Incest/Taboo గోలిసోడా [Completed]

రాత్రి పన్నెండు దాటింది నిద్ర పట్టడంలేదు, అమ్మని అనవసరంగా బాధపెట్టాను.. ఎంతగా ఏడిపించానో గుర్తుకువస్తుంటే నా మీద నాకే కోపంగా ఉంది, లేచి అమ్మ వాళ్ల రూంలో చూసాను. పడుకుని ఉంది. ఎందుకంత కోపం తెచ్చుకున్నానో నాకే అర్ధంకావట్లేదు. తలుపు దెగ్గరికి వేసి బైటికి వచ్చి మెట్లు ఎక్కాను. ఏవేవో ఆలోచనలు, ఏవేవో జ్ఞాపకాలు.

రేపు అమ్మకి క్షమాపణలు ఎలా చెప్పాలా అని ఆలోచిస్తూ అటు ఇటు తిరుగుతుంటే కుక్కల అరుపు వినిపించి తొంగి చూసాను. ఎవరో ముసలి సాధువు అనుకుంటా ఒంటి మీద విబూధి రాసుకుని ఉన్నాడు, కాషాయపు రంగు వస్త్రాలు అది కూడా చినిగి ఉంది. మెడలో కొన్ని రుద్రాక్షలు, నుదిటిన పెద్ద బొట్టు.. చేతిలో ఏదో ఉంది దాని కోసం మూడు కుక్కలు ఆయన వెంట పడుతున్నాయి. కానీ ఆయన భయపడటంలేదు వేగంగా నడుచుకుంటూ వెళ్లిపోతున్నారు. కొంతసేపటికి ఆ కుక్కలు ఆయన చేతిని కరవబోతే ఆగి కుక్కల వంక తీక్షణంగా చూసి నవ్వుతూ వాటి ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని.. చేతిలో ఉన్న పొట్లం విప్పి కుక్కల ముందు పెట్టగానే అవి తినడం మొదలుపెట్టాయి వాటి మీద ప్రేమగా పామి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాడు.

ఆయన చేసిన పని నాకేం అర్ధంకాలేదు. నడుస్తుంటే ఆయన కాళ్లు బలంలేక వణుకుతున్నాయి అలాంటిది చేతిలో ఉన్నది వీధి కుక్కలకి దానం చేసి వెళ్ళిపోతున్నాడు.. ఆలోచిస్తూనే వేగంగా ఇంట్లోకి పరిగెత్తి పళ్లెంలో అన్నం కూర వేసుకుని ఇంట్లో వాళ్ళు లేవకుండా నెమ్మదిగా గేట్ తీసి వేగంగా బైటికి పరిగెత్తాను. వీధి చివర రోడ్డు ఎక్కి వెళ్ళిపోతూ కనిపించాడు. పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి ఆయన చెయ్యి పట్టుకున్నాను.. ఆయన ఆగి నన్ను చూసాడు. ఆయాసపడుతూ పళ్లెం చూపించాను. నన్ను చూసి నవ్వుతూ చేతులు చాచాడు. ఆయన చేతిలో పళ్లెం పెట్టాను.

ఆయన చేతులు మసిగా ఉన్నాయి. పళ్లెం తీసుకుని రోడ్డు పక్కనే కూర్చుని ముందు ఒక ముద్ద కలిపి కళ్ళు మూసుకుని దణ్ణం పెట్టుకుని తిన్నాడు, ఆ తరువాత ఆకలికి వేగంగా తింటుంటే పొలమారినట్టుంది దగ్గాడు.. వెంటనే పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్లి ఇంట్లో నుంచి వాటర్ బాటిల్ తీసుకొచ్చేసరికి ఇందాకటి మూడు కుక్కలు ఆయన చుట్టూ ఉన్నాయి.. కోపంతో రాయి అందుకుని వాటి మీద విసరబోతుంటే ఆగు అన్న ఆయన గొంతు విని ఆగిపోయాను. ఆయన ఆ కుక్కల వంక ఒక క్షణం చూసాడు అంతే.. ఆ కుక్కలు వాటికవే దూరంగా వెళ్లిపోయాయి, ఆయన మళ్ళీ తినడం ఆరంభించాడు. అర్ధంకాక చూస్తూ ఉండిపోయాను. తిన్నాక లేచాడు. ఆయన చేతికి మంచినీళ్లు ఇస్తే చెయ్యి కడుక్కుని బాటిల్ నీళ్లు తాగేసి కింద పళ్లెం తీసి నా చేతికిస్తూ ఆగిపోయాడు. ఆయన చేతిలో పళ్లెం పట్టుకున్నాను కానీ ఆయన వదల్లేదు. ఆయన వంక చూసాను.. నా కళ్ళలోకే చూస్తున్నారు. ఆయన కళ్ళలోకి ఒక్క క్షణం కూడా చూడలేకపోయాను.. ప్రయత్నించినా నా వల్ల కాలేదు.

