Chapter 035.1

కొత్త బిళ్ళ(లు) - 1!

లల్లీ, దాని మనసులో “పెద్ద పాము కనిపెట్టేసింది! ఇంకేం రెచ్చిపోదాం!” అనంటూ ఉంటే, “సుమత్తని ప్రేమగా దెంగుదామే! ఇప్పటివరకూ రఫ్ సెక్స్ ఏ చేశా!” అనంటూ పొరబాటున టెలీపతీలో చెప్పా! వెంటనే అనూ, “అమ్మనాదొంగమొహాల్లారా!! సుమిత్రపిన్నిని దెంగడానికి మీరాడిన నాటకమా ఇది? మీ నఖరాలకి అంతు లేకుండా పోతోంది! రోజు రోజుకీ మీతో మా చెడ్డ ఇబ్బందైపోతోంది! మొన్నటిదాకా నువ్వు వేషాలేస్తే లల్లీ కనిపెట్టేది! ఇప్పుడు ఇద్దరూ కలిపి వేస్తున్నారు! ఇంకేం కనిపెడతాం? ఇక అందరికీ మీ చేతుల్లో జోడు వాయింపుళ్ళేనా? ఆ పెద్దావిడ స్టెల్లాని కూడా వదలరా? ఎక్కాల్సిందేనా?” అని మెల్లగా గుణుస్తూ, గొణిగింది! లల్లీ దానికి సమాధానంగా, “తప్పదు కదే పాంపిల్లా! పుస్తకం లో ఏం వ్రాసారో గుర్తుందా? నేను ఇంట్లో ఆడాళ్ళు అందరితోనూ లెస్బియన్ చెయ్యాలి! వీడూ వాళ్ళందరితోనూ సెక్స్ చెయ్యాలి! మేమిద్దరమూ కలిసి కూడా సెక్స్ చెయ్యలి! తర్వాత అమ్మకి కడుపు చెయ్యాలి! ఇవీ ప్రీ-రిక్విజిట్స్! ఈ లెక్కన, స్టెల్లాని కూడా ఎక్కాల్సిందే కదా? పైగా మా ముత్తాతా, ముత్తమ్మ తప్ప ఇంకెవ్వరూ మీద చెయ్యి వెయ్యలేదు అంటోంది! మనకి తెలిసి విస్సూ తాత నలుగురిని ఎక్కాడు! ఇప్పుడు ముగ్గురు లేరు! ఇంక మిగిలింది స్టెల్లానే కదా! అంటే, ఇప్పుడు మన కుటుంబ పెద్ద అమ్మమ్మ కాదు! స్టెల్లా! తాను అమ్మమ్మకే పిన్ని అవుతుంది కదా? నా ఉద్దేశ్యంలో రెండో గ్రంథంలో స్టెల్లాకి చాలా ఇంపార్టెన్స్ ఉంటుంది! అందుకే ఆవిడకి అంత క్యాన్సర్ ఉన్నా ఇంకా బ్రతికుంది!” అనంటూ ఉంటే, నేను సుమీ సన్ను చుట్టూ నాలికతో సున్నాలు చుడుతూ ఉంటే, కాళ్ళకి వ్యాక్సింగ్ ఎప్పుడో మండపంలో చేయించుకుందేమో, చాలా రోజులయ్యింది కదా! తన తొడల మీద నూగారు బొచ్చు నిలబడి నాకు సవ్వగా వత్తుకోసాగింది!

ఈలోపు లల్లీ, “స్టెల్లా సంగతి తర్వాత! ముందర ఈ మకరందాన్ని జుర్రేద్దాం! ఒసే అనూ! మీ అమ్మపూకులు మూడిటినీ ఆ నల్ల చిరుతలని సెట్ రైట్ చెయ్యమనవే! ఆ రెండిటినీ కాపలాకి వాడుకుంటే మీకూ లోడ్ తగ్గుతుంది!” అనంటూంటే, సుమీ లల్లీ పిర్ర పిసికి, “ఇంతకీ నీకు నీరసం తగ్గిందా?” అని ప్రేమగా అడిగింది! అది “పర్లేదు! పొట్ట నిండింది! రెండు సళ్ళు ఖాళీ చేసి మూడోది తాగుతున్నాగా!” అని అంది! “సరే సరే! మొత్తం ఖాళీ చెయ్యకు! మనం దెంగులాట ఆడేప్పుడు, కొంచెం మిల్క్ షవర్స్ ఉంటే బావుంటుంది!” అనంటూ, నేను అత్త సన్ను వదిలి, తేరుకున్నట్టు యాక్టింగ్ చేస్తూ లేచి ఒళ్ళు విరుచుకోసాగాను! ఈలోపు అమ్మ అవీని తట్టి, “వాళ్ళిద్దరినీ ఒక తన్ను తన్నవే! ఇద్దరు కోతులూ కూడబలుక్కుని వేషాలేస్తున్నారు! రేపు మాసికం పెట్టాలి! ఇవేవీ కుదరవు ఇంక! బుద్ధిగా పక్కకి పొమ్మను ఇద్దరినీ” అని అనేసరికి, నేను “అమ్మాహ్! ఏం పర్లేదే!” అని గొణిగేసరికి, అమ్మ ఈసారి కొంచెం కటువుగానే, “గుద్ద మూసుకో నాకొడకా! అది ముట్టులో ఉంది! ఇవాళ మూడోరోజు! రేపు నాలుగు! రేపు పొద్దున్నే మంత్రం చెప్పడానికి అది పనికి రాదు! మాసికం ఎట్లా పెట్టాలనుకుంటున్నావ్? కొంచెమైనా ఆలోచించావా? అసలు మీ ఇద్దరికీ ఏ పిచ్చ పడితే ఆ పిచ్చే!” అని విసుక్కునేసరికి కానీ, లల్లీ కి 4త్ డే, మంత్రానికి పనికిరాదు అన్న విషయం ఇద్దరికీ గుర్తు రాలే! ఇద్దరమూ నాలిక కొరుక్కుంటూ ఒకళ్ళని ఒకళ్ళం చూసుకుంటూ, సుమత్తని వదిలేసి, ఇద్దరమూ దిగ్గున లేచి కూర్చుని బుర్ర గోక్కుంటూ ఉండగా, లల్లీ దృష్టిలో, దిగులుగా చెరువు దగ్గరే కూర్చుని ఉన్న స్నప్నిక కనపడి, “ఒరేయ్! ముందర ఈ బర్రె సమస్యేంటో చూద్దాం! పద పద!” అనంటూ మంచమ్మీద నుంచి దిగి చెరువుకేసి నడవసాగింది!

