Chapter 025.2

రీసెర్చ్ అండ్ డెవొలప్మెంట్ ( R & D )


నేను పుష్పానికి పోట్లేస్తూనే, నా ముందర తెరిచిన పుస్తకంలా ఉన్న అనూ పిర్రల మధ్యలోంచి దోబూచులాడుతూ కనీ కనిపించకుండా ఉన్న అనూ గుద్ద బొక్కని చూసి కుతాపుకోలేక, “అనూ నీ నడుం ఎత్తవా ప్లీజ్! నీ గుద్ద నాక్కోవాలి” అని గోముగా అడిగేసరికి, తన సళ్ళల్లోంచి పాలు వస్తూ, వాటిని సమ్మగా పుష్ప తాగుతూ ఉంటే, తనకి కలుగుతున్న టికిలింగ్ ఫీలింగ్ పెదాల బిగువునా అణిచిపెట్టుకుని ఉన్న అనూ, నాకోసం తన మొత్తని గాల్లోకి లేపి, తన గుద్ద బొక్కని నా నోటికి అందించింది! నేను ఆబగా గుద్ద బొక్క దగ్గర మొదలెట్టి గొల్లిదాకా పరాపరా నాకుతూ, కింద పుష్పానికి పోట్లు కంటిన్యూ చేస్తూ పోయాను. పుష్ప మూలగడానికి కూడా లేకుండా కక్కూర్తిగా అనూ సళ్ళని నోట్లోకి కుక్కుకుందిగా! నేనేసే వీరనాటు పోట్లకి అది అనూ చనుమొనల మీద దాని ప్రతాపం చూపించసాగింది! నా గుద్దనాకుడుకీ, పుష్పం చేసే పంటిగాట్లకీ, పుష్పం బదులు అనూయే “ఇస్స్! ఇస్స్! ఆహ్! హిస్స్! హిస్! హిస్స్!” అంటూ తన మూల్గులతో పాటూ పుష్పం మూల్గులు కూడా మూలగసాగింది! నేను అనూకి రిమ్మింగు సుఖం ఇస్తూ, పుష్పానికి మోటు దెబ్బలు కోడుతూ ఉండేసరికి, ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు పుష్పం కార్చేసుకుని అనూని కౌగలించుకుని బిగుసుకుపోవడానికి. ఎప్పుడైతే పుష్పం అనూని బిగికౌగిలిలో బంధించేసిందో, అనూ పాలకుండలు పుష్పం నోట్లోంచి బయటపడి, పాలు బొట్లు బొట్లుగా నేలపాలవుతూ ఉంటే, చూసి తట్టుకోలేక, అనూని పుష్పం కౌగిట్లోంచి విడిపించి, దాన్నెత్తుకుని, దానికి కిందనుంచి దింపి, బాయలు కుడవడం మొదలెట్టాను! ఎంతైనా పాముపిల్ల కదా! దాని నోటెంబడి, “ఇస్స్ హిస్స్” తప్ప మరేమీ రావు కదా!

నా పోట్లకి నా నడుం చుటూ కాళ్ళు కత్తెరేసి, చేత్తో ఒక సన్ను నా నోటికందించి, రెండో చెయ్యి నా మెడచుట్టూవేసి “విన్నూ! స్! స్స్! ఇస్స్! హిస్స్! హ్హిస్స్! హిస్స్! స్స్! ఆహ్! హిస్స్! హిస్స్!” అంటూ బుసలుకొడుతూ మూలగసాగింది. పాంపిల్ల పాంపిల్లే! వగరుగా ఉన్నాయి దీని పాలు! మరంతే కదా! స్వానీ తీయని పాలు తాగాక అనూ సళ్ళపాలు వగరుగా ఉండక ఇంకెట్లా ఉంటాయి! తినగ తినగ వేము తీయన! తినగ తినగ చెరుకు చేదు అని ఊరికే అనలేదు కదా! ఫుల్ సుగర్ వేసిన పాలల్లా తియ్యగా ఉన్న స్వానీ పాలు తాగాక, సుగర్ పేషంట్ కి పట్టే పాలల్లా చప్పగా అనిపించాయి అనూ పాలు! దానికీ అదే అనిపించింది! “విన్నూ! నా పాలు స్వానీ పాలంత తియ్యగా ఉండవురా! చప్పగా ఉంటాయి! ఎంతైనా జన్మతహః నేను పాముని కదరా! నిలువెల్లా విషమే! కానీ నీకు మాత్రం నీ పాంపిల్ల అనూని! చూసుకో! మరీ వగరైతే వదిలెయ్యి!” అనగానే నేను దాని నుదిటిన ముద్దుపెట్టి, “పర్లేదే అనూ! మీరందరూ నా ప్రాణాలే! కాదాంటే అమ్మా, లల్లీ కొంచెం ఎక్కువ అంతే! ఎందుకంటే వాళ్ళిద్దరూ ప్రసత్య, ప్రముఖి అంశతో పుట్టారు కాబట్టి! పెద్దమ్మమ్మ పుస్తకంలో అదే రాసింది!” అంటూ అనూ బాయల్లోంచి పాలాగిపోవాలి అని మనసులో అనుకున్నాను! వెంటనే చేపిన అనూ ఎద మామూలుగా అయిపోయి ఎప్పటిలాగే అనూ సన్నులు రెండూ గట్టిగా అయిపోయాయి! అనూకి లిప్కిస్ పెట్టి, అప్పటిదాకా లంగరేసి అనూ బిలంలో నానపెట్టిన మచ్చగాడిని ఊపడం ప్రారంభించాను! ఎప్పుడైతే మచ్చగాడు తన పని మొదలెట్టాడో, అనూ మళ్ళీ “స్! స్స్! ఇస్స్! హిస్స్! హ్హిస్స్” అంటూ బుసలు కొట్టడం మొదలెట్టింది!

