Chapter 037.2

గజిబిజి గందరగోళం – 2

దేవి సమాధానమిచ్చేలోపు షడన్ గా అక్కడ హోరున గాలీ వానా స్టార్ట్ అయ్యాయి! ఈ అకాలపు వానేంటో అనుకుంటూ, నేను చెయ్యి తిప్పగానే షీల్డ్ ఫార్మ్ అయ్యింది! కానీ చినుకులు రూఫ్ మీద పడుతూ పెద్ద చప్పుడు చేస్తూ ఉన్నాయి! అదింకా చిరాకనిపించి, మళ్ళీ చెయ్యి ఊపగానే సౌండ్ ప్రూఫ్ అయిపోయింది! “చెప్పు దేవీ! ఏం చెప్పి దొబ్బించుకున్నావ్ ఇద్దరికీ? నావైపు ఆశగా ఓ తెగ చూసేస్తున్నారు!” అని రెట్టించేసరికి, ఇంద్రజాదేవి, “వాళ్ళిద్దరికీ ఏమీ తెలియదు! శర్వాణిని నీకిచ్చి పెళ్ళిచెయ్యాలి అని మీ అమ్మా-సంగీతా ఎప్పుడో అనుకున్నారు! ఇంక కోరికతో చూస్తే నీకు ఇబ్బంది ఏంటి? నూర్ అసలు తండ్రి ఎవరో సలీం-సలీమాలకే తెలియదు! కనుక గ్రీకువీరుడులా ఉండే నీకు నూర్ లైన్ వేస్తే తప్పేంటంటా? చెల్లీ అంటూ ఎక్కాలనుకోకు! ఎక్కడం ఇంపార్టెంట్! అంతే! నువ్వు చెల్లీ అంటూ ఎక్కావా? లేక చెలీ అంటూ ఎక్కావా అన్నది అప్రస్తుతం! అనవసరం!!” అనంటూ ఉంటే, నా పొట్టిలంజ తగులుకుని, “ఓ! ఓ! హోల్డే! వీడు నన్నెక్కేటప్పుడు వీడికి కూడా నేను వీడి చెల్లి అని తెలియదు కాబట్టి పర్వాలేదు! కానీ మాకిప్పుడు నూర్ మా చెల్లి అని మాకు తెలుసు కదా? ఇదే విషయం దానికి రేపైనా తెలుస్తుంది! అప్పుడైనా అది ఇబ్బంది పడాల్సిందే కదా! అయినా మోసం చెయ్యటం మా ఇంటా వంటా లేదు తెలుసా?” అనంటూ రెచ్చిపోతూంటే, దేవి అడ్డం పడి, “ఆగవే నా పొట్టి బంగారం! మోసం చెయ్యటం మీ ఇంటా వంటా లేదా? అంటే మీ బాబు రమని మోసం చెయ్యకుండానే నువ్వూ, ఆ నూర్ ఇద్దరూ పుట్టేశారేంటే? అసలు మీ పుట్టుకే మోసం కదే? విన్నూ! దీని మాటలు అస్సలువినకు! చెలీ అంటూ దెంగేసి, చెల్లీ అని ఆ తర్వాత పిలు! ఈ పొట్టిదాని మాటలస్సలు పట్టించుకోకు!” అనంటూ నాకు బ్రెయిన్ వాష్ చేస్తూండగానే, మేము వంటల ప్లేస్ దగ్గరకి వచ్చేసాం!

అక్కడ సెటప్ చూడగానే, కాఫీ అడిగా! “ఇదిగో! చిటికలో తీసుకొస్తా! నువ్వు అట్లా కూర్చో!” అంటూ నన్ను ఇంకా అక్కడే ఉన్న సోఫాలోకి తోసింది! దాన్నిండా సినాలి కార్చిన రసాలు అట్టలు కట్టేశాయి! అనుమానం వచ్చి వేలితో గోకి వాసన చూసిన నాకు, వాటి వాసన చూస్తూనే నాలోని కామం ఊపిరిపోసుకోసాగింది! అది గమనిస్తూనే, ఇంద్రజాదేవి, “పిల్లాడా! నువ్వు సులోచనిని దెంగి చాలా రోజులయ్యింది కదా! ఓ రౌండేసుకుంటావేంటీ?” అని అడిగేసరికి, పొయ్యి దగ్గర నాకు కాఫీ కలుపుతున్న పారూ, “పనిలో పని సినాలిని కూడా ఇంకోసారి వేసెయ్యరా అన్నయ్యా! కనీసం ఒక ఫ్యామిలీ నీ లిస్టులోంచి తగ్గుతుంది!” అని నాకో ఉచిత సలహా పడేసి, కాఫీతో నా దగ్గరకి వచ్చింది! నేను, “నువ్వేమంటావ్ సులోచనా? నీ ఉద్దేశ్యమేంటి?” అని మాంత్రికురాలి బాడీలో ఉన్న సులోచనిని అడిగా! తాను “ఏం చేసినా ఇవాళే అయిపోవాలి! రేపటినుంచీ నేను ఉండను!” అని కొంచెం దీనంగా అంది! పారూ షాక్! నేను ఇంకా షాక్! ఒక్కసారిగా అదరుస్తూ, “ఏంటే నీయమ్మ?@? సరిగ్గా చెప్పి చావు!” అనంటూ సులోచని అదేనండీ మాంత్రికురాలి జుట్టు మెలేసి కోపంగా అడుగుతూ ఉంటే, అప్పటిదాకా మౌనంగా ఉన్న స్నప్నిక అందుకుని, “మరంతే కదా పారూ? ఇప్పుడు ఒక చెట్టుంది! దాని తల్లి వేరు బ్రతికి ఉన్నంతవరకే అది మనుగడ సాగించగలదు! ఒకవేళ తల్లి వేరు ఎండిపోతే, చెట్టూ ఎండిపోతుంది! ఇదీ అంతే! ఎప్పుడో మరణించిన సులోచని ఆత్మకి ఆధారం, మణి శరీరం! మణి శరీరం అనే తల్లివేరు ఉన్నంతవరకే, సులోచని ఇట్లా వాయురూపంలో మన మధ్యన ఉండగలదు! రేపు తన తల్లి వేరు అయినటువంటి శరీరంతోపాటే సులోచని కూడా నాశనమవుతుంది!” అనంటూ చావు కబురు చల్లగా చెప్పింది!

