Chapter 027.7

నాగాలాండ్లో నరమేధం - 4!

చెప్పినట్టుగానే అనూ అయిదో నిముషంలో ఫైరింగ్ మొదలెట్టేసింది! ఆ తర్వాత ఇంకో రెండు నిముషాలకి లల్లీ వైపునుంచి గన్ సౌండ్స్ వినిపించాయి! మంటలు మొదలయ్యేసరికి, క్యాంప్ లో అరుపులూ కేకలూ మొదలయ్యాయి! నేను చెట్లను కవర్ గా తీసుకుని క్యాంప్ వైపు స్పీడుగా పరిగెత్తేసరికి, సెక్యూరిటీ టవర్స్లో ఉన్న వాళ్ళు మంటలు వచ్చిన వైపు ఆందోళనగా చూస్తూ ఉండి నన్ను పట్టించుకోలేదు! అదే వాళ్ళు చేసిన తప్పు! యం.జీ 42 ని మాడిఫై చేశారు అని చెప్పుకున్నాం కదా! మెడలో ఉన్న గ్రనేడ్స్ దండలోంచి ఒక గ్రనేడ్ పిన్ను పీకి, లాంచర్లో పెట్టి ఫస్టు టవర్ ని ఎయిం చేసి ఫైర్ చేశాను! దీనెమ్మ! నా పుణ్యం పుచ్చిపోయింది! ఫస్ట్ టైం నా ఫైర్ మిస్ఫైర్ కాలేదు! కరెక్ట్గా పోయి టవర్ని గుద్దుకుని పేలింది గ్రనేడ్! ఆ సౌండ్ విని మిగిలిన రెండు టవర్స్లో ఉన్న వాళ్ళు ఎయిం తీసుకునేలోపు ఇంకో రెండు గ్రనేడ్స్ అంపకం చేసి వాటినీ పేల్చేసా! నా వైపున ఇంక గ్రౌండ్ ఫోర్స్ మాత్రమే ఉంది! గ్రనేడ్స్ పేల్చడం ఆపి, మెషీన్ గన్ ఫైరింగ్ మొదలెట్టాను! గుడ్డెద్దు చేలో పడినట్లు, చేతిలో ఎవరైనా వెపన్ తో కనిపిస్తే చాలు, వాళ్ళ వైపు కాల్చుకుంటూపోతున్నా! విజన్ కి ఇబ్బంది ఏం లేదు! టవర్స్ మూడూ తగలడుతూ దేదీప్యమానంగా వెలిగిపోతోంది కను చూపు మేర అంతా! ఎటువంటి ఇబ్బందీ లేదు! మొదటి బెల్ట్ ఆఫ్ బుల్లెట్స్ కంప్లీట్ అయ్యేసరికి, కనుచూపు మేరలో శవాలూ, బుల్లెట్ దెబ్బలు తిని మూలుగుతున్న టెర్రరిస్టులూ మాత్రమే కనిపిస్తున్నారు! జాలీ దయా దాక్షిణ్యం లేకుండా, కైజార్ ఎడమ చేతిలోకి తీసుకుని, మూలుగుతూ పడిఉన్న నాకొడుకులొక్కక్కడినీ పొడిచి పొడిచి చంపసాగాను! సౌత్ సైడ్ నుంచి బాంబు పేలుళ్ళు వినిపించ సాగాయి! మనసు ఒక్కసారి ఊగిసలాడింది "లల్లీ సేఫ్ యేనా!" అని మనసులో అనుకున్నా! సేం టైంలో అనూ కూడా “లల్లీ! నువ్వు జాగ్రత్తే కదా?” అని అంది!

ఒక పది సెకండ్ల మౌనం తర్వాత “నేను సేఫ్! టెన్ ఫీట్ దూరంలో గ్రనేడ్ పేలింది! అంతే! జస్ట్ చెవులు దిబ్బళ్ళు పడ్డాయి! ఏం కాలే! నాట్ ఏ స్క్రాచ్ ఆన్ మీ! కంటిన్యూ ద అటాక్!” అంటూ లల్లీ రిప్లై ఇచ్చింది! “హమ్మయ్య! టేక్ కేర్ లల్లీ! ఒసే సవీ! నువ్వెక్కడ ఉన్నా లల్లీ ని షాడో కవర్ చెయ్యి” అని అన్నా! అనూ కూడా “ఓకే ఒకే! టేక్ కేర్! సవీ! లల్లీ ని జాగ్రత్తగా చూడు! అవీ ఏం చేస్తున్నావ్?” అని అంటూ దాని ఫైరింగ్ కంటిన్యూ చేస్తూ పోయింది! అవీ “నాకు అబెని దొరికింది! ఆవిడని ముందర నాథుని వద్దకు చేరుస్తున్నా! విన్నూ! నాథా! మేము ఎగువ నుంచి నీ వైపే వచ్చుచున్నాము! నీ వైపు ఒక ఏడుగురు ముష్కరులు ఆయుధాలతో నీ కుడి వైపు నుంచి వచ్చున్నారు!” అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చింది! నేను వెంటనే ఒక గ్రనేడ్ లోడ్ చేసి అటు వైపు ఫైర్ చేసా! ఒక నాలుగు సెకండ్ల తర్వాత ఆర్తనాదాలు వినిపించాయి! నేను ఇంకో గ్రనేడ్ కూడ లోడ్ చేసి మళ్ళీ అటు వైపే పేల్చా! ఈ సారి పేలుడు తర్వాత నిశ్శబ్దం! ఇంతలో అవీ జెట్ స్పీడ్ లో అబెనిని నా వైపు తీసుకొచ్చింది! ఆవిడ వంటిమీద గొనెసంచీని చింపి వేసుకుంది! నడుం చుట్టూ ఒక తాడు కట్టి ఉంది! చూడడానికి, రాక్షసుడు సినిమాలో బానిసల క్యాంప్లో ఉన్న చిరంజీవి గెటప్లో ఉంది ఆవిడ! కంఫర్మ్ చేసుకోవడనికి ఆవిడ చేతి మీద పచ్చబొట్టు చెక్ చేసుకున్నాక, “అవీ! అదిగో జీపు అందులో కూర్చోబెట్టు ఆవిడని! జీపు చుట్టూ రక్షణ కవచం ఏర్పాటు చెయ్యి! ఎవరికీ ఆ వాహనం కనిపించరాదు! ఏవండీ! మీరు ఎట్టి పరిస్థితులలోనూ జీపు దిగద్దు! మిగతావాళ్ళని క్షేమప్రాంతానికి చేర్చాక మేమే మీ వద్దకు వస్తాం!” అంటూ ఆవిడకి చెప్పి ముందుకు పరిగెత్తాను! అవీ ఆవిడని జీపులో కూర్చోబెట్టి, తన మాయతో ఆ జీప్ ఎవరికీ కనిపించకుండా మరియూ ఆవిడ జీపు దిగకుండా మంత్రకట్టు కట్టి నా దగ్గరికి వచ్చింది!