నాకిన్ని పవర్స్ వచ్చయి కదా! ఇప్పుడు అనూని తన నిజరూపంలోకి మారిపొమ్మని చెప్పి, అప్పుడు దెంగితే ఎట్లా ఉంటుంది అన్న వైల్డ్ థాట్ నా బుర్రలోకి ఒక్కసారిగా వచ్చింది! “నిజంగానా! నన్ను ఆ ఏడడుగుల రూపంలోకి మారమంటావా? లేక పద్దెనిమిది అడుగుల పాము రూపంలోకి మారనా?” అని అనుమానంగా అడిగింది అనూ! దీనెమ్మా! ఎన్ని పవర్లొచ్చినా ఈ టెలీపతీ పోవట్లే అనుకుని, “ఐల్యాండ్లో నువ్వు పాము రూపంలో నన్ను చుడితే ఎంత బావుందోనే అనూ! అదిప్పుడొద్దు! పారూ చూసిందంటే విన్నూని చంపేస్తావా ఏంటీ? అని నీ మీదకి యుద్ధానికి వస్తుంది! ఇప్పటికి నిన్ను తొలిసారి చూసిన ఏడడుగుల అప్సరస రూపమే కావాలి నాకు” అనగానే, “మరి నన్ను మోయగలవా! సుమారు 130-140 కిలోల బరువుంటానేమో!” అని డవుటడిగింది అనూ! నేను చుట్టూ చూసి, ఇంకా రేవెట్టాల్సింది పెద్దీ, పారూ! లల్లీ ఇంకోసారడిగింది దానికీ పెట్టాలి! నా తృప్తికోసం అమ్మని ఇంకోసారి వాయించాలి అని లెక్కెట్టుకుని, “వద్దులే, నువ్వు కిందకి దిగు! నేను నీ మీదెక్కుతా! నా నడుం పట్టేసింది అంటే పొట్టిపారూ నిన్నూ, నన్నూ కలిపి నంజుకు తింటుంది! దానికింకా ఎక్కించలేదు నేను” అని కొంచెం పారూకి భయపడుతూ అనూని కిందకి దింపాను! అనూ వెంటనే తన ఏడడుగుల రెండంగుళల అప్సరస రూపానికి మారిపోయింది! అనూ అప్సరస రూపం నేనూ, లల్లీ, స్వానీ, పుష్ప తప్ప మరెవ్వరూ చూడలేదు కదా! ఒక్కసారిగా అమ్మా, పారూ, పెద్దీ, మమ్మల్నందరినీ చూస్తూ ఒకళ్ళ పూకులు మరొకళ్ళు కెలుక్కుంటూ దూరంగా కూర్చుని ఉన్న అవీ-సవీలు మొత్తం ఐదుగురూ లేచి అనూ మీద పడ్డారు!

తమ చేతులతో అనూ ఒళ్ళంతా తడిమేస్తూ, దాని తెల్లని మేనిచ్చాయకి ఆశ్చర్యపడుతూ ఉన్నారు! వెంటనే నా బుర్రలోకి ఇంకో వైల్డ్ థాట్ వచ్చి, స్వానీ-పుష్పా మీరిద్దరూ కూడా అనూలాగే మీ అప్సరసా రూపాల్లోకి మారిపోండే అని అన్నాను! వాళ్ళిద్దరూ కూడా వాళ్ళ ఏడడుగుల రెండంగుళాల గెటప్పుల్లోకి మారిపోయి వచ్చి అనూ పక్కనే నుంచున్నారు! కొంచెం మసక చీకటిగా ఉండి అమ్మకీ, పెద్దీకీ వీళ్ళు ముగ్గురి అందాలు సరిగ్గా కనపడకపోతూ ఉంటే, నేను ఇక్కడ మాత్రమే వెలుతురు రావాలి అని మనసులో అనుకోగానే మేమున్న ప్రాంతం మాత్రమే మిట్టమధ్యాహ్నం లాగా వెలుగుతో నిండిపోయింది! ఏంటీ వీడు ఏడడుగుల రెండంగుళాలూ అంటున్నాడు! 11.1 లో ఏడడుగులు అని వర్ణించాడు కదా అని డవుట్ కొడుతోందా? ఏవండీ అప్పుడు 20 ఏళ్ళ ఆడపిల్లలు! ఇప్పుడో 21 నిండి 22 వచ్చిన ఇంతులు! నా చెయ్యి పడ్డాక వాస్తులు మారవా? మానవ రూపంలో ఉంటే అంగుళం కూడా తేదా తెలియదు ఎందుకంటే వాళ్ళు వాళ్ళ మంత్రశక్తితో అట్లా కనిపిస్తున్నారు! కానీ అసలు శరీరం ఊరుకోదుకదా! కింద సమ్మగా దెబ్బడ్డాక సాగుతుంది కదా! వీళ్ళూ రెండంగుళాలు ఎదిగారు! సళ్ళు కూడా కొంచెం పెద్దవి అయ్యాయి నా చేతి పని తనానికి! ఎప్పుడో పది నెలల క్రిందట చూశాను వీళ్ళ నిజ రూపల్లో అదీ నిండుగా బట్టలేసుకున్నప్పుడు! ఇప్పుడో దిశమొలతో మా ముందర నుంచున్నారు! పారూ అనూ పొట్టమీద చెయ్యి వేస్తే నాకది చూడడానికి ప్రేమికుడు సినిమాలో కోడికోసమొచ్చావా గోపాలా పాటలో నగ్మా పొట్టమీద వేసిన ప్రభుదేవా చెయ్యిలా అనిపించింది! అంత కలర్ కాంట్రాస్ట్! ఎట్లా అయినా పారూని నార్మల్ మనిషిగా మార్చెయ్యాలి అని అనుకున్నా ఆ క్షణమే!

