Update 107

Twin Paradise

గీతను కలిసి బయల్దేరాక శ్రీనివాస్ చెప్పినట్టే మార్కెట్లో షాప్ చూసుకుంటూ ఉన్నాడు భరత్.

తిరిగి ఇంటికెళ్ళి భోజనం చేసాక, ఇల్లు చూసుకోమని తల్లితండ్రులిద్దరూ మార్కెట్కు వెళ్లిపోయారు.

ఏముంది మన లాగే టైంపాస్ కోసం ఇనిస్టాగ్రామ్ ఓపెన్ చేసి రీల్స్ చూస్తూ కూర్చున్నాడు.

అప్పుడే హరీష్ కాలింగ్ అని పడింది.

భరత్: హరీష్ ఏమైంది అస్సలు ఫోన్ చేస్తలేవు?

హరీష్: మీరు పెద్దోళ్ళు కదా బ్రో, మమ్మల్ని దేక్తలేరు.

భరత్: యోహే ఊకో.... గట్ల అంటవు ఏంది.

హరీష్: ఇవాళ నా బర్తుడే రా పూక.... నేనే చెప్పుకోవాలా....

భరత్: హ్యాపీ బిర్తుడే మామ.... సారీ మర్చిపోయినా.

హరీష్: అందుకే అంటున్నా మమ్మల్ని దేక్తలేవు అని. థాంక్స్...

భరత్: సారీ రా...

హరీష్: ఏ ఆపు... వందనా వాళ్ళింటికిరా. కలుద్దాం.

భరత్: హా సరే. గిఫ్ట్ ఏమైనా కావాలా?

హరీష్: నీ గుద్ద ఇత్తవు గాని... మూసుకొనిరా...

భరత్ ఇక వందనా వాళ్ళింటికి చేరుకోగానే, గేటు నుంచి చూస్తే పైన బాల్కనీ నుంచి చేతు ఊపుతూ రమ్మని సైగ చేసింది.

మెట్లు ఎక్కి పైకి పోయి తలుపు దగ్గర రబ్బరు ముడేసుకున్న పంజాబీ డ్రెస్సు పిట్ట నడుముని చుట్టేసి, అడుగు లోపల పెట్టి ఆమె పెదవులు అందుకున్నాడు.

ఆమె కూడా అతడి తీపిని రుచి చూసి నోరు తెర్చి కింది పెదవిని చీకింది. ఆమెని మరింత కౌగిట్లోకి లాక్కొని మెడ పిసుకుతూ పెదవులు చప్పరించసాగాడు.

ఇద్దరూ ఊపిరి బిగబట్టి గాఢంగా ముద్దులో ఉండగా భరత్ నెత్తి మీద మొట్టికాయ పడింది.

విడిచి ఎడమకి మెడ తిప్పితే కోపంగా చూస్తున్న కళ్ళు.

“ అది మా అక్క రా మొద్దు ” అని మొహం మీద కొట్టింది.

భరత్ కి దిమ్మతిరిగింది. వెంటనే వందనాని వదిలేశాడు.

ఇటు చూస్తే వందనా కొంత ఆశ్చర్యంతో కొంత సిగ్గుతో నవ్వింది.

ముందుకు అడుగేసి, చెందనా చేతులు పట్టుకున్నాడు క్షమాపణగా.

భరత్: సారి నువ్వనుకున్న.

చెందనా: అబద్ధాలడకు నువ్వు కావాలనే చేసావు.

భరత్: అరె లేదు....

ఇంతలో ఎవరో మెట్లు ఎక్కుతున అడుగుల చప్పుడు వినిపించి, “ ఉ షూ... ” అంటూ వందనా మూతి తుడుచుకుంది.

కేకు డబ్బా పట్టుకొని హరీష్ వచ్చాడు.

తుత్తరగా లోపలికొచ్చి డబ్బా టేబుల్ మీద పెట్టాడు. వీళ్ళు ముగ్గురు కూడా అక్కడికి నడిచారు.

