Update 12
అక్షిత : అన్నం తినవే ముందు అని ప్లేట్ తీసుకెళ్లి లావణ్యని కూర్చోబెట్టింది. అక్కడేం ప్రాబ్లమ్ అవ్వలేదుగా
చిన్నా : ఇంకా అవ్వలేదు.. అవుతుంది అని నవ్వాడు
లావణ్య : ఏం జరుగుతుందో ఏంటో
చిన్నా : నువ్వు తిను అని మాట్లాడుతుంటే బైట హాల్లో చప్పుడు అయ్యింది
అక్షిత : నేను చూస్తాను అని తలుపు దెగ్గరికి లాగి బైటికి వెళ్ళిపోయింది.
భారతి : ఏమే.. అయిపోయాయా శోభనానికి ఏర్పాట్లు.. ఏడి వాడు
అక్షిత : పడుకున్నాడు, కొంచెం ఆగి లేపమన్నాడు
భారతి : రాత్రి యుద్ధానికా అని నవ్వింది మధుని చూసి
అక్షిత : ఎందుకే నాకు మా అమ్మకి చిచ్చు పెడుతున్నావ్ అని వెళ్లి మధు ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని తన తొడల మీద పడుకుంది. అమ్మా.. ఇందాక చిన్నాని నన్ను మళ్ళీ దూరంగా ఉంచుతారేమోనని అలా మాట్లాడాను.. నేను వాడితోనే ఉంటామా.. కంట్రోల్లోనే ఉంటాను.. కాదనకు.. ఇంక నా వల్ల కాదు.. మీతో నాకు సరిపోవట్లేదు.. ఇన్ని రోజులు ఏదో నటించాను.. నన్నెలా చూసుకోవాలో, నాకేం కావాలో వాడికి మాత్రమే తెలుసు. ఇష్టం లేకపోయినా ఒప్పుకో ప్లీజ్
మధు : వాడితో ఉంటే నువ్వు సంతోషంగా ఉంటావు, అంతకంటే మాకు కావాల్సింది ఇంకేముంది చెప్పు కానీ..
అక్షిత : సారీ.. కానీ నేనింక వెయిట్ చెయ్యలేను.. నా వల్ల కాదు.. అర్ధం చేసుకోండి అని అత్తయ్య భారతి చెయ్యి కూడా పట్టుకుంది.
భారతి : మా మొగుళ్ళకి ఏమని సర్ది చెప్పాలే
అక్షిత : ఏమో.. కావాలంటే వాళ్ళని కూడా అడుగుతాను
మధు : నువ్వు చేసింది చాలు.. నువ్వు మాట్లాడిన మాటలకి వాళ్ళింకా ఇంటికే రాలేదు.. దండమే దూతా నీకు.. వచ్చాక ఉంటది.. ముందు తిందురు పదండి.. వాడిని పిలుచుకొస్తా అని లేచింది
అక్షిత : నేను తీసుకొస్తా అని పరిగెత్తింది.. ఆశ్చర్యపోయారు ఇద్దరు.. అక్షిత లోపలికి వచ్చి లావణ్యా.. మంచం పక్కన కనపడకుండా గోడకి చిన్న పరుపు వేసాను, మేము వచ్చేదాకా అక్కడే పడుకో.. ఇలా వెళ్లి అలా వచ్చేస్తాం అని చిన్నాని చూసింది. ఇద్దరు తినడానికి వెళ్లిపోయారు.
లావణ్య ఏదేదో ఆలోచిస్తూ చివరికి కింద పరుపు మీద పడుకుని గోడ మీదున్న అక్షిత చిన్నాలా ఫోటోలు వయసుని బట్టి ఒక్కో ఫోటో చూస్తూ ఉంది. కాసేపటికి బైట నుంచి అరుస్తున్న మాటలు వినిపించి లేచి కూర్చుంది. చిన్నా మాటలు వినిపించలేదు కానీ అక్షిత వాదించడం మాత్రం చాలా స్పష్టంగా వినిపిస్తుంది. చివరగా చిన్నా మాటలు వినిపించాయి.
చిన్నా : మేము కలిసి ఉంటాం నాన్నా.. ఇంక గోల చెయ్యకండి
చిన్నా నాన్న : అంటే..
చిన్నా : నువ్వెలా అర్ధం చేసుకుంటే అలా.. అక్షితని ఏడిపించడం నాకిష్టం లేదు.. మీకు నచ్చకపోతే..
భారతి : ఆ.. నచ్చకపోతే..
చిన్నా ఏం మాట్లాడలేదు
మధు : చిన్నా.. నువ్వు కూడా ఏంట్రా
చిన్నా : మీరు మొదటి నుంచి మమ్మల్ని దూరంగా ఉంచాల్సింది అత్తయ్య, ఇంకా ఏమైనా మాట్లాడాలా
భారతి : ఇందాక నచ్చకపోతే అని ఏదో అనబోయావు.. ఏంటి
చిన్నా : ఏం లేదు
భారతి : చెప్పు.. ఆ రోజు నేను హాస్టల్ కి వెళ్ళమన్నప్పుడు నుంచి ఇప్పటిదాకా నువ్వు మౌనంగానే ఉన్నావ్.. ఈ విషయం మీద మొదటిసారి నీ నుంచి ఒక మాట వింటున్నాను.. కానీ ఇంత కఠినంగా వింటానని అనుకోలేదు.. మాకు నచ్చకపోతే దాన్ని తీసుకుని ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోతావా
చిన్నా : అలా కాదు
భారతి : ఏది కాదు
అక్షిత : అత్తా
భారతి : నోరు ముయ్యి.. నువ్వు చెప్పు.. నిన్నే.. మాట్లాడు.. మాకు ఎదురు చెప్పే దాకా వచ్చింది యవ్వారం. నచ్చకపోతే..
