Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

ఫుట్బాల్ ఆడేసిన మహానుభావులు!​

అక్కడ షాక్డ్ స్టేట్లో స్థాణువులా మణత్త చేతిలో రెండు కాఫీ గ్లాసులతో నుంచుని ఉంది! బహుశా పారూకీ లల్లీకీ కాఫీ కలిపినట్టుంది! మొత్తం వినేసినట్టుంది! మొహాన ఒక చుక్క నెత్తురు బొట్టు లేదు! కళ్ళల్లోంచి నీళ్ళు ఉబుకుతుండగా, తెల్లగా పాలిపోయింది అత్త మొహం! ఏం మారదా? రేపు నువ్వు ఖచ్చితంగా చచ్చిపోతావూ అని అంటే ఎవరికైనా అట్లానే ఉంటది! సమస్య అది కాదు! హరిత అరిచింది మణత్తని చూసి కాదు! అసలు మణత్త దానికి కనిపించే ఛాన్స్ లేనే లేదు! మరదెందుకు అరిచిందా? అని చూసేసరికి, ఏదో భారీ నాగం జరజరా పాక్కుంటూ వస్తున్న శబ్దం మాక్కూడా వినిపించి, నేనూ లల్లీ రోజక్క విడివడి, లల్లీ ఒక్కసారిగా చిటికేసేసరికి, దిగంబరంగా ఉన్న మా వంటి మీద లక్షణంగా బట్టలు ప్రత్యక్షమయ్యాయి! నేనోసారి అణిర్వేకుడి వైపు దీనంగా చూసి, ఎవరొస్తున్నారా? అని చూసేసరికి, కావలి భటులు ముందు పాక్కుంటూ వస్తూ ఉంటే, ముందర తక్షక మహా నాగమూ, వెనుక సపరివార సమేతంగా నాగరాజూ వేంచేస్తున్నారు! వాళ్ళని చూసి అనూ ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి, తన వంటిమీద ప్రత్యక్షమయ్యిన చీర కొంగుని నెత్తిమీద కప్పుకుని ఖంగారుపడుతూ వాళ్ళకి ఎదురెళ్ళింది! ఈలోపు, నంగా పుంగా ఉన్న మిగిలిన గ్యాంగ్ మొత్తానికి వార్ణింగ్ ఇవ్వమని, అందరికీ ఆతిథ్యం రెడీ చేయమని చెప్పి, పారూ సులోచనినీ, స్వప్నికనీ తోలేసింది! నేనూ, లల్లీ, పారూ ముగ్గురమూ అనూ వెనకాలే వెళ్ళి అణిర్వేకుడి బొమ్మ దగ్గరకి వచ్చి ఆగిపోయిన మహనీయులందరికీ సాష్టాంగ ప్రణామాలు చేసి, నేనూ లల్లీ తక్షక నాగము పక్కనే నడుస్తుండగా, అనూ-పారూ నాగరాజు పక్కనే నడుస్తూ దగ్గరుండి వాళ్ళని చెరువు దగ్గరున్న మా అడ్డా మీదకి తీసుకు రాసాగాము! మణత్త మాత్రం ఇంకా షాక్ లోంచి బయటకు రాలేదు! రోజక్క మణత్తని పొదవి పట్టుకుని తీసుకొస్తోంది!

ఈలోపు మా మంత్రాల మరిడమ్మలు మాయలు చేసేసి, అందరి వంటిమీదా సలక్షణమైన బట్టలు సృష్టించేశారు! అట్లానే ఒక పాతిక ముప్పై మంది కూర్చోవడానికి, సింహాసనాల్లాంటి కుర్చీలను సృష్టించి రెడీగా ఉన్నారు! అన్నాలు తింటున్నవాళ్ళందరూ కూడా వాళ్ళ వాళ్ళ ప్లేట్స్ దూరంగా పడేసి చేతులు కడుక్కుని రెడీగా ఉన్నారు! వినయత్త, తెల్లని సిల్కు చీరా, జాకెట్టూ, వంటినిండా నగలూ, మొహాన బొట్టుతో ఎంతో అందంగా చెన్నై ఇంట్లో మేడ మీద ప్రత్యక్షమైనప్పుడు ఉన్నంత మనోహరంగా ఉంది! తక్షక నాగాన్నీ, నాగరాజునీ చూస్తూనే పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, వాళ్ళకి మోకాళ్ళమీద వంగుని నమస్కారం చేస్తూ ఉంటే, అత్త గుద్దని చూడంగానే, సమయం సందర్భం లేకుండా నా మచ్చగాడు వంటిమీదున్న షార్ట్లో ఊపిరిపోసుకోసాగాడు! ఎక్కడినుంచో కిసుక్కున నవ్వు వినపడి చుట్టూ చూసేసరికి, నాగరాజు వెనకాలే వస్తున్న ఒక అతిలోక సుందరీమణి నా కంట పడింది! ఆమె చూపు నా మీద లేదు! నిక్కర్లో బలుస్తున్న మచ్చగాడి మీదే ఉంది! “కంట్రోల్ విన్నూ కంట్రోల్” అనుకుంటూండగానే, తక్షకనాగం, వినయని “శీఘ్రమేవ సుపుత్ర-పుత్రికా ప్రాప్తిరస్తూ! సదా సుఖీభవ! దీర్ఘ సుమంగళీభవ!” అని ఆశీర్వదించేసరికి, వినూ మరింత సిగ్గుపడిపోతూ, లేచి నుంచుని, నెత్తిమీద కొంగు కప్పుకుని, నా పక్కకి వచ్చి ఆల్మోస్ట్ నన్నానుకుని నడవసాగింది! ఆ సీన్ చూసి, ఆ సుందరీమణి కళ్ళల్లో అసూయ పొడసూపడం నా దృష్టిని తప్పించుకోలేదు! ఎవరికీ కనపడకుండా, నేను వినయత్త డొక్కల్లో మోచేత్తో పొడుస్తూ, అత్తకి ఆ అందగత్తెని చూపించి, ఎవరని సైగ చేసా! వినయత్త ఆ అందగత్తెని చూడంగానే మొహం మొటమొటలాడిస్తూ, తల తిప్పేసి ఇంద్రాణికేసి క్రూరంగా చూడసాగింది! నేనూ ఇంద్రాణి వైపు చూడగానే, ఇంద్రాణి ఆ అందగత్తెవరో బాగా తెలిసున్న దానికి మల్లే స్పీడుగా వచ్చి, తనని కౌగలించుకుని, బుగ్గ మీద ముద్దుపెట్టి, తనతోపాటే నడవసాగింది!