పారూ ఇంకా ఎక్కువ కోపంతో ఊగిపోతూ, “ఓ పని చెయ్యాల్సింది! మణి పెద్దమ్మ చనిపోయాక చెప్పాల్సిందే దెయ్యామా? అయినా మధ్యలో అబెనీ ఒప్పుకుంటే, ఇది అబెనీలో దూరింది కదా! అబెనీ బాడీ పనికిరాదా?” అంటూ సులోచనిని బండబూతులు తిడుతూ ఉంటే, ఇంద్రజాదేవి దాని వాగ్ధాటికి అడ్డంతగిలి, “ అబెనీ పనికి రాదే కన్నలూ! అప్పుడు బలితతంగానికి అబెనీ బాడీని టెంపరరీగా వాడుకుంది అంతే! ఎవరూ ఎటువంటి ప్రయోగమూ చెయ్యలేదు! ప్రయోగం చేస్తే కానీ ఈ ప్రేతాత్మ, ఆ శరీరానికి బంధించబడదు! అయినా సులోచని చూడెట్లా బిక్క మొహం వేసుకుని ఉందో? అసలే అది మిమ్మల్ని వదిలేసి వెళ్ళిపోతాననే బెంగలో ఉంది! ఆ బెంగలో మీకు చెప్పడం మర్చిపోయి ఉంటది! వదిలెయ్యి దాన్ని పాపం! అందుకే నేను గుర్తు చేశా కదా ఇప్పుడు!” అనంటూ సర్ది చెబుతూ ఉంటే, పారూ సివంగిలా ఆవిడ మీదకి దూకి, “అంటే??? సులోచని నాశనమైపోతుంది అని నీకు ముందే తెలుసా? ఐతే మాకెందుకు చెప్పలేదు?” అంటూ ఆవిడ మీద పడి రక్కేస్తూ ఉంటే, నేను దాని జబ్బ పుచ్చుకుని వెనక్కి లాగుతూ, “తప్పు మనదేలేవే! ఈవిడగారికి ఒక రూల్ ఏడ్చిందిగా?? మనం కరెక్ట్ క్వొషన్ వేస్తేనే ఈవిడ ఆన్సర్ ఇవ్వగలదు! ఒదిలెయ్యవే! ఐతే ఇప్పుడు అర్జంటుగా సినాలీనీ, సులోచనినీ ఇద్దరినీ జాయింటుగా ఎక్కెయ్యాలి! లేదా, మళ్ళీ ఏదో ఒక క్షుద్ర పూజ చేసి, సులోచని ఆత్మని వేరే శరీరంలోకి అంపకం చెయ్యాలి! అంతే కదా దేవీ?” అని అడిగేసరికి, పక్కనే ఉన్న స్నప్నిక, ముచ్చట పడి, నాకు మెటికలు విరుస్తూ, నా పెదాల మీద ముద్దు పెట్టేసరికి, పసరు వాసన వచ్చింది! ఏంటబ్బా? అని చూస్తే, అది పచ్చగడ్డి మేసిన మూతితో నాకు ముద్దు పెట్టింది!

దాన్ని విసుక్కుంటూ లేచెళ్ళి మంచినీళ్ళతో నా నోరు పుక్కిలించుకుని, సిగరెట్టోటి వెలిగించి, “పారూ! మొదలెట్టవే నీ ఇంటరాగేషన్! సులోచనీ, స్నప్నికా, ఇంద్రజాదేవీ! ముగ్గురూ ఆ మంత్రగత్తె ఏదో ఒక మంత్రం చదవకుండా మీరు జాగ్రత్తగా ఉండండి!” అంటూ నేనో రాయి పట్టుకుని రెడీగా ఉన్నా! పారూ దాని ఆయుధం అదేనండీ స్ట్రాపాన్ డిల్డో! దాన్ని తీసి చేత్తో ఎత్తి పట్టుకుని రెడీగా నుంచుని, “రెడీ! వన్! టూ! త్రీ!” అని అరిచేసరికి, ఆ మాంత్రికురాలి శరీరంలోంచి సులోచని బయటపడింది! మరుక్షణంలో ఆ మాంత్రికురాలి మూతి పగిలేలా పారూ డిల్డోతో గట్టిగా దాని మూతి మీద కొట్టీకొట్టంగానే, నేను విసిరిన రాయి వెళ్ళి “అమ్మాహ్!” అంటూ బాధాపూర్వకంగా మూలగడానికి నోరు తెరిచిన ఆ మంత్రికురాలి ముందరి పళ్ళకి తగిలి వాటిని ఊడగొట్టేసింది! అంతే రక్తం ఓడుతున్న నోటిని చూస్తూ ఆ మాంత్రికురాలు గగ్గోలుపెడుతూ, తన నోటిని అదుముకుంటూ ఉంటే, పారూ ఆ మాంత్రికురాలి జుట్టు మెలేసి పట్టుకుని, దాన్ని వంగోబెట్టి గుభికీ గుభికీ వీపు పగిలిపోయేలా ఒక పది పిడిగుద్దులు నాన్స్టాప్గా గుద్దేసి, ఆయాసంతో రొప్పుతూ నడ్డిన చేతులేసుకుని నుంచుంది! పారూ ఆపగానే, స్నప్నిక అందుకుని పిడిగుద్దులను అది కంటిన్యూ చేసింది! అదో ఇరవై పిడిగుద్దులు గుద్ది, ఒక్క క్షణం పాజ్ ఇచ్చి, “చెప్పు! నీ చరిత్ర మొత్తం చెప్పు!” అంటూ గదమాయించేసరికి, ఆ మాంత్రికురాలు పెద్దగా అరుస్తూ, పారిపోవడానికి ప్రయత్నించింది! పారూ ఆ మూవ్ కోసమే రెడీగా ఉంది! డిల్డోని చీపురుకట్టలా పట్టుకుని, ఆ మాంత్రికురాలి పిర్రలు పగిలిపోయేలా ఫాట్ ఫాట్ అంటూ శబ్దం వచ్చేలా చితక్కొట్టేసింది! ఇంక మాంత్రికురాలికి తాను నోరు విప్పక పోతే, పారూ తనని కొంచెం కొంచెం హింసించి చంపుతుంది అని అర్థమయ్యిపోయి, దాని నోటిని విప్పింది! దాని నోట్లోంచి వస్తున్న మాటలకు, మా నోళ్ళు మూతలు పడిపోయాయి! ఆశ్చర్యంతో మా కళ్ళు పెద్దవి అయ్యిపోయాయి!

