Chapter 021.1

పాత పప్పలూ – కొత్త గొడవలూ – 1

అందరూ ఒకేసారి మీద పడేసరికి, ఒక్కసారిగా ఊపిరాడలేదు. అందరినీ లెమ్మని గట్టిగా చెబుతూ ఉంటే, అసలు నన్ను పట్టించుకోకుండా, నన్నూ నామీద అందరికన్నా ముందర పడిన లల్లీని కసబిసా పిసికేస్తూ, ఎక్కడ పడితే అక్కడ ఇద్దరినీ మిగిలిన నలుగురూ ముద్దులు పెట్టుకుంటూ ఉన్నారు. దూరంగా ఎండుటాకులు నలుగుతున్న చప్పుడు వినిపించేసరికి, యాస్యూజువల్ అవీ-సవీ ఇద్దరూ గాయబ్! అనూ, పుష్పా, స్వానీ బుద్ధిగా నుంచున్నారు, లల్లీ నా మీదనుంచి లేచి, అందరూ దాన్నీ నలిపెయ్యడంతో చెదిరిపోయిన జుట్టు సరిచేసుకుంటూ, నలిగిన లంగా ఓణీలను సరిచేసుకుని, అందుబాటులో ఉన్న కర్ర ముక్కనొకదాన్ని తీసుకుని, నేనానుకుని ఉన్న మామిడిచెట్టు కాయలను కొట్టసాగింది. “ఇదేదో పునాసకాపు చెట్టురా. జనవరిలో కూడా చూడు ఎన్ని కాయలున్నాయో?” అంటూ వరసపెట్టి ఒక 15-20 కాయలను కొట్టింది. ఇంతలో అడుగుల చప్పుడు దగ్గరయ్యేసరికి అందరమూ అటువైపు చూశాము. ఒక పది పదిహేను మంది రఫ్ క్యారెక్టర్లు చేతులలో కర్రలూ కత్తులతో, మమ్మల్నందరినీ చుట్టుముట్టి వెకిలిగా లల్లీనీ, అనూ, సవీ, స్వానీలని కామెంటు చెయ్యడం మొదలెట్టారు. వాళ్ళ మాటలను బట్టి, వాళ్ళు నన్ను లేపెయ్యడానికి వచ్చిన వాళ్ళు. నన్ను లేపేసాక, అనూ-స్వానీ-పుష్పా-లల్లీ లను ఇది నాది అంటే ఇది నాదీ అంటూ వంతులు వేసుకుంటూ ఉన్నారు. అవీ-సవీలు నా చెవి దగ్గర చేరి, “నాథా! విపరీతమయిన క్షుద్భాధ! నిన్న ఉదయము నుంచీ, మీ అందరి మదన రసములూ, మరియూ రేతిరి నావలో మీరిచ్చిన మధిరా మాత్రమే సేవించితిమి. క్షుద్భాధకు తాళలేకుంటిమి! మీరనుమతించిన, ఈ నీచులను ఆరగించెదము” అంటూ గోల చేయసాగారు.

ఆ రౌడీ వెధవలను చూస్తూనే, నాకు బీపీ పెరగడం మొదలయ్యింది. చేతి కండరాలు బిగుసుకోవడం తెలుస్తోంది. పెదవులు కోపంతో అదరడం మొదలయ్యాయి. కళ్ళు ఎరుపెక్కడం, ముక్కుపుటాలదరడం అన్నీ ఒక్కదాని తర్వాత ఇంకోటి జరగడం మొదలయ్యాయి. అనూ నాకేసి చూస్తూనే, చుట్టూ బేవార్స్గాళ్ళున్నారన్న సంగతి గాలికొదిలేసి, వాళ్ళ మామ చెప్పినట్టు, నా ఒళ్ళో కూర్చుని నాకు లిప్కిస్ ఇవ్వడం మొదలెట్టింది. అవీ-సవీలు నాలో జరుగుతున్న మార్పులు చూసి భయపడి, లల్లీ పక్కన చేరి, లల్లీతో తమ ఆకలి బాధ చెప్పుకోసాగారు. లల్లీ ఎవరు వీళ్ళు అన్నట్టుగా వాళ్ళని అడిగింది. “వీళ్ళు ఆ యంపీ మనుషులే. ముందర చిన్న కర్రతో కొట్టి మన శక్తిని అంచనా వేసి, తరువాత పకడ్బందీగా వ్యూహము రచించి మనల్ని నిర్జించ ఆ యంపీ పథకము” అంటూ ఇద్దరూ దానికి చెప్పేసరికి, అదసలే తిక్కలమారి! వెంటనే, “నేను కొట్టిన దెబ్బకు ఎవడు కింద పడితే వాడిని తినెయ్యండి. కానీ ఎవరికీ కనిపించకుండా!!” అంటూ వాళ్ళకో బంపర్ ఆఫర్ ఇచ్చి, లల్లీ, స్వానీ-పుష్పలకేసి, “వీళ్ళ పంబ రేగ్గొట్టడంలో నాతోపాటు మీరేమైనా పాల్గొంటారా??” అన్నట్టు చూసింది. వాళ్ళిద్దరూ పోరాటాలలో మాకింట్రస్టు లేదంటూ తలడ్డంగా ఊపుతూ వచ్చి నా పక్కన చేరి చెరోపక్కా నన్నతుక్కుని కూర్చుని నా చేతులని, లేపి వాళ్ళ భుజాలమీదేసుకుని, “నువ్వే వాళ్ళ సంగతి చూసుకో! మేం మీ అన్నతో బిజీ!!” అంటూ సైగ చేసి, నాకు లిప్కిస్ ఇస్తున్న అనూనే తదేకముగా చూస్తూ, తమ తమ చేతులతో మాఇద్దరినీ రుద్దడం మొదలెట్టారు.

