Incest/Taboo గోలిసోడా [Completed]

తెల్లారింది.. చిన్నా రాత్రంతా ఎదురు చూస్తూ తెలియకుండానే నిద్రపోయాడు. తెల్లారింది. అక్షిత శరీరంలో ఉన్న లావణ్య మేలుకుంది. చుట్టూ చూసి పక్కన చిన్నా కనిపించేసరికి దుఃఖం పొంగుకోచ్చింది. చిన్నా.. చిన్నా.. అని ఏడుస్తూ వాటేసుకుంది. చిన్నాకి మెలుకువ వచ్చి లేచి అక్షితా..!

చిన్నా.. నువ్వెలా వచ్చావ్.. నేనెక్కడున్నాను. ఏంటిదంతా

చిన్నా : లావణ్యా.. చెప్తాను అని లేచి చెయ్యి పట్టుకుని అద్దం ముందుకి తీసుకెళ్లాడు. అద్దంలో అక్షితని చూసి తన చేతులు చూసుకుని మొహం తడుముకుంది.

లావణ్య : చిన్నా..!

చిన్నా : చెప్తాను అని కూర్చోబెట్టి, ముందు తన భయం పోగొట్టి ఆ తరువాత పరకాయప్రవేశం గురించి మొత్తం వివరించాడు.

లావణ్య : అంటే ఇప్పుడు అక్షిత అక్కడ నా శరీరంలో ఉందా ?

అవునని తల ఊపాడు, ఒక నిమిషం ఊపిరి పీల్చుకున్నా వెంటనే భయపడి చిన్నా చెయ్యి పట్టుకుంది.

లావణ్య : చిన్నా.. అక్షితని వాళ్ళు ఏం చేస్తారో ఏమో.. నాకు భయంగా ఉంది.

చిన్నా : ఇన్ని రోజులు నిన్నేమైనా చేశారా.. లేదు కదా

లావణ్య : అయినా కానీ.. వాళ్ళు మంచి వాళ్ళు కాదు

చిన్నా : అందుకే కదా.. అక్షితని అక్కడికి పంపించింది.. ఏం చెయ్యాలో దానికి తెలుసు.. నువ్వు కంగారుపడకు. ఇప్పుడు చెప్పు ఇక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయాక ఏం జరిగింది.. నాకంతా వివరంగా చెప్పు అని అడగ్గా లావణ్య తన బాధలు తీసేసి అంతా చెపుతూ కూర్చుంది. చిన్నా అంతా విన్నాడు. సొ ఆస్తి పేపర్ల మీద సంతకం పెట్టేవరకు నిన్నేమి చెయ్యరు. అవునని తల ఊపింది లావణ్య.

లావణ్య : కానీ ఎలా చిన్నా

చిన్నా : సీక్రెట్.. అని నవ్వాడు

లావణ్య : కళ్ళు తెరవగానే నిన్ను చూడగానే ప్రాణం లేచొచ్చిందనుకో

చిన్నా : ఇన్ని రోజులు ఎక్కడున్నావ్.. నిన్ను ఎక్కడికి తీసుకెళ్లారు వాళ్ళు

లావణ్య : విశాఖపట్నంలో ఉంచారు. చిన్నా ఇంకొకటి.. అక్కడ అనసూయ అని ఉంది, ఆమె జీవా వాళ్ళ అక్క. అని తన గురించి చెపుతుంటే విన్నాడు.

చిన్నా : మీ నాన్నా

లావణ్య : ఆయనని నేను ఎక్కువగా చూసింది లేదు, ఆయన భార్యే చూసుకుంటుంది మొత్తం.

చిన్నా : తన పేరు

లావణ్య : రజిని

ఇంతలో బైట చప్పుడు అయ్యింది. లావణ్యా.. ఇక నుంచి నువ్వే అక్షిత. అలవాటు చేసుకో, ఇంకోటి.. అది అక్షిత బాడీ నువ్వు కొన్ని ఇబ్బందులు పడాల్సి వస్తుంది తప్పదు.

లావణ్య : లేదు.. అస్సలు ఎంత లైట్ గా ఉంది చూడు అని చేతులు అటు ఇటు తిప్పుతూ.. చిన్నా అక్షిత ఎంత ఆక్టివ్ గా ఉంది. నేనైతే ఇంత ఫాస్ట్ గా అస్సలు నడవలేను. బాడీ చాలా కంట్రోల్లో ఉంది అని చెపుతుంటే ముందు ముందు తెలుస్తుంది అక్షితలా ఉండటం ఎంత కష్టమో అని చిన్నా తనలో తానే నవ్వుకున్నాడు.

చిన్నా : అక్షితా..

లావణ్య : ముందు అటు ఇటు చూసింది.. ఓహ్ నేనే కదా.. ఓకే ఓకే.. అర్ధమైంది.

చిన్నా : ఫ్రెష్ అవ్వు

అక్షిత : చిన్నా విన్నుని కలుద్దామా

చిన్నా : నేను నాన్న వాళ్ళతో మాట్లాడతాను.. చూద్దాం వీలవుతుందో లేదో అని బైటికి వచ్చేసాడు.

స్నానానికి వెళ్లి బట్టలు తీసి ఒకసారి చూసుకుంది, తన మీద అక్షిత సళ్ళు కొంత చిన్నవి చాలా స్టిఫ్ గా ఉన్నాయి, అక్షిత శరీరం చూసి సిగ్గు పడింది. స్నానం చేసి తల తుడుచుకుని ఇంతక ముందు అక్షిత తనకోసం కొన్న చుడిధార్ బైటికి తీసి వేసుకుంది, కొంచెం లూస్ గా అనిపించినా బానే నప్పింది. జడ వేసుకుని చున్నీ తీసి మీదేసుకుని బైటికి వచ్చింది. అప్పటికే రెడీ అయ్యి టిఫిన్ కోసం ఎదురు చూస్తున్న చిన్నా అక్షిత వంక చూసి కళ్ళప్పగించి చూస్తూ లేచి నిలబడ్డాడు. అక్షిత సిగ్గు పడుతూనే దేవుడి దెగ్గరికి వెళ్లి దణ్ణం పెట్టుకుని చిన్నా దెగ్గరికి వచ్చి కూర్చుంటూనే చిన్నా వంక చూసి కూర్చోమని సైగ చేసింది.

భారతి : అక్కీ.. చాలా బాగున్నావే.. చాలా అందంగా తయారయ్యావ్

అక్షిత : థాంక్స్ అత్తయ్యా అంది అంతే.. చిన్నా వడ్డించగానే తల వంచుకుని తినేసి అక్కడ ఉండలేక రూంలోకి వెళ్ళిపోయింది.

