Adultery ~ గీత ~

కొన్ని రోజుల తరువాత, అందరికీ పరీక్షలు, గీతకి తన క్లాసులో ఇద్దరో ముగ్గురో స్నేహితులు ఉన్నా కానీ వీళ్ళ ఇద్దరితోనే ఎక్కువగా ఉండేది. గీత సింధూ, దీపా ఇంటికి చదువుకుందాం అని వచ్చారు. ముగ్గురూ చదువుకుంటూ రాత్రికి దీపా గదిలోనే పడుకుందాం అని నిర్ణయించుకున్నారు.

ఇక ముగ్గురూ ఒకే పక్కలో పడుకున్నారు. దీపా ఒక దుప్పటి కప్పుకుని ఉంటే, గీత సింధూ కలిసి ఒకే దుప్పటి కప్పుకొని ఉన్నారు.

సింధూకి పక్కన ఎవరు ఉన్నారు అని ఆలోచించకుండా మీద కాలేసి పడుకోవడం అలవాటు. పది దాటింది కిటికీలోంచి చల్లని గాలి గదిని చుట్టేస్తుంది. సింధూ గీతకి దగ్గరగా జరిగి కాళు మీద వేస్తే తన మోకాలు సరిగ్గా గీత తొడల మధ్య గుచ్చుకుంది. సింధూ కాస్త కదులుతూ ఉంటే మోకాలు గీత తొడల మధ్య రుద్దుకుంటూ తన పూకుకి సమ్మగా అనిపించసాగింది. తను కూడా సింధూ దిక్కు జరిగి, సింధూ చెవి దగ్గర మొహం పెట్టింది.

గీత: అక్కా... కాలు తియ్యి

సింధూ పట్టించుకోవట్లేదు. గీత తన భుజం తట్టింది. మళ్ళీ కదిలింది, మోకాలు ఇంకాస్త పైకి నెడుతూ.

ఆ చెర్యకి గీత పూకు బొడిమ నలిగింది. కళ్ళు మూసుకొని “ ఆహ్ ” అని గాలి పీర్చుకుంది.

సింధూ: గీతా చలి పెడుతుందే

గీత: మ్మ్..

గీత మీద చెయ్యేసి ఇంకా దగ్గరగా హత్తుకుంది, దానితో గీతకి ఒళ్ళు వెచ్చగా అనిపించింది.

సింధూ: కావాలా?

గీత: హా..

సింధూ మెల్లిగా గీత పంజాబ్ డ్రెస్సు టాప్ లోకి ఎడమ చెయ్యి దూర్చి తన నడుము మీద రాసింది.

గీత: అక్కా వద్దే

సింధూ: ఉష్ అది లేస్తుంది.

దీపా: నేను లేచి ఉన్నాను

గీత: నిద్ర రావట్లేదా

సింధూ: అందుకే అంటున్నాను...అంటూ నిదానంగా గీత పైజామా నాడలోనికి చెయ్యి పొనిచ్చింది.

గీత కళ్ళు మూస్కొని సింధూ చేతి స్పర్శకి మెలికలు తిరసాగింది. సింధూ మెల్లిగా వెళ్ళని పూకు ఎత్తులో తడుముతూ కిందకి నిమురుతూ వెళ్ళి పూకు బోడిమ మీద మధ్య వేలితో ముట్టుకుంది. గీతకి నరాలు జిమ్మన్నాయి. సింధూ చేతిని పిసికి పట్టుకుంది.

గీత: ఇస్స్.... అక్కా

సింధూ గీత చెవిని కొరికింది.

సింధూ: ఎలా ఉంది?

గీత: వద్ధక్కా తప్పు

సింధూ గీత చేతిని పైకి తీసుకుని తన ఎడమ సన్ను మీద వేసుకుంది, గీత దాన్ని మెత్తగా పిసికింది.

సింధూ: మ్మ్మ్మ్...

గీత పూకు పెదాలు మూడు వేళ్ళతో మీటింది. దానితో గీత వణుకుతూ రెండు తొడలు కాస్త వెడం చేసింది. సింధూ వేలుతో గీత పూకుని కొలుస్తూ పైకి వచ్చి సరిగ్గా కలయికలో రాసింది.

