Chapter 028.6

అత్తో! అత్తమ్మ కూతురో -3!

“ఒసే లల్లీ! ఏంటే ఇది! అబెని “దా! నన్ను దెంగూ” అనగానే, మచ్చగాడు ఆటోమాటిక్గా ఇత్సీ పూకులోంచి బయటపడి అబెని తొడలను పొడుస్తున్నాడు! నీ మీదొట్టేసి చెబుతున్నా నా ప్రమేయం అస్సలు లేదు ఇందులో! నా సుల్లి అదంతట అదే కిందకి నా ఊపుడు డైరెక్షన్ మార్చింది!” అంటూ ఖంగారుగా టెలీపతీలో అడుగుతూ ఉంటే, లల్లీ జవాబివ్వలేదు కానీ, అనూ ఇచ్చింది! “ముందర ఆ విగ్రహం సంగతేంటో చూడరా! ఆ విగ్రహాన్ని బయటకు తెస్తే మనకే ఉపయోగం కదా! గుడిలోకి తేకుండా అక్కడే ఎక్కడో ప్రతిష్ఠించావూ అంటే, మైల రక్తాభిషేకం కోరిక కూడా తీర్చెయ్యొచ్చు! ఎందుకంటే మనమేమీ శాస్త్రోక్తంగా ప్రాణప్రతిష్ఠ చెయ్యట్లేదు! కాబట్టి అది దేవుని విగ్రహం అవ్వదు! అయినా అణిర్వేకుడు దేవుడేమీకాదు, యుద్ధంలో మరణించిన వీరుడు అంతే! సో అబెనీ కోరిక తీర్చేస్తే, తాను ఇంకా మెరుగవ్వుతుందేమో” అంటూ బదులిచ్చింది! “నేనో గోల చెబుతుంటే ఇది ఇంకో లొల్లి మొదలెట్టింది ఏంట్రా?” అనుకుంటూ ఉండగానే, అబెనికి నా మచ్చగాడి స్పర్శ తెలిసి, తన కూతురిని పైకి లాక్కుని తన తొడలు ఎడం చేసి, నాకు మార్గం సుగమం చేసింది! వెంటనే, కొంచెం ముందరకి జరిగి, నేను అబెనీ పూకులో మచ్చగాడిని దింపాను! “అబ్బా! ఉం! ఊమ్మ్! అంత టెన్షనొద్దు! మెల్లగా అల్లుడూ! నువ్వే అంకెలు లెక్కెట్టాలి ఇప్పుడు” అంటూ నా మాట నాకే తిప్పికొట్టింది అబెని! “అమ్మదీనెమ్మ ఏషాలో! దీని దగ్గర ఈ చతుర్లు కూడా ఉన్నాయా! ఇంకెన్ని సెకలు దాచి ఉంచిందో ఈ పిచ్చది” అనుకుంటూ, “అట్టానే అత్తా! ఇదిగో లెక్కెడుతున్నా! ఒకటి, రెండు, మూడు” అంటూ లెక్కెడుతూ అబెని పూకులో వీరనాటు పోట్లెయ్యడం మొదలెట్టా!

అన్నట్టు ఇప్పుడు కూడా తన పూకు నేను చూడడం జరగలేదు! ఒకటి, సంధ్యవేళ! పైనున్న ఇత్సీ పూకు వల్ల, అబెనీ పూకు మీద వెలుతురు పడట్లే! రెండు! నాకు నైట్ విజన్ ఉన్నా కూడా, అబెనీ ఆతుల అడవిలోంచి పూకు సౌందర్యం చూసే కెపాసిటీ ఇంకా రాలే! గుభికీ గుభికీ గుద్దుతూ, షడన్ గా “అర్రెర్రే! తల్లీకూతుళ్ళని మార్చి మార్చి దెంగాలి కదా” అనుకుంటూ, మచ్చగాడిని బయటకు లాగి, ఇంకా ఆపసోపాలు పడుతూ తెరుచుకుని కూర్చున్న ఇత్సీ పూకులో దింపి అక్కడో రెండు పోట్లేసి, తర్వాత ఇద్దరినీ మార్చి మార్చి దెంగడం మొదలెట్టా! ఇత్సీ కూడా మూలగడం మొదలెట్టేసరికి, “అల్లుడూ! ఉమ్మ్! తల్లీకూతుళ్ళని ఒకేసారి మార్చి మార్చి దెంగుతున్నావా! మహా చెడ్డ కొంటె వాడివయ్యా నువ్వు” అంటూ నాతో అబెనీ అంటూ, నా పోట్లని ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉంటే, “చెప్పానుగా! ఈతగాడు మహా తుంటరి! చూడు తల్లి మీద కూతుర్ని పడుకోబెట్టి ఇద్దరినీ ఒకేసారి ఎట్లా వాయిస్తున్నాడో! అబ్బాహ్! మనమూ మనుషులమయ్యి ఉంటే ఇట్లానే ఇతనితో దెంగించుకునేవాళ్ళం కదే! కుందేళ్ళమై పుట్టాము! కనీసం ఇంకో జన్మలోనైనా మనుష్యజాతిలో పుట్టి ఇతని చేత ఇట్లానే దెంగించుకోవాలి” అంటూ ఉంటే “ఇప్పటికే నాకు ఇరవై రెండేళ్ళు! మీరిద్దరూ మనుషుల్లా తల్లీ-కూతుళ్ళలా పుట్టేసరికి నా ముడ్డికిందకి సుమారు డెబ్భై ఏళ్ళు వచ్చేస్తాయి! అప్పుడు మీకు నా ఆతుల కట్ట తాప్ప ఇంకేమీ దొరకదు! కనుక బొక్కలు మూసుకుని మీ కుందేళ్ళ జాతిలోనే మాంచి జోడీ వెతుక్కోండి!” అంటూ వాటికేసి చూస్తూ విసుక్కున్నా! నేనెవరితో మాట్లాడుతున్నానా అని లల్లీ తాను చేసే పని ఆపి చుట్టూ చూసేసరికి, పొదలో తలలు నేలమీద పెట్టుకుని పడుకున్న కుందేళ్ళు రెండూ కనిపించాయి!

