Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

సీక్రెట్స్ ఫ్రం ఇంద్రజాదేవి!​

మందు మత్తులో ఉన్న లతీ పక్కనే ఉన్న శంతనుని కెలికేస్తూ, శంతను బుగ్గలు పట్టుకుని పిండుతూ, “ఉమ్మహ్!” అంటూ సౌండ్ వచ్చేలా ముద్దు పెడుతూ, “పిచ్చిమొహాల్లారా! మాకు విన్నూ గాడి మొడ్డ రాసిచ్చెయ్యండి! అదే మమ్మల్ని దారిలోకి తెస్తుంది! మీరు అనవసరంగా బుర్ర బాదుకోనక్కర్లేదు! మాకు మీ అన్నగాడి మొడ్డని ఇచ్చారంటే, మాకు మేమే శాంతపడిపోతామే!” అంటూ పలవరిస్తూ, పక్కనే ఉన్న శంతను మీద పడింది! అంతే! ఆల్రెడీ తిక్కలో ఉన్న శంతను, లతీని ఒక్క నెట్టు నెట్టేసరికి, లతీ మరింత ఫోర్సుతో “ఏంటమ్మా శంతనూ, నాగలోకంలో వీళ్ళన్నని చూడగానే బుద్ధిమంతురాలివి అయిపోయావా? చెట్టెక్కి మరీ విన్నూ దెంగుడు చూసింది ఎవరో మరచితివా?!” అంటూ వెక్కిరిస్తూ ఉంటే, లతీ గోల తట్టుకోలేక, శంతను, “పుత్రీ! అనూ! ఆ పానీయము నాకునూ కొంచెం ఇచ్చి, పుణ్యము కట్టుకో తల్లీ! ఈ గాంధర్వ నస భరించలేకున్నా! మీ అమ్మలాగే, నేనూ ఆ మధిర కొంచెం పుచ్చుకుని, సోయలోనే లేకుండా పోతాను! అసలే గొడవా ఉండదు!” అంటూ గోలెట్టసాగింది! మందు పొయ్యనా అన్నట్టు అనూ నాకేసి క్వష్చన్ మార్క్ ఫేస్ వేసుకుని చూసింది! లల్లీ కిందపెదవిని మడిచి మునిపంటితో కొరుకుతూ, “కానివ్వు! వీళ్ళ ప్రతాపం ఏంటో చూదాం!” అన్నట్టు తలాడించేసరికి, అనూ నా గో ఎహెడ్ కోసం చూడకుండా, ఒక గ్లాసుని కుండలో ముంచి నిండా మందు తీసి, శంతనుకి ఇచ్చేసింది! అసలేం ఆలోచించకుండా, శంతను ఒకే ఒక్క గుక్కలో గ్లాస్ మొత్తం తాగేసి, ఇంకో గ్లాస్ కావాలంటూ చెయ్యి చాపింది! అనూ కుండలో ఇంకెంత మిగిలుందా అని చూసేసరికి, సగానికి పైనే ఉంది! మళ్ళీ లల్లీ నాడ్ దొరికాక, ఇంకో గ్లాసుడు మందు ముంచి ఇచ్చేసింది!

శంతను ఆ గ్లాస్ కూడా గటగటా లేపి దెంగి, గ్లాసుని అనూ వైపు విసిరి, తన చీర కొంగుతో మూతి తుడుచుకుంటూ, కొంచెం కొంచెం మత్తెక్కుతూ ఉండగా, కాళ్ళు జాపి, తన ఎదురుగా కూర్చున్న నా ఒళ్ళో పెట్టుకుని, కళ్ళు మూసుకుంది! ఈ లోపు పారూ లాఘవంగా డ్రైవ్ చేస్తూ మా అడ్డాకి తీసుకొచ్చేసి, జీప్ షడన్ బ్రేక్ కొట్టేసరికి, ముగ్గురత్తలూ తూలి ముందర సీటులో ఉన్న లల్లీ మీదా నా మీదా ధడేలున పడ్డారు! మేమిద్దరమూ మా చేతులతో వాళ్ళకి దెబ్బలు తగలకుండా పట్టుకుంటూ ఉంటే, ముగ్గురూ మా ఇద్దరినీ పట్టుకుని పిసికెయ్యడం మొదలెట్టారు! లల్లీ కొంచెం ఇబ్బందిగా కదులుతూ ఉంటే, నేను “ఏంటే నీయమ్మ? నీకలవాటేగా! కానివ్వు!” అంటూంటే, అది కోపంగా దాని కాలితో నా కాలుని ఒక తొక్కు తొక్కి, “నీయబ్బ! ఎప్పుడూ దెంగులాటేనా? నా బుర్ర ఇంద్రజాదేవి చుట్టూ తిరుగుతోంది! ఆవిడకో కొడుకున్నాడు అని ఇంద్రాణి అంది కదా! ఇందాక లైవ్ క్యాస్ట్ లో ఆవిడెక్కడా కనపడలేదు! ఆవిడ గోలేంటో ఎంత త్వరగా చూస్తే అంత బెటర్! ఇప్పుడు ఎక్కువ టైం ఈ దెంగులాటల్లో వేస్ట్ చేసుకుంటే మనకే ఎనర్జీ బొక్క కదా!” అంటూ ఉంటే, ఎనర్జీ అన్న మాట విని, అనూ, “అవును కదరా! సాయంత్రం నుంచీ ఒక పది కిల్లర్ బ్లోస్ ఇచ్చావ్ కదా! నీకు కొంచెం కూడా నీరసంగా లేదా?” అని అనుమానంగా అడిగేసరికి, నేను, “బాగా ఎనర్జీ పోయిందే! కానీ అదేంటో, ఇదివరకటిలా స్పృహ తప్పలేదు నేను! నీరసంగా ఉంది అంతే! ఏదైనా తినడానికి ఉంటే చూడు! ఆకలి! విపరీతమైన ఆకలి! డెసర్ట్ కింద నీ పూకు పాయసం కావాలి! లల్లీ! తమరెప్పుడు ఇస్తారో మీ పూకు పాయసం? మధ్యాహ్నం ఇచ్చినట్టే ఇచ్చి లాగేసుకున్నావ్” అంటూ ఉంటే, పారూ జీప్లోంచి కిందకి దిగుతూ, స్పీడుగా బట్టలిప్పేసి, వెనక్కొచ్చి, చివర్లో నా మీద పడుతూ ఉన్న శంతనుని ఒక గుంజు గుంజి ఆవిడ బట్టలన్నీ మరీ మోటుగా లాగేసి, చింపేసి శంతనుని దిగంబరంగా చేసింది!

