Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

ఆడతనమా - చూడతరమా - 3​

ఎక్కడో చప్పుళ్ళు వినిపిస్తుంటే నాకు మెలుకువ వచ్చి చుట్టూ చూసేసరికి, 8 మందీ గాయబ్. నాకు వంటి మీద లుంగీ వచ్చింది, నేను నేల మీదనుంచి మంచం మీదకి వచ్చాను. ఏంటబ్బా కింద పడుకున్నా కదా పైకెలా వచ్చాను అనుకుంటూ లేస్తుంటే, “గుడ్మార్నింగ్!!” అంటూ ఒక మెరుపు తీగ గది తలుపు దగ్గరకి వచ్చి, ఎడమ చెయ్యి పైకెత్తి తలుపుకి ఆనించి నుంచుంది. నాకేమైనా మైండు దొబ్బిందేమో అనుకుని కళ్ళు నులుముకుని మరీ చూసా. ఆ మెరుపుతీగ మరెవ్వరో కాదు, అమ్మే! పల్చటి లెమన్ గ్రీన్ కలర్ పాలిస్టర్ చీర, పేల్ ఎల్లో కలర్ లోనెక్ జాకెట్టు వేసుకుని, తల స్నానం చేసిందేమో, జుట్టు ఒక భుజం మీదనుంచి విరబోసుకుని, చీర కట్టులోంచే క్లీవేజ్ కనిపిస్తూ ఉండేసరికి, రాత్రి అంతమందిని పడేసి దెంగి దెంగి అలిసిపోయిన మచ్చగాడు ఆ క్లీవేజ్ చూసేసరికే ఊపిరిపోసుకోసాగాడు. అసలే అమ్మ దబ్బపండు రంగు. ఆపైన వెలిసిపోయిన పసుపు రంగు జాకెట్టు వేసిందేమో, అమ్మ మేనిచ్చాయలో ఆ రంగు కలిసిపోయి అసలు వంటిమీద జాకెట్టు వెయ్యలేదేమో అన్న ఫీలింగ్ కలుగచేస్తూ మచ్చగాడిని పూర్తిగా నిద్ర లేపేసింది. పైగా చెయ్యెత్తి తలుపుకి ఓరగా ఆనించి నుంచుందేమో! నన్ను రెచ్చగొట్టడానికే ఆ పల్చని పైట రెండు కొండలమధ్యనా ఇరుక్కుని, ఒక బంగారు కొండ, అమ్మ ఊపిరి తీసుకున్నప్పుడల్లా ఊగిసలాడుతూ తన ఉనికిని నాకు తెలిపి నన్ను (అదే నా మచ్చగాడిని) నిద్ర లేపటానికి అన్నట్టుగా బయటకు వచ్చేసింది. దీనెబ్బా జీవితం!! అసలే పల్చని చీర! ఆపైన దాన్ని బొడ్డుకిందకి కట్టిందేమో, దమ్ముంటే నీ నాలికతో నా లోతు కొలవరా అని నన్ను ఛాలెంజ్ చేస్తూ చీరలోంచి పచ్చగా ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తున్న ఆ బొడ్డూ; నన్ను పిసకరా అన్నట్టు ఊరిస్తూ కనీ కనిపించనట్టు కనిపిస్తూ ఉన్న ఆ నడుం మడతా చాలసలు నేను నాన్స్టాప్గా కై కొట్టేసుకుంటూ సచ్చిపోవటానికి! నన్ను కెలికేసి చంపెయ్యడానికే ఇంత పొద్దున్నే నా మీదకి వచ్చింది అమ్మ అనుకుంటూ, “గుడ్మార్నింగ్ అమ్మా!” అంటూ లేచి టైం ఎంతయిందా అంటూ అటూ ఇటూ చూస్తూ ఉంటే, “రేయ్! ఏంట్రా ఆ యావ? చూసింది చాల్లే! లే! త్వరగా రెడీ అవ్వు. నిన్న సాయంత్రం డాల్ఫిన్ పాయింట్ కి వెళ్దాం అన్నాను మర్చిపోయావా? లే త్వరగా తెములు. నీ సంత అంతటినీ కర్రతో అదిలించి ఇంతకు ముందే బాత్రూంలోకి తోలాను. నిన్నూ అలాగే తోలాలా?” అంటూ రెండు అరుపులు అరిచేసరికి, రైఫిల్ సౌండు విన్న సోల్జర్లా ఊడిపోతున్న లుంగీని గట్టిగా పట్టుకుని గబగబా పరిగెడుతూ నా రూంలోకి వెళ్ళి బ్రష్ టంగ్క్లీనర్ తీసుకుని, కనిపించిన తువాలుని భుజమ్మీద వేసుకుని, లుంగీ ని అడ్డ కట్టు కట్టి, పళ్ళుతోముకుంటూ దొడ్లోకి పరిగెత్తాను.

