Update 09
పొద్దున్నే లేచేసరికి పక్కన అక్షిత కనిపించలేదు, లేచి కూర్చుంది భారతి. చూస్తే కింద బండల మీద నగ్నంగా బాస్పటలు వేసుకుని మెడిటేషన్ చేస్తుంది.. తన ఎదురుగా కొవ్వొత్తి వెలిగించి ఉంది. చాలాసేపటికి గానీ అక్షిత కళ్ళు తెరవలేదు. కళ్ళు తెరిచి ముందుగా పక్కనే ఉన్న చిన్నా ఫోటోని ముద్దు పెట్టుకుని నవ్వుతూ అత్త వైపుకి తిరిగింది.
అక్షిత : లేచావా అని నవ్వుతూనే కొవ్వొత్తి ఆర్పేసి అత్త పక్కన కూర్చుంది.
భారతి : రోజూ చేస్తావా
అక్షిత : రెండు రోజుల నుంచే అంటూ రాత్రి విడిచిన బట్టలు తీసుకుంది వేసుకోవడానికి
భారతి : బట్టలు కూడా తెచ్చుకోవే.. ఇక్కడే ఉందువు కొన్ని రోజులు
అక్షిత : వద్దులే.. పక్కనేగా.. మా అమ్మ ముందు కూడా తిరుగుతూ ఉంటా.. ఎలాగో పెళ్ళైతే నీ ఇంటికేగా వచ్చేది.
భారతి : అవునులే
అక్షిత : అయినా రోజూ నువ్వు నాతో పడుకుంటే పాపం మావయ్యకి పస్తులే.. ఆ పాపం నాకొద్ధు
భారతి ఆశ్చర్యపోతూ.. ఇన్ని మాటలు ఎలా తెలుసే నీకు అని అడిగింది.
అక్షిత : ఏమో మరి అంది నవ్వుతూ
భారతి : పో.. కూల్ కి రెడీ అవ్వుపో
అక్షిత : టాటా అని భారతి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి వెనక్కి చూడకుండా పరిగెత్తింది.
ఆ రోజు నుంచి కూల్లో చిన్నా, అక్షిత, విన్ను ఎప్పుడైనా అవసరం అయితే తప్ప లావణ్య కలిసేది కాదు, కూల్ అయిపోగానే అత్త దెగ్గరికి వెళ్లిపోవడం పూకు నాకించుకోవడం, అత్త బాయలు పిసకడం, ముద్దులు పెట్టుకోవడం మొదలయ్యాయి.. రెండు రోజులకి ప్రణీత బతిమాలుకోగా ఇంట్లోకి రానిచ్చింది.. అప్పటి నుంచి ప్రణీత, అభి ఇద్దరు జాగ్రత్తగా ఉంటున్నారు.
ఇక అత్తా కోడళ్లిద్దరు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయిపోయారు, మధుకి తెలిసినా అక్షిత సిగ్గు పడకూడదని తన ముందు మామూలుగానే ఉండేది.. కొన్ని రోజులకి ప్రణీతకి కూడా విషయం తెలిసి తనకీ ఆతృత పెరిగిపోయింది.. తనని కూడా వీళ్ళలో కలుపుకోవచ్చు కదా అన్న ఈర్ష్య మొదలయింది. అవకాశం కోసం చూస్తుంది. హాస్టల్లో చిన్నా లావణ్య మంచి స్నేహితులు అయిపోయారు.. విన్ను అయితే జాన్ జిగిరి అయిపోయాడు.
బాబా చిన్నాకి చెప్పినట్టే అక్షిత మైండ్ డైవర్షన్ కోసం కరాటే కోర్సులో జాయిన్ అయ్యింది. వాటిల్లో కూడా ఇంట్రెస్ట్ పెరిగి కరాటేతో పాటు జూడొ కూడా నేర్చుకుంటుంది. అక్షిత కోసం ఎదురింటి కిరణ్ కూడా జూడోలో జాయిన్ అయ్యాడు. రోజులు సాగుతున్నాయి.
ఆరు నెలల తరువాత వస్తున్న పండగ సెలవలు, హాస్టల్లో పిల్లలు ఇంటికి వెళ్ళడానికి ఎంతగా ఎదురు చూస్తున్నారో, ఇక్కడ రెండిళ్లలో చిన్నా కోసం అంతే ఎదురు చూస్తున్నారు. సాయంత్రం ఏడవుతుంది.. అక్షిత టీవీ ముందు కూర్చుంది కానీ ఏమొస్తుందో కూడా వినలేనంత ఆలోచనల్లో ఉంది.. ప్రణీత అది చూసి అక్షిత పక్కన కూర్చుని కదిలించింది. అక్షిత నవ్వుతూ ప్రణీతని వాటేసుకుంది.
ప్రణీత : రేపు వాడు వచ్చాక, ఏదో ఒకటి చేసి మీకు ప్రైవసీ ఏర్పాటు చేస్తాలే
అక్షిత : థాంక్స్.. కానీ అవసరం లేదు
ప్రణీత : నాకు పెట్టవా ముద్దు.. ఎప్పుడు మా అమ్మకేనా అని దెగ్గరికి తీసుకుంది.
అక్షిత : కావాలంటే అడిగి తీసుకోవాలమ్మా.. మౌనంగా ఉంటే నాకెలా తెలుస్తుంది అని ప్రణీత పెదాల మీద ముద్దు పెట్టింది. ప్రణీతకి ఎలాగో అనిపించి మధ్యలో వదిలి మళ్ళీ వెంటనే నాలిక తడుపుకుని గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది.. బాగుందా
ప్రణీత : చెప్పకు ఎవ్వరికీ
అక్షిత : కష్టమే.. ట్రై చేస్తా
ప్రణీత : ఒసేయి..
అక్షిత : దొంగ.. దొరకవు నువ్వు.. నీ గురించి నాకు తెలుసు అని నవ్వుతూ ప్రణీత సళ్ళని గట్టిగా పిండి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. మూడ్ వచ్చేసింది ప్రణీతకి.. వెంటనే లేచి ఇంట్లోకి పరిగెత్తింది.
స్టడీ హవర్లో ఎప్పటిలాగే చిన్నా, వినోద్ చివరన ఒక బెంచిలో, పక్కనే లావణ్య ఇంకో బెంచిలో కూర్చుంది.
చిన్నా : రేయి హాలిడేస్ లో కచ్చితంగా కలుద్దాం సరేనా
విన్ను : ఓకేరా మామా.. నువ్వు రాకపోయినా నేనొస్తాను
చిన్నా : లవుడు.. నీకోకేనా
లావణ్య ఏం మాట్లాడలేదు.. తన మొహం చూడగానే కంగారుగా ఇద్దరు వెళ్లి వెనక బెంచిలో కూర్చున్నారు. వార్డెన్ చూసినా ఇవ్వాళ లాస్ట్ రోజే కదా అని పట్టించుకోలేదు.. పిల్లలందరూ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు.