భారతికి అక్షితని చూడగానే తేడా కొట్టింది, మాములుగా అయితే అడిగెసేదే కానీ ఇంతక ముందున్నంత చనువు ఇప్పుడుందో లేదో తెలీదు అందుకే మౌనంగా ఉండిపోయింది. కాసేపటికి చిన్నా లోపలికి వచ్చాడు.

చిన్నా : జాగ్రత్త లవుడు.. అక్షితలో మరీ ఇంత మార్పు వాళ్ళు తట్టుకోలేరు అనగానే నవ్వింది.

అక్షిత : అక్కడ అది ఏం చేస్తుందో ఏంటో.. చిన్నా మర్చిపోయా నాకు జ్వరం వచ్చింది.

చిన్నా : నువ్వేం కంగారుపడకు అది చూసుకుంటుందిలే.. పద అలా ఊరు చూసి వద్దాం.. అదే ఫోన్ చేస్తుంది. అనగానే సరే అంది లావణ్య.

ఇక్కడ విశాఖపట్నంలో ఉన్న లావణ్య శరీరంలో ఉన్న అక్షితకి ఇంకా మెలుకువ రాలేదు, ఎండ పడిన చాలాసేపటికి కడుపు నొప్పికి మెలుకువ వచ్చింది. కళ్ళు తెరవగానే కడుపు పట్టుకుంది. కళ్ళు తెరిచి తనని తాను చూసుకుంది. పరకాయప్రవేశం సక్సెస్ అని తెలిసింది, లేవబోతే వల్ల కాలేదు. ఒళ్ళు ముట్టుకుని చూసింది వెచ్చగా కాలిపోతుంది. లావణ్య ఉన్న స్థితి తను అనుభవించేసరికి కళ్ళలో నీళ్లు తిరిగాయి. లావణ్య ఇంకా ఎన్ని కష్టాలు పడుతుందోనని అనుకుంది.

లావణ్య : లవుడు.. ఎన్ని బాధలు పడుతున్నావే.. కొన్ని రోజులు ఓపిక పట్టు.. అంతా మేము చూసుకుంటాం.. ప్రస్తుతానికి చిన్నాగాడి దెగ్గర సుఖపడు.. అమ్మా అని మంచం కోడు పట్టుకుని చిన్నగా లేచి డోర్ మీద పడిపోయి మొత్తానికి తెరిచింది. తలుపు తీసాక పట్టుకోవడానికి ఏమి కనిపించలేదు వెంటనే కింద పడిపోయింది. కళ్ళ ముందు ఎదురుగా ఉన్న అనసూయ చూసి నవ్వింది. చిన్నగా పాక్కుంటూ డైనింగ్ టేబుల్ దెగ్గరికి వచ్చింది. రజిని టిఫిన్ తింటూ లావణ్యని చూసింది. అనసూయ అది చూసి నటిస్తూ అమ్మగారు అంటూ లావణ్య దెగ్గరికి రాబోతే రజిని రావొద్దని చెయ్యి ఎత్తింది.. ఆగిపోయింది అనసూయ.

లావణ్య కుర్చీ పట్టుకుని చిన్నగా లేచి ఎదురుగా ఉన్న హాట్ బాక్స్ లో చేతికి వచ్చిన మూడు ఇడ్లీలు తీసి నోట్లో కుక్కుకుని బలవంతంగా తినేసింది. అరక్షణంలో స్విచ్ ఆఫ్ అయ్యే ఫోన్ కి ఛార్జింగ్ పెట్టినట్టు.. మూడు ఇడ్లీలు తిని కళ్ళు మూసుకుని ఐదు నిమిషాల వరకు అలానే ఉండేసరికి కళ్ళు తిరగడం ఆగింది. ఇంకొంచెంసేపు అలానే కూర్చుని ఎదురుగా ఉన్న బాటిల్ నీళ్లు తాగి కళ్ళు తెరిచి వెనక్కి తిరిగి అనసూయ వంక కోపంగా చూసింది.. అనసూయ అస్సలు పట్టించుకోలేదు. తల ఎత్తి ఎదురుగా టిఫిన్ చేస్తున్న రజిని వంక చూసి.. ప్లేట్ తిప్పి హాట్ బాక్స్ లో ఉన్న ఇడ్లీలు మొత్తం ప్లేట్లో పెట్టుకుంది. తినే స్థితిలో లేదని తెలుస్తుంది కానీ తినాలి, లేదంటే జ్వరం తగ్గదు. అందరి లాంటి ఆడపిల్ల కాదుగా అక్షిత.. ఊహ తెలిసినప్పటి నుంచి ఒక మగాడితో కాపురం చేస్తుంది.. అదేదో పెళ్ళాంలా ఒక పూట ఒక రాత్రి కాదు.. ప్రతీ క్షణం చిన్నా గాడితోనే ఉంది. అందుకే అంత గుండె నిబ్బరం. దేనికి జంకదు.

ఇడ్లీలన్ని తినేసి ప్లేట్లోనే చేతులు కడిగి లేస్తుంటే రజిని చూస్తుంది, తనని పట్టించుకోలేదు, పైగా రజినిని చూస్తూ బ్రేవ్ మంటూ పెద్ద తేపు ఒకటి వదిలి ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చింది. ఎండ పడగానే చూడలేక కళ్ళు మూసుకుపోయాయి, అంటే లావణ్య ఇంటి నుంచి బైటికి వచ్చి చాలా రోజులు అయ్యిందని అర్ధమయ్యింది. ఇంటి ముందు గార్డెన్ చూసి వెనక్కి తిరిగి చూసింది చాలా పెద్ద ఇల్లు, ముందుకు నడిచి గడ్డిలో కూర్చుంది.. ఒంట్లో ఉన్న చలి తగ్గేవరకు కాసేపు ఎండలో ఉంది. శరీరానికి చిన్నగా ఓపిక రావడం మొదలయింది. శరీరం చాలా బరువున్నట్టు తోచింది.. అక్షిత బాడీ తనకి అలవాటు అయ్యి ఇప్పుడు లావణ్య శరీరం మోస్తుంటే కొంత భారంగా అనిపించింది.

లోపలికి వచ్చి కప్ బోర్డ్స్ వెతుకుతుంటే ఫస్ట్ ఎయిడ్ బాక్స్ కనిపించి తెరిచింది, డోలో650 ఉన్నాయి. రెండు టాబ్లెట్లు ఒకేసారి వేసుకుని కాసేపు ఇందాక తను నిద్రలేచినప్పటి రూంకి వచ్చి తలుపు పెట్టేసి మంచం ఎక్కింది. పక్కనే చిన్న డైరీ కనిపించి తెరిచి చూసింది. చూడగానే అది లావణ్య చేతిరాత అని అర్ధమయ్యి చదివింది.

