Chapter 025.1

కొలుకుల అలకలు తీర్చిన విన్నూ-1

“అమ్మదీనెమ్మ! ఇదెట్లా మర్చిపోయా! మణత్త పుత్తి దెంగడంలో పడి ఈ మోర్స్ కోడ్ గోలని మర్చిపోయానే! ఇప్పుడు లల్లీతో మాట్లాడితే, ఈ పాంపిల్ల మధ్యలో దూరి, ఆడాళ్ళూ మగాళ్ళూ అంటూ సెంటీ డైలాగులు కొట్టిద్ది! లల్లీకి ఇలాంటివి అసలు నప్పవు! మగరాయుడు! టాంబాయ్! అట్లాంటిది లల్లీ ఎందుకిలా సైలెంట్ గా ఉందబ్బా! పైగా చీటికీ మాటికీ ఇవ్వాళంతా నా మీద నోరేసుకుని పడిపోయింది! సరి సరి! ఏదైతే అదే అయ్యింది! తర్వాత చూద్దాం! ముందర ఈ ఇత్సీ గోలేంటో” అనుకుంటూ ఉంటే, ఇత్సికేస నన్ను చూస్తూ, “బావా! నీకు రాత్రికి బ్యాండ్ బజావో ప్రోగ్రాం అంటగా! ఇందాక అనూ అక్క అత్తయ్యలిద్దరికీ చెబుతోంది” అని కిసుక్కున నవ్వేసరికి, “దీనెమ్మ! దీనికి తెలుగూ తమిళ్ నేర్పుతున్న పుష్పం ముడ్డి మీద తన్నాలి” అని పుష్పాన్ని తిట్టుకుంటూ, దాని నవ్వుకి నాకొక్కసారిగా మండి, దాని చెవి మెలేసి, “ఇప్పుడల్లా నీ వంటిమీద చెయ్యి వెయ్యనని అమ్మమ్మకీ, నీ అనూ అక్కకీ మాటిచ్చాను! బ్రతికి పో! లోపలకి దెంగెయ్య్! నన్ను కెలికావంటే, నీ ఫస్ట్ నైట్ రోజు నీకు భారీగా చిరిగిపోద్ది” అంటూ దాని పిర్రమీదొక్కటి ఇచ్చుకుని లోపలకి తోలేసి, సిగరెట్ వెలిగించుకున్నాను. అమ్మని అడిగితే పోలా అని “అమ్మా! లల్లీ మూడేంటే? ఎట్లా ఉందే?” అని మనసులో అమ్మని కెలికేసరికి, “మధ్యాహ్నం నుంచీ నీ వంకాయ కూర కోసం పూకులోనూ, గుద్దలోనూ అలవాటు లేకపోయినా వంకాయలు పెట్టుకుని తిరిగిన నన్నెలా ఉన్నావే అని కర్టెసీ కోసమైనా అడిగావా! ఛల్! దొబ్బెయ్! నీకు లల్లీనే కరెక్ట్! డైరెక్ట్గా దానితోనే మాట్లాడుకో! నేను రాయబారం చెయ్యను!” అంటూ నన్ను తిట్టేసి, లిటరల్గా నన్ను దెంగెయ్యమంది!

“ఛీ! దీనెమ్మా జీవితం! అమ్మైనా నన్ను పూర్తిగా సపోర్ట్ చేస్తుంది అనుకున్నా! ఏంట్రా ఇట్లా తగలడింది నీ బ్రతుకు” అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూండగా, జర జరా శబ్దం అవుతూ ఉంటే, తలెత్తి చూసేసరికి, నాగరాజు వచ్చారు! నా చేతిలోని సిగరెట్ దూరంగా విసిరేసి, వినయంగా ఆయనకి నమస్కరించేసరికి, ఆయన తన నిజరూపం వదిలి మనుష్య రూపంలో నాకు దర్శనమిచ్చి, “ఓయీ! కారణజన్ముడా! బాలకా! అతివలకి అలకే అందం! అది తీర్చుట వారిని వరించిన మగనిగా నీ కర్తవ్యం! ఏదీ నీ కర్ణము ఇటు ఇవ్వుము!” అంటూ నా చెవిలో, ఇట్లాంటి సమస్యలు వచ్చినప్పుడు సమస్త లోకాలనే పాలించే పరమశివుని దగ్గర్నించి, పూరి గుడిసెలో నివసించే కడు పేదవానివరకూ అందరూ ఫాలో అయ్యే కిటుకు చెప్పి, నా భుజం తట్టి, మళ్ళీ నాతో, “బాలకా! నీవు నిజములు తెలుసుకొను సమయము ఇంకనూ రాలేదు! నీ సోదరితో ఆ నీచ మానవుడు ఏమి వచించెనో, నీవు ఆమెని ఇప్పుడే అడిగిన, ఈ ఇంట మనస్పర్థలు తథ్యము! నీ స్వగృహమునకు పోయినాక అడుగుము! నీవు స్వగృహమునకు ఆపైన నాగదేశమునకు పోయినప్పుడు నీ వెంట నీ సోదరి మరియూ నీ ప్రియబాంధవి అగు పారిజాతమును తప్పక తీసుకుపోగలవు! మీరు ముందర మీ స్వగృహమునకు వెళ్ళిన నీకు నీ కర్తవ్యము సమయానుసారము నీకు బోధపడగలదు! ఈ రేయి నీవు ఏమి చేయదలచినా, ఆ పరిసరములలో నీ సరికొత్త ప్రియురాళ్ళు లేకుండా చూచుకొనుము! సకల విజయములూ నీకు సర్వదా దక్కును! విజయీభవా! శీఘ్రమేవ సుపుత్రపుత్రికాభివృద్ధిరస్తు!” అంటూ సొగం అర్థం అయ్యేట్టు, సొగం అర్థం కానట్టు నర్మగర్భంగా నాకు విషయం చెప్పి వెళ్ళిపోయారు. ఒక్కటి క్లియర్కట్ అర్థమయ్యింది! నేను మొత్తం ఆడగ్యాంగుతో మాట్లాడేడప్పుడు అక్కడ సుమిత్రత్త కానీ, మణత్త కానీ ఉండకూడదు!

