా.. అహ్హ్.. అహ్.. ఆఆఆఆఆహ్హ్… ఆఆఆఆఅహ్హ్.. అహ్హ్.. హమ్మా.. అహ్హ్.. అహ్హ్..హహ్హ్..

నా వేలి దెబ్బకే అలసిపోయి కారిపోయాను. అమ్మో, అసలు దెబ్బకి ఏమయిపోతానో.. ఉఫ్ఫ్.. అప్పటికి నా శరీరం కాస్త చల్లబడి, నీళ్ళు వేడెక్కాయి. స్నానం ముగించి, మరో నైటీ వేసుకొని బయటకి వచ్చాను. అద్దం లో చూసుకుంటే, నా మొహంలో ఏదో తెలియని చిన్న సంతృప్తి.

బయటకు వచ్చేసరికి పాపం అతనే కాఫీ చేసి ఇచ్చాడు. తాగుతూ ఉండగా, లలిత బాత్రూలోకి దూరింది. అతను నన్నే చూస్తున్నాడు. అతను అలా చూస్తుంటే, తమకంతో కాళ్ళు వణుకుతూ ఉండగా, “ఏయ్.. ఏంటలా చూస్తున్నావ్?” అన్నాను, ఎందుకైనా మంచిదని కాఫీ కప్పు టేబుల్ మీద పెడుతూ. “ఏం లేదు పిన్నీ.. నీ మొహంలో ఏదో కొత్త కళ కనిపిస్తూ ఉంది..” అన్నాడు.

“ఆఁ.. ఆ కళ ఎప్పుడూ ఉండేదేలే..” అంటూ, కావాలని కాస్త తాత్సారం చేసి వెళ్ళబోతుంటే, చటుక్కున పట్టేసుకొని “నిన్న ఎక్కడో ముద్దు పెడుతూ ఆగినట్టున్నానూ..” అన్నాడు. అతను నా సళ్ళ మీద ముద్దు పెట్టబోతూ ఆగిన విషయం గుర్తొచ్చి, “అమ్మో.. ఇప్పుడు కాదు..” అన్నాను కంగారుగా.

“ఎందుకు పిన్నీ..”

“ఇస్స్.. మీ అక్క ఉంది. తను వెళ్ళాక..”

“పరవాలేదు, ఒక్కసారి..”

