Incest/Taboo గోలిసోడా [Completed]

తెల్లారింది, చిన్నా రూం తలుపు ఇంకా తెరుచుకోలేదు. పదకొండు ఇంటికి భారతి తలుపు బాదినా రవ్వంత శబ్దం కూడా లేదు. మధ్యాహ్నం రెండింటికి చిన్నాకి మెలుకువ వచ్చి చూస్తే తల పట్టేసింది.. నిద్ర సరిపోలేదు, దానికి తోడు ఆకలి. లేచి బద్ధకంగా బట్టలు వేసుకుని టైం చూస్తే గానీ ఇంట్లో వాళ్ళు గుర్తుకురాలేదు, కష్టపడి అక్షితకి బట్టలు తొడిగాడు, దానికి అస్సలు సొయలేదు. లేపినా కొట్టినా ఉలుకు పలుకు ఏమి లేవు.. వదిలేసి బైటికి వచ్చాడు. చిన్నా నడుచుకుంటూ వచ్చి హాల్లో కూర్చున్న మధు, ప్రణీత, భారతిని చూసి దెగ్గరికి వెళ్ళాడు. కామరసాల వాసన గుప్పుమని తాకింది ముగ్గురి ముక్కులకి

భారతి వెంటనే లేచి కొడుకు చెయ్యి పట్టుకుని తన రూంలోకి లాక్కెళ్లి టీషర్ట్ తీసేసి బాత్రూంలో తోసి షవర్ ఆన్ చేసి ముందు సబ్బుతో మొహం కడిగింది.. తల మొత్తం తడిస్తే గానీ చిన్నాకి పూర్తిగా నిద్ర మత్తు వదల్లేదు. కొడుకు మొహం చూసి వాడిని వదిలేసి బైటికి వచ్చింది. చిన్నా రూంలో అక్షితని లేపడానికి ప్రణీత విశ్వప్రయత్నాలు చేస్తున్నా అక్షిత ఒంట్లో చలనంలేదు.. చూసి చూసి ముడ్డి మీద ఒక్క తన్ను తన్నింది మధు.. దొల్లుతూ కిందపడి ఆ వెంటనే ఉలిక్కిపడి లేచింది.

మధు : ఏంటే ఆ చూపు !

అక్షిత : ఆకలేస్తుంది మమ్మీ అని లేవబోయి అలానే కళ్ళు తిరిగి పడిపోతుంటే ప్రణీత వెళ్లి అక్షితని పట్టుకుంది.

మధు : ఏంటే ఈ అవతారం.. ప్రణీత ఒక్కదానికి అలివి కాకపోతుంటే ఇంకో చెయ్యి వేసింది మధు.

ఇద్దరు కలిసి బాత్రూంలో స్నానం చేయిస్తుంటే అక్షిత ఒళ్ళు చూసి ఆశ్చర్యపోయారు, తెల్లని అక్షిత ఎర్రగా కందిపోయింది. ఎక్కడ పడితే అక్కడ ఉన్న పంటిగాట్లు అవి కూడా చిన్నా పెట్టినవి, చూస్తుంటేనే ఇద్దరికీ నవ్వు వచ్చేసింది. అక్షితకి మాత్రం ఇంకా నిద్రమత్తు వదల్లేదు. ప్రణీత ఒళ్ళు రుద్దుతుంటే మధు కూతురి ఒంటి మీద అట్ట కట్టిన రసాలని కడుగుతుంది. ఇద్దరు కలిసి శుభ్రంగా స్నానం చేయించాక మధు అక్షితని సంకన ఎత్తుకుని తీసుకొచ్చి బట్టలు మార్చి డైనింగ్ టేబుల్ మీద కుర్చోపెట్టింది. పక్కన చిన్నా గాడు మౌనంగా కూర్చుని ఉండేసరికి వెళ్లి మాడు మీద ఒక్కటి పీకింది.

చిన్నా : అబ్బా..

మధు : బొమ్మ లాగుండే నా కూతురు ఒక్క రాత్రికే కందిపోయింది కదరా నీ చేతిలో పడి.. నిన్న మొన్న పెళ్ళైన దీనికి కూడా ఈ రేంజ్లో కార్యం అవ్వలేదు

భారతి : నా కొడుకు మగాడే.. అని పుసుక్కున నవ్వింది

మధు : అంటే..

