Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

బలి తతంగం – 1!​

అంతే! డ్రగ్స్ వాసన ఘుమాయించి కొట్టసాగింది! దెబ్బకి ఆ వాసనకి లల్లీకీ, నాకూ బుర్ర గిర్రున తిరగడం మొదలెట్టింది! ఇద్దరమూ తూలుతూ ఉంటే, “వినూ! లల్లీ!!” అంటూ అరుస్తూ స్వానీ-పుష్పా ఇద్దరూ వచ్చి మా మొహాలకి పర్రున వాళ్ళేసుకున్న షర్ట్స్ విప్పి ముసుగుల్లా కట్టి, ఇద్దరినీ పొదవి పట్టుకుని వెనక్కి పొదల్లోకి లాక్కెళ్ళారు! అక్కడ మా ఇద్దరి పరిస్థితి చూస్తూనే, ఇందూ ఖంగారు పడుతూ ఉంటే, కొంచెం తేరుకున్న లల్లీ, “ఆగవే ఇందూ! ఏం కాలేదు! అవి మత్తు పదార్థాలు! తగలడుతూ వాటిల్లోంచి వస్తున్న పొగ పీల్చడం వల్ల వచ్చిన తిప్పలంతే! ఖంగారు పడకు” అంటూ, “పదండి ఇక్కడ పనైపోయింది! వెనక్కి పోదాం” అంటూండగా బోలెడు వెహికిల్స్ వస్తున్న శబ్దం వినిపించింది! నేను వెనక్కి తిరిగి చూసేసరికి, ఈ పేలుళ్ళ శబ్దం చాల దూరం వినిపించింది అనుకుంటా! బర్మీస్ ఆర్మీ వస్తోంది! “వాళ్ళతో మనకి యుద్ధం అనవసరం! మన దారి మనం చూసుకుందాం” అంటూ నేను ఇద్దరు స్పృహ తప్పిన టెర్రరిస్టులనీ ఏనుగుల మీద సరిగ్గా సర్ది, “రండే” అంటూ ఒక ఏనుగెక్కా! నాతో పాటు పుష్పం ఎక్కింది! లల్లీ-స్వానీ రెండో ఏనుగెక్కారు! సైలెంటుగా కొంచెం దూరం వెళ్ళాక, ఏం చెయ్యాలో తోచని పసిపిల్లలూ, ఏనుగుల గుంపూ కనిపించాయి! లల్లీ “ఒక్క నిముషం” అంటూ ఏనుగుని ఆగమని, అది కిందకి దిగి, మాతో ఎగురుతూ వస్తున్నా ఇందూ, లోచనులు నలుగురినీ చూస్తూ, “మీ అయిదుగురూ ఈ పిల్లలని వాళ్ళ ఇళ్ళకి పంపించెయ్యగలరా, లేక స్వానీ-పుష్పా కూడా కావాలా?” అని అడిగింది!

స్వానీ సమాధానంగా, “చాలా మంది ఉన్నారు! మేమూ ఉంటే త్వరగా పంపించెయ్యొచ్చు!” అని అంది! స్వానీ-పుష్పా గైడ్ చేస్తూ ఉంటే, మిగిలిన అయిదుగురూ స్టార్ లా ఫార్మ్ అయ్యి ఒకళ్ళ చేతులు ఒకళ్ళు పట్టుకున్నారు! స్వానీ-పుష్పా మధ్యలో నుంచుని ఉండగా, అయిదుగురూ మంత్రం చదువుతూ ఉంటే వాళ్ళల్లోంచి కాంతి పుంజాలు స్వానీ పుష్పల మీద పడి, వాళ్ళనుంచి ఇంకా కాంతిగా లైట్ రేస్ పిల్లలందరి మీదా పడి, ఒక అయిదు సెకన్ల తరువాత పిల్లలందరూ మాయం అయ్యాక ఆగిపోయాయి! స్వానీ-పుష్పా నీరసంగా తూలుతూ ఉంటే, లల్లీ ఇద్దరినీ పొదవి పట్టుకుని నుంచుంది! లోచనులు ఆల్మోస్ట్ ఫెయింటయ్యే స్టేట్ లో ఉన్నారు! ఇందూ కూడా అట్లానే వీక్ గా ఉంది! లల్లీ, “రెండు ఏనుగుల మీద ఇంతమంది ఎట్లా?” అని అనుకుంటూ నేల మీద నుంచునే బుర్ర గోక్కుంటూ ఉంటే, ఒక గజము, “సుందరీ! మధనపడకు! మా మంద ఇంకా ఇక్కడే ఉంది!” అంటూ, పెద్ద కొండలా ఉన్న వాళ్ళ మంద లీడర్ని చిన్నగా ఘీంకరిస్తూ పిలిచింది! అది దగ్గరకి రాగానే, లల్లీ దాని తొండం మీద చెయ్యి వేసి, “ఓ గజమా! నీ సహాయము కావాలి! మా వాళ్ళు పిల్లలను కాపాడి డస్సిపోయారు! వారిని మాతోపాటే మా నెలవుకు చేర్చడానికి మీ మందలోంచి రెండు గజములు కావాలి” అని అడగగా, అది వెంటనే, “మమ్ములను కాపాడిన మహానుభావులు మీరు! మీకు ఆజన్మమూ రుణపడిపోయాము! తప్పకుండా బాలా! అట్లానే!” అంటూ అది లల్లీ నుంచి విడిపించుకుని వెనక్కి వెళ్ళసాగింది!