వెంటనే నా దగ్గరకి వచ్చి “నాథా! మిగిలిన ఆడవాళ్ళు కొంచెం కూడా ఓపిక లేనట్టు మత్తుగా ఉన్నారు! వారందరినీ క్షేమంగా తీసుకు వచ్చుట కొంచెం కష్టతరము! ఈవిడని స్పృహలోకి తీసుకువచ్చుటకే నాకు నాలుగు నిముషములు పట్టినది! మాదకద్రవ్యములను ఆ ఆడవారందరికీ ఈ ముష్కరులు అలవాటు చేసి బానిసలు వలే వంటి మీద వస్త్రములు లేకుండా నగ్నముగా ఉంచినారు! ఈవిడకి వస్త్రములు వేయుటకు నేను పడిత తిప్పలు అంతా ఇంతా కాదు! ఈవిడని మనము తీసుకుపోయిననూ మామూలు మనిషిని చేయుటకు మనకు కనీసము ఒక పక్షము సమయము కావలెను!!” అంటూ అసలు విషయం చెప్పేసరికి, ఈ టెర్రరిస్టులు చేస్తున్న బార్బెరిక్ పనులకు నాకు కాలి బొటన వేలు నుంచి కోపం మొదలయ్యింది! చేతిలో ఉన్న యం.జీ 42 ని ఎయింలెస్ గా తిప్పుతూ కాల్చడం మొదలెట్టాను! నా గన్ ఫైర్ సౌండ్ నేనెక్కడ ఉన్నానో అందరికీ తెలియచెప్పసాగింది! అందరూ దీపంలో పడి మాడిపోవడానికి సిద్ధపడిన ఉసుళ్ళ మాదిరి నా వైపు రాసాగారు! నేనట్లా సెమీ సర్కిల్లో తిరుగుతూ ఫైర్ చేస్తోంటే, తమకి తగుల్తున్న బుల్లెట్లకి పిట్టల్లా ఆ వెధవలు రాలిపోతూ ఉంటే, అవీ పడినవాళ్ళ పీకల మీద కాలేసి తొక్కి చంపుతోంది! మేం చెప్పినట్టుగా సవీ లల్లీకి షీల్డ్ లా నుంచుని, దానిమీదకొస్తున్న బుల్లెట్లనీ, బాంబులనీ ఆపుతోంది! నేను ఫైరింగ్ చేస్తూనే, “అనూ-లల్లీ కం-ఇన్ కం-ఇన్! మనకి ఇష్యూ ఉంది! అందరు ఆడవాళ్ళూ డ్రగ్స్ మత్తులో ఉన్నారు! అదీ వంటి మీద బట్టలు లేకుండా! నేను పోలేను అటు వైపు! లల్లీ నువ్వూ పోవద్దు! అవీ-సవీల మాయలు సరిపోవు అంతమందిని సేఫ్టీకి చేర్చడానికి! గుడి దగ్గర ఉన్న వాళ్ళ హెల్ప్ తీసుకుంటే బెటర్ అనిపిస్తోంది! మీరేమంటారు?” అంటూ అడిగా! “నిన్న రాత్రి అమ్మా-నేనూ ఇద్దరమూ, అందరినీ ఇక్కడికి తీసుకొచ్చినట్టుగా గుడి దగ్గర అందరూ తమ శక్తులను మనలో ఎవరో ఒకరికి పాసాన్ చేస్తే సరిపోవచ్చు!” అంటూ అనూ ఫైరింగ్ చేస్తూనే రిప్లై ఇచ్చింది!

లల్లీ వెంటనే, “స్వానీ-పుష్పా! ఎక్కడున్నారు! ఛానల్లోకి రండి!” అంటూ తలుచుకునేసరికి, స్వానీ-పుష్పా ఇద్దరూ లైన్లోకి వచ్చారు! “అనూ వాళ్ళమ్మగారినీ, ఇంద్రజాదేవి వాళ్ళనీ మీ అందరి దివ్య శక్తులను అనూకి-అవీ-సవీ కి నిన్న రాత్రి మాదిరి అంపకం చెయ్యగలరా లేరా? అని అడగండి! మీ దివ్య శక్తుల సాయంతో వీళ్ళు ముగ్గురూ ఇక్కడ సోయలేకుండా పడి ఉన్న రెండువేలమంది ఆడవాళ్ళని సేఫ్ ప్లేసుకి చేర్చగలరేమో! అసలే మీ అమ్మలిద్దరూ బహిస్టులో ఉన్నారు! వాళ్ళు సాయపడగలరా?” అంటూ వాళ్ళని కనుక్కుని త్వరగా చెప్పమంది! “ప్లాన్-బీ ఏంట్రా విన్నూ! ఒక వేళ వాళ్ళు మనకి సాయం చెయ్యలేకపోతే, మనం ఈ పంటని నాశనం చెయ్యడానికి మంటని వాడలేము! ఏడొందల ఎకరాల పంట! మంట పెడితే కానీ పని కాదు! మంట పెడితే ఆ రెండువేలమంది ప్రాణాలూ రిస్క్లో పడతాయి! ఏం చేద్దాం?” అంటూ అనూ తన వైపున ఫైరింగ్ చేస్తూనే అడిగింది! ఈ కమ్యూనికేషన్ అంతా మా టెలీపతీ ఛానల్లోనే అవుతోంది! మేమేమీ వాకీ-టాకీలూ రేడియో సెట్లూ వాడట్లే! స్వానీ “అలాగే!” అంటూ పోయి అందరినీ అడిగి, మళ్ళీ లైనులోకి వచ్చింది! దాని రిప్లై ఏంటీ అంటే, రెండువేలమందిని ఒకేసారి మాయం చెయ్యాలంటే, ఆడవాళ్ళయిన వాళ్ళ శక్తులను, నాకు పాసాన్ చేస్తే, నాలో నిద్రాణమై అప్పుడప్పుడూ ఒక్కోటిగా బయటపడుతున్న శక్తులు మేల్కొని నేనే వాళ్ళందరినీ సేఫ్టీకి చేర్చే ఛాన్స్ ఉంది అంట! “దానికి అనూ-అవీ-సవీ కూడా ఒకే చోట నీ పక్కనే ఉండాలి మరి! ఇది ట్రై చేద్దామా??” అని అడిగింది స్వానీ! అనూ “సవీ-లల్లీ ఇద్దరూ విన్నూ దగ్గరికి వచ్చేయ్యండే! నేనూ వస్తున్నా! ఇదేదో ట్రై చేద్దాం!” అంటూ తన అంగీకారం తెలిపింది!