నేను, “ఒసే! ఒసే! పుష్పీ చూసిందంటే ఏడుస్తుందే! కొంచెం సున్నితంగా! హ్యాండిల్ విత్ కేర్!” అంటూ ఉంటే, పారూ అత్త కాళ్ళ మధ్యన సెటిలయ్యి, “ బొక్కలే, నాకు నాలిక బా దురదగా ఉంది! కాసేపు శంతనత్త పూకు నాక్కుంటా! ఇందాకటి నుంచీ ఓ తెగ నన్ను రెచ్చగొడుతోంది! ఫైటింగ్ అయ్యిన దగ్గర్నుంచీ, నన్ను చూసి, వంకర నవ్వు నవ్వుతోంది! నాగరాజున్నారు అని ఆగిపోయా! లేదంటే ఇదేదో అప్పుడే చేసేసేదానిని! ఈలోపు మీరు ముగ్గురూ దెంగించుకోండిరా! రావే శంతనత్తా! నా నాలిక గుల తీర్చు” అంటూ శంతను అత్తని నేలమీదకి తోసి, తన తొడల మధ్యన దూరి పూకునాక్కోవడంలో బిజీ అయిపోయింది! అనూ ముందరి సీట్ లోంచి దిగి, ఇంకా మా మీదే పడి పిసికేస్తున్న లతీనీ ముందర, తరువాత వాళ్ళమ్మనీ దింపి, ఇద్దరూ తూలిపోతూ ఉంటే వాళ్ళని బ్యాలన్స్ చేసుకుంటూనే, అటూ ఇటూ చూస్తూ, “స్నప్నికా!” అని బిగ్గరగా పిలిచేసరికి, ఏనుగులతోపాటు అదీ చెరువులోంచి పైకొచ్చింది! ఏంటన్నట్టు అది చూసేసరికి, అనూ, “ఆ రెండు మంచాలనీ ఒకటి చెయ్యవా? మంచాలమీదే పడుకుందాం అందరమూ! ఉన్నది ఎనిమిది మందే కదా!” అంటూ అడిగేసరికి, స్నప్నిక రెండు టెంట్లలోని మంచాలనీ ఏకం చేసేసరికి, ఒకటే 14x7 మంచం ఫార్మయ్యింది! దానిమీద ఒక వైపు వినయనీ, ఇంకోవైపు లతీనీ పడుకోబెట్టి, మావాళ్ళు వంటలు చేసిన ప్లేస్ కి వెళ్ళేసరికి, అక్కడ బోలెడంత అన్నమూ, కొంచమే వంకాయ కూరా మిగిలున్నాయి! “విన్నూ! కూర బాగా తక్కువుందిరా! కూర నంజుకుని పెరుగన్నం తింటావా? కలుపుకురానా??” అంటూ అదక్కడినుంచే అరిచింది! లల్లీ, “ఓ పని చెయ్! పెరుగన్నం తింటే తాగింది దిగిపోద్ది! కాసేపయ్యాక తిందాం వచ్చెయ్!” అని అరిచింది!

మేము మందు ప్రోగ్రాం మొదలెట్టేశామని అర్థమయ్యి అది ఉరుక్కుంటూ వచ్చి, “నాకూ?” అంటూ అడిగేసరికి, దానికీ ఒక గ్లాసులో మందు ముంచి ఇచ్చాను! ముగ్గురమూ ఛీర్స్ కొట్టుకుని ఫస్ట్ రౌండ్ ముగించేసరికి, మా వంటి మీద బట్టలు బాగా భారంగా అనిపించసాగాయి! లల్లీ లేచి దాని బట్టలిప్పేస్తూ, అదే అంటూ, “ఒరే! ఇక్కడంటే అడవి కాబట్టి సరిపోతోంది! పైగా నువ్వు మనం బయటవాళ్ళకి కనిపించకుండా షీల్డ్ తయారుచేసేసరికి, ఎక్కడో అడుగూ బొడుగూ ఉన్న సిగ్గుకి కూడా తిలోదకాలు ఇచ్చేశాం అందరమూ! ఇప్పుడు మనం ఈ అడవులు వదిలి జన జీవన స్రవంతిలోకి వెళ్ళామూ అంటే, రోజంతా వంటిమీద బట్టలు మొయ్యలంటే ఛచ్చే ఛావే రా!” అంటూ, మందు గ్లాస్ పట్టుకుని, చెరువు దగ్గరికి పోయి, గట్టుమీద పెట్టుకుని నీళ్ళల్లోకి దిగింది! అనూ తనకు కూడా చిరాకుగా ఉండేసరికి, అదీ నంగా పుంగా అయ్యి, “ మనమూ అక్కడికే పోదాం!” అంటూ లేచి నన్ను లేపడానికి నాకు చెయ్యిచ్చింది! దాని చెయ్యి పట్టుకుని లేచి, “పద” అంటూండగా, అది వంగుని దాని గుద్దలు నాకు 70 యం.యంలో చూపిస్తూ, పడుకున్న నా మచ్చగాడిని నిద్రలేపుతూ, మందు కుండ చంకన పెట్టుకుని, “పదరా!” అంటూ వయ్యారంగా ముడ్డి తిప్పుకుంటూ చెరువు వడ్డుకు వెళ్ళి, కుండని గట్టు మీద పెట్టి, అదీ చెరువులో దిగి ఈత కొట్టసాగింది! నేను నా బట్టలు విప్పేసి, మెల్లగా నడుచుకుంటూ వచ్చి, నీళ్ళల్లో కాళ్ళు పెట్టి గట్టున కూర్చుని, మందు కొడుతూ అందరూ ఏం చేస్తున్నారా అని చుట్టూ ఒక పాలి చూసేసరికి, అనూ-లల్లీ ఇద్దరూ వేగంగా చెరువు ఆ మూల నుంచి ఈ మూలకి ఈదుతూ ఆటలాడుకుంటూ రిలాక్సవ్వుతూ ఉన్నారు! ఉండరా మరి! సాయంత్రం నుంచి ఎన్ని గండాలని! ఫిజికల్ గా అలుపు రాకపోయినా మానసికంగా అలుపు వస్తుంది కదా!

