Incest/Taboo జసుజల్లి - జమజచ్చ

మణత్తకి సెండాఫ్ – 3 & మహాపూజ – 2! ​

ఇంద్రాణి కూతురికి పోటీగా తనూ ఓ చేత్తో నా మొడ్డ పట్టుకుని, వంగుని నా వట్టకాలు చీకసాగింది! ఇంతలో ఇత్సీ గట్టిగా మూలుగుతూ తన రసాలు కార్చేసుకునేసరికి, దేవి దాన్ని తిడుతూ, “ఏయ్! ఇత్సీ! ఇప్పుడెట్లానూ నువ్వు చెయ్యాల్సింది అదే పని! వేడి దించేసుకున్నావుగా! వచ్చి స్నానం చెయ్యి! మన బండ సచ్చినోడి శరీరం మొత్తం లేపనం చెయ్యడానికి సరిపడా సాడు కార్చుకోవాలి మీరందరూ! వీడి వీపే ఎకరమున్నర ఉంది! శరీరం మొత్తం అంటే ఒక్కొక్కళ్ళూ కనీసం పదిహేను సార్లు కార్చుకోవాలి! రా! రా! త్వరగా! అక్కడ అంతిమ యాత్ర మళ్లీ మొదలైపోయింది!” అనంటూ వాళ్లమ్మతో పోటీ పడుతూ, సళ్లు పిసుక్కుంటూ మచ్చగాడిని మహారంజుగా గుడుస్తున్న ఇందూని, “ఏయ్! ఇందూ! వంట్లో బాగోనప్పుడు అన్ని బొక్కలూ మూసుకుకూర్చుని వచ్చి నాకు సాయం చెయ్యాలి! అంతే కానీ కింద వరదలు పెట్టుకుని, మీ అమ్మకి పోటీ పడకూడదు! నీకు పిడత పగిలినప్పుడు నెలరోజు ఏకధాటిగా వరదలు! మర్చిపోయావా? ఇప్పుడు అంతే! నీకు త్వరగా వరదలు ఆగాలీ అంటే ఏ నాగలోకమో పోవాలి! ఇక్కడుంటే నీకిదే బాధ! రా! ఇక్కడ ఒక్క పూకూ నా మాట విని చావట్లేదు!” అనంటూ ఇందూని కోప్పడుతూనే విసుక్కోసాగింది! ఇందూ సన్ను పిసుకుతూ, దాన్ని నా మచ్చగాడినుంచి వేరు చేస్తూ, “ఏయ్! ఇందూ! మీ అమ్మమ్మ చెప్పింది కరెక్ట్! పో! పోయి తనకి హెల్ప్ చెయ్యి! నేను ఐస్ఫ్రూట్ వేయించుకోవడం కాదిప్పుడు, పూకు పచ్చడి చెయ్యాలి!” అనంటూ దాన్ని అదిలించేసరికి, అది బుంగమూతేసుకుని అయిష్టంగానే మచ్చగాడిని వదిలి లేచి నుంచుంది!

ఎప్పుడైతే ఇందూ లేచిందో, దూరంగా స్టైలుగా కాలు మీద కాలేసుకుని పడుకుని వాటిని ఊపుతూ, స్టైలుగా రెండు గడ్డిపరకలు నోట్లో పెట్టుకుని నములుతూ సళ్లు పిసుక్కుంటూ పడుకున్న బర్రెది స్నప్నిక లేచి నావైపు దూసుకొచ్చి, “ఇంద్ర పౌత్రీ! నాకొక్క అవకాశం! నేను పూర్తి చెయ్యవలసిన కార్యము వేరొకటి ఉన్నది! వేడి దింపుకుని వెళ్లిపోతా!” అంటూ మచ్చగాడిని పూర్తిగా నోట్లో కుక్కుకుని ఉక్కిరిబిక్కిరి అవుతున్న ఇంద్రాణిని బ్రతిమాలుతూ, నా వట్టలు చీకుతూ తనకి పోటీ పడసాగింది! ఈలోపు దేవి చెప్పగానే, కార్చేసుకుని నీరసంగా నేల మీద కూర్చున్న ఇత్సీని బలవంతాన లాక్కుపోయి చెరువులో తోసి, ఇందూ కూడా దూకి, దానికి స్నానం చేయించసాగింది! ఇంద్రాణి నావైపు నీరసంగా చూసేసరికి, నేను తన మొత్త మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ, “మచ్చగాడిని దానికి కాసేపు వదిలేసి నువ్వు నా మొహమ్మీదకి రా!” అనంటూ ఇంద్రాణిని నా మీదకి లాక్కున్నా! ఆ అదురుకి తను వచ్చి నా ఛాతీ మీద పడుతుండగా, ఇంకా పాలొస్తున్న తన మెత్తని పాల కుండలు రెండూ నా ఛాతీకి వత్తుకుని, పాలు కారుతూ, నా 10 ప్యాక్ ఆబ్స్ అన్నీ తడుపుతూ, నా పొట్ట మీదనుంచి నా వట్టకాయలు నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తూ, చేత్తో నా మచ్చగాడిని నిమురుతున్న స్నప్ని నోట్లోకి వెళ్లసాగాయి! అందరికీ పాలు పట్టడమే కానీ ఒకరి చనుబాలు అది ఇంతవరకూ తాగిందే లేదు! ఇంద్రాణి పాల రుచికి అది లొట్టలేసుకుంటూ, దాని బట్టలిప్పేసి, నా మొల మీద అటోకాలూ ఇటో కాలూ వేసుకుని కూర్చుని, నా మచ్చగాడిని దాని హస్తినీ పూకులో దిగేసుకుని ఊగుతూ, నా భుజమ్మీద పడుకుని నా నిపుల్ చీకుతున్న ఇంద్రాణి సళ్ల మీద చెయ్యి వేసి, ఒక్కసారిగా గట్టిగా పిండింది! అంతే! పాల వర్షం కురిసిందా అన్నట్టుగా ఇంద్రాణి చన్నులోంచి పాలు ఫౌంటెయిన్లా నా మీదా, ఇంద్రాణి మీదా, బర్రెదాని మీదా ఒక్కసారిగా చిమ్మేశాయి!

