Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

​

సవతిపోరు షురూ!​

మామ్మ వెనకాల నుంచి రెండు బూతులు తిట్టేసరికి, నేనూ, లల్లీ చెరో బాత్రూంలోనూ దూరి ఇంకోసారి స్నానం చేసి, శుచిగా తయారు అయ్యి, పారూని వంటింట్లోంచి బయటకు పొమ్మని, గబ గబా రక్షక నాగులకు, అనివేషకి వంట చేసేసి, అనూని పిలిచి, తనవాళ్ళకి ఎట్లా పెట్టాలి ఏమిటీ అని కనుక్కుని తనని గుమ్మంలోపలే ఉండమని, పొరబాటున కూడా గడప బయట కాలుపెట్టొద్దు అని గట్టిగా చెప్పి వాళ్ళని పిలవమన్నాము ఇద్దరమూ. అనివేష పిలిచేసరికి నలుగురూ మానవరూపంలో ప్రత్యక్షమయ్యారు. మామ్మ వాళ్ళని లోనికి రమ్మని ఆహ్వానించి, వాళ్ళకి పాదపూజ చేసుకుని, ఆ నీళ్లు మా నలుగురి (అనివేష తక్క) నెత్తినా జల్లి, వాళ్ళని భోజనానికి కూర్చోపెట్టి తాను పురమాయిస్తూ లల్లీ చేత పూర్తి వడ్డన చేయించి, దెగ్గరుండి మరీ కొసరు కొసరు తినిపించింది. వాళ్ళు నలుగురూ మామ్మ ఆతిధ్యానికి ముగ్ధులయ్యి మామ్మకి నమస్కరించి, “అతిథిని పూజించిన ఇంట సౌభాగ్యాలకు లోటు ఉండదు. సుఖీభవః” అంటూ అని మాయమైపోయారు.

అమ్మమ్మా అనూ రెండుబుగ్గలూ పుణికి, మెటికలు విరిచి, “తల్లీ! నువ్వు మాయింటనే ఉండిపోవాలి. వీళ్లిద్దరి దూకుడుకు నీవే కళ్లెం వెయ్యాలి” అంటూ తన మెడలోని గొలుసు తీసి అనూమెడలో వేసింది. దెబ్బకి పారు కోపంతో వచ్చి “రాత్రి అంతా పూకు నాకింది నేను, ఇప్పుడేమో దాని మెడలో గొలుసువేస్తావా” అంటూ ఏడుపు లంఖించుకుంది. “దీనెమ్మా జీవితం… ఆలూ లేదు, చూలూ లేదు, సవతి పోరు ముందరే ఉంది. నీ తీట నేను చూసుకుంటా… నువ్వు నా బాధ్యత” అంటూ లల్లీ దాన్ని మామ్మ దెగ్గరికి తీసుకెళ్లి, “ఒసేయ్ మామ్మా!! నువ్వూ ఒక గొలుసు దీని మెళ్ళో వేసి, నా మనవడి పెళ్లాలలో నువ్వూ ఒక్కర్తివే అని మాట ఇవ్వవే… మా మాట కన్నా ఇది నిన్నే నమ్ముతుంది” అని అనేసరికి, ఇటువైపు అనూ “హిస్స్” అంది. “నువ్వాగవే నా పాముపిల్లా, నువ్వే ఇంకో ఇద్దర్నీ ఏసుకొచ్చావ్. ఈడిక్కడ ఆల్రెడీ ఇంకో నలుగురికి నలుగు పెట్టి ఉండాడు. అప్పుడు నువ్వే ఈళ్లకి జూనియర్ అయితావ్. ఉస్సు, హిస్సు అనకు. ఆగు. ముందు నీకు బువ్వ పెడితే, నేను ఈ కొక ఇప్పి నైటీ ఏసుకోవాలి. ఒక్కటే చిరాకుగా ఉంది.” అని లల్లీ సముదాయించి, మామ్మ చేత తాను అన్నట్లు పారు మెడలో గొలుసు ఏపించింది.

పారు ఖుష్. లల్లీ చెప్పిన నిజానికి అనూ కూడా ఖుష్ కానీ నాకే ఫ్యూచర్ బొమ్మ 70 ఎంఎంలో కనిపిస్తోంది. “అనూ! తినెయ్యి నువ్వు కూడా!!" అని అనూకి మామ్మ వెండికంచంలో కలిపి గోరుముద్దలు పెట్టడం మొదలెట్టి తానే తినిపించింది. అనూ భోజనం అయిపోయాక, “అనూ! నువ్వు ఏమీ అనుకోకు తల్లీ… వీళ్లిద్దరూ ఇంతే… ముక్కుసూటిగా మొహంమీదే అనేస్తారు. ఇందువల్లనే నిన్ను వీళ్ళని కనిపెట్టుకుని ఉండమన్నాను. ఒసేయ్ పారూ!! నిన్ను ఊరికే బుట్టలో పడేసింది చూశావా లల్లీ… అందుకే నీకు చెప్పకుండా తినకు చెప్పా” అంటూ అమ్మమ్మ తనను తాను సమర్ధించుకుంది.

“అనూ! నువ్వు టీవీ చూస్తూ వ్యావహారిక భాష నేర్చుకోవాలి. అమ్మమ్మా, ఆమెకి ఇంగ్లీషు, తమిళ్ కూడా నేర్పాలి… మామ్మా నువ్వు తెలుగు… పారూ నువ్వు జనరల్ నాలెడ్జ్… రేపటికి తాను భారతదేశంలో పుట్టి పెరిగిన అమ్మాయి లా ఉండాలి. అమ్మతో మనలాగే మన భాషలోనే మాట్లాడాలి” అని వాళ్ళు నలుగురికి రోల్స్ అండ్ రెస్పాన్సిబిలిటీస్ ఇచ్చి లల్లీవైపు చూసా. లల్లీ ఒకే అన్నట్లుగా తల ఊపింది. రెండు రోజుల్లో ఎట్లా అన్నట్లుగా నాకేసి వింతగా చూస్తున్న పారు బుగ్గలు రెండూ పిండి, “ఒసేయ్, తాను మనలా మనిషి కాదు. నాగకన్య. కనుక వర్రీ కాకు. తాను నేర్చేసుకోగలదు. మీ ముగ్గురికీ గురుదక్షిణ కూడా ఇస్తుంది సో జంప్ ఇంటూ యాక్షన్” అని లల్లీ అనేసరికి, “మరి మీరిద్దరూ ఏం చేస్తారు” అని అంది పారు. “చెప్పాం కదే. గ్రంథంలో వంటిగా చేసుకోవాలి ఇద్దరమూ అని ఉంది. కనుక నో ఆడియన్స్. మేడ మీద కానిచ్చుకుని వస్తాం” అని నేను అన్నా. “తర్వాత నాకూ కావాలి… నాకూ నిన్నటి నుంచీ టిమటిమ లాడుతోంది. ” అంది పారు.

