Chapter 20
சரவணன் மிகவும் கோபமடைந்தான். அந்த அயோக்கியன் பிரபு தான் சொன்னதை விட ஒரு நாள் முன்னதாகவே திரும்பி வந்திருக்கான். அப்படி இருந்தால் கூட அது மட்டும் ஒரு பிரச்சினை அல்ல. இதை அவன் தானக்கு தெரிவிக்கவில்லை என்பது கூட தானக்கு ஒரு பிரச்சினை அல்ல. இருப்பினும், அந்த ஒழுக்கம் கெட்டவன் தனது மனைவியுடன், அந்த வாய்ப்பைப் பயன்படுத்தி, மீண்டும் உடலுறவு கொண்டுருப்பான் என்று தான் கடுமையாக சந்தேகப்பதில் உண்மை அநேகமாக இருக்கும் என்பது தான் பிரச்சனை. பிரபு தன் மனைவியை அனுபவித்தது ஒன்றும் புதிதல்ல என்று சரவணனுக்கு தெரியும் ஆனாலும் முன்புக்கும் இப்போதைக்கும் வித்யாசம் இருக்கு.
இதற்கு உறுதியான ஆதாரம் தன்னிடம் இல்லை என்றாலும், சரவணன் தன் சந்தேகங்களில் தவறில்லை என்று உறுதியாக நம்பினான். நண்பரின் மனைவியை அவன் இச்சைக்காக கற்பிழக்க செய்து அனுபவித்து அதன் மூலம் அந்த நண்பனுக்கு நம்பிக்கைத் துரோகம் செய்வதில் எந்தவிதமான தயக்கமும் இல்லாத ஒருவனிடம் வேறு எந்தவிதமான நடத்தையை எதிர்பார்க்க முடியும். நேற்று வீடு திரும்பிய பின்பு மீராவின் நடத்தைதான் அவனது சந்தேகத்தைத் தூண்டியது. அவள் சாதாரணமாக நடந்து கொள்ள முயன்றாலும், அவள் அவன் முகத்தைப் பார்த்து சரியாகப் பேச முடியவில்லை. மறுபடியும் தனது முன்னாள் காதலன் திடீரென இங்கு வந்துவிட்டதால் அவளுக்கு மன அழுத்தமாக இருக்கு என்று அவன் அதை முதலில் பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. அவன் அதைப் பற்றி அதிகம் சிந்திக்கவும் இல்லை.
டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்த சோபாவில் சரவணன் அமர்ந்திருந்தபோது, அவன் எப்பதும் போல சோபாவில் கையை வைத்திருந்தான் . இருக்கையின் பகுதிக்கும் சோபாவின் பின்புறத்திற்கும் இணைக்கும் இடத்தின் இடையில் விரல்களைத் தள்ளி வைத்து உட்காரும் பழக்கம் சரவணனுக்கு இருந்தது. அப்போதுதான் அவனது விரல்கள் இடுக்கில் ஏதோ இருப்பதை உணர்ந்தன. அப்போதும் அவன் அதற்கு அதிக கவனம் கொடுக்கவில்லை, டிவியில் நிகழ்ச்சியில் தான் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்தி வந்தான். அவனது விரல் அதன் மேல் மீண்டும் படும் போது தான், என்ன அப்படி அங்கே இருக்கு என்று அவன் அது சிக்கி இருக்கும் இடத்திலிருந்து விரலால் தோண்டி எடுத்தான்.
நசுக்கப்பட்ட ஜாதிமல்லியின் மொட்டு அது என்று கண்டதும் அவன் அதிர்ச்சியடைந்தான். மீரா கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக ஜாதிமல்லியை வாங்குவதை நிறுத்திவிட்டாள். அது அங்கே இருபதுக்கு வாய்ப்பில்லை.. என்றாலன்றி .. என்றாலன்றி. ஆம், குறைந்த வாழ்க்கை இங்கு வந்திருக்க வேண்டும். மீரா அவருடன் சாதாரணமாக பேசுவதில் ஏன் சிரமப்பட்டார் என்பதை இப்போது அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. குற்ற உணர்ச்சி அவளைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும். ஆயினும், பிரபுவை தனியாக சந்தித்த முதல் சந்தர்ப்பதிலையே மீரா தன்னை மீண்டும் முகிலு மனதோடு அவனுக்கு கொடுத்தது வேதனையாக இருந்தது. இப்போது இன்னொரு விஷயமும் அவன் மனதில் தோன்றியது. அவனது படுக்கையில் புதிய படுக்கை விரிப்பு மாற்றி இருந்தன. அதாவது, பிரபு தனது மனைவியுடன் தனது படுக்கையில் எப்போதும் உடலுறவு கொள்ள கூடாது என்று அவன் நேரடியாக தடை விதித்திருந்தாலும், பிரபு தனது எச்சரிக்கைகள் அனைத்தையும் புறக்கணித்து, அங்கு மீராவைப் புரட்டி எடுத்து ஓழ்த்திருக்கான்.
ஆமாம், இதைப் பற்றி இன்னும் ஏன் உறு விழிப்பாக சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் ஆசை தீர ஓழ்திருக்கர்கள். அதை வேறு எந்த நல்ல விதத்திலும் சொல்ல முடியாது. அவனது சொந்த வீட்டில், அவனது சொந்த படுக்கையில் காம வெறியில் விலங்குகளைப் போல அவர்கள் புணர்ந்து மகிழ்ந்திருக்கர்கள். எந்தவொரு மனிதனின் பொறுமையையும் இறுதியில் உடைக்கும் ஒரு எல்லை உண்டு. அது இப்போது சரவணனுக்கு நடந்துவிட்டது. இனி அவன் பிரபுவுடன் கண்ணியமாக நடந்து கொள்ள முயற்சிக்கப் போவதில்லை. பொறுமையை இழந்தால் அவன் சுயரூபம் என்னவென்று பிரபுவுக்கு தெரியப்போகுது. மீராவின் பங்கும் இந்த துரோகத்தில் இருந்தும் அவனால் இன்னும் அவளை சபிக்க முடியவில்லை. அவனை பொருத்தவரை அவள் ஒரு ஒழுக்கவரம்பற்ற காமுகனின் மோசமான சாதுர்ய செயலுக்கு இரை ஆகிவிட்டாள். பிரபு அவள் தனிமையை பயன்படுத்தி, அவள் மன ஏக்கத்தை அவன் லாபத்துக்கு உபகயித்து, அவளை தப்பு செய்ய தூண்டிவிட இல்லாவிட்டால், அவள் ஒருவரின் மனைவி என்ற கட்டுப்பாட்டில் இருந்து தானாக விலகிச் செல்வதைபற்றி நினைத்திருக்க கூட மாட்டாள்.
சரவணன் பிரபுவின் வீட்டிற்கு தொலைபேசியில் அழைத்து, பிரபு சென்னையில் இருந்து எப்போது திரும்பி வருவான் என்று எதிர்பார்க்க படுத்து என்று சாதாரணமாக கேட்பது போல பிரபுவின் தாயிடம் கேட்டான்.
பிரபுவின் தாயார் பதற்றமடைந்தார். பிரபு மற்றும் அவனது (சரவணனின்) குடும்பத்தின் விஷயங்கள் பொருத்தவரை அவளுக்கு எப்போதும் பீதி எட்டப்படும்.
"அவன் இன்று மதியும் திரும்பி வந்தான், ஏன்,என்ன விஷயம், எதுவும் பிரச்சனையா?"
சரவணன் அவள் குரலில் இருந்த பயத்தை உணர முடிந்தது.
"ஒன்னும் இல்ல அம்மா, நான் சும்மா தான் கேட்டேன். அவன் தந்தை இறுதிச் சடங்கு முடிந்ததில் இருந்து நான் அவனைப் பார்க்கவில்லை, அதனால்தான், "சரவணன் அந்த தாயின் ஐயப்பாடு அகற்றுகிற வகையில் பேசினான்.
பிரபுவின் தாய் கொஞ்சம் சமாதானம் அடைந்தாள். "அப்படியா பா, அவனை கூப்பிடுட்டும்மா?"
"இல்ல மா, எனக்கு இப்போ கொஞ்சம் வேலை இருக்கு நான் அவனிடம் நாளைக்கு பேசுறேன்."
மீரா சமையல் அறையில் மும்முரமாக வேளையில் இருந்ததால் சரவணன் மெதுவாக போனில் பேசியது தெரியாது. போனை வைத்தபிறகு சரவணன் யோசித்தான். உறுதி ஆகிவிட்டது. பிரபு சொன்ன நேரத்துக்கு முன்பே திரும்பி வந்துட்டான், அதுவும் வந்தவுடன் நேராக என் வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். பிரபு தனது சொந்த மனைவியையும் குழந்தையையும் பார்ப்பதை விட அவன் மனைவியைப் பார்ப்பதில் அதிக ஆர்வம் கொண்டிருந்தான். மீரா மீதான அவனது காமம் இந்த அளவுக்கு வலுவானது. அதுவும் என் மனைவி அவனுக்கு தன்னை கொடுத்துவிடுவாள் என்று என்ன நம்பிக்கை இருந்தால் பிரபு வரும் போது மீராவுக்கு ஜாதிமல்லிசாரம் வாங்கி வந்திருப்பான் என்று வருத்தப்பட்டான் சரவணன். மீராவும் அவனை ஏமாற்றவில்லை, என்ன விளக்கம் அல்லது சமாதானம் சொன்னான்னோ, அப்போதே அவன் இச்சைக்கு இணங்கிவிட்டாள்.
