Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

గజిబిజి గందరగోళం – 1 ​

ఆ దెబ్బకి, చందూ, మరింత సిగ్గుపడుతూ, కొంగుతో తన పెదాలకంటిన నా మచ్చగాడిమీదున్న రసాలను తుడుచుకుంటూ, ఇంకొంచెం గట్టిగా “ఛీ! పాడు!!” అని అరుస్తూ పక్కకి దొర్లిపోయి, పూర్తిగా సిగ్గుమొగ్గలవ్వుతూ, ఒక్క ఉదుటున లేచి, దూరంగా చూసుకోకుండా పరిగెత్తుతూ ఇంకా పడుకునే ఉన్న ప్యాంథర్లని గుద్దుకుని బోర్లా పడింది! నేను రవ్వంత ఆశ్చర్యంతో “ఏంటి దేవీ? ఏం చేశానని ఈమె అట్లా పరిగెత్తింది? మరీ అంత సిగ్గా? ఇంత సిగ్గెట్టుకునే నన్ను ప్రేమించీ, మోహించీ ఇన్ని జన్మలెత్తిందా దేవీ? ఈమెతో చఛ్చాం అన్నమాటే!” అనంటూ అడిగేసరికి, పడ్డ అదురుకు దొక్కుకుపోయిన మోచేతులు రుద్దుకుంటూ, ప్యాంథర్ల పక్కనే బాసెంపట్టేసుకుని కూర్చుని సిగ్గుపడుతూనే, నాకేసి దొంగ చూపులు చూస్తూ, “నేను మహాపూజ కోసం ఆగవలె! అప్పటి వరకూ నన్ను పరీక్షించొద్దు! నేను నా తమకాన్ని ఆపుకోలేను!” అనంటూ గొణిగింది! అదే టైంలో ఇంద్రజాదేవి ముద్దుగా నా డిప్పమీదో మొట్టికాయ వేసి, “క్షణంలో తెలివైన వాడిలా ఉంటావు! మరుక్షణంలో నోట్లో వేలుపెడితే కొరకలేనంత అమాయకుడిలా ఉంటావు! తను 100% కన్య! నువ్వు కనీసం కౌగలించుకోకుండా డైరెక్ట్ మీ మచ్చగాడి స్పర్శని పరిచయం చేస్తే, లేచి పరిగెత్తక ఆబగా నోరు తెరిచి నేను చప్పరించేట్టు చప్పరిస్తుందా?” అనంటూ, వంగుని, నా మచ్చగాడిమీద అట్టకట్టిన సినాలి రసాలు చప్పరిస్తూ, వస్తున్న లల్లీ వైపు చూపించి “ఇది రేపుల రంగమ్మ అయ్యిపోయింది కన్నలూ! కొంచెం బాగుచెయ్యరా దాన్ని! నీ మచ్చగాడి మీదున్న ప్రేమ కన్న అదంటే ఉండే భయమే ఎక్కువ అయిపోతోంది! కొంచెం సుధరాయించు దాన్నీ ఆ మంచం మీద పడుకున్న చిట్టి బంగారాన్నీ!” అనంటూనే, నా మచ్చగాడికి తన నాలికతో మాంచి టంగ్ మసాజ్ ఇవ్వడం మొదలెట్టింది!

వస్తున్న స్వానీ పుష్పలిద్దరూ మంచమీదకి పోయి పారూ పక్కనే బజ్జున్నారు!నేను లల్లీకేసి చూసి కొంచెం షాక్ అయ్యా! దాని వంటి నిండా రక్తం చారికలున్నాయి! అది కాదు నాకు షాక్ తెప్పించింది! దాని రెండు అరచేతుల నిండా తెల్లని పూరసాలూ, అక్కడక్కడా ఎర్రని రక్తపు చారికలూ! దీనెమ్మ ఇదేదో చేతులనే మొడ్డలుగా మార్చేసింది అనుకుంటూ ఉంటే, దాని మూతి నిండా కూడా రక్తపు చారికలూ, రసాలే! నాకోసారి మనసులో, నా లల్లీ సుకుమారంగా ఆడపిల్లలానే ఉంటే బావుండు అని అనిపించింది! వెంటనే లల్లీ వంటిమీదున్న రక్తపు చారికలూ, పూరసాల డాగులూ అన్నీ మాయమైపోయాయి! అది నీరసంగా వచ్చి నా ఒళ్ళో తల పెట్టుకుని పడుకుని, “విన్నూ! మాకు స్నానాలు చేయించవా?” అని గారాలు పోతూ అడిగింది! నా మొడ్డ గుడుస్తున్న ఇంద్రజాదేవి, దాని నుదుటన ముద్దు పెట్టి, “ఈపూటకి మీ అల్లర్లు చాలు! కట్టిపెట్టేయండి ఇంక! త్వరగా మీరు అందరూ రిఫ్రెష్ అయ్యి వస్తే, బోలెడు విషయాలు చెప్పాలి మీకు! చంద్రికని మహాపూజ దాకా వదిలెయ్యి విన్నూ!” అనంటూ ఇంకో కొత్త హంబర్ ఫిట్టింగ్ పెట్టింది! నేను ఏదో అనబోతూ ఉంటే, మిసైల్ లాక్ ఆన్ అయినప్పుడు ఫైటర్ విమానంలో మోగే అలారంలాగా, నా చెవిలో గుయ్యుమని శబ్దం వినిపించసాగింది! నేను చెవులను చూపుడువేలితో మూసుకుంటూ, లల్లీ వైపు చూస్తే, దానికీ సేం సిట్యువేషన్! ఏంటా? అని ఆశ్చర్యపోతూ ఏదో అనబోతూ ఉంటే, అనూ కూడా మా వద్దకు దాని చెవులు మూసుకుంటూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, “విన్నూ! ఏంటి? ఏమవుతోంది? చెవుల్లో ఏదో అలారం మోగుతోంది!” అనంటూ ఖంగారుపడుతూ నన్ను వాటేసుకుంది! అనూ అలా టెన్షన్ పడుతూ ఖంగారుగా నన్ను అడుగుతూ ఉంటే, అసలేం జరుగుతోందో అర్థంకాక, నేను అయోమయంగా లల్లీ వైపు చూస్తూ, “లల్లీ!?!” అని అన్నా!