అదెందుకో ఆగి, ఒక్కసారి వెనక్కి చూసేసరికి, అమ్మ, అమ్మ పక్కనే పారూ, పారూ పక్కనే అవీ కనిపించి, అది మళ్ళా నాలిక కొరుక్కుంటూ, “అమ్మమ్మ చూస్తే మమ్మల్ని చంపేస్తుంది! ఇద్దరూ పక్క పక్కనే పడుకున్నారు! జరగండి! దూరం జరగండి!” అనంటూ పరిగెత్తుకుంటూ మంచానికి రెండో పక్కకి వెళ్ళి, అమ్మని దింపి, చెయ్యి పట్టుకుని నేనున్న రెండో వైపు తీసుకొచ్చి, పడుకోపెట్టి, “సుమత్తా! రేపు మాసికం అవ్వగానే తగులుకుంటాం! అప్పటిదాకా ఓపిక పట్టు! ఈలోపు మాకు ఒక పంతులమ్మని సజెస్ట్ చెయ్యి!” అని అడిగింది! సుమత్త నవ్వుతూ, “ఎట్లానూ చిన్నత్తయ్యకి సగం మంత్రాలు వచ్చు! ఏ మాయో చేసి, నువ్వు మిగిలిన మంత్రాలు చిన్నత్తయ్య బుర్రలోకి ఎక్కించేసావనుకో, ఓ పనైపోద్దిగా లల్లీ!” అని అనేసరికి, నేనొక్కసారి ఊపిరి పీల్చుకుంటూ “కదా! ముసల్దాన్ని మర్చిపోయామేంటే? నువ్వా పనిలో ఉండవే!” అని అన్నా! లల్లీ “ఇప్పుడే కాదు! ముందర బర్రె దిగులేంటో కనుక్కుందాం! చూస్తూ ఉంటే, అది ఒక్కర్తే కూర్చుని ఏడుస్తోందక్కడ!” అంటూ దిగి వడివడిగా చెరువుకేసి నడుస్తూ ఉండగా, షడన్ గా వాన మొదలయ్యింది! వడగళ్ళు! పెద్ద పెద్ద ఐసు ముక్కలు పడసాగాయి! ఎంత పెద్ద వాన అంటే ఒక్కో చినుకూ ఠప్ ఠప్ అని మీద పడుతూ ఉంటే, రాయి పెట్టి కొట్టినట్టు దెబ్బ తగిలి అక్కడ చర్మం ఎరుపెక్కసాగింది! వడగళ్ళు నేలమీద పడుతూనే గుప్పెడు గుప్పెడు ఐసు రజనులా విడిపోసాగాయి! ఎప్పుడైతే వాన మొదలయ్యిందో, నేనూ లల్లీ ఇద్దరమూ మళ్ళీ ఒకళ్ళ చేతులు ఒకళ్ళు పట్టుకుని ఆకాశం కేసి చూస్తూ అప్రయత్నంగా గొణిగేసరికి, మేము కబ్జా చేసిన ప్రాంతంలో మాత్రం ఒక పెద్ద గ్లాస్ రూఫ్ క్రియేటయ్యి, వాన మా మీద పడడం ఆగిపోయింది!

కానీ ఆ గ్లాస్ రూఫ్ మీద పడి పెద్దగా టపటపా శబ్దం వస్తూ, చాలా ఇరిటేటింగ్ గా ఉండేసరికి, మళ్ళీ నేనూ లల్లీ ఇద్దరమూ చేతులు పట్టుకుని, ఇంకో మంత్రం గొణిగాము! అంతే, మేఘాలకి చిల్లు పడిందా అన్నట్టు కురుస్తున్న భారీ వాన శబ్దం మాకు వినిపించకుండా పోయింది! దున్నపోతు మీద వాన సామెత ఊరికే రాలే! అంత భారీ వడగళ్ళ వాన పడుతున్నా మహిషి మిల్లీమీటర్ కదల్లే! అట్లానే దిగులుగా కూర్చుని ఉంది! లల్లీ నేనూ ఇద్దరమూ దానికి చెరో పక్కనా కూర్చుని, నేను దాని మొత్త మీద చేతులేసి పిసుకుతూ ఉండగా, లల్లీ దాని భుజాల మీద చేతులేసి, తన వైపు లాక్కుంటూ, “ఏమయిందే బర్రె? ఎందుకే ఇట్లా బాధగా కూర్చున్నావు??” అని అడిగేసరికి అది నా చేతులను తోసేస్తూ లల్లీని గట్టిగా కౌగలించుకుని దాని మెడ వంపులో దూరి భోరున ఏడవడం మొదలెట్టింది! దాని ఏడుపు చూసేసరికి, లల్లీకి అర్థం కాక, “ఏమయిందే? ఏడుపెందుకే? నీ సెలవలు అయిపోయాయా??” అని అడిగింది! స్నప్నిక ఇంకా తాత్సారం చేసింది సమాధానం చెప్పడానికి! అది తాత్సారం చేస్తూ ఉండేసరికి, నాకు మాలో ఎవరికో మూడిందని వెంటనే అర్థమైపోయింది! అదే అడిగేశా! “ఎవరి ప్రాణాలు పట్టుకురమ్మని నీకు పురమాయించాడే మీ యమధర్మరాజు?” అని అడిగేశా! లల్లీకీ అదే అనిపించినట్టుంది, “ఎవరే? ఎవరు వాళ్ళు?” అని అడిగింది! మహిషి ముక్కెగబీలుస్తూ “మన్నించండి! ఎవరో నాకూ తెలియదు! ఆ ప్రాణాలు తీసే కార్యక్రమం మీ చేతుల మీదే జరగాలి అంట! ఇక్కడున్న వాళ్ళలో ఒకరి ప్రాణాలు మీ చేతుల్లో పోవుట తథ్యం! ఎవరో, ఎట్లానో, ఎప్పుడో కూడా తెలియదు! కానీ ఇది ఆ మహాద్రష్ట మీకు మీ ఆత్మస్థైర్యానికి పెడుతున్న పరీక్ష! ఈ పరిస్థితులను మీరు నిబ్బరముగా ఎట్లా దాటగలుగుతారో అది మీ మానసిక సంతుల్యం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది!

