Update 17
చిన్నా : చెప్పవే.. ఇప్పుడు గుర్తొచ్చానా.. ఇప్పుడే లేచావా
లావణ్య : ఒరేయి నువ్వు ఒకటి చూడాలి, అర్జెంటుగా విశాఖపట్నం వచ్చేయి
చిన్నా : అక్కడ ఎలా ఉంది
లావణ్య : బానే ఉందిలే కానీ.. నువ్వు బైలుదేరు అంది జీవాని చూస్తూ
చిన్నా : విశాఖపట్నంలో ఎక్కడికి రమ్మంటావ్
లావణ్య : నువ్వు రా బె అని పెట్టేసింది. లావణ్య బూతు తిడుతుంటే అక్కా తమ్ముడు ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు.
శృతి : అక్కా.. ఎవరు ?
లావణ్య : చూపిస్తాలే.. సరే కానీ మనం ముగ్గురం ఫ్రెండ్స్ అయిపోయాం కదా
జీవా : అవును..
లావణ్య : ఆ అనసూయ సంగతి తెలుద్దామా
శృతి : ఆమ్మో
జీవా : చంపేద్దామా
లావణ్య : వీడు అచ్చం వాడేనమ్మొ.. అచ్చు గుద్దినట్టు దిగాడు.. ఎలా రా
శృతి : ఏంటక్కా
లావణ్య : ఏం లేదులేవే..
శృతి : అవసరమా మనకి..
లావణ్య : నా లావణ్యని బాగా కష్టాలు పెట్టిందే.. దాన్ని ఊరికే వదలకూడదు.
శృతి : నువ్వే కదా లావణ్యా..!
లావణ్య : మీకు కొన్ని చెప్పినా అర్ధంకావులే, టైం వచ్చినప్పుడు కచ్చితంగా చెపుతాను సరేనా.. ఇలా రండి మీకొకటి చెప్పాలి.. నేనొక పేరు చెపుతాను మీ మనసులో పెట్టుకోండి సరేనా.. అలాగే అన్నారు ఇద్దరు ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ.. ఇద్దరి చెవిలో అక్షిత అని చెప్పింది. గుర్తుపెట్టుకోండి సరేనా.. టైం ఎంతైంది
శృతి : చీకటి కూడా పడింది.. ఎనిమిది.
లావణ్య : అందరం కలిసి బైట తిందామా
శృతి : ఆమ్మో వద్దక్కా.. నీకున్నంత ధైర్యం మాకు లేదు
లావణ్య : నీకు లేదు.. ఇదిగో ఇక్కడున్నాడే.. హీరో.. ఏరా చిన్నా
జీవా : మరే..
లావణ్య : సరే.. శృతి.. నీకు బ్యాంక్ అకౌంట్ ఉంది కదా..
శృతి : ఉంది.. ఇందాక నెంబర్ కి మళ్ళీ చెయ్యి అనగానే ఫోన్ చేసి ఇచ్చింది.
లావణ్య : ఒరేయి ఈ నెంబర్ కి ఫోన్ పే చెయ్యి
చిన్నా : ఎంతా
లావణ్య : ఒక పదివేలు చెయ్యి.. ఉన్నాయా
చిన్నా : ఉన్నాయి కానీ అమ్మ నెంబర్ నుంచి చేస్తాలే
లావణ్య : శృతీ.. ఇందులో మనీ వేస్తారు.. స్విగ్గిలో ఆర్డర్ పెట్టేసి.. ప్లేట్లు వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని మేడ మీదకి వచ్చేయి ఈ లోపు నేను చిన్నా గాడు పైకి వెళ్లి కాండిల్స్.. కూర్చోడానికి మిగతా ఏర్పాట్లు చేస్తాము.. ఏరా
జీవా : సూపర్.. అని లేచి గంతులేసాడు.
ఐదు నిమిషాల్లో శృతి అకౌంట్లో డబ్బులు పడిపోయాయి, అరగంట కల్లా అంతా రెడీ చేసుకుని ముగ్గురు ఎవ్వరికంటా పడకుండా మేడ మీదకి ఎక్కేసారు. స్విగ్గి ఆర్డర్ రాగానే లావణ్య వెళ్లి తీసుకొచ్చింది. సెక్యూరిటీ అడ్డు వస్తే వాడికి కూడా ఒక బ్లో ఇద్దామనుకుంది కానీ బైటికి రాలేదు. ముగ్గురు పైన మాట్లాడుకుంటూ జోకులు వేసుకుంటూ డాన్సలు వేసుకుంటూ ఎంజాయి చెయ్యడం మొదలు పెట్టారు.
