Chapter 011.3

జన్మ రహస్యం-1


తనకేసి చూసి నవ్వుతున్న రోజాని కోపంగా చూస్తూ గంగ “పదండి… జాగింగ్ చేద్దాం” అనేసరికి “ఇప్పుడే చేస్తే ముందు పాకింగ్స్ ఆనక డేకింగ్స్.. మూసుకుని ఇంట్లోకి పోండి… నేను మా ఇంటికి వెళ్తా.. నైట్ లైట్గా తిని పొద్దున్నే కాలకృత్యాలు తీర్చుకున్నాక జాగింగ్ చెయ్యాలి. ఎట్లా పడితే అట్లా కాదు..” అని నేను వాళ్ళకి ఫస్ట్ అండ్ ఫోర్మోస్ట్ లెస్సన్ చెప్పి ఇంటికి బయలుదేరి వస్తుంటే ఆయమ్మ పని పూర్తి చేసుకుని దారిలోనే ఎదురయ్యింది.

ఆయమ్మ, నన్ను అపి క్లాస్ పీకడం మొదలెట్టింది. అమ్మమ్మ ఎంత మంచిదో… మామ్మ ఇంకెంత మంచిదో… ఈ వయసులో వాళ్ళ వేషాలు అమ్మకి తెలిస్తే ఎంత బాధపడుతుందో అని తాను ఫీలవ్వుతూ కన్నీరుతో… “విన్నూ!! దయచేసి అమ్మకి వీళ్ళ విషయం ఎట్టి పరిస్థితుల్లో కూడా తెలియకూడదు” అని నా చేత వట్టు పెట్టించుకుంది. పిచ్చి ఆయామ్మా… వాళ్ళని అట్లా తయారు చేసిందే మేము ఇంక అమ్మే బేలన్స్ అని మనసులో అనుకుని “సరే ఆయమ్మా” అని పైకి మాత్రం బాధ ఉన్నట్టు నటిస్తూ వట్టేసా… వట్టు పెట్టాక అమ్మ దీనెమ్మ జమజచ్చ గోల తగలెయ్యా… సత్య హరిశ్చంద్ర కజిన్ బ్రదర్ని నా చేత దొంగ వట్టు వేయించేసింది అని బాధ అనిపించింది.

ఆయమ్మ ఏడుపు ఆపడానికి రోజా గంగ పెళ్లి గురించి కెలికా.. అప్పుడు వేసింది ఆయమ్మ నా నెత్తిన పెద్ద బండ. ఇద్దరూ ఎవరినో ప్రేమిస్తున్నారు అని వాళ్ళెవ్వరో నేనూ, లల్లీ కనుక్కుని ఆయమ్మకి చెప్తే వాళ్ళ ప్రేమ గురించి తన కొడుకూ, కూతురు కి చెప్పి పెళ్లి ముహూర్తాలు పెట్టిస్తాను అని అంది. ఛీ చేసిన ఛాలెంజ్లకే టైం సరిపోవట్లే… ఇప్పుడు కొత్త ఛాలెంజ్ కూడానా నాకు అని మనసులో అనుకుని.. “అయ్యో ఆయమ్మ మామ్మా, అమ్మమ్మా ఎంతో నువ్వూ అంతే… రోజా, గంగ నీకెంతో నేనూ, లల్లీ కూడా అంతే.. ఖచ్చితంగా కనుక్కుంటా” అని ఇంకోసారి గ్యాసు కొట్టి, “పద నిన్ను ఇంటిదెగ్గర దింపి ఇవాళ్టినుంచీ అదే పనిలో ఉంటా” అని ఆయమ్మతో పాటు మళ్లీ నడుస్తూ ఆయమ్మ ఇంటికి వచ్చా.

నేను వెళ్ళేసరికి, నేను రోజాకి చెప్పిన ఎక్సర్సైజులు చేస్తున్నారు గంగ, రోజా ఇద్దరూ. నేను మళ్ళీ వాళ్ళ దెగ్గరికి వెళ్ళేసరికి ఒకళ్ళని చూసి ఒకళ్ళు నవ్వుకుంటూ “ఏంటి? మా ముసల్ది మా లవర్స్ ఎవరో కనుక్కోమని నిన్ను పురమాయించిందా” అని రోజా ఆడిగేసరికి, “పాయింట్ టు బీ నోటెడ్ యువర్ హానర్!! నీ లవర్ గోదారోడు/గోదారిది… ఈ పురమాయింపుడు శబ్దం అక్కడ తప్ప ఇంకోచోట వినబడదు. వినయ్ ఆన్ డ్యూటీ” అని ఫేక్ సెల్యూట్ కొట్టేసరికి ఇద్దరి మొహాలూ మాడిపోయి నాకేసి క్రూరంగా చూస్తూ ఇద్దరూ ఒకేసారి నా మీద కలబడ్డారు.

ఒకళ్ళు కాదు ఇద్దరు ఫలాంతరు ఫగిడిలు మీద పడితే మచ్చగాడు ఆగుతాడా.. చెడ్డీ లోంచి ట్రాక్క్స్ పొడుచుకుంటూ నా మీద పొర్లుతున్న రోజా, గంగ ఇద్దరి బొడ్డులనీ ఒకసారి స్పర్శించి “జీ హుజూర్!! జమజచ్చ హాజీర్ హై!” అంటూ అటెండన్స్ వేయించేసుకున్నాడు… నా మచ్చగాడి పలకరింపుతో, వాళ్ళకి ఎక్కడెక్కడో పులకరించి, కొంచెము సిగ్గుపడుతూనే ఇంకా నా ఛాతీమీద వాళ్ళ మెత్తని అందాలతో మసాజ్ చెయ్యటం ప్రారంభించారు. పిచ్చోళ్లు… నేనింకా అమాయకుడిని అనుకుని వాళ్ళు వాళ్ళ సిత్రాలు మొదలెట్టారు. నేనేమైనా తక్కువా??? పేద్ద అమాయక చక్రవర్తిని అన్నట్టు, ఇబ్బందిగా మొహం పెట్టి వాళ్ళని తొయ్యడానికి ట్రై చేస్తున్నట్టు నటించసాగాను.

