Chapter 032.6

శక్తులతో సమరం!

వెంటనే అందరూ రెడీ అవ్వడం మొదలెట్టారు! శంతను ముట్టయ్యిపోయింది కదా! పవర్స్ వచ్చేసినట్టున్నాయి! చిటికేసేసరికి, తన వంటిమీదకి బట్టలొచ్చేసాయి! లల్లీ దిగ్గున పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, తన బట్టలేసుకోసాగింది! నేనూ జీప్లోంచి నా ప్యాంట్ వేసుకోసాగాను! పారూ రెండో జీప్లోంచి వెపన్స్ తీసి, బుల్లెట్ బాక్స్ కోసం వెతకబట్టింది! మహిషి కూడా చెరువులోంచి బయటకొచ్చి తన బట్టలేసుకుంది! వినూ-అనూ ఇద్దరూ ఫైటింగ్ డ్రెస్సుల్లోకి మారిపోయారు! శబ్దం చాలా మెల్లగా దగ్గరవ్వసాగుతూ ఉంది! చాలా భారీగా ఉందది! చూడడానికి ఏ కొండచిలవో లేక ఏ మొసలో పాకుతున్నట్టుగా ఉందా శబ్దం! ఈలోపు లల్లీ బుల్లెట్ బాక్సెస్ అన్నీ పారూ తో కలిసి తిరగేసి, కేవలం మూడు మ్యాగ్జైన్స్ రెడీ చెయ్యగలిగింది! ఇష్టం వచ్చినట్టు కాల్చుకుంటూపోతే ఎన్నాళ్ళు ఉంటాది అమ్మ్యునిషన్! అయిపోయిచ్చి! ఇంక కేవలం మా కండబలమూ, అనూ-శంతను-మహిషి మంత్రబలమే దిక్కు అనుకుంటూ లల్లీ అనూ-మహిషి-శంతనుని “మీ మంత్రాలతో పని పడేట్టే ఉంది!” అంటూండగా చుట్టూ అడ్డు వస్తున్న చెట్లను విరగదొక్కుకుంటూ, ఒక చిన్న సైజు కొండలా ఉన్న ఒక మొసలి మెల్లగా మా కంటి పరిధిలోకి వచ్చింది! దాని చర్మం ముదురు పాచి రంగులో తళతళా మెరుస్తూ ఉంది! స్పీల్బర్గ్ సినిమాల్లో డైనోసార్లని చూపించినట్లు ముళ్ళు ముళ్ళుగా తేలి ఉన్నాయి దాని వీపు మీద! లల్లీ, “పారూ! నువ్వు కాల్చొద్దు! దాని చర్మాన్ని మన బుల్లెట్స్ ఏమీ చెయ్యలేవు! ఉన్నవే మూడు మ్యాగ్జైన్స్! ఎట్లా అయినా దాన్ని తిరగెయ్యాలి! దాని సాఫ్ట్ స్కిన్ ఎక్స్పోజ్ కాగానే విచక్షణ లేకుండా బుల్లెట్స్ దింపి పడదొబ్బు! ఒరేయ్! ఎట్లా అయినా దాన్ని తిరగెయ్యాలిరా” అంటూండగానే, వినయత్త “నా ప్రయత్నం నేను చేస్తా” అంటూ ముద్ర వేసింది!

ఈలోపు అనూ-శంతనత్తతో కలిసి ముద్ర వేయబోతూ ఉంటే, “మీరు అప్పుడే వద్దు ఆగండి! ముందరే మంత్రాలు వేస్ట్ చెయ్యొద్దు! మానవప్రయత్నం చేయనియ్యండి” అంటూ నేను “లల్లీ దాన్ని నీ వైపే డైవర్ట్ చేసుకో! నేను వెనకనుంచి అటాక్ చేస్తా” అంటూండగానే, అదే సమయంలో ఇంకో వైపునుంచి ఇంకో భారీ అడుగుల శబ్దం వినిపించసాగింది! లల్లీ అప్రయత్నంగానే, “అమ్మోడియమ్మ! డబుల్ అటాకా?” అంటూ నాకేసి చూసేసరికి, అటువైపు నుంచి, ఒక భారీ మహిషం రంకెలేస్తూ గిట్టలతో అడ్డు వచ్చిన పొదలను విరగదొక్కుతూ, పరిగెత్తుకుంటూ రాసాగింది! స్నప్నిక కోపంగా ఆ దున్నపోతుకేసి చూస్తూనే, ఆ దున్నపోతు మీదకి ఉరుకుతూ సొగం మనిషి సొగం బర్రెలా మారి ఫైటింగ్ మొదలెట్టేసింది! ఇవతలి వైపు మొసలి మాకేసి పెద్దగా నోరు తెరుచుకుంటూ కొంచెం వేగం పెంచి వస్తూ ఉంటే, వినయత్త తన నాగముద్రలోకి వెళ్ళి ఏదో గొణుక్కోసాగింది! పుట్టల్లోంచి వేలాది పాములు బయటకొస్తూ, ఆ మొసలిని అడ్డగిస్తూ, దాని చర్మం మీద వందలాది కాట్లు వేయసాగాయి! అసలు చలనమే లేనంత రాతి ముక్కలాంటి పైచర్మంతో ఉంది! ఆ మొసలిని కాటు వేసి, వీటి కోరలు విరుగుతున్నాయి తప్పితే, ఎటువంటి పనీ అవ్వట్లే! “లల్లీ! ఎయిం ఫర్ ది ఐస్! కళ్ళు పేల్చి దెంగు ఈ మొసలిది ముందర! నేను వెనకాల నుంచి అటాక్ చేస్తా” అంటూ అరుస్తూ నేను చుట్టు తిరిగి పరిగెత్తుకుంటూ మొసలి వెనకాల వైపుకి వెళ్తూ బిగ్గరగా “ఓ గజరాజులారా! ఎక్కడున్నారు! త్వరగా మీ మందని తీసుకుని మాకు సాయపడడానికి రండి” అని అరిచాను! లల్లీ ఎయిం తీసుకుని కళ్ళకేసి ఫైరింగ్ చేయసాగింది! మొసలి తెలివైనది! అంత భారీ మకరం కూడా తన తోకని సునాయాసంగా ఎత్తి కళ్ళకి అడ్డు పెట్టుకుంటూ లల్లీ ఫైర్ చేస్తున్న బుల్లెట్స్ ఎస్కేప్ అవుతూ ముందరకి రాసాగింది! దాని ఎయిం లల్లీ మీదే ఉంది! నా నోటినుంచి అరుపు వచ్చిన అయిదో నిముషంలో మా ఫ్రెండ్స్ రెండు ఏనుగులూ వేగంగా భూమి దద్దరిల్లేట్టు పరిగెత్తుకుంటూ రాసాగాయి!

