Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

ఒక వరం – ఒక శాపం!!!​

నీళ్ళల్లోంచి తల బయట పెట్టిన నాకు బుర్రలో ఏవేవో ఆలోచనలు! “నిజం చెప్పవే దొంగలంజా! నేను అతి తక్కువ మందికి గౌరవం ఇచ్చి అండీ అంటూ గౌరవం గా పిలుస్తా! అందులోంచి నీ చీటీ ఈ క్షణమే చిరిగిపోయింది! మర్యాదగా నిజం చెప్పు! నువ్వు చెప్పిన కథలో బొక్కలను నేను అక్కర్లేదు, మన బ్యాచ్లో శుద్ధ అమాయకురాలు, నోట్లో వేలు పెట్టినా కొరకలేనిదీ అయిన పుష్ప కూడా వెతికేస్తాది!” అని అంటూ ఆవిడ నాకు నిజం చెప్పట్లే అన్న కోపంతో, నేను నీళ్ళల్లో ఉన్న ఇంద్రజ తల మీద చేతులు వేసి బిగపెట్టి, నా నడుమును వేగంగా ఊపుతూ, “ముసలి లంజా! నా సంగతి తెలిసి కూడా ఎందుకు నా దగ్గర అసలు విషయాన్ని దాస్తావు? మొగుడు తిట్టాడని లంజరికం చేశా అనేది అస్సలు అతకలేదు!” అంటూ ఆవిడ అంగుట్లో నా మచ్చగాడితో పోట్లు వేస్తూ ఉంటే, నా మచ్చగాడు ఆవిడ అంగుడుని పొడుస్తూ ఉంటే, ఆ నొప్పితో విలవిలలాడుతూ, ఆవిడ నా చేతులు విడిపించుకుని, మచ్చగాడిని నోట్లోంచి బయటకు తీసి, నీళ్ళల్లోంచి పైకి లేచి, కళ్ళు చమర్చుతుండగా, “నీకు అరక్షణంలో తెలిసిపోతుందని నాకూ అర్థమయ్యింది! కానీ తప్పదు! నేను నాలుగు ముక్కలు చెబితే అందులో రెండబద్ధాలు ఉండాల్సిందే! ఈ ఇంద్రజాదేవి కులట, వేశ్య! ఇది ముమ్మాటికీ నిజం! కానీ నేను ఎవరిమీదో కోపంతోనో, లేక ఆవేశంలోనో చేసిన పని కాదు! నా ప్రారబ్దం అట్లా తగలడింది! నాకీ లంజరికం తప్పదు!” అనంటూ నన్ను కౌగలించుకుని ఏడవసాగింది! ఆవిడ ఏడుపు చూసి, నాకొక్కసారిగా ఆవిడ మీద జాలి కలిగింది! కానీ జాలి చూపించడానికి నా బుర్ర ఒప్పుకోవట్లేదు! ఆవిడ “తగలడింది!!” అని ఎప్పుడైతే అందో, వెంటనే, నాకు చిమటలు మౌనం వహించడానికి కారణం అర్థమయ్యి, అరచేతులు చెమటలు పట్టసాగాయి!

దావానలం! కార్చిచ్చు! ఎక్కడో అడవి తగలడిపోతోంది! అందుకే ఆ చిమటలు మౌనం వహించి, పారిపోతున్నాయి! అడవిలో కార్చిచ్చు ఎంత ప్రమాదకరమో ఎన్నోసార్లు అడవుల్లో తిరిగిన నాకు చాలా బాగా తెలుసు! నా వెన్నుపూస ఒక్కసారిగా వణుకుతూండగా, నాకు సెన్సెస్ కూడా పవర్ఫుల్ అయినట్టున్నాయి! నా నరాల్లో కరెంట్ పాసయ్యినట్టు అనిపించింది! వెనువెంటనే, నా ముక్కుకి ఎక్కడో తగలడుతున్న వాసన వచ్చింది! ఆ వాసనకి నాకు ఎక్కడో పది కిలోమీటర్ల దూరంలో బర్మా సైడ్ మంటలు అంటుకున్నాయి అని అనిపించి, నన్ను వాటేసుకుని భోరున ఏడుస్తున్న ఇంద్రజ తల పైకెత్తి, మనకి పని పడింది “ఇంద్రజాదేవీ! ముందర మనం ఒక గోలని క్లియర్ చేసి వచ్చాక, నీ బాధేంటో వింటా! అప్పటిదాకా నీ ఏడుపుని ఉగ్గబట్టుకో! ఈ సారి నిజం రాలేదనుకో, నువ్వు ఏడ్చేది, నీ గుండెల్లో బాధతో కాదు! గుద్ద చిరిగిపోయి, పూకు పగిలిపోయి, ఆ నొప్పితో ఏడుస్తావ్! పద! పోయి, ఎక్కడ ఏమవుతోందో చూసి వద్దాం!” అంటూ తనని ఒడ్డెక్కించి, నేనూ ఎక్కి గబ గబా వెళ్ళి, స్నప్నికని తట్టిలేపి, అది గట్టిగా అరవబోతూ ఉంటే, దాని నోరు మూసేసి, “ష్! ష్!! ష్!!! అందరూ సోయలేకుండా పడుకున్నారు! నువ్వు వీళ్ళకి కాపలా కాస్తూ ఉండు! నేను ఇంద్రజాదేవితో పనుండి బయటకు వెళ్తున్నా! అందరినీ జాగ్రత్తగా చూసుకో! ఇప్పుడే వచ్చేస్తా!” అని దానికి జాగ్రత్తలు చెప్పి, అది కాపలా కాయడం మొదలెట్టగానే, ఇంద్రజని బట్టలు వేసుకోమ్మని, నేనూ గబగబా తొడుక్కుని, “పద పోదాం! ఎక్కడో దావానలం మొదలయ్యింది! దాన్ని ఆపకపోతే మనకే ప్రమాదం! జంతువులన్నీ మన వైపు దూసుకు వస్తాయి! అప్పుడు మనం ఇక్కడ ఉండలేం!” అంటూ ఆవిడ చెయ్యి పట్టుకునేసరికి, ఆవిడకి నా ఉద్దేశ్యం అర్థమయ్యి, గబ గబా ఆవిడా రెడీ అయ్యి, నా చెయ్యి పట్టుకోగానే, ఇద్దరమూ మాయమైపోయాము! ఆ మాయమవ్వడం అనేది, నా ప్రతాపమా? ఆవిడ ప్రతాపమా? అని ఆలోచిస్తూ ఉండగానే, ఇద్దరమూ ఒక చోట ప్రత్యక్షమయ్యేసరికి, మా ఇద్దరి చుట్టూ అడవి తగలడుతోంది!