అసలు పాల తెలుపూ-గులాబీ తెలుపూ-లేత నీలపు తెలుపూ మూడు రకాల మేనిఛాయతో ముగ్గురు అప్సరసలు దిగంబరంగా పక్కపక్కనే నుంచుని ఉంటే ఇంక కన్నులపండుగే కదా! అవీ-సవీలను కూడా వాళ్ళ ఒరిజినల్ రూపంలోకి మారిపొమ్మన్నాను! అవీ-సవీలను కూడా వాళ్ళ ఒరిజినల్ రూపంలోకి మారిపొమ్మన్నాను! వాళ్ళిద్దరూ కూడా వాళ్ళ ఏడడుగుల కారునలుపు రూపాల్లోకి మారిపోయి అనూకి చెరోపక్కనా నుంచున్నారు! ఇప్పుడు అవీ-సవీ ఇద్దరూ నా ముగ్గురు అతిలోకపు పెళ్ళాలకంటే కొంచెం పొట్టిగా కనపడుతూ ఉన్నారు! వాళ్ళని చూసి పెద్దీ-పారూ అనూని రుద్దటం ఆపేసి, భయపడుతూ వణుకుతూ వచ్చి నా వెనకాల వచ్చి నుంచున్నారు! లల్లీ కూడ తొలిసారి అవీ-సవీలని వాళ్ళ నిజరూపంలో చూడడం! అది కూడా ఒక అడుగు వెనక్కేసింది! స్వచ్చమైన సాంబార్ ముడ్డి పెద్దీనీ, యక్షిణులయిన అవీ-సవీలని విడిచిపెడితే, అందరూ తెల్లగా ఉన్నారు! పారూ ఒక్కర్తే ఆడ్ వన్ ఇన్ ద గ్రూప్ లాగా నల్లగా ఉండేసరికి నాకస్సలు నచ్చలేదు! ఏదైనా చెయ్యాలీ అనుకుంటుండగా, షడన్ గా నాకు వాళ్ళమ్మకి పెట్టిన విషం కడుపులో ఉన్న ఇది మింగి వాళ్ళమ్మని కాపాడింది అన్న విషయం గుర్తుకు వచ్చింది! సుమిత్రత్త తెలుపు! నాన్న తెలుపు! నాన్న తాడిమల్లన్న! సుమిత్రత్తా తక్కువ హైటేమీ కాదు! ఖచ్చితంగా దాని వొంట్లో ఉన్న విషం వలనే పారూ పొట్టిగా నల్లగా ఉండిపోయింది, లేదంటే ఇదీ అచ్చు లల్లీలానే సెక్సీగా తెల్లగా ఉండేది అని అనిపించింది! శరీరపు రంగు ముఖ్యము కాకపోయినా, ఇప్పుడు పారూ తన రంగుని కానీ, మిగిలినవాళ్ళ శరీరపు రంగుని కానీ పట్టించుకోకపోయినా, రేప్పొద్దున్న ఇత్సికేస కూడా మాతో కలిసాక, ఈ శరీరపు రంగు పారూకి ఆత్మన్యూనతగా మారితే అన్న సందేహంతో నేనో ప్రయోగం చెయ్యడానికి పూనుకున్నాను!

నా వెనకాలే ఇంకా ఖంగారుగా అవీ-సవీలని చూస్తూ ఉన్న పారూని నా ముందరకి లాగి, వెనకనుంచి దాన్ని కౌగలించుకుని కొంచెం వంగుని దాని చెవిలో, “పారూ! నువ్వొప్పుకుంటే నువ్వూ ఇట్లానే అనూ వాళ్ళల్లా లేదా అమ్మా-లల్లీలలా తెల్లగా అయిపోగలవు! సుడి బాగుంటే సుమిత్రత్త అంత పొడుగో, లేక లల్లీ అంత పొడుగో కూడా అయిపోగలవు! నన్నోసారి ప్రయత్నించమంటావా” అని ప్రేమగా దాన్నడిగా! అది నాకేసి అనుమానంగా చూస్తూ ఉంటే, “ఛ! ఛ! నీ మీద మంత్రాలూ తంత్రాలూ ప్రయోగించనే! నార్మల్ వే లోనే పోదాం! రిసల్ట్ ఎలా ఉంటుంది అన్నది నాకు కూడా తెలియదు! నీకిష్టమైతేనే ముందుకు వెళ్దాం! లేదంటే డ్రాపైపోదాం” అని అన్నాను! అది దాని గురువు లల్లీ కేసి చూస్తూ, “వీడు నేనొప్పుకుంటే నన్ను నీలా చేస్తా అంటున్నాడు! ట్రై చెయ్యమంటావా?” అని అడిగింది! పెద్దీ నోరు నొక్కుకుంటూ చూస్తూ ఉంటే, “లల్లీ పొరబాటున ‘ఒసేయ్ పారూ! నువ్వు గాలి పీల్చొద్దూ’ అని అందీ అంటే, ఇది ముక్కుమూసేసుకుంటుంది! దీనికి లల్లీ మాటంటే అంతటి వేదం” అంటూ అమ్మ పెద్దీ పక్కకొచ్చి దాని భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి “మరేం పర్లేదు! వీళ్ళందరూ మనవాళ్ళే! నువ్వు ఖంగారు పడకు! నీ గేదె నోరేసుకుని మిగతావాళ్ళకి టాం టాం చెయ్యకు! నువ్వంటే వీళ్ళందరికీ పిచ్చ ప్రేమ కాబట్టే నీ ఎదురుగా ఇట్లా నిజాలు మాట్లాడుతున్నారు! అదే రోజానో, గంగో, మణో, సుమీనో ఉండి ఉంటే, పరిస్థితి ఇట్లా ఉండేది కాదు! నీ మీద వీళ్ళందరూ నీమీదుంచిన నమ్మకాన్ని నువ్వూ నిలబెట్టుకో! నీ గేదె నోటిని కొంచెం అదుపులో పెట్టుకో! ఆఖరికి అమ్మతో కూడా చెప్పకు!” అని వార్నింగ్ ఇచ్చింది!