మేమేమైనా ముప్పై ఏళ్ళూ నలభై ఏళ్ళ వాళ్ళమా! 22 ఇయర్స్! మిగతా ప్రపంచంతో కంపేర్ చేసుకుంటే, కాలేజ్ నుంచి బయటకొచ్చి, ఈ పోటీ ప్రపంచంలో బ్రతకడానికి, ఏదో ఒక కోర్స్ చేస్తూ, ఈ ఇన్స్టిట్యూట్ నుంచి ఆ ఇన్స్టిట్యూట్, ఆ ఇన్స్టిట్యూట్ నుంచి ఇంకో ఇన్స్టిట్యూట్ అంటూ పరుగులు పెట్టాల్సిన వయసు! తాత ముత్తాతల ఆస్తి దండిగా ఉంది కాబట్టి, మాకా అవసరం పడలేదు! నేను అదే మనసులో అనుకుంటూ మంచం కేసి చూసేసరికి, వినూ-లతీ ఇద్దరూ గుర్రు పెట్టి బొబ్బుండిపోయారు! పాపం అలిసిపోయారిద్దరూ! మెత్తని పరుపు దొరికేసరికి, సోయలేకుండా పడుకుండిపోయారు! “రెండులోకాల మహరాణులను, ఇన్నాళ్ళూ కటిక నేల మీద పడుకోబెట్టావు సచ్చినోడా!!” అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూనే, ఇక్కడ పారూ ఏం చేస్తోందా అని చూసేసరికి, పారూకి శరీరం అప్పగించేసి శంతను కూడా బొజ్జుండిపోయింది! ఇది సిగ్గులేకుండా, శంతను పూరసాలను జుర్రుకుంటూ ఉంది! స్నప్నిక ఎక్కడా అని చూసేసరికి, అది బర్రె రూపంలో ఒక చెట్టు కింద పడుకుని, దాని చుట్టూ పెరిగిన పచ్చికని పీక్కుని నములుతూ నెమరేసుకుంటూ పడుకుని ఉంది! ఏనుగులు చెరువులోంచి వచ్చాక, వాటి ప్లేసులోకి అదే, ఔటర్ షీల్డ్ ఏరియాకి వెళ్ళిపోయాయి! మెర్మెయిడ్స్ లా ఈత కొడుతూ ఉన్న లల్లీ-అనూ ఇద్దరినీ చూస్తూ, ఒకసారిగా ఆకాశం వైపు ఎందుకో చూసేసరికి, ఆకాశంలోంచి ఒక కాంతిపుంజం వచ్చి నా పక్కనే ల్యాండయ్యింది! ఎవరా అని చూసేసరికి, ఇంద్రజాదేవి! ఆవిడ ఎవరితోనో, ఏదో గొడవపడి వచ్చినట్టుంది! మొహమంతా ఎర్రగా ముక్కుపుటాలు అదురుతూ ఉన్నాయి! ఎంత సీక్రెటివ్ అయినా, ఎంత పూకు పగల్దెంగాలి అన్న కోపం ఉన్నా, ఎంతైనా ఇంద్రుని కూతురు! పైగా నా సరికొత్త పెళ్ళాం ఇంద్రాణి అమ్మ! అదే అడిగేశా! “ఏంటి ఇంద్రజాదేవీ! అంత కోపంగా ఉన్నారు? ఎందుకో అంత కోపము? ఎవరిమీదో ఆ ఆవేశము? మీరు వెళ్ళిన పని అవ్వలేదా?” అని అడిగా!

ఆవిడ ఒకమారు నాకేసీ, నా చేతిలో ఉన్న మందు గ్లాసు కేసీ చూసి, లటుక్కున గుంజుకుని గటగటా తాగేసి, “ మనవడా! ఇంకొంచెం పొయ్యవా?” అంటూ ఖాళీ గ్లాసు ముందరికి జరిపింది! నేను గ్లాసు ముంచి ఇస్తూనే, ఇంకోసారి చుట్టూ చూసి, మమ్మల్ని ఎవరూ పట్టించుకోరు అని కంఫర్మ్ అయ్యాక, ఇంద్రజాదేవితో, “మీ బాధేంటో చెప్పచ్చుకదా! అందరి సమస్యలూ తీరుస్తున్నాము! మీ సమస్య తీర్చలేమా? ఒకవేళ తీర్చలేకపోయినా, నన్ను మీవాడు అనుకుంటే, మీ మనసులో ఉన్న బాధేంటో నాకు చెబుతే, కొంచెం మీకూ రిలీఫ్ గా ఉంటుంది కదా! ఎన్నాళ్ళని మీలో మీరు మధనపడిపోతూ ఉంటారు?” అంటూ అడిగేసరికి, ఆవిడ చేతిలో గ్లాస్ కంప్లీట్ చేసి, నా భుజమ్మీద తలపెట్టుకుని నన్ను వాటేసుకుని, ఖాళీ గ్లాస్ నింపమని నాకిస్తూ, “అదేం కాదు అబ్బాయీ! నీకు చెబుతే నన్ను అసహ్యించుకుంటావేమో అన్న సంధిగ్ధతతో నీకిన్నాళ్ళూ చెప్పలేదు! నీకే కాదు! ఇంతవరకూ నా కన్న కూతురికే చెప్పలేని బాధ నాది! నా మనసులో బాధని నాతోనే పోనివ్వు!” అంటూ నిర్వేదంతో మాట్లాడుతూ ఉంటే, “ఏంటత్తా! కొంపదీసి ఇది నీ లవ్ స్టోరీ సమస్య కాదు కదా? నువ్వు నీ కూతురికి కూడా చెప్పలేదూ అంటే అదే అయ్యి ఉండి ఉంటది! నన్ను నీవాడూ అని అనుకుంటే, చెప్పు! నీ గుండెల్లో బాధని నాతో పంచుకుని, కొంచెం తెరిపినపడు! అదీ నీకు ఇష్టమయితేనే సుమా!” అంటూ అనునయంగా ఆవిడ భుజాన్ని నిమురుతూ అడిగేసరికి, ఇంద్రజాదేవి, తలెత్తి, కళ్ళల్లో ఫార్మ్ అవుతున్న పల్చని కన్నీటిపొర నాకు కనిపించకుండా, చేతులతో కళ్ళు నులుముకుంటున్నట్టు బిల్డప్ ఇస్తూ కళ్ళు తుడుచుకుని, ఠక్కున, “నా గోల ఎప్పుడూ ఉండేదే! అది సరే కానీ, మీ సాయంత్రం ఎట్లా జరిగింది?” అంటూ మాట మార్చేసింది!

