Update 04

மனோஜ்: ஓகே மம்மி, ஒரு 10 நிமிஷத்தில் நான் வெளிய வரலேனா, போலீசுக்கு போயிடுங்க, அப்படியே என்னை நீங்க வந்து காப்பாத்துங்க.

நர்மதா சிரிச்சிகிட்டே “ம்ம் சரியான அராத்து பசங்க நீங்க போங்க”

மாதவி, அவனை இழுத்திட்டுக்கொண்டு ஒரு அறைக்குள் சென்று கதைவை சாத்தி, அவனை அங்கிருந்த கொசு பேட் பின் புரத்தை வைத்து அவனை செல்லமாய் அடிக்க ஆரம்பித்தாள்

மாதவி: ஏண்டா பண்ணி , எவ்வளவு தைரியம் இருந்தா என்ன என்னவோ பேசவே? தாம்பத்யம் ன்ற, உடம்பு சந்தோஷம் கொடுக்க போறேன்னு சொல்றே, வா டீ போடீ னு சொல்றே, என்ன கொழுப்பா

(பேட்டை வைத்துவிட்டு கொஞ்சம் சீரியஸாகவே பேச ஆரம்பித்தாள் )

மாதவி: எல்லாம் ஜோக் இல்லைடா, பாத்து பேசு

மனோஜும் சீரியஸாக பேச ஆரம்பித்தான் “அக்கா, எல்லாமே அம்மாவை நம்ப வைக்க, இப்படி எல்லாம் பேசினதால தான் நம்பிட்டாங்க, அவங்க நம்பணும்னா, சில விஷயங்களை செஞ்சி, பேசி தான் க்கா ஆகணும், அதை நான் கரெக்ட்டா பண்றேன்”

மாதவியும் இறங்கி வந்தாள் “ஓகேடா இன்னைக்கி தப்பிச்சிட்டோம், அடுத்தது பிளான் பண்ணி சீக்கிரம் இதில் இருந்து வெளிய வரணும்”

மனோஜ்: அக்கா, அம்மாவை நம்ப வைக்க, அவங்களுக்கு நம்பிக்கை வர மாதிரி நான் நிறைய பேசுவேன், அதுல கொஞ்சம் ஓவர் டோஸ் இருக்கும், நீ கண்டுக்காத

மாதவி: டேய் கொஞ்சம் பார்த்து பேசுடா

நர்மதா: சரி அக்கா வெளிய போகலாம், அவங்க கேட்டா மாதிரி நீ என்னை மரியாதையா கூப்பிடு, ஒரு நடிப்பு தான், அப்போ தான் அவங்க, உண்மையாலும், நாம prepare ஆக்கறோம்னு நம்பிக்கை வரும்.

மாதவி: எல்லாம் என் நேரம் சரி டா

நர்மதா: இப்படி தனியா இருக்கும் போது என்னை வாடா போடான்னு சொல்லு, அவங்க முன்னாடி அவங்க கேட்ட மாதிரி பேசிக்கோ.

ரெண்டு பேரும் வெளியே வந்தார்கள் சிரித்தபடி, நர்மதா பார்த்தாள், என்ன பேசிட்டிறீங்களா

மனோஜ்: ஆமாம் மா

இருவரையும் அமர வைத்து, நர்மதா சாப்பாடு பரிமாறினாள்

நர்மதா: என்ன பேசிக்கிட்டீங்க உள்ளே போய்?

மாதவி என்ன சொல்வது என்று தவிக்கும் முன், மனோஜ் சரளமாய் பேச ஆரம்பித்தான்.

மனோஜ்: அம்மா, மாதவிக்கு ஒரு சின்ன டவுட், வெளிய பேசறதுக்கு முன்னாடி, உள்ள கூப்பிட்டு என்கிட்டே கேட்டா, எனக்கும் அவ கேட்ட டவுட்டுக்கு என்ன பதில் சொல்றதுன்னு தெரியல, நானும் முழிச்சேன்.

மாதவி உள்ளுக்குள் புலம்பினாள் “டேய் நான் என்ன டா டவுட் கேட்டேன், ஏண்டா என் தலையை உருட்டுடுற?, என்ன டா குண்டை தூக்கி போட போறெ என மனதுக்குள் புலம்பினாள்

நர்மதா: என்ன டவுட் ரா?

மனோஜ்: அயோ, எனக்கே கூச்சமா இருக்கு, அம்மா உங்ககிட்ட எப்படி கேட்கிறதுனு எனக்கே தயக்கமா இருக்கு,

மாதவியும் இவன் எண்ணத்தை புளுக போறான்னு டெங்ஷன்ல பார்க்க, செமயா பில்டப் கொடுத்தான் மனோஜ்.

மனோஜ்: எனக்கு ரொம்ப சங்கோஜமா இருக்கு மா, உங்ககிட்ட எப்படி இதை கேட்கறதுனு…….

மாதவி மனசுக்குள் “டேய் என்னத்தடா, கேட்டு வைக்கப்போறே?”

நர்மதா: டேய் , நான் உங்க அம்மா, நீங்க சின்னசிறுசுங்க, உங்களுக்கு ஏதாவது குழப்பம் நா தயங்காம கேளுங்க,

மனோஜ்: ஓகே மா, தப்பா நினைக்காதே, மாதவியும் நானும் உள்ளே பேசினோம், அதாவது நாங்க தாம்பத்யம் வச்சிக்கிட்டா, குழந்தை உருவாயிடக்கூடாதில்லையா, அதை எப்படி பாதுகாப்பா இருக்கிறதுனு மாதவிக்கு டவுட், நான் காண்டம் பயன்படுத்தலாம்னு பேசிக்கிட்டோம், எங்களுக்கு இந்த விஷயத்துல, முடிவெடுக்க முடியல, உன் கிட்ட கேட்கவும், மாதவி தயங்கரா, என்கிட்டே சொல்லி உங்ககிட்ட கேட்கச்சொன்னா அதுனால தான் ரொம்ப யோசிச்சி கேட்டேன்.

மாதவி மனசுக்குள் “அடப்பாவி, என்னடா பண்ணற? நாம் எப்படா இப்படி பேசினோம், இவன் ரொம்ப too much ஆ போறான்னு கருவினாள்

நர்மதா முகத்தில் ஆனந்தம், மாதவியை பார்த்து “என்ன மாதவி இது தான் உன் டவுட்டா?”