తను చెప్పలనుకున్నది అమ్మ చెప్పేసిందని లల్లీ ఆనందంతో అమ్మ బుగ్గ మీద గట్టిగా ముద్దు పెట్టి, “ఒసేయ్ పెద్దీ! నువ్వొక్కర్తివే మా గ్యాంగ్! ఇంకెవ్వరికీ ప్లేస్ లేదు! కనుక జాగ్రత్తగా ఉండు!” అంటూ అదీ ఒక వార్నింగ్ పడేసింది! పారూ తలాడిస్తూ ఉంటే, “పెద్దీ! నాకో డవుట్! గర్భంలో ఉన్న శిశువు తన తల్లి నుంచి ఆహారం ఎట్లా తీసుకుంటుందే” అని అడిగా! పెద్దీ వెంటనే తన బొడ్డుకేసి చూపిస్తూ, “తల్లికీ-బిడ్డకీ మధ్యన ఆంబ్లికల్ కార్డ్ ఉంటుంది! తల్లి తీసుకునే ఆహారంలో సింహభాగం ఆ తల్లిపేగు ద్వార బిడ్డ బొడ్డులోంచి బిడ్డ శరీరంలోకి వెళ్ళి బిడ్డ ఎదగడానికి కావల్సిన శక్తిని ఇస్తుంది!” అని అంది! “సో! వాళ్ళమ్మ కడుపులో ఉన్న పారూ విషాన్ని తల్లిపేగులోంచి తన బొడ్డు ద్వారా మింగింది అంతే కదా పెద్దీ?” అని కంఫర్మ్ చేసుకోవడానికి అడిగాను నేను! “అంతేరా! సైన్స్ ప్రకారం నువ్వు చెప్పినట్టే జరగాలి! వేరే ఛాన్స్ లేదు” అని అంది పెద్దీ! నేను అనూ దగ్గరికి వెళ్ళి నా కాలివేళ్ళ మీద నుంచుని దాని చెవిలో “అనూ! నీ నాగమణితో పని పడింది! దాన్ని నాకోసారి ఇవ్వగలవా?” అనడిగా! అది వెంటనే, “అది నా శరీరం నుంచి వేరయిన వెంటనే నేను మరణిస్తాను” అని భయంగా చెప్పింది! నేనో నిముషం నా నదరకంతలు నొక్కుంటూ అలోచించి, “అయితే నువ్వు నీ పాము రూపంలోకి మారిపోయి నన్ను చుట్టుకుని, నీ పడగని మాత్రం నా చేతికి అందివ్వు!” అని చెప్పి “అవీ-సవీ మీరు పారూని చెరోపక్కనుంచీ గట్టిగా పట్టుకోండే” అని అన్నాను! “స్వానీ-పుష్పా-లల్లీ మీరు ముగ్గురూ అమ్మనీ-పెద్దీని గట్టిగా పట్టుకోండే” అని చెప్పాను!

అమ్మా-పెద్దీ-పారూ ఖంగారు పడుతూ ఉంటే, “మరేం లేదు! మీరిప్పుడు అనూ నిజరూపం చూడబోతున్నారు! చూస్తే ఖంగారుపడి పారిపోవడానికి ట్రై చేస్తారు! అందుకే దాని నిజరూపం చూసిన వాళ్ళని మీ ముగ్గురినీ గట్టిగా పట్టుకోమ్మని చెప్పాడు” అని లల్లీ అంటూ నేను చెప్పినట్టే అందరినీ గట్టిగా పట్టుకున్నారు! అనూతో “అనూ! జాగ్రత్త! నీ కోరలు బయటపెట్టకు! వీళ్ళు భయపడి పడి స్పృహ తప్పే ప్రమాదముంది!” అంటూ దానికి ఏం చెయ్యలో చెప్పేసరికి అది ఆనందంగా ఒక మూలగా వెళ్ళి తన నిజరూపం అయిన పాముగా మారిపోయి జర జరా పాక్కుంటూ వచ్చి నా కాళ్ళ దగ్గర్నుంచి నన్ను చుట్టుకుంటూ పైదాకా వచ్చి నా భుజమ్మీంచి నా కుడిచేతిని కూడా చుట్టుకుంటూ నా అరచేతిదాక వచ్చి తన పడగని నా అరచేతిలో పెట్టి పడుకుంది! దాని పడగ మీదున్న నాగమణి మిలమిలా మెరిసిపోతోంది! అది చూసి అమ్మా-పెద్దీ-పారూ ముగ్గురూ ఆశ్చర్యపోసాగారు! ఎక్కడో కుళాయి తిప్పిన శబ్దం వినిపించి కళ్ళు మూసుకుని పడగని వాల్చిన అనూతోసహా అందరమూ తలతిప్పి చూస్తే, పెద్దీ ఉచ్చ పోసేసింది! “ఏంటే పెద్దీ ఉచ్చ కారిపోయిందా?” అని లల్లీ పెద్దీ ఉచ్చ ధారలో వేలు పెట్టి ఆ వేలిని నాకుతూ అడుగుతూ ఉంటే, “అనూ ఇంత పెద్ద పామా! మీరేదో ‘పాంపిల్లా! పాంపిల్లా!’ అంటూ ఉంటే ఏ మూడడుగులో నాల్గడుగులో ఉండే బుల్లిపాము అనుకున్నానే! ఇంత పెద్ద కింగ్ కోబ్రాతో రోజూ నా పూకూ గుద్దా ఒకేసారి నాకించుకుంటున్నానా! దేవుడా! ఇంకా నయం ఏనాడూ నేను దీన్ని విసుక్కోలేదు! అట్లానే ఇది నా మీద అలగలేదు! అలిగి ఒక్క కాటేసి ఉంటే అక్కడికక్కడే భస్మం అయిపోయి ఉండేదానిని!” అంటూ భయపడుతూ గుండెలమీద చెయ్యేసుకుని నోరెళ్ళబెట్టింది!

లల్లీ పకపకా నవ్వుతూ, “ఊరుకోవే పెద్దీ! మా ఐదుగురిలోనూ నెమ్మదస్తురాలు అనూనే! అస్సలు సవాల్లేదు! నువ్వనే క్యారెక్టర్ ఇదిగో ఈ పారూది! యాచ్లో అవీ-సవీల గుద్దలు ఎట్లా చింపేసిందో గుర్తుంది కదా! ఐదుగురిలో ముక్కోపి పారూ! దాని తర్వాత కోపిష్టిని నేను! నా తర్వాత స్వానీ! స్వానీ తర్వాత అనూ! ఇదిగో పుష్ప అసలు కోపమే రావడం ఇంతవరకూ మేము చూళ్ళేదు! వస్తే ఎట్లా ఉంటుందో అదే చెప్పాలి” అంటూ పెద్దీకి ధైర్యం చెబుతూనే, అది వదిలే ఉచ్చ ధారలో వేలు ముంచి నోట్లో చప్పరించడం మాత్రం ఆపలేదు! అమ్మ ఇంకా అపనమ్మకంగా చూస్తూ ఉంటే, “ఉండవే అమ్మా!” అంటూ అట్లా పెద్దీ ఉచ్చ టేస్ట్ రుచి చూస్తూనే లల్లీ నా దగ్గరికి వచ్చి, అనూ పడగమీద చేత్తో రాస్తూ “అనూ ఒక్కసారి నోరు తెర్చి నీ కోరలు పెద్దీకీ, అమ్మకీ, పారూకీ చూపియ్యవే” అని అడిగేసరికి, అనూ మెల్లగా నా అరచేతిలోంచి తన తల ఎత్తి బుస్సుమంటూ తన వెడల్పాటి పడగ విప్పి తన కోరలు బయట పెట్టేసరికి, భయంతో ఈసారి పారూ ఉచ్చపోసేసింది! అమ్మ మాత్రమే కొంచెం ధైర్యంగా నిలబడింది! పారూ, పెద్దీ ఇద్దరూ అమ్మ చెరో జబ్బనీ గట్టిగా పట్టుకుని తమ మొహాలు అమ్మ జబ్బకేసి నొక్కేసుకుంటూ కళ్ళు మూసేసుకున్నారు! “ఇంక చాలే! అందరూ భయపడుతున్నారు” అంటూ లల్లీ అనేసరికి, అది తన పడగని చిన్నగా చేసి, కోరలని దాచిపెట్టేసింది! అది నా నగ్న శరీరాన్ని చుట్టేసి నా శరీరమ్మీద పాకుతూ ఉంటే, నాకు దానిమీద కోరికపుట్టి, తన పడగ వాల్చిన చేతిని నా మొహందగ్గరికి తెచ్చి మూసుకునిఉన్న దాని మూతిమీదో ముద్దు పెట్టేసరికి, “రేయ్! జాగ్రత్త!” అంటూ పారూ, అమ్మా, పెద్దీ ఒకేసారి అరిచారు!

