Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

ఆడతనమా - చూడతరమా - 5​

అమ్మ ఏడుస్తూ “నా మీద నీకు ఎంత నమ్మకమురా కన్నా! నువ్వు బంగారు కొండవిరా. మీ బాబులాగా కోకలపిచ్చోడు అని ఎన్ని సార్లు తిట్టుకున్నానో. నన్ను క్షమించరా బుజ్జీ! నువ్వు ‘మ్యాన్ ఆఫ్ ప్రిన్సిపల్స్’ అని అర్థం చేసుకోలేకపోయానురా కన్నా! నువ్వు నా మీద వీసమెత్తు అనుమానం కూడ పడలేదు. నన్ను అడగకపోయినా, ఆ రోజు వంటింట్లో జరిగింది నీకు చెప్పాల్సిన భాధ్యత నాకు ఉంది. నేను ఆ రోజు వంటింట్లో నన్ను మాత్రమే పట్టించుకోవట్లేదు అన్న దుగ్ధతో అనూతో అనూ, స్వానీ, పారిజాతా వాళ్ళ అమ్మల గురించి మట్లాడాను. వాళ్ళతో కూడా నువ్వు సెక్స్ చెయ్యాలా? ఇంట్లో ఉన్న ఆడవాళ్ళు అంటే అందులోకి నా వియ్యప్పరాళ్ళు కూడా వస్తారా? అని అనూని అడుగుతుంటే కాఫీ అంటూ నువ్వొచ్చావ్. నిన్ను చూసి సిగ్గుపడి నేను అనూని మాట్లాడకుండా ఆపేశాను. అక్కడ మేము మాట్లాడుకున్నది అంతవరకే! ఇక ఐలాండ్లో కాలుమోపగానే డ్యాన్స్ చేసింది, మా అమ్మతో ఒక బోడి పందెం వేసాను. పెద్ద పోటుగత్తెలా మూడు రోజుల్లో నిన్నూ, లల్లీని నా చుట్టూ కుక్కల్లా తిప్పుకుంటా, ఒకవేళ పందెం ఓడిపోతే ‘రమ’ అన్న నా పేరు మార్చుకుంటా అని అమ్మతో బోడి ఛాలెంజ్ చేశా. అది నిన్న సాయంత్రంతో ఓడిపోయాను. కొడుకు చేతిలో ఓడిపోయాను, ఇప్పుడు పారిజాతకి పుష్ప అని పేరు మార్చినట్టు రమ అన్న పేరు బదులు నువ్వు నాకో కొత్త పేరు పెడతావు అన్న ఆనందంలో ఆ డాన్స్ అంతే. నీలాంటి బంగారు కొండని కుత్తలపిచ్చోడూ అని ఈసడించుకున్నందుకు నన్ను మన్నించరా కన్నా!!” అంటూ ఏడుపు కంటిన్యూ చేస్తూ కూర్చుంది.

అమ్మ అలా ఏడుస్తుంటే, “ఏం పర్లేదే! నా కన్నతల్లివి!! నీకా హక్కుంది” అని ఓదార్చాలి అనిపించినా, నేనెక్కడ కంట్రోల్ తప్పుతానో అనిపించి, అమ్మకేసి చూడనన్నా చూడకుండా, సిగరెట్ వెలిగించి సముద్రపు ఒడ్డుకెళ్ళి, నీళ్ళల్లో కాళ్ళు పెట్టుకుని కూర్చుని తాగుతూ ఉన్నా. వెనకేం జరుగుతోందో కొంచెం కూడా పట్టించుకోకపోవడమే, నేను చేసిన ఇంకో తప్పు. వెనక్కి తిరిగి చూసి ఉంటే, అమ్మేంచేస్తోందో చూసి అమ్మని ఠక్కున ఆపేసేవాడిని. అమ్మ అట్లా ఏడుస్తుంటే, తటిల్లున మెరుపు మెరిసింది. “దీనెబ్బా జీవితం! ఈ వాన మళ్ళీ వస్తోందా, ఈసారి అమ్మ కాదు నేనే కంట్రోల్ అయ్యేట్టు లేను. అసలే అమ్మ పొద్దుటనుంచీ వేడెక్కించి ఉంది. నా వల్ల కాదురా బాబూ” అనుకుంటా చేతిలో ఉన్న సిగరెట్ అవ్వకముందే, దానితోనే ఇంకోటి వెలిగించి తాగడం ప్రారంభించా. అమ్మ రసాల జిగురు ఇంకా నా వేళ్ళకి అంటి ఉంది. ఎందుకో అప్రయత్నముగా సిగరెట్టుతో సిగరెట్టుని వెలిగించేప్పుడు, నా ముక్కు ఆటోమేటిక్గా ఆ రసాల వాసన పీల్చింది. గుప్పుమంటూ మదపు వాసన వచ్చేసరికి, ఇందాక బాధా, అభిమానమూ, భేషజంతో పడుకున్న మచ్చగాడు ఊపిరి పోసుకోసాగాడు. అమ్మ నెంబర్ 1 క్వాలిటీ పద్మినీ జాతి స్త్రీ. అమ్మ కార్చి పది నిముషాలవ్వుతున్నా ఇంకా ఆమె జిగురు ఒక రకమైన సువాసన వేస్తోంది. “ఆహా!! నీదేమి జాతకమురా విన్నూ!!! ఒకే ఇంట్లో పద్మినీ, శంఖిణీ, చిత్రిణీ ఇట్లా మూడు జాతుల స్త్రీలనూ తనివితీరా దెంగావు. ఇక హస్తినీ జాతి స్త్రీ ఒక్కటే మిగిలిపోయింది. ఎట్లాగైనా ఆ జాతి స్త్రీని కూడా ఎక్కి తొక్కాలి” అనుకుంటూ షడన్ గా నా లల్లీబల్లీ గుర్తుకు వచ్చి అదేమయిందో, అనూ-స్వానీ-పుష్పాలకి శక్తులు ఉన్నా వాళ్ళెందుకు తమని తాము కాపాడుకోలేకపోయారో అనుకుంటూ నా పెళ్ళాల ఆలోచనలలో మునిగిపోయాను. ఇక నా వెనకాల అమ్మ ఏంచేస్తోందో కూడా చూడలేదు. వెనకాల జరిగేది కొంచెమన్నా చూసి ఉంటే నా కధ వేరేగా ఉండేదేమో! మెరుపు మెరిసి అమ్మ ముందర వంటిమీద కింద మానాన్ని కప్పుకోవడానికో బట్టా, పైన వక్షోజాలని కప్పుకోవడానికో బట్టా చుట్టుకుని, వళ్ళంతా నగలేసుకుని సుమారు ఏడడుగుల ఎత్తుతో బలిష్టంగా నల్లని మేనిచాయతో నిగనిగలాడుతూ, పిటపిటలాడుతున్న పరువాలతో ఉన్న ఒక ప్రౌఢా, తనతో బాటే అచ్చుగుద్దినట్లు ఆ ప్రౌఢలానే ఉన్న ఒక తక్కువ వయసుగల యువతీ ప్రత్యక్షమయ్యి అమ్మ కాళ్ళ మీద పడి ఏడవడం మొదలెట్టారు.