చిన్నా, విన్ను , అక్షిత బాగా గుర్తొస్తున్నారు. అనవసరంగా స్నేహం చేసానా అనిపిస్తుంది. ముగ్గురిని చూడకుండా ఉండటం నరకం. మళ్ళీ వాళ్ళని చూడగలనా ?

నా పేరు మీద ఉన్న ఆస్తి రాయించేసుకుని, నన్ను చంపకుండా వదిలేస్తే బాగుండు.. ఎలాగోలా చిన్నాని చేరుకుంటాను. వాడిని మళ్ళీ కలవాలని రోజు దేవుణ్ణి వేడుకుంటున్నాను.

చిన్నా మీద ప్రేమని చంపుకోవడం ఇంకా నరకం. వచ్చే జన్మలో చిన్నాకి తోడుగా అక్షిత స్థానంలో పుట్టాలని ఉంది.

ఇవ్వాళ తప్పించుకుందామని ధైర్యం చేసాను, అక్షితతో సావాసం నన్ను ఎదురు తిరిగేలా చేసింది. ఫలితంగా బెల్టు దెబ్బలు. జీవా చేతుల్లోనుంచి తప్పించుకున్నాననుకున్నాను కానీ అంతకంటే డేంజర్ అయిన తన అక్క అనసూయ చేతుల్లో చిక్కాను. ఒక్కోసారి చిన్నాకి చెప్పి ఈమెని కూడా నరికెయ్యాలన్నంత కోపం.. నా ముగ్గురు స్నేహితులు నన్ను చాల మార్చేశారు.

మనసేమో చిన్నాని కోరుకుంటుంది, మెదడేమో విన్ను వైపు వెళ్ళమంటుంది. చిన్నాకి అక్షిత ఉంది కానీ విన్ను గాడికి ఉన్నది తన అమ్మ మాత్రమే.. పాపం ఆమె కూడా విన్ను మనసు విరిచేసింది, బైట ఎంత నవ్వుతున్నా లోపల వాడు పడుతున్న బాధ నా మనసుకి తెలుస్తుంది.. వాడికి అమ్మ అంటే అంత ఇష్టం అయితే నేనే వాడికి అమ్మని కావాలనిపిస్తుంది, వాడిని దెగ్గరికి తీసుకోవాలనిపిస్తుంది. చిన్నాలో ప్రేమని చుసిన నేను విన్నులో చూడలేకపోతున్నాను. ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ చిన్నాని, అక్షితనీ బాధ పెట్టకూడదు. ఆ ఇద్దరే నాకు అన్నీ.. అమ్మైనా నన్నైనా ఎవరైనా.. నా మనసులో చిన్నాని తీసేసి విన్నుని పెట్టాలనుకున్నాను. నా వల్ల కాలేదు.

విన్ను ఒక్కడే ఎలా ఉన్నాడో ఏంటో.. చాలా ఏడుపొస్తుంది. వాడి నవ్వుని మాత్రం దూరం చెయ్యకు దేవుడా

.
.
.
.
.

ఇలా లావణ్య తన మనసులో ఉన్నవన్నీ డైరీ చదివి తెలుసుకుంది. ఆలోచిస్తూ పడుకుని మధ్యనానికి లేచింది. జ్వరం తగ్గినట్టు అనిపించడమే కాకుండా ఒంట్లో కొంచెం ఊపు కూడా వచ్చింది. లేచి బైటికి వచ్చింది. ఎవ్వరు కనిపించలేదు. వంటగది వరకు వెళ్ళగానే అనసూయా అని పై ఫ్లోర్ నుంచి కేక వినిపించగానే ఆగిపోయింది. అమ్మగారు వస్తున్నా అని బైటికి వస్తుంటే తనకి కనిపించకుండా నిలుచుంది. లావణ్య డైరీలో అనసూయ పెట్టిన కష్టాలని ఎవ్వరికి చెప్పుకోలేక రాసుకున్నవి కూడా చదివినందువల్ల అనసూయని చూడగానే పిడికిలి బిగించింది. లంజా నీకుందే అనుకుంది మనసులో

ఇల్లంతా చూసి ఎక్కడ ఏమున్నాయో గమనించి చివరికి తన రూంకి వచ్చి తల స్నానం చేసింది. ఎం చేస్తావే ఒంటిని మంచి వాసన వస్తుంది. సళ్ళు కూడా పెద్దవే.. చిన్నా గాడు ఎంత పిసికినా ఒళ్ళు రావట్లేదు, కానీ దీనికేమో అన్ని బలిసిపోయి ఉన్నాయి, విన్ను గాడికి ఎక్కడో మచ్చ ఉంది లేకపోతే ఇంత అందం వాడిని కోరుకుంది.. పెట్టి పుట్టావ్ రా అన్నయ్యా అని నవ్వుకుంటూనే స్నానం చేసి ముందు చెయ్యి పూకు దాకా వెళ్లినా మళ్ళీ ఆపుకుని, వద్దులే ఇది మన బాడీ కాదు అందులో లావణ్యది ఎందుకొచ్చిన గొడవ అయినా ఇంతకముందున్నంత కసి లేదు అనుకుని బైటికి వచ్చి చూసింది, లావణ్యకి సంబంధించి రెండు జతలు మాత్రమె ఉన్నాయంతే.. బట్టలు వేసుకుని పైకి వెళ్లి తలుపు కొట్టింది. ఎవరో అమ్మాయి తలుపు తీసింది విసురుగా, లావణ్య వంక అసహ్యంగా చూసింది. కింద నుంచి పై దాకా చూసింది.. తొడలు కనిపించేలా నిక్కరు, సంకలు కనిపించేలా బన్నీను వేసుకుని ఉంది. తప్పుకో అని ఒక నెట్టు నెట్టి లోపలి వెళ్లి కప్ బోర్డ్స్ ఓపెన్ చేసింది బట్టలు కనిపించాయి చూసుకుంటుంటే ఆ అమ్మాయి నీకు ఎంత ధైర్యం అని దెగ్గరికి వస్తుంటే చూడకుండానే ఎడమ చేత్తో ఒక్కటి నెట్టింది ఆ అమ్మాయి మంచం మీద పడిపోయింది. లావణ్య ధైర్యం చూసి భయం వేసి బైటికి పరిగెత్తింది.