అలారం దెబ్బకి దానికి ఉన్న మత్తూ బద్ధకం రెండూ వదిలిపోయి అదీ ఖంగారుగా నన్నూ, అనూనీ రెండో పక్కనుంచి వాటేసుకుంది! అంతే, మా ముగ్గురిలోంచీ ఒక కాంతిపుంజం బయటకొచ్చి, ఒక 16 యం.యం. తెరలా మారిపోయింది! తెర మీద ఇద్దరు అందాలభరిణలు నగ్నంగా బంధింపబడి ఉన్నారు! వాళ్ళకి కొంచెం ఎడమగా ఒక అందమైన మధ్యవయసు స్త్రీని నగ్నంగా పడుకోబెట్టి కట్టి పడేశారు ఎవరో! కొంచెం దూరంలో మొహంలో తేజస్సు ఉట్టిపడుతున్న ఒక పెద్దాయన స్పృహ లేకుండా పడి ఉన్నాడు! తల మీద బలంగా కొట్టారనుకుంటా, జుట్టు అంతా రక్తంతో తడిసి ఉంది! వీళ్ళందరికీ దూరంగా ముట్టుకుంటే కందిపోతుందా అన్నట్టున్న ఒక తెల్లని మేనిఛాయతో ఉన్న ఇంకో మధ్యవయసు స్త్రీని, ఒక స్త్రీ కొరడాతో కొడుతోంది! స్త్రీ అంటే స్త్రీ కాదు! సాహస వీరుడు సాగర కన్య సినిమాలో విజయలలితలా నల్ల బట్టలేసుకుని చూడడానికి ఒక మాంత్రికురాలిలా ఉన్నది ఆ స్త్రీ! ఆమె మొహంలో క్రౌర్యం ఉట్టిపడుతోంది! ఆ సన్నివేశాన్ని చూస్తూనే, మమ్మల్ని డైరెక్ట్ గా ఎదుర్కోలేక, నూర్ ని లేపెయ్యడానికి ధురాకేతు బ్యాచ్ అటువైపు వెళ్ళారని అర్థం అవ్వగానే, లల్లీ ఒక్కసారిగా లేచి నుంచుని ఒక పొలికేక పెట్టేసరికి, పడుకున్న పారూ-స్వానీ-పుష్పల మత్తు వదిలి, ముగ్గురూ కూడా మాకేసి ఖంగారుగా చూస్తూ, ఎదురుగా బొమ్మ కనిపించేసరికి వాళ్ళకీ మ్యాటర్ అర్థమైపోయి, ముక్తకంఠంతో “విన్నూ! మేం రెడీ” అని అరిచారు! పారూ అయిదే అయిదు నిముషల్లో అందరికీ ప్లాన్ చెప్పేసింది! ఇంద్రజాదేవీ, లల్లీ, అనూ, స్వానీ, పుష్పా, సవీ ఆరుగురూ ఢిల్లీ వెళ్ళి వాళ్ళందరినీ సేవ్ చేసి ఇక్కడికి తీసుకొచ్చెయ్యాలి! ఎందుకైనా మంచిది అని పారూ సెకండ్ ప్లాన్ కూడా వేసేసింది! లోచనులూ, ఇందూ అయిదుగురూ వెళ్ళి లీలని తీసుకొచ్చెయ్యాలి! ఇంక ఇక్కడ ఉన్న అమ్మ-అవీలకి కాపలాగా నేనుంటా! ప్లాన్ రెడీ అయ్యేలోపు, అందరమూ ఫైటింగ్ డ్రెస్సెస్లోకి మారిపోయారు! అమ్మ మాత్రం మౌనంగా ఉండిపోయింది!

నాకు అమ్మని చూసి డవుట్ కొట్టి, “ఏంటమ్మా?” అని అడిగా! అమ్మ ఇంద్రజాదేవి వైపు చూస్తూ, “నాకు ఇది ఒక డైవర్షన్ టెక్నిక్ లా కనిపిస్తోంది! వీళ్ళని ఇక్కడి నుంచి దూరం చేసి వీళ్ళని బంధించడమో, లేక ఒంటరిగా ఉన్న విన్నూకి హాని చెయ్యడమో వీళ్ళ ముఖ్య ఉద్దేశ్యం అని నాకు అనిపిస్తోంది! తొందర పడితే ఇబ్బందేమో చూడండి! ఇంద్రజాదేవీ! మీరే చెప్పాలి! లల్లీ-అనూ-స్వానీ-పుష్పా! మీరు ఆగిపోండి! మీ బదులు మీ అమ్మలను పంపించండి!” అని ప్లాన్ లో ఒక పెద్ద చేంజ్ చేసింది! అవీ కూడా అమ్మకి వత్తాసుగా ఊ కొట్టింది! వీళ్ళిద్దరి మాటలకూ మళ్ళీ అందరికీ అయోమయం మొదలయ్యింది! నేను బుర్ర గోక్కుంటూ, “అమ్మా! నేనొక్కడినీ ఇంద్రజాదేవినీ, ఇంద్రాణినీ, సులోచనినీ తీసుకుని పోయి వాళ్ళని విడిపించుకుని వస్తా! అందరూ ఇక్కడే జాగ్రత్తగా ఉండండి! లోచనులు నలుగురూ పోయి లీలని ఎత్తుకొచ్చేస్తారు! మిగిలిన వాళ్ళందరూ ఇక్కడే ఉంటారు! ఎవరికీ ఏం కాదు అమ్మా!” అని నచ్చచెప్పేసరికి, అమ్మ అయిష్టంగానే ఒప్పుకుంది! తర్వాత జరగాల్సినవి వెంటవెంటనే జరిగిపోయాయి! లోచనులు నలుగురూ ఎయిర్ బోర్న్ అయ్యి లీలని ఎత్తుకు రావడానికి మండపం వైపు వెళ్ళిపోయారు! నేనూ-ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజాదేవీ-సులోచనీ నలుగురమూ ఒక కొత్త బండి ఎక్కి బయలుదేరి, ఒక టెలీపోర్టల్ ఫార్మ్ చేసి, ఢిల్లీకి కొంచెం దూరంగా హర్యాణాలో ఉన్న మారుతీ ఫ్యాక్టరీ దగ్గర్లో తేలి, ఇంద్రజాదేవి డైరెక్షన్స్ ఇస్తూండగా స్పీడుగా, ఆవిడ కొడుకు నవనీత్ మెహతా ఫార్మ్ హౌస్ వైపు వెళ్ళసాగాము! ఢిల్లీ-గుర్గావ్ ఎక్స్ప్రెస్స్ వే మీద సమాల్ఖా అనే ప్రాంతంలో ఉంది వాళ్ళని బంధించిన ఫార్మ్ హౌస్! వెళ్ళడం వెళ్ళడం ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజాదేవీ ఇద్దరూ చుట్టూ ఉన్న కాపలా శక్తులను అటాక్ చేస్తూ ఉంటే, నేను తిన్నగా సంగీతత్తా, శర్వాణీ, నూర్, సలీమా ఆంటీలని బంధించిన చోటుకు వెళ్ళి ఆ మాంత్రికురాలి నడ్డిమీద ఒకటే తన్ను తన్నా!

