Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

కొత్త సమస్య(లు) – 7! ​

ఆ ఆత్మ శివరాం గాడిది! లీల కొడుకూ, అనూ వాళ్ళని చంపినవాడూ, అవీ-సవీలని అల్లరి చేస్తే, అనూ లేపేసినవాడూ అయినటువంటి శివరాం గాడు! మామ్మ ఆత్మలోంచి శివరాం ఆత్మ బయటపడుతూనే, తను లల్లీ మీదకి లంఖించబోతూ ఉంటే, పారూ వెంటనే, వాడి జుట్టు పట్టుకుని ఏదో మంత్రం చదివేసరికి, మామ్మ పక్కనే శిలువేసినట్టు గాల్లో బొమ్మలా బిగుసుకు పోయాడు! శివరాం ఆత్మని చూస్తూనే లీల ముందరకి ఉరికి, “శివా!” అంటూ అరుస్తూ ఆత్మలవైపు వెళ్ళబోతూ ఉంటే, సులోచని లటక్కున తనని మంత్రకట్టుతో ఆపేసి, “వాడిప్పుడు మామూలు ఆత్మ కాదు! అతి శక్తివంతమైన మంత్ర ప్రయోగం ద్వారా, సాధారణ ఆత్మ నుంచి ప్రేతాత్మగా మార్చబడ్డాడు! ఈ ఆత్మని అతికష్టమ్మీద నా పారూ కట్టులో బంధించింది! విన్నూకి అబ్బిన శక్తుల వల్ల ఆతని మనోనేత్రపు హెచ్చరికతో ఈ ప్రేతాత్మ మనకి దొరికిపోయింది కానీ, లేదంటే మనలో ఎవరినో ఒకరిని లొంగదీసుకుని వారిలోకి ఐక్యమైపోయేది! అప్పుడు ఇది చేసే నష్టం అంతా ఇంతా ఉండేది కాదు! ఒకప్పుడు మణి శరీరంలో ఉండగా నేనెన్ని అకృత్యాలు చేశానో, అంతకు పది రెట్లు అరాచకం జరిగుండేది! విన్నూ మీ అందరినీ మాసికాల కోసం అదిలించి, ఆ కోతిని ఇక్కడికి లాక్కురావడం నిజంగా అదృష్టం! అణిర్వేకుడి సన్నిధానంలో ఈ మాయావి తన పూర్తి శక్తిని ప్రదర్శించలేకపోయాడు! ఈలోపు, పారూ తన మంత్రాలతో కట్టు కట్టేసింది! విన్నూ! ఒక ప్రయోగం ఉంది! అది చేస్తే, ఈ ప్రేతాత్మని మామూలు ఆత్మగా మార్చి మోక్షం ఇప్పించచ్చు! మాసికం క్రతువు త్వరగా ముగించుకుని రండి! అంతవరకూ నేనూ, స్నప్నికా ఈ ఆత్మలకి కాపలా ఉంటాము! మా ఇద్దరికీ ఈ లోచనుల, ఇంకా ఇంద్రప్రపౌత్రి అయిన ఇందూల సహాయము చాలు!” అనంటూ మా అందరినీ త్వరగా పోయి మాసికాలు పెట్టుకుని రమ్మని తొందర పెట్టింది!

లల్లీ, ఎందుకైనా మంచిది అని, వీళ్లతోబాటుగా ఇంద్రాణత్తనీ, లతికత్తనీ, శంతనత్తనీ, వినయత్తనీ కూడా కాపలా పెట్టి, “అత్తలూ! ఈ ఇద్దరి ఆత్మలతోనూ మాకు చాలా పనుంది! ప్లీజ్! వీటిని నాశనం చెయ్యకుండా కాపలా కాయండి చాలు! ఎదురు తిరిగితే, వెనకాముందూ చూసుకోకుండా బాదెయ్యండి! నాశనం మాత్రం చెయ్యకండి!” అని ఇనస్ట్రక్షన్ ఇచ్చి, పదండి, “పదండి! త్వరగా!” అనంటూ అందరినీ అదిలిస్తూ చెరువు వైపు తీసుకుపోయిందది! లీల వెళ్ళకపోతూ ఉంటే, నేను లీల వైపు చూస్తూ, “లీలాదేవీ! ప్లీజ్! నువ్వే నీ చేతులతో ఈ దరిద్రుడుని చంపేసేదానివి అని అన్నావ్! మళ్ళీ కన్నపేగూ మమకారమూ అంటూ ఈ లుచ్ఛగాడికి సపోర్టుగా రావద్దు! వీడెంత నికృష్టుడో మర్చిపోకు?” అనంటూ తనకి తెల్లారకట్ల వేసి చూపించిన బొమ్మ గుర్తు తెచ్చేసరికి, తనకి తనలో మళ్ళీ దూరబోతున్న సెంటిమెంటల్ లీలని అణగతొక్కేస్తూ, ఖాండ్రించి శివరాంగాడి ఆత్మ మీద ఊసేస్తూ విసురుగా తిరిగి వెళ్ళిపోయింది! అందరూ వెళ్ళిపోయాక నేనక్కడే ఆగిపోయాను! వాళ్ళంటే మడికట్టుకుని వంటలు చెయ్యాలి! నాకేంటి తొందర? వంట ముగుస్తుండగా మంత్రం మొదలెడితే చాలు! అరగంటలో అయిపోతుంది! లోచనులూ, దేవలోకపు అత్తలూ అష్టదిగ్బంధనం చేసి, ఓక పక్కన మామ్మా, శివరాం ఆత్మల వైపు చూస్తూ కూర్చున్నారు! నేను అణిర్వేకుడి విగ్రహానికి కొంచెం ఎడంగా వచ్చి, ఒక సిగరెట్టోటి వెలిగించి, “చెప్పవే మామ్మా! మొత్తం కహానీ చెప్పు! ఈ వెధవ నీకెక్కడ తగులుకున్నాడో మొత్తం చెప్పు!” అనంటూ అజ్ఞాపూర్వకంగా అడిగేసరికి, మామ్మ నోటికున్న తాళం ఠక్కున ఊడిపోయింది! నేనూ-లల్లీ చెప్పినట్టే, మామ్మా-నన్నా ఇద్దరూ విచ్చలవిడిగా దెంగించుకుంటూ చిలకా గోరింకల్లా బ్రతికేస్తూ, వాళ్ళ మోక్షం కోసం ఎదురు చూస్తూ ఉన్నారు!

