Chapter 021.2

పాత పప్పలూ – కొత్త గొడవలూ – 2

నేను ప్రశాంతంగా ఆయమ్మ పక్కనుంచి లేచి, పెద్దీ ఒడిలో తలెట్టి పడుకుని, “పెద్దీ! లల్లీకి ఏమైనా నా అవసరం పడితే లేపవే” అంటూ కళ్ళుమూసుకున్నాను. నేనలా చనువుగా పెద్దమ్మ తొడమీద తలపెట్టి పడుకోగానే, కొంతమంది కనుబొమ్మలు ఆశ్చర్యంతో పైకి లేచాయి. కొంతమంది కనుబొమ్మలు అనుమానంతో ముడిపడ్డాయి. నేను వాళ్ళందరి ముఖాల్ని ఒక స్కాన్ చేసి, పెద్దమ్మ పొట్టకేసి తిరిగి, కళ్ళు మూసుకున్నాను. పెద్దమ్మ ఎటువంటి వికారమూ లేకుండా కేవలం ఆప్యాయతా-ప్రేమతో నా తల రాయడం మొదలెట్టి, లల్లీ ఫైటింగుని ఆస్వాదిస్తూ నా భుజమ్మీద దాని ఫైటింగ్ స్టెప్స్ కి అనుగుణంగా రిథమిక్గా జోకొట్టసాగింది. వారం రోజులనుంచీ అలిసిపోయి ఉన్న నేను, పెద్దీ మృదువైన అరచేతులు నన్ను జోకొడుతూ ఉంటే, పక్కనే లల్లీ ఒంటరిగా రణం చేస్తున్నా, రణగొణధ్వని విపరీతంగా ఉన్నా కూడా, సమ్మగా పెద్దీ తొడల మెత్తదనాన్ని నా తలా, మెడా ఆస్వాదిస్తూ, కళ్ళు మూతలు పడి పడుకుండిపోయాను. పెద్దీ లేవరా అని తట్టి లేపేసరికి, ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి లేచి చూసేసరికి, మొత్తం 21 మంది రౌడీలు కాళ్ళూ చేతులూ విరగ్గొట్టుకుని, నేలమీద పడి బాధతో అరుస్తూ దొర్లుతూ ఉన్నారు. రోజా, గంగా, పెదనాన్నా వాళ్ళకి ఫస్టెయిడ్ చేస్తూ ఉన్నారు. సినాలీ, రెండో నర్సూ కూడా ఖంగారుగా అటూ ఇటూ పరిగెడుతూ మా డాక్టర్లకి అసిస్ట్ చేస్తూ ఉన్నారు. పెద్దమ్మ కూడా వాళ్ళకి సాయంగా వెళ్ళాలనే నన్ను తట్టి లేపింది.

లల్లీ వేసుకున్న రామ నీలం షర్ట్ కాస్తా, డిజైనర్ వేర్ లాగా, నీలం, ఎరుపు రంగుల్లోకి మారిపోయింది. దాని చేతులు రెండూ గోరింటాకు పెట్టుకుంటే పండినట్టు ఎర్రగా ఉన్నాయి. అదింకా ఆవేశంతో రొప్పుతూ ఉంది. నేను లేచి, అమ్మమ్మ కాళ్ళకి ఆనుకోగానే, పెద్దమ్మ కూడా లేచి, ఇంట్లోంచి స్టెత్ తీసుకొచ్చుకుని, కాళ్ళూ చేతులూ విరిగి దొర్లుతున్న వాళ్ళకి ఫస్ట్ ఎయిడ్ చెయ్యసాగింది. అట్లా రొప్పుతూనే, వచ్చి నా పక్కనే కూర్చున్న లల్లీకో హై-ఫైవ్ ఇచ్చి, ఏం చేసావే అని దాన్నడిగేసరికి, అది నాకొక క్విక్ రిప్లే వేసింది. “షౌట్ చేస్తూనే వాళ్ళ మధ్యలో ల్యాండయ్యి, రైట్ హ్యాండ్తో నాలుగు క్విక్ పంచెస్ నా ఎదురుగా ఉన్న వాళ్ళ లీడర్ మొహాన ఎప్లై చేశానా! వాడి ముక్కు దూలం విరిగి, వాడి వైట్ అండ్ వైట్ బట్టలు ఎరుపెక్కసాగాయి. అది చూడంగానే, నా చుట్టూ బాణాకర్రలు పట్టుకుని మూగిన గ్యాంగ్ మొత్తం సర్కిల్ ఫార్మ్ చేసేసరికి, నన్-చాక్ తియ్యకుండా, లీడర్ చేతిలోంచి బాణాకర్ర లాక్కుని కళరిపయట్టు స్టాన్స్ తీసుకుని, గిరగిరా బొంగరంలా తిరుగుతూ, దెబ్బకొకడి భుజం విరగ్గొడుతూ ఉండేసరికి, ఒక పది మందికి గూళ్ళు జారిపోయి నేల నాకేసారు. ఎప్పుడైతే, రింగు బ్రేకయ్యిందో, బాణా కర్రని సొగానికి విరిచి, ఇగ ఊరనాటు దెబ్బలు కొట్టడం మొదలెట్టాను. ఇంకో నాలుగు నిముషాల్లో మిగిలిన పదిమందీ కాళ్ళూ చేతులూ విరగ్గొట్టుకుని నేల మీద పడ్డారు. ఎక్కడా కూడా కరాటే స్టెప్ వాడకుండానే ఈ ఊరకుక్కలన్నీ కాళ్ళిరగ్గొట్టుకున్నాయి రా!” అంటూ ముగించింది.