ప్రణీత : అబ్బా.. ఊరుకో అత్తా.. అమ్మా ఏంటి నువ్వు కూడా.. వాడు తల పట్టుకుని కూర్చున్నాడు, అదేమో ఆకలి అని అల్లాడిపోతుంది.. ముందు వాళ్ళ సంగతి చూడండి అనేసరికి భారతి లోపలికి వెళ్లి పళ్లెంలో అన్నం పెట్టుకొచ్చింది. అక్షిత కళ్ళు తెరవకుండానే నోరు తెరిచి తినేస్తుంది. సార్ నోరు తెరవండి సార్ అనేసరికి అక్క వంక చూసి సిగ్గు పడిపోయాడు.

మధు : అయ్యా.. ఇంకా సిగ్గు గట్రా ఉన్నాయేంటి తమరికి

ప్రణీత : మేము ముద్దు పెట్టుకున్నందుకు ఎన్ని ఎన్ని అన్నారు నన్ను వాడిని, వీళ్ళకి మాత్రం లేపి స్నానం చేయించి కూర్చోపెట్టి నోటికి అందిస్తున్నారు ముద్దలు.. మీకు మాకంటే వీళ్ళే ఇష్టం.

అన్నం తినిపిస్తూ మాట్లాడుకుంటుంటే ఈలోగా అక్షితకి కొంచెం ఊపొచ్చింది. లేచి చిన్నా గాడి వీపు మీద ఒక్కటి చరిచింది. చిన్నా అస్సలు ఉలుకు పలుకు లేకుండా కూర్చున్నాడు. మధు వెంటనే వెళ్లి చిన్నా వీపు పామింది.

మధు : ఇప్పుడు ఎందుకే అంత దెబ్బ కొట్టావ్..

అక్షిత : తల పగిలిపోయేలా ఉంది, కడుపు అంతా తిప్పుతుంది. మంట.. కాళ్ళు నొప్పులు.. అమ్మా... అని ఏడుస్తుంటే నవ్వుకున్నారు అంతా

చిన్నా సైలెంట్ గా లేచి వెళ్ళిపోయాడు.

భారతి : అయితే అతివృష్టి లేదంటే అనావృష్టి.. అంతసేపా.. రాత్రంతా ఒకటే అరుపులు, కేకలు.. మూలుగులు.. వింటూనే ఉన్నాం.

అక్షిత : మీకెప్పుడు ఇదే పనా.. అబ్బా.. అని ఏడుస్తుంటే

మధు : అందుకే ఎందులోనూ అతి పనికిరాదు.. ఇప్పుడు తగ్గేదాకా ఏడువు.. మీ వల్ల పొద్దున్న ట్రైన్ పోయింది.. సాయంత్రం వెళ్ళాలి.. ఈలోపు రెస్ట్ తీసుకో

అక్షిత : ఎక్కడికి పొయ్యేది.. నేను రాను.. నా వల్ల కాదు.. నన్ను వదిలేయి.. వదినా.. పుణ్యం ఉంటది నన్నా రూంలో వదిలిపెట్టవే నీకు దణ్ణం పెడతా అని వేడుకుంటుంటే ప్రణీత నవ్వుతూ వెళ్లి అక్షితని లేపి ఎత్తుకుంది.

భారతి : చూడు అది.. మళ్ళీ అదే రూం కావాలంట.. ప్రణీ.. ఈ రూంలో పడుకోబెట్టు.. ఆ రూం శుభ్రం చేస్తాను అనేసరికి ప్రణీత వెళ్లి అక్షితని పడుకోబెట్టింది.

మధు ఆ ఇంట్లోకి వెళ్లి చూసేసరికి చిన్నా సోఫాలో పడుకుని ఉన్నాడు. వెళ్లి చిన్నాని తన ఒళ్ళోకి తీసుకుంది.

