Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

పాత పురాణాలు - కొత్త కోరికలు - 2​

“మంచి సంబంధమే! వాడు నాకు తెలుసు. నేనొప్పిస్తా గంగని పెళ్ళికి. ఇంతకీ సంబంధమెట్లా వచ్చింది? వాళ్ళడిగారా లేక వీళ్ళడిగారా?” అని పెద్దీని అడిగాను. “పారూ వాళ్ళ నాన్న సెట్ చేసాడంటరా! అంటూ పెద్దీ అసలు మ్యాటర్లోకి దిగింది. పారూ వాళ్ళ నాన్న రిటైర్ అయ్యాక యంపీతో కలిసి బిజినెస్ స్టార్ట్ చేసాడంట. మా కుటుంబానికీ వాడికీ పచ్చగడ్డేస్తే భగ్గుమనే విరోధం ఉంది. వాడికి ఈ షడన్ ఇంటరెస్టు ఏంటో? ఎందుకు ఇట్లా దగ్గరవ్వాలని చూస్తున్నాడో?” అంటూ పెద్దీ అంటూ ఉంటే, “బొక్కేం కాదూ! పొట్టోడికి ఒక్కర్తే కూతురు. అదిప్పుడు నా పెళ్ళాం. ఇంట్లో తన కూతురికన్నా నదరగా నాకు వరసైన అమ్మాయి అటూ ఇటూ నాతో తిరుగుతూ ఉంటే కూతురి కాపురానికి ముప్పని ఏ తండ్రయినా ఇట్లానే థింకుతాడు. పొట్టోడూ ఎండ్ ఆఫ్ ద డే సగటు తండ్రిలానే తన కూతురి సంసారానికేమైనా ఇబ్బంది వస్తుంది అని గంగని తోలేసే పనిలో పడ్డాడు అంతే. దీనివల్ల వాడికి యంపీ దగ్గర మైలేజి కూడా పెరుగుతుంది కదా! ఇంతకీ ఏం బిజినెస్ పెట్టాడేంటీ ఈ పొట్టి ప్రసాదు??” అని పెద్దీని వెనకనుంచి వాటేసుకుని, పెద్దీ బంతులతో ఆడుకుంటూ అడిగాను. కింద నిన్నటి దెబ్బలకి డ్యాం గేట్లు ఎత్తేసినట్టు వరదలు వస్తున్నా, చెడ్డీలో పెట్టుకున్న ప్యాడ్ ని చీరమీదనుంచే చేత్తో నొక్కుకుంటూ, పెద్దీ సమ్మగా ఇంకాస్త నన్నానుకుని పిసికించుకుంటూ ఉంది.

“నీయమ్మా! నీది మామూలు గుల కాదే పెద్దీ! అతివీరగుల. పొడిచి పొడిచి తీసింది ఇంకా నాలుగ్గంటలు కాలేదు, ముట్టయ్యి మూడు గంటలు కాలేదు, అప్పుడే ఇంకో రౌండుకి నీ శరీరం రెడీ అయిపోయిందే! నీ పుట్టకే చిత్తకార్తెలో జరిగిందనుకుంటా! కుక్కలకన్నా కామం ఎక్కువగా ఉందే నీలో! తీరుస్తా తీరుస్తా! నీ తీట మొత్తం తీర్చి అమ్మమ్మలా సన్యాసం తీసుకునేలా చేస్తానే.” అంటూ పెద్దీ బంతుల్ని దాని చీరమీంచే మెలిపెట్టి తిప్పసాగాను. ఇంతలో మెట్ల మీద అడుగుల చప్పుడు వినిపించి పెద్దీ నా పట్టు విడిపించుకుని, నాకు దూరంగా జరిగి కూర్చుని, “ఏమోరా! ఏదో ఎక్స్పోర్ట్స్ అండ్ ఇంపోర్ట్స్ బిజినెస్స్ అంట. మన ఇళ్ళల్లోని పాత వుడెన్ ఐటెంస్ ని ఇంటర్నేషనల్గా ఎక్కువ ధరకి అమ్మడమంట. ఊరూరా తిరుగుతూ ఇళ్ళల్లో పనికి రాకుండా మూల పడున్న పాత మోరుమేను పెట్టెలూ, బర్మా భోషాణాలూ కలెక్టు చేసి, వాటిని పాలిష్ చేసి, వాటికి వెండి బీడింగ్స్ అతికించి కొత్త వాటిల్లా మార్చి అమ్మడం అని విన్నాను.” అని అంటూ ఉంటే, మెట్ల మీద నుంచి గంగ కాళ్ళు విస్సాటంగా దబదబా బాదుకుంటూ తిక్కతో వచ్చి పెద్దీని కరుచుకుని కూర్చుని, “మంగత్తా! నాకీ పెళ్ళి ఇష్టం లేదు. నేను చచ్చినా చేసుకోను గాక చేసుకోను. ఈ కుట్రకి మామ్మ సపోర్టు కూడా ఉంది. చినమామ్మ దాన్నో మాటడగండే అన్నా వినకుండా సంబంధం ఖాయం చేసేసారంట. వీడు తాళి కట్టకపోయినా పర్వాలేదు. నేను వీడితోనే ఉంపుడుగత్తెలా ఉండమన్నా ఉండిపోతాను. వీడినీ, మిమ్మల్నందరినీ వదిలి చచ్చినా ఇంకొకడిని పెళ్ళి చేసుకునేదే లేదు. నన్ను బలవంతం చేసారంటే, ఏ విషమో మింగి చస్తాను.” అంటూ గంగ పెద్దీని కరుచుని ఏడవసాగింది.

