Incest/Taboo గోలిసోడా [Completed]

తెల్లారే పుల్లీసు జీపు ఇంటికి వచ్చింది, అక్షితకి లావణ్యకి చెమటలు పట్టేసాయి.. అదృష్టవశాత్తు మగవాళ్ళు ఇంట్లోనే ఉండేసరికి పుల్లేసులు కూడా పద్ధతిగా నడుచుకున్నారు. చిన్నాని కూర్చోబెట్టి లావణ్య గురించి రకరకాల ప్రశ్నలు అడిగారు అన్నిటికి సమాధానాలు చెప్పి నాకేం తెలీదని, హాస్టల్లో మాత్రమే కలిసి కూర్చుంటామని అది కూడా సబ్జెక్టు గురించి తప్ప వేరే మాట్లాడుకోమని బుద్ధిగా చెప్పాడు.. కొన్ని సమాధానాలు పుల్లేసులు నమ్మలేదు కానీ చిన్నా నాన్న, మావయ్య ఇద్దరు గజెట్టేడ్ ఆఫీసర్స్ అవ్వడం.. వాళ్ళు కూడా అమ్మాయి గురించి ఏ విషయం తెలిసినా కచ్చితంగా ఫోన్ చేసి ఇన్ఫార్మ్ చేస్తామని మాట ఇవ్వడంతో వాళ్ళు వెనుతిరిగారు. చిన్నాని ఇంట్లో వాళ్ళు అడిగినా నాకేం తెలీదు అని చాలా సింపుల్ గా కొట్టేసి రూంలోకి వెళ్ళిపోయాడు. చిన్నా మొహంలో భయాన్ని ఎవ్వరు గమనించకపోయినా భారతికి అనుమానం వచ్చేసింది.

అక్షిత : రేయి ఏంటంటా.. ఎం జరిగింది

లావణ్య : చెప్పరా.. ఏమైంది

చిన్నా : ఏం కాలేదు, అమ్మాయి మిస్సింగ్ అని వెతుక్కుంటూ వచ్చారు, నాన్న మావయ్య ఉన్నారు కాబట్టి తప్పించేసుకున్నాం. విన్ను వాళ్ళ ఇంటికి కూడా వెళ్లారట.. మనం ముగ్గురం కూర్చుంటాం కదా అందుకని ఇటు వచ్చారు.. కాకపోతే వార్డెన్ అన్న గురించి ఏమి తెలియలేదట.. అన్న ఫోటో పట్టుకుని వెతుకుతున్నారు

లావణ్య : మరి ఎలా.. అన్నయ్యని పట్టుకుంటారేమోరా

చిన్నా : ఏం కాదు.. అన్నయ్యని వాళ్ళు పట్టుకోలేరు

అక్షిత : ఎలా

చిన్నా : అన్నయ్యకి జాబ్ వచ్చింది అబ్రాడ్ లో.. తనకి జాబ్ వచ్చాక నాతో మాట్లాడాడు.. ఏం చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తున్న మాకు ఈ ఐడియా ఇచ్చింది అన్నయ్యే

అక్షిత : నిజంగా.. చాలా గ్రేట్ కదా.. ఎంత మంచివాడు.. ఎక్కడున్నా బాగుండాలి తాను అని దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుంది.

లావణ్య : అస్సలు వార్డెన్ అన్నకి ఇన్ని విషయాలు ఎలా తెలుసు.. ఇంత ప్లాన్ ఎప్పుడు వేశారు

చిన్నా : ఒకరోజు హాస్టల్లో స్టడీ హవర్ అయ్యాక పడుకునే ముందు అన్నయ్య నన్ను విన్నుని పిలిచి వార్నింగ్ ఇచ్చాడు.. అంటే నువ్వు అమ్మాయివి మేము ఇద్దరం అబ్బాయిలం కదా.. మ్యాటర్ ఏంటో తెలుసుకుందాం అని పిలిచి మాకు వార్నింగ్ ఇచ్చాడు.. అన్నయ్య నిగంగానే మంచివాడని అర్ధం అయ్యి తనకి అంతా చెప్పేసాను.. ఆ రోజు నుంచి మన మంచి చెడ్డలు తెలుసుకుంటూనే ఉన్నాడు.. అందుకే మనం చివర్లో కూర్చుని ఎన్ని ముచ్చట్లు పెట్టుకున్నా ఏం అనేవాడు కాదు.

భారతి : చిన్నా.. ఇలా రా అని కేకేసింది

చిన్నా : వస్తున్నా.. అని లావణ్యని మంచం చాటున కూర్చోమని చెప్పి లేచి వెళ్ళిపోయాడు.

లావణ్య : అస్సలు ఈ విన్ను గాడేడి.. తెల్లారే కలుస్తా అన్నాడు.. అడ్రెస్స్ లేడు

అక్షిత : లావణ్యా.. విన్ను అన్నయ్య అంటే ఇష్టమా

లావణ్య : అక్షితా.. తప్పుగా మాట్లాడకు అని తల మీద కొట్టింది నవ్వుకోలుగా

అక్షిత : సారీ.. అని లెంపలు వేసుకుని నవ్వింది

లావణ్య : ఇంకెప్పుడు అలా ఆలోచించకు.. అయినా విన్ను గాడు వాళ్ళ అమ్మ ఉండగా ఇంకో అమ్మాయి వైపు చూడడు

అక్షిత : లేదు నీ మనసులో ఎవరైనా ఉన్నారా అని.. సాగదీసింది.. ఈ లోపు చిన్నా లోపలి వచ్చేసరికి మాటలు మారిపోయాయి.. అక్షిత చిన్నాతో జోకులు చేస్తుంటే లావణ్య చిన్నాని చూస్తూ ఉండిపోయింది.

రెండు రోజులు గడిచాయి లావణ్య ఇంట్లోనే ఉన్నదన్న సంగతిని ఇంట్లో వాళ్ళకి తెలియనివ్వకుండా బావా మరదళ్ళు ఇద్దరు ఏదో ఒకటి చేస్తూనే ఉన్నారు.. కానీ ఎక్కువ రోజులు దాచి పెట్టడం కుదరనిపని అని అర్ధమవుతూనే ఉంది. తెల్లారి అందరూ కూర్చుని ప్రణీత మరియు అభి పెళ్లి గురించి జోకులు వేసుకుంటూ టిఫిన్ చేస్తుంటే భారతి ఫోన్ మోగింది.

