Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

కౌమారం (ఇక కయ్యాలే)​

ఆ నాటి నుంచీ మామ్మ, అమ్మమ్మా నా మీద ప్రత్యేక శ్రద్ధ పెట్టడం మొదలెట్టారు. అందులోనూ మామ్మ అయితే మరీనూ.. నాకు నచ్చిన వంటలే వండేది. అమ్మమ్మ వారానికోసారి నాకు కొత్త బొమ్మలు కొనేది. మా అయ్యకి వీళ్ళ సడెన్ అతిప్రేమమీద కొంచెం డవుట్ కొట్టి, ఉండబట్టలేక అస్సలు మ్యాటరేంటో కనుక్కుందామని నన్నోరోజు ఒక్కడినీ బయటకు తీసుకెళ్లి, అట్లా అట్లా తిప్పుతూ ఆడిగేసరికి సత్యహరిశ్చంద్రుని తమ్ముడిలా జరిగింది అంతా విపులంగా చెప్పేసా.

మా నాన్నకు ఠింగుమని రైల్లో పంతులుగారు చెప్పిన మాటలు గుర్తుకు వచ్చాయి. అమ్మానాకొడకో అని అనుకుంటూ ఉండగానే షడన్గా మా మీద అస్సాల్టు జరిగింది. ఒక పదిమంది రాడ్లూ, కత్తులు పట్టుకుని నాన్న మీదకు వచ్చారు. నాన్న నన్ను ఒక షాపులోకి పొమ్మని, జంకుత్సు-డాచే స్టాన్స్ తీసుకున్నాడు. చెప్పలేదు కదా, మా నాన్న కరాటే బ్లాక్బెల్ట్ III డాన్ (సెన్సెయి బెల్ట్) హోల్డర్. అంతేకాదు కళరీపట్టులో వరుసగా 3 ఏళ్ళు చాంపియన్. ఆమాటకు వస్తే నేనూ కరాటే నేర్చుకుంటున్నా 3 ఏళ్లనుంచీ. నాకూ బ్లూ బెల్ట్ ఉంది.. ఊటీ వచ్చిన నాటినుంచే నన్ను కరాటే క్లాసులో జాయిన్ చేసాడు నాన్న. నేను నాన్న చెప్పినట్లు పారిపోకుండా కొంచెం దూరంలోనే నుంచొని నాన్న స్టాన్స్ గమనిస్తూ ఉన్నా. రౌండ్ కి ఇద్దరు చప్పున నేలమీద దొర్లటం మొదలెట్టారు రౌడీలు. ఒక 5 నిముషాల్లో 10 మందీ మట్టికరిచేశారు. అందులో 4 అయితే స్పృహ కోల్పోయారు. ఇంకో ఇద్దరికి చేతులు విరిగాయి. నాన్న జీపులోని వైర్లెస్లో జరిగింది చెప్పి ఫోర్స్ ని రమ్మన్నాడు. వాళ్ళు వచ్చి నాన్న స్టామినా తెలుసుకుని సెల్యూట్ కొట్టి వాళ్ళందరిని తీసుకుని ఆస్పత్రికి పోయారు.

నాన్న నన్ను తీసుకుని ఇంటికి వస్తూ దారిలో డిసైడ్ అయిపోయాడు నన్ను హాస్టల్ లో వేసేద్దామని. ఇంటికొచ్చాక, అందరినీ కూర్చోపెట్టి అస్సాల్టు గురించి చెప్పి, వీడిని నెక్స్ట్ క్లాస్ నుంచీ హాస్టల్ లో చేరుద్దామనుకుంటున్నా అనేసరికి మామ్మా అమ్మమ్మా ఒక్కసారిగా నాన్న మీద విరుచుకుపడ్డారు.. మనం ఇంతమంది ఉండగా అనాధాలా ఎక్కడో పడేస్తారా అంటూ.. అప్పుడే ఒక నాటు బాంబు రివ్వున వచ్చి కరెక్టుగా వీధిగుమ్మానికి దెగ్గరగా కూర్చుని ఉన్న తాత పక్కనే పడింది. కట్ చేస్తే.. రెండురోజుల తర్వాత తాత ఫోటోకి దండ.. మామ్మ ఏడుపులు, నాన్న రంకెలూ పెడబొబ్బలుతో ఇల్లు మారుమ్రోగిపోయింది. తాత పెదఖర్మ అయ్యేంతవరకూ మామ్మ ఏడుస్తూనే ఉంది.. చివరికి లోకల్ యం.ఎల్.ఏ నే అంతా చేయించాడు అని మాజిస్ట్రేట్ కి సాక్ష్యాధారాలు చూపించి నాన్న వాడికి నాన్ బెయిలబుల్ వారెంట్ తీసుకుని కూడా వాడిని అరెస్టు చేసి జైల్లొ పడెయ్యకుండా వాడు ఎస్కేప్ అవ్వడానికి చాన్స్ తనే కల్పించి వాడు ఎస్కేప్ అయ్యే టైంలో వాడినీ, వాడి అనుచరులు అందరినీ ఎన్ కౌంటర్ చేసి లేపేసాడు..

