Chapter 029.2
అడవిలో ఆదివారం అమావాస్య!
గుడి ఇంకా ఆల్మోస్ట్ ఒక కిలోమీటరుంది! అక్కడనుంచి మడుగు ఇంకో అర కిలోమీటరు! అంటే పారు ఆల్మోస్ట్ పది కిలోమీటర్లు కొట్టేసింది! పారుకి కళ్ళతోనే థాంక్స్ చెప్పుకుని, “అనూ! ఐ ఫెయిల్డ్! అందరినీ తీసుకుని మా దగ్గరకి వచ్చెయ్యండి! గుడికి ఇంకా వన్ కిలోమీటర్ ముందే విగ్రహం నేల తాకేసింది!” అంటూ టెలీపతీలో దానితో చెప్పా! “విన్నూ నాకో డౌట్! మన మనసులు చదివే శక్తి ఈ విగ్రహానికి ఉందంటావా విన్నూ? మనమే అనుకున్నాం కదరా! గుడిలో కాకుండా బయట ఎక్కడైనా ప్రతిష్టించితే గొడవే ఉండదు అని! సరే కానీ నీ నాగలోక ప్రయాణం ఎట్లా జరిగిందో చెప్పవా?” అంటూ పారూ జీప్ ఒక సైడ్ కి పార్క్ చేసి ఫస్ట్ ఎయిడ్ కిట్ తీసుకొచ్చి, నా తొడలకు అయిన గాయాలకూ, కాలు రాయికి తగలడం వల్ల కాలివేలు చిట్లి వస్తున్న రక్తాన్నీ తుడిచి ఫస్ట్ ఎయిడ్ చెయ్యడానికి “విప్పరా నీ ప్యాంట్” అంది! కాలివేలికి తగలకుండా ప్యాంట్ విప్పేసరికి, చూసుకుందును కదా! తొడలు రెండూ చింతబరికతో పదే పదే ఒకేచోట కొడితే కమిలినట్టు కమిలిపోయాయి! అది చూసి పారూ కంట నీరు పెట్టుకుంటూ, “విన్నూ ఏంట్రా ఇది! ఇంత బండగా తయారయ్యావ్! నీ మీదే ప్రాణాలు పెట్టుకుని బ్రతుకుతున్న మేమందరమూ ఏమైపోతాము రా? ఆ అవీ-సవీలను చూడు! నువ్వు తప్ప వేరే దిక్కులేక ఎన్నో శతాబ్దాలనుంచీ వెయిటింగ్ నీకోసం! అట్లానే అనూ-పుష్పా-స్వానీ వీళ్ళ ముగ్గురూ కూడా నీ మీదే ఆధారపడి బ్రతుకుతున్నారు! మా గురించీ కొంచం ఆలోచించరా?” అంటూ ఉంటే, తక్షకుడు చెప్పిన మాటలు గుర్తొచ్చి నా వెన్నులోంచి ఒక్కసారిగా వణుకు పుట్టింది! ఏదో పెద్ద గొప్పగా ఆయనతో ఏం జరిగినా నేను ఆగను అంటూ స్టయిల్గా చెప్పి వచ్చా కానీ, వీళ్ళల్లో ఎవరు దూరమైనా నేను తట్టుకోగలనా అన్న ఆలోచనకే, నాకు ముచ్చెమటలు పట్టసాగాయి!
పారూ నాకేసి చూస్తూ ఖంగారు పడుతూ “ఏమయింది విన్నూ! ఏంటీ చెమటలు! ఏమయింది! ఏం ఆలోచిస్తున్నావ్?” అంటూ గాభరగా అడుగుతూ ఉంటే, నేను కొంచెం దూరంలో పార్క్ చేసిన జీప్ టైరుకి ఆనుకుని నేలమీద కూర్చుని, దానికి నా నాగలోకం ట్రిప్ మొత్తం చెప్పాను! అదీ కంటనీరుపెట్టుకుంటూ, “విన్నూ! మనమేదో గొప్ప కార్యానికే పుట్టాం అని మీరందరూ అంటున్నారు! కానీ పిల్లముండని నేను చెబుతున్నాను అని లైట్గా తీసుకోకు! మన గోల్ ఏంటో నాకింతవరకూ అర్థమవ్వలే! లైఫ్ రిస్కుంది అందులో! ఆలోచించరా?” అందది! దానికేసి ఒక జీవం లేని నవ్వోటి నవ్వి, “డెసిషన్ మేకింగ్ ఎప్పుడో అయిపోయింది! నాదే! ఆల్రెడీ మధ్యలో ఉన్నాము. కష్టమో నష్టమో ముందరకి వెళ్ళాల్సిందే! మహా అయితే, అమ్మా-లల్లీ-నేనూ, మా ప్రాణాలు కోల్పోయి, ఈ అణిర్వేకుడి విగ్రహంలా ఇంకో వెయ్యేళ్ళు వెయిట్ చెయ్యాలి! అంతే కదా! ఒకటి చెబుతా! ఈరోజే మనది! ఈ క్షణమే మనది! రేపటి సంగతి మనకి తెలియదు! నిన్నటి సంగతి మనకి అనవసరం. పాస్ట్ ఈజ్ పాస్ట్!
మనం గతంలో మార్చగలిగింది ఆ మహా మాంత్రికుడెవ్వడో రాయి రూపంలో ఉన్నాడు! వాడిని హతమార్చడం! అంతే! చూద్దాం! అయితే గియితే ఆ మాంత్రికుడెక్కడ ఉన్నాడో వెతుక్కుంటూ మనం కాలంలో వెనక్కి వెళ్ళడం ఒక మార్గం, లేదూ ఈ భూమి మీదే ఉన్నాడూ అంటే, ఇక్కడే వెతుక్కుంటూ వెళ్ళడం అంతే కదా! లైట్ తీస్కో ప్రస్తుతానికి! మన గ్యాంగ్ ఎంతవరకూ వచ్చిందో చూడవే” అంటూ పారూ చేతిలోని ఆయింట్మెంట్ లాక్కుని నేను చిట్లిన నా తొడలు నా చేతులతో రుద్దుకునేసరికి, వాతలతో కమిలిన నా తొడలు యధారూపు చేరుకున్నాయి! కాలి గోటి దెబ్బ మాత్రం తగ్గలేదు! ఫస్ట్ ఎయిడ్ కిట్లోంచి నియోస్పోరిన్ తీసి చల్లి, పారు కాటన్ పెట్టి కట్టు కట్టింది!