లల్లీ తన ఓణీని బొడ్లో దోపుకుని, లంగాని కచ్చాబోస లాగా కాళ్ళ మధ్యన మడిచి, కొసని వెనకవెంపు ముడ్లో దోపుకుని, “వా! నీ తిరుట్టుర్కాళ్!” అంటూ తమిళంలో రండ్రా నాకొడకల్లారా అని అరుస్తూ వాళ్ళ మీదకెళ్ళింది. అందరూ మా నలుగురినీ వదిలేసి, లల్లీ మీద పడబోయారు. లల్లీ స్టాన్స్ తీసుకుని, ఒక్కొక్కడినీ ఒక్కో పంచ్ కే పడేయ్యడం చూసి, లల్లీ చెప్పినట్టుగా ప్రత్యక్షం కాకుండా, పడిన వాడిని పడినట్టు గుటకాయస్వాహా చెయ్యడం మొదలెట్టారు. దెబ్బకి ఒక్కళ్ళని కొడుతూ ఉంటే, వాళ్ళు కిందపడగానే మాయం అయిపోతూ, కేవలం వాళ్ళ చనిపోతూ చేస్తున్న ఆక్రందనలే వినిపించేసరికి, ఒక పదిమందయ్యేసరికి, మిగిలిన వాళ్ళకి ధైర్యం జారిపోయి, వెనక్కి పరిగెత్తడం ప్రారంభించారు. లల్లీ వాళ్ళెనకాలే పరిగెత్తకుండా, “అవీ-సవీ నాకొక్కడు ప్రాణాలతో కావాలి. మిగతావాళ్ళని లంచ్లోకి మంచింగ్ చేసేసుకోండి” అంటూ పర్మిషన్ ఇచ్చేసింది. లల్లీ పెర్మిషన్ ఇవ్వడంతోనే ఇద్దరూ, పరిగెడుతున్న వాళ్ళ ముందర తమ సహజ రూపాల్లో ప్రత్యక్షమయ్యారు. వీళ్ళ రూపాలని చూసి ఝడుసుకుని ఒక ముగ్గురు స్పృహ తప్పి పోయారు. మిగిలిన వాళ్ళు వాళ్ళ లుంగీలని తడిపేసుకుని బుర్రలు పనిచెయ్యక స్థాణువుల్లా నుంచుండిపోయారు. అవీ-సవీలిద్దరూ, ఒక్కొక్కడినీ పట్టుకుని, నడుం దగ్గర విరిచి, మాస్క్ సినిమాలో జిం కేరీ కప్పలాగ నోరు తెరిచి బాంబుని నోట్లో కుక్కుకుని మింగేసినట్టు మింగెయ్యసాగారు. ఒకడు మాత్రం గజగజా వణికిపోతూ, తన బుర్ర వాడి లల్లీ కాళ్ళ మీద పడ్డాడు. లల్లీ వాడిని, తన పాదంతో లేపుతూ, “రేయ్! నాయె! ఇప్పొటు వరై ఎత్తనై పేరై కొన్రిర్కాళ్!” అనడిగింది.

దానికి వాడు భయపడుతూనే, “ఇరువత్తి మూణు పేరు!” అంటూ 23 మర్డర్లు చేసా అని సమాధానమిచ్చాడు. లల్లీ, “ఆ యంపీ ఏమని చెప్పి పంపించాడు మిమ్మల్ని” అని అడిగేసరికి, వాడు ఆల్మోస్ట్ ఏడుపుతో “ఆ అబ్బాయిని చంపెయ్యమని చెప్పి పంపించాడు!” అంటూ ఉంటే, “వీడిని 23 ముక్కలు చేసి తినండే!” అంటూ వాడినో తన్ను తన్నింది. ఇద్దరూ వాడిని గాల్లోనే క్యాచ్ చేసి, లల్లీ చెప్పినట్టుగా బాసెంపట్టేసుకుని, 23 ముక్కలుగా చీల్చి, చెరో సగం పంచుకున్నారు. అన్నట్టు చెప్పలేదు కదా! యక్షిణీలకు నరమాంసం = మనుషులకు థం బిర్యానీ. అంత స్పెషల్ డిష్ మనుషులు వాళ్ళకి. చివరికి వాడి తల మిగిల్తే, లల్లీ “దాన్ని వదిలేయండి. ఆ తలను తీసుకెళ్ళి ఆ యంపీ పశువులశాలలో ఉన్న పారూ నాన్న కాళ్ళ దగ్గర పడేయండి. పొట్టోడికి మన పవర్ తెలిసి, మనం కాపాడుతాం అన్న ఆశ కలిగి, చావకుండా బ్రతకడానికి ప్రయత్నం చేస్తాడు” అంటూ అవీ-సవీ లని పని మీద పంపించి, తనకి పట్టిన చెమట తుడుచుకుంటూ వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి, అనూ ఫుల్లు స్వింగ్లో, తన లంగా విప్పకుండానే నా మీద అటోకాలూ ఇటోకాలూ వేసుకుని కూర్చుని, మచ్చగాడిని తన బిళ్ళలోపల దోపేసుకుని, నా మీద ఎగురుతూ కనిపించింది దానికి. స్వాని, పుష్పలు తమ జాకెట్టు హుక్స్ విప్పేసి, తమ చను ముచికలల్తో నా మొహాన్ని అదిమేస్తూ కనిపించారు. “ఒసేయ్!! ఫైటింగ్ కి వస్తారా అంటే అట్లా సిగ్గులేకుండా ముండీ అడ్డంగా ఊపుతూ వెళ్ళి వాడితో సరసాలేంటే” అంటూ, కనిపించిన చెట్టు రెమ్మని పట్టుకుని, స్వానీ-పుష్పల పిర్రలమీద కొడుతూ ఉంటే, ఇద్దరూ లేచి పరిగెత్తసాగారు.

