Adultery ~ గీత ~

మే నాలుగు, ఉదయం.

గీత పొడి పెదాల మీద వాలుతున్న కురులు జరుపుకుంటూ కళ్ళు తెరవగానే, రాత్రి జరిగింది తలచుకొని లేచి కూర్చుని అటూ ఇటూ చూసింది.

గదిలో ఎవరూ లేరు.

ఎక్కడ పెట్టిన దువ్వనా, ఫోన్, క్లిప్, బెడ్షీట్, తలుపు అన్నీ పడుకునే ముందు ఉనట్టే ఉన్నాయి.

మరి జరిగిందంతా ఒక కలనా అని సంకోషించింది.

“ ఎవరు తను, రాత్రి అసలు ఎలా వచ్చారు, ముద్దు, దేవుడు ఏంటి అసలు.
చ అలా చెప్పేసాను ఏంటి.
అసలు కల వచ్చిందా లేక నిజంగా ఏదైనా జరిగిందా. ”

ఒకసారి మొహం దులుపుకొని ఆ చింత పక్కన పెట్టేసి, లేచి బాత్రూమ్లోకి పోయింది.

స్నానం చేసి, బ్రేక్ఫాస్ట్ కోసం క్యారెట్ తిని, ఛాయి తాగుతూ టీవీ ముందు కూర్చుంటే భరత్ కాల్ చేసాడు.

భరత్ పేరు చూడగానే గీత చిన్నగా మురిసింది. కాలర్ బటన్ నొక్కి చెవి దగ్గరకు తీస్సుకుంది.

గీత: హెల్లో చెప్పరా

భరత్: మిస్ నాకు రేపు మ్యాచ్ ఉంది కదా రాలేనేమో పెళ్లికి. మా మాస్టర్ వద్దంటాడేమో

గీత: అవునా... అయ్యో...

భరత్: మిస్ మీరు అక్కడకి చేరుకున్నాక ఒకసారి నాకు కాల్ చేయండి. వచ్చి కలుస్తాను. ఎక్కువ టైం ఉండలేను.

గీత: అక్కడిదాకా వచ్చి ఉండకపోతే బాగుండదేమోరా.

భరత్: లేదు మిస్... నేను మన వాళ్ళందరిని కలిసి వెళ్ళిపోతాను. వందన, చెందనా, వికాస్, అర్జున్, హరీష్, పావని, వీళ్ళందరూ వస్తున్నారట గ్రూప్ లో పెట్టారు.

గీత: సరే నీ ఇష్టం.

భరత్: హ్మ్ అక్కడికి చేరుకున్నాక కాల్ చేయండి.

గీత: చేస్తాను.

భరత్: గీత....

గీత: రేయ్...

భరత్: మంచిగా రెఢీ అవ్వండి.

గీత: ఎందుకు ముద్దు పెడతావా?

భరత్: నువు పెట్టమంటే పెడతాను.

గీత: పల్లు రాలుతాయి అక్కడ ఏదైనా కొంటె వేషాలు వేశావంటే.

భరత్: హహ.... ఓకే... కాల్ చెయ్యండి.

కాల్ కట్ చేసాక, సమయం చూస్తే తొమ్మిది నలభై అవుతుంది.

పెళ్ళికి త్వరగా వెళ్ళాలి, మధ్యలో రమ్యని కూడా తీసుకెళ్ళాలి.

లేచి వంటగదిలోకి పోయి టీ కప్పు అక్కడ పెట్టి, పడకగదిలోకెళ్ళి నైటీ కిందకి జార్చింది.

ఎదురుగా ఉన్న అద్దంలో చూస్కుంది. తన పాల మేఘం నడుము ఇరువైపులా పట్టుకొని చూస్కుంది.

“ ఏది కట్టుకోవాలి. మొన్న దీపా పెళ్ళిలో కట్టుకుందే కట్టుకుంటే సరిపోతుంది కదా. ”

గీత మేఘం రంగు బ్రా తన వక్షోజాలకు అతుక్కుపోయి వాటిని బిగుతుగా అద్దంలో చిత్రం చేస్తుంది.

బ్రా సరిగ్గా ఉందని అలాగే ఉండనీ అని నిర్ణయించుకుని, అల్మారా తలుపు తెరచి, నీలి మేఘం రంగు చీర, వెండి రంగు ఎంబ్రాయిడరీ రైక తీసింది.