సరే దాన్నే ఫాలో అయిపోతే పోలే అనుకుని, మనసులో “నాగరాజే ధైర్యం చెప్పారు! ఇంక నీకు ఖంగారెందుకూ” అని నాకు నేనే ప్యాడింగ్ ఇచ్చుకుంటూ లోనకొచ్చి, సుమిత్రత్త-మణత్తలని సైగచేసి దగ్గరికి పిలిచి, “మీరిద్దరూ నా మాట విని పడుకుండిపోండి! ఏ విధమైన అరుపులూ-కేకలూ వినిపించినా మీరు బయటకు రావొద్దు! ఇవ్వాళ ఇంట్లో ఉన్న లేడీస్ అందరూ నన్ను ర్యాగింగ్ చేసే ప్రోగ్రాంలో ఉన్నారు! ప్లీజ్! మీరూ వాళ్ళతో చేరొద్దు!” అంటూ ఇద్దరినీ పడుకోవడానికి పంపించేసి, వాళ్ళకి వినపడినా పర్లేదు అన్న ధైర్యం వచ్చాక, నట్టింట్లో నుంచుని గట్టిగా చప్పట్లు కొడుతూ కొంచెం పెద్ద కంఠంతోనే “ఆల్ మై లేడీస్! మీరందరికీ నన్ను కుమ్మెయ్యాలి అని ఉంది! అర్థం చేసుకోగలను! దయచేసి నా మాట మన్నించి ఒక్కసారి అందరూ మేడమీదకొస్తారా ప్లీజ్! నేను చెప్పేది రెండు నిముషాలు వినండి! మీకు నచ్చకపోతే కుమ్ముడు ప్రోగ్రాం మొదలెట్టేయ్యండి! అంతే కానీ ఇట్లా అలకబూని నన్ను చావగొట్టకండి ప్లీజ్!” అంటూ రిక్వెస్టింగ్ టోన్లో బ్రతిమలాడుకుంటూ గట్టిగా అరిచాను! పారూ-పారిజాతా ఇద్దరూ నాకేసి రాబోతుంటే, లల్లీ-అనూ వాళ్ళిద్దరి చేతులూ పట్టుకుని ఆపేశారు! “మీ ఇష్టం! మీకో బంపర్ ఆఫర్ ఇచ్చాను! నన్ను కుమ్ముకోండి అని! వాడుకోవడం వాడుకోకపోవడం ఇంక మీ ఇష్టం! నేనైతే మీ అందరికోసమూ మేడమీద వెయిటింగ్ చేస్తూ ఉంటా! ఆ ఇత్సికేసని మాత్రం తీసుకురాకండి! అదొస్తే తర్వాత నేను కంట్రోల్ తప్పాను అంటే మీరు మళ్ళీ అలక బూనుతారు! దానికి అమ్మమ్మని తగిలించి మిగిలినవాళ్ళందరూ పైకి రండి” అని వాళ్ళ రెస్పాన్స్ కోసం చూడకుండా గబగబా మేడ మెట్లెక్కి పైకెళ్ళిపోయి సిగరెట్ వెలిగించాను! కాసేపటి తరువాత అమ్మా-పెద్దీ-అనూ-పుష్పా-స్వానీ-పారూ చివరాఖరుగా లల్లీ, ఒక్కొక్కరుగా ఏడుగురు ఇంతులూ మేడమీదకొచ్చి లైనులో నుంచుని నాకేసి క్రూరంగా చూడసాగారు!

నాగరాజు చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చి, చేతిలో ఉన్న సిగరెట్ విసిరేసి, చేతులు పైకెత్తి ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ ఒక నిముషం బిల్డప్పిచ్చి, గభాలున సాష్టాంగం పడిపోయి, “ఒసేయ్! తప్పైపోయింది మన్నించండే! నాకీమధ్య ఏమీ జ్ఞాపకం ఉండిచావట్లేదే! ఒగ్గెయ్యండే బాబూ! ఇట్లా మీరందరూ ఒకేసారి నా మీద అలక బూనితే నా పరిస్థితి ఏంటి?” అంటూ లేచి బాసెం పట్టేసుకుని కూర్చున్నా!! ఇంతకీ నాగరాజు నాకు చెప్పిన కిటుకేంటీ అంటే “ఆ జగత్పాలకుడు శ్రీకృష్ణ పరమాత్మకే తన భార్య అగు సత్యభామ అలక తీర్చడానికి ఆవిడ కాళ్ళు పట్టుకోవలసి వచ్చింది. నువ్వెంత! పోయి అదే పని చెయ్యి” అని నాకు గీతోపదేశం చేశారు! అందరికంటే ముందర లల్లీ నా దగ్గరికి వచ్చి నా రెండు చెంపలూ వాయించి, నా ఒళ్ళో కూర్చుని నన్ను గట్టిగా పట్టుకుని ఏడుస్తూ, “ఇంకోసారి నన్ను విసుక్కున్నా లేదా తిట్టినా, మర్యాదగా ఉండదు! వాళ్ళందరూ ఒక ఎత్తు! నువ్వూ-నేనూ ఒక ఎత్తు! మనిద్దరి మధ్యనా ఎటువంటి అరమరికలూ ఉండకూడదు! కానీ నువ్వు నన్నీ మధ్య విసుక్కుంటున్నావు!” అంటూ ఉంటే, నేను వెంటనే దాని పాదాలు పట్టుకుని “సారీ అంటున్నాను కదే! పొట్టోడికి నువ్వెక్కడ కనిపించేసావో అన్న ఖంగారులో నిన్ను తిట్టానే! అంతేనే! అంతకు మించి మరేదీ కాదే! ఎంతమంది ఉన్నా ఎంతమంది వచ్చినా, నువ్వు వేరే! నీకు నా మనసులో కాదే! నా పంచ ప్రాణాలలోనూ నువ్వే కదే! ఏంటే నా మీద ఇట్లా అలిగితే ఎట్లా చెప్పు! నన్నిప్పుడు పీకినట్లు, రెండు పీక గల చనువూ సామర్థ్యం నీకూ, అమ్మకీ తప్ప వీళ్ళెవరికీ లేవు కదే! అసలింతకీ మీ అందరినీ మేడ మీదకు ఎందుకు రమ్మన్నానంటే” అని అసలు విషయం చెప్పబోతూ ఉంటే, స్వానీ, అనూ అలిగి వెనక్కి తిరిగి వెళ్ళబోయారు!