అమ్మ తన ఏడుపు ఆపి, ఖంగారుగా తన కాళ్ళు లాక్కుని, భయంతో గట్టిగా అరవబోతుంటే, ప్రౌఢ తన చేత్తో అమ్మ నోరు నొక్కి, దీనంగా “ఓ వీరమాతా! తొలిగా మమ్ములను క్షమించు! మీరు ఈనాడు ఈ దీవిలో ఇన్ని అగచాట్లు పడుతూ ఉండుటకు మేమే కారణము. మమ్ములను గురించి మీరింతకు పూర్వమే పలుమార్లు వినియున్నారు మరియూ మీరు చూచియున్నారు. మీరు మమ్ములను క్షమించి ఆశ్రయమిచ్చిన ఎడల మా వృత్తాంతము మీకు చెప్పెడివారము. దయచేసి, మీ బిడ్డను పిలవకుడీ. ఆ వీరుడు వచ్చిన, క్రోధముతో మా పంబ రేపెడివాడు. మా ఈ ప్రయత్నము విఫలమగును. మాతా! శరణు! శరణు!” అంటూ ప్రాధేయపడేసరికి, “వీరిద్దరి వల్లా తమకు ఎటువంటి ముప్పూ లేదు. పైగా వీళ్ళ సాయంతో పిల్లలెక్కడున్నారో తెలుసుకోవచ్చు” అని అమ్మ స్వగతంలో అనుకుని అమ్మ సరే అంటూ తలాడించేసరికి, ఇద్దరూ మళ్ళీ అమ్మ కాళ్ళ మీద పడి “శరణు! శరణు!” అంటూ బ్రతిమాలడం మొదలుపెట్టారు. “ఎవరు మీరు చెప్పండి? మీ తీరూతెన్నూ చూస్తూ ఉంటే, మీరసలు మానవులలా లేరు. నన్నెందుకు శరణుకోరుతున్నారు? నా కొడుకుకి ఎందుకు భయపడుతున్నారు?” అంటూ అమ్మ అడిగేసరికి, ఇద్దరిలో కొంచెం పెద్ద వయసు కల ప్రౌఢ, “నా పేరు సవీచిక. ఇది నా కవల సోదరి, అవీచిక!” అని మొదలెట్టంగానే, అమ్మ “ఆగు! ఆగు! కవల సోదరి అంటున్నావు, నీకూ తనకూ కనీసం 10 ఏళ్ళ వ్యత్స్యాసం ఉన్నట్టుంది?” అని అడిగేసరికి, “మొత్తం చెబుతాను తల్లీ, నీ కొమారుడినుంచి మమ్ము కాపాడే బాధ్యత మాత్రం మీదే!” అంటూ, తమ కధ చెప్పడం మొదలెట్టింది.

“ఓ వీరమాతా! నా పేరు సవీచిక, అనగా ఎక్కువ సొత్తు కలది అని అర్ధం. దీని పేరు అవీచిక, అసలు ఏమీ లేని పేదది అని అర్థం. మేమిరువురమూ యక్షణీలము. సమస్త జాతులలోనూ మాదో వింత జాతి. మేము రాక్షస జాతికి ఏమాత్రమూ తీసిపోము. ఇతరజాతుల వారిని హింసించి ఆనందపడే నీచ జాతి మాది. మేము మాంసాహారులము, నరమాంసభషకులము. పైగా విపరీతమైన కామపు కోరికలు ఉన్న జాతి మాది. జన్మతః యక్షిణులమైన మేము, పగటిపూట సంచరించజాలము. భానుని కిరణములు మా శరీరముపైన పడునంత మా చర్మము కాలిపోయి అచట వ్రణము ఏర్పడును. మా జన్మమే విచిత్రమైనది. మేమిరువురమూ కవల సొదరిలమే, స్వచ్చమైన కన్నియలమే, కానీ ఇది నా నుంచి జనియించినది. మా తల్లి గర్భమున పడ్డప్పుడే, అండములు ఒకదాని లోపల ఇంకొకటి ఇరుక్కుని, నేను మాత్రము పుడుతూనే గర్భవతిగా జనియించినాను. నేను రజస్వల అవునంతవరకూ ఇది నా ఉదరమునే ఉండి, నా గర్భద్వారము వ్యాకోచము చెందినాక, ఇది నా భగమునుండి బయట పడ్డది. మా రూపు రేఖలు యవ్వనవతులలా ఉన్నా, మా వయసు పన్నెండు వందల సంవత్సరాలు పైబడి మాటే. మా ఇరువురి జాతకమూ ఒక్కటే. మా ఇరువురికీ పురుషసాంగత్యము వ్రాసిపెట్టిలేదు. సమస్త లోకములలోనూ, మాతో జతకూడి మనగల పురుషుడు కేవలము ఒకే ఒక్కడు ఉండును. అతనిదీ మా జాతకమే, కానీ మగపుట్టక పుట్టినందువల్ల, పురుష సాంగత్యము అనే తలవ్రాత వ్యర్ధమయినది. మేమిరువురమూ సుమారు ఐదువందల సంవత్సరములు ఘోరతపస్సు చేసి, ఆ చాతుర్ముఖుడిని ప్రసన్నం చేసుకొనగా, మా ఘోరతపమునకు మెచ్చి ఆ చాతుర్ముఖుడు మాకు మా జన్మకు విరుద్ధముగా పగటిపూట ఆ భానుప్రకోపమును తట్టుకుని జీవించు వరమును ప్రసాదించి, సామాన్య బాటలో మాకు మోక్షము లేనేలేదు అని చెప్పి, మా ఈ వ్యధనుంచి మేము బయట పడుటకు మాకొక మార్గము చూపినవాడైనాడు. మా సమజాతకుడితో రమించిన, మేము అతగాని శరీరములో ఐక్యము అయ్యి మా ప్రాణములను అతగాని ప్రాణములతో కలిపివైచి, ఈ దుర్భర జీవితములనుండి ముక్తి పొందగలము. పిదప ఆ మానవుడు జీవించి యున్నంతవరకూ, అతగాడు రమించు స్త్రీలని, అతగానితోపాటు మేము కూడా రమించి మా కామతృష్ణ తీర్చుకుంటూ, మాలో ఉన్న కామతృష్ణ ఏనాడైతే పూర్తిగా తీరునో, ఆనాడు మేము ఆతని మనమునుండి బయటపడి స్వర్గలోకార్హత పొందెదము. కానీ ఇందులో ఒక సంకటము ఉన్నది. ఆ మానవుడు తనకు జన్మనిచ్చిన స్త్రీతో రమించిన గానీ మేము అతనిలో ఐక్యం అవలేము. మేము ఆ మానవునిలో ఐక్యము అయిన, ఆతగాని ప్రాణములకు ఎటువిధమైన ముప్పునూ కలుగదు. కేవలము అతగాడు స్త్రీలతో రమించునప్పుడు మాత్రమే, అతగానిలో అంతర్భాగములై ఉన్న మేమునూ ఒక పురుషునివలే ఆ అనుభూతి పొందువారము.