హుక్స్ తీసేసిన జాకెట్టుల్లోంచి వాళ్ళ సళ్ళు విపరీతంగా ఊగుతూ ఉంటే, కాళ్ళకి అడ్డం పడుతున్న పావడాలని, రెండు చేతులతో మోకాళ్ళ దాకా ఎత్తి గట్టిగా నవ్వుతూ “పట్టుకో చూద్దాం” అంటూ లల్లీని వెక్కిరిస్తూ, లల్లీకి దొరకకుండా అటూ ఇటూ పరిగెత్తసాగారు. లల్లీ కూడా అంతే స్పీడుతో చేతికి అందుతున్నప్పుడల్లా చేతిలో ఉన్న చెట్టు రెమ్మతో వాళ్ళ పిర్రల మీద కొడుతూ, “ఆగండే!” అంటూ అరుస్తూ వాళ్ళ వెనకాలే అటూ ఇటూ పరిగెడుతూ ఉంటే, నా మీద ఎగురుతున్న అనూ తన జాకెట్టు హుక్స్ ని ఒక్కసారిగా తెంపేసి, లోపల బ్రా కూడా వెయ్యకుండా ఉన్న తన తెల్లని బంతుల మీదున్న ముదురు గోధుమ ముచికల్ని తన చేత్తో లాగి నా నోటికి అందించింది. అనూ ముచికలని చప్పరిస్తూ, అర్థనగ్నంగా నా ముందర అటూ ఇటూ లల్లీకి దొరకకుండా పరిగెడుతూ ఉన్న స్వానీ-పుష్పలను చూస్తూ ఉండేసరికి, నాలోని కోపం పూర్తిగా తగ్గిపోయి, తాపం మొదలయ్యింది. నా నోట్లో పెట్టిన ముచికని చప్పరిస్తూ, నా రెండు చేతులూ, అనూ లంగాలో దూర్చి, దాని పిర్రలు పిసుకుతూ, అదిస్తున్న ఎదురొత్తులు ఆస్వాదిస్తూ, కొంచెం కిందకి జారి, మెల్లగా కిందనుంచి ఎదురొత్తులు ఇవ్వసాగాను. అది ఎగురుతుంటే, కిందనుంచి నా మచ్చగాడు ఎదురెళ్ళి దానికి పూమూలల్లో ఎక్కడెక్కడో తగలసాగాడు. పోటు తగిలినప్పుడల్లా అది “అమ్మా! హిస్స్!” అంటూ మూలుగుతూ నా నోట్లోకి దాని సన్నుని ఇంకా తొయ్యసాగింది. ఒక ఐదు నిముషాలలా నాన్స్టాప్ గా ఎగిరేసరికి, దానికి దమ్ము సరిపోకా స్పీడు తగ్గించి స్లోగా ఊగసాగింది. నేను నా చేతులు పిర్రలమీదనుంచి దాని నడుం మీదకి మార్చి, నడుం దొరకబుచ్చుకుని, గట్టిగా రెండుపక్కలా పట్టుకుని, కొంచెం పైకి లేపి, కిందనుంచి వీరనాటు పోట్లు మొదలెట్టేసరికి, దాని పూగోడలకి నా మచ్చగాడు ఒరుసుకుంటూ లోనకీ, బయటకీ రాసాగాడు.

పూగోడలకి తగుల్తున్న ఒరిపిడికి అనూ, మెల్లగా భావప్రాప్తికి చేరువవ్వుతూ కొంచెం కొంచెంగా తన ఊట ఒదుల్తూ “మెల్లగా! చిరిగిపోతుంది నాది! హ్మ్మ్! ఉమ్మ్! అబ్బాహ్! ఏం వేస్తున్నావురా! ” అంటూ మళ్ళీ ఫాం లోకి వచ్చి నా మీద స్పీడుగా ఊగసాగింది. ఇంకో మూడు నిముషాలయ్యేసరికి, అది ఇంక తన వల్ల కాదంటూ చిప్పిల్లిపోతూ, “ఆహ్! హిస్స్! హుమ్మ్! ఉఫ్ఫ్!” అంటూ గట్టిగా కూజితాలొదులుతూ కార్చేసుకుని, నా మొహాన్ని తన వక్షోజాల మధ్య నొక్కేసుకుంటూ నన్ను గట్టి పట్టుకుని నా మీద పడుకుండిపోయింది. నా మీద అది కార్చిన రసాలు, మచ్చగాడి మీదనుంచి కారుతూ నేనేసుకున్న షార్ట్ తడిపేస్తూ, నేల మీద జేరసాగాయి. ఎన్నడూ లేని విధంగా ఒక రకమైన సువాసన రాసాగింది దాని రసాలనుంచి. పుష్పా-స్వానీ-లల్లీకి కూడా ఆ వాసన తగిలి, ముగ్గురూ తమ ఆటలు ఆపి, మా చుట్టూ చేరి, “ఏంటే ఆ వాసన! ఎప్పుడూ నువ్వింత కార్చలేదు కదా! ఇంతలా మంచి వాసనొస్తోంది ఏంటే” అంటూ అనూని అడగసాగారు. అది సిగ్గుపడుతూ నా మీదనుంచి లేచి, “చెబుతా ఉండండీ” అంటూ, పక్కనే ఉన్న ముళ్ళ పొద చాటుకెళ్ళి, ఒక రెండు నిముషాల తర్వాత చేతిలో తన కుబుసంతో బయటకొచ్చి, “డేటొచ్చిందే! డేటు ముందర నేను కార్చే రసాలు ఇలా మాంచి వాసనతోనే ఉంటాయి. డేటులో ఉన్నప్పుడు చేసాడు ఎప్పుడో మూడు నెలల ముందర. వీడెప్పుడూ నన్ను డేటు ముందర చెయ్యలేదు. ఇవ్వాళే ఫస్టు టైం! ” అంటూ సిగ్గుపడుతూ, తన కుబుసాన్ని ఒక పక్కన ఉండలా చుట్టి, దాని మీద ఎండుటాకులేసి, నా దగ్గర్నుంచి లైటర్ తీసుకుని లైటర్తో వెలిగించి బూడిద చేసేసింది.

