Chapter 030.1

ఆటలో అంతరాయం!

అనూ మణికట్టు వరకూ చెయ్యి దూర్చేసి, పారూ గుద్ద కెలికేస్తూ ఉంటే, “ఒసే ఒసే! పాపమే! కావాలంటే నా గుద్ద చింపండే! అది నా మీద ప్రేమతో నా బాధ చూడలేక ఈ ప్లానింగ్ చేసిందే! వద్దే పాపమే! అది అమాయకురాలే! ప్లీజ్ ప్లీజ్!” అంటూ ఉంటే నేనడ్డుపడుతూ, ఇద్దరినీ బ్రతిమలాడసాగాను! నేనలా వాళ్ళని బ్రతిమాలుతూ ఉంటే, నా సిగ్గులేని పారూ, తలెత్తి నాకేసి చూస్తూ కన్నుకొట్టి, “ఏం పర్లేదురా! సాయంత్రమే చెప్పా కదా! ఎవరి గుద్దైనా చింపడం, లేదా నా గుద్ద చింపించుకోవడం! గుద్ద విషయంలో నాకు తరతమభేదాలు లేనే లేవు! రావే అక్కా! నువ్వూ గుద్ద చింపుతావా?” అంటూ లల్లీని ఇంకొంచెం రెచ్చగొట్టింది! “నీయమ్మ ఆగవే! నేను వీళ్ళిద్దరినీ శాంత పరుస్తున్నా కదా! ఇంకా రెచ్చగొట్టమాకే నీకు పుణ్యముంటుంది!” అని నేనంటూండగానే, లల్లీ ధుమధుమలాడిపోతూ “ఆగవే నీయమ్మ! నీకు ఒళ్ళంతా తీటగా ఉంది! తీరుస్తా! నీ తీట మొత్తం తీరుస్తా” అంటూ “ఒసే గంగా! నువ్వానుకున్న జీపులో నాదీ పారూదీ బ్యాక్ ప్యాకులున్నాయి! వాటిల్లో స్ట్రాపాన్లున్నాయి ఇటు విసరవే!” అంటూ అరిచింది! ఎంటర్టెయినింగ్ గా వీళ్ళకేసి చూస్తూ నుంచున్న గంగ, వెంటనే బ్యాగుల్లోంచి రెండు స్ట్రాపాన్లూ తీసి లల్లీకేసి విసిరింది! “అనూ చెయ్యొద్దే! ఇది కట్టుకో” అంటూ, పారూ గుద్దలో చెయ్యి దూర్చి కెలికేస్తున్న అనూ మొలకి ఒక స్ట్రాపాన్ కట్టి రెండోది తాను కట్టుకుని నాకేసి వచ్చింది! అమ్మా-సుమత్తా ఇద్దరూ మత్తు మత్తుగా “చింపండే! వాడికి కూడా గుద్ద చింపండే” అని అరుస్తూ ఉంటే, “ఆగండే మీయమ్మందెంగా!” అని వాళ్ళని విసుక్కోసాగాను!

నేనలా అంటూండగానే, “రారా లవుడేగా! నీ గుద్ద నేను చింపుతాగా!” అంటూ ఉమ్మితో స్ట్రాపాన్ తడి చేసి, వెల్లకిల్ల పడుకున్న నన్ను కాలితో తన్నుతూ “రేయ్ నా కొడకా! లెగు! వంగో! నీకోరిక ఇవాళ తీరిపోవాల్సిందే! అత్తలూ కాసేపు ఓపిక పట్టండి! మేము వీడి తీట తీర్చాక వీడు మీపరమే! కావాలంటే మీరూ వీడి గుద్ద దెంగండి!” అంటూ నన్నొంగోబెట్టి, నా పిర్రలను విడదీసి, నా బొక్క మీద ఉమ్ము ఊసి, ఆ ఉమ్ము తడి మీదే, డిల్డోను నా గుద్దలో ఖస్సున దింపింది! అప్పుడు తెలిసొచ్చింది నాకు గుద్దదెంగుడెంత నరకమో! భగభగ మండిపోసాగింది నా గుద్ద బొక్క! అప్రయత్నంగా నా నోట్లో “అమ్మాహ్!” అన్న మూలుగొచ్చింది! లల్లీ నా పిర్రలమీద చెళ్ళుచెళ్ళున కొడుతూ, “ఆ! అదీ! అలా మూలగాలి! లవడా ఉందని అందరి గుద్దా దెంగుతూ ఉన్నావ్గా లవడాగా! గుద్దదెంగుడు మాకెంత ఇబ్బందో ఇప్పుడు తెలిసొస్తాది! అయినా మేమెవరమైనా ఏనాడైనా నీ ఇష్టాన్ని కాదన్నామా రా సుల్లిగా? మరీ లత్కోర్ ప్లాన్స్ దేనికిరా? అయినా నాతో డిస్కస్ చెయ్యకుండా పోయి పొట్టిదానితో డిస్కషన్ పెడతావా? నన్నే ఇగ్నోర్ చేస్తావా? ఈ లల్లీ దేనినైనా సహిస్తాదేమో కానీ, వెనకాల జరిగే కుట్రలని కాదు! ఈ పొట్టిలంజతో కలిసి నా వెనకలే కుట్రలు చేస్తావా?” అంటూ కచ్చ కొద్దీ నా గుద్ద దెంగుతూ ఉంటే, నాకు శరీరంలో ఏవేవో ఫీలింగ్స్ వస్తూ, నా మొడ్డ మరింత స్టీల్ రాడ్డులా తయారయ్యింది! నా ముందర కుక్కలా వంగుని, అనూ చేత గుద్ద దెంగించుకుంటూ ఉన్న పారూ, నాకు లిప్కిస్ పెడుతూ, “ప్చ్! నీ వర్జిన్ గుద్దని నేను చింపాలనుకున్నా! ఆ గోల్డెన్ ఛాన్స్ లల్లీ కొట్టేసింది!” అని అంటూ ఇంకా ఇంకా అనూనీ-లల్లీనీ కెలికెయ్యసాగింది! అటు అనూ, ఇటు లల్లీ ఇద్దరూ రెచ్చిపోయి మా గుద్దలను చింపడం మొదలెట్టారు!

