Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

మరణం! మాసు మరణం!! ​

పారూ తన శరీరం మొత్తం తడిసేలా గబ గబా రెండు మునకలేసి, లేచి పైకి వచ్చేసరికి, అనుకున్న ఘోరం కాస్తా జరిగిపోయింది! షడన్గా, లల్లీ “విన్నూ! వినయని చూడు! ఎందుకో పాములా మారిపోతోంది చూడు! దేవి అమ్మమ్మా! ఏంటీ కొత్త సమస్య!!” అని, తన కౌగలిలో మగతగా బొబ్బున్న వినయ తల నుంచి కిందకి మెల్లగా పాములా మారుతూంటే అరిచింది! దేవి వెంటనే, “ఇది చంద్రగ్రహణ సమయం! గ్రహణసమయంలో తమ శక్తులన్నీ కోల్పోయి నాగులు నిజరూపం ధరిస్తారు! వినయ కూడా తన నిజరూపంలోకి మారుతోంది! విన్నూ! మణిని వదిలి వినయ మీదకొచ్చి, తనతోసంగమించి త్వరగా స్ఖలించు! లేదంటే ఇప్పుడు వినయ పూర్తిగా పాములా మారిపోతే, తనని గర్భవతిని చెయ్యలేవు!” అనంటూ నన్ను హెచ్చరించేసరికి, “ఏమయ్యా నాగరాజా! ఇదేం పితలాటకం స్వామీ? ఒసేయ్! పొట్టిలంజా! అరనిముషానికోసారి వేళ్ళు మడిచి గుంటలెక్కలన్నీ కడతావు! ఇప్పుడు గ్రహణం ఉందీ అని ఎట్లా మరిచావే దొంగముండా? ఎంత సేపూ పూకూ-గుద్దా అంటూ అతిముఖ్యమైన విషయం మర్చిపోయావు కదే పొట్టిలంజా! ఈ గోలవ్వనీ! నీ గుద్ద చింపెయ్యకపోతే నేను విన్నూనే కాదు! పేరు మార్చేసుకుంటానే లంజముండా!” అంటూ అతి సామాన్య మానవుడిలా ఎస్కేప్ రూట్ వెతుక్కుంటూ, నా టెన్షన్ మొత్తాన్ని పారూ మీద వెళ్ళగక్కుతూ, నాకింక వేరే మార్గం ఆలోచించడానికి కూడా టైం లేకపోయేసరికి, దానికితోడుగా లల్లీ, దేవి ఇద్దరూ అరుస్తున్న అరుపులకి, క్షణంలో వెయ్యోవొంతు నేను పూర్తిగా నా విచక్షణని కోల్పోయి మణత్త మీద నుంచి స్పీడుగా లేచి, అప్పటికే, తలనుంచి సళ్ళవరకూ పాములా మారిపోయిన వినయ తొడల మధ్యన దూరి పోయి తనలో దిగబడిపోయా!

ఖంగారులో, మణత్త కోసం సర్వేబాదులా పెంచిన నా మచ్చగాడిని కొంచెం చిన్నది చెయ్యాలీ అన్న సంగతి మర్చిపోయి, వినయ ఇరుకు పూకులో పూర్తి బలంతో ఒక్కసారిగా దిగేసేసరికి, చిత్తడి చిత్తడిగా ఉన్న వినయ పూకు పెదాలని మొరటుగా చీల్చుకుంటూ, నా మచ్చగాడు సర్రున లోనకంటా దిగబడి, వినయ గర్భసంచీని గట్టిగా గుద్దుకున్నాడు! అంతే! రక్తం కారేలా తన పూకుని చింపుతూ మండుతున్న కొరివిలా నా మచ్చగాడు తనలోనకంటా దిగబడేసరికి, విపరీతమైన బాధతో, మగతగా పడుకున్న వినయ ఒక్కసారి కళ్ళు తెరిచి, పాములకుండే సహజసిద్ధమైన ఆవేశంతో, పట్టరాని కోపంతో తన అడుగున్నర పడగ విప్పి “హిస్స్!” అంటూ బుసకొడుతూ, వేగంగా పడగని ఎగరేసి, ముందర తన పడగకి అందుబాటులో ఉన్న లల్లీ చేతిమీదో కాటువేసి, వెనువెంటనే, మగతగా కళ్ళు మూసుకుని, ఇంకా రొప్పుతున్న మణత్త కుడి తొడ కనపడి దాని మీద రెండో కాటు వేసేసరికి, “అయ్యో! లల్లీ!!” అంటూ తడిబట్టల్లో వస్తున్న పారూ గట్టిగా అరిచేసింది! దాని అరుపుకీ, లల్లీ పాము కాటుకు గురయ్యింది అన్న టెన్షన్కీ నా మొహం తెల్లగా పాలిపోతూ, బుర్ర మొత్తం మొడ్డగుడిసిపోయి, ఒక రెండేళ్ళ ముందరి విన్నూలా నిశ్చేష్టుడిని అయిపోతూ, నా ప్రమేయం లేకుండానే వినయ పూకులో నా రసాలని వదిలేశా! క్షణంలో వెయ్యోవంతులో మళ్ళా నేను నార్మల్ అయ్యేసరికి, నేనెంత ఉల్లూగాడిని అయిపోయానో నాకర్థమయ్యింది! నాకు మరుపొచ్చిన విషయం ఏంటీ అంటే, లల్లీని ఎటువంటి కాలకూట విషమయ్యినా ఏమీ చెయ్యలేదు అన్న సంగతి! లల్లీకి అనూ వాళ్ళ నాన్న వరమూ, నాగమణి పవరూ రెండూ అక్కరకొచ్చాయి! వినయ కాటు చీమ కుట్టినట్టు సురుక్కుమనిపించింది దానికి!