లావణ్య : ఒరేయి నువ్వు ఒకటి చూడాలి, అర్జెంటుగా విశాఖపట్నం వచ్చేయి
చిన్నా : అక్కడ ఎలా ఉంది
లావణ్య : బానే ఉందిలే కానీ.. నువ్వు బైలుదేరు అంది జీవాని చూస్తూ
చిన్నా : విశాఖపట్నంలో ఎక్కడికి రమ్మంటావ్
లావణ్య : నువ్వు రా బె అని పెట్టేసింది. లావణ్య బూతు తిడుతుంటే అక్కా తమ్ముడు ఇద్దరు నవ్వుకున్నారు.
శృతి : అక్కా.. ఎవరు ?
లావణ్య : చూపిస్తాలే.. సరే కానీ మనం ముగ్గురం ఫ్రెండ్స్ అయిపోయాం కదా
జీవా : అవును..
లావణ్య : ఆ అనసూయ సంగతి తెలుద్దామా
శృతి : ఆమ్మో
జీవా : చంపేద్దామా
లావణ్య : వీడు అచ్చం వాడేనమ్మొ.. అచ్చు గుద్దినట్టు దిగాడు.. ఎలా రా
శృతి : ఏంటక్కా
లావణ్య : ఏం లేదులేవే..
శృతి : అవసరమా మనకి..
లావణ్య : నా లావణ్యని బాగా కష్టాలు పెట్టిందే.. దాన్ని ఊరికే వదలకూడదు.
శృతి : నువ్వే కదా లావణ్యా..!
లావణ్య : మీకు కొన్ని చెప్పినా అర్ధంకావులే, టైం వచ్చినప్పుడు కచ్చితంగా చెపుతాను సరేనా.. ఇలా రండి మీకొకటి చెప్పాలి.. నేనొక పేరు చెపుతాను మీ మనసులో పెట్టుకోండి సరేనా.. అలాగే అన్నారు ఇద్దరు ఒకరినొకరు చూసుకుంటూ.. ఇద్దరి చెవిలో అక్షిత అని చెప్పింది. గుర్తుపెట్టుకోండి సరేనా.. టైం ఎంతైంది
శృతి : చీకటి కూడా పడింది.. ఎనిమిది.
లావణ్య : అందరం కలిసి బైట తిందామా
శృతి : ఆమ్మో వద్దక్కా.. నీకున్నంత ధైర్యం మాకు లేదు
లావణ్య : నీకు లేదు.. ఇదిగో ఇక్కడున్నాడే.. హీరో.. ఏరా చిన్నా
జీవా : మరే..
లావణ్య : సరే.. శృతి.. నీకు బ్యాంక్ అకౌంట్ ఉంది కదా..
శృతి : ఉంది.. ఇందాక నెంబర్ కి మళ్ళీ చెయ్యి అనగానే ఫోన్ చేసి ఇచ్చింది.
లావణ్య : ఒరేయి ఈ నెంబర్ కి ఫోన్ పే చెయ్యి
చిన్నా : ఎంతా
లావణ్య : ఒక పదివేలు చెయ్యి.. ఉన్నాయా
చిన్నా : ఉన్నాయి కానీ అమ్మ నెంబర్ నుంచి చేస్తాలే
లావణ్య : శృతీ.. ఇందులో మనీ వేస్తారు.. స్విగ్గిలో ఆర్డర్ పెట్టేసి.. ప్లేట్లు వాటర్ బాటిల్ తీసుకుని మేడ మీదకి వచ్చేయి ఈ లోపు నేను చిన్నా గాడు పైకి వెళ్లి కాండిల్స్.. కూర్చోడానికి మిగతా ఏర్పాట్లు చేస్తాము.. ఏరా
జీవా : సూపర్.. అని లేచి గంతులేసాడు.