నేనొచ్చి మీతో ఇట్లా, ‘మీ చేతుల్లో మనవాళ్ళలో ఒకరు చావబోతున్నారు’ అని చెప్పాలని నన్ను సమవర్తి ఆజ్ఞాపించారు! మీరు ఆ మహామాంత్రికుడిని ఎదుర్కొనడానికి శారీరికముగా మానసికముగా సన్నద్ధమైనారో లేదో తెలుసుకొనుట కొరకే, ఈ అమంగళకార్యాన్ని నా భుజాల మీద మోపినాడు! నేను వలదు వలదు అని ఎంత వేడుకున్నా నా మొర ఆలకించలేదు! పైగా, నా ప్రారబ్దఫలమున, నేనే ఈ దుర్వార్తని మీకు చేరవేయవలెనని ఉన్నదట! నన్ను మన్నించండి!” అనంటూనే భోరున ఏడవసాగింది! ఎవరి గోలలో వాళ్ళు ఉండేసరికి, దీని ఏడుపు లక్కీగా ఎవరికీ వినపడలే! ఎవరి గోలలో వాళ్ళున్నారు! నలుగురు లోచనులు, ఇంకా వానతో పాటు పడుతున్న వడగళ్ళని ఒక చోటకి కుప్పలాగా చేరుస్తూంటే, ఇందూ, ఇత్సీ వాటిని బెడ్ లాగా పేరుస్తూ ఆ మంచుతో ఆడుకుంటూ ఉన్నారు! స్కేటింగ్ చేసినట్టు చేస్తూ జర్రుజర్రున ఆ మంచు ముక్కల మీద జారుతూ ఉన్నారు! వినయా-శంతనూ-లతీ ముగ్గురూ నల్ల చిరుతలను తీసుకుని అక్కడికే వెళ్ళి, ఇంద్రాణిని కూడా కలుపుకుని వైద్యం చేస్తున్నరు! నేనార్డర్ వేసినట్టే సవీ-స్వానీ-పుష్పా మూడు దిక్కులు కాపలా కాస్తూ ఉన్నారు! లల్లీ భయం భయంగా చుట్టూ చూస్తూ “ఎవరి ప్రాణాలే? అదీ మా చేతుల్లోనా? నీయమ్మ బర్రెదానా? సరిగ్గా చెప్పేడవ్వే?” అంటూ ఖంగారుపడుతూ ఒకేసారి దాన్ని అడిగేసరికి, అది ముక్కెగబీలుస్తూ ఉండిపోయింది! నేనోసారి కళ్ళు మూసుకుని తెరిచి, ప్రశాంతంగా ఆ ముగ్గురు మహనీయులనీ, నాగరాజునీ, అణిర్వేకుడినీ తలచుకుని, “మా చేత ఇంకెన్ని వికృత కార్యాలు చేయిస్తారో మీరు!” అని వాళ్ళని ఉద్దేశ్యించి మనసులో తిట్టుకుంటూ, “లల్లీ! రావే! మ్యాటర్ అర్థమయ్యిందిగా! వాళ్ళు ఎవరో మనమే తెలుసుకుందాం! ఇదే మాట తక్షకనాగము కూడా చెప్పారు! పొట్టిదానికి మాత్రమే తెలుసు ఆ సంగతి! అణిర్వేకుడిని తీసుకొచ్చినప్పుడు తక్షకనాగానికీ నాకు జరిగిన సంబాషణ దానికి చెప్పా! నాకు అడ్డం పడి, ఎవరికీ చెప్పొద్దని మాట తీసుకుంది నా దగ్గర!

తప్పదు! కొన్ని కఠిన పరిస్థితులను మనం ఎదుర్కోవాలి! అప్పుడు కూడా ఆ దరిద్రపుగొట్టు డెసిషన్లు నేనే తీసుకోవాలి! నేను మీరందరూ చెప్పినట్టు ఎట్లా పడితే అట్లా ప్రవర్తించినా, టైమొచ్చినప్పుడు మాత్రం నా బుద్ధి ప్రకారమే పోవాలి! నేను ఎక్స్పెక్ట్ చేసిందే! నేను మర్చిపోయానేమో అని ఆ యమధర్మరాజు గారు మనల్ని ఇంకోసారి టెస్టు చెయ్యడానికి, దీని ద్వారా అదే మెసేజ్ ఇంకోసారి పంపారు!” అనంటూ ఉంటే, నా మాటలు వింటూ ఇంకా ఏడుస్తూ ఉన్న స్నప్నిక, ఒక్కసారిగా ఏడుపాపి ఆశ్చర్యంగా నాకేసి చూస్తూ, “నాథా! నీకు తెలుసా? తెలిసే ఇట్లా ప్రశాంత చిత్తంతో, గుండెనిబ్బరముగా ఉన్నావా?” అని అడుగుతూ ఉంటే దానికేసి ఒక క్రూరమైన లుక్కిచ్చేసరికి, స్నప్నిక ఠక్కున బుర్ర దించేసుకుని నేల చూపులు చూడసాగింది! లల్లీకి మాత్రం ఇది న్యూస్! లల్లీ ఆలోచిస్తూ నాతో ఏదో అనబోతూ ఉంటే, నేను దానికి అడ్డం పడి, “ఈ లంజకి తెలవదనుకుంటా! బుర్ర దించుకుంది! రావే లంజముండా! వచ్చి పాలివ్వు! నాకు కాఫీ కావాలి! ఎవ్వరూ కూడా నన్ను ప్రశాంతంగా పట్టుమని పదినిముషాలు ఉండనివ్వరు! ఎప్పుడూ ఏదో ఒక పెంట నా నెత్తిన పెట్టకపోతే నీకూ, ఆ సవీకీ మనశ్శాంతి ఉండదనుకుంటా! లంజా! నాకు కానీ కామరూప విద్య రావాలీ??? దున్నపోతులా మారి నీ పూకూ-గుద్దా ఏకమైపోయేలా చింపిదెంగకపోతే నా పేరు విన్నూనేకాదే లంజా! రా!!” అంటూ దాన్ని అదిలిస్తూ లేచేసరికి, లల్లీ, “ఒహో! ఆల్రెడీ తెలిసిన మ్యాటరే ఇదింకోసారి చెప్పిందా? అయితే ఖంగారు పడే పనే లేదు! ఆ టైమొచ్చినప్పుడు ఆ స్త్రీ ఎవరో మనకి తెలుస్తుంది! అప్పటిదాకా బుర్ర బద్దలు కొట్టుకోవడం అనవసరం! అమ్మ తిట్టినా కొట్టినా మనకిప్పుడు సెక్స్ కావాల్సిందే! అదే మనకి ఇప్పుడు రిలాక్సింగ్ యాక్టివిటీ! స్టెల్లానా? లేక లోచనులా? అన్నది వాళ్ళ దగ్గరకే పోయి తేలుద్దాం!” అని నా చెయ్యి పట్టుకుని లేవడానికి ప్రయత్నిస్తూ అంది!