మూల కారణమేంటా అని చూస్తే, అది మా నిర్వాకమే! ఆ ప్రాంతం మాకు పరిచయమే! మొదటి క్యాంప్! అక్కడకి ఇంకా ఎవరూ రాలేదనుకుంటా! శవాలు అట్లానే ఉన్నాయి! శవాలు కుళ్ళడం మొదలయ్యింది! ఒక రకమైన కమురు వాసన! నా పనితనం! అందరూ పద్మాసనంలో కూర్చుని నాకు శక్తులు అంపకం చేశారు కదా! అప్పుడు నాకు మెంటలెక్కి నేల చరిచీ, బిగ్గరగా అరచీ, యంజీ42ని విచక్షణ లేకుండా పేల్చీ లేపేసిన 150 మంది శవాలూ, అంతకు ముందర మిగిలినవాళ్ళతో కలిసి లేపేసిన 100 మంది శవాలూ సగం మాత్రమే కాలి ఉన్నాయి! గంజాయి కాలడంతో ఒక రకమైన ఘాటు వాసన కమ్మేసింది ఆ ప్రాంతమంతా! సో ఆ ఘాటుకు జంతువులేమీ ఈ శవాలని పీక్కు తినడానికి రాలేదు! ఇంతకీ మంటలెట్లా అంటుకున్నాయా అని చూస్తే, గంజాయి పంట తగలడినంత తగలడి, మంటలు మెల్లగా అడవి వైపు పాకి, దావనలంలా మారి అడవిని మంటలు ఆక్రమించడం మొదలెట్టాయి! నాకు ఆశ్చర్యంగా అనిపించింది! అయిదు రోజుల నాడు చేసిన ఫైటింగ్ ఇది! అప్పటి మంటలు ఇప్పటి వరకూ ఆరకుండా ఉండడం ఒక ఆశ్చర్యకరమైన విషయం అయితే, అటు బర్మీస్ కానీ, ఇటు తప్పించుకున్న టెర్రరిస్టులు కానీ ఎవరూ తిరిగి రాలేదు! చాలా అమ్యునిషన్ ఇంకా నేల మీద పడి ఉంది! ఇంద్రజతో, “ముందర మంటల సంగతి చూద్దాం! దావానలం అడవిని ఆక్రమిస్తే, మనకే ప్రమాదం! ఈ జంతువులూ, కీటకాలు మనవైపు వస్తాయి! ఆపడానికి ప్లాన్ చెప్పు!” అనంటూ ఉంటే, ఇంద్రజ వెటకారపు నవ్వోటి నవ్వి, “కీటకాలతో, జంతువులతో మాట్లాడే వాడివి! నీకు నేను సలహా ఇవ్వాలా?” అని వెక్కిరించింది! “శవాల మధ్య రాక్షస శృంగారం అని మన గ్యాంగ్ లో హెడ్లైన్స్ రావాలి అంటే, నన్ను రెచ్చగొట్టు! ఇక్కడే ఈ శవాల మీదే పడుకోపెట్టి దింపిపడ దొబ్బుతా!” అని ఉల్టా ఇంద్రజని విసుక్కుంటూ ఆలోచించడం మొదలుపెట్టా!

షడన్ గా “ఈ వెధవలు 700 ఎకరాల్లో పంట పండించారూ అంటే, ఇక్కడ నీటి వసతి ఉండే ఉంటది! ఎక్కడ? ఎక్కడ ఉందది??” అని అనుకుంటూ వెతకబట్టేసరికి, పేలిపోయిన అమ్యునిషన్ గోడౌన్ వెనకాల నాకో వ్యవసాయపు బావి కనిపించింది! తొంగి చూస్తే నీరెక్కడో ముప్పై నలభై అడుగుల లోతులో కనిపించింది! నీటిని పైకి తోడడానికి, జెనరేటర్లు పేలిపోయాయి! మోటర్లు కాలిపోయాయి! వేరే దారిలేదు! శక్తిని వాడాల్సిందే! ఇంద్రజని ఇంకోసారి సాయం అడిగితే, ముసలి లంజ ఇంకోసారి వెక్కిరిస్తుంది అన్న అనుమానంతో, నేను నాకు వచ్చిన శక్తులను టెస్ట్ చేసుకుంటూ, “ఆ జల మొత్తం పైకి ఉబికి రావాలి” అని మనసులో అనుకున్నా! అనుకున్నానో లేదో, గుడగుడ మంటూ శబ్దంతో సుడులు తిరుగుతూ, నీరు పైకి ఉబకసాగింది! దీనికి గాలి తోడయ్యితే కానీ మంటలు ఆరవు అనుకుంటూ, అప్రయత్నంగా నా నోటెంబడి, “వాయుదేవా! వరుణునికి, అగ్నిదేవుని శాంతపరుచటకు సాయం చేయుము” అని నా నోట్లోంచి వాక్కు వచ్చింది! అంతే! గాలి విపరీతముగా ట్విస్టర్లా సుడులు తిరుగుతూ వచ్చి, బావి మీద ఆగింది! ఎప్పుడైతే గాలి సుడులు తిరుగుతూ స్టాటిక్ గా ఆగి ఉందో, చెట్టెక్కే పాము మాదిరి, బావిలోని నీళ్ళు మెలికలు తిరుగుతూ, ఆ సుడిగాలిని నీటితో నింపసాగాయి! చూస్తూ ఉండగానే, ఆ సుడిగాలిలోంచి ఫౌంటెయిన్లా నీరు చిమ్మసాగింది! వెంటనే నేను చెయ్యి కదుపుతూ, ఎక్కువ మంటలున్న వైపు చూపించేసరికి, ఆ నీళ్ళతో నిండిన ట్విస్టర్ వేగంగా అటువైపు మూవ్ అయ్యి, మంటల మీదకి చేరి, ఒక్కసారిగా డ్రమ్ముతో నీళ్ళు ఒంపినట్టు ఫోర్సుగా ఆ మంటల మీద పడి, అవి ఆరిపోసాగాయి! ఇంకో నాలుగు సార్లు సేం ఎక్సర్సైజ్ రిపీట్ చేసేసరికి, దావానలం పూర్తిగా కంట్రోల్ లోకి వచ్చింది! ఇంకా కొంచెం మంటలు ఉన్నాయి! వెంటనే నేను మనసులో, ఈ జల శవాలన్నిటినీ ముంచుతూ, ఇక్కడో పెద్ద చెరువులా ఫార్మ్ అయితే సరిపోతుంది అనుకున్నా!