“అదేంటే అట్లా కాల్చేసావ్ నీ కుబుసాన్ని!” అని లల్లీ అడిగితే, “నా కుబుసం అట్లా వదిలేస్తే మంచిది కాదు. అది చాలా విషపూరితం. ఏదైనా ప్రాణి దానిని తాకితే చాలు, ఆ ప్రాణి మాడి మసైపోతాది. అందుకే ముందు జాగ్రత్తగా నేను నా కుబుసాన్ని, మా లోకంలో కాక ఇంకెక్కడైనా విడవాల్సివస్తే, దాన్ని సమూలనంగా అగ్నికి ఆహుతి చేస్తాను. ఎప్పుడూ ఇట్లానే చేస్తాను. మీరందరూ పరిచయమయ్యాక అందరూ ఉండగా నేను ముట్టవ్వడం ఇదే ఫస్టు టైం!” అంటూ, పొట్ట పట్టుకుంటూ వెళ్ళి ఇంకో చెట్టుమానుకి ఆనుకుని కూర్చుంది. ఇదంతా జరుగుతూ ఉండగానే, పుష్ప, నా మచ్చగాడిమీదెక్కి ఊగడం మొదలెట్టింది. అనూ దాని కుబుసం చరిత్ర చెప్తూ ఉంటే, అప్పటికే చాలా సేపు పరిగెత్తీ పరిగెత్తీ అలిసిపోయిందేమో, పుష్పకి తొందరగానే అలుపొచ్చేసి, నా మీద నుంచి లేచి, వెల్లకిల్ల పడుకుని, “రారా!!” అంటూ నన్ను తనమీదకి లాక్కుని కాళ్ళతో నా నడుం చుట్టూ కత్తెరేసింది. అనూ చెబుతోంది వింటూ, నేను దబ దబా పుష్పం పుష్పంలో దంచి కొడుతూ ఉంటే, అది చేతులు జాపి నా తలని రెండు చేతులతో పట్టుకుని తన మొహం దగ్గరికి లాక్కుని, లిప్కిస్ ఇవ్వడం మొదలెట్టింది. లల్లీ, స్వానీ జరిగేది చూస్తూ వేడెక్కి పోయి ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు కౌగలించుకుని, ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు నలుపుకుంటూ కూర్చున్నారు. ఇంతలో అవీ-సవీ మానవరూపంలో ప్రత్యక్షమయ్యి, మళ్ళీ ఇంకో చావుకబురు మోసుకొచ్చారు. లల్లీ స్వానీ సళ్ళు పిసుకుతూనే, “ఏంటే?” అంటూ విస్సుక్కుంటూ అడిగితే, సవీ “మనం త్వరపడాలి, ఆ యంపీ మీ మామనీ పెదనాన్ననీ బంధించడానికి యత్నిస్తున్నాడు. మనమీదకి పంపినట్టే ఒక ఇరవై మందిని వాళ్ళని ఎత్తుకురావడానికి పంపే ప్రయత్నంలో ఉన్నాడు” అని అంది.

నేను అది వింటూనే, పుష్పానికి స్పీడు పెంచి దెబ్బెయ్యడం మొదలెట్టాను. నా మచ్చగాడు దాని గర్భసంచీ ద్వారాన్ని ముద్దాడుతూ వెనక్కి వస్తుంటే, పుష్పానికి గిలిగింతలు పుట్టి, సివాలెత్తిపోతూ, తన రెండు చేతులనీ నా వీపు మీద వేసి తనకేసి నొక్కేసుకోసాగింది. దెబ్బ దెబ్బకీ, అది ఊట కారుస్తూ ఉంటే, మచ్చగాడు ఫ్రీగా దూరిపోతూ ఎక్కడెక్కడో దాన్ని కెలికెయ్యసాగాడు. ప్రతీ పోటుకీ అది “అహ్! ఆహ్! ఉమ్మ్! ఉమ్మ్మ్! ఉఫ్ఫ్! హుమ్మ్! హుమ్మ్మ్! హుమ్మ్మ్! అమ్మా! అమ్మాహ్! ఆహ్! ఆహ్!” అంటూ అరవడం మొదలెట్టింది. ఎప్పుడు సమ్మగా నా పోట్లని భరించే దీనికేమయ్యింది అన్నట్టు ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ఉంటే, పుష్పం అట్లా మూలుగుతూనే, “లోపల చర్మం మడతపడినట్టు ఉంది. నీ పోట్లకీహ్ ఈహ్! ఎహ్! ఎహ్హ్! అమ్మ! అహ్! ఆహ్!” అంటూ కార్చేసుకుని, గుప్పిళ్ళతో ఆపమన్నట్టు నా వీపు మీద బాదసాగింది. నేనాపకుండా, నా సుఖం కోసం దంచి కొడుతూ ఉంటే, అది “ఆపరా విన్నూ! ఆపరా!!” అంటూ గగ్గోలు పెడుతూనే, తన మూత్రనాళిక వదులు చేసి, ధారగా వేడి ఉచ్చని వదిలేసింది. పోట్లు ఆపకుండా వేస్తున్నానేమో, ఆ ఉచ్చ తన తొడలు, నా వట్టకాయల మీద చిందుతూ, కింద మడుగు కింద కట్టసాగింది. ఒక అర నిముషం ఆ ధార అలా నాన్స్టాప్ గా వదిలేసి, “నీ ఖర్మ! చెబుతే వినలేదు, ఇప్పుడంతా నీ షార్ట్ నా ఉచ్చతో తడిసిపోయింది!” అంటూ నాకొళ్ళప్పగించేసి, అది కళ్ళు మూసుకుంది. నా షార్ట్ కంటా ముందర అది పోసిన పిస్సు మడుగు కట్టి, దాని లంగానే తడిసిపోయేసరికి, అది వెంటనే “ఛి! ఛి! ఛీ!!” అంటూ నన్ను తోసేసి, లేచిపోయి లంగా దులుపుకోసాగింది.