మధు : ఎలా ఉంది.. అని నవ్వింది

చిన్నా : తల నొప్పిగా ఉంది

మధు : తల నొప్పా.. హహ్హహ్హ.. పిచ్చోడా.. బొజ్జో అని జో కొడుతుంటే త్వరగానే నిద్రపోయాడు. వాడు పడుకున్నాక షర్ట్ గుండీలు విప్పి చూస్తే కానీ తెలీలేదు అక్షిత ఎంత వైల్డో

తిని పడుకున్న ఇద్దరు మళ్ళీ సాయంత్రం వరకు లేవలేదు.. అందరూ కలిసి టీవీ చూస్తుంటే చిన్నా వెళ్లి ఓ పక్కన కూర్చున్నాడు. పకోడీ తెచ్చిచ్చింది ప్రణీత. కాసేపటికి అక్షిత లేచి చిన్నగా నడుస్తూ వచ్చి చిన్నా వంక చూసింది. ఇద్దరూ నవ్వుకుంటుంటే అందరూ చూసారు.

భారతి : సైగలు, ముసిముసి నవ్వులు అయిపోతే కూర్చోవచ్చు అంది టీవీ చూస్తూనే

అక్షిత సిగ్గుపడుతూ భారతి ఒళ్ళో కూర్చుని వాటేసుకుంది, చిన్నా ఎందుకొచ్చిన గొడవలే అని అక్కడి నుంచి జారుకుని రూంలోకి వెళ్ళిపోయాడు, నవ్వుకున్నారు అంతా

భారతి : ఏమే.. హ్యాపీనా

అక్షిత : హ్మ్మ్

భారతి : బాగ జరిగిందా

మధు : దాని ఒళ్ళు చూస్తే తెలియలా.. ఎలా జరిగిందో

భారతి : నువ్వు ఉండేవే.. మేము ఏదో మాట్లాడుకుంటున్నాం కదా.. నువ్వు చెప్పవే

అక్షిత : బాగా.. నేను చెప్పాను కదా.. వాడు తప్ప నన్నెవరూ అలా చెయ్యలేరు

ప్రణీత : ఎందుకు చెయ్యలేరు.. దొరికితే ఎవడైనా అంతే

అక్షిత : అభి ఇలానే చేశాడా

ప్రణీత : ఈ రేంజ్లో కాదులే కానీ నేనూ బానే సుఖపడ్డాను

అక్షిత : ఏమో.. ఇంకెవడైనా సరే నేను అంత సహకరించేదాన్ని కాదు.. ఆణువణువూ ముట్టాడు

మధు : అన్నీ అంటే అన్నీనా

అక్షిత : కొన్ని ఫ్యూచర్ కోసం దాచుకున్నాంలేవే

భారతి : నువ్వైతే హ్యాపీ కదా చాలులే

అక్షిత : థాంక్స్

మధు : దేనికి

అక్షిత : గోల చెయ్యనందుకు..

భారతి : అక్కీ.. బూతులు తిట్టుకున్నారా

అక్షిత : అవి కూడా ఉన్నాయి కానీ.. పచ్చిగా అనుకోలేదు

మధు : నువ్వేం అడుగుతున్నావు.. అది ఏం చెప్తుంది

భారతి : చిన్న పిల్లలు.. పొయ్యి ఆడుకోండి మీరు అని కసిరింది నవ్వులాటగా

రాత్రి వరకు అక్షిత సెట్ అయిపోయింది. ప్రయాణానికి బట్టలు సర్దుతుంటే అక్షిత అటు ఇటు తిరుగుతుంది. మధు కూతురిని చూస్తూ రాక్షసి పిల్ల.. పంది తిన్నట్టు తినింది.. ఓపిక వచ్చిందో లేదో ఎగరడం మొదలుపెట్టింది.

తెల్లారే స్టేషన్ కి వెళ్లారు, చిన్నా కూడా వెళ్ళాడు లగ్గేజ్ పట్టుకోవడానికి.

చిన్నా : ఇంత మోసుకుపోతున్నారు, మళ్ళీ ఎప్పుడు వస్తారత్తా..?