అంతకన్నా ముందర, ఈ అమ్యునిషన్ దూరంగా సేఫ్ ప్లేస్ కి చేర్చితే బావుంటుంది అనుకుని, నా చేతులు చాచేసరికి, అవి మాగ్నెట్లా పనిచేసి, శవాల మీదున్న గన్సూ, వాళ్ళ దగ్గరున్న అమ్యునిషనూ మొత్తం వచ్చి నాకు అతుక్కుపోయాయి! నేనో ఇనప రోబోట్ లా ఉన్నాను! నా కళ్ళూ నోరూ తప్పితే, మొత్తం శరీరం నిండా గన్స్, బుల్లెట్స్, బుల్లెట్ల మ్యాగ్జైన్స్ వచ్చి అతుక్కుపోయాయి! ఇంద్రజ ముసిముసినవ్వులు నవ్వుతూ ఉంటే, తనకేసి తిరిగి, “ముసల్దానా! అసలే కోపం విపరీతంగా పెరిగిపోతోంది! ఈ టైంలో నన్ను కెలికి నీ పీకలమీదకి తెచ్చుకోకు! ఐదు నిముషాలవ్వలేదు నువ్వు కుళాయి తిప్పి! ఇంతలోనే నీ వెటకారం చూపించావూ అంటే పూకూ గుద్దా ఏకం అయిపోతాయి!” అని వేలు చూపిస్తూ, ఉంటే, ఇంద్రజ నిర్వేదంగా నవ్వుతూ, “మనస్సే సంక నాకిపోయింది! బోడి! నువ్విచ్చే పనిష్మెంట్ శరీరానికి! మహా అయితే రెండుమూడు రోజులు ఇబ్బంది ఉంటది!” అని అంటూ నాలిక చప్పరిస్తూ ఉంటే, అప్రయత్నంగా నా వంటిమీదున్న గన్స్ బుల్లెట్స్ ఆవిడ వంటికి అతుక్కోవాలి అని అనుకున్నానో లేదో, అన్నీ నా వంటిమీదనుంచి ఆవిడ వంటిమీదకి షిఫ్టయ్యిపోయాయి! నేను అటూ ఇటూ చూస్తూ ఉంటే, నాకు ఒక చోట యంజీ42 గన్ కి ఫిట్టయ్యే, బుల్లెట్ల దండలు కనిపించాయి! పరుగున వెళ్ళి, వాటిని నా శరీరానికి చుట్టుకుంటూ, బావిలో నీళ్ళతో ఇక్కడ పెద్ద చెరువు ఫార్మ్ అవ్వాలి అని అనుకుంటూ, ఇంద్రజ చెయ్యి పట్టుకున్నా! మరుక్షణం అక్కడ మాయమైపోయి మా అడ్డాలో ప్రత్యక్షమయ్యాము! మొత్తం ప్రాసెస్ ఒక పావుగంట/ఇరవై నిముషాలు పట్టింది! నేను ఆవిడ వంటిమీదున్న వెపన్స్, ఒక్కోటీ శబ్దం కాకుండా తీసి జీపులో పెడుతూ, నా వంటికి చుట్టుకున్న బుల్లెట్ లడీలను కూడా జాగ్రత్తగా తీసి, జీపులో పెట్టేసరికి, ఒక్కసారిగా కళ్ళు బైర్లుకమ్మి, ఒక్కసారిగా రంగురంగుల వలయాలు నా కళ్ళ ముందర గిర్రున తిరుగుతూ ఉండగా, నాకేదో నీరసం కమ్మేస్తూ, నేను మొదలు నరికిన చెట్టులా వెనక్కి విరుచుకుపడ్డా!

నా కళ్ళు మూతలు పడుతూ ఉండగా, ఇంద్రజ వెనక్కి పడిపోతున్న నన్ను పట్టుకుని, తన ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని, తన సన్ను నా నోటికి చేపడం మాత్రమే కనిపించింది! తర్వాత ఏం జరిగిందో తెలియనేలేదు! ఎవరో నా మొహాన నీళ్ళు కొడుతున్నట్టు, గాభరాగా తట్టి లేపుతునట్టు అనిపించి ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి లేచి కూర్చున్నా! ఒక్క క్షణం నేనెక్కడ ఉన్నానో అర్థం కాలేదు! ఎక్కడో కేరింతలు వినిపిస్తూ ఉంటే తల తిప్పి చూసేసరికి, మా బ్యాచ్ మొత్తం చెరువులో దిగి దూరంగా ఈతలు కొడుతూ ఆడుకుంటూ ఉన్నారు! నా మొహాన నీళ్ళు కొట్టింది ఎవరా అని తలెత్తి చూస్తే, నేను ఇంద్రజ ఒళ్ళో పడుకుని ఉన్నా! నా మొహాన పడ్డవి నీళ్ళు కావు! ఆవిడ సన్నులోంచి చిమ్మిన పాలు! ఆవిడ నా తలని తన ఒళ్ళో పెట్టుకుని, మంచానికి ఒక పక్కన కాళ్ళు జాపుకుని పడుకుండిపోయింది! మాంచి నిద్దట్లో ఉన్న ఆవిడ చెయ్యి, జాకెట్టు లేకుండా అనాఛ్చాదితంగా ఉన్న ఆవిడ సన్నుకు వత్తుకుని, సన్నులోంచి పాలు ఫౌంటెయిన్లా చిమ్మి, అవి నా మొహాన పడి నాకు మెలుకువ వచ్చింది! మరి తట్టినట్టు అనిపించిందేమిటా? అని చూస్తూ ఉంటే, నిద్దట్లోనే ఆవిడ దూరంగా వినిపిస్తున్న కేరింతలకి అణుగుణంగా కాలుని ఆడిస్తోంది! ఆ కాలు నాకు తగిలి, నన్నెవరో తట్టినట్టు అనిపించి, మెలుకువ వచ్చింది! నేను తేరిపారా ఆవిడ మొహంకేసి చూశా! నొసలు ముడిపడి ఉంది! మొహంలో దిగులు ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తోంది! మనాది ఎక్కువగా ఉంది! ఆవిడని అనుమానించాలి అని ఇంక నాకు అనిపించలేదు! ఎట్లాగూ, నాతో ఆవిడ ఏం తొండి ఆడినా తెలిసిపోతుంది! ఆవిడ మోసం చెయ్యదు అని నమ్మకం వచ్చింది! ఒకవేళ మోసం చేస్తే, పసిగట్టగలనూ అని నా మీద నాకు విశ్వాసం వచ్చింది! ఏదైతే అదే అయ్యింది! చూద్దాం అనుకుని, ఇంద్రజ నిద్రకి భంగం కలగకుండా మెల్లగా లేచి, ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ, జీప్ దగ్గరకి వెళ్ళి చూసేసరికి, నేను పడేసిన గన్స్, బుల్లెట్స్ అన్నీ నీట్ గా సర్ది ఉన్నాయి!