పెద్దఖర్మ అయ్యాక నాన్న లీవ్ పెట్టి అందరినీ తీసుకుని అమ్మ పనిచేస్తన్న కంచి చేరుకుని. నా జాతక చక్రాన్ని పరమాచార్య స్వామి వారికి చూపించగా.. స్వామి వారు నన్ను తన సముఖమునకు పిలిపించుకుని ఆశీర్వదించారు.. ఒక్క ముక్క కూడా మాట్లాడకుండానే.. నాన్నని నీకు తోచింది చెయ్యమన్నట్టు సూచించారు. నాన్న ఆ సంజ్ఞని అర్ధం చేసుకుని నన్ను దూరంగా గుజారాత్లోని నారాయణ్ గురుకులంలో చేర్చేసి, కంపాషనెట్ గ్రౌండ్స్ కింద తనకీ అమ్మకీ మద్రాసులో లో పోస్టింగ్ తెప్పించి ఊటీ వదిలేసి మద్రాస్ షిఫ్ట్ ఐపొయ్యాడు మొత్తానికి.

అట్లా నా జీవితం పూబిళ్ళ కాదు కదా.. ఆడ పురుగు కూడా కనబడని గురుకులంలో మొదలైంది. డిగ్రీ పూర్తిచేసేవరకూ అదే ఇల్లు, అదే గుడి, అదే బడి. నాకూ కసి పెరిగి ఎగస్ట్రా కరికులర్ యాక్టివిటీస్లో కరాటే కంటిన్యూ చేస్తూనే కుంగ్ ఫూ కూడా నేర్చుకున్నాను.. మధ్యలో సంవత్సరానికి 4 సార్లు కుటుంబం మొత్తం వచ్చేవారు నన్ను చూడటానికి. అలా కొన్నేళ్ళ పాటు ఆడవాసన సోకకుండా పెరిగానేమో.. ఆడవాళ్ళతో మాట్లాడాలన్న కాళ్ళల్లో వణుకే.. ఒక రకంగా ఇంట్రావర్ట్ ఐపొయా నేను నా భ్రాహ్మచర్యం వల్ల.. మొత్తానికి 19 ఏళ్ళకే నాలుగు భాషల్లో (తెలుగు, తమిళ్, మరాఠీ, గుజరాతీ) ప్రావీణ్యత సంపాదించేసి,బీ.యస్.సీ కంప్యూటర్స్ డిగ్రీ తోపాటు కరాటే బ్లాక్ బెల్ట్ III డాన్, కుంగ్ ఫూ బ్లాక్ బెల్ట్ 8 డిగ్రీ తీసుకుని తీసుకుని ఇల్లు చేరాను. ఇంటికి వచ్చేసరికి మామ్మ పూర్తిగా పూజలూ, పునస్కారాలులో మునిగిపోయింది. అమ్మమ్మ రిటైర్ అయ్యి మా దెగ్గరికి వచ్చేసింది. అమ్మ స్పెషల్ సెక్రటరీగా, నాన్న డీఐజీగా ప్రమోషన్ తీసుకున్నారు. చెల్లి కూడా బీ.యస్.సీ కంప్యూటర్స్ పూర్తి చేసుకుంది.

ఇక ఫిజిక్ కి విషయానికి వస్తే నేను 6’3” హైటు, 97 కిలోల వెయిట్, 6 ప్యాక్ బాడీతో గ్రీకువీరుడు హెర్క్యులీస్ లా తయారు అయ్యాను. లల్లీ 5’8” హైటు, 60 కేజీల వెయిట్ తో, 36-30-38 స్ట్రక్చర్తో శ్రీదేవి కన్నా అందంతో అప్సరసలా తయారు అయ్యింది. నాన్న చెల్లికి కూడా మార్షల్ ఆర్ట్స్ నేర్పించాడు. తానూ కరాటే బ్లాక్ బెల్ట్ II డాన్ , కళరిపట్టులో కరెంట్ చాంపియన్, స్టేట్ బాస్కెట్బాల్ టీమ్ కెప్టెన్.. ఇవన్నీ కాక మంచి పేయింటర్. కుంచె పట్టుకుంటే చిత్రమా సజీవమా అన్నట్టు ఉంటాయి తాను గీసిన చిత్రాలు.