నాకు గుద్దలో వేడి వేడి రాడ్డు దింపినట్టు మండిపోసాగింది! ఆ మంట భరించలేక, పారూ ఇంకా రెచ్చగొడుతూ ఉంటే, “నీయమ్మ! ఆపవే! నోర్మూసుకోవే! ఇద్దరికీ చిర్రు దొబ్బిందీ అంటే, మన గుద్దలివాళ బద్దలేసిపోవడమే!” అంటూ దాని నోటిని నా పెదాలతో మూసేసా! మేమిద్దరమూ సిగ్గులేకుండా మా గుద్దలని లల్లీ-అనూలకి అప్పగించేసి ఒకరినొకరం ముద్దుపెట్టుకుంటూ ఉంటే, దేవలోకపు అత్తలందరూ షాక్లోకి వెళ్ళిపోయారు! వాళ్ళే కాదు, పక్కనే ఉన్న పెద్దీ కూడా షాకయ్యి “ఎంట్రా బండ సచ్చినోడా? ఏంటే బండదానా? కొంచెం కూడా నొప్పెట్టట్లేదా ఇద్దరికీ! ఆనందంగా గుద్ద దెంగించుకుంటున్నారు?” అంటూ అడుగుతా ఉంటే, పారూ నా పెదాలని వదిలి, “యస్! ఆనందంగానేనే! ఒసే పెద్దీ! వీళ్ళిద్దరూ మనస్సులో వీడిమీదా, నా మీదా రోజురోజుకీ కోపం పెంచేసుకుంటున్నారు! రోజు రోజుకీ వీళ్ళల్లో పెరిగిపోతున్న ఆ ఫ్రస్ట్రేషన్ వల్ల, వీళ్ళ మొహాలు ఉడకపెట్టిన ఆలుగడ్డల్లా తయారయ్యి ఎంత చెండాలంగా కనిపిస్తున్నారో చూడు! ఆ బాధా, కోపం వీళ్ళల్లోంచి బయటకొచ్చెయ్యాలి! రావాలంటే, వీళ్ళకో ఔట్లెట్ కావాలి! దానికోసం, వీళ్ళని మరింత రెచ్చగొట్టాలి! అందుకే ఇద్దరమూ వీళ్ళిద్దరినీ టార్గెట్ చేసి, వీళ్ళని పూర్తిగా కెలికేశాం! ఇప్పుడు మా గుద్దలు దెంగాక ఇద్దరూ నెమ్మదిస్తారు చూడవే! రండే గుద్ద దెంగండే అంటే ఇద్దరూ వెనకడుగు వేస్తున్నారు! అందుకే విన్నూ గాడు వీళ్ళని ఎట్లాగయినా రెచ్చగొట్టాలే పారూ అని అడగంగానే 1 + 1 = 2 అన్నట్టు ఒక ప్లాన్ తో ఇటు వీళ్ళిద్దరినీ కెలికేశాం, అటు నిన్ను దెంగాలన్న విన్నూ గాడి కోరికని కూడా తీర్చేసా!” అని అంటూ ఉంటే, మా గుద్దలు దెంగుతున్న అనూ లల్లీ ఇద్దరూ ఆపేసి స్ట్రాపాన్లు బయటకు తీసి, మమ్మల్ని వెల్లకిల్ల తిప్పి, పిడికిళ్ళతో మా గుండెల మీద గుద్దుతూ మీదడిపోయి భోరున ఏడవడం మొదలెట్టారు!

“ఎహె! ఆపండే! మీరెంత స్పెషల్ పవర్స్ ఉన్న వాళ్ళయ్యినా నా మీద మీకున్న ప్రేమే ఈ కోపానికి కారణం! పొట్టిదీ, తింగరిదీ అని అందరం గారం చేసి చెడదెంగే పారూయే నాకు కనువిప్పు చేసింది! ఇందులో నా తప్పూ ఉంది! మీ ఇద్దరినీ సెల్ఫ్-రిలయంట్ ఇండిపెండెంట్ స్త్రీలలా భావించి, చిన్నదని, పారూని గారం చేశాను తప్పితే, మరోటి కాదే! నువ్వూ-అనూ-పారూ నా ప్రాణాలే! మీరు ముగ్గురూ లేకపోతే విన్నూ అనేవాడే లేడు! మరి స్వానీ-పుష్పా అంటారా? వాళ్ళూ నా గుండెల్లోనే ఉన్నారు! కానీ ఎప్పటినుంచో ఎన్నోసార్లు చెప్పినట్టు, అమ్మమ్మ-నువ్వూ-మామ్మా-పారూ-అనూ మీ అయిదుగురూ నా గుండెల్లో స్పెషల్ సీట్లలో ఉన్నారు! ఒకే ఒక కారణం! మిమ్మల్ని నేను మన జీవితలక్ష్యం ఏంటో తెలియనప్పుడు ప్రేమించా! మీతో సర్వసుఖాలూ అనుభవించా! పారూని రవ్వంత గారం చేసిన మాట నిజమే! కారణం దానికి మీ ఇద్దరికీ ఉన్నంత మెచ్యూరిటీ దానికి లేదన్న కారణం మొదటిది అయితే, అందరికన్నా చిన్నది అన్న కారణం రెండోది! అంతే! ఒకరు ఎక్కువా కాదు, ఒకరు తక్కువా కాదు నాకు! ఇప్పుడు ఇట్లా మీలోంచి నేను మిమ్మల్ని నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నా అన్న భావన పోవడానికే, మిమ్మల్ని పూర్తిగా కెలికెయ్యడానికి, పారూ-నేనూ ఆడిన డ్రామా ఇది! మీరెవరిమీద ఒట్టు పెట్టమంటే వాళ్ళమీద పెడతా! ఒట్టు నమ్మండి! మా ఇద్దరి ఈ గేం కి, నాకు పెద్దీ మీదున్న కోరిక సగమే కారణం! మిగతా సొగం, మీ ఇద్దరిలో ఉన్న ఉక్రోషాన్నీ, కోపాన్నీ బయటకు తీసెయ్యడం! అసలు నేనొక్కడినే ఇదంతా చేశానని చెబుతానే అన్నా! పొట్టిది “సవాల్లేదు! కష్టమైనా, నష్టమైనా, చావైనా, బ్రతుకైనా నీతోనే నేనూ!” అంటూ, ప్లాన్ దానిదే అని నేను రివీల్ చెయ్యాలని ఒట్టేయించుకుంది! పైగా అదీ-నేనూ కలిసి చేసిన కుట్ర అంటే మీరిద్దరూ త్వరగా బరస్టయ్యిపోతారని అది నాతో బెట్ కూడా కట్టింది!