లల్లీ వాటిని తన దగ్గరకి రమ్మని పిలిచేసరికి అవి గునగునా పరిగెడుతూ వచ్చి లల్లీ తొడలెక్కి దర్జాగా కూర్చున్నాయి! లల్లీ అమ్మ పూకు కెలకడం ఆపి వాటితో “ఏమయిందే! మీరిద్దరూ తల్లీ కూతుర్లా! మీ జోడీ కుందేళ్ళెక్కడా?” అని అడుగుతూ ఉంటే, “ఇంకెక్కడ మా జోడీలు! మీరు నిన్న లేపేసిన వెధవలు ఎప్పుడో వాటిని చంపి కాల్చుకుని తినేసారు! మేమిలా అనాధల్లా మిగిలిపోయాము! మా దరిద్రానికి జత కట్టుకోవడానికి ఈ దరిదాపుల్లో ఒక్క మగ కుందేలూ కనపడి చావట్లే! వెతుక్కుంటూ అటూ ఇటూ తిరుగుతూ ఉంటే, మధ్యాహ్నం నుంచీ ఒక్కసారి కూడా కార్చుకోకుండా వరసపెట్టి అందరినీ దెంగుతూ ఉన్న ఈ పోటుగాడు కనిపించాడు మాకు! ఈతగాని ప్రావీణ్యాన్ని చూస్తూ మైమరచిపోయి ఇక్కడే ఉండిపోయాము!” అంటూ బదులిచ్చాయి! అమ్మ తన తొడల మధ్యన లల్లీ చెయ్యి ఆడడం ఆగిపోయేసరికి కళ్ళు తెరిచి చూసేసరికి, లల్లీ కుందేళ్ళతో మాట్లాడడం చూసి ఆశ్చర్యపోతూ ఉంటే, “రమమ్మా! విన్నూ-లల్లీ అన్ని రకాల జంతువులతో, కీటకాలతో మాట్లాడగలరు! మొన్న రాత్రి ప్రయోగానికి, వీళ్ళిద్దరిలో నిద్రలేచిన ఒక కొత్త శక్తి అది” అంటూ పారూ వస్తూనే అంది! ఇంతలో తల్లీ కూతుళ్ళ మూలుగులతో అందరూ మళ్ళీ తలలు తిప్పి మాకేసి చూశారు! మార్చి మార్చి వేస్తున్న పోట్ల వల్ల ఇద్దరూ కోరస్గా “అహ్! అబ్బ్! అబ్బ్! అబ్బా! అబ్భాహ్! వి! విన్! విన్న్! విన్నూ! ప్రాణ్! ప్రాణా! ప్రాణాల్! ప్రాణాలు తోడకు! ఉం! ఊం! ఊమ్మ్! ఊం! ఊమ్మ్! హూం! హ్హూం! హ్హూమ్మ్! హ్హూమ్మ్! హ్హూమ్మ్!” అంటూ గట్టిగా కామకూజితాలు వదలసాగారు! నేనేసేపోట్లకి తమకంతో కూతురి పెదాలని చప్పరిస్తూ కూతురి సళ్ళని పిసికేస్తున్న అబెనిని చూసి అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు!

అందరూ గుడ్లప్పగించి మాకేసే చూస్తూ ఉంటే, పారూ గర్వంతో అందరితోనూ “మరేమనుకుంటున్నారు మా అన్న అంటే? ప్రేతాత్మకే మోక్షం కలిపించాడు! అబెని ఎంత! ఇంకో పోటేశాడూ అంటే నార్మల్సీకి వచ్చేస్తుంది ఇత్సీ వాళ్ళమ్మ!” అంటూ ఉంటే, “బోకులంజా! నువ్వే చెప్పాలే నీ అన్న గొప్పలు! నువ్వో పోటుగత్తెవి! వాడో లవుడేగాడు!” అంటూ లల్లీ గొణగడం నా చెవులనుంచి తప్పించుకోలేదు! “ఇప్పుడేంటే నా బంగారు లల్లీ! ఏం చేస్తే నా మీద నీకు కోపం పోతుందే! నువట్లా నా మీద అలిగితే ఎట్లానే బంగారూ? నువ్వూ నేనూ ఒక్కటే ప్రాణం కదే!” అంటూ ఉంటే, “అబ్బాహ్! గుర్తొచ్చింది సుల్లిగాడికి ఇద్దరమూ ఒక్కటే ప్రాణం అని! అయితే పూకునాకొడకా, నీ గుద్ద నాకివ్వు! డిల్డో పెట్టుకుని దెంగుతా! తెలిసొస్తాది నాతో నువ్వెంత మొరటుగా చేస్తున్నావో!” అంటూ మనసులోనే అంది లల్లీ! పైకంటే సీలు రాకాసి పారూ ఉందిగా! అదేమంటదో అన్న బెరుకుంది మా ఇద్దరికీ! “ఛస్! మనస్ఫూర్తిగా కొట్టుకోవడానికి కూడా లేకుండా పోయింది ఈ పొట్టి రాక్షసి వల్ల! భక్తురాలు భక్తురాలూ అంటూ బారెడు దింపింది నాకు!” అంటూ లల్లీ గొణుగుతూ ఉంటే, ఛానల్లోకి అనూ వచ్చి, “నాకూ చూడలని ఉందే! అందరి గుద్దలూ చింపే విన్నూ గాడి గుద్ద చిరిగి వాడు మూలుగుతూ ఉంటే, నాకు నా పామునాలికతో సపర్యలు చెయ్యాలని ఉంది! రేపే విన్నూ గుద్దకి భంగమానం చేసేద్దాం! ఒకటి కాదు రెండు డిల్డోలున్నాయి! పొట్టిది కూడా ఒకటి సర్ది తీసుకురావడం చూశా నేను!” అంటూ అదీ గొణిగింది! “సరే మీరిద్దరూ నా గుద్ద దెంగితే మీకు నా మీద కోపం పోతుందా? మళ్ళీ కోపం రాకూడదు నామీదస్సలు! ఆ షరతుకు మీరిద్దరూ ఒకే అంటే, నా గుద్దని మీరు ఏమి చేసుకున్నా నాకభ్యంతరం లేదు” అంటూ నేనొప్పేసుకున్నా!