“ఇస్స్.. హరీ.. వద్దురా.. అహ్హ్..” అంటూ ఉండగా, భుజం పై ఉన్న స్ట్రాప్ ని కిందకి లాగి, చంకకీ, సన్నుకీ మధ్య ఉన్న ప్రదేశంలో కసిగా చప్పరించడం మొదలెట్టాడు. “మ్మ్..” అని మూలుగుతూ, అతని తల వెనక చెయ్యి వేసి, నొక్కుకోసాగాను. సరిగ్గా అప్పుడే రూం నుండి బయటకి వచ్చింది లలిత. ఆమెని చూడగానే నేను ఆగిపోయాను కానీ, ఆమెని చూడక పోవడం వల్ల, అతను మాత్రం ఆగడం లేదు. లలిత చిన్నగా నవ్వి, “కానివ్వండి” అన్నట్టుగా సైగ చేసి, మళ్ళీ గదిలోకి పోయింది. అంతే, నేను ఇక మొహమాటం, సిగ్గూ వదిలేసి, స్ట్రేప్ నుండి చేతిని బయటకి తీసి, నా సన్ను మొత్తం అతని నోట్లో కుక్కేసాను. అతను చిన్న పిల్లాడు పాలు తాగుతున్నట్టు మొదట నెమ్మదిగా, తరవాత గట్టిగా చీకడం మొదలెట్టాడు. అతను అలా చీకుతూ ఉంటే, నాకు ప్రాణాలు లాగేస్తున్నట్టుగా ఉంది. “ఇస్స్.. హరీ.. మ్మ్.. అహ్హ్.. నెమ్మదిగా రా..” అని కమ్మగా మూలుగుతూ, చిన్నగా అతని తల నిమరసాగాను. అతను ఆ సన్నును చీకుతూతూనే రెండో స్ట్రేప్ లాగుతున్నాడు. నేను అతని చేతి మీద చిన్నగా కొట్టి, “ముందు ఇది కానివ్వు..” అన్నాను గుసగుసలాడుతూ. అతను ఒక్క క్షణం చేస్తున్న పని ఆపి, “ఈ ఒక్కటీ సరిపోవడం లేదు పిన్నీ..” అన్నాడు. ఈలోగా లలిత మళ్ళీ వచ్చి చిలిపిగా చూస్తూ, “ఇచ్చేయ్..” అన్నట్టుగా సైగ చేసింది. “అబ్బా.. ఈ అక్కా తమ్ముళ్ళు ఇద్దరూ నా ప్రాణాలు తీసేస్తున్నారు.” అనుకుంటూ, రెండో స్ట్రేప్ కూడా పక్కకి తప్పించాను. అంతే, రెండు స్థనాల మీద తలతో కుమ్ముతూ, మార్చి మార్చి చీకుతూ, “ఇస్స్..ఉఫ్ఫ్..” ప్రాణం ఆగడం లేదు నాకు. అలా డైనింగ్ టేబుల్ మీదకి వెనక్కి వాలిపోయాను. అతను నా మీదకు వంగి, కుడి చేత్తో నా ఎడమ సన్నుని పిసుకుతూ, పెదాలతో కుడి సన్నుని కసిగా పట్టి లాగుతూ, ఎడమ చేత్తో నెమ్మదిగా నైటీ ఎత్తేస్తున్నాడు. నేను “మ్మ్..” అని గింజుకుంటూ, అతని చేతిని తీసేయడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉన్నాను. అతను అప్పటికే నా మోకాలి వరకూ వచ్చేసాడు. చేతిని ఇంకొంచెం పైకి జరిపి మెల్లగా తొడను పిసుకుతూ ఉన్నాడు. అప్పటికే నాకు కింద ఊటలు వరదలయిపోతున్నాయి. ఇంకా కొంచెం సేపు అలాగే చేస్తే, మొత్తం విప్పి నేనే అతన్ని మీదకి లాక్కునేటట్టు ఉన్నాను. ఇక తట్టుకోలేక, అతన్ని బలవంతంగా లాగి, “ఇక చాలు..” అంటూ నైటీని కిందకీ, స్ట్రేప్స్ ని పైకీ లాక్కుని, కాఫీ కప్పు పట్టుకొని వంటగదిలోకి పారిపోయాను. అతను మళ్ళీ నా మీద ఎగబడకుండా ఉండడానికి, లలిత అప్పుడే వచ్చినట్టుగా గది నుండి బయటకి వచ్చింది. అతను గబగబా తన గదిలోకి పోయాడు స్నానానికి.

లలిత నా దగ్గరకి వచ్చి “బావుందా?” అని అడిగింది.

“ఏయ్.. ఛీ.. ఊరుకో, నువ్వు మరీనూ..” అంటూ సిగ్గుల మొగ్గయిపోయాను.

“తొడల వరకూ వచ్చేసినట్టున్నాడూ..”

“అబ్బా..హఁహఁహఁ..”

“ఇంకొంచెం పైకి వచ్చుంటే, ఖజానా దొరికేసి ఉండేదిగా..”

“అబ్బా.. అబ్బా.. ఛీ.. ఛీ..”

“అబ్బో..పైపనులకే ఇన్ని మెలికలు తిరిగితే, ఇక అసలు పనికి..”

“అబ్బా.. లలితా, ప్లీజ్..”

“లలిత కాదు, వదినా అని పిలువు పిన్నీ..”

“అలాగే వదిన గారూ, కాస్త సహాయం చేస్తే మీ తమ్ముడు గారికి టిఫెన్ తయారు చేస్తాను.”