పొట్టిదాని చేతిలో ఓడిపోవడం నాకు నిజంగా ఆనందంగా ఉందే! దీనెమ్మ ఆకతాయిలా అల్లరిపనులు చేస్తుందని అందరూ దాన్ని విసుక్కున్నా, దొంగలంజ! దాని కళ్ళు అన్నీ గమనిస్తున్నాయే! ఎవరు ఎలా ఆలోచిస్తున్నారన్నది, ఒక చెయ్యి తిరిగిన సైక్రియాటిస్ట్ లాగా కరక్టుగా గెస్ చేస్తోంది! మీరిద్దరూ మెచ్యూర్డ్ అని అనుకునే నా నమ్మకాన్ని పటాపంచలు చేస్తూ, అది మీకన్నా చాలా మెచ్యూర్డ్ గా థింక్ చేసింది! మీరు వైల్డ్ గా మా మీద పడతారు అన్న దాని అంచనాలను నిజంచేస్తూ ఇద్దరూ అట్లానే మా మీద పడిపోయారు! ప్చ్! ఏం లాభం! ఇప్పుడు ఈ పొట్టిదానితో నా గుద్ద మళ్ళీ దెంగించుకోవాలి! ఈ పొట్టిది డిల్డో కట్టుకుంటే, నేను వంగున్నా నా గుద్దలో దింపలేదు! కింద దీనికి స్టూల్ వెయ్యాల్సిందే!” అని నవ్వుతూ అంటూ ఉంటే, అనూ-లల్లీ ఇద్దరూ ఏడుపాపేసి, మా ఇద్దరికేసీ సంభ్రమాశ్చర్యాలతో చూస్తూ స్థాణువుల్లా ఉండిపోయారు! వాతావరణం భారీగా అవ్వడం గమనించి, పారూ, తన మీద వాలిపోయి బొమ్మలా తన మొహంలో మొహం పెట్టి చూస్తూ ఉన్న అనూని తన కౌగిట్లోకి లాక్కుని, “కష్టపడి వాడిమీదెగిరి వేడి చల్లార్చుకున్నా! ఇప్పుడు నా గుద్ద దెంగి మళ్ళీ నాలో వేడి పుట్టించావ్! దించాల్సిన బాధ్యత నీదే! నీయమ్మ రావే! రా నన్ను దెంగు!” అంటూ తన తొడలతో అనూని చుట్టేసి, అనూ మొలకున్న స్ట్రాపాన్ ని తన పూకు మీద సర్దుకుని, “దెంగవే అనూ” అంటూ అనూకి లిప్కిస్ పెట్టేసరికి, అప్రయత్నంగా అనూ పారూ పూకులో పోటేయ్యడం మొదలెట్టింది! పారూ నెంబర్ వన్ తింగరిది! లల్లీ కేసి కొంటెగా చూస్తూ, “ఆహ్! అదీ! అనూ! దెంగవే! ఉమ్మ్! ఉఫ్ఫ్! ఏం దెంగుతున్నావే! విన్నూగాడికన్నా నీ పోటులోనే మజా ఉందే లంజా! ఆహ్! స్పీడుగా! ఉమ్మ్! దెంగు! ఉఫ్ఫ్! లంజా గట్టిగా దెంగు!

దెంగు నీ సవతిని కసితీరా దెంగు! నీ మొగుడికన్నా స్పీడుగా దెంగు! దెంగు నీ పొట్టిలంజని గట్టిగా దెంగు!” అంటూ కావాలనే అరుస్తూ ఉంటే, అటు నడ్డూపుతున్న అనూ, ఇటు నా గుండెలమీదెక్కి కూర్చున్న లల్లీ ఇద్దరూ ఫక్కున నవ్వడం మొదలెట్టారు! “హమ్మయ్య! వీళ్ళిద్దరి కోపమూ పోయిందే! మనసులో మనాది పెట్టేసుకుని, మనస్ఫూర్తిగా నవ్వకుండా ఇద్దరూ కుళ్ళిపోయిన టొమాటో ఫేసులేసుకుని పదిహేను రోజులనుంచీ ఓ పంచ్ డైలాగులేస్తూ ఉన్నారు! ఇన్నాళ్ళకి పొట్టిదానా, నీ పుణ్యామా అని వీళ్ళ మనసులో ఉన్న బాధ బయటకొచ్చేసింది!” అంటూ నేనంటూ ఉంటే, పారూ నాకడ్డం కొట్టి, “పుణ్యం గిణ్యం అంటూ ఏవేవో భారీ డైలాగులు అప్పుడే కొట్టమాకు! నువ్వు బెట్టోడిపోయావ్!! నేను నీ గుద్ద దెంగాల్సిందే! వదిలే ప్రసక్తే లేదు!” అంటూ ఉంటే, లల్లీ అనుమానంగా మా ఇద్దరికేసీ చూస్తూ, “అసలు మీరిద్దరూ మా ఇద్దరి గురించీ ఎప్పుడు డిస్కస్ చేశారురా? మనందరమూ ఎప్పుడూ కలిసే ఉన్నాం కదా! మీరిద్దరూ ఎప్పుడో మండపంలో పొట్టిది ముట్టుస్నానం అయ్యాక ఒంటరిగా ఉన్నారు! తర్వాతెప్పుడూ లేరుగా?” అంటూ తన డవుటడిగింది! పారూ, అనూని తనమీదకి మరింత లాక్కుని, గట్టిగా కౌగలించుకుని, “మళ్ళీ అలగనూ, కుళాయి తిప్పనూ అంటే చెబుతాం!” అని అంది! లల్లీ దానికేసి అనుమానంగా చూస్తూ, “మళ్ళీ ఇంకో బాంబేస్తున్నారా?” అని అంటూ ఉంటే, నేను తలెత్తి, దాని నుదిటన ముద్దు పెడుతూ, “నువ్వూ-నేనూ-అనూ-అమ్మా నలుగురమూ ఎట్లా అయితే టెలీపతీలో మాట్లాడుకుంటున్నామో, అట్లానే నేనూ పారూ ఇద్దరమూ కళ్ళతోటే మాట్లాడుకుంటున్నాము!