మధు : వచ్చేస్తాం లేరా.. ఓ నాలుగు రోజులు ఓర్చుకో అనేసరికి అందరూ నవ్వారు

చిన్నా : అక్షిత కోసం మాత్రమే కాదత్తా.. పొద్దున్న లేవగానే నిన్న, అమ్మని, అక్కని ఆ బక్క దాన్ని చూడటం అదో అలవాటు అయిపోయింది. మీలో ఎవరు కనిపించకపోయినా ఎలాగో ఉంటుంది. ఇక ఈ వారం రోజులు నీ గొంతు వినిపించదంటేనే ఎలాగో ఉంది.

అభి : చూసి నేర్చుకోవె నీ తమ్ముడిని.. పిల్లకి సోపు రాస్తాడు పిల్ల తల్లికి సోపు రాస్తాడు.

ప్రణీత : అప్పుడు నేర్చుకోవాల్సింది నేను కాదు నువ్వు.. ఇదిగో ఈ బాగ్ కూడా నువ్వే మొయ్యి అని ముందుకు వెళ్ళిపోయింది. నవ్వుకున్నారు అంతా

అందరిని ట్రైన్ ఎక్కించి ఇంటికి వచ్చేసాడు.

భారతి : ట్రైన్ వెళ్ళిపోయేదాకా ఉన్నావా

చిన్నా : హా

భారతి : ఏమంటుంది మీ అత్త

చిన్నా : నాతో పెద్దగా మాట్లాడదు, ఈ మధ్య అంత చనువుగా కూడా ఉండట్లేదు. ఇంతక ముందు బాగా సరదాగా ఉండేది, వెళ్లి వాటేసుకునేవాడిని ముద్దు పెట్టుకునేవాడిని.. ఇప్పుడలా లేదు. అని మాట్లాడుతూ సోఫాలో కూర్చుంటే పక్కన కూర్చుంది.

భారతి ఆలోచిస్తూ ఉంటే కదిలించాడు ఏమయిందని.. ఏం లేదంది.

చిన్నా : ఇక లావణ్యని వెతకాలి

భారతి : నాకు భయంగా ఉందిరా

చిన్నా : ఏం కాదులేవే.. లావణ్యని విన్నుని కలిపేద్ధామని అనుకున్నాం

భారతి : లావణ్యకి నువ్వంటే ఇష్టం

చిన్నా : నీకెలా తెలుసు

భారతి : తన మాటల్లోనే తెలిసిపోయింది. రాధ కృష్ణుడిని ఎంత ఆరాధించిందో అంతగా తన మనసులో నీ స్థానం ఉంది.

చిన్నా : అదే మంచిదిలే.. మేము ఎప్పటికి ఫ్రెండ్స్ లానే ఉంటాం.. ఆకలేస్తుంది ఏమైనా చెయ్యి అనేసరికి లేచింది.

వారం రోజులు ఒంటరిగా గడిచిపోయాయి, ఇటు చిన్నా అక్షిత కోసం, భారతి మధు కోసం. చిన్నా వాళ్ళ నాన్న అక్షిత నాన్న కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు. ఏడు రోజులని వెళ్లినవాళ్ళు పది రోజులకి తిరిగి వచ్చారు. వచ్చిన వెంటనే ప్రణీత మొదలుపెట్టేసింది. అక్కడి నుంచి మోసుకొచ్చినవన్నీ ఇక్కడ చెప్పింది. ప్రణీత ఎప్పుడూ ఇంతగా అతి వాగలేదు భారతికి ఏదో డౌట్ వచ్చేసింది. ప్రణీత అంతగా మాట్లాడుతుంటే మధు కూడా మౌనంగానే ఉంది.. అందరూ ఏవేవో మాట్లాడుకుంటున్నా అక్షిత మాత్రం మౌనంగా లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.. వెళుతూ వెళుతూ భారతిని ఒకసారి చూసి వెళ్ళిపోయింది.

భారతి : నువ్వాగవే.. మధు నువ్వు చెప్పు

మధు : దానికి నిజం తెలిసిపోయింది.. అంతా అంది భయపడుతూనే

భారతి : అంతా అంటే.. కంగారుగా లేచి నిలబడింది.

