Update 128


"దీపాలి మీ అమ్మాయా , ఇక్కడికి రాక ముందే నేను ఆఫీస్ లో చూచాను కదా , నిన్న ఇంటికి రాక పోవడం ఏంటి ?? "
"మా దీపాలి నీకు తెలుసా "
"నేను పని చేసే కంపెనీ లోనే దీపాలి కూడా పని చేస్తుంది"
"మీ దగ్గర పని చేసే ది దీపాలి , కానీ ఈ ఫొటోలో ఉన్నది రుపాలి "
"రుపాలి , ఏంటి ఈ ఫోటో అచ్చు గుద్ది నట్లు దీ పాలే అవుతుంటే " అన్నాను.

"అవును బాబు అది దీపాలి లాగే ఉంది కానీ అంది రుపాలి , దిపాలి అక్క అనుకోండి" అన్నారు. అప్పుడు అర్థం అయ్యింది అంటే వీల్లు ఇద్దరూ కవల పిల్లలా .

"అవును బాబు , నెనూ నాభార్య తప్ప ఎవ్వరు కూడా వాళ్ళు ఎవ్వరో అని గుర్తు పట్ట లేనంత గా అచ్చు గుద్దినట్లు గా ఉండే ఇద్దరు అమ్మాయిలు దీపాలి , రూపాలి . చిన్నది ఎంత నేమ్మదో పెద్దది అంత రాలు గాయి , ఇద్దరు 5 నిమిషాల తేడాతో పుట్టారు, పెద్దది మేడిసన్ లో చేరింది , కానీ చిన్నది B.Tech చేసి మీ కంపనీ లో జాబ్ లో జాయిన్ అయ్యింది. ఇంట్లో ఎవ్వరికీ తెలియదు ఈ విషయం, తెలిస్తే అది ఎక్కడ బయటకు పోక్కుతుందో అని ఎవ్వరికీ చెప్పలేదు , ఇంకా నీరజా బేటి అం టావా , వాళ్ళు ఇద్దరు చిన్నప్పటి నుంచి ఒకే కాలేజ్ లో చదువుకున్నారు. తనతో ఎదో పని ఉంది అని రాత్రి మా ఇంటికి వచ్చింది. సరిగ్గా తనతో మాట్లాడేటప్పుడే వాళ్ళ నుంచి ఫోన్ వచ్చింది , అందుకే తను నీ పేరు చెప్పగానే ఇక్కడికి వచ్చాను, నా కూతురు ని ఎలాగైనా కాపాడు బాబు."

"మనం సెక్యూరిటీ అధికారి హెల్ప్ తీసుకొంటే మంచిదే మో "
"వాళ్ళకు తెలిసిన వాళ్ళు సెక్యూరిటీ అధికారి లో కూడా ఉన్నారు అంట , మనం వాళ్ళ హెల్ప్ తీసుకొంటే వాళ్ళకు ఈజీ గా తెలుస్తుంది అని నిన్న ఫోన్ చేసినప్పుడు చెప్పారు " అంది నీరజా.

"నిజంగా ఉంటా రం టావా ?" అన్నాను తన వైపు చూస్తూ.
"ఏమో ఒక వేల ఉంటే తన లైఫ్ రిస్క్ లో పెట్టి నట్లు అవుతుంది గా " అంది నీరజా
"మొదట అమ్మాయిని సేఫ్ గా తీసుకోని రావాలి , అది మన మొదటి కర్తవ్యం , ఆ తరువాత ఏమైనా "
"వాళ్ళు అడిగిన డబ్బు రడి చేశాను , అంటు తన కుర్చీ పక్కనే ఉన్న ట్రావెల్స్ బ్యాగ్ చూపించాడు."
"కొద్దిగా రిస్క్ తో కూడు కొన్న పనే , కానీ తప్పదు ఇందులో దీపాలి ని కూడా involve చెయ్యాలి మరి " అంటు నా ప్లాన్ వాళ్ళకు చెప్పాను.