నీ కోపం.. అది మంచి కోపం కాదు.. నిన్ను నీ వాళ్ళని నాశనం చేస్తుంది.. సంతోషం సర్వనాశనం.. వదిలేయి.. నీ కోపాన్ని వదిలేయి

గంభీరమైన ఆయన మాటలు విన్నాక భయం వేసింది, చుట్టూ చూసాను.. చీకటి. పళ్లెం, బాటిల్ అక్కడే వదిలేసి పారిపోతుంటే మళ్ళీ ఆయన మాటలు

నీ బాధ, కోపం అనర్ధాలకి దారి తీస్తుంది, నీకు ఇష్టమైన అందరినీ కోల్పోతావ్ అనగానే నా అడుగుల వేగం తగ్గింది, నాకు తెలియకుండానే నా తల వెనక్కి తిరిగి ఆయన వంక చూసింది. వేగంగా నా వైపు నడుచుకుంటూ వచ్చి నా కళ్ళలోకి చూస్తూ నా తలని తన అరచేత్తో పట్టుకుని రెండు కనతల మీద నొక్కాడు.. కళ్ళు తిరిగినట్టు అయ్యింది. కింద పడిపోతున్న నన్ను ఎవరో ఎత్తుకుని నడుస్తున్నారు.. ఇంతలో ట్రైన్ పరిగెడుతున్న శబ్దం.

తిరుపతి నుంచి తిరిగి వస్తున్న సూపర్ ఫాస్ట్ ఎక్ష్ప్రెస్స్ ట్రైన్ లో స్లీపర్ క్లాస్ కోచ్ సీట్ల కింద నలుగురు పిల్లలు ఏం చెయ్యాలో తోచక బిక్కు బిక్కుమంటూ దాక్కున్నారు.. అందరూ మగ పిల్లలు, ఎవ్వరికి ఐదేళ్ళు మించలేదు. భయంగా నక్కి ఉన్నారు. ట్రైన్ వేగంగా వెళుతుంది. చీకటి పడటంతో చాలా మంది పడుకున్నారు. ఇంతలో ఎవరో అల్లరి రౌడీ మూకలు.. సీట్ల నుంచి ఒక్కో పిల్లవాణ్ని బలవంతంగా లాక్కుపోతుంటే చుట్టూ ఉన్నవాళ్ళు చోద్యం చూస్తూ ఉన్నారు. ఒకడు చైన్ లాగగానే పెద్దగా గ్యాస్ లీక్ అయినట్టు శబ్దం చేస్తూ ట్రైన్ వేగం తగ్గుతుంది. ముగ్గురు పిల్లలని లాక్కెళ్ళాక నాలుగో వాడిని ఎంత లాగుతున్నా రావట్లేదు. రేయి రారా అని అరుస్తూ ఏదో కొక్కానికి ఇరుక్కున్న బస్తాని లాగినట్టు గట్టిగా లాగేసరికి చిన్న చెయ్యి పెళ్లుమని శబ్దం చేస్తూ పిల్లాడు ఏడుపుతో బైట పడ్డాడు. ఆ సీట్లో పడుకున్న ఆవిడకి వినిపించినా కళ్ళు తెరవలేదు.

వయసుకొచ్చినప్పటి నుంచి మగపిల్లలంటే చాలా ఇష్టమామెకి కానీ ఇద్దరు కూతుర్లే పుట్టారు. మూడో సారి ప్రయత్నించినా ఆడపిల్లే అని తెలియడంతో కాన్పు వదిలేసింది. ఈ బాధలో ఉండగానే మొగుడుకి, మొగుడు స్నేహితుడు ఇద్దరు బండి మీద వస్తుంటే ఆక్సిడెంట్ అవ్వడం.. వాళ్ళు స్పృహ కోల్పోయి మంచాన పడటంతో తన స్నేహితురాలిని ఇంట్లో పెట్టి ఒక్కటే తిరుపతి దర్శనం చేసుకుని మొక్కి వస్తుంది. తన బాధలో తనుండగా ఇంతలో ఎవరో పైట పట్టుకుని లాగడంతో ఉలిక్కిపడి లేచింది.

చిన్నపిల్లాడిని ఇష్టం వచ్చినట్టు లాగుతుంటే వాడు అందిన పైట పట్టుకున్నాడని అర్ధమైంది. వెంటనే ఆ పిల్లాడి చెయ్యి పట్టుకుంది. అది ఆ రౌడీ చూసి వెంటనే కత్తి తీసి బెదిరించాడు అయినా వదల్లేదు.. కత్తితో దాడి చెయ్యబోతుంటే చెయ్యి అడ్డు పెట్టింది, చేతికి కోసుకొగానే అమ్మా అని అరిచేసరికి పక్కన పడుకున్న ఇద్దరు లేచారు. అప్పటికే ట్రైన్ ఆగి చాలాసేపు అయ్యింది పూలీసులు వస్తుంటే రమ్మని అరుస్తున్నాడు ఎవడో.. రెండు సార్లు ఆ పిల్లాడి చెయ్యి గట్టిగా లాగినా వదలకపోవడంతో పట్టుకున్న ఆవిడని ఒక్క తన్ను తన్ని కోపంగా చూస్తూ ట్రైన్ దిగి పారిపోయాడు. పూలేసులు వచ్చాక జరిగింది చెప్పింది. బాబు గురించి అడిగితే తన అబ్బాయేనని అబద్ధం చెప్పి డాక్టర్ ని పిలిపించి చెయ్యి చూపించింది. ఒక నిమిషం అటు ఇటు నొక్కి చెయ్యిని సెట్ చేసి, లేచిన అందరికీ సెక్యూరిటీ ఉంటారని భరోసా ఇచ్చి వెళ్ళిపోయారు.