ఇంతకీ అదేం చెప్పింది అంటే, “నా పేరు సినాలి! నేను ఒరిస్సాలో పుట్టి పెరిగిన దాన్ని! మంత్రాలు నేర్చుకుని చిన్న చిన్న వశీకరణాలూ, బాణామతులూ వగైరా ప్రయోగాలు చేస్తూ నా పొట్ట పోసుకునేదానిని! నా దగ్గరకి ఒక రోజు కపర్థీ అనే పెద్ద మనిషి వచ్చి, “ఢిల్లీలో ఇట్లా ఒక కుటుంబముంది! అందులో మగవానిని ఎట్లా అయినా స్పృహ తప్పించి, ఆడవాళ్ళని హింసించి, వాళ్ళింట్లో ఒక వజ్రాల మూట ఉంటుంది! దాన్ని తెచ్చిపెట్టాలి!” అని కోరిక కోరాడు! నేను రెండు మూడు సార్లు ప్రయత్నించా కానీ విఫలం అయ్యేసరికి, ఇంక కపాలినీ, కవీచినీ మొదలైన క్షుద్ర శక్తుల సాయం తీసుకుని నేనే రంగంలోకి దిగి ఆ వజ్రాల రహస్యం తెలుసుకోవడానికి ప్రయత్నం చేసా! ఇంతలో మీరొచ్చి నన్నూ నా ప్రయత్నాన్ని అడ్డుకున్నారు!” అని చెప్పింది! ఏతా వాతా తేలింది ఏంటీ అంటే, నవనీత్ మెహతాకి కపర్థీ అనే ఒక వ్యాపర శత్రువు ఉన్నాడు! వాడు ఈ మాంత్రికురాలు సినాలిని కలిసి సుపారీ ఇచ్చేసరికి, ఇది సంగీతా ఆంటీ, సలీమా ఆంటీ, వాణీ-నూర్లను బంధించి ఆ వజ్రాలకోసం హింసిస్తూ ఉంటే, నాలోనూ-లల్లీలోనూ-అనూలోనూ జాగృతమైన ఒక శక్తి మాకు ఈ అటాక్ గురించి సమయానికి తెలియచేసి హెచ్చరించింది! ఈ కపర్థీ గాడికీ, స్వానీ-పుష్పల శోభనమప్పుడు వినపడిన కపర్థీ గాడికీ ఎటువంటి సంబంధమూలేదు! అట్లానే పెద్దీ దగ్గర పనిచేసే నర్సు సినాలికీ, ఇప్పుడు పారూ చేతుల్లో చావు దెబ్బలు తింటున్న సినాలికీ కూడా ఎటువంటి సంబంధమూ లేదు! పేర్లు కలవడం కేవలం యాధృచ్చికం! ఆ జాగురూకమైన శక్తేదో నన్నూ-లల్లీనీ హెచ్చరించిందీ అంటే ఒక పని! మరి అనూని ఎందుకు హెచ్చరించింది అబ్బా? అనూకి కూడా చెవుల్లో గుయ్య్ అన్న సౌండ్ ఎందుకు వచ్చిందబ్బా? అని అనుమానంగా ఇంద్రజాదేవి వైపు చూస్తూ ఉంటే, ఆవిడ మొహం పాలిపోయి దీనంగా బల్ల మీద కూర్చుండిపోయింది!

పారూ తన చేతిలోని డిల్డోని స్నప్నిక నడుముకు కట్టి, “ఒసేయ్ బర్రెదానా! దీన్ని కుక్కని దెంగినట్టు దెంగవే! సాయంత్రం నుంచీ నువ్వు ఆరాం గా గడ్డి మేస్తూ బొబ్బున్నావ్! కొంచెం నీ క్యాలరీస్ ఖర్చుపెట్టు! నాకు ఇప్పుడంత ఓపిక లేదు!!” అంటూ దాన్ని అదిలించింది! పారూ మాటకి తలాడిస్తూ, స్నప్నిక ఆ మాంత్రికురాలి వంటిమీదున్న చీరని నడుం దాకా ఎత్తిపట్టుకుని, దాన్ని రబ్బర్ బొమ్మని లేపినట్టు లేపి బల్ల మీద పడుకోబెట్టి, ఖస్సున స్ట్రాపాన్ ని దాని పూకులో దింపి, గత గతా దెంగసాగింది! పారూ, స్నప్నిక పనితనాన్ని చూస్తూ, తృప్తిగా దాని భుజమ్మీద ఒక షాభాషీ ఇచ్చి, దేవి పక్కనే కూర్చుని, “చెప్పవే ముసలీ? ఏమయిందని అంత డల్ గా పెట్టావు నీ మొహాన్ని??” అని అడిగింది! నేను తాపీగా ఇంకో సిగరెట్ వెలిగించి, గుండెల నిండా దమ్ము పీలుస్తూ, “ఏం లేదే పారూ! ముందర మనతో తీసుకువెళ్దామన్న తన కొడుకుని, దాడి చేసింది ధురాకేతు బ్యాచ్ కదా! వాళ్ళ వల్ల మనకే ముప్పు కానీ తన కొడుక్కి ఎటువంటి ఇబ్బందీ ఉండదు అనుకుని, అక్కడే వదిలేసి వచ్చింది! ఇప్పుడు అసలు అటాక్ ప్లాన్ చేసిందే తన కొడుకు కోసం అని అర్థమయ్యాక, తెల్ల మొహం వేసుకుని కూర్చుంది! దేవీ! అప్పుడే నే చెప్పింది విని, సలీం అంకుల్నీ నీ కొడుకునీ మనతోపాటే తెచ్చేసి ఉండి ఉంటే, ఈ గొడవ ఉండేది కాదు కదా!” అనంటూ ఉంటే, పారూ మెంటలెక్కిన దానిలా నా మీదకి ఉరికి, “నీయబ్బ! ఇక్కడ ఇంకో మగపురుగుని తీసుకురావాలన్న ఐడియా నీకెట్లా వచ్చిందిరా? ఏదో వన దేవతల్లా, వంటిమీద గుడ్డముక్కల్లేకుండా హ్యాపీగా నంగా పుంగా తిరుగుతూ ఉన్నాం! ఇప్పుడు ఇక్కడో మగ పురుగు వచ్చిందీ అంటే మాకా ఫ్రీడం ఉండదు! ఇంకోసారి ఇట్లాంటి లత్కోర్ ఐడియాలు వెయ్యమాకు!” అనంటూ నా జుట్టు పీకేస్తూ, నన్ను వెనక్కి తోసి, నా పెదాలని తన పెదాలతో మూసేస్తూ లిప్కిస్ పెట్టసాగింది!