వాళ్లందరూ వప్పుకున్నాక లల్లీ రెండు కంచాల్లో అన్నం పెట్టుకొచ్చి ఒకటి నాముందు పెట్టి రెండోది తాను పట్టుకుని తినడం మొదలెట్టేసింది. నేనూ త్వరగా తిని పైకెళ్లి సిగరెట్టు వెలిగించి తాగడం మొదలెట్టా.. అనూ, పారూ మెల్లగా పైకి వచ్చి, పారూ “విన్నూ! సారీరా!! ఇందాక కొంచెం బాధేసిందిరా, అందుకే కోపంగా మాట్లాడా. నన్ను దూరం పెట్టొద్దు ప్లీజ్! నేను నిజంగానే నిన్ను లవ్ చేస్తున్నా. లల్లీ వింది అంటే నన్ను ఏడిపిస్తుంది. అనూకి కూడా సారీ చెప్పాను ఆల్రెడీ” అంటూ ఆల్మోస్ట్ ఏడుపు ఒక్కటే తక్కువ తన మొహంలో.

నేను తననీ, అనూని దెగ్గరికి తీసుకుని, పక్కపక్కనే ఊయలలో కూర్చోపెట్టి, “ఓయ్! ఏంటిది. నువ్వు ఎప్పుడైతే నాకు చూపించేసావో అప్పుడే, నువ్వు నాకు లకైపోయావ్. అనూ! ఇక నువ్వు. నువ్వే నన్ను వెతుక్కుంటూ పైనుంచి కిందకు దిగావు. అట్లానే నాకు నువ్వు ఇష్టం, అనూ ఎక్కువ ఇష్టం అని ఏమీ లేదు. నాకు మీరందరూ సమానమే. కానీ నిజం చెపుతున్నా… మీరు ఎందరు ఉన్నా నాకు లల్లీ అంటే ప్రాణం. చస్ అంటే ఏంటి అది నా ప్రాణం. మీకూ తెలుసు, అది లేనిదే నేను లేను. నేను లేనిదే అది లేదు. కనుక మీ ఇద్దరికీ ఒక్కటే చెప్పదలుచుకున్నా… దయచేసి నన్ను, లల్లీని వేరు వేరుగా చూడకండి. ఇద్దరమూ ఒకటే అనుకోండి. నాకు కోపం వస్తే అది లల్లీ. లల్లీ శాంతంగా ఉంటే అది నేను అనుకోండి.” అని ఒక సెంటీ స్పీచ్ ఇచ్చేసరికి వీళ్ళిద్దరూ పడడం ఏమో కాదు కానీ వెనకనుంచి లల్లీ వచ్చి గాట్టిగా వాటేసుకుంది.

నేను దాన్ని లాగి వీళ్లిద్దరి మధ్యలో కూర్చోపెట్టేసరికి అది ఏడుస్తూ, “దొంగనాకొడకా! సెంటిమెంట్తో కొట్టావ్ కదరా!! నీయబ్బ, మనలో ఈ సెంటిమెంట్ యాంగిల్స్ ఉంటే ఊరందరికీ కడుపులు చేసుకుంటూ వెళ్ళాలి. కొంచెం తగ్గించుకో. నాలా బండగా ఉండరా” ఆని, “సరే సరే! మీరిద్దరూ కిందకి పోయి మీ డ్యూటీ మీరు చేస్తూ ఉంటే, మేము మా డ్యూటీ మేము చేసుకుని త్వరగా వచ్చేస్తాం. పొయ్యి ఆ పని మీద ఉండండి” అంటూ వాళ్ళని కిందకి తొలుతూ, నన్నూ లాకెళ్లి అమ్మా వాళ్ళ గదిలో దూరి తలుపులు వేసేసింది.

“లల్లీ! కింద అంత మందిని పెట్టుకుని మనం ఇక్కడ చేసుకోవడం అంటే ఏదోలా ఉందే. ఆగుదామే...” అని నేను అంటుండగా కింద ఏవో అరుపులు, చప్పుళ్ళు వినిపించి తలుపుతీసి కిందకు పరిగెత్తాము ఇద్దరమూ. కింద అనూ భయంతో ఒక గోడకి అతుక్కుని ఉంది. బయట గార్డెన్లలో ఒక 15-20 గ్రద్దలు, ఒక్కోటీ 5/6 అడుగులు సైజులో ఉన్నవి, కింద ఉన్న నాగులని పొడుస్తూ పైకి ఎగురుతూ ఉన్నాయి. లల్లీ ఈసారి ప్రో-యాక్టివ్ గానే ఉంది. హాల్లోనే షెల్ఫ్ లొనే పెట్టింది క్యాట్ బాల్ ని. దాన్ని తీసి తడవకు ఒక్కటి చప్పున కొట్టడం ప్రారంభించింది. నేను కర్ర ఒక్కటి తీసుకుని, పడిన గ్రద్దని పడినట్టే చంపడం మొదలెట్టా. నేను ఎన్నిటిని తొక్కి చంపినా పైన 20 లెక్క అట్లానే ఉంది. లల్లీ పారూని పిలిచి వంటింట్లోంచి ఆలూ, టమాటా, నిమ్మకాయ క్యాట్బాల్ లో పెట్టి కొట్టడానికి వీలుగా ఏదివుంటే అది తెమ్మంది. ఈలోపు అమ్మమ్మ కొంచెం తేరుకుని, “అనూ! వాళ్లిద్దరూ ఆపుతున్నారు. నువ్వూ ఖంగారు తగ్గించుకుని, ఆ పక్షులను ఏంచేస్తే పోతాయో వాళ్ళకి చెప్పు. లేదంటే కింద మీ వాళ్ళకి ప్రాణహాని.” అంటూ ఆడిగేసరికి, అనూ ముద్రను వేసింది.

