Chapter 037.3

గజిబిజి గందరగోళం – 3

ఏనుగులు రెండూ మా పాత మిత్రులే కదా! మిగతా జంతువులన్నిటికీ ఆశ్చర్యం కలిగించేలా, నాకేసి తలాడిస్తూ, “అటులనే వీరా! నీ మాట మాకు శిరోధార్యము! ఈ దొంగమొహాలకి తప్పక సాయపడతాము!” అంటూ పడుకున్నవి రెండూ లేచి నుంచుని, “రండే దొంగమొహాల్లారా! వచ్చి మా మూపురాల మీద కూర్చుండి! తీసుకెళ్తాం! మీరు చనిపోతే, ఆ పాపము మా వీరుడుకీ, సుందరికీ తగులుతుంది! అది మాకు ఇష్టం లేదు!” అంటూ రెండు నల్ల చిరుతలనీ తొండాలతో ఎత్తి వీపుల మీద కూర్చోబెట్టుకుని నడక మొదలెట్టేసరికి, మిగిలిన జంతువులు ఏనుగులు రెండిటినీ తిట్టుకోవడం మాకు వినపడింది! సవీ వాటితో, “ఒసేయ్ బుచికీ ప్రాణుల్లారా! అన్నీ మూసుకుని కూర్చోండే! పక్షం రోజులనుంచీ, సరిపడా మాంసాహారం లేక, నేనూ నా చెల్లీ విలవిలలాడుతున్నాము! అసలే నా చెల్లి కడుపుతో ఉంది! దానికి మిమ్మల్ని తినాలీ అని కోరిక కలగకూడదు అని ముక్కోటి దేవతలనీ ప్రార్థించుకోండి! తిక్క రేగిందీ అంటే, మీ అందరినీ, వండుకుని తినేస్తాము!” అంటూ వాటిని తిడుతూ, “ఓ గజరాజుల్లారా! ఒకవేళ ఇవేవైనా వేషాలేస్తే, నేను చెప్పిన జాగ్రత్తలన్నీ గాలికి వదిలేసి, నిర్మొహమాటంగా మట్టగించి చంపెయ్యండి! ఒసేయ్ దొంగమొహాల్లారా! ఏవైనా వెధవ వేషాలేశారూ అంటే, ఈ నడికొండలు రెండూ మిమ్మల్ని తొక్కి చంపేస్తాయి! అర్థమయ్యిందా?” అంటూ నల్ల చిరుతలకూ వార్నింగ్ ఇచ్చి, “పద విన్నూ! మన పనైపోయింది ఇక్కడ!” అనంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని, నన్ను మిలిటరీ వెహికిల్స్ తిరిగే దారి వైపు లాక్కెళ్ళసాగింది!

వెనకాల నుంచి కుందేళ్ళు గునగునా పరిగెడుతూ వచ్చి మా కాళ్ళకి అడ్డం పడి, “అటువైపు ఒక ఆడ ఖడ్గమృగం ఈనింది! వలదు అటు పోవద్దు! అది మిమ్మల్ని చూడగానే దాడి చేస్తుంది!” అని వార్నింగ్ ఇచ్చాయి! వెంటనే నేను నా చెయ్యి పట్టుకున్న సవీని వెనక్కి లాగేసరికి, దొరికిందే సందని, అది విసురుగా వచ్చి నా కౌగిట్లో దూరిపోయింది! నేను, సవీతో “దెంగులాటకి మన వంటల ప్లేస్ ఏ కరెక్ట్! అటే పోదాం! పారూ అక్కడో క్షుద్ర పూజ చేసుకుంటోంది! మనకేమీ ఇబ్బంది ఉండదు! లోచనులను కాపలా పెట్టివచ్చా!” అంటూ, మళ్ళా చెరువు వైపు వెళ్ళకుండా, దాన్ని అట్లానే ఎత్తి నా భుజాలమీద బస్తా వేసుకున్నట్టు వేసుకుని, ఒక చేత్తో దాని పిర్రలు పాముతూ నడుస్తూ ఉంటే, వెనకాల నుంచి జంతువులన్నీ ఘొల్లున నవ్వుతూ, “ఈ యక్షిణీ మనల్ని మింగడం పక్కన పెడితే, ఇప్పుడు దీనికే మూడింది! ఆ వీరుడు తన మేఢ్రంతో ఈ వదరబోతు యక్షిణికి బడితపూజ చెయ్యడం తథ్యం!” అంటూ నవ్వుతూ ఉంటే, నా భుజమ్మీద వేళ్ళాడుతూ, నా స్పర్శని తన్మయంతో అనుభవిస్తూ ఉన్న సవీ ఒక్కసారి గుడ్లురిమి, దాని మొహంవరకూ నిజరూపం చూపించేసరికి, అవన్నీ ఝడుసుకుని, ఒక్కసారిగా మూగనోము పట్టాయి! ఒక్కసారిగా అప్పుడప్పుడూ వినపడుతున్న వాన చినుకుల శబ్దమూ, చిమటల చప్పుడూ తప్ప ఒక్కసారిగా నిశ్శబ్దం అయ్యిందేంటా? అని నేను వెనక్కి తిరిగబోతూంటే, భుజమ్మీదున్న సవీ, “ఏం అక్కర్లేదు! నువ్వు పద! లల్లీనో, పారూనో గారం చేస్తున్నట్టు, మొట్టమొదటిసారి, నన్నూ గారంగా ఎత్తుకుని నడుస్తున్నావు! నీకు పుణ్యముంటుంది! ఇంకొంచెం సేపు ఇట్లానే గారం చెయ్యవా?” అంటూ దాని పెదాలకి అందుబాటులో ఉన్న నా వీపుకి ఓ ముద్దులు పెట్టసాగింది!