మేము అంతోడనే ఆ మానవుని జన్మ కొరకై ఈ నిర్మానుష్య దీవిలో సుమరు నాలుగు వందల వత్సరాలుగా వేచి ఉంటూ, మాలో ఉన్న కోరికలని, రకరకాల జంతురూపములు ధరించి మేమిరువురమే తీర్చుకుంటూ కాలము గడిపివేస్తూ ఉన్నాము. ఈ దీవి సామన్య మానవులకి కనిపించదు. కేవలము జాతకుడికి మాత్రమే అగుపించును. ఆతనితోపాటు ఎవరైతే ఈ దీవిలో కాలు మోపుతారో వారికి మాత్రము ఈ దీవి కనిపించును. కొన్ని వందల సంవత్సరముల మా జాతకముతో జనియించగల మానవధీరుడు నీ గర్భమున జనియించునని తెలిసిన తరువాత నీవు ఆనాడు కుంభవృష్ఠి వానలో ఈ వీరునికి జన్మనీయబోతున్నావని తెలుసుకుని, ఆ ధూమశకటములో నీకు సాయము చేయుటకై ముత్తైదువల వలే వచ్చి నీకు పురుడు పోచినాము. తదనంతరము పలు రూపాలలో నిన్నూ నీ కొమరుడినీ కాచుకుని ఉన్నవారము. అంతియే కాక, పద్నాలుగు భువనభాంఢమ్ములలో మా మువ్వురికీ మాత్రమే ఎటువంటి జాతకురాలినైనా జతకూడి, రమించగల సామర్ధ్యము కలదు. ఆ జాతకురాలు మాంగళీకురాలు అవ్వొచ్చు, లేదా మరోటి అవ్వొచ్చు లేదా, నీ కూతురూ కోడళ్ళ లాగ మేము మువ్వురమూ తప్ప ఇంకెవరైనా వేరే పురుషునితో జతకూడిన వాడి పంచ ప్రాణాలూ తీసే పడతి కావొచ్చు! ఎటువంటి జాతకురాలైనా సరే మాకు ఎటువంటి ఆపదా కలుగదు. నీ కొమరుడు మీ గృహమున ఉన్న స్త్రీలందరితో రమించుచూ సుఖపడుచుండగా, తరువాయి నువ్వే అని ఉబలాటపడుతూ మీ ఇంటనే వాయురూపములలో సంచరించుచూ ఉన్నవారము. వారము దినములనాడు నీ తల్లి మీ ఇంట ఉన్న రజతపేటికల రహస్యమును నీ కొమరునికి వివరించుచూ నిను ధారాదత్తం చేసినప్పుడు, నేను మీ గృహమునే ఉన్నదానిని. మా విముక్తి ఘడియలు సమీపించుచున్నవని నేను వికటాట్టహాసము చేసిన, అది గ్రహించి నీ మువ్వురు స్నుషలూ(కోడళ్ళూ) గ్రహించి మీ గృహమును దిగ్బంధనం గావించినారు.