భరత్: ఒరేయ్ నువు తీసుకొచ్చావెంట్రా. నేను నైట్ అనుకుంటున్న ఇప్పుడేనా

హరీష్: నా కేకు నేనే తెచ్చుకోవాలి. మర్చిపోయిండు ఇంకా కేకు తెచ్చేవాడట మూస్కో.

భరత్: నైట్ చేసుకునే వాళ్ళం కదరా మధ్యాహ్నం ఎందుకు తెచ్చినవు..

హరీష్: ఏ మా పెద్దనాన్న వాళ్ళు వచ్చిర్రు, అక్కలతో ఉండకుండా దోస్తులతో ఏంది తొందర రా ఇంటికీ అని మా అయ్య ధోబ్బుతున్నాడు.

భరత్: ఓహో...

వందనా: అరె కాసేపు ఆగు.... ఇప్పుడే ఎందుకు ఓపెన్ చేస్తున్నావు?

హరీష్: నేను పోవాలి వందనా.

ఇంతలో వందనా స్పర్కిల్ కేకు మీద పెట్టి అగ్గిపెట్ట తీసింది.

భరత్: అరె బ్లాస్టర్ తేలేదా?

వందనా: ఇంట్లో వద్దు అని నేనే తేకని చెప్పిన.

భరత్: అవును మంచిదే.... అని చెందనా నీ చూస్తే తనేమో ఇంకా మూతి ముడుచుకొని ఉంది.

వందనా క్యాండిల్ ముట్టిచ్చింది.

హరీష్: ఉఫ్....

“ హ్యాపీ బర్తుడే టూ యూ.... ”

హరీష్ కేకు కొంచెం కోసి చిన్న ముక్కని వందనాకి తినిపించాడు. వందనా కూడా ఇంకో ముక్క హరీష్ కి పెట్టింది. తరువాత భరత్, చెందనా.

వందనా మరో ముక్క పెడుతూ క్రీము హరీష్ చెంపకి పూసింది.

హరీశ్: వొద్దు ఇంటికి పోవాలి.... అంటూ కొంచెం పూయగానే ఆపేసాడు.

వందనా నవ్వితే, చిలిపిగా ఆమె చేతిని ఆమె బుగ్గలకే వొత్తించి వందనా మొహానికి క్రీమ్ పూసాడు.

అది చూసి భరత్ కూడా చెందనా బుగ్గలకు గంధంలా పూసాడు.

చెందూ చెయ్యి పట్టుకొని చికాకుగా భరత్ ను గట్టిగా వెనక్కి నెట్టేసింది.

తను పక్కన కుర్చీలో పడ్డాడు.

హరీష్: హే ఏమైంది?

మూతి ముడుచుకొని, చెందూ: ఏం లేదు.

హరీష్: ఏమైందిరా ఏమన్నావు?

భరత్: ఏం లేదురా...

వందనా: వాళ్లంతేరా.

భరత్ వందనాకి ముద్దు పెట్టాడు అని తెలిస్తే హరీష్ ఎలా స్పందిస్తాడో తెలీదు. అందుకే విషయం బయటకి చెప్పట్లేదు.

వందనా: హే ఫోటో తీసుకుందాం.

నలుగురూ సెల్ఫీ దిగారు.

హరీష్ ఫోను మోగింది.

హరీష్: డాడీ ఫోన్ చేస్తున్నాడు. నేను వెళ్తాను.

వందనా: హ్మ్మ్... చేతులు కడుక్కో.

హరీష్ చేతులు కడుక్కొని తొందర పడుతూ వచ్చి వందనాకి పెదవులు ముద్దు పెట్టేసాడు.

వాళ్ళ ముద్దు చూస్తూ వీళ్ళు మొహం తిప్పుకున్నారు.

హరీష్ వెళ్ళిపోయాడు.

భరత్ చెందూను పట్టుకున్నాడు.

భరత్: ఎందుకు దొబ్బేసావే...?

చెందనా: ఓవర్ చేస్తున్నావు. పో ఇక.

భరత్: అరె చూసుకోలేదు నేను...