மாதவி புலம்பினாள், எல்லாம் என் நேரம் எப்படி நைசா இப்படி கோத்து விட்டுட்டானே பொருக்கி னு மனசுக்குள்ள திட்டிக்கொண்டே “ஆமாம் மா…..”

நர்மதா ஒரு 30 செகண்ட் டைம் எடுத்துக்கொண்டு பேசினாள் .

நர்மதா: ஒன்னு தெரியுமா, நீங்க ரெண்டு பெரும் டைம் கேட்டவுடனே, எனக்கு இந்த நிமிஷம் வரைக்கும் ஒரு டவுட் இருந்தது, என்னை நீங்க ஏமாத்திரறீங்களோனு, ஆனா உங்களுக்குள்ள இந்த அளவுக்கு பேசி இந்த மாதிரி டவுட் வந்து நீங்க என் கிட்ட கேட்டது எனக்கு உங்க மேல இருந்த எல்லா சந்தேகம்னும் போயிடிச்சு, நீங்க நிஜமாவே, உங்கள தயார் பண்ணிக்க தான் டைம் கேட்டிருக்கீங்கனு புரியுது.

மாதவி சங்கடமாய் சிரித்து வைத்தாள்

நர்மதா: சரி, நீங்க யோசிச்சது ரொம்ப நல்ல விஷயம், ஆமாம் எக்காரணம் கொண்டு கர்ப்பம் ஆயிடக்கூடாது, அதை நீங்க யோசிச்சது நல்ல விஷயம், ஏன்னா , உங்களுக்கு பின்னாடி தனியா வேற நல்ல துணையோடு உங்களுக்கு கல்யாணம், நடக்கணும், அதுனால, எந்த சிக்கலும் இருக்க கூடாது.

ஆனா, காண்டம் சரியான முடிவு இல்லை, ஏன்னா , கடையில் வாங்கினா எல்லாம் லோக்கல் ஏரியா பேர் கெட்டுடும், அது மட்டுமில்லாம குப்பையில் போட்டா, குப்பை அள்றவங்க பார்த்தாலும், தேவையில்லாம சந்தேகம் வந்துடும், அது மட்டுமில்லாம, அப்படி அதை பயன்படுத்தினா, முழுசாக சந்தோஷமும் கிடைக்காது, அதனால, அது வேணாம், அம்மா உனக்கு நல்ல கசாயம், நாட்டு மருந்து தரேன், எள்ளு உருண்டை, தரேன், அதை எல்லாம் சாப்பிட்டா கர்ப்பம் தரிக்காது.

மாதவிக்கு தூக்கி வாரி போட்டது, என்ன இப்படி எல்லாம் அம்மாவை பேசவைத்துவிட்டான் இந்த படு பாவி, இந்த மாதிரி ஒரு கேள்வி கேட்டு.

மாதவி: (சங்கடமாக) சரி மா

நர்மதா: (பாசத்தோடு மாதவியை பார்த்து) ஏன் டீ, அம்மா கிட்ட இதை கேட்க என்ன தயக்கம், அவன் கிட்ட கேட்டிருக்கே, அதை என் கிட்ட கேட்க என்ன தயக்கம்? அவனை விட நீ தான் என் கிட்ட இந்த மாதிரி விஷயத்தை கேட்கணும், அவனை விட்டு கேட்கற

மாதவி மனசுக்குள், அந்த பாவி பொய் சொல்றான், மா, நான் இதை உன் கிட்ட சொல்ல முடியாது, நான் எங்கே அவனை கேட்டேன்

நர்மதா: சரி இருங்க, நான் உங்க ரெண்டு பேருக்கும் ஒண்ணு வச்சிருக்கேன் அதை எடுத்துட்டு வரேன்..

அவள் உள்ளே போனதும் கிசு கிசு குரலில் அவனிடம் “டேய் பண்ணி என்ன டா பண்ணி வச்சிருக்கே? நமக்குள்ள இதை எல்லாம் எங்க பேசினோம் ? ஏன் இப்படி பொய்யா சொல்லி இப்படி என் மானத்தை வாங்கறே?

மனோஜ் குசு குசுன்னு மெல்லிய குரலில் “பாத்தியா அம்மா என்ன சொன்னாங்க, இப்ப தான் நம்மளை நம்புறாங்க, அவங்க நம்ப தான் இப்படி போய் சொன்னேன், இப்போ அவங்களுக்கு நம்ம மேல ரொம்ப நல்ல நம்பிக்கை வந்திரிச்சி பாத்தியா?”

அதற்குள் கிச்சனில் இருந்து நர்மதா பாயசத்தோடு உள்ளே வந்தாள்

சிரித்த படியே “என்ன மறுபடி குசு குசு பேச்சு இப்போ என்ன சந்தேகம்”

மனோஜ்: அது ஒன்னும் இல்லை மா, சும்மா ”

நர்மதா: மாதவி, என்னடி உன் முகத்துல கவலை இருக்கு, என்ன பிரச்னை, நர்மதா சந்தேகமாக மாதவியை பார்க்க,

மாதவி மனோஜை பார்க்க, மனோஜ் சமாளி என்று ஜாடை காட்ட, மாதவி சமாளிக்க

மாதவி: அது ஒண்ணுமில்ல மா (என்ன சொல்வது என்று தடுமாறினாள் )

நர்மதா: சொல்லு டீ

மாதவி: அது ஒண்ணுமில்லை மா, என்ன தான் இருந்தாலும், அவன் தம்பி, அவனை அப்படி பாக்க கொஞ்சம் கஷ்டமா இருக்கு, அவனுக்கும் என்னை அக்காவா மட்டும் பாத்துட்டு இப்ப இந்த மாதிரி எங்களுக்குள்ள நடக்கணும்னா, வர கவலை சங்கோஜம் அது தான் மா, எனக்கு மட்டுமில்லை மா, இந்த தயக்கமும் அவனுக்கும் இருக்கு,

துணைக்கு அவனையும் இழுத்துக்கொண்டாள்

நர்மதா: ரொம்ப நல்ல கேள்வி/சந்தேகம் , இப்படி மனசுக்குள்ள வச்சிக்கிட்டு கஷ்டப்படாம என்கிட்டே இப்படி மனசு விட்டு கேட்டிங்கனா, நான் உங்களுக்கு சரியான யோசனையை சொல்லுவேன்,

மாதவி பயத்துடன் அம்மாவை பார்க்க

சரி சாப்பிட்டீங்க இல்ல, கை கழுவிட்டு வாங்க, நான் உங்களுக்கு நல்ல யோசனையை சொல்றேன்.

