Chapter 012.2
అంతా అల్లకల్లోలం! – 2
ముందే చెప్పాగా! జీవితం పూర్తిగా నేల నాకేసింది. అనూ నాకేసి కన్నుకొడుతూ "అత్తయ్యా! మీరు ఆవేశపడకండి! ప్లీజ్! మామ్మగారికి ఆపరేషన్ ఉంది!” అంటూ అమ్మ చెయ్యి పట్టుకుని శాంతపరుస్తున్న విధానాన్ని చూసి “దీనెబ్బా జీవితం. పోయి పోయి ఇది లల్లీని క్లోన్ మోడల్ గా తీసుకుంది. ఇది రాత్రి అమ్మని పూర్తిగా కెలికేసి ఉండుంటది” అని తిట్టుకుంటూ, “మీరు రండి! నేను చెబుతా” అంటూ ఆశ్చర్యంగా చూసున్న ఆంటీ చెయ్యి పట్టుకుని గదిబయటకు లాగబోతుంటే, ఆంటీ తూలి నా మీద పడింది. ఆ అదటుకి నెక్స్ట్ సెకండ్లో నేను నేలమీద, నా మీద మంగాంటీ ఉన్నాము. అది చూసి అమ్మకి ఇంకా బీపీ పెరిగి, "దొంగముండా! నా కొడుకే కావాలిసొచ్చాడే నీకు. నా ముందే సిగ్గు లేకుండా వాడి మీద ఎంతసేపు పడుకుంటావ్. లే! నీయమ్మ!” అంటూ మళ్లీ బూతుల పంచాంగం విప్పింది. "అత్తయ్యా! మీరాగండి” అంటూ అనూ ఆపుతుంటే, "నువ్వుండవే పిచ్చిమొఖమా! ఆ సూడుగేదె నీ మొగుడి మీదెక్కిందే కాక దాని టక్కులతో వాడిని ఎట్లా నొక్కేస్తోందో చూడవే మొద్దుమొహందానా. ఒసేయ్ పారూ! నువ్వైనా ఆ బర్రెని వాడి మీద నుంచి లేపవే. నలిగిపోతున్నాడు బిడ్డ!” అంటూ అమ్మ అరిచేసరికి పారూ వచ్చి మంగాంటీని నా మీద నుంచి లేపింది. మచ్చగాడికి వేరే పనేమీ లేదు కదా వెధవ I AM HERE అంటూ టెంట్ వేసుకుని వాడి అడ్రస్ అందరికీ చెబుతున్నాడు. లేచిన మంగాంటీ కళ్ళు అక్కడే లాకయ్యాయి. అమ్మ చూస్తే ఇంకొన్ని బూతులు వినాలి అని నేను పారూని నాకడ్డంగా లాక్కుని నుంచున్నా.
మంగాంటీ, "ఒసేయ్! పిల్లల ముందు మన పంచాయతీ దేనికే! విన్నూ! వీళ్ళని తీసుకుని పక్కనే గెస్ట్ హౌస్ ఉంది. అక్కడికి పో. నేను మీ అమ్మతో మాట్లాడాలి. ఈలోపు వీళ్ళిద్దరూ అక్కడ రిఫ్రెష్ అయ్యి వస్తారు.” అంటూ మమ్మల్ని తోలేసింది. నేను అనూ పారూ ఇద్దరినీ తీసుకుని లిఫ్ట్ దిగుతూ “అనూ! రాత్రేమి చేశావ్. అమ్మ అట్లా అగ్గిమీద గుగ్గిలంలా చిటపటలాడుతోంది. ఏం జరిగింది” అనేసరికి అనూ " పారూ నేనూ పడుకున్నాక కాసేపటికి అత్తయ్య నన్ను లేపి, జరిగిన కధ మొత్తం చెప్పమని లేదంటే తన మీద ఒట్టు అని అనేసరికి, నేను మీ దెగ్గరికి మేము ముగ్గురమూ ఎందుకు రావలసి వచ్చిందో, నేనెందుకు వెనక్కి వెళ్లకుండా ఆగిపోయానో, మా నాన్న లల్లీ మీద విషప్రయోగం ఎట్లా చేసాడో, అమ్మమ్మా-మామ్మా మా నాన్నని ఎట్లా ఒప్పించారో, తర్వాత వాళ్లిద్దరూ ఎట్లా తిరిగి వచ్చారో, నువ్వు ఆత్రంగా నన్నెట్లా ఎక్కావో అది మాత్రమే చెప్పాను. ఎక్కడా లల్లీ, పారు, మామ్మా, అమ్మమ్మ గురించి కానీ, మీరిద్దరూ కారణజన్ములు అని కానీ చెప్పలేదు.” అని అమ్మకిచ్చిన ఎడిటెడ్ స్టోరీ మొత్తం చెప్పింది.