ఓ పక్క మణత్తకి ప్రాణగండం ఉందని గుద్దలో గుండు పడి నేను టెన్షన్ తో సతమతమైపోతూంటే, ఇప్పుడు సపరివార సమేతంగా నాగేంద్రులవారు మహాతక్షకనాగముతో సహా ఎందుకు వచ్చారా? అన్న ఆలోచనలతో సరికొత్త తలనెప్పి మొదలయ్యింది! దానికి తోడు ఆ అపురూప సుందరీమణి ఎవరో అర్థం కాకుండా ఉంది! పైగా నాకు తనెవ్వరో బాగా తెలిసిన దానికి మల్లే అనిపించసాగింది! తన కొంటె చూపుల్లో కనిపిస్తున్న ప్రేమా, ఆరాధనా భావం, ఎప్పుడు నా మీద పడిపోదామా అన్నట్టు ఉన్న ముఖకవళికలూ నన్ను పూర్తిగా కెలికేశాయి! ఇంక ఉండబట్టలేక, నేనో అడుగు ముందరికి వేసి, తక్షకమహానాగం కాళ్ళ మీద పడిపోయి, “మహాశయా! చిన్న కబురు పెట్టి ఉంటే నేనే తమ సముఖమునకు వచ్చేవాడిని కదా! ఈ అల్పుడి కోసం మహాశయులు, తమరెందుకు శ్రమపడి ఇంత దూరం వచ్చారు స్వామీ! అసలే కొత్తగా పీకకి చుట్టుకున్న ఒక సమస్యతో సతమతమౌతున్నా! ఇట్లా ఆకస్మికముగా తమరు ఇచటకి వేంచేయుటకు కారణము తెలిపి నా సందేహ నివృత్తి చేయగలరు!” అనంటూ ఇంకోమారు సాష్టాంగం చేసేసరికి, ఆయన చిరునవ్వు నవ్వుతూ, ఏం మాట్లాడకుండా, తన చేత్తో నా భుజం తడుతూ వెళ్ళి ఒక సింహాసనాన్ని అధిరోహించి, అమ్మని దగ్గరకి పిలిచి, తన తలమీద చేయి పెట్టి, “దీర్ఘాయుష్మాన్ భవ! జాగ్రత్త తల్లీ! నీ కడుపులో పెరుగుతోంది నీ బిడ్డలను మించిన శక్తిమంతులు! రానున్న కాలంలో వాళ్ళే ఈ మానవాళికి మార్గనిర్దేశం చేసే వాళ్ళు! జాగ్రత్త తల్లీ!” అని అన్నారు! ఆయనేం చెబుతారా? అని ఆతృతగా ఆయనకేసే చూస్తున్న నాకు బీపీ నషాలానికి ఎక్కేసింది! ఈయనతో కాదని, పక్కనే ఇంకో కుర్చీలో కూర్చుని, నాకేసే ఛిద్విలాసంగా నవ్వుతూ ఉన్న నాగరాజు గారి దగ్గరికి వెళ్ళి, “స్వామీ! తక్షకనాగేంద్రులవారు నాతో పరాచికాలాడుతున్నారు! మీరైనా సెలవీయండి! తమరిలా ఆకస్మికముగా ఇచ్చటకి వేంచేయుటకు కారణమేమిటో?” అనంటూ ఆతృతగా అడిగాను!

ఇంతలో ఇంద్రజాదేవి వచ్చి ముందర తక్షక మహానాగానికీ, తరువాత నాగరాజుకీ అభివాదం చేసి, నా చెవిలో “నేను అన్నీ విప్పి, నా పూకు ప్రశాంతంగా నాకించుకుంటూ, నీకు విడమరచి చెబుతా! ఓ నస దెంగమాకు! ఇంకో మహాఘట్టానికి సమయం ఆసన్నమయ్యింది! అప్పటిదాకా అదిగో నా కూతురు ఓ వైట్ అండ్ వైట్ చీర పక్కనే చేరి, తెగ గోకేస్తోంది చూడూ? అ ఫలాంతర్ ఫగిడిని తొక్కి నార తీయడానికి మెంటల్గా ప్రిపేరవ్వు! మొదటి తోపుకే దాని నోటెంబడి ఛచ్చానురా బాబోయ్ అని అనిపిస్తే నీకు ఊహించనటువంటి సెక్సీ గిఫ్ట్ ఇస్తా!” అని గొణిగి నా గొంతు నొక్కేసింది! ఇంతలో రోజక్క పక్కనే ఏం అర్థం కాక, చెక్క బొమ్మలా నుంచుని ఉన్న మణత్తని చూసి తక్షకనాగేంద్రం చేయి ఊపి దగ్గరకి రమ్మని పిలిచారు! మణత్త అడుగులో అడుగేసుకుంటూ వచ్చేసరికి, నాగేంద్రులవారు సింహాసనం మీదనుంచి లేచి, మణత్త చేయి పట్టుకుని దూరంగా తీసుకెళ్ళసాగారు! నేనూ-లల్లీ-పారూ-అనూ నలుగురమూ ఒకళ్ళ మొహాలను ఒకళ్ళు చూసుకుంటూ వారి వెనకాలే వెళ్ళబోతూ ఉంటే, నాగరాజు, “వత్సా! అది నీ అనువు కాదు! నీ అత్తది! తననే మాట్లాడుకోనీ! నువ్వు ఇటురా! నీకో కొత్త పరిచయం చెయ్యాలి!” అని అనగానే, వినయత్త ఒక్కసారిగా తాను కూర్చున్న పొజిషన్లోంచి లేచి, “హుఁ! హుఁ!!” అని హూంకరిస్తూ, కోపంగా కాళ్ళని విస్సాటంగా నేలని తన్నుకుంటూ లేచి నడుచుకుంటూ దూరంగా వంటలు చేసే ప్లేస్ కి వెళ్తూ, “ఒసేయ్! లతీ, శంతనూ! నేను ఏర్పాట్లు చేయడానికి పోతున్నా! నాతో వస్తున్నారా? లేదా??” అని కోపంగానే అడిగేసరికి, వాళ్ళిద్దరూ కూడా వినయత్తలానే కొంచెం విస్సాటంగా లేచి, కనీసం నాగరాజుకి నమస్కారం కూడా పెట్టకుండా, వినయ వెంట వెళ్ళిపోయారు! ఔటాఫ్ క్యూరియాసిటీ సుమత్త, పెద్దీ, ఇత్సీ, ఇందూ, స్వానీ, పుష్పా కూడా వెళ్ళారు!