వాళ్ళు అది నా అమాయకత్వం అనుకుని ఇద్దరూ నా చేతుల్ని వాళ్ళ తొడల మధ్య ఇరికించుకుని నా చేతుల్ని బంధించేసాం అన్న గర్వంతో రోజా తన చేతుల్తో నా జుట్టు పట్టుకుంటే, గంగ ఒక చేత్తో నా గెడ్డం తన వైపు తిప్పుకుని, ఇంకో చేత్తో తర్జని చూపిస్తూ “ముసలిదాని మాటలు పట్టుకుని మా మీద గూఢచర్యం చేస్తే అస్సలు బావోదు. మేము ఎవరిని ప్రేమిస్తున్నామో నీకు చెప్పాల్సిన పని లేదు… మర్యాదగా ఆగిపో!” అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చింది. నేను నా చేతులు విడిపించుకోవడానికి ప్రయత్నం చేస్తున్నట్టు రెండు చేతులూ వయోలెంట్గా ఊపుతూ మెల్లగా వాళ్ళ తొడల సందుల్లోంచి పైపైకి జరపసాగాను. పిచ్చిమొహాలు నేను విడిపించుకోవడానికి ట్రై చేస్తున్నా అనుకుని వాళ్ళ తొడలను ఇంకా గట్టిగా బిగించారు. వాళ్ళ తొడల మెత్తదనాన్ని హాయిగా అనుభవిస్తూ, ఇంచ్ బై ఇంచ్ నా చేతులని వాళ్ళ గజ్జల్లోకి జరిపి, ఇంక నా చేతులకి ఇద్దరి బంగారు పుట్టలూ అందుబాటులో ఉన్నాయి అని కన్ఫర్మ్ చేసుకుని, నేను నోరు విప్పా.

“సారీ!! ఇందాక ప్రేమికుడు అని అన్నా… నన్ను క్షమించండి…” అనేసరికి వాళ్లిద్దరూ “అలా రా దారికి” అంటూ కొంచెము శాంతించారు. నేను కొంటెగా నవ్వుతూ “ఐ టేక్ మై వర్డ్స్ బ్యాక్… ప్రేమికుడు కాదు ప్రేమికురాలు… తన పేరు లాలితా నారాయణ” అనేసరికి మొత్తం శరీరంలోని రక్తమంతా మొహంలోకే వచ్చేసిందా అన్నట్లుగా ఇద్దరి మొహాలూ ఎర్రగా మారిపోయి, నా ఛాతీమీద వాళ్ళ చేతుల్తో గుద్దుతూ “ఎవర్రా నీకు చెప్పింది! చంపేస్తాం. ఇంకోసారి ఇలాంటి కూతలు కూస్తే మర్యాదగా ఉండదు” అంటూ కొంచెం తొడలబిగింపు సడలించారు ఇద్దరూ. వెంటనే నా రెండు చేతులూ వాటి పని అవి మొదలెట్టేసాయి.

వాళ్ళ ట్రాక్ పాంటుల మీద నుంచే ఉపస్థులని మర్దనా చేస్తూ, “ఒసేయ్ రోజా, గంగా!! ఇందాక మామ్మా అమ్మమ్మా పక్కలో నంగా పుంగా పడుకుని ఉన్న శాల్తీని చూడగానే మీ కళ్లేంత మెరిసాయో, అది పారు అని తెలియగానే ఎంత నిరాశపడ్డాయో నేను చూసానే… లల్లీ గురించి మాట్లాడేప్పుడు మీ ఇద్దరి కళ్లల్లో మెరుపు నా ఒక్కడికేంటి ఊరంతా కనిపిస్తోంది. లల్లీ మీక్కావాలి అంతేగా, నేను మీకు సెట్ చేసి పెడతా! అయితే ఒక కండీషన్!!! నాకోసం మీరో పని చెయ్యాలి. పని పూర్తయ్యాక మీ ప్రేమ గురించి లల్లీకి నేనే చెప్తా… అప్పటిదాకా నేను ఇందాకటినుంచీ మీకు చేస్తున్నట్టు మీరిద్దరూ ఒకళ్ళకి ఒకళ్ళు లేదా ఎవళ్ళకి వాళ్ళు చేసుకుంటూ మీ వేడిని చల్లార్చుకోండి” అని నా మసాజ్ కి కార్చేసుకుని వాళ్ళ ప్యాంటీలతోపాటు ట్రాక్ ప్యాంట్ కూడా తడిపేసుకున్న సీను వాళ్ళకి సైగలు చేసి చూపించా.

ఇద్దరూ సిగ్గుపడుతూ నా చేతులమీద లేచి నా చంకల్లో దూరి, నా మీద చెరోపక్కనుంచీ కాళ్ళు వేసి, చెరోపక్కనుంచీ నా గడ్డం పట్టుకుని, “విన్నూ! ప్లీజ్ రా మేము లెస్బియన్ భావాలు ఉన్నవాళ్ళము అని ఎవరికీ చెప్పకురా! అదేంటో మేమిద్దరమూ చాలాసార్లు చేసుకోవాలి అనుకున్నాం కానీ లాస్ట్ మూమెంట్లో లల్లీ గుర్తుకు వస్తుందిరా ఇద్దరికీ… అక్కడే ఆగిపోతాం. ఒట్టేసి చెప్తున్నాం… మేము నిన్ను తప్ప ఇంకో మగాడిని ఇంతవరకు మా వంటి మీద చెయ్యి వెయ్యనివ్వలేదు.” అని రోజా అనేసరికి, అమ్మ దీనెమ్మ ఇంకో రెండు కన్నెబిళ్లలు ఉన్నాయి నాకోసం అనుకుని, “సరే! నాది మాటంటే మాటే… లల్లీకి మీ విషయం చెప్పి సెట్ చేసే పూచీ నాది.. ఆ తర్వాత నేను చెప్పినట్లుగా చేస్తాము అని ముందు నాకు మాటివ్వాలి. ఇస్తేనే నేను మీకు హెల్ప్ చేస్తా…” అనేసరికి “సరే ఒట్టు” అంటూ ఇద్దరూ నాచేతిలో వాళ్ళ చేతులు వేసి వట్టు పెట్టి, నా చేతి వేళ్ళకి అంటుకుని ఉన్న తడిని చూసి ఇద్దరూ సిగ్గుపడుతూ లేచి ఇంట్లోకి పారిపోయారు.