ఇంటికి వచ్చిన వారంలోనే నే గమనించింది ఏంటి అంటే.. మామ్మా అమ్మమ్మా ఇద్దరికీ లెస్బో లింకు ఉంది అని. దాన్ని చెల్లి కూడా కంఫర్మ్ చేసేసింది వాళ్ళిద్దరితో జోకులు వేస్తూ.. విషయం అమ్మా నాన్న కి కూడ తెలుసు అని కూడా అర్ధం ఐపోయింది... అమ్మమ్మ తెల్ల వెంట్రుకలు ఉన్న కాంచనమాల లా తయారు అయ్యింది. బిగువు కొంచెం కూడా సడలలే. మామ్మ కూడా 60 యేళ్ళు వచ్చినా ఏమీ షేపవుట్ కాలే.. లెస్బో రిలేషన్లో ఉన్నా కూడా కిందపనే చేసుకుంటున్నారేమో, పై బిగువులు ఏమాత్రం సడలలే ఇద్దరికీ.. మామ్మా అమ్మమ్మా గ్రౌండ్ ఫ్లోర్లో ఒక బెడ్రూం లో, చెల్లి ఇంకొక బెడ్రూంలో, నాన్నా అమ్మా మేడ మీద బెడ్రూం లో, పడుకునేవాళ్ళు. ఇప్పుడు ఎగస్ట్రా గా నేనోచ్చా. తర్జనభర్జనలు పడి వయస్సు వచ్చిన ఆడపిల్లతో నన్ను ఉంచలేక చివరికి నన్నూ మామ్మనీ ఒక రూమ్ లో, లల్లీని అమ్మమ్మనీ ఒక్క రూంలోకి మార్చారు. నాకు లేడీస్ తో మాట్లాడాలంటే ఉన్న బెరుకు కొంచెం కొంచెం పోసాగింది రోజూ అమ్మ, మామ్మ, అమ్మమ్మ మరియు చెల్లితో కలిసి ఉండేసరికి...ఒక నెల రోజులు గడిచేసరికి, థాంక్స్ టూ చెల్లి లల్లీ.. పూర్తిగా ముదిరిపోయా డబల్మీనింగు డైలాగుల్లో.. అఫ్కోర్స్ అంతా మామ్మ, అమ్మమ్మ ముందరే.. అమ్మ నాన్న ముందర ఇద్దరమూ మంచి పిల్లలము. బుద్దిగా ఉండేవాళ్ళము.

మర్నాడు నాన్న నన్నూ లల్లీనీ ఏంచేద్దాం అనుకుంటున్నారు అనగానే ఇద్దరమూ ఒకేసారి సివిల్స్ కొడతాం అని కానీ మాకేమో 19 ఏళ్ళే.. యూపీయస్సీ 21 ఏళ్ళు నిండాక కానీ వ్రాయలేము. కనుక యమ్మెస్సీ కంప్యూటర్స్ చేస్తూ అమ్మమ్మ దెగ్గరే కోచింగ్ తీసుకుంటాము అని చెప్పాము. సివిల్స్ అని ఇద్దరం ఒకేసారి అనే సరికి అమ్మమ్మా మామ్మా ఇద్దరూ మమ్మల్ని గట్టిగా పట్టుకుని బుగ్గల మీద ముద్దు పెట్టుకున్నారు. ఎంట్రెన్స్ ఎగ్జాంలో మంచి రాంకు తెచ్చుకుని లయోలా కాలేజ్ లో చేరాము ఇద్దరమూ.. కాలేజికి వెళ్ళి రావడానికి అమ్మమ్మ మాకు రాయల్ ఎన్ఫీల్డు బండి కొంది.. దాని మీద రోజూ పొద్దున్నే కాలేజికి వెళ్ళెప్పుడు లల్లీ , ఇంటికి వచ్చేప్పుడు నేనూ డ్రైవింగు చేసేలా ఒప్పందం కుదుర్చుకున్నాం ఇద్దరమూ.