ఎప్పుడొచ్చిందో, పారూ వెనకనుంచి వచ్చి ఇంద్రజాదేవిని దబ్బున నీళ్ళల్లోకి తోసేసి, ఆవిడ కూర్చున్న ప్లేస్ లో కూర్చుని, “ఒరే! నాకు గ్లాస్లో మందు పొయ్యరా?” అంటూ అప్పటిదాకా ఇంద్రజాదేవి తాగుతూ ఉన్న గ్లాస్ నాకిచ్చి, ఇంద్రజాదేవికేసి చూస్తూ, “పోనీలే వయసైపోయింది అని ఆగుతున్నా! నీకు నా సంగతి పూర్తిగా తెలియదు! నేను మా అమ్మమ్మనే వదల్లేదు! పూకూ గుద్ద ఏకం అయ్యేలా నాకాను! నిన్నూ వదలను అమ్మమ్మా! మా నుంచి నువ్వు నీ రహస్యాలని దాస్తున్నావూ అంటే, ఒకటి నువ్వు ఇంకా మాలో పూర్తిగా కలవలేదు! లేదా రెండు, మమ్మల్ని నువ్వు నీవాళ్ళనుకోవట్లేదు! అంతకాడికి, ఇంక మనవడా! మనవరాలా! అంటూ ఫేక్ ప్రేమాప్యాయతలు దేనికంటా?” అంటూ కొంచెం కటువుగానే అనేసరికి, నాకు చిర్రుదొబ్బి, దాని పిర్ర మీద చెళ్ళున కొడుతూ, “ఏంటే చిన్నంతరం-పెద్దంతరం లేకుండా? పెద్దావిడ ఏదో మనసులో దిగులుతో ఉంది! చేతనైతే ఆవిడకి కాసేపు ఎంటర్టెయిన్మెంట్ ఇవ్వు! అంతే కానీ సూటీపోటీ మాటలతో ఆవిడని ఇంకొంచెం ఇబ్బంది పెట్టాలనుకోవడం భావ్యమా?” అంటూ దాన్ని విసుక్కుంటూ, దాన్ని కూడా నీళ్ళలోకి తోసేస్తూ, “ఇంద్రజాదేవీ! పిల్లపూకు! నీ మనవరాలు ఈడుది! దీన్ని మన్నించి వదిలెయ్యండి! ఇక్కడ మిమ్మల్ని మీ ఇబ్బందేమిటో చెప్పమని ఎవరూ ఏమీ బలవంతం పెట్టరు! మీకు నచ్చితేనే చెప్పండి! కానీ మాకో చిన్న సమస్య ఉంది! నాగరాజు మిమ్మల్నే పట్టుకొమ్మని చెప్పారు! ఇప్పటికే మేము అంటున్న సమస్యేంటో మీకు అర్థమైపోయి ఉంటది! శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని ధరించినప్పుడు, లల్లీ-పారూ-అనూ ఇట్లా అందరూ అత్యంత మనోహరంగా అగుపడుతున్నారు! అదే మా అమ్మ కానీ, శంతనత్త కానీ, వినయత్త కానీ వీరనారీమణుల్లా, యుద్ధం చేసేప్పుడు వేసుకునే దుస్తులలో, తలలోంచీ కళ్ళలోంచీ మంటలతో కనపడుతున్నారు! ఈ కిటుకేంటో మీకే తెలుసు అని తక్షకనాగేంద్రమే సెలవిచ్చారు!

కొంచెం అదేంటో చెప్పి మాకో టెన్షన్ తగ్గించండి! రేప్పొద్దున్న నేను ఆ గ్రంథాలు చదివాక గతంలోకి వంటరిగా వెళ్ళాలా? లేక నాతోపాటు ఎవరెవరిని తీసుకెళ్ళాలి? నా ఈడు వాళ్ళందరినీ వదిలేసి వాళ్ళ తల్లులను తీసుకెళ్ళాలా ఏంటి? అన్నది అస్సలర్థం కాకూండా పోతోంది! ఈ రెండూ కొంచెం చెప్పండి” అంటూ అడిగేసరికి, ఆవిడ చెరువులోంచి పైకెక్కి, వంటిమీద బట్టలు విప్పేసి, దూరంగా విసిరి, ముడిపెట్టుకున్న జుట్టుని, లూజుగా భుజాలమీదకి వదిలేసి, పారూ వెకేట్ చేసిన ప్లేసులో కూర్చుంటూ, “బిడ్డా! నువ్వు ఎవరెవరిని నీతోపాటు గతంలోకి తీసుకెళ్ళాలీ అన్నది నాకు తెలియదు! నాకే కాదు! ఆ నాగరాజుకు కూడా తెలియదు! అంతెందుకు! అష్టదిక్పాలకులనీ పాలించే నా తండ్రి ఇంద్రునికి కూడా తెలియదు! ఇక నీ మొదటి ప్రశ్న! వీరెందుకు లావణ్యలలనామణులలా అగుపడుతున్నారు? వీరి తల్లులెందుకు పోరాటయోధులలా కనపడుతున్నారూ? అన్న దానికి నేను నీకు నిస్సంకోచంగా సమాధానమివ్వగలను! వీరు పుట్టడానికి ఏక సమయాన, ఏక జాతకాన పుట్టినా, ఇంకనూ వీరికి బాలారిష్టాలు తొలగలేదు! నీవు ఎప్పుడైతే వీళ్ళ తల్లులతో కూడి వాళ్ళకి మరల మాతృత్వాన్ని ప్రసాదిస్తావో, అప్పుడు వీళ్ళకి ఆ బాలారిష్టాలు తొలగుతాయి!” అంటూ ఉండగా, ఎప్పుడొచ్చారో లల్లీ-అనూ ఇద్దరూ ఇంద్రజాదేవి కాళ్ళమీద చేతులు పెట్టుకుని ఆవిడని చూస్తూ, “మా అమ్మల గర్భానికీ, మాకు ఖడ్గం పట్టుకుంటే శక్తులకీ లింకేంటి?” అంటూ అనుమానంగా అడిగారు! ఆవిడ సమాధానంగా చిన్న నవ్వు నవ్వి, “మహాభారతంలో పంచ భీముల గురించి మీలో ఎవరైనా విన్నారా?” అని అడిగింది! అనూ ఎక్సైట్ అవ్వుతూ, “భీముడూ-దుర్యోధనుడూ-కీచకుడూ-జరాసంధుడూ-బకాసురుడు! వీళ్ళే కదా ఆ అయిదుగురు భీములు అమ్మమ్మా! ఒకే నక్షత్రాన ఒకే జాతకంతో పుట్టిన వాళ్ళు!” అని అరిచింది!

