Incest/Taboo గులతాళ విక్రమేడ్ర కథలు [Completed]

ఈ విధంగా కామయ్యకు యాబదియేడ్ల వయసున ఉన్నప్పుడు అతడి రొట్టె విరిగి నేతిన పడ్డ చందంబున ఒక సంగతన జరిగెను

కల్లు రంగడు అను నడీవయసు వాడు, తాళ వృక్షము ఎక్కి కల్లు తీయి సమయమున, నలుబది అడుగుల ఎత్తున పట్టు తప్పి, మాను వెంబడి జర్రున జారెను. అతడి గోచీ, ఆ తాళ మాను గరుకుదనమునకు చినిగి, అటుపిమ్మట మేడ్రము కూడా, తాళ వృక్షరాపిడికి గురియయ్యెను. ఒక వృషణము కూడా చిట్లెను. నేలకు పది అడుగుల ఎత్తు వరకు జారిన కల్లురంగడు, బాధ భరింపజాలక గెంతుటకు ప్రయత్నించి, కింద పడి నడూముకు కముకు దెబ్బ తగల్చుకొనెను.

అతడికి ముప్పదియేండ్ల భార్య, రజస్వలయై, మరుసటినెలన పెండ్లి చేయసంకల్పించిన కొమార్తెయును గలరు. పెండ్లియొప్పందము ప్రకారము అల్లుడు ఇల్లరికము రావలయును.

రంగడికి ప్రమాధమువలన అతడీ కాబోయే ఇల్లరికపుటల్లుయ్డు, ఈ పెండ్లి జరిగిన, మొత్తం కుటుంబ బారము తనమీద పడునని తలచి, పెంద్లి మానుకొనెను.

అప్పుడూ కామయ్య వద్దనున్న ముసలి గుమస్తా, కల్లు రంగడిని పిలిపించి, నీకొమార్తెను కామయ్యకు ఇచ్చి వివాహము జరిపించినచో, అల్లుడు ఇల్లరికము కాదు, నీవే అల్లుని ఇంట నిశ్చింతగా ఉండవచ్చు అనెను. నీవు తాళ వృక్షమును ఎక్కుటకు పనికి రావు కదా అనెను.

నాకు ఆత్మ గౌరవము మెండు. నేను రాను. ఇంకో ఇల్లరికపు అల్లుని (కల్లు గీయు వానినే) వెతికెదనని రంగడు చెప్పగా, ఐనచో, ఓపని చెయ్యుము. నీవు కామయ్యగారి ఇంతికి రాత్రి కాపలదారుగా ఉండు. పగలు నిద్రించుము. నీకు కూలి వచ్చును. కామయ్య గారి తాళ వృక్షములను కల్లు తీయువారు, నీకు కల్లు ఇచ్చెదరు. తృప్తిగా గ్రోలుము. నీభార్య పెరటిదోటకు నీళ్ళు పెట్టుటూ, కామయ్యగారిచ్చు కూలి తీసుకొనును. నీ కొమార్తె మాత్రమే ఆ ఇంటి యజమానురాలగును అనెను.
దీనికి రంగయ్య ఒప్పుకొనెను.

ఆవిధముగా కామయ్యకు, లేతయవ్వనవతి భార్యయు, ప్రౌడ ఉంపుడుగత్తెయును దక్కిరి. ఏలననగా, రంగయ్య గతమున తీసుకొన్న అప్పు తీర్చు సమయమున అతడీ భార్య ఒక పగలు ముసలి గుమస్తా ఇంట కామయ్యతో గడిపి చక్రవడ్డి ని సరళవడ్డీ చేసిన అనుభవము గలది. అందుచేత, కూతురి సంరక్షణా నెపమున కామయ్యకు ఉంపుడు గత్తె గా మారుటకు పెద్దగా అడ్డంకి లేకుండెను.