దానికి అమ్మ రియాక్షన్ ఏంటి అని ఆడిగేసరికి " అత్తయ్య అస్సలు ఖంగారు పడలేదు. నేను నాగ కన్య కానూ, నాగపడుచుని మాత్రమే! నేను ముట్టులో ఉండగానే నా కన్యత్వాన్ని నువ్వు ఆల్రెడీ వదిలించేసావు అని చెబుతే, "నా కొడుకు బంగారం. వాడు ఏదీ చేసినా ఆలోచించే చేస్తాడు. నువ్వే వాడిని రెచ్చగొట్టి ఉంటావు. నింద వాడి మీద వెయ్యకు” అంటూ నా నెత్తిన ఒక రెండు మొట్టికాయలు వేసారు. నువ్వంటే పిచ్చ నమ్మకం మీ అమ్మకి. అందుకే నిన్న నువ్వూ-లల్లీ అన్ని షాకులు ఇచ్చినా ఏమీ అనలేదు. అసలు రియాక్షన్ కూడా ఏమీ ఇవ్వలేదు. ప్రశాంతంగా నువ్వు చెప్పినవన్నీ పాజిటివ్గా తీసుకున్నారు. నలుగురు పెళ్ళాలు అంటే ఖంగారు లేదా అని అడిగితే, "పిచ్చ లైటు. నా కొడుకు, 4 కాకపోతే 40 చేసుకుంటాడు. వాడి మనసు పెద్దది. ఎంతమంది ఉన్నా వాడు చెల్లినీ, అమ్మనీ మర్చిపోడు. వాడి ప్రయారిటీలలో లల్లీ ముందు, తర్వాత నేను ఆ తర్వాతే మీరందరూ వస్తారు. మీరెంతమంది ఉంటే, మా మీద వాడి అట్టెన్షన్ అంత ఎక్కువ ఉంటుంది. అయినా వాడి వళ్ళంతా సుడులే. వాడి జాతకం నాకు ముందే తెలుసు కనుక నాకేమీ ఖంగారు లేదు. ఏవైనా ఖంగారు ఉంటేగింటే మీకుండాలి, మమ్మల్ని వదిలేసి వాళ్ళని ఎక్కువ ప్రేమగా చూస్తాడు అని!” అని ఆన్నారు. మీరు అదృష్టవంతులురా! మిమ్మల్ని పూర్తిగా విశ్వసించే తలిదండ్రులు దొరికారు మీకు. మా నాన్న నా వెనకాల కుక్కలాగ వచ్చి లల్లీ ని చంపబోయాడు. ఈ ఒక్క విషయంలో మీరు గొప్పరా... ఎన్ని వెధవ వేషాలు వేసినా, మీ అమ్మా నాన్న మిమ్మల్ని ప్రేమగా చూస్తున్నారు. ఇంకొకళ్ళు ఎవరైనా నలుగురు కాదు, ఒకళ్ళని తెచ్చి ఇదిగో నీ కోడలు అంటే పట్టుకుని తంతారు, అట్లానే మీ అమ్మగారు ముందు నిన్నో నాలుగు పీకి మిగతావి మాట్లాడతారు అనుకున్నా. అట్లా జరగనేలేదు. ముట్టు అయిన నన్ను ఎక్కాడు అంటే నవ్వారు చూడు అక్కడ నేను బాగా డిసప్పాయింట్ అయ్యా. నిన్ను పిలిచి నాలుగు వేస్తారు అని ఎక్స్పెక్ట్ చేసా.. ప్చ్! జరగనేలేదు!! ” అంటూ ముగించింది.
మరి మంగాంటీ మీద ఎందుకు ఎగిరిందని ఆడిగేసరికి, "ఆ పాపం నాది కాదు! అత్తయ్య స్వానికనీ, పారిజాతనీ పిలవమంది. వాళ్ళొచ్చాక మావయ్యగారి ఆరోగ్యస్థితిని విపులంగా అడిగి తెలుసుకుని, మీరేమి చేస్తున్నారో చెప్పమంది. మీరు కుర్చీలో పడుకున్నది చూసి పారిజాత అదే చెప్పింది. వెంటనే లల్లీ ఏం చేస్తోంది అని ఆడిగేసరికి వాళ్ళిద్దరూ ఏమీ జవాబు చెప్పక నీళ్లు నములుతూ ఉండేసరికి అత్తయ్యకి డవుట్ వచ్చి, లల్లీని చూపించమంది. వాళ్ళిద్దరికీ ఇక తప్పక గోడమీద లైవ్ బొమ్మ చూపించారు.” అని సగమే చెప్పి తప్పించుకోవడానికి ట్రై చేస్తుంటే, నేను తన చెయ్యి వెనక్కి విరిచి పట్టుకుని, మెడ మీద రాస్తూ “నా దగ్గర అబద్ధాలా!” అని ఆడిగాక, లల్లీ రాత్రి మంగాంటీ, రోజా, గంగ ముగ్గురినీ ఒకేసారి వాడేసి తాను కార్చుకుని, వాళ్ళకీ మూడేసి సార్లు కార్పించడం మొత్తం అమ్మ లైవ్ చూసింది అని అసలు చావు కబురు చల్లగా చెప్పింది.
“దీనెమ్మా లల్లీ పెద్ద దూలిస్టు. ఇట్లా ఇరుక్కుంది ఏంటి” అని నేను నెత్తికొట్టుకోబోతుంటే, "ఇది అత్తయ్యని మన దారిలోకి తేవడానికి లల్లీ వేసిన ప్లాన్. పారూకి తప్ప మా ముగ్గురికీ ఈ విషయం మొత్తం చెప్పింది. ఒకవేళ అత్తయ్య గారు చూపించు అని అనకపోతే మమ్మల్నే చూపించమంది. నన్ను పూర్తి అమాయకురాలిలాగా, వాళ్ళిద్దరినీ కొంచెం డవుట్ కొట్టేట్టూ ప్రవర్తించమని ముందే చెప్పింది. నీకు మాత్రం అస్సలు చెప్పద్దు అని కూడా చెప్పింది. నేనే నీకు దొరికిపోయా. దానికి చెప్పావో నా గుద్దలో మోచెయ్యి దాకా దూరుస్తుంది. ప్లీజ్ రా దాన్ని అస్సలు అడగకు. అదిప్పుడు రోజా గంగలతో పాటు మనమెళ్లే గెస్ట్ హౌస్ లోనే ఉంది. ప్లీజ్ ప్లీజ్” అనేసరికి, “నేను సరే. ఈ దొంగమొఖం దాని భక్తురాలు. దీన్ని ఒప్పించుకో. నాకు సంబంధం లేదు.” అని పారూ మీదకి అనూని తోసేసి కామ్ గా పొయ్యి బడ్డీకొట్టులో సిగరెట్లు కొనుక్కుని, ఒకటి వెలిగించా.
వాళ్లిద్దరూ ఒక ఒప్పందానికి వచ్చి, నా దగ్గరకు వచ్చేసరికి, నేను సిగరెట్ కంప్లీట్ చేసి వాళ్ళతో నడవడం మొదలెట్టి, “పారూ! ఏం లంచం ఆడిగావే. నా మచ్చగాడిని ఆడిగావా లేక, దీన్ని నీ పూకు నాకమన్నావా? నిజం చెప్పకపోతే, నీ గుద్ద బ్రద్దలవ్వును” అని యస్వీఆర్ మాడ్యులేషన్లో ఆడిగేసరికి అది సిగ్గుపడుతూ చేత్తో రెండు వేళ్లూ ఊపుతూ రెండూ అడిగా అన్నట్టు సైగ చేసింది. “నువ్వెంటే మౌన వ్రతమా!” అని ఆడిగేసరికి, తల నిలువుగా ఊపుతూ ఉండేసరికి, అనూ "అత్తయ్య దీన్ని 24 గంటలు నోరుమూసుకుని ఉంటే మీకిచ్చి పెళ్లి చెయ్యడం గురించి ఆలోచిస్తా అని అన్నారు. అందుకే ఇది రాత్రి నుంచీ మౌనవ్రతం పాటిస్తోంది.” అని అంది. లల్లీ ముదురైతే మా అమ్మ జాతిముదురు అని తీర్మానం చేసేసి, అమ్మతో పూర్తిగా జాగ్రత్తగా ఉండాలి అని వాళ్లిద్దరికీ చెప్పేసరికి, గెస్ట్ హౌస్ వచ్చేసింది. “లోపల ఏమి జరుగుతున్నా మీరు టెంప్ట్ కాకండి, నన్ను టెంప్ట్ చేయకండి” అని ఇద్దరికీ స్ట్రిక్ట్ వార్నింగ్ ఇచ్చి లోపలికి వెళ్లాం.