ఐదు నిమిషాల్లో శృతి అకౌంట్లో డబ్బులు పడిపోయాయి, అరగంట కల్లా అంతా రెడీ చేసుకుని ముగ్గురు ఎవ్వరికంటా పడకుండా మేడ మీదకి ఎక్కేసారు. స్విగ్గి ఆర్డర్ రాగానే లావణ్య వెళ్లి తీసుకొచ్చింది. సెక్యూరిటీ అడ్డు వస్తే వాడికి కూడా ఒక బ్లో ఇద్దామనుకుంది కానీ బైటికి రాలేదు. ముగ్గురు పైన మాట్లాడుకుంటూ జోకులు వేసుకుంటూ డాన్సలు వేసుకుంటూ ఎంజాయి చెయ్యడం మొదలు పెట్టారు.
(ooooooxoooooo)
ఇంట్లో సెలవలు అయ్యేసరికి పెందలాడే తినేసారు అంతా.. భారతి తన రూములో కూర్చుంది.
చిన్నా : అమ్మా..
భారతి : రా చిన్నా
చిన్నా : ఒక పదివేలు కావాలి
భారతి : ఎప్పుడూ లేనిదీ.. ఫోన్ పే చెయ్యనా..
చిన్నా : లేదు నీ ఫోన్ ఇవ్వు లావణ్యకి పంపించాలి
భారతి : లావణ్య ఎక్కడుందో తెలిసిందా.. అడిగింది ఫోన్ ఇస్తూ
చిన్నా : విశాఖపట్నం.. రేపు పొద్దున వెళుతున్నాను అని సమాధానం చెపుతూనే లావణ్యకి డబ్బులు పంపించాడు. బైట చల్ల గాలోస్తుంది కూర్చుందామా
భారతి : పదా కూర్చుందాం.. అక్షిత ఏది
చిన్నా : పడుకుంది
భారతి : ఒంట్లో బాలేదా
చిన్నా : లేదు ఊరికే పడుకుంది.. లావణ్యని ఎలా తీసుకొస్తాడు ఏం చేయబోతున్నాడో అంతా వివరిస్తూ తన అమ్మ భయం పోగొట్టడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాడు.
అమ్మా కొడుకులు ఇద్దరూ గేట్ బైట కూర్చునేసరికి మాటలు వినిపించి మధు కూడా వచ్చి చేరింది, కాసేపటికి ప్రణీత కూడా చేరింది. అంతా చూసిన అభికి మొహం చెల్లక మెట్ల మీదకి వెళ్లి వీళ్ళ మాటలు వినసాగాడు.
భారతి : ఏమంటుంది అక్షిత
చిన్నా : ఏముంది దాని బాధ దానిది.. వంట నేర్చుకుంటానంటుంది.
మధు : చిన్నా.. నువ్వెవ్వరితోనూ సరిగ్గా ఉండట్లేదు అక్షిత కూడా.. ఇంక నా వల్ల కాదు.
చిన్నా : ఇప్పుడవన్నీ ఎందుకు
మధు : లేదురా
భారతి : నీకు కోపం రాలేదా.. ఎందుకు మౌనంగా ఉన్నావ్
చిన్నా : నువ్వే చెప్పు, ఎవరి మీద కోప్పడాలి
ప్రణీత : నా మీద.. కళ్ళు తుడుచుకుంది.
చిన్నా : అవును.. నిజమే.. నా అత్త మీద చెయ్యేసినందుకే నరికేసాను ఒకడిని.. అలాంటిది నీ మొగుడు నా పెళ్ళాం మీద చెయ్యేసాడు.. భారతి.. అక్కడ గొడ్డలి ఉంటది పట్టుకురాపో అని నవ్వాడు.
ప్రణీత : సారీ రా.. అని చిన్నా ఒళ్ళో పడి ఏడ్చేసింది.. తల మీద చెయ్యేసి నిమురుతూ ఓదార్చాడు.
చిన్నా : సర్లే అయిపోయింది కదా ఇప్పుడెందుకు
ప్రణీత : నిజంగా నీకు మా మీద కోపంగా లేదా
చిన్నా : లేదు.. మీరు పరాయి వాళ్ళైతే వేరేలా ఉండేదేమో.. బావని ఊహ తెలిసినప్పటినుంచి చూస్తున్నాను.. ఎలాంటివాడో నాకు తెలుసు.. మీరంతా అక్షితకి కామం మాత్రమే ఎక్కువ అనుకున్నారు.. ఎప్పుడూ మీ ధ్యాస అటే ఉండేది.. కానీ అసలు అక్షిత నాకు మాత్రమే తెలుసు. దానికి కామం ఎక్కువే కానీ అది నాతోనే. ప్రతీ పనిలో రొమాన్స్ కోరుకుంటుంది, ఆలోచనలు అలానే ఉంటాయి. కొంచెం ఘాటుగా.. కానీ అన్నిటికి నేను మాత్రమే కావాలి.. నవ్వుకున్నాడు.. అదే ఆ దేవుడు నాకిచ్చిన వరం.. లేకపోతే అక్షితకి ఉన్న కామానికి ఎన్ని ఇబ్బందులు వచ్చేవో నాకు మాత్రమే తెలుసు అని దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకున్నాడు.