అక్కడున్న రెండు బాత్రూముల్లోంచీ అరుపులు వినిపిస్తూ ఉండేసరికి, “ఒరేయ్ నాన్న! ఇక్కడికి రారా! లోపల ఆడమూక ఉంది. టైము లేదు అని మీ అమ్మ ముగ్గురు ముగ్గురిని తోలింది. నీకు ఇక్కడ పెట్టించింది నీళ్ళు. రా ఇక్కడే నుంచుని పోసుకో!” అంటూ అమ్మమ్మ దొడ్లో ఉన్న మామిడి చెట్టు చుట్టూ కట్టి ఉన్న దిమ్మ మీద కూర్చుని అరిచింది. ఏదో ఒకటిలే అని అనుకుంటూ గబగబా పళ్ళు తోముకుని, లుంగీ ప్లేస్ లో తువ్వాలు కట్టి, లుంగీ విప్పి అమ్మమ్మ భుజమ్మీద వేసి, అక్కడే దిమ్మ మీద పెట్టి ఉన్న బకెట్టులోంచి నీళ్ళు తీసుకుంటూ రెండు నిముషాల్లో స్నానం చేసి, అదే లుంగితో వళ్ళు తుడుచుకుని, దాన్ని కట్టుకుని తువాలు విప్పి దిమ్మ మీదే కుప్పలా పడేసి, దొడ్లోకి వచ్చిన నాలుగో నిముషంలో స్నానం ముగించేసి వంటింట్లోకి కాఫీ కోసం పరిగెత్తాను. అమ్మని చూసి అంతే సెక్సీగా మామిడి పిందెల రంగు లంగా జాకెట్టూ, దానిమీద గంధం రంగు ఓణీ వేసుకుని, పైన క్లీవేజీ, కింద బొడ్డు చూపిస్తూ అమ్మలానే సెక్సీగా తయారు అయ్యిన అనూ మరియు అమ్మా అక్కడే ఏదో సీక్రెట్టు మాట్లాడుకుంటూ ఉన్నారు. స్పీడుగా వస్తున్న నన్ను చూసి ఇద్దరూ గొణుక్కోవడం ఆపేసి నాకేసి చూస్తూ ఒకేసారి దీర్ఘంగా నిట్టూర్పు విడిచి ఒకరి మొహాలు ఒకరు చూసుకుని నవ్వుతూ ఉన్నారు. నేను ఆ బుసలూ, నిట్టూర్పులూ పట్టించుకోకుండా “నాకు కాఫీ అర్జంట్ పడకపోతే ఈ బుర్ర బద్దలై నా మెదడు నేలమీద పడిపోతుంది. కాఫీ ప్లీజ్” అంటూ గగ్గోలు పెట్టేసరికి, అనూ గబగబా కాఫీ కలిపి ఇచ్చింది. ఖంగారులో చెక్కర వెయ్యడం మర్చిపోయింది అది. అయినా వాళ్ళిద్దరి అందాలూ చూస్తూ గుటకలు మింగుతూ నుంచున్న నాకు పెద్ద ఫరక్ ఏం పడలేదు. ఆత్రంగా వాళ్ళకేసి చూస్తూ రెండు గుక్కల్లో తాగేసి, అనూ ఇంకో కాఫీ ఇవ్వవే ప్లీజ్ అంటూ బ్రతిమలాడేసరికి అది ఇంకో గ్లాసుడు పంచదార లేని కాఫీ కలిపి ఇవ్వబోతుంటే, “ఒసేయ్ తింగరిబుచ్చీ! చెక్కర వెయ్యవా? వాడో మాలోకంగాడు. అట్లానే తాగేసాడు ఇందాక. ఇప్పుడు కూడా నువ్వు చెక్కర లేకుండానే ఇస్తున్నావ్” అని అమ్మ అదిలించేసరికి, అనూ తలదించుకుని సిగ్గుపడుతూ కాఫీలో చెక్కెర వేసి తిరగ్గొట్టి నాకిచ్చింది.

అక్కడ ఉంటే ఈసారి అమ్మ పంచు నామీదే అన్న భయంతో ఆ కాఫీ గ్లాస్ పుచ్చుకుని మేడ మీదకి పరిగెడుతూ మధ్యలో సిగరెట్ ప్యాకెట్టూ అగ్గిపెట్టే తీసుకుని పైకి వెళ్ళి, నా స్టాండర్డు ప్లేస్, గట్టుమీద కూర్చుని సిగరెట్టు తోపాటు కాఫీ తాగేసి, ఇంకోటి వెలిగించి అక్కడే కూర్చున్నా. ఇంతలో అమ్మమ్మ “ఒరేయ్ నానీ! కిందకి రా” అంటూ కిందనించే అరిచింది. నేను సిగరెట్టు పడేసి కిందకి వెళ్ళా. అది బయట అరుగుమీద చేరి, “ఇదిగో నేను మన యం.పీ కి ఫోన్ చేసా. తన యాట్చ్ ఇస్తున్నాడు. జాగ్రత్తగా వెళ్ళి రండి. మన చేపల బోట్లు ఉండే చోటికే వస్తోంది ఆ బోటు. అందరితో వెళ్తున్నావు. జెర భద్రం. తింగరి పనులు చెయ్యకు. నగుబాటు మనకి. నాలుగు గోడల మధ్యనా నువ్వేం చేసినా నడుస్తుంది. బయట మన హుందాతనము అట్లానే మెయింటైన్ చెయ్యాలి. మన వంశానికి నువ్వొక్కడివే నలుసువి. మున్ముందు ఈ పరగణా అంతా నీ మాట మీదే నడవాలి. కనుక జాగ్రత్తగా మసులుకో. ఎవరు నిన్ను రెచ్చగొట్టినా నీ సమయమనం కోల్పోకు. ఇది చెప్పడానికే నిన్ను పిలిచింది.” అంటూ నీతి సూక్తులు చెప్పింది నాకు. “నువ్వెళ్ళి ఆ లల్లీ ని, అనూ నీ నా దగ్గరకి పంపు” అంటూ నాకు పురమాయించి అది అరుగుమీదే బాసెంపట్టేసుకుని కార్డ్ లెస్స్ ఫోన్లో ఎవరికో ఫోన్ చేస్తూ కూర్చుంది. నేను లోపలికి వెళ్ళేసరికి లేడీస్ అందరూ జైల్లో అటెండెన్స్ వేయించుకోవడానికి లైనులో నుంచున్న ఆడ ఖైదీల మాదిరి ఒక్కోళ్ళూ ఒక్కో రకమైన సెక్సీ డ్రెస్స్ వేసుకుని రెడీ అయ్యి ఉన్నారు. అమ్మ ఉగ్రంగా అందరినీ తినేసేట్టు చూస్తోంది. నేను వెళ్ళి ఏమీ ఎరగనట్టు “లల్లీ, అనూ అమ్మమ్మ మీ ఇద్దరినీ ఎందుకో రమ్మందే” అంటూ వాళ్ళకి చెప్పేసి, లటుక్కున నా గదిలో దూరి బట్టలు వేసుకుని ఎందుకైనా మంచిది అని లైటరూ, రెండు బాక్సర్ షార్ట్లు, రెండు బనీన్లూ నా ప్లాస్టిక్ స్లిప్ బేగ్లో అరడజను పెద్ద సిగరెట్ ప్యాకెట్లతో పాటు కుక్కాను.