భారతి : హలో.. విన్ను ఎలా ఉన్నావ్.. ఇదిగో ఇస్తున్నా.. చిన్నా

చిన్నా : రేయి ఎక్కడికి పొయ్యవ్

విన్ను : ఎలా ఉన్నావ్.. అక్షిత, లవుడు ఎలా ఉన్నారు

చిన్నా : సూపర్ గా ఉన్నాం.. ఆ విషయమే మాట్లాడాలి

విన్ను : అవన్నీ నువ్వే చూసుకో.. నాకు టైం లేదు.. జీరబోయింది వాడి గొంతు

చిన్నా విన్ను మాటలకి లేచి నిలబడ్డాడు.. ఏమైందిరా

విన్ను : అమ్మ ఇంకో పెళ్లి చేసుకుందిరా

చిన్నా : అదేంట్రా

విన్ను : ఏమో.. నేనొచ్చేదాక కూడా ఆగలేదు.. అయినా నేనే ప్రాబ్లెమ్ కదా, ఎక్కడ అడ్డుపడతానేమోనని చెప్పలేదేమో.. కానీ అంత పెద్ద నిర్ణయం తీసుకుని నాకు ఒక్క మాట కూడా చెప్పలేదు.. నాకు ఇంత విలువ కూడా ఇవ్వలేదు.. అమ్మని ప్రేమించడం అంత పాపమా.. పాపమేనేమో అందుకే ఇంత పెద్ద శిక్ష పడింది.

చిన్నా : ఎక్కడున్నావ్.. నేనొస్తున్నా

విన్ను : నువ్వొచ్చేలోపు నేనుండనురా

చిన్నా : ఎక్కడున్నావ్

విన్ను : ఊరి చివర పెద్ద బిల్డింగ్ ఉంది.. ఎక్కాను

చిన్నా : రేయి.. పిచ్చెక్కిందా

విన్ను : రెండో ఫ్లోర్ కూడా ఉంది, కానీ అక్కడినుంచి దూకితే బతికే అవకాశాలు ఎక్కువ అందుకే ఐదో ఫ్లోర్ కి వచ్చా అని నవ్వాడు.

చిన్నా లేచి పరిగెత్తుకుంటూ స్కూటీ కీస్ అందుకుంటూనే.. చవటలాగ చావడమేంట్రా.. మాట్లాడుకుందాం.. అమ్మ నీ సొంతమయ్యేలా నేను చేస్తాను.. అక్షిత మీద ఒట్టు అని మాట్లాడుతుంటే అక్షితకి మ్యాటర్ ఏదో సీరియస్ అని అర్ధమయ్యి వెంటనే లేచి చిన్నా వెనక పరిగెత్తి స్కూటీ ఎక్కి కూర్చుంది. ఫోన్ అక్షితకి ఇచ్చాడు

అక్షిత : విన్ను..

విన్ను : వాడిని కంగారు పడొద్దని చెప్పు.. నువ్వు మన లవుడు జాగ్రత్తరా

అక్షిత : ఫోన్ కట్ అయ్యింది బావా.. అని అక్షిత చెపుతుంటే చిన్నా ఏడుస్తూనే ఇంకా గట్టిగా లాగాడు బండిని.

(•---------------------~+~--------------------•)

హాస్పిటల్లో జనరల్ వార్డులో ఒక చివర విన్ను వాళ్ళ అమ్మ కన్నీరు మున్నీరైపోయింది, పక్కనే విన్ను మావయ్యతో పాటు ఊరి వాళ్ళు ఇంకొంతమంది కూడా ఉన్నారు. ఇంకో వైపు చిన్నా మరియు అక్షిత కూర్చుని ఉన్నారు, ఇద్దరు మాట్లాడుకుంటుంటే అప్పుడే లావణ్యతో పాటు లోపలికి వస్తున్న భారతి వంక చూసి ఇద్దరు ఆశ్చర్యంగా నిలబడ్డారు.

చిన్నా : అమ్మా అదీ..

భారతి : నాకు లావణ్య అంతా చెప్పింది.. మిమ్మల్ని చూస్తుంటే నాకు చాలా గర్వంగా ఉంది, కానీ నాకు చెప్పకుండా మీరు ఇంత పెద్ద పెద్ద నిర్ణయాలు తీసుకోవడమే బాగాలేదు.

చిన్నా : సారీ మా

భారతి : విన్ను ఎలా ఉన్నాడు..?

లావణ్యని అక్షిత పక్కకి తీసుకెళ్లి జరిగింది చెపుతుంటే చిన్నా తన అమ్మకి జరిగింది మొత్తం చెప్పాడు, నిట్టూర్చింది భారతి. గంటన్నర గడిచాక నర్స్ వచ్చి విన్నుకి స్పృహ వచ్చిన విషయం చెప్పింది. విన్ను వాళ్ళ అమ్మ రాధిక పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళింది, వెనకాలే చిన్నా కూడా అందరినీ తోసుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు మిగతావారిని ఆపేసింది నర్సు.

విన్ను.. ఎలా ఉన్నావ్ రా.. బుద్ధి లేదూ.. అంత పైకి ఎందుకు ఎక్కావ్ అని రాధిక ఏడుస్తూ కొడుకుని వాటేసుకుని తిడుతుంటే అనుమానంగా చూసాడు విన్ను, వెనకాల చిన్నా కనిపించాడు.. చిన్నా నోటి మీద వేలు పెట్టి మౌనంగా ఉండమని సైగ చేస్తుంటే విన్ను ఏం మాట్లాడకుండా ఉండిపోయాడు. కాసేపటికి అందరూ పలకరించి బైటికి వెళ్ళగా విన్ను తన అమ్మని బైటకి వెళ్లిపొమ్మని విసురుగా చెప్పేసరికి ఆమె నొచ్చుకుని కళ్లెమ్మటి నీళ్లతోనే బైటికి వెళ్ళిపోయింది. గదిలో లావణ్య, అక్షిత, చిన్నా మాత్రమే మిగిలారు.

విన్ను : ఒరేయి ఎలారా అని వింతగా లేచి అడుగుతుంటే చిన్నా గూబ పగిలిపోయేలా లాగి పెట్టి కొట్టాడు, దెబ్బకి విన్ను ఒక రౌండు తిరుగుతూ మంచం మీద పడ్డాడు.. కళ్ళు బైర్లు కమ్మాయి.. లేచి ఏదో చెప్పబోతుంటే లావణ్య ఎదురుగా ఉంది.. నోరు తెరిచేలోపే ఇంకో దవడ కూడా వాయించింది గట్టిగా.. ఈ సారి కళ్ళు తిరిగినట్టు అయ్యింది, మళ్ళీ లేచేసరికి అక్షిత కూడా కొట్టడానికి రెడీ అయ్యింది.