వినయ మణత్తని కాటేయ్యడంచూస్తూ నిశ్చేష్టురాలైపోయిన లల్లీకి, రెండు క్షణాలు ఆలస్యంగా కాటు పడ్డచోట చీమకుట్టినట్టు సుర్రుమనిపించేసరికి, వినయ తననీ కాటేసింది అని దాని బుర్రకీ వెలిగి, చివ్వున అది వినయని పక్కకి తోసేసి బాలీసు దిగిపోతూ, “ఇస్స్” అంటూ కాటు పడ్డ చోట రెండో చేత్తో రుద్దుకోసాగింది! కానీ పాపం మణత్తే! సామాన్య మానవురాలు! అసలే వినయ విషం కాలకూటం! పైగా, నేను ఖంగారులో తన పూకు చింపేశాను! కింద మండిపోతూ ఉండి ఉంటది తనకి! కచ్చకొద్దీ కరిచిందేమో, కాటుపడ్డ మరుక్షణమే మణత్త శరీరం తెలుపు రంగులోంచి నీలం రంగులోకి మారిపోతూండగా, తన పెదవుల చివర్లనుంచి నురగలు కక్కుకుంటూ, “విన్నూ! నాన్నా! ఇన్నాళ్ళూ నా వల్ల బాధపడ్డ మీ అందరికీ నా క్షమాపణలు! నన్ను భరించినందుకు మీ అందరికీ థాంక్స్ కన్నలూ! ఇంక శలవు!” అంటూ రెండు చేతులూ ఎత్తి నాకు జోడిస్తూ చివరి శ్వాస తీసుకుంది! నెక్స్టు సెకండు, మణి శరీరంలోంచి ఒక దివ్వె రూపంలో మణత్త జీవుడు గాల్లోకి లేచి స్థిరంగా మణత్త శరీరానికి మూడడుగుల ఎత్తులో మిణుకుమిణుకుమంటూ రెపరెపలాడసాగింది! మణత్త నమస్కారం పెడుతూండగానే, నా బుర్రలో బల్బు వెలిగింది! నా మొడ్డతో మోక్షం అంటే, నేను మణత్తని సావదెంగాలి అనుకున్నా! కాదు! నేను వినయ పూకు చింపితే, వినయ కాటెయ్యడమన్నమాట! ‘మనిషికి చావు ఎట్లా అయ్యినా రావచ్చు ఏ క్షణాన అయినా రావచ్చు!’ అన్నదానికి ఈ సన్నివేశం ఇంకో ఋజువులా కనిపించసాగింది! కరెక్టుగా వినయ కటి ప్రాంతం పాము రూపంలోకి మారుతుండగా, చెయ్యి రుద్దుకుంటున్న లల్లీ. నన్ను వేగంగా వినయ మీదనుంచి లాగేసి పక్కకి తోసేసింది! ఆ ఫోర్సుకి నేనెళ్ళి మా వెనకాలే నుంచుని, జరుగుతున్న సీక్వెన్స్ ఆఫ్ ఈవెంట్స్ ని సైలెంటుగా చూస్తున్న దేవి మీద పడుతూ నాతోపాటు తనన్నీ నేలమీద పడేశా!

ఈ మొత్తం సీక్వెన్స్, పారూ నీళ్ళల్లోంచి గట్టెక్కి వేగంగా మా దగ్గరకి వచ్చేలోపే జరిగిపోయింది! మరో అరనిముషంలో వినయ పూర్తిగా 20 అడుగుల తెల్లని కింగ్ కోబ్రాలా మారిపోయి, బాలీసు మీద చలనం లేకుండా ఇంకా నమస్కారం పెడుతూనే ఉన్న మణత్త శవం తల దగ్గర చేరి, పడగ ముడుచుకుని పడుకుని, చుట్టలు చుట్టుకుని, మరణించిన మణత్త వైపూ, గాల్లో మిణుకుమిణుకుమంటున్న దివ్వె వైపు మార్చి మార్చి చూడసాగింది! వినూ కళ్ళల్లో తప్పు చేశాను అన్న అపరాధ భావన కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తోంది! పారూ ముందరికి ఉరికి, ఆకాశం వైపు చూస్తూ, వేళ్ళు మడిచి ఏవో లెక్కలేసి, దాని వంటిమీదున్న తడి నల్ల చీరని విప్పేసి, నల్లని ప్యాంటీ బ్రా లాంటి పల్చని బ్యాక్-ఓపెన్ కిటికీల జాకెట్టు మీద మీద నిలబడుతూ ఏదో మంత్రం చదివి దాని ఆ దివ్వెకి అంటించగానే, చీర భగ్గున మండుతూ కాలడం మొదలెట్టింది! పారూ మళ్ళా ఏదో మంత్రం చదివేసరికి, ఆ మంట స్థిరంగా కొంగు ప్రాంతంలోనే ఆగిపోయి, ప్రమిదలో వేసిన ఒత్తి లాగా స్టెడీగా ఓ పెద్ద కాగడాలా వెలగసాగింది! పారూ “హమ్మయ్యా!” అంటూ గుండెల మీద చెయ్యేసుకుని, ఇంకా తెరుచుకునే ఉన్న మణత్త కళ్ళు మూసి, బాలీసు మీదున్న దుప్పటిని శవంమీద కప్పి, ఓ పక్కకి తిరిగి మళ్ళీ లెక్కలేసుకోసాగింది! ఈలోపు దేవి, “నువ్వాగవే పారూ! విన్నూ! గ్రహణం ఇప్పుడే మొదలయ్యింది! మొత్తం గ్రహణ సమయం ఒక ఘడియ అంటే, 24 నిముషాలు! నువ్వు వినయ పూకులోనే కార్చావు కనుక, నాగరూపంలో ఉన్న వినయ దాన్ని తన వీర్యపు సంచీ అదే, కింగ్ కోబ్రాలకుండే స్పెర్మ్ బేంకులోకి దాచుకోవడం మొదలెట్టింది! ఆ ప్రాసెస్ మొత్తం ఇంకో రెండు ఘడియలు అంటే, 48 నిముషాలు పడుతుంది! ఈలోపు ఎట్లాగూ గ్రహణం విడిపోయి వినయకి శక్తులు తిరిగి వచ్చి, మళ్ళీ మానవరూపంలోకి మారుతుంది కనుక, మనం అప్పటిదాకా ఈ దివ్వెని రక్షిస్తే చాలు! మణి జీవుడిని వినయ గర్భంలోకి ప్రవేశపెట్టెయ్యొచ్చు!” అని చెప్పసాగింది!