“షాభాష్! మనకొచ్చిన మార్షల్ ఆర్ట్స్, అవి రాని వారిమీద ప్రయోగిస్తే, మనం మన ఓత్ మీరిన వాళ్ళమవుతాము. ఎప్పుడూ మార్షల్ ఆర్ట్స్ సమవుజ్జీలమీదనే వాడాలి. అది గుర్తున్నందుకు నువ్వు గ్రేటే” అంటూ దాని భుజం తట్టి, వళ్ళు విరుచుకుంటూ, చుట్టూ చూస్తే, చిరంజీవి సినిమా రిలీజు రోజున బెనిఫిట్ షో టిక్కెట్టుకోసం ధియేటర్ గోడలమీద ఎక్కి కూర్చున్నట్టు ఊర్లో జనమంతా మా ఇంటి ముందరే చేరి గోడలూ, చెట్లూ ఎక్కి, దెబ్బతిని దొర్లుతున్న రౌడీనాయళ్ళనీ, వాళ్ళకి వైద్యం చేస్తున్న మా ఇంటి డాక్టర్లనీ చూస్తూ గుసగుసలాడుకుంటూ ఉంటే, నేను అమ్మని దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేశాను. అమ్మ కూడా అమ్మమ్మ పక్కనే కూర్చునేసరికి, “అమ్మమ్మా!- అమ్మా! ఇదంతా ఆ యంపీ గాడి పని. ఎందుకూ ఏమిటీ అన్నది ఇంట్లోకెళ్ళాక చెబుతాము. అమ్మమ్మా! నువ్వు ముందర అమ్మనో, లల్లీనో నీ తదనంతరం ఈ ఇంటి యజమానురాలిగా ఎనౌన్స్ చేసెయ్యవే! లల్లీని చేస్తే బెస్టు. కాకలు తీరిన యంపీగాడు వాడికి ఒక కుర్రపిల్ల కాంపిటీషన్ అని ఉక్రోషంలో ఇంకొక రాంగ్ స్టెప్ తీసుకుంటాడు, మనకి అది బాగా ఫెచింగ్ అవుద్ది!” అని చెప్పేసరికి, అమ్మమ్మా అమ్మా-లల్లీ చెయ్యి పట్టుకుని ఇద్దరినీ లేపి, ముందరికి తీసుకెళ్ళి, ఇద్దరి చేతులూ తన చేతులతో పైకి లేపి, “వారసురాళ్ళు!!” అంటూ గట్టిగా అరిచేసరికి, గోడలమీదా చెట్లమీదా కోతుల్లా కూర్చున్నవాళ్ళందరూ, దూకి పరిగెట్టుకుంటూ వచ్చి, గుమ్మమ్ముందర గుంపుగా చేరి, అమ్మకీ, లల్లీకీ జేజేలు కొట్టడం ప్రారంభించారు.

అమ్మ అందరికీ అభివాదం చేస్తూనే, “వీళ్ళందరూ, మనం మనకి విశ్వాసంగా ఉంటూ పనిచేస్తాడు అన్న నమ్మకంతో గెలిపించుకున్న యంపీ మనుషులు. తింటున్న విస్తరిలోనే కక్కే వెధవ వాడు. ఈసారి మీ యంపీ క్యాండిడేట్గా నా కూతురు లలితా నారాయణ పోటీ చేస్తుంది. మా ఇంటి మాటనే శిలాశాసనం కింద తీసుకుని, మా కుటుంబాన్ని నెత్తిన పెట్టుకుని చూసుకుంటున్న అభిమానులారా! ఆప్తులారా! నా బిడ్డని మీ బిడ్డగా చూసుకుంటూ దీనిని అఖండమైన మెజారిటీతో ఈసారి గెలిపించి, ఆ యంపీ కుక్కని మీ వోటనే చెప్పుతో కొట్టండి!!” అంటూ అకస్మాత్తుగా ఎనౌన్స్ చేసేసరికి, లల్లీతో పాటు, చుట్టూ నుంచునిచూస్తూ ఉన్న మా ఇంటి ఆడోళ్ళందరి బల్బులూ పగిలాయి. అక్కడ గర్వంగా అమ్మకేసి చూస్తూ నవ్వింది కేవలం అమ్మమ్మా-ఆయమ్మా-నేనూ మాత్రమే! ఆయమ్మ “శాభాష్! బిడ్డా!! అద్భుతంగా మాట్లాడావు. ఇన్నాళ్ళకి, మనం వాళ్ళనో వీళ్ళనో ఎమ్మెల్యేగా, యంపీగా నిలబెట్టి, వాళ్ళ చేతుల్లో అవమానాలు పొందకుండా, మనింటి బిడ్డనే యంపీగా నుంచోపెట్టావు. మంచి ఆలోచన!” అంటూ అమ్మమ్మ పక్కనే చేరి అమ్మకీ, లల్లీకీ మెటికెలు విరుస్తూ దిష్టి తీసింది. ఎప్పుడైతే ఆయమ్మ కూడా అమ్మమ్మ పక్కనే నుంచుని అమ్మకి సపోర్ట్ చేసిందో, ఇగ ఇష్టం లేకపోయినా మావయ్య కూడా అమ్మ పక్కనే చేరి, అమ్మ చెయ్యి పైకి ఇంకొకసారి లేపాడు. అటు పెద్దీ లల్లీ పక్కనే చేరి, లల్లీ చెయ్యి పైకి లేపింది.