విన్ను : అక్షితా నువ్వు కూడా కొట్టావంటే నిజంగానే పడిపోతా.. అస్సలే కుంగ్ ఫు మాస్టర్ వి అనేసరికి అక్షిత మొహంలోకి చిన్న నవ్వు వచ్చింది. విన్ను వెంటనే ఏడుస్తూ చిన్నాని గట్టిగా వాటేసుకున్నాడు. చిన్నా వెన్ను నిమురుతూ వాడి కళ్ళు తుడిచాడు, లావణ్య దెగ్గరికి వచ్చి విన్ను జుట్టు సరిచేసింది, అక్షిత కూడా విన్ను చెయ్యి పట్టుకొగానే ముగ్గిరిని చూస్తూ కళ్ళు తుడుచుకుంటూనే సారీ అన్నాడు. ముగ్గురు విన్నుని గట్టిగా వాటేసుకున్నారు. అప్పుడే లోపలికి వస్తున్న రాధిక అది చూసి దెగ్గరికి వచ్చి పలకరించింది. విన్ను మొహం తిప్పేసుకోగా చిన్నా రాధికతో మాట్లాడాడు.

విన్ను : చిన్నా..

చిన్నా : వస్తున్నా..

విన్ను : అస్సలు ఎలా బతికానురా

చిన్నా, అక్షిత ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుని నవ్వుతూ విన్నూని చూసి గట్టిగా నవ్వారు.

విన్ను : చెప్పండ్రా..

అక్షిత : ఐదు ఫ్లోర్ల బిల్డింగ్ ఎక్కితే సరిపోద్దారా దున్నా.. కింద ఏముందో చూసుకోవా

చిన్నా : రోడ్డు వైపు కాకుండా అటెందుకు దూకాలని అనిపించిందిరా నీకు

విన్ను : ఏమో.. ఇటు ముందు ఇటుకలు ఉన్నాయని అటు వెళ్లాను.. ఏ

చిన్నా : మరి అటు వైపు కింద ఏముందో చూడలేదా

విన్ను : లేదు.. ఏముంది అక్కడా

అక్షిత : ఇసుక కుప్ప ఉంది.. పెద్దది.. ప్లాస్టరింగ్ కోసం అనుకుంటా సన్నని ఇసుక కుప్ప.. కాకపోతే చాలా పెద్దది.. అందుకే బతికావ్.. నీకింకా భూమ్మీద నూకలు రాసున్నాయి..

విన్ను : ఓహ్ షిట్.. నాకు కనిపించలేదే అని బాధపడుతుంటే చిన్నా మాడు మీద ఒక్కటి పీకాడు.

చిన్నా : ఇంకోసారి ఇలాంటి ఆలోచనలు చెయ్యనని మా ముగ్గిరి మీద ఒట్టు పెట్టు అని బలవంతంగా విన్ను చేత ఒట్టు పెట్టించాడు.

అక్షిత : గాల్లో తేలేసరికి స్పృహ తప్పి పడిపోయావ్.. నిన్ను కనిపెట్టడానికే ఐదు నిమిషాలు పట్టింది మాకు తెలుసా.. చిన్నా గాడైతే పైకి కిందకి ఎక్కి దిగుతూ అంతా వెతుక్కుంటుంటే మోస పీల్చడం కూడా కష్టమైంది వాడికి.. చిన్నా అంతలా ఇది అవ్వడం నేను ఇంతవరకు చూడలేదు.. చెమటలు పట్టించేసావ్ రా అన్నయ్యా.. విన్ను చిన్నా వంక చూడటం చూసి లావణ్య కూడా చిన్నా చెయ్యి పట్టుకుంది.

చిన్నా : వెళదామా

విన్ను : హా.. చెవుల్లో ఇందాకటి నుంచి ఇసుక చికాకు పెడుతుంది, తల్లో కూడా అనేసరికి అందరూ నవ్వుకున్నారు.

అక్కడి నుంచి అక్షిత, చిన్నా మరియు లావణ్య.. భారతితో కలిసి ఇంటికి వచ్చేసారు. అదే రోజు సాయంత్రానికి విన్ను కూడా చిన్నా ఇంటికి వచ్చేసాడు.

చిన్నా : నువ్వెంట్రా ఇక్కడా

విన్ను : ఏం రావొద్దా.. అమ్మా నేను కూడా ఇక్కడే పడుకుంటా

భారతి : నీ ఇష్టంరా.. అయినా ప్రణీత అక్క పెళ్లయేదాకా నువ్వు ఇక్కడే ఉండు.. చాలా పనులున్నాయి.. అమ్మతో నేను మాట్లాడతాను అని విన్నుని చూసింది.. సరే అన్నాడు కృతజ్ఞతగా.. వాడికి అక్కడ ఉండటం ఇష్టం లేదన్న వాడి అభిప్రాయాన్ని అర్ధం చేసుకుందని.

నలుగురు ఎంజాయి చేస్తూ ఫుల్లుగా ఆడుకున్నారు, తిన్నారు. అక్షిత, లావణ్య మంచం మీద పడుకుంటే చిన్నా, విన్ను కింద పడుకున్నారు.. ప్రణీత పెళ్లి అయ్యేదాకా ముచ్చట్లే ముచ్చట్లు, ఆటలే ఆటలు. భలేగా గడిచిపోయాయి రోజులు..

ప్రణీతని పెళ్లి కూతురిని చేసేటప్పుడు, ఆడాళ్ళందరూ పసుపు నీళ్లతో హోలీ ఆడుకుంటూ సరదాగా సాగింది. అనుకున్నట్టుగానే పెళ్లి అయిపోయింది, అప్పగింతలు జరుగుతున్నాయి..

అక్షిత : ఏంటే ఇప్పుడు ఏడుస్తావా.. నువ్వు కాపురానికి వెళ్ళేది పక్కింటికే.. అని నవ్వింది.. చుట్టాలంతా నవ్వారు

భారతి కట్నం ఇవ్వనంటే ఇవ్వవని గొడవ చేస్తుంటే, కట్నం ఇస్తే తప్ప కోడల్ని ఇంట్లోకి రానివ్వనని మధు పట్టు పట్టి కూర్చుంది.

