Chapter 041.5
సమరం కాదు సరసం – 1!
అమ్మ వాతావరణం లైట్ చెయ్యడానికి ట్రై చెయ్యసాగింది! ఇంతలో రక్తాలోడిపోతుండగా, బర్రెది “మోసం! దగా! నాథా! మనం మోసపోయాము! మనం ఏమార్చబడ్డాము!” అంటూ బిగ్గరగా అరుస్తూ, గాల్లోంచి షడన్గా ఊడిపడుతూ నా మీద దబ్భున పడేసరికి, ఆ అదురుకి, అమ్మకి అబార్షన్ అయ్యినందుకూ, పారూ గదమాయించిందనీ సైలెంటుగా గుడ్లలో నీళ్ళు కుక్కుకుంటూ, ఏడుస్తున్న సలీమా ఆంటీ మీద పడ్డా! ఎట్లా పడ్డానూ అంటే, సలీమా అంటీ వెల్లకిల్లా, తన మీద నేను బోర్లా, నా మీద బర్రెదీ నేల మీద పడ్డాము! అంతే! ఎన్నో ఏళ్ళనుంచీ మగస్పర్శ లేని మాంచి పిటపిటలాడుతున్న ప్రౌఢ తనకి తాకగానే, ఉన్న కాలమాన పరిస్థితులేవీ పట్టనట్టు నా లవడాగాడు మెల్లగా ఊపిరిపోసుకుంటూ, సలీమా ఆంటీ పొట్టని పొడవసాగాడు! సలీమాంటీ ఫేసులో చకచకా రంగులు మారిపోతూ ఉంటే, పరిస్థితులు చేజారిపోతున్నాయనిపించి, బర్రెదాని మొత్తం బరువుని మోస్తూనే కొంచెం పైకి లేచి, ఆంటీ మీద ప్లాంక్ వేసి, నా మచ్చగాడుకానీ, నేను కానీ తనకి తగలకుండా జాగ్రత్తపడుతూ, టెలీపతీలో “ఒసేయ్! లల్లీ! ఈ బర్రెదాన్ని నా మీదనుంచి లేపవే! నీ పుణ్యముంటుంది! ఓ పక్కన మణత్త డెడ్ బాడీ ఉంది! ఇంకో పక్క అమ్మకి అబార్షన్ అయ్యింది! మూడో వైపు వినూ గర్భంలోంచి మణత్త జీవుడిని ఈ బర్రెలంజ పట్టుకుపోయింది! అయినా సిగ్గూ శరం లేకుండా నా మచ్చగాడు బలుస్తున్నాడు!” అంటూ కొంచెం ఇబ్బందితోనే దాన్ని బ్రతిమాలసాగాను! నా ఖర్మకి నేను ఖంగారులో ఇండివిడ్యువల్ ఛానల్లో కాకుండా, కామన్ ఛానల్లో అన్నానామాట! అవే మాటలు, ఇంకా రక్తాలోడుతున్న తన శరీరాన్ని శుభ్రం చేసుకుంటూ నుంచున్న అనూకీ, తొడలంతా రక్తస్రావంతో తడిసిపోయి, భయంకరంగా కాళ్ళు జాపుకుని కూర్చున్న అమ్మకీ కూడా వినిపించేశాయి!
ఒక వైపు అనూ నన్ను కొరకొరా చూస్తూంటే, మరోవైపు అమ్మ పేలవంగా నవ్వుతూ “రేయ్! నీ సుల్లిగాడికి ఇంకో కొత్త పూకు దొరకిందని వాడెగిరెగిరిపడుతున్నాడంతేరా! అయినా ఈ పొద్దు కాకపోతే రేపైనా భాబీని ఎక్కాల్సినవాడివేగా! సిగ్గు పడకు! నిజంగానే మీ నాన్నా-మామ్మా తీరని కోరికల వల్ల మనకిన్ని విఘ్నాలు ఎదురవుతున్నాయంటావా? పోయినోళ్ళ తీరని కోరికలతో మనకి ఈ ఇబ్బందులేంటిరా? ఏంటి అత్తయ్యా! అట్లా నిశ్శబ్దంగా ఉన్నారూ? గుద్దూపుకుంటూ రాయబారంతో మళ్ళీ వెనక్కి దిగబడ్డారు కదా? ఏదో ఒకటి తేల్చి చెప్పండీ? అయినా ఈ గోల తర్వాత! యమకింకరిణి సమస్యేంటో చూడండి ముందర!” అని అమ్మ తనకి బాధేమీ లేదూ అని అందరికీ భరోసా ఇవ్వడానికి టాపిక్ తన అబార్షన్ నుంచి మిగిలిన విషయాల వైపు డైవర్ట్ చెయ్యసాగింది! పారూ-నూర్ ఇద్దరూ భోరున ఏడుస్తూ, “పెద్దమ్మా! ప్లీజ్! ఆపవే! అవన్నీ విన్నూ చూసుకుంటాడు కానీ, నువ్వు రెస్టు తీసుకో!” అంటూ ఇద్దరూ అమ్మని వాటేసుకుని, ఘొల్లుఘొల్లున ఏడవడం మొదలెట్టేశారు! లల్లీ అమ్మ మాటలతో తన ఆలోచనలలోంచి బయటపడుతూ, “ఉండండే! అమ్మ సంగతి ఆపండి! స్నప్నికా నీ వంటినిండా ఈ దెబ్బలేంటే? ఏం మోసపోయాం? ఎవరు దగా చేశారు మనల్ని?” అంటూ ఇంకా రొప్పుతున్న బర్రెదాన్ని నా మీదనుంచి లేపుతూ అడిగేసరికి, బర్రెది “ఇంకెవ్వరు? ఆ ధురాకేతు కుక్కలు! వాళ్ళ ఆలోచన ఇక్కడున్న వాళ్ళని చంపడం కాదు! మీ మాతృమూర్తి గర్భం లోంచి విన్నూ ప్రతిరూపాలని ఎట్లా అయినా సంపాదించి, నాథుడుకీ నీకూ బొమ్మ పెట్టాలన్నదే వాళ్ళ ఆలోచన! నేను తీర్థాన్ని శంఖంలో పోసిరావడానికి కలిపురుషుని దగ్గరకి వెళ్ళి, వీళ్ళ పునర్జన్మకి ఆయన ఆమోద ముద్ర వేయించుకుని వస్తూ ఉంటే, ఒంటరిగా ఉన్న నన్ను కమ్మేశారు!