అంతోడనే మేము మిమ్ము కలువ అవకాశము దొరకక, మీరు సముద్రమున వ్యాహ్యాళికి వచ్చినతోడనే, జలభూతరూపమున, సొరచేప రూపమున మీ ఇరువురినీ మిగిలిన పడతులనుంచి వేరు చేసి మాయొద్దకు రప్పించుకున్న వారము. మీ ఇరువురి కలయిక కోసమూ ఈ రోజు ఉదయము నుంచీ మేము సేయు ప్రయత్నము లేదు. సర్పరూపమున మీకు మీకు కానవచ్చి, మీnమనమున శృంగారభావన రేకెత్తించినది కూడా మేమిరువురమే. నీటిలో నీ పృష్ఠభాగమున, కటిప్రాంతమున పట్టుకున్న కీటకములూ మేమే. నమ్మకము కలుగకపోతే, ఇదిగో నీ కొమరుడు జలగలకు పెట్టిన ఆ వాతలు మా శరీరము పైన ఉన్నవి, అవి ఇంకనూ మమ్ము బాధించుచున్నవి చూడుము. ఎన్ని ప్రయత్నములు చేసినా మీరిరువురూ చెలియలికట్ట దాటకున్నందున, భోరున కుంభవృష్టి కురిపించినవారమూ మేమే. నీవు సిగ్గు విడిచి నాతో రమించరా! అని నీ కొమరుని అర్ధించినా కూడా ఆతడు తన నిగ్రహముని కోల్పోకుండా నిల్చొన్న తీరు చూసి, మాకు లజ్జ కలిగి ఇటుల మీముందు ప్రత్యక్షమై మిమ్ము శరణు కోరిన వారము. ఓ వీరమాతా! నీవే మా రక్షకురాలివి. నీ కొమరుడు ప్రథమశ్రేణి మొండిఘటము. మనమున ఒక యోచన అనుకున్నంతనే, దానిమీదే నిలబడెడివాడు. ఇక ఇక నీ ఇంటి ఇంతులందరూ క్షేమంగానే, మేము సేసిన మాయలో పడి, సోయలేకుండా విశ్రమించుచున్నారు. వారి ప్రాణములకు గానీ, మానములకు గాని ఎటువంటి ఆపదా లేదు. వరుసగా శృంగారములో పాల్గొంటూ నీ కొమరుని అశ్వమేఢ్రపు కొరతలు భరించుచూ వస్తున్న వారి భగములకు కూడా ఈ విశ్రాంతి అవసరమే. లేని ఎడల అవి వ్యాకోచించి, నీ కొమరునికి వారితో కూడినప్పుడు ఆనందము కలుగదు. నీ కొమరునికి, తను తలచినంత, వీరందరిలో ఎవరోఒకరి భగము దొరుకుచూ, అప్సరసలకే అప్సరవైన నీ మీద ధ్యాస కలుగుటలేదు. ఒకవేళ కలిగిననూ, నీ మీద గౌరవముతో కూడిన భయము వలన నీకు వ్యక్తం సేయుటలేదు. అందువలనే, వారందరినీ పక్కకి తప్పించి మీకిరువురికీ ఏకాంతము కలిగించినాము. అంతకుమించి మరొక దురాలోచన లేదు.

నీ కొమరుడు తాను జనియించిన భగమును ఛేదించగానే, అనగా మీరువురూ ఏకమవగానే, వారందరూ అదే నావలో క్షేమముగా తిరిగి రాగలరు. ఈ ముక్క నీవు నీకొమరునితో చెప్పినంత అతడు ఆవేశముతో మమ్ములను ద్వేషించును. మమ్ము బాధించి మరల వారందరినీ తిరిగి రప్పించును. అంత నీతో కూడడం మరల కొలది దినములు ముందుకు జరుగును. పైగా ఆతడు మమ్ము ద్వేషించి మమ్ము దూరము పెట్టును. మేము ఆతని సాంగత్యమును పొందని వారమగును. నీకునూ తెలియును నీ కొమరుడు నీతో రమించుట మీకెంత ముఖ్యమైనదో. కనుక మమ్ము దయతలచి దయచేసి తొందరపాటులో సేసిన మా ఈ తప్పిదము కాయుడీ. ఎటులైనా నీవే నీ కొమరుని మురిపించి మైమరపించి నీ సాంగత్యమునకు ప్రేరేపించవలే. నీవే నీ కొమరుని ఒప్పించి మాతో రమింపసేయవలే. లేని ఎడల మేమిటులనే చిగురించని మోడులవలే మరియొక రెండువేల వత్సరములు జీవించవలే. కనుక ఎటులైనా నీ కొమరుని కూడి, నీవు మాకు అతనిలో ఐక్యము అయ్యే అవకాశము కల్పించవలే. నీవు ఏమి కోరిననూ మేమిరువురమూ నీ బానిసలవలే చేయుటకు సిద్ధముగా ఉన్నాము. సమయము అసురసంధ్య అగుచున్నది. నీవే ఏదో ఒక యోచన సేయవలే. దయచేసి మమ్ము తప్పుగా భావించవద్దు. మా వ్యధను తీర్చుకొనుటకై మిమ్ములను ఇబ్బంది పెట్టిన మమ్ము క్షమించి మా తప్పిదములను మన్నింపుము. అదిగో నీ కొమరుడు ఇటువైపు వచ్చుటకు సిద్ధపడుచున్నాడు. మేము మరల వాయురూపము ధరించెదము. నీవు మనమున ఏమి అనుకున్ననూ మాకు తెలియును. కనుక మేము ఏమి శాయవలెనో నీవు నీ మనమున అనుకొనుము. మేము వెంటనే అది పూర్తిసేయగలవారము. మా శక్తులను చులకనగా చూడకుము. పన్నెండు వందల సంవత్సరములనుండీ మేము కన్యలవలే నిష్ఠగా బ్రతుకుటచే, మాకు ఎనలేని శక్తులు అబ్బినవి. కనుక ఆలసించక ఏదో ఒక ఉపాయమున, నీవు నీ కొమరునితో రమించవలే!” అంటూ అమ్మ ఏదో అనే లోపు నేను అమ్మకేసి తిరుగుతూ ఉండడంతో మాయం అయిపోయారు. అమ్మకి దెబ్బకి నా మొడ్డ కోసం ఇంట్లోనే కాక సమస్త లోకాలలో ఎంత కాంపిటీషన్ ఉందో అర్ధం అయ్యి, “అమ్మనాకొడకో! ఇవ్వాళ నిన్ను పడెయ్య లేకపోతే, నీ పూకుల లిస్టు ఇట్లానే పెద్దదవుతూ ఉంటది, నన్ను వెయిటింగ్ లిస్ట్లో చివరికి తోస్తూనే ఉంటావు. సిగ్గు, శరం వదిలేసి నీచేత ఇవ్వాళ ఎట్లా అయినా దెంగించుకోవలసిందే!” అనుకుంటూ తల అటూ ఇటూ ఊపుతూ తనలో తానే గొణుక్కుంటూ, నన్ను చూసి ఆపేసింది.