ఆ మాంత్రికురాలు గాల్లో ఎగిరి పదడుగుల దూరంలో పడుతూండగానే, సులోచని ఆ మాంత్రికురాలి శరీరంలో దూరిపోయి, “విన్నూ! నా కంట్రోల్లోకి వచ్చేసింది ఈ మాంత్రికురాలు! మనదగ్గరకి తీసుకుపోయాక, దీని సంగతి చూసుకుందాం! ముందర వాళ్ళని విడిపించి, వాళ్ళ ఇంటికి చేర్చుదాం!” అని అనేసరికి, నేను గబ గబా, దూరంగా విసిరివేయబడ్డ వాళ్ళ బట్టలను వాళ్ళ వంటి మీద కప్పి, ఒక్కొక్కరినీ ఎత్తుకుని తీసుకొచ్చి బండిలో పడుకోబెట్టి, లోనకి వెళ్ళి చివరగా నవనీత్ మెహతాని ఎత్తుకుని తీసుకొచ్చేసరికి, కాపలా శక్తులను ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజా ఇద్దరూ మట్టుబెట్టేశారు! వాటి ఆత్మలని మాంత్రికురాలిలో దూరి ఉన్న సులోచని పట్టుకుని, ఒక ఇనప తీగకి కట్టేసి, ఇంద్రజాదేవి చేతికి ఇచ్చి భద్రంగా ఉంచమని చెప్పింది! నేను కొద్దిగా స్పృహలో ఉన్న సలీమా ఆంటీ బుగ్గలు తడుతూ, ఆవిడకి నన్ను నేను పరిచయం చేసుకుంటూ, “ఖంగారు పడకండి ఆంటీ! నా పేరు వినయ్ నారాయణ! మీ బెస్ట్ ఫ్రెండ్ రమ కొడుకుని! ఖంగారు పడకండి! అన్నీ మీకు మెల్లగా చెబుతాను! ప్రస్తుతం మీరు అంకుల్ని ఆసుపత్రిలో జాయిన్ చేయించడానికి హెల్ప్ చెయ్యండి!” అని చెప్పేసరికి, తనకి కొంచెం ఖంగారు తగ్గి, నాకేసి ఆశ్చర్యంగా చూడసాగింది! మాంత్రికురాలిలో దూరి ఉన్న సులోచని నోరు విప్పి, “చూడమ్మా సలీమా! ఏం ఖంగారొద్దు! విన్నూ చాలా శక్తిమంతుడు! టెన్షన్ పడకుండా ముందర నీ భర్త ఉన్న ఆసుపత్రి ఎడ్రస్ చెప్పు! ఈ నవనీత్ తలకి గట్టి దెబ్బే తగిలింది! ఇతనికి ఇంగ్లీషు వైద్యం జరిగాక, అతను ఉన్న మంత్ర కట్టులోంచి నేను బయటకు తీసుకొస్తా!” అని రెట్టించేసరికి, ఒక్కసారిగా ఉలిక్కిపడి, సలీమా ఆంటీ అయోమయంగానే మా ఇద్దరి వైపూ చూస్తూ, ఎడ్రెస్ చెప్పింది! మరి మేమిద్దరమే తనకి కనపడుతున్నాము! ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజా ఇద్దరూ అదృశ్య రూపంలో ఉన్నారు మాతో!

అక్కడినుంచి పదే పది నిముషాల్లో వసంత్ కుంజ్ పక్కనే మహిపాల్పూర్లో ఉన్న ఇండియన్ స్పైనల్ ఇంజ్యురీస్ సెంటర్ వైపు పోనిచ్చి, పార్కింగ్లో బండాపి, నేను కిందకి దిగి, సలీమా ఆంటీని బట్టలు సరిగ్గా వేసుకోమని చెప్పి, తల పక్కకి తిప్పి చూస్తూ నించున్నా! సలీమా ఆంటీకి తన పొజిషన్ అప్పుడే గుర్తుకు వచ్చి కొంచెం సిగ్గుపడుతూ, బట్టలను గబగబా సరిచేసుకుని, కిందకి దిగగానే, నేను ఒక స్ట్రెచర్ సంపాదించి, నవనీత్ని దానిమీద పడుకోబెట్టి, స్పీడుగా హాస్పిటల్లోకి తీసుకెళ్ళా! మా ఇద్దరినీ చూస్తూనే, స్టాఫ్ మాకు ఎటండ్ అయ్యి, స్ట్రెచర్ ని స్పీడుగా క్యాజువాలిటీ వైపు తీసుకుపోయారు! నేను అడ్మిట్ ఫార్మ్ నింపి, ఫీసు కట్టడానికి డబ్బులకి జేబులు తడుముకుంటూ ఉంటే, సలీమా సోయ తెచ్చుకుని, ఒక అడుగు ముందరకి వేసి, తన మొగుడు సలీం ఇదే హాస్పిటల్లో ఇన్-పేషంట్ అని చెప్పి, తన బట్టల్లోంచి హాస్పిటల్ పాస్ తీసి చూపించి, రిక్వెస్ట్ చేసేసరికి, వాళ్ళు కొంత డిస్కో తర్వాత ఒప్పుకుని, డబ్బులు కట్టకుండానే ఎడ్మిట్ చేసుకున్నారు! ఒక అరగంట తర్వాత డ్యూటీ డాక్టర్ వచ్చి “ఎత్తులోంచి వెల్లకిల్లా కింద పడ్డట్టున్నారు! తలకి దెబ్బ తగిలింది! ప్రాణాలకు ప్రమాదం లేదు కానీ, స్పృహ రావడానికి టైం పడుతుంది! బ్రెయిన్ కి ఏం కాలేదు! జస్ట్ పుర్రె కొంచెం చిట్లింది అంతే!” అని అన్నాక, “సరే! మేమీలోపు వాళ్ళ వైఫ్, కూతురుకి చెప్పి తీసుకొస్తాం! అంతదాక ఆయనని మీ దగ్గరే ఉంచుకోండి!” అని చెప్పి, బయటకొచ్చేసరికి, ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజా ఇద్దరూ కలిసి, శర్వాణీ, సంగీతా, నూర్ ముగ్గురికీ సపర్యలు చేసి స్పృహ తెప్పించారు! అందరూ అయోమయంగా చూస్తూ ఉంటే, సలీమా వాళ్ళకి సర్ది చెప్తూండగానే, నేను మళ్ళీ రివర్స్ చేసి, ఫార్మ్ హౌస్ కి తీసుకొచ్చి, పార్క్ చేసి, బండి దిగా!