నా పుణ్యానికి, నాకు చావులేదుగా! అదే నాకు వరమైందివాళ! ఇవిగో మూడు జీవుళ్ళూ! మూడూ వినయాదేవి గర్భంలోనే మళ్ళీ ఊపిరి పోసుకోవాలి! కొంచెం త్వరగా వీటిని వినయలో మళ్ళీ ప్రవేశపెట్టుము!” అంటూ దాని కపాల మాలలోంచి మూడు పుర్రెలను పీకి నేలనేసి కొట్టేసరికి, మూడు జ్యోతులూ మళ్ళా గాల్లోకి గాల్లోకి లేచి మిణుకు మిణుకుమంటూ ఎగరసాగాయి! లల్లీ అయోమయంలో పారూ వైపు చూసేసరికి, పారూ, “మంత్ర ప్రయోగం అక్కర్లేదు! నీ వేలికున్న గాజు రక్షని పీకేసి, అదే వేలితో ఒకదాని తర్వాత ఒకటి మళ్ళీ ఇందాకటిలానే వినయత్త మానంలో దూర్చి, గర్భ సంచీలో ప్రవేశ పెట్టెయ్యి!” అంటూ చెప్పింది! మణత్త శవాన్నే దిగులుగా చూస్తూ కూర్చున్న సులోచని మాత్రం బొమ్మ అన్న మాట వినపడగానే, దిగ్గున లేచి నుంచుని, “పారూ! మనం త్వరపడాలి! విన్నూకీ, లల్లీకీ చేతబడి చెయ్యాలని చూస్తున్నారు ఆ దుష్ట శక్తులు! వీళ్ళిద్దరూ పుట్టిన గర్భంలోనే ఊపిరి పోసుకున్న ప్రాణులైతే, వీళ్ళిద్దరికీ కవచం ఉండదని వాళ్ళ దురాలోచన! ఒక విధముగా అదీ నిజమే! వీళ్ళకెన్ని సిద్ధులు ఉన్నా, అవి శత్రువుల నుంచి కాపడడానికి ఉపయోగపడతాయి కానీ తమ వాళ్ళనుంచి కాదుగా? వీళ్ళకి ప్రతిరూపాలైన ఆ రెండు జీవుళ్ళనీ బొమ్మల్లోకి ఆవాహన చేసి, వాటికి క్షుద్ర శక్తులని ఆపాదించి, వీళ్ళిద్దరిమీదకీ ప్రయోగించాక, ఆ బొమ్మలని కొంచెం కొంచెంగా నాశనం చేస్తారు! చివరకి బొమ్మల తల మీద మేకు దింపగానే, ఆ జీవుళ్ళకి వేరే ఆలోచన ఏమీ ఉండదు! వీళ్ళని అంతం చెయ్యడమే లక్ష్యంగా అవి పని చేస్తాయి! ఏ దైవిక శక్తీ వాటిని అడ్డుకోజాలదు! కేవలం ఆ మహాకాలభైరవుడి శక్తే రక్ష! వాళ్లకన్నా ముందర మనమే ఓ బలి ప్రయోగం చేసి, ఆ మహా కాలభైరవుడిని ప్రసన్నం చేసుకుని, ఆయన ప్రసాదించే అనంత శక్తితోనే విన్నూకీ లల్లీకీ రక్ష కల్పించాలి!” అంటూ పారూని హెచ్చరించసాగింది!
ఇంతలో దేవి అడ్డం పడి, “ఎటువంటి క్షుద్రపూజా చెయ్యక్కర్లేదు! త్వరగా మహాపూజ చేసేస్తే చాలు! అన్నీ అవే సర్దుకుంటాయి” అంటూ డిక్లేర్ చేసి, “లల్లీ! కానియ్యి! త్వరితపడు!” అంటూ హెచ్చరించింది! లల్లీ దాని వేలికున్న గాజు గోళాన్ని రెండో చేత్తో తీసి నేల మీద పెట్టి, మూడు జ్యోతుల్లో ఒక్కదాన్ని చూపుడు వేలితో ముట్టుకోగానే, లల్లీ చూపుడు వేలు దిగ్గున మండసాగింది! అనూ గబగబా వెళ్ళి వాళ్ళమ్మకి సపోర్టుగా ఆనుకుని, రెండు చేతులతోనూ తొడలు తెరిచి పట్టుకోగా, లల్లీ మళ్ళీ తన చూపుడు వేలుని సాగదీసుకుని ఆ జీవుడిని వినయ గర్భ సంచీలో ప్రవేశపెట్టి, ఇందాకటిలానే వేలుని శుభ్రంగా తుడుచుకుని, రెండో జ్యోతిని పట్టుకుని దాన్నీ ప్రవేశ పెడుతూండగా, “థిక్! తుచ్ఛ శక్తులకి ఇంతటి తెగింపా?” అని గట్టిగా అరుస్తూ, షడన్గా తపస్సులోంచి చంద్రిక లేచి బిర బిరా పరిగెత్తుకుని మా దగ్గరకి వస్తూనే ఏదో మంత్రం చదవగానే, లల్లీ-అనూ-వినయా-మూడో జ్యోతి చుట్టూ ఒక సెపరేట్ గ్లాస్ బబుల్ ఫార్మ్ అయ్యింది! ఈలోపు, సినాలి మెడికల్ కిట్ తెచ్చింది! డాక్టర్లందరూ కలిసి అమ్మకి ప్రోపర్ ట్రీట్మెంట్ మొదలెట్టారు! పారూ లేచి లల్లీ దగ్గరకి వస్తూండగా, ఆకాశంలోంచి ఒక మెరుపు లల్లీ వైపు దూసుకు వస్తూంటే, నేనొక్కసారిగా “అహోయ్!” అని అందరి చెవులూ చిల్లులు పడేలా బిగ్గరగా వార్ క్రయ్ వదుల్తూ, నేలనోసారి గట్టిగా తన్ని గాల్లోకి ఎగిరి, ఆ మెరుపుని ఎడమచేత్తో పట్టుకుని గాల్లోనే పల్టీలుకొడుతూ అందరికీ దూరంగా చెరువు దగ్గర్లో ల్యాండవ్వుతూనే నా చేతిలో ఉన్న మెరుపుని నీళ్ళల్లోకి విసిరి కొట్టా! ఈ లోపే నా వార్ క్రై కి అందరూ సోయలోకి వచ్చి మూడు టీములుగా విడిపోయి, నిస్సహాయులని ఒక టీమూ, అమ్మనీ మా డాక్టర్ల మందనీ ఒక గుంపూ, ఇంకా బబుల్లోనే ఉండిపోయిన లల్లీ-అనూ-వినయలని కవర్చేస్తూ మూడో బ్యాచూ పొజిషన్స్ తీసుకుని డిఫెన్స్ ఫార్మేషన్లో నుంచున్నారు!
