Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

ఆటోబైయోగ్రాఫీ ఆఫ్ స్వరాజ్యం - 2​

కాలము గిర్రున తిరిగింది. నేనూ స్టెల్లా ఇద్దరమూ ఎక్కువగా మగవాళ్ళూ, అతితక్కువ ఆడపిల్లలూ అందులోనూ ఎక్కువగా తెల్లవాళ్ళూ ఉన్న కళాశాలలో చెట్టాపట్టాలు వేసుకుని తిరిగడం చాలా మందికి కంటగింపుగా ఉండేది. కానీ ఎవరూ మమ్ములని వేలెత్తి చూపే ధైర్యం చేసేవారు కాదు. కారణం, నేను శాస్త్రీయ భారతీయ వైద్య విధానమును చిన్నతనమునుండీ ఔపోసన పట్టియున్న దానిని. ఆపైన రోగి నాడి చూచి రోగ నిర్ణయము చేయుట నాకు నరనరానా జీర్ణించుకుపోయినది. ఇగ చెప్పేది ఏముంది, అది సంవాదము (అదే డిబేటు) కానీ, శరీర నిర్మాణ శాస్త్రం (అదే అనాటమీ) కానీ, జీవ రసాయన శాస్త్రం (అదే బయోకెమిస్ట్రీ) కానీ, ఇంద్రియ విజ్ఞానశాస్త్రం (అదే ఫిజియొలొజి) కానీ, నన్ను కొట్టే వాళ్ళే లేరు కళాశాల మొత్తం మీద. నా తరువాత రెండు స్టెల్లా పాపదే. అది స్వతహాగానే ఏకసంధాగ్రహి. ప్రాక్టికల్స్ ఏనాడో పూర్తి అయిపోయాయి! ఇగ అది ఆగుతుందా, కొన్ని కొన్ని సార్లు నాకే పోటీ వచ్చేది. అయినా నేనూ తగ్గుతానా!! ఇగ మిగతా పిచ్చోళ్ళు అందరూ కళాశాలలో స్థానము సంపాదించాలి అని పుస్తకాలు రుబ్బీ రుబ్బీ వచ్చిన వాళ్ళు. ఆచరణాత్మకత (అదే ప్రాక్టికల్ నోలెడ్జ్) శూన్యం. అక్కడే మేమిద్దరమూ వాళ్ళందరికన్న రెండు అడుగుల ముందు ఉన్నాము. మొత్తానికి కళాశాల మొత్తము మీద మా పూర్తి ఆధిపత్యము చూపిస్తూ మొదటి సంవత్సరము మొదటి రెండు స్థానములలో ఉత్తీర్ణులము అయ్యినాము. వేసవి సెలవలకు విస్సూ మమ్ములను నరసాపురము తీసుకుపోవడానికి వచ్చినాడు.

ఈ సెలవలే నా జీవితాన్ని పూర్తిగా మార్చేసాయి. ఈ సెలవలే, కొన్ని సంవత్సరాల తరువాత మీ జీవితాలని కూడా మార్చివేయబోతున్నాయి. ఏంటీ ఇది అసలు విషయము చెప్పకుండా ఇట్లా సస్పెన్స్లో చంపుతున్నాను అని తిట్టుకోకుండా, చదవండి పూర్తిగా. వేసవి సెలవలకు తీసుకుపోవడానికి వచ్చిన అన్నతో కలిసి పూర్తిగా చెన్నపట్టణమును ఇంకోసారి చుట్టేసి, ఇద్దరమూ నరసాపురము చేరినాము. అక్కడ స్వతంత్రపోరాటము కొంచెము వేగము అందుకుంది. గూఢచర్యము కింద గొప్ప గొప్ప నాయకులని తెల్ల పాలకులు కారాగారము లోపల వేసి వున్నారు. ఇక మొత్తము పోరాట భారము మధ్యవర్గుల మీద పడింది. వీళ్ళు అటు తెల్లవాళ్ళని నొప్పించక, ఇటు భారతీయులను నొప్పించక రోజులు గడుపుకునే వారు అనగా మా అమ్మా నాన్నా లాంటి వాళ్ళు. మచిలీపట్టణము తరువాత తెల్లవారికి కీలక తీరప్రదేశము నరసాపురం. పవిత్ర గోదావరీ నది సముద్రగర్భాన్ని ముద్దాడే ప్రదేశము అంతర్వేది పక్కనే ఉన్నది. కనుక ఇక్కడ పితూరీ చేసి ఎట్లా అయినా తెల్లవారి ఆధిపత్యమును తగ్గించాలి అనేది భారతీయ నాయకుల విశ్వప్రయత్నము. అమ్మా నాన్న ఇద్దరిమీద ఎక్కువ బరువు పడింది. వారిరువురూ తమ వద్దకు వచ్చే భక్తులు లేదా వచ్చే వ్యాధిగ్రస్తులు ద్వారా సాధ్యమయినంత మేరకు పోరాటమును ముందుకు తీసుకు వెళ్తున్న రోజులు. స్టెల్లా మా ఇంట్లో ఎక్కువగా తన సమయము గడపడము వల్ల, తెల్లవారికి అస్సలు మా కుటుంబము మీద అనుమానము లేకుండా పోయింది. స్టెల్లా వారికి రక్ష అని భావించి అమ్మా నాన్న ఇద్దరూ కూడా ఒక రకముగా సంతోషించి తమకు అనుకూలముగా వాడుకుంటూ తమకు నిర్దేశించిన కార్యక్రమములు సంపూర్ణముగా పూర్తిచేస్తూ ఉన్నారు.