బండి దిగీదిగంగానే, అదృశ్య రూపంలో ఉన్న ఇంద్రాణీ-ఇంద్రజలను ప్రత్యక్షమవ్వమని, సంగీతకి వాళ్ళిద్దరినీ పర్యిచయం చేస్తూ, “ఆంటీ! నేను నీ బెస్టీ రమ, నీ క్రష్ నారయణల కొడుకుని! ఈవిడ ఇంద్రజాదేవి! ఇంద్రుని కూతురు! నీ మొగుడుకి కన్న తల్లి! నీ అత్తగారు! ఈవిడ ఇంద్రాణి! నీ ఆడబడుచు! నీ మొగుడుకి సవతి చెల్లి!” అనంటూ పరిచయం చేస్తూండగానే, సంగీతాంటీ ఒక్కసారిగా షాక్లో స్పృహతప్పి పడిపోతూ ఉంటే, నేను లటుక్కున వంగుని ఆవిడని పొదవి పట్టుకుని, రెండు చేతులతోనూ ఎత్తుకుని, లోపలకి తీసుకొచ్చి, ఒక బెడ్రూంలో పడుకోబెట్టి, నాకేసి ఫుల్ల్ కంఫ్యూజన్ తో చూస్తూ ఉన్న శర్వాణీ, నూర్ ఇద్దరినీ చూస్తూ “మీరు మీ అయోమయంలోంచి బయట పడితే అన్నీ మెల్లగా చెబుతా!” అని అంటూండగానే, ఇంద్రాణి ఒకడుగు ముందరకి వేసి, వాళ్ళిద్దరికీ మెటికలు విరుస్తూ, “నేను చెబుతా విన్నూ! నువ్వు సలీమాకి అసలు సంగతి చెప్పి, తనని మెంటల్గా ప్రిపేర్ చెయ్యి!” అంటూ వాళ్ళిద్దరి చేతులూ పట్టుకుని చొరవగా మేడమీదకి తీసుకుపోయింది! సలీమా మాకేసి కొంచెం భయం భయంగా చూస్తూ ఉంటే, తన చెయ్యి పట్టుకుని అక్కడే ఉన్న ఒక సోఫాలో కూర్చోబెట్టి, తన కాళ్ళ దగ్గర నేల మీద సెటిలయ్యి, స్టార్టింగ్ నుంచీ రీల్ వేసి అన్ని విషయాలూ చెప్పా! అన్నీ అంటే అన్నీ కాదండోయ్! నా మచ్చగాడి వీర విహారాలని కావాలనే ఒమిట్ చేసా! ఈలోపు ఆ మాంత్రికురాలి రూపంలో ఉన్న సులోచని, వంటింట్లో ఒక చిన్న యుద్ధమే చేసి, నాకోసం కాఫీ కలిపి తీసుకొచ్చి, “విన్నూ! ఇదిగో కాఫీ తాగు!” అనంటూ కాఫీ గ్లాస్ ఇచ్చేసరికి, సలీమా ఆంటీ కొంచెం ఖంగారుతో “మమ్మల్ని అంతలా బాధించిన ఈమె నీ వెనకాల కుక్కలా తిరుగుతోందేంటీ? మా నుంచి నిజాలు రాబట్టడానికి, నువ్వు గుడ్ కాప్, తను బ్యాడ్ కాప్ లా యాక్టింగ్ చేస్తున్నారు కదూ? నేను మిమ్మల్ని చచ్చినా నమ్మను!” అంటూ అరుస్తూ నన్ను కొట్టడానికి చెయ్యెత్తింది!

మరి కొట్టదా? నంగా పుంగా కట్టేసి కుమ్ముతున్న మనిషి షడన్ గా మారిపోయిందీ అంటే అనుమానం రాదూ? ఎక్కడినుంచో నేను షడన్ గా ఊడిపడ్డా అంటే అనుమానం రాదూ? నేను ఆవిడ చెయ్యి పట్టుకుని, మెల్లగా రాస్తూ, “ఆంటీ! మీరు ఖంగారు పడతారని మీకు అసలు మ్యాటర్ మీకింకా చెప్పలేదు! మీరు నమ్మినా నమ్మక పోయినా ఇదే నిజం! ప్లీజ్ నన్ను నమ్మండీ?” అంటూ బ్రతిమాలుతూ ఉంటే, సులోచని అందుకుని, “ లాభం లేదు విన్నూ! ఈవిడ నమ్మదు! తనకు నమ్మకం కలగడానికి, చెప్పేవాళ్ళే చెప్పాలి!” అనంటూ ఉంటే, మనసులో అమ్మని తలుచుకుని, “అమ్మా! సలీమా ఆంటీ నమ్మట్లేదు! ప్లీజ్! హెల్ప్ చెయ్యి! వీడియో ఆన్ చేస్తున్నా!” అనంటూ వీడియో ఆన్ చేసేసరికి, అమ్మ లైన్లోకి వచ్చి సలీమా ఆంటీకి “హాయ్!!” అని చెప్పగానే అమ్మని చూస్తూ షాక్లో సలీమా ఆంటీ స్పృహ తప్పి సోఫాలో వెనక్కి పడిపోయింది! ఇంతలో నూర్, శర్వాణీ ఇద్దరూ మాంచి పంజాబీ డ్రెస్సులేసుకుని ఛెంగు ఛెంగున గెంతుకుంటూ కిందకి దిగి పరిగెత్తుకుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చి, నన్ను చూస్తూనే బ్రేకులేసిన బళ్ళలా, ఒకళ్ళని ఒకళ్ళు గుద్దుకుని, ఇద్దరూ వాటేసుకుని ఆగిపోయారు! వెనకాలే ఇంద్రజాదేవీ, ఇంద్రాణీ ఇద్దరూ ముసి ముసి నవ్వులు నవ్వుకుంటూ వచ్చి, నా చేతిలోని కాఫీ కప్ చూసి, ముక్తకంఠంతో, “మంచిది! కాఫీ తాగేశావా! పద! హాస్పిటల్ కి పోయి, నవనీత్ నీ, సలీం నీ తీసుకుని, వస్తే, అందరమూ కలిసి మన చోటుకు పోదాం!” అని అన్నారు! నేను సులోచనికేసి చూస్తూ ఉంటే, “నువ్వూ నేనూ ఎన్ని చెప్పినా వీళ్ళు నమ్మరు! మీ అమ్మ రమాదేవే అన్నీ చెప్పాలి! తనని మనతో వెంటబెట్టుకు రాకపోవడం తప్పయిపోయింది! వీళ్ళందరినీ పట్టుకుని అక్కడకి పోతేనే సుఖం” అంటూండగానే, బెడ్ మీద పడుకున్న సంగీతాంటీ తన చీర సరి చేసుకుంటూ, అయోమయంగా మాకేసి చూస్తూ, లేచి వచ్చింది!