ఒక 2 మినిట్స్ తర్వాత అక్కడ ఒక మెరుపు మెరిసి ఒక 9 అడుగుల పొడవు, వంటినిండా నగలూ ఉన్న ఒక ధవళ వస్త్రధారి ప్రత్యక్షమయ్యాడు. అనూ ఆయనకి వంగి నమస్కరించి, “జనకా! మా శారీరక సంకటము తెలిసినవారెవ్వరో ఈ దుష్టులకు సహాయకరంగా ఉన్నారు. నా ఆనుపానులు ఈ మాంత్రికులకు తెలియజేయుచున్నారు. నేను వరించిన వీరుడు, మనవారికి సహాయముగా వంటరిగా పోరాడుతున్నారు. ఈ మాయావిహంగములను నిరోధించ ఆశక్తురాలినై మిమ్ము తలచితిని. మీ కృత్యములకు అవరోధము కలిగించినందుకు క్షమింపుడీ.” అంటూ ఆయనని ప్రార్థన చేసింది.

ఆయన ఒక నవ్వు నవ్వి, “పుత్రీ! చింత వలదు. ఈ క్షణమే వారి కీలకము తెలుసుకొనెద. నీవు నిర్భీతినుండు.” అంటూ తన కళ్లుమూసుకుని ఏదో మంత్రం చదవగానే బయట వడగండ్ల వాన పడడం మొదలయింది. ఆ వడగళ్ల దెబ్బలకి గ్రద్దలు చెల్లాచెదురుగా అవసాగాయి. ఇదే సందు అని లల్లీ గాయపడిన నలుగురు నాగులనూ ఇంటిలోకి లాగేసి తలుపేసేసి, తానూ ఒక కర్ర పట్టుకుని నా పక్కకి వచ్చి కింద పడుతున్న గ్రద్దలని పడ్డట్టు చంపడం మొదలుపెట్టింది. వడగళ్ల దెబ్బకి గ్రద్దలు రిపీట్ అవ్వడం తగ్గింది. ఇంకో నాలుగు నిముషాల్లో చివరి పక్షిని కూడా నేను చంపి లల్లీని చూసి, “బేబీ! మనకి ముహూర్తం బాలేదు. అనుకుంటే ఏదో ఒక అవాంతరం వస్తోంది. కనుక కామ్ గా పనైపోవాలి ఈసారి.” అనేసరికి, “నాకూ అదే డవుట్ కొడుతోందిరా! ఎక్కడో ఏదో తేడాగా ఉంది. పద లోపలికి, నీకు కాబోయే మావ దిగాడు. ఈ వడగళ్ల వాన ఆయనగారి మంత్రమే.” అని కర్ర పక్కన పడేసి, లోనికి వెళ్లాడానికి తిరిగేసరికి ఎక్కడినుంచో ఒక పెద్ద గ్రద్ద వచ్చి లల్లీని గోళ్లమధ్యన ఇరికించుకుని ఎగరబోతుంటే, నా చేతిలో ఉన్న కర్రతో రెండు పీకేసరికి, అది లల్లీని వదిలి నాకేసి తిరిగింది. ఎప్పుడైతే లల్లీని విడిచిందో, లల్లీ వెంటనే తన కర్ర తీసుకుని రెండో వైపు నుంచి దాడి మొదలెట్టింది. రెండు వైపులా దాడి తట్టుకోలేక ఒక రెండు నిముషాల్లో అది మాయం అయ్యిపోయింది.

నేను లల్లీకి ఏమైనా దెబ్బలు తగిలాయా అని చూసేసరికి తన భుజాలు నీలంగా మారుతూ ఉన్నాయి. తాను స్పృహ తప్పుతూ ఉంది. నేను వెంటనే దాన్ని ఎత్తుకుని గబగబా పూజగదిలోకి వెళ్లి, దేవుడికి దణ్ణం పెట్టుకుని, వెండి పెట్టె తీసి ఆ నీలంగా మారిన చోట పెట్టెలో ఉన్న మణులను పెట్టి, పొద్దుట చదివిన మొదటి గ్రంథంలో ఉన్న మంత్రాన్ని ఉచ్ఛరించేసరికి, ఆ నీలపు రంగు కాస్తా తెల్లగా అయ్యి, మణులు నీలంగా మారిపోయాయి. ఒక నిముషం తర్వాత, నీలంగా తయరైన మణుల మీదనుంచి ఒక పొర ఊడి నేలమీద పడి, అవి మళ్ళీ తెల్లగా అయ్యాయి.

నేను, మణులని, వెండి పెట్టిని భద్రపరచి, లల్లీని మామ్మ వాళ్ళ గదిలో పడుకోబెట్టి బయటకు వచ్చి తిన్నగా అనూ వాళ్ళ నాన్న దెగ్గరికి వెళ్లి ఆయనకేసి అట్లానే తీక్షణంగా చూస్తూ… “ఇదిగో నీ కూతురు. తీసుకెళ్లు. నేను నీ కూతురుని ప్రేమలో దింపలేదు. ఇంకో ఇద్దరిని వెంటబెట్టుకుని తానే వచ్చింది. నువ్వు నాగలోకంలో గొప్పవాడివి అని కూడా చూడను. ఇక్కడికిక్కడే నీకు నీ మూకకి గొయ్య తీసి మిమ్మల్ని సజీవంగా కప్పెట్టెయ్యగలను. కనుక నువ్వూ నీ కూతురూ, ఆ అమాయకులు నలుగురూ మాయం అయ్యి తిరిగి రాకుండా ఉంటే మీకే మంచిది. నీ కూతురుని కాపాడడానికి తన ప్రాణాలు పణంగా పెట్టిన లల్లీకి ఎవన్నా చెడు చెయ్యాలి అని చూసావో తాట తీస్తాను.” అని అనేసరికి, అనూ అనూహ్యంగా నా వైపు వచ్చి, “ఎవయ్యింది లల్లీకి! మా తండ్రి ఏం చేశారు!!” అనేసరికి తనకి లల్లీ శరీరం నుంచి లాక్కుని నాగమణులు వదిలిన కుబుసంలాంటి పొరలు చూపించి, “ఇది ఖచ్చితంగా పాము విషమే. గెద్ద గోర్లు గుచ్చుకుంటే ఇట్లా విషం ఎక్కదు. ఒకవేళ ఎక్కినా నాగమణులు విషాన్ని లాగలేవు. కారణం గ్రద్దలు నాగులు కన్నా ఉచ్ఛస్థాయిలో ఉండడమే. మమ్మల్ని భయభ్రాంతులకు గురి చేసి మా అంతట మేము నిన్ను దూరంగా పెట్టడం కోసం మీ నాన్న సృష్టించిన మాయ ఆ గ్రద్దలు. నాగులను గ్రద్దలుగా పంపితే గుర్తుపట్టలేని వెధవలు అనుకుంటున్నారా!!! నువ్వు అనూకి తండ్రివి కాబట్టి ఇంతసేపు మాట్లాడా. ఇంకోసారి మా జోలికి వస్తే పీస్ పీస్ చేస్తా… గెట్ అవుట్” అని నేను విసురుగా మామ్మ దెగ్గరికి వచ్చి , “మామ్మా! నెత్తిన పెట్టుకుంటా అన్నావు. చూడు నీ మనవరాలిని చంపబోయాడు. పాముకి పాలు పోసినా విషమే కక్కుతుంది. అది దాని జన్మ నైజం. నువ్వు ఎంతగా సంబరపడ్డావో… ఈయన అంతే విషం కక్కాడు. దూల తీరింది మనకి” అని బెడ్రూంలోకి పొయ్యి లల్లీ చేతులూ, కాళ్ళూ రుద్దడం మొదలెట్టా.