ఇంకా నేలమీద పడి ఉన్న నేను కోపంతో, “నీయమ్మ! నీతో ఎవరెట్లా బిహేవ్ చేసినా నేను మాత్రం నిన్ను ప్రేమగానే చూసుకుంటున్నా! అయినా నువ్వు నన్ను మభ్యపెట్టాలని చూస్తున్నావు!” అని అంటూ దేవిని తన్నడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే, లల్లీ నాకు అడ్డంపడి ఇంద్రజాదేవిని పక్కకి లాగుతూ, “ఆగరా!! ఒసేయ్ మామ్మా! ఇప్పుడు గ్రహణం పెంట ఉందని తెలిసి కూడా నువ్వు మాకెందుకు ఎందుకు చెప్పలేదే?” అని అడిగేసరికి, ఇంద్రజాదేవి జీవం లేని నవ్వోటి నవ్వి, దీనంగా “మీరు అడిగితే కానీ, లేదా సమయం వచ్చినప్పుడు తప్పితే, నేను మీకు సాయపడలేనూ అని మీకు తెలుసు కదే పిల్లా? ఏం చెయ్యను చెప్పు? నా దువిథ పగవాడికి కూడా వద్దు! ఆఖరికి ఎంతో ప్రేమగా చూసుకుంటున్న నా ముద్దుల విన్నూ కూడా నన్ను తన్నబోయాడు! మీకు సాయపడగలిగిన శక్తులూ, జ్ఞానమూ ఉండి కూడా మీకే విధముగానూ సాయపడలేకపోతున్నాను!” అని అని లల్లీని కౌగలించుకుని బాధపడుతూండగానే, షడన్ గా ఒక సుడిగాలి చెరువు మీద ఫార్మ్ అయ్యి వేగంగా మా వైపు రాసాగింది! అది చూసి పారూ, లల్లీ కోరస్లో వాళ్ళ స్టాక్ డైలాగ్ “ప్రమాదం” అంటూ అరిచారు! దేవి మాత్రం నిబ్బరంగా, “గ్రహణ ఆరంభం వల్ల, అనూ కూడా తన శక్తులు కోల్పోయి, సాధారణ సర్పంగా మారిపోయి ఉంటుంది! తన మాయలోంచి స్నప్నిక బయటపడి, ఒక యమకింకరిణిగా తనకి సహజసిద్ధంగా ఇవ్వబడిన కార్యాన్ని నిర్వర్తించడానికి అదే! మణి ఆత్మని బంధించడానికి వస్తోంది! విన్నూ! జంకూ గొంకూ లేకుండా తనని అడ్డగించు! తనని మాయ చెయ్యడం నీవల్ల తప్ప ఇంకెవరి వల్లా కాదు! పో! తాను మణి ఆత్మని ఆ కపాలమాలలో పెనవేసిందీ అంటే, మణి మరణం వృధా అయిపోతుంది!” అనంటూ హెచ్చరించేసరికి, నాకింక దిక్కు లేక, నేలమీదనుంచి లేచి, వేగంగా సుడిగాలి రూపంలో మావైపు వస్తున్న స్నప్నికకి ఎదురెళ్ళా!

నన్ను చూస్తూనే, ట్విస్టర్ లోంచి స్నప్నిక మహిషి రూపంలో బయటకు దూకి, నన్ను తప్పించుకుని, ఆత్రంగా మణత్త జీవుడివైపు పరిగెత్తబోతూంటే, దాన్ని నేను అడ్డగించి, బుజ్జగించడం మొదలెట్టాను! ఇంక బాలీసు దగ్గర లల్లీ దేవితో “అదేంటే? నాగరాజూ, తక్షక నాగమూ, మణత్త మళ్ళీ వినయత్త కడుపులో పుడుతుందీ అని శెలవిచ్చారుగా! మరి ఇదెందుకు మణత్త ప్రాణం కోసం ఇంతలా ఆత్రపడుతోంది” అని ఆశ్చర్యంగా అడిగేసరికి, దేవి నవ్వుతూ, “పునర్జన్మ అన్నది ఒక ప్రాసెస్! ఓ మనిషి మరణించగానే, తన జీవం ఆత్మలలోయకి వెళ్ళి అక్కడ రిజిస్టర్లో పేరు నమోదు చేసుకున్న తర్వాత, లోయ పాలకుడు తనకు నచ్చిన ముహూర్తం చూసి, తనకు నచ్చిన గర్భంలోకి వెళ్ళమని ఆ జీవుడిని తిరిగి మనుషుల్లోకి పంపుతాడు! ఇక్కడ మణి విషయంలో ఆ ప్రాసెస్ లేకుండా డైరెక్టుగా మనమే ఆ పని చెయ్యబోతున్నాం! ఎందుకంటే, మణి జీవం అత్మలలోయలోకి వెళ్ళగానే, తన ప్రమేయం ఉన్నా లేకున్నా, ఇన్నాళ్ళూ క్షుద్ర ఆత్మ అయిన సులోచనికి సహకరించిందీ అన్న కారణంతో శిక్షించబడుతుంది! అది ఒక రోజు కావొచ్చు! ఒక ఏడాది కావొచ్చు! లేక ఒక జన్మ అయినా కావొచ్చు! మణి మరోజన్మ ఎత్తి ఆ శిక్షని అనుభవించేసరికి మనకి పుణ్యకాలం గడిచిపోతుంది! అందుకే డైరెక్టుగా మీ చేతే ఆ పని చేయిస్తున్నాము! ఇక మహిషిగా స్నప్నికకి ఇవ్వబడిన ముఖ్యమైన ఆదేశం ఏంటీ అంటే, తను ఏ పరిస్థితులలో ఉన్నా కూడా, ఇట్లాంటి జీవుళ్ళు ఎదురైతే, వెంటనే వాటిని బంధించి ఆత్మలలోయలో విడిచిపెట్టి రావడం! ఇప్పుడు అది అదే పని చేయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తోంది! అందుకే విన్నూ ని దానిని అడ్డగించమని పంపించా! పైగా ఇప్పుడు విన్నూ మణికి తలకొరివి పెడితే, మహాపూజకి పనికిరాడు! ఉత్తరకర్మ చేసిన వానికి గర్భగుడి ప్రవేశం ఒక సంవత్సరం పాటు వర్జితం!