ఇక నా విషయానికి వస్తే నన్ను కన్న తల్లి కూడా రంకు పెట్టుకునే నన్ను వదిలించుకుంది. అప్పుడు నాకు అర్ధంకాకపోయినా వయసు పెరిగేకొద్ది ఊహ తెలిసేకొద్ది ఒక్కో సంఘటన అర్ధమయ్యేది.. అందుకే నాకు రంకులన్నా, అక్రమ సంబంధాలన్నా నచ్చవు. అది ఎప్పటికైనా మనిషి పతనానికేనని చాలా గట్టిగా నమ్ముతాను. ఇక మీ గురించి తెలిసినా అది ఇంట్లో అందరి పరస్పర సహకారంతో ఇష్టాయిష్టాలతో జరుగుతుంది. అందుకే నేనేమి మాట్లాడలేదు. నాకు మీరంతా ప్రాణమే.. నేనెవ్వరిని ఏమి అనలేను.
భారతి : నువ్వు అక్షితా మాకు దూరంగా వెళ్లిపోవటానికి నిర్ణయించుకున్నారు కదా.. చిన్నా నవ్వాడు తప్పితే సమాధానం ఇవ్వలేదు. చెప్పు చిన్నా
చిన్నా : కష్టమేమో.. ఇంతకముందంటే మేమిద్దరమే కానీ ఇప్పుడు విన్ను, లావణ్య కూడా చేరారు.. అంతా అక్షిత చేతుల్లోనే ఉంది. ప్రణీత ఏడుస్తూ లేచి అక్షిత దెగ్గరికి లోపలికి వెళుతుంటే చిన్నా ఆపేసాడు. చాలా సేపు మాట్లాడి అందరికి బాధా తగ్గించి ఇంట్లోకి వచ్చేసాడు.
అక్షిత : ఇందాక బైటికి వచ్చాను, మీరు మాట్లాడుకుంటున్నారని లోపలికి వచ్చేసాను.
చిన్నా : అక్షిత ఫోన్ చేసింది, రేపు విశాఖపట్నం వెళుతున్నాను.
అక్షిత : జాగ్రత్త.. నేనూ రానా
చిన్నా : ఒద్దు.. ముందు నేను వెళ్ళొస్తాను. రేపొద్దున్నే బైలుదేరుతాను
అక్షిత : చిన్నా..
చిన్నా : హ్మ్మ్.. అంటూనే మంచం ఎక్కాడు పడుకోవటానికి
అక్షిత : అదీ..
చిన్నా : చెప్పవే.. ఏంటి
అక్షిత : ఈ ఒక్క రోజు నీ మీద పడుకోనా.. గడగడా చెప్పేసి గట్టిగా కళ్ళు మూసుకుంది. తన నడుము కింద చెయ్యి పడేసరికి కళ్ళు తెరిచింది. చిన్నా తన మీదకి లాక్కున్నాడు. చిన్నా గుండె మీద తల పెట్టుకుని గట్టిగా వాటేసుకుని పడుకుంది.
చిన్నా : లావణ్యా...
అక్షిత : ఏమి మాట్లాడకు.. పడుకో.. ఎప్పటి నుంచో ఇలా నీతో ఉండాలని కోరుకున్నాను. అంతే.. ఇంకేమి మాట్లాడొద్దు.. ఈ ఒక్క రాత్రి అంతే అనేసరికి చిన్నా ఇంకేం మాట్లాడలేదు. ఇద్దరు అలానే పడుకున్నారు.