"నువ్వు పక్కనే ఉంటావు గా బాబు , అలాగయితే నా రెండో కూతురిని ఇక్కడికి రమ్మంటాను , తనకు ఇంతవరకు తెలియదు"
"నేను తన పక్కనే ఉంటాను మీరు భయపడాల్సిన అవసరం లేదు "
"అయితే తనను ఇక్కడికి రమ్మంటాను " అంటు తన కూతురికి ఫోన్ చేసి మేము ఉన్న చోటుకు రమ్మన్నాడు.

ఈ ఆపరేషన్ successful గా కంప్లీట్ చేయడానికి కావలసిన కొన్ని ఎలెక్ట్రానిక్ ఐటెమ్స్ కోసం తెలిసిన ఫ్రెండ్ కు ఫోన్ చేసి , కావలిసినవి చెప్పి మేము ఉన్న చోటుకు డెలివరి చేయమన్నాను. అలాగే మల్లికార్జునుకు ఫోన్ చేసి వీలు ఐతే మేము ఉన్న హోటల్ పేరు చెప్పి అక్కడ కలవమన్నాను . తన ఇప్పుడే డ్యూటీ దిగి ఇంటికి వెళుతున్నా డు అంట వస్తాను అని చెప్పాడు.
మేము ఇంకో సారి కాపీ తాగిన కొద్దిసేపటి దీపాలి వచ్చింది, నన్ను చూసి
"మీరు ఏంటి సార్ ఇక్కడ " అంటు "ఏంటి పప్పా ఇక్కడికి రమ్మన్నారు " అంది
"దా కుచో , ఎమ్మన్నా తాగుతావా "
"నాకు ఎం వద్దు కానీ, ఇంతకూ ఎందుకు రమ్మన్నావు " అంది మరో మారు. రుపాలి నిన్నటి నుంచి ఎందుకు ఇంటికి రాలేదో చెప్పాడు. ఆ విషయం చెప్పగానే
"వాళ్ళు అడిగిన డబ్బులు ఇచ్చేసి రూపాలి ని వదిలి పెట్టమను" అంటు కళ్ల నిండా నీటితో మొహం పక్కకు తిప్పుకుంది

డబ్బులు ఇవ్వడానికి రెడీ గానే ఉన్నాము, అందుకే కాష్ తో వచ్చాను అంటు తన తెచ్చిన కాష్ బ్యాగ్ చూపించాడు.
"మరి ఇక ఆలస్యం ఎందుకు "
"వాళ్ళు కాల్ చేసి ఎక్కడ డబ్బులు ఇవ్వాలో చెప్తారంటే , అంత వరకు మనం చేసే ది ఎం లేదు".
"మరి నన్ను ఎందుకు రమ్మన్నారు " అంది.
"ఇది డబ్బుల సమస్య కాదు , ఒకవేళ డబ్బులు తీసుకోని రు పాలిని వదలక పొతే, అందుకే శివ సహాయం తీసుకుందాము అని నీరజ చెపితే ఇక్కడికి వచ్చాము , శివా దగ్గర ఓ ప్లాన్ ఉంది కానీ కొద్దిగా రిస్క్ తో కూడు కొన్నది , ఆ ప్లాన్ లో నువ్వు కూడా ఉన్నావు అందుకే నిన్ను ఇక్కడికి రమ్మన్నాము" అంటు నేను వాళ్ళకు చెప్పిన ప్లాన్ తనకు డీటైల్డ్ గా చెప్పాడు.

"నేను ok పప్పా" అంటు తన సంసిద్ధతను తెలియ చేసింది.