அவனது வீட்டில் கிடைத்த தனிமையில், அவர்கள் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக அவர்கள் ஏங்கிக்கொண்டிருந்த எல்லாவிதமான இன்ப உரசலும் செய்திருக்க வேண்டும். அவன் அவள் உதடுகள், அவளது மார்பகங்கள், அவளது புண்டையை ருசிக்க விரும்பியிருப்பான், அதை செய்து இருப்பான். அவளும் அவனது ஆண்மையை அவள் மிருதுவான இதழ்கள் உறிஞ்சுவதை விரும்பியிருப்பான், அதை அவள் செய்யாமல் விட்டிருக்க மாட்டான். அவள் அதை உடனடியாக செய்திருப்பாள், இது வரை அவனுக்கு மறுக்கப்பட்டதை அவனுக்கு செய்திருப்பாள் என்று மனம் குமுறினான் சரவணன். சோபாவில் ஜாதிமல்லி இருந்திருந்தால், படுக்கை விரிப்புகள் மாற்றப்பட்டிருந்தால் அந்த இரு இடங்களிலும் அவர்கள் உடல் பசி தீர்த்திருக்க வேண்டும். இரண்டு முறை மட்டும் தான் அவர்கள் புணர்ந்திருக்கிறார்களா? பிரபு தனது வீட்டுக்கு முன்பு நிறைய தடவை வந்திருந்த பொது, அவர்கள் நிச்சயமாக என் வீடு முழுவதும் நிர்வாண காம ஆட்டம் ஆடிருக்க வேண்டும். இன்றும் அது நடந்ததா? அவனது வீட்டில், பிரபுவும் மீராவும் நிர்வாணமாக ஒன்றாக உல்லாசமாக இருந்தா அதே இடங்களுக்குச் செல்வதில் நிலைக்கு பொது அவனுக்கு வெறுப்பு வந்தது.
இந்த வேதனையான எண்ணங்களை நினைத்து ஏன் என்னை சித்திரவதை செய்துகொள்கிறேன் என்று வேம்பினன் சரவணன். மனதில் இருந்து அந்த எண்ணங்களை விரட்ட விரும்புவதைப் போல சரவணன் தன் தலையை வேகமாக குலுக்கினான். இன்னும் விட்டுவிட கூடாது, அதற்கு ஒரு முடிவுகட்ட முடிவெடுத்தான். அடுத்த நாள் காலையில் சரவணன் சாதாரணமாக பிரபுவின் வீட்டிற்கு அழைத்து அவனுடன் பேசச் நினைத்தான். பிரபு தான் போனை எடுத்தான். பிரபு வீட்டில் இருந்தான். அவன் இன்னும் என் வீட்டிற்கு செல்லவில்லை என்று சரவணன் நினைத்தான்.
“நீ மீண்டும் பழைய கோவிலுக்கு வர முடியுமா” என்று பிரபுவிடம் சரவணன் கேட்டான்.
"ஏன், நாம விவாதித்த விஷயங்களைப் பற்றி நான் உன் மனைவியுடன் பேசப் போகிறேன், அதற்க்கு முன்பு ஏன் மீண்டும் சந்திக்க வேண்டும்."
சரவணன் உள்ளுக்குள் கோபத்தில் கொதித்து கொண்டு இருந்தாலும் அவன் தன் தொனியைக் சாதாரணமாக வைத்திருந்தான்.
"இல்லை, நான் இன்னும் சில விஷயங்களை சொல்ல விரும்புகிறேன், அரை மணி நேரத்தில் அங்கு வந்திடு."
பதிலளிக்க சரவணன் பிரபுவுக்கு நேரம் கொடுக்கவில்லை. உடனே தொலைபேசியை துண்டித்தான். அவர்கள் பழைய கோவிலில் சந்தித்தனர். இந்த முறை சரவணன் முன்பு அங்கு வந்து பிரபு வருவதும் காத்திருந்தான். அவர்கள் பழைய கோயில் மண்டபத்திற்கு வெளியே சந்தித்தனர்.
பிரபு இதை முற்றிலும் எதிர்பார்க்கவில்லை, வாய்வடைந்து போனான். அவன் வாய் திறப்பதற்கு முன்பு சரவணன் மீண்டும் ஒரு முறை பேசினான். அவனது குரல் மெதுவாக அனால் உள்ளுக்குள் பயம் எழுப்புக் வகையில் இருந்தது.
"நேற்று மீராவைப் ஓத்தியா?" அடுத்த கேள்வி வந்தது.
பிரபு திகைத்து போனான். சரவணன் எப்படி கண்டுபிடித்தான். பிரபுவின் முகத்தில் இருந்த தோற்றம் சரவணனுக்குத் தேவையான எல்லா பதில்களையும் கொடுத்தது. திடீரென்று, எச்சரிக்கை இல்லாமல் சரவணன் வேகமாக அவன் கையை வீசி பிரபுவை முகத்தில் குத்தினான்.
அடியின் சக்தியால் பிரபு சுருண்டு கீழே விழுந்தான். பிரபு மேலே பார்த்தான், பீதியுடன் இருந்தது அவன் முகம். இந்த அவளுக்கு கோபத்தை அவன் இதற்கு முன்பு சரவணன் இடம் பார்த்ததில்லை. எப்போதும் சாதுவாக இருந்த சரவணன். பிரபு உணரவில்லை, ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒரு முறிவு புள்ளி இருந்தது.
பிரபு சரவணனை விட சைசில் பெரியவன் (ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட வழிகளில்), ஆனால் சரவணனின் முகத்தில் உள்ள நியாயமாக கோபத்தைப் பார்த்தபோது, தான் இந்த நேரத்தில் சரவணனுக்கு எதிரே ஈடுட்டு கொடுக்க முடியாது என்று பிரபு உணர்ந்தான். இதற்கு முன்னர் அவன் சந்திக்காத சரவணனின் ஒரு அம்சம் இது. சரவணன் எப்போதுமே மிகவும் லேசான நடத்தை கொண்டவன். சரவணனுக்குள் ஒரு உறுதியான வலிமை கொண்டிருப்பதை அவன் அறிந்திருந்தான், ஆனால் அவன் எப்போதுமே தனது தந்தை தோல்வியுற்ற இடத்தில் வெற்றிபெற வேண்டும் என்பதுக்காகவே மட்டும் இந்த மனஉறுதி இருப்பதாக நினைத்தான். மற்ற விஷயங்களில் அப்படி இல்லை என்று எண்ணினான். அது எவ்வளவு பெரிய தவறு. உண்மையில் சரவணன் தான் அவன் கரக்ட்டர் பற்றி இவ்வளவு பெரிய தவறான எண்ணம் ஏற்படுத்த காரணமாக இருந்தான். இதே தவறை வேறு எவரும் கூட எளிதாக செய்திருப்பார்கள் என்று பிரபு நினைத்தான்.
அப்படி ஒரு என்னத்துக்கு பிரபு வருவதற்கு பல கரணங்கள் இருந்தது. சரவணன் தனது சகோதரியின் திருமணத்திற்கு முன்பு, தனது வீட்டின் பின்னால் கைவிடப்பட்ட பழைய வீட்டில் அவனின் (சரவணனின்) மனைவியை தான் முத்தமிடுவதை முதலில் பார்த்தான். அவர்கள் முத்தமிட்டது மட்டுமல்லாமல், அவர்களின் பாலியல் சேட்டைகளில் இருந்து அவர்கள் கள்ள உறவின் ஆரம்ப நிலையில் இல்லை என்பதைக் காட்டி இருக்கும், அவர்கள் முன்பே முழுதாக எல்லாவற்றையும் முடித்திருப்பார்கள் என்பதைக் வெளிப்படுத்தி இருக்கும். அப்போதே சரவணன் அவர்கள் இருவரையும் நேரடியாக கையும் களவுமாக பிடித்து தண்டித்து இருக்கணும். அவன் அப்படி செய்யவில்லை என்று பிரபு நினைத்தான்.
சரி அது போகட்டும். சரவணன் அதைச் செய்யாததற்கு அப்போதைக்கு ஒரு தர்க்கரீதியான காரணம் இருந்திருக்கலாம், என்று பிரபு ஊகித்தான். சரவணன் அப்போது அப்படி செய்திருந்தால், இதன் விளைவாக எல்லோருக்கும் ஒரு பெரிய அவமானம் ஏற்பட்டிருக்கும், ஏனனில் அப்போது அவனது வீட்டில் பல உறவினர்கள் மற்றும் நகர மக்கள் கூடிவந்தனர். இது இரு குடும்பங்களின் நற்பெயரையும் பாழாக்கியிருக்கும். இது அவனது சகோதரியின் திருமணத்தை நிறுத்தியதற்கு கூட காரணமாக ஆகி இருக்கலாம். மணமகளின் அன்னான் இப்படி ஒரு இழிவான செயல்ளை செய்திருக்கான், அதே குடும்பத்தில் உள்ள மணப்பெண் எப்படி பட்டவளோ என்ற சந்தேகம் வந்திருக்கலாம். ஒரு பழமை எண்ணம் நிறைத்து சமுதாயத்தில், மணமகனின் குடும்பத்துக்கு இத்தகைய சந்தேகங்கள் எளிதில் வந்து திருமணத்தை ரத்து செய்திருக்கலாம். அப்போது மீரா மட்டும் இல்லை அவனும் தூக்கில் தொங்கி இருக்க வேண்டும் என்று பிரபுவுக்கு புரிந்தது.
அது ஒரு தர்க்கரீதியான காரணியாக இருந்தது என்று ஒத்துக்கொள்ளலாம், ஆனால் சரவணன் அந்த திருமணத்திற்குப் பிறகு அவனை தனிப்பட்ட முறையில் அழைத்து எச்சரித்திருக்கலாம். அது எதுவும் அவன் செய்யவில்லை. அதன்பிறகு அவன் (பிரபு) தனது (சரவணனின்) மனைவியை இரண்டு முறை அனுபவிப்பதை சரவணன் பார்த்திருக்கான். முதல் முறையாக வீட்டிற்குள் தான் மீராவை அவன் அறையில், அதுவும் அவன் கட்டிலில் ஓழ்த்துக்கொண்டு இருந்ததை பார்த்திருக்கான். அப்போது அவன் வீட்டின் உள்ளே நுழைந்தி ருக்கலாம், எல்லாற்றையும் தடுத்திருக்கலாம். அப்படி செய்யாதது தான் பிரபுவுக்கு புரியவில்லை. அல்லது அவர்கள் அந்த பழைய பாழடைந்த கோயில் மண்டபத்தில் சில நாட்கள் சந்திக்காத ஏக்கத்தில் மிருகத்தனமான புணர்ச்சியில் அவர்கள் ஈடுபடும்போது சரவணன் அவர்களை தடுக்கவில்லை. கடைசியில் அவன் தந்தையிடம் மாட்டிக்கொண்டதால் தான் அவர்கள் கள்ள உறவே நின்றது என்று பிரபு அறிந்தான். சரவணன் இரண்டு முறை மிகவும் பொறுமையாக இருந்தான்.