అమ్మమ్మ కొంచెం ఎక్కువ స్మైల్ ఇస్తూ ఉంటే, లల్లీ అనుమానంగా “ఇప్పుడు ఆ పంచ భీముల టాపిక్ దేనికి అమ్మమ్మా? కొంపదీసి, నేనూ-అనూ-స్వానీ-పుష్పా అట్లాంటి వాళ్ళమేనా? మాలో మాకు హంబర్ ఫిట్టింగు ఉందా?” అని ఖంగారుగా అడుగుతూ ఉంటే, ఆవిడ వెంటనే అడ్డం పడుతూ “లేదు బంగారం! కాన్సెప్ట్ అట్లాంటిదే! కానీ అది కాదు! మీరు పంచ ప్రాణాలు! ఒకే ఆత్మ ఖండితమయ్యి అయిదు గర్భములలో జీవం పోసుకుంది! అందులో ఒక ఖండం మరల రెండుగా విడివడి, విన్నూ-నువ్వూ పుట్టారు!” అని అంటూ ఉంటే, పారూ చాలా కంఫ్యూజ్డ్ ఫేస్ పెట్టుకుని, “అమ్మమ్మా! అయిదు అంటున్నావ్! వీళ్ళు నలుగురే కదా! అయిదెవ్వరు?” అని అడిగింది! ఎప్పుడైతే ఆవిడ విపులంగా చెప్పడం మొదలెట్టిందో, అప్పటిదాకా నిరసనతో నిండిఉన్న పారూ కంఠం ఆతృతగా మారడమూ, గొంతులో ఆవిడంటే గౌరవం పెరగడమూ గమనించి, దాన్ని కూడా దగ్గరకి లాక్కుని, “కాదు బిడ్డా! అయిదవ ఖండం అవీ-సవీ!” అని అనేసరికి, పారూ అడ్డంపడి, “సుత్తి కొట్టమాకు! అవీ-సవీ అణిర్వేకుడి కన్నా పెద్దవారు! వీళ్ళ వయసు 1200 ఏళ్ళ పైమాటే! అణిర్వేకుడికి వీళ్ళు ఆనాడే సాయం చేసుండేవారు! వీళ్ళకీ ఆయనకీ లింకు ఏంటసలు?” అని అనేసరికి, లల్లీ-అనూ ఫేసుల్లో మళ్ళీ ఈవిడేదో బుస్సెస్తోందేమో అన్న ఫీలింగ్ కనిపించేసరికి, ఆవిడ, “మరదే! పూర్తిగా వినకుండా గగ్గోలు పెట్టడమంటే! అవీ-సవీలకి ఇది మొదటి జన్మే! మీ అయిదుగురికే రెండో జన్మ! ఒరిజినల్ గా పునర్జన్మ ఎత్తింది నలుగురు! అణిర్వేకుడు, ప్రసత్య, ప్రముఖి, అవీ & సవీ! ఒక జీవం స్ప్లిట్ అయ్యి నలుగురిగా అయ్యింది! అందులో అణిర్వేకుడూ, ప్రసత్యా, ప్రముఖీ వాటా 80%! ముగ్గురి వాటా 80% ఏంటీ? ఇదెక్కడి లెక్కా? అనచ్చు!

మీరు అణిర్వేకుడి బొమ్మని సరిగ్గా చూసారో లేదో! ఆతనికి రెండు మొహాలుంటాయి! ఒకటి ముందు వైపు, రెండోది తల వెనకాల ఉంటది! అణిర్వేకుడికి నాలుగు కళ్ళు, రెండు నోర్లు, రెండు ముక్కులు! తల ఒక్కటే! చెవులు రెండు! షాడో రిఫ్లెక్షన్ లా వెనక వైపు కూడా ముందర ఉన్నట్టే ఉంటుంది! అణిర్వేకుడిలో ఉన్న రెండు ప్రాణాలూ, ప్రసత్యా, ప్రముఖీ నలుగురూ మళ్ళీ మీలా అయిదుగురిలా పుట్టారు! ఎవరు ఎవరంటే నేను చెప్పలేను! కానీ ఆరోజున అణిర్వేకుడు-ప్రసత్యా-ప్రముఖి మరణించడానికి కారణము, వాళ్ళు తొందరపాటుగా, అవీ-సవీలను కలుపుకోకుండా రంగములోకి దిగి శక్తుల చేతిలో ఓడిపోయారు! అందుకే అదే తప్పు మరల జరగవద్దని, అవీ-సవీలు మీకోసమే కాచుకుని ఉండి, మీరు పుట్టిన క్షణము దగ్గరి నుంచీ ఇప్పటిదాకా మీకు నీడవలే బ్రతుకుతూ ఉన్నారు!” అని అంది! నేను మళ్ళా అడ్డం పడి, “మరి ఆరోజు బోటులో సవీ కూడా ఖడ్గాన్ని పట్టుకుంది! సవీకి ఏమీ కాలేదు” అని అనేసరికి, ఆవిడ “అక్కడే చిక్కు ఉన్నది విన్నూ! సవీ అవీకి కవలసోదరి! మీ భాషలో చెప్పాలంటే, కొన్ని సైన్సుకి అందని కారణాలవల్ల సవీ గర్భంలో అవీ పిండంగానే ఉండిపోయి, సవీ రజస్వల అయినాక, సవీలోంచి బయటకు వచ్చింది! అంతే! అవీ-సవీల మాతృమూర్తి ఆ ఖడ్గమును చేతబూనిన అచ్చు రమ, వినయ, లతీ, శంతను మల్లే ఉండును! సమస్య ఏమిటీ అంటే, ఈ పంచ ఖండములూ వేరువేరు గర్భములందు జనియించినందువల్ల, వీరు జన్మించినప్పుడు, వీరి శక్తులలో కొన్ని అదే గర్భమున ఉండిపోయినవి! వీరికి జన్మతః సిద్ధించవలసిన శక్తులు అక్కడే ఉండిపోవడం వలన, వీరు ఆ ఖడ్గమును చేతబూనిన, అతిలోక సౌందర్య రాశుల వలే అగుపడుచున్నారు! ఆ శక్తులు వాళ్ళలోనే ఉండిపోయేసరికి, వీళ్ళ అమ్మలు వీరనారీమణులవల్లే మారిపోవుచున్నారు!