దాని కోరిక నేనెందుకు కాదనాలీ? అనుకుంటూ అట్లానే పెద్ద పెద్ద అంగలు వేసుకుంటూ నడుస్తూ ఉంటే, అక్కడక్కడా నాగులూ, చంద్రిక వంధిమాఘదులూ, మమ్మల్ని చూసి కొంచెం ఇబ్బందిగా తలలు దించేసుకుంటూ ఉన్నారు! మిగిలిన వాళ్ళెవ్వరైనా నా భుజాల మీద ఉండి ఉంటే కొంచెం ఆలోచించే వాడినేమో కానీ, నా భుజమ్మీదున్నది మిస్ 1200 ఇయర్స్ పుష్కరాలు కదా! లైట్ తీసుకున్నా! అట్లానే చుట్టుతిరిగి వంటల ప్లేస్ కి వెళ్ళేసరికి, నలుగురు లోచనులూ మిగిలిన గ్యాంగ్ ఎవ్వరూ రాకుండా కాపలా కాస్తూ ఉంటే, పారూ నల్ల చీర కట్టుకుని నేను తవ్విన గుంతలో మునిగింది అనుకుంటా, నీళ్ళోడిపోతూ ఉండగా, క్షుద్ర పూజ చేస్తోంది! స్నప్నిక చేతిలో గరిటతో పూజలో కూర్చోపెట్టబడ్డ మాంత్రికురాలు సినాలి కదలకుండా కాపలా కాస్తోంది! ఇంద్రజాదేవి విలాసంగా బల్ల మీద ఒక చెయ్యి తలకింద పెట్టుకుని పడుకుని వేడుక చూసినట్టు ఆ క్షుద్ర పూజని చూస్తోంది! సులోచని వాయురూపంలో సుడులు తిరిగే గాలిలా మెలికలు తిరిగి పూజ కోసం వేసిన ముగ్గు మధ్యలో నిలబడి ఉంది! పారూ “హ్లీం క్లీం కపాలికా!!” అంటూ గట్టిగా మంత్రాలు చదువుతూ, స్నప్నికకి సైగ చెయ్యగానే, అది తన వేళ్ళతో మాంత్రికురాలిని ముట్టుకోకుండా, గరిటతోనే ఆ మాంత్రికురాలి వంటిమీద నేను సృష్టించిన వంగపండు రంగు చీరనీ మిగిలిన బట్టలనూ విప్పి దూరంగా విసిరేసింది! పారూ, లోచనులు తెచ్చిన నల్ల కోళ్ళ మెడలు ఉట్టిచేతులతో విరిచి కొంచెం రక్తం సులోచని మీదా, కొంచెం ఆ మాంత్రికురాలి మీద పడేలా చల్లి, ఒక నిమ్మకాయకి వేలితో బొక్క పెట్టి ఆ కోళ్ళ రక్తాన్ని ఆ నిమ్మకాయలో నింపి దాన్ని నుదిటన పెట్టుకుని, పైకి వినపడకుండా ఏదో మంత్రం చదివి, ముగ్గులో కూర్చున్న మాంత్రికురాలు మొహం మీద చిమ్మేలా విసిరి కొట్టింది!

అంతే విజయలలిత ఫేసులా ఉండే మాంత్రికురాలి ఫేస్, మెల్లగా సులోచని ఫేసులా మారిపోతూ ఉండగా, కొంచెం కొంచెంగా గాల్లో ఉన్న సులోచని వాయురూపం కరుగుతూ పోయింది! పారూ అదే ప్రాసెస్, మెడా, రెండు భుజాలూ, రెండు సళ్ళూ, బొడ్డూ, వీపూ, పిర్రలూ, పూకూ, తొడలూ, కాలిపిక్కలూ, అరికాళ్ళూ శరీరం మొత్తం కవరయ్యేలా రిపీట్ చేసేసరికి, సులోచని వాయురూపం మొత్తం కరిగిపోయి, మాంత్రికురాలు పూర్తిగా సులోచనిలా పోయింది! తర్వాత పారూ, కొంచెం పసుపూ, కుంకుమా, నల్ల నువ్వులూ మొదలైనవన్నీ ఒక పేస్ట్లా ఆ కోళ్ళ రక్తంతోనే కలిపి, లేచి నుంచుని సులోచనిలా మారిపోయిన మాంత్రికురాలి వంటికి నలుగు పెట్టి, దాని జబ్బలు పట్టుకుని లేపి తీసుకెళ్ళి నీటిగుంటలో తోసి స్నానం చెయ్యమంది! రెండు మునుగులు మునిగి పైకి లేచింది మాత్రం అటు సులోచనీ కాదు! ఇటు మాంత్రికురాలు సినాలి కూడా కాదు! నర్సు సినాలే! ఒక రకమైన నిగారింపు వచ్చి, సళ్ళు సినాలి పళ్ళలా స్టిఫ్ గా నుంచుని రా పిసుకు అంటూ నన్ను ఆహ్వానిస్తూ ఉంటే, నేను అటువైపు అడుగు వేసేసరికి, నా భుజమ్మీదున్న సవీ ఒక పొడిదగ్గు దగ్గి, “ముందర నేను!” అంటూ నసిగితే కానీ నేను తెలివి తెచ్చుకోలేదు! దాని దగ్గుకు సులోచని నా వైపు చూసి, సిగ్గుతో సళ్ళూ పూకూ కప్పుకుంటూ ఉంటే, “అబ్బ! ఛా! వీడితో కుతి తీరా దెంగించుకోవడానికే నువ్వు ఈ బాడీలో దూరావు అని అందరికీ తెలుసు! అవసరమా?” అంటూ పారూ దాన్ని నీటిగుంటలోంచి బయటకు లాగి, అదీ రెండు మునకలేసి, వంటిమీదున్న నల్ల చీర దూరంగా విసిరి, దాని బట్టలు కనిపించక పోయేసరికి, నేను సృష్టించిన వంగపండు రంగు చీరని నెత్తి మీదనుంచి మధ్యలోకి కప్పుకుని, ట్రైబల్స్ లాగా ఒక కొసని రవికలాగా రెండో కొసని మొల చుట్టూ లంగా లాగా కట్టి బిగించి ముడివేస్తూ సవీని ఎత్తుకుని నుంచున్న నా వైపు ప్రశ్నార్ధకంగా చూసింది! నేను ఏం చెప్పకుండా ఒక నవ్వు నవ్వి ఊరుకున్నా! ఈలోపు పారూ విసిరేసిన నల్ల చీరని సులోచని పిండుకుని కట్టుకుంది!