నేను లేచి నా వంటికి అంటుకున్న చెత్తా చెదారాన్ని దులుపుకుని, జాగింగ్ చేసుకుంటూ ఇంటికి వచ్చేసా. ఇంటికి వచ్చేసరికి, మామ్మ ఫోనులో మాట్లాడుతోంది. ఎవరితోనే అని చేసేసరికి నాన్న అని తానూ సైగ చేసింది. నేను ఇప్పుడే వస్తా అని గదిలో దూరి, డ్రస్ మార్చుకుని, ఒక షార్ట్, కట్ బనీను వేసుకుని వచ్చి మామ్మ రూంలోకి తొంగి చూస్తే అక్కడ పారూ-అమ్మమ్మా ఎర్లీ మార్నింగ్ రౌండ్లో ఉన్నారు. నేను కామ్ గా వెనుదిరిగి మేడ మీదకి వెళ్లి అమ్మా వాళ్ళ బెడ్రూంలోకి తొంగి చూశా.

అక్కడ లల్లీ, అనూ ఇద్దరూ దుప్పటి కప్పుకుని ఒకళ్ళనొకళ్ళు గాలి కూడా మధ్యలో దూరనంత గట్టిగా కౌగలించుకొని ఘాడ నిద్రలో ఉన్నారు. మంచం నాలుగు వైపులా నాలుగు నల్లత్రాచులు, ఒక్కోటీ 20 అడుగులపైనే ఉంటాయి, పడుకుని ఉన్నాయి. నాకు షార్ట్ కొంచెం తడి అయినట్టు అనిపించింది వాటిని చూసేసరికి. నా పాదాల చప్పుడుకి అవి లేచి బుసలు కొట్టకుండా పడగ విప్పి నాకేసి చూడసాగాయి.

నేను గట్టిగా లల్లీ అని పిలిచేసరికి లల్లీ, అనూ ఇద్దరూ లేచి చుట్టూ ఉన్న పాములని చూసి లల్లీ అరవబోగా, అనూ గభాలున లల్లీ నోరునొక్కి, “ఓయీ రక్షకులారా! మేము సురక్షితంగా ఉంటిమి. వీరు మాకు ఆశ్రయమిచ్చిన మహానుభావులు. వీరు నాకు చేటు చేయుదగువారు క్రాదు. కావున మీరు మనలోకమునకు వెడలి మా మాతాపితురులకు మా నమస్సుమాంజలులు అందించుచూ మూడు భూలోక దినముల పిదప మేము స్వీయ లోకమునకు ఏతెంచెదమని… అంతవరకూ మా రక్షణ ఈ పురుష పుంగవుడు చూచుకొనగలడని మా సందేశముగా తెలుపుడి. నన్ను కాచుకున్నందుకు మీకు నా ప్రాణామములు” అని అనగానే నాలుగు త్రాచుపాముల స్థానంలో నలుగురు నల్లటి 8 ½ అడుగుల మనుషులు కనిపించి అనివేషకి శిరస్సులు వంచి ప్రాణామములు చేసి “ఆజ్ఞ” అంటూ మాయం అయ్యిపోయారు.

నేను ఇంకేమైనా పాములు ఉన్నాయేమో అని చుట్టూ చూసుకుంటూ బాత్రూంకేసి వెళ్తూ ఉంటే, అనివేష కిసుక్కున నవ్వుతూ, నోటిచెయ్యి అడ్డంగా పెట్టుకునేసరికి, తాను కప్పుకొని ఉన్న దుప్పటి జారి, తెల్లని నునుపైన వక్షోజాలు, వాటి మీద 4-4.5 సెంటీమీటర్ల డయామీటర్తో లేత గోధుమ రంగులో సర్కిల్స్, ఆ సర్కిల్స్లో లేతగులాబీ రంగులో ఉన్న చిన్న చిన్న బుడిపెలతో మధ్యలో ముదురు గోధుమరంగులో అర సెంటీమీటరు పైనే పొడుచుకుని నిక్కబడి ఉన్న ముచ్చికలు దర్శనమిచ్చేసరికి, నేను నోరు తెరుచుకుని నడవడం ఆపేసి తనకేసి చూస్తూ ఉండిపోయేసరికి లల్లీ కూడా నవ్వడం మొదలెట్టింది. దాని వైపు ఉన్న దుప్పటికూడా ఉసిపోయేసరికి అదీ దిగంబరం గానే ఉంది. నాలుగు బంతులు ఎదురుగా కనిపించేసరికి ఈసారి నవ్వడం వంతు నా మచ్చగాడు తీసుకుని షార్ట్లో గుడారం వేసేసాడు.

అది చూసి ఇద్దరికీ డవుట్ కొట్టి వాళ్లకేసి వాళ్ళు చూసుకుని “ఛీ” అంటూ అనూ దుప్పటి లాక్కుని, “దా” అంటూ లల్లీ మొత్తం దుప్పటి తీసేసి రెండు చేతులూ జాపేసరికి, “ఉండవే కాసేపు ఆగాలి… కింద నాన్న కాల్ లో ఉన్నాడు” అని బాత్రూం లో దూరా. ఆ కాసేపటికే అనూ సిగ్గుతో సోగం అయ్యింది. “రాత్రి లేని సిగ్గు ఇప్పుడెక్కడిదీ” అంటూ లల్లీ గట్టిగా ముద్దుపెట్టిన చప్పుడు బాత్రూంలోకి వినిపించి. దేవుడా! ఏంటీ పరీక్ష నాకు అనుకుంటూ గబగబా స్నానం చేసి మళ్లీ అదే షార్ట్, బనీను వేసుకుని బయటకు వచ్చేసరికి ఇద్దరూ పద్దతిగా నైటీలు వేసుకుని ఉన్నారు.