రంగయ్య పరిస్థితి ఏమి అనెదరా?
పగలంతా కల్లు త్రాగి మరీ ప్రధాన ద్వారము వద్ద ఉన్న గదిలో పండుకొనుచూ, రాత్ర్నతా మేల్కొని కుక్కల సాయమున కావలి కాయుచూ పొద్దు పుచ్చసాగెను.

కొమార్తె కాదు కదా భార్యనూ పట్టినుకొనుట మరచెను. అతడీ నడుముకు తగిలిన దెబ్బలు మానిననూ, నడుము కీళ్ళు పట్టివేయుటవలన నడుము ఊపుట అసాధ్యము.

సగము చీరుకుపోయిన మేడ్రము గాయములు నయమైన తరువాత, మూత్రము పోయుటకు తప్ప మైథునమునకు పనికిరాదయ్యెను, నడూము ఊపలేనివానికి మైథున చింత ఏల అందురా. నెరజాణలు, నడుములు ఊపలేని పురుషుల పైకెక్కి తామే సంభోగించు పురుషాయుతము (లేదా ఉపరతి) భంగింకు కూడా రంగయ్య పనికి రాకపోయెను. ఏలననగా, సగము చీలిన మేడ్రము, నిక్కినప్పుడు, అర్ధచద్రాకార్మున నిక్కెడిది. అసలే సన్నని పుల్లవంటి మేడ్రము ఈ వంపు వలన భగ ప్రవేశమునకు అర్హత లేకపోయె. పైగా మేద్రము చీలుటయే కాక ఒక వృషణము కూడా చితికి, అతడి పురుషత్వం అంతంతమాత్రమాయెను.

ఇటువంటి స్థితిలో రంగయ్య పెండ్లాముకు కామయ్యను సేవించుకొనుచూ కొమార్తెకు మెళకువలు నేర్పుచూ, తనకు గర్భధారణ జరుగని విధముగా మూలికలు సేవిస్తూ, చన్నుల బిగి తగ్గని లేపనములు పూసుకొనుచూ పొద్దు పుచ్చట సువర్ణావకాశము కాక మరేమి? పైగా పురమున ఉండెడీ ఇతర ఉంపుడుకత్తెలకు లేని గౌర్వమర్యాదలు కూడా తన సొంతమాయెను.

కాలచక్రమున ఏడేండు తిరిగినవి.
కామయ్యకు అరువది ఏండ్లు దగ్గర పడుచున్నవి. భార్యకు ఇరువురు బిడ్డలు కలిగి, చన్నులూ పిరుదులూ, జఘనములూ ఉబ్బి నిగనిగలాడుచూ, మేడ్రముయన్న మక్కువ కలిగి, తల్లి నుండీ మరిన్ని మెళకువలు నేర్చినదై, ప్రతిరాత్రీ గులగులలాడుచుండెను.

ఇటు ప్రౌడ మాత్రమూ నలుబది ఏండ్లు కూడా నిండనిది. మూలికా సేవనము లేనిచో, కూతురితో పోటీగా బిడ్డలు కనగలిగినది.

ఈ ఇరువురి కామజ్వాలౌ ఆర్పగలిగ్ జలము కామయ్యవద్ద నిడుకొనెను. జిహ్వతో కామాగ్ని రగిలించగరు కానీ ఆర్పవలెనన్న పడగెత్తిన కోడే త్రాచు వంటి మేడ్రము కావలెను కదా. కామయ్య జఘనములమద్య తాచు ముసలిదాయెను. పడగ ఎత్తును కానీ బిలమున ఎక్కువసేపు ఆడకనే జలము కక్కి ముడుచుకొనసాగెను.

మరల ముసలి గుమస్తాయే ఒక ఉపాయము సూచించెను. దాని ప్రకారము, కామయ్య, తన వడ్డీ వ్యాపారము ఆపి, తన బధువులలఓ పాతిక ముప్పది యేండ్ల మద్య ఉన్న వారిలో పదిమందిని ఎంచుకొని, వారికి మాత్రమే స్వల్పవడ్డికి అప్పులివ్వ మొదలిడెను.