ఇద్దరు కార్చుకున్నా నా మచ్చగాడు ఇంకా నిక్కబడే ఉండడంతో, స్వానీ సళ్ళు పిసుకుతూ ఉన్న లల్లీని తప్పించి, స్వానీ బిళ్ళలో పెట్టబోతుంటే, దాని పూకు దగ్గర ఎర్రటి చారికలు కనిపించి, “నీయమ్మ డేటోచ్చింది కూడా తెలియలేదా నీకు” అని దాన్నడిగేసరికి, అది చెయ్యి పెట్టి చూసుకుని, నాలిక కొరుక్కుంటూ, “అబ్బాహ్! ఇప్పుడెలా!” అంటూ వెళ్ళి అనూ పక్కన చేరింది. ఇద్దరూ ఒకరి మొహాలొకరు ఆశ్చర్యంగా చూసుకుంటూ ఉన్నారు! “ఏంటే మీ మూగ సైగలూ! అర్థం అయ్యేట్టు చెబుతారా!” అంటూ లల్లీ అరుస్తూ ఉంటే, స్వానీ మెల్లగా, “మాకేంటో ఈ నెల డేటు త్వరగా వచ్చి ఛచ్చిందే! మా పవర్స్ ఏమీ మీకవసరానికి లేకుండా పోతున్నాయి ఒకళ్ళ తర్వాత ఇంకొకళ్ళం ముట్టవుతున్నాం. ఇదేదో వింతగా ఉందే!” అంటూ అంటూ ఉంటే, తడిసిన లంగా చివర్లు ఆరబెట్టుకుంటున్న పుష్ప “మరే!!” అంటూ చెట్టు చాటుకెళ్ళొచ్చి, తనూ ముట్టయ్యినట్టు మాకందరికీ సైగ చేసి వెళ్ళి, అనూ కి రెండో పక్కన సెటిలయ్యింది. “నీ! మీరు ముట్టైయితే మంచిదేగా! మాకు కాంపిటీషన్ నుంచి మూడు బిళ్ళలు తగ్గుతాయి!!” అంటూ “రారా!!” అంటూ అది వంగుని, తన లంగాని నడుందాకా లాక్కుని దాని మొత్త నాకొదిలేసి, ముందర చేతుల మీద ఆనింది. నేను దాని నడుం పట్టుకుని, మచ్చగాడిని నిదానంగా వాడి స్వగృహంలోకి ఎక్కించి తప తపా కొట్టుకుంటూ పోయాను. నా దెబ్బలకి, అది కార్చుకుని, తన రసాలతో నా లింగాన్ని అభిషేకించింది. దానిదయిపోయినా, నాదవ్వలేదని, నాకేసి తలతిప్పి కొంటెగా చూస్తూ, దాని పూకండరాలు బిగిస్తూ, వదులు చేస్తూ నా మచ్చగాడికో కొత్త అనుభవాన్ని ఇవ్వడం మొదలెట్టింది లల్లీ.

ఇదో వింత అనుభవం నాకు. కాసేపు పిచ్చ టైటు గా ఉండి, మరుక్షణంలో కొంచెం వదులై, ఆ నెక్స్టు క్షణంలో మళ్ళీ టైట్ అయ్యేసరికి, మచ్చగాడు కూడా కొత్త అనుభవానికి ఆనందపడిపోతూ, క్లైమాక్స్ చేరుకోసాగాడు. నాకవుతోందని లల్లీకి దాని నడుం మీద పట్టుబిగించిన నా చేతులు చెప్పకనే చెప్పేసరికి, అది “విన్నూ! బ్యాక్ వెయ్యు! పూకులో వద్దు, అక్కడ గుద్దలో కార్చరాహ్! అహ్! ఆహ్! ఆహ్! ఆ ఆహ్! ఆ ఆ ఆహ్! అమ్మాహ్ అమ్మ్మ్ ఆహ్!! ఆహ్!!!” అని అరుస్తూ రెండోసారి కార్చేసుకుంది. నేను అది చెప్పినట్టు నా మచ్చగాడిని బయటకు లాగి సర్రున దాని గుదరంధ్రంలో దిగేసా! లల్లీ గుద్ద నాకేమీ కొత్త కాదూ! నా మచ్చగాడు దాని గుద్దకేమీ కొత్తా కాదు! అయినా అది కొత్తగా ఇందాక పూకండరాలని బిగించి, లూస్ చేసినట్టుగానే, గుద్ద కండరాలనీ టైట్-లూస్-టైట్ చేస్తూ ఉండేసరికి, ఒక రెండు నిముషాల్లోనే నేను క్లైమాక్స్ చేరుకుని, “హుమ్మ్! హుమ్మ్!” అంటూ మూలుగుతూ దాని గుద్దలో నా రసాలని కార్చేసి, దాని మీద వాలి, దాని మెడ మీద నాలుకతో రాస్తూ ప్రేమగా ముద్దు పెట్టేసరికి, అది బోలెడు ఆనందపడిపోయింది. “లే! లే! కార్చుకున్నవ్ కదా! పద! అక్కడింకా బొచ్చెడు మందిని అవీ-సవీలకి పలహారం కింద వెయ్యాలి. ఏంటే మీకు ఎపిటైజర్ వద్దా??” అని అడిగేసరికి, అవీకి ఏం చెయ్యాలో ఆటోమాటిక్గా అర్థం అయ్యి, వచ్చి నా మచ్చగాడిని లల్లీ గుద్దలోంచి లాగేసరికి, టప్ అంటూ బాటిల్ కార్క్ ఓపెన్ చేసినప్పుడు వచ్చే శబ్దంతో మచ్చగాడు బయటకు వచ్చాడు. దానితోపాటే, నెను కార్చిన రసాలు లావాలా బయటకు పొంగి కారసాగాయి. అవీ, తన నాలుక జాపి లల్లీ గుద్దబొక్కలోంచి కారుతున్న నా రసాలన్నీ ఒడిసిపట్టి జుర్రెయ్యసాగింది.