இரண்டு பேரும் உள்ளே உள்ள பாத்ரூமிற்கு அங்கு இருக்கும் வாஷ் பேசினில் கையை கழுவ சென்றார்க, அங்கு மறைவில் கொஞ்சம் கோபமாக

“டேய் , பயமா இருக்கு டா, அவங்கள ரொம்ப நம்ப வைக்கிறோம், இப்ப என்ன சொல்ல போறாங்களோ தெரியல

மனோஜ்: அக்கா, ப்ளீஸ், அவங்க நம்மள எவ்வளவு நம்பறாங்களோ, அந்த அளவுக்கு நமக்கு டைம் கிடைக்கும், அவங்க ரூட்ல போய் தான் கா அவங்கள வழிக்கு கொண்டு வரணும்.

மாதவி: சத்தியமா எனக்கு புரியல (கொஞ்சம் தணிந்து) ப்ளீஸ் எனக்கு பயமா இருக்கு டா, உன்னை நம்பி தான் டா இருக்கிறேன், ஏதாவது சரியா பிளான் பண்றேன்னு சொல்லி ஏதாவது ஏடாகுடமா பண்ணி பெரிய சிக்கல் உண்டு பண்ணிடாதே டா.

மனோஜ்: அக்கா, பயப்படாதே, நான் உன் கட்சி, நம்ம பிளான் எதுவும் அம்மாவுக்கு தெரியாது, எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும்.

நர்மதா குரல் ஒலித்தது “என்ன பண்றீங்க, அங்கே, வாங்க இங்க சீக்கிரம்”

இரண்டு பெரும் பயத்தோடு, அம்மா முன்னாடி போய் நின்றார்கள்

நர்மதா, அவர்களை அங்கிருந்த பெஞ்சில் உட்கார வைத்தாள், மாதவி, மனோஜ் உங்க குழப்பம் நியாயம், டக்குனு பெடரூம்குள்ள நீங்க ரெண்டு பெரும் திடீர்னு தாம்பத்யம் வச்சிக்கணும்னா, கொஞ்சம் சங்கடமா இருக்கும், அதுக்கு தயாராகாரத்துக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமா ரெண்டு பேரும் சின்ன சின்னதா முயற்சி பண்ணா கொஞ்சம் கொஞ்சமா சங்கோஜம் குறைஞ்சி உங்களுக்குள்ள ஒரு கவர்ச்சி வரும், மனதளவில் நெருங்க சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பண்ணனும், அதை மனசுக்குள் ரசிச்சி காதலோடு பண்ணனும், அப்படி பண்ணும்போது நீங்க ஒருத்தருக்கொருத்தர் புதுசா தெரிவீங்க

நர்மதா டெஸ்ண்ட்டா இந்த அளவுல சொல்லும்போதே மனோஜோட தண்டு விறைப்பாக ஆரம்பிச்சது

இந்த பூட்டின வீட்டுக்குள்ள, நாம மூணு பேர் தான் இருக்கோம், நீங்க ரெண்டு பேரும் என் குழந்தைங்க, நான் உங்கள தூக்கி குளிப்பாட்டி வளத்திரிக்கேன் என் முன்னாடி நீங்க சங்கோஜ பட தேவையில்லை

மாதவியை பார்த்து “மாதவி, அவன் உன்னை பார்க்கும் பார்வை மாற, கொஞ்சம் நீ இந்த வீட்டுக்குள்ள சில சில விஷயங்களை பண்ணனும், அதே மாதிரி சேர்ந்து சில விஷயங்கள் பண்ணனும், பயப்படாதீங்க, பெருசா உங்களுக்கு சங்கடம் வர மாதிரி எதையும் செய்ய சொல்லமாட்டேன், சின்ன சின்னதா ஆரம்பிச்சி கொஞ்சம் பெரிசா போகலாம், அதுக்குள்ள நீங்க எப்படி ரெடின்னு பீல் பண்றீங்களா, அப்பவே நீங்க தாம்பத்தியத்தை ஆரம்பிக்கலாம்

மனோஜ், நீ போய் அங்க சாமி ரூமிலிருந்து குங்கும சிமிழ் இருக்கும் எடுத்துட்டு வா

மாதவிக்கு புரிஞ்சது,

மனோஜ் கொண்டு வந்தான்,

மனோஜ் நீ மாதவிக்கு அவள் நெத்தியில் வகிட்டில் குங்குமம் வச்சி விடு

மனோஜ் மனசுக்குள் “நான் இனி ஏழு ஜெனமத்திலும் உன் அக்கா புள்ளையாவே பொறக்கணும் அம்மா, உன்கிட்டயே நான் வளரனும் அம்மானு வேண்டிகிட்டேன்”

மாதவி, நீ அவன் பொட்டு வைக்கும்போது, உன்னோட boy friend , அத்தை பையன், அப்படி யாராவது வைக்கிற மாதிரி பீல் பண்ணிக்கோ, தம்பியா பார்க்காம வேற மாதிரி கண்ணை மூடி பீல் பண்ணு

அம்மா சொன்னதுக்காக கண்ணை மூடி “என் விதியே” னு கிடைக்க, அவள் நெற்றியிலும் உச்சி வகிட்டில் மனோஜ் குங்கும பொட்டு வைத்தான்

மனோஜ், உள்ள ரூமுல புதுசா ஒரு கம்மல் வாங்கி இருக்கேன், அதை எடுத்து வந்து இவளோட கம்மலை கழட்டிட்டு மாட்டி விடு டா

மாதவி மனசுக்குள் “ஐயோ இப்படி warm up பண்றதே எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கே, இன்னும் என்ன என்ன பண்ண போறியோ தெரியலையே மா…”

மாதவியை தரையில் உட்கார வைக்க, மனோஜ் அவள் பக்கத்தில் முட்டி போட்டு அவளோட காதின் மடலை தொட்டு காது கம்மல் தொங்கும் நுனியை தொட்டான், அவள் வாசனை அவனை மயக்கியது, அவன் விறல் பட்டதும் அவளுக்கு கொஞ்சம் சிலிர்ப்பு வந்து லைட்டாக அசைத்தாள்

அவனுக்கு காது நுனியே இவ்வளவு மெருதுவாக பிடிக்கும் போது இதமா இருக்கே, வேறு முனைய தொட்டா எப்படி இருக்கும்னு நினைக்கும்போதே

நர்மதா “என்ன மாதவி இவ்வளவு சிலிர்கிற nervous ஆகுற? காது நுனியை தானே தொட்டான்?”

