Incest/Taboo గులతాళ విక్రమేడ్ర కథలు [Completed]

ఉదయం స్మసానం లో చెట్టుకింద కూర్చున్న విక్రమేడ్రునికి దూరం గా జనసందోహం కానవచ్చినది. ఒక డెబ్బదియేంల వ్యక్తి మరణించినాడు.

కులాచారము ప్రకారము, అతడి కొమార్తెలునూ స్మసానమునకు వచ్చిరి.

కొమార్తెలు యాబదియేంద్లనుండీ ముప్పదియేండ్ల వయసు వరకూ ఆరుగురు ఉండీరి. స్మసానమున పురుషులు చితి పేర్చుచుండగా, ఈ ఆరుగురునూ విక్రమేద్రుడు విశ్రమించిన చెట్టువద్దకు వచ్చి బారెడు దూరమునే మూత్రము పోయసాగిరి.

ఏమి ఈ పడతులు? పరపురుషుని ఎదురుగా భగ ప్రదర్సన చేయుచున్నారు అని అచ్చెరువొందే లోపలే, వారి మాటలను బట్టి, వారికి తాను కంపడుట లేదు అని అర్ధమయెను.

అప్పుడు కర్ణపిశాచివలే, గులతాళ స్వరము వినపడెను.
ఓ విక్రమేడ్రా, నేను ప్రతి అమావస్యకూ గాని నీకు దొరకను. రెండూ అమావస్యల మద్య ముప్పది దినములూ, నీవు అంతప్పురమునకు పోరాదు. అందువలన, నీకొక వరమొసగితిని. కేవలము, అమావస్య నాడు మాత్రమే నీకు ఆకలిదప్పులు వేయును. మిగిలిన దినమున నీకు ఆకలి దప్పులు ఉండవు. నీవు ఎవరికీ కానరావు.
నీవు ఈ రాజ్యములో సామాన్యుల జీవనమును పరిశీలించుటకు ఈ అవకాశమును వినియోగించుకొనుము. విక్రమేడ్రునికి విషయము అర్దమయ్యెను.

అంత మూత్ర్ విసర్జన చేసిన అక్కజెల్లెండ్లు, లేచి నిలుచొనుటకు బదులు, ప్రక్కలకు వంగి మరీ ఒకరి భగములు ఒకరు తేరిపార జూచుకొని, నీవునూ రాత్రి రంకు నెరిపితివా యని ఒకరినొకరు అడుగుకొని ఔను అని తలలూపిరి. వారి బర్తలు, నేటి ఉదయమునకే ఇచట్కు జేరెను. ఈ గ్రామము ఈ పాతులకు పుట్టిల్లే గదా. మరి రంకు మొగలకేంఇ కొరత. పైగా, శవజాగరమున సహాయముకొరకు వచ్చు నెపమున అనేక పురుషులు వచ్చిరి. రాత్రి శవజాగరమున ఉన్న అక్కజెల్లెండ్లు, ఒకరికి తెలియకుండ ఒకరు, తమ వివాహపూర్వపు చెలికాండ్లతో రమించెనని విక్రమేడ్రునికి అర్దమాయెను.

అనంతరమూ ఆ పడతులు లేచి నిలుచొని, తిరిగి వెళ్ళుచూ, పుట్టీంటీ ఋణము తీరినది. మన సోదరులంతా వివిద ప్రాంతములకు పోయినందున, తండ్రి ఉత్త్రక్రియల పిదప, తల్లిని ఈ గ్రామమునుండీ తీసుకుపోవుటకు నిర్నయమైనది. అక్కజెల్లెండ్లము అందరమూ ఒకేసారి ఇక్కడీకి వచ్చి ఇటుల గడుపుట కుదరదు అని బాధపడుచూ తిరిగి శవమున్నచోటికి వెళ్ళిరి.

తదుపరి అమావస్యవరకూ ఏమిచేయవలెనో తోచని విక్రమేద్రుడు, స్మసానము చుట్టుప్రక్కల పెక్కు గ్రామములు తిరిగెను. తాను ఎవరికీ కనపడకపోవుటవలన స్వేచ్చగా తిరుగుచూ, ఒక చక్రవర్తిగా తాను కలనైనా చూడలేని దృశ్యములు అనేకము చూచెను.

అందు, ఉమ్మడీ కుటూంబన, ఇంటీ పెద్ద స్త్రీ స్వయముగా తన కోడలికి "గుట్టుగా జరిగై కుటూంబపు రంకు తప్పు గాదు" అని బోధపరచి, పెద్దకొడుకును బయటకి పంపి, చిన్నకొడుకూ తన వదినవద్ద రతిమెలకువలు అబ్యసించు విధముగా వారికి మరుగు కల్పించుట, ఇట్వంటి ఏర్పాట్లు ఆ ఇంటిన పెరుగు బాలబాలికలు తెలిసియే జరుగుట గమనించెను. రాత్రుళు ఉమ్మడి కుటుంబమున సంభోగించు ప్రతీ జేంట ఇతర సంబోగ కూజితములు వినుచూ, తామునూ లజ్జ చెందక జంకులేక రతికూజితములు కూస్తూ, రాత్రంతా సంభొగించుచుండెను. ఐతే ఇవేవీ రంకు సంభొగములు కావు. ప్రతీ ఇంట కౌమారమునకు చేరని పిల్లలు సహితమూ, తమ తల్లిదండ్రులునూ, అన్నవదినలునూ, ఇలా ప్రతివారినీ, ప్రక్కగది గవాక్ష సందునుండి సంభొగ భంగిమన పూర్తి నగ్నముగా వీక్షించును. ఇటుల వీక్షించు పిల్లలను ఏపెద్దలున్నూ మందలించెడీవారు కారు.

