Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

బాల్యం​

మద్రాస్(అప్పట్లో అదే పేరు, తర్వాత చెన్నై అని మార్చారు) చేరగానే, సెంట్రల్ బయట కనిపించిన మొదటి ఆసుపత్రిలో అమ్మనీ నన్నూ చెల్లినీ చేర్చి, అమ్మమ్మకి ఫోన్ చేసి విషయం మొత్తం చెప్పి, అదే చేత్తో నాన్న వాళ్ళ ఊరికి కవలలు పుట్టారు అని టెలిగ్రామ్ కొట్టి అమ్మమ్మ ఫ్లయిట్లో దిగేదాకా ఉండి మొత్తానికి రెండున కాదు కానీ మూడు సాయంత్రానికి నాన్న రామనాధపురం చేరి ఛార్జ్ తీసుకున్నాడు.

మొదటిరోజే ఒక ఇద్దరు LTTE కి చెందిన సానుభూతిపరులను అరెస్ట్ చేసి తన రాకని మొత్తం 9 తాలూకాల్లోనూ తెలిసేట్టు చేసాడు. మళ్ళీ మా ముసల్ది (నాకు లెండి, మా అయ్యకన్నా అమ్మమ్మ జస్ట్ 12 ఏళ్ల పెద్దదేగా) మమ్మల్ను అస్సాం ఏడ తీసుకుపోతుందో అన్న భయంతో వారం లీవ్ పెట్టేసి మద్రాస్ వచ్చేశాడు. అప్పటికే అమ్మమ్మ మా అమ్మను ఇట్లా ఎందుకు తొందరపడ్డావ్ అని వాయించి వాయించి బుర్ర తినేసింది. దాంతో నాన్న రాగానే అమ్మమ్మని బయటకి తీసుకుని ఫో అని డాక్టర్ చేత చెప్పించింది అమ్మ ఆ గోల భరించలేక.

అమ్మమ్మ సంగతి తెల్సిన నాన్న నైస్ గా ఎస్కేప్ అవటానికి అమ్మమ్మకి నా పోలిక అంతా మామ (కల్నల్ తాత) లా ఉంది, చెల్లి పోలిక అంతా మీలా ఉంది అని బటర్ రాసేసరికి అమ్మమ్మకి సోల అయ్యి అప్పటినుంచి నారాయణ అని పిలవడం మానేసి అల్లుడుగారు అంటూ మర్యాదగా పిలవడం మొదలెట్టింది.

నే పుట్టిన విశేషం వల్లనే అమ్మమ్మ వాళ్ళని గౌరవంగా చూడటం మొదలు పెట్టింది అని అనిపించి అమ్మ నాన్నని వప్పించి నాకు కల్నల్ తాత పేరైన వినాయకం రామనాధన్ పేరు కలిసేలా వినయ్ అనీ, అమ్మమ్మ, మామ్మ(ఇంకో సూఫరు ఫిగరు – నెక్స్ట్ అప్డేట్ లో చెప్తా) పేరు అయిన లలిత అనీ ఫిక్స్ చేసేసింది. ఇంకో 4 రోజులు తరువాత అమ్మని మమ్మల్నీ డిశ్చార్జ్ చేసే టైం కి మామ్మా తాతా వాళ్ళందరూ మద్రాస్ వచ్చారు.

అందరూ కలిసి రామనాధపురం చేరుకుని, ఇంకో 15 రోజుల తరువాత రామేశ్వరంలో ఆ రామనాధస్వామి సన్నిధిలో మాకు వినయ్, లలిత గా నామకరణం చేసి అమ్మను మమ్మల్ని చూసుకోవడానికి వీలుగా మామ్మని వదిలేసి ఎక్కడివాళ్ళు అక్కడికి వెళ్లిపోయారు. మా అయ్య తన ఈగో కొంచెం తగ్గించుకుని తన అత్తని క్షమించేసి రివెంజ్ ప్లాన్ ని నిరవధికంగా పోస్టుపోన్ చేసి తన ఉజ్జోగంలోమునిగిపోయాడు.