மனோஜுக்கு அம்மா சாதாரணமா பேசுறது நம்ம மனசுக்கு டபுள் மீனிங்ல தெரியுதா, இல்லை டபுள் மீனிங்க்ல தான் அவங்க சொல்றாங்களா னு குழம்பினான்

மனோஜ் அவளுக்கு புது வளையல் வாங்கி வச்சிருக்கேன், அவ கையில் போட்டு விடு டா,

மனோஜ் விரல்களை தொட்டு, கைகளை தொட்டு, மணிக்கட்டை தொட்டு ஸ்பரிசித்து வளையல் போட்டு விட்டான்

அவன் மனசுக்குள் “அம்மா இதே மாதிரி புது ப்ரா வாங்கி வச்சிருக்கியா மா, அதையும் என்னையே வச்சி மாட்டி விட சொல்லு மா, என மனசுக்குள் வேண்டுகோள் வைத்தான்.”

அவன் யோசித்தி முடிக்கும் முன் நர்மதா மாதவியிடம் “மாதவி உள்ளே இருந்து உன்னோட ப்ராவும் பேண்டியும் எடுத்துட்டு வா”

மனோஜ் திடுக்கிட்டான், என்ன நடக்குது? என் மைண்ட் வாய்ஸ் அம்மாவுக்கு கெட்டிடிச்சா?, மாதவி திடுக்கிட்டாள்

மா: மா எதுக்கு ம்மா?

நர்மதா: மனோஜுக்கு கொடுக்க தான்

அமைதியாய் இருக்க, மனோஜுக்கும், மாதவிக்கும் புரியாமல் இருக்க நர்மதா விலக்கினாள்

ஒருத்தர் மேல ஒருத்தருக்கு ஈர்ப்பு வர இன்னொரு முக்கியமான விஷயம், அடுத்தவங்களோட வாசனை தான், இனிமே மனோஜ் அவன் முகம் துடைக்கணும்னா, வியர்வை துடைக்கணும்னா, உன்னோட ப்ரா, பேன்டியை உபயோகப்படுத்துவான், அது அவனுக்குள் ஒரு ஈர்ப்பை உண்டாக்கும், அவன் அதை அப்படி உபயோகிக்கும் போது அதை நீ பார்க்கும் போது உனக்கும் ஒரு ஈர்ப்பு உண்டாகும்

மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா நீ அசத்துற, நடத்து மா…..”

மாதவி மனசுக்குள் “ஐயோ இந்த நாய் மோந்து பாத்தா, எனக்கு எரிச்சல் தான் வரும்..”

நர்மதா: என்னடி மச மசன்னு இருக்கே? போய் எடுத்துட்டு வா,

மாதவி : (விடியேனு மனசுல நினைச்சுக்கிட்டு) சரி மா துவைச்சு மாடியில் காய போட்டிருக்கேன் எடுத்துட்டு வரேன்

நர்மதா: என்ன டீ, துவச்சது யாருக்கு வேணும், நீ போட்டு துவைக்காம இருக்கிறதா கொடு, அந்த வியர்வை வாசம் இருக்கணும், மனோஜ் உனதும் அது மாதிரி எடுத்துட்டு வா, மாதவி அதை முகம் துடைக்க use பண்ணுவா, அவளுக்கு அப்படி உன்னோடத வச்சி முகத்தை துடைக்கும்போது ஒரு ஈர்ப்பு வரும்

மாதவி மனசுக்குள் “மா அந்த நாய் கைஅடிச்ச ஜட்டிய என் மூஞ்சியில் தேச்சா எனக்கு infection வரும், அப்புறம் அந்த நாத்தத்துல வாந்தி தான் மா வரும்”

எடுத்து வந்து பரஸ்பரம் பகிர்ந்து கொண்டார்கள், பத்திரமாக மனோஜ் எடுத்து வைத்துக்கொண்டான், அம்மா மாதவி எதிரிலே அதை ரசித்து முகர்ந்தான்

நர்மதா: மனோஜ் சூட்டிகையானவன் கப்புனு புடிச்சிகிட்டான்.

நர்மதா மேலும் மாதவி, இது பத்தாது, நீ என்ன பண்ணனும்னா பாரு சேலையும் ஜாக்கெட் போட்டிருக்கே இல்லை, சேலையை கழட்டிட்டு வெறும் blouse மட்டும் போட்டுக்கோ, அப்படி செய்யறது அவனுக்கு நீ பார்க்கிற சுதந்திரம் கொடுக்கற மாதிரி, அப்போ உன்னை அந்த மாதிரி பார்க்கும் போது அவனுக்கும் கொஞ்சம் உன் மேல ஒரு கவர்ச்சி வரும், சிரிச்சி பேசுங்கோ, தொட்டு பேசுங்கோ, கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் நெருக்கத்தை வளத்துக்கிட்டிங்கனா, அப்புறம் பெரிய விஷயம் பண்ணும் போது, கஷ்டமா இருக்காது.

மாதவி பதறி “ஐயோ மா……..”

நர்மதா: என்னடி இப்படி பதரூரே, இதுக்கே பதறுனா, எப்படி … அதுக்கு தான், எப்படியும் முழுசும் பண்ண போறீங்க, இப்படி முன்னாடியே கொஞ்சம் இது மாதிரி இருந்தா, உங்க ரெண்டு பெருகுள்ள கொஞ்சம் நெருக்கம் வரும், அவன் உன்னை பார்த்தனா, சிறி.