నేను నాగరాజు ముందర గొంతుక కూర్చునే తల కొట్టుకుంటూ, “అసలేమనుకుంటున్నారు స్వామీ? నన్ను ఫుట్బాల్ ఆడేసుకుంటున్నారు మీ దేవతలందరూ! ఏదో వాళ్ళల్లో వాళ్ళు గొడవ పడకుండా, నానా చంకలూ నాకి, ఉన్న కొప్పులని సఖ్యతగా ఒకే చోట ఉండేలా చేసి షాభాష్ అని నన్ను నేను పొగుడుకునేలోపు, మీరిట్లా వచ్చి పుల్ల పెడతా అంటే మీకిది భావ్యమా స్వామీ? మీరు చెప్పిందానికల్లా తలూపుతున్నా అని నన్ను మీరు మరీ చెడుగుడు ఆడేస్తే ఎట్లా స్వామీ? పొద్దున్నే యమధర్మరాజు గారో మెసేజ్! అంతకు ముందర తక్షక మహానాగమో బాంబ్ వేశారు!” అని కొంచెం నిష్టూరంగానే అంటూ ఉంటే, ఆయన నాతో మరింత పరాచికాలాడుతూ, “ఏంటీ నువ్వా? నానా అగచాట్లూ పడుతున్నావా? ఇంకో 200 మందిని నేను నీకు అంటగట్టినా అందరినీ ఇట్లా ఒకే తాటిపై ఉంచే శక్తిసామర్థ్యాలు నీవి! అమ్మ పుట్టిల్లు మేనమామకి వేరే ఎవరూ చెప్పక్కర్లేదు! అట్లానే నీ గురించి నాకూ ప్రత్యేకముగా ఎవరూ చెప్పక్కర్లేదు! ఏవమ్మా పాతాళలోక యువరాణీ? ఈ సుందరాకారుడి ముందర నిన్ను నిలబెట్టే దాకా నన్ను అగ్గగ్గలాడించేసి, ఇప్పుడు ముందరికి రాకుండా వెనకెక్కడో నీ నెచ్చెలి ఇంద్రాణితో అచ్చికబుచ్చికలాడుకుంటూ కూర్చుంటివేమి? రమ్ము! వచ్చి నీ మానసచోరునితో పరిచయము చేసుకొనుము!” అననగానే, అగ్గిమీద గుగ్గిలమవ్వడం ఈ సారి అనూ, లల్లీల వంతయ్యింది! తక్షక మహానాగము మణత్తతో ఏం మాట్లాడుతున్నారా? అని వినడానికి చెవులు రిక్కించి శతవిధాలా ప్రయత్నిస్తున్న ఇద్దరూ ఒక్కసారిగా అరుస్తూ వెనక్కి తిరిగి, “మామా! మీకిది భావ్యమా? మీరు మరీ కొంటె వారైపోతున్నారు! మీరేమో స్వయానా ఏకపత్నీవ్రతులు! కానీ మీ మేనకోడళ్ళకి మాత్రం సవతులను తీసుకువస్తూనే ఉన్నారు? మా కన్న తల్లులనే మాకు సవతులుగా చేసితిరి! 14 భువనాలలోనూ, గాంధర్వ, యక్ష, కిన్నెర, నాగ, ఇంద్ర, నరకలోకాల ఇంతులు, భూలోక పడతులతోపాటు ఇక్కడే ఉన్నారు!

ఇప్పుడు మీరు కొత్తగా పాతాళలోకము అంటున్నారు! ఇన్ని మార్లు ఏల! ఒకేసారి ఆ మిగిలిన ఆరు భువనాలనుండీ కాంతామణులను తీసుకొచ్చి, మీ మానసపుత్రునకు మనువు చెయ్యండి!” అని ఇద్దరూ రుసరుసలాడుతూ ఉంటే, “పుత్రీ లలితా! నా మేనకోడలూ, నా సోదరీమణీ అలిగినారు అంటే ఒక అర్థమున్నది! నీకు ఒక కొత్త నెచ్చలి దొరుకుతున్నా నీవెందుకు రుసరుసలాడుతున్నావు లలనా? ఏల ఈ ఖేదము? ఎందులకు? ఘడియ మునుపు నీ పంచప్రాణాలూ నీతో ఏమి అన్నాడో మరచితివా? జరిగేది జరుగక మానదు! దానిని మార్చే శక్తి మీకే కాదు! నాకునూ లేదు! నా సోదరసమానుడైన అనివేష తండ్రి మరణ ఘడియలు నాకు ముందే ఎరుక! ఏమైనా ఆపగలిగినానా? లేదే? అయినా పైన ఎవరైనా తథాస్తు దేవతలు తిరుగాడుతూ ఉంటే, ఇప్పుడు నీవన్నట్టే ఆ మిగిలిన ఆరు లోకాల సౌందర్యరాశులూ నా మానసపుత్రుని కోసం పరిగెత్తుకుంటూ వస్తారేమో? ఎవరికి ఎరుక?” అనంటూ ప్రవచనాలు చెబుతూ ఉంటే, “మామా!” అనంటూ అరుస్తూ అనూ లేచి కోపంగా వాళ్ళమ్మ కేసి విస్సాటంగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది! నా మొత్తం ఫ్యామిలీ సెటప్లో ఒక్క రోజక్కా-అమ్మా-అవీ-సవీ మాత్రమే నిర్మలమైన మనస్సుతో ఆ సదరు పాతాళలోక యువరాణి వైపు చూస్తూ ఉన్నారు! అందరూ ఇంక్లూడింగ్ అమ్మమ్మ, ఇంకో పూకు కాంపిటీషన్ వచ్చింది అని కోపంతో కుతకుతా ఉడికిపోతున్నారు! “ఛ! ఛా! అక్కడ మణత్త లైఫ్ రిస్కులో ఉంటే, ఏంటీ నేనిట్లా కొత్త బిళ్ళ కోసం ఆలోచిస్తున్నాను?” అని నన్ను నేను మనసులోనే తిట్టుకుంటూ, “స్వామీ! ఎవరైతేనేమి? నేనే సమస్యలో పీకలోతు కూరుకుపోయానో మీకు తెలియదా? ఇదా మీకు నన్ను పరీక్షించుటకు సమయము? మహాతక్షకనాగేంద్రము అనిన వారు నన్ను మొదటినుంచీ పరీక్షిస్తూనే ఉన్నారు! మీరు కూడానా?” అనంటూ కొంచెం దిగులు నిండిన కంఠంతో అడగసాగాను!