మా ఏనుగులు రెండూ వేగంగా వస్తూనే, మొసలి మీద అటాక్ చేసి, తమ వాడి దంతాలతో మొసలిని తిరగెయ్యడానికి ప్రయత్నించసాగాయి! వాటిని చూస్తూనే, లల్లీ బిగ్గరగా, “వినయత్తా! నీ పాములని ఆ మహిషం మీదకి పంపు! జాగ్రత్త! స్నప్నికని కాటు వేస్తాయేమో? జాగ్రత్తగా అంపకం చెయ్యి!” అంటూ అరిచి, జీప్ బానెట్ ఎక్కి, మొసలిని ఎయిం తీసుకోసాగింది! ఇటు వైపు మహిషముల పోరు భీకరముగా సాగుతోంది! ఈ సీన్లో ఎటువంటి ఏక్షన్ పార్ట్ లేనిది, కేవలం లతికత్తే! లతికత్త ఇంకా వంటిమీద బట్టల్లేకుండా అందరినీ తిడుతూ గెంతుతూనే ఉంది! పారూ లల్లీకి సపోర్ట్ గా తానూ జీపెక్కి నుంచుని, “అనూ-శంతనత్తా ఇద్దరూ లతికత్తని కంట్రోల్ చెయ్యండే! ఎట్లా అయినా లతీని మంచమ్మీద బొబ్బోపెట్టండి!” అంటూ అరిచింది! ఈలోపు నేను మొసలి వెనక్కి పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి, దాని తోక పట్టుకుని “లల్లీ! ఫైర్ ఎట్ ఐస్! డొంట్ వేస్ట్ బుల్లెట్స్! ఫైర్ ఓన్లీ వన్ ఎట్ ఏ టైం!” అంటూ అరుస్తూ, నా బలమంతా ఉపయోగించి, దాన్ని తిరగెయ్యడానికి తోక ఎత్తాను! ఈలోపల ఆ మొసలి నా స్పర్శని పసిగట్టి వెనక్కి తిరుగుతూ ఉంటే, రెండిటిలో పెద్ద ఏనుగు, “వీరా! ఇదేదో తెలివైన మకరము వలె ఉన్నది! నీ స్పర్శ తగులుతూనే వెనక్కి తిరుగుతోంది! భద్రము!” అంటూ నాకు వార్నింగ్ ఇస్తూ, తన పాదాలు రెండూ ఎత్తి, ఆ మొసలి వెనక్కి తిరగకుండా దాని మెడమీద వేసి తొక్కిపెట్టింది! బాధతో మొసలి తన నోరు తెరవగానే, ఇంకా అక్కడే కాచుకుని ఉన్న కొన్ని విషపు పాములు సర్రున దాని నోట్లోకి దూరి లోప వైపు కసి తీరా కాటులు వేయసాగాయి! ఈలోపు, రెండో ఏనుగు తన వాడి దంతంతో తెరిచిన మొసలి అంగుట్లో ఒక పోటు పొడిచింది!

నాలుగువైపులా జరుగుతున్న దాడికి మొసలి కొంచెం జంకి, తన మెడమీద ఉన్న ఏనుగు పాదాలను విదిలించుకోవడానికి తోక తానే కొంచెం పైకి లేపేసరికి, నేను కుస్తీవస్తాదులా దాని తోకని రెండు చేతులతోనూ కౌగలించుకుని, నా శక్తిని అంతా నా చేతుల్లోకి తెచ్చుకుంటూ, ఒక పల్టీ వేసేసరికి, నాతోపాటు మొసలి కూడా సగం తిరగబడింది! వెంటనే లల్లీ ఏయిం చూసి దాని సాఫ్ట్ స్కిన్ మీద బుల్లెట్స్ పంప్ చెయ్యసాగింది! ఈలోపు రెండో వైపు మహిషాల పోరు మరీ భయంకరంగా ఉంది! అవి రెండూ వెనక్కి వెనక్కి వెళ్ళి ముందరికి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి తమ తమ నుదుళ్ళతో ఢీ కొట్టుకుంటూ ఉంటే, “ఢాం ఢాం” అని భారీ శబ్దాలు రాసాగాయి! ఈ పని కాదని వినయత్త, తన కింగ్ కోబ్రా రూపంలోకి మారి వేగంగా పాకుతూ వెళ్ళి, ఆ దుష్టమహిషాన్ని వెనకనుంచి చుట్టుకుని కాటు వేయడం మొదలెట్టింది! అనూ కూడా అదే చేయడానికి వెళ్తూఉంటే, “అనూ! నాకు శాతకర్ణి ఖడ్గం ఇచ్చిపో! అర్జంట్! ఇది అయిపోయింది!” అంటూ అరిచేసరికి, అనూ వెనక్కి తగ్గి, జీప్లో ఇందాక పారూ భద్రపరచిన శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని తీసుకుని నావైపు విసిరింది! మధ్యలో అడ్డం వచ్చిన ఏనుగుకి చిన్నగా తగిలి అది కిందపడుతూ ఉంటే, నేను తిరగేసిన మొసలిని అంత మేరా అది మరలా బోర్లా రాకుండా అదిమి పడుతూనే, రెండో ఏనుగుని దాని కాళ్ళెత్తి మధించమని అరుస్తూ, “ఐ నీడ్ దట్ వెపన్! ఎవరో ఒకరు తీసివ్వండి” అని అరుస్తూ మొసలిని సాయశక్తులా తిరగేసి ఉంచడానికి ప్రయత్నం చేస్తూ ఉన్నా! లతికత్తని బంధించి ఉంచిన శంతనత్త, నా అరుపులు విని, లతికత్తని వదిలేసి అక్కడ మాయమై, మా దగ్గర ప్రత్యక్షమయ్యి నేల మీంచి ఖడ్గాన్ని తీసి పట్టుకోగానే, సేం టూ సేం, అమ్మకీ-వినూకీ వచ్చినట్టు తల్లోంచి మంటలూ, నడూముకి ముళ్ళ బెల్టూ, కాళ్ళకి ముళ్ళ బూట్లూ వచ్చి, ఒక రకమైన ఆవేశంతో తనని తాను మరిచిపోయి, బిగ్గరగా అరుస్తూ, కత్తిని మొసలి సాఫ్ట్ స్కిన్ మీద దూసింది! అంతే రబ్బరు టైర్ చిరిగినట్టు చిరుగుతూ మొసలి పొట్టలోంచి అదప్పటిదాకా మింగిన పాముల డెడ్బాడీస్ బయటపడసాగాయి!