గీత: ఆఅహహ్....

అక్కడ వెంట్రుకలని వేలితో గిల్లింది.

గీత: ఆహ్ అక్కా

సింధూ: ఎంటే అంత గడ్డి పెంచేసావు

గీత: అంటే?

సింధూ: మొత్తం గడ్డి పెంచేస్తే రేపు దున్నడం కష్టం

దీపా: అది దాని మొగుడు చూసుకుంటాడు నీకేందుకే, పడుకో..

సింధూ: నువు మూస్కోవే

గీత కూడా మెల్లిగా సింధూ నడుము చుట్టేసి పిసికింది.

సింధూ: ఆహ్ అబ్బా మూడ్ వస్తుంది పిట్టకి

తరువాత చూస్తే పక్కన దీపా లేదు. బయటకి వెళ్ళిపోయింది అనుకున్నారు.

సింధూ: గీత నీకు తెలుసా, ఇప్పుడు మీ సాయి అన్న ఇక్కడికి వస్తాడు

గీత: ఏంటి ఎందుకూ?

సింధూ: దీపా బయటకి వెళ్ళి, పక్కన రొమాన్స్ చేసుకుంటారు

గీత: నిజమా?

సింధూ గీత పూకునీ స్వల్పంగా నిమురుతూ మెడలో ముద్దు పెట్టింది.

గీత: మ్మ్మ్మ్....

సింధూ: అవును చూద్దామా?

గీత: లేదు లేదు చి

సింధూ: అబ్బా చూద్దాం గీత, ఒప్పుకోవే

గీత: వద్దు అక్కా బాగోదు

సింధూ: ఏం కాదు రావే

ఇద్దరూ లేచి ఇంటి వెనకకు వెళ్ళారు. అప్పుడు ఎవరో గోడ దూకిన శబ్దం వినిపించింది. ఇంటి మూలకి దాక్కున్నారు. అడుగులో అడుగు వేస్తూ దీపా వైపు నడిచారు. అక్కడ కాంపౌండ్ గోడ ఆగ్నేయం మూలకి ఇద్దరూ గట్టిగా హత్తుకొని ఉన్నారు. గీత చూసి ఆశ్చర్యంతో నోరు తెరచింది.

సాయి దీపాని గట్టిగా హత్తుకొని మెడలో ముద్దులు పెట్టేస్తున్నాడు, ఆమె మెలికలు తిరుగుతూ సాయి మొహం పెద్ద సళ్ళకి అదుముకుంటుంది.

గీత: అక్కా ఇది తప్పు కాదా?

సింధూ: వాళ్ళు అంతే నాక్కూడా ఒకరోజు ఇలా వచ్చినప్పుడే తెలిసింది.

సాయి ఆమె కింది పెదవిని నోట్లోకి తీసుకొని కొరుకుతున్నాడు.

సింధూ: అబ్బా అలా తినేస్తున్నాడు ఎంటే

గీత: హా....

చూస్తుండగానే దీపా వేసుకున్న tshirt విప్పేసాడు, దీపా లోపల ఏమీ వేసుకోలేదు, బత్తయిలాంటి సళ్ళు బయట పడ్డాయి. టక్కున కుడి చన్ను నోట్లో పెట్టేసుకున్నాడు.

గీత: అక్కా ఇది పెట్టికోట్ ఎపుడు విప్పేసింది?

సింధూ: కసి పూకు నంగనాచి, ఇందాక బాత్రూమ్లోకి పోయి విప్పి వచ్చిందేమో

సాయి దీపా సళ్ళని నోట్లో పెట్టుకొని చీకేస్తున్నాడు. వీళ్ళు ఇంకా దగ్గరకి వెళ్లారు.

దీపా: ఉమ్మ్మ్.... బావా

సాయి: చప్పుడు చెయ్యకే

కుడి చన్నుని నాలుకతో నాకుతూ పెదాలతో పట్టి లాగుతున్నాడు. దీపా కళ్ళు మూసుకొని మూలుగుతూ ఉంది.