నాన్న ఆఖరి సమయంలో వెన్ను పాము దెబ్బ తిని దానివల్ల మరణించడం వల్ల కామోసు, నాన్న సెక్సువల్ పెర్ఫార్మెన్స్ కొంచెం తగ్గింది! కానీ పులి రక్తం రుచి మరిగాక వేటని వదుల్తుందా? మామ్మలో ఎన్నో సంవత్సరాల నుంచీ నిద్రాణమై ఉన్న కోరికని నేను మచ్చగాడితో నిద్రలేపాను! పూర్తిగా మామ్మ కోరికలు తీర్చకుండానే, కొడుకూ, కోడలూ వాస్తవంలో అన్నాచెల్లెళ్ళు అనుకుని ఖంగారుపడి, పుటుక్కున గుండెపోటు తెచ్చుకుంది! ఇంతలో నాన్న చనిపోయాడని తెలిసి, ఇంకో స్ట్రోక్ వచ్చి, తానూ చచ్చిపోయింది! ఓ మోస్తరుగా దెంగుతున్న నాన్న వల్ల తన కోరికలు తీరలేదు సరి కదా! ఇంకా పెరిగిపోయాయి! ఎవడా? ఎవడా? అని చూస్తూండగా, మామ్మ ఫిజిక్కూ, ఫిగరూ చూసి ఈ శివరాంగాడు మామ్మని గోకాడు! కుర్రోడు! మాంచి పోటుగాడు అనుకుని మామ్మ వీడికి ఛాన్స్ ఇచ్చింది! వీడు మామ్మని రోజూ నాన్నకి తెలియకుండా నలుగుపెట్టి మరీ దెంగడమే కాకుండా, రోజూ మామ్మకి నీ కొడుకూ, నేనూ ఇద్దరమూ ఓకేసారి దెంగితే సూపరుంటది అని త్రీసం కోసం కెలికి కెలికి పెట్టాడు! మామ్మ త్రీసం కావలనుకుంది కానీ, అది వాడితోనూ, నాన్నతోనూ కాదు! నాతోనూ-నాన్నతోనూ! మామ్మ మనసులో నేను కాదనను అన్న విశ్వాసం బలపడుతూ రాసాగింది! ఇంతలో బర్రెది, లల్లీ బాధ తట్టుకోలేక, మామ్మ ఆత్మని వన్ డే మ్యాచ్ కోసం మా దగ్గరకి తీసుకొచ్చింది! అది చూసి వీడు నువ్వు లేకుండా ఉండలేను నేనూ వస్తా అని గోల చేసేసరికి, మామ్మ ఒప్పుకుంది! వెంటనే శివరాంగాడి ఆత్మ మామ్మలో దూరిపోయి, ఇటు స్నప్నీ, అటు కాలపురుషుడి కళ్ళూ కప్పి, దొంగచాటుగా మాదగ్గరకి మామ్మ ఆత్మలో అంతర్లీనమైపోయి మా దగ్గరకి వచ్చాడు! అందరినీ బానే ఏమార్చాడు/ఏమార్చింది కానీ, నాకు దొరికిపోయారు! అంతకు ముందరే నేను బర్రె దాన్ని అడిగితే, అది లల్లీ బాధ చూడలేక మామ్మ ఆత్మని నేనే కిందకి తీసుకొచ్చా అని చెప్పింది! జరిగిన మోసం తెలిశాక, రెండోసారి కూడా అదే చెప్పి స్నప్ని, నా కాళ్ళ మీద పడింది!

కానీ మామ్మ మాత్రం తెలివితక్కువగా, తానే కలిపురుషుడిని బ్రతిమలాడుకుని కిందకి వచ్చా అని అబద్ధం చెప్పి, నాకు దొరికిపోయింది! అబద్ధం చెప్పడానికి, యమకింకరులు ఏమైనా మనలా మనుషులా? పైగా దానిని దెంగే పోటుగాడిని నేను తప్ప ఏడేడు పద్నాలుగు లోకాల్లోనూ ఇంకొకరు లేరు! ఇంక స్నప్ని నాతో అబద్ధం ఎందుకు చెబుతుంది? మామ్మ చెప్పింది బుస్స్ అని నాకు అర్థం కాబట్టే, నేను ఆ మర్కటంలోంచి మామ్మ ఆత్మని బయటకు లాగాను! లాగీ లాగంగానే, మామ్మ ఆత్మలో ఇంకొక ఆత్మ కూడా లీనమై ఉంది అని అర్థం అయ్యి, మామ్మని బాదడం మొదలెట్టాను! లల్లీ-పారూ ఇద్దరూ తగులుకుని పని పూర్తి చేశారు! ఇంతలో సిగరెట్ చురుక్కుమని కాలడంతో నేను సోయలోకి వచ్చి చూసుకునేసరికి, నా ఆలోచనలలో వెలిగించిన సిగరెట్ కాలుతూ కాలుతూ చివరికొచ్చి, చురుక్కుమని నా వేలుని కాల్చింది! వేలు కాలిన చోట నాలికతో నాక్కుంటూ ఇంకో సిగరెట్ వెలిగించి, శివరాంగాడికేసి చూస్తూ, “లంజాకొడకా! నీకు మా ఇంటి ఆడాళ్ళు కావల్సి వచ్చార్రా? లవడా కే బాల్! ఈ సృష్టి చరిత్రలో, ఒకే చేతుల్లో రెండోసారి కూడా చచ్చే వ్యక్తివి నువ్వేరా! ఏం జాతకమురా నీది?” అనంటూ వాడిని కోపంగా అరిచాను! నా కోపం చూసి, వినయత్త లేచి ఖంగారుగా నా వైపు రాబోతూ ఉంటే, “పర్లేదు వినూ! మరీ కంట్రోల్ చేసుకోలేనంత కోపం కాదు! నా మావని అదే నీకూ, ఇంద్రాణీకీ మొదటి ఉమ్మడి మొగుడిని చంపేసింది వీడే! వీడినే నీ కూతురు లేపేసింది!” అనంటూ వినయకీ, ఇంద్రాణికీ అసలు విషయం గుర్తు చేసేసరికి, ఇద్దరూ శివాలెత్తిపోతూ, ఊగిపోతూ, కోరస్గా ఒకళ్ళ మొహం ఒకళ్ళు చూసుకుంటూ ఏదో మంత్రం ఉచ్ఛరించేసరికి, గాల్లో రెండు ముళ్ళ కొరడాలు ప్రత్యక్షమయ్యి వాటంతట అవే గాల్లో కదుల్తూ వాడిని చెరోపక్క నుంచీ కొట్టసాగాయి! ఒక్కో దెబ్బకీ వాడు కర్ణకఠోరంగా చెవులు దిబ్బళ్ళేసిపోయేలా అరుస్తూ ఉంటే, నేను వాడి వైపు చెయ్యి ఊపుతూ, “నోర్ముయ్యరా కుయ్యా!” అని అనేసరికి, వాడి నోరు ఠప్పున మూతబడిపోయింది!