నేను లేచి అమ్మ దగ్గరికి వస్తూ వస్తూ, నిన్న రాత్రి ఇసుకలో కప్పెట్టేసిన లంగా-జాకెట్టూ తవ్వి తీసుకొచ్చి అమ్మకి ఇచ్చి, “అమ్మా! ఇవిగోనే నీ లంగా-జాకెట్టూ. నీ మీద కోరికతో నేనే దాచేసా. ప్లీజ్, ఏమనుకోకు. ఇప్పుడు నా మనసు ప్రశాంతంగా ఉంది. నాకు నీ మీద కోరికుంది అని నీకు చెప్పేసా. ఇక నేను నీకు భయపడక్కర్లేదు. ఎందుకంటే, నీకూ నామీద కొరికుంది అని చెప్పేసావు. కనుక మనిద్దరమూ, తల్లీ కొడుకులా కాకుండా ఒక స్త్రీ పురుషుల్లా ఉండగలమనే నమ్మకము నాకు కలిగింది.” అంటూ వాటిని అమ్మ పక్కన పెట్టి, “సాయంత్రమవుతోంది. ఆహారము ఏం చేద్దాం. బ్రతకాలి కదా. ముందర ఈ దీవినుంచి ఎట్లా అయినా బయట పడాలి” అని అంటుంటే, అమ్మ ఒక్క ఉరుకున కుర్చీలోంచి లేచి నామీదకి ఉరికి, తన కాళ్ళతో అమ్మ నా నడుం చుట్టూ కత్తెరవేసి, తన పరువాలతో నా ఛాతీని నొక్కేస్తూ, నేనేమీ మారు మాట్లాడకుండా తన పెదాలతో నా పెదాలు మూసేసింది. అమ్మ ఆత్రంగా నా కింద పెదవి చప్పరిస్తూ తన కోరికని నాకు తెలియచేస్తూ, తన నాలికని నా నోట్లోకి జొనిపి నా నాలికతో యుద్ధం చెయ్యడం మొదలెట్టి, నా నోట్లోని లాలాజలాన్ని జుర్రుకుంటూ నన్ను రెచ్చగొడుతూ ఉండేసరికి, నాలో ఉన్న మగాడు నిద్రలేచి అప్రయత్నంగా అమ్మ నడుం చుట్టూ నా చేతులు పెనవేసుకుని అమ్మని నా ఛాతీకేసి నొక్కసాగాయి.

ఒక రెండు నిముషాలు సుధీర్ఘంగా ముద్దు పెట్టి, (అది అసలు ముద్దంటారా? తన నాలుకతో నా నాలుక పెనవేసి, నా నోట్లో ఉన్న ఉమ్ము మొత్తం మింగేసింది!) నా మొహంలో మొహం పెట్టి, “Everything is fair in Love and War అన్నారు. So, నేను చేసిందీ నువ్వు చేసిందీ చెల్లుకి చెల్లు. ఇగ మన మధ్యన సారీలు రాకూడదు, వస్తే గిస్తే నీ పెళ్ళాలూ, నీ చెల్లీ oops అదీ నీ పెళ్ళమేగా, ఆ గేదె మంగా, దాని కూతురు మాత్రమే రావాలి. పద! పద!! ఆ చేప నాకు అసలు సరిపోలేదు. ఆ వర్షం పుణ్యమా అని నీ చేతి వేళ్ళ వలన, ఎన్నో నెలల తరువాత నాకు కారింది. ఒళ్ళంతా ఏదో తిమ్మిరి తిమ్మిరిగా ఉంది. ఇంకో సారి స్నానం చేసి, దీవంతా తిరుగుదాం. వేరేవి ఏమైనా తినేందుకు దొరుకుతాయెమో చూద్దాం. చీకటిపడిపోతే మళ్ళీ సాయంత్రం చూసిన పాములు కనిపించొచ్చు. పద పదా!” అంటూ నా చేతులు విడిపించుకుంటూ, నా పెదాలమీద ఒక చిరుముద్దు పెట్టి, వయ్యరంగా తిరిగి, “ఈ లంగా జాకెట్టు నాక్కక్కర్లేదు. నేనిట్లా వనకన్యలానే తిరుగుతా. ఇవీ, ఆ నిక్కరూ, షర్టూ ఉన్నపళంగా మాయమైపోతే ఎంత బాగుండు!” అని అంది. అమ్మందో లేదో, ఒక పెద్ద గాలి దుమారం రేగి, నిజంగానే అక్కడ పెట్టిన లంగా-జాకెట్టూ, మధ్యహ్నం ఆరేసిన షర్టూ షార్టూ ఎగిరిపోయాయి. అమ్మకి తెలుసు అది యక్షిణీల పనే అని. అమ్మ ముసి ముసిగా నవ్వుకుంటూ, కొంటెగా “ఏంట్రోయ్? ఈ దీవిలో తథాస్తు దేవతలు ఉన్నరంటావా? ఇట్లా అడగంగానే అట్లా బుడుంగున ఎగిరిపోయాయి!” అంటూ అయోమయంతో నుంచున్న నాకేసి చూస్తూ “పద! పదా!! స్నానం చెయ్యాలి!” అంటూ చెరువుకేసి బయలుదేరింది. “అమ్మా! జలగలే” అంటే, “ఏం పర్లేదు. లైటర్, సిగరెట్లూ కూడా తీసుకురా. ఇంకోసారి పట్టుకుంటే ఎట్లానూ నువ్వు నోరుపెట్టి మరీ తీసేస్తావుగా!” అంటూ కన్ను కొట్టి చెరువు వైపు బయలుదేరింది.