మొత్తానికి, మా కుటుంబ నాయకత్వం అయిదే అయిదు నిముషాల్లో, అమ్మమ్మ నుంచి అమ్మకీ, అమ్మ నుంచి లల్లీకీ మారిపోయింది. అందరూ ఒక అయిదు నిముషాలు జేజేలు కొట్టి అలుపొచ్చి అరవడం ఆపారు. కిళ్ళీకొట్టు పెద్దాయన గుంపుని తోసుకుంటూ ముందరికి వచ్చి “అమ్మా! పెద్ద లలితమ్మా! తన వారసుడి కింద నీ మనవడిని ఎంచుకుని వెళ్ళిపోయింది జేజి సరోజినమ్మ! ఇప్పుడు ఆవిడ మాటని మనం మీరుతున్నామేమో కొంచెం ఆలోచించమ్మా!” అంటూ ఫిట్టింగు పెట్టాడు ముసలోడు. ముసలోడి మాటలతో గుంపులో గుసగుసలెక్కువయ్యేసరికి, ఇగ తప్పదన్నట్టు నేను లేచి ముందరికి వెళ్ళి, "తాతా! పెద్దమ్మమ్మ నన్ను తన వారసుడిగా ఎంచుకున్నమాట నిజమే! అది మా ఇంట అందరికీ తెలుసు. మేమిద్దరమూ కవలలము. నేను వేరు, నా చెల్లి వేరూ కాదు. ఇద్దరమూ ఒకటే ప్రాణము. నా చెల్లి మా ఇంటి మహరాణి. తనమాటే నా మాట. మా అమ్మమ్మ కూడా తన మాటే వింటుంది. కనుక మీకెటువంటి బెంగా వద్దు. చింత వీడండి. ఈ రోజున పెద్దమ్మమ్మే ఉండి ఉంటే, నా చెల్లినే వారసురాలిగా ప్రకటించి ఉండేది. చూసారుగా తన పోరాట పటిమ. ఇరవైమందే కాదు వందమంది వచ్చినా నా చెల్లి నుంచోపెట్టి సమాధానం చెప్పగలదు. అంతే కాదు! తనకి లౌక్యం తెలుసు. ఎక్కడ తగ్గాలో, ఎక్కడ రెచ్చిపోవాలో తనకి బాగా తెలుసు. అయినా మా ఇంట ఆడవాళ్ళే నిర్ణయాలు తీసుకుంటారు. పెద్దమ్మమ్మా, తరువాత అమ్మమ్మా, ఇప్పుడు నా చెల్లి లలిత! మీరందరూ నా చెల్లిని, పెద్దమ్మమ్మా-అమ్మమ్మలని గౌరవించినట్టే గౌరవించాలని కోరుకుంటున్నాను” అంటూ లల్లీకి బ్రహ్మాండమైన ఎలివేషన్ ఇచ్చాను.

అందరూ చప్పట్లు కొడుతూ, లల్లీని మాట్లాడమని అరుస్తూ ఉంటే, నేనూ అందరితో పాటే చప్పట్లు కొడుతూ, “ఇవ్వాళ మీ అందరికీ ఇంకో ఇద్దరిని పరిచయం చెయ్యాలి” అంటూ, దూరంగా నుంచున్న అనూని, పారూని దగ్గరికి రమ్మని సైగ చేసి, వాళ్ళిద్దరినీ నాకు చెరోపక్క నుంచోమని, మమ్మల్ని చూసి మళ్ళీ గుసగుసలాడుకుంటున్న జనాలతో, “ఇంటి కోడళ్ళు. నా పెద్ద భార్య పారిజాత! చిన్న భార్య అనూ! తిను మీకు తెలిసిందే! మా ప్రసాదు తాతయ్య కూతురు. నాకు మేనత్త! కాలేజీలో మాఇద్దరికీ జూనియర్. నన్ను ప్రేమించి, కృష్ణుడిని వరించిన రాధలా నన్ను పెళ్ళి చేసుకుంది. ఈమెబెంగళూరులో మా ప్రాజెక్ట్ మేట్ చెల్లెలు. ఈమె కూడా మేము పుట్టిన రోజునే పుట్టింది. ఈమె నన్ను ప్రేమించి, పెళ్ళిచేసుకోకపోతే ఛస్తాను అనేంతదాకా వెళ్ళింది. నన్ను ప్రేమించి, ఇద్దరూ వారి తల్లిదండ్రులని వద్దనుకుని, నా కోసం తమ వాళ్ళందరినీ వదిలేసి వచ్చేసారు. తప్పని పరిస్థితులలో, మిమ్మల్నెవ్వరినీ పిలవకుండానే నా వివాహము జరిగిపోయింది. నా చెల్లితోపాటే వీరిద్దరినీ కూడా, మీ ఇంటి బిడ్డల మాదిరే చూసుకోవాలని వేడుకుంటున్నాను! ” అంటూ ముగించి, లల్లీని మాట్లాడమని సైగ చేసి పక్కక్కి తప్పుకున్నాను. జనాల్లో వార్త పాకడం ఎంతసేపు చెప్పండి. లల్లీ తన గొంతు సవరించుకుని మాట్లాడడం మొదలెట్టేసరికి, మండపంలో ఉన్న పిల్లా, పెద్దా, ముసలీ, ముతకా అందరూ మా ఇంటిముందరే నుంచున్నారు.