బయటకు వచ్చి చూస్తే, అమ్మమ్మ తలంటు పూర్తయ్యింది అనుకుంటా అనూ, లల్లీ ఇద్దరూ కూడా వచ్చి లైనులో నుంచున్నారు. అమ్మ కూడా ఇంచుమించు అమ్మమ్మ చెప్పిన మ్యాటరే చెబుతోంది కానీ కొంచెం వార్నింగు టోన్లో ఇస్తోంది. నేను సైలెంటుగా బయట పడి అమ్మమ్మ పక్కనే కూర్చుని, “ఒసేయ్ అమ్మమ్మ! ఏంటే పెద్ద బాషా బ్యాగ్రౌండ్ ఏమైనా ఉందా మనకి. అంత గొప్పగా వార్నింగు ఇస్తోంది నీ కూతురు?” అని అడిగేసరికి, “ఒరేయ్ దాదాపు మూడు నెలల తర్వాత అది ఇల్లు కదుల్తోంది. కొంచెం కనిపెట్టుకో దాన్ని! దాని పక్కనే ఉండు. అదేమైనా అఘాయిత్యం చేసుకుంటే మనం దిక్కులేనివాళ్ళమైపోతాము. కాపాడుకో దాన్ని!!” అని నర్మగర్భంగా చెప్పింది. నాకు కొంచెం కూడా అర్థం కాలేదు. అవన్నీ పక్కన పెట్టి “ఒసేయ్ రాత్రి ఏమయిందే. అమ్మ పొద్దున్నే అంత వయొలెంట్గా ఉంది. మేము నిజం చెప్పాక ఏంజరిగిందే?” అని అడిగేసరికి, “ఇప్పుడు సమయం కాదు, తిరిగొచ్చాక తీరిగ్గా చెబుతా. లేటయితే డాల్ఫిన్స్ డీప్ సీలోకి వెళ్ళిపోగలవు. మీరు వాటిని చూడాలంటే రాత్రికి తిరిగి రాలేరు.” అని అంది. “సరేనే ఈ పల్లెటూరిలో యాట్చ్ ఏంటే” అంటే “వాడు యాట్చ్ వాడేది వాడి సెక్స్ ట్రిప్స్ కే కానీ, వాడి స్మగ్లింగ్ వ్యాపారం కూడా అందులోనుంచే చేస్తాడు వెధవ. మనకి తెలుసని వాడికీ తెలుసు, అదే వాడు మనకి అణిగిమణిగి ఉండడానికి కారణము. పైగా మనచేతిలో దాదాపు రెండున్నర లక్షల వోట్లు ఉన్నాయి. మనం ఎవరి వైపు వేలు చూపెడితే వాడికి గంపగుత్తగా పడిపోతాయి. అందుకే మనకి లొక్కుగా ఉంటాడు వాడు. అట్లా అని వాడిని మనం ఎక్కువ ఫేవర్లు అడగలేము. ఇట్లాంటి చిన్న చిన్నవే అడుగుతూ ఉంటాము. ఏందుకైనా మంచిది యాట్చ్లో స్పేర్ డీజిల్ క్యాన్లు పెట్టించుకోండి. అయినా శాటిలైట్ ఫోన్ ఉందిలే యాట్చ్లో, నాకు తెలుసు. నేనే రికమెండేషన్ చేసి వాడికి శాటిలైట్ ఫోన్ పర్మిషన్ ఇప్పించాను.” అని ఇంకొన్ని జాగ్రత్తలు చెబుతూ ఉంటే మార్చ్ ఫాస్ట్ చేస్తూ వచ్చే లేడీ బెటాలియన్ మాదిరి నా గ్యాంగ్ మొత్తం ఒకరి తరువాత ఒకరు బయటకు వచ్చి రెండు పెద్ద బళ్ళూ, అమ్మమ్మ దగ్గరున్న చిన్న బండిలోనూ సర్దుకుని కూర్చున్నారు. నేనో పెద్దబండి డ్రైవింగ్ సీటులో కూర్చుంటే, అమ్మొచ్చి నా పక్కనున్న సీటులో కూర్చుంది. లల్లీ ఒక బండీ, పెద్దీ ఒక బండీ డ్రైవ్ చేస్తూ ఉండగా మూడు బళ్ళలో అందరమూ ఫిషింగ్ హార్బర్ చేరేసరికి, కొంచెం ఎండెక్కిపోయింది. చాలా పడవలు అప్పటికే సముద్రంలోకి వెళ్ళిపోయాయి.