“విన్నూ! తిను మన బెంగళూర్ లో మన బ్యాచ్ మేట్ సుకన్య కజిన్ అనివేష. మనకి బెంగళూరులో బాగా పరిచయం. పురాతన గ్రాంథిక భాషాల మీద మఱియు దేవనాగరి లిపి మీదా రీసెర్చ్ చేస్తోంది. కొన్ని తెలుగు తాళపత్రాలను తర్జుమా చెయ్యడానికి నువ్వూ నేనూ తనకు హెల్ప్ చేసాము. అలాంటి పని మీద చెన్నై వచ్చి, నిన్నటి అల్లర్లకు బస్సులు బంద్ అయ్యేసరికి చెన్నైలో ఇరుక్కుని, తనకి మన నాన్న పేరు, ఉద్యోగం గుర్తు ఉండి కనిపించిన సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల సహాయం తీసుకుని మనకి ఫోన్ చేస్తే తినని పికప్ చేసుకోవడానికే మనం రాత్రి బయటకు వెళ్లాం. రాత్రి తినని తీసుకుని వచ్చేసరికి బాగా లేట్ అయ్యింది. అర్ధం అయ్యిందా!!” అని నాకు కింద ఏమి చెప్పాలో లల్లీ కోచింగు ఇస్తుంటే అనివేష నాకేసి ఓరకంట చూస్తూ ఉంది. “సరే! నీ యమ్మ!!! పొద్దుట నుంచీ ఇది పదో అబద్ధం. కానీ కానీ…. సత్య హరిశ్చంద్ర కజిన్ ని…. నిన్నూ, నీ అమ్మమ్మనీ తగులుకున్నాక అన్నీ అబద్దాలే చెప్తున్నా… కానీ కానీ” అనేసరికి అనివేష మిలమిలా కళ్ళార్పుతూ పలువరస కనిపించీ కనిపించనట్టు గులాబీ పెదాలను కొద్దిగా విడదీసి నవ్వింది.

“ఇదిగో అనివేషా! నువ్వు కూడా దీనికి మల్లే ముట్టయినప్పుడు ఇంకా ఎక్కువ అందంగా ఉన్నావు. నిన్నటికంటే ఇవ్వాళే ఎక్కువ అందంగా ఉన్నావు. నీకిప్పుడే శోభనం జరిగిపొగలదు. సావధానంగా ఉండాలి నాతో… నా మచ్చగాడిని నిన్నటినుంచీ ఎంత కంట్రోల్ చేస్తున్నానో నీకేం తెలుసు” అని తన చెంపమీదో ముద్దు పెట్టి, “లల్లీ! పద నాన్నతో మాట్లాడాలి” అని క్రిందకు దిగా.

అప్పుడే మామ్మ ఫోనులో నాన్నతో “ఉండరా విన్నూ వచ్చాడు” అంటోంది. హమ్మయ్య కరెక్టు టైంలోనే వచ్చాను అని చెప్పి మామ్మ దెగ్గర ఫోను లాక్కొని, “గుడ్మార్నింగ్ డాడీ! ఎట్లా ఉంది కొత్త ఊరు” అని అడిగా. “ప్రస్తుతం హోటల్లో దిగానురా. ఆఫీసులో ఛార్జ్ తీసుకున్నా. సాయంత్రం బంగ్లాకి షిఫ్ట్ అవ్వుతా. మీరు జాగ్రత్తగా ఉండండి. మొన్న ఎటాక్ చేసిన వాళ్ళు మళ్లీ రావచ్చు. కొంచెం లల్లీని కనిపెట్టుకుని ఉండు. దానికి దూకుడెక్కువ” అనేసరికి, “అంతలేదు డాడీ! దాని తోక పారిజాతం మొన్న పొద్దున్నే దిగిపోయింది మీరు స్టేషన్ కి వెళ్ళగానే. వాళ్ళయ్య కి 3 డేస్ ఆఫీసులోనే డ్యూటీ పడింది అంట… వాళ్ళమ్మగారు కంచి స్వామీజీ దర్శనం కోసం వెళ్లి అక్కడే ఇరుక్కున్నారుట. ఒక్కర్తే ఉండడానికి భయమేసి రెండు మూటలతో మనింటికి వచ్చేసింది. దాని దెబ్బకి నేను మేడ మీద ఊయల బల్ల లోకి షిఫ్ట్ అయ్యా… అమ్మమ్మా అదీ ఒక గదిలో, మామ్మా లల్లీ ఒక గదిలో పడుకున్నారు రాత్రి.” అని గబగబా పాఠం అప్పచెప్పినట్టు మొత్తం స్టోరీ సెన్సారు చేసి చెప్పా నాన్నకి. “ఒరేయ్! ఆ కుటుంబంతో కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి. బీ కేర్ ఫుల్. రాత్రికి ఫోన్ చేస్తా. అమ్మకి చెయ్యాలి ఇప్పుడు” అని ఫోన్ పెట్టేసాడు.