హాల్లో మామ్మా, అమ్మమ్మా అనూ కేసి చూసి… “నువ్వూ వద్దు… నీ బంధుత్వమూ వద్దు పోండి ఇప్పుడే మా ఇంట్లోంచి… మీది ఆశ్రయమిచ్చిన వాళ్లనే కాటేయ్యబోయిన కుటుంబం. వెళ్లిపోండి. మా మనవడూ, మనవరాలూ కారణజన్ములు కనుక మీ నాన్న మాయ పని చెయ్యలేదు. నువ్వు మీ నాన్నని తీసుకుని వెంటనే వెళ్లిపో… లల్లీ లేస్తే మీ నాన్నని మేము కాపడలేము దాన్నించి.” అంటూ తిరస్కారంగా చూసారు. పారు నా వద్దకు పరిగెత్తుకు వచ్చి, లల్లీ అరికాళ్లు మర్దనా చేయసాగింది. అమ్మమ్మా, మామ్మా ఇంకా కోపంగానే ఊగిపోతున్నారు.

అనివేష పూర్తిగా నీళ్లు నిండిన కళ్ళతో వాళ్ళ నాన్న కేసి క్రోధంగా చూస్తూ, “వీరు పలుకునది సతీయమా పితృదేవా! మీరు ఇంత కఠిన యోచన సేయగలవారా!! ఇది అసత్యము అని ఒక్కమారు సెలవియ్యుడీ… నేను ఈ క్షణమే నాధుని, నా నెచ్చలిని మరచి మీ వెంట వచ్చెడిదానను. లేని ఎడల నా నిర్దోషిత్వాన్ని నా ప్రాణసమానులగు వీరికి నిరూపించుట కొరకు ఈ క్షణమే నేను ప్రాయోపవేశము చేసేద.” అంటూ విసవిసా బయటకు వెళ్లి ఏదో మంత్రం చదివి అగ్నిగుండం సృష్టించి అనూ అందులో దూకబోతుంటే తన తండ్రి అడ్డం పడి “ఆగుము! పుత్రీ!! నీమనసెరంగక నీ పితురునిగా ఇటుల చేయుట నా తప్పిదమే. నేనే పోయి ఆ బాల, బాలికులని క్షమించమని వెదుకొనెదను. నీవు వేగిరమున వివేకమును విడిచి, ఇటుల ప్రాయోపవేశము సేయుట పాడిగాదు.” అని లోనికి తీసుకుని వచ్చి, మామ్మా, అమ్మమ్మలతో “తల్లులారా! బిడ్డలు మీ మనమునకు వ్యతిరేకముగా వివాహ నిశ్చయము చేసుకున్న మీరునూ ఇటులనే దిగులు పడిదెరు. నా తప్పిదము కాయుడు. నేను నా పుత్రిమోహమున ఇటుల చేసినవాడను. నను మన్నింపుడీ” అంటూ రెండు చేతులూ జోడించి దణ్ణం పెట్టి, మా వద్దకు వచ్చి, “మానవా! నను మన్నింపుడీ… నేను చేసినది ఘోర అపరాధమే. నేను నా పుత్రిక నానుంచి దూరమగునన్న దిగులుతో ఈ పని చేసిన వాడను. ఒక తండ్రిగా నా చర్యలను అర్ధం చేసుకుని, నన్ను క్షమించి నా బిడ్డను నీ జీవితభాగస్వామిగా స్వీకరించుము. అటులనే నీవు అనుజ్ఞ ఇచ్చిన, నేను ఒక్కసారి ఈ చిన్నదానిని తాకవచ్చునా? నా స్పర్శతొడనే, చిన్నది మాయానిదుర నుంచి బయటకు రాగలదు.” అని బ్రతిమలాడసాగాడు.

నేను వద్దు అనబోతుంటే, పారు లేచి, “మీరు కానియ్యండి! తాను మాకు ప్రాణాలతో కావాలి. లేకపోతే, మీ కుమార్తెతోపాటే నేనూ ప్రాణత్యాగం చెయ్యాలి. ఎందుకంటే ఆమె మరణించిన వెంటనే విన్నూ కూడా చనిపోతాడు. విన్నూ లేకపోతే నేనూ బ్రతికి ఉండలేను.” అంటూ ఏడుస్తూ అనూ వాళ్ల నాన్న కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టి పక్కకి తప్పుకుంది. ఆయన తన చేతితో లల్లీ తలమీద పామగానే లల్లీలో కదలికలు మొదలయ్యాయి. ఒక రెండు నిముషాలు తర్వాత లల్లీ లేచి కూర్చుంది. పారు వెంటనే వంటింట్లోంచి పాలు తీసుకొచ్చి లల్లీకి పట్టసాగింది. “బాలకా! నీ సోదరికి ఎటువంటి ఆపదా లేదు. ఆమె ఇప్పుడు పరిపూర్ణముగా ఆరోగ్యవంతురాలైనది. నీవిటుల వచ్చిన నేను నీతో కొంచెము భాషించవలె. నాకు కొలది సందియములు కలవు. దయచేసి బయటకు రమ్ము” అని ప్లీజింగ్ టోన్లో ఆయన అడిగాడు. పారు పెద్దాయన అడుగుతున్నారు వెళ్ళూ అంటూ ఫోర్స్ చేసేసరికి “నేను లల్లీని చూసుకో, బయటకు రానియ్యకు” అని పారూతో చెప్పి లేచి హాల్ లోకి వచ్చి, ఆయనను సోఫాలో కూర్చోమని, నేను పక్కనే ఛైర్ వేసుకుని కూర్చుని “చెప్పండి” అన్నాను.