ఒక పక్కన ఉన్న నా బ్యాగ్లోంచి బ్రష్ పేస్ట్ తీసుకుని పళ్ళు తోముకుంటూ, చుట్టూ చూసేసరికి, మహిషి దూరంగా బర్రె రూపంలో నుంచుని, తల వంచి, గడ్డి మేస్తోంది! నేను దాని దగ్గరకి వెళ్ళి, ఎగిరి దాని వీపెక్కి మీద కూర్చుని, “ఏమే స్నప్నికా! ఏమయింది! నేను పడిపోయాను కదా? మంచమ్మీదకి ఎవరు చేర్చారు? మిగిలినవాళ్ళు లేచి ఎంతసేపయ్యింది? వాళ్ళకి నువ్వేమీ చెప్పలేదా?” అని అడిగా! అది బర్రెలా గడ్డి మేస్తూనే, మానవ భాషలో, “వీరా! నేను ఎవరికీ ఏమీ చెప్పలేదు! నువ్వు నాకేమీ చెప్పలేదు కదా! కాపలా కాయమన్నావ్! అంతే! అదే చేశాను! నీవు స్పృహ తప్పగానే, ఇంద్రపుత్రిక గాభరా పడుతూ నీకు తన పొదుగు చేపి, నన్ను పిలిచింది! నేనూ ఆవిడా ఇద్దరమూ కలిసి నిన్ను మంచమ్మీదకు చేర్చాము! తరువాత, ఆవిడ పొదుగులోంచి నువ్వు పాలూ, పాలతో పాటు ఆవిడ శక్తినీ జుర్రుకున్నావు! ఆవిడ కూడా నీరసించి విశ్రమించుచూ, నాకు మరల కాపలా బాధ్యతలు అప్పచెప్పి, తానూ కనులు మూసుకుంది! సూర్యోదయమైనాక, పక్షుల కిలకిలారావాలతో ముందర నీ అత్తలకీ, తదుపరి కాసేపటికి మిగిలిన ఇంతులకీ నిద్రాభంగమై నిదుర లేచి, కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని, జలకాలాటలు ఆడుకొనుచున్నారు! నీవు స్పృహ తప్పిన విషయం వారికి తెలియకుండా జాగ్రత్త పడినాను! నీవు అంతలా స్పృహ తప్పినావంటే, అష్టాదశసిద్ధులలో కొన్ని సిద్ధులు, నీలో జాగురూకమైనవి! నువ్వు వాటిని యధేఛ్ఛగా వాడడం వలన అలసటకి గురయ్యి స్పృహ కోల్పోయినావు! ఒక విధముగా ఇది నీకు వరం! మరొక విధముగా ఇది నీకు శాపం! అవసరమగువేళ, నీవిటుల స్పృహ తప్పినావంటే, శత్రువుదే పై చేయి అగును! కనుక తెలివైనవాడివి అయ్యి, అత్యవసరమైనప్పుడే నీ శక్తులనునీ శారీరిక స్తోమతను బట్టి వాడుకొనుము!” అని అంటూ నేను స్పృహ తప్పిన దగ్గర్నుంచీ మొత్తం స్టొరీ చెప్పిందది! నేను పళ్ళు తోముకుంటూనే దానిమీదనుంచి కిందకి దిగి, దాని బర్రె మొహాన ఒక ముద్దు పెట్టి, వెనక్కి తిరిగాను!

వస్తూ వస్తూ, దాని బర్రె పూకు మరింత ఎట్రాక్టివ్ గా కనిపించి, చేతివేలితో దాని బర్రె పూకులో ఒక పోటు పొడిచి, “ఒసే! ఏనాటికైనా, నేను కామరూప విద్యను సాధించి, దున్నపోతులా మారి నిన్ను నీ బర్రె రూపంలోనే దెంగుతానే!” అని నా వేలిపోటుకి సిగ్గుపడుతూ తోకతో తన బర్రె పూకుని కవర్ చేసుకుంటున్న మహిషితో అని, పళ్ళు తోముకోవడం ముగించి, వీళ్ళు వంటలు చేసే ప్లేస్ కి వెళ్ళేసరికి, అక్కడ పాలు కాచి ఉంచారు! ఒక వెండి గ్లాసులో పాలు తీసుకుని, వాటిని అసహ్యించుకుంటూనే తాగుతూ, చెరువొడ్డుకి వచ్చి, గట్టున కూర్చుని, నీళ్ళల్లో కాళ్ళు పెట్టి మెల్లగా శబ్దం రాకుండా ఊపుతూ పాలు తాగుతూ ఉన్నా! ఇంతలో నాకు టెలీపతీలో స్వాని లైన్ లోకి వచ్చింది! నా చేతిలోని పాల గ్లాస్ కేసి అసహ్యంగా చూసుకుంటూ, అదేం చెప్పబోతోందో వినకుండా, దానితో “ఒసే స్వానీ! ముందర ఎక్కడినుంచైనా, ఒక కాఫీ ఫిల్టరూ, ఫిల్టర్ కాఫీ పౌడరూ పట్టండే! ఈ పాలూ, మందూ తాగి తాగి నాలుక చచ్చిపోయింది! ఐ నీడ్ కాఫీ బ్యాడ్లీ!!” అని నే చెప్పాలనుకున్నది దానితో చెప్పి, “ఇప్పుడు చెప్పవే నీ బాధేంటో?” అని అడిగా! అది ముక్కు ఎగబీలుస్తూ, “ముందర ఇది చెప్పు! ఎన్ని షోలయ్యాయి?” అని అడిగింది! “నువ్వు మాయమైపోయాక, లల్లీకి ఒక పోటూ, పారూకి ఒక పోటూ! అంతేనే! ఏడవకే కుళ్ళుబోతుదానా! నీకు పారూ, కుళ్ళు పూకు అని పేరు కూడా పెట్టేసింది!” అని నవ్వుతూ అంటుంటే, “ఏంటి? బుస్సు కొట్టకు! రాత్రి నుంచీ రెండు రౌండ్లే అయ్యాయి అంటే నా చెవిలో పూలేమైనా కనిపిస్తున్నాయా?” అని కోపంగా అడిగింది! “నీయమ్మ! నమ్మవే లంజా! మధ్యలో మనం ఫస్ట్ లేపేసిన క్యాంప్ కి నేనూ ఇంద్రజా వెళ్ళి వచ్చాం అంతే! బుల్లెట్స్ అయిపోయాయి కదా! పోయి తీసుకొచ్చాం! మళ్ళా ఇవాళ ఎన్ని దుష్టశక్తులు దాడి చేస్తాయో తెలియదు కదా!” అని అనేసరికి, అది రవ్వంత అనుమానంగా పాజ్ ఇచ్చి మౌనం వహించింది!