చెందనా: సర్లే పో... అని వెనక్కి తిరిగింది.

కొంటెగా ఆమెని వాటేసుకొని, చెవిలో, భరత్: ఒక కిస్ ఇచ్చి బై చెప్పు.

చెందూ: ఇవ్వనూ పో...

భరత్: అంతేనా?

చెందూ: హా...

వందనా: అరేయ్... నువ్వు కావాలనే చేశావు కదా...

భరత్: నువు ఆగవమ్మా ఇంక ఇరికించకు నన్ను. అయినా చెప్పవా నువు.

వందనా: ఎక్కడా గ్యాప్ ఇచ్చావు నువు.

చెందూ భరత్ ను విడిపించుకుంది.

చెందనా: చాలు ఆపండి.

వందనా: భరత్ నీ కిస్ నచ్చిందిరా నాకు. హరీష్ కంటే... అంటూ నవ్వింది.

భరత్: నువ్వాపు వందనా... సరే నేను వెళ్తున్నా చెందూ బై...

చెందనా: టక్కున వెనక్కి తిరిగి అతడిని చెయ్యి పట్టుకొని ఆపింది.

ఆమెని దగ్గరకి తీసుకొని కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టేసాడు.

భరత్: సారి... నిజంగా నువ్వే అనుకున్న.

చెందనా: ఊ సర్లే...

మెడ వంచి ఇష్టంగా ఆమె పై పెదవిని టమాటా ముక్కలా పెదవులతో కొరికి నోట్లోకి తీసుకున్నాడు.

అతడి కింది పెదవి అడుగున పంచని గడ్డానికి ఆమె పెదవి రాసుకుంది.

అతడి మెడలో పట్టుకొని మీదకి వంచుకుని. వొంగి ఆమె నోట్లో నోరు కుక్కేస్తూ గాఢంగా పెదవులు చప్పరించసాగాడు.

వాళ్ళని వందనా ఆమె ఒంట్లో తీపి కుతూహలంతో చూసి, వెంటనే పోయి మెయిన్ డోర్ మూసింది. ఎవరైనా వస్తే మరో సమస్య అని.

ఆమె పెదవులు విడువగానే చెందూ ఎరుపెక్కిన చెంపలతో నవ్వింది.

చెందనా: నిన్న రమ్మంటే రాలేదు.

భరత్: సారి... అంటూ ఆమె కుడి చెంప మీద క్రీమును నాకాడు.

చెందూ మైకంగా కళ్ళు మూసుకుంది.

భరత్: నీకిష్టం లేకుండా పూసాను. సారీ..

చెందనా: ఊ... అని సన్నగా గొణిగింది.

ఇంతలో భరత్ నడుముని వెనక నుంచి మరో రెండు చేతులు చుట్టేశాయి.

అతడి చెవి పోగుని మరో రెండు పెదవులు రాసుకున్నాయి.

ముందు చెందనా కళ్ళు మూసుకొని ఉంది. మెడ తిప్పి వెనక్కి చూస్తే చెందనా లాగే ఉండే ఆమె అక్క కన్నులు కోరికగా చూస్తున్నాయి అతడిని.

వందనా: ఇంకో కిస్ ఇవ్వురా... అంది అతడిని చెవిలో వెచ్చని శ్వాస నింపేస్తూ.

చెందన మీద ఇష్టంతో వందనకి స్పందన ఇవ్వకుండా చెందనా నుదుట ముద్దు చేసాడు.

భరత్ అని హత్తుకుంది. వందనా చేతులు ఆమె నడుముకి తగిలి వెనక్కి అడిగేసి చూసింది.

వందనా నవ్వింది.

వెంటనే వందనా చేతులు విడిపించి, “ జరగవే ” అంటూ భరత్ ను హత్తుకుంది.

భరత్: చాలు.... రిపోర్ట్ కొడతారు.

చెందనా: ఏం కాదు.

మెడ వంచి ఆమె మెడలో ముద్దు చేసాడు.

భరత్: ఉమ్మ్....