ఇంతలో జీప్ హెడ్లైట్స్ పడేసరికి, నేనూ పారూ ఎలర్ట్ అయ్యాం! మేమేదో ఒక తింగరి పని చేస్తామనే, “వచ్చేది మేమే! ఖంగారు పడద్దు!” అంటూ లల్లీ టెలీపతీలో నాకు చెప్పింది! నేను రిలాక్స్ అయ్యి “మనవాళ్ళే! లైట్ తీస్కో!” అంటూ పారూతో అని, విగ్రహం కేసి చూద్దును కదా, కింద అడ్డంగా పడిన అణిర్వేకుడు విగ్రహం, అచ్చు గుద్దినట్టు గుడిలో పానపట్టం మీదున్నట్టే నిలబడి ఉంది! కొన్ని వందల పాములు మమ్మల్ని రౌండప్ చేసి, మా చుట్టూ ఆతృతగా చూస్తూ పడగలు విప్పుకుని ఉన్నాయి! మేమేం చెయ్యబోతున్నామో అన్న ఆతృత వాటి కళ్ళల్లో స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది! ఏంట్రా వీడు అమావాస్య రాత్రి చీకట్లో చూస్తున్నాడు అనుకుంటున్నారా? నాకూ పారూకి నైట్ విజన్ వచ్చింది మర్చిపోయారా? “ప్రస్తుతానికి ఏమీ చెయ్యట్లే! మీరు ఈ రాత్రి ప్రశాంతంగా పడుకోండి! రేప్పొద్దున్నే వస్తే ఏదో ఒకటి అప్పటికి ఆలోచించుతాం” అంటూ వాటికేసి చూస్తూ చెప్పా! “అలాగే వీరా! మా వీరుడు ఇట్లా నేలమీద ఉండడం మాకు
బాధాకరంగా ఉన్నది” అంటూ ఉంటే, “గుడి కట్టడం ఇప్పుడు ఇంపాజిబుల్! మీరు ప్రస్తుతానికి వెళ్ళి రెస్టు తీసుకోండి! మావాళ్ళొస్తున్నారు! వాళ్ళు మిమ్మల్ని చూసి భయపడతారు! వేగిరం” అంటూ అదిలించేసరికి, అవన్నీ దిగులుపడుతూ పడగలు ముడుచుకుని జరజరా పాక్కుంటూ వాటి వాటి నెలవులకు వెళ్ళిపోయాయి! “పారూ! దయచేసి, నాగలోకం ముచ్చట్లు ఎవరికీ చెప్పనని నాకు ఒట్టెయ్యవే! నీలోనే దాచుకోవాలి! ఎవరినీ బాధపెట్టడం నాకిష్టం లేదు! ప్లీజ్!” అంటూ దానితో బలవంతాన నా నెత్తిమీద చెయ్యి వేయించి ఒట్టు పెట్టా! అది దిగులుతో “సరే నీకోసం నాలోనే దాచుకుంటా! కానీ నేను నా ఆనందం కోసం ఏం చేసినా కాదనకూడదు” అంటూ అదీ నాతో ఒట్టేయించుకుంది! “సరే” అంటూ ఒప్పుకున్నా నేను! ఇంతలో అందరూ రెండు జీపుల్లో కుక్కుకుని కూర్చుని మేమున్న ప్లేస్ కి వచ్చారు!
జీపులోంచి అందరికన్నా ముందర కిందకి ఉరికింది రోజా, గంగా! ఇద్దరూ ఉరుక్కుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చి నన్ను చేరోపక్కనుంచీ కౌగలించుకుని, ముద్దులతో నా మొహాన్ని నింపేసి, “దొంగనాయాలా! మేం లేకుండా ఇట్లా అడ్వంచర్ ట్రిప్ ప్లాన్ చేస్తావా?” అంటూ చెరోపక్కనుంచీ నన్ను గిచ్చడం మొదలెట్టారు! “ఆపండర్రా! మీరూ మీ అల్లరీ!” అంటూ వెనకనుంచి అమ్మమ్మ గొంతు! దానివెనకాలే “ఆగండే! వాడిని నలిపెయ్యకండి! టైరయ్యిపోయాడు అని అనూ వాళ్ళమ్మగారు చెబుతున్నారుగా! ఆగండే” అంటూ నా డాడ్జ్! “వదలండే వాడిని” అంటూ అమ్మ! వరుస పెట్టి అందరూ రోజా, గంగల మీద విరుచుకుపడిపోవడం మొదలెట్టేసరికి, పారూ “ష్! చుప్! అందరూ ఆపండి! వాళ్ళేదో వీడి విరహాన్ని తట్టుకోలేక వాడిని కౌగలించుకుని, కార్చుకుంటూ ఉంటే మీ గోలేంటంటా! వాళ్ళు పైనేం చేస్తున్నరో చూస్తున్నారు కానీ కింద మీ బంగారుకొండ ఏం చేస్తున్నాడో కనపడట్లేదా?” అంటూ అరిచింది!
“నీయమ్మ! నీకొచ్చినట్టు నైట్ విజన్ ఇంకా ఇక్కడెవ్వరికీ రాలేదే! విన్నూ ఏం చేస్తున్నాడో చెప్పి ఏడు త్వరగా” అంటూ కొంచెం అసహనం నిండిన కంఠంతో చివర్లో నుంచున్న సుమిత్రత్త అరిచేసరికి, “ఏముందే అమ్మా! ఎట్లాగూ ఇప్పుడు ముట్టుపూకుల భజన కార్యక్రమం ఉంది కదా! అందుకే రోజక్కతోనూ, గంగొదినతోనూ వార్మప్ అవుతున్నాడు! ఇద్దరూ తమ బిళ్ళలని వాడికి అప్పగించి సుఖపడిపోతున్నారే! సరే కానీ ఒరే విన్నూ! ఇప్పుడిక్కడ ఏడు ముట్టు పూకులున్నాయి! రమమ్మ, మా అమ్మ, సవీ, శంతనత్త, లతికత్త, మంగ పెద్దీ, యో వినయత్తా! నీకూ లీకేజ్ మొదలయ్యిందా! ఇంకా లేదా? ఫస్టు ఎవరికి అంటావ్?” అని అడిగింది పారూ!
