Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

సరసాలు-విరసాలు - 1​

పెద్దీ ధార వదలడం మొదలెట్టగానే, వాడికి ఇష్టమైన శబ్దం వినిపించి, పుట్టలోంచి బయటకు రావడానికి మచ్చగాడు విశ్వప్రయత్నాలు చెయ్యసాగాడు. వెనకాల నుంచి అమ్మ చూస్తోంది అని నాకు తెలుసు. వాడికి వాడవన్నీ పట్టించునే రకమా! కానేకాదు. నేను ఉన్నాను అంటూ వాడి ప్రెసెన్స్ అందరికీ తెలిసేట్టు బలవసాగాడు. వాడిని సముదాయించలేక చస్తూ, అంకెలు లెక్కెట్టుకుంటూ ఉన్నాను. తన గొల్డెన్ డ్రాప్స్ నామీద పడితే, మచ్చగాడు సివాలెత్తిపోతాడు అని అనుకుని, పెద్దమ్మ చివరకు వస్తోంది అనిపించి నేను కొంచెం ఎడంగా పట్టుకున్నాను. అదే మంచిది అయ్యింది, ఒక్క చుక్క కూడా నా మీద పడలేదు. బుద్ధిగా వెనక్కి ఎత్తుకుని తీసుకొస్తుంటే, పెద్దమ్మ నాకేసి వీడేంటి ఏమీ చెయ్యట్లేదు అని అనుమానముగా చూడటం మొదలెట్టేసరికి, అమ్మ తన బెడ్రూం కిటికీలోంచి మనల్ని చూస్తోంది అన్నట్టు కళ్ళతో సైగ చేసి తనని తగ్గమన్నాను. ఎప్పుడైతే అమ్మ చూస్తోంది అన్నానో, ఆస్కార్ లెవెల్ పెర్ఫార్మెన్స్ ఇవ్వడం మొదలెట్టేసింది పెద్దీ. నేనూ దాని స్క్రీన్ ప్లే కి అనుగుణంగా పెర్ఫార్మెన్స్ చేస్తూ అన్నీ మూసుకుని పెద్దీని తీసుకొచ్చి మంచం మీద పడుకోబెట్టి, అక్కడే నడుము పిసుక్కుంటూ కూర్చున్న సినాలిని చూసి, “నీయమ్మ నువ్వు నర్స్ వా? లేక డ్రామా క్వీన్ వా? పేషంట్ని సరిగా పట్టుకోలేనిదానివి నర్స్ ఎందుకు అయ్యవే?” అని అడిగేసరికి, అది అసలు విషయం చల్లగా చెప్పింది. “మీ అమ్మగారు పడుకున్నారు అని మిమ్మల్ని కెలకడానికి ఇదే కరెక్ట్ సమయం అని చెప్పి, మంగ మేడం కావాలనే నా మీద పడ్డారు. ఆవిడ యాక్షన్ మోతాదు పెరిగి నిజంగానే నామీద పడేసరికి, నా నడుం పట్టేసింది” అని పెద్దీ తొక్కలో ప్లాన్ నాకు చెప్పేసింది. సరే ఇటు రా నీ నడుం సెట్ చేస్తా అంటూ దాన్ని నా ముందు నుంచోపెట్టి, వెనకనుంచి దాని చంకల కింద నుంచి చేతులు దూర్చి ముందర వైపు నుంచి దాని మెడచుట్టూ కప్లింగ్ వేసి, ఒక్కసారిగా దాన్ని గాల్లోకి లిఫ్ట్ చేసి కిందకి దింపాను. ఆ పొజిషన్లో దాని నడుం సాగి దెబ్బకి ఒక్కసారిగా దాని నొప్పి సెట్ అయ్యింది. దానిని దింపి, నేనేమైనా చేస్తానేమో అని ఆశగా చూస్తూ ఉన్న పెద్దీ బుగ్గ మీద ఒక్క గిచ్చు గిచ్చి, “మూసుకుని పడుకో, అమ్మకి మన మ్యాటర్ తెలిసిపోయింది. ఇందాక నీ ఉచ్చ గోలలో సరిగా వినలేదేమో, నిన్ను ఎత్తుకోవడం నాకిష్టమేగా అని అమ్మ అనేసింది. మూసుకుని మర్యాదగా ఉంటే నేను సేఫ్ గా ఉంటాను. లేదంటే నన్ను తాట తీస్తుంది.” అని చెప్పి గదిలోంచి బయట పడ్డాను. ఏ చప్పుడూ లేకుండా అమ్మ గదిలోకి తొంగి చూసాను. అమ్మ పడుకుని ఉంది. సైలెంటు గా నేను నా గదిలోకి పోయి పక్క సర్దుకుని మంచం మీద నడుం వాల్చగానే, నిద్రాదేవత ఠక్కున నన్ను కౌగలించుకుంది.