అస్సలే లయోలా అంటేనే ఒక వింత అట్మాస్ఫియర్ ఉంటుంది.. అట్లాంటి వాతావరణం ఐఐటీ లో కూడా దొరకదు. పొలిటికల్ గా, కల్చరల్ గా, రొమాంటికల్గా అన్ని రకాలుగా లయోలా మాకు ఒక కొత్త అనుభవమే అని చెప్పాలి. ఫస్ట్ డే కాలేజీలోకి అప్సరస లాంటి లల్లీ ఎన్ఫీల్డు నడుపుతూ, వెనకాలే హెర్క్యులీస్ లా నేనూ కూర్చునే సరికి, కాలేజీ మొత్తం ఒక్కసారి ఆగి మాకేసి చూసింది. ఇద్దరమూ చదువులో తోపులమే కనుక మాకు ఎట్లాంటి సైడ్ అఫెక్ట్లూ కలగలేదు. పైగా చెప్పగా ఇద్దరమూ జమజచ్చగాళ్ళమని. సో వేరే వాళ్ళ మీద కాన్సంట్రేట్ చెయ్యకుండా ఒకరి మీద ఒకరం కాన్సంట్రెట్ చెసేవాళ్ళం.. .

ఒక సారి మమ్మా అమ్మమ్మ ని రెగ్యులర్ చెకప్స్ కోసం ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్ళడానికని నేను కాలేజీకి రెండు రోజులు డుమ్మ కొట్టా. లల్లీ ఒక్కర్తే కాలేజీకి వెళ్ళి వచ్చింది ఆ రెండు రోజులూ.. మొదటి రోజే ఇద్దరు సీనియర్లు లల్లీని ఆపి గొడవ చెయ్యబోతే.. లల్లీ ఇద్దరి లెంపలూ చెళ్ళుమనిపించింది. ఆ ఇద్దరు వెధవల్లో ఒకడు స్టేట్ మినిస్టరు కొడుకు.

మూడో నాడు నేను కాలేజీకి వెళ్ళేసరికి వాడు ఒక 30 మందిని వేసుకుని కాలేజీకి వచ్చడు లల్లీని ఎత్తుకుపోదామని. ఇక చూసుకోండీ.. ఇటువైపు నేనూ లల్లీ, అటువైపు 30 మంది రౌడీలూ + మినిస్టరు కొడుకూ + వాడి ఫ్రెండూ.. ఇద్దరమూ కరాటే స్టాన్స్ తీసుకునేసరికి ఓవర్ ఏక్షన్ అనుకున్నారు వళ్ళల్లొ చాలా మంది. వాళ్ళు అది వాళ్ల జీవితంలో చేసిన అతి పెద్ద తప్పు అని తెలుసుకోవడానికి 5 నిముషాలు పట్టలేదు. ఫస్టు రౌండు అయ్యేసరికి 32 మంది కాస్తా 18 కి పడిపోయింది. నేను 8 మందినీ, లల్లీ 6 మందినీ పడుకోబెట్టేసాం దెబ్బకి ఒకళ్ళ చప్పున. లల్లి ఒరేయ్ విన్నూ (నా ముద్దు పేరు లెండి.. పూర్తి పేరు వినయ్ మర్చిపోయారా) నువ్ కాసేపు పక్కన కూర్చో నేను చూసుకుంటా అనేసరికి నేను అదేదో నువ్వు కూర్చో నేను చూసుకుంటా అన్నా. దానితో లల్లీ కి ఒక రేంజిలో కోపం వచ్చి నన్ను ఒక నెట్టు నెట్టి బ్యాగ్లోంచి నన్-చాకు తీసి తిప్పడం మొదలెట్టింది. ఇప్పుడు నే వప్పుకోకపోతే మిగిలిన 18 మంది సంగతి దేవుడెరుగు, ముందు నాకు పగుల్తుంది అన్న అనుమానం తో సైడ్ అయ్యి చూస్తూనుంచున్నా. మూవ్ కి ఒకడు చప్పున 18 నుంచి 2 కి రావటానికి ఇంకో 8 నిముషాలు పట్టింది. ఈ 8 నిముషాలూ వాళ్ళ అరుపులూ, నన్-చాక్ శబ్దం తప్ప కాలేజీ మొత్తం పిండ్రాప్ సైలెన్స్ అలుముకుంది. ప్రొఫెసర్లే నోటిమీద వేలేసుకుని చూస్తూ నుంచున్నారు. నన్-చాక్ ని నామిదకి విసిరి పారిపొతున్న మినిస్టరు కొడుకూ వాది ఫ్రెండు వెనకాల కాళికా దేవి లా వెంటపది కాలేజి మొత్తం పరిగెత్తించి తుక్కు తుక్కుగా కొట్టింది. ఇంకొక దెబ్బ కొట్టినా వాళ్ళిద్దరూ ఎక్కడ పైకి పొతారో అన్న భయంతో నేను గట్టిగా పట్టుకుని లాగల్సి వచ్చింది లల్లీని.