ఆయన తన పీఠమ్మీదనుంచి దిగ్గున లేచి నుంచుని, నా భుజాల మీద చేతులేసి, ఆగండని మావాళ్ళందరికీ సైగ చేస్తూ, “పుత్రికలారా! మీరు మాత్రం నాతో రండి!” అంటూ ఏం చెయ్యాలో తోచక అట్లానే నిలబడి మాకేసే చూస్తూ ఉన్న లల్లీ, పారూకి సైగ చేసి, మా ముగ్గురినీ కూడా మణత్తకి క్లాస్ తీసుకుంటున్న తక్షకమహానాగము వైపు తీసుకుపోయారు! ఇంకా లల్లీ కుతకుతా ఉడికిపోతోంది! దాని బుసలు నా వీపుకి తెలుస్తున్నాయి! “నీయమ్మ నీ పూకుకో దణ్ణమే! కొంచెం ఓపిక పట్టవే బంగారం! అసలే ఇక్కడ మణత్తకి మ్యాటర్ తెలిసిపోయిందని నాకు ఉచ్చ పడుతోంది! ఇంతలో వీళ్ళంతా వందిమాగధులను వేసుకుని దిగబడ్డారు! ఆపై ఇంకో కొత్త ఫిగరు అంటున్నారు! ఏదో ఒకటి చేద్దాం తల్లీ! నువ్వు మాత్రం కంట్రోల్ తప్పకే! ప్లీస్ మెయింటెయిన్ యువర్ కంపోజర్! కావాలంటే నా గుద్ద దెంగుదువు కానీ!” అనంటూ మా మనసులో మాట ఛానల్లో దాన్ని బ్రతిమలాడుకుంటూ బిక్కుబిక్కుమంటూనే నాగరాజు వెంట నడుస్తూ పోయా! మణత్తవైపు చూస్తూ ఉంటే, మహానుభావుడు ఏం చెబుతున్నాడో కానీ మణత్త మొహం మతాబులా వెలిగిపోతోంది! “ఇదేంటి! రేపు చనిపోతా అని తెలిసి కూడా మణత్త ఇంతలా సంతోషపడిపోతోంది! ఈయనేం మంత్రమేశారు అత్త మీద? అత్త మొహంలో వీసమెత్తు కూడా బాధా, దిగులు ఏకోశానా కనపడట్లేదు? ఏం చెప్పారీయన?” అన్న ఆలోచనలు నా బుర్ర తొలిచేస్తూ ఉంటే, నా అడుగుల చప్పుడు విని ఆయన వెనక్కి తిరిగి, “ఏం నాగరాజా! పుత్రి శరత్చంద్రికాదేవిని తన మానసచోరునికి పరిచయం చేసితివా? మనము పోవచ్చునా?” అని అడిగారు! ప్రతిగా, నాగరాజు “స్వామీ! పరిచయం మాత్రమే చేసినాను! మిగిలినది ఇంద్రపుత్రిక తన తలకెత్తుకున్నది! ఆమె చూచుకొనగలదు! మనము మన లోకమునకు బయలుదేరవచ్చును!” అని అన్నారు!

వెంటనే నేను, “ఏంటిది? ఇట్లా వచ్చి, నా నెత్తినో బండ వేసేసి మీరిద్దరూ వెళ్ళిపోతాము అంటే కుదరదు! మొత్తం మీ నోటి వెంటే వినాలి?” అనంటూ గోలపెట్టసాగాను! మణత్త ఒక్కసారిగా ముందరకి వచ్చి, నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుని, “మహానుభావులు! పెద్దవాళ్ళు!! వాళ్ళతో ఇట్లా అమార్యాదగా మాట్లాడొచ్చా? తప్పు కదా? కాళ్ళమీదపడి, క్షమాపణలు అడుగు ముందర! సమస్యేమీ లేదు! నేను దేనికైనా సిద్ధమే! నాగురించి నువ్వు ఖంగారుపడుతూ ఈ మహనీయులని ఇబ్బంది పెట్టకు!” అనంటూ నన్నోసారి కౌగలించుకుని, నన్ను వాళ్ళ కాళ్ళ మీదకి తోసింది! నేను అత్తతో గొడవెందుకులే అని వాళ్ళిదరికీ ఒక్కమారు సాష్టాంగం చేసి, “అల్పుడిని నన్ను మన్నించండి స్వామీ!” అని వేడుకుని లేచి నుంచోగానే, మణత్త, ఇద్దరు పురాణపురుషులు ముందర ఉన్నారు అన్న సోయ లేకుండా నన్ను తుమ్మబంకలా అతుక్కుని నుంచుంది! తక్షకమహానాగము ఛిద్విలాసముగా నవ్వుతూ, “అదీ! అట్లా ఉండాలి! ఏది జరిగినా మన మంచికే! అది మరువకు బాలా! నే చెప్పినది జ్ఞప్తికి పెట్టుకో! భావోద్వేగాలకు లోనయ్యి తప్పుగా చేసేవు! మొత్తం వ్యర్థమవ్వుతుంది!” అనంటూ క్రిప్టిక్ గా మణత్తకి ఏదో చెప్పి, “నేనొచ్చిన కార్యము సుసంపన్నమైనది నాగరాజా! నీదే ఆలస్యము!!” అనంటూ, మా ముగ్గురి తలలమీదా చేతులు వేసి, “ధీర్ఘాయుష్మాన్ భవ! సర్వకార్య విజయ ప్రాప్త్రిరస్తు! సదా సుఖీభవా!” అనంటూ ఆశీర్వదించి “నీతో మాటలాడను! అలిగితిని” అని నాకేసి కొంటెగా చూస్తూ చెప్పారు! “అదేంటి స్వామీ, నేనేమి తప్పిదం చేశా?” అని అడుగుతున్నా వినకుండా, పారూ చెయ్యి పట్టుకుని వెనక్కి తిరిగి నడుస్తూ పోయారు!