లల్లీ మొదలెట్టడమే టాప్ గేర్లో మొదలెట్టింది. “తిన్నింటి వాసాలు లెక్కపెట్టే విశ్వాసఘాతకుడు, ఆ యంపీ. మా పెదనాన్ననీ, మావయ్యనీ ఎత్తుకెళ్ళడానికి మనుషులని పంపాడు. మీరందరే దీనికి సాక్ష్యం. మా కుటుంబం విలువలున్న కుటుంబం కాబట్టి, మా మీద దాడి చెయ్యడానికి వచ్చినవాళ్ళకి కూడా మా పెదనాన్నా, పెద్దమ్మా వైద్యం చేస్తున్నారు. ఊర్లో ఉన్నత కుటుంబం మా ఇంటిమీదకే జనాలని పంపాడు అంటే, రేపు మీ పరిస్థితి ఏంటి? మీ ఇళ్ళ మీదా ఇట్లానే దాడి చేస్తే? వాడికి ఇంకో అవకాశం ఇస్తే, మనమే వెధవలు అవుతాము. పదండి. ఇప్పుడే వాడిని నిలదీద్దాం!!” అంటూ జనాలని పూర్తిగా రెచ్చగొట్టింది. ఆ గుంపు చివర్లో నుంచున్న సెంథిల్ దూరం నుంచే నాకు చెయ్యి ఊపాడు. అదెవ్వరూ గమనించక పోయినా అనూ గమనించింది. “ఏంట్రా! ఆ మూగోడు నీకేసి చెయ్యూపుతున్నాడు? వాడినెప్పుడు కలిసావ్?” అంటూ నా డొక్కల్లో ఎవరూ చూడకుండా పొడిచింది అనూ. “చెబుతాను ఇప్పుడు కాదు ఇంట్లోకి వెళ్ళాక. ఇప్పుడు జరిగిందంతా ఎక్స్టెంపోర్ యే! స్పాంటేనియస్ రియాక్షన్. కానీ సీన్ మాత్రం నేను డిజైన్ చేసింది” అంటూ దానికో హింట్ ఇచ్చి కాసేపు నోరు మూసుకోమన్నాను. ఇంతలో లల్లీ “ఏం చేద్దాం! మౌనంగా వాడి ఆగడాలు భరిద్దామా! లేక ఎదురుతిరిగి నిలదీద్దామా!!” అంటూ ఇంకా రెచ్చగొట్టేసరికి, అందరూ ఒక రకమైన మాస్ హిస్టీరియాలోకి జారుకుంటూ “నిలదీద్దాం! నిలదీద్దాం!!” అంటూ అరవసాగారు.

“పదండి అయితే! ఈ క్షణమే తేల్చేద్దాం!!” అంటూ లల్లీ మెట్లు దిగింది. అంతే, అందరూ పొలోమని యంపీ ఇంటికేసి వెళ్ళడానికి, దొరికిన బండిని ఎక్కేసి బయలుదేరారు. లల్లీ కూడా అందరినీ బళ్ళెక్కమని సైగ చేస్తూ బండెక్కింది. ఇంకా సెంథిల్ నుంచునే ఉంటే, వాడినీ ఇంకో ఇద్దరినీ లల్లీ కొట్టిపడేసినవాళ్ళందరినీ వాళ్ళొచ్చిన బళ్ళలోనే ఎక్కించి తీసుకురమ్మని సైగచేసి నేనూ ఒక బండెక్కా! అనూ, పారూ అందరినీ తోసుకుంటూ వచ్చి నాకు చెరోపక్కా సెటిలయ్యారు. స్వానీ-పుష్పా-అవీ-సవీలు ఇన్విజిబుల్గా మాతోనే రాసాగారు. కార్ బయల్దేరగానే, పారూ “ఏంటి విన్నూ! అట్లా ఓపెన్ అయిపోయావు!” అంటూ ఖంగారుగా అంటూ ఉంటే, మాట్లాడే ముందర మాతో కార్లో ఎవరెవరు ఎక్కారా అని చూసా! నేను కాక లల్లీ, అనూ, పారూ, అమ్మా, మంగ పెద్దీ, సుమిత్రత్తా, మణత్తా ఉన్నారు కారులో. ఇదే సరైన టైం అనుకుని, ఒక్కొక్కటీ రివీల్ చేస్తూ పోయాను. "పొద్దున్న నేను ఇంట్లోంచి కోపంగా బయటకు వెళ్ళిపోయాను కదా! అప్పుడు సెంథిల్ నాకు కిళ్ళీ కొట్టు దగ్గర కనిపించి మీ నాన్నని ఆ యంపీ కొట్టి బంధించాడు అని చెప్పాడు. అంతే కాదు, మావయ్యనీ, పెదనాన్ననీ కూడా బంధించాక, నన్ను లేపేసి, ఆడవాళ్ళు మీ అందరి నోళ్ళూ నొక్కేసి, మన ఆస్తి ఐ మీన్ మీ నాన్న ఆస్తీ, మా ఆస్తీ కొట్టేసి, గంగని తనింటి కోడలిగా చేసుకుని, మణత్తా వాళ్ళ ఆస్తి కూడా కొట్టేద్దామని వాడి ప్లాన్. ఇది నాకు సెంథిల్ చెప్పేసరికి నాకింకా కోపం పెరిగిపోయి, తోటలోకి వెళ్ళిపోయాను. అక్కడే ఈ ప్లాన్ వేసాను.