ఇద్దరికీ ఒకరి ఫేస్ రెండో వాళ్ళు చూస్తే, మేము ఏమనుకుంటున్నామో అర్థమయిపోతోంది! నోరు విప్పి మాట్లాడాల్సిన పనే లేదు ఇద్దరికీ! అయినా మీకనుమానం రాకుండా ఉండడానికి పారూనే నార్మల్ గా మాట్లాడుకుంటూ ఉందాం రా అంది!” అని చెప్పేసరికి, మళ్ళీ ఇద్దరూ షాకయ్యారు! అనూ షాక్లో “ఇదెప్పటినుంచిరా?” అని అడుగుతూ ఉంటే, నేను “పొట్టిదాని వంట్లోంచి ఆరోజు నువ్వు విషం తీసేసిన క్షణం నుంచీ ఇద్దరమూ ఫేస్ రీడింగ్ తోనే ఒకళ్ళ భావాన్ని రెండో వాళ్ళం అర్థం చేసుకుంటున్నాం! ఈ విషయం చెప్పానూ అంటే, మీరిద్దరూ మళ్ళీ పొట్టిది మీ ఇద్దరికన్నా నాకు క్లోసయ్యిపోయిందని అలుగుతారేమో అని అదే నన్ను చెప్పొద్దంది! మీరిద్దరూ ఆల్రెడీ అలకాగృహంలోనే ఉన్నారని నాకూ తెలుసు కనుక నేనూ రిస్క్ తీసుకోలేదు! ఇప్పుడైనా మీరిద్దరికీ మా ఇద్దరిమీదా అలక పూర్తిగా పోయింది అని కంఫర్మేషన్ దొరికాకే, చెప్పేద్దామని, పొట్టిదే జస్ట్ నిముషం క్రితమే, అనూని గట్టిగా కౌగలించుకుంటూ, నాతో అంది!” అని చెప్పాను! పూర్తిగా మత్తులో ఉన్న అమ్మా-సుమత్తా ఇద్దరూ తేరుకుని మా ఇద్దరికేసీ భయం భయంగా చూస్తూ ఉన్నారు! పెద్దీ గురించి ప్రత్యేకంగా చెప్పేది ఏమీ లేదు! అది ఆల్మోస్ట్ ఫెయింటయ్యే స్టేజ్లో ఉంది! నేను నా మీదెక్కి కూర్చున్న లల్లీ సళ్ళని ప్రేమగా నిమురుతూ, “ఒసే లల్లీ! ఈ స్ట్రాపాన్ భద్రపరచవే! ఇరవై గుద్దలు దెంగిన విన్నూ గాడి గుద్దనే దెంగిన స్ట్రాపాన్! ఇంకెవరికీ వాడకు! నాకు మాత్రమే పరిమితం చెయ్యు! మీలో ఎవరికైనా నా మీద కోపం వస్తే, ఇట్లా కందగడ్డ ఫేసులేసుకుని, మనసులో మనాది పెట్టుకోకుండా బయటకు కక్కెయ్యండి! నేనేం చేసినా ఒక కారణముంటుంది అని నమ్మండి చాలు! సరైన రీజన్ లేనిదే నేను పిస్సు కూడా కొట్టను! అర్థమయ్యిందా?” అని గట్టిగా అరిచి చెప్పాను!

ఇంతలో అటు చెట్టుకానుకుని పడుకున్న అవీ, ఇటు అనూని కౌగిట్లో నలిపేస్తున్న పారూ ఇద్దరూ “ఒకేసారి విన్నూ! ప్రమాదం! శత్రువులు! ఆల్మోస్ట్ రెండొందలమంది!” అంటూ అరిచారు! అందరూ రెండోసారి చెప్పించుకోవల్సిన అవసరం లేకుండానే లేచి, గబ గబా బట్టలు వేసుకోసాగారు! నేను లేచి నుంచునేసరికి, ఒక్కసారిగా నా గుద్దలో నొప్పి తెలిసింది! అడుగులు కూడా తేడాగా పడసాగాయి! ప్యాంట్ షర్ట్ వేసుకుంటూనే, పారూ, “చూశావా అక్కా! విన్నూగాడింక మన గుద్దల మీద చెయ్యేసేముందర ఒకటికి రెండుసార్లు ఆలోచిస్తాడు! ఆహా! శోభనం అదే అదే కన్నె పొర చిరిగింతర్వాత, పంగ వెడల్పుగా పెట్టుకుని నడిచే కొత్త పెళ్ళికూతురిలా ఏం నడుస్తున్నావురా! ఇందూ! నువ్వు నిన్న నడిచినట్టే నడుస్తున్నాడా లేడా వీడు?” అంటూ నా మీద జోకులేస్తూ వాతావరణాన్ని మళ్ళీ జోవియల్ గా మార్చసాగింది! కాలెత్తి ప్యాంట్ తొడుక్కునేసరికి తాతలు కనిపించారు నాకు! నిజంగా అంటే, అమ్మ కూడా ఫైటింగ్ కి రెడీ అవ్వసాగింది! మాదగ్గరున్న అమ్యునిషన్ సరిపోతుందో లేదో అన్న అనుమానంతో, లల్లీ, “ఇంద్రాణత్తా, ఇంద్రజ మామ్మా, ఇందూ, స్వానీ-పుష్పా అయిదుగురూ స్టాండ్ బై ఉండండే! మీ మ్యాజిక్ అవసరం పడొచ్చు! అమ్యునిషన్ తక్కువగా ఉంది! వీళ్ళేమో రెండొందలమంది అంటున్నారు” అంటూ ఉంటే, “ఆగవే లల్లీ! మ్యాజిక్కులతో పనిలేదు! లాజికల్ గా థింక్ చెయ్యి” అంటూ “ఓ నాగనేస్తములారా! మీ అవసరం పడింది! కొంచెం సాయపడగలరా?” అని అరిచా! అంతే, బిలబిలా నలువైపులనుంచీ కొన్ని వందల పాములు మా చుట్టూ చేరి, పడగలిప్పి ఆడుతూ, అనూకేసి చూస్తూ, “యువరాణీ! అందుకోండి మా నమస్సుమాంజలి” అంటూ పడగలని నేలకానించి సెల్యూట్ కొట్టాయి!