చంద్రిక మాత్రం, తన చీరని గోచీలా బిగించి, “నాథా! మన యుద్ధం ఇక్కడ కాదు! నాతో రమ్ము!” అంటూ నా చెయ్యి పట్టుకుని గాల్లోకి లేస్తూనే, మాకు తోడుగా అవీ-సవీలని కూడా రమ్మని చెయ్యి ఊపుతూ మాయమైపోయింది! అందరూ మేము మాయమైన వైపు చూస్తూండగా, అవీ-సవీలు కూడా మా వెనకాలే గాల్లోకి ఎగిరి మాయం అయిపోయారు! మేము లైట్నింగ్ స్పీడుతో మేఘాలని చీల్చుకుంటూ గాల్లో ఎగురుతున్నాము! ఆ వేగానికి నగ్నంగా ఉన్న నా వంటి చర్మం చిట్లుతూ ఉంటే, వెనకాలొస్తున్న అవీ చెయ్యి తిప్పగానే, నా చుట్టూ ఒక ఎయిర్ బబుల్ ఫార్మయ్యింది! మేము అట్లానే గాల్లో వెర్టికల్గా ఎగురుతూ పోయాము! ఆల్మోస్ట్ ఔటర్ అట్మాస్ఫియర్లోకి ఎంటరౌతున్నాం అన్నప్పుడు, చంద్రిక మా డైరక్షన్ మార్చి మరింత వేగంతో కిందకి దూసుకు రాసాగింది! ఎక్కువ సేపు పట్టలేదు మేము మళ్ళా భూమ్మీదకి దిగడానికి! అంతా ఒకటి-రెండు నిముషాల్లోనే అయిపోయింది! నలుగురమూ మళ్ళా మళ్ళా భూమ్మీదే దిగాము! నేల టచ్చవ్వుతూనే బబుల్ విడిపోయింది! ఎక్కడ దిగామా? అని చుట్టూ చూడగానే, అది నాకు సుపరిచితమైన దీవి! అదేనండీ అమ్మతో ఫస్ట్ టైం రోమాన్స్ చేసుకుంటూ దున్నేసిన అవీ-సవీల ఐల్యాండు! నేను అయోమయంతో అడుగులేస్తూ ఉంటే, చంద్రిక “సవీ, కవచం ఏర్పాటు చెయ్యి! అవీ రా! ప్రియా! నువ్వూ త్వరగా రా!” అంటూ తన వంటిమీదున్న బట్టలన్నీ పీకి విసిరికొడుతూ, నేనూ అమ్మా ఫస్ట్ టైం దెంగించుకున్న చోటుకి పరిగెత్తసాగింది! నేనూ వాళ్ళతో సమంగా పరిగెడుతూ, “ఇప్పుడిక్కడికి ఎందుకొచ్చాం? సమస్య అక్కడుంది కదా? మన వాళ్ళకి రక్షణ ఎట్లా?” అని ప్రశ్నలు మీద ప్రశ్నలు వేస్తూండేసరికి, అప్పటికే బట్టలన్నీ విప్పేసి నాలానే నగ్నంగా పరిగెత్తుతున్న ఉన్న చంద్రిక ఒక్కసారిగా ఆగిపోయి గిర్రున నావైపు తిరిగింది!
అంతే, తన వెనకే పరిగెడుతున్న నేనెళ్ళి గుడ్డెద్దు మైలారంలా తనని భడేల్మని గుద్దుకుని ఇద్దరమూ ఇసకలో పడి సముద్రం వైపు దొర్లసాగాము! ఆ అదటుకి నేను తనని గట్టిగా కౌగలించుకోగానే, “ఆహ్! ఇస్స్!” అంటూ తియ్యగా మూలిగి నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుంది శరత్చంద్రిక! అట్లా ఒకళ్ళని ఇంకొకళ్ళు పెనవేసుకుని దొర్లుకుంటూ సముద్రపు నీళ్ళల్లోకి దొర్లుకుంటూ వెళ్ళసాగాము! చంద్రిక తలెత్తి తన గుండ్రని పెదవులు విచ్చుకుంటుండగా, డౌట్లు అడగబోతున్న నా పెదాలని మూసేసి, ముద్దు పెడుతూ నా తొండం మీద తన కుడి చెయ్యి వేసి నిమరసాగింది! నాకంతా అయోమయం జగన్నాధంలా ఉంది! ఓ పక్క దేవి చంద్రికని మహాపూజ దాక ముట్టుకోను కూడ ముట్టుకోవద్దు అని స్ట్రిక్ట్ ఆర్డర్ వేసింది! ఆపైన శరత్చంద్రిక కూడా పద్మాసనం వేసుకుని ధ్యానం చేస్తూ కూర్చుంది! ఇంత షడన్గా ఈ రొమాన్స్ ఏంటీ? అదీ ఇంత దూరం ఐల్యాండ్ కి తీసుకొచ్చి మరీ ఏంటీ? అందులోనూ లల్లీ లేకుండా, కేవలం అవీ సవీలనిద్దరినే రమ్మనడమేంటీ? అస్సలు అర్థం కావట్లేదు! సర్లే! ఏదైతే అదే అయ్యిందీ అని అనుకొని ముందరకి వెళ్ళడానికి, అక్కడ అందరి ప్రాణాలూ రిస్కులో ఉన్నాయి! అటాక్ ఇప్పుడే మొదలయ్యింది! అయినా చంద్రిక నన్ను మాత్రమే ఎందుకు సైడ్ చేసేసింది అన్న ప్రశ్న నా బుర్రని కుమ్మరిపురుగు తొలిచినట్టు తొలిచేస్తూ ఉంటే, ఎంతకీ తను నా పెదాలని వదిలి పెట్టక పోయేసరికి, దిక్కు తోచక, నా చూపుడు వేలుని బిగుతుగా ఉన్న తన పూరెమ్మల మధ్యన బలవంతాన దూర్చి, తన గొల్లిని కెలకడం మొదలెట్టా! అంతే, అనూలా, అదే నా పాంపిల్లలా వెయ్యి మెలికలు తిరుగుతూ చంద్రిక నన్ను మరింతగా వాటేసుకుని, నా పెదాలను వదిలి, నా కళ్ళల్లోకి కళ్ళుపెట్టి చూస్తూ “ఇప్పుడేంటి! నేనెందుకు నిన్నింత దూరం తీసుకొచ్చానూ? తీసుకొచ్చి ఈ రొమాన్స్ ఏంటీ అని తెలియాలి అంతే కదా? ఒక్క నిముషం! సవీ-అవీ అష్టదిగ్బంధనం చేసేశారు కదా? అయితే వచ్చెయ్యండి!” అంటూ గట్టిగా పిలిచింది!