ఏమి వింతలూ విశేషాలూ లేకుండా 3 నెలలు గడిచిపోయాయి. ఈలోపు అమ్మమ్మ తన పలుకుబడి, నాన్న తన కాంటాక్ట్స్ వాడి అమ్మకి రామనాధపురం రెవెన్యూ డివిజన్ సబ్-కలక్టర్ పోస్టింగ్ తెప్పించేశారు. మామ్మ మమ్మల్ని విడిచి పోలేక, ఎక్కడ చేసినా ఒక్కటే సంభావన అంటూ మా తాతని రామనాధపురం రప్పించేసింది. అమ్మ కూడా కొద్దిగా బలం పుంజుకుని ఉజ్జోగానికి వెళ్ళసాగింది. అమ్మ నాన్న అంత స్ట్రిక్ట్ కాకపోయినా సిన్సియర్ ఆఫీసరే. కాదా అంటే నలుగురుకి మంచి జరుగుతుంది అంటే ఒక వెధవను చూసిచూడనట్టు వదిలేసే రకం.

ఈలోపు మా అయ్య, శ్రీలంక తమిళనాడు మద్దెలో ఉన్న అన్ని దారులనూ తన కంట్రోల్లోకి తీసుకుని LTTE నడ్డి విరగ్గొట్టే పనిలో పడ్డాడు. కళ్ళు మూసి తెరిచేలోపు నేనూ లల్లీ 2 ఏళ్ల వాళ్ళం అయిపోయాం.

ఎన్ని గొడవలూ పంచాయితీలు ఉన్నా సరే మా బాబు మా స్నానాల టైంకి ఠంచనుగా కొంపకి వచ్చేసి.. బుజ్జీ కొండా అంటూ నన్ను ఒక బాత్రూంలో, కన్నా చిట్టీ అంటా లల్లీని ఒక బాత్రూంలో పెట్టి స్నానాలు మొదలైన కాలకృత్యాలు పూర్తి చేయించేవాడు. ఎంత బ్రహ్మ తప్పుచేసినా, సుతి మీద జసుజల్లి-జమజచ్చ ఉన్నా, మా అయ్య తీసుకున్న జాగ్రత్తలుకి బిళ్ళ కాదు కదా బిళ్ళ మీద వెంట్రుక కూడా కనిపించేది కాదు.అయినా కూడా నేను అప్పటికే రెండు బిళ్ళలు దర్శించేసా..

కాలక్రమంలో మాకు **ఏళ్ళు వచ్చాయి. అమ్మ మంచితనంతో కలెక్టర్ ప్రమోషన్ కొట్టింది. నాన్న దూకుడు దెబ్బకి ఓట్లు ఎక్కడ పోతాయో అని అక్కడి రాజకీయ పార్టీలు అన్నీ గోలగోల చేసి నాన్నని ట్రాన్స్ఫర్ చేయించగలిగాయి. అప్పటికే నాన్న ఓ 50 మందిదాకా లేపేశాడు.

అమ్మో చోట నాన్నో చోటా ఉజ్జోగం మొదలెట్టారు. అమ్మ కాంచీపురం కలెక్టరు అయితే, నాన్నని నీలగిరి జిల్లాకి SP కింద వేశారు. నాన్న నన్నూ తాతని తీసుకొని నీలగిరి జిల్లా హెడ్ క్వార్టర్స్ అయిన ఊటీ కి షిఫ్ట్ అయ్యాడు. మామ్మ చెల్లిని తీసుకొని అమ్మ కంచికి షిఫ్ట్ అయ్యింది. అమ్మా, మామ్మా ఏడ్చి ఎంత గోల చేసినా మా అయ్య నన్ను వాళ్ళదెగ్గర వదలలేదు. అమ్మా నాన్నా వీకెండు కాపురానికి, మామ్మా తాతా వారం మధ్యలో కాపురానికి అలవాటు పడిపోయారు.

కాలం గిర్రున తిరగసాగింది. నన్ను ఊటీలోనే ఒక పెద్ద కాలేజ్లో వేశారు. లల్లీని కాంచీపురం లొనే ఒక పెద్ద కాలేజ్లో వేశారు. ఒక వేసవికి ఒక్కసారిగా మామ్మ, అమ్మ, చెల్లి, అమ్ముమ్మ అందరూ ఊటీ వచ్చేసారు. మా అయ్య ఎన్ని జాగ్రత్తలు తీసుకున్నా రెండు పూబిళ్ళలు నాకోసం తపించిపోవడానికి, అది మా బాబుకి తెలియడానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదు. నా జీవితం సంక నాకిపోవడానికి అదే కారణం అయ్యింది.​