మధు : అన్ని నిజాలు

భారతి వెంటనే లేచి అక్షిత దెగ్గరికి వెళ్ళింది.

అక్షిత : నాకు నిద్రొస్తుంది అని అటు తిరిగి పడుకుంది.. భారతికి అవకాశం ఇవ్వలేదు.. రూంనుంచి బైటికి కూడా రాలేదు, రాత్రికి అన్నం కూడా తినలేదు.

మధు : అక్షిత చిన్నాకి కూడా మొత్తం చెప్తుందిగా

భారతి : చెప్తుంది కదా.. అస్సలు ఇదంతా

మధు : ఒకదానికొకటి కంట్రోల్లో లేకుండా పోయాయి..

భారతి : నువ్వు నీ కోడలు.. ఇద్దరు నా దెగ్గరేదో దాస్తున్నారు.. ఏదో జరిగింది.. చెప్పట్లేదు.. ప్రణీ అనగానే ప్రణీత భయంభయంగా చూసింది.

మధు : ఏం లేదు లేవే.. ప్రణీ నువ్వెళ్ళి టీ పెట్టు తల నొప్పిగా ఉంది అనేసరికి ప్రణీత లోపలికి జారుకుంది.

భారతికి మధు ఏమి చెప్పట్లేదని అర్ధమైంది, ఇక మిగిలింది అక్షితే..

భారతి : సరే అస్సలే అలిసిపోయి ఉన్నావ్.. వెళ్లి పడుకో మిగిలింది రేపు మాట్లాడుకుందాం అనేసరికి మధు ఊపిరి పీల్చుకుని వెంటనే ఇంట్లోకి దూరింది. భారతి చిన్నా రూంకి వెళ్లి అక్షిత మాటలు వినపడేసరికి అక్కడే ఆగిపోయింది. తలుపు కొంచెం తెరిచి అక్కడే కనిపించకుండా కూర్చుంది. అక్షిత చిన్నా ఒళ్ళో కూర్చుని ఏడుస్తుంటే చూస్తూ ఉండిపోయింది.

చిన్నా : అక్కీ.. ఏమైంది

అక్షిత : మనం ఎక్కడికైనా వెళ్ళిపోదాం.. దూరంగా.. నన్ను తీసుకుపో

చిన్నా : ఇప్పుడేమైందని..

అక్షిత : తీసుకెళ్ళు అని ఏడ్చేసింది.

చిన్నా : సరే.. ఇదిగో మాటిస్తున్నాను తీసుకెళతాను.. ఇప్పుడు చెప్పు ఏమైంది..?

అక్షిత : ఈ ఇంట్లో నా గురించి ఎవ్వరికి ఏం అర్ధం కాలేదు, నేనొక సెక్స్ పిచ్చి దాన్ని అంతే వీళ్ళకి

చిన్నా : ఏం జరిగింది ఊళ్ళో

అక్షిత : అభి నన్ను కావాలని అడిగాడు, దాదాపు సెక్స్ చేసినంత పని అయ్యింది.. ఆఖరి నిమిషంలో తప్పించుకున్నాను

చిన్నా : ఏంటి.. బావ నీ మీదా.. ఇదంతా అక్కకి తెలుసా

అక్షిత : ప్లాన్ చేసిందే మీ అక్క.. చిన్నా నోటి నుంచి మాట రాలేదు.. తప్పంతా నాదే నువ్వు హాస్టల్లో ఉన్నన్ని రోజులు నేను వీళ్లందరితో రాసుకుపూసుకు తిరిగాను. రూంలో ప్రణీత నేను లెస్బియన్ చేసుకుంటుంటే అభి అన్న సడన్ గా వచ్చేసాడు బట్టలు లేకుండా.. మీ అక్క నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని అభి అన్నని కానివ్వమని సైగ చేసింది.. నా మీద పడిపోయాడు.. ఒక్క క్షణంలో వదిలించుకుని అక్కడి నుంచి పారిపోయాను. ఇక్కడికి వస్తే గోల చేస్తానని కావాలనే మూడు రోజులు అక్కడే ఉండేలా ప్లాన్ చేశారు.

చిన్నా : అత్తయ్యా..!

అక్షిత : తెలుసు..

