Update 03
மனோஜும், மாதவியும் அமைதியான தெருவில் நடந்து கொண்டிருந்தார்கள், மாதவியின் முகத்தில் எள்ளும் கொள்ளும் வெடித்தது, மனோஜ் பயத்துடன், அவளோடு நடக்க ஆரம்பித்தான், அவள் என்ன கேட்பாள், எப்படி சமாளிப்பது என்று ஒரு மாதிரி யோசித்து பொறுமையாக நடந்து வந்தான்.
மாதவி: (முகம் சிவக்க கோபத்துடன்) என்ன தைரியத்துல அம்மா கிட்ட “நீ ரெடின்னு சொன்னே? அவ்வளவு திமிரா, இல்லை உடம்பு தேவையா?”
மனோஜ்: ஐயோ அக்கா, நீயே இப்படி தப்பா நினைச்சா எப்படிக்கா? சத்தியமா, எனக்கு அப்படியெல்லாம் இல்லை, அம்மா அப்படி பன்னவுடனே அதிர்ச்சியில் அவங்களை சமாதான படுத்த அப்படி பேசினேன், வேற என்ன பண்ண சொல்றே?
மாதவி அவன் சொல்லுவது நியாயமோ என யோசிக்கும்போதே, சந்தர்ப்பத்தை உபயோகித்து, கோல் போட ஆரம்பித்தான்.
மனோஜ்: அக்கா, உனக்கு தெரியாததில்லை, என்னை பெத்த அம்மா 7 வயசிலேயே செத்துட்டாங்க, அதுக்கப்புறம், சித்தியை தான் அம்மாவா, கூப்பிட்டு இருக்கேன், இப்போ அவங்களும் பட்டுனு போயிடுவாங்களோனு ஒரு பயம் அக்கா எனக்கு.
மனோஜ், எப்போதும் நர்மதாவை சித்தி என்று குறிப்பிடமாட்டான், இப்போ நானும் நீயும் ஒரு தாய் பிள்ளை இல்லை என்பதை underline செய்ய சூசகமாய் உறுத்தாத விதமாக இதை சொல்றான்.
மனோஜ்: அக்கா, அதுமட்டுமில்ல, அம்மா எப்பயும் இப்படி பேசறவங்க இல்லை, அவங்க ரொம்ப deep depression ல இருக்காங்க, இந்த மாதிரி depression ல இருக்கிற அம்மா, கைய அருக்காகம டக்குனு கழுத்துல அறுத்துக்கிட்டா நம்ம நிலைமை என்ன? அதெல்லாம் எனக்கு நினைச்சி பயம் அக்கா, அதனால தான் அவங்கள சமாதான படுத்துற மாதிரி சொன்னேன்.
சரியாய் மனோஜ் போட்டு பார்த்தான், அம்மா கழுத்தை அறுத்துகிட்டா என்னாகும் என்று அவன் கேட்டது மாதவியை பீதி அடைய வைத்து., கொஞ்சம் அவளும் பதட்டத்துடன், சமரசமாக பேச ஆரம்பித்தாள்
மாதவி: ஐயோ புரியுது மனோஜ், பட் அவங்க கேட்கிற விஷயம், ரொம்ப ரொம்ப கேவலமா இருக்குது
மனோஜ்: புரியது அக்கா, என்ன பண்றது
மாதவி: என்னடா இப்படி பேசற? என்ன பண்றதுனு கேட்கிற? நீ என்ன அவங்க சொன்னைதை செஞ்சிடலாம்னு முடிவுக்கே வந்துட்டியா?
மனோஜ்: அக்கா, நான் எந்த முடிவுக்கும் வரல, நான் இந்த விஷயத்தை ஒரு பார்வையில் பார்க்கறேன், ஒன்னு, நம்ம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்தா அம்மா உயிரோட இருப்பாங்க, இல்லைனா, அவங்க இருக்க மாட்டாங்க அப்படினா, நாம என்ன முடிவு எடுக்கணும், அப்படின்ற விஷயமா தான் பாக்கறேன்
மாதவி: அவங்கள இழக்க முடியாது டா, பட் வேற ஏதாவது பண்ணி இந்த விஷயத்தில இருந்து நாம மீள முடியுமான்னு யோசி டா…
மனோஜ்: அது தான் கா, என்ன பண்றதுனே எனக்கு ஒன்னும் புரிபடல அக்கா
மனோஜ் எதையும் யோசிக்கவில்லை, எந்த தீர்வையும் யோசிக்க வில்லை, அவனுக்கு இது நடந்தால் சந்தோஷம்,
மாதவி பதட்டத்துடன் யோசித்தாள், சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, மனோஜ் மேல் கடுப்புடன் “இந்த எல்லா பிரச்னையும் உன்னால தாண்டா “
மனோஜ்: நான் என்ன அக்கா பண்ணேன்?
மாதவி: முட்டாளா டா நீ? ஒரு மெசேஜ் அனுப்ச்சா, அதை டெலீட் பண்ண மாட்டியா, இப்படியா அதுலியே விட்டு மாட்டுவே? அதை படிச்சதால தான், இவ்வளவு பிரச்னையும்.
மனோஜ்: அக்கா, என்ன பேசற, அவங்க எப்பயும் என் போனை நோண்ட மாட்டாங்க, நானும் டெலீட் பண்ணுவேன், என் கெட்ட நேரம் (மனசுக்குள்ள சொல்லி கொண்டான் நல்ல நேரம்) இந்த தடவை டெலீட் பண்ணல
மாதவி: இருந்தாலும், நீ careful ஆ இருந்திருக்கணும் டா
மனோஜ்: அக்கா, என்னை மட்டும் சொல்லாதே, நான் மட்டும் மாட்டியிருந்தா, அம்மா இந்த யோசனைக்கு வந்திருக்க மாட்டாங்க, நீ என்ன பண்ணி வச்சே? ஒரு வைப்ரேட்டர் அதை ஒழுங்கா மறச்சி வைக்க தெரியாதா, இப்படியா அவங்க கிட்ட மாட்டிக்கிற மாதிரி வைப்பே ?
மாதவிக்கு அவன் வைப்ரேட்டர் விஷயத்தை நோண்டுவது அவமானமாக இருந்தது, வேண்டுமென்றே மனோஜும் நோண்டினான்.
மனோஜ்: அக்கா, எப்படி வாங்கினே? எங்க வாங்குனே?
மாதவிக்கு அவன் வைப்ரேட்டர் விஷயத்தை நோண்டுவது அவமானமாக இருந்தது, வேண்டுமென்றே மனோஜும் நோண்டினான்.
மனோஜ்: அக்கா, எப்படி வாங்கினே? எங்க வாங்குனே?