లల్లీ ఈలోపు పాత ఏనుగుల మీదకి స్వానీ-పుష్పలను ఎక్కించింది! నాకు ఇంకో విషయం గుర్తుకు వచ్చి, నేనున్న ఏనుగు మీంచి కిందకి దూకి, పరిగెత్తుకెళ్ళి, మంద లీడర్ మీద చెయ్యేసి, “ఓ గజరాజమా! మరి ఒక సహాయము కావలెను! మీ మంద మొత్తము భారీగా ఘీంకరిస్తూ, ఆవలివైపుకు రావలెను! దారిలో కొన్ని భల్లూకాలు మిమ్మల్ని చూసి హంగామా చేస్తాయి! అవీ మన నేస్తాలే! ఖంగారు పడకుండా మీరు మీ నెలవుకు భారీ శబ్దం చేస్తూ పరిగెడుతూ వెళ్ళాలి! కొంతమంది మానవులు కనిపించెదరు! వారికి ఎటువంటి అపాయామూ చేయరాదు!” అంటూ ఏనుగుల మంద చెయ్యాల్సిన పని చెప్పాను! ఆ పెద్ద ఏనుగు వెంటనే, తన మంద దగ్గరకి వెళ్ళి, అందులోంచి ఇంకో రెండు ఏనుగులను మాకు తోడుగా పంపి, నేను చెప్పినట్టే, పెద్దగా ఘీంకరిస్తూ, మిగిలిన మందను అదిలించింది! అవన్నీ పెద్దగా అరుస్తూ, అడ్డం వచ్చిన పొదలను తొక్కుకుంటూ, పరిగెత్తడం మొదలెట్టేసరికి, భూకంపం వచ్చిందా అన్నట్టు మేమున్న ప్రాంతం మొత్తం అదిరిపోసాగింది! ఆ అదురుకి ఏనుగుల మీదున్న స్వానీ-పుష్పా జారిపోతూ ఉంటే, లల్లీ-నేనూ వారిని పట్టుకుని, మా పాత ఏనుగు ఫ్రెండ్స్ కి జాగ్రత్త చెప్పి, ముందరికి పొమ్మన్నాం! స్వానీ-పుష్పా మంత్రకట్టులోంచి వచ్చిన వారే కనుక ఏనుగులూ ఇన్విసిబుల్గానే ఉన్నాయి! నేను కొత్తగా వచ్చిన ఏనుగుల్లో ఒకదానిమీదెక్కి నా ముందర ఇందూ, తన ముందర ఇందీవరలోచనీని కూర్చోపెట్టుకోగానే, అది ముందర వెళ్తున్న పాత ఏనుగులని ఫాలో అవ్వసాగింది! లల్లీ రెండో ఏనుగెక్కి, దాని ముందర నీలలోచనీ, కపిషలోచనీ, హరితలోచనీలను కూర్చోబెట్టుకుని బయలుదేరింది! ఎట్లా వచ్చామో అట్లానే సైలెంటుగా బార్డర్ ఇన్విజిబుల్గానే దాటేసి, ఇంకొంచెం దూరం వెళ్ళేసరికి, ఏనుగులూ, ఎలుగులూ కలిసి గందరగోళం సృష్టించినట్టున్నాయి, ఆర్మీ వెనక్కి బయలుదేరడం కనిపించి, వాళ్ళు వెళ్ళేదాకా ఏనుగులని ఆపేశాను!

కల్నల్ రేడియో సెట్లో బార్డర్ అవతలవైపున జరిగిన పేలుళ్ళూ, తర్వాత ఆ అదురుకి అటువైపు నుంచి జంతువులన్నీ, ఇండియన్ సైడ్ వైపు పరిగెడుతూ రావడమూ మొత్తం చెబుతూ, బర్మీస్ ఆర్మీ రేడియో సిగ్నల్స్ ని ఇంటర్సెప్ట్ చేసి, వాళ్ళ మెసేజెస్ ని డికోడ్ చేస్తే డ్రగ్స్ మాఫియా గొడవలు, మొత్తం డ్రగ్స్ క్యాంపులు లేచిపోవడం కూడా చెప్పేసరికి, నాకు టెన్షన్ తీరిపోయి, మేమూ మా ప్లేస్ దారి పట్టాము! మేము అడ్డదారిలో మా క్యాంప్ దగ్గరకి వెళ్ళేసరికి, అందరూ పద్ధతిగా బట్టలేసుకుని ఉన్నారు! అందరూ నిశ్శబ్దంగా రాత్రి ఆర్మీ వచ్చిన దారికేసే చూస్తూ ఉంటే, షీల్డ్ లోపలకి వెళ్ళిన నేను ఏంటన్నట్టు చూశా! పెద్దీ, “ఇప్పుడే మళ్ళీ మిలిటరీ కాన్వాయ్ వెళ్ళిందిరా!” అనగానే, “ఆ మేమూ చూశాం! మేమూ ఆగాములే” అంటూ, ఏనుగుల మీంచి ఇద్దరు టెర్రరిస్టులని కిందకి గుంజి, “అనూ! రావే వీళ్ళని చెట్టుకు కట్టెయ్యవే!” అన్నా! అనూతో పాటు సవీ కూడా ముందుకొచ్చి ఇద్దరినీ ఈడ్చుకుంటూ పోయి చెట్టుకు కట్టేశారు! లల్లీ రోజా-గంగలకేసి చూస్తూ, “వీళ్ళు ఏడుగురూ ప్రయోగం చేసి అలిసిపోయారు! వీళ్ళకి ఏమైనా తాగించండి” అంటూ వాళ్ళని అప్పచెప్పి చూసేసరికి, అవీ ఒక పక్క ముభావంగా కూర్చుని ఉంది! అమ్మా-అమ్మమ్మా దాన్ని బ్రతిమాలుతూ ఉన్నారు! లల్లీకి పిక్చర్ అర్థమయ్యి, “రేయ్! నీ గర్భిణీ పెళ్ళాన్ని తీసుకెళ్ళలేదని అలిగినట్టుంది! పోయి సవరదీసుకో” అని టెలీపతీలో నాకు వార్నింగ్ ఇచ్చింది! అనూ టెలీపతీలో అందుకుని, “అయ్యవారు తనని వారితో అటాక్ కి తీసుకెళ్ళలేదని, పాపం అది తిండి కూడా తినకుండా అలిగి కూర్చుంది! ఒరే విన్నూ! నన్నూ-లల్లీనీ అయితే ఎట్లానో అట్లా, ఏదో మాయ చేసి మా నోళ్ళు మూయించారు!