ముందుగా చీర పరుపు మీద పెట్టి, రైక లంగా తొడుక్కుంది.

అద్దం ముందు నిల్చుని తన భుజాలను చేతులు ముడిచి పట్టుకుంది.

Sleeveless బ్లౌజ్ లో తన నున్నని భుజాలు ఆమె వేళ్ళకు కోమలంగా అనిపించాయి.

తరువాత కుడి చేతు ఎత్తి చంక చూసుకుంది. ఎటువంటి మరకా, వెంట్రుకలు లేకుండా చిన్ని ముడతలు పడి పీచుమిఠాయిలా ఉంది.

అప్పుడు అద్దంలో ఆమె వెనక భరత్ ప్రత్యక్షం అయ్యాడు.

సిగ్గుతో నవ్వుకుంది.

ఆమె నడుము చుట్టేసి మెడలో ముద్దు పెట్టాడు.

భరత్: మిస్.... నాకోసమేనా ఈ చీర కట్టుకుంటున్నారు.

గీత: ఊ...

భరత్: నాకు తెలుసు

గీత: ఊ..

భరత్: ఏది నన్ను చూసి చెప్పండి

మెడ వెనక్కి తిప్పి చూస్తే ఎవరూ లేరు. మరలా ముందుకి చూస్తే మాయం అయ్యాడు.

గీత బ్రమపడింది తలచుకొని నవ్వుకుంది.

చీర కూడా తీసుకొని, కుచ్చిళ్ళు బొడ్డు మీదకి సవరించుకొని పిన్ను పెట్టింది. కొంగు ఎద మీద వేసుకొని లైనింగ్ ఆమె భుజం నుంచి వెనక్కి వాలేలా మడత వేసి కప్పుకుంది.

తడారిన జుట్టు దులుపుకొని దువ్వుకుంది. వెనక ఒక పెద్ద క్లిప్పు పెట్టింది, జెడ వేసుకోలేదు.

అద్దం కింద డ్రా లాగి, అందులో ఉన్న బంగారు బుట్ట కమ్మలు ఆమె రెండు రబ్బరు చెవి పోగుల్లో గుచ్చేసుకుంది. సన్నని బంగారు గాజులు రెండు తీసి తొడుక్కొని, ఒక ఎర్రని రాళ్ళ గోటీ గాజు కుడి చేతికి తొడుక్కొని, తన వాచ్ ని ఎడమ చేతికి పెట్టుకుంది.

మరలా తన ఫోన్ మోగుతుంది. హాల్లొకి పరిగెత్తి ఎత్తింది.

గీత: హెలో రమ్య టీచర్

రమ్య: గీత రెఢీ అయ్యావా?

గీత: హా ఒక పది నిమిషాలు వస్తాను.

రమ్య: నువు డైరెక్ట్ అక్కడికి వెళ్ళు గీత. నన్ను వికాస్ పికప్ చేసుకుంటా అన్నాడు.

గీత: అరె మనం కలిసి పోదాం వికాస్ ఎందుకు.

రమ్య: లేదు వచ్చాడు మా ఇంటికి. నువు డైరెక్ట్ పెళ్ళికి వెచ్చేసేయ్. మేము వెళ్తున్నాము. మా ఆయన రానన్నాడు.

గీత: సరే నీ ఇష్టం. వచ్చాక కలుద్దాము.

గీత తయారయ్యి ఇంట్లోంచి బయల్దేరింది.

|-

నృసింహ కళ్యాణ మండపం ముందు గణేష్ weds సురేఖ బోర్డు.

బోర్డును దాటుకున్న నల్లరంగు i20 వెనక భరత్ స్కూటి మీద లోపలికి పోయి, కుడి దిక్కు మలిగి బండీలు ఉన్న పార్కింగ్ లాట్ లో ఆగి, స్కూటీ తాళం వేశాడు.

ఎర్రని చెక్స్ చొక్కా, కింద జీన్స్ ప్యాంటు, వైట్ స్నీకర్స్ వేసుకొని తాళంచెవి ఊపుకుంటూ పూల కమాన్ కింద నుంచి వెళ్తుంటే ఎడమ దిక్కు కార్లు పార్కింగ్ చోటుకి అటు వైపున ఖాలి స్థలం, కొన్ని చెట్లూ కనిపించాయి.