ఇంతలో రోజా మేడమీదకొచ్చింది. దాన్ని చూసేసరికి నాకో భయంకరమైన ఐడియా వచ్చింది. మనసులో “లల్లీ! లల్లీ!! ఎక్కడున్నా వెంటనే అమ్మని తీసుకుని మేడమీదకొచ్చెయ్! చాలా అర్జంటు” అని తలుచుకున్నాను. చెప్పాగా నా మైండు డ్యూయల్ బ్యాండ్ రేడియో అయిపోయిందని. లల్లీ ని త్వరగా రమ్మన్న నా గొంతులోని ఇంటెన్సిటీ విని, అమ్మా, లల్లీలతో పాటు అనూ కూడా పైకొచ్చింది. “గుడ్! నువ్వూ వచ్చావా! అమ్మా! పొట్టోడు ఏదో దినకంత్రీ ప్లాన్ వేశాడు. నీకు తెలిసే ఉంటది. గంగ పెళ్ళి ఆ యంపీ కొడుకుతో ఫిక్స్ చేయించాడు. ఏదో మతలబుతోనే వాడు ఇది చేస్తున్నాడు. సరే! వాడి రీసన్స్ వాడికుంటాయి! కానీ రెండురోజుల్లోనే ఇది నన్ను బాగా మరిగింది. చావనన్నా చస్తాను కానీ వేరేవాడిని పెళ్ళి చేసుకోను అని మొండికేస్తోంది. పిల్లాడేమో మంచోడు. లల్లీ నీకూ తెలుసు వాడు. మన క్లాస్మేట్ రాహుల్ లేడూ, వాడితోపాటు ఎర్రగా సన్నగా ఎప్పుడూ టక్ చేసుకుని సైలెంటుగా ఉంటాడే! వాడే ఈ యంపీ కొడుకు. నువ్వు వాడికి సైలెన్సర్ అని పేరు కూడా పెట్టావు. చాలా మంచోడే ఆ పిల్లాడు. రెండేళ్ళు చూశాం కదా! ఏదో వాడి పీహెచ్డీ వాడు చేసుకునే వాడు. ఏనాడూ ఏ అమ్మాయివంకా కన్నెత్తి చూడలేదు. గాయ్! అదే ఆవు అంటే నమ్మండి.

ఎట్లానూ రోజాక్క కూడా పెళ్ళీడుకొచ్చింది. ఇవ్వాళ కాకపోతే రేపన్నా దీని పెళ్ళి మనం చెయ్యాలి. పైగా రోజాక్కతో పబ్లిక్గా నేను సరసాలాడడం అయితే కుదరదు. కనుక గంగ బదులు ఈ సంబంధం రోజాకి చేసేసామంటే, అటు గంగా దాని పంతం నెరవేర్చుకున్నట్టు ఉంటుంది! ఇటు మనం పొట్టోడినీ దెబ్బ కొట్టినట్టుంటుంది. ఆ పెళ్ళికొడుకు, ఆ గుర్తొచ్చింది తన పేరు శివరాం! పైగా వాడి కంపెనీ కూడా, ప్యారిస్ కార్నర్లోనే మన గేమింగ్ కంపెనీ ఉన్న బిల్డింగులోనే ఉంది. కనుక మనం ఎప్పుడూ వాడిమీదో కన్నేసి ఉంచొచ్చు. ఇగ రోజా తన కాపురం హాస్పిటల్ గెస్టు హౌస్లో పెట్టేసిందీ అంటే, అటు ఆ శివరాంకీ కంపెనీ దగ్గరవుతుంది. ఇటు రోజా కూడా హాస్పిటల్లో బుద్దిగా పనిచేసుకోవచ్చు. పెద్దీ! ఆయమ్మనీ, మామ్మనీ ఒప్పించి నువ్వు వీళ్ళని మళ్ళీ తోట బంగ్లా లోకి షిఫ్ట్ చేసేసావంటే, రోజూ వీళ్ళని చెక్ చేసే నెపంతో రోజా వచ్చి సమ్మగా నా పోటేయించుకుని వెళ్ళచ్చు. అప్పుడు దీనికి రెండు మొడ్డలూ దొరుకుతాయి! ఎట్లా ఉంది నా ప్లాన్??” అని ఎందుకైనా మంచిది అని ఒక రెండడుగులు వెనక్కి వేసి, ఎవరైనా తేడాగా రియాక్ట్ అయితే కిందకి పారిపోవడానికి రెడీగా నుంచున్నాను.

