Chapter 041.6

సరసం కాదు సర్ప్రైజుల వర్షం!

అంతే నా బల్బులన్నీ ఒక్కసారిగా పగిలిపోయి నా మొహం వివర్ణమౌతుండగా మచ్చగాడు వాలిపోవడం మొదలెట్టాడు! చంద్రిక! శరత్చంద్రిక! తన వైపు ధురాకేతు కుక్కలు అసలు కన్నెత్తి చూడక పోవడానికి కారణం, తను పాతాళలోకపు యువరాణి! తను వాళ్ల దృష్టికి కనిపించనే కనిపించదు! ఐ మీన్ ఇట్! మామూలు కళ్ళకీ కనిపించదు! మంత్రశక్తులకీ కనిపించదు! కంప్లీట్ ఇన్విజిబుల్! ఎవ్వరికైతే కనిపించాలీ అనుకుంటుందో వాళ్లకే తను కనిపిస్తుంది! అవతల వాళ్ళు దైవ శక్తి అయినా, క్షుద్ర శక్తి అయినా, లేక సామాన్య మానవులైనా సరే! అందుకే వాళ్ళు తనొకర్తి ఉందీ అని కూడా గమనించలేకపోయారు! ఇకపోతే చంద్రిక లల్లీ జాతకానికి ఎగ్జాక్ట్ ఆపోసిట్! ఏడు ఏడు పద్నాలుగు లోకాల్లోనూ లల్లీని దెంగి బతికి బట్టకట్టే సుల్లిగాడిని నేనొక్కడినే అయినట్టు, శరత్చంద్రికని దెంగీ బతికి బట్టకట్టే సుల్లిగాడినీ నేనొక్కడినే! కానీ కథలో ట్విస్ట్ ఏంటీ అంటే, నేను తనని దెంగిన ప్రతీసారి తన పంచ ప్రాణాల్లో ఒక ప్రాణాన్ని కోల్పోతుంది! అంటే తన పంచ ప్రాణాలకీ అయిదు సార్లు మాత్రమే నేను తనని దెంగగలను! ఆరోసారి దెంగడం స్టార్ట్ చెయ్యగానే పచక్ అంటుంది! అయినా చంద్రిక మాత్రం చావంటే కొంచెం కూడా భయం లేకుండా నాతో పడుకోవడానికి సిద్ధపడుతోంది! నాకు తన మనసులో అర్థం కాని విషయమేంటీ అంటే, అవీ-సవీలు నాలో ఐక్యమవ్వడానికి చంద్రిక తన ప్రాణాలని ఎందుకు తన ప్రాణాలని పణంగా పెడుతోందీ అన్నదే! అసలు లింకేంటో బోధపడలేదు నాకు! ఇంతలో వెనకాలే వస్తున్న సవీ నా భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి, “చంద్రిక ప్రత్యేకం! తన సహాయం లేనిదే మేము నీలో ఐక్యమవ్వడం కుదరదు! కేవలం తను మాత్రమే మమ్మల్ని నీలో ఐక్యం చెయ్యగలదు! మేము నీలో ఐక్యమైతే కానీ, నీకు ధురాకేతు కుక్కలనీ, తర్వాత ధురాకేతునీ ఎదిరించడం కుదరదు!

ప్రస్తుతం మనమున్న ఈ ప్రత్యేక పరిస్థితులలో చంద్రిక తప్ప మనకి వేరెవ్వరూ సహాయం చెయ్యలేరు! ఇది మా కడుపు మంట తీరడం కోసం చెబుతున్న మాట కాదు! మాకు నీలో ఐక్యమయ్యిపోయే సమయం ఆసన్నమయ్యింది! మేము నీతో గడపిన ఈ కొద్ది రోజుల్లోనూ, అవీలోని మాతృత్వాన్ని నిద్రలేపావు! నాలోని ఆడదాన్ని బయటకు తీశావు! బండరాక్షసులలా బ్రతుకుతున్న మాకు ప్రేమా ఆప్యాయతలను నేర్పావు! స్వలాభపరులం! మమ్మల్ని, పక్కవాళ్ల కోసం తపన పడేట్టు చేశావు! ఈ జన్మకి ఈ సుఖాలు చాలు! మేము నీలో ఐక్యమవ్వగానే, ఇంక ఈ సృష్టిలో అవీ-సవీల మనుగడ ఉండదు! మా ఆలోచనా విధానమూ, మా శక్తులూ, మా సర్వస్వం నీలో ఐక్యమైపోతాయి! కేవలం అవీ-సవీలలా ప్రవర్తించే విన్నూ మాత్రమే ఉంటాడు! మరొక్క విషయం! నువ్వు ఒక్కడిగా ఉన్నప్పుడు మాత్రమే నీ మనస్సులో మేము జీవించి ఉంటాము! నువ్వు ఒక్కడిగానే ఎవరితోనైనా సంభోగించినప్పుడే, మాకూ ఆ స్త్రీని సంభోగించిన అనుభూతి కలుగుతుంది! నువ్వు ముగ్గురిగా విడిపోతే, మేము ఆ కొంచెం సేపూ నీ మనస్సులో జీవించి ఉండము! నువ్వు నీ అంతరాత్మతో సంభాషించినట్టే మాతోనూ సంభాషించగలవు! నువ్వు నీకు కావల్సి వచ్చినప్పుడు, ఇద్దరు విన్నూలగా లేదా ముగ్గురు విన్నూలగా మారిపోవచ్చు! అట్లా మారినప్పుడు విన్నూనే ఉంటాడు తప్పితే అవీ సవీలు ఉండరు! కొంచెం కూడా మేము కానీ, మా ఛాయలు కానీ ఆ విన్నూలలో కనిపించవు! అన్నట్టు మరొక్క విషయం! ఒకళ్ళు ఒరిజినల్, ఒకళ్ళు డూప్లికేట్ అన్న భావనే నీ దరికి రానివ్వద్దు! అందరూ ఒరిజినల్స్ యే! అవసరార్థం నిన్ను నువ్వు ఇద్దరిగా ముగ్గురిగా మార్చుకునే శక్తి నీకు అబ్బుతుంది! అంతే కాదు! మీరు ముగ్గురూ మళ్ళీ ఒక్కటి అయినప్పుడు, నీ బలం ముగ్గురు విన్నూలంత అవుతుంది! అది క్రమేణా తగ్గుతూ కాసేపటికి ఒక విన్నూ అంత అయిపోతుంది!