అంతే, అవీ-సవీ ఇద్దరూ మా ముందర వచ్చి పద్మాసనాలు వేసుకుని నీళ్ళ మీద కూర్చున్నారు! అదేంటీ? అని అడగకండి! వాళ్ళు యక్షిణులు! అదీ అల్లప్పుడు ఎప్పుడో పోయిన సహస్రంలో పుట్టినవాళ్ళు! వాళ్ళకి లేని పవర్స్ ఉన్నాయంటారా? ఒడ్డుకు వచ్చి విరుచుకుపడుతున్న అలలమీద లాఘవంగా బ్యాలెన్స్ చేసుకుంటూ ఇద్దరూ పద్మాసనంలో నవ్వు ముఖాలు వేసుకుని కూర్చుని నాకేసి చూస్తూ, “ఈ దీవిలో మేము మీ అమ్మగారిని అడిగిన మొదటి కోరికేంటో గుర్తుందా?” అని కోరస్లో అడిగారు! చీకటి ఆకాశంలో మిణుకు మిణుకు మంటున్న నక్షత్రాల బ్యాక్ డ్రాప్లో, రిథమిక్కుగా ఒడ్డు మీద విరుచుకు పడుతూ అలలు చేస్తున్న శబ్దం మధ్యన, వంకరగా నవ్వుతూ నా వైపు చూస్తున్న వాళ్ళ మొహాలని పరికించి ఒక్కసారి తేరిపారా వాళ్ళని ఎగాదిగా చూశా! అంతే! నాకు మబ్బులన్నీ ఒక్కసారిగా విడిపోయి క్లియర్ బొమ్మ కనిపించసాగింది! అదే పైకి అనేశా! “ఓసి ముసలి లంజముండల్లారా! అసంతృప్తి పక్షులు మీరిద్దరా? మీ ఘోషే మనల్ని చంక నాకిస్తోందా? మా బాబూ-ముసల్దీ కారా? అయినా ఇదేం లొల్లే? మిమ్మల్ని ఎంతో చక్కగా చూసుకుంటున్నా కదా! అయినా ఎందుకీ దిష్టి పెట్టడం?” అనంటూ నన్ను అల్లుకుంటున్న చంద్రికని బలవంతంగా తప్పిస్తూ అడిగేసరికి, అవీ దీనంగా మొహంపెడుతూ, “నువ్వొస్తావూ! మమ్మల్నీ చెర నుంచి విడిపిస్తావూ అని గత 1200 ఏళ్ళగా ఎదురు చూస్తున్నాము! ఎందుకూ? మాకు రతి చేయించుకోవాలీ అన్న కోరికే లేదు! వేరే ఆడవాళ్ళని అనుభవించాలీ అన్న కోరిక ఉంది! అది నీకు ఏనాడో చెప్పాము! నువ్వే, మమ్మల్నీ మా జీవిత కాలపు కోరికలనీ, ఆటలో అరటిపండులా పక్కకి తోసేసి, నీ మానాన నీ పనులన్నీ చేసుకుంటున్నావు! మేము యక్షిణులము! మా ఆక్రోశము అనంత బలీయము!
నువ్వొక్కడివే ఇంట్లో ఆడాళ్ళందరినీ సుఖంగా అనుభవిస్తూ మా ఎదురుగానే తిరుగుతూ ఉంటే, మా ప్రమేయం లేకుండానే, మాలో పేరుకుపోయిన ఆ ఆక్రోశమే మా అదుపు తప్పి బయటపడి ఇట్లా అవాంతరాలు కల్పిస్తోంది! అందుకే చంద్రికాదేవి, మా ఇద్దరినీ సంతృప్తి పరచి, నీకూ-లల్లీకీ ఎటువంటి అవాంతరాలు లేకుండా చెయ్యడానికి ఇక్కడికి తీసుకొచ్చింది!” అని ముసలి ముండల్లారా అని నేను తిట్టానన్న ఉక్రోషంతో కనుగుడ్లలో నీళ్ళు కుక్కుకుంటూ తల దించుకుని సమాధానమిచ్చింది! నాకు బుర్ర బద్దలేసిపోతూంటే, అలవాటులో పొరపాటుగా సిగరెట్టు కోసం చుట్టూ వెతుక్కోసాగాను నేను! పోయిన సారి దీవికొచ్చినప్పుడు వదిలేసిన బట్టలూ సిగరెట్టు ప్యాకెట్లూ అట్లానే అమ్మకోసం నేను రెడీ చేసిన చెక్క బల్లల దగ్గర కనిపించి, నా కాళ్ళకి అందుబాటులో ఉన్న సవీని తన్నుతూ “పోయి ఆ సిగరెట్లూ అగ్గీ తీసుకురా! బుర్ర బద్దలైపోతోందీ!” అని ఆర్డర్ వెయ్యగానే, అవీ దిగ్గున లేచి “నేను తెస్తా!” అంటూ పరిగెడుతూ వెళ్ళి సిగరెట్ ప్యాకెట్టు తీసుకు రాసాగింది! సవీ గొంతు సవరించుకుంటూంటే, నేననుమానంగా “ఏంటీ మీ యక్షగోల? ఇంకా అవ్వలేదా?” అని అడిగేసరికి, చంద్రిక లేచి నా వెనకాలకొచ్చి నన్ను వెనకనుంచి వాటేసుకుంటూ, “అప్పుడేనా? ఇంకా బోలెడంత కథ ఉంది! వీళ్ళిద్దరే అసంతృప్తి పక్షులూ అనుకుంటున్నావా? మొత్తం మందలో నీ చెయ్యి పడ్డ వాళ్ళు ఆ లిస్టులో చాలా మందే ఉన్నారు! చెయ్యి పడని వాళ్ళూ అసంతృప్తితో రగిలిపోతున్నారు! ఆడవాళ్ళ ఉసురు గట్టిగా తగుల్తోంది నీకు! నువ్వేం చేసినా ఎవరిని చేసినా ఎటువంటి అసంతృప్తీ, నిరసనా లేని వాళ్ళు కేవలం, మీ అమ్మా-లల్లీ-పారూ-అనూ-నూర్-స్టెల్లా-సలీమా-సులోచనీ-జేజి ఇంద్రజాదేవి! ఈ తొమ్మిది మందే!