மாதவி: இப்ப அது ரொம்ப முக்கியம், அசிங்கமா கேட்பேன், அதை பத்தி பேசாதே,
மனோஜ்: அது தான் க்கா நானும் சொல்றேன், நானும் நீயும் இப்படி சண்டை போடறது வேஸ்ட், நாம என்ன பண்ணனும்னு யோசிக்கணும், வீட்ல நமக்கு சாந்தி முகூர்த்தம் நடக்க அம்மா ஏற்பாடு பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க
மனோஜ் சாந்தி முகூர்த்தம்னு சொன்னவுடனே அவள் முகமே அருவருப்பான எஸ்பிரஸின் கொடுத்தாள்
மாதவி: ஐயோ கேட்கவே, நாராசமா இருக்கு டா,
மனோஜ்: பட், அது தான் நிஜம்
மாதவி இறங்கி வந்து, “சரி டா, நம்ம ஒருத்தர ஒருத்தர் குறை சொல்றத விட்டு, ஒழுங்கா என்ன பண்ணலாம்னு யோசிப்போம் டா, ப்ளீஸ் நீயும் யோசி டா.”
மனோஜ்: ஐடியா வச்சுக்கிட்டா அக்கா வஞ்சனை செய்யறேன், எனக்கு ஒரு துளி கூட ஐடியா இல்லை, நீ தானே என் அக்கா, பெரியவ , நீயே ஒன்னு சொல்லுக்கா.
மாதவி: டேய் ஒன்னு பண்ணலாமா டா? கொஞ்சம் அம்மா கிட்ட டைம் கேட்கலாமா டா ?
மனோஜ்: கேட்டா அப்படியே கொடுத்திடுவாங்களா? என்ன அக்கா பேசற
மாதவி: டேய் என்ன தாண்டா மனசுல நினைக்கிரே? எதுக்குமே நெகட்டிவா பேசினா எப்படி டா, எப்படி சமாளிக்கலாம்னு கூட சேர்ந்து யோசிக்காம, ஏண்டா எதிராவே, யோசிக்கிறே?
மனோஜுக்கு புரிந்தது, ரொம்ப நெகட்டிவா பேசினா சந்தேகம் வரும், அதை விட அவ ரூட்டிலேயே போய் அவள் நம்பிக்கையை பெற்று, எந்த பிளானையும் உடைக்க வேண்டும் என்று முடிவு செயது, கொஞ்சம் சாதகமாக பேச ஆரம்பித்தான்
மனோஜ்: ஓகே கா, நீ சொல்றது நல்ல ஐடியா, டைம் கேட்கலாம், சரிக்கா அப்படியே அவங்க கொடுத்தாலும் ரொம்ப நாள் கொடுக்க மாட்டாங்களே கா, எப்படி அடுத்த தடவ சமாளிப்போம்?
மாதவி: முதல்ல டைம் வாங்கி அவங்க 2 மூணு நாள் ஆனா, அவங்க மனசு கொஞ்சம் இறங்கும், ஒரு நல்ல சான்ஸ் பாத்து வேற ஒரு கொஞ்சம் நல்ல plan பண்ணி, இதிலிருந்து மீண்டிடலாம் டா.
மனசுக்குள் நினைத்துக்கொண்டான் மனோஜ், “சாரிக்கா அது மட்டும் நடக்க விடமாட்டேன், அம்மா நினைச்சது தான் நடக்கும், எனக்கு கிடைச்ச பம்பர் வாய்ப்பு , என்னை மன்னிச்சுடு அக்கா, இந்த விஷயத்தில நான் உன் சைட் இல்ல ”
மனோஜ்: சரிக்கா நீ சொல்றது சரி, அதை அப்புறம் பிளான் பண்ணிக்கலாம், ஆனா, இப்போ எப்படி அவங்க கிட்ட டைம் வாங்கறது,
மனோஜ் யோசிப்பதை போல் நடித்து ஐடியா வந்தவனாக பேச ஆரம்பித்தான்.
மனோஜ்: அக்கா, எனக்கு ஒரு யோசனை, இது சரியா வருமான்னு பாருங்க, இப்ப நாம போய் டைம் கேட்டா, நாம இதிலிருந்து தப்பிக்க தான் டைம் கேட்கிறோம்னு நினைச்சி, மறுபடியும் முருங்கை மரம் ஏறி, அடம் புடிப்பாங்க, அதனால, நாம, அவங்க கேட்டதுக்கு நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு அவங்களுக்கு நம்பிக்கை வர வச்சி, நம்ம உடம்பாலயும் மனச்சாலையும் prepare ஆக சில நாள் வேணும்னு டைம் கேட்கலாம், இதை அவங்க நம்ப வாய்ப்பு இருக்கு.
மாதவி: நல்லா தாண்டா இருக்கு, ஆனா நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு பொய் சொல்லனுமா, எப்படி டா அதை சொல்றது, அது சிக்கல்ல விட்டுடாது ?
மனோஜ்: வேற வழி இல்லக்கா, நாம ஒத்துக்கிட்டோம் நா தான் அவங்க இறங்கி வருவாங்க,
மாதவி ரொம்ப யோசித்து, “சரி டா வேற வழியே இல்லை, நாம ஒத்துக்கிட்ட மாதிரி நடிச்சி டைம் வாங்குவோம்”
மனோஜ்: எவ்வள்வு நாள் டைம் வாங்கலாம்னு நினைக்கிரே?
மாதவி: ஒரு, ஒரு மாசம்?
மனோஜ்: வாய்ப்பே இல்லை, ஒரு மாசம் என்றதை ஒத்துக்குவே மாட்டாங்க, அதிக பட்சம் 3 நாள் மேல கொடுக்க மாட்டாங்க, ஏதா இருந்தாலும் அடுத்த 3 நாளுக்குள்ள நம்ம சரி பண்ணனும்.
மாதவி: சரி டா, இன்னைக்கி நைட் தப்பிச்சா போதும் முதல்ல, சரி 3 நாள் கேட்போம்.
மனோஜ்: ஓகே கா, நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு என்றதை சொல்ல நாம நல்லா நடிக்கணும், நீ சிரிச்ச முகத்தோட வீட்டுக்கு போகணும், ரெண்டு பெரும் இனிக்க இனிக்க பேசி அவங்கள நம்ப வைக்கணும்.
மாதவி: நம்புவாங்களா டா ?
மனோஜ்: என்னை நம்புவாங்க அக்கா, ஏன்னா நாம் ஆல்ரெடி ஒத்துக்கிட்டேன், அதுனால, நான் சொல்வதை நம்புவாங்க, நான் அவங்களை நம்பவைக்கிறேன், நீங்க என் கூட கொஞ்சம் ஒத்து ஊதி, சிரிச்சி அவங்கள நம்ப வைக்கணும், வீட்டுக்கு போகும் போது , நாம ஜோடியா சிரிச்சபடியே போய் இந்த பொய்யை நம்புபடி சொல்லி சாமளிக்கணும்.