గీత: అక్క లోపలికి పోదామా

సింధూ: ఎందుకే?

గీత: నేను చూడలేక పోతున్న, సాయి అన్న మంచివాడు అనుకున్నా మరీ ఇంత మోటుగా ఉన్నాడు.

సింధూ: హహ... అలాగే ఉండాలి గీత, బయట సొక్కంపూసలా ఉండాలి, చీకట్లో ఇలా మోటుగా మీద పడిపోవాలి, అబ్బా వాటిని తినేస్తున్నాడే

గీత: దానికి ఇప్పుడే అంత ఉన్నాయి, వీడు అలా నలిపేస్తున్నాడు ఇంకెలా అవుతాయో

సింధూ: హా అవును

గీత: అక్కా లోపలికి పోదాం పదా ఎవరైనా వస్తే వాళ్లేమైనా కాని మనకెందుకు

సింధూ: సరే పదా

లోపల దుప్పటి ముసుగు కప్పుకొని గుసగుసలు పెట్టుకున్నారు. .

సింధూ: నువు ఎందుకు పోదాం అన్నావో నాకు తెల్సు

గీత: ఎందుకు?

సింధూ: ప్యాంట్ విప్పుతాడు అనే కదా.

గీత: అయ్ ఆపు ఆ నోరు ఎప్పుడూ అవే మాటలు.

కాసేపు సింధూ ఏం మాట్లాడలేదు.

గీత: అక్కా వాళ్ళు అది చేసుకుంటారా ఇప్పుడు?

సింధూ: పోయి చూద్దామా చేసుకుంటారో లేదో

గీత: చి చీ నువు నన్ను చెదగొట్టడానికే దొరికావు తల్లి

ఇక ఆ తరువాత వాళ్ళ ముగ్గురి డిగ్రీ అయిపోయింది, డిల్లీ వెళ్ళిపోయారు. గీత ఒంటరి అయిపోయింది.

సింధూ ఒకే ఊరి అయినా గీతని కలిసే వీలు కాలేదు. తన పీజీ ఐపోయాక ఊరికి వచ్చినప్పుడు కొన్ని సార్లు కలుసుకున్నారు. సింధూ ఫారిన్ వెళ్ళిపోయాక అసలు కలవడం వీలు కాలేదు. దీపా సాయి అసలు ఎన్నడూ కలవలేదు. గీత పెళ్ళి పత్రిక పంపినా రాలేదు.

—————————————————

ప్రస్తుతం,

మరుసటిరోజు, సాయంత్రం గీత కాలేజ్ నుంచి ఇంటికి వచ్చి లోపల బ్యాగ్ పెట్టి మొహం మీద నీళ్ళు చల్లుకొని తుడుచుకుంటూ ఉంటే ఇంటి ముందు కార్ ఆగిన శబ్దం వచ్చింది. దాన్ని పట్టించుకోకుండా అద్దంలో చూసుకుంటూ బొట్టుబిళ్ళ పెట్టుకుంటూ ఉంటే, సింధూ గొంతు “ గీతా ” అంటూ వినిపించింది. వెంటనే బయటకి వెళ్ళింది.

గేట్ దగ్గర సింధూని చూసి పరిగెత్తి గేట్ తీసింది. అప్పుడే కార్ లోంచి ఇంకో మహిళ బొద్దుగా, తెల్లగా, బ్లూ చీర కట్టుకొని దిగింది.

దీపాని చూసి గీత అవాకయ్యింది. తన కళ్ళలో ఆనందం నిండుకుంది. తన మనసంతా సంతోషం నిండి హుషారు పోతూ దీపాని కౌగిలించుకుంది.

దీపా: ఎలా ఉన్నావే?

గీత: బాగున్నాను.

దీపా చెయ్యి పట్టుకొని “ పద లోపలికి ” అంటూ ఇంట్లోకి లాక్కెళ్ళింది.

ఇద్దరూ గీత సంతోషాన్ని చూసి నవ్వుకున్నారు.

ఇంట్లోకి రాగానే, దీపా: ఆగవే బావ వస్తున్నాడు

అలా చెప్పిందో లేదో గుమ్మం ముందు ఆరుంపావు అడుగుల కటౌట్ నవ్వుతూ నిల్చుంది.