వాటిల్లో కొంచెం ముసలిదానిలా కనపడుతున్న ఒక పెద్ద కొండచిలువ, “మానవా! ఏమి ఆజ్ఞ? ” అని ముందుకొచ్చి అడిగింది! నేను “సాధ్యమైనంతవరకూ మేమే ఆ శత్రువులను చంపుతాము! ఒకవేళ మేము ఇబ్బందుల్లో పడితే, మీరు సాయపడాలి! కనిపించినవాడిని కనిపించినట్టు కాటువెయ్యండి, లేదా చంపెయ్యండి! మీకు మీ అణిర్వేకుడి విగ్రహం దగ్గరే ఇన్ని పుట్టలు కట్టిపెడుతున్న మన చీమనేస్తాలకు ఆహారమవుతారు వాళ్ళు! కనీసం ఇద్దరు మాత్రం మాకు ప్రాణాలతో కావాలి” అంటూండగా, అవీ ఎప్పుడు ఎదురెళ్ళి చూసి వచ్చిందో, దగ్గరకి వస్తూ, “విన్నూ! వాళ్ళు మంచి వాళ్ళల్లా ఉన్నారు! కనీసం రెండువందల యాభై మంది, బోలెడన్ని బళ్ళల్లో వస్తున్నారు! మనకి పోరాటం చేసే పని లేదు! కొద్ది సేపు మాయమైపోతే, ఎట్లానూ పుట్టలు అడ్డు ఉన్నాయి కాబట్టి, వాళ్ళు వేరే దారిలో వెళ్ళిపోతారు” అని అంది! అనూ, కళ్ళు మూసుకుని వచ్చేవాళ్ళెవరా అని చూసి, కళ్ళు తెరిచి, “ఇండియన్ ఆర్మీ వస్తోంది! మనం కాసేపు మాయమైపోతేనే బెటర్ లేదంటే, మీరెవరు ఇక్కడేం చేస్తున్నారు అంటూ వంద యక్షప్రశ్నలు వేస్తారు” అని అంది! యక్షప్రశ్నలు అనగానే, అవీ ముక్కెగబీలుస్తూ ఉంటే, “ఆగవే నీయమ్మ! అది మాలోకంలో నానుడి తెలుసుగా! మహాభారతంలో ధర్మరాజుని మీ యక్షుడు అడిగిన ప్రశ్నలకి మా మానవులు భయపడి, ఈనాటికీ జవాబు చెప్పలేని ప్రశ్నలను యక్షప్రశ్నలు అని మాలోకంలో అంటారు! ఆగిపో! అయితే ఇప్పుడు మనం మన సరంజామాతో సహా సడన్ గా మాయమెలా అవుతామే?” అంటూ అనుమానంగా అడిగాను!

ఇంద్రజాదేవి అందుకుని, “మేమున్నాము కదా మనవడా!” అని అంటూండగా, అదే టైములో, “మేము పుట్టలలో జేరి, పడగలిప్పి ఆడుతాం” అంటూ కొన్ని పాములూ అన్నాయి! “సరే అట్లానే కానివ్వండి” అంటూ “మామ్మా! చూపించండే మీ మ్యాజిక్” అనగానే, అవీ-అనూ కూడా వెళ్ళి వాళ్ళతో చేతులు కలిపి ఏడుగురూ సర్కిల్లో కూర్చుని ఏవో మంత్రాలు చదివేసరికి, మేమందరమూ మాలో మాకు కనపడుతూ ఉన్నాం కానీ బయట వాళ్ళకి కనపడట్లే అని అర్థమయ్యి, సైలెంటుగా అందరమూ జీపుల మధ్యలో గుంపుగా చేరి నుంచున్నాము! పాములన్నీ మా చుట్టూ చీమలు కట్టిన పుట్టలను ఆక్యుపై చేసేసి, కేవలం పడగలవరకూ బయటపెట్టి కూర్చున్నాయి! నా ముందర కాకతాళీయమో లేక కావాలనే వచ్చి నుంచుందో, వినయత్త వచ్చి నుంచుంది! గుంపుగా నుంచోవడం వల్ల అత్త ఆల్మోస్ట్ నాకానుకుని నుంచుంది! అంతేకాకుండా, మా గుద్ద దెంగుడు ఎపిసోడ్ కి మేమేంటో పూర్తిగా అర్థమయ్యింది అనుకుంటా! అత్త సిగ్గూ బిడియం వదిలేసి, తన నడుం చుట్టూ నా చేతులు వేసుకుని తన చేతులతో నొక్కుతూ, తన మడతమీద నా చేతులను పారాడించసాగింది! అంతే, అత్త నడుం మడత స్పర్శ తగలంగానే, సమయం సందర్భం ఏవీ పట్టని నా మచ్చగాడు ప్యాంట్లో ఊపిరి పోసుకుని, లేచి బుసలు కొట్టసాగాడు! వాడి స్పర్శ వినయత్తకి తెలిసి, ఆవిడ ముసిముసి నవ్వులు నవ్వుతూ తన మొత్త నాకు మరింత అదిమిపెట్టి నుంచుంది! నన్ను ఇబ్బంది పెట్టడానికే అన్నట్టు, నాకు చెరోపక్కనా లతికత్తా, శంతనత్తా, వెనకాల కాసేపటి క్రితం వరకూ నన్ను పచ్చి బూతులు తిడుతూ, నా గుద్ద దెంగిన నా లల్లీ ముగ్గురూ కమ్మేశారు నన్ను!