శంతనత్త అట్లానే సివాలెత్తిపోతూ కత్తిని దూస్తూ ఉంటే, “అత్తా, నాకివ్వు! దీనికి తలే నరకాలి” అంటూ అరుస్తూ బాధతో మెలికలు తిరుగుతున్న మొసలిని అదిమి పట్టమని ఏనుగుకి బిగ్గరగా చెబుతూ, తల మీద పాదాలు తియ్యమని మొదటి ఏనుగుకి చెప్పి దాన్ని తప్పుకోమన్నా! అత్త ఇంకా నా మాట వినకుండానే కత్తి దూస్తూ మొసలి పొట్టని చీల్చసాగింది! నేను, “శంతనత్తా! వీలుంటే ఇది మళ్ళీ బోర్లా పడకుండా చూడు! లల్లీ! నువ్వు దీన్ని నాకొదిలేసి ఆ దున్నపోతుని చూసుకో” అని అరుస్తూ, అత్త చేతిలోని కత్తి లాక్కుని గాల్లోకి ఎగిరి “అహోయ్” అని బిగ్గరగా అరుస్తూ ఖస్సున కత్తిని దాని మెడమీద దూశాను! కత్తి దాని మెడకి తగిలి, ఖంగున శబ్దం వస్తూండగా, కత్తి దాని మెడని చీల్చుకుంటూ దాని తలని సగం తెగ్గొట్టి ఇరుక్కుపోయింది! కత్తిని మళ్ళీ లేపి, ఇంకోసారి ఖస్సున కరెక్టుగా ముందర తెగిన ప్రాంతంలోనే వేటు వేసేసరికి, దాని తల మూడొంతులవరకూ తెగింది! మళ్ళీ కత్తిని పైకి లేపి, నా కడుపులోంచి బిగ్గరగా “అహోయ్” అన్న షౌట్ వస్తూండగా ఇంకో వేటు వేసేసరికి, మొసలి తల పూర్తిగా తెగి ఆ వేటు అదురుకి గాల్లోకి ఎగిరింది! మొదటి దుష్టశక్తితో జరిగిన అనుభవంతో శంతనత్త పక్కకి తప్పుకుంటూండగా, నేను ఏనుగులని రెండిటినీ కూడా గాల్లో ఉండగానే వాటి తొండాల మీద కాళ్ళతో తన్నుతూ వెనక్కి తోశాను! అట్లా వాటిని తన్నడం కొంచెం బాధనిపించినా, అదే కరెక్టయ్యింది! దాని తల తెగి గాల్లోకి ఎగిరిన మరుక్షణంలో మొసలి శరీరం భగ్గున మండి బూడిదైపోయింది! దానితోపాటు దాని శరీరం కింద ఉన్న చచ్చిపోయిన పాములూ బూడిదైపోయాయి! మొసలి తల మాత్రం ఇంకా నోరు తెరుచుకుని నాకేసే వేగంగా వస్తూ ఉంటే, మా వైపే ఇంకా చూస్తూ ఉన్న పారూ, ఎయిం చేసి దాని కన్నోటి పేల్చింది! ఈలోపు ఖడ్గంతో నేను రెండో కంటిని పొడిచాను! అంతే దాని కళ్ళు రెండూ ఏక సమయాన్న చితికి, వాటిల్లోంచి బ్లూ బ్లడ్ నా మీద చిందింది!

మొసలితల ఇంకా నోరు తెరిచే బ్లైండుగా నా కాలిపిక్కని పట్టుకోవడానికి వస్తూ ఉంటే, ఒక ఏనుగు, “వీరా! భద్రం!” అంటూ ముందుకు వచ్చి, తన తొండంతో నన్ను పక్కకి తోసేసరికి, మొసలినోటికి ఏనుగు కాలు దొరికింది! అంతే తన నోటికి దొరికిన ఏనుగుకాలుని మొసలి దాని దంతాలతో పట్టుకుంటూ ఉండగా, నేను సైడయ్యి, ఆ గుడ్డి మొసలి తలని శాతకర్ణి ఖడ్గంతో ముక్కలు ముక్కలుగా నరికాను! రెండో ఏనుగు తెగిపడ్డ ముక్కని పడ్డట్టుగా కాళ్ళతో మట్టగించి నేలలోకి తొక్కెయ్యసాగింది! మెల్లగా మొసలి ఆయువు గాల్లో కలుస్తూ ఉండగా, ఆ మొసలి తన పళ్ళతో పట్టుకున్న మొసలి కాలుని వదిలి పక్కకి పడిపోయింది! మొసలి తలలోంచి ఒక వాయురూపం బయటకొచ్చింది! శంతనత్త దాన్ని తన గుప్పిట్లో క్యాచ్ చేసిన వెంటనే, ఆ ఏనుగు రెండో కాలెత్తి, ఆ మొసలి నోటిభాగాన్ని నేలలోకి తొక్కెయ్యసాగింది! శంతనత్త, “విన్నూ! ఈ మకరిని నేను బూడిద చేసెద! నీవు పోయి, వినయకీ, స్నప్నికకీ సాయపడుము” అంటూ నన్ను అటువైపు తోలింది! అసలు భీకర యుద్ధం అక్కడ సాగుతోంది! వినయత్త విషమంతా వృధా అయిపోయింది! ఎన్ని కాట్లేసినా, ఆ దున్నపోతుకి చలనం లేదు! సరే! ఢీ కొట్టీ కొట్టీ స్నప్నిక నుదురు చిట్లింది కానీ, ఆ దున్నపోతుకి ఏమీ కాలే! లల్లీ ఫైరింగ్ చేతున్న బుల్లెట్స్ దానికి తగిలి టప్ టప్ అని కింద పడుతూ ఉంటే, అది ఫైరింగ్ ఆపేసి, గన్ రివర్స్ చేసి దానితో ఆ దున్నపోతుని కొడుతోంది! చలనమే లేదు దానికి! అనూ కూడా ఆ మహిషపు వెనక కాళ్ళని చుట్టుకుని పడెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తోంది, కానీ పనవ్వట్లేదు! “ఓరినీ” అనుకుంటూ నేను పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి, “వినయత్తా! ఇదిగో ఖడ్గం నువ్వు పైనుంచి దింపు! కిందనుంచి నేను కిల్లింగ్ పంచ్ ఇస్తా” అంటూ, జర్రున నేల మీద స్లైడవ్వుతూ, కత్తిని గాల్లోకి విసిరేసరికి, వినయ సర్రున మనిషి రూపంలోకి మారి కత్తిని క్యాచ్ చేసి, బిగ్గరగా అరుస్తూ, ఖస్సున ఆ దున్నపోతు వెన్ను మీద వేటు వేసింది!