విన్నూ ఇక్కడ ఉంటే, మణికి తానే తలకొరివి పెడతానూ అని మొండిపట్టు పడతాడు! అదే స్నప్నికని అడ్డగించి, దాన్ని మైమరపించి పక్కకి తీసుకెళ్ళాడనుకో, వెనువెంటనే మనం అందరినీ ఇక్కడకి తీసుకొచ్చి, మణి శరీరపు కడసారి చూపులు చూపించేసి, గంగ చేత తలకొరివి పెట్టించెయ్యొచ్చు! నువ్వూ-పారూ ఇద్దరూ పూనుకున్నారంటే, ఇదంతా సులువుగా అయిపోతుంది!” అనంటూ చెబుతూ ఉంటే, పాము రూపంలో ఉన్న వినయ “అవును! ఇంద్రజ పెద్దమ్మ చెప్పింది అక్షరాల సత్యం! బిడ్డా! నువ్వే సానుకూలపడి, నేను చేసిన పొరబాటుని మన్నించి, జరగబోయే తతంగాన్ని నడిపించాలి!” అని బ్రతిమాలసాగింది! లల్లీకి జంతువుల మాటలన్నీ వినపడతాయి కదా! అది వినయ మాటలకి కొంచెం కోపంగానే తలూపుతూ, “మరి ఈ విషయాలన్నీ ముందెందుకు చెప్పలేదే పాములంజా?” అని తిట్టడం మొదలెట్టేసరికి, ఇంద్రజాదేవి లల్లీకి అడ్డం కొడుతూ, మరల “ఇది మణి-వినయల విధివ్రాత! వినయకి ఏ విషయమూ తెలియదు! ఏం జరగబోతోందో నీకూ విన్నూకు మాత్రమే తెలుసు! అది మీ పూర్వజన్మ ఫలితం! కానీ మిగతావాళ్ళకి ఏమి జరగబోతోందో మీకు ముందరే తెలిసిపోతే, మీలోని మమకారమూ-పాశమూ మీ కర్తవ్యానికి అడ్డంకిగా మారతాయనే మీకు పూర్తి విషయాన్ని చెప్పలేదు! పైగా చెప్పడానికి అటు నాగరాజూ, ఇటు నాకున్న నియమమూ కూడా అంగీకరించలేదు! ఇప్పుడైనా సమయమొచ్చింది కనుక మీకు చెబుతున్నా! వినయ మరియూ భూలోక వాసులైన మీకు తప్ప, ఈ విషయం లోచనులు సహా మిగిలిన అందరికీ తెలుసు! మీ భవిష్యత్తుని మీకు చెప్పడానికి మాకు కుదరదు! తెలిసినా మాలోనే దాచుకోవాలి! మీకెంతవరకూ చెప్పడానికి మాకు అనుమతి ఉందో అంతే చెప్పగలము!!” అంటూ పరలోకవాసులందరూ కొన్ని సీక్రెట్స్ వాళ్ళకి తెలిసినా మాకు చెప్పట్లేదు అని చెప్పకనే చెప్పింది!

లల్లీ పాములాగా బుస కొడుతూ, వినయవైపు చూస్తూ, “గ్రహణమూ, విన్నూ నీ పూకు చింపడమూ, నువ్వు మణత్తని చంపడమూ నీకు ముందరే తెలుసా?” అని మళ్ళీ ఇంకోసారి వినయని క్రాస్ క్వష్చన్ చేసింది లల్లీ! వినయ “లేదు! లేదు! సత్యముగా ఇప్పుడు జరిగిన సంఘటనలు నాకు తెలియవు! ఈ సంఘటనలలో నా భవిష్యత్తు కూడా ముడిపడి ఉంది కదా? నన్ను నమ్ము!!” అనంటూ సంజాయిషీ ఇచ్చుకుంటూపోతోంది! ఈలోపు బర్రె దాన్ని ఆపడానికి నాకు నా తాతలు దిగొస్తున్నారిక్కడ! అసలే పిచ్చెక్కిపోయి ఉన్న నాకేం చెయ్యాలో అర్థం కాక, బర్రె రూపంలో ఉన్న మహిషి పొదుగు పట్టుకుని గట్టిగా పిసికేసరికి మనిషి రూపంలోకి మారిపోయి, అదొక్కసారిగా “ఉమ్మ్! నాథా!” అంటూ నన్నల్లుకుపోయింది! దాని సళ్ళు నా ఛాతీకి ఒత్తుకుపోయి పాలు ధారగా కారుతూ, నా ఆతుల మీదనుంచి వట్టలనీ, పడుకున్న మచ్చగాడిని అభిషేకిస్తూ, వాడిని నిద్ర లేపసాగాయి! అది దాని బర్రె పెదాలనేసుకుని నా పెదాల మీద ముద్దు పెట్టగానే, వాటికంటుకున్న అనూ రసాలు నా పెదాలకి రుచి తెలిసి, “ఒరేయ్! ఇది సమయమూ సందర్భమూ కాదురా! అక్కడ మణత్త శవముంది! శవసంస్కారం చెయ్యాలి! వద్దురా!” అని ఎంత నచ్చచెబుతున్నా వినకుండా, మచ్చగాడింకా బలుస్తూ, స్నప్నిక మొలని పొడవసాగాడు! అప్పటిదాకా మహిషీ, అనూ ఇద్దరూ ఒకళ్ళ పూకు ఒకళ్ళు నాక్కున్నారనుకుంటా! స్నప్నిక పూకూ, ఆతుల నిండా ఒక్కటే సాడు! అదీ కాస్తా కూస్తా కాదు! దానితో నలుగురికి నలుగు పెట్టొచ్చు! అంత కార్చింది బర్రెలంజ! నా మచ్చగాడు దాని గొల్లిని ఎప్పుడైతే పొడవడం మొదలెట్టాడో, దానికి ఇంక ఆగక, నన్ను పడేసి, నా మొహమ్మీద అటో కాలూ ఇటో కాలూ వేసి, దాని పూకుని నా నోటికి అప్పచెప్పి, 69లో నా మీద బోర్లా పడుకుని మొడ్డ గుడుస్తూ, వాడిని పూర్తిగా నిద్ర లేపడం మొదలెట్టింది!