లల్లీ కూడా “సరే! వస్తున్నా!” అని ఫైరింగ్ చేస్తూనే నా వైపు రాసాగింది! “గుడి దగ్గర అందరూ పద్మాసనాలు వేసి రెడీగా ఉన్నాము!” అని స్వాని చెప్పింది! ఈ లోపు అనూ, లల్లీ, సవీ ముగ్గురూ నావైపు వచ్చారు! అవీ ఇంకెంతమంది ఉన్నారో చూసి చెప్పవే అనేసరికి, “మంటల ఆర్పడానికి సుమారు ముప్పై మంది ఉన్నారు! మనం ఇప్పటివరకూ ఒక వంద మందిని లేపేసాం! ఇంకో నూరు-నూటయాభై మంది ఉన్నారు! వాళ్ళు అర్థచంద్రాకారంలో మనల్ని చుట్టుముట్టడానికి కదుల్తున్నారు!” అని చెప్పింది! నన్నూ-లల్లీని కొంచెం సేఫ్ ప్లేస్ కి తీసుకెళ్ళి మధ్యలో కూర్చోబెట్టి, అనూ-అవీ-సవీ ముగ్గురూ పద్మాసనం వేసుకుని మా చుట్టూ ట్రయాంగిల్లో కూర్చున్నారు! అనూ “స్వానీ! మేమూ రెడీ!” అనగానే ఏక సమయంలో అక్కడ గుడి దగ్గరా, ఇక్కడ వీళ్ళు ముగ్గురూ మంత్రం చదవడం మొదలెట్టారు! లల్లీకీ నాకూ మా శరీరాల్లో ఏవేవో మార్పులు వస్తున్నట్టు మా శరీరాలు వేడెక్కడం తెలుస్తోంది! కాసేపటికి ఒక ఎక్కడినించో ఒక పెద్ద కాంతిపుంజం వచ్చి మా ఇద్దరి తలల మీద స్థిరంగా గాల్లో నుంచుని ఉంది! అదే సమయంలో అనూ-సవీ-అవీలలోంచి చిన్న చిన్న కాంతి పుంజాలు బయటకొచ్చి పైనున్న పెద్ద కాంతిపుంజంలో ఐక్యమైపోయాయి! అవీ-సవీ-అనూ ముగ్గురూ నీరసంతో వెనక్కి వాలిపోయి ఆ దివ్వె కేసే చూస్తూ ఉన్నారు! అది మొదట లల్లీలో ఐక్యమైపోయింది! లల్లీ కేసి చూసేసరికి, తన చుట్టూ ఒక రకమైన గ్లో కనిపిస్తూ ఉంది! నాకర్థం కాక అనూ-అవీ-సవీలకేసి చూస్తూ ఉంటే, సవీ, “నాథా! మీ ఇరువురి ప్రాణమూ ఒక్కటే కదా! ముందర లల్లీ శరీరంలో నిద్రాణమైయున్న శక్తులను మేల్కొలిపి తనలో కలుపుకుని ఆ జ్యోతి మరల బయటకు వచ్చి నీలో ఐక్యమగును!” అని అంటూ నీరసంతో కళ్ళు మూసుకుంది!

అంతలో లల్లీలో ఉన్న కాంతిపుంజం బయటకొచ్చి నాలో కలిసిపోయింది! లల్లీ నా ఎవెర్ గ్రీన్ డార్లింగ్! అదీ నీరసంతో వెనక్కి వాలిపోయింది! నాకు ఖంగారొచ్చేసరికి, లతికాదేవి గొంతు వినిపించింది నాకు! “జామాతా దిగులు వలదు! మా అందరి శక్తులనూ నీకు వశం చేయుటకు వీరందరూ మంత్రము చదివితిరి! బహిస్టులో ఉన్నందున నేనూ, శంతనూ మా శక్తులను నీకు అంపకం సేయుట సాధ్యపడలేదు! కొలది సమయము వారు విశ్రమించిన తేరుకొందురు! గమనించుకొనుము! ఇప్పుడు వీరందరూ ఎటువంటి శక్తులు లేని సామాన్య స్త్రీలు! శక్తులు కేవలము నీకునూ ఇచ్చట బిడ్డ పారిజాతమునకూ మాత్రమే కలవు! వారిని కాపాడుకొనుచూ నీ లక్ష్యము నెరవేర్చుకొనవలెను! గమనించుము! నీ శరీరములో ఈ శక్తి ఒక ఘడియ అనగా ఇరవైనాలుగు నిముషములు మాత్రమే ఉండును! తరువాత నిను వీడి ఎవరి శక్తులు వారిలో తిరిగి కలిసిపోవును!!” అంటూ అంటూ చేతావనీ ఇస్తూ నా నెత్తిన ఇంకో బాధ్యత పెట్టింది ఆవిడ! నేను వెంటనే లేచి నా చేతికున్న వాచ్ లో 24 నిముషాలకి టైమర్ సెట్ చేసుకుని, అనూ-అవీ-సవీ-లల్లీలని ఇద్దరిద్దరుగా అందరినీ తీసుకుని జీప్ దాచిన చోటకి వచ్చి వాళ్ళను జీప్లో పడుకోబెట్టి, నాకేసే చూస్తూ ఉన్నా అబెనితో ఏవండీ! వీళ్ళని జాగ్రత్తగా చూడండి అంటూ, జీప్లోంచి మరికొంత అమ్యునిషన్ తీసుకుని వెనక్కి పరిగెత్తి ఫైరింగ్ మొదలెట్టాను! ఇప్పుడు మొదలయ్యింది అసలు యుద్ధం! నాలో ఉన్న శక్తులవలనో లేక టైం లేదన్న ఖంగారువలనో, అప్పటిదాకా గుడ్డిమైలారంలా మిస్సవ్వుతూ ఉన్న నా గురి, ఇప్పుడస్సలు మిస్సవట్లేదు! బుల్లెట్కి ఒకడు అరుస్తూ కిందపడసాగాడు! ఇంతలో ఒక బుల్లెట్ నా కుడి భుజాన్ని రాసుకుంటూ పోయింది! గబుక్కున నేను నా ఎడమ చేత్తో అదుముకునేసరికి, చేతికి రక్తం తగిలి, నాలో కోపం మళ్ళీ పీక్స్ కి పోయింది! ఏం చేస్తున్నానో తెలియని స్టేజ్ లోకి వెళ్ళిపోయాను!