చిన్నా : లవుడు ఏమైందే.. మాకు చెప్పవా
లావణ్య : నాకు భయంగా ఉందిరా.. ఇంటికి వెళ్లాలంటేనే నాకు జ్వరం వచ్చేస్తుంది.
విన్ను : అదేంటే.. ఎందుకలా
లావణ్య : మీకు చెప్పలేదు కదా.. నాకు అమ్మా నాన్న లేరు.. మా బాబాయి దెగ్గర ఉంటాను.. వాడంటే నాకు అస్సలు ఇష్టం లేదు.. ఎక్కడ పడితే అక్కడ చేతులు వేస్తాడు.. ఒక్క నిమిషం కూడా నరకంలా అనిపిస్తుంది. అందుకే నాకు హాస్టల్ అంటేనే ఇష్టం.
చిన్నా : మీ అమ్మా నాన్నా లేరా అని అడిగితే లావణ్య ఏం మాట్లాడలేదు.. విన్ను తొడ మీద కొట్టగానే విన్ను లేచి వెళ్ళిపోయాడు.. లవుడు మేము నీ ఫ్రెండ్స్.. మధ్యలో వెళ్లిపోయేవాళ్ళం కాదు.. నీకు ఎప్పటికి తోడుగా ఉంటాం.. చెప్పు
లావణ్య : అమ్మ లేదు.. చిన్నప్పుడే చనిపోయింది.. నాన్న రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడు.. ఎంత బతిమిలాడినా నన్ను ఇంట్లో ఉండటానికి ఒప్పుకోలేదు.. నన్ను వదిలించుకున్నాడు.. అంతా ఆమె వల్లే.. నన్ను వీడి దెగ్గర పడేసి బాబాయి అన్నారు.. వాడు చాలా నీచమైనన పనులు చేస్తాడు చిన్నా.. నాకు ఏడుపు వస్తుంది అని తన జీవితంలో జరిగినవి చెపుతూ ఏడుస్తుంటే.. చిన్నాకి తన అమ్మ తనని నిర్ధాక్షిణ్యంగా వదిలేసినప్పుడు ఎంత బాధ పడ్డాడో అంతే బాధ లావణ్య కళ్ళలో కనిపిస్తుంటే చిన్నా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. కుర్చీలో కూర్చున్న వార్డెన్ లావణ్యని, చిన్నాని చూసి లేచి వచ్చాడు.
వార్డెన్ : ఏమైంది రా.. మళ్ళీ హాలిడేస్ అయిపోగానే కలుస్తారు కదా.. బాధపడకండి.. వచ్చాక మీరు ముగ్గురు ఒకేదెగ్గర కూర్చుందురులెండి.. ఏడవకండి.. నాకు ఏదోలా ఉంది.
విన్ను మధ్యలో కల్పించుకుని.. సార్.. మీరింత మంచివాళ్ళని తెలీక రోజూ మిమ్మల్ని బూతులు తిట్టేవాడిని.. సారీ సార్ అన్నాడు.
వార్డెన్ : రేయి దున్నపోతా.. చిన్నా లావణ్య నవ్వుతుంటే విన్నుని తిడుతూ అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
చిన్నా : లావణ్యా.. ఇంటికి వెళ్లిన తెల్లారే.. మీ ఇంటికి వస్తాను.. నిన్ను కలుస్తాను.. ఒక్క రోజే కాదు.. రోజూ వస్తాను.. ప్రామిస్.. మీ ఇల్లేక్కడో చెప్పు
విన్ను : అవును లవుడు.. నేనూ కూడా వస్తాను
లావణ్య : నువ్వు మీ అమ్మతో బిజీ కదరా అనగానే విన్ను మొహం మాడ్చేశాడు.. మిగతా ఇద్దరు నవ్వారు.. సర్లే సరదాకి అని లావణ్య అడ్రెస్ చెపుతుంటే విన్ను, చిన్నా ఇద్దరు పేపర్లో రాసుకుంటూ అక్కడా ఇక్కడా అని మాట్లాడుకుంటూ రోజు గడిపేశారు.. తెల్లారి నుంచి సెలవలు.
మధు, అక్షిత ఒక రూంలో పడుకున్నారు. మధు చూస్తూనే ఉంది, అక్షిత అస్సలు పడుకోవట్లేదు మాటిమాటికీ ఫోన్ ఆన్ చేస్తూ టైం చూస్తూనే ఉంది.
మధు : వస్తాడు లేవే.. నువ్వు పడుకుంటే అదే తెల్లారుతుంది
అక్షిత : నీకే ఎన్నైనా చెప్తావ్.. నీ మొగుడు నీ దెగ్గర లేకపోతే అప్పుడు తెలుస్తది
మధు : ఒసేయి.. ఎంటే ఆ మాటలు, ఏదో ఏళ్ల తరబడి కాపురం చేసినట్టు..
అక్షిత : గుడ్ నైట్ అంది అటు తిరుగుతూ
మధు కూతురి నడుము మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుంది. మధు పడుకున్నా అక్షిత మాత్రం రాత్రంతా గేమ్స్ ఆడుతూ టైం చూస్తూనే ఉంది. ఎదురు చూస్తూ చూస్తూ మధ్యలో కన్ను అంటగానే పడుకుండిపోయింది.
తెల్లారి చిన్నాని తీసుకు వెళ్ళడానికి చిన్నా వాళ్ళ నాన్న, అక్షిత ఇద్దరు వచ్చారు.. విన్ను కోసం వాళ్ళ మావయ్య వచ్చాడు, లావణ్య కోసం వాళ్ళ బాబాయి వచ్చాడు.. చిన్నాకి వాడి మొహం నచ్చలేదు. వాడి అవతారం, వాడి చూపులు అన్ని రౌడీలా ఉన్నాయి. వాడి వంక కోపంగా చూస్తుంటే చిన్నా వైపు ఏంట్రా అన్నట్టు చూసి నవ్వుతూ వేలితో బెదిరించాడు. అందరూ ఎవరింటికి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
బండి మీద ఇంటికి వెళుతుంటే చిన్నా చేతిని గట్టిగా ముడేసి పట్టుకుంది అక్షిత, తల మీద ముద్దు పెట్టేసాడు. నవ్వుకుంటూ ఇంటికి రాగానే బండి దిగి అమ్మా అంటూ ఇంట్లోకి పరిగెత్తి అక్కడే కూర్చుని ఎదురు చూస్తున్న భారతిని మధుని ఇద్దరినీ గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు.