బట్టలు చూస్తుంటే కవర్లు కనిపించాయి తెరిస్తే ఇంకా సీల్ తీయని బ్రాండెడ్ బట్టలు కనిపించాయి, తీసింది.. అందులో రెండు జతల జీన్స్, టీ షర్ట్ ఉన్నాయి. వెంటనే బట్టలు తీసేసి కొత్త బ్రా వేసుకుని టీ షర్ట్ వేసుకుంది కొత్త డ్రాయర్ కూడా వేసుకుని జీన్స్ వేసుకుంటుంటే కాళ్ళు పట్టాయి కానీ పిర్రలు పట్టలేదు. లవుడూ.. ఏమెట్టి పెంచావే వీటిని ఇంత బలిసాయి అనుకుంటూనే బలవంతంగా పిర్రలని తోసి జీన్స్ వేసుకుంది. ఈలోగా ఆ అమ్మాయి, పొద్దున టిఫిన్ చేస్తున్న రజిని, అనసూయ వచ్చారు. అనసూయ తినేసేలా చూస్తుంది, నీరజ ఉందని ఆగిపోయింది లేకపోతే ఇంతకముందులా చేయి చేసుకునేదే.. నిజానికి బతికిపోయింది అనసూయ.. ఒక వేళ చెయ్యి చేసుకుంటే ఊరుకోవడానికి లావణ్య శరీరంలో ఉన్నది లావణ్య కాదుగా

రజిని నోరు తెరిచేలోపే అక్షిత కాదు కాదు లావణ్యే నోరు తెరిచింది.

లావణ్య : కింద బట్టలు లేవు

నీరజ : నీకు ఎంత ధైర్యం ఉంటె నా కూతురి రూంలోకి అడుగు పెడతావ్

లావణ్య : ఇది నీ రూం అనుకుని వచ్చాను, ఈ పిల్ల పూకుదని తెలిసుంటే అస్సలు వచ్చేదాన్ని కాదు

లావణ్య నోటా బూతులు వినగానే ముగ్గురి నోళ్లు పడిపోయాయి, షాక్ లోనుంచి బైటికి వచ్చేలోపే లావణ్య అక్కడి నుంచి వచ్చేసింది.

ఇద్దరు బైటికి వెళ్ళాక అక్షితకి జరిగిందంతా చిన్నా చెప్పాడు. చిన్నా అక్షిత ఇద్దరు సాయంత్రం వరకు ఊరు మొత్తం తిరిగి వచ్చారు. మధు గేట్ దెగ్గరే నిలబడి అక్షిత అవతారం చూస్తూ ఉండిపోయింది. చుడిధార్లో ఒళ్ళంతా కప్పేసిన చున్నీ, జడతోపాటు జడలో మల్లెపూలు కూడా పెట్టుకుంది. ఇంట్లోకి వెళుతుంటే పక్కింటి నుంచి మధు చూస్తూ ఉండటం చూసి వెళ్లి మధు ముందు నిలబడింది.

మధు : బాగున్నావ్

అక్షిత : ఇదిగో పూలు, నీకు వదినకి తెచ్చాను అని పొట్లం చేతిలో పెట్టింది, ఇంతలో చిన్నా పిలుస్తుంటే ఆ వస్తున్నా అంటూ లోపలికి పరిగెత్తింది. వెనకే ఉన్న ప్రణీత కూడా అక్షితని చూసి ఆశ్చర్యపోతూనే తన కోసం కూడా పూలు తెచ్చేసరికి కోపం తగ్గిందేమో అనుకుని దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుంది.

చిన్నా : బైట తిందాం అంటే వద్దన్నావ్, మనం తినేసి వస్తామని అమ్మ ఏం వండలేదంట

అక్షిత : ఇప్పుడేమైంది, ఇవ్వాళ నా చేతి వంట రాసిపెట్టుంది నీకు పదా హెల్ప్ చేద్దువు అని లేచింది.

చిన్నా : అక్షిత వంట రూంలోకి వచ్చిందంటే అందరూ కళ్ళు తిరిగి పడిపోతారేమో అని నవ్వాడు.

అక్షిత : అవును అక్కడ అది ఎలా ఉందొ ఏంటో ఎలా కనుక్కోవడం, టెన్షన్ గా ఉంది.

చిన్నా : ఫోన్ చేస్తుందిలే.. ఒక్క రోజేగా అయ్యింది.

అక్షిత : నీకు అక్షిత మీద నమ్మకం చాలా ఎక్కువ

చిన్నా : అది నా పిల్ల కదా.. అందుకే

అక్షిత : నీ పిల్లనే బాబు.. అని నవ్వుతూ ఇద్దరు కిచెన్ లోకి వెళ్లారు.

చిన్నా : చెప్పు ఏం చెయ్యాలి నేను

అక్షిత : ఫ్రైడ్ రైస్ చేస్తాను, ఉల్లిగడ్డ కొయ్యి, నేను పచ్చిమిర్చి మిగతావి చూసుకుంటాను. అనేసరికి చిన్నా సరే అన్నాడు ఉత్సాహంగా.. అక్షిత క్యారట్ మిగిలినవన్ని కోసి చిన్నా వైపు తిరిగి చూసింది, చిన్నా ఎక్కిళ్ళు పెట్టి ఏడుస్తున్నాడు. చిన్నా ఏమైంది.. చిన్నా కళ్లెమ్మటి నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి.. ఎన్ని సార్లు తుడుచుకున్నా ఆగటం లేదు.. ఏమైందిరా అనేసరికి ఏడుస్తూనే ఉల్లిగడ్డ ఎత్తి చూపించాడు. గట్టిగా నవ్వింది.. అక్షిత నవ్వులు విని భారతి లోపలికి వచ్చి చూసింది.

భారతి : ఏమైంది అక్కీ

అక్షిత : నేను కాదు, అక్కడా.. అని చిన్నాని చూపించింది.

చిన్నా వెంటనే తన అమ్మ దెగ్గరికి వెళ్లి కొంగు పట్టుకుని కళ్ళు తుడుచుకుంటుంటే వాడి చేతిలో సగం కోసిన ఉల్లిగడ్డ చూసి అర్ధమయ్యి తను కూడా నవ్వింది.

అక్షిత : ఉల్లిగడ్డ కూడా కొయ్యడం రాదు, హెల్ప్ చేస్తానని వచ్చాడు అని తల కొట్టుకుంటూ వాడి చేతిలో ఉన్న ఉల్లిగడ్డ తీసి టాప్ కింద కడిగి చకచకా కోసేసింది. భారతి ఆశ్చర్యపోయింది.

భారతి : ఏం చేస్తున్నావే

అక్షిత : ఫ్రైడ్ రైస్ అత్తా

భారతి : నేను చేస్తా ఉండు

అక్షిత : ఎందుకూ.. నేను లేనూ

భారతి : నువ్వు వంట చేస్తావా..