నీకెప్పుడైనా ఎక్కువ శక్తులూ ఎక్కువ బలం కావాలీ అన్న అవసరం పడినప్పుడు, నువ్వు ఇద్దరిగా ముగ్గురిగా మారిపోయి, నీ చుట్టూ ఉన్న ఇంతులతో రమించి అదనపు శక్తిని సంపాదించుకుని, మరల ఒక్కడిగా మారిపో! ఇంకోసారి చెబుతున్నా! ఇది చాలా అవసరం! జ్ఞప్తికి పెట్టుకో! ఇవాళ్టితో అవీ-సవీలు ఉండరు! కేవలం విన్నూ మాత్రమే! మా మార్గదర్శనం నీకెల్లప్పుడూ ఉంటుంది! అదీ నువ్వు ఒక్క విన్నూగా ఉన్నప్పుడు మాత్రమే! కేవలం నువ్వు ఒక్క విన్నూలా ఎవరితోనైనా రమిస్తుంటే, నీ అంతర్భాగమైన మాకు కూడా వాళ్లని రమించినట్టు అనిపిస్తుంది! అంతే! అంతకు మించి మరొకటి లేదు! గుర్తు పెట్టుకో! ఛాదస్తపు ముసల్ది మళ్ళీ మళ్ళీ చెబుతోంది అని అనుకోకు! నీకు నచ్చినప్పుడు నువ్వు ముగ్గురుగా మారిపోవచ్చు! కానీ నీకు అధిక శక్తి కావాలీ అనుకున్నప్పుడే విడిపోయి నీ పక్కనే ఉన్న స్త్రీలతో సంభోగం చెయ్యి! ఎందుకంటే అస్తమానమూ ఇట్లా ముగ్గురుగా మారడానికి కూడా నువ్వు కొంత శక్తి ఖర్చు పెట్టాల్సి వస్తుంది! ఆ సమయంలో మేము నీలో ఉండము! అప్పుడు మీరు ముగ్గురూ విన్నూలే! అప్పుడు అవీ-సవీ ఎక్కడా ఉండరు! ఒకవేళ నువ్వు మళ్ళీ ఒక్కడివి కాలేకపోతే, అవీ-సవీ పూర్తిగా అంతర్థానమైపోయినట్టే! మేము నీతో సంభాషించలేము! మేము నిన్ను కోల్పోవడానికి సిద్ధపడే ఇక్కడకి వచ్చాము! చంద్రిక ప్రాణాల గురించో, లేక మా మనుగడ గురించో సంకోచించకుండా నీ కర్తవ్యం నువ్వు పూర్తి చెయ్యు!” అంటూ నాకు మోటివేషనల్ స్పీచ్ ఇచ్చింది! చంద్రికకి తన విషయం నాకు తెలిసిపోయిందీ అని అర్థమయ్యి, ఇంకొంచెం అల్లరిచేస్తూ, “మూడు జన్మలు ఎదురుచూశా! ఇంకో జన్మ చూడలేనా? అయినా నేను మరణిస్తే ఎక్కడకి వెళ్తానూ? మళ్ళా గబ్బిలంలా నీ చుట్టూనే వేళ్ళాడుతాను కదా? నాగురించి చింత వద్దు! అసలు నేననేదానిని నిన్ను జన్మ జన్మలనుంచీ మూగగా ప్రేమిస్తున్నా అన్నది నీకు తెలిసి పక్షం రోజులు కూడా కాలేదు! నేనేమి చేశానో నీకు తెలియను కూడా తెలియదు!

నేను చేసిన పాపాలకి అనుభవిస్తున్న శిక్ష ఇది! నువ్వు అందినట్టు అంది దూరమైపోవడమే నా పాపాలకి ప్రాయశ్చిత్తం! అనుభవించనీ! నేనేమైపోతానో అన్న బెంగ నీకు వద్దు! కనుక ఎటువంటి శంకలూ పెట్టుకోవద్దు! నేను కూడా ఈ మహా యజ్ఞంలో ఒక సమిధని అవుతున్నందుకు నాకెంత ఆనందంగా ఉందో నీకు తెలియదు! నన్ను నా కర్తవ్యం నిర్వర్తించనీ! అడ్డు పడకు! పద!” అంటూ నాకు భరోసా ఇస్తూ నా ఎడమ నిపుల్ని తన నాలికతో టికిల్ చేస్తూ, నాలో కామోద్రేకాన్ని మళ్ళీ రేపసాగింది! నేను ఒక్కక్షణం నడకని ఆపి, “ఒక్కసారి అనూనీ, లల్లీనీ అడిగుతాను! వాళ్ళ అంగీకారం లేకుండా వీళ్ళిద్దరినీ నాలో ఐక్యం చేసుకోనూ అని వాళ్ళకి మాటిచ్చాను!” అంటూ టెలీపతీలో వాళ్ళతో అదే చెబుతూ, వాళ్ళ లైవ్ బొమ్మ స్క్రీన్ వేసి మళ్ళీ నడక మొదలెట్టాము! నేను, “లల్లీ, అనూ! జాగ్రత్తగా నేను చెప్పేది వినండి! అవీ-సవీలు నాలో ఐక్యమైపోయే టైం వచ్చింది! నేనిప్పుడు వాళ్ళతో ఐల్యాండ్లో ఉన్నా! అసలు ఇంతదూరం ఎందుకు తీసుకొచ్చారో చంద్రిక- అవీ-సవీలు కానీ నాకింకా చెప్పలేదు! కానీ చెప్పేదేంటీ అంటే ఇవాళే వీళ్ళిద్దరూ నాలో ఐక్యం అయిపోవాలి అంట!” అంటూ చెప్పేసరికి, అనూ బుసలు కొడుతూ ఆ గాజు షీల్డు పగలకొట్టుకుని బయటకు రావడానికి ప్రయత్నించసాగింది! లల్లీ అనూని కంట్రోల్ చేస్తూ, “ఇప్పుడెందుకురా ఈ గోల! తర్వాత చూసుకుందాంలే!” అనంటూ ఉంటే, నా చేతుల్లో ఉన్న చంద్రిక కిందకి దిగి నుంచుని, లల్లీతో “ఎప్పుడు పడితే అప్పుడు వీళ్ళు నాథుడిలో ఐక్యం కాలేరు! రోజులో ఏ సమయాన్నైతే జన్మించారో అదే సమయాన్న, వీళ్ళ జన్మ నక్షత్రం కూడా ఉండి తీరాలి! ఇంకో దరిద్రమేంటీ అంటే, సవీ జన్మ నక్షత్రం సరే! అవీ జన్మ నక్షత్రం మీదే సందిగ్థత ఉంది! సవీ పుట్టినప్పటినుంచి లెక్కెట్టాలా లేక అవీ భూమ్మీద పడ్డప్పటినుంచే లెక్కెట్టాలా అన్నదే ఆ సందిగ్థత!