“చిరంజీవీ! మొదటిది… నేను చేసినది తప్పిదమే. అయిననూ, ఆ చిన్నదాని శరీరమున పాషాణహరణము కేవలం నాగజాతి సంతతి వలన మాత్రమే సాధ్యపడును. నీవు ఎటుల ఆ పాషాణమును తీసివేయగలిగినావు. రెండవ సందియము, ఆ తల్లులు ఇరువురూ ఇంతకుమునుపు నను దునుమాడుచూ మీరు ఇరువురూ కారణజన్ములు అనితిరి. మీ ఇరువురి జనన కాల స్థితిగతులను వివరింపుడీ. తృతీయ మరియు కడపటి సందియము, ఆ చిన్నది మీ ఇరువురి ప్రాణములు ఒక్కటే. ఒకరు మరణించిన రెండవవారు మరణించును అనెను. అది ఎలా సాధ్యము. దయచేసి నాకు కలిగిన సందియ నివృత్తి చేయుము.” అని నెమ్మదిగా అడిగాడు ఆయన. నేను దీర్ఘంగా శ్వాసతీసుకుని మామ్మా-అమ్మమ్మకేసి చూసి, “ఓ అనివేష జనకా! మేము మీకు దెగ్గరి వారిమే. మీ మువ్వురు స్నేహితుల భార్యలూ ప్రసవించిన ప్రదేశమునే, అదే సమయమున మేమిరువురూ జనియించితిమి. నేను ఒక 5 నిముషాలు ముందు జనియించినాను. నా సోదరి, అనివేష, స్వానిక మరియు పారిజాత నలుగురూ ఏక సమయమున జనియించినారు. వీరు నలుగురి జాతకచక్రం ఒక్కటే. మైదునమున పాల్గొన్నంత, భాగస్వామి ప్రాణములు హరించెడివారు ఈ నలుగురూ. నేను అదే ప్రాంతమున కేవలము 5 నిముషముల ముందు జనియించు కారణం చేత, వీరితో భోగించినా నాకు ఎటువంటి హాని కలుగదు. అది మీ రెండవ ప్రశ్నకు కొంచెం సమాధానము.

ఇక మొదటి, మరియు మూడవ ప్రశ్నలకు సమాధానం ఒక్కటే… తరతరాలుగా మీ నాగ, గాంధర్వ, కిన్నెర జాతులవారు వెదకుచున్న ఏక గర్భమున, ఏక సమయమున జనియించిన స్త్రీ-పురుషులము మేమిరువురమే. 835 వత్సరముల పూర్వము మరణించిన ఆణిర్వేకుని, ఆతని ఇరువురు సోదరీమణుల నాగమణులు మా ఇంటనందేయున్నవి. అనువంశికముగా అవి ఒక తరం నుంచి మరి యొక తరమునకు చేతులు మారుచూ, ప్రస్తుతం మాది 27వ తరము. మాకునూ వాటి వృత్తాంతం నేటి ఉదయమే తెలిసింది. ఇగ ఇపుడు మీకు సమస్తమూ అవగతమై ఉండును. అందువలన తాను మరణించిన నేను, నేను మరణించిన తాను మనుజాలము. తనువులు మాత్రమే వేరు. ప్రాణము ఒక్కటే.” అని మా స్టోరీ చెప్పి, “ఓ మహానాగమా! ఇంతకు మునుపు నా సోదరికి కలిగిన ఆపద వలన ఇంగితము మరచి నేను మిమ్ము దూషించితిని. నన్ను మీరు క్షమించాలి” అని ఆయనకి ఒక నమస్కారం పెట్టి లేచి నుంచున్నా.

ఆ పెద్దమనిషి పూర్తిగా కన్నీరు నిండిన కళ్ళతో “చిరంజీవీ! నేనే వేగిరమున తప్పిదము చేసినవాడను. మేము తరతరాలుగా వెదకుచున్న జాతకులు మీరిరువురూ అని తెలిసిన క్షణమే నా అహం పూర్తిగా నశించినది. మీ రక్షణ కొరకు మా ప్రాణములనే ఇత్తుమని మేము మా పూర్వీకులకు వచనములు ఇచ్చినవాడను. నేను ఆ వచనము మీరకుండా నీవు నన్ను కాపాడినవాడవు. నేను నీకు ఋణపడియున్నాను. మదీయ ఏకైక పుత్రిక, అనివేషని ఈ క్షణమునే నీకు దత్తం చేయుచున్నాను. ఆమె నీవెంట యుండి, అవసరమున మీ ఇరువురికీ సహాయపడగలదు. తాను అట్లా నిస్సహాయ స్థితిలోనుండుటకు తన శారీరక స్థితియే కారణము. లేని యెడల, నా పుత్రిక నూరుగురితో ఏకసమయమున యుద్ధం సేయగల యోధురాలు. నాకు సెలవు ఇప్పించుము. నేను పోయి ఈ శుభవార్త నాగరాజునాకు సేరవేయవలె. అటులనే నా ప్రియమిత్రులు గాంధర్వరేడు, కిన్నెరప్రభువునకు వివరించవలే.” అని అనగా, “మీరు కొన్ని రోజులు ఈ రహస్యం మీతోనే ఆపిన మంచిది. మేము ఇంకా కార్యము సాధించుటకు సన్నధ్ధులము కాలేదు. మీ కూతుర్ని మా ఇంట్లోనే ఉంచుతా అన్నారు సంతోషం. మీకు తెలిసే ఉంటుంది. జాతకులు విచ్చలవిడిగా శృంగారాన్ని జరుపవలెను అనెడి నిబంధన కలదు. కనుక మీరు మరల మా మీద కినుక వహించకూడదు. తాను మా ఇంట ఉంటే తానూ ఆ శృంగారానికి వప్పుకుని పాల్గొనాలి. ఇది మీకు ముందరే తెలియజేయుచున్న.” అంటూ లల్లీ గదిలోంచి బయటకు వచ్చి చెప్పింది.