எதுவும் செய்யாமல் இருக்க சரவணன் மிகவும் சிரமப்பட்டு பெரும் முயற்சி எடுத்து தன்னை கட்டுப்படுத்தி இருக்க வேண்டும். பிரபுவுக்கு நன்கு தெரியும் மீரா தன்னுடன் நாணம் எல்லாம் மறந்து இன்பங்களை பல விதத்தில் கொடுத்தும், அனுபவித்தும், மகிழ்வதை சரவணன் பார்க்கும் போது அவனுக்கு அது இதயத்தில் பெரும் வலி உண்டாக்கியதை. இதை எல்லாம் தாங்கிக்கொள்வதுக்கு உள்ள ஒரே காரணம் சரவணன் மீரா மேல வைத்திருந்து அன்பு என்பதை பிரபு அறிந்தான். அவள் எல்லோரும் முன்பு, அல்லது சரவணன் முன்பு கூட மானம் இழந்தால் அவள் தற்கொலை சேய்துவிடுவாள் என்ற அச்சம் இருப்பதையும் அறிந்தான்.
அவர்கள் வாழ்க்கையில் அவன் தலையிடுவதற்கு முன்பு அவர்கள் வாழ்வது மகிழ்ச்சியாக இருந்திருக்க வேண்டும். மீரா சரவணன் கஷ்டப்படும் போது அவனுக்கு பெரும் தூணாக இருந்திருக்காள். அவனையும் அவர்களுடைய குழந்தைகளையும் பாசத்தோடு கவனித்துக்கொள்வதையும் மற்றும் குடும்பத்தின் நலனுக்காக தனது சொந்த ஆசைகளை எதுவும் நிறைவேறவில்லை என்பதை பற்றி எப்போதும் சரவணனிடம் சொல்லி சலித்துக்கொண்டதில்லை என்பதை சரவணன் உணரத் தவறி இருக்க மாட்டான். அதனால் தான் மீரா வாழ்க்கையில் தப்பு செய்தபோதும் அவன் பங்கும் அதில் இருக்கு என்று எல்லாம் சகித்துக்கொண்டான். மிகவும் ஆழமான அன்பு இருந்தால் ஒழிய இப்படி ஒரு சகிப்பு தன்மை வந்திருக்க முடியும். அதனால் தான் சரவணனை தன் வழிக்கு கொண்டுவர பிரபுவுக்கு நம்பிக்கை இருந்தது.
மீரா இன்னும் பிறப்புக்கு ஏங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்த பிறகுதான் சரவணன் இப்படி ஒரு கடுமையான நடவடிக்கை எடுக்க முடிவு செய்து இருக்கவேண்டும். மீரா மற்றும் பிரபு இருவருடனும் நேரடியாக தான் அவர்களுக்கு கொடுக்கும் வாய்ப்புகளை முன்மொழிய சரவணன் விரும்பவில்லை, ஏனெனில் அவன் அங்கே இருந்தால் மீரா சுதந்திரமாக ஒரு முடிவு எடுக்க தயங்க கூடம். அவனுக்கு எதிரான முடிவு எடுக்க தயங்க வாய்ப்பு உண்டு. அவளுக்கு அந்த கட்டையாம் வர கூடாது என்று சரவணன் நினைத்தான். சரவணனின் நடத்தையின் இந்த அம்சம் தான், தான் திட்டமிட்டதை இறுதியில் அடைய உதவும் என்று பிரபு நம்பியிருந்ததுக்கு முக்கியமான காரணம்.
அவன் நினைத்தது நடக்கவேண்டும் என்றால் முதலில் மீராவுடனான அவனது கள்ள உறவை முதலில் புதுப்பிக்க பிரபு திட்டமிட்டான். அதன் மூலம் அவர்களுடைய இன்ப உடல் கூடல் அவளுக்குத் தரும் தீவிரமான பரவசத்தை அவளுக்கு நினைவுபடுத்த வேண்டியிருந்தது. முதலில் மீரா தனது சாக்குகலை ஏற்றுக்கொள்ளும் படி செய்யணும். அப்போது தான் மீண்டும மீரா அவன் ஆசைகளுக்கு இணங்குவாள் என்று பிரபு நம்பினான். அவன் மனதில் இருந்த திட்டத்தில் வெற்றிபெற இது மிகவும் முக்கியமானது. அதனால் தான் சரவணனிடம் சொல்லாமல் முதல் நாள் மீராவை சந்திக்க சென்றான் பிரபு. மீரா உடனடியாக தன்னை மீண்டும் அவனுக்குக் கொடுத்தபோது பிரபு மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தான். அவன் திட்டப்படி எல்லாம் நடந்தது. மீராவை நிதானமாக புணர்ந்தான். அவன் அவளை சோபாவிலும் படுக்கையிலும் மிகவும் ரசித்து அனுபவித்தான். மீறவும் அதே மனநிலையில் இருந்தாள், அவனது துடிக்கும் சூடான ஆண்மை அவளது ஈரமான புண்டையில் ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பினாள்.
அவள் உடல் பல முறை இன்பத்தில் துடிப்பது மற்றும் அந்த பரவசம் பல நிமிடங்கள் அவள் உடலில் நீடிப்பதை கண்டு பிரபு மிகவும் நம்பிக்கை கொண்டான். நிச்சயமாக மீரா அவன் தான் வேண்டும் என்று தீர்மானமாக சொல்லிவிடுவாள் என்று அவள் இன்பத்தை அனுபவிக்கும் வித்ததை பார்த்து நம்பினான். அவன் தான் வேண்டும் என்றால் அவனுடன் வந்து வாழ விரும்பவேண்டும் என்ற பொருளில் அல்ல. மீரா தனது கணவர் மற்றும் குழந்தைகளை பிரிந்து வரும் அளவுக்கு விருப்பம் இருக்காது என்று பிரபு நம்பிக்கை கொண்டிருந்தான். வெளி உலகம் என்ன சொல்லும் என்ற அச்சம் அவளுக்கு ரொம்ப இருக்கும். மாறாக ஒரு மாதத்திற்கு இரண்டு அல்லது மூன்று முறை மட்டுமே அவனுடன் இருந்தாலும் போதும் என்று விரும்புவாள் என்று பிரபு நினைத்தான். இது அவன் திட்டத்தின் முதல் பாகம்.
ஆமாம், இந்த சூழ்நிலையில் அவன் வெளி தோற்றத்திற்காக மட்டுமே மீராவுடன் வாழ்வான் என்றும் அவன் மீராவை தனது மனைவியாக கருத மாட்டான் என்றும் சரவணன் கூறியிருந்தாது பிரபு அறிவான். சரவண தன் வாழ்க்கையை அவன் குழந்தைகளின் நல்வாழ்வுக்காக அர்ப்பணிக்க போவதாக சொல்லிவிட்டான். அவன் வீட்டில் மீராவின் பங்கு, வீட்டை பராமரிப்பது மற்றும் குழந்தைகளை கவனித்துக்கொள்வது தவிர வேறொன்றுமில்லை என்றும் சரவணன் சொல்லிவிட்டான். சரவணனைப் பொருத்தவரை மீரா பிரபுவின் வைப்பாட்டி, அவனுக்கு இனிமேல் அவள் ஒரு வேலைக்காரி தவிர வேறொன்றுமில்லை. இங்குதான் ஒரு மாற்றத்தை செய்ய முடியும் என்று பிரபு நினைத்தான்.
இப்போது நீண்ட காலமாக இருந்த கோபம் வெடித்து வெளிவரும் போது சரவணன் இவ்வாறு நினைக்கலாம், ஆனால் சரவணனுக்கு, மீராவுடன் இருக்கும் உணர்ச்சிபூர்வமான அன்பு அவ்வளவு எளிதில் போகாது என்று பிரபு நம்பினான். தனக்கு எதுவும் இல்லாதபோது தன்னுடன் தோலோடு தோல் நின்ற மனைவியை சரவணன் இப்படி சும்மா புறக்கணிப்பது கடினம். அதுவும் ஒவ்வொரு நாளும் சரவணன் மீராவை பார்த்துக்கொண்டு தான் இருக்க போகிறான். இருவரும் ஒரே வீட்டில் தானே இருப்பார்கள். அதை பயன்படுத்தி கொள்ள பிரபு விரும்பினான். பிரபுவுக்கும், மீராவுக்கும் இடையே இருப்பது வெறும் கட்டுப்படுத்த முடியாதது (இருவராலும் தான்) பாலியல் ஆசை. வெறும் உடல் ரீதியான ஆசை என்று சரவணனை நம்ப வைக்க பிரபு எண்ணினான். மனப்பூர்வமாக மீரா வின் உண்மையான அன்பு சரவணனுக்கு தான் என்று மெல்ல மெல்லப் பேசி வலியுறுத்த வேண்டும்.
மீராவின் வாழ்க்கையில் சரவணனின் இடத்தை பிடிக்க முடியாது. உண்மையில் இத்தனை வருடங்கள் சரவணனுக்கு மீரா மேல் உண்மையான அன்பு இருந்திருந்தால். அவள் சந்தோஷமாக இருக்கணும் என்று நினைத்திருந்தால், அவள் தன் சொந்த மகிழ்ச்சியைப் பெற செய்த தவறை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ள தேவை இல்லை. அவனையும், குழந்தைகளும் அவள் எப்போதும் எந்த விதத்திலும் கவனிக்காம இருந்ததில்லை என்று மீண்டும் வலியுறுத்தி அவளுக்கு கிடைக்கும் இந்த சில நேர மகிழ்ச்சியை தடுப்பதில் நியாயம் இல்லை என்று உணரவைக்க வேண்டும். சரவணன் மட்டுமே மீராவின் மற்ற எல்லா தேவைகளை வழங்கப் முடியும். அன்பு காட்டுவது, பாசம் பகிர்ந்துகொள்வது, உணர்ச்சிவசமான எல்லா தேவைகளும் சரவணனிடம் தான் மீராவுக்கு முழுமையாக கிடைக்கும். இந்த ஏற்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டதன் மூலம் சரவணன் எதையும் இழக்கப் போவதில்லை என்று சரவணன் ஏற்றுக்கொள்ள வைக்க வேண்டும் என்பது தான் பிரபுவின் திட்டத்தின் இரண்டாம் பாகம்.