అత్యంత నెమ్మళంగా ఉండే సుమిత్ర దగ్గరనుండి కాటిలో కాలిపోయిన మీ మామ్మ దాకా, నిన్న కాక మొన్న విచ్చుకున్న భగములున్న లోచనులు దగ్గర్నించీ, నీ వలన పుత్రప్రాప్తి కోసం వెంపర్లాడుతున్న వినయ దాకా, అంతెందుకు! తన మేనకోడలు నీకు భార్యా అని తెలిసినా కూడా నీకు తన కూతురినిచ్చి పెళ్ళి చేసి, తానూ నీతో సంభోగించాలీ అని ఉవ్విళ్ళూరుతున్న సంగీతా, తనని కాదని నూర్ కి ఎక్కువ ఇంపార్టెన్స్ ఇస్తున్నావని శర్వాణీ, అసలు వీళ్ళందరికన్నా ముందరే తమని దెంగిదెంగి సుఖపెట్టావూ! వీళ్ళందరూ వచ్చాక తనని నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నావని మీ అమ్మమ్మా-సినాలీ-మంగా! ఒక్కళ్ళేంటి! అందరూ ఒక రకమైన అసంతృప్తితో నీ మీద రగిలిపోతున్నారు! ఎంతకాలమని వాళ్ళల్లో ఉన్న కామాగ్నిని తోటి భగముతో చల్లార్చుకోగలరు? పైగా వాళ్ళెదురుగానే, వాళ్ళని నిర్లక్ష్యం చేసి నువ్వు నీకిష్టులైన ఒక్కొక్కళ్ళతో కలుస్తూ ఉంటే, వాళ్ళలోని ఉక్రోషం పెరిగిపోతోంది! ఆ ధురాకేతు యొక్క తుచ్ఛ క్షుద్ర శక్తులు తొలిసారి నువ్వు ఏర్పరచిన రక్షణ కవచాలని దాటుకుని వచ్చినప్పుడే నీకీ సంగతి బోధపడాల్సింది! కానీ నీకు ఎంతసేపూ, వినయా-లతికా-శంతనులకి గర్భం తెప్పించి, స్వానీ-పుష్పా-అనూలకి శక్తులు తెప్పించడం మీదా, రెండో గ్రంథం చదివి నీ జీవితాశయాన్ని చేరుకోవడం మీదా నిమగ్నమై ఉంది! అందులో కొంత దృష్టి నా మీదా నా పరువాల మీదా కూడా పెట్టావనుకో! నాకు తెలియంది కాదు! ప్రియా! నువ్వు కేవలం 22 సంవత్సరాల యవ్వనుడివి! ఇంకా అల్లరిచిల్లరిగా తిరగాల్సిన యవ్వనాన్ని దాటలేదు! అంతలోనే ఇన్ని బరువు బాధ్యతలని మోయాలని చూస్తున్నావు! నీకు ఎంత ఎదుటివారి మనస్సు చదివి తెలుసుకునే శక్తులు ఎన్ని ఉన్నా, నువ్వు ఇంకా పరిపూర్ణమైన మగవాడిగా మారలేదు! దానికింకా రెండు మూడు సంవత్సరాల సమయముంది! నీకు తెలియకుండానే నీలో ఒక రకమైన నిర్లిప్తత గూడు కట్టుకుంది!
అప్పుడప్పుడూ నీ తుంటరి పనులతో ఆ నిర్లిప్తతని కొంతవరకూ సమాధానపరుచుకుంటున్నావే కానీ, దానికి శాశ్వత పరిష్కారాన్ని ఇవ్వలేకపోతున్నావు! ఒక్కసారి గత ఏడాదిన్నరగా నీకు జరుగుతున్న సంఘటనలన్నిటినీ మూటగట్టి ఈ సంద్రంలో పడేసి ఇవేవీ నీ జీవితంలో నీకు ఎదురవ్వకుంటే నీదీ-లల్లీదీ మీ ఇద్దరి జీవితాలనీ ఊహించి చూడు? వాళ్ళూ వీళ్ళూ కాదు మన ఈ సమస్యలకి కారణం! మీ అనందరిలోనూ గూడు కట్టుకున్న నిరాశా నిస్పృహలూ మీలో ఉన్న అసంతృప్తి భావనలతో కలిసి, మీరు మనసుపెట్టి చెయ్యాల్సిన పనులని, యాంత్రికంగా మీతో చేయిస్తున్నాయి! వాటి ఫలితాలే ఈ ఎదురు దెబ్బలు! వీటికి ఉపశమనం ఒక్కొక్కళ్ళగా మీలో గూడుకట్టుకుని ఉన్న అసంతృప్తిని దూరం చెయ్యడమే! దానికి ఒంటరిగా నువ్వు ఏమీ చెయ్యలేవు! ఇంతమంది కసికాంతలని సమాధాన పరచాలీ అంటే నువ్వు మిగిలిన వ్యవహారాలన్నీ వదిలేసి కేవలం రతిక్రీడలు మాత్రమే ఆడుకుంటూ కూర్చోవాలి! అప్పుడు కూడా నీ చుట్టూ ఉన్న భగములకు ఒక విన్నూ సరిపోడు! కనీసం ముగ్గురు కావాలి! అదే నీ సమస్యకి అసలైన పరిష్కారం! నిన్ను నువ్వు మరల సృష్టించుకోవాలి! అట్లా చెయ్యాలీ అంటే నీలో కలిసిపోయే ప్రాణి కావాలి! ఈ ముసలి వాళ్ళకన్నా వేరెవరు తహతహలాడుతున్నారు ఆ అవకాశం కోసం? అందుకే వీళ్ళు నీలో లీనమైపోయే ప్రక్రియని పూర్తిచెయ్యడం కోసం మిమ్మల్ని ఇక్కడికి తీసుకొచ్చాను!” అనంటూ చంద్రిక నాకు ఒక పెద్ద క్లాస్ పీకింది! చంద్రిక చెప్పిన మాటల్లో ఒక్క అక్షరంకూడా అబద్ధం కాదు! ఆరోజు రాత్రి మేడ మీద అనూ-స్వానీ-పుష్పలు దిగి ఉండి ఉండకపోతే, అమ్మ ఢిల్లీలోనూ, నాన్న కోవైలోనూ ఉజ్జోగం చేసుకుంటూ ఉంటే, నేనింట్లో లల్లీ-పారూ-మామ్మా-అమ్మమ్మలతో కలిసి సమ్మగా దెంగించుకుంటూ, అమ్మనెట్లా దెంగాలా అని కుట్రలు చేస్తూ, ఏ సాఫ్ట్వేరు కంపనీలోనో చేరి వాడిదగ్గర ఏ జావాలోనో బావాలోనో ప్రోగ్రాములు రాస్తూ కూర్చునేవాడిని!