ఇంతలో ఎవరో పొలీస్ కి ఫోన్ చేసేసరికి ఆ ఏరియా సర్కిల్ ఒక 10 మంది కానిస్టేబుల్స్ , ఇద్దరు ఎస్సైలతో వచ్చాడు. మినిస్టర్ కొడుకుని గుర్తుపట్టి వాడి సైడు మాట్లాడబోతుండగా, ప్రిన్సిపాల్ చేసిన ఫొను వల్ల నాన్న కూడ వచ్చాడు. నాన్నని చూసి పొలీసులందరూ సెల్యూట్ కొట్టి మారు మాట్లాడకుండా దెబ్బతిని పడి ఉన్న రౌడీలనీ, మినిస్టరు కొడుకునీ వాడి ఫ్రెండునీ వ్యానులో వేసుకుని వెళ్ళిపోయారు. నాన్న మా తప్పేమీ లెదని ప్రిన్సిపాల్ తో కంఫర్మ్ చేసుకుని వెళ్ళిపోయాడు. ఆ దెబ్బతో కాలేజీ మొత్తం మేమిద్దరమూ అంటే ఫుల్లు హడలెత్తిపోయి మా జోలికి రావడమే మానేసింది. ఇదేదొ మహ బాగు అనుకుని ఇద్దరమూ ఒకళ్ళకి ఒకళ్ళు తుమ్మ బంక లా అతుక్కుని తిరిగే వాళ్ళం. కానీ ఇద్దరిలో ఎవ్వరూ ధైర్యం చెయ్యలేదు నెక్స్టు స్టెప్పుకి. కానీ బండి మీద కావాలని టచ్చింగ్స్ చేసేవాళ్ళం ఇద్దరమూ. కానీ మార్షల్ ఆర్ట్స్ వల్ల బండబారిపోయిన మా శరీరాలకి పెద్ద తెలిసేవి కావు ఆ ప్రయత్నాలు. మా ముఖ కవళికలు ఒకే రూపం లో ఉండి ఉండక పోతే.. మేమిద్దరమూ అన్నాచెళ్ళెళ్ళం కాదు లవర్స్ అని అనుకునే వాళ్ళు. ఆహా ఎమి పెయిర్ రా అనుకుంటూ దిష్టి కొట్టేవాళ్ళు. ఇంటికొచ్చాక రోజూ మామ్మ కి మా దిష్టి తీసే డ్యూటీ పడింది.

చూస్తూ ఉండగానే 18 నెలలు ఐపోయాయి, అటు లల్లీ కానీ ఇటు నేను కానీ బెసగలే. అట్లా అని వదలనూ లేదు. అవకాశం దొరికినప్పుడల్లా ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు ఆటపట్టించుకుంటూ సరదాగా ఆడుతూ పాడుతూ చూస్తూ ఉండగానే మూడు సెమిస్టర్లు పూర్తి చేసేసి, ఫైనల్ సెమిస్టరు ప్రాజెక్ట్ వర్క్ కోసం బెంగళూరు హిందుస్తాన్ ఏరో నాటిక్స్ కి వెళ్ళాము. మాకు వీలుగా ఉంటుంది అని అమ్మ నాన్న జయానగర్లో ఒక డబల్ బెడ్రూం ఫ్లాట్ అద్దెకి తీసుకుని మాకు తోడుగా అమ్మమ్మని పెట్టారు. మామ్మైతే మంచిగా వండిపెట్టడం మాత్రమే చేస్తుంది. అదే అమ్మమ్మైతే సివిల్స్ ట్రైనింగ్ కూడా ఇస్తుంది అన్న ఉద్దేశ్యంతో . ఇంక నాన్న సిటీలోనే బెస్ట్ UPSC ట్రైనింగ్ ఇన్స్టిట్యూట్లో మా ఇద్దరినీ జాయిన్ చేసాడు. అమ్మమ్మ తన రిటైర్మెంటు డబ్బుల్తో అప్పుడే మార్కెట్లోకి వచ్చిన హోండా సిటీ కారు కొని అందులో వెళ్లమంది. కానీ మేము మాత్రం ఎన్ ఫీల్డు మీదే తిరిగే వాళ్ళం టచ్చింగ్స్ ఉంటాయని కారు వీకెండ్స్ లో అమ్మమ్మని కూడా తీసుకుని బయటకు వెళ్ళడానికి తీసేవాళ్ళం.