నేనేదో గంగని ఊరడించి దాని ఏడుపు ఆపడానికి అన్నాను కానీ, అమ్మ గొంతు సవరించుకుని, “వీడు చెబుతూ ఉంటే నాకు బెస్టు ప్లాన్ లా అనిపించసాగింది. ఒకే దెబ్బకి మూడు పిట్టలు. పోట్టోడూ తల దించుకోవాలి! గంగా తన మాట నెగ్గించుకోవాలి! రోజాకీ మంచి సంబంధం చేసినట్టు ఉంటుంది. ఏమంటావే మంగా! పిల్లాడు మంచోడని నా కొడుకే సర్టిఫికేట్ ఇస్తున్నాడు. ఇంక తిరుగుండదు. అయినా రోజా నీ కూతురు! ముందు నీకీ ప్లాన్ నచ్చితేనే రోజాని దాని ఒపీనియన్ అడుగుదాం. లేదంటే, ఇంకోటి ఆలోచిద్దాం!” అని అంది. లల్లీ కూడా రోజా పక్కన చేరి, “వాడస్సలు నోట్లో నాలుక లేనివాడే రోజా! నీ వేళ్ళమీద ఆడించచ్చు. ఒకటి రెండు సార్లు కంపెనీ పనిమీద వాడిని కలిశా! నన్నసలు తలెత్తి చూడను కూడా చూడలేదు. నన్ను చూసి నీకే నా మీద మోజు పుట్టిందే? సిల్కు స్మితా, జయమాలినీ మిక్స్చర్లా ఉండే నన్నే వాడు తలెత్తి చూడలేదు అంటే ఎంత బుద్ధిమంతుడో ఇంక నువ్వే ఆలోచించుకో!” అంటూ రోజాలో ఆలోచన పుట్టించింది. పెద్దీ కూడా నదరకంతలు నొక్కుకుంటూ సాలోచనగా “మీరు చెప్పింది బానే ఉంది. కానీ మా ఆయన్ని కూడా అడగాలి. ముందర మణినీ, వెంకీనీ ఒప్పించాలి. చాలా సమస్యలున్నాయి, ఏం చేద్దాం??” అంటూ బుర్ర గోక్కోసాగింది.

అనూ ముంగాళ్ళ మీద కూర్చుని “పెద్దత్తయ్యా! నీకిష్టమేనా! రోజా! నీకోకేనా! మీరిద్దరూ మీ సంగతి చెప్పండి! చాలు! మిగతాది మేమందరమూ చూసుకుంటాం” అని అంది. “ఏంటే! నీ బుర్రలో ఏముందో ముందు మాకు చెప్పు! వీడి బుర్రలో ఏముందో నాకిట్టే తెలిసిపోతోంది. మీ ఇద్దరి బుర్రల్లో ఏముందో కొంచెం కూడా తెలియట్లేదు” అంటూ అమ్మ అనూ తల రాస్తూ ప్రేమగా అడిగింది. “ముందర రోజా ఒపీనియన్ కావాలి! మనకి ఏంటే రోజా! నీకు ఓకేనా? నీకిష్టమైతేనే ముందుకెళ్దాం. ఇందులో ఎటువంటి బలవంతమూ లేదు” అని ఇంకోసారి అనూ రోజాని అడిగింది. రోజా గంగకేసి చూస్తూ, “విన్నూ చెప్పినట్టు నా కోటా నాకు కావాలన్నప్పుడల్లా మీరందరూ ఎట్లా అయినా ఇప్పిస్తాం అంటే నాకు ఓకే. లేదంటే అసలు నేనూ లల్లీలా మా ఆసుపత్రి చూసుకుంటూ, ఒంటరిగా ఉండిపోదాం అనుకున్నా. మీరేదో టెంప్టింగు స్కీము పెట్టారని ఒప్పుకుంటున్నా. ఇందులో ఏమైనా మతలబు ఉంటే మాత్రం ఆ విషమేదో నేను ఆ శివరాంకి పెట్టేసి మీదగ్గరికి వచ్చేస్తా! విషం దాకా ఎందుకు, అవీ సవీలని పట్టుకుపోయి వాళ్ళ నిజస్వరూపం చూపిస్తా! దెబ్బకి ఝడుసుకుని చచ్చూరుకుంటాడు. తర్వాత మీరేమనుకున్నా ప్రయోజనము ఉండదు. ఈ షరతుకు మీరందరూ ఓకే అంటే నేను దీని ప్లేస్లో పెళ్ళి చేసుకోవడానికి రెడీ!” అని అంది.

రోజక్కాయ్ ఇచ్చిన సీరియస్సు వార్నింగుకి నాకు బల్బులు పగిలి, “పోనీ ఇంకేమైనా ప్లాన్ బీ కూడా రెడీ చేద్దామా?” అని అడిగా! “అదిగో అదిగో! వాడు వెనకడుగు వేస్తున్నాడు. నేను చచ్చినా ఈ పెళ్ళికీ ఈ ప్లానుకీ ఒప్పుకోను!!” అంటూ రోజా కోపంగా నేలని కాలితో తన్నుతూ లేచి విసవిసా తిప్పుకుంటూ వెళ్ళబోతుంటే, “నీయమ్మ నే చెప్పేది పూర్తిగా వినవేం? ఒకవేళ మిగతావాళ్ళెవ్వరూ ఇచ్చి పెళ్ళి చెయ్యడానికి ఒప్పుకోకపోతే, వాళ్ళని ఒప్పించడానికి ప్లాన్ బీ అంటున్నానే నీయంకమ్మా!” అంటూ దాన్ని సవరదీసి మళ్ళీ కూర్చోబెట్టేసరికి నాకు మా తాతా, వాళ్ళ తాతా కూడా కనిపించారు. దొరికిందే ఛాన్స్ అని నా వొళ్ళో కూర్చుని, నా చేతులని దాని ఎదపైన వేసుకుని పిసకమని సైగ చేసింది. నేను పిసకకపోతే రోజా మళ్ళీ అలిగి దొబ్బేస్తుందని, కొంచెం ఎబ్బెట్టుగా ఉన్నా కూడా దాని బంతులని పైనించే పిసకడం మొదలెట్టి, “లల్లీ! నా బుర్రింతే పనిచేసింది. ప్లాన్ బీ ఆలోచించు.” అంటూ బుర్ర వాడే డ్యూటీ లల్లీకి అప్పగించేసి, ఏకాగ్రతగా నా వొళ్ళో కూర్చున్న రోజా బంతులు పిసుకుతూ, దాని మెడ మీద నాలికతో టికిల్ చేస్తూ కూర్చున్నాను. “విన్నూ చెప్పింది నిజమే! మనకో ప్లాన్ బీ కావాలిప్పుడు అర్జంటుగా!!” అని అనూ కూడా వత్తాసు పలికింది. అమ్మ కూడా ఏమంటావే అన్నట్టు లల్లీ వైపే చూసింది.