సాయి: గీత సర్ప్రైజ్...

గీత: అన్నా....అంటూ దగ్గరకి వెళ్ళింది.

సాయి గీతని దగ్గరకి తీసుకుని కౌగిలించుకున్నాడు.

సాయి: ఎన్ని రోజులు అయ్యింది చిట్టి నిన్ను చూసి

సాయి గుండె మీద తల వాల్చి కన్నీళ్లు పెట్టుకుంది.

గీత: నాతో మాట్లాడకు అన్నయ్య, కనీసం చెల్లికి ఫోన్ కూడా చెయ్యవు. చెల్లికి పెళ్లైంది, దానికి అన్నా తమ్ముళ్లు లేరు అని కూడా లేదు నీకు

గీత మొహం పైకి ఎత్తాడు. కళ్ళలో నీళ్ళు తుడిచాడు.

సాయి: అన్న నేను ఉన్నా కదా

గీత: నువు మాట్లాడకు.

సాయి: మాట్లాడను ఓకే.... అంటూ రెండు చేతులూ మూతి మీద వేసుకొని నిల్చున్నాడు.

సింధూ: గీత మీ అన్న నీకు శుభవార్త చెప్పాలని వస్తే అలా నోరు మూసేయడం తప్పు

గీత కళ్ళు నవ్వాయి. మళ్ళీ సాయి వైపు చూసి చేతులు కిందకీ లాగింది, సాయి నవ్వుతూ తిరగి అడ్డు పెట్టుకున్నాడు.

గీత: ఏంటది?

అడ్డంగా తలూపాడు. సాయి రెండు చేతులూ గిచ్చింది.

సాయి: అబ్బా అలా గిచ్చుతావెంటే

గీత: మరి చెప్పు ఏంటో?

రెండు చేతులు పట్టుకొని “ ముందు రా నువు కూర్చో ” అంటూ తీసుకొచ్చి కూర్చోబెట్టింది.

గీత: చెప్పు

దీపా వచ్చి సాయి పక్కన కూర్చొని, హ్యాండ్బ్యాగ్ లోంచి చిన్న కుంకుమ భరణి తీసి గీతకి బొట్టు పెట్టింది, గీత కూడా నవ్వుతూ తిరిగి దీపాకి పెట్టింది.

సాయి హ్యాండ్బ్యాగ్ లో చెయ్యి పెట్టి పెళ్ళి పత్రిక తీసి గీతకి అందించాడు.

సాయి: మీ అన్న పెళ్ళి, నువ్వే ఆడపడుచు.

బుంగమూతి పెట్టుకొని, గీత: నీనేం నీలా కాదు, వస్తాను.

దీపా: ఇది ఇంకా అలాగే చిన్న పిల్లలా క్యూట్ ఎస్ప్రెషన్ ఇస్తుందే

సింధూ: హా...

సాయి: పది రోజుల ముందు రావాలి, నువ్వు బావ.

గీత: పది రోజులు అంటే ఆయనకి కష్టంరా

సాయి: బావ పెళ్లిరోజు వచ్చినా ఏం కాదు, నేనేం అనుకోనులే, నువు మాత్రం పది రోజుల ముందు రావాలి.

గీత: లేదు ఆయన నేను కలిసే వస్తాం.

దీపా: అదేం కుదరదు

గీత: మీరేమైనా నా పెళ్ళికి వచ్చారా, నేను పెళ్ళిరోజే వస్తా.

సాయి: అలా అనకే, రా తప్పకుండా

గీత: ఊూ సరే

సాయి: పెళ్ళి వచ్చే నెల, ఇరవై మూడో తారీఖు, నీకు కాలేజ్ కూడా ఉండదు, అప్పటికే ఎగ్జామ్స్ అయిపోతాయి.

గీత: నీకెలా తెలుసు

దీపా: మీ అన్న డిస్ట్రిక్ట్ కలెక్టర్

గీత షాక్ అయ్యింది.

గీత: ఏంటి నిజమా?

సాయి: హహహ...