స్నప్ని వంగుని నా మీద పడ్డ పాలని చప్పరించేలోపు, నా చెవుల్లో “ఇజ్జ్ జ్జ్” అంటూ ఓ హోరెత్తిపోతూ ఉంటే, నేను నా విజువల్ నా మీద ఎగురుతున్న బర్రెదాని మీద నుంచి శవయాత్రలో ఉన్న వాళ్ల వైపు తిప్పా! అందరూ నార్మల్గానే ఉన్నారు! ఎటువంటి ప్రమాదమూ జరగలేదు! నొసలు రుద్దుకుంటూ, వీళ్లందరూ బాగుంటే ఇంకెవరు? అనుకుంటూ మళ్లా మనస్సుని కేంద్రీకృతం చేశా! ఏం తెలియట్లేదు! ఎందుకో డౌట్ కొట్టి, పెదనాన్న ని చెక్ చేశా! పెదనాన్న కూడా నార్మల్గానే ఉన్నాడు! ఆపరేషన్ థియేటర్లో ఎవరికో ఆపరేషన్ చేస్తున్నాడు! మండపం మీద కాన్సంట్రేషన్ చేశా! అక్కడ కూడా అంతా నార్మల్ గానే ఉంది! హాస్పిటల్, కాలేజ్ అన్నీ సవ్యంగానే ఉన్నాయి! దీనెమ్మ! అందరూ సేఫ్ గానే ఉన్నారు ఈ హోరు ఏంటబ్బా అనుకుంటూ మనస్సుని ఓ సారి నాగలోకం వైపు తిప్పా! నాగరాజు గారూ సేఫ్! తక్షక మహానాగమూ యోగ ముద్రలో ఉన్నారు! ఎవరికీ ఏం కానప్పుడు ఎందుకీ హోరు అనుకుంటూ ఇంక జుట్టు పీక్కోవడం ఒక్కటే మిగిలింది! ఎందుకైనా మంచిదీ అని మా ముగ్గురు మహనీయులూ ఎక్కడ ఉన్నారబ్బా అని వెతికాను! ఎక్కడో లేరు! ఇక్కడే భూమ్మీదే ఉన్నారు! కాదాంటే ధురాకేతు శిష్యుల చేతిలో బందీలుగా ఉన్నారు! ముగ్గురూ వాళ్ల మంత్రకట్టులో ఇరుక్కుని ఉన్నారు! సామాన్య మాంత్రికులకి దైవాత్మలని బంధించగలిగే శక్తి ఎలా వచ్చిందబ్బా? అని బుర్రగోక్కుంటూ, నా మీదున్న బర్రెదాన్ని పక్కకి తోస్తూ, లేచి, “దేవీ! ప్రమాదం! ముగ్గురు మహనీయులనీ ధురాకేతు శిష్యులు బంధించారు!” అని అరుస్తూ లేచి నా బట్టలు వెతుక్కోసాగాను! నా అరుపు వింటూనే, గడ్డిలోకి దొర్లిన స్నప్నికా, దేవీ, ఇంద్రాణీ, ఇందూ, నీరసంగా కూర్చున్న వినయా, చంద్రికా అందరూ ఉలిక్కిపడుతూ కోరస్లో “ఏంటీ?” అని అరిచేసరికి, నేను బొమ్మ ప్రొజెక్ట్ చేశా!

పిక్చర్లో ధురాకేతు శిష్యుడు ఒకడు, ముగ్గురు మహనీయులనీ మంత్రకట్టులో బంధించి, ఏదో భస్మాన్ని మహనీయుల మీద జల్లుతూ ఉంటే, ఆ భస్మం వాళ్లని తాకగానే టప్ టప్ అంటూ పేలుతూ, వాళ్ల శరీరం మీద బొబ్బలెక్కుతూ ఉన్నాయి! అది చూస్తూనే, దేవి “అయ్యో!” అంటూ అరుస్తూ ఉంటే, చంద్రిక మాత్రం ప్రశాంతంగా, “వినయా! కొంచెం ఏమీ అనుకోక శ్రమ తీసుకుని అగ్రజులు నాగరాజునీ, తక్షక మహనీయుడినీ స్మరించవా?” అనంటూ తూలుతూ లేచి వెళ్లి వినయ భుజాలని పట్టుకుని కింద కూర్చుంటూ తనని రిక్వెస్టింగ్ టోన్లో అడిగింది! వినయ ముద్ర వేసేలోపే, “నేనే ప్రయత్నిస్తా! మీరొద్దు! ఏయ్! ఇందూ! ఇత్సీ! మీ వాళ్లందరినీ తీసుకుని, అణిర్వేకుడి విగ్రహం దగ్గరకి వెళ్లిపోండి! స్నప్నీ! వీళ్లకి కాపలాగా నువ్వూ వెళ్లు!” అనంటూ అందరినీ తోలేసి, నేను నా వంటిమీదున్న ఇంద్రాణి పాలబంక వదుల్చుకోవడానికి చెరువులో దూకి గబ గబా రెండు మునకలేసి పైకి వచ్చి బట్టలు కట్టుకోసాగాను! ఇంద్రాణి కూడా అదే పని చేసి వచ్చి బట్టలు కట్టుకోగానే, నేను మనసులో నాగరాజుగారిని తలుచుకుంటూ, “స్వామీ! మీ అవసరం పడింది! నాకు తక్షక మహానాగుల వారి మార్గనిర్దేశన కావాలి!” అనంటూ ప్రార్ధించి కళ్లు తెరిచానో లేదో, జరజరా ఎండుటాకులు గలగలలాడుతుండగా, ఇద్దరూ నాగ రూపంలో పాక్కుంటూ నా దగ్గరకి వచ్చి, నాతో ఏదో అనబోతూ, నేనక్కడ ప్రొజెక్ట్ చేసిన బొమ్మ చూస్తూ, అందులో ఉన్న బ్లాక్ డ్రెస్ మాంత్రికుడిని గుర్తుపట్టి, “విశ్వంభరకేతు!” అంటూ ఆశ్చర్యపడుతూ మానవరూపంలోకి మారి స్థాణువులలా నిలబడిపోయారిద్దరూ! విశ్వంభరకేతు అన్న మాట వింటూనే, దేవి ఒక్కసారిగా కళ్లు తిరిగి నేలమీద పడిపోయింది!