లల్లీ “ఒక్క నిముషం టైమివ్వండి!!” అని మెట్లదాకా వెళ్ళి, “సినాలీ! పైకి ఒక ఏడు కాఫీ పంపించవే!!” అని గట్టిగా అరిచి, తలుపు దగ్గరికి వేసి వెనక్కొచ్చి పెద్దీ ఒళ్ళో తల పెట్టుకుని బాసెంపట్టేసుకుని కూర్చుని, “పెద్దమ్మా! ముందర సామరస్యంగా చూద్దాం. లేదంటే, మణత్తా, ఆయమ్మా, మావయ్యా వినేట్టు, రోజా - గంగా ఇద్దరూ ఒక స్కిట్ చెయ్యాలి. ఆ స్కిట్లో నేనూ పారూ కూడా ఉంటాము. నా బుర్రలో అయితే రఫ్గా ఒక ప్లాన్ ఉంది. నాక్కొంచెం టైం కావాలి. అనూ నీ హెల్పూ ఇందులో కావాలే” అని అంది. పెద్దీ లల్లీ తల రాస్తూ, “ఈ పెంకిది పెళ్ళికి ఒప్పుకోవడమే గగనము. విన్నూ గాడు ఏదో చేసి దీన్ని ఒప్పించాడు. ఎట్లానూ గంగ వద్దే వద్దు అంటోంది కాబట్టి, రోజా కి చేసేద్దామే రమా! పిన్నితో మాట్లాడదాం ఒక్కసారి” అంటూ ఉండగా, సినాలి అందరికీ కాఫీలు తెచ్చింది. నేను నా కప్పు తీసుకుని సిగరెట్టు ప్యాకెట్టు వెతుక్కుంటూ ఉంటే, సినాలి “నీకవసరపడుతుంది అని నేను తెచ్చా” అంటూ బొడ్లోంచి సిగరెట్టు ప్యాకెట్టూ, లైటరూ ఇచ్చి ఒక పక్కకి నుంచుంటే, అమ్మ “సినాలీ! కింద అందరూ ఏం చేస్తున్నారే? ” అని అడిగింది.

“పెద్దమ్మగోరూ, చిన్నమ్మగోరూ ఇద్దరూ బయట అరుగుమీద కూర్చున్నారమ్మా! సుమిత్రమ్మగోరూ, పారూ ఇద్దరూ గదిలో ఉన్నారు. పారూ ఏదో చేతులు తిప్పుతూ చెబుతోంటే, సుమిత్రమ్మగారు నోరెళ్ళబెట్టి వింటూ ఉన్నారు. మణెమ్మగారు అయ్యగార్లిద్దరూ హాల్లో కూర్చుని ఏవో మాట్లాడుకుంటున్నారు. స్వానీ, పుష్పా ఇద్దరూ పడుకున్నారమ్మా!” అని సమాధానమిచ్చి రోజాని పిసుకుతున్న నాకేసే ఆశగా చూస్తూ నుంచుంది. లల్లీ లేచి సినాలిని కౌగలించుకుని దానికో ముద్దెట్టి, “సినాలీ! నీ యాక్టింగుతో ఇంకోసారి పని పడిందే. నువ్వు కిందకెళ్ళి ఎట్లా అయినా పెదనాన్ననీ, మావయ్యనీ నీ అందాలు ఎక్స్పోజింగు చేస్తూ పక్కకి తప్పించాలి. అవసరమైతే ఎక్కించేసుకో. నీకు కాంపన్సేషన్ కింద అనూ చేత నీ గుద్ద నాకిస్తా! విన్నూ గాడు నీకో సింగిలేస్తాడు! కానీ వాళ్ళిద్దరూ నిన్నెక్కుతూ ఉండగా రెడ్ హ్యాండెడ్ గా అమ్మా, పెద్దీ పట్టుకోవాలి. ఎప్పుడైతే ఇద్దరూ దొరికిపోయారో, వాళ్ళు వీకైపోతారు. ఇంక పెద్దీ చెప్పినట్టు చెయ్యాల్సిందే. అమ్మా! నువ్వీలోపు ఒకసారి మణత్తకి మీ పాత సంబంధం గుర్తు చెయ్యి. వీళ్ళిద్దరూ పనిలో ఉండగా, విన్నూ నువ్వెళ్ళి మణత్త బిళ్ళ బద్దలు కొట్టెయ్యి! వయసయ్యింది దానికే ఇంత సుఖం దొరికితే, తన కూతురికి ఇంకెంత సుఖం దొరుకుతుందో అని ఆగిపోతుంది. ” అని ఒక వైల్డు ట్రిపులెక్స్ ప్లాన్ చెప్పింది.