చిన్నా : మీకు నచ్చకపోతే నేనే దూరంగా వెళ్ళిపోతాను.. అక్షిత మీ దెగ్గరే ఉంటుంది
భారతి : ఇప్పుడు ఈ విషయం ఎక్కడికి తీసుకెళ్లి ఏ మ్యాటర్ కి ముడి వెయ్యాలని చూస్తున్నావ్
చిన్నా : నేనేం వెయ్యలేదు
మధు : వదినా.. వదిలేయి.. రేయి నువ్వు పో
భారతి : అంటే మళ్ళీ నేను నిన్ను కనలేదని అంటున్నావా.. నీ మీద నాకు హక్కు లేదంటావ్
చిన్నా నాన్న : భారతి
మధు : వదినా.. రేయి.. అక్షితా వాణ్ని లోపలికి తీసుకుపో
దెగ్గరికి వచ్చిన అక్షితని పక్కకి జరిపాడు చిన్నా.. నువ్వే ఏదేదో ఊహించుకుంటున్నావ్.. నేనేం అనలేదు.. నువ్వు నన్ను హాస్టల్ కి వెళ్ళమన్నప్పుడు నేను ఒక్క మాట మాట్లాడలేదు.. నువ్వు చెప్పింది చెప్పినట్టు చేసాను.. ఇంటికి రమ్మని బతిమిలాడావ్ అయినా నేను అనుకున్నదానికి కట్టుబడి ఉన్నాను.. నీ మాటకి నేను అంత గౌరవం ఇచ్చినప్పుడు, నా మాటకి ఎందుకు విలువ ఇవ్వట్లేదు.
అభి : చిన్నా.. గొడవ చెయ్యకు
భారతి : ఎవడ్రా నువ్వు అస్సలు.. నా ఇల్లు నా ఇష్టం.. ఇక్కడ నేను చెప్పినట్టు నడుచుకోవాలి.. నచ్చకపోతే వెళ్ళిపో, అదే కదా నీకు కావాల్సింది.. అక్షిత మాత్రం రాదు.. ఏం చేస్తావో నేనూ చూస్తాను.
ఎవడ్రా నువ్వు అన్న మాట వినగానే చిన్నా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. వెంటనే వెళ్లి భారతిని వాటేసుకున్నాడు. అమ్మా.. అలా అనకు.. చాలా బాధగా ఉంది.. ప్లీజ్.. నాకెవ్వరు వద్దు.. నువ్వుంటే చాలు.. అక్షితా ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపో అనగానే అక్షిత ఏడ్చుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.. భారతి మాత్రం కొడుకు మీద చెయ్యేసి దెగ్గరికి తీసుకోకపోవడంతో చిన్నా అమ్మని వదిలేసి తన రూంలోకి వచ్చి డోర్ పెట్టేసుకున్నాడు. లావణ్య భుజం మీద చెయ్యి వెయ్యగానే కళ్ళు తుడుచుకుని మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : పడుకోలేదా
లావణ్య : ఏమైనా చెప్తావా
చిన్నా : హహ.. ఎక్కడి నుంచి మొదలుపెట్టాలి.. ఎక్కడి నుంచి మొదలుపెట్టినా అక్షిత నుంచే మొదలవుద్ది.. ముందు మా అమ్మ గురించి చెప్పాలి అని మొదలుపెట్టాడు.. రాత్రంతా సాగుతూనే ఉంది కధ.. అంతా విని ఆలోచిస్తూ చిన్నా భుజం మీదె తల పెట్టుకుని అలానే నిద్రపోయింది లావణ్య.. చిన్నాకి మాత్రం నిద్ర పట్టలేదు.
తెల్లారి ఐదు గంటలకి మెలుకువ వచ్చి లేచి చూస్తే చిన్నా కూర్చుని ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు. వాడిని పలకరించేసరికి నవ్వుతూ లేచి కొత్త బ్రష్ ఒకటి అందించాడు.
చిన్నా : నేనలా బైటికి వెళ్ళొస్తా, నువ్వు ఫ్రెష్ అవ్వు అని రూం బైట లాక్ చేసుకుని వెళ్లి ఒక పావుగంటకి టిఫిన్ కవర్లతో తిరిగి వచ్చాడు.
లావణ్య : ఇంత పొద్దున్నే ఎవడ్రా టిఫిన్ అమ్మింది
చిన్నా : ఆకలేస్తుందే.. రా తిందాం
లావణ్య : బ్రష్ చేసుకున్నావా
చిన్నా : అయిపోయిందిలే
లావణ్య : అస్సలు పడుకోలేదా
చిన్నా : పడుకున్నాలే.. అని టిఫిన్ పొట్లం విప్పి ఆవిరి కొడుతున్న ఇడ్లీలని వాసన పీల్చేసరికి నవ్వింది లావణ్య.. బాగుంటదే.. కొత్త పుస్తకాలు, పెట్రోల్ వాసనా.. లావణ్య నవ్వుతుంటే తినేసాడు.
లావణ్య : తరవాత ఏంటి.. ఇలా ఎన్ని రోజులు
చిన్నా : సెలవలు అయిపోనీ
లావణ్య : మరి టీసీ కోసం వెళ్ళాలిగా
చిన్నా : చూద్దాం లేవే.. ఏదో ఒకటి చేస్తాను. ఇంతలో తలుపు కొట్టిన శబ్దం విని లేచి తలుపు తీసాడు.. ఎదురుగా అక్షిత. ఇడ్లీ తెచ్చా
అక్షిత : నాకు ఆకలి లేదు అని లోపలికి వచ్చి లావణ్య పక్కన కూర్చుంది. చిన్నా బైటికి వెళ్ళాడు.