ఇంతలో మా ఫ్రెండ్ నేను చెప్పిన సామాను ఓ ప్యాకెట్ లో పెట్టుకొని వచ్చి ఇస్తూ , "నా అవసరం ఏమైనా ఉందా చెప్పు" అని అడిగాడు. "అవసరం అయితే కాల్ చేస్తా అప్పుడు వస్తువులే అంటు వాడిని చంపించేసాను. "

నా ఫ్రెండ్ వెళ్ళిన ఓ నిమిషానికి మల్లికార్జున వచ్చాడు అక్కడున్న మా అందర్నీ చూసి "ఏంటి శివా అమ్మాయి గారు ఇక్కడ ఉన్నారు , మల్లీ ఏదైనా గొడవ లో ఇరుక్కుందా ఏంటి " అంటు నీరజ వైపు చుసాడు.

"అలాంటిదే , కానీ నీరజ విషయం కాదు ఇదిగో వీళ్ళ అమ్మాయి విషయం " అంటు జరిగింది అంతా తనకు చెప్పాను.

"ఎప్పుడు, ఎక్కడ జరిగింది" అంటు ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు. దీపాలి వాళ్ళ నాన్న టైం , ప్లేస్ చెప్పగానే "అంటే అక్కడ జరిగింది ఒక్క అమ్మాయి కిడ్నాప్ కాదన్న మాట , మీ అమ్మాయిని కూడా కిడ్నాప్ చేపారా అన్నారు " తనలో తను మాట్లాడు కొంటున్నట్లు.

"ఇంకో అమ్మాయి ఎవరు సారూ , వీల్ల అమ్మాయి ఒక్కటే కదా కిడ్నాప్ అయ్యింది"

నా వైపు చూస్తూ , "శివా , అక్కడ అదే టైం లో వీల్ల అమ్మాయితో పాటు మన స్టేట్ మినిస్టర్ కూతురు కూడా ఉంది , కానీ కిడ్నాప్ చేసిన వాళ్ళకు ఆ అమ్మాయి మినిస్టర్ కూతురు అని తెలియదు, మా ఆఫీస్ లో పెద్ద తల కాయలు ఈ కేసు ను serious గా తీసుకోని ఇన్వెస్టిగేషన్ చేస్తున్నారు"

"అంటే, కేవలం డబ్బుల కోసమే వీళ్ళ ను కిడ్నాప్ చేస్తున్నారా , లేక వేరే మోటివ్ ఏమైనా ఉందా ఇందులో "
"ఏమో శివా , ప్రస్తుతానికి చూస్తుంటే కిడ్నాప్ మాత్రమే అని తెలుస్తుంది"

"రుపాలి , దీపాలి ఇద్దరు అచ్చు గుద్ది నట్లు ఉండే ఇద్దరు కవల పిల్లలు , దీపాలి ని ఉపయోగించి వాళ్లను ట్రేస్ చేద్దాం అనుకుంటున్నాను" అంటు నా ప్లాన్ చెప్పి తను హెల్ప్ ఉంటే బాగుంటుంది అన్నాను.

"నేను డైరెక్ట్ గా involve కాలేను కానీ బ్యాక్ గ్రౌండ్ లో ఏదైనా హెల్ప్ కావాలంటే చేస్తా" అంటు కొన్ని జాగ్రత్తలు చెప్పి వెళ్ళాడు.


ఎయిర్ టెల్ లో పని చేస్తున్న ఓ ఫ్రెండ్ కు కాల్ చేసి , దీపాలి వాళ్ళ నాన్న నెంబర్ ఇచ్చి దాన్ని నుంచి వచ్చే కాల్స్ ఎ లొకేషన్ నుంచి వస్తున్నాయే ట్రేస్ చేయమని చెప్పాను.

మేము చేయాల్సింది అల్లా , తనకు వచ్చే కాల్ కోసం ఎదురు చూడడమే.

నీరజా తను కుడా వస్తా అంది మాతో పాటు. మేము వెళ్ళే ది సినిమా చూడ డానికో లేదా కాఫీ తాగడానికో కాదు చాలా డేంజర్ అక్కడ ఏమైనా జరిగితే మీ నాన్నకు సమాధానం చెప్పాలి అని తనను వద్దని చెప్పాను , కానీ తను వినకుండా నాతొ వస్తా అని పట్టు పట్టింది.