చెందనా హిప్స్ పట్టుకొని తనకేసి నొక్కేసుకున్నాడు.

చెందనా: అహ్...

చెందనా కళ్ళు మూసుకుంది.

భరత్ వందనా చెయ్యి అందుకొని పక్కకి తీసుకొని ఒకచేత ఆమెని హత్తుకున్నాడు.

ఇటు మొహం తిప్పి వందనా పెదాల దగ్గర, భరత్: వద్దు వందనా మనం ఇంకా జూనియర్ కాలేజ్ ఏ...

వందనా: కానీ అర్హత లేనప్పుడు కోరిక ఎందుకు పుట్టాలి చెప్పు....

చెందనా భరత్ ఛాతి గుండి విప్పి గుండె ముద్దిచ్చింది.

వందనా అతడి తల వెనుక చెయ్యేసి పెదవులు అందుకుంది.

ఆమె పెదవులు చుంబిస్తూ చెందనా పిరుదును పిసికాడు.

వందనా బుగ్గల మీద క్రీమును కూడా నాకి అదే క్రీము ఆమె పెదవులకు రుచి చూపించాడు.

పిమ్మట చెందూ పెదవులు ముద్దు చేసాడు.

వందనా తన చున్నీ పక్కన విసిరింది.

భరత్ చెందనా చున్ని విప్పాడు. ఆమె పంజాబీ డ్రెస్సు గల్లాకి ఉన్న రెండు గుండీలు విప్పి చిన్న స్థానాల మధ్యలో ముద్దు పెట్టాడు మత్తుగా.

వందనా భరత్ మెడలో ముద్దులు పెడుతుంది.

చెందనాతో పోలిస్తే వందనా బరువు ఎక్కువ, ఆమె ఛాతి వొంపు చూసి కలిగిన కోరికతో, చెందనా నుంచి ఇటు తిరిగి వందనా గుండీలు విప్పి ఆమె నడుము బిగించి ఆమె గుండీలు చాటున పెదవులు గుచ్చాడు.

వందనా: మ్మ్మ్మ్.... అని పెదవి చప్పరించింది.

ముద్దులు పెడుతూ పైకి వచ్చి పెదవులు అందుకున్నాడు.

భరత్: చూడొచ్చా...

వందనా: నిజంగా?

భరత్: హా చూపిస్తావా?

చెందూ కళ్ళలో మరోసారి చిన్న అసూయ.

ఏం చేస్తాము, మగాడి నోరు ఊరించేవి పెద్దగా లేకపోవడం చెందనా అందానికి లోటు.

ఇటు వందనా డ్రెస్సునీ ఆమె భుజాలు జార్చి చామనచాయ పొంగుల మీద ఎర్రగా నిక్కపొడుచుకున్న చిన్న చనుమొనలు చూసి అతడి నోట్లో ఊరీలూరీ లటుక్కున వందనా ఎడమ స్థానాన్ని నాలుక తీగించాడు.

జివ్వుమని పళ్ళు కొరుక్కుంటూ భరత్ తలని పిసికింది.

భరత్: సారీ.... అడగకుండా.... అంటూ ఆమె కళ్ళలో చూసాడు.

వందనా: ఇట్స్ ఒకే...

వందనా పెదవులు ముద్దు చేసుకుంటూ ఆమె చనుమొన మీద వేలిని నిమురుతూ ఉన్నాడు.

చెందూ వెనకకి అడుగేసింది. భరత్ పూర్తిగా వందనా ముద్దులో ముగిపోయాడు.

కుర్రతనం ఆశలు అలాగే ఉంటాయి, ఒకటి కావాలనుకుంటూ మరోటి నచ్చగానే అది వదిలి ఇది పట్టుకుంటాం. అవసరమైతే రెండూ కావాలంటూ మొండికేస్తాము.

చెందూ మీద భరత్ ఇష్టం అలాంటిదే, తానంటే ఇష్టమే గాని మరోదాని రుచి కూడా కావాలనుకోవడం తప్పేమీ కాదు కదా.