సంగీతాంటి అట్లా లేచి వస్తూ ఉంటే, రతీ దేవి నిద్ర లేచి వస్తున్నట్టు కనిపించింది నా కళ్ళకి! మాంఛి హైట్! హైట్ కు తగ్గ చట్రం! నడుమ్మీద నా ఫేవరెట్ మడతలు! అవి కాక రా వచ్చి పిసుకరా అని నా చేతులని రెచ్చగొడుతున్న చనుకట్టు! నా ఫేస్ లో కదుల్తున్న భావాలను గమనిస్తూనే, ఇంకా వీడియోలో ఉన్న అమ్మ కావాలనే గట్టిగా ఒక దగ్గు దగ్గేసరి, నా ఊహాలోకాల్లోంచి నేలమీదకి ఊడిపడి, స్పృహ తప్పిన సలీమా బుగ్గలు తడుతూ లేపసాగాను! శర్వాణీ, నూర్ ఇద్దరూ సంగీతా ఆంటీ పక్కకి చేరి, చేతులు తిప్పుతూ గుసగుసలాడసాగారు! దీనెమ్మ దేవి ఏం చెప్పిందో వీళ్ళకి! వీళ్ళింత ఎక్సైట్ అయిపోతున్నారు అనుకుంటూ దేవివైపు చూసేసరికి, ఆవిడ నాకు కన్ను కొడుతూ, రెండు కొత్త బిళ్ళలు అన్నట్టు, రెండు వేళ్ళని వీ షేప్ లో చూపిస్తూ నాకేసి కొంటెగా నవ్వి, “త్వరగా! ఇక్కడ వ్యవహారం చెడేసరికి, అక్కడ ఎటాక్ చేసే ఛాన్స్ మరీ ఎక్కువయ్యింది ఇప్పుడు! త్వరగా వెనక్కి వెళ్తే బాగుంటుంది!” అనంటూ నన్ను అదిలించేసరికి, నేను ఖంగారుగా అమ్మకేసి చూస్తూ, “అమ్మా! అందరూ ఎక్కడ?” అని అన్నా! అమ్మ సమాధానంగా “అందరూ ఇక్కడే రెడీగా ఉన్నారు లేరా! నువ్వు ఖంగారు పడకు!” అంటూ భరోసా ఇచ్చింది! అమ్మ మాటలకి, లల్లీ పిక్చర్లోకి వస్తూ, “అనూ వాళ్ళు ఏదో అనుమానం పడుతున్నారు రా! మేము రెడీగానే ఉన్నాం! నువ్వు టెన్షన్ పడకు!” అనంటూ చెప్పేసరికి, నాకు వట్టాత్రం మొదలయ్యి, వెంటనే ఇంకా స్పృహ తప్పే ఉన్న సలీమా ఆంటీ ని చేతుల్లోకి ఎత్తుకుని, “త్వరగా రండి అందరూ!” అని అరుస్తూ, స్పీడుగా బయటకొచ్చి, కార్లో మిడిల్ సీట్లో పడుకోబెట్టే టైం కి, అందరూ బయటకొచ్చారు!

ఒక బండిలో పట్టరేమో అన్న అనుమానంతో, పక్కనే వైట్ బెంజ్ ఉన్న కార్ వైపు చూస్తూ ఉంటే, శర్వాణి లోనకి పరిగెత్తి, కార్ కీస్, వాళ్ళమ్మ హ్యాండ్ బ్యాగ్ తీసుకుని వచ్చి, బిల్డింగ్ కి తాళం వేసి రెండో కార్లో తానూ, నూర్, ఇంద్రజాదేవీ, ఇంద్రాణీ, సంగీతాంటీ సెటిలయ్యి, నాకోసం ఆగకుండానే హాస్పిటల్ వైపు బండి తోలింది! నేను సులోచని కార్ ఎక్కగానే, “నువ్వీ మాంత్రికురాలి గెటప్లో భయం పుట్టేలా ఉన్నావు! నువ్వు ఏదైనా మామూలు డ్రెస్ లోకి మారిపో!” అనంటూ తన మీద చెయ్యి వెయ్యగానే, ఒక వంగపండు రంగు పాలిస్టర్ చీరలోకి మారిపోయింది తాను! తన శరీరం కేసి తాను చూసుకుని నవ్వుతూ, “సమయం దగ్గరపడుతోంది! నువ్వు తలచుకున్నదే తడవు! పనులన్నీ అయిపోతాయి! నీకు ఇఛ్చా సంకల్ప సిద్ధి పూర్తిగా వచ్చేసింది!” అని చెప్పకనే చెప్పింది! వెంటనే నేను కార్ ని వేగంగా హాస్పిటల్ వైపు తోలి, ఈ సారి అయిదే అయిదు నిముషాల్లో కార్ ని పోర్టికోలోనే ఆపి, వేగంగా దిగి, సలీమా ఆంటీ బట్టలు తడిమి, ఇందాక తాను చూపించిన హాస్పిటల్ కార్డ్ తీసి చేత్తో పట్టుకుని పరిగెడుతూ లోనికి వెళ్ళేసరికి, రిసెప్షన్లో సంగీతా ఆంటీ వాళ్ళు బిల్లు కడుతూ కనిపించారు! వెంటనే నేను వాళ్ళ పక్కకి వెళ్ళి, “సలీం అంకుల్ని కూడా మనతో తీసుకుపోదాం!” అనంటూ ఆయన బిల్లు కూడా సెటిల్ చెయ్యమనేసరికి, రిసెప్షన్ స్టాఫ్, డాక్టర్ డిస్చార్జ్ ఫార్మ్ లేకుండా బిల్లు సెటిల్ చేసేదే లేదని ఖరాఖండీగా చెప్పారు! ఇంద్రజాదేవి అందుకుని, “ఇప్పుడు వీళ్ళిద్దరినీ ఆ అడవిలోకి తీసుకుపోయి, వీళ్ళతో పీకేది ఏంటి? ఒక్క నా కొడుకుని నాతో కలపడం తప్ప? ఇక్కడే ఉండనివ్వు విన్నూ! నా కొడుకు దొరికిందే సందని, వేరే గేటప్లోకి వెళ్ళిపోతాడు! పోతే పోనీ వాడిని! నాకేం తొందర లేదు వాడిని కౌగలించుకోవడానికి!” అనంటూ ఐసా-పైసా తేల్చేసి, కుండ బ్రద్దలు కొట్టేసింది!