నాకు అంతకన్న వేరే బెటర్ ఆప్షన్ కనపడలే మరి! లల్లీలోని భఢాస్ మొత్తం బయటకొచ్చెయ్యాలి అంటే దానికో ఓపెనింగ్ పాయింట్ ఇచ్చెయ్యాలి అని అనిపించింది! లేదంటే ఈ ఎత్తిపొడుపుళ్ళు నేను ఇంకా వినాల్సి ఉంటుంది! పైగా నాకూ గుద్ద దెంగుడు కొత్తే కదా! అందరి పూకులూ గుద్దలూ చింపినప్పుడు వాళ్ళెలా బాధపడ్డారో నేనూ తెలుసుకోవద్దా? నేను కిమ్మనకుండా “రెడీ” అనేసరికి ఛానల్లో సైలెన్స్ ఏర్పడింది! ఏంటా అని చూస్తే, లల్లీ నాకేసి కళ్ళల్లో నీళ్ళతో చూస్తూ ఉంది! నేను ఏదో అనేలోపే అబెనీ,ఇత్సీ ఇద్దరూ నేను వీళ్ళతో మాట్లాడుతూ వేస్తున్న పోట్లకి, “ఉమ్మ్! హుమ్మ్! హుమ్మ్! హుమ్మ్! హ్హుమ్మ్!” అంటూ గట్టిగా మూలుగుతూ ఇంకోసారి భావప్రాప్తి పొంది వాళ్ళిద్దరి తొడలూ బిగించేశారు! ఇంక నాకు ఫ్రీ గా వాళ్ళ పూబొక్కల్లోకి దూరే సదుపాయం లేక, వాళ్ళని వదిలి దాదాపు అరగంట నుంచీ వేసిన ప్లాంక్ పొజిషన్ లోంచి లేచి నుంచునేసరికి, నా అబ్డామినల్ యాబ్స్ ఒక రేంజ్లో కనిపించసాగాయి అందరికీ! “మాంసం తింటున్నాము అని మెళ్ళో ఎముకలు వేసుకుని తిరగకూడదు! అందరూ నీ పెళ్ళాలే అయినా, దిష్టి తగులుతుంది! త్వరగా చొక్క వేసుకో విన్నూ!” అంటూ పారూ వెనకాలే వచ్చిన సుమిత్రత్త నా బట్టలని నామీదకి విసిరింది! “బట్టలేసుకుంటే వీడినెవ్వడు పడుకోబెడతాడు? సుమారు నాలుగు గంటల నుంచీ వీడిట్లా అకడాయించిపోయి, స్టీలు రాడ్డులా అయ్యిపోయాడు” అంటూ ఉంటే, లల్లీ నా దగ్గరకి వచ్చి, ఎవరూ చూడకుండా కళ్ళల్లోని తేమ తుడుచుకుంటూ, నన్ను కౌగలించుకుని, తన చెయ్యి వేసి హెచ్.పీ కొట్టసాగింది నాకు! అది చూసి పారూ రెండో వైపునుంచి నన్ను చుట్టుకుని, అదీ లల్లీకి సాయం చెయ్యసాగింది! ఇద్దరూ నాన్స్టాప్గా ఒక పదినిముషాలు చేతులు ఝాడించేసరికి, నాకు వట్టల్లో సలపరం మొదలయ్యింది!

నా ఫేస్లో ఫీలింగ్స్ చూస్తూనే, ఇద్దరూ నా ముందర మోకాళ్ళ మీద మోకరిల్లి “కానివ్వు!” అంటూ నోళ్ళు తెరిచి కళ్ళు మూసుకున్నారు! నేను గట్టిగా మూలుగుతూ నా వీర్యాన్ని వాళ్ళ మొహాలమీదపడేట్టు చివ్వున చిమ్మాను! ఇద్దరి మొహమ్మీదా చెరిసొగం చిమ్మి అలసటతో వెనక్కి నీళ్ళల్లోకి ఢామ్మని పడ్డాను! నేనేమైపోయానో కూడా ఎవరూ పట్టించుకోలేదు! అప్పటిదాకా లల్లీతో ముట్టుపూకుని కెలికించుకున్న అమ్మా, అలసటతో పడుకున్న ఇత్సీ-అబెనీ, దూరంగా ఉన్న లతికత్తా-శంతను అత్తా తప్ప అందరూ, చిరంజీవి సినిమాకి ఫస్టు డే టికెట్టు కోసం కొట్టుకున్నట్టు లల్లీ-పారూ మొహాల మీద పడ్డ నా రసాల్ని నాకడానికి ఒకరినొకరు తోసుకుంటూ ఉంటే, ఆ ప్రయత్నంలో అవీ-పుష్పా ఇద్దరూ సక్సెస్ అయ్యి విజయగర్వంతో చెరొకళ్ళూ చెరొకరినీ పట్టుకుని ఆబగా తమ నాలికలతో శుభ్రంగా లల్లీ-పారూ మొహాలమీదున్న నా వీర్యాన్ని చివరి బొట్టు వరకూ జుర్రేసుకున్నారు! అందరూ అవీ-పుష్పల మీద పడి, వాళ్ళ పెదాలకంటుకున్న నా అడుగుబొడుగు చుక్కలని జుర్రుకోవడం ఎంజాయ్ చేస్తూ, నా అలసట తీరే వరకూ మడుగులో “ఒరే కన్నా! ఎక్కువ నానితే జలుబు చేస్తుంది!” అని అమ్మ అరిచేవరకూ, అట్లానే నీళ్ళలో తేలుతూ ఉన్నా! అమ్మ అరిచాక బయటకొచ్చి ఇందాక సుమిత్రత్త విసిరిన బట్టలేసుకుని సిద్ధమయ్యేసరికి, అబెని తన మీద గుర్రు పెట్టి బొబ్బున్న ఇత్సీని పక్కకి దొర్లించి లేచి కూర్చుని, చుట్టూ ఉన్న వాళ్ళని చూసి సిగ్గుపడుతూ తల దించుకుంది! “అత్తా! ఏం పర్లే అందరూ మనవాళ్ళే! విగ్రహం ఎక్కడుందో చెప్పావూ అంటే ఇవాళ రాత్రికే తెచ్చేస్తాం!” అంటూ లల్లీ అబెనిని కెలికేసరికి, మళ్ళీ నా మాట గుర్తొచ్చిందేమో, సైలెంటుగా ఒక 20 సెకండ్స్ వెయిట్ చేసి, చెప్పడం మొదలెట్టింది!