లావణ్య : వాడసలు నిద్ర పోలేదు
అక్షిత : అవన్నీ మామూలే.. వదిలేయి
లావణ్య : చిన్నాకి కోపం ఎక్కువే
అక్షిత : లేదు చాలా ఓర్పుగా ఉంటాడు.. కాకపోతే మనసులో ఏమున్నా అన్ని లోపలే దాచుకుంటాడు.. ఎప్పుడైనా బైటికి వస్తే ఇదిగో రాత్రి లాగే
లావణ్య : తరవాత ఏంటి
అక్షిత : ఉండు.. ఏదో ఒకటి ప్లాన్ చేస్తాను.. వీడెక్కడికి పోయాడు.. అని లేచి బైటికి వెళ్ళి మెట్లు ఎక్కింది.
చిన్నా : తినిందా
అక్షిత : హా అంది చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంటూ.. రాత్రి భయమేసింది, ఎక్కడ దూరంగా ఉంటావేమో మళ్ళీ అని
చిన్నా : ప్రతీసారి నేనెందుకు బాధపడాలి.. మూడేళ్లు అని నీకు మాటిచ్చాను అంతే.. ఎంతమంది వచ్చినా ఇక కష్టంలే
అక్షిత : ముద్దు పెట్టు
చిన్నా : ఇప్పుడు మూడ్ లేదే
అక్షిత : తెచ్చుకో
పొద్దున్నే భారతి లేచి చీపిరి పట్టుకుని బైటికి వచ్చింది. మెట్ల మీద చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చున్న అక్షితని చూసి ఏమి మాట్లాడలేదు. అది చూసిన చిన్నా వెంటనే అక్షిత పెదాలు అందుకున్నాడు. అంతటితో ఆగకుండా అక్షిత టీ షర్ట్ లోకి చెయ్యి పోనించి పిసుకుతుంటే భారతి ఏం మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయింది.
అక్షిత : ఏం చేస్తున్నావ్ రా
చిన్నా : అమ్మకింకా కోపం తగ్గలేదు, అందుకే పాత కోపం తీసి కొత్త కోపం వచ్చేలా చేస్తున్నా.. అదిగో వస్తుంది రా అని మళ్ళీ అక్షిత పెదాలు అందుకున్నాడు. భారతి పట్టించుకోకుండా వాకిలి ఊడ్చుకుంటుంది. అక్షితా ఇంక ఈ రోజుకి పాలు ఇవ్వొద్దని చెప్పు కడుపు నిండా నీ ఎంగిలే సరిపోయింది. అని నవ్వుతూ భారతిని చూసాడు.. కానీ తను పట్టించుకోలేదు. లేచి వెనకాలే వెళ్ళాడు. అమ్మా.. అని పైలిచినా పట్టించుకోకుండా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
తెల్లారాక అందరూ అటు ఇటు తిరుగుతున్నా చిన్నాతో, అక్షితతో ఎవ్వరూ సరిగ్గా మాట్లాడలేదు. టిఫిన్ కి కూర్చున్నాక అక్షిత మాట్లాడింది.
అక్షిత : ఇదిగో ఉంటే సరిగ్గా ఉండండి, లేదంటే మొత్తానికే తెగతెంపులు చేసుకుని ఎవరి దారి వాళ్ళు పోదాం. ఎడమొహాలు పెట్టి ఓవర్ యాక్టింగ్ మానెస్తే బాగుంటుంది.
మధు : పో.. ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోతారా.. ఏరా చిన్నా అంతేనా.. వాళ్ళ దారిన వాళ్ళని పోనివ్వండి అంది తన మొగుడిని చూస్తూ
అక్షిత : నేను రెడీ.. చేసిందంతా మీరు చేసి.. ఇప్పుడు తప్పు మాదంటే.. అలాంటప్పుడు చిన్నప్పటి నుంచే దూరంగా పెట్టాల్సింది. మేము ముద్దులాడుతున్నప్పుడు దాక్కుని తొంగి చూసారుగా, అప్పుడు ఇవేమి గుర్తుకురాలేదా.. అస్సలు ఏంటే మీ బాధ.
చిన్నా తినేసి మౌనంగా లేచి లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు. అక్షిత తినకుండా వెళ్ళిపోయింది. అందరూ ఎవరి పనుల మీద వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాక చిన్నా తన అమ్మ రూంలోకి వెళ్ళాడు. ఆదివారం పుస్తకం చదువుతూ చిన్నాని చూసి పక్కన పెట్టింది. వెళ్లి ఎదురు కూర్చుని తన కాళ్ళ మీద తల పెట్టి పడుకున్నాడు. తల మీద చెయ్యి వేసింది.
చిన్నా : సారీ..
భారతి : నేనే చెప్పాలి
చిన్నా : నేనేం తప్పు చేసానో నాకింకా అర్ధంకాలేదు మా.. మూడేళ్ల తరువాత మీ ఇష్టం అని మీరే అన్నారు.. ఇప్పుడేమో కాదంటున్నారు. అక్షితకి కోరికలు రోజు రోజుకి ఎక్కువ అవుతున్నాయి.. మా ఇద్దరికీ సెక్స్ గురించి పూర్తి అవగాహన ఉంది.. మీకు తెలిసిన వాటికంటే ఎక్కువే తెలుసుకున్నాం మేము. అనుభవం లేదు అంతే.. సరే నువ్వు చెప్పు ఇంకెన్నేళ్లు దూరంగా ఉండాలి దానికి అని లేచి అడిగాడు.
భారతి : అక్షిత అలా మమ్మల్ని లెక్కచేయ్యకుండా రూం సర్ధడంతో మొదలయ్యింది ఇగో మీ అత్తకి.. దాన్ని మీరు తగ్గించి నచ్చజెప్పుకోవాల్సిందిపోయి పెంచుతూనే పోయారు.. మీ మాటలతో రెచ్చగొట్టేశారు. ఇప్పుడు నాన్నకి మావయ్యకి మేము ఏమని సర్దిచెప్పాలి.. వాళ్ళు ఒప్పుకుంటారా.. నువ్వే చెప్పు.. దానికి అంత మదం ఎందుకు.. ఒళ్ళు బాగా కొవ్వెక్కింది..
