Chapter 020.1
పాత పురాణాలు - కొత్త కోరికలు - 1
అమ్మెప్పుడైతే టంగు స్లిప్పు అయ్యిందో, వెంటనే పెద్దీ అమ్మ జబ్బమీదొక్కటిచ్చుకుంది. ఇంకో గంటలో వడ్డుకు వెళ్తాం అని అనేసరికి, అందరూ ఇంక్లూడింగ్ లల్లీ-అనూ దిగులుగా మొహాలు పెట్టుకుని, అమ్మ అన్నదీ, పెద్దీ కొట్టిందీ పట్టించుకోలేదు. వాళ్ళల్లో వాళ్ళు ఏదో తర్జనభర్జనలు పడుతూ ఉన్నారు. కానీ నా డేగ కళ్ళనుంచి మాత్రం తప్పించుకోలేదు. నేను కొంచెం ఎక్కువ కోపంతోనే, చిటికేస్తూ, “మీ ఇద్దరికీ మాత్రం బాగా పగులుతుంది. ఒసేయ్! పెద్దీ! ముట్టు గిట్టూ అని చూడకుండా నా ఆయుధంతో పొడిచి పొడిచి పెడతా! మేమందరమూ మీ ఇద్దరి ముందరా ఇంతలా ఓపెన్ అయిపోయాము. ఏమీ దాచలేదు. కానీ మీరిద్దరూ ఏదో దాస్తున్నారు మానుంచి. మర్యాదగా చెప్పండి, లేదంటే నేనూ లల్లీ ఇద్దరమూ కలిసి మీ మీద పడ్డామూ అంటే, వారం రోజులు అవుటాఫ్ సర్క్యులేషన్ అయిపోతారు. మలేరియా జ్వరం వచ్చిన వాళ్ళకి మల్లే మంచం పడతారు!!” అంటూ తర్జని చూపిస్తూ స్టెర్న్ వార్నింగు ఇచ్చాను.
నా గంభీరపు వార్నింగ్ విని లల్లీ కూడా “ఏదో దాస్తున్నారురా వీళ్ళు. అమ్మ ఎట్లాగూ చెప్పదు. ఇంకో రెండు గంటలు ఓపిక పడదాం. ఇంటికెళ్ళి ముసల్దాన్ని అడుగుదాం. అదేమైనా కతలు పోయిందో, పెద్దీకి రేవెట్టేద్దాం. అస్సలు తగ్గే పనే లేదు.!!!” అని అంది. “అ! ఆ! అన్నది మీ అమ్మ! దేంగేది నన్ను! బావుందర్రా! మీ ప్రతాపం! అదేదో దాన్నే అనొచ్చుగా! నన్నెందుకు లాగుతున్నారూ??” అని పెద్దీ వంకర నవ్వుతో కూడిన దొంగ కోపంతో అంటూ ఉంటే, “బొక్కలే! నువ్వు మెంటల్గా ప్రిపేర్ అయిపో! నీకు మాత్రం పగిలిపోద్ది. చంకెక్కి దెంగించుకుంటావ్ కానీ మనసులో సీక్రెట్స్ చెప్పవు” అంటూ లల్లీ మూతి తిప్పుతూ, “ఏమే! అందరూ అన్నీ సర్దేసెయ్యండి! ఒడ్డుకు వెళ్తున్నాం. ఫస్టు రౌండు తర్వాత విన్నూ చెప్పినట్టు అనూ-స్వానీ-పుష్పం-అవీ-సవీ మీరైదుగురూ ఇన్విజిబుల్గా ఉండండి మాతో! పారూ-గంగా-రోజా! నీరసపు మొహాలు పెట్టండి! నోరు విప్పొద్దు” అని ఇంకోసారి చెయ్యాల్సింది చెప్పింది. అవీ-సవీ చేతులు ఊపగానే, అందరమూ నీరసంగా కనిపించసాగాము. అనూ-స్వానీ-పుషా చేతులు ఊపగానే, మందు బాటిల్సూ, గ్లాసులూ, స్టఫ్ఫూ అన్నీ మాయం అయిపోయాయి.