అటే అడుగులు వేసి నడుస్తూ చిన్న మెట్టుగా ఉన్నదాన్ని దాటి చెట్లల్లోకి నడిస్తే వెనక పూల చెట్లతో చిన్న గార్డెన్లాగుంది.

అవును, మీకు వచ్చిన ఆలోచనే భరత్ కి కూడా వచ్చింది కానీ చీకటిగా ఉంటే బాగుంటుంది, ఇప్పుడు మరీ పగటి పూట అని ఆలోచిస్తుండగా, అదే గార్డెనుకి ఎడమ దిక్కు wedding hall గోడ దాకా విస్తీర్ణం అయ్యింది.

భరత్ గోడ దాకా నడిచి వెనక్కి తిరిగి చూస్తే, తనకు ఎవరూ కనిపించట్లేదు. రోడ్డు కూడా కనిపించట్లేదు, తక్కువ విస్తీర్ణంలో ఎక్కువ చెట్లు, అది కూడా కాంపౌండ్ గోడ దగ్గర ఎత్తైన చెట్లు ఉండడం వలన బయట వాళ్ళకి గార్డెన్ లో ఉన్న వాళ్ళు కనిపించే అవకాశం లేదు. ఈవెంట్ కి వచ్చేవాళ్ళకి గార్డెన్ ఎంట్రన్స్ దగ్గర ఉంటే కనిపిస్తుంది గాని, హాల్ గోడ దగ్గర ఉన్న చెట్ల మధ్యలో దాక్కుంటే ఎంత పగటి వెలుగులో అయినా రెండు ఫిగ్ చెట్ల ఆకుల వెనక మనిషి నిల్చుంటే అస్సలు కనిపించడు కదా. పైగా మరీ ఈ గోడ దగ్గర దాకా ఎవరు వస్తారులే.

భరత్ మూడు చెట్ల చాటున దాక్కొని ఎవరికైనా కనిపించే అవకాశం ఉందా అని చూస్తూ మరింతగా పరిశీలించగా, హాల్ గోడ పక్కనే ఒకచిన్న సంది ఉంది. అంతే భరత్ కి ఇంకేది తోచలేదు, ఇప్పుడు గీతని పట్టుకొని ఇక్కడికి రావాలి అంతే.

గీతని వెతికే కళ్ళతో, చకచక నడకతో పెళ్లి పందిరి దగ్గర దాక పోయాడు.

మంగళవాద్యాలు మొగుతుంటే, తన పక్కనుంచి జనాలు అటూ ఇటూ నడకలు వేస్తుంటే కుర్చీల్లో పెళ్లికి వచ్చిన వాళ్ళలో చూస్తూ ఉండగా, కొన్ని వరుసల వెనక చెందనా, కాదు వందనా కనిపించింది.

తన పక్కన రమ్య, అటు పక్క వలపు నీలి మేఘంలా ఆకట్టుకునే అందం చూసాడు.

Pre wedding video ప్రదర్శిస్తున్న screen పక్కన వైర్లు దాటుకొని చాటుకి పోయి, ఫోన్ తీసాడు.

WhatsApp లో మిస్ మీద నొక్కి, “ miss okasari bayataki randi, evaruu leru. ” అని పంపించాడు.

కొద్దిగా screen పక్కకి వంగి చూస్తే అక్కడ గీత ఫోన్ చూస్తుంది.

ఇతడి చేతిలో ఫోన్ వైబ్రేట్ అయ్యింది.

గీత: em matlaadathaavu?

భరత్: మూడు ముద్దు ఎమోజీలు

గీత: no

భరత్: please

గీత తలెత్తి అటూ ఇటూ చూసి దించుకుంది.

గీత: matlaadathanu ante vastha

భరత్: ha ok. Entry pakka board daggaraki raa

ఫోను జేబులో పెట్టుకొని కుర్చీల మద్యలో రేడ్కార్పేట్ మీద నడుస్తూ, గీత చూస్తుండగా సైగ చేస్తూ, చెందనా కూడా తనని చూస్తుంది అని పట్టించుకోకుండా నడుచుకుంటూ పోయి ఆ గార్డెన్ మెట్టు దగ్గర నిల్చున్నాడు.

గీత బయటకి వచ్చి అటూ ఇటూ చూసి భరత్ ని చూడగానే తల నిలువుగా ఊపింది.