భారతి : చిన్నా బక్కపడిపోతావు అనుకున్నాను రా
మధు : ఎందుకు పడతాడు.. పెళ్ళాం బానే పెడుతుందిగా ముద్దలు
చిన్నా : అత్తా.. అని సిగ్గుపడిపోయాడు.
మధు : నీకోసం రాత్రంతా ఎదురు చూస్తూనే ఉంది.. అస్సలు పడుకోలేదురా అదీ
చిన్నా : అక్కేది
భారతి : వాళ్ళు కాలేజీకి పొయ్యారు.
మధు : అన్నయ్యా.. ఏవండీ.. ఈ సారి సెలవలకి టూర్ వెళ్ళాల్సిందే.. అక్షిత బర్తడే వస్తుంది.. టూర్లోనే సెలెబ్రేట్ చేసుకుందాం ఏమంటారు అనగానే అక్షిత తల కొట్టుకోవడం చూసి నవ్వుకుంది భారతి.
అందరూ టూర్ కి ఓకే చేశారు.. చిన్నా, అక్షిత లోపలికి మిగతా వాళ్ళు పనుల మీదకి వెళ్ళాక మధు తల మీద ఒక్కటి పీకింది భారతి.
మధు : ఏమైందే
భారతి : ఇప్పుడు టూర్ అవసరమా.. పండగ అంటేనే ఇంట్లో చేసుకునేది
మధు : యే.. పండగకి ముందు రోజులు ఉన్నాయిగా
భారతి : మట్టిబుర్ర.. పాపం మూడేళ్ల కాంట్రాక్టు వాళ్ళది, అందులో అక్షిత మొదటి బర్తడే.. అదేం ప్లాన్ చేసుకుందో ఏమో.. నువ్వు టూర్ అనగానే దాని మొహం మాడిపోయింది.
మధు : అయ్యో.. నాకస్సలు తట్టలేదే.. ఛ.. ఏదోటి చేద్దాంలే
అక్షిత : లేచావా అని నవ్వుతూనే కొవ్వొత్తి ఆర్పేసి అత్త పక్కన కూర్చుంది.
భారతి : రోజూ చేస్తావా
అక్షిత : రెండు రోజుల నుంచే అంటూ రాత్రి విడిచిన బట్టలు తీసుకుంది వేసుకోవడానికి
భారతి : బట్టలు కూడా తెచ్చుకోవే.. ఇక్కడే ఉందువు కొన్ని రోజులు
అక్షిత : వద్దులే.. పక్కనేగా.. మా అమ్మ ముందు కూడా తిరుగుతూ ఉంటా.. ఎలాగో పెళ్ళైతే నీ ఇంటికేగా వచ్చేది.
భారతి : అవునులే
అక్షిత : అయినా రోజూ నువ్వు నాతో పడుకుంటే పాపం మావయ్యకి పస్తులే.. ఆ పాపం నాకొద్ధు
భారతి ఆశ్చర్యపోతూ.. ఇన్ని మాటలు ఎలా తెలుసే నీకు అని అడిగింది.
అక్షిత : ఏమో మరి అంది నవ్వుతూ
భారతి : పో.. కూల్ కి రెడీ అవ్వుపో
అక్షిత : టాటా అని భారతి పెదాల మీద ముద్దు పెట్టి వెనక్కి చూడకుండా పరిగెత్తింది.
ఆ రోజు నుంచి కూల్లో చిన్నా, అక్షిత, విన్ను ఎప్పుడైనా అవసరం అయితే తప్ప లావణ్య కలిసేది కాదు, కూల్ అయిపోగానే అత్త దెగ్గరికి వెళ్లిపోవడం పూకు నాకించుకోవడం, అత్త బాయలు పిసకడం, ముద్దులు పెట్టుకోవడం మొదలయ్యాయి.. రెండు రోజులకి ప్రణీత బతిమాలుకోగా ఇంట్లోకి రానిచ్చింది.. అప్పటి నుంచి ప్రణీత, అభి ఇద్దరు జాగ్రత్తగా ఉంటున్నారు.
ఇక అత్తా కోడళ్లిద్దరు బెస్ట్ ఫ్రెండ్స్ అయిపోయారు, మధుకి తెలిసినా అక్షిత సిగ్గు పడకూడదని తన ముందు మామూలుగానే ఉండేది.. కొన్ని రోజులకి ప్రణీతకి కూడా విషయం తెలిసి తనకీ ఆతృత పెరిగిపోయింది.. తనని కూడా వీళ్ళలో కలుపుకోవచ్చు కదా అన్న ఈర్ష్య మొదలయింది. అవకాశం కోసం చూస్తుంది. హాస్టల్లో చిన్నా లావణ్య మంచి స్నేహితులు అయిపోయారు.. విన్ను అయితే జాన్ జిగిరి అయిపోయాడు.
బాబా చిన్నాకి చెప్పినట్టే అక్షిత మైండ్ డైవర్షన్ కోసం కరాటే కోర్సులో జాయిన్ అయ్యింది. వాటిల్లో కూడా ఇంట్రెస్ట్ పెరిగి కరాటేతో పాటు జూడొ కూడా నేర్చుకుంటుంది. అక్షిత కోసం ఎదురింటి కిరణ్ కూడా జూడోలో జాయిన్ అయ్యాడు. రోజులు సాగుతున్నాయి.
ఆరు నెలల తరువాత వస్తున్న పండగ సెలవలు, హాస్టల్లో పిల్లలు ఇంటికి వెళ్ళడానికి ఎంతగా ఎదురు చూస్తున్నారో, ఇక్కడ రెండిళ్లలో చిన్నా కోసం అంతే ఎదురు చూస్తున్నారు. సాయంత్రం ఏడవుతుంది.. అక్షిత టీవీ ముందు కూర్చుంది కానీ ఏమొస్తుందో కూడా వినలేనంత ఆలోచనల్లో ఉంది.. ప్రణీత అది చూసి అక్షిత పక్కన కూర్చుని కదిలించింది. అక్షిత నవ్వుతూ ప్రణీతని వాటేసుకుంది.
ప్రణీత : రేపు వాడు వచ్చాక, ఏదో ఒకటి చేసి మీకు ప్రైవసీ ఏర్పాటు చేస్తాలే
అక్షిత : థాంక్స్.. కానీ అవసరం లేదు
ప్రణీత : నాకు పెట్టవా ముద్దు.. ఎప్పుడు మా అమ్మకేనా అని దెగ్గరికి తీసుకుంది.