ఇంద్రజాదేవి చెయ్యి తిప్పేసరికి, అందరికీ భోజనాలు రెడీ అయిపోయాయి! పారూ, “ఏంట్రా దీన్ని దెంగాలా ఇప్పుడు? ఇక్కడొద్దు! చెరువుకి అటు పక్కకి తోలుకుపో! నేను అందరినీ అదిలించి తిండి తినడానికి పిలుస్తా!” అనంది! నేనింకా సవీని ఎత్తుకునే ఉన్నా! నాకో స్ట్రాంగ్ కాఫీ అని అడిగేసరికి, స్నప్నిక దాని చేతిలోని గరిటని దూరంగా విసిరేస్తూ, “ఫ్రెష్ పాలు ఇస్తా!” అంటూ బర్రెలా మారిపోయి, ఒక గిన్నె మీద నుంచుని పాలు ధారగా వదిలింది! పారూ అట్లానే తన తడితలతోనే వెళ్ళి ఆ పాలని కాచి, నాకో గ్లాసులో కాఫీ కలిపి ఇచ్చి, నా ప్యాంట్ జేబులోంచి ఒక సిగరెట్ తీసి అది వెలిగించుకుని, ఇంకోటి నా పెదాల మధ్యన పెట్టి వెలిగించి “తాగరా! ఈ యక్షిణీ భూతం ఎక్కడికీ పోదులే!” అంటూ నా భుజమ్మీదనుంచి సవీని బలంగా గుంజి నీటిగుంటలోకి తోసేసింది! నేను నవ్వుతూ సిగరెట్ పీలుస్తూ, కాఫీ తాగుతూ ఉంటే, ఉక్రోషంతో సవీ, దాని చేతులని పొడుగ్గా చేసి, పారూనీ నీటిగుంటలోకి లాగబోతూ ఉంటే, అది చూసి పారూ, ఏదో మంత్రం ఉచ్చరించేసరికి, ఇందాక స్నప్నిక కింద పడేసిన భీముని గరిట గాల్లోకి లేచి, సవీ చేతులమీద దభీ ధభీ నాలుగు దెబ్బలేసేసరికి, సురుక్కుమంటున్న చేతులని వెనక్కి తీసుకుని పిసుక్కుంటూ, “నీయమ్మ పొట్టిదానా! ఏదో ఒక నాడు విన్నూ నాకు పర్మిషన్ ఇవ్వకపోడూ, నేను విన్నూలో లీనమైపోయి నిన్ను దెంగకుండానూ ఉండను! నీకు నేను ఒక యక్షిణీ భూతాన్ని అన్న భయం భక్తీ రెండూ లేకుండా పోయాయి!” అంటూ పారూని తిడుతూ ఉంటే, అది లటుక్కున ముందరకి అడుగేసి, దాని చేతుల్లో ఉన్న సిగరెట్ని ఒక గట్టి దమ్ము లాగి, ఆ నోటితో సవీకి వంగుని లిప్కిస్ పెడుతూ, ఆ పొగ మొత్తాన్ని దాని నోట్లోంచి సవీ నోట్లోకి ట్రాన్స్ఫర్ చేసేసరికి, సవీ ఒక్కసారి ఉక్కిరిబిక్కిరి అయ్యి పొలమారి దగ్గసాగింది!

ఇంతలో ఎవరో పిలిచినట్టుగా మొత్తం గ్యాంగ్ ఇంక్లూడింగ్ అమ్మా, అవీ అందరూ బిలబిలలాడుతూ బ్యాచులు బ్యాచులుగా వచ్చేసి, నీటిగుంటలో కూర్చున్న సవీనీ, దానిపక్కనే ఒక ట్రెడిషనల్ ట్రైబల్లా ఉన్న పారూనీ, వాళ్ళిద్దరికీ కొంచెం దూరంలో, కేవలం టోర్న్ జీన్స్ మీద, నా 10 ప్యాక్ యాబ్స్ చూపిస్తూ నుంచున్న నన్నూ చూసి, బ్రేకులేసినట్టు ఎక్కడివాళ్ళు అక్కడే ఆగిపోయి, గుసగుసలాడుకోవడం మొదలెట్టారు! నా చెవులలో ఒకదాన్ని లీల ఉన్న వైపూ, రెండోదాన్ని, నూర్, సంగీత, సలీమా, శర్వాణీ నలుగురూ నుంచున్న వైపూ తిప్పి రిక్కించసాగాను! లీల మనసులో “ఏమున్నాడు వీడు?? వీళ్ళ నాన్న కన్నా అందగాడు! ఇట్లాంటి వాడు నాకు దొరికుంటే, నా జీవితం ఇట్లా కుక్కలు చింపిన విస్తరిలా ఎందుకు ఏడిసేది? ఎప్పుడో బాగుపడిపోయి ఉండేదానిని! చిన్నప్పుడు చిలక జ్యోతిష్కుడు తండ్రీ కొడుకులతో కాపురం చేస్తావు అన్నాడు! నేను పడుకున్నది ఇద్దరితోనే! ఒకడిని వీడే చంపేసాడు! రెండోవాడిని ఆ చచ్చినోడు చంపేశాడు! నాకోడుకేమైపోయాడో తెలియదు! అంటే నేనిప్పుడు వీడితో పడుకోవాలా? నేను వీడి తండ్రితో పడుకున్నాను, బిడ్డని కూడా కన్నాను అని వీడికి తెలియదు కదా? బొక్కలే! ఏం చేసి అయినా సరే, ఎట్లా అయినా సరే, వీడిని ఈ గుంపులోంచి పక్కకి తీసుకెళ్ళి నా వలపు మిఠాయిని నోట్లో కుక్కెయ్యాలి! దెబ్బకి వీడి బాబులానే, నా చుట్టూ కుక్కపిల్లలా తిరుగుతాడు!” అని గొణుక్కుంటూ నా వైపు కోరిక నిండిన కళ్ళతో చూస్తోంది! “అమ్మ దీనెమ్మమ్మా! ఈ లంజ దగ్గర ఏదో స్పెషాలిటీ ఉంది! లేదంటే నన్ను కుక్కలా తన వెంట తిప్పుకుంటానూ అని అంత ఆత్మవిశ్వాసంతో ఎట్లా చెబుతోంది? అదేంటబ్బా??” అని లీలని పైనుంచి కింద దాకా ఒకసారి స్కాన్ చేసేసరికి, దాని చీర కుచ్చిళ్ళ వెనకాల నాకో మెరుపు కనిపించింది!