మరొక మగాడైతే, అది నా మొహమ్మీద కుర్చున ఫోర్సుకి, ఏ ముక్కో లేక దవడలో పగిలి చచ్చూరుకుండేవాడు! అదంత ఫోర్సుగా నా మొహమ్మీద కూర్చుంది మరి! నేనింకా మణత్త ఆలోచనలలో ఉండడం వలన, ఏమీ చెయ్యకుండా స్తబ్దుగా ఉండేసరికి, దానికి ఉచ్చాగక, దాని పూకుని నా మొహానికి రుద్దడం మొదలెట్టింది! ఆ రుద్దుడుకి, అనూ దయవలన అదప్పటిదాకా కార్చిన సాడు దాని కర్రిపిర్రలకీ, నా మొహానికీ సబ్బునురగలాగా అంటుకుంటూ, ఆ సాడు వాసనకి నా ఆలోచనలలోంచి మణత్త పక్కకి తొలగిపోతూ, కామం నన్ను కమ్ముకుంటుండగా, అప్రయత్నంగా నేను నోరు తెరిచి, దాని బర్రె పూకుని నాకసాగాను! నేనెప్పుడైతే నాకడం మొదలెట్టానో, స్నప్నిక తనలోని ఆత్రాన్ని తగ్గించుకుని, దాని పిర్రలని కొంచెం పైకి లేపి నా మొహాన్నింకా దాని తొడల మధ్యనే ఇరికించి, నా మొహాన్ని అటూ ఇటూ కొంచెం కొంచెం తిప్పడానికే అవకాశమిచ్చింది! నాకు మొహాన్ని బయటపెట్టే అవకాశమిచ్చింది కదా! వెంటనే టెలీపతీలో లల్లీతో "ఒసేయ్! ఎంతసేపు దీని కంట్రోల్ చెయ్యాలే? దీన్ని ఆపడానికి, నాకు దీని పూకు నాకడం తప్ప వేరే ఆప్షన్ కనపడట్లేదు! ఏం చేసినా ఈ బర్రె మీ దగ్గరకి పరిగెత్తుతోంది!” అనంటూ ఖంగారుగా అడిగేసరికి, లల్లీ, “దేవి మాటల ప్రకారం మణత్త శరీరం పూర్తిగా దగ్ధమయ్యి, కపాల మోక్షం అయ్యేదాకా దాన్ని నువ్వు కంట్రోల్ చేస్తూనే ఉండాలి! లేదంటే అదెప్పుడైనా సరే! దానికున్న యమకింకరిణి పవర్స్ తో వినయ కడుపులోంచి మణత్త జీవుడిని బయటకు లాగి పట్టుకుపోగలదు! ఎట్లాగూ మణత్తకి నువ్వు తలకొరివి పెట్టడానికి పనికిరావంట! ఏం పర్లేదు! తాయితీగానే దాన్ని దెంగు! కాదాంటే కొంచెం పక్కకి తీసుకుపోయి దెంగు! లేదంటే, చూసినోళ్ళందరూ నీకు పూకుల పిచ్చుందని డిసైడైపోతారు! ఇక్కడ అన్నీ సవ్యంగానే జరిపించే పూచీ నాదీ పొట్టిలంజదీ!!” అనంటూ స్నప్నికని కనీసం రెండు మూడు గంటలన్నా కంట్రోల్ చెయ్యాలీ అని తేల్చి చెప్పేసింది!

ఏం చెయ్యాలో తోచక, నేను బర్రెదాని పూకు నాకుతూనే, దాన్నట్లానే గాల్లోకి లేపి నేనూ నుంచునేసరికి, అది తలకిందులుగా నన్ను పట్టుకుని వేళ్ళాడుతూ నా మొడ్డ గుడవడం కంటిన్యూ చేసింది! నాకింక వేరే దారి లేక, చచ్చినట్టు, దాన్నట్లానే ఎత్తుకుని, చెరువు చుట్టుతా తిరిగి, చెరువుకి అవతలపక్కకి తీసుకుపోయాను! ఈలోపల పారూ లల్లీతో “అమ్మా వాళ్ళందరికీ చెప్పేద్దామా?” అంటూ సలహా అడిగింది! లల్లీ ఒక్క క్షణం మౌనంగా ఉండి, “అక్కడందరూ ఒకళ్ళ పూకులు ఒకళ్ళు నాకేసుకుంటూ ఉండి ఉంటారు! వాళ్ళనీ?” అంటూ పాజ్ ఇచ్చేసరికి, పాము రూపంలో ఉన్న వినయ, “గంగ మణి కన్న కూతురు! క్షణికావేశంలో నేను తనని అనాధని చేసేశాను! తనని నేను కాళ్ళు పట్టుకుని క్షమించమని అడగాల్సిందే! పిలవండి!” అంటూ బ్రతిమాలసాగింది! లల్లీ మనస్సులో అవీ-సవీలని తల్చుకుని, వాళ్ళని అమ్మమ్మతోపాటు అందరినీ తీసుకుని గ్యాంగ్-బ్యాంగ్ ప్రదేశానికి రమ్మని, తర్వాత అందరికీ తెలివి తెప్పించాక, మణత్త శవాన్ని చూడడానికి తీసుకు రమ్మనీ చెప్పింది! ఎంతలేదన్నా వాళ్ళందరూ రావడానికి ఒక 20 నిముషాలు పడుతుంది! ఈలోపు గ్రహణం విడిపోగానే, జీవుడిని వినయ గర్భంలో ప్రవేశపెట్టెయ్యొచ్చు అని దాని ఆలోచన! ఇదంతా చెరువుకి అవతల వైపున్న నాకు ఎట్లా తెలుస్తోందీ అని అంటారా? బర్రెది నా మొడ్డగుడుస్తున్నా, ఇంకా మనుషుల్లోనే ఉన్నా! దున్నపోతులా మారిపోలేదు! మనసులో లైవ్ టెలీక్యాస్ట్ వేసుకున్నాలెండి! అదే మీకు చెబుతున్నా అంతే! ఈ బర్రెదాన్ని ఇంక మొయ్యడం నాకు కొంచెం ఇబ్బంది అనిపించి, పచ్చిక ఒత్తుగా ఉన్న చోట దాన్ని విసిరేసరికి, అది బుంగమూతేసుకుని, మోకాళ్ళమీద పాక్కుంటూ వచ్చి, నన్ను గడ్డిలోకి తోసేసి నా మీదకి ఉరికింది!