“వీళ్ళెవ్వరికీ కాదే! ముందర నా మణత్త ఏదీ! ఎక్కడున్నావే మణత్తా! సిగ్గుపడుతూ అట్లా మూలగా నుంచోకుండా దా త్వరగా ఒచ్చెయ్! పారూ! మణత్తనీ, మణిభూతాన్నీ వేరు చెయ్యవే” అంటూ దానికేసి చూస్తూ కన్ను మలిపా! ఎప్పుడైతే మణత్తా-మణిభూతం అన్నానో, మణత్త ఖంగారు పడుతూ వెనక్కి జరుగుతూ ఉంటే, “ఎక్కడికే పెద్దమ్మా! ముందర నీలో ఉన్న దెయ్యానికి షో అంట రా!” అంటూ పారూ ఒక గెంతు గెంతి, మణత్తలో ఉన్న దెయ్యాన్ని లటుక్కున జుట్టుపట్టుకుని బయటకు లాగి అట్లానే జుట్టు వదలకుండా తీసుకొచ్చి నా ముందర నుంచో బెట్టింది! అమావాస్య చీకటి కాబట్టి అందరూ బ్రతికిపోయారు! లేదంటే ఆ ప్రేతాత్మ నిజరూపం చూసి ఝడుసుకుని చచ్చేవారే! “ఆహా! అదృష్టం అంటే నీదేరా విన్నూ! ఆదివారం! అర్థరాత్రి! అందునా అమావాస్య!
పైగా అడవి! అందులో దెంగబోయేది ఆడ ప్రేతాత్మని! యూ డామ్న్ లక్కీ ఫెల్లో” అంటూ, “హాస్పిటల్లో మా అన్నగాడితో హ్యాపీగా దెంగించుకున్నావ్ గా! ఇప్పుడు చూడు అసలు దెంగుడు ఎట్లా ఉంటుందో! నీయమ్మ! లేకపోతే నాకు మా అమ్మ కడుపులో ఉండగానే విషం పెట్టి ఇట్లా నల్లగా పుట్టేలా చేస్తావే లంజముండా” అంటూ ఆ ప్రేతాత్మ జుట్టు వదలకుండానే, వీపు మీద గుభికీ గుభికీ పిడిగుద్దులు గుద్దుతూ, “విన్నూ! రోజా గంగలు ఎక్కడికీ పోరు గానీ, దీని పూకు చూసేసి, బానిసను చేసేసుకోరా!” అంటూ అరిచింది పారు! అసలక్కడ ఏం జరుగుతోందో తెలియక తెల్ల మొహం వేసుకుని నుంచుని ఉన్నారు, అమ్మమ్మ-మంగ పెద్దీ! లల్లీ వాళ్ళ పక్కన చేరి, మణత్త వంట్లో ఆ ప్రేతాత్మ ఎన్ని సంవత్సరాల నుంచి కాపురం పెట్టిందో, సుమిత్రత్త కడుపుతో ఉన్నప్పుడు విషప్రయోగం ఎట్లా చేయించిందో, పొట్టోడు పక్షవాతానికి ఎట్లా గురయ్యడో మొత్తం వివరించింది!
అమ్మమ్మ షాకవ్వుతూ, “ ఏంటే పారూ దెయ్యాన్ని అట్లా పట్టుకుంది?” అని అడిగేసరికి, చెన్నై ఇంట్లో మేడ మీద, సుమిత్రత్త వంట్లోంచి దెయ్యాన్ని ఎట్లా పారూ బయటకు లాగి నిజాలు కక్కించిందో, నేను ఆ ఆత్మని దెంగి మోక్షం ఎట్లా కల్పించానో మొత్తం వివరించి చెబుతూ ఉంటే, మణత్త వెలవెలబోతూ సుమిత్రత్తని కౌగలించుకుని, “నన్ను క్షమించవే సుమీ” అంటూ ఏడుస్తూ ఉంటే, అమ్మ వెళ్ళి మణత్త మీద చెయ్యి వేసి ఓదారుస్తూ, “ఏం పర్లేదు ఇప్పుడు అంతా ఒకే! నువ్వేం ఫీలవ్వకే మణీ” అంటూ తనని సెట్ రైట్ చెయ్యసాగింది! “పదేపదే నా మీద నీ కాంతి పుంజాలు వదులుతూ నన్నూరికే తెగ కెలికేస్తున్నావుగా! ఇదిగో! నీకోసం స్పెషల్ షో! ఒక ప్రేతాత్మని నువ్వు కూడా దెంగి ఉండవు! నీకోసం ‘దెయ్యంతో దెంగుడు’ లైవ్ షో” అని అణిర్వేకుడి విగ్రహం కేసి చూసి అంటూ, “ఒసే రోజక్కా, గంగొదినా కొంచెం పక్కకి జరగండే! ప్రేతాత్మతో నాకూ, పారూకీ కొంచెం పనుంది! తెలుసుకోవలసినవి చాలా ఉన్నాయి! లల్లీ అనూ ఎక్కడున్నారే!
ముందరకి రండే! మీరూ మీ మీ క్వష్చన్స్ అడగండి అత్త కాని అత్తని!” అంటూ లేచి వళ్ళు విరుచుకుంటూ బట్టలు విప్పుకుని ఊప్స్! ప్యాంట్ ఇందాకే విప్పేశాగా! షర్ట్ విప్పి, ఇంకా ఆ ప్రేతాత్మని ఒంగోబెట్టి గుభికీ గుభికీ వీపు మీద గుద్దుతూ ఉన్న పారూతో, “నువ్వు ముందరకి జరగవే! నేను వెనక నుంచి తగులుకుంటా”, అంటూ, “ఓ మంత్రగత్తె అత్తో! కాసుకో” అంటూ, వంగుని ప్రేతాత్మ పూకు చూసేశా! అప్పటిదాకా కొంచెం రెసిస్టెన్స్ ఇస్తున్న ప్రేతాత్మ ఒక్కసారిగా సైలెంట్ అయ్యింది! వెంటనే నేను అప్పటికీ రోజా, గంగా పూకులని వేళ్ళతో కెలిసి ఉండడం వల్లన నిక్కేసిన నా మచ్చగాడిని ఖస్సున ఆ మంత్రగత్తె పూకులో దిగేసి దెంగడం మొదలెట్టాను! నా మొడ్డ మెల్లగా బలవడం దానికీ నాకూ కూడా తెలుస్తోంది! మెల్లగా దాని నోట్లోంచి బాధాపూర్వక మిళితమైన మూల్గులు రాసాగాయి!