అమ్మ నాన్నా ఇద్దరూ కలిసి ఒకనాడు ఏటిమొగ మీద ఒక రోగికి వైద్యము చేయుటకు వెళ్ళినారు. విస్సూ గుడికి వెళ్ళినాడు. నేను ఇంటివద్ద వైద్యము కొరకు వచ్చినవారికి తగు మందులు ఇచ్చుచూ ఉన్నాను. ఇంతలో గోదారికి అకస్మాత్తుగా వరదలు వచ్చినాయి. వర్షాకాలము మొదలైన 20-25 రోజులకి రావలసిన వరదపోటు, అకాలములో జూన్ మొదటివారంలోనే వచ్చింది. ఊళ్ళకి ఊళ్ళని ముంచుకుంటూ వశిష్ఠ గోదావరి మహోగ్రరూపముతో సముద్రము వైపు ఉరకలు వేస్తూ వస్తోంది. ముందు ఉన్న పల్లెల ప్రజలు కకావికలవ్వుతూ పరుగులు తీస్తూ వస్తున్నారు. మా ఇల్లు మెరక ప్రాంతమున ఉంది. విస్సూ వెళ్ళిన దేవాలయము లోతట్టు ప్రాంతములో ఉంది. గోదారి ముంపు వలన వాడు గుడి వదిలి ఇంటికి రాలేని పరిస్థితి. అమ్మా నాన్న ఐతే ఏకముగా గోదారికి అటువైపు వెళ్ళి ఉన్నారు. ఇక ఇటురావడం గోదారి శాంతించిన తరువాతే. నేను ఆఖరి రోగిని కూడా చూసి మందులు ఇచ్చి పంపించిన తరువాత, ఇక నాకు తప్పక తలస్నానము చేసి, ఇంట్లో ఉన్న పీఠానికి పూజలు చేసి, మడిగా వండిన నైవేద్యము నివేదించి, నేనూ కొంచెము తిని విశ్రమించాను. రోజూ అమ్మో లేక విస్సూనో ఆ పని చేసేవారు. నన్ను చెయ్యమని అమ్మ ఎంత పోరినా నేను గూట్లో దీపం నోట్లో ముద్ద నానుడి నిజం చేస్తూ ఇంట్లో దీపం వెలిగించగానే రెండు ముద్దలు మింగి మంచం ఎక్కేసే బాపతు.

ఏంటీ అటు అన్నా, ఇటు తల్లిదండ్రులూ వరదలో ఇరుక్కుని ఉంటే విశ్రమించింది అని అనుకుంటున్నారా! గోదారి వడ్డున పెరిగానేమో, తన మహోగ్రరూపము శాంతించడానికి కనీసము నాలుగైదు రోజులు పడుతుంది అని నాకు తెలుసు. మా వాళ్ళ క్షేమ సమాచారం ఆ తరువాతే నాకు అందుతుంది అన్నది కూడా నాకు తెలుసు. ఇక చింత లేకుండా విశ్రమించడములో తప్పేముంది. పైగా జీవితములో మొట్టమొదటిసారి ఒంటరితనము దొరికింది మరి. చిన్నతనము నుంచీ అటు అమ్మా-నాన్నో లేక విస్సూనో లేక స్టెల్లానో నాతో ఎవరో ఒకరు ఉండేవాళ్ళు. నాకు ఏకాంతము దొరికిన సమయము అస్సలు లేనేలేదు. ఇప్పుడు దొరికిన ఏకాంతము అనుభవిస్తూ మా లంకంత కొంపలో అన్ని మూలలూ కలయదిరుగుతూ ఉన్నాను. మరునాడు ఉదయాన్నే నిద్రలేచి, బయటకు వచ్చి చూస్తే, కనీసము 3 అడుగుల నీరు చేరి ఉంది. మెరక అరుగుల ఇల్లేమో, రాత్రి నాకు కనీసం మెలుకువ కూడా రాలేదు. ఇగ ఈదుకుంటూ వైద్యము కొరకు ఎవరొస్తారు చెప్పండి. ఇగ ఇవ్వాళ పగలు కూడా ఏకాంతమే నాకు అని సంతోషము వేసింది. అనుకోకుండాఉదయపు పూజలు చేస్తూ ఉంటే, చెయ్యి తగిలి దీపపు సమ్మే, పీఠము మీద పడింది. అగ్గి ఆర్పిన తరువాత, తడిచిన పూజా సామగ్రీ అంతా తీసి పక్కన పెడుతూ ఉంటే, పీఠము మీద చెయ్యి వేసినప్పుడు డొల్లతనము తెలిసి, నేను కుతూహలము ఆపుకోలేక పీఠము జరిపి చూస్తే అక్కడ నాకు రెండు వెండి పెట్టెలు కనిపించినవి. అవి పక్కన పెట్టి, పీఠాన్ని శుభ్రపరచి, దేవుని విగ్రహాలని తిరిగి యధాస్థానములో పెట్టి, ప్రసాదాన్నే అల్ఫాహారముగా భుజిస్తూ ఆ వెండి పెట్టెలు రెండూ పుచ్చుకుని నడవాలోకి వచ్చి, ఊయల బల్ల మీద కూర్చుని నానా తంటాలూ పడీ తెరుగువగా ఒకదానిలో నగలూ, ఇంకోదానిలో ఎర్రటి పట్టుబట్ట మూట, రెండు తాళపత్ర గ్రంధాలు ఉన్నాయి. నేను మూట విప్పి చూడగా అందులో మూడు మణులు, ఒక్కోటీ 7 అంగుళాల పొడవు ఉన్న బరువైన నాలుగు వెండి తాళంచెవులూ ఉన్నాయి. నేను తాళంచెవులను పట్టుకోగానే నాలో మంటలు రేగుతున్న భావన వచ్చి వెంటనే వదిలేసా. అరచెయ్యి చూసుకుంటే తాళాలు తగిలినంత మేరా మొత్తం నల్లగా కమిలిపోయింది.