నేను ఏం పర్లేదు అని చెయ్యెత్తి సైగచేస్తూ “అనూ నా పాంపిల్లా! ఇప్పుడు నేను నీ నాగమణిని పారూ బొడ్డుమీద పెడతా! నువ్వు నీ నాగమణి ద్వారా పారూ శరీరంలోంచి అది వాళ్ళమ్మ కడుపులో ఉండగా మింగిన విషాన్ని లాగడానికి ప్రయత్నిస్తావా” అని అడిగా! అది ఆనందంగా తలూపుతూ, తలవరకూ మనిషి తలలా మార్చుకుని నాకో గాఢమైన లిప్కిస్ పెట్టి, “విన్నూ! నాకింతవరకూ ఈ ఆలోచన బుర్రకి తట్టలేదురా! ఉండు ప్రయత్నిస్తా” అంటూ మళ్ళీ పాముతలకి మారిపోయి, తన తలమీదున్న మణి పారూ బొడ్డుకు తగిలేలా ఆనించి పెట్టింది! అదేమి చేస్తోందో మా అందరకీ అరటిపండు వలిచినట్టు క్లియర్గా అర్థమవుతోంది! ఎందుకంటే ఆ మణి ఆనించిన వెంటనే అనూ తెల్లని పాము చర్మం, ముందు లేత గోధుమ రంగులోకీ, వెనువెంటనే ముదురు గోధుమ రంగులోకీ, చివరకా నల్లగా మారిపోసాగింది! ఒక అయిదు నిముషాలు అట్లానే ఉంచేసరికి, బొడ్డు దగ్గర మొదలయ్యి పారూ శరీరం అమ్మ కన్నా, లల్లీ కన్నా తెల్లగా మారిపోసాగింది! ఇక తలా పాదాలూ మాత్రమే మిగిలాయి అనగా మళ్ళీ పారూ శరీరం నల్లగా అయిపోతూ, అనూ శరీరం తెల్లగా అవ్వసాగింది! నేనూ-లల్లీ ఒకరి మొహాలు ఒకళ్ళం చూసుకుంటూ ఉంటే, సవీ ధైర్యం చేసి, “పారూలో ఉన్న పాషాణము బయటకు లాగడానికి అనూ శక్తి సరిపోవట్లేదు! అనూ నీరసించిపోయి స్పృహ తప్పబోతోంది! అందుకే విషం మళ్ళా పారూ శరీరంలోకి వెనక్కి వెళ్ళిపోతోంది” అని చెప్పింది! “ఇప్పుడెట్లా రా విన్నూ!” అని లల్లీ ఖంగారుగా అరుస్తూ ఉంటే, “ఆగవే ఖంగారు పెట్టకు” అని మళ్ళీ ఆలోచించసాగాను!

బుర్రలో మళ్ళీ ఒక వైల్డ్ థాట్ వచ్చి, “అవీ-సవీ మీరు దోసిళ్ళు పట్టండే! కొంచెం పెద్దగా పట్టండి! అమ్మా-లల్లీ, మీరు పెద్దీ సళ్ళల్లోంచి పాలు వీళ్ళ దోసిళ్ళల్లోకి పిండండి! ఒసేయ్! స్వానీ-పుష్పా మీరూ మీ సళ్ళని పిండుతూ వీళ్ళ దోసిళ్ళు పాలతో నింపండి” అంటూ ఆర్డర్ వేసి, వాళ్ళు ఆ పని మొదలెట్టేసరికి, పారూ తిరిగి యధాస్థితికి చేరుకుంది! అనూ మగతగా తన పడగ వాల్చేసింది! నేను వెంటనే నా వేళ్ళతో బలవంతంగా అనూ నోరు విప్పి, పాలు దీని గొంతులో పొయ్యండే” అంటూ అవీ-సవీలని తొందరపెట్టాను! వాళ్ళ దోసిళ్ళు నిండినంతవరకూ ఉన్న పాలని వాళ్ళు ఒక్కళ్ళ తర్వాత ఒకళ్ళు అనూ నోట్లోకి పొసేశారు! లల్లీ అనూ మెడ దగ్గర్నుంచీ వెన్ను దాకా నిమురుతూ ఉంటే, అవీ సవీలు వెన్ను దగ్గర్నుంచీ కింద వరకూ ఒకళ్ళు, కింద నుంచీ తోక వరకూ ఒకళ్ళు నిమరడం మొదలెట్టారు! నేను పడగ మీద చేత్తో రాస్తో వేడి పుట్టించసాగాను! ఒక రెండు నిముషాలకి అనూ నీరసంగా తన కళ్ళు తెరిచింది! “అనూ! నువ్వు మనిషిగా మారిపోవే ప్లీజ్” అంటూ పారూ ఖంగారుగా అరుస్తూ ఉంటే, అనూ దాన్ని చూసి ఒక కన్ను మూసి రెండో కన్ను తెర్చి అదేనండీ కన్నుకొడుతూ, చుట్టేసిన నన్ను వదిలి మెల్లగా పాక్కుంటూ ఒక పక్కకి వెళ్ళి మనిషిగా మారిపోయింది! ఇంకా నీరసంతో తూలుతూ కూర్చుని ఉన్న దాని దగ్గరకి లల్లీ-పారూ-స్వానీ-పుష్పా నలుగురూ పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి దాన్ని కౌగలించుకుని ఏడవసాగారు! “ఆగండే! దానికేమీ కాలేదు! నీరసంతో ఉంది అంతే! స్వానీ నీ సన్ను దాని నోటికి చేపవే!” అని నేననేసరికి, స్వానీ తన పాలసన్ను ఒకదాన్ని అనూ నోటికి అందించింది!