மாதவி: சரி டா,
மனோஜ்: ஓகே அக்கா, வீடு வந்திடுச்சி, சிரிச்சிகிட்டே வீட்டுக்குள்ள போகலாம்.
சிரித்தபடியே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான் மனோஜ், மாதவியும் சிரித்தபடியே அவனுடன் நுழைந்தாள்
அங்கே நர்மதா …..
சிரித்தபடியே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான் மனோஜ், மாதவியும் சிரித்தபடியே அவனுடன் நுழைந்தாள்
அங்கே நர்மதா TV பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள், இவர்களை பார்த்து
நர்மதா: வந்துடீங்களா? சிரிச்ச முகமா இருக்கீங்க, நல்ல செய்தி தானே?
மனோஜ்: ஆமாம் மா, அக்காவும் நானும் பேசினோம், இதில் உள்ள நிறை குறை, சங்கோஜம் இதை பத்தி எல்லாம் பேசினோம், இதனால என்ன பிரச்னை வரலாம்னு எல்லா விஷயத்தையும் பேசினோம், நீங்க ஏன் எங்களை இதை செய்ய சொல்லறீங்கன்னு உங்க நியாயத்தை கொஞ்சம் நிதானமா யோசிச்சதுல எங்க ரெண்டு பேருக்கும் உங்க நியாயம் புரியுது
மாதவிக்கு வயிறு கலக்கியது “இப்படி அழகா என்னையும் சேர்த்துவச்சி பொய் சொல்லி புளுகுறானேன்னு”
மனோஜ்: அதனால, அக்கா இதுக்கு முழு சம்மதம் சொல்லிட்டா, இதுக்கு ஒத்துக்கிட்டா
நர்மதா முகத்தில் 1000 வாட்ஸ் வெளிச்சம்,
நர்மதா: அப்படியா மாதவி, நீ ஒத்துக்கிட்டியா?
மாதவி: அ அ ஆ ஆமா மா
நர்மதா: நான் வேண்டுனது வீண் போகல
மனோஜ்: அம்மா, கொஞ்சம் பொறுங்க, இதுல எங்க ரெண்டு பேருக்கும் சம்மதம், ஆனா என்ன னா
நர்மதா: (முகம் மாறி) என்ன டா இழுக்கறே?
மனோஜ்: மா நீயே யோசிச்சி பாரு, நான் அக்காவை அக்கா அக்கானு வாயநிறய கூப்பிட்டு, அவ மேல ஒரு பயம் மரியாதை மட்டும் தான் இருக்கு, அதலயும் பயம் தான் அதிகம் ஏன்னா அக்கா டாமினேஷமன் சுபாவம் , இந்த மாதிரி நிலைமையில் நானும் அக்காவும் இன்னைக்கி நைட்டே, தாம்பத்யம் வச்சிக்க முயற்சி பண்ணா , அது சக்ஸ்சா இருக்காது, அது ஒரு failure ஆ தான் முடியும்.
நர்மதா யோசித்தாள்
எங்க ரெண்டு பேருக்கும், செக்ஸ் சந்தோஷத்தை விட, சங்கோஜம் தர்ம சங்கடம் இது மாதிரி விஷயம் தான் அதிகமா இருக்கும், அதனால, கொஞ்சம் சில நாள் எடுத்து மனசும் உடம்பையும் கொஞ்சம் ரெடி பண்ணி ரெண்டு பேரும் கலந்தா, அந்த அனுபவம் எங்க ரெண்டு பேருக்கும் சந்தோஷமா இருக்கும் , அதனால கொஞ்சம் டைம் எடுத்து நாங்க தாம்பத்யம் வச்சிக்கிறோம் அம்மா.
மாதவிக்கு இவன் தாம்பத்யம், தாம்பத்யம்ன்னும் வச்சிக்கிறோம்னு சொல்லும் போதெல்லாம் அல்லு இல்லை, வயித்தை கலக்க, முகத்தை சிரித்த படி வச்சிக்கிட்டு manage செஞ்சா
நர்மதா யோசித்தாள், அவளை முழுக்க யோசிக்க விடாமல்
மனோஜ்: அம்மா, நீங்க ஒரு பொண்ணு உங்களுக்கு தெரியாததில்லை, ஒரு பொண்ணுக்கு முதல் செக்ஸ் பிடிக்கலைன்னா அது வெறுத்து போறதுக்கு சான்ஸ் இருக்கு, முதல் முதல் நான் அக்கா கூட பண்ணணும்ணுனா எனக்கு தைரியம் confidence வரணும், இப்ப அக்கா என்ற பயம் தான் இருக்கு, ஏன்னா அக்கா என்னை எப்பவும் dominate பண்ணுவா, கொஞ்சம், நானும் ஆம்பளையா அக்காவை அணுகணும்னா, நான் மனசளவுல ரெடியாகணும், அப்போ தான் அக்காவுக்கு அவளோட உடம்புக்கு என்னால முழு சந்தோஷத்தையும் உடம்பால் கொடுக்க முடியும்.
மாதவி மனசுக்குள் “அடப்பாவி, என்ன டா என்ன என்னவோ இப்படி பேசற” என நினைத்துக்கொண்டு, அவனை ஆச்சர்யமாய் பார்க்க, அவன் அம்மாவுக்கு தெரியாமல் கண் அடித்தான்.
நர்மதா: நீ சொல்றது எனக்கு புரியுது டா, ரொம்ப நல்ல விஷயம், டைம் எடுத்துக்கலாம் தப்பில்லை, ரொம்ப நாள் எடுத்துக்க முடியாது, ஓர் 3 நாள் போதும்.
மனோஜ்: ஓகே மா அது போதும்.
நர்மதா: மாதவியை பார்த்து, “நிஜம் தானே மாதவி, நீ ஒத்துக்கிட்டே தானே?”
மாதவி: ஆமாம் மா, எனக்கு அவனை தம்பியா மட்டும் பார்த்துட்டேன், என் மனசை கொஞ்சம் மாத்தி அவனையும் ஒரு ஆம்பளையா பார்க்க நான் கொஞ்சம் மாறனும் மா.
நர்மதா: நல்ல விஷயம் டீ, நீ நினைக்கிறது நியாயமான விஷயம், நானே உங்களுக்கு எப்படி மனம் மாறறதுனு சொல்லி தரேன்.
மாதவி கலக்கத்துடன் அம்மாவை பார்க்க, நம்ம மனோஜ் மனசெல்லாம் குதூகலத்துடன் அம்மாவை பார்த்தான்
நர்மதா: மாதவி, முதல்ல மனோஜை அவன், இவன்னு அதிகாரம் பண்ணாம, அவனுக்கு கொஞ்சம் அடங்கி போற பெண் மாதிரி கொஞ்சம் அமைதியான, அதாவது பொண்டாட்டி மாதிரி, தன்மையா பேசு, நீங்க, வாங்கனு பேசு அவன் கிட்ட, அவர்னு சொல்லு, அப்போ அவனுக்கு தான் உனக்கேத்த ஒரு ஆண் அப்படினு தோணும், அவனுக்கு தன்னம்பிக்கை வரும், அவன் உன்னை dominate பண்ணாதான், அவனுக்கு அந்த confidence வரும்.