ఆయన పారూని ఉద్దేశ్యించి, “బాలా! వీరిరువురూ అగ్ని అయితే నీవు వాయువు! అది మరువకు! సర్వవేళలయందూ వీరిని కనిపెట్టుకుని ఉండుము! వీరిరువురూ దుందుడుకు స్వభావం కలవారు! త్వరలో రాబోయే నీ సోదరీమణికి కూడా వీరిలానే దూకుడెక్కువ! నీవు మువ్వురినీ కనుపాప వలే సదా కాపాడుకుంటూ దీర్ఘసుమంగళివై జీవించుము!” అనంటూ పారూకో స్పెషల్ ఆశీర్వచనము కూడా ఇచ్చి, దాన్ని మధ్యలోనే వదిలేసి, వంటరిగా ఆయన సింహాసనాలకేసి వెళ్ళిపోయారు! ఇంకా నాగరాజుగారు కొంటెగా నాకేసి నవ్వుతూ ఉంటే, “ఏంటిది స్వామీ? ఆయనేమో నా మీద అలిగా అంటున్నారు! ఎందుకో చెప్పట్లేదు! రేపు తాను చనిపోతా అని తెలిసినా, అత్తకి రవ్వంత దిగులూ మనాదీ లేకుండా, మీ ముందరే నన్ను వాటేసుకుని నుంచున్నది! అరే! నాకే గుండె లబలబలాడిపోతూ ఉంటే, ఇంత నిబ్బరంగా నన్ను వాటేసుకుని, మీరున్నారూ అన్న ఇది కూడా లేకుండా నన్ను పిసికేస్తోంది! మీరేం మంత్రమేసారయ్యా మహానుభావా?” అని రవ్వంత ఆశ్చర్యంతో అడిగేసరికి, ఆయన ఇంకోమారు మందహాసం చేస్తూ, “నీకు తెలియపరుచుటకు నాకు అనుమతి లేదు పుత్రా! అయిననూ ఇంకెంత! ఒక దినమే కదా! రేపీపాటికి నీకు మొత్తం అవగతమవును! చింత వీడి, అలిగిన నా సోదరినీ, నా కోడలినీ ఎట్లా బుజ్జగించాలో ఆలోచించుకో! తక్షకేంద్రులవారు చెప్పినట్టు శరత్చంద్రిక నిన్ను వరించి మోహించి వచ్చిన సామాన్య పడతి కాదు! ఇంద్రపుత్రికని ప్రసన్నం చేసుకుని, మొత్తం వివరము తెలుసుకో! మున్ముందు రానున్న పరీక్షా సమయాల్లో, నీకు పాతాళలోకయువరాణి ఎంతో సాయపడగలదు! ఒకటి మనసులో పెట్టుకో! నీ చుట్టూ ఉన్న ప్రతీ స్త్రీకీ ఒక విశేష లక్షణమున్నది! ప్రతీ పడతీ నీకు నీ గమ్యము చేరుటలో సాయపడేందుకే నీ పంచన చేరినది! అది మరువకు!

ఎవరెంత పాలుపంచుకున్నా, అసలు యుద్ధము చేయవలసినది, ఏక జాతకులే! అనగా, యక్షకాంతలూ, బిడ్డలు అనూ-స్వానీ-పారిజాత-లలిత మరియు నీవు మాత్రమే! మీ ఏడుగురికీ కళ్ళలాంటి వారు నీ మాతృమూర్తీ, పుత్రి పారిజాతమూ, రాబోయే నీ కడపటి సోదరీమణీ! వీరందరూ నిన్నూ-బిడ్డ లలితనీ 8 ద్రిక్కులనుంచీ కాచుకునెడివారు! అది మరువకు! మిగిలిన వారిలో ఎవరు ఉన్నా, ఎవరు కాలం చేసినా, ఎవరు నీకు దూరమైనా సరే నీ మడమ తిరగకూడదు! అదొక్కటే నీకు చెప్పడానికి నాకు అనుమతి అయినది! సరి సరి! మాకు వేరొక కార్యమునకు సమయమైనది! మేము నిష్క్రమించెదము! ఇహ నీవు కావలి-రక్షణ బాధ్యతలు, మా నాగభటులకూ, శరత్చంద్రిక వందిమాగధులకూ విడిచిపెట్టి, ప్రస్తుతము నీవు నడుచుచున్న దారినే నిశ్చింతగా ముందుకు సాగిపొమ్ము! దిగ్విజయీభవ!!” అని మరొక్కమారు, మా ఇద్దరినీ ఆశీర్వదించి, వెనక్కి వెళ్తూ వెళ్తూ లల్లీ చెవిలో ఏదో గొణిగి, తక్షకనాగేంద్రులవారితో కలిసి ఒక్కసారిగా మాయమైపోయారు! నాగరాజు వెళ్తూ వెళ్తూ ఏం చెప్పారో కానీ, రుసరుసలాడుతున్న లల్లీ ఫేస్ ఒకే ఒక సెకండ్లో ప్రశాంతంగా మారిపోయింది! ఆఖరి లైన్ విన్నాక కానీ నేను తేడా గమనించలేదు! కావలి భటులు నలుగురే నాగులు! మిగిలిన వాళ్ళ కట్టూబొట్టూ తేడాగా ఉన్నాయి! చూస్తూ ఉంటే, రాక్షులవలే ఉన్నారు అందరూ! అందరి నుదుటినా సూర్యుని రూపంలో బొట్టు ఉంది! గత ఇరవై నిముషాలనుంచీ ఇక్కడ జరిగిన డ్రామాకి తల బద్దలేసిపోతూండగా, నన్ను ఇంకా బల్లిలా కౌగలించుకునే ఉన్న మణత్తని విడిపించుకుంటూ, “అత్తా, పోనివ్వే! బుర్ర బద్దలైపోతోంది! కనీసం ఒక సిగరెట్టైనా తాగి వస్తా!” అనంటూ దూరంగా పోబోతూ ఉంటే, మణత్త “అమ్మాహ్! సవాల్లేదు! నేను చచ్చే క్షణం వరకూ నీమీద పాకే బల్లినే! నిన్ను ఒక్క క్షణం కూడా వదిలి ఉండను! ఆఖరికి నువ్వు కక్కూస్లో కూర్చున్నా, నేను నీమీదే కూర్చుంటా!