అనూ ఒక రెండు నిముషాలు దాని పాలు తాగి, కొంచెం తెప్పరిల్లి, “విన్నూ! దీని వంట్లో ఉన్న విషం ఇక్కడిది కాదు! మా నాగలోకం నుంచి వచ్చినదే! అంత విషాన్ని నేను బయటకు లాగలేకపోయాను! నీ కోరిక తీర్చలేని ఈ అశక్తురాలిని క్షమించు” అంటూ కళ్ళ నీళ్ళు పెట్టుకుంటూ ఉంటే, నేనూ అమ్మా గబగబా దాని దగ్గరికి వెళ్ళి అమ్మ దాని వెన్ను నిమురుతూ, “పిచ్చిపిల్లా! ఈమాత్రం దానికే ఎందుకే అట్లా ఏడుస్తావ్! వీడింకేదో ఉపాయమాలోచిస్తాడులే! నువ్వు ఖంగారు పడకు! నీ ఖంగారు చూసి వీళ్ళింకా ఏడుస్తారు!” అంటూ దాని తలని తనపొట్టకి ఆనించుకుని దాని తల నిమురుతూ, నాకేసి చూస్తూ “ఏదో ఒకటి చెప్పరా! ఇది మధనపడిపోతోంది” అనేసరికి, “అనూ! నువ్వు వర్రీ కాకు! దీని వంట్లోంచి విషం బయటకు లాగే పద్ధతి ప్రూవ్ చెయ్యడానికే నిన్ను ప్రయత్నించమన్నాను! మన చెన్నై ఇంట్లో ఉన్న అణిర్వేకుడూ, ప్రముఖీ, ప్రసత్యల మూడు నాగమణులూ వాడి దీని శరీరంలోంచి విషాన్ని మనం బయటకు లాగెయ్యొచ్చు! టెన్షనొద్దు! మహా అయితే ఇంకో రోజు!! ఒసేయ్! నల్లపారూ! రేపీపాటికి నువ్వు అమ్మకన్నా, లల్లీ కన్న తెల్లగా అయిపోతావే! హైటు సంగతే చూడాలి! ఎవరైనా గమనించారా! ఇందాక ఇది హైటు పెరిగిందా లేదా” అని అందరినీ అడుగుతూ ఉంటే, పారూ అనూని వదిలి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నన్ను కౌగలించుకుని భోరుమంటూ ఏడవసాగింది! “రేపటినుంచీ నిన్ను తెల్లపారూ అని పిలవాలి మేమందరమూ! చూసుకున్నావుగా నీ ఒరిజినల్ స్కిన్ టోన్! నాన్న రంగు నీది! పొట్టోడి తల్లి పెట్టిన విషానికి ఇట్లా నల్లగా ఉండిపోయావ్! లే! ఇప్పుడు నాకు థాంక్స్ గివింగ్ ప్రోగ్రాములేవీ పెట్టకు” అని అన్నాను!

అప్పటికే పారూ వంగుని, అప్పటిదాకా అనూ తన పాము శరీరంతో రుద్దిన రుద్దుడుకి వేడెక్కిపోయి సివాలెత్తిపోతూ పైకీ కిందకీ ఊగుతున్న నా మచ్చగాడిని ఆబగా తన గొంతులో కుక్కేసుకుని, తన నోటిని దెంగమని సైగచేసింది! నేను ఇంకా నీరు కారుతున్న దాని కళ్ళు తుడుస్తూ, నా మచ్చగాడిని దాని గొంతులోంచి బయటకు లాగి, దాన్ని పొదవిపట్టుకుని పైకి లేపి “ఒసేయ్! మీరందరూ నా ప్రాణాలే! సెక్స్ స్లేవ్స్ కారు! దయచేసి ఇట్లాంటి పిచ్చ పిచ్చ పనులు ఇంకోసారి చెయ్యొద్దు! నువ్వు అమ్మకి పుట్టకపోయినా నాన్నకి పుట్టినదానివి! నా చెల్లివి! నిన్నెలా బాధపెడతానే! నీ స్థానం ఇక్కడ!” అంటూ నా గుండెలకేసి చూపిస్తూ ఉంటే, అప్పటికి కొంచెం ఓపిక వచ్చిన అనూ, “లేవండే! మనం మనలోకాలకి పోదాం! వీడి గుండెల్లో మనకి ప్లేస్ లేదంట! ఎంతసేపూ అత్తయ్యనీ, ఈ దొంగముండలు లల్లీనీ, పారూనే పొగుడుతాడు! మనల్ని పట్టించుకోవడం లేదు!” అంటూ రుసరుసలాడుతూ ఉంటే, “నీయమ్మ! ఆపవే నీ ఓవరాక్టింగ్! ఒకళ్ళు ఎక్కువా, ఒకళ్ళు తక్కువా కాదు అని ఇందాకే మీ అందరి కాళ్ళమీద పడ్డప్పుడే నొక్కి మరీ చెప్పాను! కాదాంటే లల్లీ లేకపోతే నేను లేను! కాబట్టి దానికి మాత్రమే నా ప్రాణాల్లో స్థానం! ఇక్కడున్న మీరందరూ ఇంక్లూడింగ్ అవీ-సవీ, అందరూ నా గుండెల్లోనే ఉన్నారు! మరో ఆలోచన వద్దు మీకు! ఇంకోసారి నన్ననుమానించారూ అంటే ఒక్కొక్కళ్ళకీ గుద్దల్ని గజం మేర చింపెయగల్ను!” అంటూ “అయినా నీయమ్మ! నీమీద ప్రేమ లేకపోతే, పూర్తిగా విషం నిండి ఉన్న నీ నోటికి అదీ నువ్వు పాము రూపంలో ఉండగా ముద్దెందుకు పెడతానే! అహ! నాకు తెలియక అడుగుతా చెప్పు! దీన్ని మీ లోకంలో ప్రేమ కాక మరేమంటారో?” అని కోపంగా అడిగాను!