గీత: నిజంగా నాకు తెలీదు అన్న, అయినా నువు ఎప్పుడైనా నాతో చెప్పావా ఏంటి?

సాయి: గీత నన్ను క్షమించే, నీకు చెప్పలేదు సారీ సరేనా ఇక నీ అలక ఆపు

గీత: సరే నువు ఇలాగే ఉండు, ఇప్పుడే మంచి చికెన్ వండుకుందాం, నేను చేసిన చికెన్ ఇష్టం కదా నీకు

దీపా: మేము ఉండట్లేదు వెళ్తున్నాముా

గీత: ఓయ్ ఏంటి నువు అనేది, నువు పోతే పో మా అన్న ఉంటాడు ఇక్కడ ఎక్కువ చేస్తున్నావు

సాయి: అవును గీత మేము వెళ్ళాలి.

గీత: పోరా నేను రాను పెళ్లికి

సాయి: కొట్టేస్తా గీత నిన్ను, ఇంకోసారి అలా అనకు చెప్తున్న, ఇంకా చిన్న పిల్లలా, మా కంటే ముందే పెళ్లైంది నీకు

గీత: సారీ

సాయి: నేను అస్సాం వెళ్ళాలి రేపు పొద్దున్నే

గీత: సరే

సింధూ: కావాలంటే ఫస్ట్ నైట్ ఇక్కడ చేసుకుంటారు లేవే, మనం ఇద్దరం కలిసి కిటికీలోంచి చూద్దాం.

నలుగురూ నవ్వుకున్నారు.

గీత: ఛీ మెంటల్, నీకు సిగ్గుపెట్టలేదే

గీత: నాకున్న ఫ్రెండ్స్ మీరే, ఒక్కరైనా వచ్చారా పెళ్ళికి, ఏదో దేశం మొత్తం మీరే ఏలుతున్నట్టు బిజీ బిజీ

దీపా గీతని దగ్గరకి తీసుకుంది.

దీపా: క్షమించవే నిజంగా మేము తప్పు చేసాం. నిన్ను ఏడిపించాలి అనుకుంటామా మేము చెప్పు, మా క్యూట్ గీత నువు. సింధూ అంత చెప్పింది. అన్నయ్య మెల్లిగా వస్తాడు కానీ, నువు సింధూ శివ ముగ్గురూ కలసి వారం ముందే రండి.

సాయి: వెల్లోస్తాము

గీత: సరే కంగ్రాట్స్

సాయి: ఒకసారి బావకి కాల్ చెయ్యి నేను మాట్లాడుతాను

గీత గౌతమ్ కి ఫోన్ కలిపి ఇచ్చింది, సాయి మాట్లాడుకుంటూ వెళ్ళాడు.

దీపా: ఎంటే నా కంటే అందంగా ఐపోయావు, బక్క పిల్ల

గీత: ఎప్పటికీ ఒకేలా ఉంటామా ఎంటి.

సింధూ: దాని బ్రెస్ట్ చూడవే, నన్ను చూసి కుళ్లుకునేది, ఇప్పుడు నాకు కుళ్ళు వస్తుంది.

దీపా: ఆహా అన్న వచ్చినప్పుడల్లా నలిపేస్తాడేమో

గీత: చి ఆపండి.

దీపా: పెళ్ళైన దానివి ఇంకా సిగ్గేందుకే, ఒకటి చెప్పాలా?

గీత: చెప్పు

దీపా: ఒక వేకేషన్ ప్లాన్ చేద్దాం, మన ముగ్గురు జంటలు ఫారన్ వెళ్తాం. వారం రోజులు, ఒక ఐలాండ్ లో రిసార్ట్. ఫుల్ ఎంజాయ్ చేద్దాం.

సింధూ: మన మొగుళ్ళతో బాగా దున్నించుకొని పిల్లల్ని కనేద్దాం.

గీత: నువు మాట్లాడకు అక్కా ఎప్పుడూ అవే మాటలు. అది కాదు దీపా మేము ఇంకో ఇయర్ వద్దనుకున్నాం.

దీపా: నువు ఎప్పుడు అంటే అప్పుడేలేవే , ఇంకా ఆ మహానుభావుడిని అడగాలి

గీత: ఎవరు?