ఇవాళ మన అదృష్టం కొద్దీ, ఇవాళ ఆ రెండు నక్షత్రాలు పక్క పక్కనే అర ఘడియ తేడాలో ఉన్నాయి! ముందర అవీ నక్షత్రమూ, అది సవీ గర్భంలోంచి బయటపడ్డ సమయమూ వస్తోంది! అప్పుడు అవీని విన్నూ లో ఐక్యం చెయ్యడానికి ప్రయత్నం చేస్తా! ఒకవేళ అవ్వలేదనుకో, మరో పావు ఘడియలో సవీ జన్మ నక్షత్రము వస్తోంది! అది రేపు రాత్రి అంతా కూడా ఉంది! అవీ ఇవాళ ఐక్యం అవ్వకపోతే, రేపైనా ఐక్యం అయిపోవచ్చు! తొందర్లో ఉన్నాం! ఇంకో నాలుగు ఘడియల్లో అవీ జన్మసమయము వస్తోంది! అది దాటితే ఇంకో మాసము వరకూ మళ్ళీ కష్టమే! ఈలోపు మీరు గతంలోకి వెళ్ళాల్సిన పరిస్థితులు వస్తే, చాలా ఇబ్బంది! ఎందుకంటే నాకు మీతోపాటు గతంలోకి వచ్చుటకు అనుమతి లేదు! ఏం చేసినా ఇప్పుడే చెయ్యాలి నేను!” అంటూ ఇంత అర్థాంతరంగా ఎందుకు వచ్చామో చెప్పింది! లల్లీ ఓకే! అనూనే డైలమాలో పడ్డట్టనిపించింది నాకు! ఈలోపు లల్లీ “ఈ నక్షత్రమూ, సమయమూ సరే! మరి ఐల్యాండుకి ఎందుకు వెళ్ళారూ? ఆ ఐక్యమేదో ఇక్కడే చేసి దొబ్బించుకోవచ్చుగా?” అని అడిగేసరికి, సవీ తల దించుకుని ముందరకి వచ్చి నుంచుని, “ఇది మా జన్మ స్థలము! విన్నూ ఎక్కడైతే రమాదేవితో సంభోగం చేశాడో అక్కడే అవీ పుట్టింది! దానికి కొంచెం దూరంలో రమాదేవీ, మంగాదేవీ ఇద్దరూ కొట్టుకున్నారు చూడండీ అది నా జన్మ స్థలము! ఈ ఐక్యం అవ్వడమనేది, ఎక్కడైతే పుట్టామో అక్కడే, ఏ సమయానికి ఐతే పుట్టామో అదే సమయానికి, ఏ నక్షత్రాన అయితే పుట్టామో అదే నక్షత్రం ఉన్నప్పుడే జరగాలి! అదీ చంద్రికే చెయ్యాలి! ఇది దైవ నిర్ణయం! తప్పదు! ఒప్పుకోండి! ఇప్పుడు కనక మీరిద్దరూ మొండిపట్టు పట్టుకుని కూర్చుంటే, మరల ఇట్లాంటి అవకాశం మనకి వచ్చే ఏడు కానీ రాదు! నెలలో నక్షత్రాలు మరలా తిరిగి వస్తున్నా, రెండో నక్షత్రం అవీ పుట్టిన ఘడియల్లో లేదు! నేను పుట్టిన సమయంలోనే ఉన్నది!

ఈలోపు వినయాదేవి బిడ్డలని కనేస్తుంది! అంటే, మీరు గతంలోకి ఇంకెప్పటికీ వెళ్ళలేరు! ఆ బిడ్డలు పెరిగి పెద్దవాళ్ళయ్యి, వాళ్ళతో మీరిద్దరూ సంభోగించాకే వెళ్ళగలిగేది! ఈలోపు పుణ్య కాలం గడచిపోతుంది! అప్పటిదాకా, ఈ శరీరాన్ని త్యజించి విన్నూ లో ఐక్యం అయిపోవాలన్న మా కోరిక తీరక, మా ప్రమేయం లేకుండానే, మా ఉసురు మన పనులకు ఆటంకాలు కల్పిస్తూ ఉంటుంది! ఇవన్నీ తప్పించుకోవాలంటే, ఇవాళ ఒక్కటే సమయం! ఒప్పుకోండి!” అంటూ బ్రతిమలాడింది! ఈలోపు మేము కొలను దగ్గరకి వచ్చేశాము! ఇంతలో అవీ ముందరకి వచ్చి, “ఏంటే వీళ్ళని బ్రతిమాలేది? మన పన్నెండు వందల ఏళ్ళ జీవితాశయాన్ని నాశనం చెయ్యాలి అని చూస్తున్న పిల్ల పూకుల్ని బతిమలాడడం దేనికే? ఆల్రెడీ ఒకసారి ప్రసత్యా ప్రముఖీ ఇద్దరూ చేసిన తింగరిపూకు పనికి అణిర్వేకుడిలో ఐక్యం అవ్వలేక, తను మరణించి మళ్ళీ పుట్టడం కోసం మనం ఒక సహస్రం వేచి ఉన్నాము! ఇప్పుడు మళ్ళా ఈ పిల్లపూకులు చేసే లుచ్చాపనికి ఒప్పుకుంటూ ఇంకో సహస్రం పాటు ఎప్పుడు పుడతాడా? ఎక్కడ పుడతాడా? అని ఎదురు చూస్తూ, నా పూకు నువ్వూ నీ పూకు నేనూ నాక్కుంటూ ఈ దీవిలో ఇట్లా మోడుల్లా బ్రతికేద్దామా? గుద్ద ముయ్! నిన్న కాక మొన్న పుట్టిన వాళ్ళు అందులోనూ మనం బొడ్డుకోసి పుట్టించినవాళ్ళని బ్రతిమలాడడం ఏంటి? ఏయ్ లల్లీ! విను! ఇన్నాళ్ళూ మేము బ్రతికున్నదే ఈ ఘడియల కోసం! మీరొప్పుకున్నా ఒప్పుకోకున్నా ఆగదు! మీ ఏడుపుకి మూల కారణం మేము వీడిలో ఐక్యమైపోతే మాచేత దెంగించుకోవాలీ అనే కదా? ఎర్రిపూకుల్లారా? ఏదో ఒక రోజు మీరూ వీడిలో ఐక్యం అవ్వాల్సినవాళ్ళే! మర్చిపోయారా? మన అందరివీ ఒకే జీవుడి ప్రాణాలు! ఆ ఒక్క జీవుడూ వీడే! ఈడితో సమ్మగా రోజూ పూకునిండా పెట్టించుకుని సుఖపడిపోదాం అనుకుంటున్నారా పిచ్చపూకుల్లారా?