மாதவி மனசுக்குள் “ சீ இந்த நாயை நான் அவர், இவர்னு சொல்லணுமான்னு” அவனை முறைத்து பார்த்தாள் , அதை மனோஜ் ரசித்தான்.
நர்மதா: (மனோஜிடம்) நீ டா, அவளை அக்கா னு அடங்கி கூப்பிடாம, ஒரு ஆம்பளையா, நீ, வா போ, வாடி போடின்னு கூப்பிட்டு பழகு, மாதவின்னு பேர் சொல்லி கூப்பிடு
மாதவி மனசுக்குள் “எல்லாம் என் நேரம் னு நினச்சசி அவனை முறைத்தாள்”
நர்மதா: மாதவியை பார்த்து, என்ன டீ, எதுவுமே சொல்ல மாட்ட்டேங்கிற? புரிஞ்சுதா இல்லியா?
மனோஜ்: அம்மா, அவளுக்கு புரியும் மா, ஏன் அவளுக்கு புரியாம இருக்க போகுது, என்ன டீ சொல்றே மாதவி?
அனாயசமாக மாதவியை பார்த்து புதுசா “டீ” போட்டு பேச , மாதவி “அடப்பாவி, இப்படி உனக்குள்ள ஒரு அம்பியும் அன்னியனுமா வச்சிருக்கியே டா என மனசுக்குள் கருவினாள் “
மனோஜ்: என்ன டீ, அப்படி பார்க்கற, ஏதாவது பேசு அம்மா கேட்கிறாங்க இல்லை.
நர்மதா: பாருடீ, எவ்வளவு சமத்தா சூட்டிகையா சொன்னவுடனே புரிஞ்சி பேசறான்.
மாதவி: சரி மா, நான் இனி அவர் சொல்றதை கேட்டு அவர் கிட்ட, மரியாதையா நடந்துக்குறேன் அம்மா.
நர்மதா: மனோஜ், மாதவி உங்களுக்கு எல்லாம் நடக்கும்னு பூ, பழம் எல்லாம் வாங்கி வச்சிட்டேன், சரி பரவாயில்லை, மனோஜ், பூவை மட்டும் வேஸ்ட் பண்ணாம அவ தலையில் நீயே வச்சி விடு (மாதவியை பார்த்து) இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன விஷயங்கள் உங்களுக்குள்ள நடக்கும் போது அக்கா தம்பி ன்ற பீலிங் போய் வேற மாதிரி மாறும். அதை நான் அப்பப்போ உங்களை பண்ண வைக்கிறேன்
நர்மதா, மனோஜிடம் பூவை கொடுக்க, மாதவி தடுமாற, மனோஜ் அவளிடம் அதிகாரமாக “திரும்பு டீ தலையில பூ வைக்கணும்” என்று அதிகாரமாய் சொல்ல, அவளும் அதிர்ந்து அவனுக்கு முதுகு காட்டினாள், அவளோட ட்ரான்ஸ்பரென்ட் பிளவுஸ், அதனுள் தெரியும் ப்ரா ஸ்ட்ராப், அவளின் வெற்று முதுகை பார்த்து ரசித்து, அவளுடைய தலையில் பூ வைத்தான்
மாதவி பூவை அவள் தலையில் வாங்கிக்கொண்டு சாதாரணமாக இருக்க, நர்மதா “என்ன டீ அவன் தலையில் பூ வச்சிருக்கான், என்ன பண்ணனும்னு தெரியாதா?”
மாதவி முழிக்க நர்மதா “அவன் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கு டீ”
மாதவி அதிர, மனோஜ்” அதான் அம்மா சொல்றாங்க இல்லடி, ஆசீர்வாதம் வாங்கிக்கோ டீ “ மாதவி அம்மாவுக்கு தெரியாமல் அவனை முறைக்க
மாதவி முட்டி போட்டு குனிந்து அவன் காலை தொட்டு ஆசீர்வாதம் வாங்க
நர்மதா மனோஜிடம் “ஏண்டா உனக்கு தனியா சொல்லனுமா? அவளை தொட்டு தூக்கு டா”
மனோஜ் அவள் தோள் பட்டடையை பிடித்து அவளை எழுப்பினான். “நீ நல்லா இருக்கணும் டீ, உன் உடம்புக்கும் மனசுக்கும் முழு சுகம் மிக சீக்கிரம் கிடைக்க என் மனப்பூர்வமான ஆசீர்வாதங்கள்” என நீட்டி முழக்கினான்,
அவனை யாருக்கும் தெரியாமல் முறைத்து, வேண்டுமென்றே சிரிப்பை வரவழைத்துக்கொண்டு , “நன்றி அத்தான் “
மனோஜ் கொஞ்சம் ஜெர்க் ஆனான், மாதவி நக்கல் அடிக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்துகொண்டு அதை காட்டாமல் சமாளிக்க
மாதவி நக்கலாக மனோஜை பார்த்து “அத்தான், என் கூட தனியா வாரீங்களா அத்தான் , உங்க கூட தனியா ரூம்ல பேசணும்”
வெகுளித்தனமாக நடிப்புடன் மனோஜ் அம்மா பின்னாடி போய் அம்மாவை கட்டிப்பிடித்து, “ மம்மி, ஏதோ பிளான் பண்ணி தனியா கூப்பிடறா, எனக்கு பயமா இருக்கு மம்மி , நான் போக மாட்டேன், என காமெடியாக பாசாங்கு காட்டினான்,
அவன் பண்ணும் சேட்டையை பார்த்து நர்மதாவுக்கு சிரிப்பு வர, மாதவிக்கும் அவன் செய்யும் போலி பயம் அவள் மூஞ்சியிலும் சிரிப்பை வரவழைக்க, அவள் சிரிப்பை அடக்கி கொண்டே, “ஏங்க பயப்படாதீங்க, உங்களை கடிச்சி தின்ன மாட்டேன், வாங்க அத்தான், ரூமுக்கு போகலாம்”
நர்மதா: (சிரிப்புடன்) டேய் பயப்படாம போடா, அவ தான் எதுவும் பண்ண மாட்டேன்னு சொல்றாள் இல்லை
மனோஜ்: ஓகே மம்மி, ஒரு 10 நிமிஷத்தில் நான் வெளிய வரலேனா, போலீசுக்கு போயிடுங்க, அப்படியே என்னை நீங்க வந்து காப்பாத்துங்க.
நர்மதா சிரிச்சிகிட்டே “ம்ம் சரியான அராத்து பசங்க நீங்க போங்க”
மாதவி, அவனை இழுத்திட்டுக்கொண்டு ஒரு அறைக்குள் சென்று கதைவை சாத்தி ……….