నేను అమ్మ, తన ప్యాంటీ వాసన గుర్తుకు వచ్చి, నేను అమ్మకి ఫోన్ చేసేసరికి అమ్మ అపుడే లేచి బ్రష్ చేసుకుంటోంది. “హాయ్ అమ్మా! గుడ్మార్నింగ్… హౌ ఈజ్ ఢీల్లీ? ఎట్లా ఉంది న్యూ జాబ్?… క్వార్టర్స్ కి షిఫ్ట్ అయ్యావా లేదా?” అని వరసగా ప్రశ్నలు వేసేసా. అమ్మ “ఒరేయ్! రోజు మొత్తంలో ఇన్ని మాటలు మాట్లాడేవాడివి కాదు. ఒక్క నిముషంలో మాట్లాడావు. ఏమైంది రా నీకు? అంతా బాగేనా?” అని ఆడిగేసరికి, ఈలోపు లల్లీ వచ్చి నా చేతిలోంచి ఫోను లాక్కొని, “మమ్మీ!! నాన్న ఊరు వెళ్తూ వెళ్తూ వీడికి ఇంటిపెత్తనం ఇచ్చి వెళ్లారమ్మా… చంపేస్తున్నాడు మొన్నటి నుంచీ మమ్మల్ని అందరినీ…వీడికి తోడు ఆ వాగుడుకాయ పారూ కూడా దిగింది మొన్ననే ఇంట్లో ఒక్కర్తే ఉండలేక… అమ్మమ్మ వీళ్ళిద్దరితో కలిసి చేసే గోల భరించలేక చస్తున్నాం నేనూ మామ్మా. నేనూ నీదెగ్గరికి వచ్చేస్తానే… ఎట్లానూ నెక్స్ట్ మంత్ ఇంటర్వ్యూ అయ్యాక ట్రైనింగ్ కి వెళ్ళాలి కదా! ప్లీజ్ ప్లీజ్” అంటూ సోప్ రాయడం మొదలెట్టింది.

“ఇంకో వన్ మంత్ దాకా క్వార్టర్స్ రావు. క్వార్టర్స్ వచ్చాక వద్దువుగానీ! నాకే హోటల్ బ్రతుకు తప్పట్లేదు… నీక్కూడా దేనికే హాయిగా మామ్మ అమ్మమ్మా చేతి వంట తింటూ ఎంజాయ్ చెయ్యక. పైగా నేను ఆఫీసుకు పోతే నువ్వు ఒక్కర్తివే రూంలో ఉండాలి. చూసుకో” అనేసరికి “వంటరిగానా… వద్దులే నెక్స్ట్ మంతే వస్తా… సరే నేను బ్రష్ చేసుకోవాలి బాయ్” అని ఫోన్ నాకిచ్చి మామ్మ రూంలోకి పరిగెత్తింది. “డాడీ ఇప్పుడే ఫోన్ చేశారు. నీక్కూడా ఫోన్ చేస్తా అన్నారు. తనకి ఎంగేజ్ వస్తుంది, ఉంటా మరి బాయ్ జాగ్రత్త” అనిచెప్పి ఫోన్ పెట్టేసి, వంటింట్లోకి వెళ్లి “మామ్మా, ఇట్లా రా” అని పిలిచి, “రాత్రి మీరు మొదటిఆటలో ఉన్నప్పుడు ఫోన్ వస్తే నేనూ లల్లీ బయటకు వెళ్లాం. గుర్తు ఉందా?” అని అడిగా… తాను వంటింట్లోకి వస్తూ “అవునురా! ఎక్కడికి వెళ్ళారు ఇద్దరూ” అని అడిగింది. నేను లల్లీ చెప్పిన స్టోరీని పొల్లుబోకుండా అప్పచెప్పి, “అనివేషా! కిందకు రా” అని గట్టిగా పిలిచా. అనివేష మెల్లిగా మెట్లు దిగి అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ వచ్చి మామ్మ కాళ్ళకి దండం పెట్టి “అమ్మమ్మ గారూ! నన్ను దీవించండి.” అని మామూలు తెలుగులో మాట్లాడింది.

మామ్మకి పాముపిల్ల దెబ్బకి సోల అయ్యి “చిరంజీవ!” అంటూ ఆశీర్వదించి, “అమ్మాయ్ మీరేవిటీ? ఇంత మర్యాద, మన్నన నిండుగా ఉన్నాయి నీలోన” అని ఆడిగేసరికి, “ఒసేయ్ మామ్మా! 21వ శతాబ్దంలో కూడా కులం మతం ఏంటే బాబూ… నీ చాదస్తంతో మా పరువు తియ్యకే” అని కసురుకుని, “సారీ అనివేషా! మా మామ్మకి చాదస్తం జాస్తి. ఏమీ అనుకోకు” అని, మామ్మ కేసి పళ్ళు నూరుతూ చూసి, కాఫీ కలుపు అని సైగ చేసేసరికి, “అమ్మమ్మ గారూ! నేను కాఫీ/టీ తాగను. కేవలం పాలు మాత్రమే తాగుతా” అని చెప్పింది అనివేష. “మాయమ్మే! కుందనపు బొమ్మ రూపు మాత్రమే కాదు, మాట, చేత కూడా బంగారమే… ఈ పిల్లని చూసి నేర్చుకోరా గాడిదా!! ఎప్పుడు చూడు కాఫీ, మందు, సిగరెట్ అని ఏడుస్తూ ఉంటావు.. అన్నీ నీ అబ్బ బుద్ధులే వచ్చి ఏడ్చాయి.” అని దండకం మొదలెట్టింది.

“మామ్మా! ప్లీజ్ ప్లీజ్ కాఫీ ఆడిగానే. నీ పేరుతో ఉన్న ఆస్తి రాసిమ్మనలేదే!! పొద్దున్నే మొదలెట్టకే… నీకో దండం” అని నేనూ వంగుని నమస్కరించేసరికి “బడవకానా! నీకీ మధ్య నన్ను బుట్టలో పడెయ్యటం బాగా ఈజీ అయిపోయింది.” అని ముద్దుగా నన్ను విసుక్కుంటూనే నాకు కాఫీ, అనూ కి పాలూ, లల్లీకి కూడా కాఫీ కలిపి గట్టు మీద పెట్టి, “నేనింకా మడిలో ఉన్నా! ముట్టుకుంటే చంపేస్తా!! దూరం దూరం” అని దూసుకొస్తున్న లల్లీని ఆపి తన గ్లాస్ ఏదో వేలితో చూపించి వెనక్కి జరిగింది.