అదే సమయాన నేను దున్నపోతు కిందకి చేరి, నా పేగులు తెంచుకుంటూ, నా నోట్లోంచి “అహోయ్!” అంటూ వార్ క్రై వెలువడుతుండగా, దాని పొట్ట మీద కిల్లర్ బ్లో డెలివర్ చేసా! పైనుంచి అత్త దింపిన కత్తి, కిందనుంచి దాని పొట్ట బ్రద్దలు చేసుకుంటూ వెళ్ళిన నా చేతికి తగిలేసరికి, “అత్తా, కింద నేను పట్టుకుంటా! రంపంలా దుయ్యి! ఈ మహిషాన్ని చీల్చు” అంటూ, పైనుంచి అత్తా, కిందనుంచి నేనూ ఇద్దరమూ శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని రంపంలా దూసేసరికి, ఆ దున్నపోతు బిగ్గరగా రంకెలు వేస్తూ కుప్ప కూలింది! లల్లీ అదే టైంలో దాని బుర్ర వాడి, ఆ దున్నపోతు రెండు కళ్ళనీ పేల్చేసి, ఆ దున్నపోతు చెవిలో గన్ పెట్టి కాల్చింది! మూడు బుల్లెట్లూ వర్కవుటయ్యాయి! అదే సమయంలో శంతనూదేవి ఆ మొసలిని పూర్తిగా యమపురికి సాగనంపి, మాదగ్గరకి వచ్చి, “స్నప్నికా! ఇదిగో ఆ దుష్టశక్తి” అంటూ తన గుప్పిట్లో విలవిలలాడుతూ ఉన్న శక్తిని స్నప్నిక చేతులకిచ్చి, “అందరూ తప్పుకోండి” అని అరుస్తూ, కళ్ళు మూస్కుని చేతులు రెండూ కలిపి, ముందుకు విసిరేసరికి, ఆవిడ చేతుల్లోంచి మంటలు వచ్చి, ఆ దున్నపోతుని కాల్చెయ్యసాగాయి! అది బిగ్గరగా రంకెలు వేస్తూ మండిపోతూ, అరుస్తూ ఉంటే, స్నప్నిక తన చేతుల్లోని శక్తిని తన పలుపుతాడుకి మెలిపెడుతూ, పూర్తి 15 అడుగుల రూపానికి మారి, తన రెండు చేతులూ పిడికిళ్ళు బిగించి, పైకెత్తి, బిగ్గరగా అరుస్తూ, ధనామని ఆ దున్నపోతు తల మీద మోదేసరికి, దాని తల పగులుతూ దాంట్లోంచి ఒక దుష్టశక్తి బయటపడింది! స్నప్నిక దాన్ని గాల్లోనే క్యాచ్ చేసి, దాన్ని కూడా, తన పలుపు తాడులో బంధించి, “ఎవర్రా మీరు?” అని అంటూ అరుస్తూ వాటిని తన గిట్టలతో నలిపేయసాగింది! మొసలి, దున్నపోతు రూపాల్లో మేము చేసిన గాయాలకన్నా వాటికి స్నప్నిక తన గిట్టలతో పిసకడం ఎక్కువ నొప్పి కలిగిస్తోంది అనుకుంటా! ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు అవి నోళ్ళు విప్పడానికి!

ఒక దుష్టశక్తి, “నా పేరు మహిషకేతు! వీడి పేరు మకరకేతు! ధురాకేతు పాషాణమున తనకి తాను బందీ అగు సమయమున వీరధనుంజయుని పునర్జన్మలను నిరోధించ ప్రేరేపించిన శక్తులలో నేను రెండవవాడను! వీడు మూడవవాడు! ఇంకనూ 105 గండములు కలవు మీకు! మమ్మల్ని నిర్జించామని సంబరపడకండి” అంటూ ఉంటే, స్నప్నిక మహిషిగా మారి, “నేను ఈ రెండిటినీ ఆత్మల లోయలో భద్రపరచి చిటికెలో వచ్చెద! ఈలోపు మీరు శుభ్రపడుడీ!” అంటూ మాయమైపోయింది! శంతనత్త మంటల దెబ్బకి బూడిదవ్వుతూ ఉన్న దున్నపోతుని వదిలి మాకేసి మేము చూసుకునేసరికి, దున్నపోతు గిట్టల తాపులకి, అనూ వంటినిండా కమిలిన దెబ్బలు కనపడసాగాయి! లల్లీ, మ్యాంటిల్ నా నుంచి లాగేసుకుని, “శంతనత్తా! నువ్వా ఏనుగులకి ఫస్ట్ ఎయిడ్ చేసి, వాటిని రెస్ట్ తీసుకోమ్మను! అనూ! నువ్వు మీ మామ నాగరాజుని కాంటాక్ట్ చేసి, మనకి అష్టదిక్కులూ కాపలాగా ఎవరినైనా పెట్టమని చెప్పు! ఫస్ట్ డిఫెన్స్ మాత్రమే! దే నీడ్ నాట్ ఫైట్ విత్ దోస్ డెవిల్స్! మనల్ని ఎలర్ట్ చేస్తే చాలు! !” అంటూ వినయత్త చేతిలోంచి శాతకర్ణి ఖడ్గం తీసుకుని, చెరువు నీటిలో శుభ్రపరచి, పారూ చేతికి ఇచ్చి భద్రపరచి రమ్మని చెప్పి చెరువులోకి దూకింది! నేనూ, నాతోపాటు బట్టలు విప్పేసి, అనూ-శంతనూ- వినయా ముగ్గురూ కూడా దూకారు! మమ్మల్ని చూస్తూనే, ఇంకా డాన్సాడుతూనే ఉన్న లతికత్త కూడా, పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి చెరువులో దూకింది! పారూ పరిగెత్తుకుంటూ జీప్లో శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని దాచి, బట్టలిప్పుకుంటూనే పరిగెడుతూ వచ్చి, “నేను! నేను! దుష్ట శక్తులు మన మీదకి రాక ముందర నేను కర్చీఫ్ వేసుకున్నా!” అంటూ నా చుట్టూ మూగుతున్న అయిదుగురినీ పక్కకి నెడుతూ నా మీద పడిపోయింది! దాని దెబ్బకి నేను చెరువులోకి మునిగిపోయా!