నా బైక్ లో, దీపాలి బైక్ లో పెట్రోల్ ఫుల్ గా కొట్టించి దీపాలి వాళ్ళ నాన్న దగ్గర నుంచి ఫోన్ , డబ్బులు ఉన్న బ్యాగ్ తీసుకోని మీరు వెళ్ళండి నేను మీకు టైం టు టైం కాల్ చేసి అప్‌డేట్ చెస్తుంటా అని పంపించి వేసాను.

వెళ్తూ , వెళ్తూ "అమ్మాయిలు జాగ్రత్త బాబు" అని చెప్పి వెళ్ళాడు.

మా ఫ్రెండ్ తెచ్చిన వాటిలో నుంచి చి ఓ చిన్న ట్రాకింగ్ బగ్ ను బ్యాగ్ లోపల వైపున అంటించా , ఒక వేల వాళ్ళు బ్యాగ్ లోంచి డబ్బులు తీసేసి వేరే బ్యాగ్ లో పెట్టి బ్యాగ్ ఇక్కడే వదిలేస్తే ఎలా అని ఆలోచించి ఇంకో చిన్న బగ్ ను డబ్బుల మధ్యలో ఉంచాను, వాళ్ళు మరీ కట్టలు విప్పి చూస్తే కానీ కనిపించదు. అన్నీ సరి చూసుకొని కిడ్నాపర్స్ కాల్ కోసం ఎదురు చూడ సాగాము.


తను వెళ్ళిన ఓ ౩౦ నిమిషాలకు టెలిఫోన్ కంపెనీ లో పని చేస్తున్న మా ఫ్రెండ్ దగ్గర నుంచి కాల్ వచ్చింది నా ఫోన్ కు
"మామ నెట్ ఫోన్ నుంచి వస్తుంది కాల్ నీకు” అని చెప్తుండగా , దీపాలి చేతులో ఉన్న వాళ్ళ నాన్న ఫోన్ మొగ సాగింది. నువ్వు లైన్లో ఆ కాల్ ట్రేస్ చెయ్యి మామా నేను ఆ కాల్ అటెండ్ అవుతాను అంటు , దిపాలి చేతులోని ఫోన్ తీసుకోని హలో అన్నాను , కొద్దిగా దిపాలి వాళ్ళ నాన్న లాగా వాయిస్ మారుస్తా.

ఇంకో 2 గంటలలో ట్యాంక్ బండ్ మీద ఉన్న శ్రీ కృష్ణదేవరాయలు విగ్రహం వెనుక ఓ చెత్త బుట్ట ఉంటుంది అందులో వేసి వెనుకకు తిరిగి చూడకుండా వెళ్లి పొండి. అంటూ మరో మాట మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా ఫోన్ పెట్టేసాడు.

ప్రస్తుతానికి మరో మార్గం లేదు , వాడు చెప్పినట్లు చేయడం తప్ప అనుకుంటూ . దీపాలి తెచ్చిన బండి నీరజకు ఇచ్చి, దానితో పాటు బ్యాగ్ లో పెట్టిన డివైజ్ ట్రాకర్ తన చేతికి ఇచ్చి దాన్ని ఫాలో అవుతూ వెళ్ళు , కానీ నువ్వు లోయర్ ట్యాంక్ బండ్ లో ఉండు నీకు సిగ్నల్ అందుతుంది లే ఈ డివైజ్ చాలా పవర్ ఫుల్ అని చెప్పి తన ఫోన్ లో జీపీఎస్ అన్ లో ఉంచి దానిని నా ఫోన్ ద్వారా ఫాలో కావడానికి ఏర్పాట్లు చేసుకున్నాను.