బాబు నీ పేరేంటి

వాడి నోటి నుంచి అమ్మ అన్న పదం తప్ప ఇంకేమి రాలేదు. ఏడుస్తూనే ఉన్నాడు. కాసేపు వాడిని తన మీద కూర్చోబెట్టుకుని చిన్నగా కిటికీ లోనుంచి చూపిస్తూ వాడి ఏడుపు మానిపించింది. కడుపు పట్టుకుని కూర్చున్నాడు కానీ ఆకలేస్తుందని చెప్పలేదు, అడిగితే నొప్పిగా ఉందమ్మా అన్నాడు.. వాడి నోటి నుంచి అమ్మా అన్న పిలుపుతో వాడి కళ్ళలోకి చూడగానే తన కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి.. వెంటనే ప్రసాదం కోసం అని తెచ్చిన లడ్డు మొత్తం వాడి చేతిలో పెట్టింది.

మీ అమ్మ పేరేంటి చిన్నా

అమ్మ నన్ను వదిలేసింది

తప్పిపోయావా

లేదు అమ్మ నన్ను వదిలేసింది

సరే మీ అమ్మ పేరేంటి

అమ్మ.. అమ్మ నన్ను వదిలేసింది అని ఏడ్చేసాడు గట్టిగా.. వాడిని కౌగిలించుకుని పిల్లడు పాపం అదే అనుకుంటున్నాడని వాడిని జొ కొట్టి నిద్రబుచ్చింది. తెల్లారి లేచి చూస్తే ఆ పిల్లవాడు తననే చూస్తుండడం చూసి నవ్వింది. వాటర్ బాటిల్ తో పిల్లాడి మొహం కడిగి వాడికి సమోసాలు కొనిచ్చింది.

చిన్నా.. నాతో వస్తావా.. ఈ అమ్మతో ఉంటావా అనగానే వాడు పారిపోవడానికి లేచి నిలబడ్డాడు. వెంటనే లేదు లేదు.. ఊరికే అన్నా.. పోనీ మీ అమ్మ దెగ్గరికి వెళతావా

అమ్మ.. అంకుల్.. అమ్మ నన్ను వదిలేసింది.. మళ్ళీ రాలేదు

నేను నిన్ను అస్సలు వదలను, ఎప్పుడు నీతోనే ఉంటాను. అన్ని కొనుక్కుందాం.. నాన్న అన్ని కొనిస్తాడు.. నాన్న లేడు.. నాన్న లేడు అని ఏడుస్తుంటే.. లేదు ఇదిగో అని బ్యాగ్ నుంచి ఫోటో తీసి తనని తన భర్తని చూపిస్తూ ఇదిగో అమ్మ.. ఇది నాన్న అని పారిపోకుండా లటుక్కున వాడి చెయ్యి పట్టుకుని దెగ్గరికి లాక్కుంది. వాడేమి అనకపోవడంతో అలానే మాటల్లో పెట్టి దారి పొడవునా వచ్చినవన్ని వాడికి కొనిస్తూ ఇంటి వరకు తీసుకెళ్లిపోయింది. ఇంటి ముందుకు వచ్చి తలుపు కొట్టింది.. మధు.. మధు..

తలుపు తెరవగానే ఎదురుగా ఒకచేత్తో బ్యాగ్ ఇంకో సంకలో పిల్లోడిని ఎత్తుకుని ఉన్న భారతిని చూసి లోపలికి దారిచ్చింది మధు.

మధు : ఎవరు

భారతి : ష్.. నిద్ర పోతున్నాడు.. తరవాత చెప్తా ముందు హాస్పిటల్ కి వెళ్లొద్దాం.. అభి, ప్రణీత ఎక్కడా.. అక్కడే ఉన్నారా అని మాట్లాడుతుండగా ఇంట్లో ఉన్న ల్యాండ్ లైన్ మోగింది.

మధు : హలో అని మాట్లాడి.. ఫోన్ పెట్టేసి.. భారతి వైపు కళ్ళు తుడుచుకుంటూ వెళ్లి హాస్పిటల్లో ఉన్న ఇద్దరికీ స్పృహ వచ్చిందననీ.. రమ్మంటున్నారని చెప్పగానే భారతి దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుంటూనే ఎత్తుకున్న చిన్నా వంక చూసి వాడి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుంది.

భారతి : వీడు నా చేతిలోకి వచ్చినప్పటి నుంచి నేనొక్క కన్నీటి చుక్క కార్చలేదు.. మనసంతా ప్రశాంతంగా అయిపోయింది. వీడే నా కొడుకు అని ప్రేమగా హత్తుకుపోయింది. మధు అది చూసి ఆనందపడింది.

మధు : ముగ్గురు పిల్లలతో

భారతి : ముందు హాస్పిటల్ కి వెళదాం పదా

మధు : ఇటివ్వు వాడిని నేనెత్తుకుంటాను

భారతి : పర్లేదులే.. పదా అని ముందే బైటికి నడిచింది ఎక్కడ మధుకి పిల్లోడిని ఇవ్వాల్సివస్తుందోనని.