మధు : ఏమమ్మో.. మీకు ఆచారాలు ఏవి తెలియనట్టున్నాయే

భారతి : నీకు తెలుసేటి.. ఆచారాలు.. నువ్వు రావే.. గంటాగితే అభిగాడే కాళ్లు పట్టుకుంటాడు అని కూతురిని వెనక్కి లాగింది.

మధు : నువ్వు ఆగరా.. ఎవరి కాళ్ళ మీద ఎవరు పడతారో నేనూ చూస్తాను అని కొడుకుని తన వైపు లాగింది.

అభి : వామ్మో.. ఇవన్నీ నా వల్ల కాదు.. మమ్నల్ని వదిలెయ్యండి అని వెంటనే ప్రణీతని ఎత్తుకుని ఇంట్లోకి పరిగెత్తాడు.. అది చూసి అందరూ నవ్వుకున్నారు.

మధు భారతి భుజం మీద వాలిపోయింది. పక్కనే ఉన్న చిన్నా గాడిని చూసి నెక్స్ట్ నువ్వేరా.. అప్పుడు నేనూ కట్నం ఎగదొబ్బుతాను.. ఏం చేస్తుందో చూస్తా అని భారతి బుగ్గని గట్టిగా గిల్లింది. అబ్బా.. అని బుగ్గ పట్టుకుంది భారతి.

మళ్ళీ మామూలు రోజులు వచ్చేసాయి. పండగకి ముందే ఇంట్లో అన్ని ఉండాలని లిస్టు రాసుకుని అభి వెళ్ళిపోయాడు.

భారతి : రేయి నువ్వెళ్ళి కూరగాయలు తీసుకురా.. విన్ను గాడు వచ్చాడా

అక్షిత : ఫోన్ చేసాను.. దార్లోనే ఉన్నాడట.. ఒరేయి నాకు మాత్రం వంకాయలు మర్చిపోకు.. కుదిరితే క్యారట్ కూడా తీసుకురా

భారతి : ఎందుకే

అక్షిత : నీ కొడుకు వల్ల పని అవ్వట్లా.. వాడి వల్ల కాదులే.. కనీసం వంకాయతో అయినా సరిపెట్టుకుంటా.. ఏం చెయ్యను మరి అంది ఇల్లు ఊడుస్తూ

భారతి : ఏం మాట్లాడుతున్నావే.. దొంగదానా.. రేయి నువ్వు పో అని అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది ఏం మాట్లాడాలో తెలీక.

చిన్నా : వెళుతున్నా అని దెగ్గరికి వెళ్లి.. వంగి ఇల్లు ఊడుస్తున్న అక్షిత పిర్రల మీద గట్టిగా చరిచాడు.. కెవ్వుమంది

అక్షిత : ఇది మాత్రమే వచ్చు నీకు, దెంగేది రాదు అని పిర్ర గీరుకుంది.

చిన్నా : ఎందుకే అరుస్తావ్.. అందరు వింటారు ముండా.. లావణ్య ఏది

అక్షిత : బైటుంది.. ఇవ్వాళయినా ఉందా పస్తులేనా నాకు.. ఏదో ఒకటి చెప్పు నువ్వు

పిర్రని గట్టిగా గిచ్చుతూనే బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాడు.. రాత్రికి చెప్తా నీ సంగతి.. రెడీగుండు అని నవ్వుతూ బైటికి వచ్చి డబ్బులు చూసుకుంటుంటే విన్ను లోపలికి వచ్చాడు.. పలకరిస్తూ తల ఎత్తిన చిన్నా విన్ను కళ్ళలో భయం చూడగానే ఏమైంది అన్నట్టు చూస్తుంటే విన్ను వెనకే లావణ్య మెడ పట్టుకుని ఈడ్చుకొస్తున్న తన బాబాయి వాడితో పాటు ఇంకో ముగ్గురు రౌడీలు కూడా లోపలికి వచ్చారు.. సమయానికి చిన్నా నాన్న మావయ్య కూడా లేరు.. లావణ్య బాబాయిలావణ్య మెడని చాలా గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. లావణ్య నేను వచ్చేస్తాను పదండి వెళ్ళిపోదాం అని ఏడుస్తుంది.. ఎక్కడ చిన్నాని ఇంట్లో వాళ్ళని ఏమైనా చేస్తాడేమో అన్న భయంతో

కూరగాయలు తరుగుతున్న మధు ఇదంతా చూసి లేచొచ్చింది, వెంటనే లావణ్యని విడిపించడానికి ముందుకు వెళ్ళగా లావణ్య బాబాయి మధు గొంతు పట్టుకుని ఏంటే ఆపుతావా నన్ను అని నవ్వుతూ చేతిని కిందకి తెచ్చి మధు పైటని కిందకి లాగుతూ జాకెట్ గట్టిగా లాగేసాడు, రెండు ఉక్సులు తెగిపోయాయి.. మధుకి ఏం చెయ్యాలో అర్ధంకాక నిస్సహాయంగా ఏడుస్తూ ఉండిపోయింది, ఇంతలో భారతి కిందున్న కత్తిపీట తీసుకుని దెగ్గరికి వెళుతుంటే ఒకడు భారతి చేతిని పట్టుకున్నాడు. పెనుగులాట జరుగుతుండగానే లావణ్య బాబాయి చెయ్యి మీద గొడ్డలి వేటు పడింది. ఒక క్షణం అందరూ ఆగిపోయారు.. ఏం జరిగిందో తెలుసుకునేలోపే అంతా రక్తం.

భారతిని పట్టుకున్నవాడు, వాడితో పాటు వచ్చిన ఇంకొకడు వెంటనే అక్కడినుంచి పారిపోయారు. లావణ్య బాబాయి కూడా బైటికి వెళ్ళిపోడానికి లావణ్యని వదిలేసి వెళ్ళిపోతుంటే అందరూ చూస్తుండగానే చిన్నా గొడ్డలి వాడి మీదకి విసిరాడు, వాడి వీపులో దిగింది అది.. ఇంకో రెండు అడుగులు ముందుకేసి అక్కడే కుప్పకూలిపోయాడు. అందరూ షాక్లో నుంచి బైటికి రావడానికే చాలా సమయం పట్టింది.