“ఇదిగో తెలిసో తెలియకో ఇన్నాళ్ళూ మాకు చెరుపు చేసావు! ఇక పైన నువ్వు ఎటువంటి చెరుపూ చెయ్యను అని మా అమ్మలో ఉన్న దెయ్యంతో చెప్పడం ఆల్రెడీ మాకు తెలుసు! ఆల్రెడీ విన్నూ నువ్వు మణత్తని ఆవహించి ఉన్నప్పుడు దెంగేసాడు! ఇప్పుడు నిన్ను నీ నిజరూపంలో దెంగుతున్నాడు! ఒక్కోటిగా మేము అడిగే ప్రశ్నలకు మర్యాదగా సరైన జవాబిచ్చావనుకో, నిన్నూ మా టీంలో కలిపేసుకుంటాము! లేదంటావూ, మా దగ్గర ఇప్పుడు అయిదు లోకాలకి చెందిన పవర్ఫుల్ లేడీస్ ఉన్నారు! వాళ్ళు కాక నేనూ, లల్లీ అక్కా ఆరోలోకానికి చెందిన వాళ్ళం! మా ఆరులోకాల ప్రతాపమూ నువ్వొక్కర్తివే తట్టుకోలేవు! నీకు సహాయం చెయ్యడానికి ఇప్పుడు మా అమ్మ ఒంట్లో ఉన్న దెయ్యం కూడా లేదు! విన్నూ దెంగుడు దెబ్బకి తనకెప్పుడో మోక్షం లభించేసింది! ఆలోచించుకో! నీ ప్లేసులో నేనుంటే, ఈ బంపర్ ఆఫర్ని కళ్ళకద్దుకుని అందిపుచ్చుకుంటా! తర్వాత నీ ఇష్టం!”
అంటూ పారూ వీపు మీద గుద్దుతూనే వార్నింగ్ ఇచ్చింది! అప్పటికే ఒక రేంజ్లో మంత్రగత్తె ఆత్మ పూకులో నా పోట్లు పడసాగాయి! పైన పారూ గుద్దుడూ, వెనక నా గుద్దుడూ ఏ తట్టుకోలేకపోతూ ఉంటే, లల్లీ ముందుకొచ్చి, పారూ చేతిలోని జుట్టు తాను పట్టుకుని, “ఒసే పారూ సాయంత్రం నుంచి ఎవరిదో ఒకరిది గుద్ద చింపుతా అని గోలెడుతున్నావ్ కదా! దీని గుద్ద నీదే ఫో! పండగ చేసుకో! దీని వీపు నేనూ, అనూ చూసుకుంటాం” అంటూ, గుభికీ గుభికీ ప్రేతాత్మ వీపు విమానం మోతెక్కించసాగింది! పారూ తనపక్కకి వచ్చిన అనూ చేతిని ఆసరాగా తీసుకుని “హుప్!” అంటూ ఎగిరి ఆత్మ వీపు మీద కూర్చుని, దాని గుద్దలో తన చెయ్యి దూర్చేసి పొడవడం మొదలెట్టింది! అనూ వంగుని, వైల్డుగా ఊగుతున్న ప్రేతాత్మ సళ్ళమీద పడింది! దెబ్బకి మంత్రగత్తె నోటికి ఉన్న తాళం ఊడిపోయింది!
నాలుగు వైపులనుంచీ తన మీద జరుగుతున్న దాడిని తట్టుకోలేక, మంత్రగత్తె ప్రేతాత్మ “నన్ను వదిలెయ్యండర్రో! మీరడిగిన ప్రశ్నలకు నాకు తెలిసినంతవరకూ నిజాలే చెబుతానర్రో” అంటూ అరవడం మొదలెట్టింది! అందరికీ దాని మాటలు వినిపిస్తున్నాయి! కానీ ఏమీ కనపడట్లేదు! అమ్మ అదే పైకి అనేసరికి, పెద్ద ఇంద్రజాదేవి “ఏంటీ! ఇప్పుడు మీరందరూ ఆ మంత్రగత్తె నిజరూపం చూడాలి అంతే కదా! మరి చూసి ఝడుసుకోవద్దు” అంటూ చెయ్యి గాల్లో తిప్పేసరికి, అక్కడ మిరుమిట్లు గొలిపే వెలుతురు వచ్చి అందరికీ ప్రేతాత్మ కనపడసాగింది! అందరూ ఆ వెలుతురులో ఆ ప్రేతాత్మ నిజరూపం చూసి భయపడి రెండడుగులు వెనక్కి వేసారు! లాగిపెట్టి దెంగుతూనే, “లల్లీ! మొదలెట్టవే నీ డౌట్స్” అని అన్నా! “చెప్పవే పిశాచీ! మా నాన్న నాల్గవ లవ్ స్టోరీ ఎవరు? అదొక్కటే మాకు నీనించి రావల్సిన ఆన్సర్! దేవుళ్ళు కూడా చేతులెత్తేశారు మాకు హెల్ప్ చెయ్యకుండా! కనుక దెయ్యానివి నువ్వే చెప్పాలి!” అంటూ దెయ్యం వీపు మీద తన గుద్దుడు కంటిన్యూ చేస్తూనే ఉంది! “అమ్మాహ్! ఒట్టేసి చెబుతున్నా!
నాకు నిజంగా తెలియదు! నాకు కేవలం నారాయణా-సుమిత్రల ప్రేమకథే తెలుసు! మీ అమ్మని పెళ్ళి చేసుకోవడం కూడా నాకు తెలియదు! తెలిసాక నేనే చాలా అయోమయానికి గురయ్యా! మీ అమ్మకి నారాయణ ఎక్కడ దొరికాడో తెలుసుకోవడానికి నాకు కొన్ని వారాలు పట్టింది! ఇంక నాలుగో లవ్ స్టోరీ గురించి అస్సలు తెలియదు నాకు! నిజంగా చెబుతున్నా! నన్ను నమ్మండి!” అంటూ గగ్గోలు పెట్టసాగింది! తన ఏడుపు ఎంత వికృతంగా ఉందంటే, చెవులు దిబ్బళ్ళు పడసాగాయి! పారూ “నమ్మొద్దురా దీన్ని! దొంగలంజ! నమ్మించి మా అమ్మకి నాన్నని తగిలించినట్టే తగిలించి, మా మామ్మతో విషం ఇప్పించింది! అస్సలు నమ్మద్దు ఈ దెయ్యం లంజని” అంటూ మరింత గట్టిగా పొడిచింది!