ఒక్కసారిగా గట్టిగా పొలికేక పెట్టేసరికి, ఆ అరుపుకి చాలామంది స్పృహ తప్పారు! ఆ పొలికేకకి దూరంగా షెడ్డుల్లో మత్తుగా పడిఉన్న రెండువేలమంది ఆడవాళ్ళూ మెలుకువలోకి వచ్చారు! ఇంకా కోపం తగ్గక వంగుని గట్టిగా నా ఎడమచేత్తో నేలమీద చరుస్తూ ఇంకోసారి అరిచాను! ఈసారి నా చరుపుకి నేల కంపించి, చెరువులో బెడ్డ వేస్తే రిపిల్స్ వచ్చినట్టు, అలలుగా భూమి కంపిస్తూ, ఏడొందల ఏకరాల్లోని పంటా, వేళ్ళతో సహా భూమిలోంచి బయటపడిపోయాయి! ఆ రిపిల్స్ తగిలి, అయోమయంతో ఉన్న రెండువేలమంది ఆడవాళ్ళలోనూ చలనం వచ్చి, ఖంగారుగా లేచి తమకేసి తాము చూసుకుంటూ, చేతులతో సళ్ళనూ, పూకులనూ కప్పుకుని బయటకు పరుగులు తీయడం మొదలెట్టారు! వాళ్ళు తప్పించుకుంటున్నారు అని గమనించిన టెర్రరిస్టులు గన్స్ వాళ్ళ వైపు ఎయిం చేసేసరికి, నాకింకా ఆవేశం పెరిగిపోయి, ఇంకోసారి గట్టిగా అరిచాను! ఈ అరుపు ఎంత భయంకరంగా ఉందీ అంటే, ఏదో ఆటం బాంబ్ పేలినంత శబ్దం వచ్చింది! నా చుట్టూ నన్ను ఎయిం చేసి ఫైరింగ్ చేస్తున్న టెర్రరిస్టులు అందరి చెవుల్లోంచీ, నోళ్ళల్లోంచీ, ముక్కుల్లోంచీ రక్తం వస్తూ ఒక్కక్కడూ కింద పడిపోయి గిలగిలా కొట్టుకోసాగాడు! ఇంకా నా చేతిలోనే ఉన్న యం.జీ42లోకి లాస్ట్ మ్యాగ్జయిన్ బెల్ట్ లోడ్ చేసి, జాలీ దయా లేకుండా ఒక్కొక్కడినీ కాల్చుకుంటూ ముందరకి వెళ్ళసాగాను! ఎంతో సేపు పట్టలేదు! స్టాప్ వాచ్ ఆన్ చేసిన పదిహేనో నిముషంలో నన్ను కమ్మేసిన నూట యాభై మంది టెర్రరిస్టులూ అంతమైపోయారు! ఆడవాళ్ళందరూ నాకేసి పరిగెత్తుకొస్తూ ఉంటే, నా నోట్లోంచి “ఎక్కడి వాళ్ళు అక్కడే ఆగి, ఎవరు ఎక్కడికి వెళ్ళాలనుకుంటున్నారో మనసులో తలుచుకోండి” అని అరుపు వచ్చింది అందరూ ఆగిపోయి నాకేసే చూస్తూ ఉంటే, అప్రయత్నంగా ఏదో మంత్రం చదివాను నేను! అంతే, ఆడవాళ్ళందరూ ఒక్కొక్కళ్ళుగా మాయమవ్వసాగారు! హోల్ ప్రాసెస్ ఇంకో మూడు నిముషాలు పట్టింది!

ఒక్కళ్ళు కూడా మిగలలేదు అని కంఫర్మ్ చేసుకున్నాక, మెషీన్ గన్ పక్కన పడేసి, పద్మాసనం వేసి, కళ్ళు మూసుకుని ఒక మంత్రం చదివాను! అంతే! ఇటువైపు కూడా దావానలం మొదలయ్యి, నేలలోంచి బయట పడిన పంట మొత్తం తగలబడిపోతూ మంట వేగంగా రెండో వైపున్న మంట కేసి సాగిపోయింది! అటువైపు మంటలను ఆర్పడానికి ప్రయత్నిస్తున్న ముప్పై మంది టెర్రరిస్టులూ శలభాల్లా మాడి మసైపోవడం నాకు కనిపించింది! ఒక్క టెర్రరిస్టు కూడా ప్రాణాలతో లేడు అని నిశ్చయించుకున్నాక, నేను తిరిగి జీప్ దగ్గరకి వచ్చి, జీప్ డోర్ తీస్తూ ఉండగానే, స్టాప్ వాచ్ అలారం మోగడం మొదలయ్యి, అదే క్షణంలో నాలోంచి కాంతి పుంజం బయటపడి, ముందర లల్లీలో దూరి, దానిలోంచి ఒక నిముషం తర్వాత బయటపడి అందులోంచి మూడు చిన్న జ్యోతులు రేస్ లాగా వచ్చి అనూ-సవీ-అవీలల్లో కలిసిపోయాక, ఆ దివ్వె గాలిలో కాసేపు రెపరెపలాడి, గుడి ఉన్న డైరెక్షన్లో గాల్లో స్పీడుగా వెళ్ళిపోయింది! ఆ దివ్వె అట్లా గాల్లో గుడికేసి బయలుదేరగానే నేను స్పృహతప్పి కింద పడిపోయాను! కళ్ళు తెరిచేసరికి, నా మొహంలో మొహం పెట్టి పారూ ఆందోళనగా నాకేసి చూస్తూ ఉంది! ఎక్కడున్నానా అని చుట్టూ చూస్తూ ఉంటే, పారూ “వర్రీ కాకురా! నువ్వు స్పృహ తప్పాక, అబెని, నిన్ను అతికష్టమ్మీద జీపెక్కించింది! ఇంతలో అనూ-అవీ-సవీ స్పృహలోకొచ్చి, అందరినీ సేఫ్ గా గుడి దగ్గరకి తీసుకొచ్చేసారు! నువ్వు బెటర్! త్వరగా కళ్ళు తెరిచావ్! లల్లీ ఇంకా మగతగానే ఉంది!” అంటూ కొంచెం దూరంలో గుడి స్థంబానికి ఆనుకుని కూర్చుని, సుమిత్రత్త తన బాయ తీసి చేపుతూ ఉంటే, అత్త బాయలోంచి పాలు తాగుతూ ఉన్న లల్లీ కనిపించి నా ప్రాణాలు కుదుటపడ్డాయి! నేను ఖంగారుగా లేవబోతూ ఉంటే, “ఉండరా! నువ్వింకా సెట్టవ్వలేదు! ఇంకా నీరసంతో ఉన్నావు!” అంటూ నన్ను ఆపి తన వడిలోకి లాక్కుంది!