అక్షిత : సారీ అత్తా అని కాళ్లు పట్టేసుకుంది..
చిన్నా : నువ్వెప్పుడు వచ్చావే
అక్షిత : ఫస్ట్ నుంచి ఉన్నాలే.. అత్తా
భారతి : దెంగేయి నువ్వు
అక్షిత : అత్తా.. ఒరేయి నువ్వు పో అని నెట్టగానే చిన్నా నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు. సారీ, వాడిని మళ్ళీ దూరం చేస్తారేమోనని నా భయం నాది.. ఎన్నో సార్లు నీ పూకు నాకి పెట్టా.. నా సేవలు పరిగణలోకి తీసుకుని ఈ ఒక్కసారి క్షమించమని అర్జీ పెట్టుకుంటున్నాను.. ప్లీజ్ అని మీదకెక్కి భారతి సళ్ళ మీద తన మొహం పెట్టి నొక్కింది బుజ్జగిస్తూ
భారతి : పొయ్యి మీ అమ్మని సవరదీయిపో అని నవ్వుని ఆపుకుంది
అక్షిత : హమ్మయ్యా.. థాంక్సే.. అని సన్ను కొరికి లేచి తన అమ్మ దెగ్గరికి పరిగెత్తింది. ప్రేమగా తిట్టుకుంది భారతి. మధ్యనానికి అందరినీ సెట్ చేసుకుంది.
అందరూ పెళ్లి షాపింగులకని బైలుదేరారు, నగలు, పెళ్లికొచ్చిన వాళ్ళకి పెట్టడానికి బట్టలు, చీరలు, కండువాలు అన్నీ తీసుకుని అక్షితకి ఏవో బట్టలు కావాలంటే మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చారు.
భారతి : ఏం కావాలె నీకు
అక్షిత : చుడిధార్ కొనుక్కుంటా
ఆ మాట వినగానే అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. అదేంటే నువ్వస్సలు వేసుకోవుగా జీన్స్ కదా.. ఎలాంటివి కావాలి మేడం అని అడిగింది సేల్స్ వుమన్.
అక్షిత : పొడుగు చేతులు చూపించండి.. ఫుల్ స్లీవ్ కావాలి, డిజైనర్ వద్దు.. కాటన్.. ప్లేన్ గా ఉన్నా పరవాలేదు
మధు : మరీ ఇంత మార్పా, తట్టుకోలేకపోతున్నానే
అక్షిత : మా ఆయనకి ఇలా ఉంటే ఇష్టం.. ఏం చేస్తాం అని ముందుకు నడుస్తుంటే భారతి మధులు నోటి మీద చెయ్యేసుకున్నారు.
రాత్రికి అందరూ భోజనం చేసి పడుకున్నాక, అక్షిత లావణ్యకి భోజనం తెచ్చింది. లావణ్య కోసం కొన్న బట్టలు అన్ని ఒక అరమరలో అమర్చి పెట్టింది.
అక్షిత : అవునురా హాస్టల్ దెగ్గర లావణ్య కనిపించలేదని ఏమి అవ్వలేదా
చిన్నా : ఏమో.. కనుక్కోవాలి
అక్షిత : విన్ను గాడు కూడా రాలేదు, ఫోన్ కూడా చెయ్యలేదు.
చిన్నా : వస్తాడులే అని ముగ్గురు మాట్లాడుకుంటూ నిద్ర వచ్చేసరికి అక్షిత, లావణ్య మంచం మీదా చిన్నా కింద పడుకున్నారు. కాసేపటికి అక్షిత చిన్నగా లేచి చిన్నా మీద పడుకుంది. ఏంటే..
అక్షిత : ఏంటో నువ్వే చెప్పాలి
చిన్నా : ఏం చెప్పాలి
ఏదో ఒకటి చెప్పు అని నోట్లో ఉన్న ఉమ్ము మొత్తం వేళ్ళకి పూసుకుని చిన్నా షార్ట్ లోకి పోనిచ్చి మొడ్డని పట్టుకుని నిమిరింది. అక్షిత పిర్ర మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగా పిసికాడు. నాలికతో వాడి పెదాలు తెరిచి ఆపకుండా దొల్లుతూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ గట్టిగా వాటేసుకున్నారు.
అక్షిత : పెడతావా లోపలా
చిన్నా : ఏం పెట్టాలి
అక్షిత : నీ దెగ్గరున్నదే పెట్టు
చిన్నా : చిన్నగా మాట్లాడు నువ్వు.. అని బుగ్గ మీద కొరికాడు
అక్షిత : దెంగు..
చిన్నా : లావణ్య లేస్తుందే.. అస్సలే నీకు ఆత్రం ఆగదు.. నాకితేనే గగ్గోలు పెడతావ్ ఇక దెంగితే ఏం చేస్తావో.. మెల్లిగా చేసుకుందాంలే
అక్షిత : పైకి వెళదామా
చిన్నా : పెళ్లి అయిపోనీ.. ప్లాన్ చేద్దాం.. హరిబరీ లేకుండా సమ్మగా చేసుకుందాం.
సరే అయితే అని చిన్నా మీద అరవైతొమ్మిదిలో పడుకుని వాడి షార్ట్ విప్పి మొడ్డని నోట్లో పెట్టుకోగా ఇటు చిన్నా కూడా అక్షిత షార్ట్ లాగేసి పిర్రలని పిసుకుతూ పూకుని మొహం నిండా కప్పేసుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు. అక్షిత దుప్పటి కప్పేసింది.