దేవి ఒక్కసారిగా అలా కుప్పకూలడం చూస్తూనే, “జేజీ!” అంటూ చంద్రికా, “అమ్మా!” అంటూ వినయా, ఇంద్రాణీ ముగ్గురూ తన వైపు ఉరికి దేవికి సపర్యలు చెయ్యసాగారు! నాగరాజులుంగారు నిట్టూరుస్తూ, “ఏదో ఒక నాడు ఎదురవ్వాల్సిందే! కాదాంటే మనకి పరీక్ష పెట్టడానికా అన్నట్టు ఈనాడు ఎదురయ్యాడు!” అంటూ తక్షకులవారివైపు చూస్తూ నాకు అర్థం కాకుండా మాట్లాడుతూ ఉంటే, నేను వారిరువురి ముందరా మోకాళ్లమీద కూర్చుని, చేతులు జోడిస్తూ, “మహనీయులకు ప్రణామములు! స్వామీ! ఎవరీ విశ్వంభరుడు? ఇంద్రపుత్రి అతని పేరు వినగానే ఎందుకు డస్సినది? అక్కడ మహనీయులు ముగ్గురూ ఆపదలో ఉన్నారు! నాకు దయచేసి శీఘ్రమే మార్గనిర్దేశం చెయ్యుడీఁ?” అనంటూ వాళ్ల పాదములు తాకకుండా వాళ్లముందర మోకరిల్లి నమస్కరించసాగాను! తక్షకులవారు ఒక శుష్క మందహాసం చేస్తూ, “నీ సదరు మహనీయులు ముగ్గురికీ వచ్చిన ఆపద ఏమియూ లేదు! వారికెటువంటి ప్రమాదమూ జరుగదు! కానీ నిన్ను ఆ విశ్వంభరుడి ముందరకి పంపుటయే మాకు అంగీకారము కాదు! నీవు ఇంకనూ కొన్ని శక్తులు సమకూర్చుకొనవలెను! ఈ అర్థ స్థితిలో నీ మీద విశ్వంభరుని కంటి చూపు సోకితే, నీకు బహు ప్రమాదము! ఎట్టి పరిస్థితులలోనూ నువ్వు ఆ మాయావి కంట పడరాదు!” అనంటూ సాలోచనగా నాగరాజు వారి వైపు చూసేసరికి, ఆయన తన తలమీదున్న కిరీటాన్ని చేత్తో తీసి, జుట్టులో చెయ్యి పెట్టి తన కేశములు కొన్నిటిని పీకుతూ, “బాలకునికి పాతాళపుత్రి శక్తి అబ్బియుందునా? పరీక్షించెదమా?” అనంటూ చంద్రిక వైపు తిరిగి, “పాతాళపుత్రీ? నీవేమందువు? బాలకుడు ఎదురొడ్డగలడా?” అనంటూ అడిగారు!

నాగరాజు అడిగినదే తడవు, చంద్రిక దేవిని వదిలి లేచి నుంచుని, “నిస్సందేహముగా దేవరా! నా ప్రాణమొకటి నాథునిలో ఐక్యమయిపోయినది! నాకున్న శక్తులు అన్నియునూ తనకు అబ్బినవి! నిక్కుటముగా నాథుడు తనకు నచ్చిన వారికే అగుపించగలడు! కావలసిన మీరు పరీక్షించవచ్చును!” అనంటూ జవాబిచ్చింది! నాకు ఇదంతా మళయాళం సినిమాలా ఉంది! నేను ఏదో అనేలోపల, చంద్రిక నా మాటకు అడ్డంపడుతూ, “నాథా! ఇది పరీక్షా సమయము! మనస్సులో నీ దృష్టి మొత్తం నా మీదే కేంద్రీకరించిన, నీ ప్రమేయం లేకుండానే నీలో నిద్రాణమై యున్న నా ఇచ్ఛాదర్శన శక్తి జాగ్రుతమౌతుంది! అన్నగారు నీ శక్తిని పరీక్షించెదరు!” అనంటూ నన్ను అదిలించింది! నేను కొంచెం వెనక్కి జరిగి, చంద్రిక చెప్పిన విధముగా ధ్యానంలోకి పోయి, తన మీదే నా మనస్సుని లగ్నం చేసి పద్మాసనం వేసి కూర్చుంటే, నాలో ఏదో తెలియని కాంతి ప్రవేశించిందీ అని అనిపించి, ఒక్కసారిగా కళ్లు తెరిచా! చంద్రిక నా వైపు ప్రశ్నార్థకంగా చూస్తూ, “విన్నూ! నీకు నువ్వు కనిపించకూడదూ అనుకుంటూ లేచి వెళ్లి చెరువు నీటిలో నీ నీడని వెతుకు!” అనంటూ ఆర్డర్ వేసింది! ఎందుకూ? ఏమిటీ? అని అడగకుండా అదే పని చేస్తూ వెళ్లి చెరువు నీటిలో నీ నీడ కోసం వెతుకుతూ ఉంటే, కనిపించలేదు! నీళ్లల్లో సరే! సూర్యకిరణాలు పడుతున్నాయిగా! వాటివలన నా నీడ భూమ్మీదైనా పడాలిగా అనుకుంటూ చూస్తే, ఎక్కడా నా ఛాయ కనిపించలేదు! నేను అదే అంటూ ఉంటే, నాగరాజుగారు, “వత్సా! నేనిప్పుడు నా కేశములను నీ మీదకి సంధించెదను! నాకూ నా శక్తులకూ నీవు కనిపించకూడదూ అని తలుచుకొనుము!” అనంటూ ఆయన పీకిన వెంట్రుకలను నేలకేసి కొట్టగానే ఓ పది బ్లాక్ మాంబాలు బుస్సుమంటూ ప్రత్యక్షమయ్యి, నా కోసం వెతకసాగాయి!