“అవి ఔరంగజేబ్ తన సామ్రాజ్య విస్తరణకి, పదవీ కాంక్షతో, మదంతో ఊళ్ళకి ఊళ్ళను తగలెట్టేసి ఆక్రమించమని తన సేనలను దేశం నలు దిక్కులా పంపిన రోజులు! ఈ కారడవిలో ఈ గుడిని చూసి ఇటువైపుగా వచ్చిన ఆ మదమెక్కిన సేనలు దాడి చేసాయి! కానీ ఈ గుడిని మా పూర్వీకులు, అదే అణిర్వేకుని సంతానము మంత్ర బలంతో నిర్మించారు! ఆ ముష్కరులు గుడి గోడలో ఒక ఇటుకని కూడా పీకలేకపోయారు! పైగా మీరు గమనించే ఉంటారు! గర్భగుడి ద్వారానికి నాగబంధం ఉంది! దానివల్ల వాళ్ళెన్ని ప్రయత్నాలు చేసినా గుడికి వీసమెత్తు హాని కూడా చెయ్యలేకపోయారు! దానితో వాళ్ళు విసుగుచెంది, ఈ గుడిని ఎట్లా అయినా అపవిత్రం చెయ్యాలని ఇక్కడ తాము బంధించిన బందీలను నరబలి ఇచ్చి ఆ మాంసపు ఖండాలని నలుమూలలా వెదజల్లి, అదే సమయములో ఈ సేనలో కొంతమంది గాయపడిన వాళ్ళు మరణించేసరికి, వాళ్ళని ఇక్కడే ఖననం చేసి, ఈ గుడి ప్రాంగణాన్ని శ్మశానం కింద మార్చేసి వెళ్ళిపోయారు! వాళ్ళని చూసి భయపడి పారిపోయి దాక్కొన్న మా పూర్వీకులు తిరిగొచ్చి చూసేసరికి, గుడి అంతా ఛండాలంగా క్రిమికీటకాదులతో, రాబందులతో నిండిపోయి ఉంది! వాళ్ళు కష్టపడి గుడి ప్రాంగణాన్ని శుభ్రం చేసి, ఆ ముష్కరులు పాతిపెట్టిన శవాలని వేరే ప్రాంతానికి తరలించి వాటికి అంతిమసంస్కారాలు చేసి, తిరిగివచ్చి గర్భగుడిని తెరిచి చూసేసరికి, అక్కడ పానపట్టం మీదుండాల్సిన అణిర్వేకుని విగ్రహం లేదు! దాని స్థానంలో ఒక రాగిరేకు మాత్రమే ఉన్నది! దానిని ఇప్పటికీ ఆ పానపట్టం వెనకాలే చిన్న సొరుగులో దాచి ఉంచాము! దాన్ని చదివడానికి ఆనాటినుంచీ ఎవ్వరెంత ప్రయత్నించినా మాకేమీ అర్థమవ్వలేదు! కొన్ని రోజులు గడిచిపోయాయి! తమ పిరికితనం వల్లనే అణిర్వేకుడు గుడిలోంచి మాయం అయిపోయాడన్న బాధతో అప్పటి మా పూర్వీకులు ప్రాయోపవేశం చెయ్యడానికి నిశ్చయించుకుని, నిర్జల నిరాహార వ్రతం మొదలెట్టారు!

ఇరవై రోజులు కేవలం గాలిని మాత్రమే ఆహారంగా తీసుకుంటూ ఎటువంటి ఘన,ద్రవ పదార్థాలనీ ముట్టుకోకుండా, అణిర్వేక శ్తోత్రం జపిస్తూ ఉండిపోయారు! ఇరవై ఒకటవనాడు అసురసంధ్యవేళ, తన గుడికి జరిగిన అమర్యాద వలన తాను అలిగి ఆ చోట నుంచి వెళ్ళిపోయానని, తనని వెతికి మరల తిరిగి తీసుకుని తెచ్చేవాడు, వావీ-వరుసా లేకుండా కామంతో స్వకుటుంబీకులతోనే శారీరిక సంబంధం పెట్టుకునేవాడే అయ్యి ఉండాలని, అటువంటి వాడు, అప్పటివరకూ తాను శారీరికముగా కలిసిన స్త్రీల బహిస్టు రక్తంతో ఆ రాగిరేకుని శుద్ధిచేసి, చదివితే తానెక్కడున్ననో తెలుస్తుంది అని, తనని తీసుకొచ్చి మరుభూమి అయిన గుడి ప్రాంగణంలో తక్క ఇంక్కెక్కడైనా ప్రతిష్ఠించమని చెప్పి అశరీరవాణి వినిపించింది! ఆ పలుకులను మా పూర్వీకులు మాకు పాసాన్ చేస్తూ ఇన్నాళ్ళూ వచ్చారు! మరణశయ్యమీదున్న తల్లి, తన కూతురికి చెప్పే ఆఖరి రహస్యం ఈ పలుకు! ఈ గుడికి నీ రాక వలన, ఇన్ని వందల సంవత్సరాల తరువాత అణిర్వేకుని అసలు విగ్రహం ఎక్కడుందో ఆ రహస్యపు గుట్టు వీడబోతోంది! కనుక నీవే ఆ పని చెయ్యాలి!” అంటూ ఉంటే, లల్లీ అందుకుని, “అబ్బో! విగ్రహం ఎక్కడుందో దాన్నెలా తేవాలో తెలియాలీ అంటే ముందర రాగి రేకు చదవాలి! రాగిరేకు చదవాలీ అంటే వీడివల్లే అవుతుంది! వీడు అయినా చదవాలీ అంటే ముందర వీడు ఎక్కిన ఆడవాళ్ళ ముట్టు రక్తంతో ఆ రాగిరేకుని శుధ్ధి చెయ్యాలి! అంతే కదా! ఇందుకేనా ముట్టు రక్తం కావాలీ ముట్టు రక్తం కావాలీ అని నువ్వు అందరి వెనకాలా పడింది! పిచ్చి అబెనీ అత్తా! పిచ్చి అబెనీ అత్తా! వీడింకా లతికత్తనీ, శంతను అత్తనీ ఎక్కలేదు! వాళ్ళ రక్తం పనికి రాదు! కేవలం అమ్మ, సుమిత్రత్త, సవీ మాత్రమే ఉపయోగపడగలరు! ఇక్కడ ముట్టు అయిన వాళ్ళల్లో వీడు ఎక్కిన వాళ్ళు వాళ్ళు ముగ్గురే!” అంటూ అబెని విగ్రహం ఫ్లాష్ బ్యాక్ కి ముగింపు వాక్యాలు చెప్పింది!