దూరం నుంచి ఫోటో తీయడానికి తన ఫోన్ కు ఓ ఫోన్ జామ్ లెన్సు కెమెరా తో పాటు ఓ నైట్ vision బైనాక్యులర్స్ ఇచ్చాను. మా దగ్గర అలాంటి సెట్టు ఇంకో టి నా వెనుక ఉన్న దిపాలి చేతులో ఉన్నాయి.

తన మోహంలో మెదులు తున్న question గ్రహించి
"దీపాలి నాతొ పాటు ఉంటుంది అవసరం వచ్చినప్పుడు తనను వాళ్ళ ముందుకు పంపుతాను " అని చెప్పి ముగ్గురం అక్కడ నుంచి ట్యాంక్ బండ్ కు వెళ్ళాము తనను కింద వైపు వెళ్ళమని చెప్పి టైం చూసుకొని వాళ్ళు చెప్పిన విగ్రహం వెనుక ఉన్న చెత్త డబ్బాలో బ్యాగ్ విడిచి సికిందరా బాదు వైపు వెళ్లి అక్కడున్న పార్కు ఎంట్రన్స్ లో బైక్ అన్ చేసుకొని ట్రాకర్ వైపు చూస్తూ కూచున్నాము.

మేము బ్యాగ్ డ్రాప్ చేసిన ఓ 20 నిమిషాలకు నేను ఫిక్స్ చేసిన ట్రాకర్ చలనం లోకి వచ్చింది. మాకు వ్యతిరేక దిశలో పయనం కా సాగింది. అది చలనం లోకి వచ్చిన వెంటనే నేను బైక్ ను ట్యాంక్ బండ్ మీద కు తిప్పి వాళ్ళ వైపు పోనిచ్చాను , బ్యాగ్ డ్రాప్ చేసిన దగ్గరకు మేము వచ్చే సరికి వాళ్ళు హిమాయత్ నగర్ వైపు వెల్ల సాగారు. వాళ్ళకు దగ్గర లో నీరజా మూవ్ మెంట్స్ కనబడ సాగాయి ఫోన్ లో.

ఆలస్యం చేయకుండా బైక్ ను వేగంగా వాళ్ళు వెళ్ళిన దారి వైపు మళ్లించాను.


నారాయణ గూడా ఫ్లైఓవర్ మీద నీరజా బైక్ కనబడింది. ఇంకొద్దిగా స్పీడ్ గా నల్లకుంట మెయిన్ రోడ్డు మీద నుంచి యూనివర్సిటీ లోకి ఎంటర్ అవుతుండగా తనను అందుకున్నాము, తన పక్కనే బైక్ పోనిస్తూ మేము ముందు వెళతా ము నువ్వు కొద్దిగా లేట్ వెనుకగా రా అని చెప్పి మా ఇద్దరి ఫోన్ లు ఎక్స్ఛేంజి చేసుకున్నాము. అప్పుడు తను చెప్పింది ముందు ఉన్న వాళ్ళు బైక్ మిద ఉన్నారు , అందులో బైక్ నడిపే వాడు ఫ్యాషన్ గా హెయిర్ స్టైల్ లో ఉన్నాడు , వెనుక కూచున్న వాడు మాత్రం నల్లగా తుమ్మ మొద్దు లాగా ఉన్నాడు అని చెప్పింది. తనను నా మొబైల్ ఫాలో అవుతూ కొద్దిగా డిస్టెన్స్ లో వస్తూ ఉండమని చెప్పి నా బైక్ ను ముందుకు దూకించాను.