దీపా: ఇదిగో ఈ దయ్యం మొగుడు, వాడు ఏమంటాడో.

గీత: హహ ఏంటి అలా అంటావు, అక్క తిడుతుంది

దీపా: తిట్టదు, నీకు తెలీదులే, మనం ముగ్గురం ఎలా ఫ్రెండ్స్ ఓ, ఇదిగో ఈ మహా తల్లి, మీ అన్న, ఆ మహానుభావుడు కూడా చిన్నప్పుడు స్నేహితులంటా నాకు ఇవాల్నే తెలిసింది.

గీత: ఓహో....

సాయి వచ్చాడు.

సాయి: గీత గౌతమ్ గారితో నేను మాట్లాడాను ఆయన పెళ్లి రోజు వస్తాను అని మాట ఇచ్చేసారు. ఇక మేము వెళ్తాము. ఇప్పటి వరకు మనం దూరంగా ఉన్నాం కానీ ఇక మీదట అప్పుడప్పుడు కలుద్దాం సరేనా హ్యాపీ ఆ నువు?

గీత: నువు చెప్తే హ్యాపీ

సింధూ: అబ్బో ఇక వీళ్ళని చూసుకుంటూనే ఉండలే మనం.

దీపా: అన్నా చెల్లెళ అనుబంధం జన్మజన్మల సంబంధం.

గీత: ఇంకా పాటలు మానలేదా నువు.

దీపా: హాహా...సరే గీత వెల్లొస్తాము. నేను మళ్ళీ వస్తాను, మనం ముగ్గురం ఫుల్ షాపింగ్ చేసేద్దాం.

సింధూ: అబ్బో దీనికి ఇంకా ఆడపడుచు కట్నం చాలా ఉంటాయి, గీత ఏం కావాలన్నా ఇప్పుడే అడగవే మీ అన్న వాడి జీతం మొత్తం ముందు పెట్టేస్తాడు

సాయి: ఇస్తానే నీకెందుకు

గీత: హ అంతే.

సాయి: సరే చిట్టి వెల్లోస్తాము.

గీత: హా

ఇక వాళ్ళు ముగ్గురూ వెళ్ళిపోయారు. వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాక గీత తీరిగ్గా కూర్చుంది.

ఒక్కసారిగా ఇల్లంతా నిశ్శబ్ధంగా, ప్రశాంతంగా ఉండడంతో, ఫ్యాన్ గాలి ఆమె మొహం మీద తగులుతూ కురులు ఊగిసలాడుతూ ఉండగా తను తన స్నేహితులతో గడిపిన క్షణాలను గుర్తు చేసుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుంది.

ఆంధ్రజ్యోతి వార్తా పత్రిక, తేదీ, ఫిబ్రవరి పధ్నాలుగు, రెండు వేల పద్ధెనిమిది, ఒక చిన్న బల్ల మీద ఉండగా పక్కనే ఉన్న సాంసంగ్ జే 2 ఫోన్, 994926***7, మొగుతూ ఉంది. వెంటనే పట్టీల శబ్దంతో వచ్చి ఫోన్ ఎత్తింది గీత.

గీత: హెలొ ఎవరూ?

“ కోకిలా నేను హరణ్ ”

గీత: నువ్వా ఏంటి, ఎక్కడ పోయావు, నీకు ఎన్ని సార్లు ఫోన్ చేసాను. ఆ నెంబర్ పని చేయడం లేదా?

హరణ్: హా... అలానే అనుకో

గీత: బాగున్నావా?

హరణ్: హా.... నువు?

గీత: బానే ఉన్నా. ఏం సంగతి మరి ఇన్నిరోజుల తర్వాత గుర్తుచ్చానా నేను?

హరణ్: చేద్దాం అనుకున్నా కుదరలేదు. హేయ్.... మనం కలుద్ధామా ఇవాళా?

హరణ్ అలా కలుద్దామా అనగానే ఆలోచనలో పడింది. ఇన్నాళ్లు లేనిది ఇవాళా కలుద్దాం అని ఎందుకు అంటున్నాడు అనుకుంది. అలా దిక్కులు చూస్తూ కింద వార్త పత్రికలో తేది చూసి తన చూపు ఆగింది.