లల్లీ నుంచి నేనందుకుని, అందరినీ చూస్తూ, “చూశారా! అబెనీ అత్తకి పూకాత్రం మాత్రమే! పిచ్చ కాదు! ఎట్లా అయినా మాయమైపోయిన అణిర్వేకుడి విగ్రహాన్ని తిరిగి సాధించాలి అన్న తపనతోనే మీ అందరి వెనకాలా పడింది! మీరేమో, తన పూకాత్రన్ని పిచ్చితనం కింద పొరబడి, పిచ్చిది అని స్టాంప్ వేసేశారు! టైం అండ్ అగైన్ చెబుతున్నా! ఫేస్ ఇస్ నాట్ ద ఇండక్స్ ఆఫ్ మైండ్! ఫేస్ చూసి ఎవరి క్యారెక్టరూ మనం డిసైడ్ చెయ్యకూడదు! కనుక మీరు అందరూ అబెనీ అత్తకి సారీ చెప్పి, తనని మనలో కలుపుకోండి!” అంటూ అందరికీ క్లాస్ పీకి, “అనూ! అనూ! కం ఇన్! కం ఇన్! గర్భగుడిలో విగ్రహం వెనకాల పానపట్టం కింద ఒక చిన్న అరలో ఒక రాగి రేకు ఉంటది అది తీసుకుని, ఇంక్లూడింగ్ మీ అమ్మ, మొత్తం అందరినీ వెంటబెట్టుకుని, మడుగు దగ్గరకి వచ్చెయ్యి! ఇవాళ నైటౌట్ అందరికీ! సిగ్గూ శరం ఏమైనా ఉంటే వాటిని వాళ్ళ లోకాలకి పార్సెల్ చేసి మరీ రమ్మను!” అంటూ టెలీపతీలో గొణిగా! “ఇంత మాస్ సెషన్ ప్లాన్ చేసినప్పుడు, మంగత్తా, మణిపెద్దమ్మా-తన వంట్లో ఉన్న దెయ్యం, రోజా, గంగలు ఏం పాపం చేశారురా! వాళ్ళనీ పట్టుకొచ్చేస్తే ఓ పనైపొతుంది కదా!” అంటూ పారూ అందుకుని ఒక ఉచిత సలహా పడేసింది! “అవునురా! ఆ గేదెముండ మంగ అసలే కుళ్ళుబోతు! ఇక్కడ మేమందరమూ నీతో తెగ సుఖపడిపోతున్నాము అని ఓ పూకు పిసికేసుకుంటూ ఉండి ఉంటది!” అని అమ్మ అంది! “అసలు అక్కడ మండపంలో పరిస్థితి ఏంటో ఒకసారి చూద్దామా? మనమొచ్చి మూడురోజులవ్వుతోంది రా! వాళ్ళు ఖంగారు పడుతూ ఉంటారు!” అని లల్లీ కూడా అంది! “సరే సరే! అనూ రావడానికి ఇంకా టైముంది కదా! మనకేవో కొత్త శక్తులు వచ్చాయి! వాటిని వాడి మనం అక్కడ వాళ్ళెం చేస్తున్నారో చూద్దామా?” అంటూ అమ్మకేసీ-లల్లీకేసీ చూశా!

లల్లీ తలూపేసరికి, “అయితే రా చేతులు కడుక్కో అవీ-స్వానీ-పుష్పా మీరూ చేతులూ కాళ్ళూ కడుక్కోండే” అంటూ వాళ్ళనీ రెడీ కమ్మని, అయిదుగురమూ పెంటగన్ షేప్ లో ఒకళ్ళ చేతులు ఒకళ్ళు పట్టుకుని, మండపం ఇంటినీ, అందులో ఉన్న వాళ్ళనీ తలుచుకున్నాము! వెంటనే మా మధ్యలో నేలమీద బొమ్మ వచ్చి, డాల్బీ స్టీరియోఫోనిక్ సౌండ్ సిస్టంలో అమ్మమ్మ గొంతు వినిపించిది! ముసల్ది నన్నూ-లల్లీనే తిడుతోంది! “దొంగలంజ- దొంగలంజాకొడుకూ! ఇద్దరూ నా ప్రాణానికి దాపురించారు! ఇట్లా అందరినీ తీసుకుని చెప్పా పెట్టకుండా మాయం అయిపొతే, వాళ్ళిద్దరిమీదే ఆశలన్నీ పెట్టుకుని బ్రతుకుతున్న ఈ ముసలి ప్రాణం ఏమైపోవాలి అనుకుంటున్నారు భడవలు ఇద్దరూ! రానీ ఈసారి వచ్చాక, మళ్ళీ గడప దాటుతాం అన్నారంటే, ఇద్దరి కాళ్ళూ ఈ చేతి కర్రతో విరగ్గొట్టి పొట్టోడి పక్కనే మంచం వేసి పడుకోబెడతా! ఎక్కడికి వెళ్తారో నేనూ చూస్తా! ముసల్ది ఒకర్తి మనమీదే ప్రాణాలు పెట్టుకుని బ్రతుకుతోంది! దానికో మాట చెప్పి వెళ్దాం అన్న ధ్యాసే లేదు ఇద్దరికీ! బొత్తిగా రాలుగాయిలు అయిపోయారు ఇద్దరూ! లేడికి లేచిందే పరుగన్నట్టు, ఏదైనా బుర్రలోకి ఆలోచన వస్తే వెంటనే, పూకు పిసుక్కుంటూ లల్లీ, వట్టలూపుకుంటూ విన్నూ ఇద్దరూ తగుదునమ్మా అంటూ పరిగెడుతున్నారు! అసలు మంగా! నువ్వు డేట్ మిస్సయిన విషయం వాళ్ళకి చెప్పావా లేదా? నీ కడుపులో వాడి విత్తనం మొలకెత్తింది అన్న విషయం తెలిస్తే అయినా వాడు రిస్కులు తీసుకోకుండా, కుదురుగా ఉంటాడేమో! అయినా అర్థరాత్రి, ఇంట్లోంచి అందరూ మాయం అయిపోవడమేంటే? మూసిన తలుపు మూసినట్టే ఉన్నాయని నీ మొగుడు చూసి వచ్చి మరీ చెప్పాడు! ఏంటే ఇది” అంటూ మమ్మల్ని పచ్చిబూతులు తిడుతూ ఉంటే, ఎదురుగా మంగపెద్దీ, మణత్తా ఇద్దరూ చేతులు కట్టుకుని నుంచున్నారు!