చూస్తా! చూస్తా! మిగిలిన అందరినీ ఎట్లా సవరదీసుకుంటావో చూస్తా! నీకు ముందరున్నది మొసళ్ళ పండగేరోయ్!” అంటూ వెక్కిరిస్తూ ఉంటే, నేను చెరువు దగ్గరకి వెళ్ళి రెండు మునకలేసి, శుభ్రంగా తయ్యారయ్యి, వెనక్కొచ్చి, ఇంకా మిగిలి ఉన్న ఇడ్లీలని ప్లేట్లో పెట్టుకుని పోయి, అవీ పక్కనే కూర్చుని, “నువ్వు ఏం తినలేదని నీ మొహమే చెబుతోంది! మర్యాదగా తింటావా తినవా?” అంటూ ఇడ్లీ నోటికి కుక్కసాగాను! అవీ నాకేసి అదోలా చూస్తూనే నోరు తెరిచి ఇడ్లీ తినడం మొదలెట్టింది! అమ్మమ్మ బరస్టవ్వుతూ, “నీయబ్బ రేయ్! తనని ఎందుకురా తీసుకెళ్ళలేదు? మనాది పెట్టుకోకూడదు అని తెల్లవారుకట్ల నువ్వే చెప్పి, నువ్వే మనాది తీసుకొస్తే ఎట్లారా?” అంటూ ఉంటే, “నువ్వు ముయ్యి ముసలీ! నేనేమీ పిచ్చోణ్ణయ్యి అవీని-సవీని ఇక్కడ వదిలి పోలే! నీకు పుట్టబోయే మునిమనవరాలో మునిమనవడో నరమాంసభక్షకుడవ్వాలా? లేక మామూలుగా పుట్టాలా? ఈ తొమ్మిది నెలలూ, అవీకి నరమాంసం కట్! అదీ మనలానే ఆకులూ అలములూ తిని బ్రతకాల్సిందే!” అని నేనంటూ ఉంటే, సవీ ఖంగారుగా వచ్చి నా భుజమ్మీద చెయ్యేసి, “ స్వామీ! మహానుభావా! ఈ ప్రత్యేక సదుపాయం కేవలం అవీకేనా? లేక నాకు కూడానా??” అని అడిగింది! లల్లీ అందుకుని, “నీకు కూడా! నువ్వు తింటూ ఉంటే, అవీ ఆగగలదా? అస్సగాలలేదు!” అంటూ సమాధానమిచ్చేసరికి, సవీ నెత్తికొట్టుకుంటూ, “అమ్మో! ఇంకో పదకొండు నెలలు నరమాంసం లేకుండా బ్రతకాలా?” అంటూ ఏడుపు మొహం పెట్టుకుంది! లల్లీ అనుమానంగా చూస్తూ, “పదకొండు నెలలేంటే? తొమ్మిది నెలలేగా!” అని అంది!

సవీ లల్లీని కౌగలించుకుని, దాని బుగ్గన ముద్దు పెడుతూ, “నువ్వోటి మర్చిపోతున్నావ్! మేము యక్షిణులము! మా గర్భ ధారణ సమయము 11 నెలలు! తొమ్మిది కాదు! నీవు కోరుకున్నట్టే, నీవో, లేక విన్నూ అమ్మగారో ఎవరో ఒకరు ముందర విన్నూ బిడ్డని కంటారు!” అని అనగానే, లల్లీ లేచి ఎగిరి గంతేస్తూ, “ఏంటీ నిజమా? యాహూ!!” అని డాన్సాడుతూ ఉంటే, పెద్దీ, సుమత్తా అనుమానంగా “ఏంటే ఆ డాన్సులు?” అని అడిగేసరికి, “విన్నూ తొలి సంతానం మేనత్త గండంలో పుడతారు అని మామ్మకి కంచి స్వామి ఏనాడో చెప్పారు! మేనత్త గండం అంటే నాకే గండం! ఇప్పుడు పారూ కూడా మేనత్తే అవుతుంది కాబట్టి, దానికీ గండం పొంచి ఉంది! అందుకే విన్నూకి సంతానం పుడితే నాకు పుట్టాలి, లేదా అమ్మకి పుట్టాలి! నాకు పుడితే మేనత్త గండం నల్ అండ్ వాయిడ్! పారూకి అక్క సంతానం అవుతుంది! నాకు నా సంతానమే అవుతుంది! ఒకవేళ అమ్మకి పుడితే ఆ పుట్టేవాళ్ళు పారూకీ, నాకూ, తమ్ముడో/చెల్లో అవుతారు కనుక అప్పుడూ నల్ అండ్ వాయిడ్! నాకు ప్రాణగండం లేకపోతే, విన్నూకి ఏ గండమూ ఉండదు! అందుకే నాకింత ఖంగారు!” అని అసలు విషయం చెబుతూ, “వీడిప్పుడు అమ్మకి కడుపు చెయ్యగానే, మేనత్త గండం నుంచి నేను సేఫ్! నేను సేఫ్ఫయ్యితే విన్నూ సేఫ్! విన్నూ సేఫ్ అయ్యితే మీరందరూ సేఫ్! అందుకే డాన్సాడుతున్నా!” అంటూ ఎన్నాళ్ళనుంచో దాని కడుపులో దాచుకున్న అసలు సీక్రెట్ చెప్పింది!

అనూ వెంటనే వచ్చి అమ్మని కౌగలించుకుని, “అత్తయ్యా! ఈ బలి తతంగం అయ్యాక, మీ డేంజర్ పిరియడ్లో విన్నూ మిమ్మల్ని తప్ప ఇంకెవ్వరినీ కలవనే కలవడు! నాదీ పూచీ! ఇద్దరూ అసలు ఎటైనా హనీమూన్ కి వెళ్ళిపోండి! ఏ గొడవా ఉండదు!” అని అంది! “ఉండవే! బొచ్చెడు సమస్యలున్నాయి! ఎక్కడికీ వెళ్ళేది లేదు! ఇక్కడే! కాదాంటే నా మొడ్డపాలు అమ్మ పుట్టలోనే పోస్తా!” అని నేనని, అవీకి ఇడ్లీలు కుక్కసాగాను! అది వెగటుగా మొహం పెట్టుకునేసరికి, లల్లీ దాని పక్కనే చేరి సముదాయిస్తూ, “ఐ ప్రామిస్! నువ్వు బిడ్డని కనగానే, నీకు సుష్టుగా నరమాంసం ఏర్పాటు చేసే పూచీ నాది! మాటంటే మాటే! అవీ! ఎన్నో శతాబ్దాలు మాకోసం వేచి చూశారు! ఇంకో పదకొండు నెలలు వేచి ఉండలేరా?” అంటూ అనునయించసాగింది! అవీ తలూపుతూ “నువ్వేదంటే అదే లల్లీ! తప్పకుండా! అయినా 11 నెలలెంత సేపు! ఇట్టే గడిచిపోతాయి” అంటూ నవ్వుతూ తన అంగీకారం తెలిపేసరికి, అమ్మమ్మ “హమ్మయ్య! పిల్ల నవ్వింది!” అంటూ నిట్టూర్చేసరికి, “ఎవరే పిల్ల! నీయమ్మ! అల్లప్పుడెప్పుడో పల్లవులూ చోళుల కాలంలో పుట్టారు వీళ్ళు! పిల్లేంటే పిల్ల” అంటూ నేను విసుక్కుంటూ ఉంటే, అమ్మ షడన్ గా సాచిపెట్టి నా గూబ మీద కొట్టి, “తన వయసు ఎంతైనా ఇప్పుడు మనకి అనవసరం! మనకి వంశాంకురాన్ని ఇవ్వబోతోంది! ఇంతవరకూ నువ్వు అవీ మెడలో తాళి కట్టలేదు! పుట్టబోయే సంతానం అక్రమము అవుతారు కానీ సక్రమము కాదు! పో గాడిదా! పోయి తాళి బొట్టు పట్రా! తాళి కట్టి పద్ధతిగా పెళ్ళి చేసుకో” అంటూ తన నిరసన తెలిపింది!