ప్రాజెక్టుకోసం రోజు విడిచి రోజు HAL కి వెళ్ళేవాళ్ళం. మధ్య రోజులో ఆరు గంటలు ఇన్స్టిట్యూట్లో, ఇంటికోచ్చాక ఇంకో ఆరు గంటలు అమ్మమ్మ దెగ్గరా కోచింగ్ తీసుకోసాగాము ఇద్దరమూ.

అమ్మమ్మ కి ఒంటరిగా ఉండీ ఉండీ మందు అలవాటు అయ్యింది. అస్సలే డీప్ సౌత్ తమిళియన్ ఏమో.. రోజూ ముక్క లేనిదే ముద్ద దిగదు. మామ్మేమో రోజూ దేవుడూ పూజ ఆచరం అంటూ కట్టుపొంగలీ చెక్రపొంగలీ చేసేది ఇక్కడ బెంగళూరులో మళ్ళీ ఫ్రీడం వచ్చేసరికి అమ్మమ్మ రెచ్చిపోయి ఫుల్లు స్టాకు పెట్టేసుకుంది ఇంట్లోనే. మూడు పెగ్గులు వేసి.. వంటింట్లొ నాకూ లల్లీకీ నాన్వెజ్ ఎట్లా వండాలో రోజుకో వెరైటీ నేర్పేది.. డే టైం ఎక్కువ సార్లు బయటే తినేవాళ్ళం. మధ్యాహ్నం 3 గంటలకల్లా ఇంటికొచ్చేసి.. అమ్మమ్మని మందు సిట్టింగులో కూర్చోబెట్టి కరెంట్ అఫ్ఫైర్స్ మీద డిస్కషన్ పెట్టుకుని అమ్మమ్మ మందుకొడుతూ ఉండగా చూడకుండా ఒకటీ అరా పెగ్గు కొట్టడం మొదలెట్టాం ఇద్దరమూ.. నెల గడిచేసరికి. స్టాకు స్పీడుగా తగ్గిపొతుండేసరికి అమ్మమ్మ ఒరెయ్ బుడంకాయలూ.. నేను ఒక రాష్ట్రానికి పెద్దగా పని చేసిన దానిని రా.. రాష్త్రం మొత్తాన్ని 1000 కళ్ళేసుకుని చూసుకునే దానిని. అట్లాంటిది మంచం కింద ఉన్న మందు బాటిల్ సంగతి తెల్సుకోలేనా అని అంటూ... మా ఇద్దరి చెవులూ మెలేసి అడిగేసింది.

మనమేమో శ్రీ శ్రీ శ్రీ సత్య హరిశ్చంద్రులమాయే.. వద్దూ వద్దూ అని లల్లీ అంటున్నా నిజం చెప్పేసా.. ఒకటీ అరా దొబ్బెసి ఇద్దరమూ షేర్ చెసుకుని కొడుతున్నామని. అట్లానే వీలున్నప్పుడు అల్లా బ్రిగేడ్ రోడ్లోని నాసా పబ్బు ని పావనం చేస్తున్నామని.. దానికి అమ్మమ్మ ఒక స్మైలు పడేసి.. మీరిద్దరూ కుందనపు బొమ్మల్లా ఉంటారు రా. ఎక్కడొ రోడ్డు మీద తాగి బండి నడుపుతూ ఇంటికి రావడం దేనికి రా.. ఇంట్లోనే నాకు కంపని ఇవ్వండి రా అని అందో లేదో.. లల్లీ మూడు గ్లాసులూ.. మూడు నిమ్మకాయలు, ఒక చిన్న ప్లేట్లో ఉప్పూ, ఇంకో పెద్ద ప్లేట్లో మామ్మ పెట్టి ఇచ్చిన ఆవకాయ బద్దలూ వేసుకొచ్చేసింది ఒసెయ్ ముసిలీ.. ఇప్పటికే టైం వేస్ట్ ఐపోయింది అంటూ.

డీ డే ఇవ్వాళేనని.. నాకూ లల్లీ కీ అర్ధం అవ్వసాగింది మాకున్న శక్తుల వాల్ల.. దానికి పిడతా పగల్టమూ , నాకు నరం తెగడమూ ఇవ్వాళే అని..​