అక్షిత : కావాలంటే అడిగి తీసుకోవాలమ్మా.. మౌనంగా ఉంటే నాకెలా తెలుస్తుంది అని ప్రణీత పెదాల మీద ముద్దు పెట్టింది. ప్రణీతకి ఎలాగో అనిపించి మధ్యలో వదిలి మళ్ళీ వెంటనే నాలిక తడుపుకుని గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది.. బాగుందా
ప్రణీత : చెప్పకు ఎవ్వరికీ
అక్షిత : కష్టమే.. ట్రై చేస్తా
ప్రణీత : ఒసేయి..
అక్షిత : దొంగ.. దొరకవు నువ్వు.. నీ గురించి నాకు తెలుసు అని నవ్వుతూ ప్రణీత సళ్ళని గట్టిగా పిండి లోపలికి వెళ్ళిపోయింది. మూడ్ వచ్చేసింది ప్రణీతకి.. వెంటనే లేచి ఇంట్లోకి పరిగెత్తింది.
స్టడీ హవర్లో ఎప్పటిలాగే చిన్నా, వినోద్ చివరన ఒక బెంచిలో, పక్కనే లావణ్య ఇంకో బెంచిలో కూర్చుంది.
చిన్నా : రేయి హాలిడేస్ లో కచ్చితంగా కలుద్దాం సరేనా
విన్ను : ఓకేరా మామా.. నువ్వు రాకపోయినా నేనొస్తాను
చిన్నా : లవుడు.. నీకోకేనా
లావణ్య ఏం మాట్లాడలేదు.. తన మొహం చూడగానే కంగారుగా ఇద్దరు వెళ్లి వెనక బెంచిలో కూర్చున్నారు. వార్డెన్ చూసినా ఇవ్వాళ లాస్ట్ రోజే కదా అని పట్టించుకోలేదు.. పిల్లలందరూ ముచ్చట్లు పెట్టుకుంటున్నారు.
చిన్నా : లవుడు ఏమైందే.. మాకు చెప్పవా
లావణ్య : నాకు భయంగా ఉందిరా.. ఇంటికి వెళ్లాలంటేనే నాకు జ్వరం వచ్చేస్తుంది.
విన్ను : అదేంటే.. ఎందుకలా
లావణ్య : మీకు చెప్పలేదు కదా.. నాకు అమ్మా నాన్న లేరు.. మా బాబాయి దెగ్గర ఉంటాను.. వాడంటే నాకు అస్సలు ఇష్టం లేదు.. ఎక్కడ పడితే అక్కడ చేతులు వేస్తాడు.. ఒక్క నిమిషం కూడా నరకంలా అనిపిస్తుంది. అందుకే నాకు హాస్టల్ అంటేనే ఇష్టం.
చిన్నా : మీ అమ్మా నాన్నా లేరా అని అడిగితే లావణ్య ఏం మాట్లాడలేదు.. విన్ను తొడ మీద కొట్టగానే విన్ను లేచి వెళ్ళిపోయాడు.. లవుడు మేము నీ ఫ్రెండ్స్.. మధ్యలో వెళ్లిపోయేవాళ్ళం కాదు.. నీకు ఎప్పటికి తోడుగా ఉంటాం.. చెప్పు
లావణ్య : అమ్మ లేదు.. చిన్నప్పుడే చనిపోయింది.. నాన్న రెండో పెళ్లి చేసుకున్నాడు.. ఎంత బతిమిలాడినా నన్ను ఇంట్లో ఉండటానికి ఒప్పుకోలేదు.. నన్ను వదిలించుకున్నాడు.. అంతా ఆమె వల్లే.. నన్ను వీడి దెగ్గర పడేసి బాబాయి అన్నారు.. వాడు చాలా నీచమైనన పనులు చేస్తాడు చిన్నా.. నాకు ఏడుపు వస్తుంది అని తన జీవితంలో జరిగినవి చెపుతూ ఏడుస్తుంటే.. చిన్నాకి తన అమ్మ తనని నిర్ధాక్షిణ్యంగా వదిలేసినప్పుడు ఎంత బాధ పడ్డాడో అంతే బాధ లావణ్య కళ్ళలో కనిపిస్తుంటే చిన్నా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. కుర్చీలో కూర్చున్న వార్డెన్ లావణ్యని, చిన్నాని చూసి లేచి వచ్చాడు.
వార్డెన్ : ఏమైంది రా.. మళ్ళీ హాలిడేస్ అయిపోగానే కలుస్తారు కదా.. బాధపడకండి.. వచ్చాక మీరు ముగ్గురు ఒకేదెగ్గర కూర్చుందురులెండి.. ఏడవకండి.. నాకు ఏదోలా ఉంది.
విన్ను మధ్యలో కల్పించుకుని.. సార్.. మీరింత మంచివాళ్ళని తెలీక రోజూ మిమ్మల్ని బూతులు తిట్టేవాడిని.. సారీ సార్ అన్నాడు.
వార్డెన్ : రేయి దున్నపోతా.. చిన్నా లావణ్య నవ్వుతుంటే విన్నుని తిడుతూ అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోయాడు.
చిన్నా : లావణ్యా.. ఇంటికి వెళ్లిన తెల్లారే.. మీ ఇంటికి వస్తాను.. నిన్ను కలుస్తాను.. ఒక్క రోజే కాదు.. రోజూ వస్తాను.. ప్రామిస్.. మీ ఇల్లేక్కడో చెప్పు
విన్ను : అవును లవుడు.. నేనూ కూడా వస్తాను
లావణ్య : నువ్వు మీ అమ్మతో బిజీ కదరా అనగానే విన్ను మొహం మాడ్చేశాడు.. మిగతా ఇద్దరు నవ్వారు.. సర్లే సరదాకి అని లావణ్య అడ్రెస్ చెపుతుంటే విన్ను, చిన్నా ఇద్దరు పేపర్లో రాసుకుంటూ అక్కడా ఇక్కడా అని మాట్లాడుకుంటూ రోజు గడిపేశారు.. తెల్లారి నుంచి సెలవలు.
మధు, అక్షిత ఒక రూంలో పడుకున్నారు. మధు చూస్తూనే ఉంది, అక్షిత అస్సలు పడుకోవట్లేదు మాటిమాటికీ ఫోన్ ఆన్ చేస్తూ టైం చూస్తూనే ఉంది.
మధు : వస్తాడు లేవే.. నువ్వు పడుకుంటే అదే తెల్లారుతుంది
అక్షిత : నీకే ఎన్నైనా చెప్తావ్.. నీ మొగుడు నీ దెగ్గర లేకపోతే అప్పుడు తెలుస్తది
మధు : ఒసేయి.. ఎంటే ఆ మాటలు, ఏదో ఏళ్ల తరబడి కాపురం చేసినట్టు..