మా ముందు ఉన్న వాళ్ళు తాపీగా యూనివర్సిటీ మిద నుంచి తార నాకా ఫ్లైఓవర్ మీదుగా , మౌలాలి రోడ్డు , ECIL రోడ్డు మిద నుంచి ఆ చొరస్తా లో ఎడం వైపు తీసుకోని చౌరస్తాకు దగ్గర లో ఉన్న అయ్యప్ప టెంపుల్ రోడ్ లోకి ఎంటర్ అయ్యి కొద్ది దూరం వెళ్ళిన తరువాత , నా ట్రాకర్ లోని చుక్క ఆగిపోయింది. మేము ఆ రోడ్డు ఎంట్రన్స్ లోకి ఎంటర్ అయ్యి కొద్ది దూరం లోనకు వెళ్ళగానే అక్కడ బాయ్స్ హాస్టల్ ఉంది దాని ముందు ఓ కార్ , కొన్ని బైక్ లు ఆగి ఉన్నాయి నా ట్రాకర్ లోని డాట్ అక్కడే ఆగిపోయింది.

మా వెనుక ఉన్న నీరజను అక్కడే ఉండమని చెప్పడం వలన తన మెయిన్ రోడ్డు లోనే ఆగి ఉంది. మేము ఆ హాస్టల్ కు కొద్దిగా ముందుకు వెళ్లి ఓ ఇంటి గేటు ముందు బైక్ ను ఆపి , ఆ ఇంటి ముందు ఉన్న చెట్టు చాటున హాస్టల్ ను గమనించ సాగాము. కొద్దిసేపటి కి నా ట్రాకర్ లోని డాట్ ముందుకు కదల సాగింది. హాస్టల్ లోంచి ఇద్దరు దిట్టంగా ఉన్న వ్యక్తులు కారులో కూర్చోవడం కారు ముందుకు కదలడం కనిపించింది నేను చూస్తున్న నైట్ విసన్ బైనాక్యులర్ లోంచి. మాము పట్టిన బ్యాగ్ కాకుండా వేరే నల్ల కలర్ బ్యాగు ఉంది వారి వద్ద, అంటే నేను అనుకున్నట్లు వాళ్ళు బ్యాగు ను మార్చేశారు , ఇంకో ట్రాకర్ device ను డబ్బుల్లో పెట్టడం మంచిది అయ్యింది.

వాళ్ళ కారు గల్లీ రోడ్డు లోంచి మెయిన్ రోడ్డు లోకి రాగానే , నీరజా కు ఫోన్ చేసి వాళ్ళు వస్తున్న కారు నెంబర్ చెప్పి దాన్ని పాలో కమ్మని చెప్పి మేము కూడా బయలు దే రాము.

అంత వరకు నాతొ పాటు వెనుక కూచోవడం తప్ప ఒక్క మాటా మాట్లాడని దీపాలి "రు పాలిని అక్కడ లేదా సార్ " అంది.
"చూస్తుంటే వాళ్ళు అమ్మాయిల్ని అక్కడ ఉంచ లేదు వేరే ఎక్కడో ఉంచినట్లు ఉన్నారు , బహు శా వాళ్ళు అక్కడికే వెళుతుండ వచ్చు " అని చెప్పాను.

మేము కొద్ది దూరం వెళ్ళే కొద్దీ నీరజా మా ముందు కనబడింది, స్పీడుగా తన పక్కన వెళ్లి "ఏమైంది , ఎందుకు ఆపావు "
"నా ట్రాకర్ లో సిగ్నల్ లేదు. "
"వాళ్ళు బ్యాగు మార్చేసారు, నా ట్రాకర్ లో సిగ్నల్ ఉంది. రెండు బైక్ ల లో వెళ్ళడం మంచిది కాదు, నువ్వు వెనక్కు వెళ్లి పో , మేము వాళ్లను పాలో అవుతాము"
"నేను వెళ్ళాను , కావాలంటే ముగ్గురం ఒకే బైక్ మీద వెళ్దాం" .

తను వెనక్కు వెళ్ళడానికి ఎలాగా ఒప్పుకోదు , అందరం కలిసి ఒకే బైక్ మీద వెళ్ళడం మంచిది అని చెప్పి కొద్దిగా ముందుకు వెళ్లి అక్కడున్న ఓ షాప్ లో బైక్ పార్క్ చేసి , రేపు వచ్చి తీసుకుంటా ము అని చెప్పి అతన్ని ఒప్పిచ్చి , నా డీటెయిల్డ్ తనకిచ్చి ముగ్గురం ఒకే బైక్ మీద బయలు దేరాము.