“సామరస్యపూర్వకమైన ప్లాన్ అంటూ ఇట్లాంటి భయంకరమైన ప్లాన్ చెప్పింది. ఇంక నిజంగా దండోపాయం అడిగితే, మూడో ప్రపంచ యుద్ధం మొదలెట్టేస్తుందేమో ఇది. భగవంతుడా! దీనికిన్ని వైల్డు థాట్స్ ఎట్లా వస్తాయో?” అంటూ అమ్మ నెత్తి కొట్టుకోసాగింది. పెద్దీ అనుమానంతో “నా మొగుడు సరే! దీన్నో వంద సార్లైయినా ఎక్కుంటాడు. నూటొకటోసారి ఎక్కించుకోవడానికి ఇది ఇబ్బంది పడక్కర్లేదు. వెంకీ ఎక్కుతాడా దీన్ని? వాడికన్నీ కుర్ర పూకులే కావాలి కదా!” అని డవుటడిగింది. “తప్పదు. మనకి వేరే దారిలేదు. ఇదే ఏదో ఒకటి చేసి ఎక్కించుకోవాలి. ఎందుకంటే, పారూ తప్ప ఇంకెవ్వరము ఎక్కించుకున్నా, మావయ్య ఛస్తాడు. పారూ తను చచ్చినా విన్నూగాడిని తప్ప ఇంకొకరికేసి చూడదు. సినాలి పడగొట్టి తీరాల్సిందే. ఇదిగో సినాలీ! నువ్వు మావయ్యని ఎట్లా అయినా పడగొట్టాల్సిందేనే! లేదంటే గంగ చస్తాను అంటోంది.” అని సినాలిని ఇంకోసారి బ్రతిమలాడింది. “నాకు ఈజీగానే పనైపోతుందనిపిస్తోంది. సినాలీ! చెప్పేసెయ్యవే! అదింతలా బ్రతిమాలుతూ ఉంటే సైలెంటుగా నుంచుంటావేంటే?” అంటూ అనూ ఒక్కసారిగా సినాలిని గదమాయించింది.

సినాలి సిగ్గుపడుతూ, “మంగా మేడం గారూ! ఆల్రెడీ నిన్నే ఇద్దరయ్యగార్లూ ఒకేసారి నన్నిక్కడే మేడ మీదే ఎక్కేసారండి! సాయంత్రం మీరట్టుకొచ్చిన మందు బాటిల్ ఓపెన్ చేసి ఇక్కడే సిట్టుంగు పెట్టారండి. నన్ను చికెన్ పకోడీ తెమ్మంటే, చేయించి తెచ్చాను. నాకో పెగ్గు పోసారండి మనయ్యగారు. తాగుతూ ఉంటే, అయ్యగారు కొంచెం అడ్వాన్స్ అయ్యి నన్ను కెలకడం మొదలెట్టారండి. అది చూసి మీ అన్నయ్యగారూ వేడెక్కిపోయి, నన్నో తోపు తోసి ఎక్కేసారండి. పైన మనయ్యగారూ, కింద మీ అన్నయ్యగారూ ఒక సింగిలేసాక, ప్లేసులు మారి రెండో రౌండు కూడా వేసారండి.” అంటూ ఉంటే, “కాగల కార్యం గంధర్వులు తీర్చడం అంటే ఇదేనేమో” అంటూ లల్లీ దూరం జరగబోతుంటే, “లల్లీ! ప్లీస్! గుద్ద నాకుడక్కర్లేదు. విన్నూ సింగిల్ కూడా అక్కర్లేదు. నా గుద్దోసారి దెంగితే చాలు. ప్లీస్ ప్లీస్! మీ పనైపోయింది కదా అని నన్నొగ్గెయ్యకండి” అంటూ బ్రతిమాలడం సినాలి వంతయ్యింది. “జరిగింది చెప్పవే! సొల్లొద్దు” అని ఇంకోసారి అనూ వార్నింగు ఇచ్చేసరికి, “అంటే అదీ!” అంటూ సినాలి నానుస్తూ నుంచుంది.

“నీయమ్మ! నాకిక్కడ లైఫ్ అండ్ డెత్ సమస్య ఉంటే, అదీ ఇదీ అంటూ నానుస్తావేంటే??” అంటూ గంగ ఛివాల్న లేచొచ్చి సినాలి పిర్రమీదొక్కటి గట్టిగా ఇచ్చుకుంది. దెబ్బకి సినాలి ఓపెన్ అయిపోతూ “నన్ను తిట్టొద్దు అమ్మగారూ! అయ్యగారిచ్చిన పెగ్గుకి నాకు పూర్తిగా కిక్కేకేసి, గుడ్డలూడదీసుకుని డాన్స్ ఆడుతూ నేనే రెచ్చగొడితే మీ అన్నయ్యగారు నన్నెక్కారమ్మా!” అంటూ భయం భయం గా పక్కక్కి జరిగి నుంచుంది. దెబ్బకి పెద్దీ, అమ్మా గట్టిగా నవ్వుతూ “ఎంతమందినెక్కినా వెంకీగాడికీ రికార్డింగు డాన్స్ పిచ్చి పోలేదన్నమాట” అంటూ ఉంటే, “ఏంటే మాకూ చెప్పండే మేమూ నవ్వుకుంటాము” అని నేను రోజా సళ్ళు పిసికేసీ పిసికేసీ కార్పించేసి, లేచి నుంచుంటూ అడిగాను. నాకన్నా తొమ్మిదంగుళాల ముందర నుంచున్న నా మచ్చగాడో టెంటు వేసేసరికి, అందరూ కైపెక్కించుకుంటూ దానికేసే చూస్తూ ఉంటే, లల్లీ గట్టిగా “ముందర పడుకోబెట్టరా వాడిని! ఇప్పుడు వీళ్ళు మీదడ్డారూ అంటే మొత్తం టైం వృధా అయిపోతుంది” అంటూ నాకో వార్నింగ్ ఇచ్చింది.