చిన్నా : ఏమనలేదా వాళ్ళని

అక్షిత : నాకు తెలీదు.. నన్ను తన అన్న కొడుక్కి ఇచ్చి చెయ్యమని వాళ్ళు పట్టుపట్టారు. అక్కడి నుంచి మొదలయ్యింది అంతా.. అమ్మకి అన్నయ్యకి కూడా ఎప్పటి నుంచొ సంబంధం నడుస్తుంది.. నేను చూసాను ఈ విషయం ప్రణీతకి కూడా తెలుసు.

చిన్నా : అంటే అమ్మకి కూడా ఈ విషయాలన్ని తెలుసా

అక్షిత : ఇందులో అత్తయ్య కూడా ఉంది.. ఎప్పుడు అన్నయ్యతోనే కలిసి తిరుగుతుంది.. ఒంటరిగా ఎన్నో సార్లు చూసాను నేను.. అస్సలు నన్ను కన్నది మధు కాదు భారతి అట.. నువ్వు అత్తకి దొరికాక నన్ను అమ్మకి ఇచ్చేసిందట.

చిన్నా : ముందు నువ్వు కళ్ళు తుడుచుకో

అక్షిత : నేనిక్కడ ఒక్క క్షణం కూడా ఉండను.. నన్ను ఎటైనా తీసుకెళ్లిపో అని ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుని ఏడ్చేసింది.

బైట కూర్చుని వింటున్న భారతి కళ్లెమ్మటి కూడా నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి

చిన్నా : ముందు కళ్ళు మూసుకుని ఏం ఆలోచించకుండా పడుకో

అక్షిత : నన్ను తీసుకుపో

చిన్నా : వెళ్ళిపోదాంలే.. నువ్వు కళ్ళు ముయ్యి అని జొ కొడుతూ ఏవేవో ఆలోచిస్తూ అక్షితని నిద్రబుచ్చాడు.

భారతి ఇద్దరు పడుకునేవరకు చూసి లేచి వెళ్ళిపోయింది. తెల్లారింది. భారతి అస్సలు పడుకొలేదు. ఈ రోజు నుంచి అన్ని మారిపోతాయని అర్ధమైపోయింది. లేచి చిన్నా రూం వంక చూస్తే తలుపు గడి పెట్టి ఉంది. బైటికి వచ్చి ఒక్కటే మెట్ల మీద కూర్చుంది.

అక్షిత : అత్తని నువ్వు అమ్మ అనుకుంటే నేను నీకు చెల్లెలి వరస. ప్రణీత నాకు అక్క అయితే ఇన్నాళ్లు అన్నయ్య అనుకున్న అభి నాకు బావ అవుతాడు.. అస్సలు ఇవన్నీ వదిలేసినా వీళ్లంతా కలిసిపోయారు. రంకులు చదువుకోవడానికి, చూడటానికి బానే ఉన్నాయి కానీ నా వరకు వస్తే తెలుస్తుంది.. బుర్ర పని చెయ్యట్లేదు.

చిన్నా : నువ్వు చెప్పింది నిజమే.. అంతా కలిసిపోయారు మన నాన్నలకి కూడా తెలిసే ఉంటుంది.. తెలియకుండా ఉంచటం కష్టం. అందుకే ఇంట్లో అత్త, అమ్మ ఏది చెపితే అది వినేవాళ్ళు. అభి ప్రణీత ఎన్ని సార్లు దొరికిపోయినా ఏమనేవాళ్ళు కాదు.. మనల్ని కూడా అందుకే వదిలేసారు. అమ్మకి కూడా అందుకే నువ్వంటే ప్రాణం. నిన్ను అత్తయ్యకి ఇచ్చేసినా ఎప్పుడు నిన్ను దెగ్గరగానే పెట్టుకుంది.. పెద్దయినా కూడా కోడలిగా వచ్చి మళ్ళీ తన కళ్ళ ముందే ఉండేలా చేసుకుంది.

అక్షిత : ఏమో.. మనం కూడా కలిసిపోతే గుంపు దెంగుళ్ళేనా ఇక ?