అక్కడ నేను ఊహించినంత ఘోరంగా ఏమీ లేదు. రోజా గంగా ఒక బెడ్రూంలో పడుకున్నారు. లల్లీ ఇంకో బెడ్రూంలో పడుకుంది. మేడ మీద ఇంకో బెడ్రూంలో చప్పుడు అవుతోంది. ఎవరా అని చూస్తే మణత్త లంగా జాకెట్ మీద ఉంది. నేను “సారీ మణత్తా! చూసుకోకుండా వచ్చేసా. రీయల్లీ సారీ” అంటూ పక్క బెడ్రూంలో దూరి మంచం మీద పడ్డా. ఈలోపు చీర కట్టుకుని, "ఏరా! విన్నూ! ఎలా ఉన్నావ్, బావున్నావా! బాగా పెద్దవాడివి అయ్యావ్.” అంటూ మణత్త వచ్చి పక్కన కూర్చుని, నా వీపుమీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ, "ఏరా! ఏంటీ! సిక్స్ ప్యాక్ ఆబ్స్ పెంచావే! భేష్.” అంటూ వుండేసరికి, అనూ వచ్చి "మణి పెద్దమ్మా! సిక్స్ కాదు టెన్ ప్యాక్ ఆబ్స్. మీ అబ్బాయి మాంఛి పోటుగాడు.” అంటూ మణత్త కాళ్ళకి దండం పెట్టింది.
"విన్నూ! ఎవర్రా ఈ అమ్మాయి. చూస్తే లల్లీలా ఉంది! ఇంత చొరవగా వరస కలిపేసింది.” అని ఆడిగేసరికి, “నీ రెండో కూతురు. ఇంకొకత్తి నీ ఆఖరి కూతురు. పారూ ఎక్కడున్నావ్. రా మణత్త పిలుస్తోంది” అనేసరికి పారూ కూడా వచ్చి, అత్త కాళ్ళకి దండం పెట్టి పక్కన నుంచొన్ది. "మణి పెద్దమ్మా! ఏం అనుకోకండి. మేమిద్దరమూ మీ అల్లుడుని లవ్ చేసాం. మాలో మేము ఒక ఒప్పందం కుదిర్చేసుకున్నాం. రాత్రే, అత్తయ్య నన్ను ఓకేచేసేసింది. దీనికి 24 గంటలు నోరు మూసుకుని ఉండమని టెస్ట్ పెట్టింది. అందుకే ఇది ముంగిలా నుంచుంది. లేదంటే నాకన్నా పెద్ద వాగుడుకాయ. ఈపాటికే మీ చంక ఎక్కేసేది.” అంటూ మణత్తకి గ్యాస్ కొట్టడం షురూ చేసింది.
ఇక నేనక్కడే ఉంటే ఇంకెన్ని అబద్దాలు వినాలో అని నేను “స్నానం చేసి వస్తా” అని పక్క బెడ్రూంలో ఉన్న బాత్రూంలో దూరి బట్టలు విప్పి హ్యాంగర్ మీద వెయ్యబోతుంటే, కొంచెం మరకలు ఉన్న లేస్ ప్యాంటీ కనిపించి దాన్ని ఆఘ్రాణించేసరికి గుప్పుమని మదపువాసన కొట్టింది. అదీ ఫ్రెష్ మదం వాసన. ఇంతకుముందే మణత్త లంగా జాకెట్టులో ఉండడం చూసిన నాకు అది మణత్త ప్యాంటీ అని కన్ఫర్మ్ అయ్యి, మావాడు 110 డిగ్రీలలో లేచి నుంచున్నాడు. ఇంక తప్పక నేను చేతికి పనిచెప్పి, “అత్తా అత్తా” అంటూ కమోడ్లో కడివెడు కార్చి ఫ్లష్ కొట్టేసి, హమ్మయ్య ఈపూటకి వీడు లేచి నా పరువు తియ్యడు అని అనుకుని గబగబా స్నానం ముగించి అవే బట్టలు వేసుకుని వచ్చా. ఈలోపు పారూ, అనూ ఇద్దరూ మణత్తని బుట్టలో పడేసారు. నేను హాల్లోకి వచ్చేసరికి అమ్మ, మంగాంటీ కూడా వచ్చి, "మీరు రెడీ అయ్యారా! గుడ్. ఇంకో 10 మినిట్స్లో టిఫిన్స్ వస్తున్నాయి.” అని వాళ్ళిద్దరూ చెరో బాత్రూంలో దూరి గబగబా స్నానాలు చేసి రెడీ అయ్యి వచ్చారు. మణత్త ఈలోపు పడుకున్న ముగ్గురినీ లెగ్గొట్టి బాత్రూంలోకి తోలింది. అట్లానే పారూ, అనూ కూడా స్నానాలు చేసి, అక్కడే ఉన్న రోజా, గంగ డ్రెస్సులు వేసుకున్నారు. పారూకి పూర్తిగా లూస్ అయితే, అనూకి పిచ్చ టైట్ అయ్యాయి వాళ్ళ బట్టలు. అమ్మ బయటకు వచ్చి వాళ్ళని చూసి, "ఇద్దరూ పోయి మంచి బట్టలు కొనుక్కోండి. ఇక్కడ అసలే రెండు కామపిశాచాలు తగలడ్డాయ్! నా కొడుకు కన్నా ముందర వాళ్ళే మీ మీద పడతారు. మీ బ్రతుకులు కుక్కలు చింపిన విస్తరులు అవుతాయి” అంటూ నర్మగర్భంగా లల్లీనీ, మంగాంటీనీ దెప్పిపొడవసాగింది.