నేను దాన్ని వెనక్కి తోసేస్తూ, “ఉండవే పారూ! ఇక్కడ మనకి తెలియాల్సినవి ఇంకా ఉన్నాయి!” అనంటూ దాన్ని పక్కకి తోసేశా! అది కోపంతో గడ్డి పీకి నా మీదకి విసరసాగింది! నేను “అబ్బహ్! ఊరుకోవే నీయమ్మందెంగా! ఎప్పుడూ అదే గోలా?? మనిద్దరమూ ఎప్పుడూ దెంగించుకునే వాళ్ళమే! కానీ ఇప్పుడు కొంచెం పనుంది ఆగు!” అంటూ దాన్ని ముద్దుగా విసుక్కుంటూనే, ఒక పక్క పళ్ళు రాలిపోయి బాధలో ఉన్న మాంత్రికురాలు సినాలి గుద్ద చీరేస్తూ ఉన్న స్నప్నిక పనితనాన్ని చూస్తూ, బొమ్మలా నిలబడి ఉన్న సులోచనిని, నా ఒళ్ళోకి లాక్కుని, దాన్ని గట్టిగా కౌగలించుకుని, “ఒసేయ్! నా ముద్దుల ప్రేతాత్మా! నేను అన్న దాని గురించి ఏం ఆలోచించావే? అట్లాంటి క్షుద్ర ప్రయోగం ఉందా?” అని అడుగుతూ ఉంటే, మౌనంగా ఆలోచిస్తూ కూర్చున్న దేవీ, నేను తోసేసానని ఉక్రోషంతో నా వైపు చూస్తూ ఉన్న పారూ ఇద్దరూ ఒకేసారి తలెత్తి కోరస్గా “ఏది? దీనికి ఓ కొత్త బాడీ ఎరేంజ్ చేసే ప్రయోగమా?” అని ఒకేసారి అన్నారు! అప్పుడు కానీ సులోచనికి బుర్రలో బల్బ్ వెలగలేదు! వాయురూపంలో ఉన్న అది వెంటనే గిర్రున నా వైపు తిరిగి, నన్ను వెల్లకిల్లా గడ్డిలోకి తోసేసి, కళ్ళలోంచి ఏడుపు అదే ఆనంద భాష్పాలు తన్నుకొస్తూండగా, నా మీద వాలిపోయి, నా మొహాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ పిచ్చ ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ ఉంటే, పారూకి అటువంటి వే ఔట్ ఒకటుంది అన్న విషయం కంఫర్మ్ అయ్యి, “ఇప్పుడే వస్తా!” అంటూ లేచి ఖంగారుగా చెరువు కేసి పరిగెత్తింది! ఇంద్రజాదేవి, తన కొడుకు గురించి చమర్చిన తన కళ్ళని తుడుచుకుంటూ, ఆనందంగా లేచి వచ్చి, నా మీద ముద్దులదాడి చేస్తున్న సులోచని భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి, “ప్రయోగానికి ఏం ఏం కావాలి! అయినా నువ్వు మణి శరీరంతో బంధిపబడి ఉన్నావు! నిన్ను ప్రయోగించిన మాంత్రికుడు ఇప్పుడు జీవించి లేడు కదా! మరి నిన్ను ఇంకో శరీరంలో ఎవరు ప్రవేశపెట్టగలరు?” అంటూ కొన్ని బేసిక్ డవుట్స్ అడిగింది!

సులోచని నా మీద ముద్దుల దాడికి కొంచెం పాజ్ ఇచ్చి, ఆవిడ వైపు తిరిగి, “ఎప్పుడైతే ఆదివారం ఆమావాస్య నాడు వీళ్ళు నన్ను బలవంతాన మణి శరీరంలోంచి బయటకు లాగేశారో, అప్పుడే నేను నన్ను మొదటిసారి ప్రయోగించిన మాంత్రికుడి నుంచి విముక్తురాలినయ్యి, వీళ్ళ అధీనంలోకి వచ్చేశా! పారూ-విన్నూ, లేదా ఇద్దరిలో ఎవరో ఒకరు, ఇప్పుడు ఒక చిన్న ప్రయోగం చేసి, నన్ను వేరే శరీరంలో ప్రవేశపెట్టగలరు! దానికి రెండు నల్ల కోడిపెట్టలూ, కొంచెం సామగ్రీ ఉంటే చాలు!” అని వే ఔట్ చెప్పింది! ఇంద్రజాదేవి “ఇప్పుడు నిన్ను ప్రవేశ పెట్టడానికి ఒక బాడీ కావాలి కదా?” అంటూ అలోచిస్తూ ఉంటే, నేను తనని వారిస్తూ, “దేవీ! ఇదిగో ఎదురుగుండా ఉంది! కొంచెం దీని బాడీని టింకరింగు చేస్తే, దీని ఆయువు పూర్తయ్యేదాకా సులోచనికి పెర్మనెంటు బాడీ దొరికేస్తుంది!” అనంటూ మాంత్రికురాలు సినాలి వైపు చూపించా! “ఆల్రెడీ ముందరే చెప్పా కదా! విజయశాంతి మేనత్త విజయలలితలా ఉంది ఈ మాంత్రికురాలూ అని! విజయలలిత అంటే ఒకప్పుడు దేశాన్ని ఊపేసిన రౌడీ రంగమ్మ! మాంచి సెక్సీ ఫిగర్! సో ఫిజికల్గా పెద్ద ప్రాబ్లెం లేదు!” అనంటూ నావైపు కృతజ్ఞతా భావంతో కళ్ళల్లోంచి నీళ్ళు ధారగా కారిపోతూ ఉన్న సులోచని కన్నీళ్ళను తుడుస్తూ చెబుతూండగానే, పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళిన పారూ, లోచనులతోసహా పరిగెత్తుకుంటూ వెనక్కి వచ్చి, “ఒసేయ్ సులోచనీ! చెప్పవే నీ రిక్వైర్మెంట్లు! ఇందీవరా! నువ్వు అర్జంటుగా కపీషతో కలిసి ఈ చుట్టుపక్కల గ్రామాలనుంచి ఈ దెయ్యం ఇచ్చే లిస్ట్ త్వరగా తీసుకురవే! ఒసేయ్ నీలా! నువ్వు పూజకి పిచ్ రెడీ చెయ్యవే! ఆ చెరువు వాడలేం! అందరూ చూసేస్తారు! ఇక్కడే ఇంకో చెరువు తయారు చెయ్యవే! హరితా! నువ్వు మన లగేజ్లోంచి, నల్ల చీరా జాకెట్టూ మొదలైనవి వెదికి పట్రావే!” అనంటూ ఆర్డర్లు వేసింది!