నీటిలోనే, “ఒసే! ఒసే! ఆగవే! అటు అమ్మా వాళ్ళు ఖంగారుపడుతూ ఉంటారు! ఒక్కసారి వాళ్ళతో మాట్లాడేసాక మన దెంగుడు మొదలెడదాం! అటుపక్క నాగరాజు ఉంటే, తన సాకృతీదేవి నాతో దెంగించుకుంటోందని ఫీలైపోగలరు! ఆగవే నీయమ్మందెంగా!” అంటూ విసుక్కుంటూ దాన్ని తీసుకుని పైకి తెలాను! అప్పటికే అదేదో నాతో తెగ సుఖపడిపోతోందని తేడాగా మొహం పెట్టిన అనూ రిలాక్స్ అయ్యి, “మనందరమూ రెడీ అయితే, ఒకసారి నాగలోకం పోయి వద్దాం! నేను కనుక్కోవడం కన్నా, మనమే ఫిజికల్ గా వెళ్ళి వస్తే, అత్తయ్యగారి ఖంగారు తగ్గుతుంది! ఆవిడ, నేను ఇందాక దింపినప్పుడే చాలా ఖంగారుపడ్డారు” అంటూ చెప్పింది! నేను పారూ పిర్రమీదొక్కటి పీకి, “చూశావా! అతి సర్వత్ర వర్జయత్ అని పెద్దలు ఊరికే అనలేదు! ఎప్పుడూ దెంగుడేనా! ఆగవే! ఒకసారి పద్ధతిగా బట్టలు కట్టుకుంటే అందరమూ నాగలోకం గేట్స్ దాకా పోయి వద్దాం!” అంటూ ఎనౌన్స్ చేసేసరికి, గబగబా అందరూ స్నానాలు ముగించి బట్టలేసుకోసాగారు! ఎప్పుడైతే చన్నీళ్ళలో మునిగిందో, లతీకి కూడా కిక్కు దిగిపోయి నార్మల్ గా అయ్యింది! తాను సిగ్గుపడుతూనే బట్టలేసుకుంటూ, “నాథా! ఏమి ఈ వింత పానీయము? ఇంత కైపు కలిగించినది! అలనాడు ఏనాడో, మేము గురుకులము నుండి బయటకు వచ్చిన నాడు భూలోక వ్యాహ్యాళికి వచ్చి ఒక పానీయము తాగితిమి! ఆ రోజున మహబాగుగా కైపు కలిగినది! మరల ఈనాడే!” అంటూ ఉంటే, వినయకేసి ప్రశ్నార్థకంగా చూశాను నేను! వినూ, “విప్పసారా విన్నూ! విప్పసారా తాగాము ఆనాడు దండకారణ్యములో!” అంటూ క్లారిఫికేషన్ ఇచ్చింది! లల్లీ అందుకుని, “అట్లా చెప్పండి! విప్పసారా ఈ మధిరకన్నా కైపు కలిగిస్తుంది! ఇది దాని ముందర జుజుబీ!” అంటూ రెడీ అయ్యింది!

ఈలోపు స్నప్నిక ఎగురుకుంటూ వచ్చి మళ్ళీ వాటర్ ల్యాండింగ్ చేసింది! “నీయమ్మ” అని నేను దాన్ని తిట్టుకుంటూ ఉండగానే, ఏనుగులకి ఫస్ట్ ఎయిడ్ కంప్లీట్ అయ్యింది! అవి చిన్నగా ఘీంకరిస్తూ మా దగ్గరకి వచ్చి నాతో, “మా శరీర బాధను కనిపెట్టి, మాకు వైద్యము చేసినందుకు కృతజ్ఞతలు వీరా!” అంటూ ఉంటే, లల్లీ విసుగ్గా, “ఆపండి మీ తొక్కలో సెంటీ డైలాగులు! ఎక్కడో సుఖంగా హాయిగా పడుకున్న మిమ్మల్ని లాక్కొచ్చింది వీడేగా! మీకు అయిన గాయాలకు బాధ్యత కూడా వీడిదే! ఓ సెంటీ అయిపోకండి! హాయిగా ఈ చెరువులో స్నానాలు చేసి, మీ శరీరం మీదున్న ఆ మొసలి రక్తాన్ని మీరూ కడుక్కుని, రెస్ట్ తీసుకోండి! మహిషి ఇక్కడే మీకు సాయంగా ఈ ప్రాంతానికి కాపలాగా ఉంటుంది! మేమందరమూ ఒకసారి మా అనూ వాళ్ళ లోకం పోయి వస్తాము!” అంటూ స్నప్నికకి జాగ్రత్తలు చెప్పి, “పదండే పోదాం” అంటూ తన తల ఊపేసరికి, అందరమూ ఒక జీపులో ఇరుక్కుని ఇరుక్కుని కూర్చుని ఉంటే, డ్రైవింగ్ సీట్లో పారూ కూర్చుని డ్రైవ్ చేస్తూ నాగలోకద్వారం కేసి జీపుని తిప్పింది! ఒక పది నిముషాల తరువాత, అందరమూ నాగలోకద్వారం చేరాక, వినయాదేవి, “నాకు ఇంకనూ కొద్దిగా విసర్జన అవుతోంది! నేను లోనికి రాను! నాగలోక నియమాలను ఉల్లంఘించలేను! నేను ఇక్కడే వేచి ఉంటాను, మీరు పోయి త్వరగా రండి” అని అంది! లతీ కూడా “నేనూ ఇక్కడే వినయకి తోడుగా ఉంటాను! నాగరాజు సముఖుమునకు నేను ఇట్లా బహిష్టునయ్యి రాలేను! లజ్జగా ఉంది!” అంటూ చేతులెత్తేసింది! “సరే! జాగ్రత్త!!” అంటూ మిగిలినవాళ్ళము అందరమూ లోనికి దిగి, అనూ తన నాగమణితో డోర్ ఓపెన్ చెయ్యగానే, మెల్లగా అందరమూ లోనికి వెళ్ళాము!