నేను రవ్వంత ఆశ్చర్యంతో “అదేంటి దేవీ? నేనిచ్చిన మాట నన్ను తప్పమంటున్నావా?” అని అడిగేసరికి, నేనంత చనువుతో ఏకవచనంలో ఆవిడతో మాట్లాడడం చూసి, అసలే తెల్లని తెలుపుగా ఉన్న శర్వాణి మొహం ఇంకొంచెం తెల్లగా పాలిపోవడం నా కంటి దృష్టినుంచి తప్పించుకోలేదు! వెంటనే నేను నా మాట సర్దుకుని “అది కాదు దేవి అమ్మమ్మా! నిన్నూ నీ కొడుకునీ కలుపుతాను అని మాట ఇచ్చా! తీరా అది పూర్తి చేసే టైములో నీ ఛాదస్తం ఏంటీ?” అని ఇంకోసారి విసుక్కునేసరికి, శర్వాణి మొహం తెరిపెన పడడం కూడా గమనించా! ఇంతకీ ఈ తల్లీకూతుర్లు నా గురించి ఏం చెప్పి చచ్చారో? ఈ పిల్ల ఇంతలా సిగ్గుపడిపోతోంది అనుకుంటూ, నవనీత్ అంకుల్నీ, సలీం అంకుల్నీ ఇద్దరినీ పట్టుకుపోదాం అని ఇంకోసారి చెప్పబోతూంటే, సంగీతా ఆంటీ ఈలోపు హాస్పిటల్ వాళ్ళతో మాట్లాడి, తనొక్కర్తే వాళ్ళాయనని ఉంచిన వార్డ్ వైపు స్పీడుగా వెళ్ళి, ఒక పది నిముషాల్లో తిరిగి వచ్చి, “పదండి పోదాం” అని అంది! నేను “ఆంటీ!” అని అనబోతూ ఉంటే, “మా ఆయనకి అన్ని జాగ్రత్తలూ చెప్పాను! నేను నా ఫ్రెండ్ రమ దగ్గరకి వెళ్తున్నా అని చెప్పే వచ్చా! నువ్వు ఖంగారు పడకు! ఆయనకి ఏం కాలేదు! ఆ శక్తులేవో తను నాతో మాట్లాడుతూ ఉంటే, వెనకాలనుంచి తల మీద కొట్టేసరికి స్పృహ తప్పాడంతే! మా ఆయన గురించి నాకు బాగానే తెలుసు! నువ్వు వర్రీ అవ్వకు! కారుతో సహా లోయలో పడినా చిన్న దెబ్బ కూడా లేకుండా బయటకు వచ్చిన వాడు నా మొగుడు!” అనంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని, తనకేదో షాక్ కొట్టినట్టు ఒక్కసారిగా ఉలిక్కి పడి వదిలేసింది! ఆ సీన్ చూసేసరికి, శర్వాణి తనకెక్కడో అన్యాయం జరిగిపోయినట్టు ఖంగారుగా వచ్చి, వాళ్ళమ్మని ఒక పక్కనుంచి వాటేసుకుని, “పద అమ్మా! ఏవండీ వినయ్ గారూ! ఎటువైపు డ్రైవ్ చెయ్యాలో నాకు తెలియదు! మీరు మీ కార్ ముందర నడుపుతూ ఉంటే, మేము వెనకాలే ఫాలో అవుతాం!” అని నాతో అంది!

అందరూ డిసైడ్ అయిపోయాక నాకు ఏం చెప్పడానికి ఏం మిగలక, మౌనంగా వచ్చి మా బండి స్టార్ట్ చేశా! నాపక్కనే సులోచని వచ్చి కూర్చుంది! వెనకాల సీటులో సలీమా ఆంటీ ఇంకా పడుకుని ఉంది! సెంటర్ మిర్రర్ ఒకసారి సరిచేసుకుని, బండి స్టార్ట్ చేసి, జైపూర్ ఓల్డ్ హైవే వైపు బయలుదేరా! అప్పటికి సంధ్యవేళవుతోంది! చీకట్లు మెల్లగా స్టార్టవ్వుతున్నాయి! నేను పరధ్యాన్నంగానే బండి డ్రైవ్ చేస్తూ పోతూనే ఉన్నా! పాత హైవే ఎక్కంగానే, గేర్ మార్చి ఏక్సెలరేటర్ ఇచ్చి స్పీడ్ పెంచా! నా మనసులో ఆందోళన తగ్గట్లే మరి! ఇంతలో నా టెలీపతీ ఛానల్లోకి లల్లీ వచ్చింది! అది “విన్నూ! ఎంతసేపు పడుతుందిరా మీకు?” అని క్యాజువల్గానే అడిగినా నాకు టెన్షన్ మొదలయ్యి “ఏమయ్యిందే? సరిగ్గా చెప్పు!” అంటూ ఒక్క అరుపు అరిచా! మనసులో అరిచా అనుకున్నా! కానీ పైకే అరిచేశా! నా అరుపుకు ఆదమరచి పడుకున్న సలీమా ఆంటీ ఉలిక్కిపడి లేచి ఖంగారుగా అటూ ఇటూ చూస్తూ, “ఆపు! బండాపు! ఎక్కడికి తీసుకెళ్తున్నావ్ నన్ను?” అంటూ అరుస్తూ, నా ఎడమ చెయ్యి రక్కెయ్యడం మొదలెట్టేసరికి, టెలీపతీ లోంచి లల్లీ కట్టయ్యిపోయింది! సులోచని, కోపంతో సలీమా ఆంటీ కనుబొమ్మల మధ్య చూపుడు వేలితో ఒక చిన్న దెబ్బ కొట్టేసరికి, మొదలు నరికిన చెట్టులా సలీమా ఆంటీ మళ్ళీ స్పృహ తప్పి వెనక్కి పడింది! నేను సులోచని కేసి కొంచెం తిక్కలో చూస్తూ, “మ్యాన్ హ్యాండ్లింగ్ దేనికి? మెల్లగా నచ్చచెప్పవచ్చు కదా?” అని అంటూండగానే, మేం టెలీపోర్టల్లోంచి బయటకు వచ్చిన సున్-సాన్ ప్రదేశం వచ్చేసింది! నేను బండి దిగి, చేత్తో గాల్లో సర్కిల్ చుట్టగానే, టెలీపోర్టల్ మళ్ళీ ఓపెనయ్యింది! ఒక నిముషం తరువాత బెంజ్ కూడా వచ్చి మా బండి పక్కనే ఆగేసరికి, నేను, “శర్వాణీ! కార్ ఆ సర్కిల్లోంచి డ్రైవ్ చేసి, రెండో పక్కకి తీసుకెళ్ళు!” అనంటూ చెప్పా!