కింద నుంచి అమ్మ అరుపులు వినిపించేసరికి, పుటుక్కున మెలుకువ వచ్చేసింది. టైం ఎంతయ్యిందా అని చూస్తే ఐదవ్వుతోంది. ఏంటా అమ్మ అరుపులు అని బయటకు వచ్చి చూస్తే, అమ్మ సీరియస్ గా రోజా-గంగలకి క్లాస్ పీకుతోంది. ఏంటా అనుకుని నేను వెళ్ళబోతుంటే, పుష్పం నన్ను చెయ్యి పట్టుకుని వాళ్ళ గదిలోకి లాగేసింది. “ఏంటే పుష్పా! ఏమైయ్యింది. అమ్మెందుకు అంత సీరియస్ గా క్లాస్ పీకుతోంది వాళ్ళిదరికీ” అని అడిగేసరికి, తోటలో పంపుసెట్టూ, దాని పక్కనే నీళ్ళ సంపూ కనిపించి వీళ్ళందరూ నీళ్ళలోకి దిగారంట. దొరికిందే సందని రోజా-గంగా పంపుసెట్టు దగ్గరే దుకాణం పెడితే, అది చూసి ఆయమ్మ ఏడ్చి ఏడ్చి స్ట్రెయిన్ అయ్యిందిట. కింద ఆయమ్మని పెద్దీ చెక్ చేస్తోంది అంట. అమ్మకి తిక్క దొబ్బి బాధ్యత లేదంటూ రోజా-గంగలకి క్లాస్ పీకుతోంది అంట. దీనెబ్బా జీవితం, ఒక మంచి పని అయితే, నాలుగు దరిద్రాలు తగులుకుంటున్నాయి అని నెత్తి కొట్టుకుంటూ, అమ్మని కెలకకుండా ఆయమ్మ దగ్గరికి వెళ్ళా. పెద్దీ తలపట్టుకుని కూర్చుని ఉంది, సినాలి ఆయమ్మకి ఇంజెక్షన్ ఇస్తోంది. పెద్దీ ఎట్లా ఉందే అనేసరికి, “అమ్మ టెన్షన్ పడిందిరా. దానితో ఆయాసం వచ్చింది. ఈ వయసులో లంగ్స్ కూడా వీళ్ళ మాట వినవు కదా, కొద్ది బీపీ రెయిజ్ అయ్యినా కూడా ముందర వీళ్ళ బ్రీత్ లో మార్పు వస్తుంది. అదే అయ్యింది. మా దరిద్రపు గొట్టు మొహాలు రెండూ సమయం సందర్భం చూసుకోకుండా ప్రవర్తిస్తున్నారు. మీ అమ్మ చేతిలో డోస్ పడాల్సిందే. పడనీ వెధవలిద్దరికీ. ఒక్కటే నలుసు అని నేనూ, మణీ వీళ్ళిద్దరినీ గారం చేసి పెంచితే ఇదిగో ఇట్లా తయారు అయ్యారు” అనేసరికి, “పాపం వాళ్ళ తప్పేమీ లేదే పెద్దమ్మ! ఆవు చేలో మేస్తే, దూడ గట్టున మేస్తుందా? చిన్నపటినుంచీ నిన్నూ, మణత్తనీ అమ్మనీ చూసే పెరిగారు కదే. వదిలెయ్యి వాళ్ళని. నీకు నేను హామీ ఇచ్చానుగా ఆయమ్మా! వాళ్ళని సెట్ చేసే బాధ్యత నాదీ! నువ్వు వర్రీ కాకుండా ప్రశాంతంగా కృష్ణా-రామా అనుకోవే! వాళ్ళ చేత పెళ్ళో! మొగుడో!! అనిపించే పూచీ నాది. అమ్మ కూడా ఓకే అనింది ఇందాకే. రాత్రికే వాళ్ళకి షాక్ నెంబర్ 1 ప్లాన్ చేసాను. రేపు ఉదయమే చూద్దాం వాళ్ళిద్దరినీ” అని భరోసా ఇచ్చేసరికి, ఆయమ్మ చిన్నగా నవ్వుతూ ఇంజెక్షన్ ప్రభావంతో మగతనిద్రలోకి జారిపోయింది.

“హమ్మయ్య! అమ్మ పడుకుందిరా! ఎట్లా అయినా నీ మాటలో మాయ ఉందిరా!! ఎవ్వరినైనా ఈజీగా బుట్టలో పడేస్తావు!!!” అని లేచి నా బుగ్గలు పుణికింది పెద్దీ. సినాలి కిసుక్కున నవ్వేసరికి, “పోవే!” అంటూ సిగ్గుపడుతూ స్పీడుగా బయటకు రాబోయాను. ఇంతలో అమ్మ నాకెదురుగా రావడం చూసి, గబుక్కున నన్ను నేను ఆపుకునేసరికి, తూలి వెనక్కి పడ్డాను. “చచ్చాను రా” అని మెల్లగా అరిచేసరికి, అమ్మ ఖంగారుగా నా వైపు వచ్చి “విన్నూ! ఏమయ్యిందిరా! అట్లా పడ్డావ్” అని కొంచెం ఖంగారుతో నా వైపు వంగుంది. నావి మామూలుగానే ఎక్స్-రే కళ్ళు. కళ్ళ ముందర కదిలేవి ఏవైనా నా మస్తిష్కంలో ముద్ర పడిపోతాయి. ఇప్పుడూ నా కళ్ళ ముందర, అమ్మ వంగునేసరికి పైట పక్కకి జరిగి, జాకెట్టు లోంచి ఏవేవో భారీగా ఊగుతూ కదుల్తున్నాయి. వాటిని అరమోర్పుడు కన్నులతో స్కానింగ్ చేస్తూ నా మెమోరీలో అతి జాగ్రత్తగా భద్రపరుస్తూ ఉన్నప్పుడే, అమ్మ నా బుగ్గలు తట్టడం మొదలెట్టింది. అమ్మో! అమ్మ చూస్తే నాకు బ్యాండే అనుకుంటూ మెల్లగా చేతులు కింద మోపు చేసి పైకి లేస్తూ ఉన్నా. సరిగా అప్పుడే అమ్మ నా కుడి కాలు పక్కకి నడుం దగ్గరకి వచ్చింది ఏమైనా నా కాలు బెణికిందేమో అని చూడటానికి. నేను లేచేసమయానికే అమ్మ నా నడుం దగ్గరికి వచ్చేసరికి, కరెక్టుగా నా మొహం వెళ్ళి అమ్మ పిర్రలకి గుద్దుకుని నేను మళ్ళీ వెనక్కి పడ్డాను. నా మొహం అమ్మకి ఎక్కడో తగిలింది అనుకుంటా, గదిలో ఎవ్వరికీ ఏమీ వినిపించకపోయిన “ఇస్స్” అన్న నిట్టూర్పు నా పాముచెవులకు వినిపించింది.