மாதவி: (முகம் சிவக்க கோபத்துடன்) என்ன தைரியத்துல அம்மா கிட்ட “நீ ரெடின்னு சொன்னே? அவ்வளவு திமிரா, இல்லை உடம்பு தேவையா?”
மனோஜ்: ஐயோ அக்கா, நீயே இப்படி தப்பா நினைச்சா எப்படிக்கா? சத்தியமா, எனக்கு அப்படியெல்லாம் இல்லை, அம்மா அப்படி பன்னவுடனே அதிர்ச்சியில் அவங்களை சமாதான படுத்த அப்படி பேசினேன், வேற என்ன பண்ண சொல்றே?
மாதவி அவன் சொல்லுவது நியாயமோ என யோசிக்கும்போதே, சந்தர்ப்பத்தை உபயோகித்து, கோல் போட ஆரம்பித்தான்.
மனோஜ்: அக்கா, உனக்கு தெரியாததில்லை, என்னை பெத்த அம்மா 7 வயசிலேயே செத்துட்டாங்க, அதுக்கப்புறம், சித்தியை தான் அம்மாவா, கூப்பிட்டு இருக்கேன், இப்போ அவங்களும் பட்டுனு போயிடுவாங்களோனு ஒரு பயம் அக்கா எனக்கு.
மனோஜ், எப்போதும் நர்மதாவை சித்தி என்று குறிப்பிடமாட்டான், இப்போ நானும் நீயும் ஒரு தாய் பிள்ளை இல்லை என்பதை underline செய்ய சூசகமாய் உறுத்தாத விதமாக இதை சொல்றான்.
மனோஜ்: அக்கா, அதுமட்டுமில்ல, அம்மா எப்பயும் இப்படி பேசறவங்க இல்லை, அவங்க ரொம்ப deep depression ல இருக்காங்க, இந்த மாதிரி depression ல இருக்கிற அம்மா, கைய அருக்காகம டக்குனு கழுத்துல அறுத்துக்கிட்டா நம்ம நிலைமை என்ன? அதெல்லாம் எனக்கு நினைச்சி பயம் அக்கா, அதனால தான் அவங்கள சமாதான படுத்துற மாதிரி சொன்னேன்.
சரியாய் மனோஜ் போட்டு பார்த்தான், அம்மா கழுத்தை அறுத்துகிட்டா என்னாகும் என்று அவன் கேட்டது மாதவியை பீதி அடைய வைத்து., கொஞ்சம் அவளும் பதட்டத்துடன், சமரசமாக பேச ஆரம்பித்தாள்
மாதவி: ஐயோ புரியுது மனோஜ், பட் அவங்க கேட்கிற விஷயம், ரொம்ப ரொம்ப கேவலமா இருக்குது
மனோஜ்: புரியது அக்கா, என்ன பண்றது
மாதவி: என்னடா இப்படி பேசற? என்ன பண்றதுனு கேட்கிற? நீ என்ன அவங்க சொன்னைதை செஞ்சிடலாம்னு முடிவுக்கே வந்துட்டியா?
மனோஜ்: அக்கா, நான் எந்த முடிவுக்கும் வரல, நான் இந்த விஷயத்தை ஒரு பார்வையில் பார்க்கறேன், ஒன்னு, நம்ம ரெண்டு பேரும் சேர்ந்தா அம்மா உயிரோட இருப்பாங்க, இல்லைனா, அவங்க இருக்க மாட்டாங்க அப்படினா, நாம என்ன முடிவு எடுக்கணும், அப்படின்ற விஷயமா தான் பாக்கறேன்
மாதவி: அவங்கள இழக்க முடியாது டா, பட் வேற ஏதாவது பண்ணி இந்த விஷயத்தில இருந்து நாம மீள முடியுமான்னு யோசி டா…
மனோஜ்: அது தான் கா, என்ன பண்றதுனே எனக்கு ஒன்னும் புரிபடல அக்கா
மனோஜ் எதையும் யோசிக்கவில்லை, எந்த தீர்வையும் யோசிக்க வில்லை, அவனுக்கு இது நடந்தால் சந்தோஷம்,
மாதவி பதட்டத்துடன் யோசித்தாள், சிறிது நேரம் யோசித்துவிட்டு, மனோஜ் மேல் கடுப்புடன் “இந்த எல்லா பிரச்னையும் உன்னால தாண்டா “
மனோஜ்: நான் என்ன அக்கா பண்ணேன்?
மாதவி: முட்டாளா டா நீ? ஒரு மெசேஜ் அனுப்ச்சா, அதை டெலீட் பண்ண மாட்டியா, இப்படியா அதுலியே விட்டு மாட்டுவே? அதை படிச்சதால தான், இவ்வளவு பிரச்னையும்.
மனோஜ்: அக்கா, என்ன பேசற, அவங்க எப்பயும் என் போனை நோண்ட மாட்டாங்க, நானும் டெலீட் பண்ணுவேன், என் கெட்ட நேரம் (மனசுக்குள்ள சொல்லி கொண்டான் நல்ல நேரம்) இந்த தடவை டெலீட் பண்ணல
மாதவி: இருந்தாலும், நீ careful ஆ இருந்திருக்கணும் டா
மனோஜ்: அக்கா, என்னை மட்டும் சொல்லாதே, நான் மட்டும் மாட்டியிருந்தா, அம்மா இந்த யோசனைக்கு வந்திருக்க மாட்டாங்க, நீ என்ன பண்ணி வச்சே? ஒரு வைப்ரேட்டர் அதை ஒழுங்கா மறச்சி வைக்க தெரியாதா, இப்படியா அவங்க கிட்ட மாட்டிக்கிற மாதிரி வைப்பே ?
மாதவிக்கு அவன் வைப்ரேட்டர் விஷயத்தை நோண்டுவது அவமானமாக இருந்தது, வேண்டுமென்றே மனோஜும் நோண்டினான்.
மனோஜ்: அக்கா, எப்படி வாங்கினே? எங்க வாங்குனே?
மாதவிக்கு அவன் வைப்ரேட்டர் விஷயத்தை நோண்டுவது அவமானமாக இருந்தது, வேண்டுமென்றே மனோஜும் நோண்டினான்.
மனோஜ்: அக்கா, எப்படி வாங்கினே? எங்க வாங்குனே?