అక్షిత : గుడ్ నైట్ అంది అటు తిరుగుతూ
మధు కూతురి నడుము మీద చెయ్యి వేసి దెగ్గరికి లాక్కుంది. మధు పడుకున్నా అక్షిత మాత్రం రాత్రంతా గేమ్స్ ఆడుతూ టైం చూస్తూనే ఉంది. ఎదురు చూస్తూ చూస్తూ మధ్యలో కన్ను అంటగానే పడుకుండిపోయింది.
తెల్లారి చిన్నాని తీసుకు వెళ్ళడానికి చిన్నా వాళ్ళ నాన్న, అక్షిత ఇద్దరు వచ్చారు.. విన్ను కోసం వాళ్ళ మావయ్య వచ్చాడు, లావణ్య కోసం వాళ్ళ బాబాయి వచ్చాడు.. చిన్నాకి వాడి మొహం నచ్చలేదు. వాడి అవతారం, వాడి చూపులు అన్ని రౌడీలా ఉన్నాయి. వాడి వంక కోపంగా చూస్తుంటే చిన్నా వైపు ఏంట్రా అన్నట్టు చూసి నవ్వుతూ వేలితో బెదిరించాడు. అందరూ ఎవరింటికి వాళ్ళు వెళ్లిపోయారు.
బండి మీద ఇంటికి వెళుతుంటే చిన్నా చేతిని గట్టిగా ముడేసి పట్టుకుంది అక్షిత, తల మీద ముద్దు పెట్టేసాడు. నవ్వుకుంటూ ఇంటికి రాగానే బండి దిగి అమ్మా అంటూ ఇంట్లోకి పరిగెత్తి అక్కడే కూర్చుని ఎదురు చూస్తున్న భారతిని మధుని ఇద్దరినీ గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు.
భారతి : చిన్నా బక్కపడిపోతావు అనుకున్నాను రా
మధు : ఎందుకు పడతాడు.. పెళ్ళాం బానే పెడుతుందిగా ముద్దలు
చిన్నా : అత్తా.. అని సిగ్గుపడిపోయాడు.
మధు : నీకోసం రాత్రంతా ఎదురు చూస్తూనే ఉంది.. అస్సలు పడుకోలేదురా అదీ
చిన్నా : అక్కేది
భారతి : వాళ్ళు కాలేజీకి పొయ్యారు.
మధు : అన్నయ్యా.. ఏవండీ.. ఈ సారి సెలవలకి టూర్ వెళ్ళాల్సిందే.. అక్షిత బర్తడే వస్తుంది.. టూర్లోనే సెలెబ్రేట్ చేసుకుందాం ఏమంటారు అనగానే అక్షిత తల కొట్టుకోవడం చూసి నవ్వుకుంది భారతి.
అందరూ టూర్ కి ఓకే చేశారు.. చిన్నా, అక్షిత లోపలికి మిగతా వాళ్ళు పనుల మీదకి వెళ్ళాక మధు తల మీద ఒక్కటి పీకింది భారతి.
మధు : ఏమైందే
భారతి : ఇప్పుడు టూర్ అవసరమా.. పండగ అంటేనే ఇంట్లో చేసుకునేది
మధు : యే.. పండగకి ముందు రోజులు ఉన్నాయిగా
భారతి : మట్టిబుర్ర.. పాపం మూడేళ్ల కాంట్రాక్టు వాళ్ళది, అందులో అక్షిత మొదటి బర్తడే.. అదేం ప్లాన్ చేసుకుందో ఏమో.. నువ్వు టూర్ అనగానే దాని మొహం మాడిపోయింది.
మధు : అయ్యో.. నాకస్సలు తట్టలేదే.. ఛ.. ఏదోటి చేద్దాంలే
L
L L L
L L L L L
L L L
L
L L L
L L L L L
L L L
L
జీవా : ఏమే ఎలా ఉన్నావ్
లావణ్య : బాగున్నా బాబాయి
జీవా : బాగా కండ పట్టావ్ అని భుజం మీద చెయ్యి వేసి నిమిరాడు.. లావణ్య ఇబ్బంది పడి బాబాయి చేతిని భుజం మీద నుంచి తీయబోతుంటే.. దిట్టంగా ఉన్నావ్.. ఇంకా ఎక్కడెక్కడ పట్టింది కండ అని ఎత్తులని చూస్తూ నడుము మీద చెయ్యేసి పిసికాడు.. ఏడుపు వచ్చినా ఆపుకుంది లావణ్య.
బండి మీద ఎక్కించుకుని ఇంటికి తీసుకెళ్ళేవరకు సడన్ బ్రేకులు వేస్తూ ఏదో రకంగా లావణ్యని తాకుతూనే ఉన్నాడు. ఇంట్లోకి వెళ్ళగానే పిలుస్తున్నా వినిపించుకోకుండా తన రూంలోకి వెళ్లి తలుపు పెట్టేసుకుంది.
భయమేసినా ముందు లేచి రూములో ఎక్కడైనా సీక్రెట్ కెమెరాలు పెట్టాడేమోనని మొత్తం చూసుకుని, ఆ తరువాత బాత్రూంలో అంతా చూసుకుని అప్పుడు బట్టలు మార్చుకుంది.
V
V V V
V V V V V
V V V
V
విన్ను : మావయ్యా.. అమ్మ రాలేదా
రమేష్ : నేనొచ్చా కదరా.. పదా వెళదాం అనేసరికి విన్ను మెలకుండా బండి ఎక్కాడు.
ఇంటికి వెళ్ళగానే బండి దిగి పరిగెత్తి ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు, వంటింట్లో నుంచి చప్పుడు అవుతుంటే వెళ్ళాడు. అమ్మ వంట చేస్తుంటే గట్టిగా వాటేసుకుని అమ్మా వచ్చేసా అన్నాడు సంతోషంగా.. ఉలిక్కిపడి ఒక్క తోపు తోసింది కొడుకుని. విన్ను మొహంలో సంతోషం మాయం.
రాధిక : ముందు స్నానం చేసి రాపో
విన్ను : అదేంటి మా.. అన్నాడు బాధగా
రాధిక : మావయ్య చూస్తే తిడతాడు.. ముందు స్నానం చేసిరా.. మనం మాట్లాడుకుందాం అనేసరికి విన్ను ఇంకేం మాట్లాడకుండా బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.
స్నానం చేసి మెలకుండా భోజనం చేసి ఓ మూలన కూర్చున్నాడు. తన మామ భార్య, కొడుకు పలకరింపులు అయ్యాయి.. మాట్లాడుతుంటే విన్ను మావయ్య రమేష్ ఊర్లో పనులు చూసుకుని ఇంట్లోకి వచ్చి భోజనం చేసి అల్లుడిని పలకరించాడు.