హమ్మయ్య! పడితే పడ్డాను, అమ్మలో చలనమైతే ఉంది. ఇంకా జడపదార్థం ఐతే కాలేదు అని రూఢీ చేసుకుని, అమ్మా! ప్లీజ్ పక్కకి జరగవే. నాకేం కాలేదు. నేను లేస్తాను అని అమ్మ చెయ్యి పట్టుకునేసరికి అది అమ్మ నడుముకు తగిలి మళ్ళా “ఇస్స్” అని వినిపించింది. కొంపదీసి అనూ ఏమైనా గదిలో ఉందా అని అటూ ఇటూ చూసి అమ్మకేసి చూస్తే ఈసారికూడా అమ్మే ఆ నిట్టూర్పు వదిలింది. ఇక ఈ నిట్టూర్పుల గోల కాదని నేను “అమ్మా! నువ్వు అడ్డుపడి నన్ను మళ్ళీ పడెయ్యకు” అని చెప్పి, అమ్మ చెయ్యి పట్టుకుని పక్కకి జరగమని మెల్లగా అమ్మ చెయ్యి సప్పోర్ట్ తోనే పైకి లేచి నుంచుని, ఒకసారి ఫ్రంట్ బెండ్, ఒకసారి బ్యాక్ బెండ్ అయ్యి నాకు ఏమీ కాలేదు అని డిసైడ్ అయ్యి, “పెద్దీ! నేనో డ్రామా ఆడుతున్నా! నన్ను నువ్వు ట్రీట్ చెయ్యకూడదు! నీ కూతురూ-మేనకోడలే నన్ను చూసుకోవాలి. అమ్మా! పెద్దీ! మీ ఇద్దరూ ఎట్లా యాక్ట్ చేస్తారో మీ ఇష్టం. ఒసేయ్ సినాలి! నువ్వేమైనా నోరు విప్పావో నీకు పగిలిపోద్ది!!” అని కట్టె కొట్టె తెచ్చె లాగ వాళ్ళ ముగ్గురికీ ఏం చెయ్యబోతున్నానో చెప్పీ చెప్పనట్టు చెప్పి, పనిలో పని లల్లీ నా పెళ్ళాలందరినీ అందరినీ వేసుకొచ్చి ఎక్కడ నా ప్లాన్ ఖరాబు చేస్తుందో అన్న అనుమానంతో ముందరే దానికి మనసులోనే నా ప్లాన్ చెప్పేసి, ఇటువైపు పొరబాటున కూడా ఎవ్వర్నీ రానివ్వొద్దని చెప్పి, మళ్ళీ కింద పడుకుని, ఈసారి చాలా గట్టిగా "చచ్చాన్రోయ్" అని అరిచి "అమ్మా! అబ్బా! అబ్బా!" అంటూ నడుం పట్టుకుని మెలికలు తిరగసాగాను. అప్పటిదాక అమ్మచేత తలంటించుకుని అక్కడే నుంచుని మేమున్న రూంకేసే ఆతృతగా చూస్తున్న రోజా-గంగా ఇద్దరూ ఏమయిందా అని టెన్షన్తో పరిగెత్తుకుని వచ్చారు.

నేనేమి చెయ్యబోతున్నానో అమ్మకి అర్థం అయ్యింది! “ఒసేయ్ గేదెమొహాల్లారా! ఏం చూస్తున్నారు. వీడు పడ్డాడు కింద, ముందర వీడిని తీసుకెళ్ళి ఏమయిందో చూడండి” అని వాళ్ళకి ఆలోచించుకునే టైం ఇవ్వకుండా కసిరేసి ఖంగారు పెట్టేసరికి, వాళ్ళు నన్ను చెరో చెయ్యీ పట్టుకుని నన్ను నా గదిలోకి నడిపిస్తూ తీసుకెళ్ళి నన్ను మెల్లగా పడుకోబెట్టి నన్ను చెక్ చెయ్యడం మొదలెట్టారు. “ఏంటిరా! ఏమయ్యింది! ఎట్లా పడ్డావ్?” అంటూ రోజా అడిగింది. దానికి సమాధానంగా “మీకోసం ఆయమ్మతోనూ మీ అమ్మతోనూ గొడవ పడుతుంటే మా అమ్మ వచ్చేసరికి, గబుక్కున బయటికి రాబోయి పడ్డానే” అని వాళ్ళకి సోప్ రాసేసరికి, “అవునా! థాంక్స్ రా విన్నూ! రమత్త తాట తీస్తోంది. నువ్వు పడేసరికి నిజంగానే హెల్ప్ అయ్యింది మాకు. అక్షింతలు తగ్గాయి. అని ఏదీ కాలు మెల్లగా పైకి ఎత్తు” అంటూ కాలు పైకి లేపింది గంగ. నేను "అబ్బా! ఇస్స్! అంటూ నొప్పితో మెలికలు తిరుగుతున్నట్టు తిరుగుతూ కుడి పక్కనే ఉన్న రోజాని గట్టిగా పట్టుకుని దానికి తెలియకుండా నా చేతిని నా వైపు లాకున్నా. ఆ అదురుకి అదొచ్చి నా మీద పడింది. “ఏంట్రోయ్! ఏంటీ సంగతి? ఎట్లా ఉంది” అని రోజా గీరగా అడుగుతూ ఉంటే, “నీయమ్మ! అది కాలు విరిచేస్తుంటే, నొప్పి తట్టుకోవడానికి నిన్ను పట్టుకుంటే నువ్వే నా మీద పడి ఏంటీ లొల్లి” అంటూ తోసేసా. దాన్నొదిలేసి వాళ్ళమ్మని తలుచుకున్నందుకు ఏమో, అది కొంచెం హర్ట్ అయ్యినట్టు ఉంది. “పదవే! వీడు మన మాట వినడు. పోయి అమ్మనే వీడి దగ్గరికి పంపిద్దాం” అంటూ విసవిసా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి, “అమ్మా! అమ్మమ్మని మేము చూసుకుంటాము, నువ్వు పోయి ఆ విన్నూ ని చెక్ చెయ్యవే” అనేసరికి, పెద్దీకి అప్పటికి బల్బు వెలిగి, “తొక్కేంకాదూ! పోయి మీరిద్దరే వాడిని చూసుకోండి. మీరు ఇక్కడ ఉంటే అమ్మ లేచి మళ్ళీ బీపీ పెంచుకుంటుంది. మా అమ్మని చూసుకోవడం నాకు ముఖ్యం. మూసుకుని పొండి. అయినా వాడు పడింది మీవల్లే. మీరే చూసుకోండి.” అని తోలేసింది. ఇద్దరూ ఈడ్చుకుంటూ మళ్ళీ నా దగ్గరికి వచ్చారు.