ఎప్పుడైతే ఆ ఆత్మలోని ఒక ఖండం వల్ల వాళ్ళు తిరిగి గర్భవతులగుదురో, ఆ క్షణమున ఆ శక్తులు వారినుంచి బయల్పడి తిరిగి వీరిలో ఐక్యమగును! ఇందులో కీలకమేమిటీ అంటే, ఆ కడుపును నువ్వు మాత్రమే చెయ్యగలవు!” అని అంటూ ఉంటే, లల్లీ “అర్థం కాలేదు అమ్మమ్మా! ఇంకొంచెం వివరముగా చెప్పవా?” అంటూ అడిగింది! ఇంద్రజాదేవి బుర్ర గోక్కుంటూ, “మీరున్నారే! మీకెలా చెప్పేదీ?” అంటూ, “ఆ! మీరిప్పుడు వెస్ట్రన్ టాయిలెట్లోకి వెళ్ళారు! ఫ్లష్ కొట్టారు! మళ్ళీ టాంక్ ఫిల్లయ్యేదాకా అందులోంచి వాటర్ వస్తుందా? రాదు కదా! ఇదీ అంతే! మీరు మీ అమ్మల గర్భసంచీలోంచి ఫ్లష్ అయినప్పుడు మీ రెమినిసెంట్స్ కొన్ని అక్కడే ఉండిపోయాయి! అవి బయటకి ఫ్లష్ అవ్వాలంటే మళ్ళీ అక్కడ పిండం పడాలి! ఇందులో లకూనా ఏంటీ అంటే, ఆ ఫ్లష్ ట్యాంక్ లోకి ఎక్కవలసిన వాటర్ ముందర ఫ్లష్ కొట్టినప్పుడు బయటకొచ్చిన వాటరే! ముందరొచ్చిన వాటరే రీసైకిల్ అవ్వాలి! అంటే ముందర బ్యాచ్లో మగపుట్టుక పుట్టిన విన్నూ మాత్రమే ఆ శక్తులు బయటకు రావడానికి కడుపులు చెయ్యాలి! ఇప్పుడు అసలు సమస్య ఏంటీ అంటే, విన్నూ! నువ్వు ఇప్పుడు, కేవలం నలుగురిని మాత్రమే గర్భవతులను చేయగలవు! అవీ-సవీల తల్లి, సవీ జనియించినప్పుడు ఆ ప్రసవవేదన ఓపలేక శివైక్యం చెందినది! మృత శరీరమునుండి జనియించినది సవీ! సవీ నుండి జనియించినది అవీ! అవీకి సవీ గర్భసంచీ అద్దె ఇల్లే కానీ అసలు ఇల్లు కాదు! అసలు ఇల్లు ఇప్పుడు లేనేలేదు! కనుక ఇప్పుడు ఆ ఆత్మలోని భాగమైన నీవు సవీకి కడుపు చేసినా కూడా, అవీకి ఆ శక్తి తిరిగి రాదు! మీరు రేపు ఆ గ్రంథాలు చదివి, వాటిప్రకారము గతంలోకి వెళ్ళినప్పుడు మీరు 100% శక్తితో వెళ్ళరు! కేవలం 80% శక్తితోనే వెళ్తారు! ధురాకేతు మాత్రం ఇన్ని శతాబ్దాలుగా శిలలా మారిపోయి తన శక్తిని కాపాడుకున్నాడు!

అందుకే మీరు నా ఊహ ప్రకారము ఇంకొన్ని క్రియలు చేసి, ఆ 20% బొక్కని పూడ్చుకోవాలి!” అని అంటూ ఉంటే, అనూ అడ్డం పడి, “మరల ఒక సందేహము! ప్రసత్యా – ప్రముఖీ ఒక్కరే అయినప్పుడు మరి రమత్త ఎవరూ అని?” అని అడిగేసరికి, ఆవిడ ఇంకోసారి నవ్వి, “రమ వేరెవరోకాదు! అణిర్వేకుడి కన్నతల్లి అంశ! మీరందరూ ఊహాగానము చేసుకొనుటే కానీ, ఖరాఖండీగా మీకునూ ఇంతవరకూ తెలియదు! అందుకే మీరు ఆ అపోహలో ఉంటిరి! ఇప్పుడు ఆ ఒకే ఆత్మకి చెందిన అయిదు అదే అదే ఆరు, మరల ఆరు ఏంటీ అనకండి! అవీ-సవీ అచ్చు మీరిద్దరిలానే రెండుగా అయ్యారు కదా! ఆరు పూకులూ ఒకే దరిన ఉన్నవి! విన్నూనే అందరికీ పతి! అది కూడా ఏలనో చెప్పెద! జాగురూకులై వినండి! ఏకరక్తము మైధునము సలుపుట ఆదినుంచీ వర్జితము! పాపములలో అది మహాపాపము! కానీ అది ఏ గ్రంథములోనూ వ్రాసిలేదు! ఎందువలనంటే, ఈ సృష్టే ఏక బిందువు నుంచి ఉద్భవించింది! మీ ఆంగ్లములో చెప్పాలీ అంటే, మేల్-ఫిమేల్ అంటూ రెండు జీవులు పుట్టలేదు! ఒకే జీవి! ఆ జీవి కాలాంతరమున ఒక మగ-ఒక ఆడగా వృద్ధి చెందింది! ఆ ఆడా మగా శాస్త్ర ప్రకారము ఏమవుతారు?” అంటూ క్వషన్ వేసి, ఊపిరి తీసుకుంటూ, ఇంకో పెగ్గు పోసి ఇమ్మంది! పారూ ఆమాత్రం డిలే భరించలేక, మొత్తం కుండ ఎత్తి ఆవిడ ఒళ్ళోనే పెట్టి, “తాగు ఎంత తాగుతావో తాగు! ల్యాగొద్దు! నాకు టెన్షనొచ్చేస్తోంది!” అంటూ ఖంగారుపెడుతూ ఉంటే, “పిల్లా! నువ్వసలు పిక్చర్లోనే లేవు కదా! నీకెందుకే ఆ టెన్షన్! ఆరు ఖండాలు ఎవరో అందరికీ క్లియర్ గా తెలుసు! విన్నూ-లల్లీ-అనూ-స్వానీ-పుష్పా-అవీ-సవీ! ఇంక నీకు ఖంగారు దేనికి బిడ్డా?” అని పారూ నుదుటన పడుతున్న దాని ముంగురులను చెవి వెనకాలకి తోస్తూ అడిగింది!