నేను, “నీయబ్బ! చెబుతే వినాలి! కావాలంటే వీడియో ఆన్ చేసుకుని, జీపులో ఉన్న గన్స్ ని చూడు! లేదంటే ఆ గన్స్ ని నీటుగా సర్దిన మహిషిని అడుగు” అని విసుక్కునేసరికి, అది కాళ్ళ బేరానికి వస్తూ, “సరే సరే! నిన్ను నమ్మక ఇంకెవరిని నమ్మి దెంగించుకోవాలంట? ఈ జన్మకి ఎవరు తప్పినా నువ్వు నాకు తప్పవు! నేను నీకు తప్పను! నా కుళాయీ నీకు తప్పదు!” అంటూ వేదాంతం మాట్లాడుతూ ఉంటే, “లంజా! నా ముద్దుల స్వానీ! పొద్దుపొద్దున్నే నా బుర్ర తిని దెంగకుండా, ఓసినా మిఠాయి బంగారం! ముందర నువ్వెందుకు లైన్లోకి వచ్చావో చెప్పి దొబ్బించుకోవే?” అని దాన్ని ఊరడిస్తూ గారం చేస్తూ అడిగేసరికి, అది నాతో, “విన్నూ! నాదగ్గర ఒక గొప్ప విషయముంది! నీకు చెబుతే నాకేంటి ప్రాఫిట్! నాకు లాభమేంటి?” అని నాతో కోడి బేరాలు ఆడటం మొదలెట్టింది! అసలే ఎర్లీ మార్నింగ్ చిరాకులో ఉన్న నేను, “నీయమ్మ! చెబితే చెప్పు! లేదంటే దొబ్బించుకో! ఇప్పుడు నాకు క్విజ్జులూ, బార్గెయిన్లూ వగైరా పెట్టమాకు! అసలే నీరసంగా ఉంది! నా బుర్ర తినకు!” అని విసుక్కుంటూ గట్టిగా అనేసరికి, లంజ కుళాయి తిప్పేసింది! “చూశావా? చూశావా?? ఒక్క పూట కాలేదు నేను నీదగ్గర్నుంచి దూరంగా వచ్చి! అప్పుడే నన్ను విసుక్కుంటున్నావ్!” అని అంటూ ఏడుపు లంఖించుకుంటూ ఉంటే, లైనులోకి పుష్పం వచ్చి, దాన్ని తప్పించి, “ఏం లేదు విన్నూ! ఆ ముసలి ప్రొఫెసర్ మరెవ్వరో కాదు! మీ ముత్తాత లవర్ స్టెల్లా మేరీ! మీ నాన్నలో తనకి మీ ముత్తాత పోలికకు కనిపించి, మీ నాన్న తన చిన్నతనాన కలకత్తాలో ఉన్నప్పుడు పరిచయం పెంచుకుంది! తనకి మీ స్టోరీ మొత్తం తెలుసు! మీరెప్పుడు తన దగ్గరకి వస్తారా అని ప్రాణాలు ఉగ్గబెట్టుకుని బ్రతుకుతోంది! మీకే చెబుతుంది అంట తానేందుకు మీకోసం వెయిట్ చేస్తోందో! మాకు చెప్పదంట!

ఏం చెయ్యమంటావ్ ఇప్పుడు? అని ఇది నిన్నడగడానికి లైన్లోకి వచ్చింది! సోది లంజ! అసలు విషయం పక్కన పెట్టి మిగతా కబుర్లు చెప్పి దెంగించుకుంటోంది” అని దాన్ని తిట్టడం మొదలెట్టింది! ఎప్పుడైతే “స్టెల్లా మేరీ” అన్న పేరు వినపడిందో, నా చేతిలో గ్లాస్ అప్రయత్నంగా చెరువులో పడి, దబ్భుమంటూ శబ్దం వచ్చి, దూరంగా ఎక్కడో జలకాలాడుతున్న ఆడ లేడీస్ మొత్తం గబగబా బారలేసుకుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చి, నన్ను కమ్మేశారు! నేను వాళ్ళకి ఏమీ సమాధానం చెప్పకుండా ఆలోచిస్తూ, “ఒసే! పుష్పీ, స్వానీ! ఆవిడని భద్రంగా మీతోపాటు ఇటు తీసుకొచ్చెయ్యండే! మీ ఇద్దరికీ వన్ ఫుల్ డే అంకితం! మీరిద్దరూ, నేనూ అంతే! ఇంకెవ్వరూ ఉండరక్కడ! ఎన్ని షోలు కావాలంటే మీకన్ని షోలు వేస్తా!” అంటూ వాళ్ళకి ఒక ప్రామిస్ చేసేసరికి, స్వానీ దాని కుళాయి ఠక్కున కట్టేసి, మళ్ళీ లైనులో దూరి, “నిజంగా! ఒట్టు పెట్టు! పారూ, లల్లీ, అనూ ఆఖరికి అత్తయ్యగారూ ఎవ్వరూ మన మధ్యలోకి రాకూడదు! నువ్వూ-నేనూ-పుష్పీ! ముగ్గురమే! ప్రామిస్?” అని అంటూ చిన్నపిల్లల్లా ఆతృతగా అడిగేసరికి, నేను “ఆ!! ప్రామిస్!!! మనం ముగ్గురమే! ఒన్ ఫుల్ డే! 24 గంటలు! విన్నూ అచ్చంగా పుష్పీ-స్వానీలవాడు ఆ 24 గంటలూ! ఆ టైములో ఏదైనా ప్రమాదమూ లేదా ఆపదా వస్తే తప్ప, మీ ప్రామిస్ బ్రేక్ కాదు!” అని అంటూ ముందరే రైడర్లు పెట్టి ప్రామిస్ చేసా! లల్లీ-అనూ అనుమానంగా నాకేసి చూస్తూ ఉండగా, “చలో! త్వరగా వచ్చెయ్యండి! మందూ-సిగరెట్లూ-కాఫీఫిల్టరూ-ఫిల్టర్ కాఫీ పౌడరూ మర్చిపోవద్దు!” అని వాళ్ళతో చెప్పి, లింకు కట్ చేసి, నగ్నంగా నీటి బిందువులు ముత్యాలులా పరుచుకుని ఉన్న తనువుతో ఉన్న లల్లీని, నా కౌగిట్లోకి లాక్కుంటూ, దాని చెవిలో, “కలకత్తా ముసలి ప్రొఫెసర్ మరెవరో కాదు! పెద్దమ్మమ్మ కథలోని స్టెల్లా మేరీ” అని గుసగుసలాడుతూ చెప్పాను!