లల్లీ ఎప్పుడైతే మామూలుగా తిరిగి లేచిందో, అప్పుడే మామ్మ, అమ్మమ్మా, అనూ ముగ్గురూ వేగంగా వెళ్లి దానిని కౌగలించుకొని తన మొహాన్ని ఒకళ్ళ తర్వాత ఒక్కళ్ళు ముద్దుల్లో ముంచేసారు. “మీరు కొంచెము ఆపండి. పెద్దాయన ఉన్నారు. అస్సలు ఆగలేరే!” అంటూ లల్లీ వాళ్లనుంచి విడిపించుకుని వచ్చి నా పక్కన నుంచుంది. నేను “అవును. లల్లీ చెప్పింది నిజమే. మీరు అన్నిటికీ సిద్ధపడితేనే ముందుకు రండి. లేదంటే తర్వాత బాధపడి ఉపయోగం ఉండదు. అనివేషకి చెప్పి తను సమ్మతించిన తర్వాతే మేము తనని మా ఇంట ఉండమన్నాను. రేప్పొద్దుట మీ మిత్రుల పిల్లలు వచ్చినా వాళ్ళకీ తప్పదు. ఇంక మీ ఇష్టం” అన్నాను. ఆయన లల్లీ తలమీద చెయ్యి పెట్టి ఆశీర్వదించి “చిరంజీవులారా! నాకు జాతకులు చేయవలసిన కార్యములు అన్నియూ తెలుసు. తెలిసే నా పుత్రిక మీ ఇంట ఉండును అని వచించితిని. ఈమె మిత్రురాళ్ళు కూడా మీతో ఉండవలసిందే. కారణం మీకు తరువాత తెలియును. అది అప్రస్తుతం. కనుక నా మిత్రులకు తెలియవల్సిందే. ఇందు నా ఆలోచనలు పనిసేయవు. పుత్రీ! నీవు నేటినుండీ నా జ్యేష్ఠ కొమరివి. నీకు ఈనాటి నుంచీ ఎటువిధమైన సర్పహలమూ నీ మీద ప్రభావము చూపదు. ఈ చిన్నవాడు తెలిసో తెలీకో నీమీన సర్పమణులను ఉపయోగించినాడు. నీ శరీరము ఇప్పుడు ఎటువంటి హాలాహలమును అయినా జీర్ణించుకోగలదు.” అంటూ ఆశీర్వదించి, గాయాలతో బాధపడుతున్న ఆ నలుగురు నాగులతో సహా మాయం అయ్యిపోయారు.

నేను వీధి తలుపులు వేసి వచ్చి, లల్లీ, పారూ, అనివేష కేసి చూసి, “మామ్మా, అమ్మమ్మా! చీటీలు రాయన్డే… ఇవ్వాళ ఎవరి చీటీ వస్తే వాళ్ళకి చిరిగిద్ది… టైం వేస్టు చేయ్యొద్దు ఇంక ఏ మాత్రమూ. పైనుంచి ఏ నిముషంలో అయినా ఇంకో ఇద్దరు దిగుతారు. త్వరగా ఒక షో ఐపోవాలి. నేనూ-లల్లీ, నేనూ-పారూ, నేనూ-అనూ ఎదో ఒకటి ఆ చీటీలు తీసి వీళ్ళే తేల్చుకుంటారు” అని అనేసరికి, టెలిఫోన్ పక్కనే ఉన్న బుక్కులోంచి ఒక పేజీ చించి అమ్మమ్మ చీటీలు రాసి టేబుల్ మీద వేసి తియ్యమని మామ్మతో అంది.

మామ్మ మొదటి చీటీ తీసి, లల్లీ- విన్నూ అంది. పారూ, అనూ కొంచెం ఊపిరి పీల్చుకున్నారు. లల్లీ ముందుకి రాబోతుంటే… “నువ్వెక్కడికే! నువ్వాగు… లల్లీ అంటే నా లల్లీ… మనవరాలు లల్లీ కాదు లలితా రామనాధన్. ఇక్కడ అది 5 చీటీలు రాసింది” అనేసరికి, ఒక్కసారి లల్లీ, పారూ, అనూ మొహాలు చూసుకున్నారు. “ఒసేయ్! మీరు ముగ్గురే సవతులు అనుకుంటున్నారా… వీడికి మేమూ పెళ్లాలమే… కనుక లైన్ లో నుంచోవాలి ముగ్గురూ… రారా దెబ్బ పడి రోజు పూట అయ్యింది. నిన్న పొద్దున్నే వంటింట్లో వేశావ్. ఇంతవరకూ నీకూ బిళ్ళ లేదు. నిన్న సాయంత్రం నుంచీ ఎండగట్టేసారు అందరూ కలిసి” అని అమ్మమ్మ అనేసరికి, అప్పటికి జరిగిన మోసం అర్ధం చేసుకుని పారూ, లల్లీ తేరుకుని, మామ్మ, అమ్మమ్మతో యుద్ధానికి దిగారు.

అనివేషకి ఇదంతా కొత్తగా ఉంది, తమషా చూస్తూ ఉంది... లిటరల్గా జుట్టూ జుట్టూ పట్టుకుని కొట్టుకోవడం మొదలెట్టేసార్ నలుగురూ. నేను మధ్యలో దూరి ఆపండి ఆపండి అని ఎంత అరిచినా వినిపించుకోవట్లేదు నలుగురూ. లల్లీ, మామ్మ కొంచెం బెట్టర్ జస్ట్ వాదులాట మాత్రమే, అమ్మమ్మ-పారూ ఐతే మరీను, ఇద్దరు పసి పిల్లలు ఒకే ఐస్ఫ్రూట్ కోసం కొట్టుకున్నట్టు, చిన్నప్పుడు నీళ్ళ కుళాయి దెగ్గర వంతుల కోసం ఆడవాళ్ళు కొట్టుకున్నట్టు కొట్టుకుంటున్నారు ఇద్దరూ నా కోసం. అమ్మమ్మ, పారూ నైటీలు చిరిగిపోయి, కింద బిళ్ళలూ, పైన సళ్ళూ.. సొగం సొగం బయటకు కనిపించడం మొదలెట్టాయి...

నాకింక ఆగలేదు.. ఈ గోల కాదు అని, నేను అమ్మమ్మ వెనక్కి వెళ్ళి, దాన్ని ఎత్తి డైనింగు టేబుల్ మీద బోర్లా పడేసి, వెనక నుంచి గుద్దలో దింపేసా నా మచ్చగాడిని ఏ ఉపోద్ఘాతమూ లేకుండా. "చంపేసావురా విన్నూ!" అంటూ అమ్మమ్మ ఒక్క అరుపు అరిచేసరికి, అందరూ నోళ్ళు మూసుకుని చూస్తూ ఉన్నారు నేను చేసే పనిని. నేను అట్లా అమ్మమ్మని బోర్లా ఉంచే, ఒక చేత్తో పారూని లాగి దాన్ని అమ్మమ్మ వీపు మీద బోర్లా పడుకోబెట్టి, ఒక్కసారిగా అమ్మమ్మ గుద్దలో ఉన్న నా మచ్చగాడిని బర్రున లాగి పారు లేత పూకులో దింపా.. దెబ్బకి అది కూడా "చంపేసావురా విన్నూ!" అంది.