ఆ ప్రేతాత్మ మరింత గగ్గోలు పెడుతూ, “అప్పుడు నేను స్వతంత్రురాలిని కాదు! నేను ఒక మంత్రవాది అధీనంలో ఉన్నదానిని! ఆతను చెప్పినట్టు ఆడడం తప్ప నాకు వేరే మార్గం లేకపోయింది! నాకు నిజముగా సుమిత్రకి సాయం చేద్దాం అనిపించే, మీ నాన్నని ఒప్పించి మళ్ళీ సుమిత్రతో కలిపాను! కాని నా యజమాని, నన్నడగకుండా స్వతంత్రంగా ఎందుకు ఆ పని చేసావ్ అని నన్ను ఎంతో క్రూరంగా శిక్షించేసరికి, నాకు ఇంక తప్పక మణికి వాళ్ళ నాన్న ఆస్థిలో భాగంగా వచ్చిన పాము విషాన్ని ప్రయోగించాను!” అంటూ గావుకేకలు పెట్టసాగింది! “సరే! నిన్ను నమ్మితే మమ్మల్ని మోసం చెయ్యవు అన్న గ్యారంటీ ఏంటి?” అంటూ అనూ తగులుకుంది! “ఒట్టు! నన్ను నమ్మండి! నేను ఇప్పుడు స్వతంత్రురాలిని!
కాదు కాదు మీ దాసిని! రామనాధపురంలో ఆసుపత్రిలో విన్నూ మణిని దెంగినప్పుడు, మణి కాదు నేను దొరికిపోయాను! నన్ను నమ్మండి! ఆ నాటి నుంచీ నేను ఎటువంటి చెరుపూ చెయ్యలేదు!” అంటూ ఉంటే, పారూ మోచేతివరకూ తన చెయ్యి దూర్చేసి కెలికేస్తూ, “అంతకు ముందర చేసావ్ కదే లంజా! గంగని యంపీ కొడుక్కి ఇచ్చి ఎందుకు పెళ్ళి చెయ్యాలనుకున్నావ్?” అని అడిగింది! “ఒట్టు అది నా ఆలోచన కాదు! గంగ పుట్టినప్పుడే, నా యజమాని నాకు ఇచ్చిన ఆజ్ఞలలో ఒకటి అది! ఎప్పటికైనా గంగ ఆ యంపీ ఇంటికి కోడలు అయ్యితీరాలి అని ఆజ్ఞ వేసాడు! అంతే! ఎందుకో ఏమిటో నాకు తెలియదు! అందుకే నేను మీ నాన్న ద్వారా యంపీ కొడుకుతో పెళ్ళి సంబంధం మాటలు కదిపాను! మీరందరూ కూడా ఒప్పుకున్నారు! కానీ ఈ పిల్లాడు నా దారికి అడ్డం పడి రోజాను రంగంలోకి దింపాడు!” అంటూ నొప్పితో మూలగసాగింది!
“సరే! ఎవ్వరు చెప్పగలరు మా నాన్న లవ్ స్టొరీ గురించి! చెప్పు లేదంటే నీతో ఇప్పుడే ఇక్కడే నరకం స్పెల్లింగు రాయిస్తాం!” అంటూ లల్లీ మళ్ళీ తగులుకుంది! “ఒట్టు దేవుడో! స్వయంగా మీ నాన్నే చెప్పాలి ఆ లవర్ ఎవ్వరో! నాకు తెలియనే తెలియదు!” అంటూ మరింత బాధతో మూలగసాగింది! మరి మూలగదా! నా మొడ్డ పెరుగుతూ పెరుగుతూ ఒక పెద్ద సైజు రోకలి అంత లావయ్యింది! “పారూ! ఇదిట్లా చెప్పదు! తియ్యవే నీ చేతిని” అంటూ పారుతో అని, అది ప్రేతాత్మ గుద్దలోంచి తన చెయ్యి తియ్యగానే, సర్రున తన పూకులోంచి నా రోకలిని లాగి గుద్దలో దిగేసా! అంతే “ఛచ్చానురో దేవుడో! చంపేశాడు నన్ను!” అంటూ గట్టిగా రోదిస్తూ, నేల మీద తూలి పడింది ఆ ప్రేతాత్మ! కొంచెం కూడా జాలీ కరుణా లేకుండా దాని నడుం పుచ్చుకుని పైకి లేపి, గుద్ద దెంగడం మొదలెట్టాను! అది పూర్తిగా గగ్గోలు పెడుతూ, “ఆపరా నాయనా! నీకు కావాలంటే మీ నాన్న ఆత్మని కలిసే మార్గం చెబుతాను!
పోయి మీ నాన్ననే నిలదియ్యండి! అంతే కానీ నన్ను హింసించకండి! ఒట్టు నేను నిజమే చెబుతున్నా! నన్ను నమ్మండి!” అంటూ గోల పెట్టసాగింది ఆత్మ! “నారాయణ ఆత్మని కలవచ్చా? ఎక్కడుంది? ఎట్లా కలవచ్చు?” అంటూ అమ్మ ముందరికి వచ్చి ప్రశ్నించడం మొదలెట్టింది! “రమా! నిజం! నువ్వయినా చెప్పు నీ కొడుక్కి! నాకు చావులేదు! లేదంటే ఈ నరకయాతన అనుభవించడం కన్నా చచ్చిపోవడమే మేలు! ఒట్టేసి చెబుతున్నా! నారాయణే మీ ప్రశ్నలకి జవాబు ఇవ్వగలడు! ఆతనికి నీ మీదా, సుమిత్ర మీదా మోజు ఇంకా తీరలేదు! మీరిద్దరూ విన్నూ దెబ్బకి పూకులివ్వకుండా ఎండగట్టేసరికి, మణిలో ఉన్న నన్నో, లేక మంగనో దెంగుతూ మాతో తన బాధ చెప్పుకుని ఏడిచేవాడు!