“ఆగండే ఎక్కడికీ?” అంటూ నేను చెయ్యి చాపేసరికి, ఇద్దరూ రాతిబొమ్మల్లా నుంచుండిపోయారు! “ఓరినీ వీడికి ఇదేదో కొత్త పవరొచ్చింది” అంటూ లల్లీ లేచేళ్ళి వాళ్ళని తిప్పబోయింది. ఇంచు కూడా కదల్లేదు ఇద్దరూ! “రేయ్! నీయంకమ్మ! ఏంట్రా ఇది! ఇద్దరూ చెక్కబొమ్మల్లా ఉండిపోయారు! ఏం చేశావ్?” అని లల్లీ అరుస్తుంటే, నాకూ ఖంగారొచ్చి, “అనూ-స్వానీ ఇటు రండే నా గోల పూర్తిగా వినండే” అని అన్నాను. దెబ్బకి ఇద్దరూ రోబోట్స్ లా వెనక్కి తిరిగొచ్చి నా పక్కనే నేలమీద బాసెంపట్టేసుకుని కూర్చున్నారు! కళ్ళల్లోంచి నిప్పులు కురిపించడం మాత్రం మానలేదు! అమ్మా-పెద్దీ నాకేసి భయంగా చూస్తూ ఉంటే, పారూ మాత్రం గెంతుకుంటూ వచ్చి “ఒరేయ్! ఇదేదో వెరైటీగా ఉంది, పుష్పాన్ని దాని పూకు ఇవ్వాళ రాత్రంతా నా నోటి దగ్గరే పెట్టమని చెప్పరా?” అంటూ అది దాని గోల నాకు చెప్పుకోసాగింది! నేను “ఉండవే నీయంకమ్మా” అంటూ, “అనూ-స్వానీ మీరిద్దరూ నా కంట్రోల్లోంచి మీ అధీనంలోకి వచ్చెయ్యండి!” అని అనేసరికి, ఇద్దరూ రిలాక్స్ అయ్యి, చెరో పక్క నుంచీ నా మీద పడి అమ్మా-పెద్దీ ఉన్నారన్న స్పృహ కూడా లేకుండా నన్ను పిడికిళ్ళతో గుద్దుతూ నన్ను పట్టుకుని ఏడవసాగారు! ఇంతలో పెద్దీ “ఆపండర్రా మీ ఏడుపులు! ముందర వాడి విషయం మమ్మల్ని తేల్చుకోనివ్వండి! ఏరా! కొత్త పూకులు దొరికేసరికి, మమ్మల్ని మర్చిపోయావా?” అని అంటూ ఉంటే, “నీయమ్మ! నా సూడుగేదా! నువ్విటురావే! ఇటొచ్చి కూర్చో” అని అన్నా! రోబోట్ లా పెద్దీ వచ్చి నా ముందర కూర్చుంది! దెబ్బకి నేను ఒకచేత్తో నోరుమూసుకుని, రెండో చేత్తో ప్లీజ్ ప్లీజ్ అంటూ సైగ చేస్తూ పుష్పాన్నీ , అమ్మనీ కూడా వచ్చి కూర్చోమన్నాను!

ఐదుగురు ఆడ లేడీస్ నా చుట్టూ కూర్చుని ఉంటే, పారూ ఒక తొడమీద కూర్చుంది, లల్లీ ఇంకో తొడమీద కూర్చుంది! “మైడియర్ ఫలాంతర్ ఫగిడీస్! వినండి నా గోల! నేను చేసింది ముమ్మాటికీ తప్పే! గత ఆరు నెలలుగా మీ బిళ్ళలూ, గుద్దలూ నాక్కుంటూ ఉండేసరికి నా తెలివితేటలు మొడ్డగుడిసిపోయాయి! బుర్రకి పూకూ, గుద్దా, సళ్ళూ తప్పితే మరో విషయం యాదుండట్లేదు! మళ్ళీ మర్చిపోతాను! డిన్నర్ చేసాక నేను బయట దమ్ము కొడుతూ ఉండగా నాగరాజు గారొచ్చారు! లల్లీ! ఇది నీకే! పొట్టోడు నీకేమి చెప్పాడో ఇప్పుడల్లా నువ్వు బయట పెట్టొద్దు! ముందర మనం మన ఇంటికి వెళ్ళాలి! మనం అంటే అందరూ అనుకునేరు! నువ్వూ, నేనూ, అమ్మా, పారూ, ఇత్సీ, అనూ మాత్రమే! స్వానీ-పుష్పా మీరిద్దరూ అవీ-సవీలతో ఇక్కడే ఉండి అందరినీ జాగ్రత్తగా చూసుకోండి! నాగాల్యాండ్ ట్రిప్ కి అమ్మమ్మ, అవీ-సవీ డ్రాప్! అమ్మమ్మ ప్లేస్ లో అమ్మ వస్తుంది! ఎక్స్ట్రా పారూ! ఇత్సికేస గోల నాకు తేడా కొడుతోంది! నా ఊహ కరెక్ట్ అయితే అదీ మనకి రక్తసంబంధీకురాలే! నాగరాజు గారు పొరబాటున కూడా దాని గురించి పల్లెత్తు మాట కూడా మాట్లాడలేదు! “శీఘ్రమేవ సుపుత్రపుత్రికాప్రాప్తిరస్తు” అని ఆశీర్వదించి వెళ్ళిపోయారు! అంటే ఎవరికో కడుపవుతుంది! అది అమ్మకే అయితే మనకి మరీ మంచిది! రెండో గ్రంథం చదవడానికి ఆఖరి హర్డిల్ దాటినట్లు ఉంటుంది! నా ఒపీనియన్ ఇది! ఇక మీ మీ అభిప్రాయాలు చెప్పండి!” అని అన్నాను! లల్లీ సావకాశంగా విని, తలూపుతూ “సరే! మనం చెన్నై వెళ్ళాక పొట్టోడి మ్యాటర్ మాట్లాడుకుందాం! అనూ చెన్నై ఇంటికి వెళ్ళగానే నువ్వు నాకు గుర్తు చెయ్యాలి! ఇక గర్భం గురించి! అమ్మకి కడుపొస్తే అందరూ గోల గోల చేస్తారేమో ఆలోచించరా విన్నూ” అని అంది!