సులోచని టక టకా లిస్టు చదివేసింది! నల్ల కోడిపెట్టలూ, ఒక కుండ, కొన్ని ఆవు పిడకలు, నల్ల తాడు, పసుపూ, కుంకుమ, నిమ్మకాయలో 10, వగైరా కొద్దిగానే అన్నా కానీ చాంతాడంత లిస్టు చదివింది! ఇవన్నీ కాక, ఒక మంచి గంధం చక్కముక్క కూడా కావాలంది! లోచనులు తలూపుతూ ముగ్గురూ మాయమైపోయారు! నీల కొంచెం దూరంగా పోయి, ఒక మనిషి మునిగేంత నీటి గుంట తవ్వడం మొదలెట్టింది! నేను లేచి నీలకి సాయంగా వెళ్ళి దానితోపాటు నేనూ నీళ్ళగుంట తవ్వడం మొదలెట్టా! అసలే కుంభవృష్టిగా కురుస్తున్న వాన వల్ల గాల్లో ఒక రకమైన తేమ ఫార్మ్ అయ్యి ఒక్కటే ఉక్కగా ఉంది! దానికి తోడు నీటికుంట తవ్వుతున్న నాకు, ఫిజికల్గ్ యాక్టివిటీ వల్ల, నాకో చమటలు కారడం మొదలెట్టాయి! చిరాకు దెంగి, వంటిమీదున్న టీ-షర్ట్ విప్పి దూరంగా విసిరేసి, మట్టిని తవ్వుతున్నా! దేనితో అని అడగకండి! మణత్తా వాళ్ళ ఇంటినుంచి ఒక భీముని గరిట తెచ్చారు మా బ్యాచ్! దాన్ని తిరగేసి మట్టి తవ్వుతున్నా! ఇంతలో ఇంద్రజాదేవి ఆశ్చర్యంతో “ఒసేయ్! బంగారం నీకు ఇవన్నీ ఎట్లా తెలుసే??” అని అడుగుతూ ఉంటే, “నేనేమైనా ఖాళీగా తిరుగుతున్నా అనుకున్నావా? సులోచని నాకు దాని విద్యలు చాలానే నేర్పించేసింది! ఇంక కొన్నే మిగిలిఉన్నాయి! అవి కూడా నేర్చేసుకుంటే, నేనూ ఒక మాంత్రికురాలినే! ఇయహహ్హా హహ్హహ్హా” అనంటూ ఆర్టిఫీషియల్ వికటాట్టహాసం ఒకటి చేసింది! చాలా రోజుల తరువాత ఫిజికల్గా కష్టపడుతున్న నాకు, పారూ వికటాట్టహాసం వింటూనే, నాక్కొంచెం గుద్దలో కాలింది! నెత్తి మీద 100 పెంటలేసుకుని, దీనెమ్మ ఈ పొట్టిలంజ ఇట్లా కామెడీ ఎట్లా చెయ్యగలుగుతోందా అన్న ఆశ్చర్యం కూడా వేసింది! అదే అనేశా! “నీయమ్మ! పొట్టిదానా! నెత్తిమీద 100 పిన్ను పీకిన బాంబులెట్టుకుని, ఎట్లా నవ్వుతున్నావే నువ్వు?” అంటూ పారూని విసుక్కోసాగాను!

అది నా దగ్గరకి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, చమటతో తడిసి ఉన్న నన్ను వెనకనుంచి గట్టిగా వాటేసుకుని, నా మాటలకి అడ్డం పడి, “అంటే నాకు తెలియవు అనుకుంటున్నావా రా అన్నయ్యా? ఇప్పుడు టెన్షన్ పడితే మన సమస్యలు తీరిపోతాయా?” అంటూ నా ఛాతీని దాని చేతులతో రుద్దేస్తూ, నన్ను ఎదురు ప్రశ్న వేసింది! అది వాటేసుకోగానే, నేను తవ్వుతున్న మట్టిని ఒక ప్లేటుతో ఎత్తి, గట్టులా కడుతున్న నీల, “ఉమ్మ్! అక్కాహ్! వద్దూ! ఇప్పుడు పని చెయ్యాలి నేను! నువ్వు చేసేది చూస్తూ తట్టుకోలేకున్నా!” అంటూ కామంతో మూలిగింది! టాపిక్ మెల్లగా మళ్ళీ సైడ్ ట్రాక్ పట్టసాగింది! దాన్ని అదిలిస్తూనే పారూతో, “నా దగ్గర నిజంగానే నీ ప్రశ్నకి సమాధానం లేదు! ఎందుకంటే ఫుల్ టెన్షన్ మోడ్లో ఉన్నా ఇప్పుడు! నా మదిని తొలిచేస్తున్న సమస్యలు. 1. మణత్త టైం అయిపోతోంది! అప్పటిలోగా వినయనీ, మణత్తనీ కలిపి దెంగాలి! 2. మణత్త మరణించేలోపు కుటుంబం మొత్తాన్ని దెంగాలి! ఇప్పుడు షడన్ గా లీలా, నూర్ ఇద్దరూ దిగబడ్డారు! వీళ్ళని ఇంత షార్ట్ టైంలో దారిలో పెట్టడం అంటే పెద్ద సమస్యే! 3. లీలా, నూర్, సలీమా ఆంటీ, సంగీతా ఆంటీ, శర్వాణీ, చంద్రిక! ఇట్లా 6 కొత్త పూకులను ఇంత షార్ట్ టైం లో ఎట్లా గోకాలో కొంచెం కూడా బుర్రకి ఆలోచన తట్టట్లేదు! 4. రేపు మాసికాలున్నాయి! లల్లీ మంత్రానికి పనికి రాదు! నువ్వు ఇప్పుడు క్షుద్ర పూజలో కూర్చుంటున్నావు! రేపు మాసికం మంత్రానికి పనికొస్తాదో రావో! 5. అక్కడ కొత్త కపర్థీ గాడు నవనీత్ మెహతాకి ఏం కీడు చెయ్యనున్నాడో! 6. ఇంతవరకూ ధురాకేతు శక్తులు అడ్వాన్స్ అవ్వలేదూ అంటే, వాళ్ళేదో భారీగానే ప్లాన్ చేసుకుంటూ ఉన్నారు! 7. అబెని దాయదులెవ్వరో ఇంతవరకూ అర్థం కాలేదు! వాళ్ళనెప్పుడు లైనులో పెట్టాలీ? ఆ చంద్రికని ఎప్పుడు ఎక్కాలీ? 8. ఇవన్నీ ఒక ఎత్తైతే, చీటికీ మాటికీ అలిగే ఆడ సంత నా సొంతం! వీళ్ళని ఎట్లా కంట్రోల్ చెయ్యాలి?