మేమంతా రెడీ అయ్యేసరికి మెల్లగా మాకెదురవ్వుతున్న ఫిషింగ్ ట్రాలర్స్ తప్పిస్తూ సెంథిల్గాడు లాఘవంగా ఒడ్డుకు చేర్చి తాడుతో యాట్చ్ ని కట్టేసాడు. మేము దిగేపాటికి, అక్కడొక చిన్న బేటాలియన్ యే చేరింది. అందులో అమ్మమ్మ, మణత్త, మావయ్యా, పారూ బాబు పొట్టోడు, పారూ అమ్మ సుమిత్ర, పెదనాన్న (అదే మంగ పెద్దీ వాళ్ళాయన), ఇంకా యాట్చ్ ఓనర్ యంపీ ఇంపార్టెంటు. రోజాని తన నాన్నా, గంగని వాళ్ళమ్మా-నాన్న, పారూని వాళ్ళమ్మా కౌగలించుకుంటే, అమ్మని అమ్మమ్మ కౌగలించుకుని భోరుమంది. పొట్టోడు కొంచెం దూరంలో నుంచుని అమ్మకేసి ఓరగా దొంగచూపులు చూస్తూ యంపీతో ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు. అప్పుడు అర్థమయ్యింది మేమెవ్వరమో. వారం రోజులనుంచీ నేను కెలికింది ఎక్స్ సెక్రెటరీ ర్యాంక్ ఆఫీసర్ని, మధ్యాహ్నం నుంచీ పడేసి నోట్లోంచి పేగులు బయటకు వచ్చేలా కుమ్మింది సర్జికల్ ఆంకాలజీలో డాక్టరేట్ (అదేనండీ డీయం) సాధించిన ఫేమస్ డాక్టర్ని! అంతే కాకుండా ఇద్దరు కుర్ర డాక్టర్లూ, ఇద్దరు యమెస్సీ కంప్యూటర్స్ గ్రాడ్యుయేట్స్ని అందరినీ చేసింది ఇంకో యమెస్సీ కంప్యూటర్స్ గాడనీ. ఒడ్డు చేరంగానే, ఒక్కొకళ్ళ నోట్లోంచీ పాలిష్డ్ ఇంగ్లీషు తప్పితే మరోటి రావట్లేదు. “వీళ్ళేనా, పూకూ, గుద్దా సుల్లీ అంటూ పచ్చి బూతులు మాట్లాడుతూ నాచేత పూకులు చిరిగిపోయేలా రేపు లేనట్టు ఇంతసేపూ దెంగించుకున్నది.
వారెవ్వాహ్! ఆడోళ్ళు గొప్పోళ్ళురా! క్షణంలో ఎట్లా మారిపోయారు! ఈ పొట్టోడి బుద్ధి ఇంకా మారలేదు. వీడి కళ్ళముందరే ఖచ్చితంగా పారూని దానమ్మనీ కలిపి దెంగాలి. అప్పుడు కాని ఈ పొట్టినాకొడుక్కి బుద్ధి రాదు. ముసలోడు రిటైర్ అయినా ఇంకా సొల్లు చూపులు దేనికో పొట్టినాయాల్గాడు!!” అనుకుని పొట్టోడిని పచ్చి బూతులు తిట్టుకుంటూ అందరినీ దింపేసాక నేను అందరికేసీ చూస్తూ వంటరిగా యాట్చ్ మీదే నుంచుండిపోయాను. ఒక రెండు నిముషాల తర్వాత లాస్ట్లో నేను దిగుతూ ఉంటే షడన్ గా నా శరీరమ్మీద బరువుపడ్డట్టు అనిపించేసరికి, అనూ నన్ను ఇన్విజిబుల్ పాములా నా చేతుల కిందనుంచి నా ఛాతీ చుట్టూ చుట్టేసి కుడి భుజమ్మీద తలపెట్టుకుని, నా కుడి చెవి దగ్గర చేరి ఎవ్వరికీ వినపడనంత చిన్నగా గొణగసాగింది. ఇంకో పక్కనుంచి ఎడమ భుజమ్మీద బరువు పడేసరికి స్వానీనా లేకా పుష్పమా అని ఓరకంటితో చూసేసరికి, స్వానీ మినిస్క్యూల్ రూపంలో భుజమ్మీద కూర్చుని ఎడమ చెవి దగ్గర గొణగసాగింది. వీళ్ళిద్దరూ ఇక్కడిట్లా ఉన్నారు, పుష్పం ఎక్కడుందా అని అటూ ఇటూ చూస్తుంటే, అది ఈగ రూపంలో నా షార్ట్లో దూరి నా సుల్లిబొక్కని దాని కొండెలతో టికిల్ చేస్తూ ఉంది.
“అబ్బాహ్! హిస్స్! ఏంట్రా?? పొట్టి పారూ వాళ్ళమ్మ అంత అందంగా ఉంది. ఎక్స్పెక్ట్ చెయ్యలేదురా ఇంత అందంగా ఉంటుంది అని. పారూవన్నీ దాని బాబు పోలికలనుకుంటా. కాకి ముక్కుకి దొండపండు అంటే ఇదే. రోడ్లూడిచేవాడి మల్లే ఉన్నాడు వాడికీ అప్సరసా!@#! అబ్బ ఏముందిరా దీనెమ్మా! మాంచి మీగడ పూసిన కలకండలా ఉందిరా. ఆడదాన్ని నాకే నలిపెయ్యాలన్నంత కోరిక పుడుతోంది. కామంధుడివి నువ్వు వదుల్తావా? ఈమెనేనా ఆ పొట్టోడి ముందర ఎక్కుతా అని శపథం చేసింది. తప్పే లేదు. ఇంక నువ్వు మమ్మల్ని పట్టించుకోవుగా! హ్మ్! హిస్స్!!” అంటూ అనూ నన్ను గట్టిగా చుట్టేసుకుని దాని కుతి తీర్చుకుంటూ, పారూ వాళ్ళమ్మని ఫస్టు టైం చూసి నా దెబ్బ తర్వాత దాని నాలుక పోటే అనుకుని చొంగ కారుస్తూ, నా చెవిలో ఎవరికీ వినపడనట్టుగా గొణుగుతూ నన్ను రెచ్చగొట్టసాగింది. దాని బిగించిన పట్టు నాకు కొంచెం ఇబ్బందిగా ఉన్నా కూడా, ఎవరికీ కనపడని ఈ పబ్లిక్ సరసంలో మాధుర్యాన్ని అనుభవిస్తూ, “నీయమ్మ! ఇంకా నేల మీద కాలు పెట్టలేదే. నెక్స్టు నేనెవర్న్ని ఎక్కాలో అప్పుడే డిసైడ్ చేస్తన్నావా? ఇంకా నయం మీ ముగ్గురి అమ్మా బాబులూ రాలేదు. వచ్చుంటే నాకింకా ఆప్షన్స్ వచ్చేవి” అంటూ దాన్ని ముద్దుగా విసుక్కుంటూ ఉంటే, ఎడమ వైపు చెవి దగ్గర అదృశ్య రూపంలో ఉన్న స్వానీ, “ఆ మరే! అదొక్కటే తక్కువ ఇప్పుడు మాకు. మా అమ్మల్తోనే పోటీ పడాలా నీచేత పోటు వేయించుకోవడానికి. ఇప్పుడున్న క్యూ చాలదా మాకు? ఒరేయ్! ఎక్కువ గత్తరొద్దు. ఈ పాకేదాని మాట విని ఏవన్నా వేషాలేసావో! కోసి కుట్లేయించేగల్ను” అంటూ అదో వార్నింగు ఇవ్వసాగింది.