సౌండ్ రాకుండా, దెబ్బలు తినసాగింది శివరాం గాడి ఆత్మ! ఒక పదినిముషాలు కొరడాల కొరతలు పడ్డాక, శివరాంగాడి ఆత్మ ఆ దెబ్బలకి అలవాటు పడిపోయింది! అది గమనించిన నేను, ఇంకోసారి వినయనీ, ఇంద్రాణినీ రెచ్చగొడుతూ, తోలుమందం వెధవ వీడు! మీ కొరడాలు వీడిని ఏం చెయ్యలేకపోతున్నాయి! అనంటూ రెచ్చగొట్టేసరికి, ఇద్దరూ క్రోధంతో ఊగిపోతూ, లేచి వాడి ముందర నుంచుని, ఏవో మంత్రాలు చదివేసరికి, వాడి కాళ్ళు ఇంకా ఎడమైపోయి, ఒక ముళ్ళ రాతి గద లాంటిది, వాడి గుద్దలో దిగబడిపోయింది! వాడి నోరు తెరుచుకుని, అక్కడ ఇంకో రాతి గద దిగబడిపోయింది! రెండు కొరడాలు నాలుగయ్యాయి! నాలుగు కొరడాలూ ఆత్మ మీద వాలుతున్నప్పుడు, ఈ గదలు ఆటోమాటిక్ గా ముందుకీ వెనక్కీ కదలసాగాయి! వినయకి ఇంకా క్రోధం తీరలేదనుకుంటా! ఇంకో మంత్రం చదివేసరికి, వాయురూపంలో ఉన్న నాలుగు పసిరిక పాములు వాడి మీద పారాడుతూ, కొరడా దెబ్బలు తగలకుండా లాఘవంగా తప్పించుకుంటూ, వాటికి కనిపించిన చోటల్లా కాటేస్తూ పోతున్నాయి! ముప్పేట దాడికి వాడి కళ్ళల్లోంచి బాధ మా కంటికి ప్రస్ఫుటంగా కనిపిస్తూ ఉంటే, ఇంద్రాణి ఇంకో మంత్రం చదివేసరికి, కొన్ని వందల తేనెటీగలు ఆత్మ కనుగుడ్లు ఉండే చోట వాలి కుట్టడం మొదలెట్టాయి! నన్ను లేపేసి, నా హీరోయిన్స్ అందరినీ పచ్చి లంజల్లా తయారు చేద్దాం అనుకున్న శివరాంగాడి ఆత్మని, నా చేతికి మట్టి అంటకుండా, అట్లా వీళ్ళిద్దరిచేతా హింసించేట్టు చేసి, వాడి బాధ చూస్తూ, నాలో కలుగుతున్న పైశాచిక ఆనందాన్ని కంట్రోల్ చేసుకుంటూ, మామ్మ వైపు చూశా! మామ్మ ఆత్మ వాడికి పడుతున్న శిక్ష చూసి, కట్రాటలా బిగుసుకుపోయి భయంతో కళ్ళు మూసేసుకుంది! మరి తనకీ శిక్ష తప్పదు కదా? వాడి ట్రాప్లో తెలిసో తెలియకో ఇరుక్కుంది కానీ వాడిని తనలో కలుపుకుని ఇక్కడికి తీసుకురావడం అన్న తప్పు మాత్రం కాయదగింది కాదు కదా? ఆ విషయం తనకీ అర్థమయ్యే తాను బెదిరిపోతోంది మరి!

నేను మామ్మ ఆత్మ వైపు పరిశీలనగా చూశా! మామ్మ ఆత్మ ఇంకా పూర్తిగా మలినం అవ్వలేదు! ప్రేతాత్మకి తనలో ఆశ్రయం ఇవ్వడం వలన కొంచమే మామ్మ పవిత్రత చెడింది! కొద్దిగానే మామ్మ ఆత్మ పవిత్రాత్మ నుంచి, మామూలు సాధారణ ఆత్మగా మారింది! సాధారణ ఆత్మ నుంచి ప్రేతాత్మగా మారలేదు! అది మామ్మ చేసుకున్న అదృష్టమో, లేక తాను బ్రతికున్నప్పుడు చేసుకున్న పూజలూ, నోముల ఫలితమో! లేదంటే, తాను కూడా శివరాంగాడి ఆత్మలానే రకరకాల శిక్షలు అనుభవించేదీపాటికే! నేను ఇట్లా మామ్మని అనలైజ్ చేస్తూ ఇంకో రెండు సిగరెట్లు పూర్తిచేసేసరికి, నాకు పిలుపొచ్చింది! లేచి ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ, “మై అప్సరసా డార్లింగ్స్! నేను పోయి, ఇదిగో ఈ గులిస్ట్ మామ్మదీ, మా నాన్నదీ మాసికాలు పెట్టుకుని త్వరగా వచ్చేస్తా! అప్పటిదాకా, ఆత్మ నాశనం కాకుండా, ఈ శివరాంగాడిని చెడుగుడు ఆడేసుకోండి! ఒంట్లో మన ప్రశ్నలకి సమాధానం చెప్పే ఓపిక ఉంటే చాలు! వీడిని ప్రేతాత్మగా మార్చి మనమీదకి ఉసిగొల్పింది ధురాకేతు శిష్యులే అని నాకు బలంగా అనిపిస్తోంది! ఎందుకైనా మంచిది! మీ జాగ్రత్తల్లో మీరు ఉండండి!” అనంటూ సేఫ్ సైడ్ వీళ్ళ చుట్టూ ఇంకో షీల్డ్ ఫార్మ్ చేసి, అణిర్వేకుడి వైపు తిరిగి, “నీదే రెస్పాన్సిబిలిటీ! నీ ముందరే వీళ్లందరినీ వదిలేసి పోతున్నా! జాగ్రత్తగా కాచుకో!” అనంటూ వేలు చూపించి విగ్రహంతో మాట్లాడి, “రావే మామ్మా! నీ మాసికం లైవ్ షో చూసుకుందువుగానీ డార్లింగ్! రా!” అనంటూ చెయ్యి ఊపేసరికి, పదడుగుల ఎత్తులో గాల్లో క్రూసిఫై అయినట్టు వేళ్లాడుతున్న మామ్మ ఆత్మ ఒక్కసారిగా దబ్భున నేలమీద పడింది! వెంటనే నేను మామ్మ జుట్టు మెలేసి పట్టుకుని, నాతోపాటే లాక్కెళ్ళి, చెరువు దగ్గర మళ్ళీ శిలువ వేసినట్టు గాల్లో వేళ్ళాడదీసి, అటూ ఇటూ చూస్తూ ఉంటే, రోజక్కా-పుష్పా-నర్సు సినాలీ ఖాళీగా కనిపించారు! పుష్పి మళ్ళీ వెనక్కి పోయి, స్వానీతో కలిసి పూర్ణ షో వెయ్యట్లేదు కామోసు!