అక్కడున్న అట్మాస్ఫియర్ కి లల్లీ, పారూ ఇద్దరూ షాకింగ్ ఫేసులు పెడుతూ ఉంటే, నేను, “ఇది వీళ్ళ లోకపు ఎంట్రన్స్ మాత్రమే! లోనకి నేనూ పోలేదు! ఇంకా సూపర్ ఉంటది అని అన్నారు మన మిత్రులు” అంటూ ఉండగా, ఒక పక్కన వేసి ఉన్న రెండు టెంటుల్లోంచీ, బిల బిలా అమ్మమ్మా-మంగపెద్దీ-సుమిత్రత్తా అందరూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చారు! నేను డైరక్ట్ గా అవీ దగ్గరకి వెళ్ళి, దానికి నా మొహాన్ని చూపించి, “బానే ఉన్నా! ఖంగారుపడకు” అంటూ దాన్ని సముదాయించి, రెండో టెంటులో ఉన్న అమ్మ దగ్గరకి వెళ్ళి దాని చెయ్యి పట్టుకుని కూర్చున్నా! ఈలోపు మేము వచ్చిన వార్తను ద్వారపాలకులు నాగరాజుకి పాసాన్ చేసినట్టున్నారు, ఆయన వంధిమాగధులతో కలిసి వచ్చారు! ఆయన రాగానే, నేనూ-లల్లీ-పారూ-అనూ నలుగురమూ ఆయన కాళ్ళ మీద పడి దణ్ణం పెట్టగా, శంతను తల వంచి దణ్ణం పెట్టి, ఆయనని “సోదరా!” అంటూ కౌగలించుకున్నది! ఆయన, శంతను తల రాస్తూ, “శీఘ్రమేవ సుపుత్రప్రాప్తిరస్తూ!” అంటూ ఆశీర్వదిస్తూ ఉంటే, పారూ, నిర్మొహమాటంగా “స్వామీ! మీరు ఆ ఆశీర్వాదం ఆపుతారా! ఇప్పటికే ఇద్దరికి కడుపులయ్యాయి! ఈ గర్భిణులను వేసుకుని మేము సాహసాలకు పోలేము కదా! వీళ్ళే మా కాళ్ళకి అవాంతరాలవ్వుతారు!” అంటూ కొంచెం కోపంగానే అంటూ ఉంటే, “ఊరుకోవే” అంటూ నేను దాని డొక్కల్లో నా మోచేతితో పొడుస్తూ ఉంటే, నాగరాజు ఫెళ్ళున నవ్వుతూ, “బాలా! నా వాక్కు వృధా పోదు! చింత వలదు! ఇప్పుడేమి అనర్థము జరిగినదని నీకీ అలక? నీకు నీ ప్రియసఖుడు మరింత త్వరగా ద్రక్కుటకు ఇరువురు నీకు పోటీ నుండి తప్పుకుంటిరి కదా? మిగిలిన వారూ త్రప్పుకున్న, నీకు మరింత ఆనందమే కదా??” అని పారూ తలరాస్తూ ఏదో ఆలోచిస్తూ ఉండిపోయారు!

ఇంతలో, అనూ అందుకుని, “మామా! ధురాకేతు వదిలిన శక్తులు, అత్తయ్య గర్భం దాల్చగానే, జాగ్రుతం అయ్యాయి! సందెవేళ నుంచి ఇప్పటివరకూ ఆపసోపాలు పడి మూడు శక్తులను నిలువరించినాము! ఇంకనూ 105 శక్తులు కలవు! కేవలము అవాంతరాలు కలిగించుటకొరకే ప్రేరేపించబడిన తుఛ్ఛ శక్తులతో పోరాడుటకే, ఇంతలా మా శక్తి యుక్తులను ఉపయోగించిన, ధురాకేతు తనకు తానుగా మాకు ఎదురైన, జరుగు అనర్థములను ఊహించుట అలవిగాకున్నది! ఈ నిత్య గండాలలో, ఈ గర్భిణులను కాపుకాయుట మాకు సాధ్యమైన పనేనా?” అంటూ అడిగింది! దానికి ఆయన మళ్ళీ చిద్విలాసముగా నవ్వుతూ, “మీరు బహు బుద్ధిహీనులు! సాక్షాత్తూ అణిర్వేకుడి ఆశీర్వాదము పొందిన ఇరువురు మాహావీరులను మీ చెంతన పెట్టుకుని, ఈ తుఛ్ఛదుష్ట శక్తులతో ఎవరు మిమ్ములను పోరాడమన్నారు? 108 మంత్రవిద్యలలో చాలావరకూ ఈ బాల-బాలికలు ఇరువురికీ ఈ పాటికే అబ్బినవి! వీళ్ళు కేవలం తాము ఏమీ చేతగానివాళ్ళం అన్న అలసత్వం ప్రదర్శిస్తున్నారు అంతే! ఏం? మృగాలతో, కీటకాలతో, సరీసృపాలతో మాట్లాడగల్గిన వీళ్ళు, ఒక మహిషాన్ని, ఒక మకరాన్ని మాటలతోనే అదిలించి వశపరచుకోలేరా? వీరికి ధురాకేతు వదిలిపెట్టిన శక్తులను మట్టుబెట్టే శక్తి చాలావరకూ వచ్చినది! వీర బాలకా! గమనించుకొనుము! కేవలం ఒక ఖడ్గమృగము మాత్రమే మీకు లొంగనిది! ఎవ్విధమైన దుష్టశక్తి అయిననూ ఖడ్గమృగము రూపమున మీకు ఎదురైన, ఆ జీవముపై మీ మంత్ర-తంత్రములు పని చేయవు! దానిని, మీ భుజబలముతోనే ఢీకొట్టవలెను! దిగులు చెందక విజయశ్రీని ఎల్లవేళలా వరించండి! మీరొకటి మరచుచున్నారు! మీరు కారణ జన్ములు! ఆపైన సాక్షాత్ భగవాన్ శ్రీ కృష్ణుని సమకాలికుడైన తక్షక నాగమే మిమ్ము ఆశీర్వదించినాడు! ఫలితము మీద దిగులు చెందక, మీ కర్తవ్యమును మీరు పాలించుడీ!” అంటూ అనూకి స్వాంతనా, మాకు కనువిప్పు కలిగించారు!