స్వానీ బెదిరింపుకి చిరుకోపంతో అనూ తన తోకతో దాన్నదిలించేసరికి, స్వానీ పడిపోకుండా నా చెవి పట్టుకుని వేళ్ళడసాగింది. అఫ్కోర్స్ ఇద్దరూ నాకు మాత్రమే కనిపిస్తున్నారు. ఇంకెవ్వరికీ కనిపించట్లే నా శరీరాన్ని పిచ్ కింద వాడేసుకుంటూ ఇద్దరూ కొట్టుకుంటున్నది. “దీనెమ్మా! వీళ్ళకింకా కుతి తీరలేదనుకుంటా ఇంటికెళ్ళంగానే ఓ రేవెట్టేయ్యాలి” అనుకుంటూ, గొంతు సవరించుకుంటూ రెండడుగులు ముందరికి వేసేసరికి, పొట్టోడు నన్ను చూసి వీపు నావైపు తిప్పేసి చేతులు ఊపుతూ యంపీతో ఏదో సీరియస్సు గా మాట్లాడసాగాడు. యంపీ యాట్చ్ అవ్వడం వలన ఎక్కువ ఇబ్బంది లేకుండా కార్స్ అన్నీ లోపలికి వచ్చేశాయి. పెద్దీ, పెదనాన్నా, రోజా, గంగా, పొట్టోడూ, సుమిత్రాంటీ, పారూ ఒక బండి ఎక్కి బయలుదేరారు. మణత్తా మావయ్యా ఇంకో బండిలో బయలుదేరారు. నేనూ, లల్లీ, అమ్మా, అమ్మమ్మా యంపీకి థాంక్స్ చెప్పి ఒక బండి ఎక్కాము. డ్రైవర్ వస్తూ ఉంటే, “వద్దు” అని లల్లీ స్టీరింగు ముందర కూర్చుంది. లల్లీ పక్కన అమ్మ కూర్చుంది. వెనకాల సీటులో నేనూ అమ్మమ్మ ఇంకా నా మీదే ఇన్విసిబుల్గా ఉన్న అనూ, పుష్పా, స్వానీ కూర్చున్నాము. అవీ-సవీల జాడ లేదు. బహుశా ఇద్దరూ ఇన్విసిబుల్గా మాతోనే ఉన్నారనుకుంటా. కారు స్టార్ట్ చేస్తూనే లల్లీ విండోలన్నీ క్లోస్ చేసి, సీరియస్గా, “అమ్మమ్మా! మాకు తెలియకుండా ఎన్ని విషయాలు దాచిపెట్టారో అన్నీ గుర్తు తెచ్చుకుని చెప్పాలి. లేదంటే, కారు ఇంటికి కాదు సీదా సముద్రంలోకి పోనిస్తా” అంటూ బీచ్ రోడ్డెక్కించింది కారుని.