“పోండెహె. అర్థ రూపాయి డాక్టర్లు, మీరు నాకు వైద్యం చేసేది ఎంటి. పొండి. డాక్టర్లకి ఉండాల్సినవే ఓపికా-సహనము. అవి మీకు లేనే లేవు. మీరు గినీ వైద్యం మొదలెడితే, పాపం పేషంట్స్ చెప్పేది విననే వినరు అదేదో సినిమాలో రజనీ కాంత్ అన్నట్టు “నేనొక్కసారి వింటే 100 సార్లు విన్నట్టు” అనేది మీ ట్యాగ్ లైన్ అనుకుంటా! ఎదుటోడు చెప్పేది పూర్తిగా విని ఆనాక మీ అభిప్రాయాన్ని చెప్పి దొబ్బించుకోవాలి. లేదంటే తలతిక్కల సన్నాసి అనుకుంటారు జనాలు. మీకా సొంపు లేనేలేదాయే!!” అని ఇంకొంచెం ఉడికించి “అబ్బాహ్” అంటూ దొంగ మూలుగుతూనే వీళ్ళకి ఆపోసిట్ సైడ్ తిరిగి పడుకున్నా. వాళ్ళకి నా మాటలు ఎక్కడ తగలాలో అక్కడ తగిలి, ఇద్దరూ ముఖ్యంగా రోజా మెత్తబడి, “సారీ రా! ఆ రోజు తోటలో నీ వేషాలు గుర్తుకు వచ్చి వెళ్ళిపోయాము అంతే. నిజంగానే తగిలిందా?” అంటూ వచ్చి నా నైట్ ప్యాంట్ లేపి చూడడానికి ట్రై చేసింది. కానీ నేను వేసుకున్నది నైట్ ప్యాంట్ కాదు, ట్రాక్ ప్యాంట్. దానికి కింద ఎలాస్టిక్ పట్టీ ఉంటది, అది కొంచమే పైకి వచ్చి, కాలి పిక్క దగ్గర ఇర్రుక్కుపోయి పైకి రాక పోయేసరికి, దానికి ఏం చెయ్యాలో అర్థం కాక, “గంగా ఏం చేద్దామే?” అనేసరికి, “ఒక పని చేద్దాం, వీడిని నేను నడుం పట్టుకుని పైకి లేపుతా, నువ్వు ప్యాంట్ కిందకి గుంజెయ్యి” అంది. మంగ “రెడీ 1-2-3” అని నన్ను నడుం పట్టుకుని లేపేసరికి, రోజా డవుట్ డవుట్గానే, రెండు చేతులతోనూ నా ట్రాక్ ప్యాంట్ ని కిందకి లాగేసింది.