చిన్నా : అక్కీ.. అవన్నీ వదిలేయి.. ఏది తప్పో ఏది ఒప్పో మనం నిర్ణయించలేం

అక్షిత : అంటే..

చిన్నా : చెప్పేది విను.. ఇక్కడ వీళ్ళు ఎవరినీ ఎవరు మోసం చేసుకోవట్లేదు.. అందరి ఇష్టంతోనే సాగుతుంది. అది మనకి నచ్చలేదు.. మనం వేరే వెళ్ళిపోదాం.. సరేనా

అక్షిత : చిన్నా.. ఒక్కటి మాత్రం నిజం.. నాకు కోరికలు ఎక్కువే.. ఎప్పుడు అవే ఆలోచిస్తా అవే కోరుకుంటా.. కానీ ఎప్పుడు నువ్వే.. నీ చెయ్యి తప్ప ఇంకొకరి చెయ్యి పడితే నేను తట్టుకోలేను.. నా వల్ల కాదు.. నువ్వు నా సొంతం నేను నీ సొంతం.. మనిద్దరి మధ్యలోకి ఎవరొచ్చినా నేను భరించలేను

చిన్నా : నాకు తెలుసు.. అని అక్షిత కళ్ళు తుడుస్తూనే కౌగిలించుకుని ఓదార్చాడు. అక్కీ.. మనసు ప్రశాంతంగా ఉంచుకో నేను చెప్పేది విను.. ఎక్కడున్నా ఎలాంటి పరిస్థితుల్లో ఉన్నా.. నేనెప్పుడూ నీ చెయ్యి వదలను అదొక్కటి చాలదా మనం సంతోషంగా ఉండటానికి.. చెప్పు

అక్షిత : నేను బైటికి రాను, నాకు వాళ్ళ మొహాలు చూడాలని లేదు

చిన్నా : సరే.. ముందు మొహం కడుక్కుని స్నానం చెయ్యి.. లే

అక్షిత : ఇప్పుడు అంతా ఓపెన్ అయ్యాక ఒకళ్ళ మొహాలు ఒకళ్ళు ఎలా చూసుకుంటారు

చిన్నా : వాళ్లకేం.. అంతా కప్లింగే కదా.. వాళ్ళు బానే ఉంటారు అని వేళ్ళు దూర్చి చెపుతుంటే అక్షితకి నవ్వొచ్చింది. వెంటనే దెగ్గరికి వెళ్లి బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టుకుని.. మనకి నచ్చలేదంతే.. మనం వేరే దారి చూసుకుందాం..

అక్షిత : అయితే వెళ్ళిపోదాం

చిన్నా : మనం ఇద్దరమే అయితే రాత్రి నువ్వు అడగ్గానే తీసుకెళ్లిపోయేవాడిని.. కాని మనకి ఇప్పుడు ఇద్దరు తోకలు.. విన్ను, లావణ్య.. అంతా వదిలేసి వెళ్ళిపోదామా.. అవును అంటే చెప్పు తీసుకెళ్లిపోతా

అక్షిత : ఆలోచించింది.. ఇంతలో చిన్నా టవల్ అక్షిత భుజం మీద పెట్టి బాత్రూం వైపు నెట్టాడు.. వెళుతూ వెనక్కి తిరిగి.. నిజంగానే నీకూ నచ్చలేదా.. లేక నాకోసం..

చిన్నా : లంజా.. ఆ కుర్చీని మడతపెట్టి దెంగితే

అక్షిత : సారీ.. నవ్వుతూనే కంటి చివర ఉన్న తడి తుడుస్తూ వెనక్కి వచ్చి చిన్నా పెదవులని అందుకుంది. నుదిటి మీద ముద్దు పెడుతూ బాత్రూం వరకు వదిలిపెట్టాడు.

చిన్నా : రమ్మంటావా అని కళ్ళు ఎగరేసాడు

అక్షిత : మూడ్ లేదురా.. సరే దా

చిన్నా : వద్దులే ఊరికే అడిగా.. నేనలా వెళ్లి మన ప్రజానికం ఎలా ఉందొ చూసోస్తా అని రూం నుంచి బైటికి వచ్చాడు.
​