భారతి వెంటనే ఫోన్ అందుకుని జరిగింది మొత్తం చెప్పింది, చిన్నా వాళ్ళ నాన్న , మావయ్య వచ్చేసారు, అంబులెన్సుకి ఫోన్ చెయ్యగా వాళ్ళు వచ్చి లావణ్య బాబాయిని హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లారు. పావుగంటకి వాడు చచ్చాడని వార్త వచ్చింది. ఏం చెయ్యాలో ఆలోచించే సమయం కూడా ఎవ్వరికి దొరకలేదు, ఇంతలో అక్కడికి లావణ్య నాన్న తన మనుషులతో, పూలేసులతో వచ్చేసాడు. ఇక ఇది తప్పదులే అని పుల్లీసులతో వెళ్ళడానికి లేచి నిలబడ్డాడు, కానీ ఇంతలో విన్ను లేచి పుల్లసుల ముందుకు వెళ్ళాడు.

చిన్నా : విన్ను.. ఏయి..

విన్ను నవ్వుతూ గొడ్డలి పట్టుకుని కిందున్న కొంచెం రక్తం పిడి మీద పూసి మొత్తం వాడి వేలు ముద్రలు పడేలా చేసి పుల్లసుల ముందుకు వెళ్ళగా వాళ్ళు అనుమానంగా చూసి గొడ్డలిని పిల్లాడిని చూసి సంకెళ్లు విన్నుకి వేసి తీసుకొని వెళ్లిపోయారు. లావణ్య నాన్న లావణ్యని అక్కడి నుంచి బలవంతంగా తీసుకెళ్ళిపోయాడు, లావణ్య కూడా మళ్ళీఎక్కడ గొడవ జరుగుతుందోనని ఏం మాట్లాడకుండానే ఆయన వెనక వెళ్ళిపోయింది.

చిన్నా వాళ్లంతా పుల్లేస్ స్టేషన్ కి వెళ్లారు.. చిన్నా నాన్నా, మావయ్యా తమ పలుకుబడి అంతా ఉపయోగించినా లాభం లేకపోయింది. ఎవ్వరు ఏమి చెయ్యలేకపోయారు. విన్ను అమ్మ రాధికకి చిన్నా నచ్చజెప్పాడు. విన్ను అస్సలు తన అమ్మతో మాట్లాడలేదు. ఇరవై రోజుల్లో కేసు కోర్టుకు వెళ్ళింది. ఏ వాదనలు లేకుండా నేరుగా నేరం ఒప్పుకున్నందున ఐదేళ్ళ శిక్ష పడింది. పద్దేనిమిదేళ్ళు నిండేదాకా జవైనల్లో ఆ తరవాత మిగతా కాలం జైల్లో గడపాలని కోర్టు ఉత్తరువులు జారీ చేసింది.

విన్ను : రేయి చిన్నా.. నేనేమి త్యాగం చెయ్యలేదు.. కొన్ని రోజులు ఒంటరిగా ఉండటానికి నాకు టైం కావాలి.. లవ్ ఫెయిల్ అయింది కదా.. చచ్చిపోకుండా ఒట్టు వేయించుకున్నారు.. అందుకే ఇలా చేసాను. నాకే బాధ భయాలు లేవు, తెలుసు కదా నేనెక్కడున్నా కింగునే.. కానీ నువ్వు జాగ్రత్త.. అంత కోపం ఎందుకురా.. ఈ సారి మళ్ళీ నీకోసం జైలుకి వెళ్ళడానికి నేను ఉండను.. ఇప్పుడల్లా లావణ్య జోలికి వెళ్లకు.. అలా అని వదిలేయ్యకు.. తన గురించి తెలుసుకుంటూ ఉండు. అక్షితా.. ఈ సైకో గాడిని జాగ్రత్తగా చూసుకో.. ఎప్పుడు వెంటే ఉండు.

అక్షిత : మిస్ యు రా.. అని గట్టిగా వాటేసుకుని ఏడ్చేసింది.

విన్ను తన అమ్మ వంక చూసాడు.

రాధిక : ఏంట్రా ఇదంతా.. అని ఏడ్చేసింది

విన్ను : ఏం కాదులే.. నువ్వు జాగ్రత్త.. మీ ఆయన రాలేదా

రాధిక ఏం మాట్లాడలేదు.

విన్ను : అమ్మా.. టాటా అని భారతిని చూసాడు.

భారతి ఏడుస్తూనే విన్నుని వాటేసుకుంది.. చిన్నా జైలుకి వెళితే నేను ఎంత బాధ పడతానో అంతే బాధపడుతున్నా విన్ను.. నువ్వు జాగ్రత్త నాన్నా.. ఎవ్వరి జోలికి వెళ్లకు, చెడు సావాసాలు.. చెడు మాటలు వినకు.. నీకోసం వాళ్ళే కాదు ఈ అమ్మ కూడా ఎదురు చూస్తూ ఉంటుందని మర్చిపోకు అని నుదిటి మీద ముద్దు పెట్టుకుంది. విన్ను లోపలికి వెళ్ళిపోయాడు.

అందరూ ఇంటికి వచ్చేసారు.. విన్ను వాళ్ళ అమ్మ కూడా వెళ్ళిపోయింది. నాలుగు రోజులు గడిచాక హనీమూన్ కి వెళ్లిన అభిలాష్, ప్రణీత తిరిగి వచ్చారు, జరిగింది తెలుసుకుని బాధపడ్డారు. అందరూ చిన్నాతో చాలా మాట్లాడారు.. కానీ చిన్నా ఎవ్వరికి సమాధానం చెప్పలేకపోయాడు. రోజు రోజుకి అపరాధ భావంతో చిన్నా కుంగిపోవడం అక్షిత చూస్తూనే ఉంది. భారతి, మధు, అక్షిత ముగ్గురు చిన్నాని రాత్రిళ్ళు పడుకోబెడుతూ మాటలు చెపుతూ ఏదోకటి చేసి చిన్నాని మామూలు స్థితికి తీసుకురావడానికి చాలా ప్రయత్నాలు చేశారు. చూస్తుండగానే నాలుగు నెలలు గడిచిపోయాయి.

అక్షిత : చూడు చిన్నా.. ఇంతవరకు లావణ్య ఎలా ఉందొ ఏమి తెలీదు. విన్ను గాడు మనకోసం త్యాగం చేశాడు, వాడి జీవితం నాశనం అయిపోయింది. వీళ్ళ బాధ్యత మనమే తీసుకోవాలి.. నువ్వే తీసుకోవాలి. ఇంకెంత కాలం ఇలానే ఉంటావో ఇక నీ ఇష్టం.