రమేష్ : ఏరా బాగా చదువుతున్నావా.. ఊ కొట్టాడు విన్ను.. మీ అమ్మ ఎంత కష్టపడుతుందో చూడు.. బాగా చదువుకో
విన్ను : నేను ఇంటికి వెళ్ళొస్తా
రమేష్ : ఏముంది అక్కడా
విన్ను : ఇక్కడ కనీసం మా నాన్న ఫోటో కూడా పెట్టలేదు అని తన అమ్మని చూసాడు.. తనేమి మాట్లాడలేదు.
రమేష్ : రేపొద్దున వెళుదువులే
విన్ను : ఇప్పుడు వెళుతున్నా
రమేష్ : ఇప్పుడు చార్జీలకి నేను డబ్బులు ఇవ్వను
విన్ను అమ్మ వంక చూసాడు, ఆమె మావయ్య మాట వినమంటూ సైగ చేస్తుంటే ఏడుపు వచ్చింది. ఏడుపు దిగమింగుకుని గొంతు పెంచి డబ్బేమి అవసరం లేదు అని కోపంగా ఇంట్లో నుంచి బైటికి వెళ్ళిపోయాడు.. రమేష్ కోపంగా పిలుస్తుంటే విన్ను వాళ్ళ అమ్మ రాధిక ఆపింది.
విన్ను ఒక్కడే రోడ్డు పట్టుకుని నడుచుకుంటూ వెళుతూ ఆలోచిస్తుంటే అనిపించింది.. నేనే తప్పు చెయ్యలేదు.. ఎవ్వరికి భయపడనవసరంలేదు.. అమ్మని ప్రేమించాను అంతే.. ఆలోచిస్తూనే సాయంత్రం కల్లా తన ఇంటికి వెళ్లిపోయాను.. ఇంటి ముందుకు వచ్చాక కాళ్లు పీక్కుపోయి మంట పుట్టింది. తాళం తెచ్చుకోవడం మర్చిపోయా.. అబ్బా.. సర్లే అని రాయి తెచ్చి తాళం కప్పని కొడుతుంటే దారిన పొయ్యే ఆయన పలకరించాడు. ఊర్లో అన్ని పరిచయమైన మొహాలే
ఏంట్రా ఏమైందీ.. ఒక్కడివే వచ్చావా.. అమ్మ రాలేదా
విన్ను : లేదు బాబాయి.. అమ్మ అక్కడే ఉంది.. నేనే ఇల్లు చూసి పోదామని వచ్చాను.. తాళం మర్చిపోయాను
సరేలే.. నేను పోతున్నా.. రేపు కల్లు తీస్తున్నారు.. మీటింగు ఉంది
విన్ను : బాబాయి.. రేపు చెట్టు ఎక్కే పనికి నేను కూడా వస్తాను.. ఓ బాటిల్ కల్లు కావాలి
ఎవరికి రా
విన్ను : పట్నంలో మా ఫ్రెండ్స్ కిలే
పిలుస్తాలే అయితే.. అని గట్టిగా మాట్లాడుతూ వెళ్ళిపోయాడు.
మొత్తానికి తాళం పగలగొట్టి లోపలికి వెళ్లేసరికి చీకటి పడిపోయింది. లైట్ వేసాను.. అస్సలు అమ్మ ఇంటికి వచ్చినట్టేలేదు.. అంతా బూజు పట్టుంది. ముందు నాన్న ఫోటో తీసి కడిగి, తుడిచి మళ్ళీ గోడకి తగిలించి దణ్ణం పెట్టుకున్నాడు.
ఇల్లంతా బూజు దులిపి కడిగేసరికి ఆకలి వేసింది. ఇంటి పక్కన ఉన్న ఇంట్లోకి వెళ్ళాడు.. ఈమె పేరు రజిని, మొగుడు పొలం పనులే.. చుట్టాలు కాకపోయినా విన్ను పుట్టక ముందు నుంచి ఉంటున్నారు. విన్ను ఇంటి ముందుకు వెళ్ళగానే పలకరించింది.
రజిని : ఏరా విన్ను.. బాగున్నావా
విన్ను : బాగున్నా అత్తా.. మామ ఎలా ఉన్నాడు.. ఏడి
రజిని : సెంటర్ కి పొయ్యాడు రా.. దా లోపలికి
ఇంతలో దారిన పొయ్యే అతను అడిగాడు.. ఏమ్మా రజిని ఎవరీ అబ్బాయి..?
రజిని : మా రామన్న కొడుకు బాబాయి.. ఇవ్వాళే వచ్చాడు
అలాగ.. రాము బిడ్డవా.. సరేలే అని వెళ్ళిపోయాడు.
రజిని : ఏరా అమ్మ రాలేదా
విన్ను : లేదత్తా
రజిని : అస్సలు ఇటు రావడమె మానేశారు.. మొన్న ఇంటి చుట్టూ గడ్డి పేరుకుపోతే మామే తీయించాడు. అవును అన్నం తిందువు ముందు చేతులు కడుక్కో.. అదిగో మామ కూడా వచ్చేసాడు
ఏరా అల్లుడు.. ఎలా ఉన్నావ్
విన్ను : బాగున్నా మామా.. అత్తా నేను తినే వచ్చాలే
రజిని : చాల్లే.. రా.. అన్నం బానే ఉంది ఇంట్లో.. మీ మామ ఎగేసి మరి సంపాదిస్తున్నాడు.. ఒక్క పూటకి ఏం కాదు.. మొహమాటం వదిలి రారా అని లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
కాళ్లు చేతులు కడుక్కుని లోపలికి వెళ్లి భోజనం చేసి, వాళ్ళకి చెప్పేసి ఇంటికి వచ్చి పడుకున్నాను. మూలన పెట్టిన సైకిల్ చూడగానే నాన్నతో సైకిల్ మీద ఊరంతా తిరగడం అన్నీ గుర్తొచ్చాయి.. లేచి చూసాను.. చైన్ పడింది.. నట్లు కొన్ని ఊడిపోయాయి.. బానే ఉంది.. రేపు చిన్నా గాడిని కలిసేది దీని మీదె.. వాడు చూసి నవ్వుకుంటాడెమో.. వాడిని ముందు అక్షితని వెనక ఎక్కించుకున్ని తిప్పాలి.. తలుచుకోగానే చిన్నా గాడు నన్ను కోపంగా చూసే చూపు గుర్తొచ్చి నవ్వొచ్చింది. ఆమ్మో పొద్దున్నే కల్లుకి పోవాలి.. వాడికి కల్లు రుచి చూపించాలి అని త్వరగా పడుకున్నాను.