పొలమునకు కావలి కాయు పురుషులకు ఆహారము గొనిపోవు స్త్రీలు, అక్కడ తమ బర్తలు కానివారితోనున్నూ రమించుట, జూచెను.

చెరువున మొలలోతు నీళ్ళలో జలకములాడూ బాలబాలికలు, ఈదులాడూ నెపమున నీటికింద స్పర్సాసుకములు పొందుట, బాలిక పెద్దయైతే, బాలుర లింగమును నిమురుట, బాలురు ఎద్దవారైతే బాలికను మెడలూతు నీటిన కూర్చొండబెట్టి, వెనుక చేరి, స్తనములూ, భగమూ నిమురుచూ, తమ లేత మేద్రమును వారి పుష్టభాగమునకు మర్దించుట, ఈ సమయమున ఆ బాలిక ఏమీ ఎరుగనిదానివలే ఇతరులతో మాట్లాడుచూ ఉండుట గమనించెను.

జంతు సంతానోత్పత్తి కాలమున, గోవు మీదెక్కు కోడెనూ, మహిషముమీదెక్కు దున్న పోతునూ, దగ్గరుండి సంభొగము జరిపించు రైతు కుటుంబీకులు మిక్కిలి ఉద్రేకముజెంది, ఆ సమయమున తమజత లేనప్పుడు, వారు పురుషులైతే ఆడ మేకతో రమించుట, ఒకవేళ ప్రౌడ స్త్రీలైతే, తమ భగరసములను మగజంతువులతో నాకించుకొనుటనూ జూచెను. ప్రతి ఇంట గల ఆబోతు, దున్నపోతు ఆ ఇంటి ప్రౌడ స్త్రీలందరి భగ రసములూ రుచి చూచుచుండెను. ఇందు అనుభవములేని స్త్రీలు, ఆబోతు నాలుక గరుకుదనముకు భగము మండెనని, ఎర్రగా కందెననీ పిర్యాదు చేసినయెడల, అత్తలు, నవ్వి, ముదురు భగములు మాత్ర్మే దున్నపోతు నాలుకను తటుకొంగలవు. శష్పములు నీ రెండు చేతులతో అణ్చి పట్టుకొనని యెడల, ఆ వృషభము, నీ శష్పములు గడ్డి అనుకొని మేసినచో, నెలరోజులు సంభొగమునకు పనికిరాంతగా భగము గాయప్డును. నీవయసువారు ముందు మగ మేకలతో ప్రయత్నిచవలెను. అని జ్ఞాంబోధ చేయును.

ఇవన్నీ చూచి, చూచి, విక్రమేడ్రుడు తదుపరి అమావస్య దినమున, గులతాళ శవమును తన భుజం మీద వ్రేలాడునపుడు, గులతాళుడి తల తన మొల కి తగులనప్పుడూ, తాను గ్రామమున చూసిన దృశ్య్ములు తలచుకొని, నిక్కిన మేడ్రమువలన, గులతాళుడీ తలని ముందుకి నెట్టెను. అంతట శవంలోంచీ గులతాళుడు నోరు తెరచు సమయమున, విక్రమేడ్రుడు తన పంచె తప్పించగా, నోరు తెరచిన గులతాళుడి నోటిలోనికి సర్రుమంటూ చిరుతరోకలివలేనున్న మేడ్రము దూసుకుపోయి, గొంతునందు దిగబడినది. గులతాళుడు ఇంకేమి కథ జెప్పగలడు, విక్రమేడ్రునికి మౌనభంగమెటుల కల్గించగలడు?

ఆవిధముగా, గులతాళుడిని రెండవ అమావస్య రోజునే అంతప్పురముణకు తెచ్చి, చితిపై పరుండబెట్టి, శవదహనము జేసి, గులతాళుడీ ఆత్మకి విముక్తియునూ, తన మేడ్రమునకు భగప్రవేశ శక్తియునూ, సంతానశక్తియునూ పొందెను.

అంతట ఒఠ్ఠి కి రెండవ వృషణము మొలచెను. అయిననూ అతడిపేరు ఒఠ్ఠి అనే వ్యవహరించును.

అంతప్పుర కాంతలు, ఇరువురు పురుషులతోనూ సుకించుచూ, సంతానవతులౌతూ, సంతానము భుజబలమును బట్టి విక్రమేడ్రుడి సంతానముగనూ, బుద్ధిబలమును బట్టి ఒఠ్ఠి సంతానముగనూ గుర్తించసాగిరి.

ఇదియే ఒఠ్ఠీ-విక్రమేడ్ర-గులతాళ వృత్తాంతము.
​

సమాప్తం​

​