అది ఆశ్చర్యపోతూ నన్నో తోపుతోసి, వెనక్కి జరిగి, “ఎట్లా వీలవుతుందిరా? పెద్దమ్మమ్మ బ్రతికి ఉంటే ఆవిడకి ఇప్పుడు” అంటూ పాజ్ ఇచ్చేసరికి, పారూ లెక్కలు కట్టి, “84 ఏళ్ళు ఉండాలి! అమ్మమ్మ పెద్దమ్మమ్మకి 22వ ఏట పుట్టింది! అమ్మమ్మకి ఇప్పుడు 61 వెళ్ళి 62 వచ్చాయి! రమమ్మకి 46 వెళ్ళి 47 వచ్చాయి! మీకు 21 వెళ్ళి 22 వచ్చాయి!” అని అనేసరికి, “84 ఈజ్ స్టిల్ నాటే బిగ్ నంబర్ లల్లీ! 84/85 ఓల్డ్ ఎంతమందిని చూడలే మనం! వి హావ్ టు బిలీవ్ ఇట్!” అని దానికి చెప్పాను! అది నాకేసి అనుమానంగా చూస్తూ, “స్టెల్లా మేరీ అంటే మన ముత్తాత లవర్! పెద్దమ్మమ్మ లెస్బియన్ పార్ట్నర్! అంటే ఇంట్లో మనిషి! ఇప్పుడు ఆ కాటికి కాళ్ళు జాచిన ముదు ముసలి పూకుని మనం ఎక్కాల్సిందేనా?” అని విసుగ్గా అనేసరికి, “ఆవిడని ముందర ఇక్కడికి తీసుకు రానీ! ఆవిడేమంటుందో, అసలే కండిషన్లో ఉందో చూసాక ఆలోచిద్దాం! ఏవంటావే పారూ?” అని దాన్ని అడిగేసరికి, అది “నువ్వు చెప్పిందే కరక్ట్! ముందర ఆ పెద్దావిడని ఇక్కడికి తీసుకు రానీ! ఆ తర్వాత ఆలోచిద్దాం!” అని అంది! అనూ కూడా పారూకే వంత పాడింది! “సరి సరి! ఎక్కువ సేపు నీళ్ళల్లో నానకండి! నాకింకా ఇంద్రజనుంచి మొత్తం మ్యాటర్ రాబట్టడం కాలేదు! మీరందరూ చెరువు వెకేట్ చేసి, కాసేపు మా ఇద్దరికీ ఏకాంతం కల్పించండి! ఆవిడ మనసులో ఎవరికీ చెప్పుకోలేని ఆవేదన ఏదో ఉంది! దాన్ని బయటకు లాగాల్సిందే! అది తెలిస్తే కానీ మనం ఇప్పుడు మనకి చుట్టాలైన సంగీతాంటీనీ, తన కూతురునీ గోకలేము!” అని అనేసరికి, పారూ తన చేత్తో చెరువులో నీళ్ళు నా మొహాన కొడుతూ “మరి అంత సేపు ఏం పీకావురా? ఇద్దరూ గుర్రు పెట్టి బొబ్బుంటే ఒక రెండు/మూడు షోలు వేసుకుని అలసిపోయి పడుకున్నారు అనుకున్నాం!!” అని అంటూ అరవడం మొదలెట్టింది!