లల్లీ, “దానికంత కోపం ఎందుకే అమ్మా? అనవసరంగా వాడి గూబ పగలకొట్టావ్! మామూలుగా చెప్పినా తాళి కట్టేసేవాడు వాడు” అంటూ అమ్మకేసి షాక్లో చెంప పట్టుకుని చూస్తున్న నన్ను ఓదార్చసాగింది! అమ్మ ఇంకా నిరసన స్వరంలో “వీడికి వెటకారం ఎక్కువైపోతోంది! పెద్దంతరమూ, చిన్నంతరమూ లేకుండా పోతున్నాయి! మూరెడు మొడ్డ వీడొక్కడికే ఉందని పొగరెక్కి కొట్టుకుంటున్నాడు! లేకపోతే, ముసలీ అని అమ్మమ్మనీ, ముసలీ అని అవీని వెక్కిరిస్తాడా! రేయ్! మర్యాదగా పిలు! వెటకారాలొద్దు” అంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చింది! లల్లీ, “ఒరే విన్నూ! సారీ చెప్పెయ్యరా! బలి తతంగం అవ్వగానే రేపు కట్టెయ్యరా! టైం బానే ఉంది!” అంటూ నాకు హింటు ఇచ్చింది! “ఇగపై మీ అమ్మని ముసలీ అనను! సారీ! సరేలేవే అమ్మా! రేపే అవీకీ నాకూ పెళ్ళి ఓకేనా?” అంటూ నేను అమ్మకి సమాధానమిస్తూ ధ్యానంలో ఉన్న పారూ పక్కనే కూర్చుని ఉన్న సులోచని దగ్గరకి పోయి, “ఇంకెంతసేపు ఆగాలి! ఇదస్సలే ఆకలికి తట్టుకునే మనిషి కాదు” అంటూ పారూ గురించి మాట్లాడుతూ ఉంటే, “మీరింత త్వరగా తీసుకోస్తారనుకోలేదు! ఇంకో అర్థగంట! అంతే! ఈలోపు బలికార్యక్రమానికి, అబెనీ రెడీ అవ్వాలి” అంటూ అబెనీకేసి చూసేసరికి, అబెని లేచి మౌనంగా చెరువులో దిగి స్నానం చేసి, అట్లానే నగ్నంగా బయటకొచ్చింది! సులోచని, నల్ల చీర కట్టుకొమ్మని అబెనీకి చెప్పింది! అబెనీ “నల్ల చీరా?” అంటూ బుర్ర గోక్కుంటూ ఉంటే, మణత్త “నా దగ్గర ఉంది!” అంటూ తన బ్యాగ్లోంచి నల్ల చీర తీసి అబెనికి ఇచ్చింది!

అబెని దాన్ని తడిపి ట్రైబల్ లా చీర మోకాళ్ళ పైకి కట్టుకుంది! వెంటనే సులోచని అబెనీలో దూరిపోయి “విన్నూ! నాక్కొంచెం ముగ్గుపిండి, రెండు మేకులూ, ఒక కోడి, కుంకుమ, పసుపు కావాలి” అని దానికి కావల్సిన లిస్టు చెప్పింది! నేను జీపు దగ్గరకి వెళ్ళి, ఇత్సీని జీపెక్కమని, బర్రున గుడికి వెళ్ళి, గుళ్ళోంచి ఇత్సీ కావలసిన పసుపు, కుంకుమ, ముగ్గుపిండి తీసుకున్నాక, వెనక్కి వస్తూ, “ఇప్పుడీ అడవిలో కోడిని ఎట్లా పట్టాలిరా బాబూ? ఈ సులోచని ముందరే చెప్పలేదు” అని బుర్ర గోక్కుంటూ ఉంటే, ఇత్సీ, నా మనసు చదివినట్టుగా “విన్నూ! ఇక్కడికి 20 కిలోమీటర్ల దూరంలో ఒక గూడెం ఉంది! అక్కడ కోడి దొరుకుతుంది!” అంటూ నా చెవిలో పాలు పోసింది! వెంటనే, నేను గేర్ మార్చి, స్పీడుగా మా ప్లేస్ కి వచ్చి, జీప్ పార్క్ చేసి, ఎవరు రెడీనా అని చూస్తే, నాకు అనూ తప్ప ఇంకెవ్వరూ కనపడలేదు! “అనూ, నువ్వు ఇత్సీ ని తీసుకుని ఆకాశ మార్గాన, ఇక్కడకి ట్వెంటీ కిలోమీటర్స్ దూరంలో ఒక గూడెం ఉందంట! వాళ్ళని ఎట్లాగో అట్లాగా రిక్వెస్ట్ చేసి, కోడి సంపాదించవే!” అంటూ అడిగేసరికి, వెనకాల నించి, అబెనిలో ఉన్న సులోచని, “నల్ల కోడి అయితే ఉత్తమం!” అని అరిచింది! నేను బుర్ర గోక్కుంటూ అనూ కేసి చూస్తూ ఉంటే, అది చెయ్యి ఆడించేసరికి, అబెనీలా మారిపోయి, “పదవే ఇత్సీ! మీ అమ్మ మొహమైతే ఇక్కడ పల్లెల్లో తెలుస్తుంది! కొత్తదాన్ని నన్ను చూశారూ అంటే రాళ్ళిచ్చుకుని కొడతారు!” అంటూ ఇత్సీని కౌగలించుకుని, గాల్లోకి లేచి మాయమైపోయింది!