చిన్నా : నాకు కోపాన్ని ఎలా కంట్రోల్ చెయ్యాలో తెలీట్లేదే.. అంతా నా వల్లే

అక్షిత : అయిపోయిందేదో అయిపోయింది.. జరిగిందే తలుచుకుంటూ పోతే ఎలా.. తరువాత ఏం చెయ్యాలో ఆలోచించావా

చిన్నా : ఆలోచించాను అని లేచి నిలబడ్డాడు.

అక్షిత : నువ్వు కూల్ గా ఉండు.. వేరే ఆలోచనలు చెయ్యకు.. కోపం కంట్రోల్లో ఎలా పెట్టాలో నేర్చుకుందాం.. ప్రయత్నిద్దాం.. వాడు నీ కోసం జైలుకి వెళ్లినందుకు నువ్వు కూడా వాడికోసం ఏదో ఒకటి చెయ్యాలి కదా.. ఎల్లప్పుడూ నీతోనే ఉంటాను. అని దెగ్గరికి తీసుకుంటుంటే భారతితో పాటు, మధు కూడా వచ్చి చిన్నాని వాటేసుకున్నారు మేము కూడా అంటూ

మధు : వదినా.. నిన్న మా పిన్ని ఫోన్ చేసింది.. చెల్లి కూతురి పెళ్లట ముందే రమ్మని గొడవ మీ అన్నయ్యేమో ముందు మీరేళ్ళండి నేను తరవాత వస్తానన్నాడు.

భారతి : ఎప్పుడు వెళుతున్నారు.

మధు : రేపు అనుకుంటున్నాం.. ఆయన వస్తే గానీ ఏ విషయం తేలదు. ఈ సారి చిన్నా గాడిని తీసుకెళ్లనా, వాడికి కూడా కొంచెం ప్రశాంతంగా ఉంటుంది.

భారతి : వద్దులేవే.. పోయిన సారి అయిన గొడవ చాలు.. మమ్మల్ని కావాలనే పిలవలేదు అని తెలిసి కూడా చిన్నా ఎందుకు అక్కడికి.. మీరెళ్లి రండి

అక్షిత : అయితే నేను కూడా ఇంట్లోనే..

మధు : ఈ ఒక్కసారికి వచ్చేయి.. నిన్ను మరి మరీ అడిగారు వాళ్ళు

భారతి : దేనికి.. పిల్లని వాళ్ళు చూడటానికా లేదా ఎవరికైనా చూపించడానికా

మధు : నాకు అదే అనుమానం వచ్చింది, పదే పదే చెప్పారు అక్షితని తీసుకురమ్మని

భారతి : అక్షిత జోలికి వస్తే నీ అమ్మని నాన్నని కూడా వదిలిపెట్టను.. తీర్చేస్తా అందరి సరదా

మధు : నాకు తెలీదా పిచ్చి.. వాళ్ళు మరీ చెప్పాక కూడా దీన్ని తీసుకెళ్లకపోతే బాగోదని.. అంతే.. నీ కోడల్ని మళ్ళీ జాగ్రత్తగా తీసుకొచ్చి నీ చేతుల్లో పెడతాను.. చాలా

భారతి : చూద్దాం..

మధు : మరి అందుకే చిన్నాని కూడా తీసుకెళ్తానంది..

భారతి : వద్దులే.. మీరెళ్ళిరండి

రాత్రికి అక్షితా పక్క వేస్తూ.. రేపు వెళ్ళాలి

చిన్నా : వెళ్లి రా.. నువ్వొచ్చేలోపల నేను లావణ్య సంగతి కనుక్కుంటాను.

అక్షిత : ఏంటో అంతా బాగాలేదు మనసులో

చిన్నా : ఏమైంది ఇప్పుడు.. ఒళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుంటూ.. ఇద్దరమే అనుకున్న దాంట్లో ఆ విన్ను గాడు లావణ్య చేరిపోయారు.

అక్షిత : కాని చాలా మంచి స్నేహం.. నిన్ను ఎంత నమ్మి ఉంటే నేరం వాడి మీద వేసుకుంటాడు.. వాడు ద్వేషించినా అంతే.. ఎప్పుడు అమ్మా అమ్మా అని కలవరించేవాడు కనీసం వాళ్ళ అమ్మ మొహామైనా సరిగ్గా చూడలేదు.

చిన్నా : వాళ్ళ అమ్మ చేసింది ఒక విధంగా విన్ను గాడికి మంచిదే అయినా కానీ..

అక్షిత : కానీ..

చిన్నా : మరీ అంత బాధ పెట్టాలా

అక్షిత : ఆమె భయాలు ఎటువంటివో.. అయినా మన విన్ను గాడు పక్కనే లావణ్య లాంటి అందగత్తెని పెట్టుకుని..

చిన్నా : లావణ్య నాకు ప్రొపోజ్ చేస్తుందేమోనని భయపడ్డాను

అక్షిత : అంటే.. నీకు అనిపించిందా

చిన్నా : నీకు కూడా అనిపించిందా

అక్షిత : దాన్ని అడిగాను కూడా.. విన్ను గాడి గురించి

చిన్నా : ఏమంది

అక్షిత : మొట్టికాయలు పడ్డాయి.. గెలికావా దాన్ని ఎప్పుడైనా

చిన్నా : దొంగ ముండా..

అక్షిత : అంటే..

చిన్నా : అంటే.. అన్నాడు నడుము మీద గిల్లుతూ.. చెప్పవే

అక్షిత : నేను తప్పించి ఇంకో ఆడదాని మొహం చూడవు.. అలాంటిది నా ఇంటికి నా బెడ్రూంలోకి కూడా తీసుకొచ్చావ్

చిన్నా : ఇంకాపేయి.. అలా కాదే.. నీకు నా గురించి మొత్తం తెలుసు కదా.. లావణ్య కూడా నాలాగే కదా.. కానీ నాకు చాలా మంచి అమ్మ దొరికింది.

అక్షిత : ఆమె ఎప్పుడైనా కనిపిస్తే

చిన్నా : ఏమే..

అక్షిత : అదే.. నిన్ను కన్న..

చిన్నా : నాకా ఆలోచన కూడా లేదు

అక్షిత : ఆమె మొహం గుర్తుందా

చిన్నా : ఉంది..