నాకు తాను చెప్పేది సబబే అని అనిపించినా నాకింకా శంకలు తొలగిపోలేదు! ప్యాకెట్ తడిసిపోకుండా ఒక సిగరెట్ తీసి వెలిగించుకుని, దాన్ని లాఘవంగా ఒడ్డుకు విసిరేసి, తెచ్చి నాకిచ్చి నా పక్కనే ఆనుకుని కూర్చున్న అవీని నా తొడలమీదకి తలొచ్చేలా పడుకోబెడుతూ ఒక గట్టి దమ్మొకటి గుండెలనిండా పీల్చి ఆ పొగని అవీ మొహమ్మీద రింగు రింగులుగా వదులుతూ, నా వెనకాలే కూర్చుని తన సళ్ళతో నా వీపుకు మాంఛి మసాజ్ చేస్తూ నన్ను వెనకాలనుంచి కౌగలించుకుని ఉన్న చంద్రికతో “ఏదో ప్లానుతోనే నన్నిక్కడకి ఇంత దూరం లాక్కొచ్చి ఉంటావుగా! ల్యాగ్ వద్దు! త్వరగా చెప్పు! అక్కడ మనవాళ్ళందరూ రిస్కులో ఉన్నారు! పైగా మణత్త శవం కూడా అక్కడే ఉండిపోయింది! ఇంత చీకటిలో శవసంస్కారం చెయ్యరు! ఇవాళ అందరూ శవజాగరణ చేస్తూ ఉండాల్సిందే! అసలు అక్కడ ఏం జరుగుతోందో?” అంటూ చెయ్యి తిప్పగానే మా అసంతృప్తి పక్షులందరూ ప్రత్యక్షమయ్యారు! మళ్ళా ఒక పది శక్తులు అటాక్ చేశాయి వాళ్ళని! లతీ శాతకర్ణి ఖడ్గం పట్టుకుని రుద్రతాండవం చేస్తోంది! మధ్య మధ్యలో కత్తిని స్టయిలుగా శంతనుకి ఇస్తోంది! శంతను కూడా అంతే స్టయిలుగా దాన్ని అందిబుచ్చుకుని, అంతే రౌద్రంతోటి వరసపెట్టి నరుకుతోంది! పిల్ల పూకులు లోచనులు నలుగురూ కూడా తిరిగి వచ్చినట్టున్నారు! ఈసారి ఫైటింగులో వాళ్ళూ ఇన్వాల్వ్ అయ్యారు! వాళ్ళూ ఎగిరెగిరి ఫైటింగ్ చేస్తున్నారు! నేనట్లా లైవ్ చూస్తున్న సంగతి చంద్రిక క్రియేట్ చేసిన బబుల్లో ఉన్న లల్లీకీ, అనూకి అర్థమయ్యింది అనుకుంటా! అనూ తెలివి తెచ్చుకుని, “మన సుల్లిగాడు ఎక్కడో కూర్చుని లైవ్ వేసుకున్నట్టున్నాడు! లల్లీ ఆ మూడో జీవుడిని కూడా మా అమ్మలో ప్రవేశపెట్టవే! లేదంటే వచ్చాక మనల్ని చావదెంగుతాడు! ఆ ధురాకేతు కుక్కల సంగతి మనవాళ్ళు చూసుకుంటున్నారుగా!” అని అరిచింది!
లల్లీ కూడా అదే ఫీలవుతూ, మూడో జీవుడిని కూడా వినయ గర్భంలో కలిపేసింది! అప్పటికే నేను నా రసాలని కార్చి మూడు ఘడియలు దాటిపోయి నాలుగో ఘడియ మొదలయ్యిపోయింది! అదే నాకు కొంచెం భయం భయంగా ఉంది! ఈలోపు లతీ-శంతనూ ఇద్దరూ శివాలెత్తిపోతూ నరుకుతూ ఉంటే, దేవీ, ఇంద్రాణీ, ఇందూ, లోచనులూ, స్వానీ, పుష్పా వాళ్ళిద్దరికీ బ్యాకప్ ఇస్తూ, పారూ-సులోచని ఇద్దరూ కూడా గాయపడ్డ శక్తులని తమ మంత్రకట్టులో బంధించసాగారు! అట్లా బంధించబడిన ప్రతీ శక్తినీ బర్రెది తన మహిషి రూపంలో గిట్టలతో తొక్కుతూ వాటి పీకలు కొరికి వాటి జీవుళ్ళని తన పుర్రెల మాలలో మెలిపెడుతూ పోయింది! పదే పది నిముషాల్లో ఫైటింగ్ పూర్తయ్యిపోయింది! సుకుమారీమణులు లతీ, శంతనూ ఇద్దరూ ఒక రకమైన ఆకుపచ్చని జిగటలో మునిగిపోయారు! మరి ఆ జిగటే ఆ శక్తుల రక్తం మరి! ఆ జిగట నుంచి ఒక రకమైన దుర్వాసన వస్తూంటే, ఇద్దరూ ఇంకెవ్వరూ బ్యాలెన్స్ లేరూ అన్నది కంఫర్మ్ చేసుకుని మెల్లగా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి చెరువులో దిగి ముందర ఖడ్గాన్ని శుభ్రపరచి, శర్వాణిని పిలిచి తన చేతిలోపెట్టి, ఇద్దరూ జలకాలు ఆడసాగారు! వాళ్ళని చూసి, మిగిలినవాళ్ళూ తమ వంటిని శుభ్రపరచుకోవడానికి చెరువులోకి దిగారు! లల్లీ, అనూ, వినయా మాత్రం ఎంత ప్రయత్నించినా చంద్రిక క్రియేట్ చేసిన బబుల్లోంచి బయటకు రాలేకపోతున్నారు! అది చూసిన నేను చంద్రికతో “వీళ్ళెంతసేపు అట్లా బబుల్లో కూర్చోవాలీ?” అని అడిగేసరికి, “నువ్వెంత సేపట్లో నా భగచ్ఛేధనము చేసి, వీళ్ళిద్దరినీ నీలో ఐక్యం చేసుకుంటావో అంతే సేపట్లో వాళ్ళు బయటకు వస్తారు! మనం తిరిగి వెళ్ళేవరకూ వాళ్ళకి ఆ బందిఖానా తప్పదు! అనూ-వినయా ఇద్దరూ నాగులు! ఇప్పుడే గ్రహణప్రభావం నుంచి బయటపడ్డారు! లల్లీ కూడా ఇందాకే వినూ కాటుకి గురయ్యింది!