నేనూ-నువ్వూ-అనూ-స్వానీ-పుష్పీ-సవీ-వీడూ ఏడుగురమూ ఒకే జీవుడి అదే ఆ అణిర్వేకుడి పునర్జన్మలము! మతిమరపు లంజల్లారా అది మర్చిపోయారా? అందరూ వీడిలో ఐక్యమయ్యిన తరువాతే వీడు గతంలోకి వెళ్ళాలి! వీడిలో ఐక్యమవ్వడానికే మనకిన్ని శక్తులూ, మనకింత బలమూ! ఓసేయ్ చుప్పనాతి పాంపిల్లా! మేము వీడిలో ఐక్యమయ్యి నిన్ను దెంగుతాం అనే కదా నీ ఏడుపంతా? రేప్పొద్దున్న నువ్వూ వీడిలో ఐక్యమైపోతే, వీడు దెంగే ప్రతీ ఆడదాన్నీ నువ్వూ దెంగాల్సిందే! మర్చిపోయావేంటే మూర్ఖురాలా? ఎంతసేపూ ఎదుటివాళ్లని ఆడిపోసుకోవడం తప్ప, పూకులో సాడు కడుక్కోవడం కూడా మీకు సరిగ్గా రాదు ముండల్లారా! పట్టమహిషులు, వీడి జీవితంలో తొలిసారి మిమ్మల్ని అనుభవించాడూ అన్న కృతజ్ఞతతో పేనుకి పెత్తనం ఇచ్చినట్టు, ఈ తింగరోడు మొత్తం పెత్తనం మీ ఇద్దరికీ ఇచ్చి దెంగించుకున్నాడు! మీ గోలని ఇన్నాళ్ళూ భరించింది వీడంటే ప్రేమ వల్ల! మీరంటే భయంవల్ల కాదు! కుత్తలు మూసుకుని, మర్యాదగా ఒప్పుకోండి! మీకూ గౌరవంగా మాకూ గౌరవంగా ఉంటది! కాదూ కూడదూ అంటే చెప్పండి, ఇది నా దీవి! నన్ను కాదని ఇక్కడ ఆకు కూడా కదలదు! పోయినసారే నేను బోటుని ముంచేస్తే, తిరిగి తేలడానికి మీకు మూడురోజులు పట్టింది! అదీ వీడు బ్రతిమాలితే! విన్నూతో కలిసి ఇక్కడే కాపురం పెట్టేస్తా! ఆ అడవిలో జుట్టే పీక్కుంటారో? లేక ఆతులే పీక్కుంటారో? ఏం పీక్కుంటారో పీక్కోండి మీరిద్దరూ?” అంటూ ఒక్కసారిగా బరస్ట్ అవుతూ అనూ-స్వానీ-పుష్పీ-లల్లీలు కూడా వీళ్ళిద్దరిలానే ఏదో ఒక రోజు నాలో ఐక్యమవ్వాలీ అన్న నిజాన్ని బయట పెట్టేసరికి, అనూకి ఒక్కసారిగా మాట పడిపోయి, నెత్తిన చేతులేసుకుని వెనకే ఉన్న వాళ్లమ్మ వినయని ఆనుకుని కూర్చుండిపోయింది! అవును మరి మాట పడిపోదూ! టైం ట్రావెల్ చేస్తూ గతంలోకి వెళ్ళాక నాతోనూ, లల్లీతోనూ ఎన్నో ఎడ్వంచర్స్ ప్లాన్ చేసుకుంటూ కలలు కంటున్న అనూకి మాట పడిపోక ఏమౌతుంది?

అసలు అవీ ఇచ్చిన షాకుకి దిమ్మతిరిగి నాకే మాట పడిపోయింది! మేమేడుగురమూ కలిసి గతంలోకి వెళ్ళాలీ అని అనుకుంటున్నాము కానీ, అందరూ నాలో లీనమైపోయాక వెళ్ళడం అని అస్సలనుకోలేదు! నాకే షాకింగ్గా ఉంది ఈ న్యూస్! ఇంక అనూ గురించి వేరే చెప్పాలా? అవీ ఇచ్చిన షాకులోంచి అనూనే కొంచెం తేరుకుని, “వీడితోపాటు పూకులు నాకీ నాకీ, నేనూ మర్చిపోయానే ఆ విషయాన్ని! ఏదో ఒకనాడు వీడిలో నేను ఐక్యం అవ్వాల్సిన దాన్నే కదా! నాకోకే! ఒసేయ్! లల్లీ! నువ్వూ త్వరగా ఒప్పేసుకోవే! ఏదో ఒకటి కానిచ్చేద్దాం!” అని అంది! లల్లీ ఏదో ఆలోచిస్తున్నట్టు యధాలాపంగా తన జుట్టు చెరిగిపోయినట్టుగా జుట్టుని మొహమ్మీదేసుకుని, తన కళ్లల్లో తిరుగుతున్న సుడిగుండాలని నాకు కనిపించకుండా కవర్ చెయ్యడానికి ప్రయత్నం చేసింది! కానీ అది లల్లీ! నేను విన్నూ! అది పిత్తు పిత్తాలనుకున్నా నాకు తెలిసిపోతోందీ మధ్య! నా విషయంలోనూ దానికి కూడా అంతే! మరి ఇట్లాంటి కవరింగ్స్ వర్కౌట్ అవుతాయా? ఇంతవరకూ నేను వేరూ, లల్లీ వేరూ అని ఎప్పుడూ అనుకోలేదు ఇద్దరమూ! కానీ లిటరల్ మీనింగులో ఇద్దరమూ ఒక్కటే! ఒకళ్ళలో ఒకళ్ళు ఐక్యమైపోవాలి! ఇద్దరిలో ఒకళ్ళే ఉంటారు అని అంటే మా ఇద్దరికీ ఏడుపు రాక ఇంకేం వస్తుంది? నేను నోరు తెరిచి ఏదో అనేలోపు, చంద్రిక అందుకుని, “ ఓ వినయనారయణ సహధర్మచారిణులారా! రమానారాయణ పుత్రీ లలితా! నాగయువరాణీ అనివేషా దేవీ! ఈ ఇద్దరు యక్షిణులు సవీచిక-అవీచికలని విన్నూలో ఐక్యం చేయు కార్యక్రమమునకు శ్రీకారం చుట్టడానికి పాతాళ యువరాణి, ఈ శరత్చంద్రిక మీ అనుమతి కోరుచున్నది! కార్యార్థినైన నాకు వేగిరము అనుజ్ఞ ఇచ్చి, నా కార్యము విజయవంతమగునట్లు మీ అంగీకారమును పైకి ప్రకటింపుము!” అంటూ గ్రాంధికములో ఫార్మల్ రిక్వెస్ట్ చేసింది!