ముగ్గురినీ దగ్గరకి రమ్మని చెయ్యెత్తి పిలిచి, అటూ ఇటూ చూస్తూ ఉంటే, శర్వాణి కూడా ఖాళీగా కనిపించేసరికి, తనని కూడా రమ్మని పిలిచి, “మీ నలుగురూ పోయి, మన ముందరి క్యాంపింగ్ ప్లేసులో ఒక ట్రక్కూ ఒక జీపూ ఉంటాయి! వాటిని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చెయ్యండి! అంతే కాదు పుష్పీ! అక్కడ శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని గాల్లో భద్రపరిచారు! దానిని కూడా తీసుకొచ్చెయ్యండి!” అని టాస్క్ ఇచ్చి తోలేశా! ఇంతలో అమ్మ కొంచెం మౌనంగా నా పక్కకి వచ్చి నుంచుని మామ్మవైపు బాధతో చూస్తూ, “ఏంటత్తయ్యా! మీరే మాకు చెఱుపు చెయ్యడమేంటి? చనిపోగానే, మీ పద్ధతులన్నీ మారిపోయాయిగా!” అనంటూ బాధపడుతూ ఉంటే, నేను నా వంటిమీదున్న కండువా, పట్టుపంచె విప్పి అమ్మ భుజమ్మీద వేసి, పరిగెత్తుకుంటూ వెళ్ళి ధడేల్న చెరువులోకి దూకి రెండు మునకలేసి, స్నానం చెయ్యసాగాను! అమ్మ అది చూసి, వాళ్ళమ్మ చచ్చిపోబోతోందని తెలిసి, దిగులుగా మంచమ్మీద కూర్చున్న గంగొదిన వైపు చూస్తూ, “గంగా! వీడికి పొడి బట్టలూ ఒళ్ళు తుడుచుకోవడానికి ఒక తువాలూ తీసుకురావా?” అని అడిగేసరికి, గంగొదిన లేచెళ్ళి నాకు పొడిబట్టలు తీసుకువచ్చే టైముకి నేను చెరువులోంచి పైకి వస్తూ ఉంటే, నా ఆబ్స్ మీద నీటి బిందువులు ముత్యాలలా మెరుస్తూ ఒక రకమైన అందాన్ని నాకు కలుగచేసేసరికి, ఆత్మ రూపంలో ఉన్న మామ్మతో సహా, అమ్మా-గంగా ఇద్దరూ కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని నా వైపు కళ్ళార్పకుండా నావైపు చూడసాగారు! నేను కావాలనే వాళ్ళని ఉడికించడానికి అన్నట్టుగా నా రెండు చేతులతోనూ నా మచ్చగాడిని దాచేస్తూ, “అయ్యో! అయ్యో! నా మానం పోయిందే?? ఇద్దరూ కళ్ళార్పకుండా ఎట్లా ఆబగా చూస్తున్నారో చూడండీ??” అనంటూ కొంటెగా వాళ్ళిద్దరినీ కెలికాను! ఇద్దరూ తాత్కాలికంగా వాళ్ళ మనాది మర్చిపోయి, కోరస్లో “యూ! యూ!” అంటూ నా మీదకి దండెత్తి వచ్చారు!

నేను, “పీస్! పీస్! ఇద్దరూ బుంగమూతులేసుకుంటే, మాసికాలు దేవుడెరుగు! మీ పూకులు మాత్రం ఇప్పుడే పగిలిపోతాయి! అందుకే మిమ్మల్ని కెలికా!” అనంటూ నేను చేతులు గాల్లోకి ఎత్తేసి, “మీరిద్దరూ ఇట్లా నవ్వుతూ ఉంటేనే బావుంటారు! లేదంటే పెంటాచ్చి సుబ్బమ్మల్లా ఉంటారు! నవ్వుతూ ఉండండి! మణత్త ఎక్కడికి పోతోందే గంగా! మళ్ళీ మనింట్లోనే పుట్టేస్తుందిగా! బెంగ వదిలెయ్యి! తానిప్పుడు కాబోయే నాగలోకపు మహరాణి!” అనంటూ దాని తల నిమురుతూ చెప్పేసరికి, అది నగ్నంగా ఉన్న నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకుని ఒక్కసారిగా భోరున ఏడవడం మొదలెట్టేసింది! అమ్మ దాన్ని ఓదారుస్తూనే, అది తెచ్చిన టవలుతో నా తల తుడుస్తూ ఉంది! నేను గంగొడిన నుడిటన ముద్దు పెట్టి, “లే! తప్పు! ఏడుస్తూ అత్తని సాగనంపితే, అత్తకి నాగలోకపు మహరాణి అయ్యే ఛాన్సెస్ తగ్గిపోతాయని అన్నారా లేదా? ఛీరప్ ఛీరప్! రేపొద్దున్న నువ్వే, నీ సళ్ళపాలిచ్చి, మీ అమ్మని మళ్ళీ పసిబిడ్డ స్టేజ్ నుంచి పెంచి పెద్దదానిగా చెయ్యాలి!” అనంటూ కితకితలు పెట్టేసరికి, గంగొదిన తేరుకుని, కళ్ళు తుడుచుకుంటూ నాకు పొడిబట్టలు తొడగసాగింది! గంగొదిన పంచె కట్టీ కట్టంగానే, నా రెండు చేతులతోనూ దాని నడుం దొరకబుచ్చుకుని, పైకి లేపి, దాని కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ, “ప్లాన్లో చిన్న చేంజ్! పెద్ద కోడలు దీపం వెలిగించదు! కడపటి కోడలే ఇవాళ దీపం పెడుతుంది! పోయి, రెడీ అవ్వు! రాత్రి నువ్వేమీ తినలేదని నాకు తెలుసు! రాత్రంతా ఏడుస్తూనే ఉన్నావు! స్నానం చేసి, మడి చీర కట్టుకుని రా! చీర కట్టుకోవడం అమ్మ నీకు నేర్పుతుంది!” అనంటూ, గుడ్డబొమ్మలా ఎత్తిపట్టుకున్న గంగని అమాంతం చెరువులో పడేసి, అమ్మ నావైపు కోపంగా చూడబోతూంటే, కింద పడిన కండువాని దులుపుకుని, నా భుజాన వేసుకుని, లుంగీలా కట్టిన పంచెని, గోచీపోసి మళ్ళీ కట్టుకుంటూ అమ్మ వైపు సైగ చేశా!