గీత: ఊరికొచ్చావా?

హరణ్: నిన్న రాత్రి.

గీత: హ్మ్....

హరణ్: హ్మ్ కాదు కలుద్ధామా?

గీత: మనం కలవకూడదు అనుకున్నాం కదా?

హరణ్: కోకిలా నీకోటి చెప్పాలి

అలా చెప్పగానే తన చెంపలు ఎరుపెక్కాయి.

గీత: నువు ఏం చెప్తావో నాకు తెలుసు?

హరణ్: నువు అనుకుంటున్నది కాదు కోకిలా

అలా అనగానే తన మోహంలో సిగ్గు నవ్వు పోయింది. చిన్న అయోమయంలో పడింది.

హరణ్: అది కలిస్తే చెప్తాను.

గీత: ఇంకెప్పుడైన నువు ఊరికొచ్చినప్పుడు కలుద్దాం హరణ్

హరణ్: లేదు కోకిల ఇవాళ కలవాలి

గీత: లేదు ఇంకొన్నాళ్ళు మనం ఇలాగే ఉందాం. కలిస్తే ఉండలేం ఏమో అనిపిస్తుంది.

హరణ్: మనం మీ ఊర్లో, సాయంత్రం ఆరుగంటలకు, కాలేజ్ వెనక కలుస్తున్నాం అంతే. తప్పకుండా రా.

గీత: అది... ఇవాళ అంటే కుద్....

తను మాట పూర్తి చేసేలోపే ఫోన్ కట్ అయ్యింది.

సాయంత్రం, గీత తన అల్మారాలో ఉన్న కాగితాల కట్ట తీసి, కమ్మలు తిప్పుకుంటూ వాటిని చూసి మురిసిపోతూ నవ్వుకుంది. వాటిని చుట్టలా చుట్టి పంజాబీ డ్రెస్ చున్నీలో చుట్టేసింది. అప్పుడే, “ అక్కా అమ్మ ఎక్కడిందే, ఛాయి పెట్టావా, నేను టైగర్ బిస్కట్ తెచ్చుకున్నా ” అంటూ తన చెల్లి అప్పుడే కాలేజ్ నుంచి ఇంట్లోకి వచ్చింది.

గీత: ఆ... అమ్మూ... ఛాయి కాదు పాలు పోస్కో

అమ్మూ గీత గదికి వచ్చింది. అలాగే కాలేజ్ డ్రెస్సులో, రెండు జాడల్లో, షూష్ విప్పకుండానే వచ్చేసింది.

అమ్మూ: ఛాయి పెట్టావా ప్లీస్

గీత: ఏయ్ షూష్ విప్పిరాపో పిల్లా

టైగర్ బిస్కట్ పాకెట్ చూపిస్తూ,

అమ్మూ: అక్కా ప్లీస్ ఛాయి పెట్టు, బిస్కట్ తెచ్చుకున్న.

గీత: సరే పెడతాలే పో.

గీత బట్టలు మార్చుకుందని, మంచిగా జెడ వేసుకొని తయారయ్యింది అని గమనించి ఆగింది.

అమ్మూ: అక్క ఎక్కడికి పోతున్నావు?

గీత: సింధూ అక్క ఇంటికి

అమ్మూ: నేను కూడా వస్తాను

అది విని బెధిరింది. తను సింధూ దగ్గరకి కాదుగా పోయేది.

గీత: లేదు. నువ్వెందుకు, ఆదివారం తీస్కపోతాలే ఇవాళ వద్దు.

అమ్మూ: సరే ఐతే

అమ్మూ ఇంటి ముందు వెళ్ళకా ఊపిరి పీల్చుకొని వంటగదికి పోయి ఛాయి పెట్టింది. ఇద్దరూ ఛాయి తగాక. అమ్మూకి ఇల్లు అప్పజెప్పి తను హరణ్ ని కలవాడానికి బయల్దేరింది.