నేను ఇచ్చిన ముగ్గుపిండి, కుంకుమ పసుపులతో అష్టదళ పద్మాన్ని వెయ్యబోతూ ఉంటే, “ఇక్కడ కాదు! దూరంగా! ఇక్కడ మన వాళ్ళు ఖంగారు పడతారు! చెరువుకి అటువైపు పోదాం బలికి” అని అన్నా! అబెనీలో ఉన్న సులోచని సమాధానంగా, “అయితే అక్కడ ఆ క్షణాన ఎవరుంటే వాళ్ళతోటే మనము ఆవాహన చేసే ఆత్మలు మాట్లాడగలవు! బలి తతంగాన్ని చూసిన వాళ్ళే ఆత్మలతో సంభాషించగలరు! చూడగలరు! ఎవరెవరు ఉండాలో తేల్చు ముందర?” అని నా నెత్తిన ఇంకో బాంబేసింది! నేను అబెనీ చెయ్యి పట్టుకుని, కింద నేల మీద కూర్చుని, “ఇట్లా నువ్వు నిముషానికో కొత్త రూల్ చెబుతే వల్ల కాదు కానీ, మొత్తం బలి ప్రాసెస్ ఇంకోసారి వివరించు! దానిని బట్టి నేను డెసిషన్ తీసుకుంటా” అంటూ సాధ్యమైనంతవరకూ నాకు రెయిజవ్వుతున్న బీపీ కంట్రోల్ చేసుకుంటూ వీలైనంత సౌమ్యంగా అడిగా! నా అవస్త చూసి, ఇంద్రాణీ-వినూ ఇద్దరూ కిసుక్కున నవ్వుతూ ఉంటే, “తెల్లారుకట్లే గజం దింపా! రెచ్చగొట్టారూ అంటే, వెనకనుంచి దింపి పడదొబ్బుతా! అసలే తిక్క దెంగుతోంది!” అని అరిచేసరికి, అబెనీలో ఉన్న సులోచని ఖంగారు పడుతూ గడగడా పాఠం అప్పచెప్పినట్టు మొత్తం ప్రాసెస్ చెప్పింది! ఏతా వాతా నాకర్థమయ్యింది ఏంటీ అంటే, బలి ఇవ్వాల్సింది పారూ! అది బలి పెట్టేటప్పుడు ముందర నుంచుని పిస్సుకొట్టాల్సింది నలుగురు లోచనులలో ఇద్దరు! అబెనీలో ఉన్న సులోచని, మామ్మా, నాన్న ఆత్మలని ఆ ఇద్దరిలోకీ ఆవాహన చేస్తుంది! ఆత్మలు వాళ్ళల్లోకి వచ్చిన తరువాత నాకు కానీ, ఆ సమయాన్న అక్కడ ఉన్న వాళ్ళకి గానీ, కేవలం ఒక ఘడియ అంటే, 24 నిముషాల టైం మాత్రమే ఉంటుంది! అదవ్వగానే, మహిషి మళ్ళీ ఆత్మలని గుంజుకుని వెళ్ళిపోతుంది! ఇద్దరు లోచనులూ స్పృహ తప్పి పడిపోతారు!

వాళ్ళకి పాలు పట్టి సపర్యలు చేస్తే, ఇంకో ఘడియ తరువాత స్పృహలోకి వస్తారు! వచ్చిన తరువాత ఆ 24 నిముషాలూ వాళ్ళేం చేసారో గుర్తు ఉండదు! ఈ ప్రాసెస్లో ఆత్మలు వచ్చిన తరువాత ఎవరైతే అబెనీ ఇచ్చే కంకణం కట్టుకుంటారో వాళ్ళే ఆత్మలతో మాట్లాడగలరు! పొరబాటున ఇంకెవరైనా మాట్లాడాలీ అని ట్రై చేస్తే, మహిషి ఆత్మలని వెనక్కి లాక్కెళ్ళిపోతుంది! ఇదీ నాకు అర్థమైన విషయం! నేనందరికేసీ చూశా! “అమ్మా! నువ్వూ నేనూ లల్లీ మన ముగ్గురమూ సరిపోతాము కదా! ఇంకెవ్వరూ అక్కర్లేదేమో?” అని నేనంటూ ఉంటే, అమ్మమ్మ “నేనూ వస్తానురా! లలితాంబతో ఒక్కసారి మాట్లాడాలని ఉంది!” అని దీనంగా అడిగేసరికి, లల్లీ అందుకుని, “అమ్మమ్మా! తట్టుకోగలవా! మర్డర్స్! అదీ పారూ చేస్తుంది!! చూసి తట్టుకోగలనూ అంటే రా! నీకు లైవ్ మర్డర్స్ చూడడం కొత్తేమీ కాదు! నాకూ తెలుసు! కానీ ఇది బలి! నరబలి! ఆలోచించుకో! అక్కడికి వచ్చాక ఖంగారు పడి అరిస్తే, మొదటికే ప్రమాదం! మహిషి అసలే పెద్ద తిక్కల్ది అని చెబుతోందిగా సులోచని!” అని వార్నింగ్ ఇచ్చింది! అమ్మ, “పోనీలేవే! రానీ! అమ్మా! నువ్వు మాట్లాడకూడదు మరి! నీ టర్న్ వచ్చాకే మాట్లాడాలి! సరే అంటే, నా మీద ఒట్టు పెట్టు! అప్పుడే తీసుకెళ్తాం! లేదంటే, అవతల నారాయణ నాలుగో లవ్ స్టోరీ తెలుసుకోవడం చాలా ఇంపార్టెంట్! పిల్లల్లు ఇబ్బందుల్లో పడతారు!” అని తానూ వార్నింగ్ ఇచ్చింది! “సరే! నేను తొందర పడను!” అని అమ్మమ్మ మాటిచ్చాక, సులోచనితో “మేము నలుగురమూ వస్తాము!పిచ్ ఇక్కడ కాదు! చెరువుకి అవతల వైపున అన్నా!” అని అన్నా!