వెంటనే, నా ఉద్దేశ్యం అర్థమయ్యి, అమ్మ గబగబా గంగకి కట్టడానికి ఒక చీరా జాకెట్టూ తీసుకురావడానికి పరిగెత్తింది! నేను అట్లా వెయిట్ చేస్తూ ఉంటే, పారూ సలక్షణంగా కచ్చపోసిన మడి చీర కట్టుకుని, బొట్టు పెట్టుకుని, వచ్చి కూర్చుని మాసికపు హోమానికి కావల్సిన ఎరేంజ్మెంట్లు చేసుకోసాగింది! నేను మెల్లగా వంటలు చేసే ప్లేసుకు వెళ్ళేసరికి, మణత్తా, అమ్మమ్మా ఇద్దరూ నడ్డిన చేతులు వేసుకుని అజమాయిషీ చేస్తుండగా, లల్లీ, అనూ, సుమత్తా, పెద్దీ, ఇత్సీ, అబెనీ కిందా మీదా పడుతూ మడివంట చేస్తూ ఉన్నారు! నేను దూరం నుంచే నేనొస్తున్నా అన్నట్టుగా, “పెద్దీ కాఫీ కావాలే!” అనంటూ అరిచేసరికి, మణత్త గబగబా నాకు కాఫీ కలిపి తీసుకొచ్చింది! అందరూ చక్కగా మడి బట్టల్లో సలక్షణంగా ఉన్నారు! అదే అనేశా! “దీనెమ్మ! వంటి మీద గుడ్డముక్క లేకపోతే, మీ అంతటి బోకుముండలెవ్వరూ ఉండరే! ఇప్పుడు మాత్రం అసలు సెక్స్ అంటే ఏంటో తెలియని పతివ్రతల్లా ఉన్నారే మీరు ఈ కచ్చాపోసిన మడి చీరల్లో! సూపరే! మీ ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ కి హ్యాట్సాఫ్!” అనంటూ మణత్త బుగ్గన చిటికెయ్యబోతూ ఉంటే, మణత్త లాఘవంగా తప్పించుకుని, “మడి మడి!” అనంటూ వెనక్కి జరిగి, “ఎంతసేపులేరా! అట్లా పిండాలు నీళ్ళల్లో కరిగిపోగానే, ఇట్లా తమరు మా మీద ఆకలితో ఉన్న సింహం లా దూకరూ? ఈ చీరలు మా వంటిమీద ఎంతసేపుంటాయో చూద్దాం! ప్రస్తుతం మాసికం మీద కాన్సంట్రేషన్ చెయ్యి!” అనంటూ నా చేతికి దొరకకుండా తప్పించుకుని మళ్ళీ పొయ్యిల వైపు పరిగెత్తింది! నేను చేసేదేమీ లేక కాఫీ తాగుతూ, టెన్షన్ పడిపోతూ వంట చేస్తున్న అనూని చూస్తూ, “అనూ! ఈసారి దీపం గంగని వెలిగించమన్నా! అది అట్లా ఒంటరిగా కూర్చుని కుళ్ళి కుళ్ళి ఏడుస్తూ ఉంటే, దాన్ని కొంచెం రిలాక్స్ చెయ్యడానికి ఆ పనప్పగించాను! అమ్మ దానికి చీరకడుతోంది! నువ్వు రిలాక్స్ అవ్వు!” అనంటూ అనూతో అన్నాను!

అదొక్కసారిగా రిలాక్స్ అయ్యి, “హమ్మయ్య! అక్కడ పారూ ఉంది! దీనెమ్మ! అదెక్కడ అరుస్తుందో! ఇక్కడింకా పిండివంటవ్వలేదు అని ఖంగారు పడుతున్నాము! మీరు ఇంకో అయిదు నిముషాల్లో మొదలెట్టేసెయ్యండి! మా వంట అప్పటికి అయిపోతుంది!” అనంటూ, పిండాలకోసం పెసరపప్పూ, అన్నమూ ఒక చిన్న గిన్నెలో కడిగి పొయ్యెక్కించి, పిండివంట అదే గారెలూ అప్పాలూ చేస్తున్న సుమత్తా, మంగి పెద్దీ పక్కకి వెళ్ళి ఇదీ ఓ గరెట తీసుకుని మూకుడులో ఉన్న గారెల వాయని కదపసాగింది! లల్లీ కూరలూ, సుమత్త పచ్చళ్ళూ చూసుకుంటున్నారు! కాసేపటి క్రితం పూకూ గుద్దా ఏకమైపోయేలా దెంగించుకున్నది ఈ లల్లీ ఏనా అని అనుమానం వచ్చింది నాకు! చీరని కచ్చపోసి కట్టుకుని, తడి జుట్టుని ముడిపెట్టి, శాస్త్రోక్తంగా నాలుగు కూరలనీ ప్యారలెల్ గా తయారు చేస్తోంది! ఇత్సీ కూరలు తరిగి ఇస్తూండగా, అబెనీ పచ్చడి రోలు రుబ్బుతోంది! వీళ్ళందరూ ఇంకో పది పదిహేను నిముషాల్లో రెడీ అయిపోతారు అని అనిపించి, “అమ్మమ్మా! నేను మొదలెడుతున్నా!” అనంటూ వెనక్కి వచ్చేసరికి, అమ్మ గంగొదినకి మడి చీర కట్టి నుంచోబెట్టింది! నేను వచ్చి అగ్నిహోత్రం ముందర కూర్చోగానే, పారూ తాను వేసిన ముగ్గు మధ్యలో రెండు కర్పూరం బిళ్ళలు పెట్టి, వచ్చి వెలిగించమని గంగకి సైగ చేసి, మంత్రం మొదలెట్టింది! అది ఖంగుమంటున్న కంఠంతో శాస్త్రోక్తంగా మంత్రాలు చదువుతూ ఉంటే, గాల్లో శిలువ మీదున్న మామ్మ ఏకధాటిగా కన్నీరు పెట్టుకోసాగింది! మేము దాని మీద ఎంత ప్రేమతో ఇంకా బాధపడుతూ ఉన్నామో, ఎంత నిష్టగా తన మోక్షం కోసం నేను ఆచారాలన్నీ పాటిస్తూ ఉన్నానో కళ్ళారా చూసేసరికి, తాను చేసిన తప్పుడు పనికి, సిగ్గుతో సొగమైపోయింది మామ్మ!