ఎందుకంటే నాగరాజుగారి స్టేట్మెంట్ పూర్తవ్వడమే తరువాయి, నేను వెంటనే ఆయనకీ ఆయన శక్తులకూ కనిపించకూడదూ అని మనస్సులో అనుకున్నా! అవి నా పక్కనుంచే తిరుగుతూ, నాకీ శక్తి అబ్బక ముందర నేను తిరుగాడిన ప్రాంతాలన్నిటిమీదా కసితీరా కాటు వెయ్యసాగాయి! ఈ తతంగం సుమారు మూడు నిముషాలు సాగింది! తక్షకులవారికి తృప్తి కలిగినట్టుంది! ఆయన, “చాలింక!” అని చెయ్యి ఎత్తగానే, నాగరాజుగారు తన శక్తిని ఉపసంహరించుకుని “వత్సా! నీ ఇచ్చాదర్శన శక్తిని ఉపసంహరించుకొనుము!” అనంటూ చుట్టూ చూస్తూ గట్టిగా అరిచారు! నేను వెంటనే నా శక్తిని ఆపేసరికి, నేను చెరువు ఒడ్డునే నుంచుని ఉన్నా! నన్ను చూస్తూనే ఆయన కొంచెం తెరిపిన పడి, తక్షకులవారి వైపు చూడగానే, ఆయన అనుజ్ఞ ఇచ్చారు! వెంటనే నాగరాజుగారు గొంతు సవరించుకుంటూ, “వత్సా! విశ్వంభరకేతు ధురాకేతు ప్రపౌత్రుడు! మునిమనుమడు! తన ముత్తాతని తిరిగి ఈ సృష్టిలోకి ఎట్లా అయినా తీసుకురావాలనే మంత్రపీఠం స్థాపించి, మాంత్రికులని తయారు చేస్తూ వచ్చాడు! ఇతడు తన పీఠం వదిలి ఇంతవరకూ కేవలం రెండు సార్లు మాత్రమే బాహ్యప్రపంచంలోకి వచ్చాడు! మొదటి సారి వచ్చినప్పుడే అణిర్వేకుని మరణం సంభవించినది! రెండవ మారు నీకోసం వచ్చినాడు!” అనంటూ చెబుతూ ఉంటే నాలో ఒక్కసారిగా ఖంగారు మొదలయ్యింది! అనూ-స్వానీ-పుష్పా-లల్లీ నలుగురూ అంతిమ యాత్రలో ఉన్నారు! అణిర్వేకుడి చావుకి కారణం అన్నప్పుడే నాకు ఈ ధురాకేతు మునిమనుమడు ఎంతటి శక్తివంతుడో అర్థమైపోయింది! ఇప్పటివరకూ ధురాకేతు శిష్యులతో జరిపిన ఫైటింగులు ఒక ఎత్తు! వీడితో ఫైటింగ్ ఒక ఎత్తూ అని!

నా ఫేసులో ఖంగారుని చూస్తూ, తక్షకులవారు, నా వద్దకు వచ్చి నా భుజమ్మీద చెయ్యి వేసి, నీళ్లల్లోకి చూపుతూ, “ఈ నీరు ఉంది చూశావూ? ఇది ఇట్లా నిశ్చలముగా కనిపిస్తోంది కదా! కానీ అదే నువ్వు నీటిలోపలకి వెళ్తే అది నిన్ను ఓ పక్కకి తోసెయ్యడానికి ప్రయత్నిస్తుంది! ఎందుకంటావూ?” అని అడిగారు! ఆయన అండర్ వాటర్ కరెంట్స్ గురించి అడుగుతున్నారూ అని అర్థమయ్యి, “అది నీటి నైజం స్వామీ! పైకి నిర్మలంగా ఉన్నా, భూమిలో ఏర్పడే కదలికల వల్ల ఒక రకమైన అలలు పుట్టి అవి ఉపరి తలం మీద అలలు కిందా, ఉపరితలములోపట ఒక శక్తి కిందా ప్రవర్తిస్తాయి!” అనంటూ సమాధానమిచ్చా! దానికి ఆయన ప్రసన్నమౌతూ నా తల మీద చెయ్యి వేసి నిమురుతూ, “ఇప్పుడు నీవు కూడా ఆ నీటిలానే ప్రవర్తించాలి! పైకి ఏ శక్తీ లేని వాడిలా కనపడుతూ, నీ మీద తక్కువ అభిప్రాయాన్ని కలిగించు! యుక్తిని వాడి విశ్వంభరుని ఎదుర్కొనుము! మీ మానవ భాషలో ఏమంటారు దీన్నీ?” అనంటూ నన్ను ఎదురు ప్రశించగానే నాకు ఆయన దేనిగురించి అడుగుతున్నారో అర్థమయ్యి, “సెమీ-ఫైనల్స్ స్వామీ!” అని జవాబిచ్చా! ఆయన తల అడ్డంగా ఊపుతూ “కాదు! అంతకు కొంచెం ముందర!” అనంటూ చెప్పేసరికి, నా గుండెల్లో గుబులు మొదలయ్యింది! ధురాకేతుని నిలువరించిన ముగ్గురు మహనీయులనీ ధురాకేతు మునిమనుమడు ఒక్కడే బంధించగలిగాడూ అంటే, ఎంతటి శక్తివంతుడో అనుకున్నా! అట్లాంటిది వాడిని ఎదుర్కొనడం సెమీ-ఫైనల్స్ కావు, క్వాలిఫయర్స్ అని తక్షక నాగము స్వామి చెప్పారూ అనంటే సెమీ-ఫైనల్స్ వీడికన్నా శక్తివంతులతో అన్నమాట! ఎవరో వాడు అనుకుంటూ నేను ఒక రకమైన టెన్షన్తో తెల్లగా పాలిపోతూ సాగాను!