లల్లీ నాకూ అనూకి చీర్స్ కొట్టి కాఫీ త్రాగుతూ, గార్డెన్లో తిరుగుదాం పదండి అంటూ ఇద్దరినీ లాక్కెళ్ళింది. “లల్లీ! నువ్వు చెప్పినట్టే మామ్మకి చెప్పా… నా దెగ్గర నీకో ఇంపార్టెంట్ మ్యాటర్ ఉంది. పొద్దున్నే రోజా, గంగ ఇద్దరూ నువ్వు జాగింగ్ కి రమ్మన్నావు అంటూ వచ్చి, మామ్మ, అమ్మమ్మా, పారూ బరిబర్తలుగా పడుకోవడం చూసేసార్. వాళ్ళకి నీ మీద లవ్వు ఇంకా పెరిగిపోయింది, ఏ రేంజిలో అంటే నా మీదే అసాల్ట్ చేసేంత. కొంచెం వాళ్ళ సంగతి చూసుకో. నాకు మాత్రం తగిలియ్యకే! నీకో దండం. ఇద్దరూ వంకాయ బ్యాచ్ ఏ. నో మగస్పర్శ టిల్ నౌ. సో యూ కెన్ హ్యాండిల్ దెం బెటర్ దేన్ మీ” అని పొద్దున్నే జరిగిన విషయాలు చెప్పా లల్లీకి.

“ఒరేయ్! మనస్సులో ఏదైనా అనుకోరా!! ఈ పాముపిల్ల దెబ్బకి మన టెలీపతీ కమ్యూనికేషన్ దొబ్బినట్లుంది.” అని లల్లీ అనేసరికి అనివేష వెళ్ళాక నిన్ను ఒక్కర్తినే పట్టుకుని నీమూడు బొక్కల్లో పొడిచి పొడిచి ‘ఆపరా! ప్లీజ్’ అనిపించకపోతే నన్నడుగు. నీ యమ్మ ముందే నీ గుద్ద పగలదెంగాలి. ఎన్ని వేషాలు ఎస్తన్నావో మూడు రోజుల నుంచీ అని అనుకునే సరికి దానికి సొగమే అర్ధం అయ్యింది. అనివేష మళ్లీ కిసుక్కున నవ్వేసరికి నాకు ఉక్రోషం ఇంకొంచెం పెరిగి నేను అనూ మీద కోప్పడేలోపు గాల్లోంచి ఏదో ఎగురుతూ రావడం చూసి “నాధా! చెలీ!! ప్రమాదం. వచ్చేది దుష్ట శక్తి. గరుడ రూపంలో ఉన్నాడు. వాడిని ఉపేక్షింపకుము. నిసర్జించుము. మణి కోసమే నా వెంట పడినాడు” అంటూ అనివేష ఇంట్లోకి పరిగెత్తసాగింది. “విన్నూ! నేను క్యాట్ బాల్ తెస్తున్నా. అప్పటి దాకా ఆ పక్షిని ఆపు” అంటూ లల్లీ కూడా లోనికి పరిగెత్తింది.

నేను అంతసేపు ఆగలేదు. చేతిలో ఉన్న కాఫీ గ్లాసుని ఆ పక్షి దెగ్గరికి వచ్చాక గురిచూసి విసిరేసరికి వేడి కాఫీగ్లాసు కరెక్టుగా వెళ్లి దాని మొహానికి తగిలి అది దబ్బున కిందపడింది. వెంటనే నేను అనివేష చెప్పినట్లు ఏమాత్రం లేటు చెయ్యకుండా దాని పీక మీద కాలేసి ఒక తొక్కు తొక్కి దాని ఉసురు తీసేసరికి, ఆ ప్లేస్లో ఒక ఆరడుగుల మాంత్రికుడి డెడ్ బాడీ ప్రత్యక్షమయ్యింది. పరిగెడుతున్న అనూ, లల్లీ ఇద్దరూ ఆగి వెనక్కి వచ్చి కన్ఫర్మేషన్ కోసం లల్లీ ఇంకోసారి వాడి పీకమీద కాలుపెట్టి ఇంకోసారి నొక్కేసింది. ఇప్పుడు ఈ డెడ్ బాడీని ఏమి చెయ్యాలి అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా… లల్లీ “గొయ్యి తీసి కపెట్టేద్దామా” అని అడిగింది. “ఎప్పటికైనా రిస్కు అది వద్దు. ఇంకోటి ఆలోచించాలి” అని అన్నాను.

అనూ "నాధా! మీరు ఆగండి" అని తన రెండు చేతుల చూపుడువేలు, మధ్యవేలు మడిచి, రెండు చిటికెన వేళ్ళు, ఉంగరపు వేళ్ళు, బ్రోటనవేళ్ళు జాయిన్ చేసి, ఒక ముద్రను ఫార్మ్ చేసి తన కంఠానికి ఆనించి ఎదో గొణిగేసరికి పొద్దున్నే మాయం అయ్యిన నాలుగు నల్ల నాగులూ మళ్లీ ప్రత్యక్షమయ్యారు. “ఓ నా సోదరులారా! ఈ తుచ్ఛ మాంత్రికుని మృతదేహాన్ని నిర్జన ప్రదేశములో అగ్నిదేవునికి ప్రీతి గావింపుడీ. వీరికి మన వలన ఎటువంటి అసౌకర్యం కలుగరాదు. వీరు ఇప్పుడు నా ప్రాణ రక్షకులు కూడా.” అని అంది.

వాళ్ళల్లో కొంచెం ఎక్కువ నగలు పెట్టున్న అతను “రాకుమారీ! నీవు ఆజ్ఞాపించినట్టు మేము నాగలోకం వెడలలేదు. ఇచ్చోటనే మిమ్ము కాచుకుంటిమి. మానవుని ప్రతిచర్యా సమయం ఆమోఘము. మేము వచ్చునంత లోపే వీనికి నరకద్వార ప్రవేశం కల్పించెను. నీవు ఆజ్ఞాపించినట్టు ఈ దుష్టుడి మృతకళేబరమును మేము దూరముగా తీసుకుని పోనవసరము వలదు. క్రొద్ది దూరము జరుగుడి” అని మమ్మల్ని వెనక్కి పొమ్మని నలుగురూ సర్పరూపులై నాలుగు వైపుల నుంచీ బుసలు కొట్టగా మంటలు వచ్చి వాడి శరీరము ఆ మంటల్లో బూడిద అయ్యిపోయింది. మళ్లీ నాలుగు “ఇస్స్” అని గాలి లోనికి పీల్చేసరికి ఆ బూడిద ఒక్క రేణువు కూడా మిగలకుండా మొత్తం వాటి నోళ్లలోకి వెళ్ళిపోయింది.