చిన్నా మొహం సీరియస్ అవ్వడం చూసి అక్షిత తన టీషర్ట్ తీసేసి చిన్నా వంక చూసింది.

అక్షిత : మళ్ళీ వారం అంట.. ఒక ఫైనల్ గేమ్.. నాలుగు నెలలుగా నిన్ను డిస్టర్బ్ చెయ్యలేదు నేను.

నడుము కింద నుంచి ముద్దులు పెట్టుకుంటూ పైకి వచ్చి పెదాలు కొరికేసాడు, అక్షిత నాలికని బైట పెట్టి చిన్నాకి అప్పగించేసింది. అక్షితని బోళ్ళా తిప్పి బట్టలు విప్పేసి మీదకి దూకి షార్ట్ లాగేసి అరికాళ్ళ నుంచి ముద్దులు పెట్టుకుంటూ పిర్రలని ముద్దాడి మొడ్డని పిర్రల మధ్యలో గుచ్చుతూ అక్షిత నాలిక చప్పరిస్తుంటే.. చిన్నా చేతిని సళ్ళ మీద వేసుకుంది.

అక్షిత : పెడతావా

చిన్నా : పెట్టనా

అక్షిత : ఇంకా లేట్ ఎందుకు..

చిన్నా : సరే అని లేచి మోకాళ్ళ మీద నిలబడ్డాడు.

అక్షిత : ఆగాగు.. అని నగ్నంగానే బైటికి పరిగెత్తింది.

అప్పటికే పదకొండు అయిపోయింది, బైట లైట్లు వేసి లేవు. హాల్లో సోఫాలో భారతి, మధు కూర్చుని మాట్లాడుకుంటుంటే అక్షిత నగ్నంగా పరిగెత్తుకుంటూ రావడం చూసి మాటలు ఆపేసారు.. అక్షిత ఫ్రిడ్జ్ లో ఏవో వెతుకుతుంటే ఆ లైట్ కి తెల్లని ఒళ్ళు మెరుస్తుంది. భుజం మీద చెయ్యి పడగానే ఉలిక్కి పడి చూసింది.

అక్షిత : అమ్మా.. అత్తా.. మీరా.. బయపడి చచ్చాను

భారతి : బట్టలేవే.. ఏం వెతుకుతున్నావ్

అక్షిత : నిమ్మకాయలు

మధు : నిమ్మకాయలు దేనికి

అక్షిత : ఉన్నాయా లేవా

భారతి : నువ్వు లెగు నేనిస్తాను అనేసరికి అక్షిత పక్కకి జరిగింది.. మధు ఎందుకే ఇప్పుడు అని అడిగితే నవ్వింది తప్పితే సమాధానం చెప్పలేదు.. ఇదిగో ఎన్ని కావాలి..

అక్షిత : ఒకటి చాల్లే.. పండుది చూసివ్వు లేకపోతే అని నవ్వింది.

భారతి : ఒసేయి దాన్ని పట్టుకో.. ఇప్పుడు చెప్పు ఎందుకు నిమ్మకాయ

అక్షిత : ఇవ్వాళ నీ కొడుకు నన్ను ఎక్కి తొక్కుతున్నాడు.. మొదటిసారి కదా ముందు నిమ్మకాయి తొక్కిద్దామని.. నవ్వింది గట్టిగా

మధు : ఎక్కడ పెట్టి తొక్కిస్తావే అని నవ్వుతూనే అడిగింది ఆశ్చర్యపోతూ

అక్షిత : ఎక్కడో అక్కడ.. నీకెందుకు అని పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

మధు : ఏం పిల్లరా నాయనా.. వాడెలా వేగుతున్నాడో ఏంటో దీనితోటి

భారతి : అక్షిత అంటే ఆ మాత్రం ఉంటది మరి అని నవ్వుకుంటూ హాల్లోకి వెళ్లారు.. సరే పడుకో ఇక

మధు : ఉండు విందాం..

భారతి : సిగ్గులేదు..

మధు : తొంగి చూసినప్పుడు లేని సిగ్గు వినడానికి ఎందుకే.. ఇట్రా.. ఒళ్ళో కూర్చో అని భారతి నడుము పట్టుకుని లాక్కుంది.

చిన్నా : ఎక్కడికి వెళ్ళావే

అక్షిత : నువ్వు ఇలా రా అని చిన్నా మొడ్డని పట్టుకుని కిందకి లాగి వాడిని కూర్చోపెట్టింది.

చిన్నా : దేనికి

అక్షిత : ఉండు అని మొడ్డని ముద్దు పెట్టుకుని కింద బండల మీద నిమ్మకాయ పెట్టి దాని మీద మొడ్డని పెట్టి అరికాలితో కస్సున తొక్కింది. చిన్నా గాడి మొహంలో ఏ రియాక్షను లేదు.. వాడింకా షాక్ లోనే ఉన్నాడు. ఏంట్రా నొప్పిగా ఉందా

చిన్నా : ఎక్కడి నుంచి వస్తాయే నీకు ఇవన్నీ

అక్షిత : నొప్పిగా ఉందా అని నవ్వుతూనే కింద పడుకుని మొడ్డని నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరించింది.

చిన్నా నవ్వుతూ లేచి అక్షితని ఎత్తుకుని మంచం మీద వేసాడు. మొడ్డని ఊపుతూనే అస్సలు నిమ్మకాయలు ఎందుకు పెడతారో తెలుసా.. ఎందుకు అని అడిగింది తొడలు తెరిచి పూకుకి ఉమ్ము పట్టిస్తూ

పూర్వం గుర్రాల కాళ్ళకి ఇన్ఫెక్షన్ వచ్చి చనిపోకుండా నిమ్మకాయలు పెట్టి తొక్కించి తీసుకువెళ్లేవారు, అలా అది కాలక్రమేణా ఆచారంలా వస్తూ ఇప్పుడు బండి కింద కార్ల కింద కూడా పెడుతున్నారు. అని మొడ్డని తడిచెయ్యమని అక్షిత నోట్లో కుక్కి ఆడించి బైటికి తీసాడు.

అక్షిత : అయితే దీనికి కూడా ఇన్ఫెక్షన్ రాదులే.. ఇక నీ గుర్రాన్ని లోపలికి తొయ్యి అని వెనక దిండ్లు పెట్టి పడుకుంది.