అందుకే చనిపోయినా ఆతని ఆత్మ అటు స్వర్గానికో లేక ఇటు నరకానికో పోకుండా ఇంకా ఆత్మలలోయలోనే ఉండిపోయింది!” అని అంది! “ఆత్మలలోయా? ” అంటూ ఒకేసారి ఇంద్రజాదేవీ, ఇంద్రాణీదేవీ గట్టిగా ఆశ్చర్యంతో అరిచారు! వినయత్తా, శంతనత్తా, లతికత్తా “మీకు తెలుసా అదెక్కడ ఉందో” అని అడిగేసరికి, “బొందితో స్వర్గానికి వెళ్ళలనుకున్న త్రిశంకు మహరాజు కోసం విశ్వామిత్రుడు సృష్టించిన త్రిశంకు స్వర్గం ఎట్లా ఉందో అట్లానే, ఆత్మల కోసం సృష్టించబడ్డ భూలోకనరకం ఈ ఆత్మలలోయ! సామాన్య భాషలో చెప్పలంటే, ఆయువు పూర్తవ్వకుండా మరణించిన జీవుల ఆత్మలకు అది భూమ్మీదే ఉన్న సెంట్రల్ జెయిలు లాంటిది! ఆ ఆత్మలు తామెత్తిన జన్మకు ఆయువు ఉన్నన్ని రోజులూ సమవర్తి దర్శనం కోసం వేచి ఉండే వెయిటింగ్ హాల్ లాంటిది అది!
కోరిక తీరకుండా బలవన్మరణము చెందిన మానవుల ఆత్మలు అక్కడ కొన్నేళ్ళు గడిపినాక, చిత్రగుప్తుడు వాటి పాపపుణ్యాలను లెక్కలు కట్టి వాటికి సమయం పూర్తయితే అటు స్వర్గమో లేక ఇటు నరకమో, లేక మరుజన్మ యోగం ఉంటే తిరిగి భూలోకానికో పంపుతాడు! అన్నట్టు గరుడపురాణం చదివినవాళ్ళకి ఆత్మలలోయ క్రొత్త కాదు కానీ, మీలో చాలా మందికి తెలియకపోవచ్చు! మరల చెప్పుచుంటిని! బ్రహ్మదేవుని చేతిలో రూపు దిద్దుకున్న ఒక ఆత్మ మొత్తం ఇరవై ఒక్క జన్మలు ఎత్తుతుంది! అందులో ఏడు ఉచ్ఛజన్మలు, ఏడు మధ్యమ జన్మలు, ఏడు నీచ జన్మలూ ఉంటాయి! ఉచ్ఛజన్మ అంటే, మానవునిగానో లేక మిగిలిన పదమూడులోకాలలో ఏదో ఒక లోకంలో అక్కడి ప్రాణి గానో జన్మ ఎత్తడం! మధ్యమ జన్మ అంటే, జంతు రూపంలో జన్మ ఎత్తడం! అనగా ఏనుగూ, సింహం మొదల్కుని, కుందేలు వరకూ! ఇక నీచ జన్మ అంటే కీటకములు! తూనీగ, తేనెటీగ, కందిరీగ, సామాన్య ఈగ, దీపపు పురుగులు, మిణుగురులు, దోమా, నల్లి, పేను మొదలగునవి!
సాధారణంగా ఉచ్ఛజన్మ అరవై ఏళ్ళ నుంచి 300 ఏళ్ళు ఉంటుంది! మధ్య జన్మ పది ఏళ్ళ నుంచి 40 ఏళ్ళ వరకూ ఉంటుంది! ఇంక నీచ జన్మ కేవలం మండలం అనగా 40 రోజులు ఉంటుంది! ఆ ఆత్మ తాను ఏదో ఒక ప్రాణిగా జన్మించినప్పుడు చేసిన పాప పుణ్యములను బట్టి తదుపరి జన్మను చిత్రగుప్తుడు లెక్కిస్తాడు! ఆతని లెక్కని సరిచూసి, ఆ యమధర్మరాజు ఆ జన్మని ఆ ఆత్మకి అనుగ్రహిస్తాడు! ఒక్కోసారి, చిత్రగుప్తుడుకి తన పని భారము వలన తదుపరి జన్మ లెక్కించడానికి వెంటనే వీలు పడదు! ఒకవేళ ఆ ఆత్మ తన ప్రాణములను సమయానికన్నా ముందరే వదిలేస్తే, అనగా హత్యకి గురవ్వడమో, ఆత్మహత్య చేసుకోవడమో చేస్తే, చిత్రగుప్తుడు లెక్క ప్రకారం ఆ ఆత్మ ఎన్నిరోజులు ఆ ప్రాణి రూపములో జీవించాలో అన్నాళ్ళవరకూ ఆగిన తరువాతే తదుపరి జన్మ గురించి లెక్కలు కడతాడు! అప్పటి వరకూ ఆ ఆత్మలను ఎక్కడో అక్కడ బంధించాలి కదా!
లేకుంటే అవి మరల తప్పించుకుని ఏదేని ప్రాణి రూపము ఎత్తగలవు! అప్పుడు అంతా అయోమయం నెల్కొంటుంది! అందుకే ఆ సమవర్తి, లోకానికి ఒక ఆత్మలలోయని ఏర్పాటు చేసి, తన మేనల్లుడు మైనాకుడుని వాటికి పాలకుడిగా చేసినాడు! ఈ లోయలు ఒక్క యమలోకమూ, ఇంద్రలోకమూ తక్క మిగిలిన పన్నెండు లోకాలలోనూ ఉన్నవి! వీటికి యుగాధిపతి కలిపురుషుని ప్రతినిధులు పన్నెండుమంది సర్వాధికారులు! మైనాకుడు ఒట్టి అమాయకుడు! భోళా మనిషి! అందుకే కలి యమునితో గొడవ పడి మరీ తన ప్రతినిధులను సర్వాధికారులుగా నియమించుకున్నాడు! దేవుడు వరమిచ్చినా పూజారి మోకాలొడ్డాడు అన్న నానుడి ఈ మైనాక-కలిప్రతినిధుల వలనే ప్రాచుర్యంలోనికి వచ్చింది! వీరు బహు క్రూరులు! ఎవ్వరి మాటా లెక్క చేయని వారు! సాక్షాత్తు ఆ సమస్తలోక రక్షకుడు అయిన శ్రీమన్నారాయణుడే వచ్చినా, లేక సమస్తలోక లయకారుడైన ఆ సర్వేశ్వరుడే వచ్చినా కూడా లెక్క చేయని వారు! కేవలం ఆ సమవర్తి అగు యమధర్మరాజు, లేదా యుగాధిపతి అగు కలిపురుషుని ఆజ్ఞనే పాలించెడివారు! అంతటి పాఖండులు వీళ్ళు!