ఒక ఐదు నిముషాలు వెయిట్ చేసేసరికి, ఒక తెల్లని రాజహంస లాంటి జంబో యాట్చ్ వచ్చి ఆగింది. అందులోంచి యంపీ పీఏ, పైలెట్ తోబాటు దిగి అమ్మకి వంగి వంగి ఆల్మోస్ట్ సాష్టాంగ నమస్కారం చేసి, నా దగ్గరికి వచ్చి “బాబూ! రండి. ఇతని పేరు సెంథిల్. మూగవాడు. మరేమీ అనుకోకండి. షార్ట్ నోటీస్ అయ్యేసరికి, రెగ్యులర్ యాట్చ్ పైలట్ ఊరెళ్ళి మనకి దొరకలేదు. అయినా వీడు బాగా నడుపుతాడు. పైగా వీడిది ఈ ఊరే. ఇక్కడ హై సీస్ అంతా వీడికి కొట్టిన పిండి. మరేమీ అనుకోకండి” అంటూ ఒక వంద సారీలు చెప్పి యాట్చ్ మాకప్పగించి వెళ్ళిపోయాడు. మేమందరమూ ఎక్కి సెంథిల్ని డాల్ఫిన్ పాయింట్ కి తీసుకెళ్ళమని చెప్పాము. వాడు “మనం వెళ్ళడానికి కనీసం రెండుగంటలు పడుతుంది, అంత వరకూ మీరు రెస్ట్ తీసుకోండి” అన్నట్టు సైగలు చేసి మాకు లోయర్ డెక్ లో ఉన్న కేబిన్స్ చూపించి, తినడానికి పేంట్రీలో అన్నీ ఉన్నాయి అన్నట్టు సైగలు చేసి పైలట్ కేబిన్లోకి వెళ్ళిపోయి మెల్లగా స్టార్ట్ చేసి, సముద్రంలోకి వెళ్ళడం మొదలు పెట్టాడు. నేను కింద ఉండి అమ్మ చూసే అదోరకమైన లూక్స్ తట్టుకోలేక, సిగరెట్టు ప్యాకేట్ ఒక్కటీ తీస్తే నన్ను బూతులు తిడుతుందేమో అన్న భయంతో స్లిప్ బ్యాగ్ మొత్తాన్ని భుజానికి తగిలించుకుని పైకొచ్చి సిగరెట్ వెలిగించి పైలట్ క్యాబిన్లోకి దూరాను. అక్కడ సెంథిల్ ఎంతో అనుభవం ఉన్న వాడిలాగా ఒంటి చేత్తో ఆపరేట్ చేస్తూ వేటకి వచ్చిన చేపల బోట్లని లాఘవంగా తప్పిస్తూ ప్లెయిన్ సీలోకి ఎంటరయ్యాక, క్రూజ్ మోడ్లోకి మార్చి నడపడం మొదలుపెట్టాడు. ఇంతలో సన్నగా వాన మొదలయ్యింది. సరిగా అప్పుడే, గేంగ్ మొత్తం అప్పర్ డెక్ మీదకి వచ్చారు. అందరూ వానలో తడుస్తూ చిన్న పిల్లల్లా ఎంజాయ్ చెయ్యడం మొదలుపెట్టారు. అమ్మా-అమ్మమ్మల వార్నింగ్ ఫలితమేమో, రోజా-గంగా-మంగా ముగ్గురూ నాకు దూరంగా ఉండి ఆర్తిగా నాకేసి చూస్తూ ఉన్నారు. ఎనిమిది బిళ్ళల్లూ ఉన్నాయి కానీ రాణీ బిళ్ళ అదే అమ్మ కిందే ఉంది అని చూసి, అమ్మమ్మ చెప్పిన జాగ్రత్తలు గుర్తుకు వచ్చి, నేను కిందకి వచ్చి అక్కడే లాంగ్ సోఫాలో ముభావంగా కూర్చుని ఉన్న అమ్మ కాళ్ళ దగ్గరే కూర్చుని, “అమ్మా! ఏంటే? నిన్నే ఫ్రెండ్ అన్నావ్. ఇప్పుడేమో ముభావంగా కూర్చున్నావ్. ఏంటే గఢియకో రకంగా ఉంటున్నావ్. నువ్వు ఇదివరకటి నీలానే ఉండవే అమ్మా!” అంటూ అమ్మ మోకళ్ళమీద తలపెట్టి పడుకున్నా. అమ్మ ఏమీ మాట్లాడకుండా మెల్లగా నా తల నిమురుతూ ఉంది. అమ్మ నా తల రాయడం మొదలెట్టేసరికి, ఎప్పుడు పట్టిందో కానీ నిద్ర పట్టేసి అట్లానే పడుకుండిపోయా.

“డాల్ఫిన్ పాయింట్ దగ్గర్లోకి వచ్చేసాం” అని పారు వచ్చి మాకు చెప్పేదాకా, నేను అమ్మ వడిలో తలపెట్టుకుని పడుకుండిపోయాను, అమ్మ అట్లానే సోఫాలో పడుకుండిపోయింది. పారూ వచ్చి మమ్మల్ని లెగ్గోట్టేసరికి, లేచి చెరో కేబిన్లో దూరి రిఫ్రెష్ అయ్యి అప్పర్ డెక్ ఎక్కేసరికి హై సీ లో ఉన్నాము. ఎటు చూసినా నీలి సముద్రం. అంతలో సెంథిల్ వచ్చి, దక్షిణం దిక్కుకేసి చూపించి , “అటువైపు డాల్ఫిన్లు ఎక్కువ ఉన్నాయి, అటువైపు వెళ్ళి లంగర్ వేసుకుంటే ఒక ఇరవై ముప్పై నిముషాలలో అవి పైకి వస్తాయి” అని సైగలు చేసేసరికి, నేను తలవూపుతూ వాడికి అట్లానే కానీ అని సైగ చేసి చెప్పాను. ఇంతలో పారూ “విన్నూ! నీకు సైగల భాష కూడా వచ్చా” అని అడిగితే, “గురుకులం లో నా బెడ్మేట్ మూగవాడు. వాడితో ఉండీ ఉండీ నాకూ సైన్ లాంగ్వేజ్ వచ్చింది” అని చెప్పాను. అమ్మ నన్నో ఎనిగ్మాలా చూస్తూ “నీకు రానివి ఏమైనా ఉన్నాయారా?” అని ఆశ్చర్యంగా అడిగేసరికి, నేను ఏదో చెప్పబోతుంటే, స్వానీ, రోజా ఇద్దరూ “డాల్ఫిన్స్ డాల్ఫిన్స్” అంటూ చిన్నపిల్లల్లా గెంతుతూ అరవడం మొదలెట్టారు. అప్పటికే సెంథిల్ బోట్ ఇంజిన్స్ ఆఫ్ చేసి లంగర్ వేసాడేమో, వీళ్ళ అరుపులు ఆ నిశ్శబ్దంలో గన్షాట్స్ మల్లే వినవచ్చి అందరూ వాళ్ళు చూస్తున్న వైపుకి వెళ్ళారు. అక్కడ ఒక అరడజను డాల్ఫిన్లు ఉండి ఉండి గాల్లోకి ఎగిరి దూకుతూ సర్కిల్స్ లో తిరుగుతున్నాయి. అందరూ అన్నీ మైమరచిపోయి వాటికేసే చూస్తూ ఉన్నారు. నాకంత ఇంటరెస్ట్ లేక, నేను సైలెంట్ గా బోట్ ముందర డేక్ మీదకి వచ్చి అక్కడ వాల్చి ఉన్న లాంగ్ చెయిర్లో కాళ్ళు చాపుకుని కూర్చుని సిగరెట్ వెలిగించి నడినెత్తికి చేరిన సూర్యుడికేసి చూస్తూ ఉన్నాను. ఆకాశంలో అక్కడక్కడా ఉన్న మబ్బులు మెల్లగా గాఢమవ్వసాగాయి. కాసేపటికి డాల్ఫిన్లు అన్నీ ఒక్కక్కటిగా వెళ్ళిపోయాయి.