ఎటువంటి కల్మషమూ లేకుండా, ఒక తల్లి తన బిడ్డని ఒడిలోకి తీసుకుని పాలు పట్టినట్టుగా, పారూ నా తలని తన ఒడిలో పెట్టుకుని, నాగరాజుని తలుచుకుని, నా నోట్లోకి తన సన్ను కుక్కింది! నాగరాజిచ్చిన వరం వల్ల పాలు ధారగా నా నోట్లోకి రాసాగాయి! అప్రయత్నంగా గుటకేస్తూ పారూ సన్ను కుడవసాగాను! ఒక అయిదునిముషాలు రెండు సళ్ళలోని పాలూ తాగాక, కొంచెం శక్తి వచ్చినట్టు అనిపించింది! పారూకి థాంక్స్ చెబుతూ, లేచి నుంచుని చుట్టూ చూసేసరికి, అందరూ టెంట్స్ వద్ద నేల మీద మగతగా పడుకుని ఉన్నారు! లతికత్తా-శంతనత్త వాళ్ళకి సపర్యలు చేస్తూ ఉన్నారు! “ఏంట్రా? అంత పొలికేక పెట్టావ్! ఇక్కడిదాకా భూమి కంపించింది తెలుసా! నీరసంతో పడుకున్న అందరూ ఒక్కసారి ఎగిరిపడ్డారు! శంతనమ్మా-లతికమ్మా చెప్పారు కాబట్టి సరిపోయింది! లేదంటే అందరమూ ఎంత ఖంగారు పడ్డామో తెలుసా!” అంటూ నన్నింకా ఆపుతున్న పారూ కేసి అనుమానంగా చూస్తూ “అమ్మెక్కడ! అమ్మ కనిపించట్లేదు! అమ్మేమయ్యింది?” అని అడిగా! అది సమాధానం చెప్పకుండా తలదించుకునేసరికి, నాకు మరింత అనుమానం వచ్చి ఖంగారుగా అమ్మ ఉండే టెంటు కేసి పరిగెత్తా! అక్కడ అమ్మ నీరసంగా పడుకుని ఉంది! “ఏమయింది అమ్మా!” అంటూ ఖంగారుతో కుదుపుతూ అమ్మని తట్టి లేపేసరికి, అమ్మ కళ్ళు తెరిచి నాకేసి చూస్తూ, నీరసంతో నవ్వి, నా చేతిని తన పూకుమీద పెట్టుకుంది! డేటొచ్చేసింది అమ్మకి! నాగరాజు చెప్పినట్టు నా అంశ అమ్మలో నిలవలేదు! నా అరుపు దెబ్బకి అమ్మ పిడత పగిలిపోయింది అనుకుంటా! “సారీ రా విన్నూ! ఇంకో నెల పోస్ట్ పోన్ అయ్యింది నీ గోల్! నీ అరుపుకి నా వళ్ళంతా జలదరించి, ఒక్కసారిగా ఏదో అయిపోయినట్టు అనిపించింది! వెంటనే బ్లీడింగ్ స్టార్టయ్యిపోయింది! సారీరా కన్నా! నీకు బిడ్డని ఇవ్వలేకపోయాను ఈ నెల కూడా!” అంటూ ఒక జీవంలేని నవ్వు నవ్వుతూ, అమ్మ కన్నీరు పెట్టుకోసాగింది!

అమ్మ తలని నాగుండెలకి హత్తుకుని, “అమ్మా! పొరబాటున కూడా నువ్వట్లా అనకు! మనకి ఇంకా రాసిపెట్టి లేదు! ఇంకొన్నాళ్ళు ఆగాలనుకుంటా!” అంటూ అమ్మ మౌనంగా వీపు మీద రాస్తూ ఉండిపోయా! ఇంతలో లల్లీ తేరుకున్నట్టు ఉంది, అదీ పారూ దగ్గర్నుంచి విషయం తెలుసుకుని, టెంటులోకొచ్చి, మా ఇద్దరినీ కౌగలించుకుని ఏడవసాగింది! “నీయమ్మ! ఏమయిందని ఏడుస్తున్నావే? కొంపలేం మునిగిపోలేదు! 48 గంటల్లో బిడ్డ ఎదగదు! కేవలం అండమూ-వీర్యకణమూ మేటవ్వుతాయి అంతే! రమ్మమ్మకి ఏదో అబార్షన్ అయిపోయినట్టు ఏడుపు మొహాలేసుకోకండి! ఏం కాలేదు! ఛీరప్ బడ్డీస్! ” అంటూ పారూ వచ్చి మమ్మల్ని కెలుకుతూ, మా నిర్వేదం నుంచి బయటపడేసింది! “నిజమే కదా! నిన్న తెల్లారుకట్ల కారులో కార్చావు! ఇవ్వళ రెండో రోజు! రెండు రోజుల్లో అమ్మకి కడుపు అన్న కంఫర్మేషన్ కూడా రాదు! ఎప్పుడో వారం తర్వాత రావలసిన డేట్ నీ పొలికేకకి ముందరొచ్చేసింది! అంతే కదా! పారూ చెప్పిందాంట్లో నిజముంది! ఛీరప్!” అంటూ లల్లీ మా ఇద్దరికన్న ముందర తేరుకుని మమ్మల్ని ఛీరప్ చెయ్యసాగింది! మేమింకా అట్లా మౌనంగా ఉండేసరికి, పారూకి చిర్రు దొబ్బి, దాని షర్ట్ బతన్స్ విప్పి దాని సళ్ళని పిండుతూ మా మీద పాల ధార పడేట్టు చెయ్యసాగింది! పారూ కన్నా కింకీ ఫెలో ఎవరున్నారు చెప్పండీ? అది చేసే తుంటరి పనులకి అమ్మకి నవ్వొచ్చి, “ఆపవే పారూ! పాలబంక! ఇప్పుడు ఈ అర్థరాత్రి స్నానాలు చెయ్యాలి ఆపవే నీయమ్మా!” అంటూ ముద్దుతో దానిమీద అరుస్తూ ఉంటే, అబెనీ, ఇత్సీ టెంటులోకి వచ్చి మా కాళ్ళమీద పడ్డారు! నేను ఖంగారుగా వాళ్ళకేసి చూస్తూ ఉంటే, పారూ, “నాకు నోటి తీట ఆగక, నువ్వు అణిర్వేకుడి అంశ అనీ, రమమ్మా లల్లీ ప్రసత్యా ప్రముఖిల అంశ అని చెప్పేసా! ఇద్దరూ ఇప్పుడు మీ ముగ్గురితో గుళ్ళో పూజ చేయిస్తారంట!!” అంటూ విషయం చెప్పింది!