నా పెదవుల మీదకి అప్రయత్నంగా ఒక నవ్వు వచ్చి, “ఓహో ఇది కూడా జమజచ్చ బ్యాచ్ ఏనా? దీనికీ పూకు మీద పుట్టుమచ్చ ఉందా? అందుకే నన్ను తన వశం చేసుకోగలనూ అని అంత నమ్మకంతో ఉందా? సరి సరి! షీ ఈజ్ పీనట్స్! మీద చెయ్యి వెయ్యగానే కరిగిపోయే బాపతు! దీని పని తర్వాత చూద్దాం!” అని అనుకుంటూ రెండో చెవిలో ఏం వినపడుతోందా? అని కాన్సంట్రేట్ చేశా! “ఉమ్మ్! వీడేంటే ఇంత అందంగా ఉన్నాడు? వీడే నాకు కాబోయే మొగుడు అని అమ్మ కనుక నాతో చెప్పకపోతే, దాన్ని చంపేసి అయినా వీడితో తాళి కట్టించుకుంటా! ఇంత అందగాడిని నా లైఫ్లో చూడలేదు! అబ్బహ్! ఏమున్నాడో! హెర్క్యులిస్ కూడా వీడి ముందర దిగదుడుపే!” అంటూ గొణుక్కుంటోంది! “ఒసోస్! నాకంటా దీనికే ఎక్కువ తిమ్మిరి ఉంది!! వీర లైట్! ఒక అరగంట తనతో టైం స్పెండ్ చేశా అంటే ఖచ్చితంగా పడిపోద్ది!” అనుకుని, నాకు నెక్స్ట్ టాస్క్ అయిన నూర్ వైపు కాన్సంట్రేట్ చేశా! తనూ, శర్వాణికి భిన్నంగా ఏం లేదు! “దీనెమ్మా! ఈ వాణి నాకు కాంపిటీషన్ వస్తోంది! దీన్ని ఎట్లా ఒప్పించాలి? వీడు లేనిదే నేను చచ్చిపోతా అని దీనికి ఎట్లా చెప్పాలి? దీని కళ్ళు చూస్తుంటే, వీడికి ఇది ఫిక్సయ్యిపోయింది! దీనికి కాంపిటీషన్ పోదాం అంటే, వీళ్ళ కుటుంబం చేసిన సాయం నా చేతులు కట్టేస్తోంది! ఏమున్నావురా? గడ్డం పెరిగిన గ్రీకువీరుడిలా ఉన్నావురా! నీ ఉక్కు చేతులలో నలిగిపోతూ, నీ ఆబ్స్ మీద తల పెట్టుకుని పడుకోవాలని ఉందిరా మన్మధుడా! ఓహ్! ఇంతకీ వీడిపేరేంటో? టీవీ టవర్ లా ఉన్నాడు! ఇక్కడేమో ఒకర్తిని మించి అందం ఇంకొకర్తిది! ఎవర్తీ వీడిని గోకలేదు అంటే నాకైతే నమ్మశక్యంగా లేదు! ఏంటే? వీడిని చూస్తుంటే నా మనసిలా ప్రవర్తిస్తోంది! నా గుండె ఏంటీ? లబ్! డబ్! అనకుండా లవ్! లవ్! అని కొట్టేసుకుంటోంది! వామ్మో! వీడు మామూలోడు కాదు!

నేను పైట వేసిన దగ్గర్నుంచీ ఎవడిని చూసినా కలగని ఫీలింగ్ వీడిని చూస్తే ఇంతలా కలుగుతోంది ఏంటీ? దీనెమ్మా! ఈ వాణిని ఎట్లా అయినా ఒప్పించి నేనూ వీడిని పెళ్ళి చేసుకోవాలి! లేదంటే నేను చచ్చిపోతానేమో? ఏంటే? ఇప్పుడే కదే చూశాను? అప్పుడే వీడికోసం ప్రాణాలైనా ఇచ్చేయ్యాలి అని కోరిక పుడుతోంది ఏంటే? వీడేమైనా మాయ చేస్తున్నాడా? వీడి ముందరకి, ఇప్పుడు కానీ, నేను వెళ్ళానూ అంటే, ఆల్రెడీ కింద రొచ్చు రొచ్చైపోయింది! వీడేమైనా నోరు తెరిచి మాట్లాడాడూ అంటే, నాకు వరదలే! నా ఒరిజినల్ క్యారెక్టర్ బయటకు తీసి నా నోరేసుకుని పడిపోతే కానీ, నేను కంట్రోల్డ్ గా ఉండలేను!” అనుకుంటూ ఎవరూ తనకేసి చూడట్లేదు కదా? అని ఒకసారి కంఫర్మ్ చేసుకుని, తన ఎడమచేతిని తన తొడలమధ్యన వేసి, ఒక్కసారి నొక్కుకుంది! “ఓయబ్బో! నీదేం సుడిరా విన్నూ?? కాగల కార్యం గంధర్వులే తీర్చారూ అంటే ఇదేనేమో! ఎవరినైతే ఎక్కాలనుకుంటున్నావో ఆ నూర్ నీకు ఆల్రెడీ పడిపోయింది! ఇంక లేటెందుకు ప్రొసీడ్!” అంటూ నా మనస్సాక్షి నన్ను ముందుకు తోస్తూ ఉంటే, “ఏంటెహె గోకేది? నీయబ్బ! అది ఓ పక్క కృతజ్ఞతా! తొక్కా! తోలూ అని త్యాగం చెయ్యడానికి మెల్లగా ఫిక్స్ అవుతోంది! దాన్నిప్పుడు కెలికితే ఏ అన్నయ్యా? అని అనేసిందనుకో, మొదటికే మోసం వస్తది! హోల్డే! హోల్డే! విన్నూ తొందరొద్దు! నిదానమే ప్రధానము! ఇంత నిక్ ఆఫ్ ద మొమెంట్ లో లీలనీ, నూర్ని ఇక్కడ చేర్చేలా చేశాడూ అంటే, ఆ దేవదేవుడికి కూడా ప్లాన్ బీ ఉందనే కదరా విన్నూ! అదేంటో ఆలోచించు! థింక్! థింక్! అదే అమలపరచు!” అంటూ నాకు నేనే సర్ది చెప్పుకుంటూ, ఇంక మిగిలిన సంగీతనీ, సలీమాని వాళ్ళ మనసుల్లో ఏముందా? అని ఓరకంటతో చూశా! సంగీత ఓకే! మనసులో “ఏమున్నడే వీడు! వీడి పక్కన నారాయణని నుంచోబెడితే నా ఓటు వీడికే! ఒక్కసారైనా వీడితో పోటేయించుకోవాలి! నారాయణతో ఆ కోరిక తీరకుండానే చనిపోయాడు!