వీళ్ళ రక్షణలో ఉన్న లోయలోకి ప్రవేశించడం అంటే, మృత్యువుని చేజేతులారా కొని తెచ్చుకోవడమే! ఎందుకంటే వీళ్ళు బహురహస్యముగా తమ సామ్రాజ్యాన్ని నడుపుతారు! ప్రాణములు ఉన్న జీవులు అక్కడకి వెళ్ళినవెంటనే, వారి ప్రాణములు గైకొని ఆ ఆత్మలను అక్కడే ఆజన్మ ఖైదు గావించెదరు కలిప్రతినిధులు! కేవలం ఆత్మలకు మాత్రమే అక్కడ ప్రవేశము కలదు! లోయ ముఖద్వారానికి కాపలాగా ఒక నల్లని మహిషము ఉండును! దానిని దాటిలోనికి పోవుట అన్యప్రాణులకు అసాధ్యము! అసలు ఆ లోయ ఎక్కడుందో కూడా ఎవరికీ తెలియదు! కేవలం అక్కడికి వెళ్ళి మరుజన్మ కోసం మరల తిరిగివచ్చే ఆత్మలకు తప్ప! ఒక్కోసారి ఇట్లాంటి ప్రేతాత్మలు కొన్ని, ఆ కలిప్రతినిధుల కన్నుగప్పి, ఆ లోయలోంచి తప్పించుకుని బయటపడి, ఎవరినో ఒకరిని ఆవహించి వారిని పీడిస్తూ బ్రతుకుతాయి! ఆత్మలలోయ ఆనుపానులు అటువంటి ఆత్మలకు మాత్రమే తెలుసు!”
అంటూ పెద్ద స్పీచ్ ఇచ్చింది ఇంద్రజాదేవి! ఆత్మలలోయ చరిత్ర వింటూనే వినయత్తా, లతికత్త, శంతనత్తా మొహాలలో రంగులు మారడం నా కంటి దృష్టి నుంచి తప్పించుకోలేదు! ఇంతలో నా దృష్టి మరలుస్తూ, ప్రేతాత్మ గట్టిగా మూలుగుతూ, భావప్రాతిని పొంది, నేలమీద పడిపోయింది! నే గుద్ద దెంగుతూ ఉంటే దానికెట్లా అయ్యిందా అని చూసేసరికి, పారూ నా కాళ్ళ మధ్యలో దూరి, ప్రేతాత్మ గొల్లి నలుపుతూ ఉంది! “నీయమ్మ! నీకిదేం పిచ్చే! ఎవరి పూకునైనా సరే వదలవా! ఆత్మ గొల్లి కూడా నలుపుతున్నావ్?” అనడిగేసరికి, “మాట మాట! సంభాళించుకో నీ మాట!” అంటూ అది నన్ను బ్లాక్మెయిల్ చెయ్యడం మొదలెట్టింది! “నీయమ్మ! నిన్ను నెత్తికి ఎక్కించేసుకున్నా! ఇంక నువ్వక్కడ నుంచి దిగవని అర్థమయ్యిపోయింది! నీ ఏడుపు నువ్వేడ్చుకో!” అంటూ విసుక్కుంటూ, వెనక్కి జరిగి జీప్ డాష్ బోర్డ్ లోంచి సిగరెట్టోటి తీసి వెలిగించా!
గుండెల నిండా పొగ పీల్చి రింగులు రింగులు గా స్టైలుగా గాల్లోకి వదులుతూ, “సో ఇంద్రాణత్తా! ఆ ఆత్మలలోయలోకి ప్రాణాలతో ఉన్న మేము వెళ్ళడం ఇంపాజిబుల్! నాన్నని కలవడం అంతకన్న ఇంపాజిబుల్ అంటారు మీరు అంతేనా! సరే! ఆ సంగతి పక్కన పెట్టండి! మీ ఇంద్రలోకంలో, ఇందూ పెద్దమనిషి అయ్యినప్పుడు ఏదో అష్టదిక్పాలకుల మీటింగ్ అయ్యింది అని చెప్పారు లతికత్తా, శంతనత్తా! ఆ మీటింగు కూడా మాకు ఎట్లా సాయం చెయ్యాలి అన్న మ్యాటర్ మీదే సాగింది అని అన్నారు! అది నిజమేనా?” అని అడిగా! “అవును మనవడా! మా నాన్న మీకెట్లా సాయపడగలమో అని చర్చించడానికే ఆ మీటింగు ఏర్పాటు చేశాడు! ఏమీ తేలకుండానే ఎవరి లోకాలకి వాళ్ళెళ్ళిపోయారు!”
అంటూ ఇంద్రజాదేవి సమాధానమిచ్చింది! “అత్తా – అమ్మమ్మా! ఆ అష్టదిక్పాలకుల్లో యమధర్మరాజు కూడా ఒకరు కదా! ఎట్లాగయినా ఆయనని ఒప్పించగలరేమో మీరు మీ తండ్రిగారయిన ఆ ఇంద్రభగవానున్ని కనుక్కోండి! మీరిద్దరూ ఏం చేస్తారో తెలియదు! మేము మాత్రం మా నాన్నా, మామ్మ ఆత్మలను కలవడం ఎట్లా వీలుపడుతుందో కనుక్కుని చెప్పరా ప్లీజ్!” అని అడిగింది లల్లీ! ఇంద్రజాదేవి బుర్ర గోక్కుంటూ ఇంద్రాణీదేవితో పక్కక్కి వెళ్తుంటే, “నీయమ్మ! నేను కదే నీ అమ్మమ్మని! ఆవిడని అమ్మమ్మా అని పిలుస్తావేంటే?” అని అమ్మమ్మ లల్లీని అడుగుతా ఉంటే, “హుమ్మ్! నీ మనవడు మామూలోడా! పెళ్ళాన్నీ, తనని కన్న తల్లినీ, ఆ తల్లిని కన్న తల్లినీ ముగ్గురినీ ఒకే పక్క మీద వాయించి వదిలాడు! ఇదిగో నిన్ను మేము ఎత్తుకు రావడానికి కూడా అదే కారణం! నిన్నూ-రమత్తనీ-లల్లీనీ ఒకే పక్క మీద దెంగాలి అని కోరిక పుట్టింది నీ మనవడికి! సారీ సారీ! నా మొగుడుకి” అంటూ స్వానీ వచ్చి అమ్మమ్మ భుజాలమీదనుంచి చేతులు వేసి, అమ్మమ్మ మీద వాలి గారలుపోసాగింది!