“ఆల్ రెడీ బోలెడు పాలు తాగేసాడుగా. ఇంకా టిఫెన్ అవసరమా..” అని ఆమె అంటూ ఉండగానే, ఆమె పిర్రను గట్టిగా గిల్లేసాను. ఆమె చిన్నగా అరిచి, గిల్లిన చోట రుద్దుకుంటూ, “ఉఫ్ఫ్.. నా తమ్ముడు చచ్చాడన్నమాటే..” అంటూ, మళ్ళీ ఎక్కడ గిల్లేస్తానో అని భయపడి, టిఫెన్ తయారు చేయడం లో పడిపోయింది. తరవాత కాసేపటికి అతను స్నానం చేసేసి, “పిన్నీ.. బట్టలు..” అని అరిచాడు. “పిలుస్తున్నాడు మరదలా, బట్టలంట..” అని, నా చెవిలో రహస్యంగా “ఇంతకీ బట్టలు తొడగాలా, లేక విప్పాలా?” అని అడిగింది. నేను ఉక్రోషంగా చూస్తుంటే, అతను మళ్ళీ పిలిచాడు “పిన్నీ… రా తొందరగా..” అంటూ. లలిత పకపకా నవ్వుతూ “మ్మ్.. తొందరగా అంట! అంటే, వేసే వ్యవహారం కాదు, విప్పే వ్యవహారమే అనుకుంటా..” అంది. అంతే, పట్టలేని ఉక్రోషంతో ఆమెని గట్టిగా గిల్లేసి, అదే ఉక్రోషంతో అతని గదిలోకి వెళ్ళాను, పాదాలను టపాటపా నేలకేసి కొడుతూ.

వెళ్ళగానే, అతను బట్టలు వేసుకొని ఉండడం చూసి, “వేసుకున్నావుగా.. ఇంక నన్ను పిలవడం దేనికీ!?’ అని అరిచాను కోపంగా. అతను గది తలుపు దగ్గరకి వచ్చి, అటూ ఇటూ చూసి, చటుక్కున తలుపు వేసేసాడు. అది చూసి కంగారుగా “ఏయ్.. తలుపు ఎందుకు వేస్తున్నావ్?” అన్నాను.

“నిన్ను పిలిచింది బట్టల కోసం అనుకున్నావా!”

“మరీ??”

“నీ కోసమే..” అంటూ గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు.

“అయ్యో.. రానురానూ పిచ్చెక్కుతుంది నీకు. అవతల మీ అక్క ఉంది. ఇలా తలుపులు వేస్తే ఏం అనుకుంటుందీ?”

“ఏమయినా అనుకోనీ..వెళ్ళే ముందు ఒక్క ముద్దు..” అంటూ నన్ను గట్టిగా పట్టుకోబోతుంటే, అప్రయత్నంగా “ఫట్” మని అతని చెంపపై కొట్టేసాను. తరవాత ఒక్కక్షణం ఇద్దరం బిత్తరపోయాము. పాపం గట్టిగా తగిలిందేమో, అతను చెంప మీద చెయ్యి పట్టుకొని అలాగే ఉండిపోయాడు. నేను తేరుకొని, “సారీ.. అనుకోకుండా..” అని అంటూ ఉండగానే, అతను నిశ్శబ్ధంగా తలుపు తీసుకొని బయటకి వెళ్ళిపోయాడు. నేను కంగారుగా “హరీ.. ఆగు..ప్లీజ్..” అంటూ బయటకి వచ్చాను. కానీ అతను అప్పటికే వెళ్ళిపోయాడు. ఏం చేయాలో అర్ధం కానట్టు అలా ఉండిపోయాను.