అట్లా తనకి తాను రియలైజ్ అవ్వాలనే నేను మామ్మని లాక్కొచ్చి ఇక్కడ బంధించింది! ఎందుకంటే, చూస్తూ చూస్తూ మామ్మ ఆత్మని నేను కానీ, లల్లీ కానీ కష్టపెట్టలేము! పారూ రాకాసి మాత్రం ఏ మొహమాటమూ లేకుండా చెమడాలెక్కతీస్తుంది! కానీ అది చూస్తే, అమ్మమ్మా, అమ్మా ఇద్దరూ బాధపడతారనే, ఇట్లా కర్ర విరగకుండా, పాము చావకుండా, మామ్మ ఆత్మలో సెల్ఫ్- రియలైజేషన్ రావడానికి ఈ ప్లాన్ వేశా! అగ్నిహోత్రం పూర్తవుతుండగా, పారూ గట్టిగా, “పిండాన్నం!” అని దాని స్ట్రీరియోఫోనిక్ ఖంఠంతో అరిచేసరికి, అక్కడికి కనీసం 300 మీటర్ల దూరంలో వంటల ప్లేసులో ఉన్న అనూ అగ్గగ్గలాడుతూ, నాలుగు విస్తర్లు చంకలో పట్టుకుని, కాలిపోతున్న పిండాన్నం గిన్నెని ఒక ట్రెడిషనల్ మహిళ మాదిరి చీర కొంగుతో గట్టిగా పట్టుకుని పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి వాటిని మా ముందర పెట్టి, “అయ్యో! నెయ్యి మర్చిపోయా! ఇప్పుడే తీసుకొస్తా!” అనంటూ దాని ముడ్డి వయ్యారంగా తిప్పుకుంటూ దాని ముడ్డి వయ్యారంగా తిప్పుకుంటూ వెనక్కి పరిగెత్తసాగింది! అదట్లా పరిగెడుతూ ఉంటే, మామ్మ దాని వైపు మైమరచిపోయి కళ్ళు విప్పార్చుకుని చూస్తూ ఉండిపోయింది! అవును మరి! ఆ మడిచీరలో అనూ, మామ్మని ఒక నలభయ్ ఏళ్ళు వెనక్కి తీసుకెళ్ళింది! ఇంటి కోడలిగా తన అత్తగారికీ, మావగారికీ తద్దినాలు పెట్టేది కదా! అవన్నీ తనకి గుర్తుకు వచ్చాయి! కాదు కాదు! గుర్తుకు వచ్చేలా నేనే చేశా! అనూ ఇంతలో నెయ్యీ, పిండాల నైవేద్యానికి, వెండి పళ్ళెంలో కొంచెం కొంచెం వెళ్ళు వండిన అన్ని రకాల పదార్థాలూ పెట్టుకుని పరుగు పరుగున వచ్చింది! ఈలోపు పిండాలకి పూజా కార్యక్రమం నేను కంప్లీట్ చేసేసా! పారూ అందరినీ చూస్తూ, “వచ్చి ఈ పిండాలకి నమస్కారం చేసుకోండి!” అని అనంటూ, రమ్మని గట్టిగా అరిచింది!

అందరూ వచ్చి పిండాలకి దణ్ణం పెట్టుకుంటూ, గాల్లో వేళ్ళాడుతున్న మామ్మ వైపు అదోలా చూస్తూ ఉంటే, వీళ్ళ చూపులకి మామ్మ పూర్తిగా లొంగిపోయింది! సిగ్గుతో తల దించేసుకుని బిగ్గరగా రోదించడం మొదలెట్టింది! మరి ఏడవదా? అందరూ ఎదురుగా ఆత్మ రూపంలో ఉన్న మామ్మ కన్నా, పారూ శాస్త్రోక్తంగా ఆవాహన చేసిన పిండాలకే ఎక్కువ విలువిస్తూ వాటికే దణ్ణం పెట్టుకున్నారుగా! నేను దిగ్గున లేచి, నాన్న పిండాలు మూడిటినీ చెరువులో కలిపి మూడు మునకలేసి వెనక్కి వచ్చి, మామ్మ పిండాలని చేతిలోకి తీసుకుని, వెళ్ళి మామ్మ ముందర నుంచుని, తీక్షణంగా తనవైపు చూస్తూ, “చెప్పు! నీ శరీరాన్ని మా నాశనం కోరుకునే ఆత్మకి ఆధారంగా ఎందుకు చేశావో ఇప్పటికైనా చెప్పు!” అనంటూ గట్టిగా అడిగేసరికి, ఒక్కసారిగా బావురుమంది మామ్మ ఆత్మ! లల్లీ గబగబా వచ్చి, నా భుజాన చెయ్యి వేసి, “ఇప్పుడు కాదు! ముందర పిండాలని నిమర్జనం చేసి రా!” అనంటూ నన్ను చెరువు వైపు తోస్తూ, మామ్మ వైపు నిరసనగా చూస్తూ, “మేమెంత ఇబ్బందులకి గురైనా, ఆరోజున నువ్వు మా నెత్తిన పెట్టిన ఆ బృహద్కార్యాన్ని ఎట్లా అయినా పూర్తి చెయ్యాలీ అనే కంకణం కట్టుకునే ఉన్నాము! నువ్వు మాత్రం నీ ఆయువు తీరిపోగానే, మన కుటుంబ బాధ్యత ఏంటో పూర్తిగా తెలిసి కూడా నిర్లక్ష్యంగా మా పనికి అడ్డు కల్పించే పనులు చేశావు! ఇదే మొదటి తప్పూ, ఆఖరి తప్పూ అని మేము నిన్ను ఏమీ చెయ్యకుండా వదిలేస్తున్నాము! ఫో! పోయి, నీ కొడుకుతో కులుకుతూ, మొక్షం వచ్చేదాక ఎదురు చూస్తూ ఉండు! ఇంకోసారి మా దారికి అడ్డు తగిలేలా ప్రవర్తించావో, ఈసారి మామ్మవి అని కూడా చూడము! అక్కడ నిన్ను లొంగదీసుకున్న ఆ లుచ్ఛా నా కొడుక్కి ఎటువంటి పనిష్మెంట్ పడుతోందో కళ్ళారా చూశావుగా? నీకూ అదే ట్రీట్మెంట్ దొరకాల్సింది! వాడు నీ అవసరాన్ని అవకాశంగా తీసుకుని నిన్ను మోసం చేశాడూ అన్న ఒకే ఒక్క కారణంతో నువ్వు బ్రతికిపోయావు!” అనంటూ వేలు చూపిస్తూ వార్నింగ్ ఇవ్వసాగింది!