“ఇది కాదు చంపడం అంటే ఏంటో ముందు ముందు చూపిస్తా” అంటూ, ఒక పోటు అమ్మమ్మ గుద్దలో, ఇంకో పోటు పారు పూకులో, రిధమిక్ గా వేస్తూ, ఇద్దరూ రండే అని మామ్మా, లల్లీ ని పిలిచి అమ్మమ్మ-పారూకి చెరో పక్క వెల్లకిల్లా పడుకోమని, రెండు చేతుల్తో వాళ్ళ కామకీలల్ని నలుపుతూ, రెండేసి వేళ్ళని వాళ్ళ బిళ్ళల లోపలికి దూర్చి కెలకడం మొదలెట్టా. “ఇదిగో అనివేషా... బాగా చూడు. నాకు కాలితే ఇట్లానే ఉంటది. ఇవ్వకుండా మీలో మీరు కొట్టుకున్నారా, అందరికీ ఒకేసారి రేవు పెట్టేస్తా, నా నొరు ఇంకా ఖాళీగా ఉండిపోయింది, నువ్వు ఇటురా”, అని పిలిచి అనివేషని అమ్మమ్మ-పారు వీపు మీద కూర్చోమని, గాఢమైన స్ట్రాంగ్ లిప్ కిస్సు ఒక్కటి పెట్టా తనకి. ఒక్క 5 నిముషాల పాటు, అమ్మమ్మ-పారు, లల్లీ-మామ్మ మూల్గులతో గదిని హోరెత్తించారు. పారూ "నాకైపోతోంది విన్నూ!! అలానే కొట్టు కొట్టు " అంటూ కడివేడు కార్చేసింది. నేను వెంటనే నాది పారు పూకులోంచి తీసి అమ్మమ్మ గుద్దలో పెట్టి, వంగుని పారూ కార్చిన రసాలని జుర్రుకుంటూ ఉండేసరికి, అమ్మమ్మకి జిల పుట్టి, తానే గుద్ద ఎగరెయ్యసాగింది. ఆ అదురుకి పారూ బిళ్ళ నాకు ఒకసారి దూరం అవ్వుతూ, ఇంకోసారి దెగ్గరవ్వుతూ ఉంది.

వీపు మీద ఇద్దరి బరువు భరిస్తూ కూడా అమ్మమ్మ తన మొత్త ఎగరేయ్యడాన్ని చూస్తూ, లల్లీ "అమ్మ ముసల్దానా! పారూ ఒక 50 కేజీలు, అనూ ఒక 70 కేజీలు.. అయినా ఎట్లా ఎత్తుతున్నావే ఈ వయసులో అంత బరువు" అని ఆడిగేసరికి "వాడి జంభాన్ని దింపాక, కదపకపోతే ఒక రకమైన జిలపుడుతుంది. ఆ దురదకు 120 ఏంటి 200 కేజీలు అయినా ఎత్తుతావ్. కాసేపు ఆగు నీకూ ఇదే ట్రీట్మెంట్ ఇస్తాడు నా ముద్దుల విన్నూ!!" అని అంటూనే మొత్త ఎగరేస్తూ కొట్టించుకోవడం కంటిన్యూ చేసింది అమ్మమ్మ. నా నాకుడుకి పారూకి ఇంకోసారి అయ్యిపోయింది. “నువ్వు టేస్ట్ చూస్తావా” అని ఆడిగేసరికి మొహమాటపడుతూనే అనూ పారు బిళ్ళ రసాల్ని వేలితో తీసి నాకింది. నచ్చిందో ఏమో, తాను పారు మీదనుంచి పక్కకి దిగి పారూని తన వైపు లాక్కొని, ఆబగా నాకడం మొదలెట్టింది. అట్లా పరలోకపు పాముపిల్ల అనివేష తన సవతి పారిజాతంకి ముఖరతి చేస్తూ, ఇంకోసారి కార్పించేసింది. 5 నిముషాల్లో 3 సార్లు కార్చుకోవడం వల్ల పారూ సోయకోల్పోయి, ఇంక అనూ ఎంత జుర్రుకున్నా అడ్డుచెప్పడం లేదు.

ఈ లోపు అమ్మమ్మ తెగ ఎగరేస్తూ వుండేసరికి, బోర్లా ఉన్న అమ్మమ్మని నేను వెల్లకిల్లా తిప్పి, గుద్దలో ఉన్న నా దడ్డుని తీసి జారుడుగా ఉన్న ఆమ్మమ్మ పూకులో దిగేసి 5th గేర్లోకి మారి స్పీడ్ గా ఊగుతూనే, మామ్మ-లల్లీ బిళ్ళలు అరగదియ్యడం కంటిన్యూ చేశా. ఇంకో రెండు నిముషాలు టాప్ గేర్ లో దెబ్బ పడేసరికి, అమ్మమ్మకి కూడా అయ్యిపోయి సోలేడు మదనరసం కార్చింది. అనివేష అప్పటికే పారూ బిళ్ళ మొత్తం పొడిగా నాకేసింది. ఎప్పుడైతే అమ్మమ్మ రసాల వాసన తగిలిందో, వెంటనే అనివేష అమ్మమ్మ పొట్టమీద ఎక్కి కూర్చుని అమ్మమ్మ బిళ్ళలోకి తన నాలుకను జొనిపి రసాలు జుర్రుకోసాగింది. నేను అమ్మమ్మని విడిచిపెట్టి, అప్పటికే నా వేళ్ళ కెలుకుడికి రొచ్చు రొచ్చుగా అయ్యిన మామ్మ పూకులో దిగేసి లల్లీని చూసి తలా ఎగరేస్తూ నీకు సెపరేట్ రేవు అని చెప్పి, అదే 5th గేర్లో కంటిన్యూగా 3 నిముషాలు కొట్టేసరికి మామ్మ కూడా ఒక చెంబుడు కార్చింది. అనివేష 10 నిముషాల గ్యాప్లో మూడో పూకు నాకడం మొదలెట్టింది. నేను మామ్మని అనివేషకి విడిచిపెట్టి, లల్లీవైపు తిరిగి ఒకచేత్తో దాన్ని ఎత్తుకుని “అనూ! నువ్వు ఏంచేస్తావో తెలీదు. వీళ్ళు ముగ్గురూ ఇంకో అరగంట నన్ను మర్చిపోవాలి. నేనూ లల్లీ వంటరిగా చేసుకుని వస్తాము” అని చెప్పి, అట్లానే లల్లీని ఎత్తుకొని అమ్మమ్మ బెడ్రూంలోకి తీసుకెళ్లి బెడ్ మీద పడేసి, నా మొహాన్ని లల్లీ బంగారు బిళ్ళ మీద తాపడం చేసి నాలుకతో తన పూరెమ్మల లోతు కొలవసాగాను. అప్పటికే నా రాక్షస రతిని చూసి వేడెక్కిపోయి ఉందేమో తానూ త్వరగానే కార్చేసింది.