ఒకపక్క శంతనత్త వంటినుంచి వస్తున్న తియ్యని వాసన, రెండో పక్క లతికత్త వంటినుంచి వస్తున్న జాజిపూల వాసన, వినయత్త వంటినుంచి వస్తున్న సంపెంగపూల వాసన నన్ను వివసుడిని చేస్తూ ఉంటే, వెనకాల నుంచి లల్లీ నన్ను కెలకసాగింది! వెనకనుంచి తగుల్తున్న లల్లీ స్పర్శలో నా మీద ప్రేమ కనిపించసాగింది! “నీయమ్మ లల్లీ! ఆపవే! కాసేపు సైలెన్స్ మెయింటెయిన్ చెయ్యవే! ఆర్మీ దూరంగా వెళ్ళిపోగానే, మనం మన పని మొదలెడదాం” అంటూ మనసులోనే గొణుగుతూ లల్లీని బ్రతిమాలసాగాను! అది మరింతగా రెచ్చిపోతూ, “దొరక్క దొరక్క దొరికావ్ నా కొడకా! వదుల్తానా ఛాన్స్? నీయమ్మ పొట్టిదానితో కలిసి మాకే స్కెచ్ వేసావ్ కదా! పోనీలే! దీనివల్లయినా మాకు పొట్టిదీ, నువ్వూ ఎప్పుడూ మా గురించే ఆలోచిస్తూ ఉన్నారన్న నిజం తెలిసింది! మీరిద్దరూ మాగురించి ఆలోచిస్తూ ఉంటే, నేనూ-అనూ అసూయతో మీ ఇద్దరినీ అనుమానించాము! సారీరా! ఈ బొందిలో ప్రాణమున్నంతవరకూ, ఇంకెప్పుడూ నిన్ను గానీ, పొట్టిదాన్ని కానీ అనుమానించను!” అంటూ సారీ చెబుతూ వెనకనుంచి నన్ను వాటేసుకుని, చెతులతో నా ముందర నుంచున్న వినయత్తని, నా వైపు గుంజింది! అత్తలు ముగ్గురూ వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి, లల్లీ, “ అలకపానుపెక్కాడు! వీడిని వదలద్దు!” అన్నట్టు సైగ చేసింది! ఇంక చూసుకోండీ నా పరిస్థితి! పెనమ్మెంచి పొయ్యిలోపడ్డ చందాన తయారయ్యింది! అసలే నా మచ్చగాడు స్టీల్ రాడ్లా బిగదీసుకుపోయాడు! మూడు గంటలనుంచీ ఆరుగురిని దెంగాను! పారూ అయితే టూ టైంస్! ఒకసారి గుద్ద దెంగించుకున్నా! అయినా కూడా ఇంకా కనీసం ఒక చుక్క ప్రీకం కూడా కార్చలేదు నా మచ్చగాడు!

దానికి తగ్గట్టు, లల్లీ సైగ చెయ్యగానే, వినయత్త వినయత్త పూర్తిగా ఓపెనైపోతూ, నా చేతుల్లో ఒక చేతిని, తన బొడ్డు మీద వేసుకుని, తనని కెలికెయ్యమని చెప్పకుండానే చెబుతూ, తన గుద్దని సర్క్యులర్గా తిప్పుతూ నా మచ్చగాడిని మరింత రెచ్చగొట్టసాగింది! లల్లీ వీపుకు తన సళ్ళని వొత్తిపెట్టి రుద్దెయ్యసాగింది! నన్ను స్యాండ్విచ్ చేస్తూ, నన్ను వేడెక్కించేస్తూ ఉన్న, వినయత్తనీ, లల్లీని చూసి, ముసిముసినవ్వులు నవ్వుతూ లతికత్తా, శంతనత్తా కూడా కొంచెం వాళ్ళ సిగ్గుని గట్టుమీద పెట్టి, చెరోపక్క నుంచీ తగులుకున్నారు! ఇద్దరూ నావైపు తిరిగి, తమ సళ్ళని నా భుజాలకి నొక్కుతూ ముద్దులు పెట్టసాగారు! నలువైపుల నుంచీ నా మీద జరుగుతున్న దాడిని కనుచివర్లనుంచి చూసిన అనూ, అందరికీ అడకత్తెర్లో పోకచెక్కలా ఇరుక్కుపోయిన నాకేసి చూపిస్తూ ముసిముసిగా మ్యూట్ నవ్వు నవ్వసాగింది! వెహికిల్స్ దగ్గరికి వచ్చినట్టు వాటి హెడ్లైట్స్ పడసాగాయి! అన్నిటికన్నా ముందరున్న జీపులోనే వాళ్ళ కల్నల్ కూర్చున్నట్టు ఉన్నాడు! “సార్జంట్! పిచ్లీ బార్ జబ్ హం ఇస్ రస్తేసే జా రహేతో యహాన్ కోయీ బాంబీ(పాముల పుట్ట) నహి థా! అచానక్ ఇత్నె సారే బిల్ కైసే బన్ గయా? యే బాంబీ అస్లీ హై కి నకిలీ జాకే దేఖో!” అని అన్నాడు! జీప్ డోర్ తెరిచి ఎవడో దిగినట్టు చప్పుడు! అతని అడుగుల చప్పుడు దగ్గరవ్వుతూండగానే, జర జరా రెండు పాములు పాకుతున్న శబ్దం వినిపించింది! అడుగులు వెనక్కి స్పీడుగా వెళ్తున్న శబ్దం! “యే అస్లీ సాంప్ బిల్ హీ హై కోయీ షక్ నహి! దేఖో కిత్నా బడా నాగ్ జా రహా హై! జల్దీ అందర్ బైఠో! డ్రైవర్ దూస్రా రస్తా డూంఢో! బార్డర్ కే ఉస్ పార్సే బహొత్ ధువా ఆ రహా హై కర్కే సాటిలైట్ ఇమేజరీ ఆయా హై హెడ్ క్వార్టర్స్ సే! చెక్ కర్కే రిపోర్ట్ దేనా హై సుబహ్ తక్!” అంటూ కల్నల్ డ్రైవర్ ని ఖంగారు పెట్టడం వినిపించింది!