కర్పూరమునూ, భగభగమండే జ్వాలనూ ఎంతసేపు వేరు చేయగలరు. కామయ్యతో ఈ యువ వ్యాపరులు ఆర్ధీక వ్యవహారములు నెరపు దినమున, ఈ తల్లీ కొమార్తెలు తాము సుఖపడి అతిథులను సంతోషపెట్టసాగెను. ఈ విధముగా ఆర్ధీక్ వ్యవస్థకు ముప్పు కాని శారీరక సుకములు అందరికీ జరుగుచుండెను.
కామయ్యవద్ద కామాగ్ని నిరోధక జలము తగ్గినందుకు చిర్రుబుర్రులాడే తల్లీ కూతుళ్ళు, ఈ ఏర్పాటు తరువాత, మిక్కిలి సంతుష్టులై, కామయ్య తమతో గడుపునపుడు కూడా మిక్కిలి సంతృప్తిలతముగా నుండిరి.

సరిగ్గ ఇదే సమయమున ఈ కథలో ప్రతినాయకుడగు గులతాళ రాక్షసుడు, నగరమున సుల్లకల్లోలము సృష్టించసాగెను

(అల్లకల్లోలమును సుల్లతో సృష్టించిన దానిని సుల్లకల్లోలము అనవచ్చని కామరాజు సెలవిచ్చెను)

ఇలా అందరూ సుఖసంతోషములతో జూవుస్తున్న తరుణంలో గులతాళ రాక్షసుడి కన్ను వీరిమీద పడినది. గుల్తాళ రాక్షసుడికి కేవలం సూర్యాస్తయమైన తరువాత మాత్రమే ఈ లోకములో అన్నీ కానవచ్చును. అందువలనన కామయ్య భార్యనూ అత్తనూ అతడు కామదాహ పీడితులని భావించి ఒక దినమున కామయ్య ఇంట ప్రవేశించి, ఇరువురినీ మిక్కిలి బలముతో, రమించెను.

తెల్లవారుసరికి వారి ఇరువురి భగములూ పెరుగున ముంచిన వడలవలే వాచినవి.

ఉదయం వారి ఇరువురి భగములనూ చూచిన కామయ్య ఆలోచనలో పడెను. నా మేడ్రమునకు ఇంత శక్తి లేదు. నా స్త్రీలకు రంకు చేయు అవసరము లేదు. రంగయ్య కావలి వలన ఇంకొకడు ఈ ఘమున ప్రవేశించు వీలు లేదు. అనుకొని, తన ఆంతరంగుకుడూ అగు ముసలి గుమస్తాకి విషయము చెప్పెను.

ఇరువురు స్త్రీలూ తమ భగములను ముసలిగుమస్తా భార్యకు చూపెంచెను.

అప్పటికే నగరమున కొందరి సాంసారిక స్త్రీల భగములు ఇలానే వాచుట చూసిన ఆ ముసలి స్త్రీ వెంటనే తన ఈడు స్త్రీలకు తెలియజేసి, ఇదివరకు తాము రంకు చేసెనని నిందించిన స్త్రీల విషయమున కూడా ఇటువంటిదేదో జరిగెనని గుర్తించి, నగర న్యాయాధికారికి తెలియజేఎను.

నగర న్యాయాధికారి, భూతవద్యుల బృందాన్ని నియోగించెను.

బూతవైద్యుల బృందం అప్పుడు, పీడితస్త్రీలందరినీ ఒకేచోట కూర్చొండబెట్టి, వారిని ప్రశ్నలు అడిగి, ఏదో రాక్షసమాయ, వీరి భర్తలను ఆవహించి వీరి భగములు వాచేలా రమిస్తూ, వీరి కాపరములు ఊల్చుతూ పైశాచికానందమును పొందుతున్నదని నిర్ణయించిరి.