చిన్నా : ఇంకా అవ్వలేదు.. అవుతుంది అని నవ్వాడు
లావణ్య : ఏం జరుగుతుందో ఏంటో
చిన్నా : నువ్వు తిను అని మాట్లాడుతుంటే బైట హాల్లో చప్పుడు అయ్యింది
అక్షిత : నేను చూస్తాను అని తలుపు దెగ్గరికి లాగి బైటికి వెళ్ళిపోయింది.
భారతి : ఏమే.. అయిపోయాయా శోభనానికి ఏర్పాట్లు.. ఏడి వాడు
అక్షిత : పడుకున్నాడు, కొంచెం ఆగి లేపమన్నాడు
భారతి : రాత్రి యుద్ధానికా అని నవ్వింది మధుని చూసి
అక్షిత : ఎందుకే నాకు మా అమ్మకి చిచ్చు పెడుతున్నావ్ అని వెళ్లి మధు ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చుని తన తొడల మీద పడుకుంది. అమ్మా.. ఇందాక చిన్నాని నన్ను మళ్ళీ దూరంగా ఉంచుతారేమోనని అలా మాట్లాడాను.. నేను వాడితోనే ఉంటామా.. కంట్రోల్లోనే ఉంటాను.. కాదనకు.. ఇంక నా వల్ల కాదు.. మీతో నాకు సరిపోవట్లేదు.. ఇన్ని రోజులు ఏదో నటించాను.. నన్నెలా చూసుకోవాలో, నాకేం కావాలో వాడికి మాత్రమే తెలుసు. ఇష్టం లేకపోయినా ఒప్పుకో ప్లీజ్
మధు : వాడితో ఉంటే నువ్వు సంతోషంగా ఉంటావు, అంతకంటే మాకు కావాల్సింది ఇంకేముంది చెప్పు కానీ..
అక్షిత : సారీ.. కానీ నేనింక వెయిట్ చెయ్యలేను.. నా వల్ల కాదు.. అర్ధం చేసుకోండి అని అత్తయ్య భారతి చెయ్యి కూడా పట్టుకుంది.
భారతి : మా మొగుళ్ళకి ఏమని సర్ది చెప్పాలే
అక్షిత : ఏమో.. కావాలంటే వాళ్ళని కూడా అడుగుతాను
మధు : నువ్వు చేసింది చాలు.. నువ్వు మాట్లాడిన మాటలకి వాళ్ళింకా ఇంటికే రాలేదు.. దండమే దూతా నీకు.. వచ్చాక ఉంటది.. ముందు తిందురు పదండి.. వాడిని పిలుచుకొస్తా అని లేచింది
అక్షిత : నేను తీసుకొస్తా అని పరిగెత్తింది.. ఆశ్చర్యపోయారు ఇద్దరు.. అక్షిత లోపలికి వచ్చి లావణ్యా.. మంచం పక్కన కనపడకుండా గోడకి చిన్న పరుపు వేసాను, మేము వచ్చేదాకా అక్కడే పడుకో.. ఇలా వెళ్లి అలా వచ్చేస్తాం అని చిన్నాని చూసింది. ఇద్దరు తినడానికి వెళ్లిపోయారు.
లావణ్య ఏదేదో ఆలోచిస్తూ చివరికి కింద పరుపు మీద పడుకుని గోడ మీదున్న అక్షిత చిన్నాలా ఫోటోలు వయసుని బట్టి ఒక్కో ఫోటో చూస్తూ ఉంది. కాసేపటికి బైట నుంచి అరుస్తున్న మాటలు వినిపించి లేచి కూర్చుంది. చిన్నా మాటలు వినిపించలేదు కానీ అక్షిత వాదించడం మాత్రం చాలా స్పష్టంగా వినిపిస్తుంది. చివరగా చిన్నా మాటలు వినిపించాయి.
చిన్నా : మేము కలిసి ఉంటాం నాన్నా.. ఇంక గోల చెయ్యకండి
చిన్నా నాన్న : అంటే..
చిన్నా : నువ్వెలా అర్ధం చేసుకుంటే అలా.. అక్షితని ఏడిపించడం నాకిష్టం లేదు.. మీకు నచ్చకపోతే..
భారతి : ఆ.. నచ్చకపోతే..
చిన్నా ఏం మాట్లాడలేదు
మధు : చిన్నా.. నువ్వు కూడా ఏంట్రా
చిన్నా : మీరు మొదటి నుంచి మమ్మల్ని దూరంగా ఉంచాల్సింది అత్తయ్య, ఇంకా ఏమైనా మాట్లాడాలా
భారతి : ఇందాక నచ్చకపోతే అని ఏదో అనబోయావు.. ఏంటి
చిన్నా : ఏం లేదు
భారతి : చెప్పు.. ఆ రోజు నేను హాస్టల్ కి వెళ్ళమన్నప్పుడు నుంచి ఇప్పటిదాకా నువ్వు మౌనంగానే ఉన్నావ్.. ఈ విషయం మీద మొదటిసారి నీ నుంచి ఒక మాట వింటున్నాను.. కానీ ఇంత కఠినంగా వింటానని అనుకోలేదు.. మాకు నచ్చకపోతే దాన్ని తీసుకుని ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోతావా
చిన్నా : అలా కాదు
భారతి : ఏది కాదు
అక్షిత : అత్తా
భారతి : నోరు ముయ్యి.. నువ్వు చెప్పు.. నిన్నే.. మాట్లాడు.. మాకు ఎదురు చెప్పే దాకా వచ్చింది యవ్వారం. నచ్చకపోతే..