ఇప్పటికే చాలా ఆలశ్యమైపోయింది! రానున్న 24/25 గంటలూ నేనే నీ పట్టమహిషిని! నువ్వు నాతోనే ఉండాలి! నువ్వెక్కడుంటే నేనూ అక్కడే! నాకు మూడొచ్చినా, నీకు మూడొచ్చినా ముందర నాకు కార్పించాకే, ఇంకెవర్తి అయినా!” అనంటూ పచ్చిగా మాట్లాడుతూ నన్ను ఇంకా గట్టిగా వాటేసుకుంది! “దీనెమ్మ అత్తయ్యా! నీకేం చెప్పారే తక్షకులవారు? నువ్విట్లా పూర్తి రివర్స్ అయిపోయావు?” అని అడిగేసరికి, అది “నీకనవసరము! ఇప్పుడు నువ్వు సిగరెట్ తాగాలి అంతే కదా? ఇదిగో!” అంటూ షార్ట్ పాకెట్లోంచి, సిగరెట్ ప్యాకెట్ తీసి, నా నోట్లో ఒకటి పెట్టి, లైటర్తో వెలిగించి “తాగు!” అనంటూ, పారూకేసి చూస్తూ, “పారూ! నీ అన్నకి తల బ్రద్దలైపోతోంది అన్నాడు వినపడలేదా? ఇప్పుడే కదా నాగరాజు నిన్ను వీడిని కంటికి పాపలా చూసుకోమన్నారు? పో! పోయి మాంఛి కాఫీ తీసుకురా బిడ్డకి!” అనంటూ దాన్ని అదిలించేసరికి, పారూ, “ఓరి నీ సెకలోయ్! తగ్గు తగ్గు! నీ గుండె రేపటిదాకా కొట్టుకోవాలి! ఫ్యామిలీ దెంగుడు షో అయ్యాకే ఆగాలి! నువ్విలా కొత్తగా మాటలు నేర్చుకున్న దానిలా గలగలా మాట్లాడేస్తూ ఉంటే, ఇప్పుడే టపా కట్టెయ్యగలవు! ఆగాగు పెద్దమ్మా ఆగు! మెల్లగా!” అనంటూ ఉంటే, మణత్త కంట్లోంచి రెండు చుక్కల కన్నీరు కారుతుండగా, “చాలా ఆలశ్యమైపోయిందే పారూ! ఈ తెలిసేదేదో ఒక వారం పది రోజుల ముందరే తెలుసుండి ఉంటే, వీడితో ఇంకొంచెం ఎక్కువ సమయాన్ని గడిపేదాన్ని! ఏం చేస్తాం! నాకింతే రాసిపెట్టుంది! నువ్వు నా గోల వదిలి, పోయి కాఫీ కలిపి తీసుకురా! అట్లానే ఆ వంటలక్కల వంటలు ఎంతవరకొచ్చాయో కనుక్కో! మీ ముగ్గురికీ నేనే ముద్దలు కలిపి పెడతా!” అనంటూనే, షార్ట్ మీదనుంచే నా మచ్చగాడిని పిసికెయ్యసాగింది!

ఇంతలో దూరంగా గంగ నాకూ, లల్లీకీ కాఫీలు తీసుకురావడం చూసి, మణత్త, “ఒరేయ్ కన్నలూ! ఏం జరిగినా నా కూతురికి మాత్రం ఏం తెలియనివ్వకు! అదొట్టి అమాయకురాలు! దాన్ని మీరందరూ జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలి! ముఖ్యంగా లల్లీ! దానికి నువ్వంటే చచ్చేంత ప్రేమ! నువ్వే దాని బాధ్యతలు తీసుకోవాలి తల్లీ” అనంటూ లల్లీ చేతులు పట్టుకుని దాని బుగ్గ మీద ముద్దు పెట్టి, “ఏం జరగనట్టే ఉండండి! ముందర నాకూ, నా కూతురికీ కలిపి ఒక షో వేశాక మిగతా పనులు చూసుకోండి మీరిద్దరూ!” అనంటూ మళ్ళీ నన్ను బల్లిలా అతుక్కుని, దగ్గరకి వచ్చిన గంగతో “ఇంత సేపు ఏంటే రెండు కాఫీలు తీసుకురావడానికి?” అనంటూ మోనోలాగ్ అదేనండీ ఏకపాత్రాభినయం చేయసాగింది! గంగని చూస్తూనే లల్లీ అందుకుని, “డుర్ర్ డుర్ర్! మణత్తా! లాస్ట్ వన్ ఇయర్లో నువ్వు మాట్లాడిన మాటలు కన్నా గత 10 నిముషాల్లో నువ్వు మాట్లాడిన మాటలే ఎక్కువ ఉన్నాయి! ఏం చెప్పారత్తా నీకు నాగేంద్రులవారు? ఇంతలా ఓపెన్ అయిపోయావ్? ఒసేయ్! మీ అమ్మకేదో అయ్యింది! విన్నూని ముట్టుకోవడానికి సిగ్గుపడి ఆమడ దూరం పారిపోయే మీ అమ్మ చూడు వాడినెట్లా వాటేసుకుని నుంచుందో? మీ అమ్మకి అర్జంటుగా వాడి పోటు కావాలంట! నువ్వూ వాటాకి వెళ్తావా? ఓ పనైపోద్ది! మీ తల్లీ కూతుర్లని మేమిద్దరమూ దున్నేస్తే లిస్టులో ఒక పెయిర్ అయినా తగ్గుతారు!” అనంటూ గంగని అడిగింది! అది రుసరుసలాడుతూ, “నువ్వూ ఈ కొత్తగా పొడుగయ్యిన పొట్టిలంజా ఇద్దరూ కలిసి నా రెండు బొక్కలోంచీ రక్తాలు కార్పించింది చాలదేంటే? ఇప్పుడు వీడి చేత కూడా నా పూకు చింపించేద్దాం అని కంకణం కట్టుకున్నారా ఏంటీ? బొక్కలో రూల్ అని నా గొంతు నొక్కేస్తున్నావ్? చేయించుకున్నప్పుడు బానే ఉంటది! వాడు చేశాకే స్టార్స్ కనిపించేది!