వాడి కొడుకు, వాడి కన్నా స్ఫురద్రూపీ, అందగాడూ అయిన వీడితోనైనా కనీసం ఒక్క ఛాన్స్ తీసుకోవాలి! రమని సిగ్గులేకుండా అడిగేస్తా! అయినా నాకు రమ దగ్గర సిగ్గేంటి? ఇద్దరమూ ఎన్నిసార్లు వంటిమీద నూలుపోగు లేకుండా కౌగలించుకుని ఒకళ్ళ పూకులు ఒకళ్ళు కెలుక్కున్నాం? అదీ ఏమనదు నన్ను! ఏమైనా అంటే, నీ లెస్బియన్ సంగతి నీ కొడుక్కి చెప్పేస్తా అని బ్లాక్మెయిల్ చేస్తా! చచ్చినట్టు ఒప్పుకుంటుంది అది! వీడికి నాకూతురిని ఇచ్చి పెళ్ళి చేసేస్తే, వీడింక దాన్నీ వదలడు! నేనూ ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు వీడితో నా కోరిక తీర్చుకోవచ్చు!” అని మనసులో గొణుక్కుంటోంది! “సబ్ ఏక్ ఖేత్ కే మూలీ హీ హై! అందరూ ఒకే తాను నుంచి వచ్చిన ముక్కలే! ఏ ఒక్కరికీ నా మీద వేరే భావం కలగట్లే! దీనెబ్బా జీవితం! అందరికీ ఓ మూరెడు మొడ్డేసుకుని నుంచున్న ఒక మేల్ ప్రాస్టిట్యూట్ లా కనపడుతున్నా కామోసు! ఏం జాతకమురా నీది?” అని నన్ను నేను తిట్టుకుంటూ, “కానీ! ఇంక ఆలశ్యం దేనికి! సలీమా కూడా నిన్ను చూసి ఏమనుకుంటోందో తెలిసేసుకో!” అని నా మనసు పోరుతుండగా, కొద్దిగా అనుమానంగానే, సలీమా ఆంటీ మనసులోకి తొంగి చూసి ఒక్కసారిగా ఆశ్చర్యపోయా! మామ్మ తర్వాత తొలిసారి నన్నొకళ్ళు కామంతో కాకుండా ప్రేమగా చూస్తున్నారు అని అనిపించింది! సలీమా ఆంటీ, “వీడేనా ఆనాడు నేను నా బిడ్డలని పణంగా పెట్టి కాపాడింది? ఎంత ఎదిగిపోయాడు? అచ్చు భయ్యాలానే ఉన్నాడు! కాదాంటే భయ్యా కన్నా కొంచెం పొడుగు అనుకుంటా ఈ పిల్లాడు! నా త్యాగం వృధా కాలేదు! ఆ లలితా అందగత్తే! చాలా అణుకువ కలిగిన పిల్ల! ఆంటీ ఆంటీ అని నన్నెంత ప్రేమగా పలకరించిందో! ఇటు వీడూ మర్యాదా మన్ననా తెలిసినవాడిలానే ఉన్నాడు! ఎవరి పెంపకం? నా జానూ రమ పెంచింది కదా వీళ్ళని! ఇట్లా పద్ధతిగా పెరగక, నా కూతురులా పచ్చి తుంటరిలా ఎదుగుతారా? ఇప్పుడు నా కూతురు వీళ్ళముందర ఏ తింగరి వేషం వెయ్యకుండా దానికి జాగ్రత్త చెప్పాలి!

అదెక్కడ ఈ పిల్లాడి అందానికి తొందరపడి, ఐ లవ్యూ చెప్పేస్తుందో! సంగీత మొహం చూస్తే, ఈ పిల్లాడిని తన కూతురికి అడగాలి అన్నట్టుంది! ఆ దేవత కనుక పూనుకోకపోతే, నా కూతురు ఈనాడు ఆల్ ఇండియా కిక్ బాక్సింగ్ ఛాంపియన్ అయ్యుండేదా? ఇట్లా ఇండియాలోనే ఫాస్టెస్ట్ అథ్లెట్ అయ్యుండేదా? ఎట్లా అయినా నూర్ ని అదుపులో పెట్టాలి! తిన్న ఇంటి వాసాలు లెక్కెట్టకూడదు! ఛ! ఛా!! నేనేంటీ ఇంతలా ఆలోచిస్తున్నా? ఈ పిల్లాడిని చూస్తుంటే నాలో తల్లి మమకారం ఎందుకు ఉబుకుతోంది!! ఈ పిల్లాడిని నా ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని వీడికి కథలు చెప్పాలి అని ఎందుకు అనిపిస్తోంది??” అని పరిపరివిధాల ఆలోచిస్తోంది! నేను నా చేతిలోని సిగరెట్ కిందపడేసి, కాలితో దాన్ని నలిపేసి, కాఫీ గ్లాస్ ఖతం చేసి, ఆ పక్కనే నేల మీద పెట్టి, వడివడిగా అడుగులేస్తూ, నన్ను కామంతో కాకుండా ప్రేమతో చూసిన సలీమా ఆంటీ ముందరకి వెళ్ళి వంగుని తన కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టి, “సలీమా ఆంటీ! నన్ను క్షమించండి! మీకు చెప్పే టైం లేక, మిమ్మల్ని స్పృహ తప్పించి అమ్మ దగ్గరకి తీసుకురావల్సి వచ్చింది! మీ మాతృత్వాన్ని పణంగా పెట్టి, మా అమ్మ ప్రాణాలూ, తద్వారా నా ప్రాణాలూ, నా చెల్లి ప్రాణాలూ కాపాడిన వారు మీరు! మీరు మాకు దేవతతో సమానము! ఇన్నాళ్ళూ ఎందుచేతనో అమ్మకానీ, నాన్న కానీ మీ గురించి మాకు ఏనాడూ చెప్పలేదు! మొన్నీ మధ్యే అమ్మ మీ గురించి చెప్పింది! వెంటనే నేను ఏదో పని మీద ఢిల్లీ రావడమూ, అక్కడే మీరున్నారని తెలిసి, మిమ్మల్ని కలుద్దాం అని మీదగ్గరకి వచ్చేసరికి, మీరు ఆపదలో ఉండడం చూసి, ఇంక తట్టుకోలేక, మిమ్మల్ని, మీ అనుమతి లేకుండా బలవంతాన ఇక్కడికి తీసుకొచ్చేశా! తప్పుగా అనుకోకండీ ప్లీజ్!” అని ఆవిడ చేతులు పట్టుకుని రిక్వెస్టింగా అడుగుతూ ఉంటే, అమ్మ టెలీపతీలో, “లంజాకొడకా! నీ బాబుకి జిరాక్స్ అని ఊరికే తిట్టను నిన్ను! లవడాగా! నేనల్లిన కధని కనిపెట్టి, అదే రిపీట్ చేస్తున్నావు కదరా దొంగ లంజా కొడకా!” అని ముద్దుగా తిట్టసాగింది!