మణత్త వివరం అడగబోతుంటే, మంగాంటీ అత్తని ఆపేసి, "ఏరా! ఎవర్రా ఈ అమ్మాయిలేనా నువ్వు పెళ్లి చేసుకోను అంటే సూసైడ్ చేసుకోబోయింది. ఒక్కసారి చూసేసరికి లల్లీలా ఉంది!” అంటూ టాపిక్ డైవర్ట్ చేసేసింది. అక్కడే ఉంటే మూడు + రెండు + మూడు ఎనిమిది మంది ముందూ నా పరువు గంగలో కలిసిపోతుంది అని “అమ్మా! నేనోసారి ఇంటికి వెళ్లి వస్తా. ఏమైనా తేవాలా. నాకీ జీన్స్ చాలా చిరాకుగా ఉంది. నైట్ డ్రెస్ తెచ్చుకుంటా” అనేసరికి అమ్మో లిస్టు, లల్లీ ఒక లిస్టు, పారు తన బ్యాగులు తెమ్మని సైగ చేసింది. అది చూసి లల్లీ క్వశ్చన్ మార్కు పెట్టేసరికి అనూ అమ్మ పెట్టిన షరతు చెప్పింది. ఇక్కడే ఉంటే దాని వ్రతభంగం తధ్యం అని పారుని కూడా నాతో రమ్మన్నా. అనూ తను కూడా వస్తా అంది. ఇద్దరినీ తీసుకుని వస్తూ ఉంటే వెనకాల నుంచి అమ్మ "ఇద్దరూ వెళ్తున్నారు వాడితో. చెప్పిన పనులు మాత్రమే చేసుకుని రండి. ఏమైనా వెధవ వేషాలు వేశారో మక్కెలిరుగుతాయ్ ముగ్గురివీ” అంటూ స్టెర్న్ వార్నింగ్ ఇచ్చింది.
నేను తలాడిస్తూ వచ్చి హాస్పిటల్ పార్కింగ్లో ఉన్న కార్ తీసి ఇంటికి వెళ్లి వాళ్ళిద్దరినీ లేడీస్ బట్టలు సర్దమని, నేను నా బట్టలు రెండు జతలు తీసుకుని, వంటింట్లో అంట్లు అన్నీ సింకులో పడేసి, అమ్మ బెడ్రూంలో బార్ ర్యాక్ మొత్తం సర్దేసి, బాత్రూంలో ఉన్న మా బట్టలు మొత్తం తెచ్చి కింద పడేసి, అమ్మ రూమ్ నీట్గా అద్దంలా చేసేసి, డోర్ లాక్ చేసి కిందకు వచ్చా. ఈలోపు నా ఫలాంతర్ ఫగిడిలు ఇద్దరూ రెడీ అయ్యారు. వెంటనే ఇల్లు తాళం వేసి వెనక్కు వచ్చేసరికి అమ్మ పంచ్ డైలాగ్స్ నోట్లోనే పెట్టుకుని రెడీగా ఉంది. "పర్లేదే! తలాడించినట్టే వెంటనే వచ్చేసారు. మిమ్మల్ని నమ్మొచ్చు. కొంతమంది దొంగముండల్ని మాత్రం అస్సలు నమ్మకూడదు. ఇచ్చిన మాట మర్చిపోయి ప్రవర్తిస్తారు.” అంటూ లల్లీని టార్గెట్ చేసింది. "సరి సరి! చాలింక ఈ దెప్పిపొడవడాలు. టిఫిన్లు తింటే, హాస్పిటల్ కి వెళదాం. ఆపరేషన్ టైం అవ్వుతోంది!” అంటూ మంగాంటీ టాపిక్ డైవర్ట్ చేసింది. నేను లల్లీకేసి ఆతృతగా చూసేసరికి అంతా ఒకే అన్నట్టు అది సైగ చేసింది.
గబగబా టిఫిన్లు ముగించి అందరినీ రెండు ట్రిప్పుల్లో హాస్పిటల్ దగ్గర దింపి, కార్ పార్క్ చేసి, రెండో ట్రిప్లో వచ్చిన లల్లీ జబ్బ పుచ్చుకుని పక్కకి లాగి “నీయబ్బ ఏదైనా ప్లాన్ చేసేప్పుడు నాకు వార్నింగ్ ఇవ్వమని నీకు ఎన్నిసార్లు చెప్పానే. రోజు రోజుకీ నన్ను ఇరకాటంలో పెట్టడం నీకు సరదాగా మారిపోయింది. అమ్మ ఎన్ని బూతులు తిట్టిందో నీకు తెలుసా” అంటే "హమ్ హై నా! నువ్వెందుకు గత్తరపడతావు. నేను చూసుకుంటాగా అమ్మ సంగతి.” అంటూ పెద్ద దేవతలా అభయహస్తం చూపిస్తూ ఫోజ్ కొట్టసాగింది. దానికో దండం పెట్టి రోడ్డెక్కి సిగరెట్టు గబగబా తాగి పైకి వెళ్ళా.
అమ్మమ్మని ఆపరేషన్ కోసం రెడీ చేస్తున్నారు. నేను వెళ్లి అమ్మమ్మ పక్కనే కూర్చుని దాని చేతిలో చెయ్యి వేసి కూర్చున్నా. అమ్మ కూడా వచ్చి అమ్మమ్మ పక్కనే కూర్చుంది. అమ్మమ్మ అందరినీ ఒక్క నిముషం బయటకు పొమ్మని సైగ చేసి, లల్లీని మామ్మని తీసుకోవాలని రావాలి అని చెప్పింది. మెల్లగా అమ్మతో చెవిలో ఏదో సీక్రెట్ చెప్పింది. అది విన్న అమ్మ ముఖకవళికలు ర్యాపిడ్ గా మారిపోతూ ఉన్నాయి. ఈలోపు మామ్మని వీల్ చైర్లో తీసుకువచ్చింది లల్లీ. నేను తలుపుకొట్టి మామ్మని తీసుకెళ్లి అమ్మమ్మ బెడ్ పక్కనే ఆపి, మళ్లీ బయటకు వచ్చి తలుపులు వేసేసా. అమ్మ ఎదో తల అడ్డంగా ఊపుతూ కోపంగా అంటోంది. మామ్మ అతికష్టం మీద లేచి, అమ్మ-అమ్మమ్మలని కౌగిలించుకుని, ఉద్వేగంతో ఏదో చెబుతోంది. ముగ్గురూ కన్నీళ్లు పెట్టుకుని, ఏదో సీరియస్ గా వాదులాడుకుంటూ ఉన్నారు. మామ్మ ఒక్కసారి వాళ్ళిద్దరినీ ఆపి తాను, ఏదో హావభావాలతో వివరిస్తూ, గట్టిగా గుండెలు పట్టుకుని పక్కకి ఒరిగిపోయింది. గ్లాసుడోర్ లోంచి చూస్తూ ఉన్న నేనూ లల్లీ తలుపు తోసుకుని పరిగెత్తేసరికి, అమ్మమ్మని కౌగిలించుకుని మామ్మ పడిపోయింది.