అమ్మమ్మకి లల్లీ ఏం మాట్లాడుతోందో అస్సలు అర్థం కాలేదు కానీ అమ్మకి అర్థం అయ్యి కిసుక్కున నవ్వింది. లల్లీ అమ్మకేసి క్రూరంగా చూస్తూ “అమ్మా! మర్యాదగా చెప్పు! విన్నూకి నువ్వు మొదటి పెళ్ళాం ఏంటి? అమ్మమ్మా! మేము రెండో గ్రంథం చదవాలి అంటే ముందర విన్నూగాడు అమ్మని పట్టపు భార్య చేసుకోవాలి అన్న సంగతి నీకు ముందరే తెలుసా?? పెద్దమ్మమ్మ తన డైరీలో రాసింది నీకు తెలుసా అసలు” అని, దాని నుంచి విషయం దాచారు అన్న ఉక్రోషంలో ఉబికివస్తున్న కన్నీరుని బలవంతాన ఆపుకుంటూ, సాధ్యమైనంత గంభీరపు గొంతుతో అమ్మమ్మని అడిగింది. దొంగముండ పుష్ప ఈగ రూపంలోనే నాకు ఐస్ఫ్రూట్ వేస్తూ ఉండడంతో నోట్లోంచి వస్తున్న మూలుగుని ఆపుకుంటూ గట్టిగా పెదాలు బిగపట్టి ఉండడం వలన నేను ఏదైనా అనడానికి లేకుండా పోయింది. అట్లానే స్టోన్ ఫేస్ వేసుకుని కూర్చునే సరికి, లల్లీ తల వెనక్కి తిప్పి “దొంగనాయాలా! ఏం మాట్లాడవేంటిరా? ముంగి పక్షిలా కూర్చున్నావు??” అంటూ నన్ను తిడుతూ ఉంటే, అనూ నన్నొదిలిపెట్టి, వెనక్కి వెళ్ళి మానవ రూపంలో ప్రత్యక్షమయ్యి, “వాడేం మాట్లాడలేడు. సిగ్గులేని పుష్ప వాడి షార్ట్లో దూరి ఐస్ఫ్రూటేస్తోంది” అని నా పరువు పూర్తిగా తీసేసింది.
స్వానీ కూడా అనూ పక్కనే ప్రత్యక్షమై, “దొంగముండ అక్కడ సెటిలయ్యిందా??” అంటూ అందరూ ఉన్నారన్న సోయలేకుండా నా నిక్కర్లో చెయ్యి దూర్చి, ఈగ రూపంలో మచ్చగాడిమీదున్న పుష్పని పట్టుకుని బయటకు బయటకు తీసింది. పుష్పం కెలుకుడు ఆగేసరికి, నాకూ నా మచ్చగాడికీ రిలీఫ్ దొరికి గట్టిగా ఒక నిట్టూర్పు వదిలి, “అర్జంటుగా దీన్ని మనిషిని చెయ్యండే, వీపు పగలగొట్టాలి. వేళాపాళా లేదా దీనికి?” అంటూ వెనక్కి తిరిగి అనూతో అంటూ ఉంటే, “దొంగనాకోడకా! ఇప్పటిదాకా మొడ్డ గుడిపించుకుని, ఇప్పుడు పూర్తి తప్పు దానిమీదేస్తావేం” అంటూ స్టీరింగు సింగిల్ హ్యాండ్ తో కంట్రోల్ చేస్తూ, వెనక్కి వంగి రెండో చేత్తో నాకో తొడపాశం పెట్టేసింది లల్లీ. దాని గిల్లుడుకి నేను ఒక్కసారిగా "అమ్మాహ్! రాక్షసీ! ఏం చెయ్యమంటావే? పెద్ద పత్తిత్తుల్లా వీళ్ళిద్దరూ నిన్ను రెచ్చగొడుతూ ఉన్నారు. దొంగముండ అనూ పామురూపంలో నన్ను చుట్టేస్తే, స్వానీ నా భుజమ్మీద సెటిలయ్యింది. నువ్వు ముగ్గురినీ మాయం అవ్వండీ అంటే ముగ్గురూ కలిసి నా మీద సెటిలయ్యారు. ఇంకెట్లా చచ్చేది మీతో? రాత్రంతా నా పులుసు తీసారుగా అందరూ కలిసి” అని అంటూ ఉంటే, అమ్మ కిస్సుక్కున నవ్వుతూ ఉంది.
అమ్మమ్మ “అవ్వ హవ్వ! ” అంటూ నోరునొక్కుకుంటూ మీ అమ్ముంది అని కళ్ళతో సైగ చేస్తూ ఉంటే, “బొక్కలే! అమ్మ ఇప్పుడు నా పార్టీ! అన్ని బొక్కల్లోంచీ జంగు దులిపేసా. ఏం అమ్మా! నీకు హ్యాపీయేగా” అని అంటూ ఉంటే, లల్లీ మళ్ళీ ఇంకో తొడపాశం పెట్టి, “టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యకు. అమ్మా! ఆదివారం మధ్యహ్నం టీవీ వార్తల్లో అమ్మాయికి మల్లే చేతులతో సైగలాపి, మ్యాటర్ కి రా!” అని ఇంకోసారి టాపిక్ తీసేసరికి, అమ్మ “అబ్బాహ్! ఏట్లా చెప్పాలే. చచ్చే చావొచ్చింది నీతో. చెప్పకపోతే నువ్వొదలట్లే! ఎప్పుడు జరిగిందో చెప్పానంటే, ఎవరన్నా రిపోర్ట్ చేసారంటే, మన మాడరేటరు సరిత్11 లేక అడ్మిన్ కకుత్తల శివారెడ్డి వచ్చి అండరేజ్ అంటూ డిలీట్ చేసి పోతారు. అవసరమా మనకి. ఆల్రెడీ మీరెట్లా పుట్టారో డిలీట్ అయిపోయింది. ఇంకో వార్నింగు అవసరమా మనకిప్పుడు??!” అని అడిగింది. లల్లీ వినకుండా తలడ్డంగా ఊపుతూ ఉంటే, దానికి వెనకనుంచి “అత్తయ్యా! మీరు చెప్పి తీరాలి!” అంటూ అనూ-పుష్పా-స్వానీ ముగ్గురూ వంతపాడసాగారు.