అది, “ఆహ్ బొక్కలే! ఏం బ్రహ్మ రహస్యాలు చెప్పావని ఈ బ్రేక్? ఒకవేళ చెప్పినా అరాకొరా చెప్పావు! అవీ-సవీతో కలసి ముందరికి పోలేదని అణిర్వేకుడూ-ప్రసత్యా-ప్రముఖీ ముగ్గురూ మరణించారు అని అన్నావు! ఇప్పుడు అదే అవీ-సవీలు మాకు కూడా ఉపయోగపడరు అని అంటున్నావు! ఇంక లాభమేంటి! అవీ-సవీలు లేకుండా ఎవరెళ్ళినా అదే ఇబ్బంది కదా? పాస్ట్లోకి ఎవరెళ్తే ఏంటి నాకు? నాకు వీళ్ళందరి యోగక్షేమమూ ముఖ్యం! నీకు తెలుసో తెలియదో, రమమ్మ గర్భం కంఫర్మ్ అయినప్పటినుంచీ అంటే సాయంత్రం నుంచీ మూడు దుష్టశక్తులు నువ్వు తయారు చేసిన ఈ షీల్డుకి బొక్కెట్టి లోపలికి వచ్చేసాయి! ఒకటి ఏలియన్ టైప్ దుష్టశక్తి! ఒకడు మకరకేతు అంట, మూడోవాడు మహిషకేతు అంట! వాళ్ళతో ఫైటింగ్ చేసే వీళ్ళందరికీ పులిసిపోయి, గుర్రుపెట్టి బొబ్బున్నారు” అంటూ వినయ-లతీ-శంతనూ-స్నప్నికలను చూపించి అనేసరికి, ఇంద్రజాదేవి రవ్వంత ఆందోళనతో “ఆహ్! ఆ శక్తులు జాగ్రుతమయ్యాయా? అయిన విన్నూ మనం వేగిర పడవలె! ఇందులో ఇంకొక సమస్య కూడా ఉన్నది! వీరందరికీ నువ్వు కడుపులు చేసినా, ఆ పిల్లలు పుట్టకుండానే మీరందరూ గతంలోకి వెళ్ళాలి! ఒకవేళ పిల్లలు పుట్టిన, నీవు వారితో రమించు వరకూ గతంలోనికి పోలేవు! వారిని ఏ లోకములో పెంచినా కూడా కనీసము 18 వత్సరాలు ఆగవలెను!” అంటూ ఇంకో బాంబు వేసింది! దెబ్బకి, ఆవిడ చేతిలో ఉన్న గ్లాస్ లాక్కుని గటగటా తాగి ఇంకో గ్లాసుడు మందు కూడా తాగేసి, రెండు చేతులతోనూ తల పట్టుకుని, “ఓరినాయనో! ఇన్నిన్ని లంపటాలు ఉంటాయి అనుకుంటే అసలు రంగంలోకి దిగేవాడినే కాదు కదా! అవును దేవీ! ఇవన్నీ మీకు ముందరే తెలిసినప్పుడు మీరు మాకెందుకు చెప్పలేదు? అడిగిన తరువాత మాత్రమే చెప్పారు?” అని అన్నా!

పారూ కూడా “కదా! ఎందుకు అమ్మమ్మా? దానికి కూడా ఏమైనా ప్రత్యేక రీజన్ ఉందా?” అని అడిగేసరికి, ఆవిడ “అవునే బంగారు తల్లీ! నా అంతట నేనుగా మీకు ఎవ్విధమైన విషయమూ చెప్పరాదు! కేవలం మీరు అడిగినప్పుడే చెప్పవలెను! నా దగ్గర ఇంకా చాలా ఆన్సర్లు ఉన్నాయి! కానీ మీకు చెప్పే అనుమతే నాకు లేదు! నాకే కాదు! ఆ అణిర్వేకుడికి కూడా లేదు! ఏదైనా సరే, ఎవరైనా సరే, మీనుంచి వచ్చే క్వషన్స్ కోసము వెయిటింగ్ చెయ్యలి తప్పదు!” అని అంది! అనూ అనుమానంగా చూస్తూ, “అదెందుకే అమ్మమ్మా?” అని అడిగేసరికి, ఆవిడ “చెప్పాను కదే చిట్టీ! మీరడిగితేనే నేను సమాధానము కింద చెప్పగలను! మీకు ఎన్నో శక్తులు ఉన్నట్టు, ఒక శాపం కూడా ఉంది! అదే మీరు అతి చిన్న విషయం తెలుసుకోవడానికైనా సరే, ఒక చిన్న సైజు యుద్ధం చెయ్యాలి! ఆ ఏంటంటారూ? ఇంఫర్మేషన్ ఏజ్ లో కూడా మీకు ఇంఫర్మేషన్ కావాలంటే, ఫీజు కట్టాల్సిందే! ఇక్కడ ఫీజు అంటే ఒకటి మీ శారీరిక శ్రమ లేదా రెండు మీ మానసిక శ్రమ! తప్పదంతే!” అంటూ ముగించింది! లల్లీ అందుకుని “ఇవన్నీ సరే అమ్మమ్మా! నువ్వు చెప్పిన దాని ప్రకారం నాకు శక్తులు వచ్చెయ్యాలి కదా? ఇంకా ఎందుకు రాలేదు? మా అమ్మకి కడుపయ్యి వారం దాటుతోంది కదా? ఇందాక కూడా ఆ శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని శుభ్రపరచింది నేనే! అప్పుడు కూడా నేను నార్మల్ గానే ఉన్నాను కదా?” అంటూ ఉంటే, అనూ, “అదే కదా అమ్మమ్మా! ఆ ఖడ్గాన్ని లల్లీ రెండుమార్లు చేతబూనింది! ఎటువంటి మార్పూ కలగలేదు! రమత్త గర్భవతి అయినప్పుడు, లల్లీలో మార్పులు కలగాలి కదా?” అంటూ ప్రశ్నించింది!