అమ్మ, లల్లీ నేనూ షాక్ లోకి వెళ్లిపోయాం. మంగాంటీ గబగబా వచ్చి మామ్మ పల్స్ చూసి, పక్కనే ఉన్న బెడ్ మీదకి షిఫ్ట్ చేయించి, షాక్ ట్రీట్మెంట్ ప్రయత్నం చేయిస్తోంది. మామ్మలో చలనం రావట్లేదు. పల్స్ లైన్ చాలా వీక్ గా ఉంది. లల్లీ అమ్మని గట్టిగా పట్టుకుని ఒక్కసారిగా ఏడుపు మొదలెట్టింది. ఆంటీ కొంచెం ఏడుపు మొహంతో "రమా! అత్తయ్యకి కార్డియక్ అరెస్ట్ అయ్యింది! ఓటీ కి తీసుకెళ్తున్నా!” అంటూ మామ్మని ఆపరేషన్ థియేటర్కి షిఫ్ట్ చేయించి అర్జెంట్ ఓపెన్ హార్ట్ ప్రొసీజర్ మొదలు పెట్టింది. ఆంటీ స్పెషాలిటీ సర్జికల్ ఆంకాలజిస్టు అయినా ఆయమ్మ ఫస్ట్ అటాక్ తర్వాత, కార్డియక్ మెడిసిన్ కూడా చేసింది. అంతేకాదు, హాస్పిటల్లో ఎప్పుడూ ఒక రెసిడెంట్ కార్డియాలజిస్ట్ ఉంటారు. ఇప్పుడు అదే మామ్మ వైద్యానికి అక్కర వచ్చింది. ఈలోపు అమ్మమ్మ పల్స్ డౌన్ అయిపోయింది. ఇంకో డాక్టర్ వచ్చి అమ్మమ్మకి ట్రీట్మెంట్ స్టార్ట్ చేసాడు. రోజా, మంగా అతనికి హెల్ప్ చేస్తూ ఉన్నారు. అమ్మ ఇంకా షాక్లోనే ఏడుస్తూ ఉంది. నేను అమ్మని గట్టిగా కుదిపి, “అమ్మా అమ్మా” అంటూ అరిచేసరికి, అమ్మ కొంచెం తేరుకుని నన్ను గట్టిగా పట్టుకుని ఏడవడం మొదలెట్టింది.
“ఏమయింది అమ్మా! ఎందుకు వాదులాడుకుంటూ ఉన్నారు ముగ్గురూ. వాళ్లిద్దరి హెల్త్ బావోలేదు అని తెలుసు కదా. ఎందుకు మొండిగా వాళ్ళతో వాదన వేసి రెచ్చగొట్టావ్?” అంటూ అడుగుతూ ఉండేసరికి, అమ్మ క్రోధంగా నాకేసి చూసి "ఇప్పుడు కాదు! ముందు వాళ్లకి వైద్యం జరగాలి!! తర్వాత చెబుతా మీ అందరి సంగతీ!!! అయినా నేను మొదలెట్టలేదు. అమ్మే, అత్తయ్యని తీసుకురమ్మంది. నన్ను బ్లేమ్ చేయకు. నిన్న సాయంత్రం నుంచీ నాకు అందరూ కలిసి నాకు పిచ్చెక్కించే ప్రయత్నాలులో ఉన్నారు. వరస షాకులు ఇస్తూ పోతున్నారు అందరూ.” అంటూ రివర్స్లో నన్ను తిట్టడం స్టార్ట్ చేసింది. అనూ వచ్చి "అత్తయ్యా! మీరే ఇట్లా అయిపోతే విన్నూ, లల్లీ పరిస్థితి ఏంటి. మాకింకా 22 ఏళ్ళు కూడా నిండలేదు. మీరే మమ్మల్ని గైడ్ చెయ్యాలి. అలాంటిది మీరే సహనం కోల్పోతే ఎలాగ.” అంటూ అమ్మ వీపు రాస్తూ కూల్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంది. లల్లీ బయటకు వచ్చి ఓటీ ముందరే నుంచుని ఉంది. అమ్మమ్మకి అతికష్టం మీద పల్స్ నిలబెట్టి డ్రిప్ పెట్టి అందులోకి ఏదో ఇంజెక్షన్ ఇచ్చారు. అమ్మమ్మ కొంచెం బెటర్. మామ్మకి ఇంకా ఆపరేషన్ జరుగుతోంది.
ఒక గంట సేపటి తరువాత, మామ్మ సేఫ్ అని డాక్టర్లు చెప్పారు. ఆపరేషన్ సక్సెస్, కానీ పేస్ మేకర్ పెట్టారు మామ్మకి. ఇంక జీవితంలో భావోద్వేగాలకు లోనవ్వకూడదు మామ్మ. అట్లానే అమ్మమ్మ పల్స్ బీట్ కూడా నార్మల్ అయ్యింది. ఆంటీ బయటకు వచ్చి, అమ్మమ్మకి సాయంత్రం చేద్దాం ఆపరేషన్ అంటూ పోస్టుపోన్ చేసింది. ఈలోపు ఐసీయూలో ఉండే నర్స్ పరిగెత్తుకుని వచ్చి నాన్నకి స్పృహ వచ్చింది అని అమ్మని అడుగుతున్నారు అని చెప్పింది. అమ్మ మమ్మల్ని అక్కడే ఉండమని తానొక్కర్తే ఐసీయూ లోకి వెళ్ళింది. నాకు పూర్తిగా మెంటలెక్కి, స్వానిక, పారిజాత ని తలుచుకుని వాళ్ళతో ముసలివాళ్ళ హెల్త్, నాన్న హెల్త్ గురించి అడగ్గా, స్వానిక "నాథా! మేము వారి జాతకము చెప్పుటకు మాకు అనుమతి లేదు. జరగబోవు పరిణామాలను ఆపుటకు సాధ్యపడదు. మన ప్రయత్నం మనము చెయ్యడమే.” అంటూ ఇంకొంచెం టెన్షన్ పెట్టింది నాకు. అనివేష వచ్చి పక్కన నుంచొని, తానూ అదే అభిప్రాయం వ్యక్తం చేసింది. కాసేపటికి అమ్మ కళ్లు తుడుచుకుంటూ మా దెగ్గరికి వచ్చి, "సారీరా! నేను ఇందాక ఫ్రస్ట్రేషన్లో మీమీద అరిచాను. నాన్న స్పృహలోకి వచ్చారు. నిన్నూ దానిని ఇద్దరినీ లోపలికి రమ్మంటున్నారు. మామ్మ సంగతి చెప్పకండి. నేను చెప్పలేదు.” అంటూ మమ్మల్ని ఐసీయూలోకి రమ్మంది.