“అనూ మీ వాళ్ళని ఉండమని చెప్పు. వేడి పాలు తీసుకొస్తున్నా” అనిచెప్పి లల్లీ స్పీడ్గా వంటింట్లోకి వెళ్లి, మామ్మని హడల్ గొట్టి ఇంట్లో ఉన్న పాలన్నీ పెద్ద జగ్గులో పోసి నాలుగు గ్లాసులు కూడా తీసుకుని వచ్చింది. మామ్మ బయటకు వస్తుంటే, “ఆగు రాకు ఖంగారు పడతావు” అని చెప్పి అక్కడే ఆపేసి మరీ వచ్చింది. దీని దుడుకుతనం తెలిసి మామ్మ బయటకు రాకుండా దేవుడిగదిలో కూర్చొని దండం పెట్టుకోసాగింది.

నాగుల ముందు ఆ పాలగ్లాసులు పెట్టి నమస్కారం పెట్టి “పొద్దుట మీ గురించి ఖంగారు పడిన మాట వాస్తవం. మీరెవరో ఎందుకు వచ్చారో తెలిశాక మీరు మాకు ఆప్తులు అయ్యారు. మీకూ మాకూ చుట్టరికము కలిసినది. కనుక మీరు ఈ క్షీరమును స్వీకరించి ఇచ్చోటనే ఆ వృక్షం వద్ద విశ్రమించండి. మీకు తగు ఆహారమును మేము ఏర్పాటు చేసేదము. అనివేష ప్రమాదంలో ఉన్నాను అని చెప్పింది కానీ ఇట్లా మంత్ర తంత్ర ప్రమాదాలు అని మేము అనుకోలేదు. మేమిద్దరం సామాన్య మానవులము. మీ రక్షణ తనకు ఉండి తీరాలి ఈ మూడు రోజులూ” అని నా డొక్కల్లో పొడిచి నా చేత కూడా దండం పెట్టించింది.

“చిన్నదానా! ఆహా!! ఏమీ నీ వచనాకౌశల్యము. నీవు ఇతగాడిని మించిన నేర్పరివు. రాకుమారి కి మా రక్షణావశ్యకత నెఱింగి నీవు ఆమె రక్షణకై యోచించిన విధానము మా మనమునకు కడు ఆహ్లాదమైనది. ఇతగాని వేగ పరాక్రమము కన్నా మిన్న నీ చతురత. నీవు యోచించిన విధానమున మేము నలుద్రిక్కులా కాచుకుంటాము. చిరంజీవ!” అంటూ పాలు తాగి మళ్లీ అదృశ్యమైపోయారు.

లల్లీ అనూ చేతిని పట్టుకుని, “ అనూ! పద లోనికి నిన్ను బయటకు తీసుకురావడం నా తప్పు. మా ఇంట్లోకి ఏ దుష్ట శక్తీ రాలేదు. ఎందుకో మాకు తెలవదు కానీ రాదు రాలేదు… ఇది మా మామ్మ నమ్మకం. లోనికి వెళ్లి మళ్లీ మూడురోజుల తర్వాతే బయటకు వద్దువు గానీ” అని లాక్కెళ్ళింది. నేను మామ్మ దెగ్గరికి వెళ్లి “నీతో సీరియస్ గా మాట్లాడాలి. నువ్వు మాత్రమే వినాలి. ఎక్కడ మాట్లాడుకుందాము. వెంటనే జరిగిపోవాలి.” అని ఆడిగేసరికి మామ్మ కొంచెం డౌవుట్గా చూస్తూ “ఏమైందిరా విన్నూ?” అని ఆడిగేసరికి, “ఉండు ముందు నేను స్నానం చేసి వస్తా. నువ్వు నా నెత్తిన గంగ నీళ్లు జల్లాలి” అంటూ బాత్రూంలో దూరి స్నానం చేసి పట్టు బట్టలు కట్టుకుని వచ్చి మామ్మ ముందు నుంచుని తల వంచి నుంచునేసరికి, మామ్మ పూజా గంగనీళ్లు నెత్తిన మూడుసార్లు చల్లి నా చెయ్యి పట్టుకుని పూజగదిలోకి లాగి, తలుపేసి, పూజా మందిరాన్ని జరిపి అక్కడో పెట్టి ఉంటుంది అది తియ్యమని చెప్పింది.

నేను ఒకింత ఆశ్చర్యంతోనే మామ్మ చెప్పినట్టు చేసి, అక్కడ ఉన్న చిన్నప్పటి కాలేజ్ బాక్స్ అంత వెండి పెట్టె ఉంటే అది తీసి మామ్మ ముందు పెట్టాను. మామ్మ దానికి రెండుచేతులూ జోడించి దండం పెట్టుకుని, నన్నూ పెట్టమని చెప్పి నేను కూడా పెట్టాక, మళ్లీ పూజామందిరాన్ని యథాస్థానంలో ఉంచమని, నేను మందిరాన్ని వెనక్కి పెట్టాక, దీపం వెలిగించి దేవుడికి దండం పెట్టి హారతి ఇచ్చి నన్నూ కళ్ళకు అద్దుకోమని నాకు చూపించి నైవేద్యం పెట్టింది.