“పోవే! ఇప్పుడు కాదు. ముందర మావయ్య రికార్డింగు డాన్స్ పిచ్చేంటో తేల్సుకోనీ! మనకేమైనా ఉపయోగపడుతుందేమో చూద్దాం” అని దాన్ని దబాయించి, “గంగొదినా! నువ్వు రావే బుజ్జులూ! ఏడ్చి ఏడ్చి కళ్ళెలా ఉబ్బిపోయాయో చూడు! నీకిష్టం లేని పెళ్ళికి మేమందరమూ డప్పెలా కొడతామనుకున్నావే? తింగరిబుచ్చెమ్మా!!!!” అంటూ పెద్దీనే ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుని కూర్చున్న గంగని లల్లీ అడ్డొస్తున్నా, లాఘవంగా గాల్లోకి లేపి నావైపు లాక్కుని, నా వొళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుని దాని బత్తాయిల పని పట్టడం మొదలెట్టాను. “సిగ్గులేకుండా పోతోంది గాడిదకి” అంటూ లల్లీ రుసరుసలాడుతూనే, “మంగమ్మోయ్! చెప్పవే మీ అన్నగారి రికార్డింగు డాన్స్ పిచ్చేంటో” అంటూ మళ్ళీ కెలికింది. పెద్దీ మళ్ళీ ఫ్లాష్ బ్యాక్లోకి వెళ్ళింది. “మా చిన్న తనమంతా నార్త్ లోనే సాగింది. ఎక్కువగా పంజాబ్, ఢిల్లీలోనే ఉన్నాము. పిన్ని మరి జాబ్ అక్కడే చేసేది. ఎప్పుడైతే అస్సాం ట్రాన్స్ఫర్ అయ్యిందో, పిన్ని మా ముగ్గురినీ మద్రాసు అదే ఇప్పుడు చెన్నై అయ్యిందిలే, పంపించింది. నేనూ, మీ అమ్మా లేడీస్ హాస్టల్లో ఉండేవాళ్ళం. మీకూ తెలుసు లయోలా లేడీస్ హాస్టల్ అంటే తీహార్ జైల్ కన్నా ఘోరంగా ఉంటుంది. వార్డెన్లు మరీ యమకింకరిలు. మగాళ్ళని పక్కన పెట్టండి. మగ దోమా, మగ ఈగా కూడా హాస్టల్లోకి వచ్చే సాహసం చేసేవి కావు.

ఇగ బాయిస్ హాస్టల్ అనడం కన్నా దాన్ని ధర్మ సత్రం అనడం మేలేమో. ఎందుకంటే బాయిస్ హాస్టల్లో తక్కువా చెన్నై రోడ్ల మీద ఎక్కువా ఉండేవారు. ఒకసారి వెంకీ వాళ్ళ బ్యాచ్ అంతా అంధ్రాలో ఏదో ఊరిలో తిరునాళ్ళకి వెళ్ళారు. ఇప్పుడంటే సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు స్ట్రిక్ట్ అయ్యారు కానీ అప్పట్లో అసలు పోలీసింగే ఉండేది కాదు ఇట్లాంటి తిరునాళ్ళల్లో. తిరునాళ్ళ ప్రాముఖ్యం ఏంటీ అంటే చుట్టుపక్కల గ్రామాల యువజన సంఘాలు ప్రభలు కట్టి బళ్ళ మీద అలంకరించి తీసుకొచ్చి ఎడం ఎడంగా పార్క్ చేసే వారు. ఎవరి ప్రభ దగ్గర ఎక్కువ జనాభా ఉంటే ఆ ఊరి కుర్రాళ్ళు రెచ్చిపోయి మిగతా ఊర్ల జనాలని కామెంట్ చేస్తూ ఉండే వాళ్ళు. రాను రాను జనాలను తమ ప్రభ ముందరే ఉంచుకోవడానికి, ఒక్కో ఊరి కుర్రాళ్ళూ చందాలేసుకుని రికార్డింగు డాన్సులు ఏర్పాటు చేసేవారు ప్రభ ముందర. ఒకళ్ళు ఒక బ్యాచ్ ని దింపితే, ఇంకొకళ్ళు ఇంకోబ్యాచ్ ని దింపేవాళ్ళు. ఈ రికార్డింగు డాన్సర్లు రాత్రి ఒంటిగంటయ్యే వరకూ బాగానే డాన్సులేసే వాళ్ళు. ఆ తర్వాతే, వంటి మీదా ఒక్కో బట్టా తగ్గి రెండూ రెండున్నరయ్యేప్పటికి ఉత్తబిత్తలతో టైరు బళ్ళ మీద ఎగురుతూ ఉండేవాళ్ళు.” అని అంటూ ఉంటే షడన్ గా లల్లీ “పెద్దీ! ఈ టైరు బళ్ళేంటి?” అని డవుటడిగింది. పెద్దమ్మని ఆపిందని కొరకొర చూస్తూ ఉన్న అనూని తన ఒడిలోకి లాక్కుని, “ట్రాక్టర్ ట్రాలీ నే ఊళ్ళల్లో టైరుబండి అనే వారు. ట్రాక్టర్ ట్రాలర్ ని పార్క్ చేసి దానిమీద గెంతులేసే వాళ్ళు.