తెల్లారి లేవగానే ముందు సైకిల్ తీసి సైకిల్ రిపేర్ చేసుకోవడానికి బడ్డీ కొట్టు దెగ్గరికి వెళ్లాను, మా ఊరు మొత్తానికి ఇదే సైకిల్ షాప్. నన్ను చూడగానే గుర్తుపట్టాడు.
ఏరా అబ్బాయి.. ఎప్పుడొచ్చావ్
విన్ను : ఇందాకే తాతా.. ఆ పానర్ ఇటివ్వు.. ఒకసారి ఈ వాల్ చూడు
ఏంటంత తొందర
విన్ను : పోవాలి.. ఇవ్వాళ కల్లు తీయడానికి ఒప్పుకున్నాను.
పావుగంటలో ఇద్దరు కలిసి సైకిల్ సెట్ చేశారు.. సైకిల్ ఎక్కి తొక్కుతుంటే రేయి నా డబ్బులు అన్నాడు తాత.. సెలవలే తాతా ఇంకా పది రోజులుంటాను ఇచ్చేస్తాలే అని తొక్కుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.
తెల్లారి చీకటతోనే చిన్నా లేవక ముందే తలుపు కొట్టింది అక్షిత. ప్రణీత తలుపు తీసింది.
అక్షిత : ఏ రూంలో
ప్రణీత : అమ్మా కొడుకు ఆ రూంలో పడుకున్నారు అని చూపించింది.
అక్షిత లోపలికి పోయి ఇద్దరి మధ్యలో దూరి చిన్నాని గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకుంది. మధ్యాహ్నం అందరూ భోజనం చేస్తుంటే అమ్మ ఫోన్ మోగింది.
భారతి : అరేయి చిన్నా.. ఎవరో వినోద్ అట
అక్షిత : విన్ను గాడురా
చిన్నా : హలో విన్ను..
విన్ను : ఇక్కడ ఎటిఎం దెగ్గరికి రమ్మన్నావ్.. అక్కడే ఉన్నాను.
చిన్నా : వస్తున్నా.. అక్కీ.. వచ్చాడు అని వెళ్లి విన్నుని ఇంట్లోకి తీసుకొచ్చాడు.
విన్ను : చిన్నా.. ఎంత పెద్ద ఇల్లురా మీది.. సూపరుంది
చిన్నా : దా.. అని లోపలికి తీసుకెళ్లాడు.. చెప్పులేవిరా
విన్ను : అదీ సైకిల్ పెడల్ ఊడిపోయింది, చెప్పులు తెగాయి.. ఇంక పారేసా
చిన్నా వాడి చేతులు, కాళ్లు చూసాడు.. చేతికి చైన్ మరకలు, ఎన్ని సార్లు పడిందో.. కాళ్లు తెల్లగా కొట్టుకుపోయాయి.. బైట ఆ సైకిల్ చూస్తే నవ్వొచ్చింది కానీ ఇప్పుడు బాధేసింది. బాగా అలిసిపోయి ఉన్నాడు.. ఇంట్లోకి వస్తుంటే కాళ్లు చేతులు కడుక్కుని వస్తుండడం చూసి తను కూడా వెళ్లి కాళ్లు చేతులు కడుక్కున్నాడు.
చిన్నా : ముందు బోజనం చేద్దురా
విన్ను : అదేం వద్దురా
చిన్నా : ఆమ్మో.. నీకు దేవుడు మొహమాటం కూడా పెట్టాడ్రా అని నవ్వుతూ చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కెళ్ళాడు.
అక్షిత : అన్నయ్యా.. హాయి.. అని చేతులు ఊపింది.
విన్ను : హాయి అన్నాడు అందరూ ఉండటం చూసి.
అక్షిత లేచి విన్ను పక్కన కుర్చీ వేసుకుంది.. ఇంట్లో అందరూ అక్షిత, చిన్నాలు విన్నుకి మర్యాదలు చేస్తుంటే కొంత ఆశ్చర్యంగానే చూసారు.. వీళ్ళ మధ్యలోకి ఎవ్వరిని రానివ్వరు కదా.. అస్సలు ఇంటికి ఫ్రెండ్సే రారు. అలాంటిది విన్నుతో ప్రేమగా ఉంటుంటే అబ్బాయి మంచివాడేనని నిర్ధారణకి వచ్చారు.
అక్షిత : అత్తా.. తనే విన్ను.. అన్నయ్యా.. చిన్నా వాళ్ళ అమ్మ, నాన్న.. తను అక్క ప్రణీత.. ఇది మా అమ్మ, నాన్న.. అన్నయ్య అభి
అందరినీ చూసి నవ్వాడు విన్ను
చిన్నా : అవును ఏంట్రా అది
విన్ను : కల్లు నీకోసం తెచ్చా
అభి : సూపర్ తమ్ముడు.. ఫ్రెషా
విన్ను : అవునన్నా
చిన్నా : తాగుతారా అదీ.. వామ్మో నాకొద్ధు
విన్ను : ఇంకా నయ్యం.. ఈ బాటిల్ కోసం నేనెంత కష్టపడ్డాను తెలుసా అని చెట్టు ఎక్కడం నుంచి మధ్యలో తొడ గీసుకుపోవడం.. సైకిల్ చేయించడం, దారిలో కుక్కలు వెంటపడటం.. కష్టాలన్నీ చెప్పుకోస్తుంటే వింటూ ఉండిపోయారు.
భారతి అన్నం వడ్డిస్తూ చికెన్, మటన్ వేసేసరికి ఆకలికి ఆవురావురమని తింటుంటే చిన్నా నవ్వుకున్నాడు.. అది చూసి విన్ను తొడ మీద గిల్లగానే అందరూ నవ్వుకున్నారు.
ప్రసాద్ : తాటి కల్లు కదూ
విన్ను : అవును అంకుల్
చిన్నా : ఇప్పుడు కల్లు తాగి పడిపోవాలంటావ్
విన్ను : సాయంత్రం తాగురా.. ఎంత ఖర్చుపెట్టినా ఇలాంటి కల్లు దొరకదు తెలుసా
అభి : అవును
విన్ను : చూసావా.. తాటి కల్లు మంచిగున్నది నీబాంచన్ తాగుతుంటే మస్తుగుంటది అనగానే వెంటనే చిన్నా వాళ్ళ నాన్న అందుకుని బుస్స బుస్స పొంగుతున్నది నీ బాంచన్ తాగినాక ఎక్కుతున్నదీ అని పాడగానే అందరూ నవ్వారు.. భారతి కూడా మొగుడిని చూసి తిడుతూ నవ్వింది
తిన్నాక మాట్లాడుకుబట్టు అక్షిత ఇల్లు, చిన్నా ఇల్లు చూసి అక్కడే కిరణ్ ని కూడా కలిసి ఇక లావణ్య దెగ్గరికి వెళదామని ఫిక్స్ అయ్యారు. అక్షితని, విన్నుని కూర్చోబెట్టి చిన్నా లోపలికి వచ్చి ముంత తీసి పగలగొట్టాడు.. సౌండుకి అక్షితతో పాటు భారతి కూడా లోపలికి వచ్చింది.