సులోచని “సరే అయితే, ఎవరైతే ఆత్మలకి వాహనం కింద ఉంటారో వాళ్ళని తలస్నానం చేసి పారూ పక్కనే నగ్నంగా పద్మాసనం వేసుకుని, యమస్తోత్రం పఠించాలి! వాళ్ళని ముందరకి రమ్మను!” అని చివరాఖరి క్లాజు చెప్పింది! “ఇదే ఆఖరిది కదా?” అని నేననుమానంగా అడుగుతూ ఉంటే, సులోచని ఖంగారు పడుతూ లేచి నాకు కొద్ది దూరం జరిగి, “మూత్రము కనీసము ఒక నిముషం సేపు పోస్తూ ఉండాలి! ఎంత శిరస్సు ఖండించినా, మనిషిలో ఆయువు కనీసం ఒక నిముషం పాటు ఉంటుంది! అది పోయేవరకూ మూత్రవిసర్జన జరుగుతూనే ఉండాలి! అంటే వాళ్ళ మూత్రనాళిక నిండిపోవాలి! దానికి వాళ్ళిప్పుడే కనీసం రెండు మూడు లీటర్ల నీరు త్రాగడం ఉత్తమం!” అని చెప్పింది! ఆ మాట వింటూనే, ఇంద్రాణీదేవీ, వినూ ఇద్దరూ ఒక మూల ముడుచుకుని నీరసంగా పడుకున్న నలుగురు లోచనులనూ నిద్రలేపారు! ఇంద్రాణి వాళ్ళతో మాట్లాడుతూ బలి ప్రాసెస్ ఎక్స్ప్లెయిన్ చేసి ఎవరు చేస్తారాపని అని అడిగింది! నలుగురూ నాకేసి సిగ్గుగా చూస్తూ ఉంటే, ఇందూ కూడా లేచి, “విన్నూ ఉంటాడని సిగ్గు పడకండే! బలవ్వగానే, మీ నలుగురి తుప్పూ తీరుస్తాడు! తన పని అవ్వగానే, మీ నలుగురి కన్నెచెర వదిలించే బాధ్యత తనది అని పారూ అక్క మాటిచ్చింది! ఇక్కడ సిగ్గుపడితే పని జరగదు! ఎవరో ఒకళ్ళు విన్నూ మీద పడిపోవడానికి రెడీగా ఉంటారు!” అని ఏదో మహా జ్ఞాని లా నీతిబోధ చేస్తూ ఉంటే, అప్పుడే ఇత్సీని తీసుకుని కిందకి అనూ దిగింది! దాని చేతిలో సులోచని అడిగినట్టే నల్ల కోడిపెట్టొకటీ, పుంజొకటీ ఉన్నాయి!

అవి నాకేసి దీనంగా చూస్తూ ఉంటే, “ప్లీజ్ తప్పదు నా పరిస్థితి అర్థం చేసుకోండి! నా తప్పులేదు” అంటూ వాటితో అంటూ, “ఇంకా మేకులు కావాలన్నావ్ కదా సులోచనీ! మేకులు ప్లేసులో ఇట్లాంటివి ఇవ్వచ్చా?” అంటూ వెళ్ళి, జీప్లోంచి రెండు రైఫిల్స్ తీసి, వాటిని డిస్మాంటిల్ చేసి, వాటి సేఫ్టీ లాచెస్ పీకి సులోచని చేతిలో పెట్టాను! ఇందూ ఈలోపు లాటరీ వేసి, నీలలోచనీ, కపిషలోచనులను తీసుకొచ్చింది! లల్లీ వాళ్ళిద్దరికేసీ చూస్తూ, “అమ్మాయిలూ! మీరు ఏం చెయ్యలంటే!” అంటూ, వాళ్ళిద్దరినీ ఇందూతో సహా పక్కకి తీసుకెళ్ళి గొణగసాగింది! “అమ్మమ్మా, అమ్మా రండే” అంటూ నేను ఇంకా స్పృహ తప్పే ఉన్న ఇద్దరు టెర్రరిస్టుల కట్లూ విప్పి, వాళ్ళని భుజాలమీద వేసుకుని చెరువు దగ్గరకి తీసుకుపోయా! వీళ్ళకి ఆ టెర్రరిస్టులు అరిచే అరుపులు వినిపించే అవకాశం ఉంది అని ఇంకో షీల్డ్ ఏర్పరిస్తే ఎట్లా ఉంటుంది సులోచనీ అని అడిగితే, “మనమే షీల్డ్ బయటకు వెళ్ళాలి! ఈ షీల్డ్ లోపలికి మహిషి రాకపోవచ్చు!” అని అంది! బుర్ర గోక్కుంటూ, “సరే పద” అంటూ చెరువు దాటాక కొంచెం ఖాళీ ప్లేస్ చూసి, అక్కడ ఒక చెట్టుకు వీళ్ళని కట్టేసా! చీమలు వాటికి ఆహారం తెచ్చాననుకుని ఎగబడిపోతూ ఉంటే, “ఉండండి! వీళ్ళు మీ ఆహారం కాదు!” అంటూ వాటిని బుజ్జగించి, బ్రతిమాలేసరికి సులోచని ప్రయోగానికి అంతా సిద్ధం చేసేసింది! ఈ లోపు లల్లీ, నీలలోచని, కపిషలోచని ఇద్దరినీ చెరువు దగ్గరకి తీసుకొచ్చి, వాళ్ళని స్నానం చేసి, బోలెడు నీళ్ళు తాగమని చెప్పి, అమ్మమ్మనీ-అమ్మనీ మేమున్న చోటుకు తీసుకొచ్చింది! ఇత్సీ వాళ్ళమ్మ కోసం రాబోతూ ఉంటే, వినూ ఆపేసి “ఆ ప్రయోగానికి వాళ్ళే ఉండాలి మనముండకూడదు!” అంటూ నచ్చచెప్పి కూర్చోపెట్టేసింది!