అమ్మ కూడా “ప్రసాదు దీనికి సీక్రెట్ చెప్పాడా! ఏంటది! సరేలే! ఇప్పుడొద్దూ అంటున్నారుగా! తర్వాత అలోచిద్దాం దాని గురించి! ఇంతకీ మనం చెన్నై ఎప్పుడు బయలుదేరాలి? నాకు కడుపు చేస్తా అంటే చేయించుకోవడానికి నేను రెడీ, కానీ లోకం ఒకటుంది! ఈ వయసులో గర్భం అంటే శారీరిక మార్పులను దాయలేము కదా అదెట్లా దాయాలి?” అని అంది. “ముందర కడుపు చేయించుకో! దాన్నెట్లా దాయాలో నాకొక ఐడియా ఉంది! అయిదో నెల దాక బయట పడనే పడదు! ఆ తర్వాత మనం ఇక్కడుండం! ఈలోపే రెండో గ్రంథమూ, పెద్దమ్మమ్మ నగలతో ఉన్న మూడో గ్రంథమూ చదివేసి మన అసలు పని మొదలెడతాము! ఒరేయ్! అమ్మకి కడుపంటే నాకోకే! కానీ ముందరే చెబుతున్నా! అందరూ వినండి! అమ్మ సళ్ళపాలతో సల్లాపాలు నేను మాత్రమే చెయ్యాలి! పుట్టే పాపడు తాగిన తరువాత మిగిలిన పాలనీ నాకే!” అని లల్లీ అంటుంటే, “బొక్కేం కాదూ! చిన్నప్పటినుంచీ అమ్మకి దూరంగా పెరిగా! అమ్మ మీదా, అమ్మ సళ్ళమీదా, సళ్ళపాల మీద నాకే మొదటి అధికారమూ హక్కూ! నా తర్వాత ఎప్పుడో 5 నిముషాలకి పుట్టిన దానివి! నీకు తర్వాత” అంటూ మళ్ళీ ఇద్దరమూ గిల్లి కజ్జాలు పెట్టుకుంటూ ఉంటే, పారూ “ఆగవే! ఇంతమంది ఉన్నాం! కేవలం రమత్తకే కడుపంటే కష్టం! కనీసం ఇద్దరు, ఉత్తమం ముగ్గురు! ముగ్గురికన్నా వీడు కడుపు చెయ్యాలి! ఎవరా ముగ్గురు అన్నది సమస్య! అందరికీ పాలు సరిపోవాలి కదా!” అంటూ ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతుంటే, “పోనీ నీకూ చెయ్యనా కడుపు” అన్నా! “అమ్మో! నాక్కడుపొస్తే వస్తే నువ్వు నాకు రోజూ పెట్టవ్! నాకొద్దు నాకొద్దు” అంటూ చేతులూపుతూ పారూ గోల మొదలెట్టింది!

అది చూసి, దాని పక్కనే ఉన్న అనూ పారూకి మొట్టికాయలేసి, “మరదే! సళ్ళలోంచి పాలు కావాలి, కానీ కడుపొద్దు! అదెట్లా కుదురుతుంది” అని అంది! “పోనీలేవే ముచ్చట పడుతున్నారు! కోరిక తీర్చేస్తే పోలే! పెద్దీ ఏదే నీ బాయి చూపియ్యు” అనగానే, పెద్దీ ఆశ్చర్యపడుతూ తన నైటీలోంచి సన్ను పైకి లాగేసరికి పాలు చేపి ధారగా కారుతున్నాయి! కన్ను మూసి కన్ను తెరిచేలోపు లల్లీ, పారూ ఇద్దరూ పెద్దీ సళ్ళమీద పడి పాలు తాగడం మొదలెట్టారు! మిగిలిన అందరూ నాకేసి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ఉంటే, “మరీ నోళ్ళు అలా పెట్టకండి! నా వాక్కుకి తిరుగులేదు! ఇవ్వాళ మణత్తనీ, సుమిత్రత్తనీ ఎక్కేసాగా! ఇంక ఇంట్లో ఆడలేడీస్ ఎవరూ మిగల్లేదు! సో కొత్త పవర్స్ వచ్చాయి నాకు” అని అన్నా! “అయితే నాకు స్వానీ, పుష్పం పాలు కావాలి” అని లల్లీ పెద్దీ సన్ను కుడుస్తూనే నన్ను కోరింది! “తథాస్తూ” అని నేననేసరికి, స్వానీ, పుష్పా ఇద్దరి సళ్ళూ బరువెక్కిపోయి పాలు ధారగా వస్తూ వాళ్ళేసుకున్న నైటీలు తడిచిపోసాగాయి! అనూ అసలే పాంపిల్ల! దానికి పాలంటే ప్రాణం! పుష్ప నైటీ తడిచిపోతూ ఉంటే, పుష్పాన్ని ఒక్క తోపు తోసి, నైటీని పర్రున చింపేసి, ఆత్రంగా పుష్ప సళ్ళు కుడవడం మొదలెట్టింది! పారూకి పెద్దీ సళ్ళు రెండూ వదిలేసి, “ఒసేయ్! పారూ! నువ్వు సమ్మగా పెద్దీ సళ్ళు కుడుచుకో! నాకు స్వానీ ఉంది” అంటూ లల్లీ స్వానీ మీద పడి దాని సళ్ళు రెండూ మార్చి మార్చి కుడవడం మొదలెట్టింది! “ఏరీ మీ అందరికీ నాకూ పుల్లలు పెట్టిన ఆ దొంగమొహాలు అవీ-సవీ! ఇద్దరూ కనబడట్లేదు” అనేసరికి ఇద్దరూ ప్రత్యక్షమయ్యి నాకు అందనంత దూరంలో నుంచుని కాలి వేళ్ళతో ముగ్గులేస్తూ ఉన్నారు!