ఏం మమ్మీ! నీకేమయ్యిందే తల్లీ? ఆ మహానుభావులు నీతో ఏం చెప్పారే? ఇట్లా ఓపెనైపోయావ్? ఎక్స్పీరియన్స్డ్ హ్యాండ్ వి పోయి పోయి కాగడాతో పూకు గోక్కుంటా అంటావేంటే? నీ మైండ్ దెంగిందా ఏంటీ??” అని ఆశ్చర్యపోతూ అడుగుతూ ఉంటే, దాని చేతిలో కాఫీ గ్లాస్ ఒక చేత్తో పట్టుకుని, రెండో చేత్తో దాన్ని నా రెండో వైపు లాక్కుంటూ, “ఏమో! మీ అమ్మకి తక్షకులవారు ఏం మంత్రం వేశారో ఏంటో? ఆయన వెళ్ళినప్పటినుంచీ నన్ను వదిలితే ఒట్టు! ఇట్లానే బల్లిలా నాకు అతుక్కుపోయింది! తొక్కలో రూల్ కాదే! ఎట్లానూ మీ తల్లీ కూతుళ్ళకి జాయింట్ సెషన్ పెట్టాలి కదా! అదేదో ఇప్పుడే పెట్టేస్తే ఓ పనైపోద్ది అని లల్లీ ఫీలింగ్ అంతే! నువ్వేమంటావే పారూ?” అని ఏమీ బెసగకుండా గంగకి సోపు రాస్తూ పారూని అడిగేసరికి, “నాకోకే! బానే ఉంది! కోరి వచ్చిన పూకుని కాలదన్నుకోవడం మహాపాపం! పెద్దమ్మ కోరిక తీర్చడమే భావ్యం! కానీ…” అంటూ పాజ్ ఇచ్చింది! దాని ఉద్దేశ్యమేమిటో అర్థంచేసుకున్న లల్లీ అందుకుని, “ఏంటీ స్వానీ గోల చేస్తుందనా? ఏం పర్లేదే? నేను దానికి సర్దిచెబుతా! నువ్వు దాని గురించి ఖంగారుపడకు! అయినా విన్నూ, ఒక ఫ్లోలో పోతూ ఉండాలి కానీ, నువ్వు, నెక్స్ట్ నీకే, ఒకరోజంతా నీకే, ఒక నెలంతా నీకే అని నోటి తుత్తరతో ఇకపై ఎవరికీ వాగ్దానాలు చెయ్యమాకురా! సొగం పెంట అయ్యేది నీ నోటిదూల వల్లే! నేనేదో ఒకటి చేసి దీన్ని ఒప్పిస్తా! ఒసేయ్ పారూ, ఏదో ఒకటి చేసి ముందర స్వానీ వాళ్ళమ్మని ఒప్పించు! ఈలోపు నేనోసారి టెలీపతీలో స్వానీకి నచ్చచెప్పి చూస్తా! అయినా వాళ్ళమ్మ వినయత్తతో పాటు అలకా గృహంలో ఉందిగా ఇప్పుడు! పర్లేదు లే! అటునుంచి నరుక్కుని రా!” అని అనగానే పారూ, “సరే లల్లీ! నే పోయి ఆ పనిమీదుంటా! నేనోకే చెప్పేదాకా ఎవరూ అడ్వాన్స్ అవ్వొద్దు!” అనంటూ గిర్రున వెనక్కి తిరిగింది!

నాలుగడుగులు వేసి, ఏదో గుర్తుకు వచ్చినట్టు, ఆగి, వెనక్కి తిరిగి, “గంగా! అదిగో! ఇంద్రాణి పక్కనే ఉన్న ఆ వైట్ అండ్ వైట్ పాతాళలోకం సరుకంట! పోయి ఏవైనా కావాలేమో ఈలోపోసారి అడిగేసి రా! నీకూ మీ అమ్మకీ వేసే షో కి ఆవిడే ఆడియన్స్! మచ్చిక చేసుకో!” అనంటూ గంగకి ఒక టాస్క్ ఇచ్చి, నన్నూ, లల్లీనీ, గంగనీ మణత్తకి వదిలేసి ముడ్డి వయ్యరంగా ఊపుకుంటూ వంటలు చేసే చోటుకు నడిచి వెళ్తూ ఉంటే, దీనెమ్మ! పారూ కట్టిన చిలకాకుపచ్చ బిన్నీ జార్జెట్ చీరలోంచి, దాని పరువాలు కనిపిస్తూ, నాకు కసెక్కిస్తూ, మణత్త చేత్తో రుద్దే రుద్దుడికి, నా మచ్చగాడు ఠింగున లేచి నుంచున్నాడు! గంగ ఆ కొత్త శాల్తీ వైపు అనుమానంగా చూస్తూ, “ఓహో! ఈవిడేనా నీ అమర ప్రేమికురాలు? ఎప్పుడో చిన్నపుడు గురుకులంలో అణిర్వేకుని కథ విని, ఆతడు మళ్ళీ పుడతాడు అన్న ముక్క పట్టుకుని, ఆ పుట్టేవాడే నా మొగుడు! తనని తప్ప వేరొకరిని పెళ్ళి చేసుకోను అని భీష్మించుకుని కూర్చున్న పాతాళరాజు మానసపుత్రిక శరత్చంద్రిక ఈవిడేనా? ఈమె కోసమే అక్కడ అనూ-స్వానీ-పుష్పల అమ్మలు ముగ్గురూ జుట్లు పట్టుకుని పూనకాలొచ్చినట్టు శివాలెత్తి పోతున్నారు?” అని అనేసరికి, నేనొక్కసారి ఈ వెరైటీ లవ్స్టోరీ విని అప్రయత్నంగా ఆ కొత్త ఫిగరుని పరిశీలనగా చూస్తూ, ఒక్కసారి రెండడుగులు వెనక్కి వేసి, నా గతంలోకి వెళ్ళా! నేనలా వెనక్కి వెళ్ళడం చూసిన లల్లీ “ఏంట్రా? ఏమయ్యింది?” అని అడిగేసరికి, నేను వేలెత్తి ఆవిడని చూపిస్తూ, “మన కళ్ళు దెంగిపోయాయే! ఆవిడని సరిగ్గా చూడు!” అని చూపించేసరికి, లల్లీ కూడా తేరిపారా చూసి ఒక్కసారిగా “ఈవిడా?” అని చిన్నగా కేక పెట్టింది!