“నాతప్పైతే లేదు. డిలీట్ అయ్యిందో తప్పు ఈ డైలాగు రాసిన సోంబేరిసుబ్బిగాడిదే” అంటూ అమ్మ “ఏదో ఒక పండగకి తాళిబొట్లలో ఉన్న తాడుని మార్చుకుని తీరాలి లేదంటే ఇంటికి కీడు అని పండితులు చెబుతే, పండక్కి ఒకే చోట చేరిన నేనూ, మీ మామ్మా, మణీ, మంగా అందరమూ ముందర పసుపుతాళ్ళు కట్టుకుని, తాళిబొట్లు తీసి వాటిల్లో ఉన్న తాడు మార్చుకోవడం కోసం పసుపుకొమ్ము కట్టిన తాళిబొటులు సిద్ధం చేసుకుని పెట్టుకున్నాము! తాళిబోట్లలో కట్టుకోవడానికి ఎవరి తాళ్ళు వాళ్ళు పేనుకుంటూ ఉంటే నువ్వు మీ అమ్మమ్మతో ఆడుకుంటూ కూర్చున్నావు. ఇంతలో విన్నూగాడొచ్చి నానా పెంటా చేసి, మేము రెడీ చేసి పెట్టుకున్న ఆ పసుపుకొమ్ము తాళిబొట్లు నాతో మొదలెట్టి, మంగా, మణీ, తర్వత పక్కనే ఉన్న నీకూ కట్టేశాడు. అది వాడికీ గుర్తు లేదు. కట్టించుకున్న మాకూ నీకూ కూడా గుర్తులేదు. నిన్న నువ్వు బుర్ర బద్దలు కొట్టుకుంటూ ఉంటే నాకు గుర్తొచ్చింది. కానీ దొంగముండ మంగని ఇన్నాళ్ళూ తిట్టాను. అది వీడు తాళి కట్టిన పెళ్ళాం అని దానికి గుర్తు వస్తే నా మొగుడితో నేను పడుకుంటే నీకు నొప్పేంటే అంటూ నన్నాడేసుకుంటుంది అని ఆగిపోయాను. ఈ దరిద్రం మొత్తానికి మీ అమ్మమ్మే సాక్ష్యం. వీడు మనందరికీ తాళి కడుతూ ఉంటే, సిగ్గులేకుండా ‘మాంగల్యం తంతునానేనా’ అంటూ మంత్రాలు కూడా చదివింది.
ఎప్పుడూ ఏమిటీ అని వదిలెయ్యి. నీకూ వీడెప్పుడో తాళి కట్టేశాడు. నీ నెంబరు రెండు అనుకుంటున్నావేమో. నీ నెంబరు నాలుగు. ఫస్టు నేను, రెండు గేదె, మూడు తిప్పులాడి మణి. నాలుగు నువ్వు. వీడు వీడి దండయాత్ర నాలుగుతో మొదలెట్టి, రెండు కంప్లీట్ చేసి లాస్ట్ బట్ వన్ ప్లేసులో అందరికన్నా ముందర తాళి కట్టిన నన్ను పడేశాడు. అంతే జరిగింది బొమ్మల పెళ్ళి. అంతకుమించేం జరగలేదు! నువ్వూరికే ఏదో దాచేశానని పూకు పిసికేసుకోకు. చెప్పడానికి నాకేం అభ్యంతరం లేదు. యాట్చ్లో చెబితే మంగ దాని బావురుకప్ప నోరేసుకుని నామీద పడిపోతుందని ఆగాను అంతే. నువ్విప్పుడెళ్ళి నేను చెప్పేశానని దానికి పిత్తకు.” అంటూ ముగించింది. “ఓసినీ దుంపతెగా! ఇందాకటి నుంచీ ఇదడుగుతున్నావా? నాకు రాని భాషలో ఏదో మాట్లాడుతున్నావ్ అనుకున్నా! ఏంటో అర్థం కాక సతమతమైపోతున్నా! ఇదా! ఆరోజున అదేదో ఆటగా జరిగిపోయింది. కానీ రమా! నన్నాడిపోసుకోకే! ఇవ్వాళ అదే మీకు ఉపయోగపడింది చూశావా? ఎంతైనా మీరు కారణ జన్ములే. నీకు జన్మనిచ్చినందుకు నా జన్మ ధన్యమైపోయిందే. మీరు ఆ ఘనకార్యమేదో సాధించేస్తే, నేను తృప్తిగా కన్నుమూస్తానే” అంటూ సెంటీ డైలాగ్లు కొడుతూ అమ్మమ్మ సన్నాయి నొక్కులు నొక్కసాగింది.