లల్లీని వాడి అపోనెంట్ గా డిక్లేర్ చెయ్యాలి అన్నది మాత్రం నా ఐడియా కాదు. అమ్మే స్పాంటేనియస్ డెసిషన్ తీసుకుంది. దానితో నాకు సంబంధం లేదు” అంటూ సెంథిల్ని నా ఇంఫార్మర్ కింద డిక్లేర్ చేసేసి వాడిని వాడేసుకుంటూ ఉంటే, సుమిత్రత్త ఏడవడం మొదలెట్టింది. అమ్మా, మంగ పెద్దీ సుమిత్రత్త భుజాలు పట్టుకుని ఓదారుస్తూ, “ఏం పర్లేదు సుమిత్రా! చూసావు కదా లల్లీ పవర్! విన్నూ దానికన్నా పదిరెట్లు పవర్ఫుల్. ప్రసాద్ గారికి ఏమీ కాదులే! ఖంగారు పడకు. నువ్వు వర్రీ అయ్యి ఏడ్చి, పారూ ని ఖంగారు పెట్టకు” అంటూ పిసికేస్తూ ఓదార్చడం మొదలెట్టారు. మణత్త నేను చెప్పినదానికి ఇంకా షాక్లోనే ఉంది. ఎందుకుండదూ! ఏదో పెద్ద సంబంధం! యంపీ ఇంటికి కోడలి కింద తన కూతురెళ్ళి సుఖపడిపోతుంది అనుకుని అందరినీ ఖంగారు పెట్టేసింది కదా! ఇప్పుడు వాడో వెధవన్నర వెధవ అని తెలిసేసరికి, నోరుమూసుకుని బిత్తర చూపులు చూస్తూ కూర్చుంది. నేను మణత్త పుత్తి దెంగుడు ప్లాన్లో భాగంగా నా మొదటి చెణుకు విసిరాను. “మణత్తా! ఏంటి అట్లా బిగుసుకుపోయావు? మీ మరిదిగారిని, అదే నా మావగారిని ఆ యంపీ బంధించాడు. ఏదో ఒకటి నీ అభిప్రాయాన్ని చెప్పు” అంటూ ఉంటే, అప్పటికే తలెక్కడ పెట్టుకోవాలో అర్థంకాక బిగుసుకుపోయిన మణత్త, “విన్నూ! ఇవి చేతులు కావు కాళ్ళనుకోరా! నన్ను దెప్పి పొడవడం ఆపెయ్యి! ముందర ప్రసాదు గారిని వాడినుంచి కాపాడి తీసుకురారా నాయనా! నీకేది కావాలంటే అది ఇస్తాను” అంటూ టెన్షన్లో టంగ్ స్లిప్పయ్యింది.

“సరే” అంటూ నేను తలాడిస్తూ లల్లీకేసి చూస్తూ కన్ను కొడుతూ ఉంటే, పారూ తేరుకుని “అది సరే! లల్లీ ని యంపీ క్యాండిడేట్ గా ఎట్లా నుంచోపెడతారు రా! యంపీగా పోటీ చెయ్యాలంటే కనీసం 25 ఏళ్ళు నిండాలి.” అంటూ అని ఇంకో లా పాయింట్ తీసింది. నేను మధ్యలోనే అందుకుని, “నీయమ్మ!ఇప్పుడు సమస్య అది కాదు. ఊరి జనాలకి ఒక స్ట్రాంగ్ లీడర్షిప్ కావాలి. నేను మగవాడిని. నేను నుంచుంటే, అందరూ నా వెనకాల నుంచుంటారు. అదే ఆడపిల్ల లీడర్ అయితే, వాళ్ళు దాని ముందర నుంచుంటారు. మనం ఇప్పుడు తలపడబోయేది యంపీతో. వాడేమీ సామాన్యుడు కాదు. త్రీ టెర్మ్ యంపీ! వాడిని కొట్టాలి అంటే మనకి మన బలంతోపాటు జనబలం కావాలి. అందుకే అమ్మ దానిని యంపీకి పోటీ గా డిక్లేర్ చేసింది. అయినా ఎప్పుడో 2004 లో కదా నెక్స్ట్ జెనరల్ ఎలెక్షన్స్. అప్పటికి దీనికి 25 నిండుతాయి లే. అది పాయింటు కాదయినా ఇప్పుడు. అంటూ దాని డవుట్ క్లారిఫై చేసి, అయినా మీ అమ్మ అంతలా మీ నాన్న గురించి ఏడుస్తూ ఉంటే, నువ్విలా డవుట్స్ అడిగితే మీ అమ్మగారు బాధపడతారే” అంటూ సుమిత్రత్తని నరకడం మొదలెట్టాను. “సారీ సుమిత్రత్తా! నీయమ్మ నా ఊతపదం! మరోలా అనుకోవద్దు! అట్లాగే నాక్కొంచెం చనువెక్కువ! నిన్ను మా మణత్తలానే అత్తా అనే పిలుస్తా దానికీ ఏమనుకోవద్దు! మావయ్య "గారికి" ఏమీ కాదు. మేము చూసుకుంటాం. లల్లీ సామాన్యురాలు కాదు. కళరియపట్టులో స్టేట్ చాంపియన్. అదొక్కర్తే చాలు ఆ యంపీ పీచమణచడానికి. నేను దిగితే వాడికి కైలాసదర్శనమే! నేను రంగంలోకి దిగకుండానే పనైపోతుంది ఖంగారు వద్దు నీకు" అంటూ తొలిసారి సుమిత్రత్తతో మాట కలిపాను.