చిన్నా : విన్ను వాళ్ళ నాన్న గుర్తుగా ఆ సైకిల్ ఒక్కటే ఉంది.. అది బాగు చేపిద్దామనీ
భారతి : నేను చేపిస్తాను మీరు వెళ్ళండి
అక్షిత : అత్తా సరిపోకపోతే నా ముంత కూడా తీసుకో.. సైకిల్ మాత్రం కొత్తగా ఉండాలి.. మేము బైటికి వెళుతున్నాం
భారతి : ఎక్కడికి
అక్షిత : ఇంకో ఫ్రెండు ఉంది.. లావణ్య
భారతి : ఎలా వెళతారు
అక్షిత : నీ స్కూటీ ఇవ్వు.. విన్నుకి డ్రైవింగ్ వచ్చు
భారతి బైటికి వచ్చి విన్నుని అడిగితే ఊర్లో టీవీఎస్ నడుపుతానని చెప్పగా స్కూటీ కీస్ ఇచ్చింది. విన్ను సైకిల్ మీద వెళదాం అంటే వద్దులే అని చిన్నా సైకిల్ ఇంట్లో పెట్టాడు. ముగ్గురు స్కూటీ ఎక్కారు.
అక్షిత : ఇంటికి వచ్చేవరకు బతికే ఉంటాం కదా
విన్ను : దేవుడి దయ
అక్షిత : అదే రా నేను కూడా చెప్పేది.. ఇప్పుడు నువ్వే మా దేవుడువి అనగానే నవ్వుకుంటూ బండి ముందుకు పోనించాడు.
సరిగ్గా లావణ్య చెప్పిన అడ్రెస్స్ కి వచ్చి బులుగు రంగు ఇంటి కోసం వెతుకుతుంటే చివర్లో కనిపించింది. స్కూటీ అక్కడే పెట్టేసి ముగ్గురు నడుచుకుంటూ వెళ్లారు. ఆ వీధి కూడా బాగా లేదు.. మనుషులు మరీ మాస్ గా.. బూతులు మాట్లాడుకుంటూ రఫ్ గా ఉన్నారు. కిటకి లో నుంచి ముగ్గురిని చూసిన లావణ్య వెంటనే పిలిచింది. ముగ్గురు ఇంట్లోకి వెళ్లారు.
లావణ్య : చెప్పులు వేసుకుని రండి
చిన్నా : ఎందుకు
లావణ్య : ఈ రూం డోర్ పెట్టేస్తాను.. ఒక వేళ వాడు వస్తే మీరు వెనక తలుపు నుంచి వెళ్లిపోవచ్చు
అక్షిత : ఏంటే ఇదేదో సీక్రెట్ మిషన్ లాగా
లావణ్య : మంచినీళ్లు తాగుతారా.. మీకు పెట్టడానికి నా దెగ్గర ఏమి లేవు అంది నిరాశగా
అక్షిత : మాకేమోద్దులే గానీ.. నువ్వు తిను అని బుట్టలో నుంచి క్యారెజ్ తీసింది.
విన్ను : లవుడు.. మటన్.. చికెన్.. స్వీట్లు.. అన్నీ సూపర్ గా ఉన్నాయి.. కుమ్మేయి అన్నాడు నవ్వుతూ
లావణ్య కింద కూర్చుని సుబ్బరంగా తింటుంటే మంచినీళ్లు తీసుకురావడానికి విన్ను బైటికి వెళ్లి వచ్చాడు. అటు రూములో చూసింది చూసినట్టు చిన్నా చెవిలో వేసాడు. అక్షిత కూడా వినింది.
లావణ్య చిన్నా వంక చూసి పిలవగా వెళ్లి కూర్చున్నాడు, చిన్నాకి ఒక ముద్ద తినిపించింది. వెంటనే అక్షిత, విన్ను కూడా కూర్చోగా నవ్వుతూ చెరో ముద్ద తినిపించింది. మొత్తం తినేసి బ్రేవ్ మన్న శబ్దం చెయ్యగానే అందరూ నవ్వుకున్నారు. ఇంతలో తలుపు శబ్దం అయ్యేసరికి అందరూ సైలెంట్ అయ్యారు.
లావణ్య : చిన్నా మీరు వెళ్లిపోండి అని అక్షిత చెయ్యి పట్టుకుంది.. విన్ను లేచినా.. చిన్నా లేవలేదు.. చిన్నా అని పిలవగా.. ష్.. అంటూ సైగ చేశాడు.
లావణ్య బాబాయి జీవా తప్ప తాగి వచ్చినట్టున్నాడు, ఏదేదో మాట్లాడుతు లావణ్య తలుపు కొట్టాడు. వెనకాలే గాజుల శబ్దం కూడా వినిపించింది. మాటి మాటికీ లావణ్యని లంజా అని తిడుతుంటే విన్ను రక్తం ఉడికిపోయింది.. కానీ చిన్న చిన్న వాటికే కోపం తెచ్చుకునే చిన్నా మాత్రం మౌనంగా కూర్చోవడంతో మెలకుండా ఉండిపోయాడు.
లావణ్యని లావణ్య అమ్మని పచ్చి బూతులు తిడుతూ ఎవరినో దెంగుతున్న శబ్దాలు, వాళ్ళ మూలుగులు చాలా గట్టిగా వినిపిస్తున్నాయి.. బహుశా జీవా ఎవరినో దెంగుతూ లావణ్యని ఊహించుకుంటూ తిడుతున్నాడేమో అనిపించింది. లావణ్య చిన్న చెయ్యి పట్టుకుని లేపి వెనక తలుపు దెగ్గరికి లాక్కొచ్చింది.
లావణ్య : చిన్నా.. ఇవేమి పట్టించుకోవద్దు.. నాకివన్నీ అలవాటే.. వాడెంత తలుపు కొట్టినా నేను తియ్యను.. అక్షితా వీళ్ళని తీసుకెళ్ళు అని తలుపు తీసింది.
అక్షిత బాధగా లావణ్యని వాటేసుకుని నువ్వు జాగ్రత్తే అని ఓదారుస్తూ చిన్నా చెయ్యి పట్టుకుని అక్కడి నుంచి లాక్కొచ్చేసింది.