చిన్నా : మీకు నచ్చకపోతే నేనే దూరంగా వెళ్ళిపోతాను.. అక్షిత మీ దెగ్గరే ఉంటుంది
భారతి : ఇప్పుడు ఈ విషయం ఎక్కడికి తీసుకెళ్లి ఏ మ్యాటర్ కి ముడి వెయ్యాలని చూస్తున్నావ్
చిన్నా : నేనేం వెయ్యలేదు
మధు : వదినా.. వదిలేయి.. రేయి నువ్వు పో
భారతి : అంటే మళ్ళీ నేను నిన్ను కనలేదని అంటున్నావా.. నీ మీద నాకు హక్కు లేదంటావ్
చిన్నా నాన్న : భారతి
మధు : వదినా.. రేయి.. అక్షితా వాణ్ని లోపలికి తీసుకుపో
దెగ్గరికి వచ్చిన అక్షితని పక్కకి జరిపాడు చిన్నా.. నువ్వే ఏదేదో ఊహించుకుంటున్నావ్.. నేనేం అనలేదు.. నువ్వు నన్ను హాస్టల్ కి వెళ్ళమన్నప్పుడు నేను ఒక్క మాట మాట్లాడలేదు.. నువ్వు చెప్పింది చెప్పినట్టు చేసాను.. ఇంటికి రమ్మని బతిమిలాడావ్ అయినా నేను అనుకున్నదానికి కట్టుబడి ఉన్నాను.. నీ మాటకి నేను అంత గౌరవం ఇచ్చినప్పుడు, నా మాటకి ఎందుకు విలువ ఇవ్వట్లేదు.
అభి : చిన్నా.. గొడవ చెయ్యకు
భారతి : ఎవడ్రా నువ్వు అస్సలు.. నా ఇల్లు నా ఇష్టం.. ఇక్కడ నేను చెప్పినట్టు నడుచుకోవాలి.. నచ్చకపోతే వెళ్ళిపో, అదే కదా నీకు కావాల్సింది.. అక్షిత మాత్రం రాదు.. ఏం చేస్తావో నేనూ చూస్తాను.
ఎవడ్రా నువ్వు అన్న మాట వినగానే చిన్నా కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. వెంటనే వెళ్లి భారతిని వాటేసుకున్నాడు. అమ్మా.. అలా అనకు.. చాలా బాధగా ఉంది.. ప్లీజ్.. నాకెవ్వరు వద్దు.. నువ్వుంటే చాలు.. అక్షితా ఆ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపో అనగానే అక్షిత ఏడ్చుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.. భారతి మాత్రం కొడుకు మీద చెయ్యేసి దెగ్గరికి తీసుకోకపోవడంతో చిన్నా అమ్మని వదిలేసి తన రూంలోకి వచ్చి డోర్ పెట్టేసుకున్నాడు. లావణ్య భుజం మీద చెయ్యి వెయ్యగానే కళ్ళు తుడుచుకుని మంచం మీద కూర్చున్నాడు.
చిన్నా : పడుకోలేదా
లావణ్య : ఏమైనా చెప్తావా
చిన్నా : హహ.. ఎక్కడి నుంచి మొదలుపెట్టాలి.. ఎక్కడి నుంచి మొదలుపెట్టినా అక్షిత నుంచే మొదలవుద్ది.. ముందు మా అమ్మ గురించి చెప్పాలి అని మొదలుపెట్టాడు.. రాత్రంతా సాగుతూనే ఉంది కధ.. అంతా విని ఆలోచిస్తూ చిన్నా భుజం మీదె తల పెట్టుకుని అలానే నిద్రపోయింది లావణ్య.. చిన్నాకి మాత్రం నిద్ర పట్టలేదు.
తెల్లారి ఐదు గంటలకి మెలుకువ వచ్చి లేచి చూస్తే చిన్నా కూర్చుని ఏదో ఆలోచిస్తున్నాడు. వాడిని పలకరించేసరికి నవ్వుతూ లేచి కొత్త బ్రష్ ఒకటి అందించాడు.
చిన్నా : నేనలా బైటికి వెళ్ళొస్తా, నువ్వు ఫ్రెష్ అవ్వు అని రూం బైట లాక్ చేసుకుని వెళ్లి ఒక పావుగంటకి టిఫిన్ కవర్లతో తిరిగి వచ్చాడు.
లావణ్య : ఇంత పొద్దున్నే ఎవడ్రా టిఫిన్ అమ్మింది
చిన్నా : ఆకలేస్తుందే.. రా తిందాం
లావణ్య : బ్రష్ చేసుకున్నావా
చిన్నా : అయిపోయిందిలే
లావణ్య : అస్సలు పడుకోలేదా
చిన్నా : పడుకున్నాలే.. అని టిఫిన్ పొట్లం విప్పి ఆవిరి కొడుతున్న ఇడ్లీలని వాసన పీల్చేసరికి నవ్వింది లావణ్య.. బాగుంటదే.. కొత్త పుస్తకాలు, పెట్రోల్ వాసనా.. లావణ్య నవ్వుతుంటే తినేసాడు.
లావణ్య : తరవాత ఏంటి.. ఇలా ఎన్ని రోజులు
చిన్నా : సెలవలు అయిపోనీ
లావణ్య : మరి టీసీ కోసం వెళ్ళాలిగా
చిన్నా : చూద్దాం లేవే.. ఏదో ఒకటి చేస్తాను. ఇంతలో తలుపు కొట్టిన శబ్దం విని లేచి తలుపు తీసాడు.. ఎదురుగా అక్షిత. ఇడ్లీ తెచ్చా
అక్షిత : నాకు ఆకలి లేదు అని లోపలికి వచ్చి లావణ్య పక్కన కూర్చుంది. చిన్నా బైటికి వెళ్ళాడు.