మంగ మణత్త చెవిలో, “నువ్వు పొరబాటున కూడా నాకు డేట్ వచ్చేసింది అని పిన్నికి ఇప్పుడు చెప్పకు! ముందర నా కాళ్ళు విరగ్గొడుతుంది! ఒక రోజు నా డేట్ లేటయ్యేసరికి, విన్నూ దెబ్బకి నాకు కడుపొచ్చింది అని అనుకుంటోంది పిన్ని! ఆ భ్రమలోనే ఉండనివ్వు!” అంటూ గొణిగేసరికి, మొహంలో సప్తవర్ణాలూ వేసుకుని నాకేసి క్రూరంగా చూడబోతున్న లల్లీ కిసుక్కున నవ్వింది! దెబ్బకి ప్రయోగం ఆగిపోయి, పిక్చర్ మాయం అయిపోయింది! “అబ్బాహ్!! ఏంటక్కా! మాంచి టైంలో నవ్వావు! మన ముందర ఆహా ఓహో అని పొగిడే అమ్మమ్మ వెనకాల మీ మీద ఇంత పొజెసివ్ ఆ? ఛా!” అంటూ పారూ అంటూ ఉంటే, “వీడు విత్తనాన్ని మంగ పెద్దీలో వదిలాడు అని నాకు తెలుసు కానీ, దానికి కడుపొచ్చింది అనేసరికి ఎక్కడో కాలిందే పారూ! అయితే గియితే అమ్మకి కడుపు రావాలి, లేదా నాకు రావాలి ముందర! సొంత సరుకు మాకు కడుపు చెయ్యకుండా మీకెట్లా చేస్తాడు వీడు? నాకు ఏనాడో మాటిచ్చాడు ముందర మాకే కడుపు చేస్తా అని! కొంచెం కోపం వచ్చింది! ఈలోపు పెద్దీ మణత్తతో గొణిగేసరికి వీడు మళ్ళీ బ్రతికిపోయాడని నవ్వొచ్చి ఆపుకోలేకపోయానే!” అని అంది లల్లీ! “ ‘మళ్ళీ’ ఏంటక్కా! అంటే ఆల్రెడీ ఒక ఎటంప్ట్ చేసావా?” అని అనుమానంగా పారూ అడిగేసరికి, “జస్ట్ ఇందాకే వీడు అబెని అత్తని దెంగుతూ ఉన్నప్పుడు నేనూ-అనూ వీడి గుద్దని డిల్డోతో దెంగాలి అని డిసైడ్ అయ్యాము! వీడు మీ కోరిక నేనెందుకు వద్దంటా! నేను మీ వాడిని! మీ ఇష్టమొచ్చినట్టు దెంగండి అన్నాడు! దెబ్బకి వీడిమీద ప్రేమ మళ్ళీ పెరిగిపోయి, ఇద్దరమూ ఆ ఐడియా ఒగ్గేశాం! ఇప్పుడు మంగ పెద్దీ ప్రెగ్గర్స్ అనేసరికి, మళ్ళీ ఆ థాట్ మైండులో రన్నయ్యింది! వెంటనే పెద్దీ నాకు డేటొచ్చేసింది అనగానే, మళ్ళీ బ్రతికిపోయాడు వీడు!” అంటూ నిజం చెప్పేసింది లల్లీ!

పారూ కూడా కిసుక్కున నవ్వుతూ “అందరి గుద్దలు చింపే వినూ గుద్ద మీద పడిందా నీ కన్ను! కానీ కానీ! ఐ విల్ ఆల్సో హెల్ప్ యూ! నన్నూ మీ జట్టులో కలుపుకోండి!” అని అనేసరికి, “అమ్మ పొట్టిదానా! నువ్వూ వీళ్ళ పార్టీ ఏనా? అసలు నీ గురించే కదే వాళ్ళిద్దరూ నా గుద్ద చింపుతాం అన్నది! నిన్ను బాగా గారం చేసి చెడదెంగానని నా గుద్ద చింపుదాం అనుకున్నారే పొట్టిపిశాచీ! అసలు కారణం తెలుసుకోకుండా నువ్వు గోడ దూకేసావ్ కదే లంజముండా! నీయమ్మ! నీతో కటిఫ్” అంటూ పారూ మీద అలిగేసరికి, అది నా బుగ్గ మీదో ముద్దు పెట్టి, “ఒర్ర్! నా కోసం నీ గుద్దని పణంగా పెట్టావా! సారీ రా! అయినా సరే! నేను వాళ్ళ పార్టీనే! నాకు స్వ-పర బేధం లేదు గుద్ద విషయంలో! అది నీ గుద్దయినా, నా గుద్దయినా! చిరగాలీ అంటే చిరగాల్సిందే!” అంటూ ఓ మైండోపెనర్ స్టేట్మెంట్ పాసాన్ చేసింది అందరికీ! దాని ఫిలాసఫీకి దాన్ని కన్న సుమిత్రత్తే ఉచ్చోసింది అంటే నమ్మండీ! దాని వైల్డ్ థాట్స్ కి పిచ్చ అబెనీ కూడా ఝడుసుకుని తన పక్కనే కూర్చున్న తన కూతుర్ని గట్టిగా పట్టుకుంది! “అంతేరా బంగారం! అసలు తగ్గొద్దు నువ్వు!” అంటూ వెనకనుంచి అమ్మ సన్నాయి నొక్కులు నొక్కేసరికి, నాకు వళ్ళు మండి, “ఇదిగో! దీనికే నాకు చిర్రు దొబ్బేది! రాత్రికే మంగ పెద్దీని ఇక్కడకి తెప్పించేసి, దాన్నోసారి ఎక్కానూ అంటే, మీ అందరికీ పగిలిపోద్ది ముందరే చెబుతున్నా! మంగపెద్దీని ఎక్కాక, నాలోని రాక్షసుడు నిద్ర లేస్తాడు” అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చేసరికి, “అబ్బో! ఇప్పుడేదో మాకు సుతిమెత్తగా పెడుతున్నట్టూ! మంగత్తని తలుచుకుంటూ మాకు చింపుతున్నది చాలదూ?” అంటూ ముద్దుగా నన్ను విసుక్కుంటూ అనూ అందరినీ తీసుకుని వస్తూ అంది!