అనూ మోరెత్తి, “నే అన్నదాంట్లో తప్పేముంది? మమ్మల్నసలు పట్టించుకుంటున్నావా?” అని రెట్టిస్తూ ఉంటే, సిట్యువేషన్ లైట్ చెయ్యడానికి లల్లీ సైలెంటుగా పక్కనే నుంచున్న పుష్పా, స్వానీల వెనకాల చేరి, వాళ్ళ సళ్ళని తన చేతులతో పిండేసరికి వాళ్ళ సళ్ళల్లోంచీ ఫౌంటెయిన్ ధారలా పాలు అందరిమీదా పడసాగాయి! “నీయమ్మ! ఉండవే! ఇవేవయినా ఆవుపాలో, గేదేపాలో అనుకున్నావా! మనిషి పాలు! కాసేపిలా వదిలేశామూ అంటే బంక బంక అవుతుంది! ఆపవే లల్లీ!” అంటూ అమ్మ అరుస్తూ ఉంటే, పారూ గబగబా నన్ను విడిచి పరిగెత్తుకెళ్ళి, అమ్మ నోట్లో స్వానీ సన్ను కుక్కేసింది! ఇగో ఇప్పుడు మొదలయ్యింది అసలైన గ్యాంగ్బ్యాంగ్! పారూ కూడా పెద్దీ వెనకాల చేరి దాని సళ్ళు పిసుకుతూ పాలు అందరిమీదా పడేట్టు చేస్తూ ఉంటే, అవీ-సవీ నోళ్ళు తెరిచి ఆ పాలని క్యాచ్ చెయ్యడానికి అటూ ఇటూ తిరగసాగారు! అన్నట్టు అనూ తప్ప ఇంకా అవీ-సవీ-స్వానీ-పుష్పా వాళ్ళ సెవెన్ ఫీట్ అవతారాల్లోనే ఉన్నారు! అనూ మాత్రం పాత సైజు మనిషైపోయింది! అమ్మ నోరు కరెక్టుగా స్వానీ సళ్ళ దగ్గరికి వచ్చింది! ఎప్పుడైతే అప్రయత్నంగా పాలని గుటకేసిందో, తన చిన్నతనం గుర్తుకొచ్చిందో ఏమో, అమ్మ ఆటోమేటిక్ గా స్వానీ తన కోడలు అని కూడా ఆలోచించకుండా తన రెండో చెయ్యి స్వానీ రెండో సన్ను మీదేసి దాని ముచికనీ తన బుజ్జినోట్లోకి కుక్కుకోవడానికి ప్రయత్నించసాగింది! 42" సళ్ళ మీదున్న ముచికలు ఎంత ఎడంగా ఉంటాయి చెప్పండీ? అమ్మ సుకుమారమైన చేతుల వల్లవుతుందా దగ్గరికి నొక్కడము! ఉల్టా తన చేతి వత్తిడికి పాల ధార అమ్మ మీద పడి అమ్మ పూర్తిగా ఆ ధారలో తడిసిపోసాగింది! స్వానీ అమ్మ పడే అవస్తలు చూడలేక, “విన్నూ! నేను మామూలు సైజుకి వచ్చేస్తున్నా!” అని మామూలు సైజుకి మారిపోయింది!

స్వానీ మామూలు మనిషైపోయి, “అత్తయ్యా! మీరుండండి, నేను పట్టిస్తాగా” అంటూ తన రెండు చేతులూ వేసి సళ్ళని దగ్గరికి నొక్కుకుని రెండు ముచికలనీ అమ్మ నోట్లోకి జొనిపింది! అమ్మ ఆబగా గుటకేస్తూ, ఫ్రీ అయిపోయిన తన చేతులని స్వానీ బొడ్డు మీదుగా కిందకి జరిపి, స్వానీ పూకు కెలకడం మొదలెట్టింది! ఇంక అమ్మా-స్వానీ వాళ్ళ షో వాళ్ళేసుకుంటారు అని వాళ్ళని వదిలేసి, మిగతావాళ్ళకేసి చూసేసరికి, లల్లీ-పారూ-అవీ-సవీ నలుగురూ పుష్పా-పెద్దీ సళ్ళతో ఆడుకుంటూ కనిపించారు! “మీరారుగురూ మీ గోల మీరు చూసుకోండి” అనుకుంటూ, ఇంకా కిందే కూర్చుని వీళ్ళందరి పాలాటల్ని నవ్వుకుంటూ చూస్తూ ఉన్న అనూ చెయ్యి పట్టుకుని పక్కకి లాక్కెళ్ళి, “నీయమ్మ! నీకు నేను గౌరవమివ్వడం లేదా? నామీదే అలుగుతావా? ఇందాకే నీ గుద్ద నాకాను కదే? నా పాంపిల్లా!” అంటూ లటుక్కున దాని దొండపండు పెదాలని నా పెదాలతో కబ్జా చేసేసి ఒక రాక్షస లిప్కిస్ పెడుతూ ఉంటే అది తన పెదాలను లాక్కుని, తలని నా గుండెల్లో దూర్చి, “నువ్వు మర్చిపోతున్నావ్! నువ్వు తాళి కట్టిన పెళ్ళాన్ని! తాళైతే కట్టావు! ప్రపంచానికి నా పెళ్ళాం అని గొప్పగా పరిచయం చేసావు! ఏనాడైనా కట్టుకున్న పెళ్ళానికి ఒక చీరా-జాకెట్టు పట్టుకొచ్చావా? కనీసం మూరెడు మల్లెపూలు ప్రేమగా తెచ్చి, పెట్టుకోవే అని అన్నావా? నేను కాక ఇంకెవ్వరు నిన్ను సాధిస్తారు? పెళ్ళాం అలకలు తీర్చాల్సిన బాధ్యత మొగుడిదే! ఆ ఆది దంపతుల దగ్గరనుంచీ, ఈనాడు మన దాకా ఇదే రూల్! నన్ను మర్యాదగా ఒక సగటు మొగుడు తన పెళ్ళాన్ని గారం చేసినట్టు గారం చెయ్యి! బుజ్జగించు! లాలించు! బ్రతిమాలుకో! బెదిరించాలని చూడకు! నాగ యువరాణి అనివేషలానో, లేక కాబోయే నాగరాణిలానో ట్రీట్ చేసావో ఊరుకోను! నీ పెళ్ళాంలా చూడు!” అంటూ నాకు వార్నింగ్ ఇవ్వసాగింది!