లావణ్య : వాడసలు నిద్ర పోలేదు
అక్షిత : అవన్నీ మామూలే.. వదిలేయి
లావణ్య : చిన్నాకి కోపం ఎక్కువే
అక్షిత : లేదు చాలా ఓర్పుగా ఉంటాడు.. కాకపోతే మనసులో ఏమున్నా అన్ని లోపలే దాచుకుంటాడు.. ఎప్పుడైనా బైటికి వస్తే ఇదిగో రాత్రి లాగే
లావణ్య : తరవాత ఏంటి
అక్షిత : ఉండు.. ఏదో ఒకటి ప్లాన్ చేస్తాను.. వీడెక్కడికి పోయాడు.. అని లేచి బైటికి వెళ్ళి మెట్లు ఎక్కింది.
చిన్నా : తినిందా
అక్షిత : హా అంది చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుంటూ.. రాత్రి భయమేసింది, ఎక్కడ దూరంగా ఉంటావేమో మళ్ళీ అని
చిన్నా : ప్రతీసారి నేనెందుకు బాధపడాలి.. మూడేళ్లు అని నీకు మాటిచ్చాను అంతే.. ఎంతమంది వచ్చినా ఇక కష్టంలే
అక్షిత : ముద్దు పెట్టు
చిన్నా : ఇప్పుడు మూడ్ లేదే
అక్షిత : తెచ్చుకో
పొద్దున్నే భారతి లేచి చీపిరి పట్టుకుని బైటికి వచ్చింది. మెట్ల మీద చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చున్న అక్షితని చూసి ఏమి మాట్లాడలేదు. అది చూసిన చిన్నా వెంటనే అక్షిత పెదాలు అందుకున్నాడు. అంతటితో ఆగకుండా అక్షిత టీ షర్ట్ లోకి చెయ్యి పోనించి పిసుకుతుంటే భారతి ఏం మాట్లాడకుండా వెళ్ళిపోయింది.
అక్షిత : ఏం చేస్తున్నావ్ రా
చిన్నా : అమ్మకింకా కోపం తగ్గలేదు, అందుకే పాత కోపం తీసి కొత్త కోపం వచ్చేలా చేస్తున్నా.. అదిగో వస్తుంది రా అని మళ్ళీ అక్షిత పెదాలు అందుకున్నాడు. భారతి పట్టించుకోకుండా వాకిలి ఊడ్చుకుంటుంది. అక్షితా ఇంక ఈ రోజుకి పాలు ఇవ్వొద్దని చెప్పు కడుపు నిండా నీ ఎంగిలే సరిపోయింది. అని నవ్వుతూ భారతిని చూసాడు.. కానీ తను పట్టించుకోలేదు. లేచి వెనకాలే వెళ్ళాడు. అమ్మా.. అని పైలిచినా పట్టించుకోకుండా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.
తెల్లారాక అందరూ అటు ఇటు తిరుగుతున్నా చిన్నాతో, అక్షితతో ఎవ్వరూ సరిగ్గా మాట్లాడలేదు. టిఫిన్ కి కూర్చున్నాక అక్షిత మాట్లాడింది.
అక్షిత : ఇదిగో ఉంటే సరిగ్గా ఉండండి, లేదంటే మొత్తానికే తెగతెంపులు చేసుకుని ఎవరి దారి వాళ్ళు పోదాం. ఎడమొహాలు పెట్టి ఓవర్ యాక్టింగ్ మానెస్తే బాగుంటుంది.
మధు : పో.. ఇంట్లో నుంచి వెళ్ళిపోతారా.. ఏరా చిన్నా అంతేనా.. వాళ్ళ దారిన వాళ్ళని పోనివ్వండి అంది తన మొగుడిని చూస్తూ
అక్షిత : నేను రెడీ.. చేసిందంతా మీరు చేసి.. ఇప్పుడు తప్పు మాదంటే.. అలాంటప్పుడు చిన్నప్పటి నుంచే దూరంగా పెట్టాల్సింది. మేము ముద్దులాడుతున్నప్పుడు దాక్కుని తొంగి చూసారుగా, అప్పుడు ఇవేమి గుర్తుకురాలేదా.. అస్సలు ఏంటే మీ బాధ.
చిన్నా తినేసి మౌనంగా లేచి లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు. అక్షిత తినకుండా వెళ్ళిపోయింది. అందరూ ఎవరి పనుల మీద వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాక చిన్నా తన అమ్మ రూంలోకి వెళ్ళాడు. ఆదివారం పుస్తకం చదువుతూ చిన్నాని చూసి పక్కన పెట్టింది. వెళ్లి ఎదురు కూర్చుని తన కాళ్ళ మీద తల పెట్టి పడుకున్నాడు. తల మీద చెయ్యి వేసింది.
చిన్నా : సారీ..
భారతి : నేనే చెప్పాలి
చిన్నా : నేనేం తప్పు చేసానో నాకింకా అర్ధంకాలేదు మా.. మూడేళ్ల తరువాత మీ ఇష్టం అని మీరే అన్నారు.. ఇప్పుడేమో కాదంటున్నారు. అక్షితకి కోరికలు రోజు రోజుకి ఎక్కువ అవుతున్నాయి.. మా ఇద్దరికీ సెక్స్ గురించి పూర్తి అవగాహన ఉంది.. మీకు తెలిసిన వాటికంటే ఎక్కువే తెలుసుకున్నాం మేము. అనుభవం లేదు అంతే.. సరే నువ్వు చెప్పు ఇంకెన్నేళ్లు దూరంగా ఉండాలి దానికి అని లేచి అడిగాడు.
భారతి : అక్షిత అలా మమ్మల్ని లెక్కచేయ్యకుండా రూం సర్ధడంతో మొదలయ్యింది ఇగో మీ అత్తకి.. దాన్ని మీరు తగ్గించి నచ్చజెప్పుకోవాల్సిందిపోయి పెంచుతూనే పోయారు.. మీ మాటలతో రెచ్చగొట్టేశారు. ఇప్పుడు నాన్నకి మావయ్యకి మేము ఏమని సర్దిచెప్పాలి.. వాళ్ళు ఒప్పుకుంటారా.. నువ్వే చెప్పు.. దానికి అంత మదం ఎందుకు.. ఒళ్ళు బాగా కొవ్వెక్కింది..