దొడ్లోంచి తమలపాకులు కొసుకొచ్చి వాటిని నూరి ఆ ముద్దను కమిలినంత మేరా నేను లేపనము చేసుకుని, మళ్ళీ ఆ తాళముచెవులను చేతితో ముట్టుకోకుండా జాగ్రత్తగా ఆ ఎర్రబట్టలో వేసి మూట కట్టి పక్కన పెట్టి, తాళపత్రాలను తెరిచి చదవడము మొదలు పెట్టాను. మొదటి గ్రంధము తెరిచేసరికి అందులో ఉన్న వివరము చదివి నాకు నక్షత్రాలు కనిపించాయి. మొదటిది ఈ రహస్యము ఇంట్లో ఉన్న ఆడపిల్లలకి తెలియకుండా సుమారు 750 సంవత్సరాలనుంచీ కేవలము ఇంటి పెద్దకోడలుకు మాత్రమే తెలియడము నాకొక వింత అనిపించింది. నిజానికి ఆ గ్రంథములు చదువు నాడు నాకు నేనూ విస్సూ కవలపిల్లలము కాము అని నాకు తెలియనే తెలియదు. ఆ గ్రంథములో వ్రాసిన ఆడపిల్ల నేనే అనుకుని నేను ఏవేవో ఆలోచనలతో సతమతమయిపోయాను. విస్సూ తో పిల్లలను కనడము అన్న భావన నా సర్వాంగాలనీ పులకరింపచేసింది. సొంత అన్నతో జీవితాంతమూ శారీరిక సంబంధము కొనసాగించడము ఆడపిల్లనైన నాకు వింత ఆలోచనలు పుట్టించుచున్నది. వైద్యురాలిని అందునా ఆంగ్ల వైద్య విద్య అభ్యసించుచున్నదానిని, రక్తసంబంధీకుల మధ్య ఉన్న శారీరిక సంబంధం వలన పుట్టబోయే పిల్లలు వికృతరూపులుగ జన్మించే ఆస్కారము మెండుగా ఉన్నది అన్న సంగతి నన్ను నిలువెల్లా తొలుచుచూ ఉన్నది. అది పక్కన పెట్టి గ్రంథము కొనసాగించగా, కన్నతల్లితో రమించవలెను అన్న నిబంధన నన్ను మరింతగా ఆలోచనలలోకి నెట్టివేసింది. అప్రయత్నముగా మా అమ్మని మొదటిసారి ఒక ఆడదాని వలే ఊహించుకోవడము మొదలుపెట్టాను. నాకు తెలియకుండానే, నాకు తెలిసిన ఇంకొక స్త్రీ స్టెల్లాతో పోల్చడమూ మొదలయిపోయింది. స్టెల్లా తో, నాతో పోలిస్తే అమ్మ పరిపూర్ణమైన స్త్రీ. ఆ వక్షోజాల వాసి మామూలు తెలుగుపదాలలో చెప్పటము సాధ్యము కాదు! ఇక ఆ జఘనవాసి గురించి మీతో చెప్పేముందు ఆ పిడికెడు నడుము గురించి చెప్పితీరాలి. ఆ పిడికెడు నడుమునకు పైభాగాన ఊగిసలాడుతూ ఉండే ఆ కుచద్వయమూ, కింద భారీగా ఊగిసలాడుతుండే జఘనములు మధ్యన అస్సలు లేనట్టే ఉండే ఆ పిడికెడు నడుము మీద, మధ్యభాగమున ఇప్పుడిప్పుడే ప్రాచుర్యములోకి వస్తున్న తెల్లవారి ఒక పైసా బిళ్ళ లాగ మధ్యలో కొద్ది లోతైన నాభి, దాని చుట్టూ ముడతా ఇంక వెర్రెక్కించే విధముగా ఉంటాయి. మొత్తానికి, అమ్మ కాలుబారు మనిషి అవ్వడము మూలానా, అమ్మ అందాలు కొంచెం భారీగానే ఉంటాయి. నేనింకా పిల్లదానినే కానీ రమారమీ నేనూ అమ్మంత ఎత్తు ఉంటాను. అమ్మని శ్రంగారభావంతో తలుచుకోగానే, నా తొడల మధ్యన తడి మొదలయ్యింది.