అంతలో లలిత వచ్చి “ఏం అయ్యిందీ? చెప్పాపెట్టకుండా వెళ్ళిపోయాడేంటి వాడూ?” అని అడిగింది. నేను ఇంకా బిత్తరపోతూనే జరిగింది చెప్పాను. అది విని, “అయ్యో.. చిన్నప్పటి నుండి వాడు ఎప్పుడూ ఇలా దెబ్బలు తిని ఎరగడు. నువ్వే కొట్టేసరికి బాగా హర్ట్ అయినట్టున్నాడు.” అని ఆమె అంటూ ఉంటే, నాకు కళ్ళ వెంట నీళ్ళు వచ్చేసాయి. ఏడుపు గొంతుతో “అయ్యో.. నేను ఇప్పుడు ఏం చెయాలీ?” అన్నాను. అది చూసి, “పిన్నీ.. కంగారు పడకు. వాడు వచ్చిన తరవాత ఏదో ఒకటి చేద్దాంలే..” అని అంటూనే ఉందీ, నేను బావురుమని ఏడ్చుకుంటూ, ఆమె మీద పడిపోయాను. ఆమె నన్ను పొదివి పట్టుకొని, “పిచ్చి పిల్లా.. అలా ఏడవకు..చెప్పాగా ఏదో ఒకటి చేద్దాం అనీ..” అంది. నేను అలాగే ఏడుస్తూ, “నీకు తెలీదు లలితా! నా జీవితానికి దొరికిన ఒకే ఒక ఆనందం అతను. తను మాట్లాడకపోతే నేనిక బతకలేను..” అన్నాను. “అయ్యో పిన్నీ.. ఏం జరగకుండా నేను చూస్తానుగా. వాడు మళ్ళీ నీ చుట్టూ “పిన్నీ పిన్నీ” అంటూ తిరిగేలా చూసే పూచీ నాది. కాకపోతే నువ్వు ఒక పని చేయాలి.” అంది. నేను కళ్ళూ తుడుచుకుంటూ “ఏంటీ?” అని అడిగాను. ఆమె చెప్పింది. చెప్పగానే, సిగ్గుతో నా బుగ్గలో ఆవిర్లు వచ్చేస్తూ ఉండగా, “లలితా.. అదీ…” అంటుంటే, “నువ్వేం మాట్లాడకు. దానికి టైం వచ్చేసింది.” అంది నవ్వుతూ. “మరి.. మరి.. తను వస్తాడంటావా!” బెరుకుగా అడిగాను. “నేను పిలిస్తే వస్తాడు, కావాలంటే చూడు..” అంటూ అతనికి కాల్ చేసి, “ఒరేయ్! మధ్యాహ్నం బిర్యానీ తీసుకొని రా. తినాలని ఉంది.” అని ఆర్డర్ వేసింది.

“ఇప్పుడు బిరియానీ ఎందుకు లలితా?”

“ఆఁ.. కూర్చొని మెక్కుదామని.. నువ్వొకదానివీ! పద, మనకు చాలా పని ఉంది.” అంటూ నన్ను బలవంతంగా బయటకు తీసుకువెళ్ళింది. బయట మార్కెట్ లో పూలూ, పళ్ళూ, అగరొత్తులూ అలాంటివి కొంటూ ఉంటే, నాకు సిగ్గుతో బుగ్గలు రెండూ కందిపోతున్నాయ్. అది గమనిస్తూ, అవకాశం వచ్చినప్పుడలా నన్ను గిల్లేస్తుంది లలిత.

అన్నీ కొన్న తరవాత, ఇంటికి చేరాము. ఇద్దరం కలసి బెడ్ ను పూలతో అలంకరిస్తూ ఉంటే, “అబ్బా.. నీది ఎంత అదృష్టమో పిన్నీ..” అంది.

“ఏ అదృష్టం??”

“తన తొలి రాత్రికి.. తనే పక్కపై పూలను అలంకరించుకొనే అదృష్టం..” అంటూ, నేను గట్టిగా గిల్లేసరికి కెవ్వుమని అరిచి, గిల్లిన చోట చేత్తో రుద్దుకుంటూ, “మ్మ్.. ఇక రాత్రి నువ్వెలా అరుస్తావో చూస్తా..” అంటూ, మరోసారి నాకు దొరక్కుండా బెడ్ కు అటువైపుకు వెళ్ళిపోయింది. నేను ముసిముసిగా నవ్వుకుంటూ పక్కకి ఫినిషింగ్ టచ్ ఇచ్చేసాను.