అక్షిత : వద్దా

భారతి : ఇంకెప్పుడైనా చేద్దువులే అక్కీ.. ఏమైనా తేడా కొడితే హాస్పిటల్ కి తీసుకెళ్లాడానికి కూడా ఇంట్లో ఎవ్వరు లేరు అని కంగారుగా చెప్పింది.

అక్షిత : అక్షిత వంట మీద ఇంట్లో ఉన్న వాళ్ళ అవగాహనకి మనసులోనే నవ్వుకుంది.. ఏం కాదులే అని స్టవ్ వైపు తిరిగింది. భారతి లైటర్ చేతికి ఇచ్చేలోపే పక్కనే ఉన్న అగ్గిపెట్ట తీసి సింలోకి తిప్పుతూ వెలిగించింది. మళ్ళీ షాక్ అయ్యింది భారతి. అక్షిత నూనె పోసి అన్ని వేయిస్తుంటే భారతి బైటికి వెళ్లి మధుని తీసుకోచ్చింది. మధుతో పాటు ప్రణీత కూడా ఆశ్చర్యపోయి అలా చూస్తూ ఉండిపోయారు. పది నిమిషాల్లో రెండు ప్లేట్లలో పెట్టుకోచ్చి డైనింగ్ టేబుల్ మీద పెడుతూ ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్న భారతి, మధు, ప్రణీత వంక చూసి నవ్వుతూ లోపలికి వెళ్లి ఐదారు స్పూన్లు పట్టుకొచ్చింది.. అప్పటికే చిన్నా వాసన చూస్తూ రెడీగా కూర్చున్నాడు. రండి టేస్ట్ చేద్దురు అనగానే అక్షిత మళ్ళీ కలుస్తుందన్న ఆనందం ఓ ఒక పక్క, దెగ్గరికెళితే అది తినాల్సి వస్తుందని బాధతో ఇంకోపక్క సతమతయిపోయారు.. చివరికి ఏదైతే అది అవుతుందని వెలిగించిన ఉల్లిగడ్డ బాంబు పేలిందో లేదో అని దెగ్గరికి వెళ్లి చూసే చిన్న పిల్లల్లా వెళ్లి కూర్చున్నారు. ముందుగా భారతి స్పూన్ తీసుకుని వాసన చూసి చిన్నగా నోట్లో పెట్టుకుంది. అందరూ భారతి మోహన్నే చూస్తున్నారు. భారతి వెంటనే ప్లేట్ అందుకుని సుబ్బరంగా తింటుంటే తలా ఒక స్పూన్ అందుకుని తింటూ అక్షితకి, చిన్నాకి మిగల్చకుండా తినేసారు. అక్షిత, చిన్నా నవ్వుకున్నారు.

భారతి : అక్కీ.. సూపర్ గా చేసావ్.. కానీ నువ్వు ఎలా

అక్షిత : లావణ్య నేర్పించింది

భారతి : సరే మళ్ళీ చెయ్యిపో..

మధు : మాక్కూడా

అక్షిత : సరే అని లేచింది..

మధుకి, భారతికి చాలా అనుమానాలు వచ్చినా చిన్నా ముందు ఎందుకులే అని మౌనంగా ఉండిపోయారు. ఆ రోజు నుంచి ఇప్పటి వరకు చిన్నా ప్రణీత ఇద్దరు ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడుకోలేదు. ప్రణీత ఒక్కసారి కూడా తన తమ్ముడి కళ్ళలోకి చూడలేకపోయింది.

(ooooo=ooooo)

సాయంత్రం వరకు రెస్ట్ తీసుకున్న లావణ్య లేచి రూంలో నుంచి బైటికి వచ్చింది. హాల్లో మధ్యాహ్నం అమ్మాయి కనిపించేసరికి వెళ్లి తన పక్కన సోఫాలో కూర్చుంది. ఆ అమ్మాయి భయం భయంగా చూసేసరికి తనే పలకరించింది.

లావణ్య : ఏం పేరు నీ పేరు

ఆ అమ్మాయి ఏం మాట్లాడలేదు

లావణ్య : మూగదానివా.. ఓకే లే అని టీవీ వైపు తిరిగింది.

నేనేం మూగ దాన్ని కాదు

లావణ్య : మరి పేరు చెప్పడానికి ఏంటి బలుపా లేకపోతే డబ్బు మదమా

ఓయి.. నువ్వెవరో కూడా తెలీదు నాకు, నిన్ను అస్సలు కలవకూడదని నాకు ఆర్డర్ వేశారు. మధ్యాహ్నం అంత చేసావ్.. ఎవరైనా ఎందుకు మాట్లాడతారు నీతో

లావణ్య : సరే సారీ.. ఓకేనా.. ఇప్పుడు చెప్పు.. ఏంటి నీ పేరు

నా పేరు శృతి.. బీటెక్ చేస్తున్నాను.

లావణ్య : నా గురించి నీకు ఏం తెలుసు

శృతి : నువ్వు డాడీ ఫస్ట్ వైఫ్ కూతురువి.. నీకు మేమంటే అస్సలు ఇష్టం లేదు అందుకే మాకు దూరంగా ఉంటున్నావ్. ఇప్పుడు ఆస్తి పంచమని వచ్చావట కదా.. నువ్వు రావాల్సినదానికంటే ఎక్కువ అడుగుతున్నవట

లావణ్య : హహహ్.. నిజంగానే నువ్వు పిల్ల పూకువే.. కానీ అమాయకురాలిలా ఉన్నావ్

శృతి : ప్లీజ్ నన్ను బూతులు తిట్టకు, మధ్యాహ్నం కూడా ఏడ్చాను.. నేనెప్పుడూ నీ జోలికి రాలేదు. ఎందుకు నేనంటే అంత కోపం.

లావణ్య : అయ్యో.. చాలా సెన్సిటివ్ గా ఉన్నావే.. సారీ పిల్లా.. బీటెక్ చదువుతున్నావ్.. నేను నీ రూంకి వచ్చినప్పుడు ఎలా ఉన్నాను ఒక్కసారి గుర్తుతెచ్చుకో నా జబ్బా చినిగిపోయింది, చాలా వీక్ గా వచ్చాను అవునా కాదా

శృతి : అవును..

లావణ్య : ఒక్కసారి రూం చూపిస్తా రా అని చెయ్యి పట్టుకుని తీసుకెళ్ళింది. అంతా చూపిస్తూ లావణ్య జీవితం మొత్తం వివరించింది. కళ్లెమ్మటి నీళ్లు తిరిగాయి శృతికి

శృతి : నువ్వు చెప్తుందంతా నిజమేనా

లావణ్య : నీకు నిజం చెప్పినా అబద్ధం చెప్పినా నువ్వు ఏమి చెయ్యలేవు కదా.. ఇంకెందుకు అబద్ధం.