ఇద్దరూ డాక్టర్లే అయినా, ఒక పురుషాంగాన్ని చూడడం మొదటిసారి కాకపోయినా, ఇద్దరూ నా మచ్చగాడినే చూస్తూ ఒక్క క్షణం ఆగిపోయారు. ఇద్దరు పురుష స్పర్శ ఎరగని ఆడపిల్లల్లు తనకి అందుబాటులో ఉన్నారు, వాడినే చూస్తున్నారు అనే సంగతి తెలిసిపోయి నా మచ్చగాడు బలవడం మొదలెట్టేసాడు. వాడితోపాటు వాడిమీద ఉన్న మచ్చలు కూడా పెద్దగా అవ్వుతూ ఉండేసరికి, రోజా-గంగా ఇద్దరూ ఆ మచ్చలకేసే చూస్తూ ఇంకో 10 సెకండ్లు ఎటువంటి చప్పుడూ చెయ్యకుండా ఆగిపోయారు. ఆ పదిసెకండ్లూ వాళ్ళ గుండె చప్పుడు వినిపించేంత నిశ్శబ్దం ఏర్పడింది నా గదిలో. నేను కొంటెగా వాళ్ళకేసే చూస్తూ “వీడు కావాలా, కావాలంటే తీసుకోండి, వీడేమీ అనుకోడు అంటూ నా కండరాలు బిగపట్టి, వాడిని ముట్టుకోకుండా పైకీ కిందకీ ఊపాను. దెబ్బకి ఇద్దరూ సోయలోకి వచ్చి, కోరస్ గా “కోసి చేతిలో పెడతాం” అన్నారు. "ఆ బొంగులే! ఎంతో మంది అన్నారు ఇదే మాట. అందరూ మెత్తగా వాళ్ళవి కోయించుకున్నారే కానీ ఒకళ్ళు కూడా వీడిని కోసే ధైర్యం చెయ్యలేదు" అని వంకరగా నవ్వుతూ, మళ్ళీ నాటకమని అర్ధమైపోతుంది అని, "అబ్బాహ్!" అంటూ కుడి తొడ పట్టుకున్నాను. నా "అబ్బాహ్!" కి వాళ్ళకి ప్యాంట్ ఎందుకులాగారో గుర్తుకు వచ్చి, “నొప్పి ఎక్కడా” అంటూ నన్నడిగితే, కుడి తొడా, ఎడమ కాలి పిక్కా చూపించాను. ఇద్దరూ చెరోపక్కా చేరి దగ్గరగా వచ్చి చెక్ చెయ్యడం ప్రారంభించారు. నిజానికి నేను అమ్మని తప్పించుకుని పడ్డప్పుడు నాకు గట్టిగానే దెబ్బలు తగిలాయి. కుడి తొడ మీద బరువుగా పడ్డానేమో, అక్కడ కమిలింది. అట్లానే ఎడమ కాలి పిక్క ఆయమ్మ పడుకున్న మంచానికి తగిలి, అక్కడా నల్లగా చార పడింది. సో, మెడికల్ గా వాళ్ళకి ఎవిడెన్స్ ఉండేసరికి, ఇద్దరూ కొంచెం సాఫ్ట్ కార్నర్ తో, నా దెబ్బలను పరిశీలిస్తూ చూడడం మొదలెట్టారు.

ఒక రెండు నిముషాలు చెక్ చేసాక, “ప్యాంట్ వేసుకో, నీ జంభాన్ని చూడలేక ఛస్తున్నాము” అంటూ గంగ వాళ్ళ గదిలోకి వెళ్ళి, తన బ్యాగ్లోంచి ఏదో పెయిన్ కిల్లర్ తీసుకొచ్చి నాకిచ్చి “వేసుకుని పడుకో, కాసేపట్లో తగ్గిపోతాయి నొప్పులు” అంటూ తిప్పుకుంటూ రోజాని తీసుకుని వెళ్ళిపోబోతుంటే, అమ్మ వాళ్ళకి ఎదురుగా వస్తూ కనిపించింది. దెబ్బకి ఇద్దరూ మళ్ళీ నా దగ్గరకి వచ్చి నాకు చెరోపక్కనా కూర్చుని నా కాళ్ళు పిసకడం మొదలెట్టారు. ఓహో! మీ తాళంచెవి అమ్మ దగ్గర ఉందా అనుకుని, అట్నించి ప్రెజర్ పెడితే మీరు నాకు ఇరుకుతారు అని డిసైడ్ అయ్యా. ఇంతలో అమ్మొచ్చి, గదిలో అటూ ఇటూ చూసి, “ఆయమ్మకి ఏమీ కాదు, అదో మొండి ప్రాణం. ఇంకో రెండు గంటల్లో లేచి కూర్చుంటుంది. మీరిద్దరూ మాత్రం నా కొడుకుని జాగ్రత్త గా చూసుకోండి. వాడు సాయంత్రాని కల్లా లేచి నడవాలి. లేదంటే పగిలేది మీకే” అని ఆర్డర్ వేసి తన గదికేసి వెళ్ళిపోయింది. “హమ్మయ్య!” అని ఇద్దరూ గుండెల మీద చెయ్యి వేసుకుని లేస్తూ, నా జంభాన్ని చూసి నోరు నొక్కుకుని నెత్తి కొట్టుకుంటూ పారిపోయారు. ఇందాక, నన్ను ప్యాంట్ వేసుకోమన్నారే కానీ, నేను వేసుకోకుండానే అమ్మొచ్చేసింది గదిలోకి అన్నది నాకు కూడా అప్పుడే స్ట్రైక్ అయ్యింది. అంటే అమ్మ నా మచ్చగాడు నుంచుని ఉండగా వాడిని చూసి ఉండి ఉండొచ్చు అన్నమాట. ఇంతకీ చూసిందా? లేక చూడలేదా? అన్న మీమాంసతో, అట్లా ఏమీ అనకుండా వెళ్ళిపోయింది అంటే ఏంటి అమ్మ ఉద్దేశ్యం? అని నాకు బుర్ర బద్దలు అయిపోతుంటే, ఇగ గదిలో మంచం మీద పడుకోలేక, లేచి ప్యాంట్ పైకి లాక్కుని వంటింట్లోకి వెళ్ళేసరికి, అక్కడ అమ్మ కాఫీ కలుపుకుంటోంది.