కళ్ళు తెరిచి చూస్తే చుట్టూ కొండలు, నా ఎదురుగా ఆ సాధువు. నన్ను చూసి మళ్ళీ నా కనతని పట్టుకుని గట్టిగా నొక్కుతూ నా కళ్ళలోకి చూస్తూ పడుకోమని చెప్పాడు. మళ్ళీ కళ్ళు తిరిగినట్టయ్యింది.

భారతి చిన్నాకి తన రొమ్ము పాలు పడుతుంటే అక్షిత ఎదురుగా కళ్ళప్పగించి గుర్రుగా చూస్తుంది. భారతి అది చూసి నవ్వుతూ ఏంటే అలా చూస్తున్నావ్ తాగుతావా నువ్వు కూడా మీ అమ్మ దెగ్గరికిపో అని వంగి తన తలతో అక్షిత తల మీద ప్రేమగా కొట్టగానే అక్షిత ఏడుపు మొహం పెట్టింది. భారతి వెంటనే సరే సరే రా అని చెయ్యి చాచి రొమ్ము బైటికి తీసి పిలవగానే అక్షిత భారతి ఒళ్ళో దూరింది.

భారతి : చిన్నా.. అత్తయ్య బాయి తాగుపో అనగానే ఎదురుగా కూర్చుని నవ్వుతూ చూస్తున్న మధు ఒళ్ళోకి వెళ్లి.. మధు సాయం లేకుండానే రొమ్ము బైటికి తీసుకుని తాగుతూ ఇంకోటి పిసుకుతున్నాడు.

మధు : ఏంటే ఇదీ..

భారతి : వాడంతే.. తాగాక జాకెట్ ఉక్స్ పెట్టి పైట కూడా కప్పి వెళ్ళిపోతాడు. బంగారుకొండ అని మెచ్చుకుంది.

మధు : పేరేమనుకున్నావ్..?

భారతి : చిరంజీవి.. అనుకుంటున్నాను.. వచ్చే వారం బాసర తీసుకెళ్లి అక్కడ అక్షరాభ్యాసం చేపించి, అక్కడే నామకరణం చేద్దాం అనుకుంటున్నాను అప్పటివరకు చిన్నా అనే పిలువు నువ్వు కూడా

మధు : దేవుడు నీ కోసమె పంపించినట్టున్నాడు భారతి.. వీడు అడుగు పెట్టగానే మనోళ్లు లేవడం.. మూడు సంవత్సరాలగా కష్టపడి రాస్తున్నా రానీ గవర్నమెంట్ ఉద్యోగం వీడు అడుగుపెట్టిన ఎనిమిది నెలల్లో వచ్చేసింది. ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకున్నామన్న కోపంతో పెళ్ళై ఇన్నేళ్ళైనా దూరంగా పెట్టిన మా వాళ్ళు ఇప్పుడు ఇంటికి రమ్మని కబురుచేశారు. వీడు వచ్చాక నీకే కాదు నాకు మంచి జరిగింది... ఆవ్.. రేయి కొరక్కుండా తాగు

భారతి : నాకు అప్పుడప్పుడు అలానే అనిపిస్తుంది.. ఎన్ని కష్టాలు పడ్డాము.. ఇప్పుడు అన్ని ఒక దాని తరవాత ఒకటి మంచి జరుగుతున్నాయి. వీడొచ్చాకే జరుగుతున్నాయా అనుకున్నా.. అన్నిటికి ఒకదానికి ఒకటి లింక్ ఉన్నా.. మరి అంతకముందు కూడా కష్టాలు పడ్డాము, అప్పుడు కూడా అవమానాలు ఉన్నాయి.. చిన్నా వచ్చాక అందరి మొహాల్లో సంతోషం.. దాని వల్ల ఏం జరిగినా చూసుకుందాంలే అన్న ధైర్యం.. ధైర్యంతో పనులు.. పనుల వల్ల ప్రతిఫలాలు.

పాలు తాగేసి మళ్ళీ భారతి ఒళ్ళో కూర్చున్నాడు. అక్షిత రొమ్ము వదిలి చిన్నా వంక చూసింది. తన పెదాల మీద పాల చుక్కలు కనిపించగానే చిన్నా అక్షిత మీద పడి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టేసాడు.. ఊహించని దాన్ని చూసి ఇద్దరు ముందు ఆశ్చర్యపోయినా ఆ తరువాత బాగా నవ్వుకున్నారు, భారతి ఏదో ఆలోచన చేయసాగింది.

కళ్ళు తెరిచి చూసాను.. ఆయన నన్నే చూస్తున్నాడు.. ఈ సారి మళ్ళీ నా కనతల మీద నొక్కకుండా వెనక్కి జరిగాను వెంటనే.. ఆయన అది చూసి నవ్వాడు.

చిన్నా : ఎక్కడున్నాను

సాధువు : ఇది నా స్థలం

చిన్నా : నన్ను ఎత్తుకొచ్చావా

సాధువు : లేదు.. ఈ కొండ దిగితే నీ ఇల్లు కనిపిస్తుంది..

చుట్టూ చూసాను తెల్లారింది.. మా వాళ్ళు నా కోసం వెతుకుతూ ఉంటారు.. నేను వెళ్ళాలి.