అనూ బాధేంటో అర్థమైన నాకు దానిమీద మరింత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చి, నా కౌగిట్లో బంధించి, దాని నుదురుమీద ముద్దు పెట్టి, “అందరు మొగుడూ-పెళ్ళాల్లా ఉండాలి అన్నది నీ కోరిక! ఒకే! నీతోనేనా, లేక నాతో తాళి కట్టించున్న వాళ్ళందరితోనూనా! క్లారిటీ కావాలి! వాళ్ళతో కూడా ప్రేమగా ఉండడం చూసి, నువ్వు అలిగావూ అంటే బావోదు ముందరే చెబుతున్నా!” అంటూ ఈ సారి అది దాని పెదాలు దాచుకునే ఛాన్స్ ఇవ్వకుండా, ఒక చేత్తో దాని బుగ్గలు పట్టుకుని దాని దొండపండు పెదాలను చప్పరిస్తూ ఉండేసరికి, అదీ దాని రెండు చేతులూ నా వీపు చుట్టూ వేసి కౌగలించుకుంది! నేను దాన్ని నావైపు నొక్కిపెడుతున్న నా ఎడమ చేతిని దాని నడుమ్మీంచి కిందకి జార్చి, దాని గుద్దబొక్కలో నా చూపుడు వేలు దూర్చి పొడవడం మొదలెట్టాను! ముందరివైపు ఎటెన్షన్లో ఉన్న నా మచ్చగాడు దాని పల్చని పొట్టని పొడుస్తూ, దాని బొడ్డులో దూరడానికి ప్రయత్నించసాగాడు! ఒక రెండు నిముషాలు నా ముద్దుని ఎంజాయ్ చేసి, ఇంక దానికి ఊపిరాడక, బలవంతాన తన పెదాలు విడిపించుకుని గట్టిగా ఊపిరి పీలుస్తూ, “రాక్షసుడా! ఏదో ఒక మాయ చేసి నన్ను బుట్టలో పడేస్తావ్! ఆ! నాతోనే కాదు! నువ్వు తాళి కట్టినవాళ్ళందరితోనూ ఇట్లానే ప్రేమగా ఉండాలి!” అనేసరికి, నేను కిసుక్కున నవ్వుతూ, “మరి మధ్యాహ్నం నేను చేసింది అదే కదా? పదిహేనేళ్ళ నాడే తాళి కట్టిన మణత్తని ప్రేమగా దగ్గరకి తీసుకుని, మొగుడు పోయాడు అని ఏడుస్తున్న దాన్ని నా మొడ్డతో ఓదార్చాను! నేను చేసింది తప్పెలా అవుతుందే?” అంటూ లాజిక్తో దాన్ని తిరుగులేని దెబ్బ కొట్టాను!

నేను లా పాయింట్ మాట్లాడేసరికి, అది తెల్లమొహం వేసి, “మహాప్రభో! నీకూ నీ మొడ్డకీ ఒక నమస్కారం! నువ్వు రాటుదేలిపోయావ్! మస్కాల రాయుడా! రెండు నిముషాల్లో నాది తప్పని ప్రూవ్ చేసావ్! నాలిక చివరే సమాధానాలు పెట్టుక్కూర్చుంటావే! నీ యంకమ్మా” అంటూ నన్ను గుండెలమీద పిడికిళ్ళతో గుద్దుతూ ఉంటే, వాళ్ళాటలు ఎప్పుడు ఆపేసారో కానీ, మా ఇద్దరి వాదనా వింటున్న అందరూ పకపకా నవ్వుతూ ఉంటే అనూ మరింత సిగ్గుపడిపోయింది! దాని ఇబ్బంది చూసి అమ్మ, “ఉండండే! నవ్వకండి! అనూ సగటు భార్యలా తన భర్త తనమీద ప్రేమ కురిపించాలి అని కోరుకుంటోంది! అంతే కదా! కొండమీద కోతో, చిటారుకొమ్మనున్న పండో అడగట్లేదు! మీరందరూ నవ్వితే మీ ముడ్లు పగుల్తాయ్! బావోదు చెబుతున్నా! భర్త అంటే పెళ్ళాని తన మీద భరించేవాడే కాదు, పెళ్ళాం మనసెరిగి, అదగకుండానే దాని కోరికలు తీర్చాలి! మొగుడూ-పెళ్ళాం అంటే సెక్స్ మాత్రమే కాదు! చాలా బంధాలూ-అనుబంధాలు ముడివేసుకున్న ఒక పవిత్రమైన రిలేషన్! ఒరేయ్ విన్నూ! దీని బాధలో నిజముందిరా! తాళి కట్టాక ఈ ఆర్నెల్లల్లో కనీసం ఒక చీరముక్క కూడా నువ్వు కొనివ్వలేదు ఎవ్వరికీ! కొంచెం బాధ్యత నేర్చుకో!” అంటూ చెయ్యెత్తి నాకో మొట్టికాయవేసింది! ఇంతలో అమ్మ చెయ్యెత్తడం చూసిన పారూ లటుక్కున అమ్మ చంకలో దూరి నాకడం మొదలెట్టింది! “దీనెమ్మా! ఇదొకర్తి! నా చంక కనపడితే చాలు! కరెంటు పోలుని చూసి కుక్క కాలెత్తినట్టు, ఇది దీని నాలుకని పెట్టి చంక నాకేస్తోంది!” అంటూ ముద్దుగా విసుక్కుంటూనే దాన్ని తన చంకకి అదుముకుంది అమ్మ!
Next page: Chapter 025.3
Previous page: Chapter 025.1