மாதவி: இப்ப அது ரொம்ப முக்கியம், அசிங்கமா கேட்பேன், அதை பத்தி பேசாதே,
மனோஜ்: அது தான் க்கா நானும் சொல்றேன், நானும் நீயும் இப்படி சண்டை போடறது வேஸ்ட், நாம என்ன பண்ணனும்னு யோசிக்கணும், வீட்ல நமக்கு சாந்தி முகூர்த்தம் நடக்க அம்மா ஏற்பாடு பண்ணிக்கிட்டு இருக்காங்க
மனோஜ் சாந்தி முகூர்த்தம்னு சொன்னவுடனே அவள் முகமே அருவருப்பான எஸ்பிரஸின் கொடுத்தாள்
மாதவி: ஐயோ கேட்கவே, நாராசமா இருக்கு டா,
மனோஜ்: பட், அது தான் நிஜம்
மாதவி இறங்கி வந்து, “சரி டா, நம்ம ஒருத்தர ஒருத்தர் குறை சொல்றத விட்டு, ஒழுங்கா என்ன பண்ணலாம்னு யோசிப்போம் டா, ப்ளீஸ் நீயும் யோசி டா.”
மனோஜ்: ஐடியா வச்சுக்கிட்டா அக்கா வஞ்சனை செய்யறேன், எனக்கு ஒரு துளி கூட ஐடியா இல்லை, நீ தானே என் அக்கா, பெரியவ , நீயே ஒன்னு சொல்லுக்கா.
மாதவி: டேய் ஒன்னு பண்ணலாமா டா? கொஞ்சம் அம்மா கிட்ட டைம் கேட்கலாமா டா ?
மனோஜ்: கேட்டா அப்படியே கொடுத்திடுவாங்களா? என்ன அக்கா பேசற
மாதவி: டேய் என்ன தாண்டா மனசுல நினைக்கிரே? எதுக்குமே நெகட்டிவா பேசினா எப்படி டா, எப்படி சமாளிக்கலாம்னு கூட சேர்ந்து யோசிக்காம, ஏண்டா எதிராவே, யோசிக்கிறே?
மனோஜுக்கு புரிந்தது, ரொம்ப நெகட்டிவா பேசினா சந்தேகம் வரும், அதை விட அவ ரூட்டிலேயே போய் அவள் நம்பிக்கையை பெற்று, எந்த பிளானையும் உடைக்க வேண்டும் என்று முடிவு செயது, கொஞ்சம் சாதகமாக பேச ஆரம்பித்தான்
மனோஜ்: ஓகே கா, நீ சொல்றது நல்ல ஐடியா, டைம் கேட்கலாம், சரிக்கா அப்படியே அவங்க கொடுத்தாலும் ரொம்ப நாள் கொடுக்க மாட்டாங்களே கா, எப்படி அடுத்த தடவ சமாளிப்போம்?
மாதவி: முதல்ல டைம் வாங்கி அவங்க 2 மூணு நாள் ஆனா, அவங்க மனசு கொஞ்சம் இறங்கும், ஒரு நல்ல சான்ஸ் பாத்து வேற ஒரு கொஞ்சம் நல்ல plan பண்ணி, இதிலிருந்து மீண்டிடலாம் டா.
மனசுக்குள் நினைத்துக்கொண்டான் மனோஜ், “சாரிக்கா அது மட்டும் நடக்க விடமாட்டேன், அம்மா நினைச்சது தான் நடக்கும், எனக்கு கிடைச்ச பம்பர் வாய்ப்பு , என்னை மன்னிச்சுடு அக்கா, இந்த விஷயத்தில நான் உன் சைட் இல்ல ”
மனோஜ்: சரிக்கா நீ சொல்றது சரி, அதை அப்புறம் பிளான் பண்ணிக்கலாம், ஆனா, இப்போ எப்படி அவங்க கிட்ட டைம் வாங்கறது,
மனோஜ் யோசிப்பதை போல் நடித்து ஐடியா வந்தவனாக பேச ஆரம்பித்தான்.
மனோஜ்: அக்கா, எனக்கு ஒரு யோசனை, இது சரியா வருமான்னு பாருங்க, இப்ப நாம போய் டைம் கேட்டா, நாம இதிலிருந்து தப்பிக்க தான் டைம் கேட்கிறோம்னு நினைச்சி, மறுபடியும் முருங்கை மரம் ஏறி, அடம் புடிப்பாங்க, அதனால, நாம, அவங்க கேட்டதுக்கு நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு அவங்களுக்கு நம்பிக்கை வர வச்சி, நம்ம உடம்பாலயும் மனச்சாலையும் prepare ஆக சில நாள் வேணும்னு டைம் கேட்கலாம், இதை அவங்க நம்ப வாய்ப்பு இருக்கு.
மாதவி: நல்லா தாண்டா இருக்கு, ஆனா நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு பொய் சொல்லனுமா, எப்படி டா அதை சொல்றது, அது சிக்கல்ல விட்டுடாது ?
மனோஜ்: வேற வழி இல்லக்கா, நாம ஒத்துக்கிட்டோம் நா தான் அவங்க இறங்கி வருவாங்க,
மாதவி ரொம்ப யோசித்து, “சரி டா வேற வழியே இல்லை, நாம ஒத்துக்கிட்ட மாதிரி நடிச்சி டைம் வாங்குவோம்”
மனோஜ்: எவ்வள்வு நாள் டைம் வாங்கலாம்னு நினைக்கிரே?
மாதவி: ஒரு, ஒரு மாசம்?
மனோஜ்: வாய்ப்பே இல்லை, ஒரு மாசம் என்றதை ஒத்துக்குவே மாட்டாங்க, அதிக பட்சம் 3 நாள் மேல கொடுக்க மாட்டாங்க, ஏதா இருந்தாலும் அடுத்த 3 நாளுக்குள்ள நம்ம சரி பண்ணனும்.
மாதவி: சரி டா, இன்னைக்கி நைட் தப்பிச்சா போதும் முதல்ல, சரி 3 நாள் கேட்போம்.
மனோஜ்: ஓகே கா, நாம ஒத்துக்கிட்டோம்னு என்றதை சொல்ல நாம நல்லா நடிக்கணும், நீ சிரிச்ச முகத்தோட வீட்டுக்கு போகணும், ரெண்டு பெரும் இனிக்க இனிக்க பேசி அவங்கள நம்ப வைக்கணும்.
மாதவி: நம்புவாங்களா டா ?
மனோஜ்: என்னை நம்புவாங்க அக்கா, ஏன்னா நாம் ஆல்ரெடி ஒத்துக்கிட்டேன், அதுனால, நான் சொல்வதை நம்புவாங்க, நான் அவங்களை நம்பவைக்கிறேன், நீங்க என் கூட கொஞ்சம் ஒத்து ஊதி, சிரிச்சி அவங்கள நம்ப வைக்கணும், வீட்டுக்கு போகும் போது , நாம ஜோடியா சிரிச்சபடியே போய் இந்த பொய்யை நம்புபடி சொல்லி சாமளிக்கணும்.
மாதவி: சரி டா,
மனோஜ்: ஓகே அக்கா, வீடு வந்திடுச்சி, சிரிச்சிகிட்டே வீட்டுக்குள்ள போகலாம்.