లల్లీకి ఎంతటి విషాన్ని హరాయించుకునే శక్తి ఉన్నా, వినయ ఒక రాజనాగం! దాని కాటు లల్లీని కొంత అశక్తురాలిని చేసింది! తిరిగి తేరుకోవడానికి రెండు-మూడు ఘడియలు ఒకే చోట కుదురుగా ఉండడం తనకీ అవసరమే! ఆ విధంగా చూస్తే, ముగ్గురూ కూడా జాతకబలం ప్రకారం, శారీరికబలం ప్రకారం నీరసంగా ఉన్నారు! వాళ్ళు తమ శక్తిని తిరిగి పుంజుకోవడానికి ఆ మాత్రం సమయం పడుతుంది! అప్పటిదాకా ముంచుకొచ్చే ఏ ఉపద్రవం నుంచైనా సరే నా కవచమే వాళ్ళు ముగ్గురికీ రక్ష! ఇంక మిగిలినవాళ్ళంటావా! శివేచ్ఛ! ఆ సర్వేశ్వరుడు ఏది రాసి ఉంటే అదే జరుగుతుంది! ఇక మనం తిరిగి వెళ్ళడం అంటావా? ఇప్పుడే చెప్పాను కదా! నువ్వెంత త్వరగా నా కన్నెచెర నుంచి నన్ను విముక్తురాలిని చేసి, వీళ్ళిద్దరినీ నీలో ఐక్యం చేసుకుని, నువ్వో యక్షమానవుడిగా మారతావో అప్పుడే మనం తిరిగి వెళ్ళిపోతాం!” అనంటూ మ్యాటర్ చెప్పింది! అప్పటికే నా ఒళ్ళో పడుకున్న అవీ తన నోటితో నా మచ్చగాడిని పూర్తిగా నిద్రలేపేసింది! నేను “ఇంకెందుకు ఆలశ్యము! ఇదిగో వీడు కూడా సిగ్గులేకుండా లేచి నుంచున్నాడు! కనీసం వీడికి బిడ్డలు పోయారూ అన్న బాధ కూడాలేదు! సుల్లిగాడు! ఇందాక బర్రెని దెంగాల్సివచ్చినప్పుడు కనీసం దాన్ని మణత్త జీవుడిని ఎత్తుకెళ్ళకుండా ఆపడానికి అని సర్ది చెప్పుకున్నా! ఇప్పుడు ఆ మాత్రం సెల్ఫ్ ఎస్కేపిజం కూడా నాకు లేకుండా పోయింది! 22 ఏళ్ళ యవ్వనుడివీ అని దెప్పావుగా! రా దెంగి దెంగి నీ పూకునీ చింపిదెంగుతా!” అంటూ అవీని తోసి నా వెనకున్న చంద్రికని దూదిపింజలా లేపి నా ఒళ్ళోకి లాక్కోగానే, “హూన్! వెధవ ధూమపానం! మానెయ్యొచ్చుగా? ఎంతటి దుర్వాసన వస్తోందో! అయినా కన్నతండ్రీ, మామ్మా చావుబతుకుల్లో ఉంటే, సరలాడుకున్నవాడివి! వేలువిడిచిన మేనమామ భార్య మరణిస్తే మీనమేషాలు లెక్కెడుతూ కూర్చుందామనుకున్నావా? సవ్వాలేలేదు!
అయినా నువ్వు ఇట్లాంటి సమస్యాత్మక సమయాల్లోనే రాటు దేలాలి అని రాసిపెట్టుంది! తప్పదు! ఇప్పుడు నీకు ఉన్న సమస్యలు చాలా చిన్నవి! పోను పోను వాటి తీవ్రత ఇంకా పెరుగుతుంది! నువ్వే రాటుదేలాలి!” అంటూ నా పళ్ళమధ్యన స్టయిల్గా పట్టి ఉంచిన సిగరెట్టు లాగి అలలలోకి విసిరేస్తూ, నా పెదాల మీదొక ముద్దు పెట్టి, నొసలు చిట్లిస్తూ, దొసిట్లో ఉప్పునీటిని తీసి నా మూతి కడగసాగింది! ఇంతలో సవీ మళ్ళీ గొంతు సవరించుకునేసరికి, నేను చంద్రికని అట్లానే పొదవి పట్టుకుని రెండు చేతులతోనూ పొదవి పట్టుకుని పైకి లేచి నుంచుంటూ, “ఈ ఉప్పుతో చిరాకుగా ఉంది! ముందర స్నానం చేస్తూ మాట్లాడుకుందాం! రండే అవీ-సవీ! మన కొలనుకి పోయి ఈత కొడుతూ మీ గోల వింటా!” అంటూ రెండు చేతుల్లోనూ చంద్రికని ఎత్తుకుని నడుస్తూ ఉంటే, చంద్రిక రెండు చేతులతోనూ నా మెడకి చుట్టేసి, మోరని పైకెత్తి, తన నాలికతో నా మూతిమీదా, ముక్కు మీదా ఉన్న సముద్రపు నీటి తుంపర్లని నాకుతూ అల్లరి చెయ్యడం మొదలెట్టేసరికి, కళ్ళ ముందర, నా పుట్టిన రోజు నాడు అమ్మని ఇట్లానే ఎత్తుకుని వెళ్తున్నప్పుడు, అమ్మ చేసిన అల్లరి సంఘటనలు గిర్రున తిరగసాగాయి! ఎగ్జాక్ట్గా కాకపోయినా చంద్రిక ఇంచుమించు అంతే అల్లరిచేస్తోంది! నాకింక ఉచ్చాగక, “కాసేపటి క్రితం వరకూ యోగిపుంగవురాలిలా తపస్సు చేసుకుంటూ కూర్చున్న దానివి! ఇంత ట్రాన్స్ఫర్మేషన్ ఏంటి చంద్రీ? కాలేజ్ లో కూడా మమ్మల్ని సైలెంటుగా ఫాలో అయ్యావే తప్ప ఏనాడు మా ముందరకి వచ్చిందే లేదు! ఏంటి నీలో ఇంత షడన్ రేజ్?” అని అడిగేసాను! తాను నవ్వుతూ, “దేవి జేజి ఏం చెప్పింది? తన సమయం వచ్చేవరకూ తనని తన మానాన వదిలెయ్యండీ అని మీకు చెప్పిందా లేదా? ఇప్పుడు వచ్చింది నా టైం! అయినా నన్ను దెంగరా అని పచ్చిగా బట్టలూడదీసుకుని చంక ఎక్కి కూర్చుంటే మీనాలూ మేషాలూ లెక్కెడుతున్నావేంటో? సరి సరి! నీకున్న డౌట్స్ అన్నీ తీర్చాకే నన్ను నీ దానిగా చేసుకో!