లోపల నాన్న ఒక ప్లాస్టిక్ స్మైల్ తో మా ఇద్దరినీ దెగ్గరగా కూర్చోమని మా చేతులు మీద తన చెయ్యి వేసి, "విన్నూ, లల్లీ! అందరూ జాగ్రత్త. అమ్మని బాగా చూసుకోండి. నేను ఉన్నంతకాలం దీనిని బాధ పెడుతూనే ఉన్నాను. మీరైనా దీని అవసరాలు తెలుసుకుని ప్రవర్తించండి. మీ అమ్మ మన అందరిలా అడిగి తీసుకునే రకం కాదు. జీవితంలో ఒకేఒకసారి నోరు విప్పి నువ్వు నాకు కావాలి అని నన్ను అడిగింది. ఇప్పటివరకు ఇది నన్ను అడిగింది ఏదీ లేదు. పెళ్లయి 24 ఏళ్ళు అయ్యింది. నాకా 51 ఏళ్ల వయసు. మీ అమ్మ ఇంకా 47 యే. కొంచెం దాన్ని జాగ్రత్తగా చూసుకోండి ఇద్దరూ. నేను జీవితంలోదీనికి చేసిన ద్రోహాలు అన్నీ ఇన్నీ కాదు. మీ సంగతీ నాకు తెలుసు. కానీ తండ్రి స్థానంలో ఉండి మీరిద్దరూ చేసే పనులను సమర్ధించలేను. మీ జాతకాల ప్రభావం తెలిసిన మొదటి వ్యక్తిని నేను. నాకు తెలియకుండా మీరు చీమని కూడా చంపలేరు. మీరు ఇద్దరూ ఒకరికి ఒకరు తోడుగా ఉంటూ జీవితాన్ని ఆస్వాదిస్తూ బ్రతకడం నేర్చుకోవాలి.
మీకున్న కోట్ల ఆస్తి చాలు. నాలా లైఫ్ రిస్క్ ఉద్యోగం చెయ్యాల్సిన అవసరమే లేదు. మనకు ఆంధ్రాలో కనీసం 100 కోట్ల విలువైన ఆస్తులు ఉన్నాయి. బ్యాంకు బ్యాలెన్స్ ఇంకో 20 కోట్ల రూపాయలు. ఇటు మీ అమ్మమ్మ ఆస్తి ఇంకో 50 కోట్లు. ఇంత ఆస్తి పెట్టుకుని మీకా సెక్యూరిటీ అధికారి జాబ్స్ వద్దు. మీరు చదివిన చదువులకు ఇద్దరూ ఒక సాఫ్ట్వేర్ కంపెనీ పెట్టుకోండి. మీరిద్దరూ అమ్మని బాగా సుఖపెట్టాలి. తనకి కూడా ఉద్యోగం మానేయ్యమని చెప్పాను. మీరు ఇద్దరూ ఏం చెయ్యాలి అనుకుంటే అది చెయ్యండి. మధ్యలో మాత్రం డీవియేట్ అవ్వొద్దు. 100% కాన్సంట్రేషన్, 200% ఎఫర్ట్ మెయింటెయిన్ చేసుకోండి ఏ పని మొదలెట్టినా. నాకు టైం అయ్యిపోయింది, నేను ఎక్కువ సేపు బ్రతకను. ఒకవేళ బ్రతికించినా సింహంలా బ్రతికిన నేను, ఇట్లా మంచంమీద జీవచ్ఛవంలా బ్రతకడం నావల్ల కాదు. నేను మనస్ఫూర్తిగా ఇప్పుడు మృత్యువుని కోరుకుంటున్నా. అమ్మ జాగ్రత్త. అమ్మమ్మనీ మామ్మనీ మీరిప్పుడు చూసుకుంటున్నట్టే అమ్మనీ చూసుకోండి. ఎటువంటి లోటూ చేయకండి.” అంటూ అమ్మని కూడా దగ్గరికి పిలిపించి, అమ్మ చేతిని మా చేతిలో పెట్టి కొద్దిసేపటికే కన్నుమూశారు నాన్న.
అమ్మ ఒక్కసారిగా బరస్ట్ అయ్యింది. అప్పటిదాకా పంటిబిగువున ఆపుకున్న కన్నీరు వరదలా బయటకు వదిలేసింది. అమ్మని కంట్రోల్ చెయ్యడానికి మాకు అసలు చేతకాలేదు. అటు మామ్మకి నాన్న సంగతి తెలిసి ఇంకోసారి ఉద్వేగపడి తను కూడా టాటా చెప్పేసి, నాన్నతోపాటే పైకి వెళ్ళిపోయింది. నేను ఎట్లానో ధైర్యం తెచ్చుకుని, మామ్మ, నాన్న అంత్యక్రియలు చేసి వచ్చా. అమ్మ ఒక షెల్ లోకి వెళ్ళిపోయింది. అమ్మమ్మ గట్టిపిండం, బ్రతికి ఇంటికొచ్చింది. పారూ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది. ఆయమ్మ కూడా బ్రతికి బట్టకట్టింది. అనూ నాతోనే ఉండి, ఇంటి కోడలిగా కర్మకాండలలో నా పక్కనే కూర్చుంది. పారిజత, స్వానిక అట్లా అదృశ్యరూపంలోనే అమ్మతోనే ఉండి అమ్మకి సాయం చేస్తూ, ధైర్యం చెబుతూ ఉన్నారు. 10వ రోజుకి ఇరువైపులా పెద్దగా బంధువులు వచ్చారు. కర్మకాండలు అన్నీ పూర్తి అయ్యేలోపు, మామ్మకి, నాన్నకి లీగల్ హెయిర్స్ మేమే అని ప్రూఫ్స్ చూపించి, వాళ్లిద్దరి పేరు మీద అంధ్రాలో ఉన్న ఆస్తులు మా ముగ్గురి పేరు మీదా షిఫ్ట్ చేయించింది లల్లీ.