నేను మామ్మ పిండాలు కూడా నిమర్జనం చేసి వచ్చేసరికి, అప్పటిదాకా మౌనంగా రోదిస్తూ ఉన్న మామ్మ నోట్లోంచి “బ్రావ్!” అన్న త్రేణుపు వచ్చేసరికి, తాను మరింత బిగ్గరగా రోదిస్తూ, “కామంతో కళ్ళు మూసుకుపోయి, మీ మీద దాడిచెయ్యడానికి ఒక ఆసరాగా మారిపోయాను! నిజంగా నాకు వాడి ఆలోచన తెలియదు! నన్ను మన్నించండి! మీరు మాత్రం నా మోక్షం కోసం నా ఆత్మ తృప్తి కోసం, ఇట్లా అడవుల్లో ఉండి కూడా శాస్త్రోక్తంగా మాసికాలు పెడుతున్నారు! అసలు మీ అందరినీ అడవుల పాలు చేసిందీ నేనే కదా! అయ్యో! లలితా! నన్ను క్షమించవే! బుద్ధి గడ్డి తిని, నేను ఆ కుర్ర ఆత్మకి లొంగిపోయానే! కావాలని చెయ్యలేదే! నాతో ఎన్నో ఏళ్ళగా తొడసంబంధం ఉన్నదానివి! నీకు తెలియదా నేనేంటో?” అనంటూ దీనంగా అమ్మమ్మని బ్రతిమలాడుకుంటూ ఉంటే, అమ్మ అడ్డం పడి, “విన్నూ! ముందర అత్తయ్యగారిని దింపరా! తన తప్పేమీ లేదు! తాను మోసపోయింది అంతే! ఒకపక్కన ఆవిడ ఆత్మశాంతి కోసం మాసికం పెట్టి, ఆవిడని ఇలా హింసించడం పద్ధతి కాదు! ఆవిడని దింపి, క్షమార్పణ అడుగు!” అనంటూ నాకు ఆర్డర్ వేసింది! నేను ఓరగా లల్లీ వైపు చూసేసరికి, అదీ అయిష్టంగానే అమ్మ చెప్పిందానికి ఒప్పుకుంటూ తలాడించేసరికి, ఇంక మామ ఆత్మని నేలమీదకి దింపి, తనకి కట్టిన కట్టు తీసేసరికి, మామ్మ ఆత్మ ఒక్క ఉదుటన పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, నన్ను బలంగా వాటేసుకుని, గట్టిగా బావురుమంటూ ఏడవసాగింది! నేను మామ్మ ఆత్మ మీద చెయ్యి వేసేలోపు, బర్రున పెద్దగా చప్పుడు చేసుకుంటూ ట్రక్కుని రోజక్కా-పుష్పీ ఇద్దరూ ఆపసోపాలు పడుతూ డ్రైవ్ చేసుకుంటూ వచ్చారు! శర్వాణీ-సినాలీ ఇద్దరూ జీపులో వచ్చి, బెంజ్ కారు పక్కనే దాన్ని పార్క్ చేసి, దిగి మావైపు రాసాగారు!

ట్రక్కులోంచి రోజక్క దిగుతూనే, “రేయ్! నన్నుంకోసారి ఈ పుష్పంతో ఎక్కడికీ పంపకు! దీనెమ్మ ఇదో ముంగి పక్షి! నేను పది మాటలు మాట్లాదితే ఇదొక్కసారి ముండీ ఊపిందిరా! అసలు నేనే ముంగి పీనుగని అని అనుకుంటే, నాకు తిక్క లేచిపోయిందీ అంటే ఆలోచించుకో!” అనంటూ విసుగ్గా నా వైపు వస్తూ, “ఇదిగో ఖడ్గం అన్నావు క్యాచ్!” అంటూ నా మీదకి విసిరింది! నేను నా చేతిని చాచేసరికి, అది నా పిడికిట్లో ఇమిడిందో లేదో, నేను ఘోస్ట్ రైడర్ అయిపోయాను! అంతే నన్ను కౌగలించుకున్న మామ్మ, “మంటలు మంటలు” అంటూ అరుస్తూ నన్నొదిలి ఓ పదడుగులు వెనక్కి పరిగెత్తి నా వైపు సంభ్రమాశ్చర్యాలతో చూస్తూ బొమ్మలా నుంచుంటే, నేను ఆ ఖడ్గాన్ని, “భద్రపరచవే!” అని అనూ చేతికి ఇచ్చేసరికి, మళ్ళీ మామూలు మనిషిగా మారిపోయాను! అది చూసి మామ్మ ఆత్మ పూర్తిగా బెదిరిపోయి, బిక్కు బిక్కుమంటూ నాకు దూరంలోనే నుంచుని, “నన్ను మన్నించండిరా పిల్లల్లారా! ఈ ఒక్క తప్పూ కాయండి” అనంటూ వేడుకుంటూ ఉంటే, “అయ్యో లేవండి అత్తయ్యా!” అనంటూ అమ్మ ముందరకి వెళ్ళి మామ్మ భుజాలు పట్టుకుని లేపడానికి ప్రయత్నం చేస్తే, అమ్మకి మామ్మ స్పర్శ తెలియలేదు! గాల్లో అమ్మ రెండు అరచేతులూ గుద్దుకున్నాయి! అమ్మ నావైపు అదోలా చూస్తూ ఉంటే, లల్లీ “సారీ మా! వీడు నీకు కడుపు చెయ్యగానే, నీలోంచి ఒక్కో స్పెషల్ పవరూ నాకు ట్రాన్స్ఫర్ అయిపోతున్నాయి!” అనంటూ ముందరకి వెళ్ళి, మామ్మ భుజాలు పట్టుకుని లేపి, “ముసలీ! ఇంకోసారి ట్విన్స్! ఈసారీ ఆడపిల్లా-మొగపిల్లాడే అంట! రెండో నెల అమ్మకి! నీదగ్గర ఇంకేమైన వెండి పెట్లుంటే ఇప్పుడే ఇచ్చేయ్యి!” అనంటూ అమ్మ ప్రెగ్నెన్సీ మ్యాటర్ చెబుతూ, సీరియస్సుగా ఉన్న వాతావరణాన్ని లైట్ చెయ్యసాగింది!