లల్లీకి వేరే ప్రత్యామ్నాయము ఏమీ కనిపించక, “సరే! కానివ్వండి!” అంటూ పొడిమాటల్లో తన అంగీకారము తెలిపేసరికి, అది వింటూనే అనూ వాళ్లమ్మని కౌగలించుకుని బిగ్గరగా ఏడవడం మొదలెట్టింది! అది చూసి ఎంతో విల్ పవరుతో తన్నుకొస్తున్న తన ఏడుపుని కంట్రోల్ చేసుకుంటున్న లల్లీ కూడా ఒక్కసారిగా బరస్టవ్వుతూ, రెండో పక్కనుంచి వినయని కౌగలించుకుని తానూ ఏడుపు మొదలెట్టేసరికి, అక్కడేం జరుగుతోందో అర్థం కాక అమ్మా-లతీ-శంతనూ-సుమత్తా-మంగిపెద్దీ-అమ్మమ్మా ఒక్కసారిగా గట్టిగా కోరస్లో “ఏంటర్రా! ఏమయింది?” అంటూ టెన్షన్ పడుతూ అరిచారు! నాకింక ఉచ్చాగక వాళ్ళిద్దరిమీదా గట్టిగా అరిచేశా! “సేయ్ లల్లీ-అనూ! మీరు అందరినీ వదిలి నాలో కలిసిపోవడానికే ఇట్లా ఏడుస్తూ ఉంటే, నేను దెంగితే చస్తానూ అని తెలిసి కూడా ఈ పని చెయ్యడానికి వచ్చిన చంద్రిక ఇంకెంత ఏడవాలే? కేవలం 5 సార్లు! మూడో జన్మలో, అయిదే అయిదూ! ఫైవ్ టైంస్ నాతో దెంగించుకుని, ఒక్కోసారీ ఒక్కొక్కళ్ళనీ నాలో ఐక్యం చేసి చనిపోయే చంద్రిక ఇంకెంత బాధపడాలి? ఛుప్! ఏడుపులు ఆపండి ఇంక! అన్నిటికీ తెగించే ఇక్కడివరకూ వచ్చాం కదా? ఏం నెత్తిన ఎత్తుకున్న బాధ్యతని నిర్వర్తించవద్దా? మన శారీరిక సుఖాల కోసం మనం ఆ ముగ్గురు మహనీయులకీ ఇచ్చిన మాటని గాలికి వదిలేద్దామా? సాక్షాత్తూ ఆ లీలామానుషధారి ఆ గోపీలోలుడు, శ్రీకృష్ణ పరమాత్ములవారిని చూసిన కనులతో మనల్ని ఆశీర్వదించిన ఆ తక్షక మహాశయున్ని నిరాశపరుద్దామా? నాగలోకాధిపతి అయినా కూడా, చిన్నపిల్లాడిలా మనతో మన సంబరాల్లో కలిసిపోయే ఆ నాగేంద్రుడిని మోసం చేద్దామా? ప్రాణాలతో చలగాటాలాడుతూ, మన చుట్టూ ఉన్నవాళ్లనీ రిస్కులో పెడుతూ ఇట్లా అడవుల్లో బ్రతికేకంటా, చితి పేర్చుకుని, ముగ్గురమూ కలిసికట్టుగా అందులో దూకెయ్యడం ఉత్తమమే! ఏంటి?” అంటూ కొంచెం కోపంగానే లల్లీకీ అనూకీ మా కర్తవ్యాన్ని ఇంకోసారి గుర్తు చేసా!

ఇద్దరూ నిజాన్ని డైజెస్ట్ చేసుకుంటూ కళ్ళు తుడుచుకోసాగారు! అవీ మాత్రం ఏమాత్రం తగ్గకుండా, “పూకులంజల్లారా! ఇద్దరూ కలిసి ఎన్నెన్ని వేషాలేసారే? పారూ, విన్నూ ఎంత చెబుతున్నా వినకుండా పాపం వాళ్ళ గుద్దనే దెంగుతారా ఇద్దరూ కలిసి? అనుభవించాలి లంజల్లారా! జీవితాంతం మనం కాపురం పెట్టాల్సింది విన్నూ శరీరంలోనే! లక్కపిడతలా ఉండే విన్నూ గుద్దని ఏనుగు గుద్దంత చింపారుగా అనుభవించండి! లంజముండల్లారా! ముసలిముండలం అని జాలీ కనికరం లేకుండా మమ్మల్ని ఎంతలా ఈసడించుకున్నారే ఇద్దరూనూ! రండి రండి లంజల్లారా! ఇవాళ కాకపోతే రేపైనా ఇద్దరూ వీడిలో ఐక్యం, కాదు కాదు, మాలో ఐక్యం అవ్వాల్సిన వాళ్ళే కదా! రండి రండి! ఈసారి పట్టమహిషిని నేను! నేను ముందర విన్నూలో ఐక్యమవ్వబోతున్నా! ఏం పీక్కుంటారో పీక్కోండి! ఈ ఏడాది అంతా నాకు నరకం చూపించారు! వీడి రసాలలో ముంచిన వేలు పూకులో పెట్టుకుని కడుపు తెచ్చుకున్నానని ఎన్నెన్ని మాటలు అన్నారే? ఒక్కటి కూడా మర్చిపోలేదు నేను!” అంటూ వాళ్ళని ఇంకా సూటీపోటీ మాటలతో పొడుస్తూ ఉంటే, ఈ పని కాదని, నేనొక్కసారిగా ఆడియో వీడియో రెండూ కట్ చేసేసి అవీతో “నీయమ్మ! ఇప్పుడు నీకింత పూనకం దేనికే?” అనంటూ దాన్ని కోపంగా అడిగేసరికి, అదొక్కసారి ఫక్కున నవ్వుతూ “నువ్వూ సీరియస్గానే తీసుకున్నావా? మీ అందరికీ మైండు దెంగింది! ఇక్కడ ఉన్నది చంద్రిక ఒక్కర్తే! తనకి క్లోన్లూ గ్లీన్లూ ఎవరూ లేరు! తాను నీతో అయిదు సార్లే దెంగించుకోగలదు! ఆరోసారి ఖచ్చితంగా చనిపోతుంది! ఉన్నది ఆరుగురం! అంటే నేనూ-సవీ-స్వానీ-పుష్పా-అనూ-లల్లీ! మమ్మల్ని అందరినీ నీలో ఎట్లా ఐక్యం చెయ్యగలదు? ఎవరో ఒకళ్ళు వెనక ఉండిపోవాల్సిందే! నీలో ఐక్యం అవ్వడం కుదరదు!