వెంకీ వెళ్ళిన చోట కూడా ఇట్లాంటి ప్రోగ్రామేఅవుతుంటే, వెంకీ చొంగ కారుస్తూ అక్కడే నుంచున్నాడు. ఎంతలా చొంగ కార్చాడూ అంటే, వంటి మీద చొక్కాకూడ విప్పేసి పట్టుకుపోయారు దొంగలు. తెల్లరే సమయానికి చూసుకుంటే, కూడా వచ్చిన ఫ్రెండ్సూ లేరు, తిరిగి రావడానికి చేతిలో చిల్లిగవ్వ పక్కన పెడితే, ఒంటి మీద పేంటూ, కట్ బనీను తప్పితే ఒక్కటి కూడ మిగల్లేదు. మొత్తం ఊడ్చేసారు. వీడు టైరుబళ్ళ మీద ఎగురుతున్న పాపల్ని చూస్తూ ఉంటే ఎవరో నిలువుదోపిడీ చేసేసారు. ఇప్పటికీ నా డవుటేంటీ అంటే, వీడి ఒంటిమీదున్న చొక్కాని ఎట్లా విప్పించారో అర్థం కాలేదు. వాడిని ఎప్పుడడిగినా హె హె అంటూ విసుక్కుంటూ పారిపోతాడు. చివరికి ఎవరినో బ్రతిమలాడితే వాళ్ళో ఐదు రూపాయలిచ్చారు. ఆ డబ్బులతో గుంటూరొచ్చి ట్రంకాల్ చేసుకుని అమ్మ దగ్గర్నుంచి డబ్బులు తెప్పించుకుని ఇంటికి వచ్చాడు. ఇంత జరిగినా శివరాత్రి టైముకి ఠంఛనుగా ఏ ఊర్లో ఉన్నా ఆంధ్రాలో దిగిపోయేవాడు. ఎక్కడ తిరునాళ్ళు ఉంటే అక్కడికెళ్ళిపోయేవాడు. అంత పిచ్చి వాడికి రికార్డింగు డాన్సులంటే. మొన్నీమధ్యే గవర్నమెంటు బ్యాన్ చేసేదాకా ఇదే తంతు. బ్యాన్ చేసాక కూడా వాడు ఆగట్లే. ఇప్పుడు రెగ్యులర్గా సొనాగచ్చి లో ముజ్రాలకి పోతున్నాడని వినికిడి. ఎవరన్న వాడి ముందర సొగం గుడ్డలతో కానీ, ఉత్తబిత్తలతో కానీ డ్యాన్సాడుతూ ఉంటే, ఒళ్ళూ పాయీ తెలియదు వెధవకి ఈనాటికీ. పేరుకే గొప్ప లాయరు. కానీ దూరేవన్నీ సాని కొంపలే. ఇదిరా మా అన్నగాడి వీక్నెస్.” అని ముగించింది.

“ఇదేదో బాగుంది. పెద్దత్తయ్యా! ఇదే ఇంప్లిమెంటు చేద్దాం” అని అనూ అంటూ ఉంటే, “ఇంతకీ ఇదంతా మీకెలా తెలుసు??” అని లల్లీ అడిగితే, “వాడే చెప్పాడు. ఒకటి వాడికి మందు పొయ్యకూడదు. మనిషి కాదు. ఏం చేస్తాడో కూడా గుర్తుండదు. మనమేం అడిగినా ఠపీమని నిజం చెప్పేస్తాడు. రెండు మందులో ఉన్నప్పుడు రికార్డింగ్ డాన్స్ చూసాడా, ఇగంతే! విన్నూ కన్నా పెద్ద కామ పిశాచి అయిపోతాడు వాడు. అందుకే మణి వాడెంత మంది కన్నె పిల్లలతో ఆడుకున్న నోరు మూసుకునేది కేవలం వాడు మందు జోలికి వెళ్ళను అని మాటిచ్చినందువల్లనే” అంది పెద్దీ. “రికార్డింగు డాన్స్ కి జెనాల్లేరని బాధపడొద్దు. రాత్రి తొమ్మిదింటికల్లా ఎరేంజ్ చేయిస్తా! తోటలో పెట్టించేద్దాం!!” అంటూ నా పిసుకుడికి కార్చేసుకుని, అలిసిపోయి నా ఒళ్ళో ఆదమరచి నిద్రపోతున్న గంగని మెల్లగా కింద పడుకోబెట్టి, నేను లేచాను. కిందకెళ్ళి, నా గదిలోకి పోయి చూస్తే, మంచమ్మీద స్వానీ, పుష్పం ఇద్దరూ ఒకళ్ళనొకళ్ళు గట్టిగా వాటేసుకుని ఆదమరచి నిద్రపోతున్నారు. “సుకుమారీమణులిద్దరూ! ఒక్క నైటు నిద్ర లేకపోతే ఎంతలా అలిసిపోయారో!!” అనుకుంటూ ఇద్దరి నుదుటనా చేరో ముద్దూ పెట్టి, వాళ్ళు లేవకుండా మెల్లగా దిండూ దుప్పటీ తీసుకుని కింద నేల మీద పడుకోంగానే, నిద్రాదేవత నన్ను తన ఒడిలోకి లాక్కుంది.