దీనెమ్మ! మొకాళ్ళ మీద ఒంగునే కప్పలా, నా మొల మీదకి దాని ముడ్డి వచ్చేలాఎగిరి నా మీదకి దూకేసరికి, అప్పటిదాకా అది చీకిన చీకుడుకి మూరెడు ఎత్తున జండా కర్రలా నిలబడ్డ నా మచ్చగాడు, సర్రున దాని బావిపూకులోకి దిగబడిపోయాడు! ఎప్పుడైతే నా జంభం దాని పుట్టలో దూరిందో, అదొక్కసారిగా మెలికలు తిరుగుతూ నన్ను ఆసాంతం గట్టిగా వాటేసుకునేసరికి, దాని బర్రె శరీరంలోంచి స్టాటిక్ చార్జ్ ఒక్కసారిగా నాకు తాకి, నా రోమాలన్నీ నిక్కబొడుచుకుని దానికి వత్తుకునేసరికి, అదింకా రెచ్చిపోతూ పైకి పాకి, నా నోటిని తన నోటితో మూసేసి, నా నోట్లోకి తన నాలికని జొనిపి, నన్ను పూర్తిగా కెలికెయ్యడం మొదలెట్టింది! నేనోసారి టైం లెక్కెట్టుకున్నా! అప్పటికి పదిహేను నిముషాలే అయ్యింది! గ్రహణమింకా 9 నిముషాలుంది కదా అని దాని ఎగురుడుకి నేను కిందొత్తులు ఇవ్వడం మొదలెట్టేశరికి, మచ్చగాడు దాని బిలంలో ఎక్కడెక్కడో గుచ్చుకుని దానికి సర్వ సుఖాలనీ ఇస్తూ ఉంటే, స్నప్నిక నా మీద పోటు పోటుకీ ఎగిరెగిరి తుళ్ళిపడుతూ, నన్ను తన భారీ 40 సైజు సళ్ళతో గుద్దుకుంటూ ఉంటే, దాని సళ్ళలోంచి పాలధార నా మీద చిమ్మసాగింది! పాలు నా మీద చిమ్మడం మొదలయ్యిన క్షణం నుంచీ నాలోని కామాంధుడు నిద్రలేచాడు! రెండు చేతులనీ దాని పిర్రల కింద ఊతంగా వేసి, దాన్ని పైకంటా లేపి ఒక్కసారిగా ఒదులుతూ, అదే టైములో కింద నుంచి నా మొడ్డని పైకి ఎగరేసేసరికి, మచ్చగాడు దాని పూమట్టాన్ని తాకుతూ, దాన్ని మరింత గిలిగింతలు పెట్టడం మొదలెట్టాడు! నేను దాని పెదాలని వదుల్చుకుని, నా పెదాలని తెరిచి అందుబాటులో కనిపించిన కుడి సన్ను ముచికని పళ్ళకింద నొక్కి పట్టి, ‘ముబొద్దు’గుమ్మపాలు జుర్రుకుంటూ తాగడం మొదలెట్టాను! పదే పది పోట్లు! ఒక్కో పోటుకీ మూడేసి సెకండ్ల గ్యాప్! అంతే అదొక్కసారిగా దాని రెండు సళ్ళతోనూ నా మొహాన్ని నొక్కేస్తూ, “ఆహ్! నాథా! ఉం! ఊం! ఊమ్మ్!” అంటూ బిగ్గరగా మూలుగుతూ దాని రసాలని వదిలేసి అలుపుతో నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుండిపోయింది!

అదాగితే? నేనాగుతానా?? అప్పటికే నా పిస్టన్ వేడెక్కిపోయింది! అది బల్లిలా నన్ను కరుచుకుని నా మీద చలనం లేకుండా పడుకుండిపోయేసరికి, నాకు దాని బరువు తెలవసాగింది! లింకు తెగకుండా దాన్ని పక్కకి దొర్లించి, దానితోబాటే నేనూ దానిమీదకి దొర్లుతూ, నేను దాన్ని పూర్తిగా ఆక్రమించుకుని, అప్పుడు వెయ్యడం మొదలెట్టాను ఊరనాటు పోట్లు! ఇందక ఖంగారులో వినయ పూకు చింపాను చూడండీ! ఆ పోటుకి పదింతలన్నమాట! మొడ్డ కైవారాన్ని కూడా విపరీతంగా పెంచేసుకుని పోట్లేస్తున్నానేమో, దాని బర్రెపూకులో నా మచ్చగాడు బిర్రుగా దిగుతూండేసరికి, మచ్చగాడిని దాని పూకండరాలు పటుకుని వదుల్తుండగా, వాడు మెల్లగా లోనకి దిగబడసాగాడు! నేను చివరికంటా లాగి దానిలో దిగబడడం మొదలెట్టా! అంతే పోటు పోటుకీ అది “ంబా! అంబా!” అంటూ బర్రె రంకెలు వెయ్యడం మొదలెట్టింది! అదాగినా, నాకు ఆగే ఉద్దేశ్యం లేనేలేదు! అదెట్టి పరిస్థితులలోనూ మణత్తకి చెఋపు చెయ్యకూడదు అనేదేగా నా ప్రైం మోటివ్! ఇంక అట్లాంటప్పుడు, నాకు లల్లీ నుంచో పారూ నుంచో గ్రీన్ సిగ్నల్ వచ్చేదాకా దీన్నెట్లా వదుల్తా! శోషొచ్చి అది స్పృహ తప్పి పడిపోయినా వదిలే సవ్వాలే లేదు కదా? ఇంతవరకూ ఇట్లాంటి ఊర నాటు పోట్లు, చెన్నై మేడ మీద సుమత్తలోని భూతానికి వేశా! తరువాత దీనికే! మెల్లగా నా మొడ్డ రూళ్ళ కర్రా, రోకలి బండా, చిన్న సైజు అరటి పిలకా అంటూ పెరుగుతూ పోసాగింది! పోట్లు కూడా వేగంగా పడసాగాయి! ఇంకో అయిదునిముషాలయ్యేసరికి, అదింక చేతులెత్తి నాకు దణ్ణం పెడుతూ, “ఇంకోపిక లేదు! నన్నొదిలెయ్యి నాధా! కాసేపు తాళనీ!” అంటూ రెండు చేతులూ చాపి, దానిమీద ఊగుతున్న నన్ను గట్టిగా కౌగలించుకుంది!