சிரித்தபடியே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான் மனோஜ், மாதவியும் சிரித்தபடியே அவனுடன் நுழைந்தாள்
அங்கே நர்மதா …..
சிரித்தபடியே வீட்டுக்குள் நுழைந்தான் மனோஜ், மாதவியும் சிரித்தபடியே அவனுடன் நுழைந்தாள்
அங்கே நர்மதா TV பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள், இவர்களை பார்த்து
நர்மதா: வந்துடீங்களா? சிரிச்ச முகமா இருக்கீங்க, நல்ல செய்தி தானே?
மனோஜ்: ஆமாம் மா, அக்காவும் நானும் பேசினோம், இதில் உள்ள நிறை குறை, சங்கோஜம் இதை பத்தி எல்லாம் பேசினோம், இதனால என்ன பிரச்னை வரலாம்னு எல்லா விஷயத்தையும் பேசினோம், நீங்க ஏன் எங்களை இதை செய்ய சொல்லறீங்கன்னு உங்க நியாயத்தை கொஞ்சம் நிதானமா யோசிச்சதுல எங்க ரெண்டு பேருக்கும் உங்க நியாயம் புரியுது
மாதவிக்கு வயிறு கலக்கியது “இப்படி அழகா என்னையும் சேர்த்துவச்சி பொய் சொல்லி புளுகுறானேன்னு”
மனோஜ்: அதனால, அக்கா இதுக்கு முழு சம்மதம் சொல்லிட்டா, இதுக்கு ஒத்துக்கிட்டா
நர்மதா முகத்தில் 1000 வாட்ஸ் வெளிச்சம்,
நர்மதா: அப்படியா மாதவி, நீ ஒத்துக்கிட்டியா?
மாதவி: அ அ ஆ ஆமா மா
நர்மதா: நான் வேண்டுனது வீண் போகல
மனோஜ்: அம்மா, கொஞ்சம் பொறுங்க, இதுல எங்க ரெண்டு பேருக்கும் சம்மதம், ஆனா என்ன னா
நர்மதா: (முகம் மாறி) என்ன டா இழுக்கறே?
மனோஜ்: மா நீயே யோசிச்சி பாரு, நான் அக்காவை அக்கா அக்கானு வாயநிறய கூப்பிட்டு, அவ மேல ஒரு பயம் மரியாதை மட்டும் தான் இருக்கு, அதலயும் பயம் தான் அதிகம் ஏன்னா அக்கா டாமினேஷமன் சுபாவம் , இந்த மாதிரி நிலைமையில் நானும் அக்காவும் இன்னைக்கி நைட்டே, தாம்பத்யம் வச்சிக்க முயற்சி பண்ணா , அது சக்ஸ்சா இருக்காது, அது ஒரு failure ஆ தான் முடியும்.
நர்மதா யோசித்தாள்
எங்க ரெண்டு பேருக்கும், செக்ஸ் சந்தோஷத்தை விட, சங்கோஜம் தர்ம சங்கடம் இது மாதிரி விஷயம் தான் அதிகமா இருக்கும், அதனால, கொஞ்சம் சில நாள் எடுத்து மனசும் உடம்பையும் கொஞ்சம் ரெடி பண்ணி ரெண்டு பேரும் கலந்தா, அந்த அனுபவம் எங்க ரெண்டு பேருக்கும் சந்தோஷமா இருக்கும் , அதனால கொஞ்சம் டைம் எடுத்து நாங்க தாம்பத்யம் வச்சிக்கிறோம் அம்மா.
மாதவிக்கு இவன் தாம்பத்யம், தாம்பத்யம்ன்னும் வச்சிக்கிறோம்னு சொல்லும் போதெல்லாம் அல்லு இல்லை, வயித்தை கலக்க, முகத்தை சிரித்த படி வச்சிக்கிட்டு manage செஞ்சா
நர்மதா யோசித்தாள், அவளை முழுக்க யோசிக்க விடாமல்
மனோஜ்: அம்மா, நீங்க ஒரு பொண்ணு உங்களுக்கு தெரியாததில்லை, ஒரு பொண்ணுக்கு முதல் செக்ஸ் பிடிக்கலைன்னா அது வெறுத்து போறதுக்கு சான்ஸ் இருக்கு, முதல் முதல் நான் அக்கா கூட பண்ணணும்ணுனா எனக்கு தைரியம் confidence வரணும், இப்ப அக்கா என்ற பயம் தான் இருக்கு, ஏன்னா அக்கா என்னை எப்பவும் dominate பண்ணுவா, கொஞ்சம், நானும் ஆம்பளையா அக்காவை அணுகணும்னா, நான் மனசளவுல ரெடியாகணும், அப்போ தான் அக்காவுக்கு அவளோட உடம்புக்கு என்னால முழு சந்தோஷத்தையும் உடம்பால் கொடுக்க முடியும்.
மாதவி மனசுக்குள் “அடப்பாவி, என்ன டா என்ன என்னவோ இப்படி பேசற” என நினைத்துக்கொண்டு, அவனை ஆச்சர்யமாய் பார்க்க, அவன் அம்மாவுக்கு தெரியாமல் கண் அடித்தான்.
நர்மதா: நீ சொல்றது எனக்கு புரியுது டா, ரொம்ப நல்ல விஷயம், டைம் எடுத்துக்கலாம் தப்பில்லை, ரொம்ப நாள் எடுத்துக்க முடியாது, ஓர் 3 நாள் போதும்.
மனோஜ்: ஓகே மா அது போதும்.
நர்மதா: மாதவியை பார்த்து, “நிஜம் தானே மாதவி, நீ ஒத்துக்கிட்டே தானே?”
மாதவி: ஆமாம் மா, எனக்கு அவனை தம்பியா மட்டும் பார்த்துட்டேன், என் மனசை கொஞ்சம் மாத்தி அவனையும் ஒரு ஆம்பளையா பார்க்க நான் கொஞ்சம் மாறனும் மா.
நர்மதா: நல்ல விஷயம் டீ, நீ நினைக்கிறது நியாயமான விஷயம், நானே உங்களுக்கு எப்படி மனம் மாறறதுனு சொல்லி தரேன்.
மாதவி கலக்கத்துடன் அம்மாவை பார்க்க, நம்ம மனோஜ் மனசெல்லாம் குதூகலத்துடன் அம்மாவை பார்த்தான்
நர்மதா: மாதவி, முதல்ல மனோஜை அவன், இவன்னு அதிகாரம் பண்ணாம, அவனுக்கு கொஞ்சம் அடங்கி போற பெண் மாதிரி கொஞ்சம் அமைதியான, அதாவது பொண்டாட்டி மாதிரி, தன்மையா பேசு, நீங்க, வாங்கனு பேசு அவன் கிட்ட, அவர்னு சொல்லு, அப்போ அவனுக்கு தான் உனக்கேத்த ஒரு ஆண் அப்படினு தோணும், அவனுக்கு தன்னம்பிக்கை வரும், அவன் உன்னை dominate பண்ணாதான், அவனுக்கு அந்த confidence வரும்.