“అమ్మా నాక్కూడ ఒక కాఫీ ఇవ్వవా! ఏంటే వాళ్ళిద్దరికీ నన్ను ఎర గా వేసి ఒచ్చేసావు. కన్న కొడుకంటే ప్రేమ లేదా నీకు ?” అంటూ నిష్టూరపు మొహం పెట్టి అమ్మని వెనకనుంచి వాటేసుకుని అమ్మ భుజం మీద నా తల పెట్టి దీనంగా అడిగా అమ్మని. అమ్మ నాకేసి అదోలా చూస్తూ, కాఫీ కలిపి ఇచ్చింది. అమ్మ నన్ను మాత్రం దూరం చెయ్యలేదు, అట్లా అని నా నుంచి విడిపించుకోనూ లేదు. నేను అట్లానే, అమ్మకి ఆనుకుని నుంచునే కాఫీ తాగుతూ, “వాళ్ళిద్దరూ మొండిపీనుగలే! విని ఛావట్లేదు!! ఇగ దాన భేద దండోపాయాల్ని వాడాల్సిందే.” అని అనేసరికి, అమ్మ ఇంకొంచెం తేడాగా మొహం పెట్టి, “అంత లావు దాన్ని చూసికూడా వాళ్ళీమీ బెసగట్లే అంటే ఎక్కడో కొడుతోంది!” అని టంగ్ స్లిప్పయ్యింది. ఇంక నాకు క్యూరియాసిటీ ఆగలేక, “ఏది అంతలావు ఉంది అని నీకెలా తెలుసే” అని అడిగేసా! అమ్మ అదే తేడా చూపు, సన్నని నవ్వుతో నాకో జెల్లకాయి కొట్టి “నేను నీ అమ్మను రా! చిన్నప్పటినుంచీ నిన్ను పెంచినదానిని. నా బిడ్డ ఎంతటి వాడయ్యాడో నాకు కాక ఇంకెవరికి తెలుస్తుంది రా!” అంటూ ఫుల్లు డబల్ మీనింగు జెనరల్ సెంటీ స్టేట్మెంట్ ఒకటి ఇచ్చేసరికి, ఇందాక గదిలో రోజా-గంగలను చూస్తూ తెగ బలిసి కొట్టుకుంటున్న మచ్చగాడిని అమ్మ చూసేసింది అని నాకు రూఢీ అయ్యిపోయింది. ఎందుకంటే, నా చిన్నప్పుడు నాన్న తప్పితే ఇంకెవ్వరూ నన్ను బరిబర్తలతో చూడలేదు. కొంచెం ఊహ వచ్చాక, హాస్టల్ బ్రతుకే నాది.

సో అమ్మ అబద్ధం చెపుతోంది అని నాకు అర్ధం అయ్యి, నాలోని మ(మృ)గాడు నిద్రలేచి అమ్మని కామపు కళ్ళతో చూడడం ప్రారంభించాడు. నా చేతులూ అమ్మ నడుము చుట్టూ బిగుసుకోసాగాయి. ఇంతలో బిలబిలా ఇంక్లూడింగ్ లల్లీ, నా పెళ్ళాల సైన్యం మొత్తం వంటింట్లోకి వచ్చేసి గిన్నెలు బ్రద్దలు కొడుతూ, టీలూ కాఫీలూ పాలూ కలుపుకోసాగారు. వాళ్ళని చూస్తూనే నానుంచి విడిపించుకుని, అమ్మ ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ తన కాఫీ కప్పు తీసుకుని బయటకు దొబ్బేసింది. "ఛస్! కరెక్ట్ టైంకి వచ్చి దిగబడ్డారు తొట్టి గ్యాంగ్. ఇంకో రెండు నిముషాలు రాకుండా ఉండి ఉంటే అమ్మ వేడి మీద ఉండగానే ఇంకో సమ్మెట దెబ్బ పడిపోయేది, అమ్మ పూర్తిగా లైనులో పడి పోయేది. అమ్మకీ నాకూ ఒక్క నిముషం కూడా ప్రైవసీ లేకుండా ఈ ఆడమలయాళం అడ్డుపడుతోంది! ఎట్లా అయినా ఈ తొట్టి గ్యాంగ్ ని రేపు రాత్రిదాక ఇంటికి రానివ్వకుండా బయటకు తోలేసి అమ్మ సంగతి తేల్చేసుకోవాలి!!” అని గట్టిగా నిర్ణయించుకుని, పుస్తకంలో రాసిన మా ముసల్దాని మ్యాటర్ జ్ఞప్తికి వచ్చి, అక్కడి నుంచి మెల్లగా లేచి అమ్మమ్మ ఎక్కడ ఉందో అని వెతుక్కుంటూ ఇల్లంతా తిరిగేసరికి, అమ్మమ్మ యాస్యూజువల్ దాని స్టాండర్ద్ ప్లేస్ ఇంటి బయట అరుగు మీద కూర్చుని ఉంది.

నేను దాని పక్కనే కూర్చుని, “ఒసేయ్! నిన్ను కొన్ని భయంకరమైన డవుట్లు అడగాలి. నువ్వు గుండెపోటు తెచ్చుకోను అని నాకు ప్రామిస్ చేస్తేనే అడుగుతాను.” అని సీరియస్ గా అడిగేసరికి, అమ్మమ్మ కొంచెం తేడాగా నాకేసి చూస్తూనే “ఏంట్రోయ్! ఏనాడూ లేనిది, వింతగా నన్ను పర్మిషన్ అడుగుతున్నావ్? ఏంటీ సంగతి?” అనేసరికి, ముందుగా రోజా-గంగా, ఆనక అమ్మ నాకు ముగ్గురూ స్లిప్పిచ్చి నా గుద్దలో వెలిగించిన మంట కన్న ఎక్కువగా అనిపించి, నిష్టూరంగా "ఏంటే ముసిలీ! నువ్వేదో భోళా భాళీ అనుకున్నాను. నువ్వూ రహస్యాలు దాస్తావని నాకు ఇవ్వాళే తెలిసింది. ఏంటీ సంగతి!" అని ఎంకోడెడ్ భాషలో దాన్ని కెలికాను. అమ్మమ్మ కొంచెం అయోమయంగా నాకేసి చూస్తూ ఉంటే, “అదేనే ఆరోజు హాస్పటల్లో లలితాంబకి నేనూ మీ ఆయనా బావ మరదళ్ళ వరస కాదు! అన్నా-చెల్లెళ్ళ వరస అని ఎందుకు చెప్పలేదే!! ఆ ముసలి ప్రాణం గుటుక్కుమనేది కాదు కదే!!! పోనీ చావుని ఎవ్వరూ ఆపలేరు!!! నువ్వు అప్పుడు చెప్పకుంటే, నాన్న చనిపోయాడు అని తెలిసాక అయినా చనిపోయేది మామ్మ!!!! కనుక మామ్మ సంగతి వదిలెయ్యి. కనీసం మూడు నెలలనుంచీ రోజూ ఘొల్లుఘొల్లుమంటూ ఏడుస్తున్న నీ సొంత కూతురుకి, అదే మా అమ్మకి అయినా చెప్పలేదేమే? నేనూ, నీ మావగారూ అన్నా-చెల్లెళ్ళము. నువ్వూ నారాయణ ఇద్దరూ బావామరదళ్ళు. అందుచేత నువ్వు ఖంగారు పడొద్దు అని కనీసం అమ్మని ఓదార్చడానికి కూడా నీకు మనసు రాలేదే? ఏంటే నీ ఈ మొండి సీక్రెట్స్ ఎప్పటికీ చెప్పదలుచుకోలేదా??" అని కొంచెం కోపంగానే అడిగేసా.