స్వామి నా భుజం తడుతూ, “మేము ఉన్నదే నీకు మార్గనిర్దేశం చేయుట కొరకు! ఇంద్రపుత్రి సర్వ స్వర్గసుఖాలనూ త్యజించి, నీతో కలిసి ఈ వనములో ఎందులకు ఉన్నది అనీ?” అనంటూ చెబుతూ ఉంటే, దేవికి స్పృహ వచ్చి లేచి కూర్చుని అయోమయంగా నాగరాజు వైపూ, తక్షకనాగం వైపూ చూస్తూ, ఖంగారు ఖంగారుగా “స్వామీ! ఏమి ఈ విపరీతము! విశ్వంభరుడు ఏల వచ్చెను?” అనంటూ ప్రశ్నల బాణాలు వదలసాగింది! తక్షకులవారు నవ్వుతూ “ఇంద్రపుత్రీ! శాంతము శాంతము! ఇక్కడ శక్తితోబాటు యుక్తీ కావలె! లేని ఎడల, మనము ఇప్పటికే ఒక పరి ఆ విశ్వంభరుడు ఏమి చెయ్యగలడో చూచి ఉంటిమి!” అనంటూ సమాధానమిస్తుంటే, నేను అడ్డం పడుతూ, “స్వామీ! ఆ కేతు ఏమి చేసెను? అనంటూ అడిగా! దానికి దేవి సమాధానముగా, “కన్నలూ! విశ్వంభరుడికి ఒక అద్భుత శక్తి ఉంది! అది మైండ్ మానిపులేషన్! తన కంటికి కనిపించిన ప్రాణుల మెదడులో కన్ఫ్యూజన్ క్రియేట్ చేసి, యుక్తితో వాళ్లని జయిస్తాడు! అణిర్వేకుడి మరణం నీకు విదితమే! విశ్వంభరుడు అప్పుడు ప్రసత్యా, ప్రముఖిల మనస్సుల్లో అవీ-సవీలు అనిన తీవ్ర విద్వేషం పుట్టించాడు! వారిరువురూ వీళ్లిద్దరినీ దూరంగా ఉంచేసరికి, అణిర్వేకుడు కొంచెం బలహీన పడినాడు! మీరు చదివిన మొదటి గ్రంథములో మీ మూల పురుషుడు ఏమని వర్ణించాడో గుర్తుకు తెచ్చుకో! దేహము నిండా పెక్కు గాయములతో కొన ఊపిరితో ఉన్న ఒక రాజనాగము కనిపించెను అని అన్నాడు కదా? ఇప్పుడు చిత్రములో మహనీయులని పరికించుము! విశ్వంభరుడు వేస్తున్న భస్మమే ఆనాడు అణిర్వేకుని వంటిమీద గాయాలనూ, ఈనాడు మహనీయులు ముగ్గురినీ అశక్తులనూ చేస్తోంది! పైగా ప్రసత్యా ప్రముఖిలు ఇద్దరూ కూడా ఆ భస్మము తాకినందువలనే మరణించారు!” అని విడమరచి చెప్పింది!

నేను వెంటనే “ఇప్పుడేంటి దేవీ? ఆ భస్మము మాకు తగలకూడదు అంతే కదా?” అని అనుకుంటూ, నేను కళ్లు మూసుకుని ఓ మంత్రం చదవగానే, అక్కడ అంతిమ యాత్రలో ఉన్న అందరూ ఇంక్లూడింగ్ మణత్త శవం మీద ఒక్కసారిగా భయంకరమైన వర్షం కురిసింది! అందరూ అక్కడ ఉలిక్కిపడుతూ ఉంటే, నేను వాళ్లకి అడ్డం పడుతూ, “అందరూ వంటిమీద నూలు పోగు లేకుండా బట్టలు విప్పేయ్యండి! వాటర్ మొత్తాన్ని ఒక్క చిన్న సూది మొనంత ప్లేస్ కూడా పొడిగా లేకుండా శరీరం మొత్తానికి అప్లై చేసుకోండి! కొత్త శక్తి ఫైటింగుకి రాబోతోంది! ఆ ఫైటింగులో బూడిద జల్లుతాడు వాడు! ఆ బూడిద తాకినందువల్లే అణిర్వేకుడూ, ప్రసత్యా ప్రముఖీ ముగ్గురూ మరణించారు అంట! బీ కేర్ఫుల్!” అని టెలీపతీ బ్రాడ్కాస్టులో వార్ణింగ్ ఇచ్చేసరికి, ఎందుకూ ఏమిటీ అని రెండో సారి అడగకుండా అక్కడున్న విన్నూ అందరినీ డైరెక్టు చేస్తుండగా అందరూ నంగా పుంగా అయిపోయి, కొంచెం కూడా గ్యాప్ లేకుండా నేల మీద మడుగులా ఫార్మ్ అయిన నీళ్లల్లో మునిగి తేలుతూ, చేతులతో అప్లై చేసుకోసాగారు! పారూ “ఛస్! ఎప్పుడూ నీళ్లేనా? ఇంకేదైనా వెరైటీగా ఉండే బావుండేది!” అనంటూ ఉంటే, అక్కడున్న నా శరీరాన్ని నీటితో తడుపుకుంటున్న నేను “ఓ పని చేద్దామా? ఆయిల్ బాత్ చేద్దామా? ఎవడో వచ్చి బూడిద జల్లి మనల్ని చంపాల్సిన పని లేకుండా, మీ పూకుల్లో ఉన్న వేడికే ఆయిల్ మీద మంటలు పుట్టి బూడిదయ్యి కూర్చుంటాము అందరమూ!” అనంటూ దాన్ని విసుక్కుంటూ ఉంటే, అది నన్ను వెక్కిరిస్తూ “నేననేదీ అదే! మా పూకుల్లో ఉన్న వేడికి ఈ తడి చిటికెలో ఇంకిపోతుంది! అప్పుడెలా?” అని అనంటూ అసలు సమస్యని పాయింటౌట్ చెసింది! అది చెప్పింది నిజమే అంటూ అందరూ శరీరాలు చెక్ చేసుకుంటూ ఉంటే, అప్పటికే చాలామంది బాడీస్ డ్రై అయ్యిపోయాయి!