“పిచ్చా? వెర్రా?? నేనెట్లా గుళ్ళోకి రాగలనే? ముట్టయ్యాను కదా?” అని అమ్మ అంది! దానికి అబెని తన గజిబిజి భాషలో ఏదో అంటూ ఉంటే, ఇత్సీ, “అత్తయ్యా! ఈ గుడి అన్ని గుళ్ళలాంటి గుడి కాదు! ఇది అణిర్వేకుడికి జ్ఞాపక మందిరం మాత్రమే! ఏం పర్లేదు!” అంటూ ఉంటే, లల్లీ అందుకుని, ఇత్సీ నెత్తి మీదో మొట్టికాయ వేసి, “ఇది గుడే! పక్కనే వెంకన్న విగ్రహముంది! ముట్టయ్యిన ఆడోళ్ళు ఎవ్వరూ లోనికి రాకూడదు! తింగరి బుచ్చీ! మీ ఆచారాలు మీకుంటే, మా ఆచారాలు మాకున్నాయి! ఏదో ఉజ్జోగాలు సజ్జోగాలూ అంటూ ముట్టుని ఇంట్లో కలిపేస్తున్నాం కానీ, మామ్మ ఉన్నంత కాలమూ, మామ్మ మమ్మల్ని ఇంట్లోకి రానిచ్చేది కాదు! తోట బంగళాకి తోలేసేది! ముట్టయ్యినా మా ఇంట్లోనే ఉన్న తొలి వ్యక్తి అనూ! మామ్మ చనిపోయాకే ముట్టుని ఇంట్లో కలిపెయ్యడం మొదలయ్యింది! కనుక అమ్మ గుళ్ళోకి రావడం అవుటాఫ్ ఈక్వేషన్! మర్చిపోండి! ఏదో పూజ రెండు రోజుల్లో చెయ్యాలీ అన్నావ్! మీ అమ్మతో కలిసి ఆ ప్రయత్నాల్లో పడు” అంటూ దాన్ని లేపి దాని పిర్రమీదొక్కటి కొట్టింది! వీళ్ళన్న మాటలను ఇత్సీ ఏడుపుమొహమేసుకుని వాళ్ళమ్మకి చెబుతా ఉంటే, ఆ జీవి కంగాళీ కంగాళీగా అటూ ఇటూ గెంతుతా ఉంది! “ఏంటే మీ అమ్మ బాధ?” అంటూ లల్లీ అడుగుతా ఉంటే, “ఎల్లుండి అమావాస్య రోజు అణిర్వేకుడికి మీరు ముగ్గురూ అభిషేకిస్తే ఎంతో మంచిది అంట! ఆతను కరుణించి, మనకి మన ఆటంకాలు తీరే త్రోవ చూపిస్తాడంట! ఎట్లా అయినా జరిపించి తీరాలీ అంటోంది మా అమ్మ” అని ఇత్సీ సమాధానమిచ్చింది!

“ఒక పని చెయ్యమను మీ అమ్మని! నాకు తెలిసి అమావాస్య ఎల్లుండి కాదు అవతల ఎల్లుండి! పైగా ఆ మర్నాడు మిగులుంది! అమ్మకి ముట్టు స్నానం అయిపోతుంది అప్పటికి! ఆ మిగులు రోజున అభిషేకం జరిపించమను! అప్పటిదాకా ఓపిక పట్టమను! మనమింకా మీ చుట్టాల కోసం ఇక్కడే ఉండాలిగా శ్రావణ పౌర్ణమి వరకూ” అంటూ లల్లీ సమాధానమిచ్చింది! నేనూ పారూ వీళ్ళ వాగ్వివాదాం ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉండగానే, పారూ షడన్ గా తన కనుబొమ్మలు ముడిచి “విన్నూ! ప్రమాదం! ఆ టెర్రరిస్టులు మనవైపు వస్తున్నారు!” అంటూ అరిచింది! “హౌ? అయినా ఏం పర్లేదు! నాకొడుకులని మళ్ళీ నలిపేస్తా” అంటూ అరుస్తూ, బయటకొచ్చి “అనూ! మన ట్రాక్స్ కవర్ చెయ్యలేదా? ఆ టెర్రరిస్టులు మళ్ళీ మన వైపు వస్తున్నారు!” అంటూ అడిగా! అనూ ఒకసారి నావైపు చూసి, కనులు మూసుకుని ఆలోచిస్తూ ఉంటే, పెద్ద ఇంద్రాణీదేవి బయటకొచ్చి, “వాళ్ళు మీకోసము రావట్లేదు! ఇదివరకు ఇత్సీ వాళ్ళమ్మని ఈ గుడి దగ్గర్నుంచే ఎత్తుకెళ్ళారు! వాళ్ళమ్మ ఇక్కడుంటే తనని ఎవరు ఎటాక్ చేసారో కనుక్కుందామని వాళ్ళ గ్యాంగే కానీ వేరే గ్రూప్ వస్తోంది!” అంటూ సమాధానమిచ్చేసరికి, “అవీ-సవీ మళ్ళీ ఫైటింగ్ కి రెడీ అవ్వాలి మీకు ఓపిక ఉందా?” అని అడిగా! వాళ్ళు నీరసంగానే “చేస్తాం” అంటూ బదులిస్తూ ఉంటే, “వద్దులే! ఈసారికి నేను ఒక్కడినే డీల్ చేస్తా! ఇంద్రాణీదేవీ మీరు నాకు అదృశ్యంగా సాయం చెయ్యండి చాలు” అంటూ, మళ్ళీ జీప్ దగ్గరికి వెళ్ళి, మిగిలిన గ్రనేడ్స్, గన్స్ సర్దుకుని రెడీ అవుతూ ఉంటే, పారూ వచ్చి, “నేనూ నీతో వస్తాను! మనిద్దరమూ వెళ్దాం!” అంటూ అదీ రెడీ అవ్వసాగింది! నీకు ఫైరింగ్ వచ్చా? అంటే “బొంగులోది, ట్రిగ్గర్ లాగడమేగా!” అంటూ ఒక ఏకే47 ట్రిగ్గర్ లాగి చూపించింది!