ఇంతలో సెంథిల్ వచ్చి కొంచెం ముందరికి వెళితే “తిమింగలాలూ, సొరచేపలూ కనపడతాయని వెళ్దామా” అని నన్ను పర్మిషన్ అడిగాడు. నేను అమ్మకేసి వచ్చి వాడి సైగలకు డబ్బింగ్ చెప్పేసరికి, అమ్మని పుష్పం, లల్లీ, పారూ ముగ్గురూ చుట్టుముట్టి “వెళ్దాం వెళ్దాం” అంటూ గోల చెయ్యసాగారు. అమ్మ సరే అని వప్పుకునేసరికి, నేను సెంథిల్ ని ఇంకా సముద్రం లోపలికి వెళ్ళమని సైగ చేసా. వాడు లంగర్ ఎత్తి, బోట్ ని ఇంకా లోపలికి తీసుకెళ్తూ ఉంటే, పెద్దీ, పారూ, రోజా ముగ్గురూ కింద ప్యాంట్రీలోకి వెళ్ళి అక్కడ షెల్ఫుల్లో ఉన్న గుడ్లతో ఎగ్ టోస్టులూ, ఆఫ్-బాయిల్డ్ గుడ్డట్లూ, కాయకూరలూ-బ్రెడ్తో శాండ్విచ్లూ చేసి ట్రేలలో పెట్టి, ఫ్రిడ్జ్లో ఉన్న ఫ్రూట్ జ్యూస్ టెట్రా ప్యాక్లతో పైకి వచ్చారు. మేము తింటూ ఉండగా సీ వాటర్ కేసి చూసేసరికి, సీ వాటర్ గీత గీసినట్టు రెండు రంగుల్లో కనిపించసాగింది. ఏంటి అని సెంథిల్ని అడిగితే “అది బంగాళాఖాతం, హిందూ మహాసముద్రం మేటింగ్ పాయింట్ అన్నట్టు, ఉత్తరం వైపు బంగాళాఖాతం, దక్షిణం వైపు హిందూ మహా సముద్రం ఉన్నాయి” అని సైగ చేసాడు. నేను అదే మా గ్యాంగ్ కి చెప్పేసరికి, అమ్మా, అనూ, స్వానీ, పుష్పంలతో సహా వాళ్ళందరూ ఆ వాటర్ కలర్ చేంజ్ ని చూస్తూ ఉన్నారు. పైన మబ్బులు ఘాడంగా కమ్ముకుంటూ ఉండేసరికి, నేను సెంథిల్ కి వాటిని చూపించి వెనక్కి వెళ్ళిపోదాం అన్నట్టు సైగ చేసా. వాడు అదిగో వచ్చేసాం అంటూ సైగ చేస్తూ ఇంకొంచెం ముందుకు వెళ్ళి, లంగర్ వెయ్యకుండా కేవలం ఇంజిన్ ఆఫ్ చేసి పెట్టాడు. అందరినీ రైలింగ్ కి దూరంగా ఉండమని సైగ చేస్తూ పైలట్ కేబిన్లోకి వచ్చెయ్యమని చెప్పేసరికి, అతి బలవంతాన అందరినీ పైలట్ కేబిన్ లోకి లాక్కొచ్చిన మరుక్షణం ఒక సొర రయ్యిమంటూ గాల్లోకి ఎగిరి ధబ్బున నీళ్ళల్లో పడింది. ఆ అదటుకి యాట్చ్ కొద్దిగా ఊగేసరికి, అందరూ భయపడి ఒకరిని ఒకరు పట్టుకున్నారు. “వద్దులే సెంథిల్ మావాళ్ళు భయపడుతున్నార్, వెనక్కి పోదాం” అని నేను గట్టిగా సైగ చేసేసరికి, సెంథిల్ బోట్ స్టార్ట్ చేసి యుటర్న్ కొట్టి వెనక్కి తిప్పి పోనివ్వసాగాడు.

ఎక్కడైతే వాటర్ కలర్ మారిందో కరెక్ట్గా అక్కడికొచ్చేసరికి, నేను సిగరెట్ తాగుదామని ఇందాక అక్కడే విడిచిపెట్టిన నా స్లిప్ బేగ్ తీసుకుని పైలట్ కేబిన్ కి దూరంగా వెనక వెంపుకు వచ్చి వెలిగించేసరికి, అమ్మ కూడా నా వెనకాలే వచ్చి నా చేతిలోంచి సిగరెట్ లాక్కొని తను తాగడం మొదలెట్టింది. నేను బేగ్ లోంచి పెట్టె తీసి ఇంకోటి వెలిగించి పెట్టె మళ్ళీ బేగ్లో పడేసి జిప్ వేసి భుజాన తగిలించుకుని అమ్మ పక్కనే రెయిలింగ్ ని ఆనుకుని నుంచుని తాగుతూ ఉండగా, ఇందాకటినుంచీ కమ్ముకుంటూ వస్తున్న మబ్బులు ఒక్కసారిగా కుంభవృష్టిగా కురవడం మొదలెట్టాయి. మేము సిగరెట్లు పట్టుకుని, తడవకుండా ఆపక్కనే కొంచెం షేడ్లో వేసిన కుర్చీలలో కూర్చుని తాగుతూ ఉన్నాం. కొంచెం దూరంగా ఒక నలభై అడుగుల ఎత్తున ఏదో రాకాసి అల పైకి లేవడం చూసి, ఖంగారుగా అమ్మ చెయ్యి పట్టుకుని లాగుతూ “పదమ్మా! లోనికి పోదాం” అంటూ ఉండగానే, “విన్నూ! ప్రమాదం! జలభూతాన్ని మనమీదకి అంపకం చేసారు ఎవరో. వేగిరం లోనికి పోవలే. దీన్ని