இப்படி செய்துவிட்டோம்மே என்ற குற்ற உணர்வு தான் மீராவை இந்த இடைப்பட்ட காலமாக துன்பப்படுத்தியது. வாழ்நாள் முழுவதும் தனக்காக எதையும் கேட்டிராத அவன் மனைவிக்கு, சரவணன் இந்த கடினமான நிபந்தனைகல் போடாமல் அவள் முதல் முறை விரும்பிய ஒன்றை அனுபவிக்க அனுமத்தில் தவறு இல்லை. அத்தகைய அற்புதமான மற்றும் தன் உணர்ச்சிக்கு மதிப்பு மற்றும் புரிதல் உள்ள கணவருக்கு அவள் மிகவும் நன்றியுள்ளவளாக இருப்பாள். மேலும் இப்போதைவிட அவனை அதிகமாக நேசிப்பாள் என்று மறுபடியும் மறுபடியும் ஜாடைமாடையாக சொல்லவேண்டும். சரவணன் இதை முதலில் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டான் என்பதை பிரபு நிச்சயமாக உணர்ந்தான், ஆனால் மீரா மற்ற நேரத்தில் எப்படி அன்போடு நடந்துகொள்கிறாள் என்று சரவணன் பார்க்க பார்க்க பிரபு மற்றம் மீரா அனுபவிப்பது சாதாரணம் ஆகிவிடும் மற்றும் அந்த நிலையை ஏற்றமைவிக்க கற்றுக்கொள்வான் என்று பிரபு திட்டமிட்டான்.
அவன் அடைய நினைக்கும் அனைத்தும் உண்மையில் தனது சுயநலத்திற்காகவே என்று பிரபுவுக்கு தோன்றவில்லை. அவனுக்கு இருந்த கொஞ்சநஞ்ச மனசாட்சி சமாதான படுத்தும் வகையில் அவன் நண்பனை சம்மதிக்க வைக்க நினைப்பது உண்மையில் அனைவரின் நல்வாழ்விற்கானது என்று தனக்கு சொல்லிக்கொண்டான். சரவணனின் குடும்பம் சீரழிந்து போகாது. மீரா சரவணனை மிகவும் அதிகமாக அன்பாக கவனித்துக்கொள்வாள். முன்பு தானாக அவள் முன்வந்து சில காம விளையாட்டுகள் செய்தால் தன் கணவன் அவளை மோசமான பெண் என்று நினைப்பானோ என்ற அச்சம் மறைந்து, இப்போது அவள் கணவருக்கு மறுக்க பட்ட பாலியல் இன்பங்களை கொடுத்து அவனுக்கும் அதிக காட்டில் சுகம் கொடுப்பாள். எந்த அளவு அவனுடன் இன்பங்கள் பெருகிறாளோ அதை தன் கணவனுக்கு கொடுக்க நினைப்பாள். மீராவும் இனிமேல் குற்ற உணர்வு இல்லாமல் அவனுடன் பயம் இன்றி இன்பத்தை அனுபவிப்பாள். அவன் மட்டும் மீராவை அனுபவித்து மகிழவில்லை, இதன் மூலம் எல்லோரும் இன்பங்கள் அனுபவிப்பார்கள் என்று பிரபு அவள் மோச செயலுக்கு நியாயம் கற்பித்தான்.
இப்போது அவன் மேல நின்று குனிந்து கோபமாக முறைத்துக் கொண்டிருக்கும் மனிதனைப் பார்த்த போது, அவனது முகத்தில் இருந்த கோபம் கண்டு, இதுவரைக்கும் எல்லாம் அவன் நினைத்தபடி தான் நாடாகும் என்ற நம்பிக்கை குறைந்தது. அவன் நினைத்தது நடத்துக்குமா என்று மனதில் சந்தேகம் எழுந்தது. சரவணன் சும்மா பேசி பேசி அவன் வழிக்கு கொண்டுவர மனிதன் போல் இந்த நேரத்தில் அவனை பார்க்கும் போது தோன்றவில்லை. நேற்று அவன் வீட்டிற்கு போனதை சரவணன் தெரிந்துகொள்வான் என்று பிரபு எதிர்பார்க்கவில்லை. பிரபுவுக்கு தெரியாது அவன் ஆசையாக வாங்கி வந்த ஜாதிமல்லி தான் அவன் அகப்பட்டதுக்கு காரணம். அதை மட்டும் வாங்கி வரவில்லை என்றால் அவன் தப்பித்து இருப்பான். ஒரு வேலை அவன் திட்டமிட்டதும் எதிர்காலத்தில் நடந்திருக்கலாம். மாட்டிக்கொண்டது ஒன்று அனால் அதன்விளைவாக சரவணனிடம் இதுபோன்ற வன்முறையான எதிர்வினையைத் தூண்டும் என்று அவன் நிச்சயமாக நினைக்கவில்லை.
பிரபு தனது பாலிய நண்பரின் மனைவியுடன் அற்புதமான உடலுறவை அனுபவித்த பின்னர் நேற்று மிகவும் மகிழ்ச்சியாக வீட்டிற்கு திரும்பி வந்தான். அவளும் முழு மனதுடன் அவனுக்கு ஒத்தொழைத்து, சில வருடங்கள் இழந்த இன்பத்தை ஈடுசெய்யும் வகையில் அவனுடன் அனுபவித்தாள். அவன் வீட்டிற்கு திரும்பிச் சென்றபோது, மதிய உணவுக்குப் பிறகு ஓய்வெடுக்கும் போது அவன் மனைவியும் அந்த மதியம் அவனை உடலுறவுக்கு அழைத்தாள். உண்மையில், அவன் மனைவி அப்படி செய்யாமல் இருந்தால், அவன் திரும்பிச் சென்று மீராவை மீண்டும் ஒரு முறை ஓத்துவிட்டு வர ஆசைப்பட்டிருக்கலாம். அவன் தனது கணவனான கடமைகளை தன் மனையிடம் நிறைவேற்றினான். சரவணனின் சொன்னதை மீராவுக்கு சொல்லும் முன்பு அவளை முதலில் ஒரு முறை ஓழ்த்துவிட வேண்டும் என்று மகிழ்ச்சியுடன் நினைத்துக் கொண்டிருந்தான். இப்போது எல்லாமே தலைகீழாக மாறிவிட்டது.
"இங்கே பாரு சரவணா நான் அதை மறைக்க விரும்பவில்லை… ”
பிரபு முடிப்பதற்குள் "வாயை மூடு தேவடியா பயலே," சரவணாவை கோபமாக குறுக்கிட்டான்.
"உன்னை போன்ற கேவலமான பொறுக்கிடம் இருந்து நான் நேர்மையாக நடப்ப என்று எதிர்பார்த்தது என் தப்பு. அருவருப்பானவான் அருவருப்பான செயலை தான் செய்ய தெரியும்."
பிரபு வாய்வடைந்து போய் சரவணன் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டு இருந்தான்.
"நான் சொல்லுறத கவனமாக கேளு, உன் திருட்டுத்தனத்தை மீண்டும் செஞ்ச மவனே நீ செத்த."
அடுத்ததா பத்து நிமிடத்துக்கு தரையில் உட்கார்ந்தபடியே சரவணன் பேசுவதை கேட்டபடி பிரபு இருந்தான்.
“உனக்கு அவளுடன் 15 நிமிடங்கள் மட்டுமே இருக்கு. அதற்குள் எல்லாம் சொல்லி முடிக்க வேண்டும். நான் ரொம்ப தொலைவில் இருக்க மாட்டேன். நான் கொடுத்த நேரத்துக்குள் நீ வரணும் என்று நான் எதிர்பார்க்கிறேன், ” என்று சரவணன் முடித்தான்.
பிரபு இருபது நிமிடங்கள் கழித்து தான் திரும்பி வந்தான். சரவணன் அந்த நேர வித்தியாசத்தை கவனிக்கவில்லை, ஏனென்றால் பிரபு அவன் வீட்டில் இருந்த ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஒரு மணிநேரம் போல அவனுக்கு இருந்தது.
"சரி, அவளுடைய முடிவு என்ன என்று சொல்லு?" அவனுக்கு இருந்த பதற்றத்தை அவன் முகத்தில் இருந்து மறைக்கத் தவறிய படி சரவணன் கேட்டான். இப்போது வரும் பதில் அவன் வாழ்க்கையை தலைகீழாக மாற்றும் ஆற்றலைக் கொண்டிருந்தது.
பிரபுவின் முகம் வெளுத்து போய் இருந்தது. "சரவணா, நீ உள்ளே போவது நல்லது என்று நான் நினைக்கிறேன்." பிரபு வாற்றைகள் தடுமாறி வந்தது.
“என்ன ..” சரவணன் கேட்கத் தொடங்கினான், ஆனால் பிரபுவின் முகத்தைப் பார்த்து, மோசமான ஒன்றை எதிர்பார்த்து அவன் விரைவாக தன் வீட்டிற்குச் சென்றான்.
அவன் கதவின் பிடித்து திறக்கும் போது கதவு அப்படியே திறந்துகொண்டது. சரவணன் சத்தமின்றி தயக்கத்துடன் உள்ளே சென்றாரன். எல்லாம் மரண அமைதியாக இருந்தது. அவன் கண்கள் உள்ளே தேட, ஹாலின் ஒரு மூலையில் தரையில் அமர்ந்திருந்த மீராவைப் பார்த்தான். அவள் கால்கள் மார்பு வரை வளைந்தது, அவள் முகம் எதிரெதிர் சுவரில் வெற்றுத்தனமாகப் பார்த்தது கொண்டிருந்தது. அவள் எதுவும் மோசமாக செய்துகொள்ளவில்லை என்று அமைதி அடைந்தான். அவன் மெதுவாக அவளை நோக்கி நடந்தான், அவன் கால்கள் இந்த உலகின் எடையை எல்லாம் தாங்கினபோல மெல்ல நகர்ந்தது.