పైకి మాత్రం, సలీమా ఆంటీ భుజాల మీద చేతులేసి, ప్రేమగా తన కౌగిట్లోకి తీసుకుని, “భాభీ! నీ వరప్రసాదం! ఒసేయ్! లల్లీ ఇటు రావే?” అని దాన్ని అరిచి పిలిచేసరికి అదీ గునగునలాడుతూ, నా డ్రామాకి మరింత పెప్ యాడ్ చేస్తూ, సలీమా ఆంటీ కాళ్ళకి అదీ వంగుని నమస్కరించి, “ఆంటీ మీకు నూర్ ఎంతో మేమిద్దరమూ అంతే! మా అమ్మ ప్రాణాలు కాపాడిన వారు మీరు! మీకు మా మీద సర్వ హక్కులూ ఉన్నాయి! ఇక్కడ ఎవరూ పరాయి వాళ్ళు లేరు! అందరూ మనవాళ్ళే! అమ్మ మీకు అన్నీ వివరంగా తర్వాత చెబుతుంది లెండి! రండి భోజనం చేద్దాం!” అంటూ రెండో పక్కనుంచి సలీమా ఆంటీని కౌగలించుకోగానే, ఆంటీ పూర్తిగా సెంటీ అయ్యిపోయి, కళ్ళెంబడి నీరు కారుతుండగా, రెండు చేతులతోనూ అమ్మా-లల్లీ ఇద్దరి బయటవైపు ఉన్న చెంపలమీద నొక్కుతూ ఇద్దరి తలలనూ తన తలకి మరింత అతుక్కునేలా కౌగలించుకుని, “రత్నాల్లాంటి బిడ్డలే బాభీ! చక్కగా మంచీ మర్యాదా తెలిసిన వాళ్ళు! చక్కగా పెంచావు ఇద్దరినీ!” అంటూ మమ్మల్ని పొగుడుతూ ఉంటే, పారూ, కిసుక్కున నవ్వుతూ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి అదీ ఆంటీ కాళ్ళ మీద పడి, “అత్తయ్యా! నన్ను ఆశీర్వదించండి! వీళ్ళిద్దరూ మీరనుకున్నంత బుద్ధిమంతులేం కాదు! బహు చాలూగాళ్ళు!” అనంటూ వరస కలిపేసి మాట్లాడుతూ ఉంటే, ఇటు నూర్ అటు శర్వాణి ఇద్దరిమొహాలూ పాలిపోవడం నా దృష్టినుంచి తప్పించుకోలేదు! సలీమా ఆంటీ అయోమయంగా చూస్తూ ఉంటే, అమ్మ పారూ భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి దాన్ని పైకి లేపి, “ఇది నా పెద్ద కోడలు భాభీ! నా చిన్నప్పటి క్లాస్మేట్ సుమిత్ర కూతురు! సుమిత్ర గురించి నీకు ఆల్రెడీ నేను చెప్పాను కదా! సుమీ! ఇలా రావే! తినే నేను చెప్పే సలీమా భాభీ!” అనంటూ పరిచయం చేసింది!

వెంటనే, సలీమా ఆంటీ మొహంలో రిలాక్సేషన్ కనిపించసాగింది! “ఏమనుకుంటోందా?” అని ఆంటీ మనసులోకి తొంగి చూస్తే, “హమ్మయ్యా! ఈ పిల్లాడికి పెళ్ళైపోయింది! ఇంక నా కూతురు ఏ దుందుడుకు చర్యా చెయ్యదు!” అని సమాధానపడుతోంది! ఇంతలో అమ్మ, “అమ్మా! అనూ! ఇటు రా తల్లీ!” అని అనూని చెయ్యెత్తి పిలిచింది! అనూకి సోలయ్యి, గునగునా పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, సలీమా ఆంటీ కాళ్ళకి దణ్ణం పెట్టేసరికి, సలీమా ఆంటీ అయోమయంగా చూస్తూ ఉంటే, అమ్మ ఆంటీ భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి, “ఇది నా చిన్న కోడలు! అనివేష! ఈ పిల్ల ఈలోకానిది కాదు! నాగలోకపు యువరాణి! ఒక 15-20 ఫీట్ వైట్ కింగ్ కోబ్రా! వీడిని ప్రేమించి, మోహించి, వాళ్ళ నాన్నతో ఫైట్ చేసి, నా దగ్గరకి వచ్చి “అత్తా! నీ కొడుకుని ఇచ్చి నాకు పెళ్ళిచెయ్యకపోతే నేను చచ్చిపోతా!” అని బెదిరిస్తే పెళ్ళి చేసేశా! అయినా అనూ-పారూ ఇద్దరూ ముందరే ఒక అండర్స్టాండింగుకి వచ్చి ఒప్పందం చేసుకుని ఇద్దరూ ఒకేసారి తాళి కట్టించుకున్నారు!” అనంటూ రెండో బాంబేసేసరికి, అది విన్న నూర్ శర్వాణి ఇద్దరూ ఆల్మోస్ట్ ఏడవడం మొదలెట్టేశారు! అది చూసి నాకు జాలిపుట్టి, చెయ్యి తిప్పగానే, ఇద్దరూ ఏం జరగనట్టు అమాయకంగా మాకేసి చూడడం మొదలెట్టారు! నేను పెద్దగా ఏం మాయ చెయ్యలేదండీ! మెన్ ఇన్ బ్లాక్ సినిమాలో టామీ లీ జోన్స్, ఏలియన్స్ ని చంపేశాక, ఆ ప్రాంతంలో ఉన్న హ్యూమన్స్ కి స్పాట్ అమ్నీషియా కలిగించినట్లుగా, అమ్మ నాకు రెండు పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాయి అని చెప్పిన మ్యాటర్ మాత్రం వాళ్ళ బ్రెయిన్స్ లోంచి డిలీట్ చేశా! అందుకే ఇద్దరూ ఏం జరగనట్టు నుంచుని నా వైపు కోరికతో చూస్తున్నారు! అంతే! పారూతో ఫేస్ ఛానల్లో, అనూతో టెలీపతీలో ఒకేసారి, “ఒసేయ్! మీరిద్దరూ నా పెళ్ళాలలా ఉండకండి! నేనిప్పుడే శర్వాణీ, నూర్ల బ్రెయిన్స్ లోంచి అమ్మ మీరు నా పెళ్ళాలూ అన్న మాటలని డిలీట్ చేశా!