లల్లీ మాటలకి స్నప్నిక మరింత షాకవ్వుతూ, “ప్రియే! నీవు కూడానా? ఏంటీ ఈ నిర్లిప్తత? మనలో ఒకరి ప్రాణాలను మీరు తీయవలెను అని చెబుతున్నా మీరు ఇద్దరూ ఇంతటి స్థితప్రజ్ఞతతో ఎట్లా ఉండగలుగుతున్నారు? శృంగారంలో పాల్గొనవలెనని ఎట్లా అనిపిస్తోంది??” అని దాని బర్రె నోరు తెరిచి ఆశ్చర్యపోతూ ఉంటే, లల్లీ, “అంతలా ఆశ్చర్యపోవడానికి ఏముంది? బుద్ధిగా చదువుకుని కష్టపడి పరీక్షలు పాసయ్యి, ఉజ్జోగానికి వెళ్తున్నాం అనగా ఒక రాత్రి మా జీవితాలు మొడ్డగుడిసిపోయాయి! ఏడాది కింద మేమున్న పరిస్థితులకీ, ఇప్పుడు ఈ అడవిలో ఉన్న పరిస్థితులకీ అసలు సంబంధముందా? లేదు కదా? ఆరోజు, మేము మా మామ్మ ఇచ్చిన పెట్టెను తెరవగానే, మా జీవితాలు క్రషర్లో పెట్టిన చెరుకుగడలు అని ఇద్దరికీ అర్థమైపోయింది! ఈ క్షణాన్ని మనమెలా గడిపాము అన్నదే మాకు ఇంపార్టెంట్! వచ్చే క్షణానికి ఏమవుతుందో ఊహించేంత తీరుబాటు లేదు మాకు! కనుక పోయి నీ యజమాని అదే, ఆ సమవర్తి యమధర్మరాజు గారికి చెప్పు! సర్వసన్నద్ధులమయ్యే ఉన్నాము మేము! ఏదో ఒక లిప్త ఖంగారు పుట్టిన మాట వాస్తవము! కానీ అది మానవ నైజము! తప్పదు! ఆ మాత్రం చాంచల్యం లేకపోతే మేము మానవులుగా ఎందుకు మరుజన్మని పొందుతాము? అణిర్వేకుడూ, ప్రసత్యా, ప్రముఖిలగా ఉన్నప్పుడే మాకు ఈ చాంచల్యం ఉన్నది! ఆ చాంచల్యము తొందరపాటు వలనే, మేము మరల ఇట్లా మానవుల్లా పుట్టాం కదా!!” అనంటూ దాని ప్యాంటీ దులుపుకుంటూ లేచి నా పక్కకి వచ్చి, “పదరా పోదాం! ముందర రేపటి మాసికాల సంగతి చూడాలి!” అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని వంటలు వండే ప్లేసుకి నడవసాగింది! స్నప్నిక ఆశ్చర్యంగా నోరు తెరుచుకునే యాంత్రికంగా మాతో రాసాగింది! మంచం వైపు చూసేసరికి, అవీని కుమ్ముతోంది అనుకుంటా, సుమత్త పారూని తన వళ్ళోకి లాక్కుని పడుకోబెట్టుకుంది! అవీ-అమ్మా ఇద్దరూ నీరసంగా పడుకుని ఉన్నారు!

మొత్తానికి సుమీ దెంగుడు కార్యక్రమం పోస్ట్పోన్ అయ్యి, నేనూ లల్లీ ఇద్దరమూ ఒకళ్ళ చెయ్యి ఒకళ్ళు పట్టుకుని ఆదర్శ దంపతుల్లా నడుస్తూ ఉంటే, మా వెనకాలే బర్రెలా మారి స్నప్నిక మెల్లగా నడుస్తూ, వంటల ప్లేసుకి చేరుకునేసరికి, వానతో పడిన వడగళ్ళన్నీ తెచ్చేసారనుకుంటా! సుమారు ఒక ఇరవై ఇరవైఅయిదు అడుగుల స్క్వేర్ స్కేటింగ్ రింక్ తయారు చేసేసారు లోచనులు! స్టెల్లాతో సహా, పిల్లపూకులందరూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఆ మంచు మీద జర్రున జారుతూ ఆడుకుంటున్నారు! అన్ని నగ్నపరువాలు, అందునా నలుగురు కన్నెలు! వాళ్ళ చిట్టి చిట్టి సళ్ళూ, బుజ్జి బుజ్జి గుద్దలూ చూపెడుతూ ఉంటే, నేనాగినా, నా సుల్లిగాడాగుతాడా! మా నాన్న చావుబతుకుల్లో ఉన్నప్పుడే, అమ్మని పొదవి పట్టుకునేసరికి, సిగ్గులేనోడు, ఠింగున లేచి నుంచుండే! ఇప్పుడు పూకులు చింపడమే వ్యాపారంగా పెట్టుకున్నాడు! ఇప్పుడు ఆగుతాడా? కొత్తగా ఎవ్వనం పొందిన స్టెల్లా, ఇప్పుడిప్పుడే విచ్చుకున్న తమ పరువాలను ప్రదర్శిస్తున్న లోచనులూ, ఇత్తు ముదిరి ఇంతులయిన ఇందూ, ఇత్సీలతోపాటు పసిపిల్లలా ఆటలాడుతూ ఉంటే, స్టెల్లా భారీ తెల్లందాలు ఊగడం చూసి, నేనోసారి మొడ్డ నలుపుకుంటూ, “లల్లీ! ఐ కాంట్! అమ్మ కొడితే కొట్టింది! కనీసం స్టెల్లానైనా దెంగాల్సిందే! మొడ్డాగట్లేదు!” అని అంటూ ఉంటే, స్టెల్లా మంచు మీద పుషప్స్ తీస్తూ తన సళ్ళని ఆ మంచు మీద నొక్కిపెడుతూ, అక్కడ తన సళ్ళ సైజులో పడుతున్న గుంటని చూపిస్తూ ఏదో అంటూ ఉంది! నేను ఎటువంటి చప్పుడూ చెయ్యకుండా ఏ ఉపోద్ఘాతమూ లేకుండా, సైలెంటుగా చుట్టు తిరిగి, స్టెల్లా వెనక్కి వెళ్ళి, మంచు మీద బోర్లా ఉన్న స్టెల్లా కాళ్ళ మధ్యన చేరి, ఏ వార్నింగూ ఇవ్వకుండా సర్రున నా మచ్చగాడితో, స్టెల్లా పూకుమీదో పోటు పొడిచా! పూడిక తీసి ఆరేడు దశాబ్దాలయ్యాయి అని స్టెల్లానే చెప్పిందిగా! మచ్చగాడు కేవలం ఒక సెంటీమీటర్ మాత్రమే దూరి స్టెల్లా బిగిపూపెదాల మధ్యన ఇరుక్కుపోయాడు!