“మ్మ్.. ఇక నిన్ను యుద్దానికి రెడీ చేయాలి..” అంటూ నన్ను బాత్రూంలోకి తీసుకొని వెళ్ళి, “మ్మ్.. విప్పేయ్..” అంది. “అమ్మో.. నేను చేస్తాలే, వెళ్ళు..” అన్నాను.

“ఓ.. అయితే నీ కొడుకు ముందే విప్పుతావన్న మాట..”

“అబ్బా.. ప్లీజ్ లలితా..”

“సరే, మామూలు స్నానం కాదు, తలారా చేయాలి, ఓకేనా!.”

“అలాగే తల్లీ, వెళ్ళు..”

“పోనీ వళ్ళు రుద్దమంటావా!”

“మ్మ్.. వద్దులే..”

“ఓ.. పోనీ వాడిని పిలిచీ..”

“ఇస్స్.. పోకిరీ పిల్లా, వెళ్ళు..” అంటూ, ఆమెని బలవంతంగా బయటకి గెంటి తలుపు వేసేసుకున్నాను. మనసూ, శరీరం గాలిలో తేలిపోతున్నట్టు ఉంది. ఉండుండీ నవ్వొచ్చేస్తుంది. ముని పళ్ళతో పెదాలను కొరుక్కొని, నవ్వు ఆపుకుంటూ స్నానం చేస్తుంటే, వళ్ళంతా ఏదో గిలిగింతలు. అద్దంలో కనిపిస్తున్న వంపులను చూస్తూ “ఇస్స్.. ఇన్నాళ్ళకు మీకు విముక్తి..” అనుకుంటూ.. స్నానం ముగించి బయటకు వచ్చాను. రాగానే ఆ గది చూసి ఆశ్చర్యపోయాను. అప్పటికే అగరొత్తులు వెలింగించేసి ఉంచింది. మరోపక్క ఒక గ్లాస్ లో వేడి పాలు, పళ్ళూ. వాటిని చూడగానే గుండె, శరీరం రెండూ తీయగా మూలిగాయి. వాటిని చూస్తూ అక్కడే ఉన్న తెల్ల చీరను చేతిలోకి తీసుకున్నా. తీరా చూస్తే లంగా కానీ, బ్రా, పేంటీలు గానీ లేవు. బ్లౌజ్ ఒక్కటే ఉంది. షెల్ఫ్ తెరిచి చూస్తే, అవి అక్కడ కూడా లేవు. “అయ్యో, ఏం అయిపోయాయీ..” అనుకుంటూ రూం అంతా వెతికినా కనిపించలేదు. లలిత కానీ తీసిందా అనుకుంటూ, తలుపు ఓరగా తీసి “లలితా..” అని పిలిచాను చిన్నగా. లలిత రాగానే “వాటిని నువ్వు తీసావా!” అని అడిగాను.

“వేటినీ?” చిలిపిగా అడిగింది.

“హబ్బా.. తీస్తే ఇవ్వొచ్చుగా..”

“ఇప్పుడు వాటితో పనిలేదుగా..”

“అబ్బా.. ప్లీజ్..”

“పరవాలేదు పిన్నీ.. అనవసరంగా వాడిని ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకూ?”

“కనీసం లంగా అయినా ఇవ్వు..”

“దానితో అస్సలు పని లేదు..”

అంటూ ఉండగా, అతను వచ్చేసినట్టున్నాడు. తలుపు కొడుతున్నాడు. ఇక చేసేదేం లేక, చటుక్కున తలుపు వేసేసుకున్నాను.​
Next page: Update 06
Previous page: Update 04