అది జల్లుతున్న నీటికి నేను అప్రయత్నంగా నా చేతులు అడ్డం పెట్టుకుంటూ, “ఒసే పొట్టిలంజా! కళ్ళు కనిపించి దొబ్బించుకోవట్లే? నీ బ్యాగ్ పక్కనే బొచ్చెడు గన్స్ ఉన్నాయి! ఎక్కడివీ ఏమిటీ అని అడిగే పని లేదా? లేక కళ్ళల్లో నేను కార్చిన నా కై చేరి పొరలు కమ్మి గుడ్డిదానివి అయిపోయావా?” అని విసుక్కునేసరికి, అది తల దించుకుని, నాకు సారీ చెబుతూ, “సారీరా! నా నేను బ్రష్ నేను తీసుకోలేదు ఇవాళ! బర్రే తీసిచ్చింది అందరికీ! జీపు దగ్గరకి మేము పోనేలేదు!” అని బర్రె ఎట్లా కవర్ చేసిందో చెప్పింది! “సరి సరి! రాత్రి మీరు పడుకున్న కాసేపటికే అడవిలో దావానలం మొదలయ్యేసరికి, నేనూ-ఇంద్రజ ఇద్దరమూ అటు వెళ్ళాం! అయిదు రోజుల నాడు మనం ధ్వంసం చేసిన ఫస్టు క్యాంప్లో ఫైర్ మెల్లగా పాకుతూ అడవి తగలడసాగింది! దాన్ని ఆర్పడానికి, నేను అప్రయత్నంగా కొన్ని శక్తులు వాడేసరికి, నాకు నీరసమొచ్చి స్పృహ తప్పితే, ఇంద్రజ తన చనుబాలు పట్టి, నన్ను పడుకోబెట్టి తానూ పడుకుండిపోయింది! అక్కడ మంటలు ఆర్పాక, అక్కడ కనిపించిన అమ్యునిషన్ మొత్తం తెచ్చి జీపులో పడేసా! బహుశా నేను స్పృహ తప్పాక, బర్రె వాటిని నీటుగా సర్ది, నేను స్పృహ తప్పానూ అని చెబుతే మీరు ఖంగారు పడతారని అని మీతో ఏం చెప్పలేదనుకుంటా!” అని అన్నాను! లల్లీ నెత్తి పట్టుకుంటూ, “ఒరే! నువ్వు ఇంతకు ముందు స్ట్రెయిన్ అయ్యితే, నీకు నీరసం మాత్రమే వచ్చేది కదరా? కొత్తగా ఈ స్పృహ తప్పడమేంటీ??” అని ఖంగారుగా గుచ్చిగుచ్చి అడిగేసరికి, ఇంక నాకు తప్పక, తలుచుకోగానే, వాయువూ, నీరూ నా మాటెట్లా విన్నాయో, చెయ్యి చాపగానే, మొత్తం వెపన్స్ గాల్లో వచ్చి నాకెట్లా అతుక్కునాయో చెప్పి, “అంతే కాదు! మోస్ట్లీ ఐ బిలీవ్, గాల్లో ప్రయాణం చేసే శక్తి కూడా వచ్చింది నాకు! ఇక్కడ మాయమైపోయి, అక్కడ ప్రత్యక్షమయ్యాం! అది ఇంద్రజ పవరో, నా పవరో నాకు కంఫర్మ్ గా తెలియదు! ఇంద్రజ లేచాక ఆవిడని అడగాలి!” అని అన్నాను!

ఇంతలో ఎప్పుడు లేచిందో, ఇంద్రజాదేవి సైలెంటుగా వచ్చి, వెనకనుంచి నన్ను వాటేసుకుని, నా మెడ వంపులో ముద్దు పెడుతూ, “మళ్ళీ నన్ను “ముసలి లంజ” నుంచి “ఆవిడ”ని చేసేసావా? అప్పుడే దూరం పెడుతున్నావా? నాకు ఆవిడ, మీరు లాంటి బహువచనం కన్నా, నువ్వు అధారిటీగా పిలిచే లంజా, ముసలీ, ఒసే! ఇవే బాగా నచ్చాయి! నన్ను అట్లానే పిలవ్వా?” అని అంటూ నన్ను మరింత గట్టిగా వాటేసుకుని, “ఒసే! పిల్లలూ! కొన్నాళ్ళపాటు మీరందరూ నా స్టూడెంట్స్! నే చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినండి! విన్నూలో శక్తులు నిద్ర లేస్తున్నాయి! పంచ భూతాలలో కొన్ని అప్పుడే విన్నూ మాట వింటున్నాయి! ఇంకా కొన్ని మిగిలాయి! అట్లానే మనవాడికి తలుచుకున్న చోటుకు చిటుక్కున తనతో ఉన్నవారిని తీసుకెళ్ళే శక్తి వచ్చేసింది! ఇంక ఎదుటివారిని లొంగదీసుకునే శక్తి ఏనాడో జాగురూకమయ్యింది! తనలో శక్తులు నిద్ర లేచే కొద్దీ, విన్నూ నిరసించడం మొదలెడతాడు! కనుక వంతుల వారీగా మనందరమూ విన్నూకి ఆ శక్తులను తట్టుకోవడం కోసం అమితమైన ఆహారం పెడుతూ ఉండాలి! ఏమీ దొరకనప్పుడు, మన చనుబ్రాలైనా తాగించాలి! లేదంటే స్పృహ తప్పి దీర్ఘపు మైకంలోకి వెళ్ళే ప్రమాదముంది! విన్నూని ఇకపై వంటరిగా ఎక్కడికీ వదలద్దు! మనలో కనీసం ఇద్దరైనా విన్నూ కూడా ఉండాలి! గుర్తుంచుకోండి! వంటరిగా విన్నూని ఒక్క క్షణమైనా వదలరాదు! ఇంకో మాట! మన పాలతోపాటు విన్నూ మనలోని కొంచెం శక్తిని కూడా జుర్రుకుంటాడు! తనకి కడుపు నిండాక మనకి శోష వస్తుంది! ఒకవేళ ఒకళ్ళ పాలు సరిపోకపోతే, రెండో వాళ్ళూ తమ పాలు పట్టాలి! అందుకే విన్నూకి నీడలా మనలో కనీసం ఇద్దరైనా ఉండాలి! ఎల్లవేళలా తనని కాపాడుకోవాలి!” అని అంటూ నా మిగిలిన డౌట్స్ క్లియర్ చేసింది!

నేను సావకాశంగా లల్లీకేసి చూస్తూ, దానికి కనుసైగ చేసేసరికి, అది నేను ఇంద్రజని కెలకాలీ అనుకుంటున్నాని అర్థం చేసుకుని, “అమ్మమ్మా! నీకిప్పుడు ఎట్లా ఉంది? నువ్వోకేనా? తినడానికి ఏమైనా రెడీ చెయ్యమంటావా?” అని అడిగేసరికి, ఆవిడ, “కొంచెం నీరసం మాత్రమే ఉందే పిల్లా! తినడానికి ఏమైనా ఘనపు ఆహారం ఉంటే బావుండు!” అని అనేసరికి, శంతను అడ్డం పడి, “అది ఎంతసేపు పెద్దమ్మా! నేను చిటికెలో వంట చేస్తాను! ఈలోపు మీరు ఇద్దరూ స్నానాలు చేసి, శుభ్రపరచుకుని రండి!” అంటూ చెరువులోంచి పైకెక్కింది! శంతను లీడ్ ఫాలో అయిపోతూ, “మేమూ వస్తున్నాం!!” అంటూ మిగిలిన అయిదుగురూ బిలబిలా శంతను వెనకాలే పరిగెత్తారు! ఇంద్రజ, “ఒసే పిల్లలూ! మొదటి పాఠం! విన్నూకి మన మీద ఎనలేని మోహం కలుగుతూనే ఉండాలీ అంటే, మీరిలా బరిబర్తలతో తిరగడం కాదు! కనిపించీ కనిపించనట్టు, ఊరించి ఊరించి, మీ అందాలని కొంచెం కొంచెం చూపిస్తూ, మనవడిని ఊరిస్తూనే ఉండాలి! కేవలం రతి సమయంలోనే మీ వంటిమీద నూలుపోగు ఉండకూడదు! అప్పుడే, విన్నూకి మీరంటే మొహం మొత్తక, మోహంతో ప్రేమగా పెడతాడు! లేదూ! కుక్కదెంగుడే కావాలీ అనుకుంటే, బట్టల్లేకుండా తిరగండి!!” అని మొదటి వార్నింగ్ ఇచ్చింది! పారూ తక్క అందరూ “సరే!” అంటూ తలాడించారు! ఇంద్రజ పారూకేసి చూస్తూ “నీసంగతేంటే?” అని అడిగేసరికి, అది నిర్లక్ష్యంగా, “బొక్కలే! నాకు ఇట్లాంటివేవీ పట్టవు! నా అన్నగాడికి ఇష్టమైనట్లు నేనిట్లానే నంగా పుంగా ఉంటా! ఎవరైనా పరాయి మనిషి వచ్చినప్పుడే నే బట్టలేసుకుంటా!