వెంటనే వాళ్ళు అందరూ బళ్ళన్నీ తిప్పుకుని వేరే డైరెక్షన్లో వెళ్ళడమూ క్లియర్కట్ కనిపించింది! బళ్ళన్నీ మానుంచి దూరంగా వెళ్ళిపోయాయని నిశ్చయించుకున్న తర్వాత, ఉఫ్ఫ్! అంటూ నేను నిట్టూరుస్తూ, నన్ను కమ్మేసిన ఆడాళ్ళను విడిపించుకుని, దూరంగా జరిగి, ఇక్కడుంటే రిస్క్! అబెనీ అత్తా! నీ అణిర్వేకుడికి మూడు ముట్టుపూకులు చూపించాం! పైగా అమావాస్య ఘడియలు కూడా వెళ్ళిపోయాయి! ఇగ మనం ఇక్కడినుంచి బిచాణా ఎత్తేసి ఏదైనా సేఫ్ ప్లేస్ వెతుక్కుంటే బెటర్! మళ్ళీ వాళ్ళు వెనక్కి వచ్చినప్పుడూ ఇదే సమస్య మనకి ఎదురవుతుంది! అని నేనంటూ ఉంటే, అబెని మొండిగా “నా అణిర్వేకుడిని వదిలి నేనెక్కడికీ రాను!” అని గట్టిగా అనబోతూ ఉంటే, ఇత్సీ సాచి వాళ్ళమ్మ గూబ మీద కొట్టి, “నీయమ్మ! ఆర్నెల్ల నుంచీ టెర్రరిస్ట్ క్యాంప్లో సెక్స్ స్లేవ్ లా ఉన్న నిన్ను కాపాడి తీసుకొచ్చింది నాలుగు రోజుల నాడు! నాలుగొందల ఏళ్ళనుంచీ ఎక్కడో నాగలోకంలో ఉన్న విగ్రహాన్ని తెచ్చింది ఇవాళ! ఇన్ని రోజుల నుంచీ నీ అణిర్వేకుడికి దూరంగా దెంగించుకున్నావ్ గా! ఇట్లానే ఇంకో పది రోజులు తగలడు! నిన్ను విడిపించడానికి వీళ్ళు చేసిన యుద్ధం మర్చిపోయావా అప్పుడే! కా కీ అన్నావంటే, కన్న తల్లని చూడకుండా నీ గుద్దని నేనే దెంగుతా!” అంటూ అనూ బట్టలేసుకునే ముందర విప్పిన స్ట్రాపాన్ చూపించి బెదిరించింది! అంతే అబెని నోరు ఠక్కున మూతపడిపోయింది! “అబెనీ అత్తా! పౌర్ణమినాటికి ఎలాగూ ఇక్కడికి తిరిగి రావలి మనం! మావాళ్ళందరికీ పదిహేను రోజులు అడవిలోనే అంటే చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటుంది! నువ్వు గమనించావో లేదో, అమ్మ కేవలం లిక్విడ్స్ మీద బ్రతుకుతోంది నాలుగు రోజుల నుంచీ! అమ్మకి నేలమీద కూర్చోవడం అలవాటే లేదు!

ఐల్యాండ్లో నాకు అమ్మ ఇబ్బంది అనుభవమయ్యింది! ఇక్కడ వీళ్ళందరితో మనం బ్రతకడం కష్టం కానీ, మన క్యాంప్ కలకత్తాలో ఉన్న మా మణత్తా వాళ్ళింటో వేద్దాం! మళ్ళా పదిరోజుల్లో తిరిగొద్దాం! ఈలోపు అమ్మమ్మ, మనమిక్కడ అడవిలో ఉన్న టెంపుల్ విజిట్ చెయ్యాలనుకుంటున్నాం అని కావలసిన పర్మిషన్స్ అన్నీ తీసుకుంటుంది! అప్పుడు మనం ఏ మిలిటరీకీ భయపడక్కర్లేదు!” అంటూ సముదాయించాను! ఇంతలో పారూ, “ఒరే! సులోచని ఏదో బలి కార్యక్రమం అంది! మరి దాన్నేం చేద్దాం!” అని అంది! లల్లీ దానికి సమాధానంగా “ఇప్పుడు మిలిటరీ ఇక్కడ ఉండగా మనం గట్టిగా తుమ్మినా బుక్కైపోతాం! ఎవరు మీరు ఇక్కడేం చేస్తున్నారూ అంటూ సవాలక్ష ప్రశ్నలు అడుగుతారు! ఇప్పుడొద్దు! మళ్ళా వద్దాం! అయినా చూశావ్ గా ఎన్ని బళ్ళు వెళ్ళాయో! బార్డర్ క్రాస్ చెయ్యడం ఇప్పుడు కుదరని పని!” అని అంది! సులోచని లల్లీ మాటకి అడ్డం పడుతూ, “ఇవాళ్టికి అయిదోరోజు షష్ఠి! ఆ రోజు మూహూర్తం బాగుంది! ఆ రోజే బలి కార్యక్రమం కానిచ్చెయ్యాలి! పౌర్ణమి తర్వాత కుదరదు! మళ్ళీ అమావాస్య వెళ్ళేదాకా ఆగాల్సిందే!” అని అంది! “ఛస్! ఒక్క మంచి శబ్దం ఎవరి నోటి నుంచీ రాదే” అంటూ విసుక్కుంటూ, వెళ్ళి జీపులోంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించి గుండెల నిండా గాలి పీల్చి వదుల్తూ ఆలోచించసాగాను! ఇంతలో వినయత్త నా దగ్గరకి వచ్చి నన్ను వాటేసుకుని, “అల్లుడూ! నీకు అభ్యంతరం లేకపోతే నాదొక సలహా ఉంది! చెప్పమందువా?” అని అడిగింది! అత్త వంటినుంచి సంపెంగపూల వాసన గుభాళిస్తూ నన్నుంకోసారి కమ్మేసింది!