శృతి : ఐయామ్ సారీ..

లావణ్య : ఇప్పుడు అది కాదు మ్యాటర్.. బోర్ కొడుతుంది.. ఇక్కడ జిం ఎక్కడుంది.

శృతి : వీధి చివర ఉంది

లావణ్య : మనీ ఉన్నాయా.. వెళ్లొద్దాం.. మీ అమ్మ వచ్చాక అడిగి నీవి నీకు ఇచ్చేస్తాలే

శృతి : కానీ ఆ అనసూయ ఉంది.. అది ఒక వేస్ట్ ఫెల్లో

లావణ్య : ఏంటి దానితో నీకు గొడవ

శృతి : అమ్మ ఉన్నప్పుడు బాగా మాట్లాడి తను లేనప్పుడు మాత్రం కంట్రోల్ చెయ్యాలని చూస్తుంది.

లావణ్య : మీ అమ్మకి చెప్పొచ్చు కదా

శృతి : ఆమె మా నాన్న తరపు చుట్టం.. మా అమ్మ కూడా బాగా నమ్ముతుంది.. అప్పుడప్పుడు అనిపిస్తుంది కూడా పుట్టిన మాకంటే ఆమె ఎక్కువేమోనని

లావణ్య : నీ అవతారం చూసి అపార్ధంచేసుకున్నాను

శృతి : ఇంట్లో నా రూంలో మాత్రమే ఇలా

లావణ్య : ఎంత మంది మీరు

శృతి : ఇద్దరం.. నేను తమ్ముడు

లావణ్య : ఆ సార్ కనిపించలేదే

శృతి : నవ్వుతూ వాడు కూడా అంతే రూంలో నుంచి బైటికి రాడు, అనసూయ ఆంటీ అంటే భయం.. ఒకసారి కొట్టింది కూడా

లావణ్య : పదా జింకి వెళదాం

శృతి : కానీ సెక్యూరిటీ, అనసూయ ఆంటీ

లావణ్య : మనల్నేవడ్రా ఆపేది.. పదా పోదాం

శృతి : అలాగే.. మిమ్మల్ని అక్కా అని పిలవచ్చా

లావణ్య : డౌట్ పడకు.. ఫ్రీగా ఉండు.. పేరు పెట్టి పిలిచినా పర్లేదు.

శృతి : ఉండు అక్కా నా పాకెట్ మనీ తీసుకొస్తాను అని నవ్వి వెళ్ళింది.

లావణ్య మాత్రం శృతిని అంచనావేస్తూ ఆలోచిస్తుంటే శృతి రెడీ అయ్యి డబ్బు పట్టుకొచ్చింది. ఇద్దరు గేట్ వరకు వెళ్ళగానే సెక్యూరిటీ బైటికి పంపించడానికి ఒప్పుకోలేదు, రూంలోకి వెళ్లి అనసూయకి ఫోన్ చేస్తుంటే లావణ్య చిన్న గేట్ తీసి శృతి చెయ్యి పట్టుకుని బైటికి లాగి బైట నుంచి గేట్ పెట్టేసింది. సెక్యూరిటీ అరుస్తున్నా ఇద్దరు అక్కడి నుంచి వచ్చేసారు.. శృతి ఆయాసపడింది

శృతి : అక్కా.. ఏంటి అలా చేసావ్.. నాకు భయంగా ఉంది. పదా వెళ్ళిపోదాం

లావణ్య : ఎందుకు భయం కూడా నేనున్నాను కాదా.. చూడు దీనికే ఎలా రోప్పుతున్నావో.. అందుకే జింకి వెళ్లాలి

శృతి : ఇలా నేనెప్పుడూ చెయ్యలేదు

లావణ్య : అందుకే ఆ అనసూయ మిమ్మల్ని కంట్రోల్ చేస్తుంది.

శృతి : ఏం చేయమంటావ్ మరి

లావణ్య : దాని సంగతి తరవాత.. ముందు వెళదాం పదా అని చెయ్యి పట్టుకుని లాక్కొచ్చేసింది. లావణ్య మర్చిపోయి అలవాటులో ఎక్కువ వెయిట్ పెట్టుకుని లేపబోతే లేవలేదు అది చూసి శృతి నవ్వింది.. అక్కా.. మరీ ఓవర్ గా లేదూ.. లావణ్య పైకి నవ్వింది లోపల మాత్రం తిట్టుకుంది.. నువ్విపుడు అక్షితవి కాదే లావణ్యవి అని తిట్టుకుంటూ వెయిట్స్ మార్చింది. ఇద్దరు జింకి వెళ్లి బాగా కష్టపడ్డారు, లావణ్య శృతికి చాలా నేర్పించింది. ఇద్దరు బాగా కలిసిపోయారు, నవ్వుకుంటూ ఇంటికి వచ్చేసరికి అంతా కంగారుగా ఉన్నారు. లావణ్య నాన్న రవీంద్ర కూడా వచ్చేసాడు. శృతి భయపడితే తన చెయ్యి పట్టుకుని గేట్ తీస్తుంటే అందరూ చూసారు. రజిని పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి శృతి చెయ్యి పట్టుకుని తన దెగ్గరికి లాక్కుంది. రవీంద్ర కోపంగా వచ్చి లావణ్య చెంప మీద ఒక్కటి పీకాడు. పడబోయి గేట్ పట్టుకుని తిరిగి అంతకు రెండింతల బలంతో రెట్టింపు ఫోర్స్ తో రవీంద్ర దవడ మీద పిడికిలితో కొట్టింది. కింద పడి లేవడానికి పది నిముషాలు పట్టింది రవీంద్రకి, అది చూసిన శృతి తన అమ్మ రజిని, అనసూయతో పాటు చుట్టు ఉన్న సెక్యూరిటీ కూడా ఆశ్చర్యంతో ఒక అడుగు వెనక్కి వేశారు. లావణ్యకె నమ్మకం కుదరక తన చేతిని తనే చూసుకుంది. రవీంద్ర లేచి నిలబడ్డాడు.

రవీంద్ర : నన్నే కొడతావా

లావణ్య : నన్నెందుకు కొట్టావ్.. నీ కూతురిని తీసుకుని పారిపోతాననుకున్నావా.. రవీంద్ర మీదకి వస్తుంటే.. ఇంకో దెబ్బ పడిందంటే స్పృహ కోల్పోతావ్ అవసరమా అనేసరికి ఆగిపోయాడు. లావణ్య లోపలికి వెళుతూ రజిని వంక అనసూయ వంక ఒక చూపు విసిరి వెళ్ళిపోయింది. బైట వాళ్లెం మాట్లాడుకున్నారో తెలీదు కానీ శృతిని తన రూంకి పంపించేశారు.