మామ్మ “భడవల్లారా! అన్నంత పనీ చేసేశారా? మీ అమ్మకి కడుపు చేస్తా అన్నాడు అట్లానే చేసేశాడు!” అనంటూ కళ్ళు తుడుచుకుంటూ, ఇంకా రుసరుసలాడుతున్న అమ్మమ్మ దగ్గరకి వెళ్ళి, “లలితా! మన్నించవే! నాకు తెలియకుండా జరిగిపోయిన తప్పిది! ఇంకోసారి ఇట్లాంటి పని చెయ్యనే!” అనంటూ బ్రతిమలాడుకుంటూ ఉంటే, అమ్మమ్మ విసురుగా “లంజముండా! ఎవరే నన్నొక్కర్తినీ ఇక్కడ వదిలేసి పైకి దెంగించుకోమన్నారు నిన్ను? ఎందుకు తొందర పడ్డావ్?” అనంటూ మామ్మ తనని వదిలేసి చనిపోయినందుకు పచ్చి బూతులు తిట్టసాగింది! మరి తిట్టదా? ఒకటి కాదు రెండు కాదు ఆల్మోస్ట్ 15 ఏళ్ళ తొడ సంబంధం! ఇద్దరికీ లెస్బియన్ రంకు ఈ నాటిదా? మామ్మని అమ్మమ్మ అట్లా తిడుతూ ఉండగా, నాకు మోనాటనీ అయ్యి, టైమెంత అని అడిగా! పదవుతోంది అన్నారెవ్వరో! నేను, నా వంటిమీదున్న కండువాని, నడుముకు చుట్టుకుని, పంచె గోచీ పీకి లుంగీలా మార్చి కట్టుకుంటూ, చుట్టూ చూసా! అప్పటికి పూర్ణ జీవిత చరిత్ర చూసేసారనుకుంటా, స్వానీ-లీలా-నూర్ అందరితోనూ వచ్చి అందరూ నా వైపు అయోమయంగా చూస్తూ ఉన్నారు! నేను, “లల్లీ! ముసలోళ్లని వదిలేసి, నెక్స్ట్ కోర్సాఫ్ యాక్షన్ ఏంటో చూడవే! పూర్ణా లేక ఆ ప్రేతాత్మా??” అని అన్నా! ఇంతలో అనూ ఖడ్గాన్ని భద్రపరచడానికి వెళ్తూండగా, నీలలోచని మా వైపు వేగంగా వస్తూ అనూని గుద్దుకుని కింద పడి లేస్తూ, “ఆ ప్రేతాత్మకి ఏవో శక్తులు వచ్చాయి! అది మంత్రకట్టులోంచి తప్పించుకుంది! మాతలు దానితో యుద్ధం చేస్తున్నారు! కాని వారి దైవ శక్తులు ఆ ప్రేతాత్మ ముందర ఆగట్లేదు! స్నప్నిక స్పృహ తప్పి పడిపోయింది” అని అరిచింది! దానరుపు వింటూనే, లల్లీ ముందరికి పరిగెడుతూ, “అనూ ఖడ్గం!” అని అరిచింది!

అనూ వెంటనే ఖడ్గాన్ని లల్లీ వైపు విసిరేసరికి, లల్లీ గాల్లోనే దాన్ని క్యాచ్ చేసి అణిర్వేకుడి విగ్రహం వైపు పరిగెడుతూ ఉంటే, ఒక అగ్ని గోళం పరిగెడుతున్నట్టుగా లల్లీ కనిపించసాగింది! లల్లీ వెనకాలే, అనూ, స్వానీ, పుష్పా ముగ్గురూ ఉరికారు! ఇంద్రజాదేవి మాత్రం అక్కడే ఉండిపోయి, “పారూ బంగారం! నువ్విక్కడే ఉండిపో! వీళ్ళకి మనం కాపలా ఉండాలి!” అనంటూ ఉంటే, అవీ-సవీ ఇద్దరూ “మేమూ ఇక్కడే ఉంటాం విన్నూ! నువ్వెళ్ళు!” అనంటూ నాకు తేల్చి చెప్పేసి, అమ్మ, మణత్త, సుమత్త, మంగత్త, నూర్, శర్వాణి అందరికీ కవర్ ఇస్తూ అందరినీ మంచాల వైపు తీసుకు పోయారు! నేను ఒళ్ళు విరుచుకుని, మెల్లగా అణిర్వేకుడి విగ్రహం వైపు వెళ్తూ ఉంటే, దేవి నాతో “నీకు బాగా బలిసింది కన్నలూ! వాళ్ళందరినీ ఫైటింగ్ చెయ్యడానికి వదిలేసి మెల్లగా వెళ్తున్నావు! ఏంటి సంగతి?” అని అడిగేసరికి, నేను నవ్వుతూ, “ఒక్క ప్రేతాత్మకి ఇంతమంది అవసరమా? వేరే శక్తులు ఏవైనా దాడి చేస్తే ఖంగారు పడాలి కానీ, వెధవ ప్రేతాత్మకి భయపడడం ఏంటీ? అయినా ఇప్పుడే చూశావుగా! ఖడ్గాన్ని పట్టుకోగానే, మామ్మ నాకు భయపడి దూరంగా పోయి ఎట్లా నుంచుందో! లల్లీ కూడా ఖడ్గం పట్టుకుంది! ఇంక వాడాగగలడా దాని ముందర?” అనంటూ జీపు దగ్గరకి పోయి, ఒక సిగరెట్ ప్యాకెట్ తీసుకుని, సిగరెట్ వెలిగించి నడుచుకుంటూ పోయా! అక్కడ శివరాం గాడి ఆత్మ ఓ పది పదిహేనడుగుల వింత మృగంలా మారిపోయి నోరు తెరిచి లల్లీనీ-అనూనీ మింగడానికి ప్రయత్నిస్తోంది! దేవలోకపు అత్తలు నలుగురూ దాన్ని బంధించడానికి ప్రయోగం మీద ప్రయోగం చేస్తున్నారు! అనూ ఒక మండుతున్న తాడులాంటిది విసిరి శివరాంగాడి ప్రేతాత్మని బంధిస్తే, లల్లీ వాడిని కింద పడేసి, కాళ్ళతో మట్టగిస్తోంది!
​