సాధువు : వెళుదువులే.. నాకు నీ కధ చెప్పు

చిన్నా : మీకెందుకు చెప్పాలి

సాధువు : నిన్ను ఆపేంత బలం నా దెగ్గర లేదు.. కొన్ని ప్రశ్నలు అడుగుతాను సమాధానం చెపుతావా

చిన్నా : అడగండి

సాధువు : నీకు భయం ఉందా లేదా

చిన్నా : ఉంది.. కాని అన్నిటికి భయపడను

సాధువు : ఈ లోకంలో నీకు ఎవరంటే ఎక్కువ ఇష్టం

చిన్నా : మా అమ్మ.. కానీ అక్షిత లేకుండా నేనుండలేను

సాధువు : ఈ లోకంలో నీకు ఎవరంటే ఎక్కువ కోపం

చిన్నా కాసేపు మౌనంగా ఉండి ఆయన వంక చూసి నన్ను కన్నది అంటే నాకు కోపం అన్నాడు

సాధువు : ఎందుకంత కోపం

చిన్నా : మా నాన్నని చంపింది, చిన్నపిల్లాడిని అని కూడా చూడకుండా నన్ను అనాధగా నడి రోడ్డున వదిలేసింది.

సాధువు : నీకెలా తెలుసు..

చిన్నా : నాకు తెలుసు.. ఆమెని ప్రేమినించినంతగా నేను ఎవరిని ప్రేమించలేదు.. తనే నా లోకం.. తనతో గడిపిన ప్రతీక్షణం నాకు గుర్తుంది.. ఆమె మోహము గుర్తుంది.. ఆమె చేసిన ప్రతీ పని గుర్తుంది.. అవి వయసు పెరిగేకొద్ది నాకు తను చేసిన మోసం తెలుస్తునే ఉంది.. ఒక్కో వయసులో ఒక్కోటి అర్ధమైంది.

సాధువు : తనని క్షమించవా

చిన్నా : తనకి నాకు ఎటువంటి సంబంధం లేదు.. నేను క్షమిస్తే ఎంత క్షమించకపోతే ఎంత అని నవ్వాడు

సాధువు : మరి అయితే ఎందుకు తనని నీలోనే దాచుకున్నావు.. ఎందుకు రగిలిపోతున్నావ్

చిన్నా : నేనేం రగిలిపోలేదు

సాధువు : లేదు.. నిన్న నీలో అంతులేని కోపాన్ని చూసాను.. కుక్కలని తరుముదామని మాత్రమే రాయి ఎత్తిన నువ్వు వాటిని చంపుదామని కుక్క కళ్ళకి గురిపెట్టావ్.. వాటిని తరమాలి అన్న ఉద్దేశమే కనిపించలేదు నాకు నీ కళ్ళలో

చిన్నా : నేను అంత శాడిస్ట్ ని కాదు

సాధువు : రేపేప్పుడైనా నువ్వు చెప్పిన అక్షితతో గొడవ జరిగి అది ముదిరితే.. నీ అంతులేని కోపం వల్ల తనని కోల్పోవాల్సిన పరిస్థితి వస్తుందేమో.. జాగ్రత్త.. ఇక నువ్వు వెళ్లొచ్చు అని కళ్ళు మూసుకుని ధ్యానం చేసుకున్నాడు. చిన్నా మాత్రం అక్కడి నుంచి కదల్లేదు.. అక్కడే ఆలోచిస్తూ కూర్చున్నాడు.

సాధువు : ఉన్నావా వెళ్లిపోయావా

చిన్నా : ఎక్కడికి పోతాను.. అస్సలు మీరెవరు

సాధువు : శ్రీ రామకృష్ణ శిష్యులం

చిన్నా : ఆయనెవరు

సాధువు : వివేకానందుడు తెలుసా

చిన్నా : తెలుసు

సాధువు : ఆయన కూడా రామ కృష్ణుల వారి శిష్యులే

చిన్నా : ఓహో.. ఇంత నాలెడ్జ్ ఉన్నవాడివి.. ఎందుకు మరి ఇలా అడుక్కుంటున్నావ్

సాధువు : నేను అడుక్కోలేదే.. నిన్ను అడిగానా

చిన్నా : లేదు..

సాధువు : మరి..?

చిన్నా : ఎవ్వరు దానం చెయ్యకపోతే

సాధువు : అలానే ఉంటాము.. కానీ రోజూ కడుపు నిండుతూనే ఉంది.

చిన్నా : ఎలా

సాధువు : నీ లాంటి మంచి వాళ్ళు ఈ భూమ్మీద చాలా మందే ఉన్నారు

చిన్నా : నాకు ఆ రామకృష్ణ గురించి చెపుతారా

సాధువు : పేరు ముందు.. మాట చివర మర్యాద జోడిస్తే కచ్చితంగా చెపుతాను

చిన్నా : మీకు సెక్స్ గురించి తెలుసా

సాధువు : తెలుసు

చిన్నా : మీకు వాటిని ఎలా కంట్రోల్ చేసుకోవాలో తెలుసా.. చెడ్డగా చూడటం ఆపాలి.. అమ్మా అత్తా మీద కోరికలు ఎలా తీసేయ్యాలి.. ఎవ్వరి కళ్ళలోకి చూసి మాట్లాడలేకపోతున్నాను.. నాకు నేర్పుతారా

సాధువు : ముందు నీ గురించి.. ఆ అక్షిత గురించి చెప్పు

చిన్నా ఆయన ముందు కూర్చున్నాడు.