తరువాత మామ్మ పెట్టికేసి చూపించి, “ఈ పెట్టె మన వంశంలో నాకు తెలిసి 800 ఏళ్ళగా ఉంది. ఒక 25/26 తరాలుగా ఆడపిల్ల మగపిల్లాడు కలిసి కవలలుగా పుట్టడం కోసం ఎదురు చూస్తూ వస్తున్నాము. 800 ఏళ్ళగా ఈ పెట్టెలో ఉన్న తాళపత్ర గ్రంధమూ, మరికొన్ని వస్తువులూ అటువంటి కవలల కోసం ఎదురుచూస్తున్నాయి. ఇంతవరకూ పుట్టలేదు. రెండు సార్లు కవలలు పుట్టారు కానీ ఒకసారి ఇద్దరూ ఆడపిల్లలే, ఇంకోసారి ఇద్దరూ మగపిల్లలే. మన వంశంకు ఉన్న వరము వల్ల కనీసము ఒక్కడైనా మగ సంతానం పుడుతూ వచ్చాడు ఇంతవరకూ. నేను చెప్పినట్టు ఆడ-మగ కలిసి ట్విన్స్ పుట్టక, వేరేదారిలేక ప్రతీ అత్తగారు తాను పోతూ పోతూ తన కోడలికి ఈ పెట్టెను ఇచ్చి దీని రహస్యం చెప్తూ వచ్చింది. ఆ సర్వేశ్వరుని దయ వలన 800 సంవత్సరాలు తరువాత తొట్టతొలిసారి నేను నా కోడలికి ఇవ్వాల్సిన అవసరం కలుగలేదు. నన్ను నా పూర్వీకులు అందరికన్నా గొప్ప దానిని చేశారు నా కోడలూ, నా కొడుకూ…” అని చెప్పింది.

నాకు షాకులు మీద షాకులు ఇస్తోంది మామ్మ. దానిని రెండుప్రక్కలా నొక్కి పట్టుకుని నన్ను మధ్యలో గట్టిగా అరచేత్తో నొక్కమని చెప్పి నేను నొక్కగానే ఎదో లీవర్ తెరుచుకున్న శబ్దం వచ్చి మామ్మ నొక్కి పట్టుకున్న రెండు వైపులా రెండు అరలు ఓపెన్ అయ్యాయి. ఒక అరలో ఎర్రటి పట్టుబట్ట మూట ఉంది. ఇంకో అరలో రెండు తాళపత్ర గ్రంధాలు ఉన్నాయి. నేను ముట్టుకోబోతుంటే, మామ్మ నా చేతిమీద కొట్టి పూజా మందిరంలోంచి కర్పూరం తీసి ఆ గ్రంధాలకు, పట్టుమూటకు హారతి ఇచ్చి, ముందుమూటని విప్పు అని చెప్పింది.

నేను మూట విప్పి చూడగా అందులో అనివేష తల మీద ఉన్నటువంటి మణి లాంటివి మూడు మణులు ఉన్నాయి. ఒక్కోటీ 7 అంగుళాల పొడవు ఉన్న బరువైన నాలుగు వెండి తాళాలు ఉన్నాయి. నేను తాళాలు పెట్టుకోగానే నాలో మంటలు రేగుతున్న ఫీలింగు వచ్చి వెంటనే వదిలేసా. అరచెయ్యి చూసుకుంటే తాళాలు టచ్ అయ్యిన ఏరియా మొత్తం నల్లగా కమిలిపోయింది. నేను ఆశ్చర్యంగా మామ్మ కేసి చూడగా, మామ్మ మొదటి తాళపత్ర గ్రంధాన్ని తెరిచి మొదటి ఆకు మీద సంస్కృతంలో ఉన్న మంత్రం చదవమంది. అది చదివేసరికి చిత్రంగా నా అరచెయ్యి మళ్లీ మామూలుగా అయ్యిపోయింది.

మామ్మ “రాత్రికి రాత్రి ఇంట్లో ఒక అమ్మాయి ప్రత్యక్షమయ్యింది. ఎవరూ ఏమిటీ అని నేను అడగను. పొద్దున్నే ఇంట్లో ఉన్న పాలు జగ్గుల్లో పోసి ఎవరికి తాగించడానికి తీసుకెళ్లారో కూడా అడగను. నేను నీకు ఈ పెట్టె అప్పగించే సమయం వచ్చింది అని మాత్రం అర్ధం అయ్యింది. విన్నూ! నా బంగారుకొండా!! దయచేసి ఏ చేతనూ నువ్వు నాకు అబద్ధం చెప్పకు. నీ అబద్ధం గోడ కట్టినట్లు కాదు, తడిక కట్టినట్లు కాదు, కనీసం అరిటాకు అడ్డంగా పెట్టినట్లు కూడా ఉండదు. అది నీ చెల్లి ఆ రాక్షసి లల్లీ సొంతం.” అని చెప్పి లేచి నుంచుని “ఇప్పుడు ఆ రెండో తాళపత్ర గ్రంధాన్ని నువ్వూ లల్లీ కలిసి ఇక్కడే చదవండి. దానిని కూడా నువ్వు తలస్నానం చేసి పట్టుబట్ట కట్టుకుని వచ్చినట్టు తలస్నానం చేసి పట్టుచీర మడిబట్టలా కట్టుకుని రమ్మను. నేను చెబితే అది వినదు” అంటూ తలుపు తీసి బయటకు వెళ్లి, “లల్లీ! నిన్ను విన్నూ పిలుస్తున్నాడు. పూజగదిలో ఉన్నాడు” అని అరిచి తన గదిలోకి వెళ్లి, అమ్మమ్మా, పారూని లేపి “ఇంక ఆపండి… మనకి మంచిరోజులు రాబోతున్నాయి. ఇవాళ్టికి లల్లీని, విన్నూని వదిలెయ్యాలి ఇద్దరూ… అట్లానే మీరూ కొంచెంసేపు ఆపితే వాళ్లిద్దరూ నిగ్రహంగా ఉంటారు.” అని అంది.

లల్లీ మేడమీద నుంచి దిగివచ్చి నా గెటప్ చూసి “ఏంటిరా!” అంది.
Next page: Chapter 011.4
Previous page: Chapter 011.2