మరీ ఈ భూటము పీడ విరుగుడు ఎట్లు.

ఒక వృద్ధ మాంత్రికుడు ఇటుల చెప్పెను. ఈ మహిళనదరూ తమ ముట్టు విడిచిన మూడవరోజునే ఈ గులతాళ రాక్షస మైథునమునకు లోనయ్యెను. అనగా, ఈ గులతాళుడికి కేవలము ముట్టు విడిచిన మూడో రూజు భగమన్న మిక్కిలి ప్రీతి. ఆ దినమున ఈఆతడు రమించూన్నపుడు, అతడి మేడ్రము భగమునదున్న సమయమున ఆ పురుష శరీరమును చంపివేసినచో, గులతాళుడి అంశము అందు బందింపబడును. ఆ శ్వమునకు దహన సంస్కారము గాని, అంత్యక్రిలు గాని జరపకుండా, సురోదయమునకు ముందుగానే స్మసానమున చెట్టుకి వేళాడహట్టవలెను. "గులతాళుడి అంశ అందు బందీ అవుట వలన ఆ శవము వందల ఏళ్ళు కూడా పాడు కాదు. దానిని కీటకాలు గాని, రాబందులు గాని ముట్టవు. పగటిపూట అది ఏరికీ కానరాదు అని సెలవిచ్చెను.

మరి ఆ ప్రాణ త్యాగము చేయు పురుషుడెవరు?

ఇంకెవరు? అందరూ కలిసి కల్లు రంగయ్యను ఎన్నుకొనిరి.
కల్లు రంగయ్య్ అకూడా నా మోడువారిన భ్రతుకు తెల్లారినచో ఇంత ప్రయోజనమున్నప్పుడు, తప్పక ప్రాణత్యాగము చేసెద అని ముందుకి వచ్చెను.
వారు నగర న్యాయనిర్నేత సమక్ష్మున రైంచిన పదకము ప్రకారము,

ఒకదినమున కామయ్య పొరుగు గ్రామము పోయెను. ఆరోజు ఇరువురు స్త్రీలూ ముట్టూ విడిచిన మూడవరోజు. నగరమున ఉన్న ఇతర స్త్రీలందరూ మూలికలు ద్వారా తమ ముట్టు ను ఆ దిన్మున వచు విధముగా చేసుకొనిరి. ఈ నిర్ణయములు అన్నీ పగటిపూట జరుగుటవలన గులతాళుడి కి తెలియ్దు. కామయ్య ఈ ఇంటిని విడిచిన తరువాత రాజబటూలు ఇరివురు, కామయ్య పడకగదిలో దాంకొనిరి. వారి మెడలో మాంత్రికుడూ కట్టీన తాయెత్తు ఉండుటవలన వారి జాడ గులతాళుడు గుర్తించజాలడు. సూర్యాస్తమయము అయిన పిమ్మట, రంగయ్యను అతడి భార్యా కొమార్తెలు పడకగదికి గొనిపోయిరి.

ఈ ఏడేండ్లుగా కావలివాని స్తానమున నిద్రించు రంగయ్యకు, శయన గదిలో హంసతూలికా తల్పముపై వెంటనే నిదుర వచ్చెను. రెండవ ఝాము రాత్రి గులతాళుడూ ఊరంతా వెతికినా ముట్టూవిడిచిన మూడో రోజు భగము కానరాక, అదే సమయమున ఈ ఇంటినుండి రెండూ భగముల సువాసనలు తగిలి మరల ఈ ఇంటీకే వచ్చి, నిదురితున్న రంగయ్య వంటిని ఆవహించెను.