కమిలిన చేతిలో తమలపాకుల ముద్ద పెట్టుకునే తొడల మధ్యన నొక్కుకుంటూనే, పుట తిప్పేసరికి అక్కడ మిగిలిన గ్రంథము చదువుటకు ముందస్తు అవసరాలు వ్రాసి ఉన్నాయి. వాటిని చదివేసరికి ఒక్కసారిగా నా ముంజేతి రోమాలు నిక్కబడి నిలబడ్డాయి. తరువాయి పుట తిప్పాలంటే ఒకవిధమైన సంకోచం ఏర్పడి, ఆ గ్రంథము మూసేసి, రెండో గ్రంథాన్ని తెరిచి చదువుతూ ఉన్నా. అక్కడ రెండో పుటలో వ్రాసి ఉన్న మంత్రము చదవగానే, నాకు ఆశ్చర్యము కలుగచేస్తూ నా చేతిమీద కమిలిన మచ్చ మాయమైపోయి, పెట్టుకున్న తమలపాకు ముద్ద చల్లదనాన్ని కలుగచెయ్యడం మొదలయ్యింది. అహా! ఏమి ఈ మంత్రమూ అనుకుంటూ ఆ రెండో గ్రంథము మొత్తము చదివేసి, గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని, విస్సూ ని అణిర్వేకుడి లాగానూ, నన్ను అతని సోదరి ప్రసత్య/ప్రముఖి క్రిందనూ ఊహించుకొనుచూ రెండవ పెట్టెనందు గల నగలను బయటకు తీసి చూడగా ఆ పెట్టెలో ఇంకొక తాళపత్ర గ్రంథము కనిపించినది. దానిని తెరిచి చూడగా, అందులో ఒక మాట నన్ను కట్టి పడవైచినది. ఈ గ్రంథమును వ్రాసినది స్వయముగా అణిర్వేకుడు. తాము మువ్వురమూ మరల జనియించుదుమని, కానీ, మువ్వురమూ సోదర సోదరీమణులు(అదే కవలలు)లా కాకుండా, ఒక తల్లీ, ఇరువురు బిడ్డలులా జనియించెదమని, మా మువ్వురిలో పెద్దదగు ప్రసత్య కడుపున మేము(అనగా అణిర్వేకుడు-ప్రముఖి) కవలలుగా జనియించి అర్థాంతరముగా వదిలివేసిన కార్యముని పూర్తి చేయువారమని వ్రాసియున్నాడు. నాకు అప్పుడే ఒక ధర్మసందేహము కలిగినది. మరలజన్మలోనే కార్యము పూర్తి అవును అని తెలిసినా కూడా అణిర్వేకుడూ-ప్రసత్యా-ప్రముఖీ మువ్వురూ ఎందుకు తమ ప్రాణములు పణముగా పెట్టి ఎందుకు ఆ జన్మలో పోరాడినారా అని సందేహము వచ్చి, నేను ఆ మూడో గ్రంథమును పూర్తిగా చదివినాను. అందులో నగల గురించి అవి ఉన్న చోట కుటుంబ సభ్యుల మధ్యన జరుగు శృంగారము గురించి వ్రాసి, తలిదండ్రులను చిన్నతనమునే కోల్పోయి అనాధలుగా పెరిగిన తమ మధ్యన జరిగిన శృంగారము వలన తాము ఒక విఫల ప్రయత్నము చేసినాము అని వ్రాసియున్నాడు.

చదువగా చదువగా అణిర్వేకుడు మరల విస్సూ రూపమునే జనియించినాడు అని నిశ్చయించుకున్నాను నేను. అదే నా ఘొర తప్పిదము. నిజము తెలియక ఈ మొత్తము నేను విస్సూ కి చెప్పడానికి నిశ్చయించుకుని, వాటిని మరల పూజా పీఠములో భద్రపరచేసరికి, సమయము మధ్యాహ్నవేళ దాటుచున్నది. బయటకు వచ్చి వరద ఉధృతి చూడగా, కొంచము తగ్గుముఖము పట్టినట్టే అగుపించినది. దూరముగా ఒకడు ఈదుకుంటూ వస్తున్నాడు. కొంచెము దెగ్గరకి వచ్చేసరికి చూస్తే విస్సూ. వాడు ఈదుకుంటూ వచ్చి అరుగు మీద కూర్చుని రొప్పుతూ ఉన్నాడు. నేను గబగబా ఇంట్లోంచి పొడి పంచె, చొక్కా తీసుకొచ్చి వాడికిచ్చి మార్చుకోమని చెప్పి, వాడి తలని నా ఓణీతో తుడవడము మొదలు పెట్టాను. నా బుర్రకి తువాలు తెచ్చి తుడవాలి అని తట్టలేదు ఆ సమయాన మరి. వాడి తల తుడిచిన తరువాత, వాడి కళ్ళల్లో నీరసము కనిపించి, గబగబా ఇంట్లొకి లాక్కెళ్ళి వాడిని బట్టలు మార్చుకోమని, నేను వెండి పళ్ళెములో నాలుగు ముద్దలు పప్పన్నము కలుపుకొచ్చి వాడు బట్టలు మార్చుకుంటుంటే, నేనే కలిపి వాడి నోట్లో కుక్కాను. వాడు బట్టలు మార్చుకోగానే, నా చేతిలోంచి పళ్ళేన్ని లాక్కుని ఆబగా తింటూ, రాత్రి నుంచీ ఏమీ తినలేదే సరూ. పిచ్చాకలిగా ఉంది అనేసరికి, ఉండు అంటూ, నేను వంటింట్లోంచి అన్నము గిన్నే, పెరుగు గిన్నే తెచ్చి వాడి కంచములో కుమ్మరించేసాను. మరి నీకో అని వాడు అనుమానముగా అడిగేసరికి, పూజ గదిలోని నైవేద్యపు విస్తరని చూపించి, నువ్వు తినరా నాకుంది అని వాడు తినేదాక వేచి ఉండి, ఒరేయ్ నీకో వింత చూపిస్తా అంటూ వాడిని లాక్కెళ్ళి, పూజా పీఠము జరిపి అక్కడ ఉన్న వేండి పెట్టెలు చూపించాను. వాడు ఏమున్నాయి అందులో అనేసరికి, మొత్తము చెప్పుకొచ్చాను. వాడు విని నోరెళ్ళబెట్టి, ఏంటే నువ్వు చెప్పేది? ఇంకా ఇవన్నీ నమ్ముతావా అనేసరికి, నేను గబగబా మణులున్న వెండి పెట్టె తీసి ఒక తాళంచెవిని వాడి చేతిలో పెట్టేసరికి, సుర్రున వాడికీ కాలి, అసంకల్పితముగా తాళంచెవిని వదిలివేసాడు. వెంటనే నేను వాడిని రెండో గ్రంథములో ఉన్న మంత్రము చదవమన్నాను. వాడు చదివేసరికి, నాకు మాయం అయినట్టుగానే వాడికీ మచ్చ మాయం అయ్యింది. వాడికి ఉన్న అనుమానాలు అన్నీ పటాపంచలు అయ్యాయి దెబ్బకి.