ఆ ఒకళ్ళూ ఎవ్వరన్నది ఆ సమవర్తే నిర్ణయిస్తాడు! అప్పటిదాకా పూకులు పిసుక్కోవాలి లంజలిద్దరూ! స్వానీ-పుష్పలని ఐక్యం చేసేసినా కూడా, మిగిలిన అనూ-లల్లీలలో ఒకళ్ళే నీలో ఐక్యం అవ్వగలరు! అది అసలు లల్లీనా, లేక దాని క్లోను అనూనా అన్నది భగవన్నిర్ణయం! లంజలిద్దరినీ టెన్షన్ పడనీ అప్పటిదాకా! నన్నైతే మరీ నీచంగా చూశారిద్దరూ! నా సామిరంగా! ఇద్దరూ నీలో ఐక్యం కాలేరు! ఇద్దరిలో ఒకళ్ళు నీతో సమ్మగా రోజూ పెట్టించుకోవచ్చు అన్న విషయం ఈ పెంటాచ్చిలిద్దరికీ అర్థమవ్వాలీ, ఒకే పేగులోంచి పుట్టినట్టు ఒకే మాట మీదుండే ఇద్దరూ ఎట్లా జుట్టూ జుట్టూ పట్టుకుని కొట్టుకుంటారో చూడు! బాగా అయ్యింది ఇద్దరికీ! తిక్క కుదురుతుంది దెబ్బకి! ఇద్దరూ కలిసి అందరినీ ఓ ఆట ఆడేసుకున్నారిన్నాళ్ళూ! నువ్వు పక్కకి వెళ్ళగానే, వీళ్ళు కూర్చో అంటే కూర్చోవాలి! నుంచో అంటే నుంచోవాలి! ఆడింది ఆటా పాడింది పాటా అన్నట్టు ప్రవర్తించారిద్దరూ! ఇప్పుడు ఇద్దరూ కొట్టుకుంటూ ఉంటే ఉఫ్ఫ్! ఆ సన్నివేశాలని చూడడానికి నేనుండను అన్న బాధ ఒక్కటే ఉంది నాకు! ఇప్పుడు నీలో ఐక్యం అయ్యాక, జీవితాంతం నాతోనే కాపురం చెయ్యలి లంజలు!” అంటూ వికటాట్టహాసం చేస్తూ, “పద పద! సమయమాసన్నమవుతోంది!” అంటూ నన్నూ, చంద్రికనీ ఇద్దరినీ ఎదురుగా ఉన్న కొలనులోకి తోసేసింది! ఎప్పుడైతే సమయం ఆసన్నమౌతోంది అంటూ మమ్మల్ని నీటికొలనులోకి తోసేసిందో, అప్పుడే నేను ఆలోచనలలోంచి బయటపడుతూ, చంద్రిక వైపు తేరిపారా చూశా! అంటే ఇంతకు ముందర చెయ్యని స్కానింగ్ కాదు! మా టాస్కు కోసం చావడానికి సిద్ధపడిందీ అన్న గౌరవంతో మళ్ళీ స్కాన్ చేస్తున్నా! అనూలా పొడగరీ కాదు! పారూలా పొట్టిదీ కాదు! అమ్మలా అయిదూ ఆరూ - అయిదూ ఏడు ఉంటుంది! పాలల్లో ముంచి, సున్నిపిండి అద్దబడిందా అన్నట్టు చీకట్లో కూడా మెరుస్తున్న తెల్లగా ఒకరకమైన నిగారింపుతో ధగధగలాడుతున్న చర్మము!

36-32-40 కొలతలు! నెత్తిమీద గోధుమత్రాచులు ఆడుతున్నాయా అన్నట్టు బారెడు పొడవున్న ఒత్తైన బ్లాండ్ వాల్జెడ! కోల మొహము! విశాలమైన నుదురు! వంకీలు తిరిగిన కనుబొమ్మలు! ఆల్చిప్పల్లాంటి కళ్ళు! పొడవుగా ముట్టుకుంటే కందిపోతుందా అన్నంత సుకుమారమైన ముక్కు! ఆ ముక్కు చివర ముక్కు తమ్మికి వేళ్లాడుతున్న వజ్రపు ముక్కెర! ఆ మయబ్రహ్మే స్వయంగా చెక్కాడా అన్నట్టు, ఏ లిప్స్టిక్ కంపనీ అయినా సరే కళ్ళు మూసుకుని మోడలింగుకి తీసేసుకునే విధంగా పెదవులకే రోలుమోడల్ లాంటి పెదాలు! నవ్వితే సొట్టపడుతున్న బుగ్గలు! గుండ్రని గడ్డం! ఇంత అందమైన మొహానికి దిష్టి చుక్కలా మరింత అట్రాక్షన్ కలిగిస్తున్న గడ్డమ్మీది పెసరబద్దంత పుట్టుమచ్చ! శంఖం లాంటి మెడ! పోరాటకళలలో నిష్ణాతురాలు కామోసు! విశాలమైన భుజాలు! ఊడిపడిపోతాయా అన్నంత భారీగా ఊగుతూ చీకట్లోనూ కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తున్న సుతిమెత్తని 36డీడీ స్థనద్వయం! మరీ పిడికెడు నడుము కాదు కానీ, కొంచెం బొద్దుగా ఉన్న నడుమే! ఒక వైపుకి బరువానించి నుంచుంటే పడుతున్న సెక్సీ మడత మరీ పిచ్చెక్కిస్తోంది! పావలాకాసంత బొడ్డు! దాని నైరుతిలో అంగుళం దూరంలో ఇంకో పెసరగింజంత పుట్టు మచ్చా! కొంచెం కిందకి దిగితే నూగారు బొచ్చు లైనులా ఫార్మవ్వుతూ ఒక పెర్ఫెక్ట్ స్ట్రెయిట్ లైనులో కిందకి దిగి ఒక్కసారిగా ఆగిపోయింది! అక్కడ నుంచీ గడ్డిపోచ కూడా లేని బంగారు రంగు త్రికోణ పీటభూమి! భూకంపమొచ్చి పగిలిపోయిందా అన్నట్టు దాన్ని సగం చేస్తూ చీలిక! కరెక్టుగా చీలిక పైన ఇంకో పెసరబద్దంత పుట్టుమచ్చ! డొప్పలు తీసిన అరటిబోదెల్లా పసిమిఛాయలో నవనవలాడుతూన్న బలిష్టమైన తొడలు! ఫైటర్ అని ముందరే అనుకున్నాము కదా! స్ట్రాంగ్ కాలిపిక్కలు! ముట్టుకుంటే కందిపోయేలా ఎర్రెర్రగా ఉన్న పాదాలూ, సన్నగా పొడుగ్గా ఉన్న కాలివేళ్ళూ! విచిత్రమేంటీ అంటే రెండు బొటనవేళ్ళ గోర్లమీదా రెండు పెద్ద పెద్ద నల్లని పుట్టుమచ్చలు! షడన్ గా చూస్తే గోర్లమీదేదో పదునైన వస్తువ పడి బొక్కపడిందా అన్నటు ఉన్నాయవి!