“యస్ అంతే! మ్యాగ్జయిన్ ఇట్లా లోడ్ చేస్తే చాలు” అంటూ దానికో క్విక్ కేటీ ఇచ్చేసా! అది రెండు చేతులతోనూ రెండు ఏకే47లు పట్టుకుంటే, “ఒసే బరువు మొయ్యలేవేమో” అంటూ అంటుంటే, “బొంగులే నీయబ్బ! నూట పది కిలోలు! నిన్నే రోజూ మోస్తున్నా! ఈ గన్స్ ని మొయ్యలేనా! పర్లేదు!” అంటూ అది నాతో బయలుదేరింది! ఇంద్రాణీదేవి అదృశ్యంగా మాతో రాసాగింది! మేము ఒక రెండు కిలోమీటర్లు కాళ్ళీడ్చుకుంటూ వెళ్ళేసరికి వెహికిల్స్ సౌండ్ దగ్గరగా వినిపించింది! మేము పొజిషన్స్ తీసుకుంటూ ఉంటే ఎప్పుడొచ్చారో, అనూ-లల్లీ ఇద్దరూ కూడా వెపన్స్ తో వచ్చి మా పక్కన చేరారు! నీరసంగా ఉంది కదా! ఇద్దరూ మళ్ళీ ఎందుకొచ్చారే అని నేను కోపగించుకుంటూ ఉంటే, “పోనీలే మానవా!! నీతో కలిసి ఉన్న ప్రతీ క్షణమూ వీళ్ళందరికీ ఎంతో విలువైనది! అది పడకగది అయినా లేక యుద్ధం అయినా! నేను ఉన్నా కదా ఏమైనా సమస్య అంటూ వస్తే” అంటూ అదృశ్యంగా ఉన్న పెద్ద ఇంద్రాణీదేవి నాకు సమాధానమిచ్చేసరికి, నేనింక నోరుమూసుకుని వెహికిల్స్ దగ్గరకి రావడం కోసం వెయిట్ చేస్తూ, అనూ-లల్లీ-పారూలను స్ప్రెడ్ అవ్వమని సైగ చేసా! మొత్తం మూడు బళ్ళే వస్తున్నాయి! అంటే ఎక్కువమంది రావట్లే! ఎంత చూసినా మహా అయితే ఇంకో పాతిక-ముప్పై మంది! “అవీ-సవీ మీకు నరమాంసం కావాలంటే, మాదగ్గరికి రండే” అంటూ వాళ్ళని తలుచుకున్నా! “ఆహ్! వెంటనే వస్తున్నాం! మా నీరసం మొత్తం ఎగిరిపోతుంది!” అంటూ ఇద్దరూ ఆత్రంగా మా వద్దకు వచ్చేసారు! “ఇంద్రాణీదేవీ! వాళ్ళు బళ్ళలోంచి దిగి కాలి నడక పట్టాలి! ఏదైనా అవరోధం కలిగించండి” అని ఆవిడ మాట ఇందాక వినిపించిన వైపు చూసి అన్నా! ఆవిడ ఏం చేసిందో కానీ బళ్ళ టైర్లన్నీ పంక్చర్ అయ్యాయి!

వాళ్ళ లీడర్ లా ఉన్న వ్యక్తి సిగరెట్ తాగుతూ కిందకి దిగి హిందీలో “ఇక్కడకి గుడి రెండు కిలోమీటర్లేగా నడుచుకుంటూ వెళ్దాం! ఒకవేళ ఆ వ్యక్తి గుడి దగ్గరే ఉండి ఉంటే, మన వెహికిల్స్ శబ్దానికి పారిపోయే ప్రమాదం ఉంది” అంటూ వెపన్ భుజాన వేసుకుని నడక మొదలెట్టేసరికి, మిగిలినవాళ్ళూ దిగి అతనితోనే నడవసాగారు! మొత్తం తలలు లెక్కెట్టా! వెహికిల్స్ దగ్గర ఇద్దరున్నారు! వాళ్ళని వదిలేస్తే మొత్తం 18 మంది మాత్రమే ఉన్నారు! “అనూ-లల్లీ-పారూ! డోంట్ ఇంటర్ఫియర్! నేనొక్కడినే హ్యాండిల్ చేస్తా! నాకు ఆ లీడర్ ప్రాణాలతో కావాలి” అంటూ నేను కవర్ తీసుకుంటూ ముందరికి వెళ్ళి ఫైరింగ్ రేంజ్ లోకి వాళ్ళు రాగానే, రెండు గ్రనేడ్స్ పీకి వాళ్ళ వైపు విసిరి, నిర్దాక్షిణ్యంగా ఫైరింగ్ ఓపెన్ చేసి, వాళ్ళని లేపెయ్యడం మొదలెట్టా! నా సోలో గన్ ఫైట్ పెద్ద గొప్పగా ఏం సాగలేదు! ఒక వెధవ పొజిషన్ తీసుకుని నన్ను గురిచూసి కాల్చాడు! ఇంద్రాణీదేవి అడ్డు పడే లోపే బుల్లెట్ నా భుజానికి తగిలింది! నాకు దెబ్బ తగలడం చూసి అనూ-లల్లీ-పారూ-అవీ-సవీ అయిదుగురూ విచక్షణ కోల్పోయి, వాళ్ళ మీద మాస్ ఎటాక్ చేయ్యబోతూ ఉంటే, మళ్ళీ వాళ్ళని కాం అవ్వమని సైగ చేస్తూ నేను అట్లానే ఫైరింగ్ చేస్తూ ఇంకో అయిదుగురిని లేపేసా! మొత్తం ఇంక ఎనిమిది మంది ఉన్నారు! వాళ్ళు ఒక్క ఆడదాని కోసం ఎందుకింత గన్స్ అనుకున్నారో ఏమో ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు వాళ్ళ మ్యాగ్జయిన్స్ ఖాలీ అవ్వడానికి! ఎప్పుడైతే వాళ్ళ దగ్గర బుల్లెట్స్ అయిపోయాయో, నేనింక నా ఫేవరిట్ కైజార్ పట్టుకుని హ్యాండ్ కాంబాట్లోకి దిగిపోయా! దూరం నుంచి నన్నెవరైనా ఏమైనా చెయ్యగలరేమో కానీ, హ్యాండ్ కాంబాట్లో నన్ను కొట్టే వాడే లేడు కదా! కైజార్ వాడకుండానే, కేవలం నా ఎడమ చేత్తో ఒక్కొక్కడినీ చంపడం మొదలెట్టేసరికి, వాళ్ళ లీడర్ కి ఖంగారు పుట్టి జీపుల దగ్గరున్న వాళ్ళకేసి సైగ చేసేసరికి, వాళ్ళు జంతువులని పట్టే వలలు తీసుకొచ్చి నా మీద విసిరారు!