తాను సంశయిస్తూ ఉంటే, వెనక సీటులోంచి వాళ్ళమ్మ, అదే సంగీతా ఆంటీ, “ఏం పర్లేదు వాణీ! ధైర్యంగా పోనివ్వు!” అంటూ ఆర్డర్ వేసింది! వాణీ అదే శర్వాణి, కొంచెం బెరుకుగానే, తాను కార్ ని పోర్టల్లోంచి రెండో పక్కకి తీసుకెళ్ళింది! నేనూ మా బండిని రెండో పక్కకి తీసుకెళ్ళి, పోర్టల్ ని మూసేసి, చూసేసరికి అడవి కదా! చీకట్లు కమ్మడం మొదలెట్టేశాయి! హెడ్ లైట్స్ టెయిల్ లైట్స్ ఆన్ చేసి, బండిని సాధ్యమైనంత స్పీడ్గా డ్రైవ్ చేస్తూ మా అడ్డా వైపు వెళ్ళేసరికి, అక్కడ పెద్ద పంచాయతీ నడుస్తోంది! మా వెనకాలే వచ్చిన బెంజ్ కార్లోంచి ముందుగా సంగీతా ఆంటీ, వెనకాలే, ఇంద్రజాదేవీ, ఇంద్రాణీ ముగ్గురూ దిగి వడి వడిగా నడుస్తూ అమ్మ వైపు వెళ్ళారు! అమ్మ యాజ్ యూజువల్ మంచమ్మీద రెండు దిళ్ళు పెట్టుకుని వాటికి ఆనుకుని కాళ్ళు జాపుకుని కూర్చుంది! అమ్మ ముందర లీల మౌనంగా తల దించుకుని నుంచుంది! లీల ముందర పెద్దీ, మణత్త ఇద్దరూ వీరంగమాడేస్తున్నారు! పచ్చి బూతులు తిడుతూ ఉన్నారు లీలని! ఆవిడ మొహం తెల్లగా పాలిపోయి ఉంది! వెనక నుంచి చూస్తే, మాంచి ఖస్సు ఫిగర్ లీల! నాన్న పడిపోయాడూ అంటే ఊరికే పడిపోలే ఈమెకి! లీల అచ్చు గుద్దినట్టు మల్లూ క్వీన్ శ్వేతా మీనన్ (మేకప్ లేకుండా) ఉన్నట్టుంది! లా ఉంది ఏంటి! షడన్ గా ఎవరైనా చూస్తే శ్వేతా మీనన్ అనే పిలుస్తారు! అంత ఎగ్జాక్ట్ కాపీ! సుస్మితా సేన్, ఐశ్వర్యా రాయ్ లతో పోటీ పడిన అందం శ్వేతాది! తెలుసు కదా! శ్వేతా మీనన్ 94లో మిస్ ఇండియా పోటీలలో, సుస్మిత, ఐశ్వర్య, ఫ్రాన్సెస్కా హార్ట్ తర్వాత 4వ ప్లేస్ లో వచ్చింది! ఎక్కడ ఉండాల్సిన అందం అక్కడే ఉంది లీల వంట్లో! అమ్మని చూస్తూనే, సంగీతా ఆంటీ పరుగు పరుగున వెళ్ళి అమ్మని కౌగలించుకుని, ఏడవడం మొదలెట్టింది! అమ్మ కూడా తన కళ్ళు చమర్చుతూండగా, సంగీత, “కనీసం నాకు చిన్న ఫోన్ అయినా చెయ్యలేదేంటే రమా? నేనంత పరాయిదాన్ని అయిపోయానా నీకు?” అంటూ నిష్టూరంగా అడగసాగింది!

అమ్మ, “అదేం లేదే గీతూ!! అత్తయ్య గారూ, నారాయణా ఇద్దరూ ఒకేసారి చనిపోయేసరికి షాక్లోకి వెళ్ళిపోయానే! అసలు మాటా మంతీ లేకుండా, ఒక గదిలో బందీ అయిపోయానే! కోలుకోవడానికే ఆర్నెల్లు పట్టింది నాకు! నా కూతురూ, కొడుకే నన్ను పసిపాపలా సాకి తిరిగి మనుషుల్లోకి తీసుకొచ్చారు!” అని సర్ది చెప్పసాగింది! చెవులు అన్నీ వింటున్నా, నా కళ్ళు మాత్రం లీల మీదనుంచి మరల్చలేకపోతున్నా! అంత సెక్సీగా ఉంది లీల! నాకు లీల ఫిజిక్ చూస్తూ ఉంటే, చడ్డీలో టిమ టిమటిమలాడసాగింది! ఇంతలో, లల్లీ పద్ధతిగా నా పక్కకి వచ్చి, “అన్నయ్యా! లీలాంటీని మీరు రావడానికి కొంచెం ముందరే, మండపం నుంచి లోచనులు తీసుకొచ్చేశారు! పెద్దమ్మా-అత్తయ్యా తను అమ్మకి ద్రోహం చేసినందుకు దులిపేస్తున్నారు!” అనంటూండగా, కార్లోంచి సులోచని దిగింది! లల్లీ తనవైపు చూస్తూ, “ఈ కొత్త శాల్తీ ఎవర్రా?” అని అడిగింది! నేను, “ఈ శాల్తీ సంగతి పక్కనెట్టు! ఈమె గురించి చెబితే వీళ్ళు భయపడతారు” అంటూ ఇంకా నా వెనకాలే నుంచుని నా వైపే ఓ తెగ ఆరాధనగా చూసేస్తూ ఉన్న శర్వాణినీ, తన పక్కనే నుంచుని నాకేసి ఒక రకమైన ప్రేమతో, శర్వాణి వైపు నిరాశగా చూస్తూ ఉన్న నూర్ ఇద్దరినీ చూపించి, “ఇదిగో ఈమె నూర్, మన సలీం అంకుల్, సలీమా ఆంటీ వాళ్ళ అమ్మాయి! ఈమె శర్వాణి! సంగీతాంటీ బిడ్డ! ఈమె నాన్న మనకి ముందరే తెలుసు! ఇంద్రజ అమ్మమ్మ వాళ్ళ అబ్బాయి నవనీత్ మెహతా!” అనంటూ వరసలతోపాటు పరిచయం చేస్తూ పోయేసరికి, అదేమైనా నా లాగ మట్టి బుర్రా?? వెంటనే క్యాచ్ చేసేసి, వీళ్ళిద్దరికీ మేమెవ్వరమూ అసలు రిలేషన్స్ చెప్పలేదు అని అర్థమైపోయింది!