మొత్తానికి మామ్మలా కేకపుట్టించే సెక్సీ ఫిగర్ చంద్రిక! నేనట్లా తనని పరిశీలిస్తూ ఉంటే, తను కొంచెం సిగ్గుపడుతూ నన్ను లటుక్కున వాటేసుకుని, నా ఛాతీకి ముద్దులు పెడుతూ తన తామరతూడుల్లాంటి చేతులతో నన్ను శుభ్రం చెయ్యసాగింది! ఇంతలో అవీ కూడా దబ్భున నీళ్ళల్లోకి దూకి, “సవీ! రావే కానీ! మనమూ పూకులు తోమేసుకుని రెడీగా ఉండాలి! వీడిక్కడే చంద్రిక పూకు చింపేసేలా ఉన్నాడు! ఆగాగు విన్నూ!” అంటూ అరిచి, నానుంచి చంద్రికని దూరంగా లాగేసి అది నా కౌగిట్లోకి దూరి నన్ను రుద్దసాగింది! ఇంకా నాకు లింకు అర్థం కాలేదు! అవీ వార్నింగుకి దూరం జరిగిన చంద్రికని నాకు ఉచ్చాగక అదే అడిగేశా! “చంద్రికా! మాటి మాటికీ నేను నీతో రమించిన తర్వాతే వీళ్ళు ఐక్యం అవ్వగలరూ అని అంటోంది! ఈ గోలేంటి? నాకు కొంచెం కూడా అర్థమవ్వట్లేదు!” అనంటూ అవీ ఒళ్ళు రుద్దుతూ చంద్రికని అడిగాను! చంద్రిక మెల్లగా ఈదుకుంటూ నా వెనక్కి వచ్చి నన్ను వెనకాలనుంచి కౌగలించుకుని, “ప్రియా! జీవుళ్ళ ఐక్యమన్నది కొంచెం తేడాగా ఉండే కార్యక్రమము! నువ్వు నన్ను రమించి, నాలో రసస్పందన కలిగించి, నా కామరసాలతో నీ రేతస్సు కలిసిన తరువాత, కలిసిన ఆ మిశ్రమాన్ని నీ పుక్కిటపట్టి, నువ్వు నీ నాలికతో వీళ్ళ భగమునకు లేపనము చేసి, వీళ్ళ స్త్రీగుహ్యాంకురముని, అదే మీరు యోనిలింగమూ, గొల్లి అని పిలిచెదరుగా! దానిని చూషించుచూ వీరికి భావప్రాప్తి కల్పించవలెను! వీళ్ల జీవుడు, వీళ్ల స్త్రీగుహ్యాంకురము ద్వారా నీ నోటిలోకి చేరి తదనంతరము నీలో ఐక్యము అయిపోవును! వీళ్ళు ఐక్యమయ్యేందుకు తోడ్పడే శక్తి, కేవలము మన ఇద్దరి కామ రసాలకి మాత్రమే ఉన్నది! ఇదే విధముగా అనివేష, పారిజాత, స్వానిక మువ్వురితోనూ కూడా వారు జన్మించిన స్థలములోనే, అదే నక్షత్రమ్మున, అదే సమయమున చేయవలెను! ఆఖరున నీ తోడబుట్టిన దానితో కూడా అటులనే చేయవలెను!

నీలో ఐక్యమయ్యే ప్రతీ ప్రాణానికీ ఆ సమవర్తి నాలోంచి ఒక ప్రాణాన్ని లాగేసుకుంటాడు! నా ముందర ఉన్న కఠిన సమస్య ఏమిటీ అంటే, ఉన్నది ఆరుగురు! నాకున్న ప్రాణాలు అయిదే! ఏ ఒక్కరిని వదిలి పెట్టెయ్యాలీ అన్నదే సమస్య!” అంటూ నా వీపుకు ముద్దులు పెడుతూ నన్ను వెనకనుంచి వాటేసుకుంది! ఇంక నాకున్న సందేహాలన్నిటికీ నేను కాసేపు రెస్టు ఇచ్చి, చంద్రిక మీద కాన్సంట్రేట్ చేశా! ముందర నుంచి అవీ నన్ను రుద్దుతూ ఉంటే, వెనకనుంచి చంద్రిక రుద్దింది! అయిదే అయిదు నిముషాల్లో నా స్నానం ముగించి, అవీని చూస్తూ, “నీయమ్మ! నన్ను రుద్దింది చాలు గానీ, పూకు కడుక్కుంటా అన్నావ్? దానితోపాటు నోరూ కడుక్కో! అసలే ఇందాక ఆ విచిత్ర మృగాలని మెక్కావ్! కంపుదెంగావో లాస్ట్ దెంగుడులో నరకమే నీకు!” అంటూ స్వీట్గా స్ట్రాంగ్ వార్నింగ్ ఇచ్చా! అది గబుక్కున నాలిక కొరుక్కుంటూ, “శుభ్రం చేసుకుంటానుండు” అంటూ గబ గబా ఒక వేలు పెట్టి పూకూ, ఇంకో వేలు పెట్టి నోరూ క్లీన్ చేసుకోసాగింది! దాన్ని చూసి సవీ కూడా అదే పని చెయ్యసాగింది! వాళ్ళు ముగ్గురినీ కొలనులోనే వదిలేసి గట్టెక్కి, “మీరు జలకాలాడుకుని ఒడ్డుకి వచ్చెయ్యండి! నేను వెళ్తున్నా!” అంటూ అరిచి నడక మొదలెట్టేసరికి, “ఓయ్! ఆగరా మగడా! నేనూ వస్తున్నా! వీళ్ళు తర్వాత వస్తారులే! నాకు నువ్వు కాసేపు ఏకాంతంగా కావాలి!” అంటూ చంద్రిక పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి ఎగిరి నా మెడ చుట్టూ చేతులు మేలివేసి, నా మీద ఉప్పు ఎక్కేసరికి, చన్నీళ్ళల్లో స్నానానికి బిరుసెక్కిన తన చనుముచికలు నా వీపుకి సుర్రున గుచ్చుకుని నా సిగ్గులేని మచ్చగాడు మళ్ళా నిగడడం మొదలెట్టేశాడు! దానికి తోడు చంద్రిక నా వీపు మీద వేళ్ళాడుతూనే, గ్రిప్ కోసం తన రెండు తొడలనీ నా నడుం చుట్టూ కత్తెరపట్టు వేసేసరికి, తన పాదాలు కూడా నా మచ్చగాడికి తగిలి వాడు చయ్యన లేచి నుంచున్నాడు!