సవీ కూడ వచ్చి వంగుని, నా మచ్చగాడికి అంటి ఉన్న రసాలని తన నాలుకతో జుర్రెయ్యసాగింది. “సవీ! ఈసారి ఎంతమందే! కడుపు నిండలేదా? ఇందాక ఓ 20 మందిని మింగారు కదే!!” అంటూ లల్లీ అడుగుతూ ఉంటే, సవీ మచ్చగాడిని ఐస్ఫ్రూట్ లా నాకుతూ, “ఈసారి మన మీద దాడి సేయునది పాతికమంది! మాది 1200 ఏళ్ళ నాటి ఆకలి. ఒకే పెట్టున నూరుమందిని తిన్నా ఆకలి తీరదు. ఏన్నో శతాబ్దాలనుంచీ శాఖాహారులమై బ్రతుకుచుంటిమి. ఇన్నాళ్ళకి మీ దయ వలన, మా మానానికీ, మా శరీరానికీ ఎటువంటి ఈతిబాధలూ లేకుండా పోయాయి. ఆకులూ అలములూ తింటూ మీకోసం 1200 ఏళ్ళు చూసిన ఎదురు చూపులు చాలు. ఇకపై మేము మీతో ఉన్నప్పుడు స్త్రీలకు మల్లే, మిగిలిన వారికి అసలు సిసలైన చావనేదే లేని యక్షిణులమల్లే బ్రతుకుతాము. మీరు వేసే పోట్లని తట్టుకోవాలంటే, కామ పిశాచాలకు ఏమాత్రమూ తీసిపోని మా వల్ల కావట్లేదు. నరమాంసం పడితే కానీ, తట్టుకునేట్టు కనపడట్లే. నరమాంసం భుజిస్తే కానీ మా శరీరం బండబారి, నాథుడు కొట్టే సుత్తి పోట్లను తట్టుకోలేము. అది మాకిందాక మొదటి వ్యక్తిని మింగినప్పుడే అర్థం అయ్యింది.!!” అంటూ, మొత్తం నాకేసి, “పోదుమా నాథా!” అని అడిగింది. టైం చూస్తే నాలుగవ్వుతోంది. అంటే తోటలోకి వచ్చి ఆల్మోస్ట్ రెండు గంటలు దాటేసింది. “ఎక్కడ ఎత్తుకెళ్దామని ప్లాన్ చేస్తున్నారు?” అని అడిగా. “మన గృహము వద్దనే!” అంటూ లల్లీ గుద్ద బొక్కని అద్దంలాగా క్లీన్ గా నాకేసి నుంచుంటున్న అవీ అంది. “చలో దెన్! ఇంటికే పోయి కాచుకుని ఉందాం!!” అంటూ ఇంకా వంగునే ఉన్న లల్లీ గుద్దకీ, పూకుకీ మధ్యన అవీ వదిలేసిన ఒక చుక్క వీర్యాన్ని వేలితో తీసి, లల్లీ నోటికందిస్తూ నా షార్ట్ ని పైకి లాక్కునాను.

అనూ, స్వానీ, పుష్పా దిగులుగా మొహాలు పెట్టుకుని కూర్చునేసరికి, “ఛిల్ మా! ఏం పర్లేదు. మీకు ఇంకా రెండు బొక్కలున్నాయి. వాటితో ఎంజాయ్ చేద్దురుగానీ ఈ నాలుగు రోజులూ” అంటూ ఉంటే, అనూ నిరసనగా చూస్తూ, “నీయబ్బ! ముట్టులోనే దెంగావు నన్ను! నాకేమైనా కొత్తా ముట్టులో ఉన్నప్పుడు నీ చేత చేయించుకోవడము. రాత్రికి లంగా ఎత్తేది ఎత్తేదే! ఆగేదే లేదు. నా ఏడుపు నీ దెబ్బ గురించి కాదు. సమయానికి నీకు సాయం చేయడానికి మాకీ ముట్ట్లు అడ్డొచ్చాయి అని ఏడుస్తున్నాము” అనేసరికి, “సోదరీ అనివేషా! దిగులు చెందకుము. మేమిరువురిమీ ఉంటిమి కదా! కనుపాప లెక్క కాచుకుంటాము. మీరు మాత్రం మన ప్రాణాలిరువురి పోరాటవిన్యాసాలని ఆస్వాదిస్తూ సేదతీరుము. రాత్రికి, మనందరికీ భజనా కార్యక్రమము కలదు. మరల ఇచటికే వత్తుము. ఈ వనమూ, ఈ వాతావరణమూ మనసుకు మిక్కిలి ఆహ్లాదము కలుగచేయుచున్నవి. అచ్చట తరుణము మించుచున్నదని మేము ఆగితిమి. మేమునూ మా వస్త్రములు తొలగించిన ఎడల, నాథుని భావప్రాప్తి మరికొలది సమయము ఆగెడిది కదా!” అంటూ వాళ్ళ ముగ్గురికీ వీళ్ళిద్దరూ భరోసా ఇస్తూ లేపడానికి, చేతులు అందించారు. “ముసలోళ్ళు కూడా సోదరీ అనేస్తున్నారు. ఇంకా నయం నన్ను మరదలా అనలేదు. బా ఇరిటేటింగ్ గా ఉన్నాయి వీళ్ళ పిలుపులు. ఒసేయ్! దయచేసి పూర్తిగా వాడుక భాషలో మాట్లాడండే!” అంటూ లల్లీ విసుక్కుంటూ, ముగ్గురూ లేచి బట్టలు దులుపుకున్నాక, తానూ లేచి ఇందాక కొట్టిన మామిడికాయలు తన ఓణీ కొంగులో కొన్ని మూటకట్టి, మిగిలినవాళ్ళ ఓణీలలో మిగిలినవి వేసి, నా పక్కనే నడవసాగింది. నాకు ఒక వైపు స్వానీ, లల్లీ, రెండో వైపు అనూ, పుష్పా నడుస్తూ ఉంటే, అవీ-సవీలు అదృశ్య రూపములో నన్నొకళ్ళూ, లల్లీనొకళ్ళు అతుక్కుని, మాతో రాసాగారు.