నేను ఇంకోసారి అత్త వంటినుంచి వస్తున్న వాసన గట్టిగా పీలుస్తూ, “ఏంటత్తోయ్! మరీ రెచ్చిపోతున్నావ్! పూర్తిగా ఓపెనైపోయావ్! ఏంటీ సంగతీ? అసలీ సంపెంగపూల వాసనేంటత్తా? ఇందాక నిన్నెక్కినప్పుడు, నీ వంటినుంచి ఇట్లాంటి వాసనేం రాలేదే?” అని చెవిలో ఎవరికీ వినిపించకుండా గొణుగుతూ, చేతిని అత్త పిర్రలమీదేసి పిసుకుతూ, ఒకవేలుతో రెండు పిర్రల మధ్యన ఉన్న గాడిలో రాయడం మొదలెట్టా! అత్త సిగ్గుపడుతూ అంతే లో టోన్లో “ ఇందాక నీవు బయలుకు వెళ్ళినప్పుడే, కుబుసం విడిచా! తర్వాత నానుంచి మూడురోజులూ సంపెంగపూల వాసనే వస్తుంది! ఇగ సిగ్గంటావా! నీ పోటు నాకిప్పుడు అర్జంటుగా కావాలి! నీతో మనసులో ఒకటి పెట్టుకుని పైకోటి చెబుతే కష్టమని అర్థమైపోయింది కనుక, చల్లకొచ్చి ముంత దాయడం అనవసరం! నువ్వు నాకు పిచ్చ పిచ్చగా నచ్చేశావు! అందరిపట్లా నీ ప్రేమా, నీ ఆలోచనా విధానానికి నేను నీకు బానిసనైపోయా! ఎంతలా అంటే, ఇప్పుడు నా మనసులో నా కూతురిని నాగలోకపు రాణిగా చేసేసి, దాని స్థానంలో నేనే నీతో జీవితం పంచుకోవాలి అని అనిపించేంతగా నన్ను కెలికేశావు నువ్వు! నీతో గడపని ఈ జీవితం వృధా అనుకునేలా నాలో భావాలు బలీయమవ్వసాగాయి! అంతలా నన్ను, కేవలం నీ ఒక్క చేష్టతో మార్చేశావు! నేను అనూ-పారూ-లల్లీ లానే నీదానను! ఏదో అతి తెలివిగా నా కూతురికి జాగ్రత్తలు చెబుతున్నా అని ఇందాక మేము మూత్రవిసర్జనకి వెళ్ళినప్పుడు నాకూతురికేదో ఉపదేశమిచ్చాను! అదెంత తప్పుడు ఆలోచనో నాకిప్పుడు అర్థమవుతోంది! దేవుడి ముందర దీపం వెలిగించి, ఘడియకోసారి, అది వెలుగుతోందో లేదో అని చూసే చందాన ఉన్నది నా ఆలోచన! ఎంత మంది అప్సరసలు వచ్చినా, ఎంత మంది ఇంద్రుని మనవరాళ్ళు వచ్చినా నిన్ను వీసమెత్తు కూడా మార్చలేరని నాకిప్పుడే అర్థమయ్యింది!

అనూ-అవీ-సవీలు అంటున్నారుగా మేము నీ బానిసలము అని! వాళ్ళతోపాటు నన్నూ నీ బానిసగా జమేసుకో! నిప్పుల్లో దూకమన్నా ఎందుకూ ఏమిటీ అని నిన్ను మారు అడగను! బ్రతికున్న నా కూతురిమీద ఆన! మరణించిన నా పతిమీద ఆన! ఈ క్షణము నుంచీ ఈ వినయ వినయ్ బానిస! భక్తురాలు! ప్రేమికురాలు! కాముకురాలు! సేవకురాలు! నన్ను ముద్దుగా అందరూ వినూ అని పిలిచెదరు! నేటి నుంచీ వినూ వేరూ, విన్నూ వేరూ కాదు! వినూ విన్నూ నీడ ఇంక!” అని ఆవిడ గొణగసాగింది! ఆవిడ భావప్రేరేపిత వాక్ప్రవాహానికి అడ్డుకట్ట వేస్తూ, నేను “ఇంతకీ అత్తా నువ్వేం చెప్పాలో అది చెప్పలేదు! నా కౌగిట్లోకి చేరి, నా చేత సమ్మగా పిసికుంచుకుంటున్నావ్” అని పైకి గట్టిగా అన్నా! దెబ్బకి ఆవిడ సిగ్గుపడుతూ నేల చూపులు చూస్తూ ఉంటే, అనూ అనూ వాళ్ళమ్మ ఓపెనైపోయిందని ఎక్సైట్ అవ్వుతూ, వాళ్ళమ్మ ఏం చెప్పాలనుకుందో అర్థం చేసుకుని, తాను అందుకుని, “విన్నూ! అందరమూ మా లోకం వెళ్దాం! పెళ్ళయ్యాక నువ్వు అత్తారింటికి రానే లేదు! మీ అందరినీ న్యాయతహః సాంప్రదాయం ప్రకారం మా ఇంటికి తీసుకెళ్ళి, మీ అందరికీ మర్యాదలు చెయ్యాలి! ఇన్నాళ్ళూ అది వీలు పడలేదు! ఇప్పుడు అందరమూ దగ్గర్లోనే ఉన్నాం! మా లోకం వెళ్దాం! అన్నట్టు ఇక్కడ ఒక రోజు అంటే, మా లోకంలో పది రోజులు! కనుక మీరో నెల రోజులు మా ఇంటికి ఇల్లరికం రండి!” అంటూ చెప్పింది! ఇల్లరికం అన్న మాట వినపడగానే నేను ఇంద్రాణత్తకేసీ, ఇంద్రజాదేవికేసీ చూశా! ఇంద్రాణత్త నిర్మలంగా వినయత్త నన్ను కౌగలించుకోవడం ఎంజాయ్ చేస్తూ ఉంది! వినయత్త తన మనాదిలోంచి తేరుకోవడం చూసి, ఇంద్రాణత్త మొహంలో ఆనందం తాండవిస్తూ ఉంది! సో ఆవిడతో మనకి సమస్యేం లేదు!

కానీ, ఇంద్రజాదేవి మొహం మాత్రం ఫ్యూజ్ కొట్టేసిన బల్బులా మాడిపోయింది! అంటే ఇంద్రజాదేవితోనే మనం కొంచెం జాగ్రత్తగా ఉండాలి అని అనిపించి, పారూకేసి చూశా! అది కూడా అదే చెయ్యాలి అన్నట్టు నాకేసి తలాడించింది! టాపిక్ డైవర్ట్ చెయ్యడానికి, “నాకోకే! ఎందుకంటే మళ్ళీ వచ్చి మీ ఆతిథ్యం స్వీకరిస్తా అని నేను నాగరాజుగారికి మాటిచ్చా! కానీ ఇప్పుడిక్కడ చాలా మంది ముట్టయ్యి ఉన్నారు! ముట్టు వాళ్ళకి మీలోక ప్రవేశం లేదూ అని అన్నావుగా నువ్వోసారి! మరిప్పుడెట్లా?” అని ఆ టాపిక్ స్కిప్ చెయ్యడానికి నేను అన్నాను! అనూ నెత్తి కొట్టుకుంటూ “అదొకటి ఉంది కదా! ఇప్పుడెట్లా అమ్మా?” అని వాళ్ళమ్మని అడిగింది! ఇంద్రజాదేవి మొహంలో ఆనందం తాండవించడం చూసి, పారూ, నాకేసి సావకాశంగా చూస్తూ, “ఈవిడకి నేను డిల్డో దింపాల్సిందే!” అన్నట్టు చూసింది! కంట్రోల్ కంట్రోల్ అన్నట్టు దానికేసి చూశా!
Next page: Chapter 030.2
Previous page: Chapter 029.7