అమ్మమ్మ, ఇక్కడే ఉంటే నేను లలితాంబని మర్చిపోలేకపోతున్నా, నా వల్ల కావడంలేదు, నేను రామనాధపురం వెళ్ళిపొతా అంటూ అమ్మమ్మ లాయర్ని పిలిపించి తన ఆస్తి మొత్తం నా పేరు మీదా, లల్లీ పేరు మీద సమానంగా రాసేసి ఆయమ్మని తీసుకుని మండపంలో ఉన్న వాళ్ళ నాన్న ఇంటికి వెళ్ళిపోయింది. అమ్మమ్మకి ఆయమ్మకి కాపలాగా మంగాంటీ ఇద్దరు నర్సులను పంపించింది. లల్లీ కూడా వాళ్ళిద్దరితో వెళ్ళి ఒక వారం ఉండి, వాళ్ళకో ఇద్దరు పనిమనుషులు, ఒక వంటవాడిని పెట్టి వాళ్ళిద్దరూ అక్కడ సెట్టయ్యారు అని అనిపించాక వచ్చేసింది. నేను అమ్మనీ, లల్లీనీ, అనూని తీసుకుని మామ్మ, నాన్నల అస్తికలు ఇటు రామేశ్వరంలోనూ, అటు కాశీ, గయా, అలహాబాద్ త్రివేణీ సంగమంలోనూ కలిపి తొలి మాసికం కాశీలో పెట్టి వచ్చాము. అమ్మ వాలంటరీ రిటైర్మెంటుకి అప్ప్లై చేసేసింది. మేమిద్దరమూ మా యుపీయస్సీ రాంకులు, సీట్లు వదులుకుంటున్నాం అని బోనఫైడ్ ఇచ్చేసాము. పారూ కూడా వాళ్ళ నాన్నకి నన్నే పెళ్ళి చేసుకుంటా అని తెగేసి చెప్పేసి మూటా ముల్లే సద్దుకుని పెర్మనెంట్ గా మా ఇంటికి వచ్చేసింది.
అమ్మ మేడమీద నుంచి కిందకి అస్సలు రావటం మానేసింది. రోజూ మందు కొట్టడం మొదలెట్టింది. అప్పుడప్పుడూ అనూ, పారిజాత, స్వానిక వాళ్ళ వాళ్ళ లోకాలకి వెళ్ళి వస్తున్నారు. పారూ, అనూ కూడా నన్ను పెద్దగా ఇబ్బంది పెట్టలేదు. పారూ అనూ ఇద్దరూ అమ్మకి తోడుగా పైనే ఉండసాగారు. అప్పుడప్పుడూ లల్లీ యే వెళ్ళి గంగ, రోజా, మంగాంటీలకు కార్పించి వచ్చేది. నన్ను మాత్రం కెలికేది కాదు. పారిజాత , స్వానికలను నేను ఇంకా ఎక్కలేదు. కిందనే నేనో బెడ్రూంలో లల్లీ ఇంకో బెడ్రూంలో సెటిల్ అయ్యిపోయాము. మధ్యలో ఒకసారి అనూ వాళ్ళ అమ్మా నాన్న వచ్చి అమ్మని కలిసి వెళ్ళారు. మా బాధలోంచి తేరుకోవడానికి, యాంత్రిక జీవితానికి అలవాటు పడేలా వాళ్ళు నలుగురూ తోడుండి లల్లీనీ నన్నూ మోటివేట్ చేస్తూ ఉండసాగారు.
డ్యూటీలో మరణించినందుకు స్టేట్ గవర్నమెంటు నాన్నకి 15 లక్షల ఎక్స్గ్రేషియా ప్రకటించి, నాన్న వీరోచిత మరణానికి సెక్యూరిటీ అధికారి మెడల్ ప్రకటించి చేతులు దులిపేసుకుంది. సెంట్రల్ గవర్నమెంటు కూడా సెక్యూరిటీ అధికారి డే కి ప్రెసిడెంట్స్ ఒక మెడల్ + 10 లక్షల క్యాష్ రివార్డ్ ఇచ్చింది. మా తరఫున లల్లీ మాత్రమే వెళ్ళి ఆ రెండు మెడల్స్ తీసుకుంది. క్యాష్ రివార్డు మొత్తం 25 లక్షలూ మాత్రం ఇంటికి తేకుండా స్టేట్ సెక్యూరిటీ అధికారి వెల్ఫేర్ ఫండ్ కి డొనేట్ చేసేసాము. అమ్మ -నాన్న ఇద్దరి ప్రావిడెంటు ఫండు, పెన్షన్ బెనిఫిట్స్ ఒక కోటి దాక వచ్చాయి. లల్లీ ఆ డబ్బులలో రెండు టాటా సఫారీలు, కొని హోండా సిటీ ని అమ్మమ్మ దెగ్గరికి పంపేసింది. మిగిలిన డబ్బులతో ‘ఆన్లైన్ గేమింగ్’ మీద ఒక చిన్న సాఫ్ట్వేర్ కంపనీ స్టార్ట్ చేసింది.
చూస్తూండగానే కాలం గిర్రున తిరిగిపోయింది. మామ్మా, నాన్నల మూడో మాసికం వచ్చేసింది. అమ్మమ్మ అమ్మని వప్పించి, ఈ మాసికం రామేశ్వరంలో పెట్టరా అని ఫోన్ చేసి మా అందరినీ రమ్మంది. అందరమూ కార్లలో డైరక్ట్ రామేశ్వరం వెళ్ళి మాసికం అక్కడ పెట్టేసి, రిటర్న్ జర్నీలో మండపంలో ఉన్న అమ్మమ్మ దెగ్గరికి వెళ్ళాం. అమ్మ అమ్మమ్మని, ఆయమ్మని చూడగానే ఒక్కసారిగా మూడు నెలల నుంచీ అదిమి పట్టుకున్న బాధని బయటకు వదిలేసి వాళ్ళిద్దరినీ పట్టుకుని ఏడుస్తూనే ఉంది. నేనూ, లల్లీ ఇట్లా అయినా అమ్మలోని బాధ డ్రెయినౌట్ అయ్యిపోతే బాగుండు అని ఓదార్చడానికి ముందుకు వెళ్తున్న పారూ-అనూలని ఆపేసాము. కాసేపటికి అమ్మ, వాళ్ళిద్దరినీ వదిలిపెట్టి లేచి ఇంట్లోకి వెళ్లిపోయింది. నేను అమ్మమ్మని కౌగలించుకొని కూర్చున్న. లల్లీ అమ్మ వెనకాలే ఇంట్లోకి వెళ్ళింది. నా పెళ్ళాలు నలుగురూ(?) అమ్మమ్మ, ఆయమ్మలకి దండం పెట్టి నాకేసి చూసేసరికి, అందరినీ లోపలికి పొమ్మని సైగ చేసి తోలేసా. ఇక అక్కడ నేనూ, ఆయమ్మ, అమ్మమ్మా మాత్రమే ఉన్నాము. నేను వాళ్ళతో పిచ్చాపాటి మాట్లాడుతూ, మెల్లగా అమ్మమ్మా మామ్మా అమ్మా ఉద్వేగంతో మాట్లాడుకుని, మామ్మ స్ట్రోక్ తెచ్చుకున్న మ్యాటర్లోకి టాపిక్ తెచ్చా.