నాక్కొంచెం టైం ఇచ్చి దొబ్బించుకోండి అందరూ! మళ్ళీ మళ్ళీ అందరికీ నేను విడమరచి చెప్పలేను! వీళ్ళిద్దరి ముందరా, నేను వీళ్ళకి క్లోస్ అయ్యేదాకా, రాముడు మంచి బాలుడిలా ఉంటాను! మీరూ నాకు సపోర్ట్ చెయ్యండి! అసలే టైం మనకి రేపు మధ్యాహ్నం దాకానే ఉంది!” అనంటూ రిక్వెస్ట్ చేసేసరికి, అనూ-పొట్టిదీ ఇద్దరూ నా బల్బులు పగిలేలా వాళ్ళ వాళ్ళ ఛానల్లో, “నీకు సహకరిస్తే నాకేంటీ?” అని అడిగారు! “తాళికట్టిన పెళ్ళాలనిపించుకుంటున్నారే ఇద్దరూ! టైం చూసి నన్ను బ్లాక్ మెయిల్ చేస్తున్నారు! సరే! సరే! మీకేం కావాలంటే అదేనే నా ముద్దుల పెళ్ళాల్లారా! కొద్దిగా ఓపిక పట్టండే!” అంటూ పూర్తిగా వాళ్ళకి సరెండర్ అయిపోయేసరికి, “సరే! ఒక్క అవీకి మాత్రం నువ్వే చెప్పుకో! ఆ యక్షిణీ భూతం చూడు ఎట్లా కళ్ళల్లోంచి నిప్పులు కురిపిస్తోందో! దాని జోలికి నేను వెళ్ళను! మిగిలిన గుంపు మొత్తాన్ని నేను కంట్రోల్ చేస్తా” అంటూ ఇద్దరూ విడివిడిగా నాకు భరోసా ఇచ్చారు! హమ్మయ్యా! అని అనుకుంటూ లల్లీ వైపు చూస్తూ, “చెల్లీ! నాకు ఆకలి అవుతోంది! కొంచెం కాఫీ ఇవ్వవా?” అని ప్రేమగా అడిగేసరికి, అది నావైపు చూస్తూ, మా ఛానల్లో, “నీయబ్బ! యస్.వీ.ఆర్, యన్.టీ.ఆర్, ఏ.యన్.ఆర్, కమల్ అందరినీ మించిపోయి యాక్టింగ్ చింపేస్తున్నావు కదరా దొంగలంజాకొడకా!” అని ముద్దుగా తిడుతూనే, పైకి “అన్నయ్యా! అరటిపళ్ళు ఉన్నాయి! తింటావా?” అని అదీ ప్రేమ కురిపిస్తూ అడిగేసరికి, “కాఫీ ఒక్కటి కావాలి లల్లీ! తల పగిలిపోతోంది! ఇందాకే పారూ కలిపి ఇచ్చింది కానీ, క్వాంటిటీ సరిపోలేదు!” అని అనేసరికి, నూర్ ఒక అడుగు ముందరకి వేసి, “లల్లీ! మీ అన్నయ్యకి నేను కలపనా కాఫీ? నేను ప్రొఫెషనల్ ట్రెయినింగ్ తీసుకున్నా కాఫీ కలపడంలో!” అంటూ లల్లీ ఆన్సర్ కోసం చూడకుండా, గబగబా పొయ్యికేసి నడిచింది!

ఇంకా నీటిగుంటలో నానుతూ ఉన్న సవీకేసి వింతగా చూస్తూ, నడుచుకుంటూ వెళ్ళి పొయ్యి దగ్గర కూర్చుని నాకు వేడి వేడి ఫిల్టర్ కాఫీ చేసి తీసుకొచ్చి ఇచ్చింది! నేను మర్యాదకి, “థాంక్స్ అండీ! అనవసరంగా మీరు శ్రమ తీసుకున్నారు! లలిత కలిపేది కదా!” అనంటూ ఉంటే, లల్లీ టెలీపతీ చానల్లో “అండీ నా? లంజాకొడకా? ఏనాడైనా కనీసం నువ్వు, ఆమే అని పిలిచావురా దొంగ నా సుల్లిగాడా? అదీ ఇదీ, ఆ లంజా ఈ లంజా అని మాత్రమే పిలుస్తున్నావు కదరా లంజాకొడకా? అండీ అంట అండీ! ఓరి నీ కమల్ హాసన్ ఏషాలోయ్! ఇక్కడ నువ్వేసే ఏషాలకి ఆస్కార్ ఏం ఇవ్వట్లే! కంట్రోల్ కంట్రోల్!” అంటూ నన్ను దెంగుతూ ఉంటే, అనూ, పారూ, అమ్మా కిసుక్కున నవ్వుకోవడం నా దృష్టి తప్పించుకోలేదు! ఏదో అనడానికి నేను నోరు తెరుస్తూ ఉంటే, నూర్, “హల్లో! మిస్టర్! నేనేమైనా ముసలిదానిలా కనిపిస్తున్నానా? ఐ యాం జస్ట్ 20! నీకన్నా 2 ఇయర్స్ చిన్నదానిని! మీరూ మీరూ అంటూ నా వయసు పెంచెయ్యకు! ఐ యాం నూర్! అదిగో స్టాట్యూలా నిలబడి, నీకేసి చూస్తూ ఉన్నది నా వన్ అండ్ ఓన్లీ ఫ్రండ్, వాణి, శర్వాణి! వాణీ, ఇటు రావే!” అంటూ చెయ్యి ఊపి తనని పిలిచేసరికి కొంచెం సిగ్గుపడుతూనే శర్వాణి వచ్చి చిన్నగా నాతో “హలో!” అని అంది! తను నోరు విప్పగానే అందరమూ షాక్! అంత అందగత్తె! గొంతు మాత్రం ఏదో అరిగిపోయిన యల్.పీ రికార్డ్ ని ప్లేయర్లో పెడితే వచ్చే కీచు సౌండులా ఉంది! తన గొంతు ఇంతేనా? అబెనీ లానే ఈ పిల్ల గొంతు కూడా భీకరమా? ఇంకో బాబూ మోహన్ గొంతు వినాల్సిందేనా? అని బిక్కమొహం వెయ్యబోతున్న నన్ను చూసి, నూర్ ఇంకేదో అనుకుని, శర్వాణి కాలుని ఒక తొక్కు తొక్కి, తన చెవిలో, “నీ వాయిస్ మాడ్యులేటర్ ఆన్ కాలేదే! ఆన్ చేసుకోవే! గురుడు ఖంగారు పడుతున్నాడు” అని గొణిగింది!