ఇద్దరూ వేడెక్కిపోతూ, టీనేజ్ ఉత్సాహంతో ఒకరినొకరు ముద్దులాడుకుంటూ ఉన్నారు.

ఇక్కడ బయటపడని మరో రాక్షస అంశం ఏంటో తెలుసా? భరత్ కి హరీష్ మీద ఉన్న అసూయ. దానికి వందనా కొంచెం బలి అవుతుంది.

వందనా మెడని ముద్దాడుతూ ఆమె నడుముని నలిపేయసాగాడు.

వందన: మ్మ్...

వందనా డ్రెస్సు నడుము వరకు జారింది.

కానీ భరత్ ఇష్టంలో లోటు ఉండదు. చెందూ చెయ్యి పట్టుకొని లాగి ఆమె బుగ్గ ముద్దిచ్చాడు.

చెందూ కూడా తన డ్రెస్సుని భుజాల కిందకి అనుకోబోతుంటే భరత్ కన్నులు కంగారుతో అక్చెరపోయాయి.

వందనాని వదిలి వెంటనే చెందూనీ ఆపేసాడు.

భరత్: ఆగు... వద్దు... అంటూ చెందూ డ్రెస్సుని పైకి అన్నాడు.

నిరుత్సాహంగా చూస్తూ, చెందూ: నేను బాగోనా?

భరత్: ఓ పిచ్చి అలా కాదు. నేను ఆపుకోలేను.

చెందూ బుగ్గలు ఎరుపెక్కాయి.

చెందనా: అంటే.... అని అమాయకం చేసింది

అప్పుడే, “ చెందూ ” .. వాళ్ళమ్మ పిలుపు.

ముగ్గురు బెదిరిపోయారు.

చెందనా వెంటనే మూతి తుడుచుకొని పరిగెత్తి తలుపు తీసి కిందకి చూసింది.

వాళ్లమ్మ పేరు కౌసల్య.

కౌసల్య కింద నిల్చుని పిలుస్తుంది.

చెందనా: ఏంటమ్మా?

కౌసల్య: సేమియా చేశాను తీసుకుపోదూ రావే...

చెందనా: హా వస్తున్న.

వాళ్ళని పట్టించుకోకుండా చెందూ మెట్లు దిగి అమ్మ వెంట ఇంట్లోకి నడిచింది.

కౌసల్య: మీ ఫ్రెండ్స్ ఇద్దరు వచ్చారు కదా..

చెందూ: హరీష్ ఇప్పుడే వెళ్ళిపోయాడు మమ్మీ... వాళ్ళ పెద్దమ్మ వాళ్ళొచ్చారంట.

కౌసల్య: భరత్ ఉన్నాడా?

చెందూ: హా...

కౌసల్య: సరే ముగ్గురికి తీసుకుపో. పెట్టిస్తాను.

కౌసల్య ఒక ప్లేటులో మూడు గిన్నెలు పెట్టి వాటిలో సేమియా పాయసం వడ్డిస్తోంది.

కౌసల్య: హరీష్ కి గిఫ్ట్ ఏం ఇచ్చారు?

చెందూ: ఏమో సాయంత్రం చూస్తాములే.

కౌసల్య: ఓహ్...

చెందూ: అమ్మా ఒకదానిలో ఎక్కువ వెయ్యి, భరత్ తింటాడు.

కౌసల్య: హ్మ్మ్....

ఇక గిన్నెల్లో చెంచాలు వేసి చెందనాకి అందించింది.

కౌసల్య: ఇంకా కావాలంటే మళ్ళీ రా సరేనా

చెందనా: సరే మమ్మీ...

ప్లేటు పట్టుకొని మెట్లు ఎక్కుతూ పైకి వచ్చి తలుపు తీసేసరికి అక్కడ వాళ్ళిద్దరూ లేరు.

ప్లేటు టేబుల్ మీద పెట్టింది.

చెందనా: అక్కా.... అని పిలిచింది.

చెందనా: భరత్....​
Next page: Update 108
Previous page: Update 106