రెండు రోజులు గడిచి మూడో రోజు తెల్లారింది. అక్కడ రెండిళ్లలో ఎవ్వరి కంటా కునుకు లేదు.. భారతికి పుల్లీసుల మీద నమ్మకం లేక ఒక్కటే పిచ్చి కుక్కలా రోడ్డున పడి మరీ వెతుక్కుంది. ఒక్క మెతుకు ముట్టలేదు, ఒక్క చుక్క నీరు తాగాలేదు. ఆ ఇంట్లో భారతితో పాటు వేదన అనుభవిస్తున్న అక్షిత పరిస్థితి అంతే..

భారతి ఒక్కటే పిచ్చిదానిలా మెట్ల మీద కూర్చుని ఆలోచిస్తుంది, మధు భారతిని ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుంది.. లోపల ప్రణీత అక్షితని ఓదారుస్తుంది.. మిగతా వాళ్లంతా చిన్నాని వెతికే పనిలో వెళ్లిపోయారు. గేట్ తెరుచుకున్న చప్పుడు వినగానే తల తిప్పి చూసింది.

చిన్నా : అమ్మా..

ఒక్క క్షణం ప్రాణం లేచొచ్చినట్టయింది భారతికి.. వెంటనే లేచి గట్టిగా వాటేసుకుని ఏడుస్తూ ముద్దులు పెట్టేసింది.

భారతి : నన్ను వదిలేసి ఎలా వెళ్లిపొయ్యావ్ కన్నయ్యా.. చచ్చిపోవాలనిపించింది అని చెపుతుండగానే చిన్నా తన నోరు మూసేసాడు..

మధు : చిన్నా.. ఏంట్రా ఇది.. అక్కీ.. అక్కీ.. చిన్నా వచ్చాడు అనగానే లోపల నుంచి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి గుమ్మం తగులుకుని బొక్కబోర్లా పడింది అక్షిత.. వెంటనే తనని లేపాను. ఏడుస్తున్న అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుని అమ్మని మెట్ల మీద కూర్చోబెట్టి రాత్రి ఆ సాధువు కనిపించడం నుంచి కధ అల్లి చెప్పాను.

భారతి : ముష్టోడికి పాపం అని అన్నం పెడితే.. పిల్లోడిని ఎత్తుకుపోయాడు. వాడు ఎక్కడున్నాడో చూపించు వాడి అంతు తెలుస్తా అని కోపంగా లేచింది.

అక్షిత : మరి ఇన్ని రోజులు..?

చిన్నా : నా కళ్ళలో ఏదో కొట్టగానే నాకు కళ్ళు తిరిగేవి.. వెంటనే పడిపోయేవాడిని.. ఇవ్వాళ పొద్దున కూడా అదే చేస్తుంటే ముందే కళ్ళు మూసుకుని స్పృహ కోల్పోయినట్టు నటించా.. నమ్మేశాడు.. ఆయన వెళ్ళిపోగానే లేచి అక్కడినుంచి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చేసా.. అమ్మా ఆకలేస్తుంది. భారతి కొడుక్కి అన్నం పెడదామని లేవగానే మధు భుజం మీద చెయ్యేసి కూర్చోబెట్టింది.

మధు : ఇక్కడ అమ్మ కూడా ఒక్క ముద్ద లేదు, ఒక్క గ్లాస్ నీళ్లు తాగలేదు ఈ ఇద్దరు అని లోపలికి పరిగెత్తి ముందు అన్నం పెట్టుకోచ్చి ముగ్గురికి తినిపిస్తుంటే ప్రణీత మిగతావాళ్ళకి ఫోన్ చేసి చిన్నా వచ్చాడని చెప్పింది. అభి వాళ్ళు వచ్చాక జరిగిన విషయం కనుక్కుని విచారించి పుల్లీసులకి ఫోన్ చేసి చెప్పారు.. వారు వెళ్లి విచారించగా అక్కడ ఏ సాధువు లేరని, పారిపోయి ఉంటాడని మిస్సింగ్ కేసు క్లోజ్ చేసేసారు. అందరు ఎవరింట్లోకి వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాక భారతి ఒక్కటే కొడుకుని తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుంది.

భారతి : ఎంత భయపడ్డానోరా.. నా మీద కోపంతో వెళ్లిపోయావేమో, మళ్ళీ రావేమో.. ఎన్ని కష్టాలు పడుతున్నావో అన్న ఆలోచనలు.. పిచ్చెక్కిపోయింది తెలుసా

చిన్నా : ఒక్క ముద్ద కూడా తినలేదట నువ్వు.. నీకేమైనా అయితే

భారతి : నువ్వు లేకుండా నా నోటి కింద ముద్ద దిగుద్దనే అనుకున్నావా

చిన్నా : మరి నేను హాస్టల్ కి వెళ్ళిపోతే, అప్పుడు ?

భారతి : హాస్టల్ లేదు ఏం లేదు.. అక్షితతో కూడా నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు ఉండు.. కావాలంటే మీ ఇద్దరికీ ఒక రూం ఇచ్చేస్తాం.. నిన్ను వదిలి నేనుండలేను.