“నీయమ్మ! నువ్వు చస్తే, నీకూతురికెవ్వరు పురుడు పోస్తారే! అమ్మమ్మా! కాదు కాదు అత్తా!” అంటూ అమ్మమ్మ బుగ్గ గిల్లి, అది సరే, “అమ్మా! పారు పిర్ర మీద పుట్టుమచ్చ చూసావ్ సరే! వాళ్ళమ్మ పిర్ర మీద కూడా సరిగ్గా అక్కడే పుట్టుమచ్చుందని నీకెట్లా తెలుసే” అంటూ ఇందాక అమ్మేసిన రెండో బాంబు పిన్ను పీకాను. అమ్మ దానికీ సమాధానంగా చిరునవ్వోటి నా మొహాన పడేసి తలతిప్పుకుంది. “ఎవరూ! సుమిత్ర గురించా నువ్వడిగేది??” అంటూ అమ్మమ్మ అందుకుంది. “ఆ! అవును సుమిత్రే! నీయమ్మ! ఇంకెన్ని దాచారే మానుంచి??” అంటూ లల్లీ తగులుకునేసరికి, “ఆ! ఆ! ఆగక్కడ! సుమిత్రెవ్వరో తెలుసా నీకస్సలు? అది మీ అమ్మ క్లాస్మేట్. మీ మంగ పెద్దీ జూనియర్! నేను అస్సాం కి ట్రాన్స్ఫర్ అయిన కొత్తల్లో అక్కడ టెర్రరిజం ఎక్కువగా ఉండె. బ్యూరోక్రాట్స్ పిల్లలని కిడ్నాప్ చేసి, టెర్రరిస్టు గ్రూపులు వాళ్ళ లీడర్స్ ని విడిపించుకుంటూ ఉన్నారు. అందగత్తెలు అయిన మీ అమ్మనీ, మంగనీ ఎక్కడ ఎత్తుకెళ్తారో అన్న భయంతో నేనూ మా అక్కా ఇద్దరమూ కలిసి వీళ్ళిద్దరినీ మద్రాసు కాలేజీలో జాయిన్ చేసాము.
అప్పట్లో మంగ స్లిమ్ముగా ట్రిమ్ముగా ఉండేది లే. రోజాని కన్నాక సిలిండర్లా డ్రమ్ములా తయారయ్యింది. మంగ ఒక ఏడాది పెద్దది. ముందర దాన్ని డిగ్రీ ఫస్టియర్లో జేర్చాము. సెకండు పీయుసీలో మీ అమ్మని చేర్చాము. అప్పట్లో ర్యాగింగు ఎక్కువగా ఉండేది. మంగ పెద్దది! దాని నోరూ పెద్దదే! ఎట్లానో అది ఆ ర్యాగింగు తప్పించుకుంది. మీ అమ్మ డిగ్రీకి వచ్చేసరికి అదే షీల్డులా నిలబడి కాపాడింది! కానీ దాని హాస్టలు వేరవ్వడం వలన రాత్రిళ్ళు కాపాడలేకపోయింది. అయినా దాని చెల్లెలు అని మీ అమ్మని మాత్రమే ఒదిలేసారు. మీ అమ్మ రూమ్మేటే సుమిత్ర! అదీ, మీ అమ్మా, మీ మంగ పెద్దమ్మా ముగ్గురూ బీయస్సీ బీజెడ్సీ తీసుకున్నారు. అప్పట్లో యంబీబీయస్ చదవాలని మీ అమ్మా, మంగా, సుమిత్రా అందరూ పీయుసీలో బయాలజీ మేజర్ తీసుకున్నార్లే! మంగ చెల్లెలు అవ్వడం మూలాన మీ అమ్మ బతికిపోయినా మీ అమ్మ రూమ్మేటు సుమిత్ర బచాయించలేదు. సీనియర్ల ర్యాగింగుకి దొరికిపోయింది. సుమిత్ర అసలే తెల్లని తెలుపు.
ఇంతకీ సుమిత్ర మరెవ్వరో కాదు, మీ మణత్త పిన్ని కూతురే. ఆ వెంకీగాడికీ (వెంకటేశన్, మణత్త మొగుడు, మంగపెద్దీ అన్నా, అమ్మకి పెద్దమ్మ కొడుకూ! ఇప్పటి వరకూ పేరు ఎక్కడా చెప్పలేదు) మీ మణత్తకీ లంకె కూడా ఆ లయోలా కాలేజ్లోనే పడింది. మణి కన్న ఏడాది పెద్ద వెంకటేశన్. వాడినీ ఆ కాలేజీలోనే జాయిన్ చేసాం మేము. మీ మంగపెద్దీ రూమ్మేటే మణి. మంగని కలవడానికి వెళ్ళి మణిని లైన్లో పెట్టాడు వాడు. మీ అమ్మ డిగ్రీ కంప్లీట్ చెయ్యగానే యూపీయస్సీ అంది. సరే నా దార్లోకే వస్తోంది అని నేనొప్పుకున్నా! మంగ ఎంట్రెన్స్ రాసి యంబీబీయస్స్ సీటు కొట్టింది. మణి వెంకీ మాయలో పడి కడుపు తెచ్చుకుంది. మీ పెద్దమ్మ మంగ యంబీబీయస్ చదువుతూ తన సీనియర్ సుబ్రహ్మనియణ్ అదే మీ పెదనాన్న, రోజా వాళ్ళ నాన్నని ప్రేమించి పెళ్ళి చేసుకుంది. మీ అమ్మ యమ్మెస్సీ జూవాలజీ కంప్లీట్ చేసి యూపీయస్సీలో సీటు కొట్టి ఫస్టు పోస్టింగులోనే మీ అయ్య నారాయణని మోహించి పెళ్ళి చేసుకుంది.” అంటూ ముంగించింది అమ్మమ్మ.