గులతాళుడి ప్రభావమున, రంగయ్య మేడ్రము, నిక్కిననూ, కొడవలి వలే వంకీ తిరిగి ఉండెను. గులతాలుడు రంగయ్య భార్య కొమార్తెలను జూచి, ముందుగా కొమార్తెను ఎన్నుకొనెనె. మీదెకి చేరగా, ఆమె తన వస్త్రములు పైకెత్తి, భగ బిలమును తన చేతి వేళ్ళతో తెరచి పెట్టెను. తన భర్త అనుకొని భగము తెరచినదని సంతోషించు గులతాళుడిడు, కొక్కెము వలేనున్న మేడ్రమును బిలమున తోసెను, వారి సంబోగమునకు కుక్కలంకె ఏర్పడినది. అది ఆరవిచ్చుకున్న ప్రౌడ భగమైనచో లంకె వదులుగ ఉండెడిది. అ భగము ఇరువది ఏడంల పడతిది అగుటచే, వంకీని కొక్కెమువలే చిక్కుకొని ఉండెను.

అనగా, ఇప్పుడు వీర్యస్కలనం జరుగువరకూ, కొక్కెము వలేనున్న ఆ మేడ్రమును భగమునుండి విడదీయుట మిక్కిలి కష్ట సాద్యము.

ఇదే అదనుకొరకు వేచి చూస్తున్న రాజబటులు, గులతాళుడు ఆవహించిన రంగయ్య శిరము మీద ఉక్కు గదలతో మోదిరి.

రంగయ్య ప్రాణము విడిచెను. గులతాళుడీ Aathma అందు బంధింపబడెను. కొక్కెమువలే నిక్కిన మేద్రము చిక్కిపోయి, బగమునుండి బయటపడెను.

నగరం మొత్తం నిద్రించు సమయమున గులతాళుడీన శవం తో సహా స్మస్సనమునకు తీసుకెళ్ళి ఎత్తైఅన్ వృక్షము చిటారు కొమ్మకి కట్టెను.

నగరమునకు గులతాళుడి పీడ విరగడాయెను. విచ్చిన్నమయిన కాపరములు చక్కదిద్దుకొనెను.

ఇది జరిగి నాలుగు వందల ఏళ్ళు గడీచెను.

ఇప్పుడు నగరం కోసం ప్రాణ త్యాగం చేసిన రంగయ్య ఈ జన్మమున విక్రమేడ్రుడిగానూ, అనగా పూర్వజన్మ త్యాగ పుణ్యఫలమున చక్రవర్తిగానూ, అతడి దీనస్థితిని వాడూకున్న పాపమునకు కామయ్య ఈ జన్మమున, కేవలం అతడి ఎంగిలి భగమూల్ను తృప్తిపరచుచూ, వీర్యవృద్ధిలేని ఒంటి వృషణపు ఒఠ్ఠి గానూ జన్మించెను.

ఇదీ గులతాళుడి వృత్తాంతము,
ఒఠ్ఠీ వికర్మాడ్రుల పూర్వజన్మ వృత్తాంతము.

మరీ ఈ జన్మమున జరగవలసినవి ఏవి...

చదువుతూనే ఉండండి...

కామరాజు నామధేయుడైన నేను, ఈ ఒఠ్ఠీ-విక్రమేడ్ర-గులతాళ వృత్తాంతమును క్వలం నా మానసిక కుతి తీర్చుకొనుటకు మాత్రమే రచించుచున్నాను.

ఇందు ఇతరులకు వినోదము కలిగిన అందుకు నా పాత్ర లేదు. ఏలననగా, ఇతరుల ఆనందమునకు బాధ్యత తీసుకొన్న యెడల, నేను ఈ కథను కొనసాగించలేనప్పుడూ నిందయును భరింపవలసి వచ్చును.

ఐతే, ఇది మెచ్చుకొను వారి సంఖ్య పెరిగినకొద్దీ మద్యలో ఆపివేయు అవకాసములు తగ్గును.

క్రీడాకారుడు తన క్రీడ క్రీడించును. కానీ ప్రెక్షకుల కరతాళద్వనులు అతడీ ఉత్సాహమును ఇనుమడింపజేయగలవు కదా. ఇదియునూ అటులనే.
​