నేను, ఏదో నిన్ను పరమ రాక్షసిలా పోర్ట్రే చేసి, నిన్ను ఒక పెద్ద బూచిగా చూపించి ఎట్లానో నెట్టుకొస్తున్నా! నువ్వు అర్థం చేసుకున్నంత నన్నెవ్వరూ అర్థం చేసుకోలేదు! ఆఖరికి అమ్మా, లల్లీ కూడా నాతో ఇంత ఓపెన్గా లేరు కదా? ఈసారి ఎటాక్ అంటూ జరిగితే, అమాయకులే ఎక్కువ ఉన్నారు! అట్లానే, నాకు సపోర్ట్ వచ్చే ఫైటర్స్ అందరూ పరలోకం వాళ్ళే! కేవలం లల్లీ మాత్రమే ఫైటింగ్ చెయ్యగలదు! మిగిలిన మంద అందరినీ కంట్రోల్ ఎవరు చేస్తారు? ఈసారి జరగబోయే ఎటాక్ ని ఈ కొత్త బిళ్ళలను మధ్యలో పెట్టుకుని ఎట్లా హ్యాండిల్ చెయ్యాలో అర్థం కావట్లేదు! ఇంక నువ్వు వేసే కుళ్ళు జోకులకు నవ్వి మెచ్చుకునే ఓపిక ఎక్కడిది నాకు?” అని అంటూ ఉంటే పారూ, “ఒరేయ్! అన్నయ్యా! హం హై నా! తూ ఫికర్ మత్ కరో!” అనంటూ నాకు భరోసా ఇచ్చి, “అమ్మమ్మా! మాసికానికి మంత్రం చెప్పడానికి నేను పనికొస్తా కదా? అనూని దీపం వెలిగించమని చెబుతాం! నేను మంత్రం చెబుతా!” అని అంది! పారూనీ, నీలనీ డైవర్ట్ చెయ్యడానికి అన్నీ ఆర్డర్లో ఒక్కసారి తలుచుకునేసరికి, నా బుర్ర మరింత వేడెక్కిపోయి, నదరకంతలలోంచి మాడులోకి నొప్పి మొదలయ్యింది! నేను నుదురు పట్టుకుని రుద్దుకుంటూ ఆలోచిస్తూ ఉంటే, పారూ నన్ను వదిలి వెళ్ళి, ఇంకో కాఫీ కలుపుకొచ్చి, “ముందర సిగరెట్టూ, కాఫీ తాగి కొంచెం రిలాక్స్ అవ్వు! ఈ గుంత నేను తవ్వుతా! నేను చూసుకుంటా కదా!” అంటూ నా చేతుల్లోంచి గరిటని లాక్కుని, అది తవ్వడం మొదలెట్టగానే, బర్రె పూర్తిగా గుద్ద చింపేసింది అనుకుంటా! విజయలలిత సినాలి బావురుమంటూ అరుస్తూ ఏడుస్తూ బర్రె పట్టునుంచి తప్పించుకుని పరిగెత్తుకొచ్చి, నా కాళ్ళమీద పడి బ్రతిమలాడసాగింది!

పారూ చేస్తున్న పని ఆపి, వెనక్కి తిరిగి, దాని జుట్టు మెలేసి మెడ వెనక్కి వంచేసి, చేతిలో ఉన్న గరిట కాడతో దాని వీపు మీద దబదబా నాలుగు దెబ్బలేసి, క్రూరంగా, “వాడిని బ్రతిమాలితే కాపాడేస్తాడా? ఇక్కడ మంత్రగత్తెలూ, ప్రేతాత్మల డిపార్ట్మెంట్ నాది! మర్యాదగా ఈ ప్రేతాత్మని నీలో ప్రవేశపెట్టడానికి మనస్ఫూర్తిగా ఒప్పుకున్నావా? సుఖంగా వీడితో దెంగించుకుంటూ మాలో ఒకదానిలా బ్రతకగలవు! లేదంటే ఇప్పుడే చంపిదెంగుతాం!” అనంటూ బెదిరించేసరికి, అది కాళ్ళ బేరానికి వచ్చేసి, “మీరేదంటే అదే! ముందర నన్ను దెంగడం ఆపమనండి! నేను సెక్స్లో పాల్గొని కొన్ని ఏళ్ళయ్యింది! ఎప్పుడో నేను పైటేసినప్పుడు మా గురువు నన్ను దెంగాడు! వాడిని చంపేసి నేను వాడి స్థానంలో కూర్చున్నాక ఇంతవరకూ ఎవరూ నా వంటిమీద చెయ్యి వెయ్యలేదు! తట్టుకోలేకపోతున్నా! మీకు పుణ్యముంటుంది!” అంటూ పారూ కాళ్ళు పట్టుకుంది ఆ మంత్రగత్తె! పారూ, “వేరే వేషాలేసావంటే నరికి పోగులు పెడతా! అర్థమయ్యిందా? స్నప్నికా! ఆపవే! ఇది చచ్చిపోతుంది ఇంకా దెంగావంటే! వదిలెయ్యి!” అంటూ మంత్రగత్తె వెనకాలే వచ్చి, మళ్ళీ డిల్డో దింపబోతున్న స్నప్నికని వెనక్కి తోసి, నుంచోవడానికి కూడా ఓపిక లేక గడ్డిలో బోర్లా పడిపోయిన మంత్రగత్తెని లేపి నుంచోబెట్టి, సాలోచనగా సులోచని వైపు చూసింది! ఇంతలో సరుకుల కోసం వెళ్ళిన హరితా, ఇందీవరా, కపీషా సామానుతో వచ్చేసారు! అప్పటికి బాత్ టబ్ అంత గుంత మాత్రమే తవ్వాము మేము! తవ్వింది చాల్లే అనుకుని, నేను చెయ్యి తిప్పగానే, నిండా నీళ్ళొచ్చి, ఒకరు నీళ్ళల్లో నడుం లోతు వరకూ కూర్చుని, స్నానం చేసేంత నీటి గుంట ఫార్మ్ అయ్యింది! ఇంకోసారి చెయ్యి ఊపేసరికి అందులోకి, ఒక మూడు నాలుగు తామరాకులు, చుట్టూ కొన్ని చిన్న చిన్న గడ్డిపూల మొక్కలూ కూడా వచ్చేశాయి!