భరత్ చేత్తో రమ్మని సైగ చేస్తే దగ్గరకొచ్చింది.

భరత్ లోపలికి చూస్తూ వెళ్ళాడు, అతడి వెనకే అడుగు వేసి గర్డెన్లోకి పోయింది.

వెనక్కి తిరిగి ఆగాడు.

చూపులు అందం మీద పాదాల నుంచి స్వారి చేస్తూ, నీలి మేఘం జలపాతంలా వాలుతున్న చీర కుచ్చిళ్ళు, వెండి హరివిల్లు వంటి లైస్, పక్కనే పాలకోవా పొంగుతున్న మరో హరివిల్లు నడుము, ఆ జలపాతం పై ఎత్తులూ, గునుగు కుచ్చిల్ల భుజాలు, రోజా రెమ్మ పెదాలు, అలజడిగా మినుకుమని మెరిసే కన్నుల దగ్గర ఆగాడు.

ఆమె తేమ పెదాలు విరుస్తూ, గీత: ఏంటి చెప్పు?

అన్యమస్కంగా, భరత్: మిస్ ఒక్కసారి నాతో రండి.

గీతకి వద్ధనాలనిపించలేదు.

ఆమె చేతిని అందుకొని తను వెతుకున్న రహస్య చోటుకి తోలుకుపోయాడు.

ఆమెని గొడకి నిల్చోబెట్టి కోరగా చూస్తూ పెదాలు చేరువ చేశాడు.

శ్వాస శయ్యణించి, భరత్: మిస్....

అతడి కనుచూపులు ఆమె మెడ మెట్టు దికి గుండెని చూసాయి.

ఆమె పెదాల రోజా మెరుపు చెంపలు చేరింది.

అతడి గడ్డం పట్టుకుని లేపింది.

గీత: బాగున్నానా?

భరత్: ముద్దొస్తున్నారు.

గీత: వద్దు. ఎవరైనా చూస్తే. మాట్లాడుతా అన్నావు కదా, చెప్పు.

“ మీకు తెలుసు అందుకు రాలేదని... కావాలనే ”

కుడి పాదం ముందుకి వేసి, కుడి చేతు చాచి పాలమబ్బుల విల్లును చేజిక్కించుకున్నాడు.

గీత తనువులో ఉరుములు పుట్టాయి. కొద్దిగా తమాయిస్తూ అతడి ఎడమ భుజం పట్టుకుంది.

గీత: చేయి తీయు.

భరత్: మిస్ ముద్దొస్తున్నారు

గీత: అయితే పెడతావా?

ముందుకి వొంగుతూ ఆమె పెదాలు ముద్ధివ్వబోతుంటే చేయి అడ్డు పెట్టి ఆపింది.

గీత: పిచ్చా నీకు, ఎవరైన చూస్తే వద్దురా

మరింతగా గోడకి ఆనించి ఆమె చల్లని చెంపకి వెచ్చని ముద్దు.

భరత్: మీరంటే పిచ్చి…

వణుకుతున్న పెదాలు గుటక మింగుతూ భరత్ కళ్ళలోకి చూసింది.

గీత: పెళ్ళిలో ఉన్నాము వద్దూ… నాకు భయంగా ఉంది.

భరత్: మిస్ ఫైవ్ మినట్స్ అంతే….. అంటూ నముడు పిసికి ముందుకు ఇంకొంత వొంగి ఆమె కొంగు దాచని గుండె గీత పక్కన కుడి చన్ను పై కొవ్వును కొరికాడు.

జివ్వుమని తమాయిస్తూ, గీత: హః…అంటూ హీనస్వరంతో భుజం పట్టు చేసింది.

కోమలమైన పొంగు మీద తడి ముద్దు పెడుతూ తలెత్తి మెడలో కసిగా పెదాలు గుచ్చాడు.

గీత ఇంకొంత కోరుకుంటూ హత్తుకుంది. మెడ వంకలో పెదాలు కప్పేసాడు.

గీత: మ్మ్....

భరత్: మిస్ ఇంత అందంగా కనిపిస్తే బాగా పిచ్చిగా ఉంటుంది నాకు.

భరత్ దగ్గర వచ్చే ఘాటైన రోస్మెర్రి పెర్ఫ్యూమ్ ఆవిరిలా ఆమె శ్వాసలో కలుస్తుంటే, లీనం ఐపోతూ అతడి చెవి కింద ముద్దు చేసింది.