“మర్యాదగా ఇటొచ్చి నాతో దెబ్బలు తినండి! చెప్పొద్దూ చెప్పొద్దూ అంటే వీళ్ళందరికీ ఎందుకు చెప్పారు” అని వాళ్ళకి తర్జని చూపిస్తూ అడిగేసరికి, ఇద్దరూ గబగబా నాదగ్గరికి వచ్చి, “నాథా! మా తప్పిదము లేదు! మాతృమూర్తి మీరింతసేపూ ఎక్కడికి వెళ్ళారే అని అడిగారు! మేము దాసులము! బొంకలేము! మేడమీద నీతో మైథున కార్యక్రమములో ఉంటిమి అని చెప్పాము! అదిగో ఆ ముక్క చెప్పినప్పుడు, అనూ-లల్లీ-స్వానీ-పుష్పా కూడా అచటనే ఉంటిరి! వెంటనే అలకబూనారు! మేము వారించినా వినలేదు!” అని సంజాయిషీ ఇచ్చుకున్నారు! నాకూ వాళ్ళు చెప్పిన దానిలో నిజం కనపడి “ఇదే ఆఖరు! నేను చెప్పాక మీరు బొంక వచ్చు! ఒకవేళ అమ్మ అడిగితే అమ్మకి మాత్రమే నిజం చెప్పాలి! అక్కడ ఇంకెవ్వరు ఉన్నా చెప్పకూడదు!” అని వాళ్ళకి ఒక ఫైనల్ వార్నింగ్ ఇచ్చి, ఒక్కర్తే కూర్చుని, మూడు జంటల విచ్చలవిడి శృంగారాన్ని చూస్తూ ఉన్న అమ్మ చెయ్యి పట్టుకుని నా వొళ్ళొకి లాక్కుని, అమ్మ మెడ మీద రాస్తూ, “అమ్మా! నువ్వు నీ డేంజర్ పిరియడ్ ఎప్పుడో చెబుతే నేను నీ పుట్టలోనే కారుస్తూ ఉంటా ఇంక” అని అన్నా! అమ్మ సిగ్గుపడుతూ “ఎల్లుండి నుంచీ రా!” అని అంది! సరే అప్పటివరకూ మామూలుగా చేసుకుందాం అంటూ అమ్మ నైటీ నడుం దాకా ఎత్తి అట్లానే నా ఒళ్ళొనే కూర్చోపెట్టుకుని, నా నిక్కరు తొడలదాకా లాక్కొని అప్పటికే చుట్టూ సాగుతున్న సామూహిక పాల క్రీడను చూసి నిక్కేసిన మచ్చగాడిని బయటకు తీసి, కిందనుంచి అమ్మ దిమ్మలోకి ఎక్కించి ఊపడం మొదలెట్టాను! నేను బాసెంపట్టేసుకుని, అమ్మ నా వొళ్ళో గొంతుక కూర్చునేసరికి, మచ్చగాడు అమ్మలో ఎక్కడెక్కడికో దూరిపోతూ ఉంటే, అమ్మ నా మీద వాలిపోయి సమ్మగా పోటేయించుకోసాగింది!

అమ్మ అలా బట్టలేసుకుని కూర్చుంటే నాకస్సలు నచ్చలేదు! “ఒసేయ్! అవీ! వెళ్ళి మెట్ల తలుపేసేయ్యి! ఒసేయ్! సవీ! మన చుట్టూ ఒక కవచం లాంటిది ఏర్పరుచు! మనమెవ్వరికీ కనిపించకూడదు” అని ఆర్డర్వేసి, రెండు చేతులూ అమ్మ మొత్తమీద వేసి, అమ్మ వేసుకున్న నైటీని ఒకే గుంజులో పైకి లేపి విప్పేశాను! అవీ-సవీలు వాళ్ళకిచ్చిన ఆర్డర్ ఫుల్ఫిల్ చేసేసారు! మనమెవ్వరకీ ఇంక కనిపించం అని అనిపించాక, నేనూ నా టీషర్ట్ విప్పేసుకుని, అమ్మతో నా మచ్చగాడి లింకు తెగకుండా, జాగ్రత్తగా నా కాళ్ళు జాపి, నిక్కర్ కూడా విప్పేసుకున్నాను! అమ్మని వెనకాల నుంచి కౌగలించుకుని, అమ్మ 38" సళ్ళు పిసుకుతూ అమ్మా! నీకు మాత్రం వీళ్ళల్లా పాలు తెప్పియ్యనే! కడుపులో పిండం పడ్డాక వచ్చే న్యాచురల్ పాలే కావాలి అంటూ అమ్మ మెడ మీద నా గరుకు గడ్డం వేసి రుద్దుతూ, అమ్మ చెవి వెనకాల నాకుతూ, అమ్మకి కిర్రెక్కించసాగాను! అమ్మ తన వీపుని నాకు పూర్తిగా తాపడం చేసేసి, నేనేసే ప్రతీ పోటుకీ ఆయాసపడుతూ, “విన్నూ! అ..ఆ..ఆహ్! అద్..అద్ద్..అద్దీ! అట్లానే! అ..ఆ..ఆహ్..ఆహ్హ్! హ్..హ్మ్..హ్మ్మ్..హమ్మాహ్! పొడిచి పొడిచి చ్..చ..చంప్..చంప్తు..చంప్తున్నావ్ కదరా..ఆ...ఆహ్! ఆహ్! అమ్మాహ్! ఆహ్!” అంటూ కూజితాలు వదుల్తూ దెబ్బేయించు కోసాగింది. “అమ్మా! ఇలా కాదుండవే, లే!” అంటూ నేనేసే పోట్లని ఆపి, అమ్మని నా వైపు తిప్పి నా ఒళ్ళో కూర్చోబెట్టుకుని, నాడా ఎక్కించి కొట్టడం మొదలేట్టాను. ఇప్పుడు అమ్మ నాకు అభిముఖంగా గొంతుకు కూర్చుని ఉంది! “అమ్మా ఇలా కాదే!” అంటూ అమ్మ కాళ్ళు నా నడుం చుట్టూ వెయ్యమన్నాను! అమ్మ అట్లా వేసి కూర్చునేసరికి, మా ఇద్దరి మధ్యనా గాలి కూడా దూరే ప్లేస్ లేకుండా పోయింది! అమ్మ బంగారు కొండలు నా ఎదకు తాపడం అయిపోయాయి!