ఆయన మాటలు విన్న పారూ, నెత్తికొట్టుకుంటూ, “ఈ చిన్న ఆలోచన మనకెందుకు రాలేదురా? వచ్చే శక్తులన్నీ ఏదో ఒక జంతువు రూపంలోనే వస్తున్నాయి కదా! మనమెందుకు మీరు మాటలతోనే వాటిని కంట్రోల్ చెయ్యొచ్చన్నది మర్చిపోయామురా?” అంటూ ఉంటే, “బాలా! నీవు మరల వేరొకదారిలో పోవుచున్నావు! నువ్వు ఇప్పుడు నీ ప్రియుని ప్రశ్నించాల్సినది అది కాదు! వేరొక ప్రశ్న! ఆతని భార్యలగు మీరు శాతకర్ణి ఖడ్గమును చేపట్టిన, మీరందరూ లలిత-లావణ్యములతో అతిలోక సుందరీమణులులా మారుచున్నారు! కానీ మీ మాతృమూర్తులు అదే శాతకర్ణి ఖడ్గమును చేపట్టిన, వారెందుకు వీరణారీమణులులా అగుపడుచున్నారు అన్నదాని గురించి శోధించవలె! అది ఇప్పుడు మీ ముందర ఉన్న జటిలమైన ప్రశ్న! అనగా మీరు బాలకునితో గతమునకు పోవుటకు అనర్హులా? లేక వేరే సమస్య ఏదైననూ ఉన్నదా? అని త్వరగా తెలుసుకొనుట మనందరికీ ఎంతో ముఖ్యమైనది! కనుక మీరు త్వరపడి మిగిలిన ఆ రెండు మూడు కార్యములనూ పూర్తి చేసి, అణిర్వేక, వీరధనుంజయ చరితములను తెలుసుకొనుట అతి ముఖ్యమైనది! మీరా పనిలో ఉండుడీ! గర్భిణులుగా ఉన్న వీరిరువురినీ కొలది కాలము మా అంతఃపురమునే అట్టిపెట్టుకుని, సేవ సేయు భాగ్యమును నాకు కల్పించుడీ! ఒక ముఖ్య సూచన! మీరు త్వరగా ఆ ఇంద్రుని కొమరి, మరియూ మీ ప్రియ ఇంద్రజాదేవిని కలసిన, మరిన్ని రహస్యములను తెలుసుకొనువారగుదురు!” అంటూ ఇంకో బాంబు మా నెత్తిన వేశారు ఆయన! నాకు ఈయన మాతో కావాలనే పరాచికాలు ఆడుతూ, హనుమంతునికి తన శక్తి గురించి చెప్పిన జాంబవంతునిలా, ఈయన మా శక్తి సంగతి మాకు చెబుతున్నారు అని అనిపించి, “పారూ! నో క్వష్చన్స్! లల్లీ ఇంకోసారి కాళ్ళమీద పడవే” అంటూ ఆయన కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టాము!

ఆయన ఇంకోసారి మమ్మల్ని ఆశీర్వదించిన తరువాత, “స్వామీ, తమరి ఆనతైన మేము పోయి ఒకసారి తక్షకనాగేంద్రులవారిని దర్శించుకుని, మా లోకానికి తిరిగి వెళ్తాం! మీరు అడిగినట్లే, మా వాళ్ళని కొద్ది రోజులు ఇక్కడే మీ సమ్రక్షణలోనే వదిలిపెట్టి వెళ్తాం! ఆజ్ఞ ఇవ్వండి!” అంటూ చేతులు జోడించేసరికి, ఆయన “సుఖీభవ! ఇష్టకామ్యార్థసిద్ధిరస్తూ! శీఘ్రమేవ సుపుత్రపుత్రికా ప్రాప్తిరస్తూ!” అంటూ ఆశీర్వదించారు! ఆయనకి ఇంకోసారి నమస్కరించి, “లల్లీ-పారూ పదండే! తక్షకనాగమును కలిసి వారి ఆశీర్వాదము కూడా తీసుకుని మన ప్లేసుకి పోదాం” అంటూ వాళ్ళ డొక్కల్లో మోచేతులతో పొడుస్తూ త్వరపెట్టేసరికి, లల్లీ నాకేదో అర్థమయ్యింది అని గమనించి ఏదో డవుటడగబోతున్న పారూనీ గదమాయిస్తూ నా వెనకాలే దాన్ని కూడా లాక్కుని రాసాగింది! మేము నడుచుకుంటూ, చెరువు కట్ట ఎక్కి, “రెండు చేతులూ మొక్కండే!” అని వాళ్ళిద్దరికీ చెప్పి, నేను గట్టిగా, “ఓ తక్షకనాగమా! శరణు శరణు!” అంటూ నా ప్రవర చెప్పి నేనెందుకు వచ్చానో గట్టిగా ఆయనకి వినపడేట్టు చెప్పేసరికి, ఆయన తన ధ్యాన ముద్ర వీడి, చెరువులోంచి పైకి లేచి, నన్ను చూసి ఆప్యాయతతో స్పీడుగా ఒడ్డుకి వచ్చి, నన్ను ఆశీర్వదించి, లల్లీ-పారూ ఇద్దరినీ చూస్తూ, “నీవు అగ్నివైతే, వీరిరువురూ నిన్ను పేట్రేగిపోయేట్టు చేసే వాయురూపాలు! ముగ్గురూ మీ కడపటి తోబుట్టువుతో కలిసి ఇటులనే సఖ్యతగా ఉండుడీ!” అంటూ ఆశీర్వదించారు! పారూ ఏదో నోరు తెరిచి అడగబోతూ ఉంటే, ఇదేమి తింగరి ప్రశ్న అడుగుతుందో అన్న భయముతో లల్లీ దాని కాలు చచ్చేట్టు తొక్కేసరికి అది చూసి, ఆయన చిద్విలాసంగా నవ్వుతూ, “ఎందుకు బాలా! ఆ బాల పాదపీడనము సేసెదవు! పుత్రీ! నీవు నీ సందియమును నిరభ్యంతరముగా అడుగుడీ!” అని పారూకి భరోసా ఇచ్చారు!