மாதவி: ஐயோ எப்படி மா பிளவுஸ் மட்டும் போட்டுக்கிட்டு

நர்மதா: என்ன டீ, நான் பொம்பள, அவன் கூட 3 நாள் கழிச்சி எல்லாம் நடக்க போகுது உனக்கு, இப்பவே காண்டம் வரையும் பேசிக்கிடீங்க, அப்படி இருக்கும் போது ப்ளௌஸ் பாவாடையோட இருக்கிறது என்ன கஷ்டம், மலையாள ட்ரெஸ் மாதிரி, நான் உன்னை ப்ராவோடவும் பேண்டியோடவும் மட்டும் இருக்க சொல்லலாமான்னு யோசிச்சேன், அப்புறம், உனக்கு ரொம்ப சங்கடமா இருக்குமேன்னு பிளவுஸ் மட்டும் போதும் இப்போதைக்குனு நினைச்சேன்

மாதவி மனசுக்குள் “அய்யய்யோ ப்ரா பேன்டியை விட பிளவுஸ் பரவாயில்லை என்னும் மன நிலைக்கு வந்து, வேறு வழியில்லை என்று உணர்ந்தாள்”

மாதவி: சரி மா புரியுது

நர்மதா: நல்லது, ஒரு நல்ல விஷயம் முடிவு செஞ்சா, அப்பவே செஞ்சிடனும், நீ இப்பவே சேலையை கழட்டிடு

தயங்கிய படி மாதவி, சேப்டி பின் கழட்டி, முந்தானையை எடுத்து சேலையை கழட்டினாள், அவள் பிளவுஸில் அடைபட்டிருந்த அழகிய பந்துகள் வெளியேற பிதுங்கி, அவளோட கிளிவேஜை தூக்கி, காட்டியது, மனோஜ் அந்த கண்கொள்ளா காட்சியை பார்த்து மனசுக்குள் அம்மாவுக்கு நன்றி சொன்னான்,

அவள் இடுப்பு சந்தன நிறத்தில் மின்ன, கழுத்து மார்பின் மேல்பகுதி பிதுங்கி வழிய அழகு புதுமையாய் மாதவி நின்றாள்

நர்மதா அவளை மேலும் கீழும் பார்த்து, பார் எப்படி அழகா இருக்கே, இப்படி அவன் தொடர்ந்து உன்னை பார்த்தானா, அக்காவா பார்க்காம உன்னை ஒரு friend மாதிரி பாக்க ஆரம்பிப்பான், நீயும் அவன் கூட friend மாதிரி பழகு.

நர்மதா மாதவியின் இடுப்பை பார்த்தாள், தொப்புள் மறைக்க பாவாடையை ஏற்றி கட்டியிருந்தாள்,

நர்மதா: வீட்ல தானே இருக்கே, பாவாடையை இவ்வளவு மேல ஏத்தி கட்டாதே, அதுவும் டைட்டா காட்டாதே, ஒரு பொண்ணுக்கு தொப்புள் தான் அழகு, தொப்புளுக்கு கீழே பாவாடையை கட்டு,

அவளே பாவாடையை லூசாக்கி அல்ட்ரா லோ ஹிப்பில் கட்டிவிட்டாள்

மனோஜுக்கு இது நம்ம அக்காவா இல்லை தமன்னாவா னு தோணுற அளவுக்கு சும்மா கவர்ச்சி அருவி அக்காவோட தோற்றத்தில் இருந்து வந்தது

மாதவி: நீ ரொம்ப மாறிட்ட மா, தொப்புள் தெரியற மாதிரி சேலை காட்டினா அடிச்சி துவைப்ப என்னை , இப்ப என்னடானா நீயே தொப்புள் தெரிய கட்டி விடறே

நர்மதா: (சிரிச்சிப்படியே ) இப்பவும் அடிச்சி துவைப்பேன், வீட்டுக்கு வெளியே தொப்புள் தெரிய சேலை கட்டினா செருப்படி தான் , வீட்டுக்குள்ளே இப்படி இருக்க எனக்கு பிரச்னை இல்லை.

நர்மதா: மனோஜ் அக்காவை இனி அக்காவா பாக்காம மாதவியா பாரு, பழகு, நல்லா அவளை பாக்கணும், அவளுக்கு நம்மள ரசிச்சி பாக்குறானு நீ உன் பார்வையில் புரிய வைக்கணும், அப்ப தான் அவளுக்கு உன் மேல அபிப்பிராயம் மாறும்.

கண்கள் விரிய அக்காவை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தான், அம்மா சொன்ன படி

நர்மதா: இப்ப பாக்கற இல்லை அது மாதிரி

நர்மதா: மனோஜ், உன் அக்கா உன்னை வேற மாதிரி ஒரு ஆம்பளையா பாக்கணும்னா, நீயும் ……….

இவங்க உரையாடல நாம தொடர்னு பாக்கறதுக்கு முன்னாடி, குறிப்பிட மறந்த ஒரு விஷயத்தை சொல்லணும், அது நர்மதா ஒரு english டீச்சர், ஸ்கூல் பசங்களுக்கு english சொல்லித்தரது, அப்புறம் டியூஷன் சொல்லி தர்றது அவங்களோட வேலை, அது அவங்களோட ஒரு பகுதி வருமானம் , ஊர் படங்களுக்கே இங்கிலிஷ் சொல்லிக்கொடுத்த அவங்க அவங்க பசங்களுக்கு சொல்லி கொடுத்திருக்க மாட்டாங்களா, அதனால தான் மனோஜோ , மாதவியோ அதிகம் படிக்கலானாலும் ஆங்கிலச் நிறைய கலந்து பேசுவாங்க, அவங்க அம்மாவை பொறுத்த வரை இங்கிலிஷ் தெரிஞ்சிகிட்டா, நிறைய விஷயத்துக்கு, வாழ்க்கையில வளர்றதுக்கு ஒரு நல்ல வழியா இருக்கும்னு நம்பறாங்க, அதனால தான் மனோஜ் பேசும்போதும், மாதவி பேசும்போது, நிறைய ஆங்கில வார்த்தையை பயன்படுத்துவாங்க. (அப்பா யாராவது கேள்வி கேட்கறதுக்கு முன்னாடி, நானே சொல்லி தப்பிச்சிட்டேன்) வாங்க கதைக்குள்ள போவோம்.