సాలోచనగా నాకేసి చూస్తూ అమ్మని మనతో కలుపుకోవడం ఎట్లానే అనేసరికి, నేను చూసుకుంటాను అమ్మ సంగతి అని వాడికి భరోసా ఇచ్చి పెట్టెని యధాస్థానము ప్రతిష్ఠించి నేను వాడిని బయటకు తీసుకుని వచ్చి, ఇప్పుడైనా నా వంటి బులబాటము తీర్చరా విస్సూ అంటూ వాడిని గట్టిగా కౌగలించుకున్నాను. వాడు కొంచెము బెసగి నా దారిలో పడి నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకునే సమయానికి, ఎక్కడినుంచో విపరీతమైన హోరు వినిపించసాగింది. ఇద్దరమూ విడివడి బయటకు వచ్చి చూడగా, గోదారికి గండి పడి ఉధృతముగా పెద్ద శబ్దముతో నీళ్ళు ఊళ్ళోకి రాసాగాయి. ఎంత ఎత్తు అరుగుల మెరకిల్లు అయినా ఆ నీటి ఉధృతికి ఎక్కడ కూలిపోతుందో అని భయపడి తలుపులు బిడాయించి, నిచ్చెన వేసుకుని పైకి ఎక్కి పెంకులమీద కూర్చున్నాము ఇద్దరమూ. నీరు ఎంత వేగముతో ఊరిని ముంచిందో అంతే వేగముతో వెనక్కి వెళ్ళసాగింది. మేము చూస్తూ ఉండగానే, వందలాదిమంది ఆ నీటి ఉధృతికి కొట్టుకుపోసాగారు. గొడ్డూ గోదా అన్నీ కొట్టుకుపోసాగాయి ఆ నీటిలో. కన్ను తెరిచి కన్ను మూసేలోపు ఒక భయంకరమైన జలవిలయము మా ఊరిని కకావికలము చేసింది. ఎంతోమంది ఇల్లు లేని నిర్వాసితులు అయ్యారు. మరెంతోమంది తమ తమ కుటుంబీకులని పోగొట్టుకుని అనాధలు అయ్యారు. చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితి చూసి చలించిపోయి, ఎవడు ఎట్లా పోతే మాకేంటి అన్న భావన మాలోంచి పోయి, ఇద్దరమూ పెనక దిగి, ఇంట్లో వెతికి ఒక డొంకతాడు సంపాదించి, మా అరుగు స్థంభానికి ఒక చివర ముడి వేసి, విస్సూ ఈదుకుంటూ రెండో చివర మా ఇంటిముందు ఉన్న రావిచెట్టు మానుకు గట్టిగా కట్టి, కొట్టుకుపోతున్న వారందరినీ కాపాడి అరుగుమీద చేర్చడము మొదలెట్టాము. ఒక పదినిముషాలలో మా అరుగులు నిండిపోయి, వసారా కూడా నిండిపోయింది. నేను గబగబా వంటింట్లోకి వెళ్ళి పాలు కాచి (మా ఇంట్లో ఎప్పుడూ పాడికి లోటు లేదు లెండి. వైద్యులమూ అందునా ప్రజలకి మంచీ చెడూ చెప్పే వారమూ కనుక ఎనలేని పాడి రోజూ మాఇంటికి వచ్చేది). అందరికీ కంచు గ్లాసులలో పోసి ఇవ్వసాగాను. విస్సూ వాడి పంచెలను తెచ్చి అందరినీ తలలు తుడుచుకోమని ఇస్తున్నాడు. ఇంతలో ఫెళఫెళారావాలతో ఇంటిముందరున్న రావిచెట్టు కూలిపోయింది. ఆ అదురుకి రెండో కొస కట్టి ఉన్న స్తంభము విరిగి ఆ పక్కనే సేద తీరుతున్న ఒక గర్భిణీ స్త్రీ పక్కన పడి, ఆ భయానికి ఆమెకి నొప్పులు మొదలయ్యాయి. నేను గబగబా అక్కడున్న నలుగురు మొగవారి సాయముతో ఆమెని మంచము మీదకి చేర్చి, నేను నేర్చుకున్న వైద్యముని ఆమె మీద ప్రయోగిస్తూ ఆమెకి సులువుగా పురుడు పోసేందుకు ప్రయత్నము చేస్తూ ఉన్నాను. విస్సూ కి చెప్పి వేడి నీళ్ళు తెప్పించుకుని, ఒక బట్టని అందులో ముంచి ఆమె తొడలమీద తుడుస్తూ, ఆమెని గర్భములోంచి బిడ్డని ముందుకు తొయ్యమని చెప్పి, నేను నా రెండు చేతులతో పైనించి బిడ్డని ముందు తొస్తూ, మెల్లగా ఆమె ఎక్కువ ఇబ్బంది పడకుండా కానుపు చేయించాను.