ఇంద్రజాదేవి చిన్నగా నవ్వుతూ, ముందరికి వంగి, అనూ చెవి మెలిపెడుతూ, “ఒక వీర్యకణం, అండంతో కూడిన తరువాత, ఆ అండము ఫలదీకరించడానికి 12-15 రోజులు పడుతుంది! ఫలదీకరించిన అండము మెల్లగా గర్భసంచీలోకి చేరి, ప్రాణం పోసుకోవడం మొదలవ్వుతుంది! ఎప్పుడైతే ఆ చిన్న ప్రాణి గుండె కొట్టుకోవడం మొదలయ్యిందో, అప్పటికి కానీ ఆ స్త్రీ మాతృత్వం పొందినట్టు కాదు! ఇంత చిన్న విషయం ఎట్లా మరచితివి? మానవులకైనా దేవతలకైనా ఇదే పద్ధతి! మీ నాగులకు మాత్రం ఒక వెసులుబాటు ఉన్నది! ఒకసారి పురుషుని వీర్యాన్ని మీ శరీరంలోకి తీసుకున్న తరువాత, మీరు ఆ వీర్యాన్ని మీకు మీ శరీరమూ, చుట్టూ ఉన్న పరిస్థితులూ అనుకూలించినప్పుడు ముమ్మారు వాడుకోగలరు! అంటే, మీలో ఒకేఒక్కసారి స్ఖలించబడిన వీర్యముతో, మూడుసార్లు గర్భం ధరించగలరు! మీ రాజనాగాలలో మాత్రమే ఉన్న ప్రత్యేక వెసులుబాటు, మీలో స్ఖలింపబడ్డ వీర్యాన్ని దాచుకోవడం! ఇదెలా మరచితివే? రమలో ప్రస్తుతం అండమూ-వీర్యకణమూ ఫలదీకరించుచున్నవి! కొలది సమయము పట్టును! ఇంకొక వారము తదుపరి, లలితలో లావణ్యము మాయమైపోయి, కేవలం కాఠిన్యం మాత్రమే మిగులును!” అంటూ విడమరచి చెప్పింది! పారూ, నెత్తీ నోరూ కొట్టుకుంటూ, “ఓరిదేవుడో! ఒకళ్ళకి కడుపయ్యేసరికే, ఆ ధురాకేతు వదిలిపెట్టిన కుక్కలు నిద్రలేచి మనకి నిద్రలేకుండా చేస్తున్నాయి! ఇప్పుడు ఒక్కో అత్తగారికీ వీడు కడుపులు చేసుకుంటూపోతే, ఇంకెన్ని అవాంతరాలు వస్తాయో? పైగా అవీ-సవీలు మనకి ఉపయోగపడరూ అంటోంది ఈ ముసల్ది! అదొక టెన్షన్! ఒరే! ఇన్ని రిస్కులతో మనం ముందరికి వెళ్ళడం అవసరమా?" అంటూ నెత్తి కొట్టుకుంటూ గట్టెక్కి కుండ కేసి చూసేసరికి అది ఖాళీ అయిపోయింది! పారూ, “విన్నూ! నాకు మెంటలెక్కుతోంది! అర్జంటుగా నాకు మందు కావాలి! బాటిల్ తీసుకురానా?” అని అడిగింది!

తీసుకురా అన్నట్టు నేను తలాడించాను! అది గుద్దలూపుకుంటూ వెళ్ళి ఆఖరి మందుబాటిల్ తీసుకొచ్చి ఓపెన్ చేసి కుండలో పోస్తూ ఉంటే, అనూ వెళ్ళి, మంచి నీళ్ళు తీసుకొచ్చి కలపసాగింది! నేను, “మీరు తాగుతూ ఉండండి! నేనిప్పుడే వస్తాను” అంటూ లేచి, ఇంకా గడ్డిమీదే పడుకుని వున్న శంతనుని రెండు చేతులతోనూ ఎత్తుకుని తీసుకొచ్చి మంచమ్మీద వినయత్త పక్కనే పడుకోబెట్టి, రెండో జీపు దగ్గరకి వెళ్ళి, బ్యాగ్లోంచి సిగరెట్ ప్యాకెట్ తీసి వెలిగించి, సిగరెట్స్-లైటర్ కూడా తీసుకొచ్చుకుని, చెరువు దగ్గరకి చేరాను! ఇంద్రజాదేవి, “ఇందుకు కదుటయ్యా! అందరమూ నీకు బానిసలయ్యింది! మా మీద ఇంత ప్రేమ కురిపిస్తావు కనుకే నీ చుట్టూ శలభాల్లా తిరుగుతూ ఉంటాము! శంతను స్పృహలో లేదు! తనని తన మానాన అక్కడే వదిలేసినా అడిగేవాడే లేడు! అయినా నువ్వు ప్రేమగా ఎత్తుకుని తీసుకెళ్ళి మంచమీద పడుకోబెట్టి వచ్చావు! నీకు తప్ప ఇంకెవరికి నా మనసులో దుగ్ధ చెప్పుకోగలను?” అంటూంటే, లల్లీ అడ్డం పడి, “ఆగు ఆగు అమ్మమ్మా! ఇందాక నువ్వు ఏదో సృష్టి! ఒకే రక్తపు మైధునం పాపము అంటూ ఆపావ్! ఈ పొట్టిలంజ నీకు అడ్డం పడేసరికి, ఆ లూపు ఎగరగొట్టావ్! ముందర దాన్ని కంప్లీట్ చెయ్యి! ఆల్రెడీ నువ్వేసిన బాంబులకి పీకలోతు నీళ్ళల్లో ఉన్నా కూడా, నా గుద్ద భగభగా తగలడిపోతోంది! ఇప్పుడు ఉన్న వత్తినే కంటిన్యూ చెయ్యి! ఇంకో బాంబుని అంటించకు! ఇది పేలాక రెండోది!” అనంటూ ఉంటే, అనూ అందుకుని, “అసలు నీకు ఈ విషయాలన్నీ ఎట్లా తెలుసో చెప్పాలి! నీకు మాత్రమే తెలుసు అని మా మామకీ, తక్షకనాగేంద్రానికీ ఎట్లా తెలుసో కూడా చెప్పాలి! ఆ ఇంకోటి! అణిర్వేకుడు అవీ-సవీలను ఎందుకు వెంటబెట్టుకుని పోలేదో చెప్పాలి!” అంటూ నీళ్ళల్లో పెట్టుకుని కూర్చున్న ఇంద్రజాదేవి కాళ్ళు నిమురుతూ ఇంకొన్ని ప్రశ్నలు అడిగింది!
​