నా అన్నకి నేనిట్లా నా చిట్టి గుద్దలు ఊపుకుంటూ తిరిగితేనే ఆనందం! వాడికి ఏది ఇష్టమైతే, నేను అదే చేస్తా! నీ తొక్కలో పూకు పాఠాలు ఈ మురుగు పూకులకి చెప్పుకో! నాకనవసరం! విన్నూ! ఈ కుళ్ళు పూకులకి వాళ్ళ సుఖాలే కావాలి! నువ్వు నాకు ఎట్లా దింపినా, ఏ బొక్కలో దింపినా ఆనందమే! నాకు కావల్సింది నువ్వు దింపడమే! నీతో దెంగించుకోవడమే! మనిద్దరమూ వంటి మీద బట్టల్లేకుండానే తిరుగుదాం! నీకెప్పుడు లేస్తే అప్పుడే నా దాంట్లో దోపెయ్యి! ఐ యాం ఎట్ యువర్ సర్వీస్ రౌండ్ ద క్లాక్! డోంట్ హెసిటేట్!” అని అంటూ, ఒక వైట్ స్లీవ్లెస్ ట్రాన్స్పరెంట్ టీషర్ట్ వేసుకుని, కిందేం వేసుకోకుండా ప్యాంటీ మాత్రమే తొడుక్కుంటున్న లల్లీ పిర్రల మీద గట్టిగా ఒక్కటి పీకి, జీపులోంచి సిగరెట్ ప్యాకెట్ తీసి నా వైపు విసురుతూ, “లైటర్ అక్కడే ఎక్కడో గడ్డిలోనే ఉంది! చూసుకోరా!” అంటూ అరిచి వంటలు వండే వైపు దాని చిట్టిగుద్దలు వయ్యారంగా ఊపుకుంటూ వెళ్ళింది! ఇంద్రజ నెత్తి కొట్టుకుంటూ ఉంటే, తనని ముందరకి చెరువులోకి లాగేసి, ఇంకా సరిగా తొడుక్కోని రైకలోంచి ఆవిడ సళ్ళు కొంచెం కొంచెం కనిపిస్తూ ఉంటే, నేను ఆవిడ వీపు మీద చెయ్యి వేసి, రైక ముడి పూర్తిగా విప్పేసి, ఒక సన్ను పిసుకుతూ, అందులోంచి వస్తున్న పాల ధారలో నా మొహం పెట్టి తడుపుకుంటూ, ఆ పాలని వేలితో తీసి, ఆవిడ మొహమ్మీద జల్లి, “ముసలి బేబీ! మొత్తం ఓపెనైపోవాలి! ఉండు సిగరెట్టోటి వెలిగించుకోనీ!” అంటూ అటూ ఇటూ గడ్డిలో తడిమి, లైటర్ పట్టుకుని, సిగరెట్ వెలిగించుకుని, లాంగ్ పఫ్ ఒకటి పీకి వదులుతూ, “నీ సారోఫుల్ లస్ట్ కహానీ కరెక్టుగా చెప్పు! మళ్ళీ బుస్సు వెయ్యాలని చూడకు! నేను చింపడం కాదు! నా పొట్టిలంజని నీమీదకి వదుల్తా! కుక్కలు చింపిన విస్తరి అంటే ఏంటో తెలుసుగా! నీ పరిస్థితి అదే అవుతుంది మరి!” అంటూ తర్జని చూపించి ఆవిడని బెదిరిస్తూ గట్టిగా అడిగా!

ఇంద్రజ తల దించుకుని, “నేనో శాపగ్రస్తురాలిని! నాకు శాపం ఉంది! అందుకే ఆ శాపం ప్రకారం ప్రతీ రెండు నెలలకొకసారి, ఆ నెలలో పౌర్ణమి నుంచి అమావాశ్య వరకూ భూమి మీద వేశ్యలా బ్రతుకుతూ, అమావాశ్య నుంచి మరల వచ్చే పై పౌర్ణమి వరకూ ఇంద్రజలా బ్రతుకుతూ ఉన్నా!” అని చెప్పింది! నేను ఇంకో రెండు దమ్ములు పీకి, సిగరెట్ ని దూరంగా విసిరేస్తూ, నా వళ్ళు విరుచుకుంటూ, “హ్మ్! శాపం! అదీ వేశ్యలా బ్రతకమని! ఈసారైనా నిజం చెబుతున్నావా? నమ్మొచ్చా?” అని అనుమానంగా అడిగాను! ఇంద్రజ నేను నమ్మట్లేదు అన్న ఖంగారులో రెండు చేతులూ నెత్తిమీద పెట్టుకుని, “సత్తెప్రమాణంగా చెబుతున్నా! నేను శాపగ్రస్తురాలిని! నాకు శాపం ఇచ్చింది, నా కొడుకే! ఒట్టు!” అని, అమాయకంగా కళ్ళు మిలమిలా ఆర్పుతూ చెబుతూనే, నా నెత్తిన 100 టన్నుల న్యూక్లియర్ బాంబ్ వేసింది!
​