ఎప్పుడైతే తల్లీ బిడ్డా ఇద్దరూ క్షేమముగా ఉన్నారు అని తెలిసిందో, అందరూ నాకూ విస్సూకీ జేజేలు పలకడము ప్రారంభించారు. వరద ఉధృతి ఇంకో దినము వరకూ తగ్గలేదు. నేనూ విస్సూ మా ఇంట ఉన్న 30-40 మందికి మూడు పూటలా ఆహారము, వారు కట్టుకొనుటకు పొడి బట్టలనూ సమకూర్చి వారు ఇబ్బంది పడకుండా చూసుకున్నాము. మూడోనాడు వరద వెల్లువ తగ్గి, అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ మా మీద బెంగతో పడవ కట్టించుకుని వచ్చేసారు. వారు వచ్చే సమయానికి ఇల్లంతా ఆర్తులతో నిండి ఉంది. నేనూ విస్సూ వారేమైనా మమ్మల్ని తిడతారు ఏమో అనుకుంటూ భయము భయము గా నుంచుని ఉంటే, మా ఇద్దరినీ దెగ్గరకి తీసుకుని మా నుదుటన ముద్దు పెట్టి, మేము చేసిన పనికి మెచ్చుకున్నారు. నాన్నైతే ఒక అడుగు ముందరికి వేసి, వారందరినీ ఎంబరుమనారు స్వామి గుడి ఆవరణలో ఉండమని చెప్పి, మా గాదెలు తెరిపించి, ఒక్కక్కరికీ ఒక బస్తా ధాన్యము ఒక జోడు కొత్త బట్టలూ ఇచ్చి సాయము చేసాడు. మా ధాతృత్వానికి మా కుటుంబము పేరు మా ఊరిలో మారుమ్రోగిపోయింది. మా నాన్న రెండో వరస నాయకుడి నుంచి మొదటి వరస నాయకుడయ్యాడు. మరింత మందికి చేరువ్వడముతో నాన్న మరింతగా స్వతంత్రపోరాటాన్ని అందరికీ నూరిపోయసాగాడు.

కానీ తెల్లవాళ్ళు తెల్లవాళ్ళే. అమ్మా నాన్నా ఇద్దరూ మహారాణి మీద పితూరి చేస్తున్నారు అని ఎట్లానో పసిగట్టారు. కానీ వారిని పట్టుకోవడానికి అస్సలు ఆస్కారమే లేకుండా పోయింది. మా కుటుంబము మీద ఉన్న ప్రజాభిమానము వారికి లక్ష్మణ రేఖ గా అడ్డు తగిలింది. అమ్మా నాన్నని ఏమీ చెయ్యలేక, తెల్లవారు నేను పట్టా పుచ్చుకోకుండానే ఆంగ్లవైద్యము చేయుచున్నాను అని నా మీద కేసు బనాయించి నన్ను కొత్వాలు వద్దకు తీసుకుపోయారు. నేను ధైర్యముగా నా వాదన నేనే వినిపించుచూ, నాకున్న ఆంగ్ల వైద్య పరిజ్ఞానము మీద కావలిస్తే పరీక్ష పెట్టుకొమ్మని సవాలు విసిరేసరికి, కొత్వాలు కొంచెము వెనుకంజె వేసి, నన్ను కేవలము మందలించి నాకు పట్టా వచ్చునంతవరకూ ఇంకొకసారి వైద్యము చేసి ఇతరుల ప్రాణాలని ప్రమాదములో పెట్టనని నా చేత లిఖితపూర్వకముగా వ్రాయించి నన్ను ఇంటికి పంపివేసాడు. మొత్తానికి, అమ్మని దారిలోకి తేకుండానే నా వేసవి సెలవలు అయిపోయినవి. విస్సూ మరల నన్ను చెన్నపట్టణము తీసుకొచ్చి దింపేసి వెళ్ళాడు. ఈ సారి స్టెల్లా మాతో రాలేదు. స్టెల్లా కొలది దినములు ఆమె మేనమామ మసులీపట్టణము సబ్-కలెక్టరు దొర ఇంటికి వెళ్ళియున్నది. తాను అచటనుంచే చెన్నపట్టణము చేరుకొనగలను అని మాకు ముందరే చెప్పియున్నది. రెండవ సంవత్సరము కళాశాల తెరుచునాడు తాను గుర్రపుబగ్గీలో వచ్చినది.