చిన్నా : ఆశీతా.. అక్షితా.. అమ్మా నాకో సాయం కావాలి

భారతి : చెప్పరా

చిన్నా : రేపు మీరంతా బైటికి వెళతారా.. నేను కొంచెం అక్షితతో మాట్లాడాలి.. కనీసం ఒక నాలుగైదు గంటలు

భారతి కళ్ళు తుడుచుకుని అలాగే.. నీ ఇష్టం అంది. జోకులు చెపుతూ, అల్లరి చేస్తూ, నవ్విస్తూ అమ్మా కొడుకులు ఇద్దరు ఆ రూంలోనే పడుకున్నారు. ప్రణీత వెళ్లి తన నాన్నతో పడుకుంది. అక్షిత చిన్నా కోసం చాలాసార్లు వచ్చినా వాడు ఐ కాంటాక్ట్ ఇవ్వకపోవడంతో నిరాశగా వెళ్ళిపోయింది. చుట్టు పక్కల వాళ్ళతో పాటు కిరణ్ కూడా వచ్చి పలకరించి వెళ్ళిపోయాడు.

తెల్లారి మాట ఇచ్చినట్టే.. అభి,ప్రణీత కాలేజీకి వెళ్ళాక.. మొగుడు డ్యూటీకి వెళ్ళాక భారతి మధుని తీసుకుని బైటికి వెళ్ళిపోయింది. అక్షితకి అర్ధంకాకపోయినా వెళ్లి సోఫాలో చిన్నా పక్కన కూర్చుంది. తన వైపు చూడకుండానే అక్షిత భుజం మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కున్నాడు. అక్షిత కంట్లో కన్నీరు రాకముందే కర్చీఫ్ తీసి తన చేతిలో పెట్టాడు. చిన్నా భుజం మీద నవ్వుతూనే కొడుతూ కర్చీఫ్ తీసుకుని కళ్ళు తుడుచుకుంది.

అక్షిత : నిజంగానే ఎత్తుకుపోయాడా లేక నువ్వే పారిపొయ్యవా

చిన్నా : పారిపోతే నిన్ను తీసుకునే పోతాను కదా

అక్షిత : అవునులే అని ముక్కు చీది కర్చీఫ్ పక్కన పడేసింది

చిన్నా : బాగా ఏడిపించానా.. అని జుట్టులో చెయ్యి వేసి నిమిరాడు

అక్షిత : నువ్వు వెళ్ళిపోయావంటే నమ్మలేదు కానీ.. నువ్వు కనిపించకపోయేసరికి నా వల్ల కాలేదు

చిన్నా : నేను హాస్టల్ కి వెళుతున్నా

అక్షిత : నన్ను కూడా తీసుకుపొ.. పిచ్చి పిచ్చి వేషాలు వేస్తే చంపేస్తా.. వాడి చెయ్యి గట్టిగా పట్టుకుంది.

చిన్నా : ఒక మూడున్నరేళ్లు దూరంగా ఉందామే

అక్షిత : అనుకుంటూనే ఉన్నా.. నిన్న నువ్వు ఇంట్లో అడుగుపెట్టినప్పటి నుంచి నీమొహంలో తేడా.. ఏదో ఒక బాంబు పెల్చుతావని

చిన్నా : ఎలా తెలుసు

అక్షిత : నీ గురించి నాకు తెలియాలా

చిన్నా : వీళ్లంతా చెప్పేది మనకోసమే

అక్షిత : ఎవరు చెప్పారు నీకు.. ఎత్తుకెళ్లిన బాబా చెప్పాడా

చిన్నా నవ్వుతూ అవునని తల ఊపాడు.

అక్షిత : ప్లీజ్ రా.. పిచ్చి పనులు చెయ్యకు.. వద్దు

చిన్నా : మనకోసం.. నా కోసం అక్కి.. మూడున్నరేళ్లు.. తరవాత నీ ఇష్టం.. నువ్వేది చెపితే అది.. అమ్మ మాట నాన్న ఎలా వింటాడో.. అత్తయ్య మాట మావయ్య ఎలా వింటాడో అలానే నీ వెనకాలే నేను.. ఇలా చాటుమాటుగా, ఏదో తప్పు చేసినట్టుగా.. ముసుగులో గుద్దులాటలు ఆడుకోవడానికి మనం లవర్స్ కాదు, ఫ్రెండ్స్ కాదు.. మనం వేరే.. నాకు నువ్వు తప్ప వేరే ఆలోచన లేదని నీకు దూరంగా ఉన్న ఈ మూడు రోజుల్లోనే నాకు తెలిసిపోయింది. మనిద్దరిదీ ఒకే ప్రయాణం.. ఒకే ప్రపంచం.. చిన్నా మాట ఎక్కడుంటే అక్కడ అక్షిత ఉంటుంది.. అక్షిత గురించి మాట్లాడుకోవాలంటే చిన్నా గురించి కూడా మాట్లాడుకోవాలి. నిన్ను నన్ను వేరు చెయ్యడం నీ వల్లా నా వల్లా కూడా కాదు.

అక్షిత అంతా మౌనంగా విని ఏడుస్తూనే చిన్నా వంక కోపంగా చూసింది. అది చూసి చిన్నా నవ్వుతూ రెండు కళ్ళ మీద ముద్దు పెట్టాడు. వాడిని వెనక్కి తోసింది.

అక్షిత : ఎప్పుడూ అంతే.. ఏదో ఒకటి చెప్పి నీ మాట నెగ్గించుకున్నావ్.. ఎప్పుడూ నువ్వేది చెపితే అది చెయ్యాలి.. ఒక్కసారి కూడా నువ్వు నా మాట వినలేదు.