“మరి నీకు కట్టుకోవడానికి బట్టలే” అని నేను ఖంగారుగా అంటూ ఉంటే, “పూకులో వేళ్ళే పెట్టి నాచేత కార్పించావ్. పైగా రేపో మాపో నన్ను కూడా ఆ గేదె ముండ మంగని పడేసి దెంగినట్టు, దెంగి దెంగి నా చేత కూడ ఉచ్చ కార్పిస్తావ్. నన్ను నగ్నంగా చూస్తే ఇగ వచ్చే తప్పేంటిరా! ఎట్లానూ నేను వద్దనా కూడా నీ జంభంతో నన్ను సుఖపెట్టడం మొదలెడతావాయే. రేపో మాపో నా బిళ్ళ నీకు చూపించి నీ మొడ్డకి బానిసవ్వల్సిన దానిని. ఇక నీముందర నాకు సిగ్గెంటిరా! పదరా భడవా!” అంటూ తియ్యగా విస్సుక్కుంటూ కావాలనే వయ్యారంగా తన పిరుదులు తిప్పుకుంటూ నాకన్న నాలుగడుగుల ముందు నడుస్తూ “ఏరా! నిజంగానే నా పిర్రలు అంత బావున్నాయా? నువ్వు దెంగిన వాళ్ళందరికన్నా అందంగా ఉన్నాయా? పడేసి కొరుక్కుని తినెయ్యలని అనిపిస్తోందా? ఏం పర్లేదు నిజం చెప్పు, నేనేమీ అనుకోను. ఇందాక జలగలూ-కొండెలు అంటూ కహానీలు చెబుతూ సమ్మగా రుద్దుతూ నా పిర్రలని ఆబగా నాకావుగా?” అంటూ చెరువు దగ్గరికి వచ్చి, చెరువు వైపు తిరిగి, వయ్యరంగా తన వంటిమీదున్న చీరని జార్చేసి, చెరువులోకి నగ్నంగా డైవ్ చేసి, ఈత కొట్టడం మొదలెట్టింది. అటూ ఇటూ బారలు వేస్తూ తిరుగుతూ, తలెత్తి “ఒరేయ్ విన్నూ! దీవిలో పళ్ళ చేట్లున్నాయి. ఎవరైనా తీసుకొచ్చి పెంచారంటావా??” అంటూ నన్ను అడిగేసరికి, “నాకూ అదే డవుట్ ఉందే అమ్మా! పొద్దున్న పాములు కనిపించిన చోటు నుంచి ముందరికి వెళ్ళి చూస్తే క్లారిటీ వచ్చేస్తుంది నువ్వు త్వరగా మళ్ళీ జలగలు పట్టుకోకుండా బయటకు రా!” అని అంటుంటే, “ఆశ! నన్నిప్పుడే పూర్తిగా చూసేద్దమనే! అటు తిరుగు నేను వళ్ళు తుడుచుకుని చీర కట్టుకోవాలి??” అంటూ తియ్యగా విసుక్కుంది.

అమ్మ అట్లా విసుక్కునే సరికి, నేను “దీనెబ్బా జీవితం! అమ్మ ఓపెన్ అవ్వాలి అవ్వాలి అని కోరుకుంటే ఇంతలా ఓపెన్ అయిపోవాలా? తట్టుకోలేకపోతున్నా! నీయమ్మ ముసలీ! ఎంత పని చేసావే. అమ్మని ఇప్పుడే పడేసి దెంగాలి అన్నంత కసి పుట్టేస్తోంది. అమ్మ నా అమ్మో! ఒక్కసారి వేళ్ళు పెడితేనే ఇంతలా కవ్విస్తూ రెచ్చిపోతోంది. అదే పూర్తి స్థాయిలో దెబ్బడితే, ఇంక అమ్మ చిన్నెలు అసలు తట్టుకోగలనా” అని నా మీద నాకే అనుమానం మొదలయ్యింది. “ఉఫ్ఫ్! నేనిప్పటివరకూ దెంగిన పదకొండు పూకులూ ఒక ఎత్తు! అమ్మొక ఎత్తు! వాళ్ళకి అమ్మతో పోలికా.. ఛస్స్! అమ్మకి నామీద కోరిక ఈనాటిది కాదు. నామీద కోరికుందని మా బాబుతోనే ధైర్యంగా చెప్పింది. సో! తిక్కదెంగితే అమ్మ మొగసాలకెక్కి అరిచినా అరవగలదు. అమ్మతో జర భద్రంగా ఉండాలి” అని ముసల్దాన్ని మనసులోనే పచ్చి బూతులు తిట్టుకుని అమ్మ ధైర్యాన్ని పొగుడుకుంటూ, అమ్మకి నా వీపు చూపెడుతూ నుంచుంటే, అమ్మ బయటకు వచ్చి చీరతోనే వళ్ళు తుడుచుకుని, నా బొంద పాలిస్టర్ చీరతో వళ్ళు తుడుచుకోవడమేమిటి? ఏదో శాస్త్రానికి తుడుచుకుని, నాకింకా కిర్రెక్కించేలా పొద్దున్నలా మడత పెట్టి కాకుండా పల్చగా ఒంటిపేట మీద కట్టుకుని, ఛాతీ చుట్టూ చీరకొంగు తిప్పు తిప్పకుండా బొడ్లో దొపి, పొద్దున్నకంటా మరింత ఎక్కువగా ఎక్స్పోజింగ్ చేస్తూ, తాను మధ్యాహ్నం గట్టు మీద పెట్టిన పూలమాలలూ కిరీటమూ తగిలించుకుని, పద! పదా! అటేపు ఏమున్నాయో! మనకోసమేమైనా తలదాచుకోవడానికి ఒక గుడెసె, తాగడానికి మందూ, తినడానికి తిండీ ఏమైనా ఉన్నయేమో?” అంటూ చుట్టూ చూస్తూ, తన హింటు అర్ధం అయ్యి యక్షిణులు తమ ప్రయత్నాలలో పడ్డారని అర్ధం అయ్యి, తల సంతోషంతో ఊపుతూ అడ్డొచ్చిన పొదలు తొక్కకుండా జాగ్రత్తగా చూసుకుంటూ నడవడం మొదలెట్టింది.