ఆ వలల బరువుకి నా మూవ్మెంట్స్ స్లో అయ్యేసరికి, వాళ్ళ లీడర్ గన్ తిరగేసి నా తలమీద కొట్టడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే, అవీ-సవీ ఇంక ఆగలేక ఇద్దరూ తమ నిజరూపాల్లోకి మారిపోయి, వాళ్ళ ముందర ప్రత్యక్షమయ్యేసరికి ఒక్కసారిగా టెర్రరిస్టులు ఝడుసుకుని పారిపోసాగారు! “అవీ-సవీ వాళ్ళ నాయకుడు నాకు ప్రాణాలతో కావాలి” అంటూ ఆర్డర్ వేస్తూ నేను వలలోంచి బయట పడి, నాకు దొరికిన వాళ్ళని నా నియమాలు పక్కన పెట్టి కరాటే షాట్స్ తో కొడుతూ పడగొట్టసాగాను! ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు! నాయకుడిని ఇంద్రాణీ దేవి తన మాయతో దిగ్బంధనం చేసింది! అవీ-సవీ మిగిలిన వాళ్ళని చంపేసారు! “అవీ-సవీ ఇక్కడ చిన్న రక్తపు చుక్క కానీ, చిన్న ఎముక ముక్క కానీ మిగలకూడదు! క్లీనప్” అంటూ, ఆ దిగ్బంధనం గావించబడ్డ వాళ్ళ లీడర్ని భుజాన వేసుకుని నేను వెనక్కి రావడం మొదలెట్టాను! కొన ఊపిరితో ఉన్న కొంతమంది టెర్రరిస్టుల ఆర్తనాదాలు నాకు శ్రావ్యమైన సంగీతంలా వినిపిస్తూ ఉంటే, నేను వాడిని ఉప్పు బస్తాలా భుజాన వేసుకుని కొంత దూరం వచ్చాక ఒక పాము పుట్ట కనిపిస్తే, “అనూ మీ చుట్టాలేమైనా ఇక్కడ ఉన్నారేమో చూడవే! ఉంటే కొంచెం బయటకు పిలు! వాళ్ళతో పనుంది” అంటూ దానితో అనేసరికి, ఒక నల్లని కోడె త్రాచు బయటకొచ్చి పడగ విప్పి నాకు సెల్యూట్ కొట్టింది! దానికేసి చెయ్యి చాచగానే, అది పెంపుడు పాములా నా చేతికి చుట్టుకుని పడగవిప్పి బుస కొట్టసాగింది! దాన్ని చూసి బిగుసుకు పోయిన లీడర్గాడి ప్రాణాలు పైపైకి పోసాగాయి! వాడిని కింద విసిరేసరికి, ఇంద్రాణీ దేవి కట్టిన మాయకట్టు విడిపోయి వాడు వెనక్కి వెనక్కి డేకుతా ఉంటే, “రెండే రెండు ప్రశ్నలు! ఒకటి మీరింకా ఎంతమంది మిగిలి ఉన్నారు? రెండు ఎక్కడెక్కడ ఉన్నారు? చెబుతే వదిలేస్తా! నువ్వు ఇప్పుడెళ్ళి రేపు మీ బ్యాచ్ ని తీసుకుని మళ్ళీ మా మీదకి యుద్ధానికి రావచ్చు! లేదంటే, ఇక్కడే నీకు సమాధి కట్టేస్తా!” అంటూ వార్ణింగ్ ఇస్తూ నా చేతికి చుట్టుకుని ఉన్న పాముని వాడి వైపు ఊపేసరికి, వాడి నోటితాళం దెబ్బకి విడిపోయింది! వాళ్ళ గ్యాంగ్ డీటెయిల్స్ మొత్తం చెప్పసాగాడు!

మొత్తం నాలుగు క్యాంపులున్నాయి! మేం నాశనం చేసిని ఒక క్యాంప్ నే! ఇంకా ఇట్లాంటి క్యాంపులు మూడున్నాయి! అక్కడా గంజాయీ-చరస్-హఫీం లాంటి మత్తు పదార్థాలు తయారు చేస్తూ ఉన్నారు! అక్కడ కూడా ఇంకా సుమారు మూడు వేల మంది బందీలుగా ఉన్నారు! కాదాంటే వాళ్ళు ఆడవాళ్ళు కాదు! ఇక్కడున్న ఆడవాళ్ళ పిల్లలు! పసి పిల్లలు! పసిపిల్లలతో వెట్టి చాకిరీ చేయిస్తున్నారు అన్న విషయం వినగానే లల్లీకి గుద్దలో కాలి అది నీరసంగా ఉన్నా కూడా వచ్చి వాడిని కాళ్ళతో ఫుట్బాల్ కబడ్డీ ఆడడం మొదలెట్టింది!
Next page: Chapter 028.1
Previous page: Chapter 027.6