నీటి గుంటని చూస్తూనే, పారూ, “విన్నూ! నువ్వు పోయి వేరే పని చూసుకో! ఎవరినీ ఇటు వైపు రానివ్వకు! అసలే ఇది డిన్నర్ టైం! అందరూ ఇటు వచ్చి దెంగించుకునే ప్రమాదం ఉంది! ఈ పూటకి వాళ్ళనే మంత్రాల డిన్నర్ తయారు చేసుకోమను! నువ్వెట్లానూ తినకూడదు కదా?” అని అంటూ ఉంటే, లోచనులు నలుగురూ వంటిమీద కేవలం ప్యాంట్తో ఉన్న నన్ను కామంతో చూస్తూ, “అక్కా! అది మేము చూసుకుంటాములే! విన్నూని మాకింకోసారి పెట్టమని చెప్పవా అక్కా?” అంటూ గారంగా దాన్ని నలుగురూ చుట్టేసి కౌగలించుకుని అడుగుతూ ఉంటే, పారూ నా వైపు కొంటెగా నవ్వుతూ, “రేయ్! చూశావా? నీకు ఫ్యాన్స్ ఎక్కువైపోతున్నారు! ఓ పట్టు పట్టెయ్యి కదా!” అని అంటూ ఉంటే, “రాత్రికి చూద్దాం లెండే! అందరినీ పడుకోనివ్వండి! ముందర అందరికీ ఏవైనా టెంటుల్లాంటివి ఫార్మ్ చెయ్యాలి! అందరూ ఏడు మల్లెపూలెత్తు బ్యాచ్ ఏ! నేల మీద ఎట్లా పడుకోబెడతాం!” అనంటూ లోచనులకో ఫ్రీ భరోసా పడేసి, ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ ఇంకా కుంభవృష్ఠిగా పడుతున్న వానని తిట్టుకుంటూ, “ఈ వానలో పాపం అడవిలో జంతువులెట్లా బ్రతుకుతాయో?” అని అనుకుంటూ, వెనక్కి నడుచుకుంటూ వెళ్ళా! అక్కడ అన్నీ సార్ట్ అయిపోయినట్టున్నాయి అనుకుంటా, సలీమా-సంగీత ఇద్దరూ అమ్మా వాళ్ళతో పడీ పడీ నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్నారు! ఇంద్రాణి మధ్యలో నుంచుని ఏవేవో చెబుతోంది! “సర్లే! ఈ ముదర బ్యాచ్ ఇప్పుడు మనకెందుకు?! రేపు మాసికాలయ్యాక చూద్దాం వీళ్ళ సంగతి” అని అనుకుంటూ లీల కోసం వెదకబట్టా! లీలని మంగ పెద్దీ, మణత్త సుమత్త ముగ్గురూ కొంచెం దూరంలో ఓ చెట్టుకింద కూర్చోపెట్టి ఇంకా క్లాస్ పీకుతున్నారు! అబెనీ, సినాలి ఇద్దరూ సినాలి కొడుకు దగ్గరే ఉన్నట్టున్నారు! ఇద్దరూ కనపడలే! అవీ దుప్పటి కప్పుకుని గుర్రు పెడుతోంది మంచమ్మీద!

వీళ్ళనీ కెలకకూడదు అనుకుని, ఇంతకీ కొత్త పోరులు ఎక్కడా? అని వెతికేసరికి, లల్లీ-అనూ-స్వానీ-పుష్పా-ఇత్సీ-ఇందూ-గంగా-రోజక్కా ఎనిమిది మందీ శర్వాణీ-నూర్లను చెరువు గట్టుకు తీసుకుపోయి, అక్కడ జలకాలాడుకుంటూ, గట్టు మీద కూర్చున్న శర్వాణీ-నూర్ ఇద్దరికీ ఏదో స్టోరీ చెప్పుతూ మధ్య మధ్యలో వాళ్ళు వాళ్ళ లెస్బియన్ సరసాలు కంటిన్యూ చేస్తున్నారు! “దీనెమ్మ! వీళ్ళిద్దరినీ ఇంత ఫాస్టుగా ఎట్లా లైనులో పెట్టారబ్బా?” అని అనుకుంటూ ఉండగా, సవీ నన్ను చూసి నా పక్కకి లేచొచ్చి, చెయ్యి పట్టుకుని పుట్టల వైపు లాక్కెళ్ళింది! “ఏంటే నీ బాధ?” అంటూ దానితో ఉంటే, అది బట్టలిప్పేసి ఎగిరి నా మీదకి దూకి, బల్లిలా నన్నతుక్కుని, “నన్ను దెంగి ఎన్ని రోజులయ్యిందో అసలు నీకు గుర్తుందా? అవీకి కడుపయ్యింది అన్న దగ్గర్నుంచీ నువ్వసలు నా వంటిమీద చెయ్యే వెయ్యలేదు! నన్నసలు పూర్తిగా పక్కకి నెట్టేశావ్! నాకు అర్జంటుగా నీతో రతి కావాలి! నాలో కామం కట్టలు తెంచుకుంటోంది!” అనంటూ నా మొహాన్ని ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ కొంచెం గారంగానే అడిగిందది! కరక్టే కదా! దీన్ని దెంగి చాన్నాళ్ళయ్యింది అని అనుకుంటూ, “సరే! దెంగించుకుందాం పదా! ఎవరిగోలలో వాళ్ళున్నారు! మనకేం ఇబ్బంది లేదు! మాంఛి పిచ్ వెదుకు!” అంటూ దాన్ని ఎత్తుకుని అట్లానే పుట్టల వైపు వెళ్ళేసరికి, ఆ పుట్టల మధ్యలో చాల జంతువులు షెల్టర్ తీసుకుంటూ ఉన్నాయి! అవును మరి నేను షీల్డ్ అని అనుకునేసరికి, మొత్తం ఏరియా కవరైపోయింది! ఒక్క చినుకు లోపలకి రావట్లే! ఆ జంతువులలో మా ఫ్రెండ్స్ రెండు ఏనుగులు కూడా ఉన్నాయి! వాటిని చూస్తూనే, నాకు ప్యాంథర్ల సంగతి గుర్తుకు వచ్చింది! అవి ఇంకా లేవలేదు! లల్లీ తన్నిన్న తన్నుకు అవి ఇంకా అట్లానే పడి ఉన్నాయి! వాటి పక్కనే చంద్రిక కూడా అట్లానే పద్మాసనంలో కూర్చుని ధ్యానంలో ఉంది!