இதற்கு உறுதியான ஆதாரம் தன்னிடம் இல்லை என்றாலும், சரவணன் தன் சந்தேகங்களில் தவறில்லை என்று உறுதியாக நம்பினான். நண்பரின் மனைவியை அவன் இச்சைக்காக கற்பிழக்க செய்து அனுபவித்து அதன் மூலம் அந்த நண்பனுக்கு நம்பிக்கைத் துரோகம் செய்வதில் எந்தவிதமான தயக்கமும் இல்லாத ஒருவனிடம் வேறு எந்தவிதமான நடத்தையை எதிர்பார்க்க முடியும். நேற்று வீடு திரும்பிய பின்பு மீராவின் நடத்தைதான் அவனது சந்தேகத்தைத் தூண்டியது. அவள் சாதாரணமாக நடந்து கொள்ள முயன்றாலும், அவள் அவன் முகத்தைப் பார்த்து சரியாகப் பேச முடியவில்லை. மறுபடியும் தனது முன்னாள் காதலன் திடீரென இங்கு வந்துவிட்டதால் அவளுக்கு மன அழுத்தமாக இருக்கு என்று அவன் அதை முதலில் பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. அவன் அதைப் பற்றி அதிகம் சிந்திக்கவும் இல்லை.
டிவி பார்த்துக்கொண்டிருந்த சோபாவில் சரவணன் அமர்ந்திருந்தபோது, அவன் எப்பதும் போல சோபாவில் கையை வைத்திருந்தான் . இருக்கையின் பகுதிக்கும் சோபாவின் பின்புறத்திற்கும் இணைக்கும் இடத்தின் இடையில் விரல்களைத் தள்ளி வைத்து உட்காரும் பழக்கம் சரவணனுக்கு இருந்தது. அப்போதுதான் அவனது விரல்கள் இடுக்கில் ஏதோ இருப்பதை உணர்ந்தன. அப்போதும் அவன் அதற்கு அதிக கவனம் கொடுக்கவில்லை, டிவியில் நிகழ்ச்சியில் தான் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்தி வந்தான். அவனது விரல் அதன் மேல் மீண்டும் படும் போது தான், என்ன அப்படி அங்கே இருக்கு என்று அவன் அது சிக்கி இருக்கும் இடத்திலிருந்து விரலால் தோண்டி எடுத்தான்.
நசுக்கப்பட்ட ஜாதிமல்லியின் மொட்டு அது என்று கண்டதும் அவன் அதிர்ச்சியடைந்தான். மீரா கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக ஜாதிமல்லியை வாங்குவதை நிறுத்திவிட்டாள். அது அங்கே இருபதுக்கு வாய்ப்பில்லை.. என்றாலன்றி .. என்றாலன்றி. ஆம், குறைந்த வாழ்க்கை இங்கு வந்திருக்க வேண்டும். மீரா அவருடன் சாதாரணமாக பேசுவதில் ஏன் சிரமப்பட்டார் என்பதை இப்போது அவனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது. குற்ற உணர்ச்சி அவளைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க வேண்டும். ஆயினும், பிரபுவை தனியாக சந்தித்த முதல் சந்தர்ப்பதிலையே மீரா தன்னை மீண்டும் முகிலு மனதோடு அவனுக்கு கொடுத்தது வேதனையாக இருந்தது. இப்போது இன்னொரு விஷயமும் அவன் மனதில் தோன்றியது. அவனது படுக்கையில் புதிய படுக்கை விரிப்பு மாற்றி இருந்தன. அதாவது, பிரபு தனது மனைவியுடன் தனது படுக்கையில் எப்போதும் உடலுறவு கொள்ள கூடாது என்று அவன் நேரடியாக தடை விதித்திருந்தாலும், பிரபு தனது எச்சரிக்கைகள் அனைத்தையும் புறக்கணித்து, அங்கு மீராவைப் புரட்டி எடுத்து ஓழ்த்திருக்கான்.
ஆமாம், இதைப் பற்றி இன்னும் ஏன் உறு விழிப்பாக சொல்ல வேண்டும். அவர்கள் ஆசை தீர ஓழ்திருக்கர்கள். அதை வேறு எந்த நல்ல விதத்திலும் சொல்ல முடியாது. அவனது சொந்த வீட்டில், அவனது சொந்த படுக்கையில் காம வெறியில் விலங்குகளைப் போல அவர்கள் புணர்ந்து மகிழ்ந்திருக்கர்கள். எந்தவொரு மனிதனின் பொறுமையையும் இறுதியில் உடைக்கும் ஒரு எல்லை உண்டு. அது இப்போது சரவணனுக்கு நடந்துவிட்டது. இனி அவன் பிரபுவுடன் கண்ணியமாக நடந்து கொள்ள முயற்சிக்கப் போவதில்லை. பொறுமையை இழந்தால் அவன் சுயரூபம் என்னவென்று பிரபுவுக்கு தெரியப்போகுது. மீராவின் பங்கும் இந்த துரோகத்தில் இருந்தும் அவனால் இன்னும் அவளை சபிக்க முடியவில்லை. அவனை பொருத்தவரை அவள் ஒரு ஒழுக்கவரம்பற்ற காமுகனின் மோசமான சாதுர்ய செயலுக்கு இரை ஆகிவிட்டாள். பிரபு அவள் தனிமையை பயன்படுத்தி, அவள் மன ஏக்கத்தை அவன் லாபத்துக்கு உபகயித்து, அவளை தப்பு செய்ய தூண்டிவிட இல்லாவிட்டால், அவள் ஒருவரின் மனைவி என்ற கட்டுப்பாட்டில் இருந்து தானாக விலகிச் செல்வதைபற்றி நினைத்திருக்க கூட மாட்டாள்.
சரவணன் பிரபுவின் வீட்டிற்கு தொலைபேசியில் அழைத்து, பிரபு சென்னையில் இருந்து எப்போது திரும்பி வருவான் என்று எதிர்பார்க்க படுத்து என்று சாதாரணமாக கேட்பது போல பிரபுவின் தாயிடம் கேட்டான்.
பிரபுவின் தாயார் பதற்றமடைந்தார். பிரபு மற்றும் அவனது (சரவணனின்) குடும்பத்தின் விஷயங்கள் பொருத்தவரை அவளுக்கு எப்போதும் பீதி எட்டப்படும்.
"அவன் இன்று மதியும் திரும்பி வந்தான், ஏன்,என்ன விஷயம், எதுவும் பிரச்சனையா?"
சரவணன் அவள் குரலில் இருந்த பயத்தை உணர முடிந்தது.
"ஒன்னும் இல்ல அம்மா, நான் சும்மா தான் கேட்டேன். அவன் தந்தை இறுதிச் சடங்கு முடிந்ததில் இருந்து நான் அவனைப் பார்க்கவில்லை, அதனால்தான், "சரவணன் அந்த தாயின் ஐயப்பாடு அகற்றுகிற வகையில் பேசினான்.
பிரபுவின் தாய் கொஞ்சம் சமாதானம் அடைந்தாள். "அப்படியா பா, அவனை கூப்பிடுட்டும்மா?"
"இல்ல மா, எனக்கு இப்போ கொஞ்சம் வேலை இருக்கு நான் அவனிடம் நாளைக்கு பேசுறேன்."
மீரா சமையல் அறையில் மும்முரமாக வேளையில் இருந்ததால் சரவணன் மெதுவாக போனில் பேசியது தெரியாது. போனை வைத்தபிறகு சரவணன் யோசித்தான். உறுதி ஆகிவிட்டது. பிரபு சொன்ன நேரத்துக்கு முன்பே திரும்பி வந்துட்டான், அதுவும் வந்தவுடன் நேராக என் வீட்டுக்கு வந்திருக்கான். பிரபு தனது சொந்த மனைவியையும் குழந்தையையும் பார்ப்பதை விட அவன் மனைவியைப் பார்ப்பதில் அதிக ஆர்வம் கொண்டிருந்தான். மீரா மீதான அவனது காமம் இந்த அளவுக்கு வலுவானது. அதுவும் என் மனைவி அவனுக்கு தன்னை கொடுத்துவிடுவாள் என்று என்ன நம்பிக்கை இருந்தால் பிரபு வரும் போது மீராவுக்கு ஜாதிமல்லிசாரம் வாங்கி வந்திருப்பான் என்று வருத்தப்பட்டான் சரவணன். மீராவும் அவனை ஏமாற்றவில்லை, என்ன விளக்கம் அல்லது சமாதானம் சொன்னான்னோ, அப்போதே அவன் இச்சைக்கு இணங்கிவிட்டாள்.
அவனது வீட்டில் கிடைத்த தனிமையில், அவர்கள் கடந்த மூன்று ஆண்டுகளாக அவர்கள் ஏங்கிக்கொண்டிருந்த எல்லாவிதமான இன்ப உரசலும் செய்திருக்க வேண்டும். அவன் அவள் உதடுகள், அவளது மார்பகங்கள், அவளது புண்டையை ருசிக்க விரும்பியிருப்பான், அதை செய்து இருப்பான். அவளும் அவனது ஆண்மையை அவள் மிருதுவான இதழ்கள் உறிஞ்சுவதை விரும்பியிருப்பான், அதை அவள் செய்யாமல் விட்டிருக்க மாட்டான். அவள் அதை உடனடியாக செய்திருப்பாள், இது வரை அவனுக்கு மறுக்கப்பட்டதை அவனுக்கு செய்திருப்பாள் என்று மனம் குமுறினான் சரவணன். சோபாவில் ஜாதிமல்லி இருந்திருந்தால், படுக்கை விரிப்புகள் மாற்றப்பட்டிருந்தால் அந்த இரு இடங்களிலும் அவர்கள் உடல் பசி தீர்த்திருக்க வேண்டும். இரண்டு முறை மட்டும் தான் அவர்கள் புணர்ந்திருக்கிறார்களா? பிரபு தனது வீட்டுக்கு முன்பு நிறைய தடவை வந்திருந்த பொது, அவர்கள் நிச்சயமாக என் வீடு முழுவதும் நிர்வாண காம ஆட்டம் ஆடிருக்க வேண்டும். இன்றும் அது நடந்ததா? அவனது வீட்டில், பிரபுவும் மீராவும் நிர்வாணமாக ஒன்றாக உல்லாசமாக இருந்தா அதே இடங்களுக்குச் செல்வதில் நிலைக்கு பொது அவனுக்கு வெறுப்பு வந்தது.