షడన్ గా లల్లీకి ఒక భయంకరమైన డౌటొచ్చి గట్టిగా అడిగేసింది! “ఒరే పారూ వీళ్ళని దేనితో నరకాలిరా? కత్తులేవి మన దగ్గర?” అని అడిగింది! ఇందాకటినుంచీ నేనేదో మర్చిపోతున్నా అని ఎంత బుర్ర బద్దలు కొట్టుకున్నా గుర్తు రానిది లల్లీ గుర్తు చేసేసరికి, “ఇందాకటి నుంచీ ఏదో మిస్సింగ్ అని బుర్ర బాదేసుకుంటున్నా గుర్తు చేసినందుకు థాంక్స్” అంటూ మళ్ళీ మా వాళ్ళ దగ్గరకి పరిగెత్తి, “అనూ-ఇంద్రణీ-ఇంద్రజాదేవీ రెండు పదునైన ఖడ్గాలు కావాలి ప్లీస్! ఒకే వేటుతో తలా మొండెం వేరైపోవాలి” అని అడిగా! ఇంద్రాణీదేవి నాకేసి చూస్తూ, వెళ్ళి దీనంగా నుంచుని ఉన్న హరితలోచనీ, ఇందీవరలోచనీ ఇద్దరి మెడలోనూ ఒకేలా ఉన్న ఒక్కొక్క గొలుసుని తీసి గాల్లో దులిపేసరికి, రెండు పదునైన ఖడ్గాలు ఆవిడ చేతుల్లోకి వచ్చాయి! నేను అనుమానంగా చూస్తూ ఉంటే, ఇంద్రాణి, “మొగుడా! వీళ్ళు నా కూతురి బాడీగార్డ్స్! వీళ్ళ వంటిమీదున్నవి ఆభరణాలలా కనపడతాయి అంతే! వాస్తవానికి అవి మారణాయుధాలు!” అని అంటూ చెబుతూ ఉంటే, నేను గభాల్న ముందరకి ఉరికి, హరిత, ఇందీవర ఇద్దరి చేతులూ పట్టుకుని గుంజుతూ, “మీరిద్దరూ కూడా వచ్చెయ్యండి! ఓ పనైపోద్ది! ఒకవేళ వాళ్ళిద్దరి మూత్రమూ సరిపోకపోతే మీరిద్దరూ బ్యాకప్ ఉంటారు” అంటూ వాళ్ళనీ రమ్మని చెప్పా! ఇద్దరూ అనుమతి కోసం ఇంద్రజాదేవీ, ఇంద్రాణి కేసీ చూస్తూ ఉంటే, వినూ అందుకుని, “మీకు వెళ్ళాలని ఉంటే వెళ్ళండి! ఇక్కడ విన్నూ మాటకి ఎవరూ ఏదీ అడ్డు చెప్పరు! అడ్డు చెప్పేది కేవలం లల్లీ ఒక్కర్తే! అందరమూ విన్నూ అడుగుజాడల్లో నడిచేవాళ్ళమే” అంటూ ఉపన్యాసం మొదలెట్టింది!

ఇద్దరూ తలాడిస్తూ నా వెనకాలే రాసాగారు! “లల్లీ! వీళ్ళని కూడా రెడీ చెయ్యవే! బ్యాకప్ ఉంటారు” అని దానికప్పచెప్పి, ఒక చెట్టు చాటున నగ్నంగా నుంచుని సిగ్గుతో తొంగి నాకేసే చూస్తూ ఉన్న నీల, కపిష ఇద్దరినీ చూస్తూ, “బేబ్స్! సిగ్గు పడకండి! నేనేమీ ఇప్పుడప్పుడే మిమ్మల్ని తినెయ్యను! మిగిలిన ఇద్దరినీ కూడా పట్టుకొచ్చేశా” అంటూ ధైర్యంగా రమ్మని నేను తల తిప్పి పక్కకి వెళ్ళి నుంచున్నా! ఇద్దరూ గునగునా పరుగు తీస్తూ వెళ్ళి మిగిలిన ఇద్దరిపక్కనా చేరారు! ఈలోపు సులోచని పిచ్ మొత్తం రెడీ చేసేసింది! నేను అమ్మమ్మనీ అమ్మనీ ఒక చెట్టు దగ్గర కూర్చోపెట్టి, “నాన్నా మామ్మా ఆత్మలు వచ్చే టైం కి రండి” అంటూ చెప్పి వెనక్కి వచ్చి, “సులోచనీ నా పనేంటి ఇప్పుడు?” అని అడిగా! అది “వాళ్ళిద్దరికీ స్పృహ తెప్పించే టైమయ్యింది! నువ్వా పనిలో ఉండు! ఈలోపు నేను పారూని లేపి తీసుకొస్తా” అంటూ ఇంకా పద్మాసనం వేసి ధ్యానం చేస్తూ ఉన్న పారూని లేపి తయారు చేసి తీసుకొచ్చింది! పారూని చూస్తే నాకే భయమయ్యింది ఒక్కసారి! అది నగ్నంగా దాని జుట్టు విరబోసుకుని, సులోచని, దాని వళ్ళంతా ముగ్గుపిండితో ముగ్గులేసిందేమో, కొంచెం భయంకరంగా కనపడుతోంది! ఎప్పుడు చేసిందో కాని సులోచని ఒక మట్టి కుండ తయారు చేసి దానితో నీళ్ళు పట్టుకుని తీసుకొచ్చింది! అదట్లా ఒక సన్ను గాలికొదిలేసి, నల్లని తడి చీర చుట్టుకుని, కుండలో నీళ్ళు తీసుకొస్తూ వుంటే, నాకు టిమటిమలాడసాగింది! సులోచనిని బయటకు లాగేసి, అబెనీ మీద ఎక్కెయ్యాలి అన్నంత కోరిక పుట్టింది! ఈలోపు నాకేసి చూస్తూ, లల్లీ “కంట్రోల్ కంట్రోల్” అని అనేసరికి నేనీలోకంలోకి తిరిగి వచ్చాను! సులోచని మొత్తం పిచ్ రెడీ చేసి, “విన్నూ! బలి పశువులని తీసుకురా!” అని అంది!