నా పోటు దెబ్బకి స్టెల్లా ఒక్కసారిగా సిగ్గుపడిపోతూ, నొప్పితో విలవిలలాడి ఖంగారుపడుతూ, లేవడానికి ప్రయత్నిస్తూ, “ఊం! ఉం! అబ్బాహ్! ఆహ్హ్!” అంటూ గట్టిగా మూలిగింది! స్టెల్లాకి కోరస్గా నలుగురు లోచనులూ, “ఊం!” అంటూ కోరస్ పాడుతూ, వాళ్ళ పప్పలని పిసుక్కోవడం మొదలెట్టేసరికి, లల్లీ, ప్యాంథర్లకి వైద్యం చేసేశారనుకుంటా, కొంచెం దూరంగా అక్కడే, పడుకున్న ప్యాంథర్ల పక్కనే కూర్చుని, జరుగుతున్న చోద్యం చూస్తూ కూర్చున్న ఇంద్రాణీ-వినయా-లతీ-శంతనులకేసి చూస్తూ, “మీకు రెండు రోజులనుంచీ పగిలిపోతోందిగా! మీరు తెరుచుకున్న మీ పూకులు మూసేసి, కాపలా కాస్తూ ఉన్న అనూ-స్వానీ-పుష్పలతోపాటు, మంచమ్మీద తొంగున్న పారూని కూడా ఇటు పంపి, మీరు కాపలా కాయండి! లోచనులకీ, స్టెల్లాకీ జాయింటు సెషన్ ఇప్పుడు!” అంటూ గదిమింది! కా-కీ అనకుండా నలుగురు మహారాణులూ లేచి ముడ్లు దులుపుకుని, “ఆజ్ఞ! మా ముద్దుల మొగుడు గారూ!!” అనంటూ వయ్యారంగా వాళ్ళ గుద్దలు తిప్పుకుంటూ వెళ్ళిపోయారు! అమ్మమ్మా-ఇంద్రజాదేవీ వాళ్ళకేసి ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ ఉండగానే, అనూ-స్వానీ-పుష్పా-పారూ నలుగురు బిల బిలా వచ్చేశారు! అమ్మమ్మ కుతాపుకోలేక, “అదేంటే! నిన్ను మొగుడుగారూ అని అంటూ వెళ్తున్నారు నలుగురూ! వాళ్ళకి ఏం విద్యలు చూపించావే నీ జిమ్మడిపోనూ? ఎంతమందిని ఈ పొట్టిలంజ పారూలా మారుస్తావే?? దీనొక్కదాన్ని తట్టుకోవడానికే మాకు చుక్కలు కనపడుతున్నాయి! నువిట్లా అందరినీ ఓపెనప్ చేసేసి, వాళ్ళని మా మీదకి అంపకం చేస్తే మనవరాలని కూడా చూడను! పూకు పుండడిపోయేలా కొరుకుతా!” అంటూ ముద్దుగా లల్లీకి వార్నింగ్ ఇస్తూ ఉంటే, పారూ ఎప్పుడు తెచ్చిందో, ఒక బీర్ బాటిల్ తెచ్చి లల్లీకి ఇస్తూ, దానితోపాటు సిగరెట్ ప్యాకెట్ లైటర్ కూడా ఇచ్చింది!

లల్లీ, బీర్ బాటిల్ ఓపెన్ చేసి, సిప్ చేస్తూ సిగరెట్ వెలిగించుకుని, తల పైకెత్తి గాల్లోకి రింగులు రింగులు గా వదులుతూ ఏమీ పట్టనట్టు ఒక కాలు మడతేసుకుని, ఒక కాలు గొంతుక పెట్టి, తొడల మధ్యన ఉన్న ప్యాంటీని డిస్ప్లే చేస్తూ, ఏదో పచ్చగడ్డిలో కూర్చున్నట్టు వడగళ్ళ మీద సమ్మగా ఆరబెట్టుకుని కూర్చుంది! అది కూర్చున్న పోజు చూసేసరికి, స్టెల్లాని వదిలి ఒక్కసారిగా దానిమీద పడాలి అని నాకు అనిపించలేదు అని నేనంటే అది నేను ఆడిన అబద్ధాలలో అతి పెద్ద అబద్ధం అవుతుంది! పారూ కూడా లబ్జుగా లల్లీకేసి చూస్తూ, అందుకుని, “పారూలా కాదు! పారూ వన్ పీస్! నో ఆల్టర్నేటివ్! నాలా నేనొక్కర్తినే! ఇంకొకళ్ళు నా లీగ్లోకి రాలేరు! రారు! సో, అన్ని బొక్కలూ మూసుకుని అక్క చేసేది చూస్తూ ఉండండి! మీ వంటలు మీరు చేసుకోండి! రమమ్మ బిర్యానీ అడిగింది! చేస్తున్నారా లేదా?” అని అమ్మమ్మని గదమాయించి, “ఒసే నా సవతులూ! ఈ పిల్ల పూకులని కెలికేసి, విన్నూగాడి జంభం దూరేలా చెయ్యండే! లల్లక్కా, నువ్వూ బీరు తాగేసి ఒక లోచనిని తగులుకోవే! నేను ఈ తెల్లతోలు స్టెల్ల సంగతి విన్నూగాడితో కలిసి చూస్తా!” అనంటూ ఉంటే, లల్లీ దానికి అడ్డం పడి, “ఒసే పారూ! పానకంలో పూకులా మధ్యలో దూరకు! గుద్దమూసుకుని చెప్పింది చెయ్యి! లోచనులను నువ్వు చూసుకో! స్టెల్లా సంగతి నేనూ విన్నూ చూసుకుంటాము! ఇప్పుడు ఈవిడ ఉన్న శారీరిక పరిస్థితిలో రెండు సెషన్స్ తట్టుకోలేదు! పెద్దీ లంజా! ఎక్కడున్నావే? ట్రీట్మెంట్ ఎప్పుడు మొదలెడుతున్నావ్?” అని మత్తుగా అరిచింది! “దీనెమ్మా పీపాలు పీపాలు తాగే లల్లీ, బీరు రెండు సిప్పులేసేసరికి కిక్కెక్కినట్టు అరుస్తోందేంటా?” అని ఆశ్చర్యంగా చూస్తున్న నాతో పారూ నవ్వుతూ “బీరనుకున్నావా నా ముద్దుల మొగుడా?? బీరు సీసాలో పోసిన నాగలోకపు విప్పసారా! మూత టైటుగా నొక్కిపెట్టారంతే! పెద్దీ వాళ్ళు వస్తూ వస్తూ, అక్కడివాళ్ళని అడిగి, నాగలోకపు సారాని ఒక వంద బీర్ బాటిల్స్లో నింపి తీసుకొచ్చారు!” అని అంది!