దాన్ని చూస్తూనే నా బుర్రలో ఇంకో వైల్డ్ థాట్ వచ్చింది! ఆయిల్ రాసుకుంటే నిప్పు వల్ల ప్రమాదం! అదే వాటర్తో తడుపుకుంటే ఊరికే పొడిబారిపోతారు! అదే షాంపూ చేస్తే? అదే సోప్ వాటర్! నురగ! ఆ బబుల్స్ వెంటనే పోవు కదా? అనుకుంటూ అందరి చేతులలోనూ సోప్స్ సృష్టించా! అందరూ సబ్బుల కేసి వింతగా చూస్తూ ఉంటే, “ఏం చేస్తారో తెలియదు! తల నుంచి అరి కాళ్ల దాకా అందరూ సోప్ ఫోంలో కవరై ఉండాలి!” అనంటూ ఆర్డర్ వేసేసరికి, సబ్బులతో వళ్లు రుద్దుకోసాగారు! ఈలోపు వీడియోలో ఉన్న మహనీయులని హింసించడం పూర్తి అయ్యింది అనుకుంటా, విశ్వంభరుడు తన మంత్ర దండం తీసుకుని వెనక్కి తిరుగుతూ ఉంటే, ఇక్కడున్న నేను టెలీపతీలో “అనూ-స్వానీ-పుష్పా ముగ్గురూ మాయం అయిపోండే! లల్లీ-విన్నూ ఇద్దరూ ఇచ్చాదర్శన శక్తిని వాడండి!” అనంటూ వార్ణింగ్ ఇస్తూ, స్వామీ! ఇప్పుడు నేనేమి చెయ్యాలి? అనంటూ తక్షకులవారిని ప్రశ్నించా! ఆయన నా వైపు కొంటెగా నవ్వుతూ, “నేను చెప్పింది ఏంటీ? నువ్వు చేసింది ఏంటీ? యుక్తి అంటే ఇట్లానా?” అనంటూ నన్ను వెక్కిరించేసరికి, “స్వామీ! కొంచెం మీ ఆటలు ఆపుతారా? అస్సలే నా బుర్ర పనిచెయ్యట్లేదు?” అనంటూ ఆయనతో వాదులాటకి దిగుతూ ఉంటే, వినయ వెనకాల నుంచి, “విన్నూ! సబ్బు నురగ రాసుకుని వాడి కళ్లలో పడితే, వాడిగురించి మనకి పూర్తిగా తెలిసిపోయిందని వాడు జాగ్రత్త పడతాడు! అప్పుడు వాడు మనకి తెలియని శక్తి వాడితే మనకే ప్రమాదము! సబ్బు నురగ మనకి పనికి రాదు!” అనంటూ హింటు ఇచ్చేసరికి, ఛట్మంటూ నా బుర్రకి పట్టిన బూజు మొత్తం వదిలిపోయింది! వినూ చెప్పిన దాన్నే నేనక్కడికి బ్రాడ్కాస్ట్ చేస్తూ, “ప్లాన్స్ చేంజ్! అందరూ బట్టలేసేసుకోండి!” అనంటూ వార్ణింగ్ ఇచ్చి, నేనిక్కడ వాడెప్పుడు దిగబడతాడా? అని వెయిట్ చేస్తూ నుంచున్నా!

నా ఆలోచన ఏంటా? అని ఇక్కడున్న అందరూ నా వైపు టెన్షన్ గా చూస్తూ నుంచుని ఉన్నారు! నేను విశ్వంభరుడి కోసం వెయిటింగ్! వాడు అక్కడ మహనీయులని వదిలిపెట్టి, అంతిమ యాత్రలో ఉన్న వాళ్ల దగ్గర ప్రత్యక్షమవ్వగానే, “దేవీ! ఇంద్రాణీ! ఇద్దరూ వెళ్లి మహనీయులని విడిపించెయ్యండి! వాళ్ల లొకేషన్ మీకు తెలిసినదే! మనం ఫస్ట్ టైం కలుసుకున్న సంపెంగ పొద దగ్గర!” అనంటూ వాళ్లని తోలేసి, విశ్వంభరుడు బూడిద కోసం ఎప్పుడు తన జోలె తెరుస్తాడా అని వెయిట్ చేస్తూ ఉన్నా! వాడక్కడ అందరివైపూ చూస్తూ వికటాట్టహాసం చేస్తూ, “ఓహ్ మీరేనా? ఎక్కడ! ఆ తుచ్ఛ అణిర్వేకుడి పునర్జన్మ ఎక్కడ? ఎక్కడున్నారు వాళ్లు!” అనంటూ అందరినీ భయపెడుతూ మాయలు మొదలెట్టాడు! నేను మా ఛానల్లో లతీ-శంతనూ ఇద్దరితోనూ “మీరు పరలోకకాంతలు అని వాడికి తెలుసు! మీరు మీ శక్తులతో వాడిని ఎదుర్కోండి! ఏయ్ పారూ, సులోచనీ! నువ్వూ నీ మంత్రాలు చదువుతూ వాడిని ఎదుర్కోవే! ఎట్లా అయినా రెచ్చగొట్టి వాడు మీ మీద ఆ బూడిద జల్లేట్టు చెయ్యలి మీరు!” అనంటూ వాళ్లకి వార్ణింగ్ ఇచ్చి, వాడెప్పుడు బెండవ్వుతాడా అని వెయిట్ చెయ్యసాగాను! ఈలోపు నా పక్కనే నుంచుని ఉన్న ఇద్దరు లల్లీలతో నేను టెలీపతీలో “వాడిని అటాక్ చెయ్యమని నీ నల్ల పిల్లులకి ఆర్డర్ వెయ్యవే లల్లీ!” అని అన్నా! అది తలడ్డంగా ఊపుతూ, “నో వే! వాటి ప్రాణాలు నేను రిస్కులో పెట్టను!” అనంటూ అడ్డం తిరిగేసరికి, నాకు చేసేది ఏమీ లేక, నేను దూరంగా నుంచుని మా వైపే ఆతృతతో చూస్తూ ఉన్న నా గజరాజులు ఇద్దరినీ వాడిని అటాక్ చెయ్యమని చెప్పాను! అవి భూమి దద్దరిల్లేలా చప్పుళ్లు చేస్తూ విశ్వంభరకేతుని అటాక్ చెయ్యడానికి వెళ్తూ ఉంటే వాడు వాటి మీద తన మాయ ప్రదర్శించడానికి ఒక్క క్షణం తల తిప్పాడు!