ఎదిరించు శక్తి మనకి లేదు. మా నాయనో, లేక మామ నాగరాజో రావలె” అంటూ అనూ ఖంగారుగా మిగతా అందరినీ తీసుకుని మావద్దకు వచ్చి లోయర్ డెక్ లోకి వెళ్ళింది. “నేను అమ్మా రావే” అంటూ అమ్మతో లోనికి వెళ్ళబోతుంటే, ఆ రాకాసి అల ధబ్బున యాట్చ్ మీద పడింది. అల అదటుకి నేనూ, అమ్మా, గాల్లోకి లేచి సముద్రంలో పడ్డాము. నాలుగు లోతులు లోనికి పోయి పైకి తేలి చూసేసరికి, యాట్చ్ అప్పర్ డెక్లో ఉన్న ఫ్రూట్ జ్యూస్ టెట్రాప్యాక్లూ, చెక్క కుర్చీలూ, అట్లానే యాట్చ్ కి చివర కట్టిఉన్న లైఫ్ బోటూ ఎగిరి నీళ్ళల్లో పడ్డాయి. నాలుగైదు టెట్రా ప్యాకులు మేము మునిగిన చోటే పడేసరికి, నేను అసంకల్పంగా నీళ్ళలోంచి పైకి తేలుతూ వాటిని కలక్ట్ చేసి తేలా. మొత్తం ప్రాసెస్లో అమ్మ చెయ్యి ఎక్కడా విడువలేదు. అయినా అమ్మ కూడా మాంచి స్విమ్మర్. సో పెద్దగా ఇబ్బంది పడకుండా ఖంగారు పడకుండా, పైకి తేలి చూసేసరికి, ఆ రాకాసి అల మాయం !@! అయిపోయింది. దానితోపాటే నా ఎనిమిది మంది పెళ్ళాలూ, సెంథిల్ ఉన్న యాట్చ్ కూడా మాయం అయిపోయింది.

గురుకులంలో ఉండగా నేర్చుకున్న కుంగ్-ఫూ నాకిప్పుడు అక్కరకి వచ్చింది. కుంగ్-ఫూ ట్రైనింగ్లో భాగంగా సర్వైవల్ స్కిల్స్ పెరగడానికి మమ్మల్ని రెండు నెలలకోసారి తీసుకుపోయి నర్మదా నది సముద్రంలో కలిసే చోట మడ అడవుల మధ్యలో తినడానికి ఒక చిన్న ఉమ్మెత్త కాయ కూడా దొరకని ప్రదేశాల్లో చేతిలో చిన్న కర్రముక్క ఒకటి పెట్టి వదిలేసేవారు. రెండు మూడు రోజులు నానా కష్టాలూ పడుతూ, కనిపించిన తినబుల్ పదార్థాన్ని అట్లానే పచ్చిగా తినేస్తూ, ఎట్లానో వెనక్కి తిరిగి వచ్చేవాళ్ళము. ఆ ట్రైనింగు సెషన్లు ఇప్పుడు బాగా పనికొచ్చాయి. నా బుర్ర ఆటోమాటిక్ గా మా సర్వైవల్ రేట్ కేలిక్యులేట్ చేసింది. ఎటు చూసిన సముద్రమే. ఒక లైఫ్ బోటూ, ఓ నాలుగు టెట్రా ప్యాకుల ఫ్రూట్ జ్యూసూ, నా భుజానికున్న బ్యాగ్లో ఒక 6 డబుల్ప్యాక్ సిగరెట్టు ప్యాకెట్లూ ఒక లైటరూ, రెండు షార్ట్లూ, బనీన్లూ, షాక్తో నిలువెల్లా వణికిపోతున్న అమ్మా. ఇదీ నా పొజిషన్. ఇక అమ్మ ఖంగారు పడుతూ ఉంటే, “అమ్మా! ఖంగారు పడకే. నేనున్నాగా! లల్లీకి ఏమీ కాలేదు. అది శుభ్రంగా బ్రతికే ఉంది. దానికేదైనా హాని కలిగి ఉండి ఉంటే, ఇక్కడ నేను ఇట్లా ఉండి ఉండే వాడిని కాదు. కనుక నువ్వు ఖంగారు పడకే నన్ను ఆలోచించనీ” అంటూ అమ్మని అట్లానే విడిచి పెట్టి, కొద్ది దూరంలో తేలుతున్న లైఫ్ బోటు పట్టుకుని, దాంట్లోకి నేను అనెక్స్పెక్టెడ్ గా పట్టుకున్న టెట్రా ప్యాకులు పడేసి, దాన్ని అమ్మ దగ్గరికి లాక్కొచ్చి, అమ్మని బోట్లోకి ఎక్కించడానికి ట్రై చేస్తూ ఉంటే, తడి చేతుల వలన, అమ్మకి బోట్ స్లిప్ అవ్వుతూ ఉంది. ఈ పని కాదని, నేను ఒక చెయ్యి అమ్మ పిరుదులమీద పెట్టి అమ్మని ఎత్తి బోట్లోకి తోసాను. ఇంక అక్కడే వాటర్లో తేలుతున్న చెక్క కుర్చీలు రెండిటినీ లాకొచ్చి బోట్ చివర వేళ్ళాడుతూ ఉన్న తాడు కి కట్టి, బోట్లోనే లోపలివైపున బలంగా కట్టి ఉన్న తెడ్లు విప్పి, ఇందాక సెంథిల్ ఉత్తరం-దక్షిణం అని చెప్పిన గుర్తులు చూసుకుంటూ, వాటర్ కలర్ మారిన చోటునుంచీ దిక్కుల లెక్క చూసుకుంటూ తెడ్డెయ్యడం మొదలెట్టాను.