చిన్నా అక్షిత మీద పడుకుని మొడ్డని పూకు మీద రుద్ది చిన్నగా తోస్తుంటే తొయ్యి బె అని కసిరింది. నొప్పి పుడుతుందే.. ఏం కాదు నువ్వు పెట్టు అనేసరికి తోసి అక్షిత వంక చూసాడు.. అక్షిత పెదాలు బిగపట్టుకుని చూస్తుంది.. అక్షిత కళ్ళలోకి చూస్తూనే గట్టిగా తోసాడు. చిన్నగా బైటికి తీస్తూ ఇంకొంచెం గట్టిగా తోస్తూ మళ్ళీ తీసి ఇంకా గట్టిగా తోస్తూ దిగబడిపోయి దెంగడం మొదలుపెట్టాడు. అక్షిత మూలుగులకి నిమిషంలోనే ముగిసింది.

చిన్నా : ఇంతేనా దెంగుడు అంటే

అక్షిత : నాకు నువ్వు పెడుతుంటేనే కారిపోయింది. లేచిందిగా అని చిలిపిగా నవ్వుతూనే రక్తం తుడిచేసింది.

వెంటనే పెనవేసుకుపోయాడు, అక్షిత సంకలోకి దూరిపోయి నాకుతూనే దెంగుతుంటే స్వర్గం చూస్తుంది అక్షిత. మధురంగా సాగింది. ఇద్దరు ఒకరి మీద ఒకరు పడిపోయారు. అక్షిత లేచి కూర్చుని పూకు నుంచి కారుతున్న రసాలని వేళ్ళతో తీసి నాకుతుంటే

చిన్నా : నొప్పిగా ఉందా

అక్షిత : అస్సలు లేదు.. దీని కోసం ఎప్పటి నుంచో ప్రిపేర్ అయ్యి ఉన్నాను..

చిన్నా : నిజంగా..

దా అని చిన్నా మీద ఎక్కేసి లోపలికి దూర్చుకుంది. కాసేపటికి అలవాటు అయిపోయింది.. ఇంకా ఇంకా కావాలనిపించింది ఇద్దరికీ.. మధురము చూసారు, ప్రేమా చూసారు, నరకము చూసారు.. అయినా ఆగలేదు.. ఆపేవాళ్లెవరు లేరు.. సాగుతూనే ఉంది.. ఒకరి ఒంటి మీద మరొకరు తీయటి గాయాలను చేసుకున్నారు.

అక్షిత మంచం మీద పడుకుని తల కిందకి వేలాడేస్తే చిన్నా మొడ్డని గొంతు వరకు దిగేసి దెంగుతున్నాడు. రూంలో నుంచి శబ్దాలు ఎక్కువవుతున్నాయే కానీ తగ్గడంలేదు.

మధు : ఇంకెంతసేపు చేసుకుంటారే.. మూడవుతుంది. రాత్రి నుంచి అరుస్తూనే ఉంది అది

అక్షిత లేచి కూర్చుని పూకు రుద్దుకుంటుంటే కాళ్ళ మధ్యన చేరిపోయి మధ్య రెండు వేళ్ళతో లోపల గెలుకతూ మిగిలిన రెండు వేళ్ళతో రెమ్మలని ఆడిస్తూ మధ్య మధ్యలో కొరుకుతుంటే అక్షిత తట్టుకోలేక అబ్బా.. అని అరవడం.. అరిచిన వెంటనే మొడ్డని అక్షిత నోట్లోకి తొయ్యడం అది పీల్చి పిప్పి చెయ్యడం ఇదే తంతు.. ఎన్నాళ్ళ నుంచో ఫోర్ ప్లే మాత్రమే చేస్తూ వస్తున్న ఇద్దరికీ ఇప్పుడు దెంగుడు తప్ప వేరే ప్రోగ్రాం పెట్టుకోలేదు.

చిన్నా పడుకోగా మీద ఎక్కి లోపల దూర్చుకుని ఎగురుతుంటే చిన్నా కింద నుంచి ఆడిస్తూ దెగ్గరికి వచ్చేసరికి ఆగలేక అక్షితని వొంగోబెట్టి వెనక నుంచి గుద్దుతుంటే.. ఏడుస్తూనే ఇంకా ఇంకా అని అరుస్తుంది.. అప్పటికే ఇద్దరిలో ఓపిక, శక్తి రెండు అయిపోయ్యాయి. ఇద్దరు ఓ పక్కన పడుకున్నారు.

ఒంటి నిండా చెమటలు, అక్షిత జుట్టు కూడా తల స్నానం చేసినట్టు తడిచిపోయింది. చిన్నా పడుకుని ఉంటే నవ్వుతూనే వాడి మీద పడుకుందామని లేచి ఓపిక లేక కళ్ళు తిరిగి చిన్నా మీద పడిపోయింది. చిన్నానే లేచి అక్షిత కాలు ఎత్తి భుజం మీద వేసుకుంటూ తొడని కరుచుకుని దెంగుతుంటే అక్షిత కళ్ళు మూసుకుని మూలుగుతూ పడుకుండిపోయింది. దెంగి దెంగి దాని మీద పడిపోయాడు.

చెమటకి ఒళ్ళంతా జిల పుడుతున్నా అక్షిత చిన్నాని కిందకి తోసి మీద పడుకుంది.. ఓపిక తెచ్చుకుని అక్షితని పడుకోబెట్టుకుని మళ్ళీ మొడ్డని పూకులో పెడుతూ

చిన్నా : ఏమే.. చాలా

అక్షిత : నీ ఓపిక అంది ఆయాస పడుతూనే.. కనురెప్పలు తెరవడం కూడా కష్టమైపోయింది అక్షితకి

చిన్నా : నాక్కూడా అంటూనే లోపలికి దూర్చి పడుకుండిపోయాడు. తెలీకుండానే ఆరు నిమిషాలు నిద్రపోయి ఉలిక్కి పడి లేచాడు. అక్షిత కళ్ళు మూసుకుని ఉంది.. దెంగకుండానే కింద నుంచి నడుముని ఎగరేస్తుంటే అక్షిత ఎగిరెగిరి పడుతుంది.. చాలా సేపటికి గానీ ఇద్దరికీ అవ్వలేదు.. అక్షిత గట్టిగా అరుస్తూ ఉమ్మ్న్ ఉమ్మ్న్ అని మూలుగుతుంటే చిన్నా కూడా చివరికి కేకలు పెడుతూ ఇద్దరు స్పృహ తప్పి పడిపోయారు.​