తిరిగి లేచేసరికి, మధ్యాహ్నమవుతోంది. మంచమ్మీద స్వానీ, పుష్పా ఇద్దరూ లేరు. పక్క నీటుగా సర్ది ఉంది. బయట గట్టిగా అరుపులు వినిపిస్తూ ఉన్నాయి. లేచి వెళ్ళి చూస్తే, గంగా వాళ్ళ నాన్నా ఇద్దరూ వాదులాడుకుంటున్నారు. లల్లీ ఒక పక్కన నుంచుని చోద్యం చూస్తూ ఉంది. వీళ్ళు ముగ్గురే ఉన్నారు. మిగతా గ్యాంగంతా మాయం. ఒకళ్ళూ లేరు. “ఏంటే” అని లల్లీకేసి కళ్ళెగరేసా. అది నువ్వు కాం గా ఉండు. ఏమీ మాట్లాడకు అన్నట్టు సైగ చేసింది. “సరే” అని వాళ్ళిద్దరూ నన్ను చూడకుండా నేను దొడ్లోకి వెళ్ళి రిలీవ్ అయ్యి, అట్నించి వంటింట్లోకి పోయి కాఫీ కలుపుకుని తాగుతూ వంటింట్లోంచే తండ్రీకూతుళ్ళ అరుపులు వింటూ నుంచున్నా. ఏతా వాతా నాకర్థమయ్యింది ఏంటీ అంటే, అమ్మ అమ్మమా ఆయమ్మ సహా అందరినీ తీసుకుని తోటలోకి వెళ్ళింది. ఇంట్లో మేము నలుగురమే ఉన్నాము. ఒంటరిగా దొరికిన మావయ్యని చూసి, గంగ మా ప్లాన్స్ మీద నమ్మకం పెట్టుకోకుండా, “పెళ్ళి చేసుకోను. నేనింకా పీజీ చెయ్యాలి. ఒకవేళ బలవంతాన చేస్తే సూసైడ్ చేసుకుని చస్తాను” అని బెదిరించింది వెంకీ మావయ్యని. దానికి మావయ్య నచ్చ చెప్పడానికి ట్రై చేస్తున్నాడు. ఇంకా మావయ్యకి దాని అసలు అంతరంగం తెలియదు.

ఇంక వాళ్ళిద్దరి వాదనా దారితప్పుతోంది అనిపించి, లల్లీ లేచి వెనకనుంచి గంగని గట్టిగా పట్టుకుని పక్కకి లాగుతూ, “మావయ్యా! మీరు కొంచెం సేపు అలా ఇలా తిరిగి రండి. దీని సంగతి నేను కనుక్కుంటా” అని భరోసా ఇచ్చి బయటకు పంపింది. వెంకీ మామ బయటకు వెళ్ళగానే, లల్లీ సివంగిలా గంగ మీద పడి, ఆ చెంపా ఈ చెంపా వాయించి “ఎందుకే మా అందరినీ ఇరకాటంలో పెడతావు. మాటిచ్చాం కదా! నీకు ఈ పెళ్ళి జరగదని. పైగా రోజా కూడా వప్పుకుంది పెళ్ళికి” అంటూ రెచ్చిపోతూ ఉంటే, నేను పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి దాన్ని గంగ నుంచి విడదీసి, బిక్కమొహం వేసి నుంచున్న గంగని “గంగా! నువ్వు లోపలికి వెళ్ళు. నేను చూసుకుంటాను” అని గంగని లాకెళ్ళి నా బెడ్రూంలోకి తోసి, “శుభ్రంగా స్నానం చేసి రెడీగా ఉండు. నేనూ లల్లీ నీకో సింగిలేస్తాం! దెబ్బకి నీలో ఉన్న నెగెటివిటీ మొత్తం పోయి, నా దెబ్బకోసమైనా హోష్ తెచ్చుకుని, చావూ గీవూ అంటూ బేకార్ మాటలు మాట్లాడవు” అంటూ దానికో తాయిలం ఆశపెట్టి, లల్లీ చేతిని పట్టుకుని దొడ్లోకి లాక్కెళ్ళి, చెట్టు అరుగు మీద కూర్చోపెట్టి, “నీయమ్మా! అదాల్రెడీ సూసైడల్ టెండెన్సీలో ఉంది. ఇప్పుడు దాన్ని రఫ్ హ్యండ్లింగ్ చేస్తే అదేమైనా అఘాయిత్యం చేసే ఛాన్స్ ఉంది. అది పోయి నువ్వు దాన్ని ఇంకా రెచ్చగొడతావేంటే నీయమ్మా!” అంటూ లల్లీకి క్లాస్ పీకుతా ఉంటే, అవీ-సవీలిద్దరూ టెన్షన్ ఫేసులతో ప్రత్యక్షమైయ్యారు.

వాళ్ళ ఫేసులు చూస్తుంటే వాళ్ళేదో ఇంపార్టెంట్ మ్యాటర్ మోసుకొచ్చార్ అని అనిపించి, వాళ్ళనీ లల్లీకి చెరోపక్కా కూర్చోపెట్టి, “ఖంగారొద్దు! మెల్లగా చెప్పండి” అని అన్నాను. లల్లీ కూడా ఆతృతతో వాళ్ళెం చెబుతారా అని వాళ్ళకేసి మార్చి మార్చి చూస్తోంది. సవీ ఎత్తుకోవడమే పీక్స్లో ఎత్తుకుంది. “నాధా! మీ తండ్రిగారిది సహజమరణం కాదు” అంటూ. “అది తెలుసే. రౌడీలు అటాక్ చేస్తే ఆ అటాక్లో గాయాల పాలయ్యి మా నాన్న మరణించారు” అని లల్లీ అంది. “కాదు కాదు మేము చెప్పునది మీ తండ్రిగారి మీద జరిగిన దాడి గురించి కాదు. జరిపించిన వాళ్ళ గురించి. మీరు నమ్మరు. కానీ ఇదే మేము మా కనులారా చూచినది, మా చెవులారా విన్నది! మీ తండ్రి గారి మరణానికి పారూ వాళ్ళ నాన్నా, యంపీ ఇద్దరూ కారణము!@#@!” అంటూ ఫస్టు బాంబేసింది అవీ.
​