“ఒరేఒరే! ముసల్దానినిరా! హార్టులో స్టెంటు ఉంది! గుటుక్కుమంటానురా! ” అంటూ అమ్మమ్మ నెత్తీ నోరూ కొట్టుకుంటూ ఉంటే, “నువ్వు తనకి కాంపిటీషన్ అని ఇదిగో ఈ డాడ్జ్ బండే నిన్ను పక్కకి తప్పించింది! నీ పక్కనే ఉన్న డాడ్జ్ పూకు పిసికి అడుగు! నువ్వు సెక్స్ చెయ్యచ్చో చెయ్యకూడదో చెబుతుంది! అన్నట్టు, నువ్వు అనుకుంటున్నట్టుగా మన డాడ్జ్ బండి కడుపుతో లేదు! పిడత పగిలి 36 గంటలయ్యింది! పొరబాటున గట్టిగా పిసికేవు! ఆ ముట్టురక్తం చీరమీంచే నీ చేతికి అంటుకోగల్దు!” అంటూ అమ్మమ్మని చూస్తూ చెప్పా! “అవ్వ! అవ్వ! బొత్తిగా రాలుగాయి అయ్యిపోయాడమ్మా ఈ పిల్లాడు! ఒరే! ఒరే! నేను ముట్టయ్యిన విషయం నీకెట్లా తెలుసురా?”
అని పెద్దీ నన్ను అడుగుతూ ఉంటే, “నువ్వేంటి! ఇంకా ఎక్కని వినయత్త, ఇందాకే ఇంద్రజ అమ్మమ్మ మాట్లాడుతూ ఉన్నప్పుడే ముట్టయ్యారు అన్న సంగతి కూడా మాకు తెలుసు! అంతే కాదు! ఇప్పుడు ఇక్కడ విన్నూ గాడితో ట్విన్స్ ని కనడానికి రెడీగా పిల్లనిచ్చిన అత్తగార్లు ఇద్దరూ, కన్న తల్లి ఒక్కర్తీ మొత్తం ముగ్గురు రెడీగా ఉన్నారు అని కూడా తెలుసు! నువ్వూ, మణత్తా ఆ లిస్టులోకి వస్తారో రారో ఇంకా కంఫర్మ్ కాలే!” అంటూ సోయలేకుండా పడున్న మంత్రగత్తె ప్రేతాత్మ గొల్లి ఇంకా నలుపుతూనే పారూ అంది! వినయత్త బోలెడంత సిగ్గుపడిపోతూ ఉంటే, “ఆ! ఆ! వినయత్తా! ఇప్పుడే ఏం చెయ్యడులే! వీళ్ళమ్మా, మా అమ్మా, నువ్వూ ముట్టులోనే ఉన్నారు! మీ అండాలు విడుదల అవ్వడానికింకా 16 రోజులు టైముంది! కొత్త పెళ్ళికూతురిలా శంతనత్తా, లతికత్తా, మా అమ్మా, రమమ్మా వీళ్ళ నలుగురితో కలిసి పదహారు రోజులూ రంజుగా దెంగించుకుంటూ వీడి పెళ్ళాలమైన లల్లీ, నేనూ, అనూ, స్వానీ, పుష్పం మా అయిదుగురినీ కూడా దగ్గరుండి దెంగిస్తూ మీరు సుఖపడిపోతూ, మమ్మల్ని సుఖపెడుతూ ఎంజాయ్ చెయ్యండి!
ఈలోపు అబెనీ అత్త దాయదులు వచ్చారా సరే సరి! లేదంటే వాళ్ళని వెతుక్కుంటూ మనమే వెళ్ళాలి! అన్నట్టు చెప్పడం మరిచా! దేశ రాజధాని ఢిల్లీలో ఇంకో తల్లీ-కూతుల్ల జంట మన మచ్చగాడికోసం తహతహలాడిపోతున్నాయి! వీలుంటే లల్లీ-రమమ్మా వీడూ ఒక రోజు సెలవు తీసుకుని వాళ్ళ దగ్గరకి వెళ్ళి వాళ్ళని కూడా ఎత్తుకొచ్చేస్తారు!” అంటూ పారూ రాబోయే పదహారు రోజుల ఐటినరీ మొత్తం గడగడా చెప్పేసింది! వినయత్త మొహం సిగ్గుతో ఎర్రగా అయిపోవడం చూసి, “ఏంటత్తా! నువ్వూ రెడీనా పిల్లల్ని కనడానికి?” అంటూ లల్లీ అడిగింది! “మరి మా లోకానికి ఎవరో ఒకరిని రాజో రాణో చెయ్యాలి కదా! అనూ ఇక్కడ మిమ్మల్ని వదిలి వచ్చే పరిస్థితిలో లేదు! అటు మా అన్న బ్రాహ్మచర్యం వీడను అని భీష్మించుకుని కూర్చున్నాడు! ఇక నాకు తప్పదు కదా కోడలా!” అంటూ రివర్స్ పంచ్ ఇచ్చింది వినయత్త! ఎటొచ్చీ అటు పారూ కానీ, ఇటు లల్లీ కానీ తన గురించి ఏం మాట్లాడలేదని పెద్దీకి అలకొచ్చింది! దీనెమ్మ! నా డాడ్జ్ అలకతో మరింత అందంగా ఉంది! ఇప్పుడే పడేసి ఎక్కేద్దాం అనిపించింది! మిగిలినవాళ్ళందరూ నా వట్టలు కత్తిరిస్తారు అని ఆగిపోయా!