అది చాలు నాకు! నేను స్పీడుగా వాడి దగ్గరకి ఉరుకుతూ వెళ్లి వాడి మీద జస్ట్ ఓ షాక్ వేవ్ అప్ప్లై చేశా! కుంగ్ ఫూలో షాక్ వేవ్స్ షాట్ కూడా ఉంటుంది లెండి! ఒక దగ్గర నుంచుని వేగంగా చెయ్యిని మూవ్ చేస్తే, మన చెయ్యి గాలిని కోసుకుంటూ కిందకి దిగి, గాల్లో ఓ రిపిల్ ఎఫెక్ట్ క్రియేట్ చేస్తుంది! ఆ రిపుల్ ఎఫెక్ట్ వల్ల మనకి చాలా దూరంలో ఉన్న క్యాండిల్స్ కూడా ఆరిపోతాయి! నేను ఇప్పుడు ఆ షాట్ ఏ వాడా! కాదాంటే ఇక్కడ క్యాండిల్స్ బదులు విశ్వంభరుడు ఉన్నాడు! ఏనుగుల మీద దృష్టి కేంద్రీకృతం చేసి వాటి మైండులో గబ్బు లేపడానికి ట్రై చేస్తున్న ఏమరుపాటుగా ఉన్న వాడిని, ఆ రిపుల్ ఎఫెక్ట్ బలంగా తాకి, ఒక్కసారిగా తూలాడు! అంతే భుజానికి వెళ్లాడదీసుకున్న జోలె తాడు కిందకి జారి వాడి జోలె ఓపెన్ అయ్యింది! వెంటనే నేను వర్షాని సృష్టించా! కుండపోత వర్షం! ఎంత వర్షం అంటే, ఓ క్లౌడ్ బరస్ట్ అయ్యిందా అన్నంత! కన్ను మూసి కన్ను తెరిచేలోపల, వాడి జోలెలో ఉన్న భస్మం ఆ వాన నీటిలో తడిసిపోయింది! అదిప్పుడు పౌడర్ రూపంలో లేదు! ఒక పేస్ట్ రూపంలో ఉంది! దాన్ని వాడు మా మీదకి విసిరినా తప్పించుకోవడానికి మాకు టైం ఉంటది! వాడి ప్రైమరీ వెపన్ డిసేబుల్ అయ్యిందీ అని కన్ఫర్మ్ చేసుకున్న వెంటనే, నేను వాడి మీద నా శక్తులు వాడడం మొదలెట్టాను! అక్కడ వాడికి కనపడకుండా వాడి చేతికి అందుబాటులో ఉన్న నేనే కాదు! ఇక్కడ నాగరాజూ-తక్షక మహానాగమూ ఆతృతగా చూస్తున్న నేను కూడా! ఇద్దరమూ “లల్లీ! నువ్వు సైడవ్వవే!” అనంటూ దానికి ఆర్డర్ వేసి, పారూ పక్కకి వెళ్లి నుంచుని, అది ప్రయోగం చేసినట్టుగా నేను నా శక్తులని ఒక్కోటీ వాడిమీదకి వదలడం మొదలెట్టా! మొదటి నాలుగు శక్తులనూ వాడు అవలీలగా ఎదుర్కొని తిప్పికొట్టాడు! ఇంక అయిదో శక్తి నుంచీ సీరియస్ పవర్స్ వాడసాగాను! ఈలోపు ఒక లల్లీ వాడిని అలసటకి గురి చెయ్యాలనే నేను లాంగ్ గేం ఆడుతున్నా అని అర్థం చేసుకుని, సులోచని ముందరకి వెళ్లి తనకి తగలకుండా నుంచుని, తనూ శక్తులు ప్రయోగించడం మొదలెట్టింది!

ఎప్పుడైతే సులోచనీ, పారూల వైపు నుంచి వాడి మీదకి అటాక్ మొదలయ్యిందో, వాడు ఏనుగుల మీద నుంచి దృష్టి వాళ్ల మీదకి మరల్చి వాళ్ల బ్రెయిన్స్ మానిప్యులేట్ చెయ్యడానికి ట్రై చెయ్యసాగాడు! అదీ ఫెయిలయ్యింది! ఎందుకంటే వాళ్ల ముందర మేము నుంచున్నాము! మేము ఆల్రెడీ ఆ అటాక్ కోసం ప్రిపేర్ అయ్యి ఉన్నాముగా! వాడి పవర్స్ మమ్మల్ని తాకగానే ఫెయిలవ్వసాగాయి! వాడింక కోపంతో గతితప్పుతూ, సంచీలో చెయ్యి పెట్టాక కానీ వాడికి మ్యాటర్ అర్థం కాలేదు! చేతికి ఓ పేస్ట్ తగిలేసరికి, పట్టరాని కోపంతో ఊగిపోతూ వాడు ఆకాశం వైపు చూసేసరికి, కనీసం చిన్న మబ్బు తునక కూడా వాడికి కనిపించలేదు! కానీ కుంభవృష్టి వాన పడుతూ ఉండేసరికి, అది పారూ-సులోచనుల ప్రయోగమే అనుకుంటూ వాడింక ఫిజికల్ ఫైటింగులోకి దిగుతూ, ఓ చెట్టుని విరిచి పారూ మీదకి విసిరేశాడు! అదింకా గాల్లో ఉండగానే, అప్పటికి అక్కడకి వచ్చిన నా ఏనుగులు దాన్ని గాల్లోనే క్యాచ్ చేసి వాడి మీదకి విసిరేశాయి! ఆ చెట్టు వాడికి ఎంత బలంగా తాకిందీ అంటే, వాడి భుజానికి ఉన్న జోలె ఎగిరి నేల మీద పడుతూ, వాడు ఓ పదడుగుల దూరం దొర్లుకుంటూ వెళ్లి పడ్డాడు! మళ్లా ఆ గ్యాప్ చాలు కదా నాకు! నేనో మంత్రం పఠించగానే, జోలె పూర్తిగా డ్రై అయిపోయింది! అంత కుంభవృష్టి వానలోనూ అది తడవను కూడా తడవట్లేదు! నేను నా వంటిమీదున్న కండువాని చేతికి గ్లొవ్ లా చుట్టుకుని, డ్రై అయ్యిన జోలె మీదో హ్యామర్ బ్లో ఇచ్చేసరికి, సంచీ లోపల డ్రై కేక్ లా ఉన్న ఆ భస్మం మళ్లీ పిండి పిండి అయ్యిపోయింది! ఇదంతా నా వెనకాలున్న మా గ్యాంగ్ మొత్తానికీ, చెరువు దగ్గరున్న రెండో నాకూ, నాగరాజు గారికీ, తక్షక మహా నాగానికీ మాత్రమే కనిపిస్తోంది! వాడికి మాత్రం జోలె తడుస్తున్నట్టే కనిపిస్తోంది! అది లల్లీ చేసిన సమ్మోహన మాయ! ఎట్లాగూ నేనూ లల్లీ వాడికి కనిపించము! అనూ-స్వానీ-పుష్పలను సైడ్ అయ్యిపొమ్మని ముందరే చెప్పాను! ఇంక ఇబ్బంది ఏంటీ?