చెవి దగ్గర, గీత: వెళ్ళేటప్పుడు ఇంటికి తీస్కపోతాను. ఇంటికెళ్ళాక అడిగిందిస్తాను. వదులు.

అది సాధ్యం కాదు, తను అకాడమీకి పోవాలి కదా.

భరత్: కలవదు మిస్. నేను ప్రాక్టీస్ పోవాలి. సాయంత్రం రాలేను.

మెడ పట్టి లేపి కళ్ళలోకి చూసింది. ఆమె పెదావిని బొటన వేలితో స్మృశించాడు. కొద్దిగా అంటుకున్న గులాబి లోప్స్టిక్ ని నాకాడు.

గీత: రాత్రికి రారా, నువ్వే కదా గోడ దూకి వస్తా అన్నావు.

భరత్: హ్మ్.... ఇవాళ అవ్వదు. అందుకే కదా ఇప్పుడు కావాలి అంటున్న.

గీత: వద్దురా... మనం ఇక్కడ ఎక్కువ సేపు ఉండడం మంచిది కాదు.

మరోసారి ఆమె గుండె మీద ముద్దు పెట్టాడు.

గీత: స్...

భరత్: ఉమ్... మిస్ ఒక్క ముద్దు పెట్టి పోతాను. నాకు కూడా భయంగానే ఉంది.

గీత: లోప్స్టిక్ నాకేస్తావు?

తలెత్తి గవధ ముద్దిచ్చాడు.

భరత్: అక్కడ కూడా లోప్స్టిక్ పెట్టుకుంటారా మీరు.

గీత: హః... అక్కడ అంటే?

చీర కుచ్చిళ్ళలోకి వేలు పాతి బొడ్డు కింద మునివేలు మీటుతూ మరింత లోతుకు దిగబోతుంటే ఎడమ చేత్తో ఆపింది.

గీత: హేయ్ ఏంటి?

భరత్: మిస్ ఒక్క నిమిషం అంతే. ఒక్క ముద్దు పెడతాను.

గీత: ఒరేయ్ ఎక్కడ పెడతావు, బొడ్డుకి అంటే ఒకే.

భరత్: బొడ్డు కాదు, కింద.

గీత: అమ్మో వద్దురా... అంటూ జెనికింది.

చేతిని విరమించుకుని ఆమె ఎడమ స్థానం చీర కొంగు పిసికాడు.

గీత: ఆహ్...

భరత్: మరి దీనికి ఇస్తాను.

భరత్ అలా అడిగేస్తుంటే ఆమె తిమ్మిరి పెరిగిపోసాగింది.

పెదవి కొరుక్కుంటూ, గీత: వద్దు... అవన్నీ ఇప్పుడు కుదరవు.

గీత పెదాల మీద వేలు వొత్తాడు.

భరత్: మీకు కావాలని ఉందా లేదా?

సంకోచంగా తల నిలువుగా ఆడించింది.

భరత్: ఒకసారి విప్పండి.

గీత మెడలో చెమట జారింది.

గీత: విప్పడం వద్దు మరీ రిస్క్ ఇది.

భరత్: ఇలా మాటల్లో ఉంటే ఏమీ అవ్వదు, ఒక్క నిమిషంలో అంతే. ఎవ్వరూ రావట్లేదు ఫాస్టుగా ప్లీస్ మిస్.

గీత: వద్దు చీర విప్పితే బాగోదు.

భరత్: మరి ఎలా....?

గీత: ఏం వద్దులేరా. ఎవరికైనా దొరికితే ఇగ అంతే.

నడుము చేజెక్కింగుకొని మీదకి లాక్కొని మెడలో ముద్దులు కురిపించాడు. ప్రతిస్పందిస్తూ అతడి వీపులో చేతులేసి కౌగిట్లోకి తీసుకుంది.

భరత్: ఉమ్.... మిస్ కింద ఒక ముద్దిస్తాను.

గీత: వద్దురా.... ఎలా ఇస్తావు. నువు చెప్తే వినవు. అది మంచిది కాదు.

ముక్కుని ఆమె మృదువైన భుజాలకి రుద్దేస్తూ ముద్ధిస్తున్నాడు.