కాసేపటికి మబ్బులు విడిపోయి సూర్యుడు కనిపించడం మొదలెట్టాడు. సూర్యుడి గమనాన్ని చూసుకుంటూ ఏది పడమరో ఏది ఉత్తరమో కాలిక్యులేట్ చేస్తూ లైఫ్ బోట్ కి తెడ్డు వేస్తూ అమ్మకి భరోసా చెబుతూ ఉన్నాను. అమ్మ ఇంకా ఖంగారు పడుతూ ఉంటే, “అమ్మ ముందర నీ చీర విప్పెయ్యవే, ఆ తడి చీర దెబ్బకి నీకు వణుకు వస్తోంది. ఇదిగో ఇందులో షార్ట్ ఉంది అది తొడుక్కుని ఆ తడి లంగా కూడా విప్పేసి, ఆరబెట్టుకో, చల్లగాలికి రెండు నిముషాల్లో ఆరిపోతాయి” అని నా ప్లాస్టిచ్ స్లిప్ బ్యాగ్లోంచి ఒక్క చుక్క తడి తగలకుండా పొడిగా ఉన్న ఒక షార్ట్ అమ్మకిచ్చి అట్లానే, ఒక సిగరెట్ వెలిగించి రెండు గట్టి దమ్ములు లాగి, దాన్ని కూడా అమ్మకి ఇచ్చాను. గుండెల్లోకి వెచ్చగా సిగరెట్ పొగ వెళ్ళి, అమ్మకి కొంచెం వణుకు తగ్గింది. అమ్మ నాకేసి బిడియంగానే చూస్తూ ఉండేసరికి, “అమ్మా! లైఫ్ అండ్ డెత్ సిట్యువేషన్లో ఇంకా సిగూ చింతకాయా అంటే ఎట్లానే బాబూ” అని విసుక్కుంటూ, “సరేలే నేనిటు తిరుగుతా” అంటూ బోట్లో రెండో వైపుకి తిరిగి తెడ్డెయ్యడం మొదలు పెట్టాను. ఆక్షణాన నాకు తెలియదు, అదే నేను చేసిన ఘోర తప్పిదమని. ఎప్పుడైతే రెండో పక్కకి తిరిగి తెడ్డెయ్యడం మొదలెట్టానో, నాకు కుడి ఎడమయ్యింది. దెబ్బకి కుడిచెయ్యి వైపు ఉత్తరానికి వెళ్ళాల్సిన బోటుని కాస్తా ఆపోసిట్ డైరెక్షన్లో నడి సంద్రంలోకి తీసుకుపోసాగాను.

అదృష్టం డాల్ఫిన్ అంత ఉంటే, దరిద్రం సొరచేప అంత ఉంది అన్నట్టు, నేను బోటు డైరెక్షన్ మార్చడం అమ్మకూడా గమనించలేదు. గుడ్డెద్దు మాలోకంలాగా, నేను తెడ్డు కొడుతూ పోయా. రెండు రాత్రులూ రెండు పగళ్ళూ గడిచిపోయాయి. అమ్మకి ప్రతీ గంటకీ నేనొక్కటే భరోసా ఇస్తూ పోయా. అమ్మా! లల్లీ క్షేమంగా ఉంది. దానికేదైనా అయితే, నేను ప్రాణాలతో ఉండడం అసలు సాధ్యపడదు. నేనింకా సవ్యంగా ఉన్నాను అంటే, అదెక్కడో ఎటువంటి గాయాలూ లేకుండా సేఫ్ గానే ఉంది. అంటూ అమ్మకి ధైర్యం చెబుతూపోయాను. అన్నట్టు అమ్మ వంటిమీద లెమన్ గ్రీన్ కలర్ పాలిస్టర్ చీర మొదటి గంటలోనే ఊడిపోయింది. దానితోబాటే అమ్మ లంగా-జాకెట్టూ కూడా ఊడిపోయాయి. వాటి స్థానంలో, నా వంటిమీద ఉండాల్సిన చొక్కా, బ్యాగ్లోని షార్టూ వచ్చి చేరాయి. అమ్మ స్వతహాగా ధైర్యవంతురాలూ, అందునా ఐఏయస్ ఆఫీసరూ అవ్వడం మూలాన, అమ్మ ఒంటరిగా ఫీల్డ్ క్రాఫ్టు కి పోయేది. ప్రతీ రెండేళ్ళకోసారి అస్సాం అడవులో, లేక ఇటుపక్క దండకారణ్యమో లేక ఏదో ఒక అడవిని సెలెక్ట్ చేసుకుని అమ్మా వాళ్ళ బ్యాచ్ మేట్స్ అందరూ ఏనాడో వాళ్ళ చేత ట్రైనింగ్లో భాగంగా చేయించిన ఫీల్డ్ క్రాఫ్ట్ని సరదా కోసం మళ్ళా మళ్ళా చేసేవారు. అట్లా అమ్మకీ సర్వైవల్ స్కిల్ల్స్ బాగానే ఉన్నాయి.