నేను కిందనుంచి అమ్మకి దెబ్బేస్తూనే, అమ్మ నడుం మీద ఒకచెయ్యి వేసి, రెండో చేత్తో ఒక బంగారు కలశాన్ని ఎత్తి నా నోట్లోకి తీసుకుని, చప్పరిస్తూ, ఫ్రీ అయ్యిపోయిన చేతిని రెండో కలశమ్మీద వేసి రుద్దడం మొదలెట్టాను! ఏంటీ వీడు బాసెంపట్టేసుకున్నాడు, దెబ్బెట్లా వేస్తున్నాడు అని అనుకుంటున్నారా! పెద్ద కష్టమేమీ లేదండీ! అమ్మని వెనక్కి వంచాననుకో, మచ్చగాడు బయటకొస్తాడు, ముందరికి గుంజితే లోనకి దూరుతాడు! ఈ పోజిషన్లో ఇదే ఫెచ్చింగ్! అమ్మకి ఎక్కడెక్కడో తగులుతూ మచ్చగాడు అమ్మ రసలన్నీ చిలుకుతూ బయటకు వస్తూ ఉంటే, అమ్మ నన్ను తన ఎదకేసి వత్తుకుంటూ దెబ్బేయించుకోసాగింది! ఒక అయిదు నిముషాలు అట్లా అమ్మ బంగారు సళ్ళని మార్చి మార్చి కుడుస్తూ, ముచికలని నాలికతో టికిల్ చేస్తూ మధ్య మధ్యలో మునిపంటితో కొరుకుతూ, కింద మచ్చగాడు అందర్-బాహర్ ఆడుకుంటూ ఒక సోల రసాలని అమ్మ చేత కార్పించేసరికి అమ్మ ఇంక తనలో కలుగుతున్న ఉధృతి తట్టుకోలేక, “క..న్న్..న్నాహ్! అ..ఆ.ఆహ్! ఆహ్! అ..ఆ..ఆహ్! ఆహ్! చ..చా. చాల్.. చాల్రా ఇక! తట్..ట్టు..కో..లే..కపో..తున్..నాహ్ ఆహ్! అమ్మాహ్! ఆహ్!” అంటూ నట్టుతూ కూజితాలు వదులుతూ న మెడమీద తన గోళ్ళతో గిచ్చుతూ, వరద వదిలేసి, న తలెత్తి, నా పెదాలని తన పెదాలతో మూసేసి గట్టిగ ముద్దు పెట్టుకుంటూ నన్ను గట్టిగా కౌగలించేసుకుని ఉండిపోయింది! రెండు నిముషాలు అమ్మని అట్లానే ఆ అనుభూతిని అనుభవించడానికి వదిలేశా! లల్లీ, అమ్మ భుజం తడుతూ, “హల్లో! మేడం గారూ! మీరు కొంచెం లేస్తే, ఈ కొత్త పొజిషన్ మేమూ ట్రై చేసుకుంటాం!” అని తట్టి లేపే వరకూ అమ్మ తన పెదవులతో నా పెదాలను మూసేసి, తన నాలిక నా నోట్లోకి జొనిపి నా లాలాజలాన్ని జుర్రుకుంటూ ఉండిపోయింది!

ఎప్పుడైతే లల్లీ తట్టిందో, అమ్మ సిగ్గు పడుతూ లేచి నుంచునేసరికి, అమ్మ పూపెదాల మధ్యలోంచి, తీగలాగ అమ్మ పాకాలు కింద పడబోతూ ఉంటే, అప్పటికి అనూ కూడా పాలు తాగడం పూర్తిచేసిందేమో, లటుక్కున తన పాము నాలిక జాపి అమ్మ రసాల్ని ఒడిసిపట్టి గుటకేసేసింది! నేనొక్కసారి గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుని, వదిలి, లల్లీ కేసి చూసేసరికి, అదాల్రెడీ నంగా పుంగా నా ముందర నుంచుంది! దాని మానం నా నోటికందుబాటులోకి వచ్చేసరికి, దాని కుడితొడని నా ఎడమ భుజమ్మీద వేసుకుని, అట్లా కూర్చునే, నా నాలికతో విచ్చుకున్న దాని పువ్వులో పొడుస్తూ దాని వెన్న చిలకసాగాను! ఒక రెండు నిముషాలు అట్లా నాలికతో పొడిచాక, దాని పూరెమ్మలు తడయ్యాయి అనిపించి, రావే అంటూ దాన్ని నా ఒళ్ళోకి లాక్కుని, సేం యాంగిల్లో లల్లీతో నా దెంగుడు కార్యక్రమం మొదలెట్టాను! ఎంతన్నా మా అమ్మ కూతురే కదా! నాకు పెద్ద తేడా ఏమీ అనిపించలేదు, ఎక్సెప్ట్ దీని మూతి పాల మూతి! స్వానీ మీద పడి దాని సళ్ళలోంచి పాలు ఆబగా ఇప్పటిదాకా తాగిందేమో, పాలవాసన వస్తోంది! ఆ పాలవాసనకి ఇంకొంచెం కిక్కొచ్చి మచ్చగాడు సివాలెత్తిపోతూ సర్రు సర్రున లల్లీ పుట్టలోకి దూరసాగాడు! నేను లల్లీ పెదాలను చప్పరిస్తూ, స్వానీ తియ్యని చనుబాల టేస్ట్ ఆస్వాదిస్తూ లల్లీకి ఎంగిలి ముద్దు పెడుతూ, నా చేతులతో లల్లీ మొత్తమీద సున్నాలు చుడుతూ ముందుకీ వెనక్కీ ఊగుతూ ఉన్నాను! లల్లీ సన్నగా “ఆహ్! విన్నూ! ఉం! ఉమ్మ్! ఆహ్! ఆహ్! అదీ!” అంటూ మూలుగుతూ నాతో దెబ్బేయించుకోసాగింది. ఒక రెండు నిముషాలు లల్లీ పెదాలు చప్పరించి, దాని నోట్లోకి నా నాలిక జొనిపి దాని ఉమ్ముతో కలిసిపోయి ఉన్న స్వానీ పాలని నా పుక్కిట్లోకి లాక్కుని చప్పరిస్తూ పోయాను!