(oooooo+oooooo)
శృతి మళ్ళీ లావణ్యతో మాట్లాడుతుందేమోనని అనుమానం వచ్చి అందరూ పడుకున్నాక లేచి కూతురి రూం వైపు వచ్చింది. తలుపు తెరిచి చూస్తే లావణ్య చెరొక చేతిమీదా పడుకుని ఉన్నారు జీవా, శృతి. లావణ్య కళ్ళు తెరిచింది. రజినిని చూసి లేచి బైటికి వచ్చింది.
రజిని : నువ్వేదో ప్లాన్ చేస్తున్నావ్.. అర్ధం చేసుకోలేనంత పిచ్చి దాన్ని కాదు.. మౌనంగా ఉన్నానని తక్కువ అంచనా వేస్తున్నావేమో.. నాకు కావాల్సింది దక్కించుకోవడానికి కన్న కొడుకునే నడిరోడ్డున వదిలేసినదాన్ని నువ్వెంత.
లావణ్య : అనుమానాలు నాకూ ఉన్నాయి, రేపు వస్తున్నాడు. నీకు వీలైతే తట్టుకో
రజిని : ఎవరు
లావణ్య : నువ్వు వదిలేసావ్ కదా ఐదేళ్ళ బిడ్డని.. వాడే.. చిన్నా
రజిని షాక్ లో రెండు అడుగులు వెనక్కి వేసి గోడకి అతుక్కుపోయింది.
రజిని : నీకెలా తెలుసు
లావణ్య : నిన్ను మొదటిసారి చూసినప్పుడే అనుకున్నా.. కానీ పొద్దున జీవాని చూసి కంఫర్మ్ చేసుకున్నాను, అవే పోలికలు. చిన్నా అని పిలుచుకుంటావట కదా.. నీ కొడుకుని వదిలేసేటప్పుడు వాడి చేతిలో చిన్న బ్యాగ్.. అందులో రెండు డ్రాయర్లు, రెండు టీషర్ట్లు, రెండు ఆపిల్స్, ఒక బిస్కెట్ ప్యాకెట్ పెట్టావ్ అవునా.. రజిని నోట మాట రాలేదు. బ్యాగ్ చివర్లో చిన్న పాస్ పోర్ట్ ఫోటో ఉంది, మాకే పెద్దయ్యాక కానీ కనిపించలేదు ఆ ఫోటో. వాడి అమ్మది.. అది నువ్వే.. రేపు వస్తున్నాడు.. నన్ను తీసుకెళ్లడానికి.. అని లోపలికి వెళ్లి పిల్లల మధ్య పడుకుంది.
రజిని భయంతో వెంటనే అక్కడి నుంచి పారిపోయింది. ఏం చెయ్యాలో అర్ధం కాలేదు. టాబ్లెట్స్ వేసుకుని కళ్ళు మూసుకుంది, నిద్ర పట్టలేదు. ఎప్పటికో గానీ కన్ను అంటలేదు.
•••ఇరవై ఏళ్ల క్రితం•••
అర్ధరాత్రి జోరుగా వర్షం పడుతుంది, ఆపకుండా తలుపు కొడుతుండేసరికి లేచింది రజిత. కాదు లేచినట్టు నటించింది. పక్కనే మొగుడు కొడుకుని మీద పడుకోబెట్టుకున్నాడు, లేపుతూ వెళ్లి తలుపు తీసింది. ఎదురుగా రవీంద్ర. లోపలికి రండి అని దారిచ్చి లైట్ వేసింది.
మాధవ్ : సార్ మీరు ఈ వేళలో...
రవీంద్ర : అదీ నా కూతురు లావణ్య వాళ్ళ అమ్మమ్మ గారింటికి వెళ్ళింది, నిన్న జ్వరం వచ్చిందట ముందు పరవాలేదు అన్నారు కానీ జ్వరం చాలా తీవ్రంగా ఉందట అమ్మని కలవరిస్తుంది. ముందు నేనే వెళదాం అనుకున్నాను మాధవ్, కానీ నాకు రేపు మీటింగ్ ఉంది.. అందుకే నీ సాయం కోసం వచ్చాను. నువ్వు మేడంతో వెళ్లి పాపని తీసుకొచ్చేస్తావనీ..
మాధవ్ : అయ్యో అదెంత పని సార్.. నేను వెళ్ళొస్తాను. రండి మిమ్మల్ని ఇంట్లో డ్రాప్ చేస్తాను.