నేను ముడ్డి మాత్రం వేగంగా ఊపుతూ దానికి పోట్లని కంటిన్యూ చేస్తూ ఉంటే, దాని రెండు తొడలనూ నా నడుం చుట్టూ వేసి బిగించేసి, “నా బంగారు నాధుడివి కదూ! బుద్ధిగా పాలు తాగుతూ ఉండు! ఒక అయిదు నిముషాలు నేను సేద తీరుతా” అంటూ నా మొహాన్ని దాని ఎడమ సన్నుకు అదుముకుని, ఒక చేత్తో నా తలని దాని సన్నుకేసి నొక్కుకుంటూ కళ్ళు మూసుకుని పడుకుండిపోయింది! ప్రస్తుతానికి గండం గడిచింది అని అనుకుంటూ నేను దాని కౌగిలిలో బంధీగానే ఉండిపోయి మెల్లగా దాని బాయ తాగసాగాను! ఈలోపు గ్రహణం మెల్లగా విడిపోసాగింది! అలుముకుంటున్న చీకట్ల మధ్యలో చంద్రుడు చిన్న చిన్నగా పెద్దవ్వసాగాడు! వెంటనే నేను నా దృష్టిని మణత్త జీవుడు దగ్గరకి మార్చా! పారూ “లల్లీ! వినయాదేవికి స్నానం చేయించు!” అని చెప్పేసరికి, లల్లీ మెల్లగా మనిషిలా మారుతున్న వినయని పొదవి పట్టుకుని, ఇంకా సగభాగం పాములానే ఉన్న వినయత్తని తన రెండు చేతుల్లోకీ తీసుకుని మెల్లగా నడుచుకుంటూ చెరువు వద్దకి వచ్చేసరికి, లల్లీ చేతుల్లో వినయ పూర్తిగా మనిషి రూపంలోకి మారిపోయింది! లల్లీ గభాల్న నీళ్ళల్లోకి దూకి వినయని నీళ్ళల్లో మునకలేయించి, అదీ మునకలేసి ఇద్దరూ పైకెక్కి వచ్చేలోపు పారూ ఏదో మంత్రం చదివి కాగడాలా వెలుగుతున్న జ్యోతిని తన కుడి చూపుడు వేలు మీదకి మార్చుకునేసరికి, చిన్నగా దివ్వెలా దాని వేలు చివర మణత్త జీవుడు మళ్ళా మిణుకుమిణుకుమంటూ వెలగసాగాడు! లల్లీ, వినయా ఇద్దరూ బాలీసు దగ్గరకి వచ్చేసరికి, పారూ “పైనొద్దు కిందే కూర్చోబెట్టు” అంటూ వినయని కింద గడ్డిలో కూర్చోమని, లల్లీ కూడా వినయ పక్కనే గడ్డిలో కూర్చున్నాక, మంత్రపఠనం మొదలెట్టింది! ఒక రెండు నిముషాలు మంత్రం చదివింతర్వాత, లాఘవంగా దాని వేలు చివరన ఉన్న జ్యోతిని లల్లీ చూపుడు వేలుకి ట్రాన్స్ఫర్ చేసి ఇంకో మంత్రం చదవసాగింది!

అదయ్యాక, “వినయ పూకు తెర్చి నీ వేలిని లోపలకంటా దూర్చు! ఇందాక అనూని పట్టుకోవడానికి విన్నూ చెయ్యి సాగినట్టు నీ వేలు సాగుతూ వినయాదేవి గర్భద్వారాన్ని చీల్చుకుంటూ తన గర్భసంచీలోకి దిగబడిపోవాలి! నీకు విన్నూ రసాల స్పర్శ తెలుసు కదా? అవి నీ వేలుకి తగలగానే, ఈ జ్యోతిని వాటిలో ముంచెయ్యి! విన్నూ రసాలు తగిలేవరకూ ఇది వెలుగుతూ, నీ చంకలోకి తిమ్మిర్లు వస్తూనే ఉంటాయి” అనంటూ డైరక్షన్ ఇచ్చింది! లల్లీ అట్లానే తన చూపుడు వేలుని వినూ పూకు దగ్గరకి తీసుకెళ్ళగానే, ఒక్కసారిగా మణత్త జీవుడు ప్రజ్వరిల్లి, పెద్దగా ఒక ఫైర్ బాల్ లా అయ్యిపోయింది! లల్లీ పాజ్ ఇచ్చి పారూవైపు చూసేసరికి, పారూ సమాధానమిచ్చేలోపు, దేవి “మరేంపర్లేదు పిల్లా! మణత్త జీవుడికి తన శరీరం మీద ఇంకా మమకారం చావలేదు! నువ్వు గర్భంలో ప్రవేశపెడుతూ ఉంటే, తాను మాత్రం గింజుకుంటున్నాడు! ఆగే పని లేదు! పారూ చెప్పినట్టు ఆ అణిర్వేకుడిని తలుచుకుని నీ చూపుడువేలు సాగదీసుకుంటూ లోనకి దూర్చేయ్యి!” అనంటూ భరోసా ఇచ్చింది! పారూ వెనకాలనుంచి, ఆలశ్యం చెయ్యకు! కానీ అంటూ హెచ్చరించేసరికి, లల్లీ ఒక్కసారిగా అగ్నిగోళంలా మండుతున్న తన చూపుడు వేలుని వినయ పూకులో దూర్చి, అణిర్వేకుడుని కాకుండా నన్ను తలుచుకుంటూ ఉంటే, నేను టెలీపతీలో దానితో “నాకున్న పవర్స్ అన్నీ నీకూ ఉన్నాయి! సందేహించకు! మనసులో నా కుడి చూపుడు వేలు సాగాలీ అని కోరుకో” అంటూ చెప్పేసరికి, అది అదే చేసింది! అంతే దాని చూపుడు వేలు సాగుతూ, వినయ పూకు గోడలని మండిస్తూ పోయి, వినయ గర్భసంచీ బొక్కని పొడిచింది! ఆ పోట్లకి వినయ, బాధతో గిలగిలా తిరుగుతూ తొడలు రెండూ మూసేసుకోసాగింది! పారూ వెంటనే తన వంటిమీదున్న మిగిలిన బట్టలని కూడా ఊడ బెరికి పక్కకి విసిరేస్తూ, వినయ వెనకాల చేరి తన రెండు చేతులతోనూ, బలంగా వినయ తొడలని తెరిచి పట్టుకుంది!