ఇంటికొచ్చేసరికి, సీను సీరియస్సుగా ఉంది. బయట అరుగుమీద అమ్మమ్మా, ఆయమ్మా ఎదురుబొదురుగా కూర్చుని ఉన్నారు. ఆయమ్మ కాళ్ళ దగ్గర వెంకీ మామా, అమ్మమ్మ కాళ్ళ దగ్గర పెద్దీ కూర్చుని ఉన్నారు. ఆయమ్మా అమ్మమ్మా వీళ్ళిద్దరి తలలకు కొబ్బరి నూనె రాస్తూ చురచురా కొరకొరా చూస్తూ కూర్చున్నారు. వాళ్ళెవరినీ కెలక్కుండా, సైలెంటుగా అందరమూ లోనకెళ్ళి చూసేసరికి, సుమిత్రత్తా పారూ ఇద్దరూ వంటింట్లో ఏదో వంటావిడతో వండిస్తూ ఉన్నారు. అమ్మ తన గదిలో మంచమ్మీద రోజా, గంగా ఇద్దరినీ చేరోపక్కనా కూర్చోపెట్టి క్లాస్ పీకుతూ ఉంటే, మణత్త అమ్మ వెనకాలే అమ్మనానుకుని కూర్చుని, తన చేతులతో అమ్మ తొడలమీద ముగ్గేస్తోంది. వాళ్ళనీ చూడనట్టు మేమందరమూ మా గదిలోకి వెళ్ళి, లల్లీ “త్వరగా బట్టలు మార్చుకుని దొబ్బించుకోండి!” అంటూ అందరి దగ్గరా ఉన్న మామిడికాయలు కలెక్ట్ చేసుకుని ఒక తువాలులో మూటకట్టి వంటింట్లోకి వెళ్ళింది. నేను తలుపులు మూసి, “బట్టలు మార్చుకుంటే నేనూ చూస్తా” అంటూ కొంటెగా నవ్వుతూ మంచమ్మీదకి జంప్ చేసేసరికి, ముగ్గురూ కలిసి “పోయి స్నానం చేసి రా! చెమట గబ్బు దెంగుతున్నావు. నువ్వు స్నానం చేసి ఆల్మోస్ట్ వారమయ్యింది” అంటూ నా మొహానో తువాలు పడేసి, నన్ను గదిలోంచి బయటకు గెంటేసి, తలుపులేసేసుకున్నారు. “ఏం చేస్తాం ఏరు దాటే దాక ఏరు మల్లన్న! ఏరు దాటాక బోడి మల్లన్న! అంతే అంతే! మీరు కార్చుకునే దాకా విన్నూ కొండా అంటారా!! మీ పనైపోయాక నన్ను కూరలో కర్వేపాకు లాగా తీసిపడేస్తారా! రాత్రికి మీ గుద్దలు బ్రద్దలే కాచుకోండి” అని ముగ్గురినీ తిట్టుకుంటూ, కాళ్ళీడ్చుకుంటూ బాత్రూంలోకి పోయి స్నానం చేసి, శుభ్రంగా వళ్ళు తుడుచుకుని వచ్చేసరికి, బాత్రూం ముందర సినాలి నా బట్టలు పట్టుకుని నుంచుని కాలితో ముగ్గులేస్తోంది.