పారూ, లల్లీ మీద అనుమానంతో, నా పక్కకి వచ్చి, “తక్షకనాగేంద్రమా! స్వామీ! మీరు ఆనాటి వీరధనుంజయుని కనులారా చూచినవారు! ఆ తదుపరి, అణిర్వేకుని కూడా చూచినవారు! మీరే మాకు మార్గనిర్దేశ్యము చేయగల శక్తివంతులు! మామ నాగరాజు, మేము శాతకర్ణి ఖడ్గమును చేతబూనిన రూపలావణ్యములతో మరింత సౌందర్యవతులలా అగుపడుచున్నాము! మా మాతలు అదే ఖడ్గమును చేతబూనిన వీరనారీమణులమాదిరి మారిపోవుచున్నారు, దాని కీలకమును ఎఋంగుము అని ఆదేశించినారు! మీరే మార్గనిర్దేశనము చేయవలే!” అంటూ ఉండగానే, ఆయన బిగ్గరగా నవ్వుతూ “అదే మీ మామ, పోయి ఇంద్రపుత్రికను పట్టుకొనమని చెప్పినాడు మరచితివా! అదే పని చేయుడు! మానవా! శలవు! ఇక పోయి వత్తును! నా ధ్యానమునకు సమయమగుచున్నది! విజయీభవ!” అంటూ ఇంకోసారి ఆశీర్వదించి, నీటిలో బుడుంగున మునిగి మాయమైపోయారు! ఒకరి మొహాలను ఒకరం చూసుకుంటూ వెనక్కి వచ్చేసరికి, అమ్మా-అవీ ఇద్దరూ కొంచెం బిక్కమొహాలు వేసుకుని మాకేసి చూస్తూ ఉండేసరికి, “ఎక్కువ టైం కాదమ్మా! కొద్దిరోజులే! అన్నటు, ఎర్త్ మీద వన్ మినిట్ ఇక్కడ 10 మినిట్స్! అక్కడో రోజు పూర్తయ్యేలోపల ఇక్కడ 10 డేస్ కంప్లీట్ అవ్వుతాయి! కనుక ఖంగారు పడకండి! మన భూ కాలమానప్రకారము, మీరు ఇక్కడికి వచ్చి జస్ట్ 5 గంటలు అయ్యింది అంతే! దానిని రోజుల్లో కొలుచుకోవద్దు!” అంటూ వాళ్ళకి ఇద్దరికీ ముద్దులు పెట్టి, ఇంకా అక్కడే ఉన్న సుమిత్రత్త-పెద్దీ-అమ్మమ్మా-అబెనిని కూడా కౌగలించుకుని, నాగరాజుకి వీడ్కోలు చెప్పి, మేము తిరిగి నాగలోకద్వారం ద్వారా బయటకొచ్చేసి పైకెక్కి చూశాము!

అక్కడ అత్తలిద్దరూ నూతిగట్టు పక్కనే జీపులో కూర్చుని, అందులో ఉన్న కుండనీ, అందులో ఇందాక లతీ చేత కల్పించిన మందునీ ఖాళీ చేసే పనిలో ఉన్నారు! పారూ-లల్లీ ఇద్దరూ, “ఒరీడెమ్మో! ఇద్దరూ మందు పీపా తాగేస్తున్నారురో! ఇంకొక్క బాటిలే మిగిలింది” అంటూ ఖంగారుగా ఉరుక్కుంటూ వెళ్ళి వాళ్ళ మధ్యలో పెట్టుకున్న కుండని తీసేసరికి, వినూ-లతీ ఇద్దరూ కళ్ళు గిరగిరా తిప్పుతూ, “ఏయ్! మర్యాదగా అదక్కడ పెట్టండి!” అంటూ హూంకరించేసరికి, మా తర్వాత పైకొచ్చిన శంతను బల్బులు పగిలాయి! అప్పటికి కానీ అక్కడేం జరుగుతోందో నలుగురమూ పూర్తిగా చూడలేదు! ఇద్దరూ ఒక చేత్తో గ్లాసులెత్తుతూనే, ఒకరి పూకు ఒకళ్ళు కెలికేసుకుంటూ కూర్చున్నారు! “ఛస్! నీయమ్మ! పారూ! మందు కుండ ఇందాక జీపులోంచి దింపలేదేంటే! ఇద్దరూ వెర్రెక్కిపోయి ఉన్నారు!” అంటూ అందరికన్న చివరన పైకొచ్చిన అనూ, పారూని విసుక్కుంటూ అడిగేసరికి, “ఆ! మరే! అదొక్కటే తక్కువ! త్వరగా త్వరగా అంటూ నన్ను తరిమింది వీడే! వీడిని అడుగు అదే ముక్క! ముందర వీళ్ళని కూల్ చెయ్యాలి పట్టు!” అంటూ ఇద్దరినీ గంజీకావడీ పట్టి జీపులో వెనక సీటులోకి మార్చి జీప్ స్టార్ట్ చేసింది!
Next page: Chapter 033.1
Previous page: Chapter 032.5