నా భుజమ్మీంచి తల ముందరకి పెట్టి బలిసి పైకీ కిందకీ ఊగుతున్న మచ్చగాడిని చూసి ఆశ్చర్యపడుతూ, చంద్రిక నా చెవిదగ్గర నోరు పెట్టి, “ఏంటయ్యా ఇదెప్పుడు ఇట్లానే ఉంటుందా? లేక ఇవాళ్టితోనే నా పంచ ప్రాణాలూ తీసెయ్యాలని ఇంత బలిసిందా?” అంటూ గొణిగింది! నేను నా మొహం కొంచెం పక్కకి తిప్పి, చందూ బుగ్గన ముద్దు పెడుతూ, ఒక చేతిని వెనక్కి తిప్పి, నగ్నంగా ఉన్న తన పిర్రల మీదేసి నిమురుతూ, “అదెప్పుడూ అంతేలే కానీ, పురుష స్పర్శ తెలియని కన్యని అన్నావు? వీడి బలుపెట్లా తెలిసింది నీకు?” అని నవ్వుతూ లా పాయింట్ లాగేసరికి, తను నా బుగ్గ చిన్నగా కొరుకుతూ, “పురుష స్పర్శ తెలియని కన్యనే కానీ, వాడి స్పర్శ తెలియని దాన్ని కాదు కదా! ఆల్రెడీ నా నోటికి వాడినీ వాడి రసాన్నీ పరిచయం చేసేశావ్! మర్చిపోయావేమో! ఇంద్రజ జేజి అడ్డం పడి ఉండకపోతే ఆరోజే నన్ను భంగమానం చేసేసేవాడివి!” అంటూ నా మెడచుట్టూ వేసిన రెండు చేతుల్లోంచి ఒకటి తీసి, నా చంకల కిందనుంచి ముందుకు జాపి, చేత్తో వాడిని నిమరడం మొదలెట్టింది! ఇదంతా కూడా మేము కొలను దగ్గరనుంచి ఒడ్డుకు నడుస్తూ ఉన్నప్పుడే జరుగుతోంది! నేను చిన్నగా నవ్వుతూ “నాకు కొంచెం టెన్షన్గా ఉన్నా, వాడికి సిగ్గూ ఎగ్గూ ఏం ఉండదు! కొత్త పూకు దొరికిందీ అన్న ఆరాటం వాడిది! దాన్ని త్వరగా చింపాలని వువ్విళ్ళూరుతున్నాడు అంతే! అయినా నేను దెంగితే చస్తావని తెలిసీ దెంగమంటున్నావేంటే? నీకేమైనా పిచ్చా?” అని అడిగా! అంతే గభాల్న నా మీదనుంచి కిందకి దిగి, నన్ను పక్కనుంచి కౌగలించుకుని నా డొక్కల్లో దూరిపోతూ “ఆ నాకు పిచ్చే!” అంది!

నేను నడకని ఆపి, చందూ రెండు జబ్బలూ పట్టుకుని ముందరకి లాక్కుని తనని ఊపేస్తూ, తన కళ్ళల్లో కళ్ళు పెట్టి చూస్తూ, “నిజం చెప్పు! ఎందుకీ త్యాగము! ఎవరికోసమీ త్యాగము! ఇందాక ఏదో పాపానికి ప్రాయశ్చిత్తము అన్నావేంటది? నేను నిన్ను దెంగాలి అంటే ఐ మీన్ పూకులో దెంగాలీ అంటే నిజం చెప్పు! లేదంటే, మొరటు లంజాకొడుకుని! పూకుని మాత్రం వదిలేసి, నా ఏనుగు లవడాతో గుద్ద మొత్తం చింపిదెంగుతా!” అంటూ సీరియస్గా అడిగాను! చంద్రిక పేలవంగా నవ్వుతూ “నాకు చావడానికి కూడా హక్కు లేదా? ఎట్లానూ నీతో ఈ జీవితంలో కలిసి ఉండలేను! కనీసం హంసలాగన్నా కొన్నాళ్ళు కలిసుండచ్చూ అని ఆశపడ్డాను! మరి నిజం చెపితే నన్ను అసహ్యించుకోకూడదు! ఇవాళ్టి కార్యక్రమం సవ్యంగా జరిగిపోవాలి ఎట్టి పరిస్థితులలోనూ! నన్ను దూరం పెట్టనూ, అంటే చెబుతాను! లేదంటే నువ్వే కదా దెంగేది! గుద్ద-నోరూ నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు దెంగు దా!” అంటూ నన్ను వెనక్కి తోసి నిటారుగా వెనక్కి తిరిగి వంగుంది! అంతే! ముదురు గోధుమ రంగులో ఎంతో అందంగా ఉన్న తన గుద్దబొక్క దర్శనమైపోయింది నాకు! ఆ గుద్ద చూస్తే మూలనున్న ముసలోడి మొడ్డ కూడా ఠింగున లేచి నుంచుంటాది! నాకు ఆగిద్దా! హెల్లో బ్రదర్ సినిమాలో నాగార్జున చెయ్యిని అల్లాడిస్తూ ఠాప్ ని కొట్టినట్టు ఒక్కటిచ్చుకున్నా చందూ పిర్ర మీద! అంతే అక్కడ ఒక్కసారిగా ఎర్రగా కందిపోయింది! “ఉహ్హు! ఉహ్హుం!!” అని చందూ ఏడుపు గొంతుతో కందిన పిర్రని రుద్దుకుంటూ చెప్పిన మ్యాటర్ వినేసరికి నాకు బల్బులన్నీ మళ్ళీ పగిలిపోయాయి! ఇంతకీ విషయం ఏంటంటే...
Next page: Chapter 041.7
Previous page: Chapter 041.5