అది వెంటనే, “సరి సరి! నేను వీళ్ళని నాతో తీసుకెళ్తున్నా! ఈ శాల్తీ సంగతి నువ్వూ, స్నప్నికా, పారూ ముగ్గురూ చూసుకోండి! కొంచెం పక్కకి వెళ్ళి మ్యాటర్ కనుక్కోండి! ఇక్కడ వద్దు!” అనంటూ నాకు, దూరంగా, కూడా పారూని తీసుకుపోయి, చావదెంగయినా నిజాలు కక్కించమని హింట్ ఇచ్చింది! “అట్లానే కానీ, ముందర సలీమా ఆంటీని మంచమ్మీద పడుకోబెట్టి వెళ్తాలేవే! నువ్వు జాగ్రత్తగా చూసుకో! కొన్నాళ్ళు వీళ్ళు మన అతిధులు! శర్వాణీ-నూర్! ఇద్దరూ మీ ఇంట్లో ఉన్నట్టే ఇక్కడ ఫ్రీగా ఉండండి! ఇక్కడ నేను తప్ప మరో మగాడే లేడు! అందరూ లేడీస్ ఏ! మీ ఏజ్ గ్రూప్ వాళ్ళే ఎక్కువమంది ఉన్నారు! అంటే అపార్థం చేసుకోకండి! వాళ్ళ అమ్మలు కూడా ఇక్కడే ఉన్నారు! ఎందుకూ ఏమిటీ అన్నది తర్వాత చెబుతా! ప్లీజ్ ఖంగారు పడకండి! ఇక్కడ మనకి చాలా దైవిక శక్తులు కాపలా ఉన్నాయి!” అనంటూ వాళ్ళకి భరోసా ఇచ్చి, కార్లోంచి ఇంకా సులోచని మాయలో ఉన్న సలీమా ఆంటీని భుజమ్మీద వేసుకుని తీసుకెళ్ళి, మంచమ్మీద రెండో వైపు పడుకోబెట్టా! సలీమాని చూస్తూనే అమ్మ ఖంగారుపడుతూ లేవబోతూ ఉంటే, “ఏం పర్లేదమ్మా! తను నన్ను శత్రువుగా భావించి ఖంగారుపడుతూ ఉంటే, సులోచని పడుకోబెట్టింది అంతే!” అంటూ సలీమా ఆంటీ నుదుటిమీద నా కుడి చూపుడువేలితో అచ్చు సులోచని నొక్కినట్టే నొక్కి, మనసులో అప్రయత్నంగా ఒక మంత్రం తలుచుకునేసరికి, సలీమా ఆంటీ నీరసంగా మూలుగుతూ నన్ను చూసి ఖంగారుగా లేవబోతూ ఉంటే, అమ్మ “బాభీ!” అంటూ పిలిచేసరికి అమ్మ గొంతు విని తాచుపాములా తలతిప్పి అమ్మని చూసి, ఒక్కసారిగా అమ్మ దగ్గరకి జరిగి అమ్మని కౌగలించుకుని ఏడవడం మొదలెట్టింది! వీళ్ళిద్దరినీ చూసి, సంగీతా ఆంటీ కూడా ఏడుపాపుకోలేక వీళ్ళిద్దరినీ కౌగలించుకుని తానూ ఏడవడం మొదలెట్టింది! ఇంతలో లల్లీ పారూకీ, స్నపికకీ సైగ చేసి, నాతో వెళ్ళమని చెప్పింది!

ఇద్దరూ సైలెంటుగా అక్కడ జరుగుతున్న పంచాయతీలోంచి స్లిప్పయ్యి, నా పక్కకి వచ్చి నుంచున్నారు! వాళ్ళిద్దరినీ చూస్తూ, “పారూ! నీ ఆయుధాలు తీసుకురా! సులోచని ఒక మాంత్రికురాలిని ఆవహించి దాన్ని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చింది ప్రాణాలతో! స్నప్నికా! ఇంద్రాణి దగ్గర కొన్ని ఆత్మలున్నాయి! నువ్వు వాటిని తీసుకుని నీ దగ్గర భద్రపరచు!” అంటూ ఇద్దరికీ ఫేస్ టాక్ లో టాస్కులిచ్చి, చాలా సేపయ్యిందేమో, నాలుక పీకేస్తూండగా, జేబులోంచి సిగరెట్ ప్యాకెట్ తీసి, ఒకటి వెలిగించి, తాగుతూ నడుస్తూ ఉంటే, నూర్-శర్వాణీ ఇద్దరి మొహాలూ చిటపటలాడడం ఇద్దరూ బుసలు కొడుతూ మొహాలను విస్సాటంగా పక్కకి తిప్పుకోవడం ముందు నాకూ, వెనువెంటనే మా ర్యాగింగ్ మాస్టర్ పారూకీ కనిపించి, అది నాతో “ఏంట్రోయ్! అప్పుడే నీ చిన్నెలన్నీ చూపించేశావా ఏంటీ? ఇద్దరు కన్యలూ ఆగలేకపోతున్నారు? ఏంటీ సంగతి?” అనంటూ నన్ను ర్యాగ్ చెయ్యడం మొదలెట్టింది! స్నప్నిక పారూతో ఏదో అనబోతూ ఉంటే, ఇంద్రజాదేవి వచ్చి, “పదండి పదండి! మనకి పెద్ద పనే ఉంది!” అంటూ కొంచెం వెనకగా నుంచున్న మాంత్రికురాలు అదేనండీ ప్రస్తుతం సులోచని ఉందిగా తన బాడీలో, చెయ్యి పట్టుకుని, దూరంగా వంటలు చేసే ప్లేస్ వైపు నడవసాగింది! నేను పెద్ద పెద్ద అంగలతో ఆవిడ పక్కనే నడుస్తూ, “ఇంతకీ నూర్-వాణీ ఇద్దరికీ ఏం చెప్పి దొబ్బించుకున్నావే నా ముసలి బంగారం? ఇద్దరూ అంత పొసెసివ్గా నా వైపు చూస్తూ ఉన్నారు?” అని అడిగా! దేవి సమాధానమిచ్చేలోపు షడన్ గా అక్కడ…
​