నేను ఆశ్చర్యపడుతూ, “నాగలోకంలో బీరు బాటిల్స్ ఏంటే నీయమ్మా?” అని అడిగేసరికి, “ఏమో? ఉన్నాయి! అయినా నువ్వింకా లాజిక్కులు వెతుకుతున్నావా? తాళి కట్టిన పెళ్ళాం నీకు చెల్లెలెట్లా అయ్యింది అన్న దానికి లాజిక్కు అక్కర్లేదు! ఇట్లా కారడవిలో వంటిమీద గుడ్డల్లేకుండా నీ ముత్తవ్వని దెంగడానికి లాజిక్కక్కర్లేదు! నాగలోకంలో బీరు బాటిల్స్ ఎట్లా వచ్చాయో దానికి మాత్రం లాజిక్ కావాలా? నీయబ్బ! ఇంతకీ ముత్తవ్వ పూకు చూశావా లేదా?” అని నా మీద అరిచింది! బాటిల్ తెస్తూ తెస్తూ అది కూడా రెండు గుటకలేసిందేమో అన్న అనుమానం పొడసూపుతూ ఉండగా, నేను “ఉమ్మ్! ఇదేదో టేస్ట్ చెయ్యాల్సిందే! ఏదీ నాకో గుక్క ఇవ్వవే?” అని ఆశగా అడిగేసరికి, అమ్మమ్మ లేచివచ్చి మంచులో బోర్లా పడుకున్న స్టెల్లాని కదలకుండా నా చేతులలో బంధించి, తన మీద బోర్లా పడుకుని ఉన్న నా పిర్ర మీద ఒక తన్ను తన్ని, “ నా లలితాంబకి రేపు మాసికం పెట్టాలి! గుద్ద మూసుకుని రేపటిదాకా ఆగు! పిండాలు వదిలాక నీ ఇష్టం! ఒసే లల్లీ! నువ్వు పక్కకిపోయి తాగవే! ఈ తాగుబోతు సచ్చినోడు నీ చేతిలో బాటిల్ లాక్కున్నా లాక్కోగలడు! పూకు చూసినా, మందు చూసినా క్షణమాగలేడు సుల్లిగాడు!!” అంటూ బలవంతాన లల్లీని లేపి దూరంగా లాక్కెళ్ళిపోసాగింది! లల్లీ “అమ్మమ్మా! ఆగవే! స్టెల్లా మామ్మని ఇద్దరమూ కలిపి చేసేస్తే ఓ పనైపోతుందే!” అంటూ అరుస్తూ ఉన్నా ఏమీ వినపడనట్టు దాన్ని దూరంగా లాక్కెళ్ళి, జీపుల దగ్గర కూలేసి, వేలు చూపిస్తూ, “నాకు మాసికం మంత్రాలు వచ్చు! ఈ ఒక్క రోజుకీ, అన్ని బొక్కలూ మూసుకుని వాడికి కొంచెం దూరంగా ఉండి చావు! పిండాలు వదిలేశాక నీ ఇష్టం! ఇందాకే ముట్టుపూకుని గంటన్నర దెంగించుకున్నావుగా! అది చాలులే ఈ పూటకి!” అనంటూ వేలు చూపించి వార్నింగ్ ఇచ్చి దానికి కాపలాగా అక్కడే కూర్చుని, లల్లీ చేతిలోని బీర్ బాటిల్ లాక్కుని అదీ తాగసాగింది!