రవీంద్ర : నేను క్యాబ్ బుక్ చేసాను మాధవ్.. మేడం కారులో వెయిట్ చేస్తుంది, తను కంగారు పడుతుంది. మీరు వెళ్ళండి నేను క్యాబ్ రాగానే వెళ్ళిపోతాను.
మాధవ్ : అలాగే.. అని పెళ్ళాన్ని చూసి తల ఊపాడు.. సరే నంది, వెళుతూ పడుకున్న కొడుకుని ముద్దు పెట్టుకుని వెళ్ళిపోయాడు.
రెండు నిమిషాల తరువాత రజిని డోర్ పెట్టేసింది. వెనక నుంచి గట్టిగా హత్తుకుని మొడ్డని రజిని పిర్రల మధ్యన గుచ్చుతూ రెండు సళ్ళని అదిమిపట్టాడు. హబ్బా.. మొదలెట్టేశారా అంది రవీంద్ర చేతుల మీద చెయ్యి వేసి
రవీంద్ర : అస్సలు ఆగలేకపోతున్నానే అన్నాడు రెండు పెదవుల మీద ముద్దులు పెడుతూ
రజిని : మాటలేకేం తక్కువ లేదు
రవీంద్ర : అదేంటే లంజా అలా అంటావ్. నీకోసం మా అమ్మా నాన్ననే చంపేసాను
రజిని : వాళ్ళని చంపింది ఆస్తి కోసం
రవీంద్ర : నీ అమ్మ పూకేం కాదా.. రెండు సంవత్సరాల నుంచి నిన్ను దెంగుతున్నా నా కసి ఎందుకు తీరాట్లేదా అంటే ఈ మాటలకే.. దొమ్మరి లంజ. నీ మొగుడు నా దెగ్గర ఎంత నమ్మకంగా పనిచేస్తాడో తెలుసా
రజిని : ఆ నమ్మకం ఉపయోగించుకునే కదా నన్ను నీ లంజను చేసుకున్నావ్ అని చీర ఎత్తి రవీంద్ర మీద కూర్చుంది. రవీంద్ర బుగ్గ కొరుకుతూ
రవీంద్ర చేతులు కిందకి దూర్చి మొడ్డని బైటికి తీసి రజిని పూకులో గుచ్చగానే రజిని చిన్నగా ఎగరడం మొదలుపెట్టింది. దెంగుతూనే జేబులో నుంచి మూడు వరసల హారం తీసి రజిని మెడలో వేసి జాకెట్ చింపేశాడు. రజిని సళ్ళు, సళ్ళతో పాటు హారం కూడా ఎగురుతుంటే ఇంకా కసి పెరిగి గట్టిగా కుమ్మాడు.
రజిని : మెల్లగా.. వాడు లేస్తాడు అని కొడుకు వంక చూసి, రవీంద్ర తలని తన సళ్ళకేసి అదుముకుంది. ఇద్దరు ఒక రౌండు వేసుకుని ఆగారు, రజిని కొంగుతో కారిన రసాలని తుడిచి రవీంద్రని పక్కన పడుకోబెట్టి మొడ్డని ముద్దులు పెట్టుకుంటూ, చిన్నగా గుడుస్తుంది. ఇంతకీ ఎలా ప్లాన్ చేసావ్.
రవీంద్ర : పాపకి జ్వరం వచ్చిందని చెప్పా, పిచ్చిది నమ్మేసింది. కాసేపాగు ఫోన్ వస్తుంది అని మొడ్డని నోట్లో కుక్కాడు.
రజిని : పాపం నా మొగుడు.. అని నవ్వుతూ మొడ్డని గొంతులోకి దించుకుంది.
అనుకున్నట్టే ఇక్కడ రెండో రౌండు పూర్తయ్యేసరికి ఫోన్ వచ్చింది. ఆ తరువాత గంటన్నరకి పుల్లేసులనుంచి ఫోన్ వచ్చింది. టిప్పర్ లారీ గుద్దడంతో ఇద్దరు అక్కడికక్కడే స్పాట్ డెడ్ అని. పది రోజులు ఇద్దరు తెగ నటించారు. ఆ తరువాత రజిని పిల్లోడిని తీసుకుని రావీంద్ర ఇంట్లోకి చేరిపోయింది. ఇద్దరు స్వర్గ సుఖాలు అనుభవిస్తున్నారు కానీ ఈ ఇద్దరికీ ఆ ఇద్దరు పిల్లలు అడ్డు అయ్యారు.