గంగా-మణత్తా ఖంగారుపడుతూ, ఇద్దరూ కోరస్గా “ఏమయ్యిందే?” అని దాన్ని అడుగుతూ ఉంటే, నేను వాళ్ళని సముదాయిస్తూ, “ఈవిడ మేము పీజీ చేసేప్పుడు కాలేజ్లో కెమిస్ట్రీ ప్రొఫెసర్! లల్లీని ఒకసారి ఒక మినిస్టర్ కొడుకు అల్లరి చేయబోతే, ఇది శివంగిలా వాళ్ళ వెంటపడి కాలేజ్ అంతా పరిగెత్తిస్తూ కుక్కలను కొట్టినట్టు కొట్టింది! అప్పుడు ఈ మహానుభావురాలే, నాన్నకి టైం కి ఫోన్ కొట్టింది! లేదంటే ఆరోజు లోకల్ సెక్యూరిటీ అధికారి చేసిన ఓవరాక్షన్ కి మేము ఓ నలుగురైదుగురిని లేపేసి ఈపాటికి లేడీస్ వింగులో లల్లీ, మగాళ్ళ వింగులో నేనూ, ఇద్దరమూ మద్రాస్ సెంట్రల్ జైల్లో ఉండేవాళ్ళము!” అనంటూ ఆవిడతో మా పరిచయం గురించి చెబుతూ ఉంటే, ఇంద్రాణి శరత్చంద్రికని వెంటబెట్టుకుని మాదగ్గరకి వచ్చి, “విన్నూ! నా బెస్ట్ ఫ్రెండ్ శరత్చంద్రిక! నా ఈడుదే ఇదీ! మా నలుగురితోనూ అదే చోట చదువుకునేది! దీనివల్లే నాకూ, వినయకీ గొడవలయ్యాయని వినయ దీన్ని దూరం పెట్టేసింది! నాతో అలిగినట్టే దీనితోనూ అలిగి మాట్లాడడం కాదు కదా, ఇదున్న ఛాయలకు కూడా రావడం మానేసేసరికి, ఇదీ అవమానంతో ఆ గురుకులాన్ని మధ్యలోనే విడిచిపెట్టి తన లోకం వెళ్ళిపోయింది! గురుకులాన్ని అయితే విడిచిందేమో కానీ, అక్కడ అణిర్వేకుడి గురించి విన్న కథలను విడువలేదు! ఏనాటికైనా తిరిగిపుడతాడు! అతనినే పెళ్ళి చేసుకుంటా అని మంకుపట్టు పట్టి, ఇట్లా మోడులా మిగిలిపోయింది! నువ్వే అణిర్వేకుడి వారసుడివి అని నాకు తెలిశాక నేనే దీనికి కబురుపెట్టా! కానీ ఇది డైరెక్టుగా వస్తే వినయ గొడవపడుతుంది అని ముందుగా నాగరాజ సముఖమునకు పోయి, ఆయన దగ్గర వాగ్దానం తీసుకుని, ఆయన ద్వారా నీ దగ్గరకి వచ్చింది! అయినా వినయ అలిగి వెళ్ళిపోయేసరికి, ఇది తెగ బాధపడిపోతోంది!” అనంటూ శరత్చంద్రిక స్టొరీ చెప్పింది!

లల్లీకి మ్యాటర్ పూర్తిగా అర్థమై, అది నాకోసం పరితపించిపోతూ 21 ఏళ్ళు ఎట్లా బ్రతికిందో అట్లానే ఈ చంద్రిక నాకోసం ఆల్మోస్ట్ 80 ఏళ్ళుగా ఎదురు చూస్తోంది అనేసరికి, దానికి ఈవిడ మీద సాఫ్ట్ కార్నర్ ఏర్పడి, “ఏంటి మేడం! ఈ బండోడి మీద మనసుపడ్డారా? మీ పెళ్ళి అయ్యినట్టే ఇక! వీడి అమ్మాయిల సళ్ళూ, పూకులూ, గుద్దబొక్కలూ తప్ప మనస్సుతో పనేలేదు! వీడికి ఆడవాళ్ళలో అక్కర్లేనిదే మనస్సు! అయినా, ఇక్కడ వీడి కోసం ఇంత కట్ థ్రోట్ కాంపిటీషన్ ఉంది! తెలుసు కదా? అంతే కాదు, ఇక్కడ ర్యాంక్ లెస్బియన్స్ చాలామందిమే ఉన్నాము! ఒక్కటే మొడ్డ కదా! కామానికి టైమూ పాడూ ఉండవు! అందుకే మాలో మేము స్వలింగసంపర్కం చేసుకుంటూ తృప్తి చెందుతూ ఉంటాము! మీకు వీడు కావాలీ అంటే మీరు దానికి కూడా సిద్ధపడాలి! లేదంటే మీరు మీ వల్ల ఇక్కడున్న మిగతావాళ్ళూ చాలా ఇబ్బందులు పడతారు! పైగా ఈ కౌంట్ కూడా ఫైనల్ కాదు! వీడి లిస్టు కొండవీటి చాంతాడంతగా పెరిగిపోతూనే ఉంది! మీలానే రేప్పొద్దున్న కొత్తవాళ్ళు దిగినప్పుడు, మీరు కూడా మనస్ఫూర్తిగా వాళ్ళని ఆహ్వానించగలరు అనుకుంటేనే ముందుకు రండి! పర్వాలేదు, వీడితోనే ఉంటామూ అంటారూ, ‘దేవుడు వరమిచ్చినా పూజారి మోకాలొడ్డాడు’ అన్న సామెత మీరు వినే ఉంటారు! ఇక్కడ ఒకళ్ళు కాదు ఇద్దరు కాదు కనీసం 15 మంది ఆడ పూజరిణులు అదే అదే వీడు తాళి కట్టిన పెళ్ళాలు ఉన్నారు! వాళ్ళందరినీ ప్రసన్నం చేసుకోవాలి తమరిప్పుడు! వాళ్ళల్లో మీ ఆర్చ్ నెమిసిస్ వినయాదేవి కూడా ఉంది మరి! పైగా వీడిట్లా మా అందరినీ అడవుల పాలు చేశాడు! మీరూ మాలో ఒకరిగా కలిసిపోయి, సుఖాలకి దూరంగా ఈ అడవిలో మనగలను అని మీకు నమ్మకముంటే, ఇప్పుడే మీకు గ్రూప్ ఇంటర్వ్యూ పెట్టించేస్తా! మీరు పాసైపోతే వెంటనే మాలో ఒకరిగా ఇక్కడే ఉండిపోదురు! లేదంటే వీడిని మర్చిపోయి, మీరు మీ మందీ మార్బలంతో మీ పాతాళ లోకానికి తిరిగెళ్ళిపోండి!” అంటూ సుత్తి లేకుండా టూ ద పాయింట్, నాతో ఉంటే ఆవిడ పరిస్థితి ఎట్లా ఉంటుందో చెప్పేసింది!

నేను మాత్రం “లల్లీ! ఈవిడగారి కథలో పెద్ద బొక్కుందే! నువ్వు ఓ కమిట్టయ్యిపోమాక!” అనంటూ వార్నింగ్ ఇచ్చేసరికి ఆ శరత్చంద్రికా దేవి మొహం తాను కట్టిన తెల్ల చీర రంగులోకి పాలిపోయి దీనంగా “మానవా?” అంటూ తొలిసారి నోరు విప్పింది!
​