నేను నా పక్కనే నుంచుని వాడి నెక్స్ట్ మూవ్ కోసం ఎదురు చూస్తున్న ఏనుగుల్లో ఒక ఏనుగుతో కాలిని గాల్లో ఫుట్బాల్ తన్నినట్టు తన్న మని చెప్పా! అది అట్లానే చేస్తుండగా, నేను వాడి జోలె మీద ఒక కరాటే కిక్ ఇచ్చేసరికి, వాడు ఏం జరిగిందో అర్థం చేసుకునే లోపల ఆ జోలె ఎగిరి వాడి మీద పడుతూ ఆ భస్మం మొత్తం వాడి మీద పడింది! అంతే భస్మాసురుడి మల్లే వాడి భస్మం వాడే వాడిని ఇంజ్యూర్ చెయ్యగలిగాను! శరీరం మొత్తం బొబ్బలెక్కిపోతుండగా వాడు నేల మీద బాధ తట్టుకోలేక పొర్లుతూ ఉంటే, అప్పుడు నేను పారూకి సైగ చేసా! నా కంటి సైగ అర్థం చేసుకుని సుమత్త దగ్గరున్న శాతకర్ణి ఖడ్గాన్ని నా మీదకి విసిరేసింది! నేల మీద దొర్లుతున్న వాడి కంటికి మాత్రం పారూ ఆ ఖడ్గాన్ని వాడి మీదకి విసిరిందీ అన్నట్టు ఉంది సీన్! నేను గాల్లోకి ఎగురుతూ ఆ ఖడ్గాన్ని చేత బూని, శాతకర్ణి చక్రవర్తిని తలుచుకుంటూ ఖడ్గాన్ని గురి చూసి విశ్వంభరుడి మీదకి విసిరాను! అంతే! శాతకర్ణి ఖడ్గం తన పని తాను పూర్తి చేసింది! అది వేగంగా వెళ్లి ఖడ్గానికి వ్యతిరేకంగా ఏదో మంత్ర ప్రయోగం చెయ్యబోతున్న వాడి తలని పూర్తిగా నరికేసి, ఎంత వేగంతో వెళ్లిందో అంతే వేగంతో వచ్చి నా చేతిలో ఇమిడిపోతుండగా, అప్పుడు ఉపసం హరించుకున్నా నా ఇచ్ఛాదృశ్యపు శక్తిని! శాతకర్ణి ఖడ్గపు ప్రహారంతో తెగి నేల మీద పడి పట్టరాని ఆశ్చర్యంతో పారూ వైపు చూస్తున్న వాడి కళ్ళ ముందర నేను కనిపిస్తూ, “నేనేరా గూట్లే! నువ్వడిగిన అణిర్వేకుడి పునర్జన్మని! ఆ జన్మలో అంటే నాకు దూకుడెక్కువ! ఇప్పుడు ఆ సర్వేశ్వరుడు కొంచెం బుర్రలో గుజ్జు కూడా పెట్టాడు! అందుకే నువ్వీసారి మట్టిలో కలిసిపోతున్నావు!” అంటూ, నోరు తెరిచి నా మీద ఏదో మంత్ర ప్రయోగం చెయ్యబోతున్న వాడి నోటిలో ఖడ్గంతో ఇంకో పోటు పొడిచేసరికి, వాడి నోట్లోని నాలిక కట్టయ్యి భస్మం వల్ల పూర్తిగా బొబ్బలెక్కిపోయిన వాడి మొండెం మీద పడి అదీ భగ్గుమంటూ కాలుతుండగా వాడి ప్రాణాలు అనంత వాయువుల్లో కలిసిపోయాయి!

అక్కడ నా ఫైటింగ్ స్కిల్స్ కి రిఫరీలుగా ఉన్న నాగరాజులుంగారూ, తక్షక మహానాగమూ అక్కడున్న నన్ను “శభాష్!” అని మెచ్చుకుంటూండగా, నేను బర్రె దాన్ని తలుచుకోగానే, అది నా ముందర ప్రత్యక్షమయ్యి, నా మీద కోపంతో ఊగిపోతూ, వాడి మొండెం చుట్టూ తిరుగుతూ ఉన్న విశ్వంభరుడి ఆత్మని అది కలెక్ట్ చేసుకుంటుండగా, నోట్లో పొడవడం వల్ల, ఇంకా శాతకర్ణి ఖడ్గం చివరే వేళ్లాడుతూ ఉన్న విశ్వంభరుడి తలను జుట్టు పట్టుకుని పీకి కింద పడేస్తూ, “భాస్వరం వేస్తే ఎండ వేడికి భగ్గుమని మసైపోతుందీ శరీరం!” అనంటూ నాకో ఉచిత సలహా ఇస్తూ లటక్కున అది ఆత్మల లోయ వైపు మాయం అయిపోయింది! టెలీపతీలో “విన్నూ-లల్లీ అంతిమ యాత్ర తిరిగి మొదలెట్టండి!” అనంటూ వాళ్ళని అదిలిస్తూండగా, దేవీ-ఇంద్రాణీ ఇద్దరూ ముగ్గురు మహనీయులని పొదవి పట్టుకుని తీసుకొచ్చారు! తక్షక నాగాన్ని చూస్తూనే, మహనీయులు ముగ్గురూ తక్షకులవారికి నమస్కరిస్తూ “స్వామీ! బాలకుడు సిద్ధమేనా?” అని అడిగారు! ఆయన సమాధానంగా “ఇంచు మించు! ఇంక ఒకటో రెండో సమ్మెట దెబ్బలు పడితే, తాను పట్టుకుని తిరిగే శాతకర్ణీ ఖడ్గం ఆంత ఖటినంగా తయారయ్యిపోతాడు!” అనంటూ సమాధానమిస్తూ, నాగరాజుకి సైగ చేసేసరికి, ఓ మాయా రధం ఏర్పాటు చేశారు ఆయన! ముందర తక్షకుల వారూ, తర్వాత నాగరాజూ, ఆ తర్వాత ముగ్గురు మహనీయులూ ఎక్కగానే, ఆ మాయా రథం మాయమైపోయి నాగలోకం వైపు దూసుకుపోయింది! గొప్ప వాళ్లందరూ వెళ్లీ వెళ్లంగానే, వినయ లేచి పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి నన్ను గట్టిగా వాటేసుకుంటూ, భోరున ఏడవడం మొదలెట్టింది! మరి ఏడవదా? మామూలు మొగుడినా? తన గర్భంలో 5 మందిని పుట్టించబోతున్నాను మరి! తనని ఓదారుస్తూ ఉండగా ఇంతలో…
​