రాత్రికి లేచి అద్దంలో చూసుకుంటే చెంప మీద చార కొద్దిగా తగ్గినట్టు అనిపించింది. భోజనం చేద్దామని బైటికి వచ్చింది, చూస్తే అన్నం లేదు. అనసూయ చూసి నవ్వినా ఇందాక రవీంద్రని కొట్టింది గుర్తొచ్చి ఆగిపోయింది. ఫ్రిడ్జ్ ఓపెన్ చేసింది, బ్రెడ్ పాలు ఉన్నాయి.. పాలు కాగపెట్టాలంటే స్టవ్ వెలిగించాలి అవన్నీ రావుగా పక్కనే సాస్ బాటిల్ అందుకుని ఒక పది బ్రెడ్లు తినేసి శృతి రూం డోర్ కొట్టింది. శృతి తలుపు తీసింది కానీ ఏం మాట్లాడలేదు. మౌనంగా వెళ్లి పక్కన కూర్చుంది.

లావణ్య : నాన్న మీద చెయ్యి చేసుకున్నాని కోపమా.. అర్ధమైందిలే.. ఒక్కటి చెప్పు ఆయన నాకు కూడా తండ్రే.. కాదా

శృతి : అవును

లావణ్య : నాకు కొన్ని పర్సనల్ ఉంటాయా ఉండవా

శృతి : ఉంటాయి

లావణ్య : కదా.. అది మా ఇద్దరి మధ్యా ఉన్న పర్సనల్.. ఆయన నన్ను కొట్టబోతున్నాడని కొట్టలేదు, కావాలనే కొట్టాను. దానికి చాలా కారణాలు ఉన్నాయి.. నీ వయసు చిన్నది, కాలు కింద పెట్టకుండా ఇంట్లో నుంచి బైటికి రాకుండా పెరుగుతున్నావ్.. కొన్ని కారణాలు నీకు చెప్పినా అర్ధం కావు, మరికొన్ని నీకు చెప్పుకోలేనివి కూడా ఉన్నాయి

శృతి : అయినా కూడా.. ఆయన నా డాడీ

లావణ్య : నాకు కూడా.. నా కోపానికి అర్ధం ఉంది, నా కోపం వాళ్ళ మీదె కానీ మీ మీద కాదు.. ఇవన్నీ ఆలోచించకు..

శృతి : అమ్మ నీతో మాట్లాడొద్దని స్ట్రిక్ట్ ఆర్డర్

లావణ్య : అవునా.. సరే పడుకో అని లేచి వెళ్లిపోతుంటే..

శృతి : నీ రూం బాగలేదు, నీకిష్టం అయితే ఇద్దరం ఈ రూం షేర్ చేసుకుందాం

లావణ్య : అలాగే అని నవ్వింది.. సరే కానీ నీకు వంటోచ్చా

శృతి : ఆమ్లెట్ వెయ్యడం వచ్చు

లావణ్య : నేను స్నానం చేసి వస్తా.. ఈలోగా ఎన్ని అయితే అన్ని ఆమ్లెట్లు వేసుకురాపో

శృతి : నవ్వుతూనే.. మరి అనసూయ ఆంటీ

లావణ్య : నా పేరు చెప్పు, తప్పుకోలేదనుకో నేనొచ్చాక దాని పిర్రలు కాల్చి వాటి మీద వేద్దాం ఆమ్లెట్లు

శృతి గట్టిగా నవ్వింది.. అక్కా.. ఛీ.. హహ్హా... నువ్వూ.. నేనే ఎలాగోలా వేసుకొస్తా అక్కడ మొన్న తెచ్చిన షార్ట్స్ ఉన్నాయి నాకు పెద్దగా అయ్యాయని పక్కన పెట్టాను వేసుకో అని వెళ్ళిపోతుంటే లావణ్య వెనక నుంచి వాటేసుకుని థాంక్స్ రా అని ముద్దు పెట్టుకుంది, సిగ్గుపడింది శృతి.

శృతి ఐదు ఆమ్లెట్లు వేసుకొస్తే ఒకటి తనకి ఇచ్చి మిగతా నాలుగు తినేసింది లావణ్య.. శృతి నవ్వుతుంటే సిగ్గు ఉండకూడదే అని చెపుతూనే తింటుంది.

లావణ్య : అవును నీకు తమ్ముడు ఉన్నాడన్నావ్, ఎక్కడా అస్సలు కనిపించలేదు

శృతి : వాడు రూం నుంచి బైటికి రాడు అక్కా.. కంప్యూటర్లోనే ఉంటాడు.. గేమ్స్ ఆడుతూ ఉంటాడు. ఇంకెవ్వరు అవసరం లేదు వాడికి. ఇప్పుడు ఇంక హాలిడేస్ కదా అస్సలు బైటికి రాడు.. మమ్మీ కూడా పట్టించుకోదు.

లావణ్య : పదా చూద్దాం

శృతి : వాడితో ఎందుకులే అక్కా

లావణ్య : పదా వాడికి కూడా ఆమ్లెట్ పెడదాం అని ప్లేట్ పట్టుకుని లేచింది. ఇద్దరు కలిసి మెట్లు ఎక్కి రూం తలుపు కొట్టారు. తెరిచే ఉంది. లోపలికి వెళ్లి చూస్తే రూం లైట్లు ఆపేసి ఉన్నాయి.. మూలన మానిటర్ వెలుగు అంతే కార్ రేసింగ్ గేమ్ అనుకుంటా సౌండ్ బాగా వస్తుంది. లైట్ వేసింది శృతి. ఒకసారి వెనక్కి తిరిగి చూసాడు. లావణ్య చేతిలో ఉన్న ఆమ్లెట్ ప్లేట్ కింద పడింది. శృతి అయ్యో అని కిందకి వంగి తీస్తుంటే లావణ్య మాత్రం ఆ పిల్లాడినే చూస్తుంది. వాడి కళ్ళే కాదు, నుదురు బుగ్గలు అన్ని చిన్నా లానే ఉన్నాయి. చిన్నాకి ఈ పిల్లాడికి చాలా దెగ్గరి పోలికలు. మానిటర్ చూసి చూసి కళ్ళ కింద నల్లటి చారలు వచ్చాయి. పిల్లాడు కూడా అలానే చూస్తున్నాడు. శృతి లేచి లావణ్యని చూసింది.