అక్షిత : సారీ అత్తా అని కాళ్లు పట్టేసుకుంది..
చిన్నా : నువ్వెప్పుడు వచ్చావే
అక్షిత : ఫస్ట్ నుంచి ఉన్నాలే.. అత్తా
భారతి : దెంగేయి నువ్వు
అక్షిత : అత్తా.. ఒరేయి నువ్వు పో అని నెట్టగానే చిన్నా నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు. సారీ, వాడిని మళ్ళీ దూరం చేస్తారేమోనని నా భయం నాది.. ఎన్నో సార్లు నీ పూకు నాకి పెట్టా.. నా సేవలు పరిగణలోకి తీసుకుని ఈ ఒక్కసారి క్షమించమని అర్జీ పెట్టుకుంటున్నాను.. ప్లీజ్ అని మీదకెక్కి భారతి సళ్ళ మీద తన మొహం పెట్టి నొక్కింది బుజ్జగిస్తూ
భారతి : పొయ్యి మీ అమ్మని సవరదీయిపో అని నవ్వుని ఆపుకుంది
అక్షిత : హమ్మయ్యా.. థాంక్సే.. అని సన్ను కొరికి లేచి తన అమ్మ దెగ్గరికి పరిగెత్తింది. ప్రేమగా తిట్టుకుంది భారతి. మధ్యనానికి అందరినీ సెట్ చేసుకుంది.
అందరూ పెళ్లి షాపింగులకని బైలుదేరారు, నగలు, పెళ్లికొచ్చిన వాళ్ళకి పెట్టడానికి బట్టలు, చీరలు, కండువాలు అన్నీ తీసుకుని అక్షితకి ఏవో బట్టలు కావాలంటే మళ్ళీ వెనక్కి వచ్చారు.
భారతి : ఏం కావాలె నీకు
అక్షిత : చుడిధార్ కొనుక్కుంటా
ఆ మాట వినగానే అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. అదేంటే నువ్వస్సలు వేసుకోవుగా జీన్స్ కదా.. ఎలాంటివి కావాలి మేడం అని అడిగింది సేల్స్ వుమన్.
అక్షిత : పొడుగు చేతులు చూపించండి.. ఫుల్ స్లీవ్ కావాలి, డిజైనర్ వద్దు.. కాటన్.. ప్లేన్ గా ఉన్నా పరవాలేదు
మధు : మరీ ఇంత మార్పా, తట్టుకోలేకపోతున్నానే
అక్షిత : మా ఆయనకి ఇలా ఉంటే ఇష్టం.. ఏం చేస్తాం అని ముందుకు నడుస్తుంటే భారతి మధులు నోటి మీద చెయ్యేసుకున్నారు.
రాత్రికి అందరూ భోజనం చేసి పడుకున్నాక, అక్షిత లావణ్యకి భోజనం తెచ్చింది. లావణ్య కోసం కొన్న బట్టలు అన్ని ఒక అరమరలో అమర్చి పెట్టింది.
అక్షిత : అవునురా హాస్టల్ దెగ్గర లావణ్య కనిపించలేదని ఏమి అవ్వలేదా
చిన్నా : ఏమో.. కనుక్కోవాలి
అక్షిత : విన్ను గాడు కూడా రాలేదు, ఫోన్ కూడా చెయ్యలేదు.
చిన్నా : వస్తాడులే అని ముగ్గురు మాట్లాడుకుంటూ నిద్ర వచ్చేసరికి అక్షిత, లావణ్య మంచం మీదా చిన్నా కింద పడుకున్నారు. కాసేపటికి అక్షిత చిన్నగా లేచి చిన్నా మీద పడుకుంది. ఏంటే..
అక్షిత : ఏంటో నువ్వే చెప్పాలి
చిన్నా : ఏం చెప్పాలి
ఏదో ఒకటి చెప్పు అని నోట్లో ఉన్న ఉమ్ము మొత్తం వేళ్ళకి పూసుకుని చిన్నా షార్ట్ లోకి పోనిచ్చి మొడ్డని పట్టుకుని నిమిరింది. అక్షిత పిర్ర మీద చెయ్యి వేసి గట్టిగా పిసికాడు. నాలికతో వాడి పెదాలు తెరిచి ఆపకుండా దొల్లుతూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ గట్టిగా వాటేసుకున్నారు.
అక్షిత : పెడతావా లోపలా
చిన్నా : ఏం పెట్టాలి
అక్షిత : నీ దెగ్గరున్నదే పెట్టు
చిన్నా : చిన్నగా మాట్లాడు నువ్వు.. అని బుగ్గ మీద కొరికాడు
అక్షిత : దెంగు..
చిన్నా : లావణ్య లేస్తుందే.. అస్సలే నీకు ఆత్రం ఆగదు.. నాకితేనే గగ్గోలు పెడతావ్ ఇక దెంగితే ఏం చేస్తావో.. మెల్లిగా చేసుకుందాంలే
అక్షిత : పైకి వెళదామా
చిన్నా : పెళ్లి అయిపోనీ.. ప్లాన్ చేద్దాం.. హరిబరీ లేకుండా సమ్మగా చేసుకుందాం.
సరే అయితే అని చిన్నా మీద అరవైతొమ్మిదిలో పడుకుని వాడి షార్ట్ విప్పి మొడ్డని నోట్లో పెట్టుకోగా ఇటు చిన్నా కూడా అక్షిత షార్ట్ లాగేసి పిర్రలని పిసుకుతూ పూకుని మొహం నిండా కప్పేసుకుని కళ్ళు మూసుకున్నాడు. అక్షిత దుప్పటి కప్పేసింది.