రెండో రోజు సాయంత్రానికి టెట్రాప్యాకులు అయిపోయాయి. వాటిని పారెయ్యకుండా జాగ్రత్తగా వాటి తలభాగంలో అమ్మ తలలో ఉన్న హెయిర్ పిన్నులతో కొంచెం పెద్ద బొక్క పెట్టి, నడి సముద్రంలో అప్పుడప్పుడూ పడుతూ ఉన్న వాన నీరు లైఫ్ బోట్లో చేరుతూ ఉంటే, అమ్మ జాకెట్టు తో ఆ నీటిని వత్తి, జాగ్రత్తగా ఆ టెట్రాప్యాకెట్లలో ఆ ప్యాకుల్లో పట్టుకుని, చుక్కా చుక్కా తాగుతూ, ఉన్న సిగరెట్లని రోజుకి పది చప్పున తాగుతూ అమ్మా నేనూ చెరిసగం తాగుతూ, నేనో రెండుగంటలు తెడ్డు వేస్తే, నాకోగంట రెస్టు ఇచ్చి అమ్మ తెడ్డు వేస్తూ, మూడో పగలు వచ్చేసరికి, అమ్మా-నేనూ పూర్తిగా సిగ్గు పోగొట్టుకుని, వంటిమీద బట్టలు ఉన్నా లేకున్నా పట్టించుకోని స్థితికి వచ్చేసాము. మూడో నాడు ఉదయము ఆకాశంలో పిట్టలు ఎగురుతూ ఉంటే, నేను వేగంగా వాటిని ఫాలో అవ్వుతూ, తెడ్డు వేసుకుంటూ పొయాను. కొద్ది సేపటికి దూరంగా ఒక దీవి కనిపించింది. అమ్మో తెడ్డూ, నేనో తెడ్డూ వేగంగా వేస్తూ ఆ దీవి చేరి, నేల తగలంగానే, బోటుని అట్లానే నీళ్ళలోంచి లాగి ఒడ్డున పడేసి, ఇద్దరమూ నేలమీద విరుచుకు పడిపోయాము. అమ్మ నేలమీద చలనం లేకుండా ఒక ఐదు నిముషాలు పడుకుని, షడెన్ గా లేచి విరగబడి నవ్వుతూ నామీద పడి సముద్రపు గాలికి ఉప్పు పేరుకుపోయి అట్టకట్టుకుపోయిన నా మొహాన్ని ముద్దాడుతూ డాన్స్ చెయ్యడం మొదలెట్టింది. నేల మీద కాలు మోపిన ఆనందం కామోసు అని నేను అనుకుంటూ చుట్టూ చూస్తూ ఉంటే, కొంచెం దూరంలో కొబ్బరి చెట్లు కనిపించాయి. వాటిని చూసేసరికి ఆకలిదప్పికలు గుర్తుకు వచ్చి, నేను వడివడిగా వాటికేసి పరిగెత్తాను. నేనేమి చేస్తున్నానో చూసిన అమ్మకూడా నా వెనకాలే పరిగెత్తుతూ వచ్చింది. నేను ఎట్లానో ఎక్కువ కాయలున్న కొబ్బరి చెట్టెక్కి, పైనున్న గెలలోంచి కొబ్బరి కాయలను ఒక్కోటీ తెంపి దెబ్బ తగలకుండా ఇసుక ఉన్న చోట విసిరేస్తూ ఒక పది పదిహేను బోండాలు దింపి, జారుతూ కిందకి దిగి, వాటిని వట్టిచేతులతోనే వలిచి, అమ్మ జెడలోంచి హెయిర్పిన్ను లాగి దానితో బొక్క పెట్టి అమ్మకి వర్సగా ఇస్తూ పోయా. ఒక నాలుగు బొండాలు తాగి, ఇక చాలు అన్నట్టు చెయెత్తింది అమ్మ. నేనూ ఒక అయిదు బొండాలు తాగి, వలిచిన పీచుని పారెయ్యకుండా ఎండ బాగా పడే చోట కుప్పగా పెట్టి, ఆ కొబ్బరి చెట్టుకే ఆనుకుని పడుకుండిపోయాను. అమ్మ కూడా ఆ ఇసుక తిన్నె మీదనే నడుం వాల్చింది.

నేను లేచేసరికి, చీకటిపడిపోయింది. మళ్ళా ఒడ్డు దాకా పరిగెత్తి, లైఫ్ బోటుని, లోపలికంటా లాగి, నా స్లిప్ బేగ్లోంచి రెండో బాక్సర్ తీసి వంటిమీదున్న జీన్స్ దానిలోపల ఉన్న చడ్డీ విప్పి పక్కన పడేసి, బాక్సర్- పైన కట్ బనీనూ వేసుకుని, వళ్ళు విరుచుకుంటూ అమ్మ దగ్గరికి వచ్చి కొబ్బరి చెట్లకి ఉన్న ఎండుటాకులు నాలుగు పీక్కొచ్చి కేంప్ ఫైర్ వేసాను. ఆ వెచ్చదనానికి అమ్మ కొద్ది కొద్దిగా కదులుతూ లేచి కూర్చుంది. గుడీవినింగ్ అమ్మా! అంటూ మధ్యాహ్నం దింపిన బొండాలలో ఇంకో నాలుగు బొండాలు కొట్టి అమ్మకి ఇచ్చాను. అమ్మ తృప్తిగా తాగి ఇబ్బందిగా అటూ ఇటూ చూస్తూ ఉంటే, నాకు సిట్యువేషన్ అర్థం అయ్యి, అమ్మా ప్రస్తుతానికి ఈ దీవిమీద ఉన్న మానవులం మనిద్దరిమే అనుకుంటా. కనుక నువ్వు నీ ఇబ్బందిని నిర్భయంగా తీర్చుకోవచ్చు. నేనిక్కడే ఉంటాను, అటువైపు చెట్లకేసి వెళ్ళి తీర్చుకో అనేసరికి, అమ్మ కొంచెం సిగ్గుపడుతూనే, లేచి వెళ్ళింది. తప్పదు మరీ! రెండు రోజులనుంచీ డీహైడ్రేట్ అయ్యిన బాడీ ఒక్కసారిగా నేచురల్ గ్లూకోస్ అయిన కొబ్బరి నీళ్ళు లోపలికి వెళితే, పిస్సు రాక ఇంకేం వస్తుంది. అదీ ఒకటా రెండా ఎనిమిది బొండాలు తాగింది అమ్మ. అమ్మ వచ్చేలోపు, నేను ఇంకో చెట్టెక్కి ఇంకో గెల బొండాలు దింపాను. అమ్మ నీరసంగా వచ్చి అక్కడే ఇసకతిన్నె మీద కూర్చుండిపోయింది. నేను గబగబా పరిగెత్తి అమ్మని పొదవిపట్టుకుని మెల్లగా తీసుకొచ్చి, అమ్మకి ఇంకో కొబ్బరి బోండం కొట్టి ఇచ్చి, ఈసారి కేవలం నీళ్ళే కాకుండా, దాని పూర్తిగా పగలకొట్టి, అమ్మచేత ఆ కొబ్బరి ముక్క కూడా తినిపించాను. కాసేపటికి కడుపులో తిప్పి అమ్మ ఆ నీళ్ళు మొత్తాన్ని కక్కేసింది. మూడు రోజులనుంచీ తాగుతున్న ఉప్పునీరు కలిసిన వర్షపు నీరు తాగిందేమో, ఆ ఆంబం మొత్తం కక్కేసి, నిస్త్రాణగా పడుకుండిపోయింది. నేనూ ఒక బొండం తాగి అమ్మకి కొంచెం ఎడంగా నడుం వాల్చి ఆకాశం కేసి చూడడం ప్రారంభించాను.
​