கண்கள் விரிய அக்காவை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தான், அம்மா சொன்ன படி

நர்மதா: இப்ப பாக்கற இல்லை அது மாதிரி

நர்மதா: மனோஜ், உன் அக்கா உன்னை வேற மாதிரி ஒரு ஆம்பளையா பாக்கணும்னா, நீயும் உன் டிரஸ் பண்ற விதத்தை மாத்திக்கணும், முக்கியமா வீட்டுக்குள்ள

மாதவி: பரவாயில்லை மா, விட்டுடலாம் மா, இதோட

நர்மதா: பொன்னே நீ இந்த அளவுக்கு இறங்கி வரும்போது, அவன் கூட இறங்கி வரணும் டீ, ஏண்டா மனோஜ் உனக்கு எதுனா ஆட்சேபமா?

நம்மாளுக்கு என்ன ஆட்சேபம் உள்ளுக்குள்ள கொண்டாடிட்டு இருக்கான், அப்பாவியா மூஞ்சை வச்சிக்கிட்டு “ஐயோ எனக்கு ஒண்ணுமில்லை மா, நீங்க எப்படி சொல்லறீங்களோ, அப்படியே மா….”

நர்மதா: நல்லது மனோஜ், நீ வீட்டில் இருக்கும்போது ஜட்டி மட்டும் போட்டுக்கோ, ஜட்டி மட்டும் போட சங்கடமா இருந்தா ஷார்ட்ஸ் போட்டுக்கோ.

மனோஜ்: இல்லை அம்மா, மாதவியே இப்படி இருக்கும்போது, எனக்கு ஜட்டியோட இருக்கிறது பிரச்னை இல்லை மா, ஆனா………………..

அவன் மனசுக்குள் “உறுப்பு விறைச்சிக்கிட்டு ஜட்டிக்குள்ள முட்டிகிட்டு நிக்குமே, என்ன பண்றது என்ற கேள்வி “

நர்மதா: புரியுது டா, நீ நினைக்கிறது புரியுது, தோ பாருடா, சின்ன வயசுல உன்னை தொட்டு தூக்கி குளிப்பாட்டி இருக்கேன், நான் உன் அம்மா, நீ ட்ரேஸ்ல அப்படி இப்படி இருக்கிறத நான் கண்டுக்க போறதில்லை, நீ இப்படி டிரஸ் பண்றது மாதவிக்காக, அதனால உன் மனசுக்குள்ள ஜட்டி போட்டா வர பிரச்னை பத்திய கவலைய விடு, இயற்கையை யாரும் அடக்கவும் முடியாது, மறைக்கவும் முடியாது, அது நல்லதுக்கு தான், உன் அக்கா உன்னை அப்படி பார்க்கும்போது, நீ சின்ன பையன் இல்லை, நீ பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி சாரி ஆம்பள னு தோணும், அவளுக்கும் ஒரு வித இன கவர்ச்சி உன் மேல வரும்.

மனோஜ்: புரியுது மா (மனசுக்குள் அம்மா, பெரிசா வளந்து நிக்கிற தம்பி னு நீங்க சொன்னது எனக்கு தப்பா டபுள் மீனிங்க்ல தெரியுதா, இல்லை நீங்க சாதாரணைமா சொன்னீங்களா )

நர்மதா: புரிஞ்சா சரி, அப்போ நீயும் இப்பவே ஜட்டி தவிர எல்லாத்தையும் கழட்டி போட்டுடு

ம்/ டீ ஷர்டை கழட்டினான், அவனுடைய பிட்டான உடம்பு வெளிப்பட்டது, அதுக்குன்னு ஹீரோ ரேஞ்சுக்கு 6 பேக் எல்லாம் வச்ச பையன்னும் imagine பண்ணாதீங்க, அவன் நம்மள போல சாதாரணமான “boy next door “

கொஞ்சம் தயக்கத்தோடு ஷார்ட்ஸை கழட்ட, அவன் ஜட்டியில், முட்டிக்கொண்டு அவனுடைய பெரிய ஆணுறுப்பு புடைத்துக்கொண்டு இருந்தது, ஒரு நிமிஷம் மாதவி அதை பாத்து கொஞ்சம் அதிர்ந்தாள்

மாதவி: ஐயோ மா, என்ன மா, எனக்கு என்னமோ மாதிரி இருக்கு மா

நர்மதா: பழகிடும் மாதவி, அவனை ஒரு வளந்த ஆம்பளையா பாரு, பாக்க கூச்ச படாதே, பாரு உன் தம்பி எவ்வளவு பெருசா வளந்து நிக்கிறான் பாரு

மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா என்னை சொல்றாங்களா இல்லை தம்பியை சொல்றாங்களா? அம்மாவுக்கு தம்பிக்கு வேற அர்த்தம் இருக்கிறது தெரியுமா, இல்லை என் corrupted mind க்கு அப்படி தெரியுதா”

மாதவி அவனை பார்த்தும் பார்காததும் போல் அவனை மேலிருந்து கீழ் வரை பார்த்தல், ஒரு சில வினாடிகள் அவன் உறுப்பு மேல் பார்வை தைத்து, சீ தப்பு என மனசுக்குள் சொல்லிக்கொண்டே கொஞ்சம் அங்கே உற்றுபார்ப்பதை தவிர்த்தாள்

மனோஜும் கூச்சத்துடன் அவன் இரண்டு கையையும் கூடாரத்தின் மீது வைத்து பொத்தினான்

நர்மதா: மனோஜ், நல்லா உடம்பை பிட்டா வச்சிருக்கிற டா, நீங்க ரெண்டு பேரும் என்னை நல்லா புரிஞ்சிக்கிங்க, நான் உங்க அம்மா, சின்ன வயசில இருந்து பார்த்தவ, நீங்க எனக்கு எவ்வளவு வளந்தாலும் குழந்தைங்க, மனோஜ், உனக்கு சொல்றேண்டா, சில இயற்கையான விஷயத்துக்கு சங்கோஜ படாதே, அது அப்படி தான், அதனால, ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு மறைக்கனும்னு அவசியமில்லை, நீங்க வளந்தவங்க, ரொம்ப எடுத்து சொல்ல வேண்டியதில்லை, ரொம்ப பிரிச்சி வெளிப்படையா சொல்ல தேவையில்லை, உங்களுக்கு புரியும்

மனோஜ் புரிந்துகொண்டு கையை எடுத்தான், இன்னும் பெரிதாக மாறி முட்டிக்கொண்டு நின்றது, மாதவி கண்கள் விரிய சங்கோஜமாகவும் சங்கடமாவும் பார்த்தும் பார்க்காமல் சமாளிக்க முயன்றாள்

நர்மதா: மனோஜ் முன்னெல்லாம் புஷ் அப்ஸ் பண்ணுவே இல்லை? ஒரு நிமிஷத்துக்கு எத்தனை புஷ் அப் அடிக்கமுடியும் டா உன்னால?