“మామ్మా! మొత్తం పురాణం చెప్పావు! కానీ రమత్త సుమిత్ర పిన్ని పిర్రలు ఎట్లా చూసిందో చెప్పలేదే” అంటూ స్వానీ విసుక్కునేసరికి, “ఒర్ర్! అదా! అదేం పెద్ద గొప్ప విషయం కాదు. ర్యాగింగులో సీనియర్లు సుమిత్ర గుడ్డలూడదీస్తే రూమ్మేటైయిన మీ అత్త రమ చూసింది అంతే! సుమిత్రకీ మీ అమ్మకీ ఎటువంటి లింకూ లేదు. మణి కొంచెం మెతక మూలాన పిన్ని కూతురైన సుమిత్రని కాపాడుకోలేకపోయింది. కానీ మీ అత్త తిడుతూన్నట్టు మంగ నిఖార్సైన గేదె! దాని గేదె నోరేసుకుని ర్యాగింగు నుంచి మీ అత్తని కంటికి రెప్పలా కాపాడింది. అంతకు మించి అక్కడేమీ డబల్ ఎక్స్ సినిమా కానీ, ట్రిపుల్ ఎక్స్ సినిమా కానీ లేదు” అని అమ్మమ్మ చెప్పింది. “అవునే మామ్మా! ఇంత సోది చెబుతున్నావ్! మరి నువ్వెందుకు ర్యాగింగు ఆపించలేకపోయావే? ” అని పుష్పం తొలిసారి నోరు తెరిచి డవుట్ అడిగేసరికి లల్లీ షడన్ బ్రేక్ కొట్టింది. ఏంటా అని చూసేసరికి ఇల్లొచ్చేసింది. అమ్మమ్మ నవ్వుతూ పుష్ప తల రాస్తూ, “అమ్మలూ! నేనప్పుడు ఫుల్లు బిజీనే! వీళ్ళందరి బాగోగులూ మీ ఆయమ్మనే చూసేది. నేను కెరీర్ కెరీర్ అంటూ వీళ్ళని సాకనేలేదు” అని అంటూ కార్ దిగి, “ఒసేయ్ లల్లీ! ఇంతేనే జరిగింది. నా కూతురిని అనవసరంగా అనుమానించకే! అది దేవత! మీ బాబు సుమిత్రని పడేసి దెంగాడని తెలిసినా పారూని విన్నూకిచ్చి పెళ్ళి చేసిందంటే మీ అమ్మ ఎంత గొప్పదో ఆలోచించు” అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది.
అమ్మ కార్ దిగి లల్లీ దగ్గరికి వచ్చి దాని బుగ్గమీదో ముద్దు పెట్టి, “నా గదిలోకొచ్చెయ్! నీకింకా చాలా సీక్రెట్స్ చెప్పాలి” అంటూ నావంక కొంటెగా చూస్తూ “పిల్లలూ వీడినొదలద్దు. సాయంత్రం వరకూ నా కూతురి డవుట్లు తీర్చే పనిలో ఉంటా. వీడు మమ్మల్ని డిస్టర్బ్ చెయ్యకూడదు. మీ ముగ్గురి వల్లా కాకపోతే ఆ అవీ-సవీలని కూడా తోడు తీసుకోండి. ఎన్ని సార్లు కార్పిస్తారో మీ ఇష్టం. కానీ వీడు మాత్రం నన్నూ నా కూతురినీ కెలకడానికి రాకూడదు” అంటూ నన్ను వాళ్ళకి అంకితం చేసేసి లల్లీకి ఇంకోసారి తనగదిలోకొచ్చెయ్యమని సైగ చేసి వెళ్ళిపోయింది. లల్లీ ఇంకా అమ్మమ్మా-అమ్మా ఇచ్చిన షాక్లోంచి తేరుకోలేదు. స్వానీ, “రాజా! ఇంక తప్పించుకోలేవు. అత్తయ్యే నిన్ను వదలద్దు అని ఆర్డర్ వేసింది. ఇవ్వాళ నువ్వైపోయావు” అంటూ నన్ను వెనక నుంచి కౌగలించుకుంది. ఇంతలో పొట్టోడు ఇంట్లోంచి బయటకు రావడం చూసి ఇంట్లోకి వెళ్తున్న అమ్మ “విన్నూ! ఇటు రారా!” అంటూ నన్ను పిలిచింది. అమ్మ పిలిచింది అని స్వానీ కౌగిలినుంచి విడిపించుకుని నేను అమ్మ దగ్గరికి వెళ్ళేసరికి, “అన్నయ్యగారికి దణ్ణం పెట్టరా! ఎక్కడికో వెళ్తున్నారు, దింపేసి రా!!” అంటూ ఆర్డర్ వేసింది.