పొద్దున్న పాములు కనిపించిన చోట నుంచి ఒక 200 మీటర్లు నడుస్తూ పోయిన తరువాత, మళ్ళీ సముద్రపు హోరు వినిపించసాగింది. కాసేపటికి సముద్రం కనిపించి, “ఇంతేనా దీవి ఇంత చిన్నదా! పట్టుమని ఒక కిలోమీటర్ లేదేంట్రా?” అని అడుగుతూ, “యాయ్! అదిగో నేనన్న గుడిసె” అంటూ అమ్మ దూరంగా సముద్రపు వడ్డుకి ఒక 50 మీటర్ల దూరంలో ఉన్న ఒక పూరి గుడెసెకేసి చూపిస్తూ అటువైపు పరుగు పెట్టింది. “ఇదేంట్రా బాబూ! అమ్మ నోట్లోంచి ఏం వచ్చినా నిజమైపోతున్నాయి. ఇదేదో వింతగా ఉందిరా! జెరభద్రం! ఇప్పుడు నన్ను దెంగరా అంటే నేను లొంగిపోతానేమో!” అనుకుంటూ, తన పరువాలు ఊగిపోతూ, అచ్చు బొంబాయి సినెమాలో మనీషా కొయిరాల "కన్నానులే" పాటలో పరిగెట్టినట్టు పరిగెడుతూ ఉంటే, నాకు కింద నా మచ్చగాడు, “తొక్కలో అమ్మమ్మ ప్లాన్, తుంగలో తొక్కెయ్యి రా! అమ్మ తీపులు తీర్చెయ్యిరా” అంటూ ఒక్కటే పోరు పెట్టసాగాడు. వాడిని “కంట్రోల్! కంట్రోల్!!” అంటూనే, నేను అమ్మ వెనకాలే పరిగెట్టి చూసేసరికి, అమ్మ కోరుకున్నట్టే, ఒక గుడిసె ఉంది. అమ్మ అందులోకి వెళ్ళబోతుంటే, అమ్మని ఆపి, నేను వెళ్ళి చూసేసరికి, అక్కడొక మంచమూ, దానిమీద షార్టూ, కట్-బనియన్ వేసుకుని ఉన్న ఒక అస్తిపంజరమూ ఉన్నాయి. ఇంకేమున్నాయా ఏమున్నాయా అని చూస్తే, అమ్మ కోరుకున్నట్టే, ఒక నాలుగు విస్కీ బోటిల్స్, అట్లాగే కొంత వంట సామగ్రీ అదే ఉప్పూ, పప్పూ, కారమూ, వంట నూనె, వంట పాత్రలూ, కొంచెం పుచ్చిపోయిన బియ్యామూ, అట్లానే పురుగులు పట్టినా గోధుమపిండీ ఉన్నాయి.

అమ్మ నా వెనకాలే వచ్చి నా భుజమ్మీదనుంచి తొంగి చూస్తూ, “ఓయ్! ఇదేదో, నువ్వన్నట్టే, ఖతర్నాక్ దీవిలా ఉందిరోయ్! నేను అన్నట్టే, మందు బాటిల్స్ ఉన్నాయి! గ్లాసులు ఉన్నాయి! కొవ్వొత్తులు ఉన్నాయి! పద పదా! ఆ ఉప్పు కారం డబ్బాలు పట్టుకో! నూనె వాసన చూడరా! కంపు కొడితే వదిలెయ్! ” అంటూ మందు బాటిళ్ళు నాలుగూ రెండు చెత్తో, రెండు చంకల్లో పెట్టుకుని, “ఒరేయ్! అవిగో చుట్టలు! వీడెవ్వడో మనకోసమే తెచ్చి పెట్టినట్టునాడు. అవికూడా తీసుకో” అంటూ అమ్మ ఆగం ఆగం చేసి మందు బాటిల్స్ మాత్రమే తను పట్టుకుని, మిగతా సామాను అంతా నన్ను మోయమంటూ ఆర్డర్ వేసేసరికి, “అమ్మా! ఇప్పుడు ఇవన్నీ మోసుకుంటూ అక్కడిదాక వెళ్ళాలా! ఇక్కడే ఉండిపోతే?” అని నేను అనేసరికి, “యాక్! నాకీ స్కెలిటిన్ నచ్చలే! పద మన ప్లేసుకి మనం పోదాం!” అంటూ అమ్మ ఒక డైలాగ్ కొట్టి, నా సమాధానం కోసం చూడకుండా బయటకొచ్చి వెనక్కి బయలుదేరింది.

ఇంకేం చేస్తానూ! గుత్తి ఊపుకుంటూ అమ్మ చెప్పినట్టే, సరంజామా అంతా మూటగట్టుకుని, అమ్మ వెనకాలే నడుస్తూ, అమ్మ వెనుకందాలూ చూస్తూ లొట్టలేసుకుంటూ వెనక్కి వచ్చాను. తిరిగి మా ప్లేస్ కి వచ్చేసరికి, ఆల్మోస్ట్ సూర్యాస్తమయం అయిపోతోంది. అమ్మ నన్ను కేంప్ ఫైర్ కి పోగెయ్యమని, తాను నిప్పు వెలిగించి అక్కడే కుర్చీలో సేద తీరుతూ, “ఒరేయ్ కన్నా! రిపీట్ ఫిష్ బేబీ! ఇప్పుడు ఉప్పూ కారమూ రెండూ ఉన్నాయిగా! పోయి చేపలు పట్టుకు రారా!” అంటూ ఆర్డర్ వేసేసరికి, “జీ! హుకుం!!” అంటూ నేను నా బళ్ళేన్ని పట్టుకుని చేపలకోసం సముద్రంలో దిగాను. రెండు నిముషాల్లోనే ఒక నాలుగు చేపలు పట్టుకొచ్చి అమ్మ ముందర పడేసేసరికి, అమ్మ “బుజ్జీ! పొద్దున్న ప్రాసెస్ రిపీట్ చెయ్యరా” అని నన్ను పురమాయించి, మందు బాటిల్ ఓపెన్ చేసి అట్లానే రా తాగుతూ, నేను తెచ్చిన చుట్టల్లోంచి ఒక చుట్ట తీసి వెలిగించి స్టయిల్గా తాగుతూ చెక్క కుర్చీలో కాలిమీద కాలు వేసుకుని ఊపుతూ కూర్చుంది. అమ్మ చెప్పినట్టే నేను చేపల రోస్ట్ చేస్తూ మధ్యమధ్యలో అమ్మ దగ్గర నుంచి మందు బాటిల్ లాక్కొని నేనూ రెండు గుక్కలేస్తూ చేపలని కాలుస్తూ పోయాను. చేపలు రోస్ట్ అయ్యే సమయానికి, అమ్మకి ఫుల్లుగా ఎక్కేసింది. నేనెంత గోల చేస్తున్నా వినకుండా, చేపలు కాలుస్తున్న మంట ముందర, నా పక్కకి చేరి, నా ఒళ్ళో తలపెట్టుకుని పడుకుని, “విన్నూ! నిన్నోటి అడుగుతా! కరెక్ట్గా సమాధానమివ్వాలి! అబద్ధం చెప్పకూడదు మరి” అంటూ అమ్మ నన్ను ప్రశ్నించింది.