“అల్లుడు గారూ! పొద్దున్ననగా ఈయన ఖంగారు ఖంగారుగా వెళ్ళారు. ఇంతవరకూ రాలేదని ఆల్రెడీ ఖంగారు పడుతున్నాను. ఇంతలో మీరీ వార్త చెప్పేసరికి, ఏడుపొచ్చేసింది. మనకీ రాజకీయనాయకులతో సావాసాలొద్దు. వీళ్ళు నాగుపాములాంటి వాళ్ళు ఎప్పుడు మనల్ని మింగుతారో తెలియదు అని ముందునుంచీ మొత్తుకుంటున్నాను! అయినా నా మాటేనాడు ఆయన విన్నారు కనక! ఇప్పుడు వెళ్ళి ఇరుక్కునారు. ఎట్లా అయినా ఆ యంపీ నుంచి మా ఆయనని కాపాడండి అల్లుడు గారూ! ” అంటూ ఉంటే, నాగుపాము ప్రస్తావన ఒచ్చి, అనూ హర్ట్ అయ్యి హిస్స్ అంటూ బుస కొట్టబోతుంటే, నేను దాని సన్ను పిసుకుతూ, కూల్ చేసా. సుమిత్రత్త గొంతు ఫస్టు టైం నేను వినడం. అత్తలానే అందంగా ఉంది తన గొంతు కూడా! అన్నట్టు అత్తని వర్ణించలేదు కదా! కొంచెం ఏజ్ మళ్ళిన రవీనా టండన్ లా ఉంది సుమిత్రత్త! కండ ఎక్కడెక్కడ ఉండాలో అక్కడే ఉండి, మాంచి కొబ్బరి లౌజు లా ఉంది. అనూ తెల్లారకట్ల అన్నట్టు, మచ్చగాడు ఎప్పుడెప్పుడు ఎక్కేద్దామా అని నేనేసుకున్న నైట్ ప్యాంట్లోనే గోల చెయ్యడం ప్రారంభించాడు. వాడిని జోకొడుతూ, “నువ్వు ఖంగారు పడకు సుమిత్రత్తా!” అంటూ ఉంటుంటే, పారూ నాకేసి ప్రేమగా చూడసాగింది. “నీ! నా మీద ప్రేమ తరువాత! మీ నాన్నని బంధించారు అన్నా ఏడవవేంటే??” అంటూ ఉంటే “నీకు మావగారేమో! నాకు నాన్న లేడు! నేనెప్పుడో ఆ ఇంటితో తెగతెంపులు చేసుకొచ్చేసా! అత్తమ్మే మీ అమ్మతో ఈ నాలుగురోజులైనా ప్రేమగా ఉండవే అని ఆర్డర్ వేస్తే, మా అమ్మతో చనువుగా ఉంటున్నాను” అని వాళ్ళమ్మతో క్లోస్ గా ఎందుకుందో చెప్పేసింది.

ఇంతలో లల్లీ అందుకుని, “సుమిత్రత్తా! మీ ఆయనకి కొంచెం తింగరి కోరికలెక్కువే! డబ్బు కోరికలే కాదు, కోకల కోరికలు కూడా ఎక్కువే! మేము యూపీయస్సీ కొట్టినప్పుడు మా నాన్న ఇచ్చిన పార్టీలో తప్పతాగి మా అమ్మతో మిస్-బిహేవ్ కూడా చేసాడు. అప్పటికే పారూ వీడితో పీకలోతు ప్రేమలో మునిగిపోయేసరికి, అమ్మ ఆ ఇష్యూని అక్కడే వదిలేసింది. పెద్దది చెయ్యలేదు. ఎట్లా అయినా ప్రసాద్ మామకి కొంచెం దూలెక్కువేలే!” అంటూ నీ మొగుడుకి బానే దూల తీరింది అన్నట్టు కామెడీతో కూడిన సెటైరికల్ డైలాగ్ ఒకటి కొట్టింది. “నీయమ్మ నోర్మూసుకోవే! సుమిత్ర ఇట్లా బాధపడుతూ ఉంటే, ఎప్పుడో జరిగిపోయిన వాటిని తవ్వి దాన్నింకా బాధపెట్టడం ఏం బాగోలేదు” అంటూ అమ్మ లల్లీని గదిమేసరికి, “ఆహా! మన మదరిండియా తన డిగ్రీ రూమ్మేట్ ని ఎట్లా ప్రొటెక్ట్ చేస్తోందో చూసావా! అవునే పెద్దీ! నువ్వూ మణత్తా రూమ్మేట్స్! మీ ఇద్దరికీ ఉహ్హుం ఉహ్హుం ఉంది. వీళ్ళిద్దరూ మూడేళ్ళు రూమ్మేట్స్! వీళ్ళిద్దరికీ ఏమైనా ఉందంటావా! మా అమ్మ తన వియ్యప్పురాలిని అంతలా ప్రొటెక్ట్ చేస్తోందీ” అంటూ పచ్చిగా అనేసరికి, మణత్త సిగ్గుతో తల దించుకుంది. పెద్దీ “నోర్ముయ్యవే! చిన్నంతరం పెద్దంతరం లేకుండా! నేనూ మణీ అంటే అదేదో అట్లా జరిగిపోయింది. మీ అమ్మా-సుమిత్రా నిప్పే” అంటూ కవర్ చేసింది.

“కొయ్ కొయ్! వరి కోతలు బానే కోస్తున్నావ్. నా చెవిలో పువ్వెట్టొద్దు. నేనూ మా నాన్నా మా అమ్మా ముగ్గురం కూర్చుని మందు కొట్టేవాళ్ళం. నానుంచి వీళ్ళిద్దరూ ఏం దాయలేదు” అంటూ మా నాన్నకి ఎవరెవరితో సంబంధం ఉందో తనకి తెలుసు అంటూ పూర్తిగా మణత్తనీ, సుమిత్రత్తనీ కెలికేసింది. సుమిత్రత్త మొహం ఎర్రబడిపోతూ తల దించుకుంది, మణత్త మొహం మొటముటలాడిస్తూ, తల తిప్పుకుని తన పరువు తీసేస్తోందని కళ్ళలో నీళ్ళు తెచ్చే ప్రయత్నం చేయసాగింది. ఇవేవీ నా దృష్టినించి తప్పించుకోలేదు. “నీ! ఆపవే లల్లీ! సమయం సందర్భం లేకుండా పోతున్నాయ్! ఇప్పుడే ఊరందరి ముందరా నిన్నో పెద్దమనిషిగా ఊరికి దిక్కుగా నుంచోపెడితే, కారెక్కగానే పెద్దమనిషి అవ్వని పిల్ల వేషాలేస్తున్నావ్? అత్తలిద్దరూ ఎట్లా ఫీలవుతున్నారో చూడు” అంటూ దాని నెత్తినో మొట్టికాయ (దొంగదే లెండి) మొట్టి, “సారీ అత్తలూ! ఈ మధ్య దానికి పెద్దంతరం చిన్నంతరం లేకుండా పోతోంది. మొన్న ఆయమ్మ గోలెడుతుంటే, అప్పుడూ ఆయమ్మతో ఇట్లానే పెడసరంగా మాట్లాడింది. ఆయమ్మ, పెద్దమ్మా అంటే దీన్ని రోజూ భరిస్తున్నవాళ్ళు కాబట్టి చెల్లింది. మీరేమో పండగకీ, పబ్బానికీ వచ్చిపోయేవాళ్ళు. దీని నైజమే ఇంత. ఏమనుకోకండే” అంటూ మణత్త చేతిమీద చెయ్యేసి నిమురుతూ మణత్తకి పెద్దయ్యాక నా ఫస్ట్ టచింగ్ అనుభవాన్ని కలగచేస్తూ అన్నాను. మణత్తకి నా చేయ్యి రుద్దుడు నచ్చిందేమో, చెయ్యి తీసుకోకుండానే “ఊ! పర్లేదురా! అదింకా మాకు చిన్నపిల్లే” అంటూ తానేం ఫీలవ్వలేదు అని చెప్పడానికి ప్రయత్నం చేయసాగింది.