“ఇదిగో ఇప్పుడు కాదు రాత్రికి మేమందరమూ తోటకి పోతున్నాం. నువ్వు మావయ్యనీ పెదనాన్ననీ ఎక్కించేసుకో! వాళ్ళూరెళ్ళే దాకా వాళ్ళే నీకు. నేనసలే ఓవర్టైం చేస్తున్నా ప్రస్తుతం” అంటూ దాని బుగ్గనో ముద్దు పెట్టి, మామిడి చెట్టు అరుగు దగ్గర బట్టలేసుకుని, “నాకో కాఫీ తెచ్చిపెట్టవే” అని ఇంకా ఆశ చావక అక్కడే నుంచుని నాకేసే చూస్తూ ఉన్న సినాలిని అడిగేసరికి, అది చెంగు చెంగున పరిగెత్తుకుంటూ వంటింట్లోకి పోయి నాకు కాఫీ అన్న మ్యాటర్ చెప్పినట్టుంది, పారు కాఫీ తీసుకుని నా దగ్గరికి వచ్చింది. “ఏంటే నీయమ్మ! మీ అమ్మొచ్చేసరికి, నన్ను పూర్తిగా అంజాన్ కొడుతున్నవు కదా!” అంటూ ఉంటే, అది అటూ ఇటూ చూసి, లటుక్కున నాకో లిప్కిస్ పెట్టి, “లల్లీ చెప్పింది రాత్రికి తోటలో చేద్దాం! బాగా చేద్దాం!” అంటూ ఇంకోసారి అటూ ఇటూ చూస్తూ, వంగుని షార్ట్ మీదనుంచే నా మచ్చగాడికో ముద్దెట్టి, తుర్రున పారిపోయింది. నేను కాఫీ తాగుతూ, సిగరెట్టుకోసం వెతుక్కుంటూ ఉంటే, గాలిలోంచి అవీ వచ్చి, నా లైటరూ సిగరెట్టు ప్యాకెట్టూ నాకిచ్చి, “నాథా ఆ మూక బయలుదేరినది!” అంటూ నాకు లైవ్ అప్డేటు ఇచ్చింది. నేను సావకాశంగా సిగరెట్టు వెలిగించుకుని, వెనక్కి జరిగి మామిడి చెట్టు మానుని ఆనుకుని కూర్చుని, “ఒసేయ్! మీరు ఇక్కడ వాళ్ళని భుజించొద్దు. వాళ్ళని మేము కోట్టి తోలేస్తాము. అందరూ ఎక్కడో అక్కడ మళ్ళీ కలిసుకుని ఆ యంపీ దగ్గరికి పోతారు. ఆ మధ్యలో మీరు వాళ్ళని తినొచ్చు. ఇక్కడ తింటే అందరూ చూసి ఖంగారు పడతారు” అంటూ అవీకో హితబోధ చేసేసరికి, సవీ నా పక్కనే ప్రత్యక్షమయ్యి, నాబుగ్గనో ముద్దు పెట్టి, “ఇందాకటినుంచీ మమ్మల్ని ఈ ప్రశ్నే తొలిచేస్తోంది! మాకు సమాధానం దొరికింది! అటులనే! నీవు చెప్పినట్టే సేయుదుము!” అంటూ మాయమైపోయింది.

బయట కార్లాగిన చప్పుడు అయితే, లల్లీ నాకేసి ప్రశ్నార్థకంగా వంటింట్లోంచి తొంగి చూసింది. నేను సిగరెట్టు పారేసి, వళ్ళిరుచుకుంటూ లేచి నుంచుని, “లాస్ట్లో దిగుతా! నువ్వే చూసుకో” అంటూ దానికి సైగ చేసేసరికి, దాని మొహం చందమామలాగా వెలిగిపోతూ, నాకో ఫ్లయింగ్ కిస్స్ పారేసి, వంటింట్లోంచి గదిలోకి పరిగెత్తి, లంగా ఓణీ విప్పేసి, జీన్స్-కాటన్ షర్ట్ వేసుకుని, నన్-చాక్ నడుం దగ్గర జీన్స్లో దోపుకుని ఏమీ ఎరగనట్టు వెళ్ళి అమ్మమ్మ కాళ్ళ దగ్గర మంగ పెద్దీ పక్కనే కూర్చుంది. నేనూ అమాయకపు మొహంతో వెళ్ళి ఆయమ్మ పక్కనే కూర్చున్నా. ఇంతలో ఇంట్లోంచి పెదనాన్న కూడా వచ్చి ఎవర్రా వాళ్ళు అన్నట్టు నాకేసి క్వష్చన్ మార్క్ ఫేస్ పెట్టి చూసేసరికి, “ఏమో? ఏదైనా చందా కోసం వచ్చారేమో పెదనాన్నా!” అంటూ లల్లీ అంది. “ఏయ్! మాకేం మీ బోడి చందాలక్కర్లేదు. రేయ్ మీరిద్దరూ మర్యాదగా వచ్చి బండెక్కండి!” అంటూ పెదనాన్నా, మావయ్యకి వార్ణింగ్ ఇవ్వడం మొదలెట్టారు. మొత్తం ఎంతమందా అని నేను తలలు లెక్కెడుతూ ఉంటే, సవీ నా చెవిలో “చాలకులతో కలుపుకుని మొత్తం 24 మంది!” అంటూ చెప్పింది. నేను తలాడిస్తూ, “ఎవరండీ మీరు! మా మావయ్యా, పెదనాన్నా మీతో ఎందుకు రావాలి” అంటూ స్వాతిముత్యంలో కమల్ హాసన్ ఫేసుతో అడిగేసరికి, వాళ్ళు గొల్లున నవ్వడం మొదలెట్టి, “నడవండి నడవండి” అంటూ ఇద్దరు ముందరికి వచ్చి పెదనాన్ననీ మావయ్యనీ లాగబోయారు. అప్పటిదాకా ప్రశాంతంగా కూర్చుని ఉన్న అమ్మమ్మా, “లల్లీ! కుమ్మెయ్యవే!” అంటూ భద్రకాళిలా గట్టిగా అరిచేసరికి, లల్లీ నేలనో తన్ను తన్ని, గాల్లోకెగిరి “అహోయ్!!” అంటూ షౌట్ చేస్తూ ఆ గుంపు మధ్యలో లాండయ్యింది. అమ్మమ్మ అరుపుకీ, లల్లీ షౌట్ కీ ఇంట్లో ఉన్న ఆడవాళ్ళందరూ బిలబిలా బయటకొచ్చి ఖంగారుగా నాకేసీ, లల్లీకేసీ మార్చి మార్చి చూడడం మొదలెట్టారు. నేను ప్రశాంతంగా ఆయమ్మ పక్కనుంచి లేచి, పెద్దీ ఒడిలో తలెట్టి పడుకుని, “పెద్దీ! లల్లీకి ఏమైనా నా అవసరం పడితే లేపవే” అంటూ కళ్ళుమూసుకున్నాను.
Next page: Chapter 021.2
Previous page: Chapter 020.3