శృతి : ఏమైంది అక్కా

లావణ్య : పేరేంటి

శృతి : జీవా.. వాడితో జాగ్రత్త అక్కా.. కోపం చాలా ఎక్కువ

లావణ్య : తెలుసు.. కోపంతో పాటు ప్రేమ కూడా అంతే ఎక్కువగా ఉంటుంది. అని దెగ్గరికి వెళ్లి పిల్లాడి దెగ్గర మోకాళ్ళ మీద కూర్చుంది. వాడు పట్టించుకోకుండా గేమ్ ఆడుకుంటున్నాడు. శృతీ నేనొక ఫోన్ చేసుకోవాలి

శృతి : కూర్చో అక్కా.. తెస్తాను అని తన రూంకి వెళ్ళింది.

లావణ్య : నీ పేరేంటి

వాడు ఒక క్షణం చూసి మళ్ళీ పట్టించుకోకుండా ఆడుకుంటున్నాడు.

లావణ్య : నీడ్ ఫర్ స్పీడ్.. చిన్న పిల్లలు ఆడుకునే ఆట.. దీనికే ఇంత బిల్డప్పా

జీవా : ఆడితే తెలుస్తుంది

లావణ్య : నిన్ను ఒడిస్తే

జీవా : నావన్నీ పర్ఫెక్ట్ లాప్స్.. ఒక్క సెకండు అటు ఇటుగా ఫినిష్ చేసినా నువ్వు గెలిచావని ఒప్పుకుంటాను అని గేమింగ్ చైర్లో నుంచి లేచాడు. లావణ్య ఆడటం మొదలు పెట్టింది.. మొదట కొంచెం ఇబ్బంది పడ్డా ఆడుతుంటే చిన్నప్పుడు చిన్నాతో కలిసి ఆడటం అన్ని గుర్తొచ్చి చివరికి జీవా కంటే రెండు సెకండ్లు లేటుగా ఫినిష్ చేసింది.

లావణ్య : ఛ..

జీవా : బాగా ఆడావ్..

లావణ్య : థాంక్స్

ఇంతలో శృతి వచ్చింది. లావణ్యకి చిన్నా నెంబర్ గుర్తుకురాలేదు, మెదడు అక్షితది అయ్యుంటే గుర్తుండేది.. వెంటనే పేస్బుక్ ఓపెన్ చేసి అరగంట కష్టపడి చిన్నా ప్రొఫైల్ దొరకపట్టి.. అక్కీ అని ఒక మెసెజ్ వదిలి తన నెంబర్ పెట్టింది.

లావణ్య : ఇంకా చెప్పండి.. రేయి చిన్నా ఇలా రా

జీవా : నా పేరు జీవా

శృతి : అక్కా.. ఈ పేరు నీకెలా తెలుసు.. అమ్మ వాడిని అలానే పిలుస్తుంది.. కానీ వాడికి నచ్చదు.

జీవా : నన్నలా పిలవద్దు

లావణ్య : ఏం కాదు నేనలానే పిలుస్తాను.. అస్సలు నువ్వు ఒకసారి అద్దంలో నీ మొహం చూసుకో

జీవా : ఎందుకు..?

లావణ్య : చిన్న దయ్యం పిల్లలా ఉన్నావ్

జీవా పట్టించుకోకుండా వెళ్ళిపోయాడు.

శృతి : వాడిని వదిలేయి అక్కా..

లావణ్య : ఎందుకు.. వాడి ఆణువణువూ తెలుసు నాకు.. నువ్వెళ్ళి గ్లాస్ మంచినీళ్లు పట్టుకురా.. చెప్తా అనగానే శృతి లేచి వెళ్ళింది. లావణ్య వెంటనే జీవా తొడ మీద చెయ్యి వేసి నిమిరింది, అదిరిపోయాడు వాడు.. రేయి నువ్వు రోజు సెక్స్ వీడియోస్ చూస్తావని నాకు తెలుసు ఓవర్ యాక్షన్ చేసావనుకో నీ బాగోతం మొత్తం బైట పెడతా

జీవా గాడి మొహం చల్లగా అయిపోయింది, చెమటలు పడుతుంటే వాడి చెయ్యి పట్టుకుని లేపి తన ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుంది.

లావణ్య : నేను చెప్పినట్టు వింటావా

జీవా : వింటాను

లావణ్య : సరే ఒక ముద్దు పెట్టు ఇక్కడా అని బుగ్గ చూపించింది.

జీవా సిగ్గు పడుతూనే లావణ్య బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టాడు. వాడి భుజం మీద చేతులు వేస్తూ.. నేనూ అక్కనే.. ఇద్దరి అక్కల మాట వినాలి.. మమ్మల్ని నువ్వు కాపాడతావా లేదా.. నువ్వు హీరోవా కాదా

జీవా : హీరోనే

లావణ్య : మరి హీరో అంటే ఎలా ఉండాలి.. నీకు ఎంత బలం ఉందొ చూపించు అనగానే చెయ్యి ఎత్తాడు.. ఏముందిరా ఇక్కడా.. చూద్దాం నీకు ఎంత బలం ఉందొ నాతో కలపడు అని మంచం మీదకి నెట్టింది, జీవా వెంటనే కలిసిపోయాడు.. ఇన్ని రోజులు ఇలా చనువు తీసుకుని దెగ్గరికి తీసుకున్నవారు లేరు.. ఇప్పుడు వచ్చేసరికి ఓపెన్ అయిపోయాడు. శృతి వచ్చేసరికి ఇద్దరు కలబడుతుంటే చూసి ఆశ్చర్యపోయింది.. చిన్నా.. అక్కని కూడా కుమ్మేద్దామా.. ఇన్ని రోజులు నిన్ను దూరంగా పెట్టినందుకు..

జీవా : అవును.. అక్కా.. ఇన్ని రోజులు నాతో ఎందుకు ఇలా లేవు అని వాటేసుకుని మంచం మీదకి తోసాడు. ముగ్గురు ఆడుకుని లావణ్య చెరొక చేతి మీద వాలిపోయారు.

లావణ్య : ఎప్పుడూ ఇలా ఒకరికి ఒకరు తోడుగా ఉండండి

జీవా : అక్కే.. అస్సలు నా దెగ్గరికి రాదు

శృతి : రేయి ఎన్ని సార్లు వచ్చాను.. ఎప్పుడు నా మీద కోప్పడితే ఎలా దెగ్గరికి వచ్చేది.. ఇంతలో ఫోన్ మోగింది. అన్నోన్ నెంబర్ వెంటనే ఎత్తింది లావణ్య.

లావణ్య : చిన్నా...!

​