“అడగవే అమ్మా!” అనేసరికి “విన్నూ! ఇప్పటివరకూ ఒక పన్నెండు మందిని దెంగావు కదా! వీళ్ళల్లో నీకు బాగ నచ్చిన ఆడది ఎవరురా? ” అని అడిగేసరికి గుటకేస్తున్న మందు పొలమారి ఒక్కసారి ఉక్కిరిబిక్కిరి అయ్యాను. అమ్మ “నేను క్లారిటీతోనే అడుగుతున్నా! నువ్వు ఇంతవరకూ దెంగిన వాళ్ళల్లో నీకు మనసైన వాళ్ళు ఎవరూ?” అని ఇంకోసారి రెట్టించేసరికి, నేను కొంచెం కూడ తడుముకోకుండా "మామ్మ!" అన్నాను. అమ్మ వెంటనే “ఎందుకూ!” అని అడిగింది. నా నోటివెమ్మట, అప్రయత్నంగా “ఎందుకోనే! అందరికన్నా మామ్మ అంటే మోజు! బహుశా అది నీలా పద్మినీ జాతి స్త్రీ అవ్వడం వల్లేమో!” అనేసరికి, పైగా స్కిన్ టోన్, వాస్తులూ చాలావరకూ నీతో మ్యాచ్ అవ్వుతాయి. మామ్మా, అమ్మమ్మలని నీ పక్కన నుంచోపెట్టి, నువ్వు ఎవరి కూతురు అని అడిగితే, గుడ్డోడు కూడా, మామ్మని చూపెడతాడు. మీ ఇద్దరికీ అంత దగ్గర పోలికలు ఉన్నాయి మరి. అందువల్లేమో! మామ్మే నా ఫేవరిట్, తర్వాత నీ కడుపున పుట్టిన లల్లీ. అదీ నీలానే ఉంటుంది కదా! వీళ్ళిద్దరినీ దెంగేటప్పుడు, మానసిక వ్యభిచారం చేస్తూ, నిన్ను ఊహించుకునే వాడిని” అని నిజం చెప్పేసా. ఎందుకు చెప్పనూ! అప్పటికే బాటిల్ సగం ఖాళీ అయ్యిపోయింది. ఇంక నోట్లోంచి నిజాలు రాక ఇంకేమొస్తాయి? అమ్మ ఆశ్చర్యంగా “నా సైజులు నీకెలా తెలుసురా! నువ్వు నన్నెప్పుడూ అట్లా చూడలేదే? చూసుంటే నీ చూపుల్లోని కామము నాకు తెలిసేది కదరా” అని ప్రశ్నించేసరికి, “బొక్కలే! నువ్వెప్పుడూ నీ ఆఫీసూ, వర్కూ అంటూ బిజీగా ఉండేదానివి, ఇంక నా చూపులు వాటిలో వేరియేషన్స్ గమనించేంత టైం ఉందా నీదగ్గర” అనేసరికి, అమ్మ కొంచెం కోపంతో లేచి “నాకాకలి అవుతోంది, చేపని నువ్వే తినిపించు” అంటూ తిప్పుకుంటూ వెళ్ళి బల్ల మీద కూర్చుంది. ఇంక ఆర్డర్ వేసాక తప్పుతుందా, చెరో చేపా తీసి ఆకుల్లో పేట్టుకుని అమ్మ పక్కనే కూర్చుని, అట్లానే పెట్టబోతుంటే, “ఉప్పూ కారం ఎవరు వేస్తారురా?” అని విసుక్కునేసరికి, నేను నాలిక కరుచుకుని, అమ్మ ముందర ఆ రెండు డబ్బాలూ పెట్టి, ఎంత వెయ్యాలో నాకు తెలవదు, నువ్వే వెయ్యి ప్లీజ్ అని బ్రతిమాలేసరికి, అమ్మ సరిపడా ఉప్పూ కారమూ వాటిమీద జల్లింది. నేను వేలితో బాగా చేపలకి పట్టించి, చిన్న పీసు తీసి అమ్మ నోట్లో పెట్టాను. చాలా సేపటినుంచి ఆకలి మీద ఉందేమో, అమ్మ ఏమీ అనకుండా తినేసింది. నేనో ముక్కా, అమ్మకో ముక్క పెడుతూ, ఒక పది నిముషాల్లో రెండు చేపలూ కంప్లీట్ చేసి దాహం వేసి ఒక కొబ్బరిబోండం కొట్టుకుని తాగుతూ ఉంటే, అమ్మ నా చేతిలోంచి దాన్ని లాక్కొని గట గటా తాగేసి, బల్ల మీద వాలిపోయింది. హమ్మయ్య! తుఫాను వెలిసింది అనుకుంటూ, అమ్మని సరిగా పడుకోబెట్టి, ఇంకో బొండం కొట్టుకుని తాగి, సిగరెట్ వెలిగించి తాగడం మొదలుపెట్టా. ఇంతలో అమ్మ పడుకునే, మళ్ళీ “మనోహరా” అంటూ పాట మొదలెట్టింది.
​