దానికి అమ్మమ్మ కొంచెం దిగులుగా “లేదురా! నా కుతురికి ఎట్లా చెప్పమంటావురా మా అమ్మ దాని సొంత అన్నతో పడుకుని నన్ను కన్నది అని. నా పుట్టుకే కుటుంబ సభ్యుల మధ్యన జరిగిన వికృత రతి వలన అని నేను నా కూతురుకి ఎట్లా చెప్పను రా? చెప్పినా అది హర్షించగలదా?? దానికి మా అమ్మ అంటే ప్రాణం రా!! మా అమ్మని దాని గుండెల్లో ఎంతో ఉన్నతమైన స్థానంలో పెట్టుకుంది. ఇప్పుడు నిజము చెప్పి చిన్నప్పటినుంచీ అది ఆరాధిస్తూ వస్తున్న మా అమ్మ అసలు ఒక వావీ వరుసా తెలియని పశువు అని ఎట్లా చెప్పగలనురా?? పైగా అది ఇన్సిస్టు చేస్తేనే మీరు పుట్టారు అని దానికి అనిపించి, ఏదో ఒకనాడు అది మిమ్మల్నీ ఒప్పుకుని, మీతో కలుస్తుంది అని ఒక ఆశ. అందుకే ఆ కటువైన నిజము కన్నా ఈ బాధకరమైన అబద్ధమే దానికి మేలు చేస్తుంది అన్న ఉద్దేశ్యంతో చెప్పలేదు. అంతే కానీ మరో కారణం కాదురా కన్నలూ! అసలు మగస్పర్శే తెలియకుండా ఏదో బండా మొండీ బ్రతికేస్తున్న నా మోడు వారిన జీవితంలోకి వసంతంలా వచ్చి, నా బీడువారిన భూముల్లో తొలకరివానలా వీర్యాన్ని జల్లి, న పాడుబడ్డ నూతిలోంచి మళ్ళీ జల ఊరేట్టు చేసిన లల్లీ నాలుకా మరియూ నీ మచ్చగాడి మీదొట్టు. అసలు నిజము చెబుతే అది ఇంకా బాధపడుతుంది, మీకు దక్కకుండా పోతుంది అన్న కారణమే నన్ను ఆపింది.” అని రవ్వంత కన్నీరు నిండిన కళ్ళతో నాకు దీనముగా తన డైలెమాని ఎక్స్ప్లెయిన్ చేసింది అమ్మమ్మ. ముసల్ది ఎంతైనా ఒక రాష్ట్రం మొత్తాన్ని తన కనుసన్నలలో పెట్టుకుని పాలించిన గొప్ప బ్యూరోక్రాట్ కదా! దాని లాగిక్ కి నేను పూర్తిగా పడిపోయాను.

నేను ఏదో అనబోతుంటే మళ్ళీ లల్లీ నా పెళ్ళాలను వేసుకొచ్చి పానకంలో పుడక కాదు బెల్లం ముక్కలా నా నోటికి అడ్డం పడింది. దానికేసి ఒక కౄరమైన లుక్కు ఒకటి వేసి అది చేసిన తప్పేంటో దానికి నోరు విప్పకుండానే చెప్పేసరికి అది నెత్తి కొట్టుకుని చెవులు పట్టుకుని సారీ అన్నట్టు గుంజీలు తీసింది. కర్మ సిద్ధాంతాన్ని నమ్మే వాడిని కనుక, నేను కూడా, లల్లీ యాదృచ్ఛికంగా అడ్డము రాలేదు, వేరే ఏదో బలీయమైన శక్తులే అడ్డం పడ్డాయి అని నమ్మి పోనీలే ఇంకోసారి రాయివేస్తా అన్నట్టు సైగ చేసా. నా పెళ్ళాలు నలుగురూ బిలబిలా అమ్మమ్మ చుట్టూ చేరి, మామ్మ-మామ్మ అంటూ, తోటలో చూసిన వాటిగురించి ప్రశ్నలతో దానిని ఉక్కిరిబిక్కిరి చెయ్యడం మొదలెట్టారు. నేను ఇగ అక్కడ ఉండడం వేస్ట్ అనుకుని, లేచి సిగరెట్టు వెలిగించి ఇంటివెనక్కి వెళ్ళాను. ఇంతలో సినాలి వచ్చి బాత్రూం లోకి దూరింది. నాకు పొద్దున్నించి అది జాలిగా చూస్తున్న చూపులూ, సాయంత్రం నుంచీ చేతికి అందినది నోటికి అందకుండా పోయిన రోజా-గంగ- అమ్మ ఎపిసోడ్లూ గుర్తుకు వచ్చి, అనూని తలుచుకునేసరికి అది నిన్నటిలానే మళ్ళీ బాత్రూం డోర్ ఒపెన్ చేసేసింది. నేనూ ఏమీ ఎరగనట్టు ఉచ్చోసుకోవడానికే లోనికి వెళ్ళినట్టు లోపలికి వెళ్ళేసరికి, సినాలి కూనిరాగం తీస్తూ వంటిమీద బట్టలు విప్పి నంగా పుంగా ఒంగుని, వాటర్ బాయిలర్లోంచి వేడి నీళ్ళు బకెట్లోకి పట్టుకుంటోంది. నేను పిల్లిలాగ అడుగులో అడుగు వేసుకుంటూ మెల్లగా దాని వెనకాల చేరి, చప్పుడు చెయ్యకుండా ప్యాంట్ లోంచి దాని గుద్ద చూడంగానే లేచి సివాలెత్తిపోతున్న మచ్చగాడిని బయటకు తీసి, ఎటువంటి ఉపోద్ఘాతమూ లేకుండా డైరక్టు దాని పూబిళ్ళలోకి వెనకనుంచి ఎక్కించేసా.