మహా పూజ అంటావా? అదీ త్వరలోనే! ఈలోపే నేను ముగించాల్సిన పనులు చాలా ఉన్నాయి! అన్నీ మహాపూజ నాడే అని కూర్చుంటే అవ్వవేమో అని భయం పట్టుకుని, ముందరే ధ్యానం లోంచి బయటకొచ్చేశా!” అంటూ క్రిప్టిక్గా తాను చెయ్యాల్సిన పనులెన్నో ఉన్నాయీ అని చెప్పకనే చెబుతూ, ఒక్కసారిగా తన ఒళ్ళు జలదరిస్తుండగా, నా చేతుల్లో తుళ్ళిపడి, వెంటనే రెండు చేతులతోనూ నా బుగాలని పట్టుకుని, నా పెదాలను తన పెదాలతో మూసేస్తూ గట్టిగా ముద్దు పెట్టసాగింది! దెబ్బకి మచ్చగాడు పూర్తిగా బలిసిపోయి, నేలకి సమాంతరంగా ఊగసాగాడు! బలిసిన మచ్చగాడిని చూస్తూనే, అవీకి నోరూరి, అది నా ముందర గాల్లో ఎగురుతూ, నా మచ్చగాడికి ఐస్ఫ్రూట్ వెయ్యసాగింది! నేను చంద్రికని ఒక చేత్తో పొత్తిళ్ళలో పట్టుకున్నట్టు పట్టుకుని, రెండో చేత్తో అవీ డిప్పమీదొకటి పీకి, “నీయమ్మ! యక్షిణీ లంజా! కనిపించవు కానీ నీకు పారూ, నూర్ కన్నా తుత్తరెక్కువ! గులెక్కువ! వాళ్ళందరినీ దెంగాలీ అన్న కోరికున్న దానివి నా మొడ్డెందుకు సమ్మగా గుడుస్తున్నావే లంజకానా?” అంటూ దాని నోట్లోంచి నా మచ్చగాడిని లాక్కుంటూ ఉంటే, చిన్నపిల్ల నోట్లోంచి తాయిలం లాగేస్తే ఏడ్చినట్టు ఒక్కసారిగా దాని కర్ణకఠోరమైన కంఠంతో దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా ఏడుపు లంఖించుకుని, ముక్కు ఎగబీలుస్తూ, “మాకేమీ అంత గుల లేదు! నీకు ఆ ధురాకేతు కుక్కలని ఒంటరిగా ఎదుర్కునేందుకు బలం సమకూర్చాలంటే, మేము మా శరీరాలని విసర్జించి నీలో ఐక్యమైపోవాలి! అప్పుడు మా శక్తులు నీ శక్తులతో కలిసిపోయి, సామాన్య మానవుడివైన నువ్వు, యక్షపురుషుడివి అయిపోతావు! మంత్రం వచ్చు నీకు! సిద్ధులూ అబ్బుతున్నాయి! ఇంక యక్ష చిన్నెలూ అబ్బాయంటే, నీ శరీరం వజ్రకాయమే! మాకున్న ఎన్నో టక్కుటమారాలు అన్నీ నీకు అబ్బుతాయి!
ఇంక మన పూకులని దెంగడం అంటావా? మేము నీలో కలిసిపోయాక, పెద్ద తేడా ఉండదు వాళ్ళకి! ఇప్పుడెట్లా దెంగుతున్నావో అప్పుడూ అట్లానే దెంగుతావు! కాదాంటే ఒకేసారి ముగ్గురిని సుఖపెట్టే శక్తి వస్తుంది నీకు! నీవు ముగ్గురు విన్నూలగా మారిపోగలవు! నీకోసం మా ప్రాణలను త్యాగం చేస్తూ ఉంటే, మమ్మల్ని అనుమానిస్తావా?” అంటూ ముక్కు ఎగబీలుస్తూ ఉంటే, సవీ దాని డిప్పమీద ఇంకోటి పీకి, “నీయమ్మ! మరదే! చిన్నప్పటినుంచీ వీళ్ళని కాచుకున్నది దేని కోసం? ఈ క్షణం కోసమే కదా? మన జీవిత పరమార్థమే వీళ్ళకి సాయపడడం అయినప్పుడు, మన పుట్టుకే వీళ్ళలో ఐక్యమవ్వడం కోసం అయినప్పుడు, గొప్పలు పోకూడదు! తగ్గు తగ్గు!” అంటూ దాన్ని ఇంకో రెండు పీకి, “విన్నూ! దాని మాటలు పట్టించుకోకు! త్వరగా స్నానం చేసి మనం మళ్ళీ ఆ ఒడ్డుకు వెళ్ళి తీరాలి! ఎక్కువ సమయం లేదు!” అంటూ చెప్పేసరికి, “ఇదేం పితలాటకం?” అంటూ నేను చంద్రిక వైపు చూశా! తన రెండు చేతులతోనూ నా జుట్టు రేపేస్తూ, పైకి లేచి నా ముక్కు కొరుకుతూ, “ముందు మూడు జన్మల పూకు తీట తీర్చు! తర్వాతే నీ ప్రశ్నలన్నిటికీ నా సమాధానాలు!” అంటూ నా నోటికి తన సన్ను అందించి, “చప్పరించు! ముచికలను కొరక్కు! నీ పాలమంత్రం నా మీద పనిచెయ్యదు! నువ్వు మంత్రమేసినా నాకు పాలు రావు! నేను స్పెషల్!” అంటూ నవ్వుతూ కన్నుకొట్టింది! దీనెమ్మ ఇంత ఓపెన్గా ఉందేంటీ? అని నాకు ఆశ్చర్యమేసి, తన మనస్సులోకి తొంగి చూడడానికి ట్రై చేశా! ఆశ్చర్యంగా నాకు తన మనస్సులో మ్యాటర్ మొత్తం తెలిసిపోయింది! అంతే నా బల్బులన్నీ ఒక్కసారిగా పగిలిపోయి నా మొహం వివర్ణమౌతుండగా మచ్చగాడు వాలిపోవడం మొదలెట్టాడు!