రవీంద్ర : ఈ అడ్డు కూడా తొలిగించేసుకుందామే.. ఎందుకు మనకీ బరువు.. మనం పిల్లల్ని కందాం.. ఏమంటావ్
రజిని : ఆమ్మో నువ్వు ఎన్నైనా చెప్పు నా బిడ్డని మాత్రం వదలను
రవీంద్ర : ఏంటే.. నేను నా కూతురిని వదిలేయ్యట్లేదా.. దాని పేరు మీద ఆస్తి ఉంది, లేకపోతే ఎప్పుడో దీని అడ్డు కూడా తొలిగించేసేదాన్ని అని గుడ్లు ఉరిమి లావణ్య వంక చూసాడు.. ఎందుకు మళ్ళీ వాడి గుర్తులు నీకు.. అన్ని వదిలించేసుకో నా మాట విను.. అని దెంగుతూ డబ్బు మీద ఆశ పెంచుతూ చెపుతుంటే రజిని ఎదురుగా కూర్చుని చూస్తున్న చిన్నా వంక, పక్కనే కూర్చున్న లావణ్య వంక చూస్తూ ఉంది.
రజిని : సరే నువ్వు నీ కూతురిని వదిలేయి, నేను నా కొడుకుని వదిలేస్తా
రవీంద్ర : మిగిలిన ఆ కొంచెం ఆస్తి కూడా వచ్చేవరకు దీన్ని వేరే దెగ్గర వదిలేద్దాం తరవాత దాని దారి దానిది, వీడిని నువ్వు వదిలించేసుకో..
రజిని : వీడిని కూడా అలానే చేద్దాం అయితే.. దూరంగా పెంచుతాను
రవీంద్ర : అలా కుదరదే.. వాడు మగాడు.. మనకీ కొడుకు పుడతాడే.. నా మాట విను.. ఇంత చేసాం.. చివరికి వచ్చాక అంతా పాడు చెయ్యకు. చూడు ఇంత పెద్ద బంగళా, కంపెనీలు, పొలాలు, కార్లు అన్నిటికి నువ్వే ఓనర్.. వాడిని వదిలించేసుకో
రజిని కొడుకు వంక చూస్తూ ఉండిపోయింది. రవీంద్ర దెంగుతూనే రజినిని ఒప్పించేసాడు. తెల్లారే ఇద్దరు లావణ్యని చిన్నాని తీసుకుని కారులో బైలుదేరారు. లావణ్యని రైల్వే స్టేషన్లో ఎవరికో అప్పగించి వదిలేసారు. చిన్నాని ఎగ్జిబిషన్ కి తీసుకొచ్చింది రజిని, పిల్లాడికి బ్యాగ్ తగిలించి గుంపులో నిలుచొబెట్టింది, వాడు తల ఎత్తి రంగుల రట్నం చూస్తుంటే చిన్నగా వాడి చెయ్యి వదిలేసి వెనక్కి వచ్చి కార్ ఎక్కి అక్కడి నుంచి వెళ్ళిపోయింది.
ఇరవై ఏళ్ల గతం అంతా కళ్ళ ముందు తిరగగానే ఉలిక్కిపడి లేచింది రజిని, వెంటనే ఊరికేళ్లిన రవీంద్రకి ఫోన్ కొట్టింది.
చిన్నా పొద్దున్నే లేచి లావణ్య దెగ్గరికి బైలుదేరుతుంటే అక్షిత జాగ్రత్తలు చెప్పింది. ఒక్క నిమిషం అని దెగ్గరికి వెళ్లి.. ఆవేశ పడొద్దు అని చెపుతూనే బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టింది. ఆ వెంటనే మొహం అంతా ముద్దులు పెట్టుకుని పెదాల దెగ్గరికి వచ్చేసరికి ఆగిపోయి చిన్నాని పంపించేసింది. తెల్లారింది. రవీంద్ర మనుషులతో ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టాడు. లావణ్య పిల్లల్ని లేపి తయారు అవ్వమని అనసూయ మీద పగ తీర్చుకోవడానికి ప్లాన్ చేస్తుంది. చిన్నా కోసం ఎదురు చూస్తుంది.. అక్షిత, భారతి ఇద్దరు పూజ గదిలోకి దూరి దేవుడి ముందు కళ్ళు మూసుకుని ప్రార్ధిస్తూ కూర్చున్నారు.