ఇద్దరమూ మరల రెండవ యేడు పాఠ్యపుస్తకములను అలవోకగా అర్థముచేసుకొనుచూ ఆడుతూ పాడుతూ ఆ సంవత్సరము విద్యను దివ్యముగా ముగించినాము. ఈ ఏడు ఎటువంటి సమస్యలూ మాకు ఎదురుకాలేదు. కళాశాల ఉత్తమ విధ్యార్ధినులము అగుటచేత మమ్ము ఆచార్యులందరూ గౌరవముగా చూచుట ఆరంభించేసరికి, తోటి విధ్యార్ధులకు తప్పక మమ్ము గౌరవించడము మొదలుపెట్టాల్సివచ్చింది. రెండవ ఏడు కూడ నేను ప్రథమ, స్టెల్లా ద్వితీయ స్థానములను కైవసము చేసుకుని యధాప్రకారము, విస్సూ రాగానే బయలుదేరి నరసాపురము చేరుకున్నాము. ఈ సారి నరసాపురము వచ్చుసరికి స్వతంత్రపోరాటము ఇంకొంచెము బలపడింది. అమ్మా నాన్న మీద నిఘా మరింత ఎక్కువ అయ్యింది. విస్సూ ఎటువంటి కల్మషమూ లేకుండా, స్వతంత్రపోరాటముతో సంబంధము లేకుండా తన పని తాను చేసుకుంటూ ఉండేవాడు. ఆ శాంతము ఊరికినే కాదు లెండి, స్టెల్లాని మనువాడాలి అన్న కోరిక వాడిలో బలముగా వేళ్ళూనుకునిపోయింది. తెల్లవారితో పోరాడితే ఎక్కడ స్టెల్లా దూరముఅగుదునో అని వాడు పక్కకి తప్పుకుని కేవలము ప్రజలకి వైద్యమూ చేయుచూ, వారికి మంచీ చెడూ మూహూర్తములు చెప్పుచూ ఉండేవాడు. రెండవ సంవత్సరము సెలవలలో అమ్మ సాంగత్యము నాకు అస్సలు దొరకనేలేదు. అమ్మ ఎక్కువగా ఏటిమొగ మీదున్న పల్లెలలో వైద్యము చేయుచూ వారిలో స్వత్రంత్రజ్వాల రగిలించుచూ ఉండేది. రెండు దినములకు ఒక్కమారు ఇంటికి వచ్చి మరల వెంటనే వెళ్ళిపోయేది. అదీ రాత్రి సమయమున. పగటివేళ తెల్లవారు పట్టుకుపోయి ఖైదు చెయుదురు అన్న బెదురు ఉండేది అమ్మకి. ఆ సెలవలలో నెనూ విస్సూ వాత్సాయన కామశాస్త్రములో ఉన్న అరువదినాలుగు భంగిమలూ ప్రయత్నించి ఒకరి తనువున ఇంకొకరు చిన్న చిన్న మచ్చలను కూడా గుర్తుపెట్టుకున్నాము.

అంత ఏకాంతము ఇరువురికీ అంత సులువుగా దక్కలేదు లెండి. పితూరీలు చేయుచున్నారు అని స్టెల్లా నాయన ఇద్దరు పురప్రముఖులమీద కాల్పులు జరుపుటకు కొత్వాలుకు ఉత్తర్వులు ఇచ్చియుండె. కొత్వాలు వారిరువురినీ ఊరి నడిబొడ్డున పిస్తోలుతో కాల్చి చంపెను. దానితో ఊరు అట్టుడుకుపోయి అల్లర్లు జరగడముతో, తెల్లవారు స్టెల్లా నాయనను వేరొక ఊరికి బదలీ చేసినారు. దానితో స్టెల్లా మమ్ము వీడలేక వీడి వాళ్ళ నాయనతో వెళ్ళిపోయినది. స్టెల్లా దూరమగుటతో మరల విస్సూ దేవదాసు మల్లే తయారు అవుతూ ఉంటే, వాడికి గ్రంథములు వెండిపెట్టెల గురించి జ్ఞప్తికి తెచ్చి వాడిని మరల దువ్వి నా అందాలను వాడికి విస్తరిలో వడ్డించుచూ వాడిని దున్నపోతులా తయారు చేసినాను. అమ్మ నాయనలు ఎటులనూ బయటే ఎక్కువ తిరుగుతూ ఉండేవారు. ఇగ లంకంత కొంపలో నిత్యమూ వంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా ఇద్దరమూ విచ్చలవిడిగ శృంగారములో పాలుగొంటూ, విస్సూ చేతి పనితనము వలన నేను రంభా, ఊర్వశీ, మేనకలను తలతన్నేలా అత్యంత సౌందర్యమును సంతరించుకుని ఒక బాలిక నుంచి పరిపూర్ణమైన పడతిగా మారినాను. లంగా-ఓణీలు మానివైచి చీరా-రవికా కట్టడము మొదలు పెట్టినాను. అసలే కాలుబారు మనిషిని అందునా విస్సూ పనితనము వలన కొంచెం భారీగానే పెరిగాయి నా పరువాలు. ఆరు గజాల చీర నాకు సరిపోయేది కాదు. నరసాపురమునకు ఒక 10 మైళ్ళ దూరములో ఉన్న లంకలకోడేరు గ్రామమున ఏడు గజాల రంగు రంగుల చీరలను విస్సూ దెగ్గరుండి జరీ అంచుతో నేయించి తెచ్చేవాడు. నేను ఈసారి చెన్నపట్టణము వెళ్ళు సమయానికి, విస్సూ ఒక 5 నేత చీరలనూ, 5 జరీ చీరలనూ నేయించి తెచ్చినాడు. నేను వాటికి సరిపడు రవికా లోలంగాలను దర్జీ చేత కుట్టించుకుని, చెన్నపట్టణమునకు వెళ్ళునప్పుడు తీసుకుపోయినాను. మూడవ ఏడు కళాశాల ప్రారంభం అయ్యిన తరువాత, స్టెల్లా నానుంచి కొంచెము దూరము జరిగి ఒక తెల్ల నాల్గవ సంవత్సరము విద్యార్థికి చేరువవుట మొదలు పెట్టినది. నేను ఆ విషయమును మా దున్నన్న కి జాబు రాసి పంపినాను.