దీ పాలి ముందే కూచోవడం వాళ్ళ తను ముందుకు జరిగి నాకు అనుకోని కూచోక తప్ప లేదు. దారిలో వెళుతున్నప్పుడు తన ఎత్తులు నా వీపుకు గుచ్చుకోవడం తేలుస్తూనే ఉంది.

బైక్ ను కొద్దిగా స్పీడు పెంచి కారు కు మాకు దూరం విలున్నంత తక్కువుగా ఉండేట్లు నడప సాగాను. రాను రాను మేము వెళ్ళే రోడ్డు మీద వెహికల్స్ తక్కువ కా సాగాయి. ఇటువంటి సందర్బం లో మా బైక్ లైట్స్ ఆఫ్ చేయడం మంచిది అనుకుంటూ ,

"కొద్దిగా గట్టిగా పట్టుకోండి , నేను బైక్ లైట్స్ ఆఫ్ చేసి వాళ్ళకు దగ్గరగా వెళతా ను, మన బైక్ లెట్స్ ఉంటా వాళ్ళకు తెలిసిపోతుంది ఎవ్వరో ఫాలో అవుతున్నారు అని " అంటూ బైక్ లైట్స్ ఆఫ్ చేసి కొద్దిగా స్పీడ్ పెంచి వాళ్ళ కు దగ్గరగా కారు వెనుక నా బైక్ ను నడప సాగాను.


మందున్న వారు దాదాపు ఓ ౩౦ నిముషాలు ప్రయాణించిన తరువాత వాళ్ళ కారు స్పీడ్ తగ్గి పో సాగింది. వాళ్ళ స్పీడ్ కు అనుగుణంగా మా మద్య దూరం పెంచుతూ వాళ్ళను గమనించసాగాము.

చివరకు వాళ్ళు గమ్యస్తానాన్ని చేరుకున్నట్లు, వాళ్ళ కారు రోడ్డు పక్కకు దిగి అక్కడున్న మట్టి రోడ్డు మీద కొద్ది దూరం వెళ్లి అక్కడున్న ఫార్మ్ హౌస్ గేటు దగ్గర ఆగింది. వాళ్ళు అగిని కొద్ది సేపటికి గెట్ ఓపెన్ చేయగా కారు లోనకు వెళ్ళింది.

మేము అక్కడే ఆగి లోపలి వెళ్ళడానికి దారి ఉందేమో అని చూడ సాగాము. మెయిన్ రోడ్డుకు 1/4 k.m దూరం లో ఉంది , ఫార్మ్ హౌస్ చుట్టూ పెద్ద ఫెన్సింగ్ ఉంది. లోపలి వెల్ల దానికి ఓ పెద్ద మెటల్ గేటు మాత్రమే ఉన్నట్లు ఉంది.

గేటు ఓపెన్ చేసినప్పుడు వాచ్ మెన్ చేతిలో గింజుకుంటున్న రెండు కుక్కలను చూపాము. లోనుకు వెళ్ళాలంటే వాటిని ఎ మార్చక తప్పదు. లోపల ఇంకా ఎం అడ్డంకులు ఉన్నాయో లోనకు వెళితే గాని తెలియదు.

బైక్ ను అక్కడే పొదల్లో వదిలి ఫెన్సింగ్ వెంట కొద్ది దూరం వెళ్లి చూపాను. నా వెనుక ఉన్న ఇద్దరు నాకు ఇప్పుడు పెద్ద భారం అయ్యారు. వాళ్లను అక్కడే గేటు పక్కన పొదల్లో దాక్కొని గేటు వైపు చూస్తూ ఉండండి , ఎవరైనా బైటకు వస్తే నాకు కాల్ చెయ్యండి అటూ వాళ్లను అక్కడ వదిలి ఫెన్సింగ్ వెంట గేటుకు వెనుక వైపుకు వెళ్లాను.