“ఒసే! ఒసే! వాడు నీ మొగుడే! నీకు చింపక ఇంకెవరికి చింపుతాడే! నా బిడ్డ బంగారమే!” అంటూ అమ్మ అంటూ ఉంటే, “ఒహో! నీ బిడ్డడు బంగారం అయితే మేము రాగీ-ఇత్తడా? ఇందాక నన్నెవరో నువ్వు బంగారమూ-వజ్రమూ కాదు లల్లీవి లల్లీ అంతే! అన్నారు మర్చిపోయారు?” అంటూ లల్లీ సెటైరేసింది! “చుప్! ఆపండి మీ గిల్లికజ్జాలు! కావాలంటే నా గుద్ద దెంగి కచ్చంతా తీర్చేసుకోమన్నానా లేదా? ఇంక చాలు! ముందర సమస్య చూద్దాం!” అంటూ “అనూ! ఏదే ఆ రాగి రేకు?” అంటూ దాన్నడిగా! అది నా చేతికి రాగిరేకిచ్చింది! అప్పటికే చీకట్లు ముసురుతున్నాయి! ఏం సరిగా కనపడి చావట్లే! “అవీ లైటింగ్ ప్లీజ్” అన్నా! అవీ వెంటనే, “విన్నూ నీకు నైట్ విజన్ ఉంది మర్చిపోయావా?” అని అడిగింది! “ఏమోనే! ఈ లల్లీ అలకకి నాకు మైండు మొత్తం మొడ్డ గుడిసిపోయింది” అంటూ, నాగరాజునీ అణిర్వేకుడినీ తలుచుకుని రాగిరేకు వంక చూశా! అక్కడ నాకు పిచ్చి గీతలు మాత్రమే కనిపించాయి! “ఇట్లా కాదు సవీ నీ పూకులోంచి కొంచెం బ్లడ్ ఇవ్వవే?” అంటూ, దాన్నడిగి, “అమ్మా సుమిత్రత్తా మీరు కూడా” అంటూ అనేసరికి, ముగ్గురూ సిగ్గుపడుతూ వేళ్ళతో తమ వేస్ట్ బ్లడ్ తీసిచ్చారు! వాటిని నేను జాగ్రత్తగా నా లెఫ్ట్ హ్యాండ్లో పట్టుకుని, రైట్ హ్యాండ్తో తీసి రాగిరేకు మీద పులిమేసరికి, అక్కడ కలగాపులగంగా ఉన్న పిచ్చి గీతలన్నీ దేవనాగరి లిపిలోకి మారిపోయాయి! పారూ నా భుజమ్మీదనుంచి షోల్డర్ సర్ఫింగ్ చేస్తూ, చదవడం మొదలెట్టింది! అన్నట్టు మర్చిపోయా! పారూకి ఈ పదినెలల్లో, దేవనాగరి లిపి నేర్పేసింది లల్లీ! అక్కడ, “నేను అణిర్వేకుడిని! ఈ రాగిరేకుని నువ్వు చదువుతున్నావూ అంటే నువ్వు నా పునర్జన్మవి! నేను నీకోసం నా గుడికి ఉత్తరంగా మూడు క్రోసుల దూరంలో ఒక బావిలో ఎదురుచూస్తూ ఉన్నాను! నన్ను త్వరగా వెలుపలకి తెచ్చి, నీ-నా జీవితాశయాన్ని పూర్తి చేయుము” అని వ్రాసి ఉంది!

లల్లీ అవునా ఏదీ అంటూ నా చేతిలోంచి రాగిరేకు లాక్కుని చూసింది! అక్కడ దానికి ముందర కనిపించినట్టు పిచ్చిగీతలే కనిపించాయి! అమ్మ కూడా లాక్కుని చూసింది! తనకీ పిచ్చిగీతలే కనిపించాయి! రాగి రేకు వరసపెట్టి అందరి చేతులూ మారి చివరకి పారూ చేతికొచ్చింది! దానికి దేవనాగరి లిపి చక్కగా కనిపించింది! నేను దానికేసి అనుమానంగా చూస్తూ ఉంటే, “ఒరే! ఇన్నాళ్ళూ నువ్వూ-లల్లీ ఒక్కటే ప్రాణం అనుకుంటూ బ్రతికేశారు! ఇప్పుడు నేనూ ఫీల్డులోకి దిగిపోయా అనుకుంటా! నువ్వు వేరూ, నేను వేరూ కాదేమో! నీ ఫీమేల్ వెర్షన్ నేను అనుకుంటా! మీ ఇద్దరి ప్రాణాలూ ఒక్కటే కావొచ్చు! కానీ ఈ ఎగ్జాంపుల్ వేరే ఇంఫరెన్స్ ఇస్తోంది!” అంటూ పారూ నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకుని నా బుగ్గన ముద్దు పెట్టింది! “ఛచ్చాం రా భగవంతుడా! ఈ పొట్టిలంజ మామూలుగానే కంట్రోల్లో ఉండదు! ఇప్పుడు ఇది తనని తాను విన్నూకి మరో రూపు అనేసుకుంటోంది! ఇగ అందరి పూకులూ మోత మోగిపోవడమే!” అంటూ అనూ నెత్తి పట్టుకుంది! పారూ నన్నొదిలి దాన్ని కౌగలించుకుంటూ, “అనూ! ఎందుకే నన్ను చూసి అందరూ భయపడతారు? నేనేమీ రాక్షసిని కాదే! నా మనసులో అనిపించింది వెంటనే చెప్పేస్తా అంతే!” అంటూ సంజాయిషీ ఇచ్చుకుంటూ ఉంటే, అమ్మ లేచొచ్చి, దాన్ని కౌగలించుకుని “నువ్వెరికీ సంజాయిషీ ఇవ్వద్దే బంగారు తల్లీ! అసలు నువ్వు మాకు దొరకడమే, మేము చేసుకున్న అదృష్టం!” అంటూ దాన్ని మరింత గారం చెయ్యసాగింది! నాకు నిజంగా ఉచ్చపడింది అంటే నమ్మండి! “ఆ పాడుబడ్డ బావా! అదెక్కడుందో నాకు తెలుసు పద పోయి అణిర్వేకుడిని తెచ్చుకుందాం!” అంటూ తొందరపెట్టసాగింది!