இந்த வேதனையான எண்ணங்களை நினைத்து ஏன் என்னை சித்திரவதை செய்துகொள்கிறேன் என்று வேம்பினன் சரவணன். மனதில் இருந்து அந்த எண்ணங்களை விரட்ட விரும்புவதைப் போல சரவணன் தன் தலையை வேகமாக குலுக்கினான். இன்னும் விட்டுவிட கூடாது, அதற்கு ஒரு முடிவுகட்ட முடிவெடுத்தான். அடுத்த நாள் காலையில் சரவணன் சாதாரணமாக பிரபுவின் வீட்டிற்கு அழைத்து அவனுடன் பேசச் நினைத்தான். பிரபு தான் போனை எடுத்தான். பிரபு வீட்டில் இருந்தான். அவன் இன்னும் என் வீட்டிற்கு செல்லவில்லை என்று சரவணன் நினைத்தான்.
“நீ மீண்டும் பழைய கோவிலுக்கு வர முடியுமா” என்று பிரபுவிடம் சரவணன் கேட்டான்.
"ஏன், நாம விவாதித்த விஷயங்களைப் பற்றி நான் உன் மனைவியுடன் பேசப் போகிறேன், அதற்க்கு முன்பு ஏன் மீண்டும் சந்திக்க வேண்டும்."
சரவணன் உள்ளுக்குள் கோபத்தில் கொதித்து கொண்டு இருந்தாலும் அவன் தன் தொனியைக் சாதாரணமாக வைத்திருந்தான்.
"இல்லை, நான் இன்னும் சில விஷயங்களை சொல்ல விரும்புகிறேன், அரை மணி நேரத்தில் அங்கு வந்திடு."
பதிலளிக்க சரவணன் பிரபுவுக்கு நேரம் கொடுக்கவில்லை. உடனே தொலைபேசியை துண்டித்தான். அவர்கள் பழைய கோவிலில் சந்தித்தனர். இந்த முறை சரவணன் முன்பு அங்கு வந்து பிரபு வருவதும் காத்திருந்தான். அவர்கள் பழைய கோயில் மண்டபத்திற்கு வெளியே சந்தித்தனர்.
பிரபு இதை முற்றிலும் எதிர்பார்க்கவில்லை, வாய்வடைந்து போனான். அவன் வாய் திறப்பதற்கு முன்பு சரவணன் மீண்டும் ஒரு முறை பேசினான். அவனது குரல் மெதுவாக அனால் உள்ளுக்குள் பயம் எழுப்புக் வகையில் இருந்தது.
"நேற்று மீராவைப் ஓத்தியா?" அடுத்த கேள்வி வந்தது.
பிரபு திகைத்து போனான். சரவணன் எப்படி கண்டுபிடித்தான். பிரபுவின் முகத்தில் இருந்த தோற்றம் சரவணனுக்குத் தேவையான எல்லா பதில்களையும் கொடுத்தது. திடீரென்று, எச்சரிக்கை இல்லாமல் சரவணன் வேகமாக அவன் கையை வீசி பிரபுவை முகத்தில் குத்தினான்.
அடியின் சக்தியால் பிரபு சுருண்டு கீழே விழுந்தான். பிரபு மேலே பார்த்தான், பீதியுடன் இருந்தது அவன் முகம். இந்த அவளுக்கு கோபத்தை அவன் இதற்கு முன்பு சரவணன் இடம் பார்த்ததில்லை. எப்போதும் சாதுவாக இருந்த சரவணன். பிரபு உணரவில்லை, ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் ஒரு முறிவு புள்ளி இருந்தது.
பிரபு சரவணனை விட சைசில் பெரியவன் (ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட வழிகளில்), ஆனால் சரவணனின் முகத்தில் உள்ள நியாயமாக கோபத்தைப் பார்த்தபோது, தான் இந்த நேரத்தில் சரவணனுக்கு எதிரே ஈடுட்டு கொடுக்க முடியாது என்று பிரபு உணர்ந்தான். இதற்கு முன்னர் அவன் சந்திக்காத சரவணனின் ஒரு அம்சம் இது. சரவணன் எப்போதுமே மிகவும் லேசான நடத்தை கொண்டவன். சரவணனுக்குள் ஒரு உறுதியான வலிமை கொண்டிருப்பதை அவன் அறிந்திருந்தான், ஆனால் அவன் எப்போதுமே தனது தந்தை தோல்வியுற்ற இடத்தில் வெற்றிபெற வேண்டும் என்பதுக்காகவே மட்டும் இந்த மனஉறுதி இருப்பதாக நினைத்தான். மற்ற விஷயங்களில் அப்படி இல்லை என்று எண்ணினான். அது எவ்வளவு பெரிய தவறு. உண்மையில் சரவணன் தான் அவன் கரக்ட்டர் பற்றி இவ்வளவு பெரிய தவறான எண்ணம் ஏற்படுத்த காரணமாக இருந்தான். இதே தவறை வேறு எவரும் கூட எளிதாக செய்திருப்பார்கள் என்று பிரபு நினைத்தான்.
அப்படி ஒரு என்னத்துக்கு பிரபு வருவதற்கு பல கரணங்கள் இருந்தது. சரவணன் தனது சகோதரியின் திருமணத்திற்கு முன்பு, தனது வீட்டின் பின்னால் கைவிடப்பட்ட பழைய வீட்டில் அவனின் (சரவணனின்) மனைவியை தான் முத்தமிடுவதை முதலில் பார்த்தான். அவர்கள் முத்தமிட்டது மட்டுமல்லாமல், அவர்களின் பாலியல் சேட்டைகளில் இருந்து அவர்கள் கள்ள உறவின் ஆரம்ப நிலையில் இல்லை என்பதைக் காட்டி இருக்கும், அவர்கள் முன்பே முழுதாக எல்லாவற்றையும் முடித்திருப்பார்கள் என்பதைக் வெளிப்படுத்தி இருக்கும். அப்போதே சரவணன் அவர்கள் இருவரையும் நேரடியாக கையும் களவுமாக பிடித்து தண்டித்து இருக்கணும். அவன் அப்படி செய்யவில்லை என்று பிரபு நினைத்தான்.
சரி அது போகட்டும். சரவணன் அதைச் செய்யாததற்கு அப்போதைக்கு ஒரு தர்க்கரீதியான காரணம் இருந்திருக்கலாம், என்று பிரபு ஊகித்தான். சரவணன் அப்போது அப்படி செய்திருந்தால், இதன் விளைவாக எல்லோருக்கும் ஒரு பெரிய அவமானம் ஏற்பட்டிருக்கும், ஏனனில் அப்போது அவனது வீட்டில் பல உறவினர்கள் மற்றும் நகர மக்கள் கூடிவந்தனர். இது இரு குடும்பங்களின் நற்பெயரையும் பாழாக்கியிருக்கும். இது அவனது சகோதரியின் திருமணத்தை நிறுத்தியதற்கு கூட காரணமாக ஆகி இருக்கலாம். மணமகளின் அன்னான் இப்படி ஒரு இழிவான செயல்ளை செய்திருக்கான், அதே குடும்பத்தில் உள்ள மணப்பெண் எப்படி பட்டவளோ என்ற சந்தேகம் வந்திருக்கலாம். ஒரு பழமை எண்ணம் நிறைத்து சமுதாயத்தில், மணமகனின் குடும்பத்துக்கு இத்தகைய சந்தேகங்கள் எளிதில் வந்து திருமணத்தை ரத்து செய்திருக்கலாம். அப்போது மீரா மட்டும் இல்லை அவனும் தூக்கில் தொங்கி இருக்க வேண்டும் என்று பிரபுவுக்கு புரிந்தது.
அது ஒரு தர்க்கரீதியான காரணியாக இருந்தது என்று ஒத்துக்கொள்ளலாம், ஆனால் சரவணன் அந்த திருமணத்திற்குப் பிறகு அவனை தனிப்பட்ட முறையில் அழைத்து எச்சரித்திருக்கலாம். அது எதுவும் அவன் செய்யவில்லை. அதன்பிறகு அவன் (பிரபு) தனது (சரவணனின்) மனைவியை இரண்டு முறை அனுபவிப்பதை சரவணன் பார்த்திருக்கான். முதல் முறையாக வீட்டிற்குள் தான் மீராவை அவன் அறையில், அதுவும் அவன் கட்டிலில் ஓழ்த்துக்கொண்டு இருந்ததை பார்த்திருக்கான். அப்போது அவன் வீட்டின் உள்ளே நுழைந்தி ருக்கலாம், எல்லாற்றையும் தடுத்திருக்கலாம். அப்படி செய்யாதது தான் பிரபுவுக்கு புரியவில்லை. அல்லது அவர்கள் அந்த பழைய பாழடைந்த கோயில் மண்டபத்தில் சில நாட்கள் சந்திக்காத ஏக்கத்தில் மிருகத்தனமான புணர்ச்சியில் அவர்கள் ஈடுபடும்போது சரவணன் அவர்களை தடுக்கவில்லை. கடைசியில் அவன் தந்தையிடம் மாட்டிக்கொண்டதால் தான் அவர்கள் கள்ள உறவே நின்றது என்று பிரபு அறிந்தான். சரவணன் இரண்டு முறை மிகவும் பொறுமையாக இருந்தான்.