దాదాపు 20 నిమిషాలు అలా ఫెన్సింగ్ వెంట ఓపికగా నడవగా ఓ చోట మట్టి తోడి నట్లు అగుపించి అక్కడ ఆగాను. లోపల ఉన్న పంట తినడానికి పక్కనే ఉన్న గుట్ట లోంచి పందులు అక్కడ ఫెన్సింగ్ కింద గుంటలు తవ్వి అందు లోంచి లోపలికి వెళ్లి వస్తు ఉన్నట్లు అగుపించింది. ఆ పాయింట్ గుర్తుకు పెట్టుకొని అక్కడ నుంచి వాళ్లను వదిలిన దగ్గరకు వచ్చాను.

రాత్రి 8 గంటలు చూపించింది నా వాచ్ ,మా ఎదురుగా పార్మ్ హౌస్ లోని లైట్స్ మాత్రం ఆ చుట్టూ పక్కల వెలుగును నింపుతున్నాయి. మిగిలిన ప్రాతం అంతా ఆ వెలుగుని కబళించటానికి అన్న ట్లు దట్టమైన చీకటి ఆక్రమించింది.

మేము ఉన్న చోటు లో కొద్దిగా వెనక పక్కన పెద్ద చెట్టు కనబడింది, అందు లోంచి పెద్ద కొమ్మను విరిచి చేతికి సరిపడే విధంగా ఓ మూడు చేతి కర్రలను తయారు చేసి వాళ్ళకు చేరో ఓకటి చేతికి ఇచ్చి , నా చేతిలో ని కట్టెను చూసుకున్నాను సరిగ్గా బేస్ బాల్ బ్యాట్ లా చేతిలో ఇమిడి పోయింది, పచ్చిగా ఉండడం వలన కొద్దిగా బరువుగా అనిపించింది వాళ్లను ఇద్దరినీ నా వెనుకగా రమ్మని నేను ఇంతకు మునుపు గుర్తు పెట్టిన చోటుకు బయలు దేరాను. వెనక రమ్మన్న వాళ్ళు నాకు అనుకోని రాసాగారు. వాళ్లను అనీ లాభం లేదు బయట చీకటి అలా ఉంది అనుకుంటూ ఫెన్సింగ్ కింద పందులు చేసిన బొరియ ఉన్న ప్లేస్ కు వచ్చాము.

లోపలి వెళ్ళాలి అంటే కింద నుంచి పాక్కుంటూ వెళ్ళాలి, ముందుగా నేను లోపలి వెళ్ళి వాళ్లను నా వెనుక రమ్మన్నాను. ఒకరి వెనుక ఒకరిని అటు వైపు దాటించే సరికి నాకు ముత్తాతలు కనబడ సాగారు. ఇంకా నయం చీకటి కాబట్టి వాళ్ళ బట్టలకు అంటిన మట్టి, వాళ్ళ మోచేతులు దోక్కొని పోగా అక్కడక్కడా కారుతున్న రక్తపు చారలు కనబడ లేదు.

"ఎటువంటి పరిస్థితి లోనూ గట్టిగా అరవకండి, అరుస్తే మిగిలిన అందరికీ వినబడుతుంది వాళ్ళు అంతా కట్ట కట్టుకొని వస్తారు. ఒకవేళ ఎవరైనా మీకు కనిపిస్తే ఇద్దరు చెరో వైపుకు తప్పుకోండి అంతే కానీ ఇద్దరు ఒక్కటీగా ఉండ వద్దు. మరీ ప్రమాదం అనిపిస్తే నిర్మొహమాటంగా చేతి లోని కర్రను ఉపయోగించండి." అని చెప్పి ముందుకు వెళ్ళాను.
​
Next page: Update 129
Previous page: Update 127