மனோஜ்: ஒரு நாப்பது அடிப்பேன் மா

நர்மதா: மாதவி பாத்திருக்க மாட்டா , புஷ் அப் அடிச்சி காட்டு

மனோஜ் தரையில் இரண்டு கால்களையும் விரித்து கிட்ட தட்ட fucking பொசிஷனில் புஷ் அப் செய்தான், மேல் உடம்பை பின்னிருந்து முன் தள்ளி உடம்பை மேல் எழுப்பினான், அது கிட்ட தட்ட மிஷன் பொசிசனில் செய்வது மாதிரி இருந்தது, அவன் வேகமாக செய்ய, கிட்ட தட்ட மாதவிக்கு அவன் தரையில் யாரையோ மேட்டர் செய்வது போலவே இருந்தது

முடித்து எழுந்து கையை காலை உதைத்து நார்மலுக்கு வந்தான்

மாதவி அதிர்ச்சியாய் எதையும் வெளிகாட்டிக்கொள்லாமல் பார்த்தாள்.

நர்மதா: மாதவி, மனோஜ் உன்னை பாக்கிற அளவுக்கு, நீ அவனை பாக்க மாட்டேங்கிற, கொஞ்சம் பார்வையை தவிர்க்கிற , கொஞ்சம் அதை மட்டும் பாத்து மாத்திக்கோ (கண்டிப்பாண குரலில் சொன்னாள் )

இது தான், இது மாதிரி கொஞ்சம் கொஞ்சமா நெருக்கத்தை வளத்துக்கணும், நான் உங்களுக்கு உதவி செஞ்சி, எதெல்லாம் செஞ்சா, உங்களுக்குள்ள சங்கோஜம் போகுமோ, அதெல்லாம் அம்மா சொல்லி தரேன், நீங்க தட்டாம பண்ணனும்.

ரொம்ப வேகமா, பெரிசா பண்ணாம, சின்ன சின்ன விஷயமா பண்ணா ஒரு ரெண்டு மூணு நாளில் நீங்க தயாராயிடுவீங்க.

மனோஜ்: சரி மா

நர்மதா: ம்ம் முக்கியமான ஒரு விஷயம் சில அன்பான விஷயங்கள உங்களுக்குள்ள பரிமாறிக்கிட்டாவே, ஒரு நெருக்கம் உருவாகும், அதில் ஒன்னு ஊட்டி விடறது

மாதவி மனசுக்குள், “ஊட்டி விடுறது தானே, பண்ணி தொலைக்கலாம், இது ஒன்னும் ரொம்ப பெரிய விஷயம் கிடையாது”

நர்மதா: இப்போ ஒருத்தொருக்கொருவர் ஊட்டி விடுகிறீங்களா?

மாதவி மனசுக்குள் “இப்போதைக்கு அம்மா விட மாட்டாங்க போல சே”

மனோஜ்: சரி மா

மாதவி மனசுக்குள் “இவன் ஒருத்தன், ஸ்கூல் ல first rank எடுக்கிற பையன் மாதிரி miss கிட்ட முதல்ல பேர் கொடுக்கிற மாதிரி, எல்லாத்துக்கும் முதல்ல பேர் கொடுத்து ஆஜர் ஆயிட்றான் “

நர்மதா: ஓகே டா அந்த பாயசத்தை மாதவிக்கு ஊட்டி விடு

மனோஜ் ஸ்பூனை தேடி உள்ளே போக எழுந்தான்

நர்மதா: எங்கடா போறே?

மனோஜ்: ஸ்பூன் எடுக்க

நர்மதா: டேய் அன்பானவங்களுக்கு கையில் தான் டா ஊட்டணும், ஸ்பூன் கூடாது டா

மனோஜ்: அது சரிம்மா இது பாயாசம் கையில் எப்படி ?

எல்லாம் உங்களுக்கு சொல்லி தரணுமா? மூணு அல்ல நாலு விரல்ல எடுத்து அவ வாய்க்குள்ள ஊட்டி விடு, அவளும் விரல்ல இருந்து பாயசத்தை சூப்பி குடிச்சிக்குவா

மாதவி: அம்மா, என்ன மா இது, ஏன்மா

நர்மதா: இதில் என்ன டீ?

தடுமாறி “ஹைஜீன் மா”

அவன் கையை கழுவிட்டு தாண்டி எடுத்து ஊட்டுவான்

வேறு வழியில்லாம மாதவி ரெடியாக, ஒரு பவுலில் பாயசத்தை எடுத்துக்கொண்டு, அவள் வாய்க்கு கீழ் சிந்தாமல் இருக்க பவுலை பிடித்து, கட்டை விரலையும் சுண்டு விரலையும் மடக்கி மத்த வீரர்களில் பாயசத்தை விரல்களில் நிரப்பி, மாதவி வாய்க்கு கொண்டு வர அவள் வாயை திறக்க, மூன்று விரல்களையும் கொஞ்சமாய் அவள் வாய்க்குள் நுழைக்க, மாதவி, சங்கோஜத்துடன் அதை சப்பி குடிக்க, தவிர்க்க முடியாமல், மாதவிக்கு நினைப்பு வேறு ஒரு விஷயத்தை சம்மந்தப்படுத்தி யோசிக்க,

சொல்லவே தேவையில்லாமல், ஏற்கெனவே, அதே கற்பனை மனோஜுக்குள் எழ, அவன் தம்பி இன்னும் பெரியவனாகி இன்னும் ஜட்டியை முன்னுக்கு தள்ளி, பெரிய கூடாரமாக மாற, மாதவியும் அதை கவனிக்க

மனசுக்குள் “இந்த அம்மா நம்ம வச்சி செய்யாம விடாது போல”

நர்மதா: இப்போ உங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளும் சொல்ல முடியாத, உங்க உள் நினைப்புக்குள் மட்டும் சில விஷயங்கள் ஓடும், அப்படி ஓடற அந்த விஷயங்கள் தான் உங்களுக்குள்ள நெருக்கத்தை ஏற்படுத்தும்.