నాకింకా పాలు కావాలనిపించి, “లల్లీ నువ్వే ఎగురుకోవే! నాకు స్వానీ పాలు తాగాలనిపిస్తోంది” అంటూ లటుక్కున దాన్ని వదిలి నేను వెనక్కి వాలిపోయి నాకు కుడి పక్కనే పడుకుని ఉన్న స్వానీని నా ఎద మీదకి లాక్కుని కూర్చోపెట్టుకుని, దాన్ని ముందుకు వంచి, దాని సళ్ళు కుడవసాగాను! సహజసిద్ధంగా వచ్చే చనుబాలు అయితే ఎప్పుడో అయిపోయేవి! నా మంత్రకట్టు వల్ల ఏర్పడిన చనుబాలు! నేను మళ్ళీ వద్దూ అనేదాకా వస్తూనే ఉంటాయి! నేను తన సన్నులను నొక్కుతూ, స్ప్రింక్లర్ లోంచి చిమ్ముతున్న నీటిలా తన చనుమొనల్లోంచి చిమ్ముతున్న పాల ధార కింద నా మొహాన్ని పెట్టి ఆ ధారల వెచ్చదనాన్ని కాసేపు ఆస్వాదించాక, ఒక చన్ను పీక ని నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరించసాగాను! నేను నా మూతితో పొడిచినప్పుడల్లా, నా నొట్లోకి ధారగా పాలు వస్తూ అవి తాగుతూ ఉంటే ఒక రకమైన మధురానుభూతి కలగసాగింది! ఎందుకు కలగదూ! స్వానీ చెమట కూడా తియ్యగా ఉంటుందాయే! ఇగ పాల గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పాలా! మాంఛి కలకండ కలిపిన పాలల్లా పిచ్చ టేస్టీగా ఉన్నాయి! నేను పైన స్వానీ పాలు తాగుతూ ఉంటే, కింద లల్లీ ముంగాళ్ళ మీద కూర్చుని నా మచ్చగాడి మీద ఎగురుతూ పురుషాయితం చెయ్యసాగింది! ఒక అయిదు నిముషాలు మార్చి మార్చి స్వానీ సళ్ళలోంచి పాలు పిండుకుని తాగాక, ఇంక చాలు అనిపించి, “స్వానీ నీ పాలింక చాలే! నెక్స్ట్ నీకే నాడా! లేచి కాళ్ళు సాగదీసుకో” అంటూ దాని పిర్ర మీద కొట్టి దాన్ని నా మీదనుంచి లేపాను. అది లేచి అటూ ఇటూ తిరుగుతూ కాళ్ళు సాధిక చేసుకుంటూ ఉంది! అమ్మేం చేస్తోందా అని చూస్తే, చిన్న పిల్లల్లా పెద్దీ సళ్ళ మీద పడి పారూతో పోటీగా పెద్దీ సన్ను కుడుస్తూ, పెద్దీ బోరుబావిని తన వేళ్ళతో కెలుకుతూ, ఆ బావిలోంచి ఊటని రప్పిస్తూ ఉంది!

రెండో వైపు పారు పెద్దీ సన్ను కుడుస్తూ, పెద్దీ కుడి తొడమీద అటోకాలూ ఇటోకాలూ వెసుకుని కూర్చుని, పెద్దీ తొడకి తన పప్పని రుద్దుకుంటూ ఉంది! వీళ్ళిద్దరికీ తన శరీరాన్ని అప్పగించేసి పెద్ది సమ్మగా పంగ జాపుకుని పడుకుంది! లల్లీకి చివరికి వస్తోంది అనుకుంటా! అది నా మీద ఫ్రాంటిక్గా ఊగుతూ ఉంటే, నేనొక్కసారిగా జాపుకున్న నా కాళ్ళని మడిచేసరికి, లల్లీ నా మీదకి తూలింది! దాని పెదాలని నా పెదాలతో ముడివేసి, నా నాలికని దాని నోట్లోకి జొనిపి స్వాని పాల రుచిని ఈ మారు నేను దానికి పరిచయం చేసేసరికి, అది నా నాలికని వెనక్కి తోసుకుంటూ దాని నాలికని నా నోట్లోకి జొనిపి, నా నోట్లో మిగిలి ఉన్న స్వానీ పాలని జుర్రుకోసాగింది. నేను నా నడుం ఎత్తి, నా ప్రాణం లల్లీ పూకు తీట తీర్చసాగాను! ఒక రెండు నిముషాలు నాన్స్టాప్గా నాడా కొట్టేసరికి, లల్లీ నా నోటిలో ఉమ్ముని జుర్రుకుంటూనే “ఊం! ఊం! ఊం! ఊం! ఊం!” అని రిథమిక్గా మూలుగుతూ తన రసాలు వదిలేసి, తన మొత్తని నా మచ్చగాడికి తాపడం చేసేసి, బిగించేసి అట్లా ఉండిపోయింది! అచ్చు అమ్మ ఆస్వాదించినట్టే రెండు నిముషాలు నా మచ్చగాడి బలుపుని ఆస్వాదించి, “నాకు సరిపోలేదు! నేను మళ్ళీ చివర్లో ఎక్కుతా” అని కర్చీఫ్ వేసేసుకుని, తాను దిగి, రెడీ గా ఉన్న స్వానీ ని ఎక్కమని సైగ చేసింది! స్వానీ అటోకాలూ ఇటోకాలూ పంగ చీల్చి నా మొత్త మీద నుంచునేసరికి, దాని పువ్వులోంచి దాని చిక్కటి మకరందం నా పొట్ట మీద పడింది. లల్లీ అది చూసి తాను నాకుదామని ఒంగునే లోపు, నేను వేలితో ఆ రసాల్ని తీసి నా నోట్లో పెట్టేసుకున్నా!