చిన్నా : ఇంకా దెగ్గరికి రా

అక్షిత చిన్నా మీద ఎక్కి కూర్చుంది.. గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు.

చిన్నా : ఒప్పుకున్నట్టేనా

అక్షిత : ఉమ్మ్..

చిన్నా : దూరంగా ఉండమన్నానని మళ్ళీ నాకు పనిషమెంట్లు ఇవ్వవుగా.. నన్ను ఏడిపించే పనులు చెయ్యకే.. అస్సలు తట్టుకోలేను.. నిన్ను అందరి ముందు ధైర్యంగా ఇలా ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుంటాను. నా పెళ్ళాంలా ధైర్యంగా నీతో రొమాన్స్ చేస్తాను.. మనిద్దరం కలిసి ఎక్కడికైనా వెళుతుంటే ఎక్కడికి అని అడగకూడదు. అలా ఉందామే..

అక్షిత : కరెక్ట్ గా 3½ ఇయర్స్ అంతేనా

చిన్నా : ఈ రోజు నుంచి సరిగ్గా నీ మూడో పుట్టినరోజున ఇలాగే నువ్వు నా ఒళ్ళో ఉంటావ్.. ఎప్పటికి శాశ్వతంగా.. అస్సలు వదలను

అక్షిత : సరే రా.. అని టీ షర్ట్ విప్పబోతే ఆపాడు

చిన్నా : ఎందుకే.. ఇది తలుచుకుంటూ బతికేస్తావా.. అస్సలు నిన్ను చూడకుండా మూడు రోజులు ఎలా ఉండగలిగానో తెలుసా

అక్షిత : ఎలా

చిన్నా : రా చూపిస్తాను.. అని కింద కూర్చుని ధ్యాన పద్ధతిలో కూర్చున్నాడు. నువ్వు కూడా కూర్చో అనగానే ఎదురు కూర్చుంది. కళ్ళు మూసుకోమనగానే కళ్ళు మూసుకుంది.. అక్కీ.. నీకేం కనిపిస్తుంది.

అక్షిత : అంతా చీకటి అంతే

చిన్నా : నాకు మాత్రం.. నువ్వే కనిపిస్తున్నావ్.. నేను తింగరి పనులు చేసినప్పుడల్లా నా వంక వెటకారంగా ఒక చూపు చూస్తావే.. అదే చూపు.. తల స్నానం చేసి వచ్చాక మెట్ల మీద కూర్చుని జుట్టు ఆరాబెడతావ్ కదా అవన్నీ కనిపిస్తున్నాయి. అని కళ్ళు తెరిచాడు.

అక్షిత కళ్ళు మూసుకుని సిగ్గు పడుతూ వింటుంటే లేచి తన వెనక్కి వెళ్లి కూర్చున్నాడు. బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టగానే నవ్వింది. వెనక్కి ఆనించి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టాడు. అక్షిత వెంటనే చిన్నా మీద పడి ఆగకుండా వాడి పెదాలు అందుకుంది. అక్షిత వెన్ను నిమురుతూ తను నెమ్మదించే వరకు ఆగి.. కింద పడుకుని అక్షితని మీద పడుకోబెట్టుకున్నాడు. స్వామీజీ అక్షిత కోసం చెప్పిన చిట్కాలు, తనని కన్న అమ్మ గురించి ఇప్పటివరకు ఎవ్వరితో పంచుకోని విషయాలు, వాడి మనసులో ఉన్న ఆలోచనలు అన్ని అక్షితతో పంచుకున్నాడు. ఇద్దరు అలానే మాట్లాడుకుంటూ నాలుగు గంటలు గడిపేశారు.

చిన్నా : ఇంటికి వెళ్ళు

అక్షిత చిన్నా మీద నుంచి లేచింది.

చిన్నా : ఉంటావుగా

అక్షిత : నీకోసం ఏమైనా చేస్తాను.. అని గట్టిగా చెంప మీద ఒక్కటి చరిచింది.

చిన్నా : అబ్బా..

అక్షిత వెళ్ళిపోతూ వెనక్కి చూసింది.

చిన్నా : సినిమాలో హీరోయిన్ లా వెనక్కి తిరిగి రాకు.. పో అన్నాడు చెంప పట్టుకుని

అక్షిత : అయితే నువ్వే రా అంది చేతులు చాచి

చిన్నా వెళ్లి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టగానే వాడి చెయ్యి వదిలి ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. భారతి, మధులు ఇంటికి వచ్చేసరికి అక్షిత ఆ ఇంట్లో చిన్నా ఈ ఇంట్లో ఉండటం చూసి ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకున్నారు.

భారతి : దాన్ని పిలువు ఒకసారి

మధు తన ఇంట్లోకి వెళ్ళి అక్షిత పక్కన కూర్చుని ఐస్క్రీమ్ చేతికిచ్చింది.

మధు : అత్త పిలుస్తుంది

అక్షిత : ఎందుకంట

మధు : ఏమో

అక్షిత : కావాలంటే అత్తే వస్తుందిలే.. అని టీవీ ముందు కూర్చుని ఛానెల్స్ మార్చుతూ కూర్చుంది.

​