மனோஜ் மனசுக்குள் “அம்மா நீ வேற லெவல், என்னை பெத்த அம்மா செத்ததுல இவ்வளவு பெரிய புண்ணிய விஷயம் இருக்கு” என்று சொல்லிக்கொண்டான்.

மனதில் இருந்து ஒப்பீடு நினைப்பை தவிர்க்க முடியாமல், நான்கு ஐந்து முறை அவன் மூன்று விரல்களையும் சப்பி பாயசம் குடித்தாள் .

நர்மதா: மாதவி, இப்போ உன் டர்ன், நீ அவனுக்கு பாயசம் ஊட்டு

மாதவி தன பிஞ்சு விரல்களில் ஊட்ட, அதை ஊம்பி, நக்கி மனோஜ் குடிக்க, மாதவிக்கு என்னவோ போல இருந்து எப்ப டா இது முடிஞ்சி தொலைக்கும், எப்ப டா அம்மா விட்டு தொலைப்பாங்க, என்று காத்துக்கொண்டிருந்தாள்

ஒரு வழியாக, நர்மதா பாயசம் எபிசோடுக்கு எண்டு கார்டு போட்டாள்

நர்மதா: மாதவியோட மார்பை பார்த்து , என்னடீ நல்ல ஜாக்கெட் தைக்கலியா?

மாதவி: என்ன மா, இது நல்லா தானே இருக்கு,

நர்மதா: இல்ல டீ, நான் ஸ்டைலா நல்லா பிட்டா தச்சு தரேன், உனக்கு நான் தான் டைலரிங் சொல்லி கொடுத்தேன், ரொம்ப நாள் ஆச்சு, நான் ஒரு பிளவுஸ் புதுசா தச்சு தரேன்.

மனோஜுக்கு புரிஞ்சிடிச்சி, அம்மா அடுத்த ஆபர் நமக்கு தர போறாங்கன்னு

நர்மதா: மனோஜ் இன்ச் டேப்பை எடுத்துட்டு வா டா, அளவு எடுக்கணும்

மாதவி: எனக்கு ஏற்கெனெவே அளவு ஜாக்கெட் இருக்கு மா

நர்மதா: இல்ல டீ, புதுசா அளவு எடுத்து நல்ல டைட் பிட்டா தைக்கணும்

மனோஜ், மாதவி பிளவுஸ் அளவு எடுக்கணும், நல்லா டைட்டா அளவு எடு டா

மாதவி: மா, என்ன மா இது.

நர்மதா: புரியலையா டீ? இதெல்லாம் ,ஏன் பதறுற? நம்ம max டைலர் கடையில் ஆம்பள டைலர் தானே உனக்கு அளவு எடுப்பான், நம்ம வீட்டு பையன், அதுவும் நீங்க ரெண்டு பேரும் சேர போறீங்க, ஒரு அளவு எடுக்கறதுல என்ன தப்பு

மாதவி கையை தூக்கி நில்லு, டே மனோஜ் நீ பின்னாடி போய், டேப்பை மார்பை சுற்றி அள

மனோஜ் மாதவியின் பின் நிற்க அவனோட தம்பி அவள் புட்டத்தை தொட, மாதவிக்குள் ஒரு நடுக்கம் வர, டேப்பை தொடுவது போல அவன் கைகள் அவள் மார்பகங்களை தொட்டும் தொடாமலும் விறல் பட அவளுக்கு என்னவோ போல இருந்தது

வித விதமாய் அளவு எடுக்க நர்மதா கட்டளைகள் இட , மனோஜ் சிரத்தையாய் அதை செய்து அவள் மார்பகங்களில் பல இடங்களில் அவன் விறல் பட்டும் படாமலும் விளையாடியது.

ஒரு வழியாக நர்மதா முடித்தாள்

ஓகே இன்னைக்கி இது போதும், இந்த மாதிரி நிறைய சின்ன சின்ன விஷயங்கள் பண்ணுவோம், அப்புறம் ரெண்டு நாள்ல நீங்க தயார் ஆயிடுவீங்க, ஒரு தடவை நடந்து முடிஞ்சிடிச்சின்னா, அப்புறம் எதுவும் தப்பா தெரியாது,

லேட்டாகுது, நீங்க போய் தூங்கலாம், ரெண்டு பேரும் ஒரே ரூம்ல தூங்க பழகிக்கிங்க

மாதவிக்கு மனோஜோடு ஒரு ரூமில் தூங்க ஆர்வமில்லை என்றாலும் இன்று நடந்த பல விஷயங்கள் பற்றி அம்மா முன்னாடி பேச முடியாது என்பதால், மனோஜோடு தனியாக பேச தனி அறையில் பேசினால் வசதியாய் இருக்கும் என்பதால், தலையை ஆட்டினாள், அவள் மனது முழுந்தும் கொதிப்பாக இருந்தது, மனோஜ் மேல் இனம் புரியாத கோபமும் வெறியும் இருந்தது

மனோஜும் மாதவியும் ரூமுக்குள் போனவுடன், துக்கம் தொண்டை அடைக்க, கதவை தாளிட்டு கட்டிலில் மேல் வாய் பொத்தி கவுந்து படுத்து வெளிய சத்தம் தெரியாமல் அழ ஆரம்பித்தாள்

மனோஜ், அவளின் முதுகு, பிளவுஸில் இருந்து விலகி வெளியே தெரியும் ப்ரா ஸ்ட்ரிப், முதுகு பகுதி, இடுப்பு, பின்னழகு அதை ரசித்து கொண்டிருந்தான், அவள் அழுவதை பார்த்து

மனோஜ்: அக்கா, ஏன் அக்கா அழுற ?

விருட்டென கோபத்தோடு எழுந்து திரும்பி கண்கள் சிவக்க “என்ன மயிறு அக்கா …..“​
Next page: Update 05
Previous page: Update 03