“ఆగత్తా! అక్కడ అమ్మమ్మ చాలా ఇంటరెస్టింగుగా మాట్లాడుతోంది అది చూసేసి పోయి తెచ్చేసుకుందాం!” అంటూ ఊరడించి మళ్ళీ మిగిలినవాళ్ళతో చేతులు కలిపా! మళ్ళీ మండపం ఇంటిబొమ్మ నేల మీద ప్లే కాసాగింది! మణత్త మంగ పెద్దీతో “ఇప్పుడు కాకపోతే రేపన్నా చిన్నత్తకి తెలుస్తుంది కదా! అప్పుడెట్లా?” అంటోంది! “అప్పటి సంగతి అప్పుడు చూసుకుందాం! ఇప్పుడు చెప్పి నా పుట్టి ముంచమాకే” అంటూ పెద్దీ మణత్తని బ్రతిమలాడుకుంటోంది! ఇంతలో బయట కారు చప్పుడు వినిపించింది! అమ్మమ్మా పెదీ, మణత్తా ముగ్గురూ గుమ్మంకేసి చూసి మొహాలు చాటంత చేసుకునేసరికి, వెనకాల నుంచి పారూ “రోజా-గంగా దిగినట్టున్నారు” అని అంది! దీనెమ్మ అదన్నట్టుగానే రోజా-గంగా ఇద్దరూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి పెద్దీనీ మణత్తనీ కౌగలించుకుని, “మాకు పదిరోజులు సెలవలొచ్చాయి! ఇద్దరమూ వచ్చేసాం” అంటూ ఇద్దరూ పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి అమ్మమ్మని చెరోవైపు నుంచీ కౌగలించుకుని, “ఇల్లేంటీ ఇంత ప్రశాంతంగా ఉంది? అందరూ ఎక్కడికి వెళ్ళారూ? ” అని అడుగుతూ ఉంటే, “అదే కదే నా బాధ! అందరూ చెన్నై వెళ్ళారు! అక్కడినుంచి ఎక్కడికి పోయారో తెలియట్లేదే! మీ నాన్నని ఇవాళ పొద్దున్న మనింటికి పంపితే, ఇల్లు లోపలనుంచే లాక్ వేసి ఉంది అంట! తెరిచి చూస్తే ఇంట్లో ఎవ్వరూ లేరు! ఎటుపోయారో ఏంటో?” అంటూ వాళ్ళని కౌగలించుకుని ముద్దాడసాగింది! ఇంతలో మళ్ళీ కారాగిన శబ్దం వినిపించింది! ఈసారి ఎవరొచ్చారబ్బా అని చూస్తే, యంపీ పెళ్ళాం! ఆవిడొచ్చి అమ్మమ్మ కాళ్ళకి నమస్కరించి సోఫాలో కూర్చుంది! మణత్తని కాఫీ తీసుకురమ్మని చెప్పి, “ఏంటమ్మా విషయం? ఇట్లా వచ్చావు?” అని అడిగింది అమ్మమ్మ!

“ఏవండీ! మీ మనవడూ, మనవరాలూ ఎక్కడ ఉన్నారో చెప్పరా? వాళ్ళతో కొంచెం పని ఉంది” అని అమ్మమ్మని అడిగింది! “ఏంటమ్మా ఏమయ్యింది?” అంటూ అమ్మమ్మ అడిగేసరికి, ఆవిడ ఏడుస్తూ, “మావాడు ఏదో హంటింగ్ కి ఫ్రెండ్సుతో వెళ్తున్నా అంటూ వారం క్రితం నాకు ఫోన్ చేసి చెప్పాడు! ఆ రోజు నుంచీ ఈ రోజు వరకూ వాడి నుంచి ఎటువంటి కబురూ లేదండీ! మీ వాళ్ళు ఏమైనా కనుక్కుంటారేమో అని వచ్చాను” అని అంది! అమ్మమ్మ రాజకీయ దురంధురురాలు! తల పండిపోయింది మా ముసల్దానిది! మంగ పెద్దీ ఏదో అనబోతూ ఉంటే, కళ్ళతోనే దాన్ని వారించి, “తప్పకుండా తల్లీ! నువ్వు మాకు బాగా కావల్సిన దానివి! నా మనవరాలికి కాబోయే అత్తగారివి! తప్పకుండా మా మనవడికీ, మనవరాలికీ ఫోన్ చేసి కనుక్కోమని చెబుతా! అందరూ చెన్నైలో ఏదో పనుందని వెళ్ళారు! ఎల్లుండి వచ్చేస్తారు! నువ్వు నిశ్చింతగా ఇంటికి వెళ్ళమ్మా” అంటూ యంపీ పెళ్ళానికి సమాధానమిచ్చి, మంగ పెద్దీని ఒక కొత్త చీర తీసుకు రమ్మని, ఆ చీరని పెద్దీ,అత్త చేతులతో ఆవిడకి ఇప్పించి, ఆవిడని నెమ్మదిపరచి పంపించేసింది! అది చూసి, నేను చేతులు వదిలేసి, “అక్కడ ఇంకొంచెం పెంట జరిగేలోపు అందరినీ ఇక్కడికి తెచ్చెయ్యాలి” అని అంటూ ఉంటే, లల్లీ ఛార్జ్ తీసుకుని, “అనూ! ఇంద్రజ అమ్మమ్మా! ఇంద్రాణత్తా! మీరు మళ్ళీ ప్రయోగం చెయ్యాలి! ఒసే పుష్పా-స్వానీ-అవీ మీరు ముగ్గురూ వెళ్ళి అందరినీ ఇక్కడికి తెచ్చెయ్యండి! ఒరే! వాళ్ళొచ్చేలోపు నువ్వు ఆ విగ్రహాన్ని తీసుకొచ్చెయ్! నీతో అబెనీ అత్తా, ఇత్సీ, పారూ వస్తారు” అంటూ నన్నూ పొమ్మంది! “లల్లీ ఈజ్ బ్యాక్” అంటూ నేను లేచి, అబెనీ అత్తకీ, పారూకీ, ఇత్సీకి చెయ్యందించి లేపి “పదండి పోదాం! కనీసం పన్నెండు కిలోమీటర్లు కొట్టించుకోవాలిప్పుడు మనం” అంటూ గుడికేసి నడక మొదలెట్టాను!
Next page: Chapter 029.1
Previous page: Chapter 028.5