மாதவி மனசுக்குள் “ சீ இந்த நாயை நான் அவர், இவர்னு சொல்லணுமான்னு” அவனை முறைத்து பார்த்தாள் , அதை மனோஜ் ரசித்தான்.
நர்மதா: (மனோஜிடம்) நீ டா, அவளை அக்கா னு அடங்கி கூப்பிடாம, ஒரு ஆம்பளையா, நீ, வா போ, வாடி போடின்னு கூப்பிட்டு பழகு, மாதவின்னு பேர் சொல்லி கூப்பிடு
மாதவி மனசுக்குள் “எல்லாம் என் நேரம் னு நினச்சசி அவனை முறைத்தாள்”
நர்மதா: மாதவியை பார்த்து, என்ன டீ, எதுவுமே சொல்ல மாட்ட்டேங்கிற? புரிஞ்சுதா இல்லியா?
மனோஜ்: அம்மா, அவளுக்கு புரியும் மா, ஏன் அவளுக்கு புரியாம இருக்க போகுது, என்ன டீ சொல்றே மாதவி?
அனாயசமாக மாதவியை பார்த்து புதுசா “டீ” போட்டு பேச , மாதவி “அடப்பாவி, இப்படி உனக்குள்ள ஒரு அம்பியும் அன்னியனுமா வச்சிருக்கியே டா என மனசுக்குள் கருவினாள் “
மனோஜ்: என்ன டீ, அப்படி பார்க்கற, ஏதாவது பேசு அம்மா கேட்கிறாங்க இல்லை.
நர்மதா: பாருடீ, எவ்வளவு சமத்தா சூட்டிகையா சொன்னவுடனே புரிஞ்சி பேசறான்.
மாதவி: சரி மா, நான் இனி அவர் சொல்றதை கேட்டு அவர் கிட்ட, மரியாதையா நடந்துக்குறேன் அம்மா.
நர்மதா: மனோஜ், மாதவி உங்களுக்கு எல்லாம் நடக்கும்னு பூ, பழம் எல்லாம் வாங்கி வச்சிட்டேன், சரி பரவாயில்லை, மனோஜ், பூவை மட்டும் வேஸ்ட் பண்ணாம அவ தலையில் நீயே வச்சி விடு (மாதவியை பார்த்து) இந்த மாதிரி சின்ன சின்ன விஷயங்கள் உங்களுக்குள்ள நடக்கும் போது அக்கா தம்பி ன்ற பீலிங் போய் வேற மாதிரி மாறும். அதை நான் அப்பப்போ உங்களை பண்ண வைக்கிறேன்
நர்மதா, மனோஜிடம் பூவை கொடுக்க, மாதவி தடுமாற, மனோஜ் அவளிடம் அதிகாரமாக “திரும்பு டீ தலையில பூ வைக்கணும்” என்று அதிகாரமாய் சொல்ல, அவளும் அதிர்ந்து அவனுக்கு முதுகு காட்டினாள், அவளோட ட்ரான்ஸ்பரென்ட் பிளவுஸ், அதனுள் தெரியும் ப்ரா ஸ்ட்ராப், அவளின் வெற்று முதுகை பார்த்து ரசித்து, அவளுடைய தலையில் பூ வைத்தான்
மாதவி பூவை அவள் தலையில் வாங்கிக்கொண்டு சாதாரணமாக இருக்க, நர்மதா “என்ன டீ அவன் தலையில் பூ வச்சிருக்கான், என்ன பண்ணனும்னு தெரியாதா?”
மாதவி முழிக்க நர்மதா “அவன் காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கு டீ”
மாதவி அதிர, மனோஜ்” அதான் அம்மா சொல்றாங்க இல்லடி, ஆசீர்வாதம் வாங்கிக்கோ டீ “ மாதவி அம்மாவுக்கு தெரியாமல் அவனை முறைக்க
மாதவி முட்டி போட்டு குனிந்து அவன் காலை தொட்டு ஆசீர்வாதம் வாங்க
நர்மதா மனோஜிடம் “ஏண்டா உனக்கு தனியா சொல்லனுமா? அவளை தொட்டு தூக்கு டா”
மனோஜ் அவள் தோள் பட்டடையை பிடித்து அவளை எழுப்பினான். “நீ நல்லா இருக்கணும் டீ, உன் உடம்புக்கும் மனசுக்கும் முழு சுகம் மிக சீக்கிரம் கிடைக்க என் மனப்பூர்வமான ஆசீர்வாதங்கள்” என நீட்டி முழக்கினான்,
அவனை யாருக்கும் தெரியாமல் முறைத்து, வேண்டுமென்றே சிரிப்பை வரவழைத்துக்கொண்டு , “நன்றி அத்தான் “
மனோஜ் கொஞ்சம் ஜெர்க் ஆனான், மாதவி நக்கல் அடிக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்துகொண்டு அதை காட்டாமல் சமாளிக்க
மாதவி நக்கலாக மனோஜை பார்த்து “அத்தான், என் கூட தனியா வாரீங்களா அத்தான் , உங்க கூட தனியா ரூம்ல பேசணும்”
வெகுளித்தனமாக நடிப்புடன் மனோஜ் அம்மா பின்னாடி போய் அம்மாவை கட்டிப்பிடித்து, “ மம்மி, ஏதோ பிளான் பண்ணி தனியா கூப்பிடறா, எனக்கு பயமா இருக்கு மம்மி , நான் போக மாட்டேன், என காமெடியாக பாசாங்கு காட்டினான்,
அவன் பண்ணும் சேட்டையை பார்த்து நர்மதாவுக்கு சிரிப்பு வர, மாதவிக்கும் அவன் செய்யும் போலி பயம் அவள் மூஞ்சியிலும் சிரிப்பை வரவழைக்க, அவள் சிரிப்பை அடக்கி கொண்டே, “ஏங்க பயப்படாதீங்க, உங்களை கடிச்சி தின்ன மாட்டேன், வாங்க அத்தான், ரூமுக்கு போகலாம்”
நர்மதா: (சிரிப்புடன்) டேய் பயப்படாம போடா, அவ தான் எதுவும் பண்ண மாட்டேன்னு சொல்றாள் இல்லை
மனோஜ்: ஓகே மம்மி, ஒரு 10 நிமிஷத்தில் நான் வெளிய வரலேனா, போலீசுக்கு போயிடுங்க, அப்படியே என்னை நீங்க வந்து காப்பாத்துங்க.
நர்மதா சிரிச்சிகிட்டே “ம்ம் சரியான அராத்து பசங்க நீங்க போங்க”
மாதவி, அவனை இழுத்திட்டுக்கொண்டு ஒரு அறைக்குள் சென்று கதைவை சாத்தி ……….