స్టెల్లా మాత్రం ఇదంతా ఆశ్చర్యంగా నోరెళ్ళబెట్టి చూస్తూ ఉంది! ఉండదా మరి? ఇట్లా పచ్చిగా కొట్టుకుంటూ ఉండే విస్సూ తాతనీ, స్వరాజ్యం అమ్మమ్మనీ, ఎప్పుడో స్వాతంత్రానికి ముందర చూసింది! కొంచెం కూడా తేడా లేకుండా, వాళ్ళలానే పచ్చిగా బూతులు మాట్లాడుకుంటూ వయసుతో పని లేకుండా గిల్లికజ్జాలు పెట్టుకుంటూ ఉన్న అమ్మమ్మనీ, లల్లీనీ చూస్తూ తలని కొంచం వెనక్కి తిప్పి, “స్వరాజ్యం కూతురివి అన్నీ విస్సూ పోలికలే! అచ్చు విస్సూ మాట్లాడినట్టే గదమాయింపుగా మాట్లాడుతోంది! ఇంక నీ చెల్లెలు అచ్చు తన అమ్మమ్మలానే ఉంది!” అని అనసాగింది! నేను వంగుని తన బుగ్గమీద ముద్దుపెట్టుకుంటూ, “మా ఇంట్లో స్టాంపులు ఎక్కువ! ఒకళ్ళ పోలికలు ఒకళ్ళకి దిగిపోయాయి!” అనంటూనే, నా మొత్తని ముందరకి ఊపాను! మచ్చగాడు ఇంకో సెంటీమీటర్ లోనకి దూరేసరికి, “ఉమ్మ్! ఉఫ్ఫ్!” అంటూ మూలిగింది స్టెల్లా! సరిగ్గా అదే సమయములో నలుగురు లోచనులూ కోరస్గా “అక్కా! ఉం! ఉఫ్ఫ్!” అంటూ మూలిగారు! తలెత్తి చూద్దును కదా! ఇందీవర పుష్పం చేతుల్లో, కపిష అనూ చేతుల్లో, హరిత పారూ చేతుల్లో, నీల స్వానీ చేతుల్లో నలుగుతూ తమకంతో మూలుగుతున్నారు! మొట్టమొదటిసారి, వాళ్ళ బిళ్ళలు వాళ్ళు నలుపుకోకుండా, వీళ్ళు నలుపుతున్నారేమో, కళ్ళు మూసేసుకుని, శరీరాలని వాళ్ళకి అప్పగించేశారు! అదే గొణిగాను స్టెల్లా చెవిలో! “చూడు! నిన్న కాక మొన్న పగిలిన పూకులు! ఎట్లా సహకరిస్తున్నారో! భూమి పుట్టినప్పుడు పూకు చింపించుకున్నావ్! కన్నె పిల్ల కన్నా ఘోరంగా నీ పూకండరాలు బిగపెట్టేశావ్! ఫ్రీ అవ్వు!” అనేసరికి, తను సిగ్గుపడుతూ, కళ్ళు మూసేసుకుని, “నువ్వే చేసుకో! నన్ను సిగ్గు ముంచేస్తోంది!” అంటూనే “స్స్స్!” అని ఇంకోసారి మూలిగి “ఈ మంచుకి చలి పుడుతోంది! పక్కకి పోదామా? నువ్వు చాలా బరువున్నావు!” అంటూ గొణిగింది!

నేను దూరిన రెండు సెంటీమీటర్ల లింకు తెగకుండా, నా చేతులను తన పొట్ట కింద దూర్చి, గట్టిగా పట్టుకుని పక్కకి దొర్లాను! ఆ దొర్లడంలో అసలు మగస్పర్శే లేకుండా దాదాపు అరవై ఏళ్ళు బ్రతికేసిన స్టెల్లా తనువంతా నా కింద ఒకసారి నలిగి, మరుక్షణంలో నా పైకి వచ్చి, ఇంకో క్షణంలో నా కింద నలిగేసరికి, “ఉమ్మ్! ఇస్స్!” అంటూ మూలుగుతూ స్టెల్లా భావప్రాప్తి పొందుతూ నా మచ్చగాడికి తన ఫిరంగి రసాలతో అభిషేకం చేసేసి, నా చేతుల్లో తోటకూర కాడలా వేళ్ళాడిపోయింది! నేను ఒక సారి గృహాప్రవేశం చేసాక ఆగేరకమా? కానేకాదు! ఇంకో రెండు సార్లు పొర్లేసరికి, పచ్చగడ్డిమీదకి చేరాము ఇద్దరమూ! స్టెల్లాని నా మీద వెల్లకిల్లా పడుకోబెట్టుకుని, నా మచ్చగాడితో, రసాల చెమ్మతో తడి తడిగా ఉన్న తన పూద్వారమ్మీదో పోటు పొడిచేసరికి, స్టెల్లానా మెడ వంపులో తన తల వేళ్ళాడదీసి, తల తిప్పి, నా చెవిని చిన్నగా మునిపంటితో కొరుకుతూ, “మునిమనవడా! మెల్లగా! ఏనాడో పూడుకుపోయిన బావిలో ఏతం వెయ్యడానికి చూస్తున్నావు! ఇట్లాంటి వింత వింత భంగిమలు మనకి అవసరమా? శరీరానికి యవ్వనం ఇచ్చావేమో కానీ, మనస్సు ముసల్దే! నాకేవేవో వింత భావనలు కలుగుతున్నాయి! ఎప్పుడో అయిదు పుష్కరాల ముందరే నేను మర్చిపోయినదానిని ఇవాళ నువ్వు కెలుకుతున్నావు! ముందర వేళ్ళతోనో, చేతితోనో కొంచెం నా పువ్వుని విచ్చుకునేలా చేసి, నీ తొండంతో పొడిస్తే ఈ ముసలిముండా ప్రాణం గుటుక్కుమనకుండా ఉంటుంది! లేదంటే నీ చేతుల్లోనే నే చస్తాను! ముసల్దాని ప్రాణాలు తీసిన పాపం నీకే చుట్టుకుంటుంది! నాకేం?? హ్యాపీగా పైకి పోయి స్వరాజ్యం పప్ప నాక్కుంటా! ఇక్కడ సంక నాకేసేది నువ్వే! తర్వాత నీ ఇష్టం!” అనంటూ నాకో డెడ్లీ వార్నింగ్ పడేసి, చింపినా/చంపినా నాదే పాపం అన్నట్టు ఆరబెట్టుకుని కళ్ళు మూసుకుని నాలికతో నా బుగ్గని నాకుతూ, మునిపంటితో నా గెడ్డంలో వెంట్రుకలు పీకుతూ ఉండిపోయింది!