எதுவும் செய்யாமல் இருக்க சரவணன் மிகவும் சிரமப்பட்டு பெரும் முயற்சி எடுத்து தன்னை கட்டுப்படுத்தி இருக்க வேண்டும். பிரபுவுக்கு நன்கு தெரியும் மீரா தன்னுடன் நாணம் எல்லாம் மறந்து இன்பங்களை பல விதத்தில் கொடுத்தும், அனுபவித்தும், மகிழ்வதை சரவணன் பார்க்கும் போது அவனுக்கு அது இதயத்தில் பெரும் வலி உண்டாக்கியதை. இதை எல்லாம் தாங்கிக்கொள்வதுக்கு உள்ள ஒரே காரணம் சரவணன் மீரா மேல வைத்திருந்து அன்பு என்பதை பிரபு அறிந்தான். அவள் எல்லோரும் முன்பு, அல்லது சரவணன் முன்பு கூட மானம் இழந்தால் அவள் தற்கொலை சேய்துவிடுவாள் என்ற அச்சம் இருப்பதையும் அறிந்தான்.
அவர்கள் வாழ்க்கையில் அவன் தலையிடுவதற்கு முன்பு அவர்கள் வாழ்வது மகிழ்ச்சியாக இருந்திருக்க வேண்டும். மீரா சரவணன் கஷ்டப்படும் போது அவனுக்கு பெரும் தூணாக இருந்திருக்காள். அவனையும் அவர்களுடைய குழந்தைகளையும் பாசத்தோடு கவனித்துக்கொள்வதையும் மற்றும் குடும்பத்தின் நலனுக்காக தனது சொந்த ஆசைகளை எதுவும் நிறைவேறவில்லை என்பதை பற்றி எப்போதும் சரவணனிடம் சொல்லி சலித்துக்கொண்டதில்லை என்பதை சரவணன் உணரத் தவறி இருக்க மாட்டான். அதனால் தான் மீரா வாழ்க்கையில் தப்பு செய்தபோதும் அவன் பங்கும் அதில் இருக்கு என்று எல்லாம் சகித்துக்கொண்டான். மிகவும் ஆழமான அன்பு இருந்தால் ஒழிய இப்படி ஒரு சகிப்பு தன்மை வந்திருக்க முடியும். அதனால் தான் சரவணனை தன் வழிக்கு கொண்டுவர பிரபுவுக்கு நம்பிக்கை இருந்தது.
மீரா இன்னும் பிறப்புக்கு ஏங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்த பிறகுதான் சரவணன் இப்படி ஒரு கடுமையான நடவடிக்கை எடுக்க முடிவு செய்து இருக்கவேண்டும். மீரா மற்றும் பிரபு இருவருடனும் நேரடியாக தான் அவர்களுக்கு கொடுக்கும் வாய்ப்புகளை முன்மொழிய சரவணன் விரும்பவில்லை, ஏனெனில் அவன் அங்கே இருந்தால் மீரா சுதந்திரமாக ஒரு முடிவு எடுக்க தயங்க கூடம். அவனுக்கு எதிரான முடிவு எடுக்க தயங்க வாய்ப்பு உண்டு. அவளுக்கு அந்த கட்டையாம் வர கூடாது என்று சரவணன் நினைத்தான். சரவணனின் நடத்தையின் இந்த அம்சம் தான், தான் திட்டமிட்டதை இறுதியில் அடைய உதவும் என்று பிரபு நம்பியிருந்ததுக்கு முக்கியமான காரணம்.
அவன் நினைத்தது நடக்கவேண்டும் என்றால் முதலில் மீராவுடனான அவனது கள்ள உறவை முதலில் புதுப்பிக்க பிரபு திட்டமிட்டான். அதன் மூலம் அவர்களுடைய இன்ப உடல் கூடல் அவளுக்குத் தரும் தீவிரமான பரவசத்தை அவளுக்கு நினைவுபடுத்த வேண்டியிருந்தது. முதலில் மீரா தனது சாக்குகலை ஏற்றுக்கொள்ளும் படி செய்யணும். அப்போது தான் மீண்டும மீரா அவன் ஆசைகளுக்கு இணங்குவாள் என்று பிரபு நம்பினான். அவன் மனதில் இருந்த திட்டத்தில் வெற்றிபெற இது மிகவும் முக்கியமானது. அதனால் தான் சரவணனிடம் சொல்லாமல் முதல் நாள் மீராவை சந்திக்க சென்றான் பிரபு. மீரா உடனடியாக தன்னை மீண்டும் அவனுக்குக் கொடுத்தபோது பிரபு மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தான். அவன் திட்டப்படி எல்லாம் நடந்தது. மீராவை நிதானமாக புணர்ந்தான். அவன் அவளை சோபாவிலும் படுக்கையிலும் மிகவும் ரசித்து அனுபவித்தான். மீறவும் அதே மனநிலையில் இருந்தாள், அவனது துடிக்கும் சூடான ஆண்மை அவளது ஈரமான புண்டையில் ஏற்றுக்கொள்ள விரும்பினாள்.
அவள் உடல் பல முறை இன்பத்தில் துடிப்பது மற்றும் அந்த பரவசம் பல நிமிடங்கள் அவள் உடலில் நீடிப்பதை கண்டு பிரபு மிகவும் நம்பிக்கை கொண்டான். நிச்சயமாக மீரா அவன் தான் வேண்டும் என்று தீர்மானமாக சொல்லிவிடுவாள் என்று அவள் இன்பத்தை அனுபவிக்கும் வித்ததை பார்த்து நம்பினான். அவன் தான் வேண்டும் என்றால் அவனுடன் வந்து வாழ விரும்பவேண்டும் என்ற பொருளில் அல்ல. மீரா தனது கணவர் மற்றும் குழந்தைகளை பிரிந்து வரும் அளவுக்கு விருப்பம் இருக்காது என்று பிரபு நம்பிக்கை கொண்டிருந்தான். வெளி உலகம் என்ன சொல்லும் என்ற அச்சம் அவளுக்கு ரொம்ப இருக்கும். மாறாக ஒரு மாதத்திற்கு இரண்டு அல்லது மூன்று முறை மட்டுமே அவனுடன் இருந்தாலும் போதும் என்று விரும்புவாள் என்று பிரபு நினைத்தான். இது அவன் திட்டத்தின் முதல் பாகம்.
ஆமாம், இந்த சூழ்நிலையில் அவன் வெளி தோற்றத்திற்காக மட்டுமே மீராவுடன் வாழ்வான் என்றும் அவன் மீராவை தனது மனைவியாக கருத மாட்டான் என்றும் சரவணன் கூறியிருந்தாது பிரபு அறிவான். சரவண தன் வாழ்க்கையை அவன் குழந்தைகளின் நல்வாழ்வுக்காக அர்ப்பணிக்க போவதாக சொல்லிவிட்டான். அவன் வீட்டில் மீராவின் பங்கு, வீட்டை பராமரிப்பது மற்றும் குழந்தைகளை கவனித்துக்கொள்வது தவிர வேறொன்றுமில்லை என்றும் சரவணன் சொல்லிவிட்டான். சரவணனைப் பொருத்தவரை மீரா பிரபுவின் வைப்பாட்டி, அவனுக்கு இனிமேல் அவள் ஒரு வேலைக்காரி தவிர வேறொன்றுமில்லை. இங்குதான் ஒரு மாற்றத்தை செய்ய முடியும் என்று பிரபு நினைத்தான்.
இப்போது நீண்ட காலமாக இருந்த கோபம் வெடித்து வெளிவரும் போது சரவணன் இவ்வாறு நினைக்கலாம், ஆனால் சரவணனுக்கு, மீராவுடன் இருக்கும் உணர்ச்சிபூர்வமான அன்பு அவ்வளவு எளிதில் போகாது என்று பிரபு நம்பினான். தனக்கு எதுவும் இல்லாதபோது தன்னுடன் தோலோடு தோல் நின்ற மனைவியை சரவணன் இப்படி சும்மா புறக்கணிப்பது கடினம். அதுவும் ஒவ்வொரு நாளும் சரவணன் மீராவை பார்த்துக்கொண்டு தான் இருக்க போகிறான். இருவரும் ஒரே வீட்டில் தானே இருப்பார்கள். அதை பயன்படுத்தி கொள்ள பிரபு விரும்பினான். பிரபுவுக்கும், மீராவுக்கும் இடையே இருப்பது வெறும் கட்டுப்படுத்த முடியாதது (இருவராலும் தான்) பாலியல் ஆசை. வெறும் உடல் ரீதியான ஆசை என்று சரவணனை நம்ப வைக்க பிரபு எண்ணினான். மனப்பூர்வமாக மீரா வின் உண்மையான அன்பு சரவணனுக்கு தான் என்று மெல்ல மெல்லப் பேசி வலியுறுத்த வேண்டும்.
மீராவின் வாழ்க்கையில் சரவணனின் இடத்தை பிடிக்க முடியாது. உண்மையில் இத்தனை வருடங்கள் சரவணனுக்கு மீரா மேல் உண்மையான அன்பு இருந்திருந்தால். அவள் சந்தோஷமாக இருக்கணும் என்று நினைத்திருந்தால், அவள் தன் சொந்த மகிழ்ச்சியைப் பெற செய்த தவறை பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ள தேவை இல்லை. அவனையும், குழந்தைகளும் அவள் எப்போதும் எந்த விதத்திலும் கவனிக்காம இருந்ததில்லை என்று மீண்டும் வலியுறுத்தி அவளுக்கு கிடைக்கும் இந்த சில நேர மகிழ்ச்சியை தடுப்பதில் நியாயம் இல்லை என்று உணரவைக்க வேண்டும். சரவணன் மட்டுமே மீராவின் மற்ற எல்லா தேவைகளை வழங்கப் முடியும். அன்பு காட்டுவது, பாசம் பகிர்ந்துகொள்வது, உணர்ச்சிவசமான எல்லா தேவைகளும் சரவணனிடம் தான் மீராவுக்கு முழுமையாக கிடைக்கும். இந்த ஏற்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டதன் மூலம் சரவணன் எதையும் இழக்கப் போவதில்லை என்று சரவணன் ஏற்றுக்கொள்ள வைக்க வேண்டும் என்பது தான் பிரபுவின் திட்டத்தின் இரண்டாம் பாகம்.