ఎప్పుడైతే నా జంభం దాని మానానికి తగిలిందో, అది అర్ధం చేసుకుని కాళ్ళు యెడం చేసి నాకు సహకరిస్తూ “ఇస్స్! ఇంతసేపటికి నామీద నీకు దయ కలిగిందా విన్నూ! అహ్! ఆహ్! అబ్బాహ్! హ్మ్మ్! మ్మ్! ” అంటూ నన్ను రెచ్చగొట్టే విధముగా చిన్నగా కూజితాలు వదలసాగింది. అసలే సాయంత్రం నుంచీ కాక మీద ఉన్నాను. అందునా అమ్మ తన అదోరకమైన ఫేస్ ఫీలింగ్స్ తో నన్ను పూర్తిగా కెలికేసిందేమో, ఒక రకమైన ఫ్రస్టేటెడ్ స్టేట్ లోకి వెళ్తూండగా నా మూడు సెట్ చెయ్యనాడికి దొరికిన బిళ్ళేమో, అసలు ఆగకుండా మనసు మొత్తం సినాలి మొత్త మీదే లగ్నం చేసి, నా చూపు ఎక్కడా పక్కకి పోకుండా, అది ముందుకు జారిపోకుండా, రెండుచేతులూ దాని మొత్త చుట్టూ వేసి, గోడ కుర్చీ వేసిన ఫోసులో కాళ్ళు వంచి, దబా దబా వెనకనుంచి వేస్తూనే ఉన్నాను. టైం లేదు, ఆయాసం లేదు, రొప్పు లేదు. ఏదీ లేదు. నేను కొడుతున్నంతసేపూ అది సమ్మగా మెలికలు తిరుగుతూ కొట్టించుకుంటూనే ఉంది. మొదలుపెట్టడమే మూడో గేర్లో మొదలుపెట్టానేమో, ఐదు, పది, పదిహేను, ఇరవై నిముషాల పాటు ఆపకుండా ఏకధాటిగా దెబ్బ వేస్తూనే ఉన్నాను. ఆరో నిముషం నుంచీ సినాలి “చోద్ద్ దీ! మేరీ ఫుద్దీకో కాట్దీ, జోర్సే! ఔర్ జోర్సే! ఉయి! ఉయి అమ్మా! హే మేరే అమ్మా! ఏ కైసే సుఖ్ దేదీ ముఝే! ఫుద్దీ కే జగహ్పే లండ్ దీ హోతీ తో ఇత్నా మజ్బూత్ చుదాయి కహాన్ మిల్తీ ముఝే! ఉయీ! మై మర్గయీ! ఆహ్! చుదాయీ సే మార్నేవాల పెహ్లా ఖూనీ హోనేవాలేహో! ఔర్ చుదాయీ సే మర్నేవాలి పెహ్లీ షికార్ మై హోనే వాలీ హూన్! ఉయీ! ఉమ్మ్! ఆహ్! అయిసేహీ! అమ్మా! ఆహ్!” అంటూ కూజితాలు పీక్స్ లోకి తీసుకెళ్ళి వగరుస్తూ అరుస్తూ ధారలు ధారలు గా వెండితీగలకు మల్లే తన రసాలని వదులుతూ పోసాగంది. ఆ రసాల వలన నా మొడ్డ జర్రున జారిపోతూ తన గర్భ సంచీని తాకుతూ వెనక్కి అతిబలవంతాన నేను లాగుతూ మళ్ళీ జారుతూ దానికీ, నాకూ, నా మడ్డకీ ఒక అలౌకిక సుఖం దొరకసాగింది. ఒక 20 నిముషాల తరవాత మెల్లగా నా వట్టల్లో సలపరం మొదలయ్యింది. అది నరాల్లోంచి స్పీడుగా దూసుకొస్తూ అగ్ని పర్వతం బ్రద్దలైతే పోంగే లావాలాగ ఏక ధారగా వదిలేసమయానికి లల్లీ నా చెవిలో అరిచినట్టు అనిపిస్తే వెంటనే సోయలోకి వచ్చి ఒక్కసారిగా దాని పూకులోంచి తీసి దాని వీపు మీద కార్చేసాను.
​