నేనోసారి దీర్ఘంగా అదేదో ఆస్బెస్టాస్ షీట్స్ యాడ్లో ఆలోచించే రామయ్యలా ఆలోచిస్తూ, గంటన్నర క్రితం మొదటిసారి నన్ను చూసిన ముసలావిడ, నా మీద వంటిమీద నూలుపోగులేకుండా ఆరబెట్టుకుని పడుకుని, నన్ను వరసబెట్టి పిలుస్తూ, ఎటువంటి లాగులాటా పీగులాటా లేకుండా, ఎటువంటి నామోషీ లేకుండా నన్ను అజమాయిషీ చేస్తూ వార్నింగ్ ఇస్తూ ఉంటే, నాకు ఫస్ట్ టైం అమ్మమ్మ డైరెక్షన్లో లల్లీతో దెంగులాట గుర్తొచ్చింది! స్టెల్లా మామ్మ వెటకారం చూసి, ప్రపంచంలో ఎక్కడ పుట్టిన వాడైనా, గోదారి నీళ్ళు తాగి పెరిగాడంటే, ఖచ్చితంగా వెటకారం పాలు ఎక్కువ ఉంటుంది అని బాగా తెలిసిన నాకే వెన్నులోంచి ఒకసారిగా వణుకు పుట్టి, “దీనెమ్మ! ముసల్ది ఆఖరి స్టేజ్ లో నాకు దొరికింది! ముందరే దొరికి ఉండి ఉంటే, నా బ్రతుకు దీని మధ్యనా, లల్లీ మధ్యనా అమ్మ మధ్యనా కుక్కలు చింపిన విస్తరే అయ్యుండేది! కొత్త పూకు అనుకుని ఎగబడుతున్నా కానీ, ఇది ముదిరిపోయి మాగిపోయిన దినకంత్రీ ముసలి పూకు!!” అని నాలో నేననుకుంటూ, స్టెల్లాని నా మీదనుంచి పక్కకి దొర్లించడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే, చింతనిప్పుల్లా ఎరుపెక్కిపోయిన కళ్ళతో తూలుకుంటూ ఎప్పుడొచ్చిందో, లల్లీ తూలుతూ వచ్చి నా తొడలను తన్నుతూ, “లవుడేగా! ఒక్కడివే కొత్తపూకుని దెంగేద్దామనే? సుల్లిగాడా! నీ పార్ట్నర్ ఇన్ క్రైం నన్నే మర్చిపోయావు కదరా?” అనంటూ నన్ను తిడుతూ, నా కాళ్ళ మధ్యన సెటిలయ్యి, ఇంకా స్టెల్లా పూపెదాల మధ్యనే ఇరుక్కుని ఉన్న నా మచ్చగాడిని చేతితో బయటకు లాగి, తన అరచేతిలో ఖాండ్రించి ఉమ్మి ఊసి, ఆ ఉమ్మిని నా మచ్చగాడి బలుపుకి కొద్దిగా విచ్చుకున్న స్టెల్లా గులాబీ పూపెదాల మధ్యలో రాసి, చూపుడు వేలితో తన గొల్లిని పొడుస్తూ, లటుక్కున మధ్యవేలుని స్టెల్లా పూపెదాల మధ్యలో దూర్చి వేలుని గోడకుండే బట్టల కొక్కెంలా వంచి పొడవసాగింది! అసలే లల్లీ చేతి వేళ్ళు లేత లేడీస్ ఫింగర్స్ అదేనండీ లేలేత బెండకాయల్లా పొడుగ్గా సన్నగా ఉంటాయని చాలాసార్లే చెప్పుకున్నాం!

లల్లీ దాని సళ్ళూగిపోయేంత స్పీడుగా స్టెల్లా పూకులో తన మధ్యవేలితో వీరంగమాడేస్తూ ఉంటే, మునిపంటితో నా గడ్డం పీకుతూ ఉన్న స్టెల్లా, ఒక్కసారిగా నా బుగ్గ కొరికేసి, “ఆహ్! అమ్మాహ్! పిల్లాహ్! మెల్లగాహ్ ఆహ్! ఆహ్! ఆహ్! మెల్లగాహ్!” అనరవసాగింది! ముసల్దైనా కంచు కంఠం! నా చెవి దగ్గరే అరుస్తూ ఉంటే, నాకు చిరాకు దెంగి, తన తలని నా పెదాల దగ్గరకి లాక్కొచ్చి, నా పెదాలతో స్టెల్లా పెదాలను లాక్ చేసేసరికి, ఒక్కసారిగా ప్రశాంతత వచ్చింది! లల్లీ వేళ్ళు లోనకి దూరి బయటకు వస్తూ చేస్తున్న స్లర్ప్ స్లర్ప్ సౌండ్స్ కాక, ఇంకేవీ సౌండ్స్ రావట్లే! దీనెమ్మ లోచనులు అప్పుడే బొజ్జుండిపోయారా? అని కనుకొలకల్లోంచి వాళ్ళకేసి చూసేసరికి, నా పెళ్ళాలు బాసెంపట్టెసుకుని కూర్చుంటే, వాళ్ళ ఒళ్ళలో చేరి, మెలికలు తిరుగుతూ, వాళ్ళ అడ్డ పెదాలు నా పెళ్ళాల పెదాల మధ్యలోనూ, నిలువు పెదాలు, చేతివేళ్ళ మధ్యలోనూ బందీలైపోయి, నిశ్శబ్దంగా పూకులు కెలికించుకుంటూ ఉన్నారు! ముందర స్టెల్లా పని పూర్తి చేసేద్దాం అని నా చేతులను స్టెల్లా సళ్ళ మీద వేసి, మెల్లగా మసాజ్ చేస్తూ, స్టెల్లా పెదాలను చప్పరిస్తూ, నాలికని తన నోట్లోకి తోసి, ఉమ్మి జుర్రుకోసాగాను! లల్లీకి పప్ప నాక్కోడానికి సరిపడా రసాలు ఊరినట్టున్నాయి! అది చేతి వేళ్ళని బయటకు తీసి, దాని నాలుకని స్టెల్లా పూపెదాలమీద తాపడం చేసేసింది! ఎప్పుడైతే లల్లీ గరుకు నాలిక స్టెల్లా గొల్లిని రాపాడించిందో ఒక్కసారిగా స్టెల్లా ఉలిక్కిపడి తన తొడలను ఎడం చేసింది! అప్పటిదాకా ఏ బొక్కా దొరక్క, గాల్లోనే ఊగుతూ ఉన్న నా మచ్చగాడికి తన గుద్ద బొక్క కనిపించేసింది! ఇంకేంటి! ఇదే అదను అనుకుని, వెంటనే వాడు మెల్లగా పిర్రగాటలో దూరి, తన గుద్ద బొక్కక్కి ఒకసారి కిస్ పెట్టేసరికి, స్టెల్లా “ఒహ్! షిట్! నాట్ నౌ! నో! షిట్! షిట్!!” అంటూ అరుస్తూ, ఒక్కసారిగా నానుంచి విడిపించుకుని, లల్లీని తోసేస్తూ, లేచి చెరువుకేసి పరిగెత్తడం మొదలెట్టింది!
Next page: Chapter 035.2
Previous page: Chapter 034.5