“ఈ చంద్రిక విషయం పూర్తిగా తెలుసుకోవాలి! అట్లానే ఆ ప్యాంథర్లు బతికున్నాయో చచ్చాయో?” అనుకుంటూ, అదే సవీతో అనేసరికి, “అవి కేవలం ఆ మాంత్రికశక్తుల చేతిలో కీలు బొమ్మలు! ఏదో ఆ శక్తులు ఆవహించడం మూలాన మన మీద దాడి చేశాయవి! వాటి పాపం మనకెందుకు! పోయి చూద్దాం పద!” అంటూ నా మీద నుంచి దిగి బట్టలేసుకుని వెనక్కి తిరిగింది! నేను రవ్వంత ఆశ్చర్యంతో “అదేంటే సవీ? చేసుకుందాం అన్నావుగా! దిగిపోయావేంటే?” అని అనేసరికి, అది “లల్లీ వాటి నడుములు విరగ్గొట్టి రెండు రోజులవుతోంది! అవి అట్లానే పడుకుని ఉన్నాయి అప్పటినుంచీ! వాటి ప్రాణాలు పోతే ఆ పాపం మనకే చుట్టుకుంటుంది! అవసరమా?” అంటూ నాకన్న కొంచెం స్పీడుగా వాటి దగ్గరకి వెళ్ళి వాటి పొజిషన్ చూసింది! నేను వాటిని బొజ్జోపెట్టాను అన్న సంగతి పాపం సవీ మర్చిపోయింది అనుకుంటా! వాటి శ్వాస ఆడుతూనే ఉంది! అది వాటి తలలపై రాయగానే అవి రెండూ కొంచెం మూలుగుతూ నిద్ర లేచినట్టు లేచి దీనంగా నాకేసి చూసేసరికి, వాటిని పిలవడానికి అవి ఆడవా? మొగవా? అని వాటి మొలలకేసి చూసి, రెండూ ఆడవే అని నిర్థారించుకుని, “ఒసేయ్! మీ నడుములు విరగ్గొట్టాల్సి వచ్చినందుకు సారీ! నేనున్న ప్రదేశంలో మీరు మాంసభక్షణ చేయకూడదు! ఇప్పుడు మీరు దూరంగా పోయి మీ ఆహారాన్ని వెదుక్కోవాలి!” అనంటూ వాటి తలలమీద నేనూ ఒకసారి రాసేసరికి, వాటికి కొంచెం ఓపిక వచ్చి, అవి మెల్లగా లేచి నా కాళ్ళకి చెరోపక్కనా నుంచుని నాకేసి నీరసంగా చూస్తూ, “మా దరిద్రానికి ఒక నల్ల దుప్పి దొరికేసరికి, ఇద్దరమూ చూసుకోకుండా దాని మీద పడి దాన్ని చంపి తిన్నాము! అంతే మాకేం జరిగిందో కూడా గుర్తులేదు! ఇదిగో ఇప్పుడు ఈమె మా తలలమీద రాయగానే లేచి కూర్చున్నాము! ఒకటే క్షుద్భాధ!” అనంటూ వాటి ఒక కాలు ఎత్తి నా కాలి పిక్కలమీద వేసి, నన్ను నాకసాగాయి!

నాకు వాటిమీద మరింత జాలి పెరిగి, “పదండి, మన గజరాజులు ఇక్కడే ఉన్నారు! వాళ్ళ హెల్ప్ తీసుకుని మీకు ఫుడ్ ఎరేంజ్ చేస్తా!” అంటూ వెనక్కి నడవడం మొదలెట్టేసరికి, సవీ “అదేంటి? చంద్రిక విషయం తేలుస్తా అన్నావుగా?” అని అడిగేసరికి, “పాప ధ్యానంలో ఉందిగా! కెలకడం దేనికి? తర్వాత చూద్దాం! ముందు వీటికి ఏదో ఒక ఫుడ్ ఎరేంజ్ చేసి, మనపని మనం చూసుకుందాం! లేదంటే నన్నే తినేసేలా ఉన్నాయి ఇవి రెండూ!” అంటూ మళ్ళీ పాముపుట్టల వైపు నడుస్తూ ఉంటే, ప్యాంథర్లు రెండూ కుంటుకుంటూ, నా వెనకాలే పెంపుడు జంతువుల మాదిరి రాసాగాయి! మేము మళ్ళీ పాముపుట్టల దగ్గరకి పోయేసరికి, మా అలికిడికి జంతువులన్నీ మా వైపు తిరిగి, మా వెనకాలే వస్తున్న ప్యాంథర్లని చూసి ఈసడించుకుంటూ, “వీరా! ఈ దరిద్రపుగొట్టు మొహాలని ఇంకా ఎందుకు ఉపేక్షిస్తున్నావు! నువ్వు ఊ అంటే, మన గజరాజులు తమ పాదాలతో చిటికెలో వీటిని మట్టగించేస్తాయి!” అంటూ అరుస్తూ ఉంటే, రెండు బ్లాక్ ప్యాంథర్లూ భయంతో నా వెనక్కి నక్కి దాంకున్నాయి! నేను వాటికి భరోసా ఇస్తూ, “ఖంగారు పడకండే! నేను వీటికి నచ్చ చెబుతాగా! అంటూ వాటి తల రాస్తూ, ఏనుగులవైపు చూస్తూ, ఓ గజరాజాల్లారా! మేము ఉన్న చోట వీటికి మాంసాహారం దొరకదు! ఇవి ఆకలితో చనిపోయేలా ఉన్నాయి! మీకు ఈ అడవులన్నీ కొట్టిన పిండే కదా! మనకి మిత్రులు కాని జీవాలు ఉన్న నెలవుని వీటికి చూపించగలరా? ఇవి నల్ల చిరుతలు అని అనుకోకుండా, కేవలం గండు పిల్లుల కింద చూడండి! లల్లీ తన్నిన తన్నులకు, వీటి నడుములు విరిగిపోయాయి! ఏదో మాకు తెలిసిన వైద్యం చేసి వీటిని రెండు రోజులు నిద్రపుచ్చాము! వీటికిప్పుడు ఆహారం అత్యంత అవశ్యము! కినుక వద్దు!” అంటూ వాటికి నచ్చచెప్పాను!
Next page: Chapter 037.3
Previous page: Chapter 037.1