ఇంతలో డ్రైవర్ బ్రేక్ కొట్టగానే యంపీ ఇంటికొచ్చాం అన్నట్టు చూసాను. మండపం మొత్తం అక్కడే ఉంది. అందరూ కోపంతో ఊగిపోతూ ఉన్నారు. మా ఇంట్లో వాళ్ళెవరయ్యినా “ఊ” అంటే చాలు యంపీని పీస్ పీస్ చెయ్యడాని రెడీ అన్నట్టుగా మాకేసి చూస్తూ ఉన్నారు. నేను కార్ దిగి చెయ్యెత్తి, “ఇది మా ఇంటి సమస్య! ముందర మేము సామరస్యపూర్వకంగానే తేల్చెయ్యడానికి ప్రయత్నించనివ్వండి. వల్ల కాకపొతే అప్పుడు మీ కొత్త నాయకురాలి మాటే వినండి” అంటూ అందరినీ సమాధానపరచి, కార్ దిగి, మా ఇంటిల్లిపాదినీ వెంట బెట్టుకుని, యంపీ ఇంట్లోకి వెళ్ళాం. అక్కడ యంపీ బందూకు పట్టుకుని, రెడీ గా కూర్చుని ఉన్నాడు. నన్ను చూడంగానే ఖంగుతిన్నాడు. తినడా మరి! నేనింకా తోటలో బ్యాచ్ కి బలైపోయాను అనుకుంటూ ఉన్నాడాయే. నన్ను చూసి మేకపోతు గాంభీర్యంతో “ఏంటి, ఏమిటీ మా ఇంటి మీద ఈ దాడి” అంటూ అడుగుతూ ఉంటే, “ఆపరా! నీ నక్క వేషాలు! నా తమ్ముడు డీజీపీ ప్రసాద్ ఎక్కడ???” అంటూ అమ్మమ్మ రౌద్రంగా వాడికి మేమొచ్చిన పని చెప్పేసింది. లల్లీ, నేనూ నెత్తీ నోరూ కొట్టుకున్నా వినలేదు. వాడు యాస్యూజువల్ “నాకేం తెలియదు” అంటూ బొంకబోతుంటే, అవీ నా చెవిలో పొట్టొడి ప్రజెంట్ లొకేషన్ నాకు చెప్పింది. వాడింకా పశువులశాలలోనే ఉన్నాడు. వాడికి కాపలాగా రిచర్డ్స్ గాడున్నాడు.

ఇగ గ్రాండ్ ఫినాలే టైమొచ్చేసిందనుకుని నేను ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ, “చూడండంకుల్! మీ కతలు మాకు తెలుసు! మా కతలు మీకు తెలుసు! కనుక ఈ ముసుగులో గుద్దులాట మనకొద్దు. మీరెకుతున్న ఖడ్గం మా దగ్గరలేదు. మేమేదో చావు తప్పి కన్ను లొట్టబోయి బ్రతికి బట్ట కట్టాము. కానీ కట్టాక తెలిసింది, మా నాన్న ని చంపించింది మీరే అని. కనుక మీరు మీ తప్పొప్పుకుని చట్టానికి లొంగిపోతే మంచిది. లేదంటే, మండపం మొత్తం మా వెనకే ఉంది. ‘ఊ’ అంటే చాలు, మీ బాడీ పీసులు కూడ దొరకవు మీ వాడికి! మీ అంత్యక్రియలు మీరేసుకున్న ఈ బట్టల పీలికలకే చెయ్యాలి పాపం వాడు. నేను యంపీ, నన్ను చంపితే సెంటర్ ఊరుకోదు అని విర్రవీగకండి. మా అమ్మమ్మ సంరక్షణలో ఉన్న యంపీలలో మీరొకరు అంతే! ఇంకా 4 యంపీలు మీ పార్టీ వాళ్ళే మాకోసం పని చేస్తున్నారు. వాళ్ళకో ఫోన్ కొట్టామంటే చాలు, మీ స్మగ్లింగ్ బండారం మొత్తం వాళ్ళే సాక్ష్యాధారాలతో సహా బయట పెడతారు. ఇంకో విషయం. మా గంగకి మీ వాడిని చేసుకోవడం ఇష్టం లేదు. కానీ మా రోజాక్క ఒప్పుకుంది. కనుక అన్నీ మూసుకుని మీ తప్పులొప్పుకుని లొంగిపోతే, మీ వాడికి మా ఇంటి ఆడపిల్లనిచ్చి పెళ్ళి చెయ్యటమే కాదు, మీరు రిజైన్ చేసిన ఈ యంపీ పదవిలో మీ కాబోయే వియ్యప్పరాలు, మా పెద్దమ్మ డాక్టర్ మంగని నుంచోపెడతాం.” అనేసరికి వాడొకసారి షాక్ అవ్వుతూ ఆలోచనలో పడ్డాడు. వాడే నాన్న చావుకి కారణం అనేసరికి, అమ్మా, మణత్తా, సుమిత్రత్తా ముగ్గురి మొహాల్లో నెత్తుటి చుక్క లేకుండా పాలిపోయాయి.