మూడవ సంవత్సరము నేను ఒక్కర్తినే ఉండడము వలన ఎక్కువ ఏకాగ్రత కలిగి, మూడవ వత్సరము పాఠ్యాంశాలను పూర్తి చేసుకుని, నాల్గవ సంవత్సరము విద్యను మొదలుపెట్టేసినాను. కారణము ఒంటరితనము. ఇన్ని దినములూ పక్కన స్టెల్లా ఉండుసరికి, నేను తనతో తెలుగులో సంభాషించేదానిని, అది ఇతరులతో ఆంగ్లమున మాట్లాడేది. ఇప్పుడు తను దూరము అగుసరికి, నా అంతట నేను ఇతరులతో సంభాషించడానికి ఆంగ్లము నేర్చుకొనక తప్పినది కాదు. దానితో సంవత్సరాంతపు పరీక్షలు ముగిసేనాటికి నేను ఆంగ్లములో కూడా పండితురాలిని అయిపోయినాను. మూడవ వత్సరము, ప్రతీ ఏడూ వచ్చే ప్రథమ స్థానము తో పాటు నాకు కళాశాలకు అనుబంధమైన ఆసుపత్రిలో బాహ్యరోగులకు చక్కని వైద్యము చేసినందుకు బంగారు పతకము కూడ వచ్చినది. అది పట్టుకుని ఆనందముగా నన్ను సెలవలకు గొనిపోవుటకు వచ్చిన విస్సూ కి చూపించగా, వాడు ఆనందముతో నన్ను మెచ్చుకుని చెన్నపట్టణము మొత్తము తిప్పి ఇంటికి తీసుకుని వెడలినాడు. పొరబాటున కూడా వాడు స్టెల్లాని తలుచుకోలేదు. అదే నాకు ఆశ్చర్యము కలిగించి ఉండబట్టలేక వాడిని అడిగివేసినాను. దానికి వాడు ఇచ్చిన జవాబు నా మతిపోగొట్టినది. స్టెల్లా వాళ్ళ నాయనకి విస్సూ తో దాని ప్రేమాయణము తెలిసి, అమ్మా-నాన్నా-విస్సూ ని చంపిస్తానని బెదిరించేసరికి, అది పారిపోయి మా ఇంటికి వచ్చేసింది అని, దానిని తిరిగి తీసుకుని వెళ్ళదానికి వచ్చిన వాళ్ళ నాయన కొట్టిన దెబ్బకి మా నాన్న వెన్నెముక దెబ్బ తిని మంచానికే పరిమితమయ్యి ఉన్నడు అని, నాయన కోరిక మేరకు తను స్టెల్లా ని మర్చిపోవడానికి ప్రయత్నము చేస్తున్నాడు చెప్పేసరికి, నాకు స్టెల్లా మీద క్రోధము మరింత పెరిగినది. నాయనగారు మంచము మీద ఉంటే నాకెందుకు చెప్పలేదు అని గొడవ చెయ్యగా, దానికి ప్రత్యుత్తరముగా విస్సూ అమ్మ నీ చదువు పాడు అగును అని చెప్పవద్దని మాట తీసుకున్నది అని చెప్పేసరికి, నేను వాడికేసి కొంటెగా చూచుచూ ఏమైనా ముందుకు వెళ్ళినావా అని అడిగేసరికి వాడు సిగ్గుమొగ్గలవుతూ ఉండేసరికి, నేను వాడిని రెట్టించేసరికి, వాడు దూరము పోయేసరికి, వాడు అమ్మని మరిగాడు అని అర్థం అయ్యింది. కాగల కార్యము దేవతలే తీర్చినారు. ఇంట్లో నగలే నీకూ అమ్మకీ శారీరిక సంబంధము కలుగుటకు కారణము, అసలు బీజము ఎట్లా పడింది అని అడుగుసరికి, వాడు నాయన గారికి అన్నీ మంచములోనే అవుట వలన, అమ్మకి తోడుగా ఏటిమొగ పల్లెలకు నేను వెళ్తూ ఉండగా ఒకనాడు మేము ఎక్కిన పడవ నడి గోదావరిలో బొల్తా కొట్టింది. అమ్మని నేను ఎట్లానో వడ్డుకు చేర్చి చూచు సరికి, చలికి అమ్మ స్ఫృహ తప్పినది. అమ్మ తడి బట్టలను తొలగించి పొడిబట్టలు కట్టినాడని, అయిననూ అమ్మ స్ఫృహలోనికి రాకుంటే ఇంక తప్పక అమ్మ శరీరమున వేడి పుట్టించడానికి అమ్మ మర్మస్థానమును చేతితో రుద్దినాడనీ, అమ్మకి మెలుకువ వచ్చి వీడు చెయ్యి తీయబోతుంటే, చేతిని పట్టుకుని ఆపింది అని, వెంటనే వీడు వీడి సొరకాయను అమ్మ ముందర పెట్టి అమ్మని మెప్పించి అంగప్రవేశము చేసినాడు అని ఆనాటి నుంచి చెన్నపట్టణము వచ్చువరకూ ఇరువురూ రోజూ రాత్రి సమయమున నాయన నిదురించినాక వంటింట్లో మైధునమున పాల్గొనుచుంటిరి అని తెలిపినాడు. నేను నరసాపురము వచ్చి నాయనగారి స్థితి చూచి నాకు తెలిసిన ఆంగ్లవైద్యము మొదలు పెట్టినాను. అటులనే, నేను కళాశాలలో మళయాళము నుంచి వచ్చిన మిత్రురాలి వద్దనుంచి నేర్చుకున్న నూనె వైద్యమును నాయన వెన్నుపాముమీద మొదలు పెట్టినాను.

​