ఆ మాట నాకు వినిపించి, “హమ్మయ్యా!” అని కొంచెం రిలాక్స్డ్ గా ఊపిరి పీలుస్తూ, “ఏంటండీ? ఏవైనా ప్రాబ్లెం ఉందా?” అని అడిగేసరికి, నూర్ నన్ను ఆల్మోస్ట్ డబాయిస్తూ, “అదిగో మళ్ళీ! మేమేమైనా 60 ఏళ్ళ ముసలోళ్ళలా కనపడుతున్నామా? వి జస్ట్ పాస్డ్ అవర్ టీన్స్! వి ఆర్ జస్ట్ 20! డోంట్ కాల్ అస్ అండీ! కాల్ అస్ జస్ట్ వాణీ అండ్ నూర్! ఐ యాం నూర్ అండ్ షీ ఈజ్ వాణి! శర్వాణి!” అని రెట్టించేసరికి, మా ప్రైవేట్ చానల్లో ఒకేసారి లల్లీ-పారూ-అనూ-అమ్మా నలుగురూ “అబ్బో! అంటుంటే ఏదో ఊరికే అనుకున్నాం! ఈ పిల్ల లల్లీకీ, పారూకీ హైబ్రిడ్ క్రాసింగ్ లా ఉందే! చూస్తూ ఉంటే వీళ్ళిద్దరూ ఈ పిల్ల ముందర దేవతల్లా కనిపిస్తారు మనకి!” అనంటూండగానే, నేను నూర్ తో “అయ్యో! అలా ఏం కాదు! మన మధ్యన మరీ నువ్వూ నువ్వూ అనుకునేంత ర్యాపో కూడా లేదు కదా అని!” అనంటూ ఎక్స్ప్లనేషన్ ఇస్తూ ఉంటే, నూర్, “ర్యాపో ఉన్నా లేకపోయినా జస్ట్ కాల్ అజ్ వాణి అండ్ నూర్! హు!” అనంటూ మూతి తిప్పుకుంటూ పోయి వాళ్ళమ్మ పక్కన చేరేసరికి, సలీమా ఆంటీ నూర్ నెత్తినో మొట్టికాయ వేస్తూ, “ఏం అనుకోకు కన్నా! ఇదింతే! ఒట్టి రాలుగాయి! ఒక్కర్తే సంతానం అయ్యేసరికి, దీని అబ్బూ దీన్ని మగపిల్లాడిలానే పెంచాడు! అందుకే దీనికీ రాలుగాయితనం!” అనంటూ సర్ది చెబుతూ ఉంటే, “అయ్యో! ఏంపర్లేదండీ! ఏదొ కొత్తవాళ్ళు మీరున్నారని లల్లీ అమ్మ పక్కనే ఇట్లా ఉంది కానీ, మీ నూర్ కన్నా లల్లీ పదిరెట్లు రాలుగాయి అండీ! చిన్నప్పటినుంచీ నేను గురుకులంలో చదువుకునేసరికి, నాన్న దీన్నీ అట్లానే మగపిల్లాడిలానే పెంచారు! బాగా గారం చేసి చెడగొట్టేశారు! కొత్తవాళ్ళున్నారని కొంచెం సిగ్గు నటిస్తోంది కానీ, అలవాటైతే! బాబూ! నా కూతురే నీ చెల్లెలు కన్నా 100 రెటులు మంచిదీ అని మీరే అంటారు!” అని అన్నాను!

లల్లీ నాకడ్డంపడి, “ఒరేయ్! అన్నయ్యా! ఆపుతావా? అమ్మా! చూడే వీడు నా పరువెట్లా తీసేస్తున్నాడో?” అంటూ అదీ దాని రోల్ పెర్ఫెక్ట్ గా ప్లే చెయ్యసాగింది! తనలాంటి క్యారెక్టర్ ఏ లల్లీ అని తెలియగానే, నూర్ కళ్ళల్లో ఒక మెరుపు! అది మేమందరమూ గమనించాం! ఇంతలో సుమత్త, “అయ్యో! మాటల్లో పడి అసలొచ్చిన పని మర్చిపోయాం! అన్నీ చల్లారిపోతున్నాయి! రండి ముందర డిన్నర్ చేసి తరువాత మాట్లాడుకుందాం!” అనంటూ ఉంటే, “అమ్మా! నేను కాఫీ తాగేశా! చెరువు దగ్గరుంటా! మీరు తినేసి రండి!” అనంటూ అమ్మకి చెప్పి నేను వడి వడిగా చెరువు వైపు నడుస్తూ ఉంటే, తన వాయిస్ మాడ్యులేటర్ సరిచేసుకున్నట్టుంది! శర్వాణి, “అయ్యో! ఆంటీ తను తినకుండా వెళ్ళిపోతున్నారు?” అని అనేసరికి, అమ్మ, “రేపు మా అత్తగారిదీ, మావారిదీ మాసికాలు ఉన్నాయి తల్లీ! ఈ రాత్రికి వాడు భోజనం చెయ్యకూడదు! రేపు రాత్రీ తినకూడదు!” అనంటూ చెబుతూ ఉంటే, నార్తులో పెరిగిన పిల్ల కదా! మాసికాల కాన్సెప్ట్ అర్థం కాక అయోమయంగా మొహం పెట్టేసరికి, నూర్ హిందీలో “కల్ మహీనే కా దిన్ హై! ఉన్ కో కుచ్ పూజ కర్నా హై! ఇసీ వాస్తే ఆజ్ రాత్కో వో నహీ ఖాసక్తా హై!” అని డబ్బింగ్ చెప్పింది! ఇంత అందమైన పిల్లకి ఈ వాయిస్ మాడ్యులేటర్ ఏంటో కనుక్కోవాలి అని అనుకుంటూ, చెరువు వైపు నడుస్తున్న నాకు, ఇదంతా నాకు వినిపిస్తూనే ఉంది! నేను మెల్లగా చెరువు దగ్గరకి వచ్చేసరికి అక్కడ చంద్రిక, ఇంకా పద్మాసనంలోనే ధ్యానంలో ఉంది! “ఈ జీవిని కెలుకుదామా?” అని అనుకునేలోపు, సవీ నా పక్కనే ప్రత్యక్షమయ్యి, నా చెయ్యి పట్టుకుని ధబేలున చెరువులోకి దూకి, ఈతకొట్టుకుంటూ చెరువుకి రెండో పక్కకి లాక్కెళ్ళి, నీళ్ళల్లోనే నా ప్యాంట్ ఒకే గుంజుతో లాగేసి, ఒడ్డుకు విసిరేసి, బుడుంగున మునిగి నాకు ఐస్ఫ్రూట్ వేస్తూ మచ్చగాడిని నిద్ర లేపసాగింది!
Next page: Chapter 037.4
Previous page: Chapter 037.2