లల్లీ మూడో పోటు పొడిచే సమయానికి, వినయ కూడా తెలివి తెచ్చుకుని తన పూకండరాలు వదులు చేసేసరికి, లల్లీ చూపుడు వేలొక్కసారిగా వినయ గర్భసంచీలో దూరిపోయి, నా రసాలని వెదుకుతూ, ఒక అర నిముషం తర్వాత దానికి నా రాసాల స్పర్శ తెలియగానే, ఒక్కసారిగా వాటిలో తన వేలుని ముంచేసి వేలుని అటూ ఇటూ తిప్పసాగింది! ఆ క్షణంలో నాకెందుకో మణత్త శవం ఒక రెండు అంగుళాలు గాల్లోకి లేచి మళ్ళీ బాలీసు మీద పడ్డట్టనిపించింది! వెంటనే టెలీపతీలో నేను లల్లీతో “మణత్త జీవుడు నా వీర్యంలో కలిసిపోయాడు! వేలికి అంటుకున్న నా రసాలని అక్కడే తుడిచేసి వేలుని వెనక్కి తీసుకో! వినయ ఇరుకు పూకుని మళ్ళా చింపేశావు! అదెట్లా గిలగిల్లాడుతోందో చూడు!” అంటూ చెప్పేసరికి, లల్లీ తెలివి తెచ్చుకుని, నేను చెప్పిన విధంగా నా రసాలన్నీ అక్కడే ఉండిపోయేలా శుభ్రంగా వినయ గర్భసంచీ పైభాగానికి తుడుచుకుని, వేలు చిన్నగా చేసుకుంటూ గర్భసంచీ బొక్కలోంచి బయటపడగానే, బొక్క గుండు చుట్టూ తన చూపుడు వేలుని మరొక్కమారు శుభ్రంగా తుడుచుకుని వినూ పూకులోంచి బయటకు తీసేసరికి, ఏదో తేలు కుట్టినట్టు తిమ్మిరి తిమ్మిరిగా లాగేస్తున్న లల్లీ చెయ్యి నార్మల్ అయిపోయింది! చూపుడు వేలు మాత్రం ఏదో కట్టెల పొయ్యిలో కాలినట్టు ఎర్రగా బొబ్బలెక్కిపోయింది! చిన్నగా దానికి మంట తెలుస్తుండగా అది నోరు తెరిచి దాని నోట్లో వేలుని పెట్టుకోబోతూ ఉంటే, పారూ ఫాట్మని శబ్దం వచ్చేలా లల్లీ చేతిమీదో దెబ్బ వేసి, “నో ట్రీట్మెంట్! మణత్త కపాల మోక్షం అయ్యేదాకా ఆ వేలితో ఏ వస్తువనీ తాకరాదు!” అంటూ, ఒక మంత్రం చదివేసరికి, దాని వేలి చుట్టూ ఒక గ్లాస్ బల్బ్ ఫార్మ్ అయ్యింది! లల్లీ ఆశ్చర్యంగా “ఎందుకే?” అని అడిగేసరికి, “ఆ వేలు మీద మణిపెద్దమ్మ జీవుడు కాసేపు కాపురం పెట్టాడు! నువ్వు ఏవైనా అడుగూ బొడుగూ ప్రాణాలు నీ వేలికి ఇంకా అంటుకుని ఉండే చాన్స్ ఉంది!

ఆ వేలితో దేన్నైనాతాకితే, అవి నువ్వు ముట్టుకున్న వస్తువు మీదకి వెళ్ళిపోయి అక్కడ కాపరం పెట్టేసి, సమయం గడిచేకొద్దీ మళ్ళా బలం పెంచుకుని ఓ కొరివి దెయ్యమో, భూతమో అయిపోద్ది! మనం చేసిన క్రతువు వృధా అయిపోతుంది!” అంటూ పారూ లల్లీకి విడమరచి చెప్పింది! అప్పుడు అది “ఓ అందుకేనా? విన్నూ నన్ను వేలిని శుభ్రంగా తుడుచుకుని బయటకు తియ్యమన్నాడూ?” అంటూ పైకే యదాలాపంగా అనేసరికి, “ఏంటీ విన్నూ నీతో మాట్లాడుతున్నాడా? నేను అర్జంటుగా నన్ను గర్భవతిని చేసిన నా పతిని కౌగలించుకోవాలి! ఎక్కడ! రమ్మను!” అంటూ వినయ ఆత్రం పడిపోతూ ఉంటే, “ఓ! ఓ! హోల్డే! ఇప్పుడు తమరు తమ పతిదేవులుంగారిని రమ్మంటే, వారితోపాటు ఆ బర్రెది కూడా వస్తుంది! తమకోకేనా! మనం చేసిందంతా బేకారైపోతుంది! కొంచెం సేపు తట్టుకో! మణత్త కపాల మోక్షం అయ్యాక ఎన్ని వేషాలయినా వేసుకోండి” అంటూ పారూ యూజువల్ పారూలా మారిపోతూ, ఇంకా తెరిచేఉన్న వినయ తొడలమీదో గిల్లు గిల్లి, లేచి “హమ్మయ్యా! ఓ ఘట్టం ముగిసింది! ఇప్పుడు రెండోది మొదలవ్వబోతోంది!” అంటూ ఒళ్ళు విరుచుకుంటూ, “నేల మీద కూర్చున్నది చాలు ఇంక లెండి! అడుగుల చప్పుళ్ళు వినిపిస్తున్నాయి! మనోళ్ళు వస్తున్నారు!” అంటూ హెచ్చరించింది! లల్లీ, వినయా ఇద్దరూ గభాల్న లేచి నుంచునేసరికి, నూర్ పట్టుకోగా, అమ్మ వేగంగా నడుచుకుంటూ ముందర వచ్చింది! వెనకాలే, గొల్లు గొల్లున ఏడుస్తూ గంగా, రోజక్కా, నా డాడ్జ్ బండీ పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చారు! ఆ వెనకాల మిగిలిన గ్యాంగూ, చివరాఖరుకి, మామ్మ ఆత్మా, అమ్మమ్మా ఇద్దరూ అడుగులు తడబడుతుండగా వచ్చారు!
​