అమ్మయితే వణుకుతున్న పెదాలతో “ఏంట్రా విన్నూ నువ్వనేది! మీ నాన్న మరణం వెనకాల వీడి హ్యాండుందా? ” అంటూ ఆశ్చర్యంగా అడుగుతూ ఉంటే, “వీడే కాదు, పారు నాన్న హ్యాండ్ కూడా ఉంది. వీడు మూడు కోట్లు లంచం ఇస్తే, పారు నాన్న తన పవర్ వాడి, నాన్నని స్పెషల్ ఐజీ గా ప్రమోషన్ చేయించి, కోయంబత్తూర్ పంపాడు. ఆ డబ్బుతోనే ఆయన ఎక్స్పోర్ట్స్ అండ్ ఇంపోర్ట్స్ బిజినెస్స్ స్టార్ట్ చేస్తే, వీడు ఆ షిప్పుల్లో, మావయ్య సరుకు ప్లేసులో వీడి పురాతన విగ్రహాల స్మగ్లింగ్ నడుపుతున్నాడు. అది మావయ్య కి తెలిసి ఎదిరిస్తే, మావయ్యని కొట్టి కట్టి పడేసాడు. వీడి చీకటి పనులన్నిటికీ మనదగ్గర సాక్ష్యం ఉంది. వీడిని చట్టానికి అప్పగించడానికి నేను రెడీ. కానీ నాదొక్కటే కండీషన్! నాన్నని చంపిన ఆ రిచర్డ్స్ గాడు నాక్కావాలి. వాడితో విన్నూ ఒక్కడే ఫైట్ చెయ్యాలి. వాడో వీడో! రిచర్డ్స్ గెలిస్తే, ఊరంతా కలిసి వీడినీ, వాడినీ లేపేద్దాం. విన్నూ గెలిస్తే వీడిని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకి పట్టిద్దాం!” అంటూ లల్లీ అంటూ ఉంటే, సుమిత్రత్త మొహంలో నెత్తుటి చుక్క లేకుండా పాలిపోయి అమ్మ కాళ్ళ మీద పడి, “దైవప్రమాణం చేస్తున్నాను. నా భర్త చేసిన వెధవ పనులేవీ నాకు కానీ, నా కూతురికి కానీ తెలియవు. నా భర్త వెధవ పనులకు నా కూతురి బ్రతుకు నాశనం చెయ్యొద్దు! కావాలంటే ఇప్పుడే నా మొగుడికి నేను నీళ్ళొదిలేస్తా!” అంటూ బ్రతిమలాడసాగింది.

దానికి లల్లీ “అత్తా! పారూ మా ఇంటి బిడ్డ! నా అన్న పెళ్ళాం! అది బాధపడుతుంది అని దానికి కూడా చెప్పకుండా, ఇద్దరమూ మీ ఆయనని కాపాడడానికి వచ్చాము. మన గొడవలు ఇంట్లో చూసుకుందాము. ఫ్లో కి అడ్డం రాకు! వీడి కుండ ఇవాళ పగిలిపోవాల్సిందే!” అంటూ సుమిత్రత్త జబ్బలు పట్టుకుని లాకెళ్ళి, మంగ పెద్దీకి అప్పగించి, “చూసుకో!!” అంటూ వెనక్కొచ్చింది. “ఎక్కడ ఆ రిచర్డ్స్! నీ సంగతి నాకు తెలుసు! మర్యాదగా మా పారూ నాన్న ని అప్పగించి, అట్లానే ఆ రిచర్డ్స్ గాడిని నా ముందరకి తీసుకురా” అంటూ యంపీ వేషాలన్నీ అందరి ముందరా బట్టబయలు చెయ్యడంతో యంపీకి బందోబస్తుగా ఉన్నా వాడి Y కేటగిరీ కమేండోస్, గన్స్ దించేసి, వాళ్ళ రేడియో సెట్లలో వాళ్ళ హెడ్ క్వార్టర్స్ కి రిపోర్ట్ చెయ్యసాగారు. యంపీకి ఇంక వేరే దారి లేక రిచర్డ్స్ గాడే దిక్కనిపించి, “పశువులశాలలో ఉన్నాడు” అని వాడి నోటితో వాడే చెప్పాడు. “పద పోయి వాడికో హాయ్ చెప్పొద్దాం” అంటూ వాడి భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి, బయటకు వచ్చేసరికి, ఊరంతా ఆత్రంగా ఎదురు చూస్తూ ఉంది. లల్లీ వెనకాలే వచ్చి, “అందరూ వినండి, మీరందరూ జల్లికట్టుకోసం ఎంతలా ఎదురుచూస్తున్నారో నాకు తెలుసు. ఇవ్వాళ మీకో కొత్త రకం జల్లికట్టు చూపిస్తాం! పదండి. ఈ జల్లికట్టులో రెండే రెండు మదపుటేనుగులు. ఒకరు మా అన్న! ఇంకొకడు వీడి విదేశీ చంచా! మన ఊరికి ఇవ్వాళే సంక్రాంతి! పదండి పదండి!” అంటూ అందరినీ ఊరిస్తూ మా వెనకాలే రాసాగింది.
Next page: Chapter 022.1
Previous page: Chapter 021.1