இப்படி செய்துவிட்டோம்மே என்ற குற்ற உணர்வு தான் மீராவை இந்த இடைப்பட்ட காலமாக துன்பப்படுத்தியது. வாழ்நாள் முழுவதும் தனக்காக எதையும் கேட்டிராத அவன் மனைவிக்கு, சரவணன் இந்த கடினமான நிபந்தனைகல் போடாமல் அவள் முதல் முறை விரும்பிய ஒன்றை அனுபவிக்க அனுமத்தில் தவறு இல்லை. அத்தகைய அற்புதமான மற்றும் தன் உணர்ச்சிக்கு மதிப்பு மற்றும் புரிதல் உள்ள கணவருக்கு அவள் மிகவும் நன்றியுள்ளவளாக இருப்பாள். மேலும் இப்போதைவிட அவனை அதிகமாக நேசிப்பாள் என்று மறுபடியும் மறுபடியும் ஜாடைமாடையாக சொல்லவேண்டும். சரவணன் இதை முதலில் ஏற்றுக் கொள்ள மாட்டான் என்பதை பிரபு நிச்சயமாக உணர்ந்தான், ஆனால் மீரா மற்ற நேரத்தில் எப்படி அன்போடு நடந்துகொள்கிறாள் என்று சரவணன் பார்க்க பார்க்க பிரபு மற்றம் மீரா அனுபவிப்பது சாதாரணம் ஆகிவிடும் மற்றும் அந்த நிலையை ஏற்றமைவிக்க கற்றுக்கொள்வான் என்று பிரபு திட்டமிட்டான்.
அவன் அடைய நினைக்கும் அனைத்தும் உண்மையில் தனது சுயநலத்திற்காகவே என்று பிரபுவுக்கு தோன்றவில்லை. அவனுக்கு இருந்த கொஞ்சநஞ்ச மனசாட்சி சமாதான படுத்தும் வகையில் அவன் நண்பனை சம்மதிக்க வைக்க நினைப்பது உண்மையில் அனைவரின் நல்வாழ்விற்கானது என்று தனக்கு சொல்லிக்கொண்டான். சரவணனின் குடும்பம் சீரழிந்து போகாது. மீரா சரவணனை மிகவும் அதிகமாக அன்பாக கவனித்துக்கொள்வாள். முன்பு தானாக அவள் முன்வந்து சில காம விளையாட்டுகள் செய்தால் தன் கணவன் அவளை மோசமான பெண் என்று நினைப்பானோ என்ற அச்சம் மறைந்து, இப்போது அவள் கணவருக்கு மறுக்க பட்ட பாலியல் இன்பங்களை கொடுத்து அவனுக்கும் அதிக காட்டில் சுகம் கொடுப்பாள். எந்த அளவு அவனுடன் இன்பங்கள் பெருகிறாளோ அதை தன் கணவனுக்கு கொடுக்க நினைப்பாள். மீராவும் இனிமேல் குற்ற உணர்வு இல்லாமல் அவனுடன் பயம் இன்றி இன்பத்தை அனுபவிப்பாள். அவன் மட்டும் மீராவை அனுபவித்து மகிழவில்லை, இதன் மூலம் எல்லோரும் இன்பங்கள் அனுபவிப்பார்கள் என்று பிரபு அவள் மோச செயலுக்கு நியாயம் கற்பித்தான்.
இப்போது அவன் மேல நின்று குனிந்து கோபமாக முறைத்துக் கொண்டிருக்கும் மனிதனைப் பார்த்த போது, அவனது முகத்தில் இருந்த கோபம் கண்டு, இதுவரைக்கும் எல்லாம் அவன் நினைத்தபடி தான் நாடாகும் என்ற நம்பிக்கை குறைந்தது. அவன் நினைத்தது நடத்துக்குமா என்று மனதில் சந்தேகம் எழுந்தது. சரவணன் சும்மா பேசி பேசி அவன் வழிக்கு கொண்டுவர மனிதன் போல் இந்த நேரத்தில் அவனை பார்க்கும் போது தோன்றவில்லை. நேற்று அவன் வீட்டிற்கு போனதை சரவணன் தெரிந்துகொள்வான் என்று பிரபு எதிர்பார்க்கவில்லை. பிரபுவுக்கு தெரியாது அவன் ஆசையாக வாங்கி வந்த ஜாதிமல்லி தான் அவன் அகப்பட்டதுக்கு காரணம். அதை மட்டும் வாங்கி வரவில்லை என்றால் அவன் தப்பித்து இருப்பான். ஒரு வேலை அவன் திட்டமிட்டதும் எதிர்காலத்தில் நடந்திருக்கலாம். மாட்டிக்கொண்டது ஒன்று அனால் அதன்விளைவாக சரவணனிடம் இதுபோன்ற வன்முறையான எதிர்வினையைத் தூண்டும் என்று அவன் நிச்சயமாக நினைக்கவில்லை.
பிரபு தனது பாலிய நண்பரின் மனைவியுடன் அற்புதமான உடலுறவை அனுபவித்த பின்னர் நேற்று மிகவும் மகிழ்ச்சியாக வீட்டிற்கு திரும்பி வந்தான். அவளும் முழு மனதுடன் அவனுக்கு ஒத்தொழைத்து, சில வருடங்கள் இழந்த இன்பத்தை ஈடுசெய்யும் வகையில் அவனுடன் அனுபவித்தாள். அவன் வீட்டிற்கு திரும்பிச் சென்றபோது, மதிய உணவுக்குப் பிறகு ஓய்வெடுக்கும் போது அவன் மனைவியும் அந்த மதியம் அவனை உடலுறவுக்கு அழைத்தாள். உண்மையில், அவன் மனைவி அப்படி செய்யாமல் இருந்தால், அவன் திரும்பிச் சென்று மீராவை மீண்டும் ஒரு முறை ஓத்துவிட்டு வர ஆசைப்பட்டிருக்கலாம். அவன் தனது கணவனான கடமைகளை தன் மனையிடம் நிறைவேற்றினான். சரவணனின் சொன்னதை மீராவுக்கு சொல்லும் முன்பு அவளை முதலில் ஒரு முறை ஓழ்த்துவிட வேண்டும் என்று மகிழ்ச்சியுடன் நினைத்துக் கொண்டிருந்தான். இப்போது எல்லாமே தலைகீழாக மாறிவிட்டது.
"இங்கே பாரு சரவணா நான் அதை மறைக்க விரும்பவில்லை… ”
பிரபு முடிப்பதற்குள் "வாயை மூடு தேவடியா பயலே," சரவணாவை கோபமாக குறுக்கிட்டான்.
"உன்னை போன்ற கேவலமான பொறுக்கிடம் இருந்து நான் நேர்மையாக நடப்ப என்று எதிர்பார்த்தது என் தப்பு. அருவருப்பானவான் அருவருப்பான செயலை தான் செய்ய தெரியும்."
பிரபு வாய்வடைந்து போய் சரவணன் பேசுவதை கேட்டுக்கொண்டு இருந்தான்.
"நான் சொல்லுறத கவனமாக கேளு, உன் திருட்டுத்தனத்தை மீண்டும் செஞ்ச மவனே நீ செத்த."
அடுத்ததா பத்து நிமிடத்துக்கு தரையில் உட்கார்ந்தபடியே சரவணன் பேசுவதை கேட்டபடி பிரபு இருந்தான்.
“உனக்கு அவளுடன் 15 நிமிடங்கள் மட்டுமே இருக்கு. அதற்குள் எல்லாம் சொல்லி முடிக்க வேண்டும். நான் ரொம்ப தொலைவில் இருக்க மாட்டேன். நான் கொடுத்த நேரத்துக்குள் நீ வரணும் என்று நான் எதிர்பார்க்கிறேன், ” என்று சரவணன் முடித்தான்.
பிரபு இருபது நிமிடங்கள் கழித்து தான் திரும்பி வந்தான். சரவணன் அந்த நேர வித்தியாசத்தை கவனிக்கவில்லை, ஏனென்றால் பிரபு அவன் வீட்டில் இருந்த ஒவ்வொரு நிமிடமும் ஒரு மணிநேரம் போல அவனுக்கு இருந்தது.
"சரி, அவளுடைய முடிவு என்ன என்று சொல்லு?" அவனுக்கு இருந்த பதற்றத்தை அவன் முகத்தில் இருந்து மறைக்கத் தவறிய படி சரவணன் கேட்டான். இப்போது வரும் பதில் அவன் வாழ்க்கையை தலைகீழாக மாற்றும் ஆற்றலைக் கொண்டிருந்தது.
பிரபுவின் முகம் வெளுத்து போய் இருந்தது. "சரவணா, நீ உள்ளே போவது நல்லது என்று நான் நினைக்கிறேன்." பிரபு வாற்றைகள் தடுமாறி வந்தது.
“என்ன ..” சரவணன் கேட்கத் தொடங்கினான், ஆனால் பிரபுவின் முகத்தைப் பார்த்து, மோசமான ஒன்றை எதிர்பார்த்து அவன் விரைவாக தன் வீட்டிற்குச் சென்றான்.
அவன் கதவின் பிடித்து திறக்கும் போது கதவு அப்படியே திறந்துகொண்டது. சரவணன் சத்தமின்றி தயக்கத்துடன் உள்ளே சென்றாரன். எல்லாம் மரண அமைதியாக இருந்தது. அவன் கண்கள் உள்ளே தேட, ஹாலின் ஒரு மூலையில் தரையில் அமர்ந்திருந்த மீராவைப் பார்த்தான். அவள் கால்கள் மார்பு வரை வளைந்தது, அவள் முகம் எதிரெதிர் சுவரில் வெற்றுத்தனமாகப் பார்த்தது கொண்டிருந்தது. அவள் எதுவும் மோசமாக செய்துகொள்ளவில்லை என்று அமைதி அடைந்தான். அவன் மெதுவாக அவளை நோக்கி நடந்தான், அவன் கால்கள் இந்த உலகின் எடையை எல்லாம் தாங்கினபோல மெல்ல நகர்ந்தது.
- Next page: Chapter 21
- Previous page: Chapter 19