నేను సాంతం నాకేసి, లేచి “ఇప్పుడే వస్తున్నా” అంటూ ఇప్పుడో అప్పుడో కారడానికి సిద్ధంగా ఉన్న నా సుల్లిని అట్లానే పట్టుకుని హాల్లోకి వెళ్లి, “అనూ! ఇప్పటిదాకా నువ్వు చూసిన రుచి వేరు. ఈ రుచి వేరు. ఇది కొంచెం వగరుగా ఉంటది రుచి చూస్తావా” అంటూ తన నోటి ముందు ఆడించేసరికి, తాను కొంచెం సిగ్గుపడుతూనే నా మచ్చగాడిని నోట్లోకి తీసుకుని ఐస్ఫ్రూట్ వేయటం మొదలెట్టింది. ఆల్రెడీ చాలాసేపు అయ్యిందేమో వాడు నిక్కి, అనూ నాలిక తగలంగానే భళ్ళున కక్కేసాడు. మొదటిసారేమో, మొత్తం మింగలేక మింగలేక మింగింది అనూ. అయినా నాది చీకడం ఆపలేదు. తన నాలిక పనితనమో, లేక మరోటో తెలీదు కానీ ఎప్పుడూ కనీసం 10 నిముషాలు రెస్ట్ తీసుకునే నా జమాజచ్ఛగాడు మళ్లీ ఊపిరి పోసుకుని తన నోట్లో నిగడసాగాడు. పూర్తిగా నిగిడే సమయానికి అమ్మమ్మ తేరుకుని కదులుతూ ఉండేసరికి, నా మాటలు గుర్తువచ్చి, తాను మళ్లీ అమ్మమ్మ వైపు జరుగుతూ నన్ను లల్లీ దెగ్గరికి పొమ్మని సైగ చేసింది.

నేను వచ్చి లల్లీ పక్కనే పడుకుని, తన నుదురు దెగ్గర మొదలు పెట్టి ప్రతీ అంగుళానికో ముద్దు పెట్టుకుంటూ, ఎప్పుడైతే నేను తన బంగారు చను ముచికలు నోట్లోకి తీసుకుని చప్పరించడం మొదలెట్టానో, తాను నన్ను ఆపి, నా మీద ఎక్కి, ఆల్రెడీ అనూ లేపిన నా మచ్ఛగాడిని తన పుట్టలో దింపేసుకుని, నా నడుం చుట్టూ ఆటో కాలూ ఇటో కాలూ వేసి నన్ను లేపింది. నాకు కాళ్ళు జాపుకుని కూర్చోవడం కొంచెం కష్టం అయ్యి కాళ్ళు రెండూ మడిచి బాసింపట్టు వేసుకుని నా ముద్దుల లల్లీ ని పూర్తిగా కౌగలించుకుని ముందుకూ వెనక్కూ ఊగసాగాను.. వెనక్కి వెళ్ళినప్పుదు నా మచ్చగాడు బయటకు ముందుకు వచ్చినప్పుడు లోపలికి వెళ్ళిసాగాడు. నేను తన ముచికలని మార్చి మార్చి జుర్రుకుంటూ ఉండెసరికి లల్లీ కి ఆ మార్చే గ్యాప్ నచ్చక తన రెండు చెతులతో రెండు సళ్ళనీ లోపలికి నొక్కుకునేసరికి రెండు ముచికలూ దెగ్గరగా వచ్చయి. నేను ఆబగా నోరు కొంచెం పెద్దగా తెరిచి రెండూ ఒకేసారి నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తూ ఊగసాగాను.

ఈ పొజిషన్లో ఇద్దరమూ ముందుకీ వెనక్కీ ఊగుతూ కాసేపు చేసుకునేసరికి, తనకి రసాలు ఊరి నా జంభం మాటి మాటికీ తన గర్భసంచీని గుద్దుకుంటూ బయటకు రాసాగింది. ఒక చేతిని తన పిర్రల కింద వేసి బొటన వేలిని గుద్దబొక్కలో దూర్చెసి, రెండో చేతిని మా ఇద్దరి తొడల మధ్యన దూర్చి బొటనవేలితో తన క్లిటోరస్ ని నలపసాగాను. ఎప్పుడైతే ముప్పేట దాడి మొదలయ్యిందో లల్లీ సివాలెత్తిపోతూ వణకసాగింది. ఒక్క మూడు నిముషాల్లొ నా మొలని తన రసాల వరదతో తడిపేసి, నా మొహాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తదం ప్రారంభించింది.. నెనూ తన ముద్దులకి సమాధానంగా తనని అట్లానే వెల్లకిల్లా మంచం మీదకి పడుకోబెట్టి తన పెదవులను విడవకుండా ముద్దు పెట్టుకుంటూనే, కింద స్పీడుగా పంపు కొట్టడం మొదలెట్టా. అస్సలే కార్చేసిందేమో, ఈ యాంగిల్లో నా మచ్చగాడు ప్రతీ పోటుకీ జర్రున జారుకుంటూ తన గర్భ సంచీని గుద్దుకోవడంతో నేనూ ఎక్కువ సేపు ఆగలేను అంటూ వన్, టూ, త్రీ అంటూ తడవకు ఒక పురుషుడు చప్పున కారుస్తూ పొయ్యాడు. అదే సమయంలో లల్లీ కూడా మూడొ సారి భావప్రాప్తి పొంది, నాకు మారుసమాధానంగా తానూ కార్చెసుకుంది.
​