అమ్మమ్మ నీరసంగా నవ్వుతూ "దొంగ భడవా! నువ్వు మూడు నెలల్లో ముదిరిపోయావురా! ఇదివరకు డొంక తిరుగుడు లేకుండా స్ట్రెయిట్ పాయింట్ మాట్లాడేవాడివి. ఇప్పుడు మస్కా వేస్తూ వస్తున్నావు. అదేమంత బ్రహ్మరహస్యం కాదు. నీకు తెలియాల్సిన విషయమే. నా దెగ్గర ఉన్న 9 పేటల కాసులపేరు గొప్పదనం మీ అమ్మకి చెబుతూ ఉంటే, లలితాంబ ఆరోజు కనిపెట్టిన విషయం ఏంటీ అంటే, ఆ 9 పేటల కాసులపేరు, మీ మామ్మ వడ్డాణాలు నువ్వు చూసిన వెండిపెట్టెకు సంబంధించినవే. మీ అంతర్వేది తాతకు ఒక మేనత్త ఉండేది. ఆమె మీ తాత చిన్నప్పుడే ఎవడో చేపలు పట్టే వాడితో లేచిపోయింది. అట్లా వెళ్లేప్పుడు ఇంట్లోంచి ఒక వెండిపెట్టె కూడా తీసుకెళ్లిపోయింది. ఆ చేపలు పెట్టేవాడు కాలక్రమంలో తన సొంత ఊరు మండపం వచ్చి స్థిరపడ్డాడు. వాళ్లిద్దరికీ ఒక కూతురు పుట్టింది. ఆ అమ్మాయిని నేనే. నేను మీ అంతర్వేది తాతకి సొంత మేనత్త కూతురిని, అంటే మీ తాతకు మరదలిని. మీ అమ్మ బొంబాయిలోనే మీ నాన్నని ప్రేమించి పెళ్లి చేసుకుంది కనుక అటు మీ మామ్మా వాళ్ళకీ, ఇటు మా అమ్మకీ తెలియలేదు. మా అమ్మ పోతూ పోతూ నాకు ఇచ్చిన వెండిపెట్టె, అందులో ఉన్న కాసులపేరు, వడ్డాణాలు, భుజకీర్తులు గొప్పదనం గురించి చెబుతూ దాన్ని నా కూతురు అంటే మీ అమ్మకి ఇవ్వమంది. నాకు మీ తాత బావ వరస అవ్వుతాడు అని కానీ, మీ నాన్న మీ అమ్మకి అన్న వరస అని కానీ చెప్పలేదు. ఆ రోజు ఆ వెండిపెట్టె గురించి మీ మామ్మ నీకు చెప్పాకే, నాకూ తెలిసింది.
మా అమ్మని లేపుకొచ్చాకే మా నాన్న కుటుంబం బాగుపడింది. చేపలు పట్టుకునే వాళ్ళు కాస్తా ఈ ప్రాంతానికే మకుటం లేని రాజులు అయ్యారు. మా అమ్మ బాగా చదువుకున్నది కావడంతో, అందరికీ చదువు తాను స్వయంగా చెప్పి, బాగా చదువుతున్న వాళ్ళని పై చదువులకు పంపించేది. మా అమ్మ లేచిపోయి వచ్చేసరికి నాకు జరిగే ఏ సంబరానికీ మేనమామ లేకుండా పోయాడు. మీకూ తెలుసుగా, తమిళనాట ఆడపిల్లకి జరిగే ఫంక్షన్స్లో మేనమామ కంపల్సరీ అని. దాంతో, మా అమ్మ మీరే నా తొడబుట్టినోళ్లు అంటూ మా నాన్న మేనత్త కొడుకులు ముగ్గురినీ సొంత తమ్ముళ్లకంటే ప్రేమగా చూసుకునేది. వాళ్లందరూ చిన్న పిల్లలు అప్పుడు. ఇంట్లో పోరు పెట్టి, మా నాన్న మేనబావలను కూడా చదివించింది. అమ్మ ‘తమ్ముడూ’ అంటే నాకు మేనమావే కదా. ఆ ముగ్గురిలో ఆఖరాయనే మీ కల్నల్ తాత. నేను లేచిపోయింది, మా నాన్న మేనత్త కొడుకుతో. మా నాన్నకి మేనబావ నా మొగుడు." అంటూ చెబుతూ ఉంటే, "లలితా! ఆపవే కుటుంబ పురాణం. పిల్లాడిని ఇంట్లోకి కూడా వెళ్ళనివ్వలేదు. ఇక్కడే ఆపేసి నీ చరిత్ర మొత్తం చెబుతున్నావు. వాడిని కనీసం కాళ్ళయ్యినా కడుక్కొని ఒక కాఫీ చుక్కాయినా తాగనివ్వవే!” అంటూ ఆయమ్మ అడ్డం పడింది. "ఛా!! కరెక్ట్ టైంకి అడ్డంపడింది ముసల్ది" అనుకుని నేను ఇంటిలోపలికి వెళ్ళాను. పెరట్లోకి పోయి, కాళ్ళు కడుక్కుని, కాఫీ తాగి మళ్ళా వచ్చి అమ్మమ్మ పక్కనే కూర్చుని "ఇప్పుడు చెప్పచ్చు కదే ఆమ్మమ్మ??" అంటూ ఆయమ్మని వెటకారం చేసి "చెప్పవే అమ్మమ్మా" అన్నాను. ఈసారి లల్లీ కూడ వచ్చి పక్కనే కూర్చుంది.