వాళ్ళ పక్క వీదిలో ప్రభుత్వ పాఠశాల వెనక, అంతా ఖాళీ స్థలం ఉంటుంది, సాయంత్రం అటువైపు ఎక్కువగా ఎవరూ రారు.

అక్కడికి వెళ్లి, వేప చెట్టుకింద. ఎదురు చూస్తూ కూర్చుంది. సుమారు పది నిమిషాలు దాటినా అతను రాలేదని ఫోన్ కలిపింది.

గీత: ఎక్కడ ఇంకా రాలేదు.

హరణ్: నీ వెనకే ఉన్నా.... అంటూ అతడి స్వరం ఒకేసారి ఫోన్లో మరియూ ఆమె వెనక వినిపించింది.

ఒక్కసారిగా కంగారు పడిపోతూ, తెలీని సిగ్గుతో, చున్నీ పట్టుకొని నలిపేస్తూ వెనక్కి తిరగాలా వద్దా అని సతమతమవుతూ ఉండాగా, టక్కున వెనక నుంచి రెండు చేతులూ వెచ్చగా ఆమె నడుము చుట్టేసాయి. చుట్టూ నిర్మానుష్షం, చల్లని గాలి తాకిడి, దూరంలో కాకుల అరుపులు, అవన్నీ తుది క్షణంలో మాయమై, తన ఒళ్ళంతా జళ్ళుమంది. ఆశ్చర్యంతో బిగుసుకుంది. అతడి శరీరం వెచ్చగా, ఏదో కొత్త హాయిని కలిగించింది.

ఆమె చెవి దగ్గర, హరణ్: వస్తావో రావో అనుకున్న.

గీత ఎరుపెక్కిన మొహం దాచుకుంటూ, సిగ్గుచాలక కళ్ళు మూసుకొని, “ వచ్చానుగా ” అని బదులిచ్చింది.

హరణ్: కోకిలా, అబ్బా ఎంత మధురంగా ఉందో నీ స్వరం.

గీత: ఊ...అంటూ ఒళ్ళు తమాయించుకుంది.

హరణ్: ఏంటి అవి చేతిలో?

గీత: ఈ కవితలు నువ్వే కదా రాసింది?

హరణ్: కోకిలా నేను చెప్పేది విను

గీత: లేదు, ముందు ఇది చెప్పు నువ్వేనా కాదా?

హరణ్: అది పోనీ....

గీత: లేదు ముందు చెప్పు

హరణ్: అవి నీకోసం కాదు.

అలా చెప్పగానే ఇప్పటిదాక ఉత్సాహంతో ఉన్న తను దిగులు మొహం పెట్టింది.

గీత: మరి?

హరణ్: కోకిలా ఇదే చెప్పుదామని వచ్చాను. నువు నా మీద ఇష్టం పెంచుకోకు.

గీత: అది....!

హరణ్: అవును. నన్ను మర్చిపో

గీత ఎందుకు ఇలా అంటున్నాడో అర్థం కాక, వెనక్కి తిరిగే ప్రయత్నం చేసింది. భుజం పట్టుకుని తిరగకుండా ఆపాడు.

గీత: హరణ్, అంటే నువు అందుకు రాలేదా?

హరణ్: హా…

గీత: వదులు నన్ను

హరణ్: లేదు. ఇన్ని రోజులు మనం ఎవరిమో తెలీదు. ఇక మీద తెలీకుండా ఉండడమే మంచిది. గుడ్ బై కోకిలా. నన్ను మర్చిపో.

గీతని ముందుకు నెట్టేసాడు. తను చేతిలో కాగితాలన్నీ నేల జారుస్తూ ఆ కాగితాల మధ్య కూలపడింది. వెనక్కి తిరిగి చూస్తే హరణ్ పరిగెత్తుకుంటూ పారిపోయాడు.

లేచి, “ హరణ్ ఆగు.. ప్లీస్... ” అని గొంతు చించుకొని, కంట నీరు పెట్టుకుంటూ అరిచింది. ఎన్ని నిమిషాలు చూసినా అతను వచ్చే జాడలేదు.

ఆ కాగితాలన్ని అక్కడే వదిలేసి కోపంగా లేచి వెళ్ళిపోయింది.

.

.​