ఇద్దరూ తాపంతో వణుకుతూ, వెచ్చని ముద్దులకి గీత పరవశించిపోసాగింది.

భరత్: మిస్ సారి...

గీతకి గుబులు వచ్చేసింది.

గీత: ఎందుకు?

భరత్ ఒక్కసారిగా ఆమె కౌగిలి వదులుతూ కిందకి జారి ఆమె చీర అంచులు లేపుతుంటే వొంగి అతడి చేతులు పట్టుకొని ఆపింది కంగారుగా.

గీత: ఏం చేస్తున్నావు?

భరత్: మిస్ ఒక్క నిమిషం కదలకుండా సైలెంటుగా ఉండండి.

గీత: వద్దురా ప్లీస్ ర

క్షణం వ్యవధిలో భరత్ తల ఆమె లంగాలో దూరింది. మరొక్షణం గీత ఆమె చీర పక్కల్లో పిడికిళ్లు బిగించింది పళ్ళు కొరుక్కుంది.

భరత్: మిస్ కాళ్ళు సపండి.... అంటూ లంగా లోపలి నుంచి చెప్పాడు.

గీత ఎడమ పాదం అడుగు ఎడమకి కదిలింది. ఎడమ చేతిని గొడకి గొర్లు వొత్తింది.

గీత: ఇస్... రేయ్ ప్యాంటీ ముట్టకూ

భరత్: ముట్టకుంటే ఎలా మిస్...

గీత: ఆఅహ్...అని కష్టంగా మూలుగుతూ గోర్లను గోడకేసి గీరింది.

ఆమె నీలి రంగు వాలుతున్న చీర కుచ్చిల్ల దిగువ భరత్ తల దిగి మరలా పైకి ఎక్కింది.

గీత: ఆఅహ్... ఒక్కటే అన్నావు... కుక్క....

భరత్: అరవకండి మిస్ ఎవరికైనా వినిపిస్తుంది.

తల దిగి లేచింది.

గీత కళ్ళు మూసుకొని, మొహం ముడుచుకొని, పెదవి కోరుకొన్ని, గోడ మీద వాలి ఊగిపోతూ, “ అబ్బా... స్స్.... పిచ్చ వెధవా.... లెవ్వు ప్లీస్ చాలు...” అని మొర పెట్టుకుంది.

క్షణంలో భరత్ బయటకి వచ్చేసి నిల్చొని హత్తుకున్నాడు.

భరత్: సారి...

అతడి మెడ ముద్దు పెట్టింది.

గీత: ఒక్కటే అన్నావు కదరా

భరత్: రుచి చూసాక ఇంకా కావాలనిపించింది.

గీత: చి పాడు పిలగా.

భరత్: హహ.... నాకేం కనిపించలేదు తెలుసా. కరెక్టుగా పెట్టానా ?

గీత: చి అడగకు. తెలిసి కూడా ఇన్నోసెంట్ గా అడుగుతున్నావు పిచ్చిపిలగా.

గీతను గట్టిగా హత్తుకొని మెడలో ముద్దులు కురిపిస్తూ నడుము పిసికేస్తుంటే గీత ఎవరైనా చూస్తున్నారా అనే భయంతో గార్డెన్ దిక్కు చూస్తుంటే అప్పుడే గోడ దాటి వచ్చింది లేహెంగాలో ఒక పడుచుపిల్ల.

గీత కనుపాపలు ఉబ్బిపోయాయి.

గీత: చెందూ....

భరత్ కి ఘజ్జుమని గీతని వదిలేసి దూరం జెరిగాడు.

చెందనా: ఇక్కడున్నారెంటి, ఏం చేస్తున్నారు? రమ్య టీచర్ రమ్మంటోంది.

గీత: వ్....వస్తున్నాం.

చెందనా భరత్ ని కనురెప్పలు ఎత్తి చూసింది.

చెందనా: ఏం చేస్తున్నావు టీచర్ తో.

భరత్: అదీ...

చెందనా: నేను విన్నాను, మిస్ ఎందుకు అలా సౌండ్ చేసింది?

భరత్: అంటే చెందూ...

చెందనా: చెప్పు.

గీత మౌనంగా ఉంది, తల దించుకొని చీర సర్దుకుంటూ.

భరత్: చెందు చెందు... ఎవరికి చెప్పకు.

చెందనా ఉన్నట్టుండి నవ్వేసింది.​