నేను వెళ్ళి చెట్టుకు కట్టేసిన ఇద్దరు టెర్రరిస్టుల మెడల మీద నరాలను వత్తేసరికి, ఇద్దరూ నొసళ్ళు విరుస్తూ కళ్ళు తెరిచి నాకేసి భయంతో చూడసాగారు! వాళ్ళని లాక్కొచ్చి సులోచని వేసిన ముగ్గులోకి తోసా! సులోచని కుడికాలు మడిచి, దానిమీద ఎడమ కాలు మడిచి పెట్టుకుని కూర్చుని, తాను తెచ్చిన కుండ ముందర పెట్టుకుని దానిమీద రెండు చేతులూ బోర్లించి, మంత్రం చదవడం మొదలెట్టింది! అంతే ముగ్గులోని కొన్ని లైన్స్ తాళ్ళలా గాల్లోకి లేచి వాళ్ళిద్దరినీ బంధించేసి కూర్చోపెట్టాయి! ఇద్దరూ అరవడానికి నోళ్ళు తెరిచేసరికి, ముగ్గులోంచి రెండు పసుపు ముద్దలు గాలోకి లేచి వాళ్ళ నోటికి అడ్డం పడ్డాయి! ముగ్గుమీద అక్కడక్కడా కుప్పలులా పోసిన కుంకుమ లోంచి కొంచెం గాల్లోకి లేచి వాళ్ళిద్దరి నొసటనా పెద్ద రూపాయి బిళ్ళంత బొట్టులుగా ఏర్పడింది ముందే అనుకున్నట్టు నీల, కపిష ఇద్దరూ పిస్సు పొయ్యడం కోసం వెయిటింగ్! వాళ్ళిద్దరూ ఒక పది నిముషాల తరువాత సిగ్గుపడుతూ, చేతులతో సళ్ళనీ పూకులనీ కప్పుకుని అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వచ్చి, “మూత్రము వచ్చుచున్నది” అని అతి చిన్నగా గొణిగారు! ఇద్దరినీ వెంటనే సులోచని ముగ్గులో ఉన్న ఇద్దరు వెధవల ముందరకీ రమ్మని, వాళ్ళ కుడి కాలు ఎత్తి వాళ్ళ భుజాల మీద వేసి తమ కన్నె పొర ఆ ఇద్దరికీ కనిపించేట్టు నుంచోమని చెప్పి, నన్నూ లల్లీనీ వాళ్ళ బిళ్ళలు చూడకుండా పక్కకి వచ్చెయ్యమని సైగ చేసింది! ఇద్దరమూ పక్కకి వచ్చి నుంచున్నాం! నేను తెచ్చిన రెండు కత్తులకీ కుంకుమ, పసుపూ బొట్లుగా పెట్టి పారూ చేతికి ఇచ్చి దానిని వాళ్ళ వెనకాల వెళ్ళి రెడీగా నుంచోమంది! పారూ తన రెండు చేతులతోనూ ఒకేసారి కత్తులను దుయ్యడం ఒక రెండు నిముషాలు ప్రాక్టీస్ చేసి, తానూ రెడీ అన్నట్టు తలూపింది!

నీల, కపిష ఇద్దరూ తమ కన్నెపొర కనిపించేట్టు వేళ్ళతో తమ పూకులని తెరిచి, సులోచని చెప్పినట్టే ఇద్దరూ తమ కుడికాళ్ళని ఎత్తి టెర్రరిస్టుల ఎడమ భుజాల మీద వేసి దగ్గరగా జరిగి నుంచున్నారు! సులోచని “నేను చెయ్యి దించగానే, మీరు మూత్రం వదలాలి! వీళ్ళు మూత్రం వదిలి అది వాళ్ళ శిరస్సు మీద పడ్డ మరుక్షణం నువ్వు వీళ్ళ తలలు ఒకేసారి నరికెయ్యాలి!” అని నీల,కపిష, పారూ ముగ్గురితోనూ చెబుతూ, “నువ్వు వీళ్ళ తలలు నరికెయ్యగానే, ముగ్గులోంచి ఒక 15-20 అడుగుల ఎత్తున్న వాయు మహిషం అతిభయంకర రూపములో ప్రత్యక్షమవ్వుతుంది! అది వికటాట్టహాసం చేస్తూ నిన్ను భయపెట్టాలని చూస్తుంది! గుర్తుంచుకో అది ముగ్గులోంచి బయటకు రాలేదు! మంత్రకట్టులో ఉంటుంది అది! బలిచ్చినందుకు అది కొద్దిసేపు నీ వశములో ఉంటుంది! నువ్వేది చెబుతే అదే చేసి తీరాలది! దాని భయంకర రూపాన్ని చూసి నువ్వు అదరకుండా బెదరకుండా విన్నూ వాళ్ళ నాన్న, మామ్మల అత్మలని అదే మీ నాన్నా-మామ్మల అత్మలని, ఒక ఘడియ సేపు ఈ ఇద్దరు కన్యల శరీరాలలోనూ ప్రవేశపెట్టమని ఆజ్ఞాపించు! అది కాసేపు భీకరముగా అరుస్తుంది! మొండికెయ్యడానికి చూస్తుంది! నువ్వు మళ్ళీ అదే రెట్టించి, నేను వాళ్ళతో మాట్లాడి తీరాలి అని నువ్వూ మొండికెయ్యు! చచ్చినట్టు అది మీ నాన్నా-మామ్మల ఆత్మలని తెచ్చి వీళ్ళల్లో ప్రవేశ పెట్టి ఆ బలిపశువులని ఆరగిస్తుంది! ఒకటి గుర్తు పెట్టుకో! నువ్వు కేవలం వీళ్ళ తలలు మాత్రమే నరకాలి! పొరబాటున కూడా కన్యల కాళ్ళకి నీ కత్తులు తగలకూడదు! వీళ్ళ రక్తం వాసన దానికి తగిలిందో, వీళ్ళని కూడా బలి అనుకుని మహిషి ఆరగించే ప్రమాదం!” ఉంది అని వార్నింగ్ ఇచ్చింది!

పారూ బుర్ర గోక్కుంటూ, “అమ్మాయిలూ, నేను దూసే వేగానికి వాళ్ళ తలలు తెగి, మీకాళ్ళకూ దెబ్బ తగిలే ఛాన్స్ ఉంది! మీరు మీ పాదాలను వీళ్ళ భుజాల మీద కాకుండా తల మీద పెట్టగలరా?” అని అంది! సులోచని “పెట్టొచ్చు కానీ బలిపశువులు వంగోకూడదు! నిటారుగానే ఉండాలి! అంత ఎత్తు వీళ్ళు కాళ్ళు ఎత్తితే పంగ చీలి కన్నెపొర చిరిగిపోయే ప్రమాదముంది!” అని అంది! అది విని, చెట్టు చాటునున్న హరితా, ఇందీవరా ఇద్దరూ తమ చిట్టి చిట్టి సళ్ళని ఊపుకుంటూ, తమ బిళ్ళలు మూసుకుని ఆతృతగా పర్తిగెత్తుకుంటూ వచ్చారు!
​