తాను వంగునేలోపు, నేను వేలితో ఆ తేనేని లాగేసి నా నోట్లో పెట్టేసుకునేసరికి, నేను గుటకేసేలోపు లల్లీ నా మీద బెబ్బులిలా వంగుని, నా జుట్టుని రెండుచేతులతో బలంగా పట్టుకుని, నాపెదాలను చీలుస్తూ, తన నాలిక జొనిపేసి నా నాలికమీదున్న రసాలు లాక్కోవడానికి ప్రయనించబోతుంటే, అప్రయత్నంగా నా చెయ్యి దాని పిర్రల మధ్యలో దూరి, దాని గుద్దలో వేలితో ఒకపోటు పొడిచేసరికి, అది తమకంతో నా నోటిని విడిచి “ఆహ్!” అని మూలిగింది! వెంటనే నేను గుటకేసేసి, దానికి కన్నుకొడుతూ, “నీకు స్వానీ తేనె కావాలి అంతే కదా! ఉండు! నాకు నీ తేనె కావాలి! నా మీదెక్కి కూర్చో! నాలికతో నేను నీకు చేస్తా! నా మచ్చగాడికి అంటుకునే దాని రసాల్ని నువ్వు నాక్కో” అని దానికో బంపరాఫర్ ఇచ్చేసరికి, అది వెంటనే తన మొత్తని నా మొహానికదిమేసి, స్వానీని ఫోర్స్గా నా మచ్చగాడిమీదకి గుంజేసరికి, దాని తడిబారిన పూకులోకి సమ్మగా దూరిపోయి, వాడెక్కడో దాని గర్భానికి తగిలి, స్వానీ “ఇస్స్! అబ్బాహ్!” అంటూ మూలిగింది! నేను నా మొహానికి తాపడం చేసి ఉన్న లల్లీ పూకులోంచి ఇంకా కరుతున్న రసాల్ని జుర్రుకుంటూ, నా మొత్త ఎగరెయ్యసాగాను! దానికి అణుగుణంగా స్వానీ నా మీద ఎగురుతూ, ఉంటే, లల్లీ, చేతులతో స్వానీ సళ్ళు పిసుకుతూ, స్వానీ పాల ధార తన వీపు మీద పడేట్టు సర్దుకుని పడుకుని, నా మచ్చగాడినీ, స్వానీ పూకునీ నాకసాగింది. స్వానీ పాల ధార లల్లీ వీపు మీదుగా తన పిరుదుల గాడిలోంచి తన గుద్ద బొక్క మీదుగా నా నోట్లోకి ధారగా రాసాగాయి! నేను లల్లీ రసాలూ, స్వానీ పాలూ రెండూ కలిపి గుటకేయసాగాను!

స్వానీ అప్పటికే చాలాసేపటినుంచీ సళ్ళు పిసికించుకుంటూ వేడెక్కిపోయి ఉంది! పైగా లల్లీ నాలికతో తన గొల్లి కెలుకుతూ ఉండేసరికి పెద్ద ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు తనకి వరదలు రావడానికి. “ఆహ్! విన్నూ! లల్లీ! నన్ను చంపేస్తారా! నాకైపోతోందిరా! ఆహ్! ఆఆ! ఆఆహ్!” అంటూ తన తేనెరసాలని వదిలేసి, తన సళ్ళని లల్లీ నుంచి విడిపించుకుని లల్లీ వీపు మీద వాలిపోయింది! తన మొహానికి లల్లీ వీపు మీదున్న తన చనుబాల తడి తగిలేసరికి అప్రయత్నంగా నాక సాగింది. ఈలోపు లల్లీ రెండు చేతులతోనూ స్వానీ మొత్త పైకెత్తి, నా మచ్చగాడికి అంటి ఉన్న స్వానీ రసాలన్నీ నాకేసి, స్వానీ పూకుని పొడిబారిపోయేలా నాకుతూ నా నాకుడుదెబ్బకి తన రసాల్ని ఇంకోసారి “ఊం! ఊం!!” అంటూ మూలుగుతూ నా నోట్లోకి ధారగా వదిలేసి సోలిపోయింది! నేను లల్లీ పిర్రల మధ్యలోంచి నా తల బయటకు తీసి పక్కకి చూసేసరికి, అనూ పుష్ప మీద పడుకుని, తన కాళ్ళని పుష్ప కాళ్ళ మీద బ్యాలెన్స్ చేసుకుంటూ, ఇంకా పుష్ప సళ్ళలోంచి పాలు తాగుతూ ఉంది! ఇద్దరూ బట్టల్లేకుండా ఉన్నారేమో పైగా ఒకటే హైటవ్వడం మూలాన, కిందున్న పుష్ప పువ్వు మీదకి పైనున్న అనూ పువ్వొచ్చి రెండు పుష్పాలూ కొంచెం విచ్చుకుని, వాటిల్లోంచి తేమ కనపడుతూ నన్ను రా రమ్మని ఆహ్వానించసాగాయి! నా మీద సోలిపోయున్న లల్లీ-స్వానీలను లేవమని తట్టి లేపేసరికి, ఇద్దరూ సిగ్గుపడుతూ నా మీదనుంచి లేచి నుంచున్నారు! “ఒసేయ్! స్వానీ సిగ్గుపడిందీ అంటే ఒక అర్థముంటది! నువ్వెందుకు సిగ్గుపడుతున్నావే” అని లల్లీని అడిగితే, “రెండోసారి నేను వదిలింది నా రసాలు కాదు పిస్స్” అని అంటూ ఉంటే, “తెలియకుండానే చుక్క నేల మీద పడకుండా తాగానా?” అని నేను రెట్టించేసరికి, అది మరింత సిగ్గుపడుతూ స్వానీని గట్టిగా కౌగలించుకుంది!

నావైపున్న లల్లీ పిర్రమీదొక్కటి ఇచ్చుకుని, “నీ ఉచ్చ బావుందే లల్లీ!” అంటూ లేచి ఒకసారి వళ్ళు విరుచుకుని వెంటనే మచ్చగాడిని, అనూ కిందున్న పుష్పం పువ్వులో దూర్చి, నాకు కొంచెం అడ్డంగా ఉన్న అనూ ని చెత్తో పైకి ఎగదోసి, “పుష్పా ఇంతసేపూ అది నీ పాలు తాగింది కదా! నువ్విప్పుడు పాంపిల్ల పాలు తాగవే” అని అనేసరికి, అనూ సన్నుల్లోంచి ధారగా పాలు పుష్ప నోట్లో పడసాగాయి! పుష్ప “రివెంజ్ స్కీముకి థాంక్స్ విన్నూ! ఇందాకటినుంచీ నా చనుమొనలు మంటపుడుతున్నాయే అని గోలపెట్టినా వదల్లేదు దొంగముండ! ఇప్పుడు నాదీ దీనిదీ ఇద్దరిదీ అయ్యేదాకా నేను చీకుతా” అంటూ ఆబగా అనూ సళ్ళని దగ్గరికి నొక్కి రెండు చనుమొనలనీ ఒకేసారి నోట్లోకి కుక్కుకుని అనూ చనుబాలు గుడుస్తూ, కింద పడుతున్న నా పోట్లకి ఎదురొత్తులివ్వసాగింది!
Next page: Chapter 025.2
Previous page: Chapter 024.2