“అబ్బే! అదేం లేదు చెల్లెమ్మా! యంపీ తో చిన్న పని ఉండి ఆయన ఇంటికి వెళ్తున్నా అంతే! భోజనానికి వచ్చేస్తా“ అంటూ అన్నయ్యగారు అన్నందుకు లోలోన కుమిలి కుములి ఏడుస్తూ పొట్టోడు సమాధానమిచ్చి, నేను నమస్కారం పెట్టేలోపు ఎవరో తరుముతున్నట్టు పరుగు పరుగునా వెళ్ళి వాళ్ళొచ్చిన కారెక్కి యంపీని కలవడానికి వెళ్ళిపోయాడు. నాకెందుకో పొట్టోడి ఖంగారు చూసి డవుట్ కొట్టి, “అమ్మా! ఒక్క నిముషమే!!” అంటూ అవీ-సవీలని తలుచుకునే సరికి, వాళ్ళిదరూ ప్రత్యక్షమయ్యారు. “అవీ-సవీ నాకు ఆ మనిషి అదే పారూ వాళ్ళ నాన్న ఎవరిని కలుస్తున్నాడో, వాళ్ళతో ఏం మాట్లాడాడో అన్ని వివరాలూ పూర్తిగా కావాలి. మీరిద్దరూ పారూ వాళ్ళ నాన్నని అదృశ్యంగానే ఫాలో అయ్యి, మొత్తం కూపీ లాగండి” అంటూ వాళ్ళిదరికీ పొట్టోడిని ఫాలో అయ్యి, అసలు మ్యాటరేంటో కనుక్కోమని పురమాయించాను.
వాళ్ళిద్దరూ మళ్ళీ మాయం అయిపోయాక, “అమ్మా! ఇదేమైనా భావ్యమా! నన్ను ఆ ఏలియన్స్ ముగ్గురికీ బలిచ్చేసి, లల్లీ తో గూడుపుఠాని చెయ్యడం ఏమైనా బాగుందా!” అంటూ నిష్టూరంగా అంటూ ఉంటే, “పో బే! రాత్రంతా పూకు పచ్చడి చేసి, రెండు శేర్ల రసం పూకులో నింపి, ఇంకా పగలు కూడా పచ్చడి చేద్దామనే! నీయబ్బ కూడా నన్నింతలా రఫ్ హ్యాండ్లింగ్ చెయ్యలేదురా! పువ్వో పూకో అన్నట్టు చూసుకున్నాడు. నువ్వు రెండో రోజే నా చేత నీయమ్మా! అని అనిపించావ్. నా ప్లాన్స్ నాకుంటాయి! పోయి నీ ఏలియన్ పెళ్ళాల గుల తీర్చు. తర్వాత సంగతి రాత్రికి చూసుకుందాం” అంటూ నా పిర్రమీదొక్కటి ఇచ్చి అమ్మ, “లల్లీ రావే!” అంటూ ఇంట్లోకి వెళ్ళిపోయింది. లల్లీ కార్ పార్క్ చేసి, నాకేసి వెకిలి నవ్వోటి పడేసి, అమ్మ వెనకాలే తుర్రుమంది. పుష్పా, స్వానీ అనూ ముగ్గురూ నన్ను కమ్మేసుకుంటూ ఉంటే, “ఉండండే, కనీసం కాలకృత్యాలైనా తీర్చుకోనివ్వండి. మీరు ముగ్గురూ నన్ను దెంగుతారో, నేనే మీ ముగ్గురికీ చుక్కలు చూపెడతానో! మీ ప్రతాపమో! నా ప్రతాపమో!” అంటూ వాళ్ళ నుంచి ఎస్కేప్ అయ్యి డైరక్ట్ వంటింట్లోకి వెళ్ళి అక్కడున్న వంట ఆంటీకి ఒక కాఫీ అర్జంటుగా కలపమని ఆర్డర్ వేసి, పళ్ళు తోముకోవడానికి పరిగెట్టాను.
కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని వచ్చేసరికి, పొగలు కక్కే కాఫీ రెడీగా ఉంది. అది తాగుతూ, మేడమీదకెళ్ళేసరికి అక్కడ మంగ పెద్దీ, మణత్తా ఇద్దరూ ఏదో మ్యాటర్ మీద సీరియస్ డిస్కషన్లో ఉన్నారు. “ఏంటీ పెద్దమ్మా, మణత్తా! ఏమయింది? ఇంత ఖంగారు దేనికి” అంటూ అడిగేసరికి, “అబ్బే ఏం లేదు విన్నూ! గంగ గురించి మాట్లాడుకుంటున్నాం!” అంటూ మణత్త అబద్ధం చెప్పి, “ఒదినా! మీతో మళ్ళీ మట్లాడుతా!” అంటూ కిందకి పరిగెత్తింది. పాపం అత్తకేం తెలుసు. పెద్దీ కి ప్రపంచంలో నా కన్నా గొప్ప ఆప్తుడెవ్వడూ లేడని. మణత్త వెళ్ళగానే, పెద్దీ నన్ను కౌగలించుకుని, ఏం లేదురా! గంగకి యంపీ కొడుకుతో పెళ్ళి చేద్దమని అనుకుంటున్నారు. దొంగముండ గంగ నీ పోటుకి నీకుపడిపోయి నో వే అంది. దీని మొగుడికి అదే నా దున్నన్న కి ఎక్కడ నీ ఘనకార్యం తెలిసిపోతుందో అంటూ ఇది పిసుక్కుంటోంది. దీనికింకా తెలియదు, గంగేంటి, నా కూతురూ నేనూ కూడా నీ పరమైపోయామని. తెలిస్తే దెబ్బకి చచ్చూరుకుంటది!” అంటూ సింపుల్గా తేల్చేసింది.